"Σενάρια Πολιτικών Εξελίξεων".Όλοι αντιλαμβάνονται ότι η χώρα...
Βαδίζει προς καταστροφικά αδιέξοδα με τις εναλλακτικές λύσεις να συρρικνώνονται. Το ΠΑΣΟΚ, ως κίνημα, είναι ουσιαστικά ανύπαρκτο, ενώ η κυβέρνηση έχει αποσυνδεθεί πλήρως από πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που την ανέδειξαν.
Η κριτική που της ασκείται προέρχεται από δύο διαφορετικές πλευρές: Αφενός από τις δυνάμεις που εκφράζουν, αλλά δεν οργανώνουν, την πλειοψηφία της κοινωνίας. Από αυτές κατηγορείται, ορθά και λογικά, για τη μονόπλευρη πολιτική λιτότητας που ακολουθεί, για τις συνεχείς υποχωρήσεις στα εθνικά ζητήματα, καθώς και για την ολοένα και πιο ισχυρή τάση που επιδεικνύει να περιορίσει τη δημοκρατία.
Κριτική τής ασκείται, αφετέρου, από τις δυνάμεις της κοινωνικής πλεονεξίας. Αυτές, εξυπηρετούνται μεν από την πολιτική της κυβέρνησης, αλλά θέλουν κι άλλα. Η πολιτική μονόπλευρης λιτότητας δεν τους αρκεί, ενώ θεωρούν σειρά υπουργών ως μη επαρκώς στρατευμένων στις υποθέσεις τους αλλά και αναποτελεσματικούς. Επιθυμούν περισσότερο αυταρχισμό και μεγαλύτερη διευκόλυνση στα κέρδη τους. Επιθυμούν, δηλαδή, να προωθήσουν με «νόμο και τάξη» την πιο στυγνή μονόπλευρη πολιτική υπέρ των συμφερόντων τους.
Οι δυνάμεις της πλεονεξίας επεξεργάζονται δύο σενάρια με την προώθηση των οποίων ευελπιστούν να αυξήσουν τα προνόμιά τους στην ελληνική οικονομία, καθώς και τις θέσεις επιρροής που διαθέτουν στο πολιτικό σύστημα. Σύμφωνα με το πρώτο σενάριο, η Ελλάδα έχει ανάγκη από μια κυβέρνηση «εθνικής ενότητας».
Πίσω από αυτό τον τίτλο, οι δυνάμεις που αδιαφορούν για το μέλλον του τόπου και τα εθνικά του δίκαια κρύβουν τα σχέδιά τους για κυβερνήσεις πλήρως ελεγχόμενες από αυτές. Ελεγχόμενες υπό την έννοια ότι πλέον δεν τις ενδιαφέρει τόσο το ποιο κόμμα κυβερνά, όσο το ποια πρόσωπα κυβερνούν. Να είναι, δηλαδή, πρόσωπα καθημερινοί «συνομιλητές» τους. Υπό μια έννοια πολιτικοί υπάλληλοί τους.
Με αυτούς ελπίζουν να κυβερνήσουν χωρίς τη συμμετοχή των σημερινών αρχηγών και με τη συμμετοχή προσώπων που από καιρό προβάλλουν ως τους σωτήρες της χώρας. Ανάμεσά τους και πρόσωπα που έχουν σημαντικότατες ευθύνες για το ότι φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Με άλλα λόγια, επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν το θυμό της κοινωνίας για τα καμώματα των κομμάτων και να επιβάλλουν άμεσα δικούς τους ανθρώπους. Αν αυτό δεν γίνει κατορθωτό, επιλέγουν ένα δεύτερο σενάριο, παραπλήσιο του πρώτου.
Με το δεύτερο σενάριο επιδιώκεται μια κυβέρνηση από «προσωπικότητες και τεχνοκράτες», ικανούς, υποτίθεται, να βγάλουν τη χώρα από την κρίση. Η πλειοψηφία τους προβλέπεται να είναι πρόσωπα με «ειδικές ικανότητες», που εξυπηρέτησαν το κόμμα του Μνημονίου και της πλεονεξίας κατά το παρελθόν, ακόμα κι από κυβερνητικές θέσεις. Πρόσωπα φθαρμένα, που, αντί να κάνουν αυτοκριτική για τις ευθύνες τους, εμφανίζονται ως οι σωτήρες της κοινωνίας.
Ως απόδειξη των δήθεν εξαιρετικών ικανοτήτων αυτών των τεχνοκρατών θεωρείται η πρότερη υπηρεσία τους, ενώ αποσιωπώνται οι ευθύνες και οι αποτυχίες τους κατά τη θητεία τους σε κρίσιμες για τον τόπο θέσεις. Προς το σκοπό αυτό, παρουσιάζονται τα μεγάλα προβλήματα της πολιτικής ως τεχνοκρατικά προβλήματα και μόνο.
Ο λόγος απλός και ισχύει από την αρχαιότητα, οπότε γεννήθηκε η πολιτική: Όταν τα πολιτικά ζητήματα εμφανίζονται ως ζητήματα ειδικών και τεχνοκρατών, τότε κάποιοι θέλουν να τα αφαιρέσουν από τη δημόσια σφαίρα της δημοκρατίας, ώστε ανεξέλεγκτα να υπηρετηθούν τα στενά τους συμφέροντα. Με άλλα λόγια, θέλουν κυβερνήσεις «ειδικών λογιστών», που να διαχειρίζονται τις υποθέσεις της χώρας προς όφελος των πολύ λίγων.
Τα συμφέροντα που απεργάζονται αυτά και άλλα σενάρια, όπως τα προαναφερθέντα, επιθυμούν να μην κληθούν στο ταμείο της κρίσης προς πληρωμή, παρόλο που φέρουν βαρύτατη ευθύνη για τη δημιουργία και την παραπέρα αρνητική εξέλιξή της. Επιδιώκουν, ακόμα, να εξάγουν κέρδη με μια πολιτική περιορισμού δικαιωμάτων για την πλειοψηφία των πολιτών και άγρια ανακατανομή εισοδήματος υπέρ των ιδίων. Μοχλός τους, ο αυταρχισμός και οι περί «νόμου και τάξη» πρακτικές.
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Επίκαιρα" στις 14/4/11
Βαδίζει προς καταστροφικά αδιέξοδα με τις εναλλακτικές λύσεις να συρρικνώνονται. Το ΠΑΣΟΚ, ως κίνημα, είναι ουσιαστικά ανύπαρκτο, ενώ η κυβέρνηση έχει αποσυνδεθεί πλήρως από πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που την ανέδειξαν.
Η κριτική που της ασκείται προέρχεται από δύο διαφορετικές πλευρές: Αφενός από τις δυνάμεις που εκφράζουν, αλλά δεν οργανώνουν, την πλειοψηφία της κοινωνίας. Από αυτές κατηγορείται, ορθά και λογικά, για τη μονόπλευρη πολιτική λιτότητας που ακολουθεί, για τις συνεχείς υποχωρήσεις στα εθνικά ζητήματα, καθώς και για την ολοένα και πιο ισχυρή τάση που επιδεικνύει να περιορίσει τη δημοκρατία.
Κριτική τής ασκείται, αφετέρου, από τις δυνάμεις της κοινωνικής πλεονεξίας. Αυτές, εξυπηρετούνται μεν από την πολιτική της κυβέρνησης, αλλά θέλουν κι άλλα. Η πολιτική μονόπλευρης λιτότητας δεν τους αρκεί, ενώ θεωρούν σειρά υπουργών ως μη επαρκώς στρατευμένων στις υποθέσεις τους αλλά και αναποτελεσματικούς. Επιθυμούν περισσότερο αυταρχισμό και μεγαλύτερη διευκόλυνση στα κέρδη τους. Επιθυμούν, δηλαδή, να προωθήσουν με «νόμο και τάξη» την πιο στυγνή μονόπλευρη πολιτική υπέρ των συμφερόντων τους.
Οι δυνάμεις της πλεονεξίας επεξεργάζονται δύο σενάρια με την προώθηση των οποίων ευελπιστούν να αυξήσουν τα προνόμιά τους στην ελληνική οικονομία, καθώς και τις θέσεις επιρροής που διαθέτουν στο πολιτικό σύστημα. Σύμφωνα με το πρώτο σενάριο, η Ελλάδα έχει ανάγκη από μια κυβέρνηση «εθνικής ενότητας».
Πίσω από αυτό τον τίτλο, οι δυνάμεις που αδιαφορούν για το μέλλον του τόπου και τα εθνικά του δίκαια κρύβουν τα σχέδιά τους για κυβερνήσεις πλήρως ελεγχόμενες από αυτές. Ελεγχόμενες υπό την έννοια ότι πλέον δεν τις ενδιαφέρει τόσο το ποιο κόμμα κυβερνά, όσο το ποια πρόσωπα κυβερνούν. Να είναι, δηλαδή, πρόσωπα καθημερινοί «συνομιλητές» τους. Υπό μια έννοια πολιτικοί υπάλληλοί τους.
Με αυτούς ελπίζουν να κυβερνήσουν χωρίς τη συμμετοχή των σημερινών αρχηγών και με τη συμμετοχή προσώπων που από καιρό προβάλλουν ως τους σωτήρες της χώρας. Ανάμεσά τους και πρόσωπα που έχουν σημαντικότατες ευθύνες για το ότι φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Με άλλα λόγια, επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν το θυμό της κοινωνίας για τα καμώματα των κομμάτων και να επιβάλλουν άμεσα δικούς τους ανθρώπους. Αν αυτό δεν γίνει κατορθωτό, επιλέγουν ένα δεύτερο σενάριο, παραπλήσιο του πρώτου.
Με το δεύτερο σενάριο επιδιώκεται μια κυβέρνηση από «προσωπικότητες και τεχνοκράτες», ικανούς, υποτίθεται, να βγάλουν τη χώρα από την κρίση. Η πλειοψηφία τους προβλέπεται να είναι πρόσωπα με «ειδικές ικανότητες», που εξυπηρέτησαν το κόμμα του Μνημονίου και της πλεονεξίας κατά το παρελθόν, ακόμα κι από κυβερνητικές θέσεις. Πρόσωπα φθαρμένα, που, αντί να κάνουν αυτοκριτική για τις ευθύνες τους, εμφανίζονται ως οι σωτήρες της κοινωνίας.
Ως απόδειξη των δήθεν εξαιρετικών ικανοτήτων αυτών των τεχνοκρατών θεωρείται η πρότερη υπηρεσία τους, ενώ αποσιωπώνται οι ευθύνες και οι αποτυχίες τους κατά τη θητεία τους σε κρίσιμες για τον τόπο θέσεις. Προς το σκοπό αυτό, παρουσιάζονται τα μεγάλα προβλήματα της πολιτικής ως τεχνοκρατικά προβλήματα και μόνο.
Ο λόγος απλός και ισχύει από την αρχαιότητα, οπότε γεννήθηκε η πολιτική: Όταν τα πολιτικά ζητήματα εμφανίζονται ως ζητήματα ειδικών και τεχνοκρατών, τότε κάποιοι θέλουν να τα αφαιρέσουν από τη δημόσια σφαίρα της δημοκρατίας, ώστε ανεξέλεγκτα να υπηρετηθούν τα στενά τους συμφέροντα. Με άλλα λόγια, θέλουν κυβερνήσεις «ειδικών λογιστών», που να διαχειρίζονται τις υποθέσεις της χώρας προς όφελος των πολύ λίγων.
Τα συμφέροντα που απεργάζονται αυτά και άλλα σενάρια, όπως τα προαναφερθέντα, επιθυμούν να μην κληθούν στο ταμείο της κρίσης προς πληρωμή, παρόλο που φέρουν βαρύτατη ευθύνη για τη δημιουργία και την παραπέρα αρνητική εξέλιξή της. Επιδιώκουν, ακόμα, να εξάγουν κέρδη με μια πολιτική περιορισμού δικαιωμάτων για την πλειοψηφία των πολιτών και άγρια ανακατανομή εισοδήματος υπέρ των ιδίων. Μοχλός τους, ο αυταρχισμός και οι περί «νόμου και τάξη» πρακτικές.
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Επίκαιρα" στις 14/4/11
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι προφανώς η νομιμοποίηση του μνημονίου. Και όταν ακούμε από την Ντόρα Μπακογιάννη την πρόταση "η Ελλάδα χρειάζεται κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας" τότε πραγματικά απορούμε.
Ποιό θα είναι το νέο "μόρφωμα που θα σκαρφιστούν " αλλά κυρίως ποιός θα είναι ο δικός μας Δημοκρατικός αντίλογος.
Αυτά τα οποία εμείς ως πολίτες προτείνουμε είναι :
ΟΠΟΤΕ ΓΙΝΟΥΝ ΕΚΛΟΓΕΣ ή ΖΗΤΗΘΕΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ
Όποτε και αν γίνει αυτό, για την επιλογή ψήφου ή την στήριξη τέτοιας κυβερνήσεως πρέπει να πληρούνται σωρευτικά οι κατωτέρω προγραμματικές ενυπόγραφες προϋποθέσεις (άλλως θα στοιχειοθετείται το αδίκημα της κακουργηματικής απάτης κατ’ άρθρο 386 του ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ μη αποκλειομένης της αυτεπάγγελτης διερευνήσεως τελέσεως και άλλων αδικημάτων):
1. Άμεση διεξαγωγή πολλαπλού δημοψηφίσματος με ερωτήματα:
Α) Άμεση καταγγελία και κατάργηση του μνημονίου και των δανειακών συμβάσεων
Β) Άμεση μη αναγνώριση του συνολικού υπολειπομένου κρατικού χρέους ως επαχθούς, απεχθούς και παρανόμου και παύση πληρωμής του, αφού αναλυτικά και τεκμηριωμένα μας παρουσιάσουν τις συνέπειες της πράξεως αυτής.
Άμεση αναζήτηση των γερμανικών αποζημιώσεων (όχι ιδιωτικών απαιτήσεων) προς το Ελληνικό Κράτος
Γ) Άμεση κίνηση ενεργειών συγκροτήσεως Συντακτικής Εθνοσυνέλευσεως (όχι αποτελούμενη από βουλευτές) για δημοκρατική αλλαγή του Πολιτεύματος προς μια υποχρεωτικά δημοψηφισματική πολιτεία
Δ) Αποχώρηση από τη σύμβαση του Δουβλίνου II και από κάθε άλλη σύμβαση που μετατρέπει την Ελλαδά και σε Ευρωπαϊκό πάρκινγκ μεταναστών. Ελεύθερη προώθηση των μεταναστών προς όποια κατεύθυνση της Ευρώπης επιθυμούν και πλήρης κατάργηση προϋποθέσεων νομιμοποιήσεώς και παραμονής τους στη χώρα, εκτός των εξαιρέσεων του πολιτικού ασύλου
Ε) Επαναφορά της διδαχής της κλασσικής ελληνικής παιδείας και της αρχαίας ελληνικής γλώσσας με την ενσωμάτωσή τους στο ωρολόγιο πρόγραμμα όλων των σταδίων της προσχολικής και σχολικής δημοτικής και μέσης εκπαιδεύσεως (νηπιαγωγείο ως λύκειο)
2. Μη συμμετοχή των εκλεγέντων βουλευτών σε υπουργικές θέσεις και όποιος καταλαμβάνει κυβερνητική θέση να παραιτείται από την βουλευτική του ιδιότητα
3. Άμεση κατάργηση όλων των βουλευτικών επιδομάτων, υπουργικών, πρωθυπουργικών και Προεδρικών χορηγιών, διευκολύνσεων και σε είδος παροχών και μείωση της αποζημιώσεώς τους κατά 50%
4. Καταγραφή των κινητών και ακίνητων περιουσιακών στοιχείων όλων των προσώπων που θα καταλάβουν πολικές θέσεις (Βουλευτών, Υπουργών, Γραμματέων κλπ) και συγγενών μέχρι β’ βαθμού ΚΑΙ
Σύγκριση με την οικονομική κατάστασή τους μετά την αποχώρησή τους από την θέση αυτή και αιτιολόγηση της πιθανής επαύξησή τους, άλλως συντηρητική δήμευση μέχρι την δικαστική διαλεύκανση της υποθέσεως.
5. Φορολογικός και περιουσιακός (επί κινητών και ακινήτων) έλεγχος σε όλους (ακόμη και στους αποβιώσαντες) τους διατελέσαντες βουλευτές, υπουργούς, γενικούς γραμματείς, διοικητές οργανισμών, μέχρι συγγενείας β’ βαθμού από το 1974 και εντεύθεν. Μέχρι δεν την ολοκλήρωση του ελέγχου ή την έκδοση τελεσίδικης δικαστικής αποφάσεως (σε περίπτωση δικαστικής εμπλοκής) προσωρινή δέσμευση των ακίνητων και κινητών περιουσιακών τους στοιχείων
6. Διεξαγωγή έρευνας από το 1974 και εντεύθεν για την αναζήτηση και καταλογισμό διοικητικών, αστικών ή ποινικών (όσες δεν έχουν παραγραφεί) ευθυνών για την χρεωκοπία της Ελλάδος
7. Άμεση εθνικοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας και των τομέων που άπτονται της εθνικής μας ασφάλειας. Πλήρης εθνικός έλεγχος του χρηματοπιστωτικού συστήματος της Χώρας.
8. Άμεση επαναφορά του κράτους πρόνοιας και επανεφαρμογή των κοινωνικών δικαιωμάτων.
9. Καμία διαπραγμάτευση που αφορά στα νόμιμα και ζωτικά συμφέροντα της Ελλάδος
10. Εκπόνηση σχεδίου ανάπτυξης της χώρας για τη δημιουργία πρωτογενούς και δευτερογενούς εθνικού προϊόντος με αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων με την παραδοσιακή μέθοδο καλλιέργειας του γηγενούς γεωργοκτηνοτροφικού και αλιευτικού κεφαλαίου (ντόπιες ποικιλίες, αυτόχθονα ζώα, συμβατική αλίευση), την ανάπτυξη σε μακροπρόθεσμες υγιείς βάσεις της τουριστικής βιομηχανίας, εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της Χώρας, επαναπατρισμό του εμπορικού στόλου. Το σχέδιο θα πρέπει να τύχει της δημοψηφισματίκης εγκρίσεως
Αν δεν γίνουν δεκτές οι ανωτέρω προγραμματικές δεσμεύσεις, η ψήφος πρέπει να κατευθυνθεί στα «κεραμίδια» ΚΑΙ καμία συμμετοχή σε δήθεν «κυβερνήσεις εθνικής σωτηρίας»
Όποτε και αν γίνει αυτό, για την επιλογή ψήφου ή την στήριξη τέτοιας κυβερνήσεως πρέπει να πληρούνται σωρευτικά οι κατωτέρω προγραμματικές ενυπόγραφες προϋποθέσεις (άλλως θα στοιχειοθετείται το αδίκημα της κακουργηματικής απάτης κατ’ άρθρο 386 του ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ μη αποκλειομένης της αυτεπάγγελτης διερευνήσεως τελέσεως και άλλων αδικημάτων):
1. Άμεση διεξαγωγή πολλαπλού δημοψηφίσματος με ερωτήματα:
Α) Άμεση καταγγελία και κατάργηση του μνημονίου και των δανειακών συμβάσεων
Β) Άμεση μη αναγνώριση του συνολικού υπολειπομένου κρατικού χρέους ως επαχθούς, απεχθούς και παρανόμου και παύση πληρωμής του, αφού αναλυτικά και τεκμηριωμένα μας παρουσιάσουν τις συνέπειες της πράξεως αυτής.
Άμεση αναζήτηση των γερμανικών αποζημιώσεων (όχι ιδιωτικών απαιτήσεων) προς το Ελληνικό Κράτος
Γ) Άμεση κίνηση ενεργειών συγκροτήσεως Συντακτικής Εθνοσυνέλευσεως (όχι αποτελούμενη από βουλευτές) για δημοκρατική αλλαγή του Πολιτεύματος προς μια υποχρεωτικά δημοψηφισματική πολιτεία
Δ) Αποχώρηση από τη σύμβαση του Δουβλίνου II και από κάθε άλλη σύμβαση που μετατρέπει την Ελλαδά και σε Ευρωπαϊκό πάρκινγκ μεταναστών. Ελεύθερη προώθηση των μεταναστών προς όποια κατεύθυνση της Ευρώπης επιθυμούν και πλήρης κατάργηση προϋποθέσεων νομιμοποιήσεώς και παραμονής τους στη χώρα, εκτός των εξαιρέσεων του πολιτικού ασύλου
Ε) Επαναφορά της διδαχής της κλασσικής ελληνικής παιδείας και της αρχαίας ελληνικής γλώσσας με την ενσωμάτωσή τους στο ωρολόγιο πρόγραμμα όλων των σταδίων της προσχολικής και σχολικής δημοτικής και μέσης εκπαιδεύσεως (νηπιαγωγείο ως λύκειο)
2. Μη συμμετοχή των εκλεγέντων βουλευτών σε υπουργικές θέσεις και όποιος καταλαμβάνει κυβερνητική θέση να παραιτείται από την βουλευτική του ιδιότητα
3. Άμεση κατάργηση όλων των βουλευτικών επιδομάτων, υπουργικών, πρωθυπουργικών και Προεδρικών χορηγιών, διευκολύνσεων και σε είδος παροχών και μείωση της αποζημιώσεώς τους κατά 50%
4. Καταγραφή των κινητών και ακίνητων περιουσιακών στοιχείων όλων των προσώπων που θα καταλάβουν πολικές θέσεις (Βουλευτών, Υπουργών, Γραμματέων κλπ) και συγγενών μέχρι β’ βαθμού ΚΑΙ
Σύγκριση με την οικονομική κατάστασή τους μετά την αποχώρησή τους από την θέση αυτή και αιτιολόγηση της πιθανής επαύξησή τους, άλλως συντηρητική δήμευση μέχρι την δικαστική διαλεύκανση της υποθέσεως.
5. Φορολογικός και περιουσιακός (επί κινητών και ακινήτων) έλεγχος σε όλους (ακόμη και στους αποβιώσαντες) τους διατελέσαντες βουλευτές, υπουργούς, γενικούς γραμματείς, διοικητές οργανισμών, μέχρι συγγενείας β’ βαθμού από το 1974 και εντεύθεν. Μέχρι δεν την ολοκλήρωση του ελέγχου ή την έκδοση τελεσίδικης δικαστικής αποφάσεως (σε περίπτωση δικαστικής εμπλοκής) προσωρινή δέσμευση των ακίνητων και κινητών περιουσιακών τους στοιχείων
6. Διεξαγωγή έρευνας από το 1974 και εντεύθεν για την αναζήτηση και καταλογισμό διοικητικών, αστικών ή ποινικών (όσες δεν έχουν παραγραφεί) ευθυνών για την χρεωκοπία της Ελλάδος
7. Άμεση εθνικοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας και των τομέων που άπτονται της εθνικής μας ασφάλειας. Πλήρης εθνικός έλεγχος του χρηματοπιστωτικού συστήματος της Χώρας.
8. Άμεση επαναφορά του κράτους πρόνοιας και επανεφαρμογή των κοινωνικών δικαιωμάτων.
9. Καμία διαπραγμάτευση που αφορά στα νόμιμα και ζωτικά συμφέροντα της Ελλάδος
10. Εκπόνηση σχεδίου ανάπτυξης της χώρας για τη δημιουργία πρωτογενούς και δευτερογενούς εθνικού προϊόντος με αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων με την παραδοσιακή μέθοδο καλλιέργειας του γηγενούς γεωργοκτηνοτροφικού και αλιευτικού κεφαλαίου (ντόπιες ποικιλίες, αυτόχθονα ζώα, συμβατική αλίευση), την ανάπτυξη σε μακροπρόθεσμες υγιείς βάσεις της τουριστικής βιομηχανίας, εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της Χώρας, επαναπατρισμό του εμπορικού στόλου. Το σχέδιο θα πρέπει να τύχει της δημοψηφισματίκης εγκρίσεως
Αν δεν γίνουν δεκτές οι ανωτέρω προγραμματικές δεσμεύσεις, η ψήφος πρέπει να κατευθυνθεί στα «κεραμίδια» ΚΑΙ καμία συμμετοχή σε δήθεν «κυβερνήσεις εθνικής σωτηρίας»
Για το PolitRicks (Κ.Μ.)
Λόγω του ότι στο blog αυτό γράφουμε πολίτες, συμμετέχοντας όπως τόσοι άλλοι συμπολίτες μας, στην προσπάθεια ενημέρωσης, μέσω των blogs και του Internet, δεν θα υποστηρίξουμε ποτέ ότι έχουμε και γνωρίζουμε τις λύσεις τις οποίες θα πρέπει να τις ασπαστούν όλοι.
Θα χρησιμοποιήσουμε όμως, αυτό το βήμα λόγου και θα καταθέσουμε τις αγωνίες μας και τις σκέψεις μας, ζητώντας την συμμετοχή όλων, ώστε να μπορέσουμε να έχουμε προτάσεις που να είναι ρεαλιστικές και εφικτές αλλά κυρίως να εκφράζουν την πλειοψηφία των πολιτών αυτής της χώρας, στην οποία γεννήθηκε η Δημοκρατία αλλά σήμερα μας έχει αφαιρεθεί ακόμα και το "ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ" του δημοψηφίσματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου