Η 100ή επέτειος της Μικρασιατικής Καταστροφής του 1922 είναι ασφαλώς μια ιδιαίτερα λυπηρή διαδικασία αναψηλάφησης της ιστορικής μνήμης του δημόσιου βίου μας και έρχεται σε κρίσιμες στιγμές μεγάλης συνοριακής έντασης με την Τουρκία λόγω των συνεχών απειλών της γειτονικής χώρας εναντίον της εδαφικής μας ακεραιότητας. Αναμφίβολα η συγκύρια του 1922 δεν έχει πολλές ομοιότητες με την σημερινή αντιπαράθεση, αν έχει καθόλου και νομίζω ότι προσφέρεται περισσότερό για μια απαραίτητη εθνική ενδοσκόπηση χωρίς κραυγές και υπερβολές, με στόχο την εσωτερική μας ενότητα.
Γιατί ο κόσμος δεν έγινε ακόμα χριστιανικός; Πέρασαν 2.000 χρόνια από την εποχή του Χριστού και μόλις και μετά βίας Χριστιανοί είναι μόνο το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού. Πού οφείλεται αυτό; Σε μας τους Χριστιανούς. Αν και έχουμε επιφορτιστεί να κηρύξουμε το Ευαγγέλιο «εις πάντα τα έθνη», το κάνουμε με λάθος τρόπο. Βάζοντας τις δικές μας προϋποθέσεις και όχι αυτές που θέλει ο Χριστός. Πώς ενήργησε ο Χριστός και πώς ενεργούμε εμείς;