Αν και οι οικονομικοί δείκτες της Ιταλίας είναι καλύτεροι από άλλες χώρες, οι αγορές των hedge funds αποφάσισαν να της επιτεθούν εξαιτίας του υψηλού της δημόσιου χρέους. Μια πτώση όμως της τρίτης μεγαλύτερης οικονομίας της ευρωζώνης θα πλήξει καίρια το ευρώ, και θα προσφέρει τεράστια κέρδη στους κερδοσκόπους.
Η μάχη του ευρώ ξεκίνησε. Πριν από ένα μήνα οι αναλυτές της Classic Capital είχαν προβλέψει ότι «η τελική μάχη για την επιβίωση του ευρώ δεν θα διεξαχθεί στην Ισπανία, αλλά στην όμορφη Ιταλία».
Πολλοί πιστεύουν ότι μακροπρόθεσμα, μια ελληνική χρεοκοπία μπορεί να απορροφηθεί, κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει για την Ιταλία.
Η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης μετά την Γερμανία και την Γαλλία, η Ιταλία είναι πολύ μεγάλη για να καταρρεύσει, αλλά είναι επίσης και πολύ μεγάλη για να σωθεί.
Το ελληνικό εθνικό χρέος αγγίζει τα €350 δισ. Της Ιταλίας είναι €1.6 τρισ. Η Ελλάδα πληρώνει σε τόκους επί του χρέους της το 6.7% του ΑΕΠ της, και η Ιταλία το 4.8%, περισσότερα και από την Πορτογαλία. Πολλοί προβλέπουν «σφαγή». Αν πέσει η Ιταλία, θα κινδυνέψουν άμεσα ακόμη και οι αμερικανικές τράπεζες.
Πάντως, παρά το πελώριο χρέος και τα υψηλά επιτόκια, παρά την πολιτική της αβεβαιότητα, τα θεμέλια της ιταλικής οικονομίας είναι πολύ πιο σταθερά από πολλά άλλα κράτη που βρίσκονται σε κρίση.
Σε αντίθεση με την Ελλάδα, τα δημόσια λογιστικά της είναι ισολογισμένα. Τα 2/3 του δημόσιου χρέους βρίσκονται στα χέρια ιταλικών τραπεζών και ιδιωτών, ενώ η χώρα διαθέτει μια πανίσχυρη βιομηχανία που θα μπορούσε να ανακάμψει μέσω των εξαγωγών. Παρόλα αυτά, υπάρχει ασθενική ανάπτυξη, και με τα τρέχοντα δεδομένα δεν πρόκειται να μειωθεί η αναλογία χρέους/ΑΕΠ. Η Barclays Capital προβλέπει ότι το 2050 η αναλογία αυτή θα είναι ακόμη ίση με τα σημερινά επίπεδα (120%).
Για αυτό και οι κερδοσκόποι καθυστέρησαν στο να στοχοποιήσουν την Ιταλία. Η κατάρρευση του ευρώ τους βολεύει. Επειδή όμως η επίθεση εναντίον της Ιταλίας θέτει σε κίνδυνο το ενιαίο νόμισμα, η ΕΕ και οι ΗΠΑ θα επέμβουν για να το σώσουν.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι ευρωπαϊκές τράπεζες που επένδυσαν στα ιταλικά ομόλογα, ασφαλίστηκαν εναντίον της στάσης πληρωμών, αγοράζοντας CDS κυρίως από αμερικανικές τράπεζες.
Αν λοιπόν καταρρεύσει η Ιταλία, οι αμερικανικές τράπεζες θα πρέπει να πληρώσουν απίθανα ποσά. Άρα τι συνέβη το τελευταίο διάστημα ώστε τα αμερικανικά hedge funds να επέμβουν μαζικά στο ιταλικό χρέος; Σύμφωνα με την Financial Times, τα hedge funds άρχισαν τον περασμένο μήνα να «σορτάρουν» στα βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα ιταλικά κρατικά ομόλογα (BTP, Buoni del Tesoro poliennali) .
Τώρα, όλα εξαρτώνται από τη στάση των ιταλικών τραπεζών απέναντι στο εθνικό δημόσιο χρέος. Εδώ και καιρό οι τράπεζες αγόραζαν τα BTPs μέσω χρηματοδότησης από πλευράς ΕΚΤ. Μάλιστα, υπολογίζεται ότι διέθεταν BTPs αξίας έως και 150% των αποθεματικών κεφαλαίων τους. Το τελευταίο όμως διάστημα αυτή η πρακτική έπαψε να είναι κερδοφόρα, ενώ αυξήθηκαν τα προβλήματα χρηματοδότησης των ιταλικών τραπεζών, αφού το φρέσκο χρήμα πάντα συνδέεται με το δημόσιο χρέος. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι τράπεζες άρχισαν να πουλάνε τα BTPs τους. Απλά αγοράζουν λιγότερα. Οι κερδοσκόποι πόνταραν στην μείωση αυτή της ζήτησης, κάτι που συνδυάστηκε με μια επίθεση στα χρηματιστήρια εναντίον των ίδιων των ιταλικών τραπεζών.
Τώρα, τα σπρέντς των δεκαετών BTPs ανέβηκαν στο 5.68% από το 4.62%. Στον κόσμο των αγορών, υπάρχει ένα όριο που είναι το 7%, και που όταν το πιάσει μια χώρα (πχ Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία), το επόμενο βήμα είναι η διάσωση της.
S.A.-La Repubblica
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου