Από το sansimera.gr διαβάζουμε τα εξής:Στα τέλη Μαΐου του 1941 είχε συμπληρωθεί ένας μήνας από την παράδοση της Αθήνας στους Γερμανούς, που ολοκλήρωναν τις επιχειρήσεις τους στην Ελλάδα με την κατάληψη της Κρήτης. Ο Μανώλης Γλέζος (9/9/1922) και ο Λάκης Σάντας (22/2/1922) ήταν δύο νεαροί φοιτητές, που δάκρυζαν, όπως και χιλιάδες Αθηναίοι, βλέποντας τη γερμανική σβάστικα να κυματίζει στην Ακρόπολη. Το χιτλερικό σύμβολο προκαλούσε την ελληνική υπερηφάνεια. Έπρεπε, λοιπόν, να κατέβει…
Το παράτολμο σχέδιο γεννήθηκε στο μυαλό τους ένα ανοιξιάτικο σούρουπο στο Ζάππειο, καθώς αντίκριζαν την Ακρόπολη και στρώθηκαν στη δουλειά για να το υλοποιήσουν. Πήγαν στην Εθνική Βιβλιοθήκη και διάβασαν ό,τι σχετικό με τον Ιερό Βράχο. Στη Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια ανακάλυψαν όλες τις σπηλιές και τις τρύπες της Ακρόπολης. Γρήγορα, αντιλήφθηκαν ότι η μόνη διαδρομή που έπρεπε να ακολουθήσουν για να μην γίνουν αντιληπτοί από τους γερμανούς φρουρούς ήταν μέσω του Πανδρόσειου Άντρου.
Το πρωί της 30ης Μαΐου 1941, ο Γλέζος και ο Σάντας πληροφορήθηκαν από το ραδιόφωνο ότι η Κρήτη είχε πέσει. Οι Γερμανοί με προκηρύξεις κόμπαζαν για το κατόρθωμά τους. Οι δύο νέοι αποφάσισαν να δράσουν το ίδιο βράδυ. Όπλα δεν είχαν, παρά μόνο ένα φαναράκι κι ένα μαχαίρι. Η ώρα είχε φθάσει 9:30 το βράδυ. Η μικρή φρουρά της Ακρόπολης ήταν μαζεμένη στην είσοδο των Προπυλαίων και διασκέδαζε με νεαρές Ελληνίδες, που πουλούσαν τον ερωτά τους, πίνοντας μπύρες και μεθοκοπώντας.
Με άγνοια κινδύνου, πήδηξαν τα σύρματα, σύρθηκαν ως τη σπηλιά του Πανδρόσειου Άντρου και άρχισαν να σκαρφαλώνουν από τις σκαλωσιές, που είχαν φτιάξει οι αρχαιολόγοι για τις ανασκαφές. Φθάνοντας σε απόσταση ολίγων μέτρων από τον ιστό της σημαίας δεν αντιλήφθηκαν κανένα φρουρό και με γρήγορες κινήσεις κατέβασαν από τον ιστό το μισητό σύμβολο του ναζισμού. Ήταν μία τεράστια σημαία, διαστάσεων 4x2 μ. Είχαν φθάσει πια μεσάνυχτα. Οι δύο «κομάντος» δίπλωσαν και πήραν μαζί τους τη σημαία και ακολουθώντας το ίδιο δρομολόγιο απομακρύνθηκαν από την Ακρόπολη, χωρίς και πάλι να γίνουν αντιληπτοί από τους Γερμανούς, που συνέχιζαν τη διασκέδασή τους.
Με έκπληξη η γερμανική φρουρά αντιλήφθηκε νωρίς το πρωί ότι η σβάστικα έλειπε από τον ιστό. Οι γερμανικές αρχές πανικοβλημένες διέταξαν ανακρίσεις. Μόλις στις 11 το πρωί ανάρτησαν μια νέα σημαία στον κενό ιστό.
Γλέζος και Σάντας καταδικάσθηκαν ερήμην σε θάνατο, οι άνδρες της φρουράς εκτελέστηκαν, οι έλληνες διοικητές των αστυνομικών τμημάτων της περιοχής απαλλάχθηκαν από τα καθήκοντά τους, ενώ για τους φύλακες της Ακρόπολης δεν προέκυψε κάποιο ενοχοποιητικό στοιχείο.
Η υποστολή της σβάστικας από την Ακρόπολη αποτέλεσε ουσιαστικά την πρώτη αντιστασιακή πράξη στην κατεχόμενη Αθήνα, μία ενέργεια με συμβολικό χαρακτήρα, αλλά τεράστια απήχηση στο ηθικό των δοκιμαζόμενων Ελλήνων. Το Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς ιδρύθηκαν οι δύο μεγάλες αντιστασιακές οργανώσεις ΕΑΜ και ΕΔΕΣ.
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, ο Μανώλης Γλέζος συνελήφθη τρεις φορές από τους Γερμανούς, φυλακίστηκε και κατόρθωσε να δραπετεύσει, ενώ ο Λάκης Σάντας ξέφυγε από τους διώκτες του και κατετάγη στον ΕΛΑΣ.
Μερικά μικρά αποσπάσματα από την αφήγηση του ίδιου του Λάκη Σάντα:
Δεν ξέρω τι ήταν εκείνο που ένιωθα, μα μου φαίνεται πως ήταν ένα παράπονο μαζί με δυνατό πυρετό. Περίμενα μ' αγωνία να βραδιάσει. Επιτέλους βράδιασε. Συναντηθήκαμε με τον Μανώλη και ξεκινήσαμε. Όπλα δεν είχαμε τότε. Είχα πάρει μαζί μου μόνον ένα φαναράκι ηλεκτρικό κι ένα μαχαιράκι. Φτάσαμε. Κάναμε μια βόλτα στα Προπύλαια μέχρι να φτάσει η ώρα 9:30 μ.μ. Τότε είδαμε τους Γερμαναράδες να είναι μαζεμένοι μέσα στο δωμάτιο της εισόδου και να πίνουν κρασί και μπίρες, έχοντας και μερικές κακές Ελληνίδες, απ' αυτές που πουλάν τον έρωτά τους στα Προπύλαια που είχαν το Φρουραρχείο. Ακούγαμε απόμακριά τα κτηνώδη χάχανά τους και τα τραγούδια τους και σφίγγαμε ακόμη περισσότερο τα δόντια μας. Όταν έφτασε η ώρα, κυτταχθήκαμε. Ίσως να μην ξαναβλέπαμε τον ήλιο ν' ανατέλλει. Είναι αλήθεια ότι νιώθαμε ένα δυνατό χτυποκάρδι μα αυτό δεν ακουγόταν παραέξω. Τα στήθη μας τα ελληνικά το πνίγανε. Είναι γλυκός ο θάνατος όταν πεθαίνεις για τα ιδανικά σου. Σ' αυτές τις στιγμές δεν έχεις παρά να θυμηθείς την Ιστορία. Να θυμηθείς τον Λεωνίδα στις Θερμοπύλες, να θυμηθείς τον Αθανάσιο Διάκο ή το Μεσολόγγι ή τον πόλεμο της Αλβανίας κι είσαι εντάξει
...
Έβλεπες παντού τον κόσμο να έχει αναθαρρήσει, να περπατάει με ψηλά το κεφάλι, ξέροντας καλά ότι το καζάνι άρχισε να βράζει πάλι...
...
Έλαβα μέρος σε αρκετές μάχες παρατάξεως με τους Ναζίδες και σε πολλές επικίνδυνες αποστολές και κανόνισα αρκετούς Γερμαναράδες, τραυματίσθηκα δε στο στήθος (αριστερό ημιθωράκιο) πάνω απ' την καρδιά από τυφλό τραύμα βλήματος. Αυτή είναι η ιστορία της συμβολής μου στην Αντίσταση του λαού μας, εν ολίγοις. Αλλά τι είναι αυτά μπροστά στις υπέροχες σελίδες που έχει γράψει ο ελληνικός λαός στα τέσσερα αυτά χρόνια της πιο σκληρής και ανελέητης σκλαβιάς που είδαμε ποτέ στην ιστορία μας; Κάθε πέτρα και κάθε αγκωνάρι, κάθε δρόμος και κάθε πεζοδρόμιο έχει γραμμένη απάνω μιαν ολόκληρη ιστορία ηρωισμού και θυσίας για τη λευτεριά, από γνωστούς και άγνωστους μάρτυρες, ήρωες, ατσάλινες ψυχές που ξεψυχάγανε προφέροντας το όνομα της Ελλάδας μας και φωνάζοντας "Θάνατος στο φασισμό!!!". Οι βουνοκορφές πάλι κι οι ράχες αχολογούν ακόμα απ' τις κλαγγές των όπλων κι απ' τα κλέφτικα τραγούδια των λεβεντόκορμων ανταρτών και κάθε στενό και κάθε ρέμα μυρίζει μπαρούτι ακόμη, απ' αυτό που έπεφτε καυτό απάνω στις γερμανικές φάλαγγες κάθε λεπτό και τους έκανε, αλαφιασμένοι να μην ξέρουν από πού να φυλαχτούν, νομίζοντας ότι κάθε πεύκο και κάθε έλατο ζωντανεύει κι είναι αντάρτης, εκδικητής!!!
Θα μπορούσα να λέω ολόκληρα μερόνυχτα, είναι τόσα πολλά.
Για το τέλος, αντί για τα σωστές-αν-και-κοινότυπες- ευχές αυτές οι πράξεις να μας εμπνέουν στις εκάστοτε μάχες που δίνουν οι λαοί σε κάθε εποχή, βάζουμε ένα κείμενο που είχε δημοσιευτεί στο site της τηλεοπτικές εκπομπής "Η Μηχανή του Χρόνου" πέρσι τέτοια μέρα:
ΑΠΟ ΤΟ ΓΛΕΖΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΑΝΤΑ ...ΣΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΑΛΚΑΙΟ ΚΑΙ ΤΗ ΓΙΟΥΡΟΒΙΖΙΟΝ
Σαν σήμερα 30 Μαΐου 1941 ο Μανώλης Γλέζος και ο Απόστολος Σάντας,19 χρονών τότε, ανέβηκαν κρυφά στην ακρόπολη και κάτω από τις κάνες των κατακτητών κατέβασαν από την Ακρόπολη την σημαία με τη Σβάστικα, προκαλώντας ένα αυθόρμητο χαμόγελο περηφάνιας στον ελληνικό λαό. Άφησαν μάλιστα τα αποτυπώματα τους επίτηδες για να μην κατηγορηθούν αθώοι πολίτες.Μην περιμένετε να δείτε κάποιο ρεπορτάζ ή αφιέρωμα στα δελτία ειδήσεων ή ακόμη και στις εφημερίδες.Σήμερα μιλάει ο Αλκαίος για τη συμμετοχή του στον τελικό της Γιουροβιζιον. Άλλωστε όπως θα λεγε και κάποιος από τους απεσταλμένους των μεσημεριανών εκπομπών «κι αυτός για την Ελλάδα δεν αγωνίζεται;»….
Μόνο που ο Γλέζος με τον Σάντα φώναξαν «ζήτω η Ελλάδα»,ενώ ο Αλκαίος λέει «όπααα η Ελλάς!»
Ο κατά τα άλλα ο συμπαθής Αλκαίος- κάνοντας την δουλειά του βέβαια-έδωσε πολλές συνεντεύξεις και θα δώσει περισσότερες, ειδικά για το σκηνοθέτη του ημιτελικού που δεν κάλυψε σωστά, το σπάνιας εμπνεύσεως, εύρημα με το ταμπούρλο.
Προσέξτε κι αυτό. Αν κάποιος ζητήσει δήλωση από το Γλέζο για την κορυφαία αντιστασιακή του πράξη, ο σεμνός αγωνιστής δε θα μιλήσει, γιατί έχει αποφασίσει, ότι γι αυτό το θέμα τα είπε μια φορά πριν από περίπου τρεις δεκαετίες σ εκπομπή του Φρεντυ Γερμανού .
Κατά τα αλλά η πράξη του Γλέζου και του Σάντα αναφέρεται στα σχολικά βιβλία σε δυο σειρες και με το γνωστό βαρετό τρόπο που διδάσκεται η ιστορία. Φυσικό είναι πολλά παιδιά να απαντούν στο σχετικό ερώτημα ότι «τη σημαία την κατέβασε ο Γκλέτσος!»
Όσο για την αθεράπευτη σύγχρονη Ελλάδα αξίζει να γνωρίζετε μόνο αυτό.Την περίοδο της κατοχής πολιτικός διοικητής της Θεσσαλονίκης ήταν ο Μαξ Μερτεν,που φρόντισε μεθοδικά να εξολοθρευτούν στους χιτλερικούς φούρνους περίπου 55 χιλιάδες έλληνες εβραίοι.
Ο Μέρτεν συνελήφθη σχεδόν κατά τύχη τη δεκαετία του πενήντα. Έμεινε στη φυλακή μόνο λίγους μήνες. Την ίδια περίοδο ήταν φυλακισμένος για την αριστερή του δράση και ο Γλέζος κατηγορούμενος ως κατάσκοπος.Ο εξολοθρευτής των εβραίων και ο αγωνιστής της ελευθερίας ήταν στην ίδια φυλακή με μερικές διαφορές. Ο Γερμανός ναζί είχε γραφείο και γραφομηχανή ενώ ο Γλέζος όχι.Ο Γερμανός έμεινε στη φυλακή ελάχιστους μήνες ενώ ο Γλέζος συνολικά παρέμεινε έγκλειστος γύρω στα 13 χρόνια.
Βέβαια όλα αυτά τέτοια μέρα, ίσως είναι λίγο κουραστικα και εκτός θέματος..αλλά για όποιον βαριέται τα "ζητω" και προτιμά το "οπααα" υπάρχουν και οι μεσημβρινές εκπομπές.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: αναλυτικά η ιστορία του Μέρτεν στο βιβλίο ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ,εκδόσεις Πατάκη
ΥΓ:προσέξτε στην αρχική φωτο από τα πρόσφατα επεισόδια, ότι ο άνδρας των ματ που βρίσκεται απέναντι από το Γλέζο έχει στο κράνος την ελληνική σημαία,την οποία -κατά τον ψεκασμό του Γλέζου- τίμησε δεόντως…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου