http://www.pemptousia.gr/2018/04/antipascha-anastasi-mia-psilafiti-empiria/
Πρεσβύτερος Νικόλαος Πάτσαλος
Πρεσβύτερος Νικόλαος Πάτσαλος
«Σήμερον πάσα κτίσις αγάλλεται και χαίρει ότι Χριστός Ανέστη». Τα πάντα και οι πάντες, αναπνεόυν τον αέρα της Ανάστασης του Χριστού. Η λύπη και ο πόνος των Παθών χάνονται μέσα στο πρίσμα της Ανάστασης. Πράγματα μυστηριώδη που σημάδεψαν τον ορθολογισμό της ανθρωπότητας. Και εκεί που τα πάντα ήταν άδικα και δόλια, έδωσαν θέση στη Δικαιοσύνη του Θεού που φανερώνεται μόνο με την Ανάσταση.
Η Εορτή του Πάσχα σηματοδοτεί την αλλαγή. Την απαρχή μιας άλλης Ζωής, ενός άλλου τρόπου σκέψης, μία καινούρια λογική. Τα πάντα έχουν σκοπό την αιωνιότητα. Τίποτα δεν μένει έξω απ’ αυτή την προοπτική, με πρώτον και κυριώτερον τον Άνθρωπο, που διψούσε να βρει Αιωνιότητα. Ο Θεός θέλοντας τα πλάσματα του άφθαρτα και αθάνατα, μεσω του δικού του θανάτου καταργεί το Θάνατο, με αποτέλεσμα τα μνημεία των κεκοιμημένων μας να γίνονται προσωρινά κι αδύναμα να δώσουν Υπόσταση στο Θάνατο.
Πραγματικά οι ακολουθίες των ημερών μας δίδουν αυτό τον Αναστάσιμο παλμό. «Πού σού Θάνατε το κέντρον, Πού σού Άδη το νίκος;» Αυτό ακριβώς ομολογούμε αυτές τις μέρες θέλοντας να κάνουμε την Ζωή μας όντως Αναστάσιμη. Ο μικρός και μεστός νοήματος ύμνος του «Χριστός Ἀνέστη» μας δίδει ισχυρά βιώματα αιωνιότητας. Μας δίδει τα εφόδια για μια «Πασχαλινή Πνοή» που να μην τρέμει τον θάνατο. Το Πάσχα έτσι, γίνεται ένα συνεχές βίωμα που το επιζητούμε κάθε στιγμή της ζωής μας.