Εθνική συναίνεση και άλλα παραμύθια για αγρίους. (του Πέτρου Χασάπη)

http://hassapis-peter.blogspot.gr/2014/11/blog-post_27.html

Πολλά συστημικά ΜΜΕ φωνάζουν και καλούν από το πρωϊ μέχρι το βράδυ για εθνική συναίνεση, φοβίζοντας με δήθεν εθνικούς κινδύνους. Βλέπετε άραγε εσείς κανέναν Έλληνα να εχθρεύεται άλλους Έλληνες; Βλέπετε εσείς καμία κοινωνική τάξη να στρέφεται εναντίον κάποιας άλλης και να κινδυνεύει η χώρα και το έθνος με εμφύλιο; Απεναντίας, ολόκληρος ο λαός είναι απελπιστικά ήρεμος, μέσα στην εξαθλίωσή του, προσπαθώντας μόνο να επιβιώσει. Για ποια συναίνεση μιλάνε λοιπόν; Όταν από το σύστημα μιλάνε για εθνική συναίνεση, εννοούν προφανώς να βρεθεί ένας ικανοποιητικός τρόπος μοιρασιάς της εξουσίας και του πλούτου εντός της ολιγαρχίας, μακριά από τα μάτια του λαού.

Σήμερα το πρωϊ ακούγαμε μια ανάλυση από κάποιο ΜΜΕ. Η ανάλυση αυτή έλεγε ότι

τα δύο επόμενα χρόνια θα προκύψει ένας πακτωλός χρημάτων. Πρώτον, υπάρχουν τα 11 δισεκατομμύρια ευρώ που περίσσεψαν από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, τα οποία θα πρέπει με κάποιο τρόπο να αξιοποιηθούν. Δεύτερον, υπάρχουν 38 δισεκατομμύρια ευρώ ονομαστικής αξίας μετοχές των τραπεζών τις οποίες μετοχές έχει στα χέρια του το κράτος και οι οποίες πρέπει υποχρεωτικά να πουληθούν σε ιδιώτες μέσα στην επόμενη διετία. Τρίτον, υπάρχουν στάσιμα τα κονδύλια του ΕΣΠΑ και Τέταρτον, υπάρχουν 25 δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία η ΕΕ θα μοιράσει στα κράτη την επόμενη διετία για αγροτικά προγράμματα. Το σύνολο των πιο πάνω ποσών που θα έχει στα χέρια της η όποια κυβέρνηση την επόμενη διετία, θα είναι 50-55 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή περίπου το 1/3 του ΑΕΠ της χώρας!!!

Εφόσον έτσι έχουν τα πράγματα, αντιλαμβανόμαστε όλοι προφανώς το μέγεθος της σύγκρουσης συμφερόντων, για το μοίρασμα αυτού του τεράστιου ποσού. Αντιλαμβανόμαστε γιατί η μεν ΝΔ θέλει να παραμείνει στην εξουσία την επόμενη διετία και γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει με κάθε τρόπο να αναλάβει την κυβέρνηση τώρα.

Άρχισαν λοιπόν οι φωνές από διάφορα συστημικά ΜΜΕ για την ανάγκη συναίνεσης, για την ανάγκη να τα βρουν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Ποιας συναίνεσης άραγε; Αφού οι  πολιτικές αντιπαραθέσεις μεταξύ των κομμάτων δεν έχουν κοινωνικές αναφορές, αλλά είναι καθαρά θεατρικές συγκρούσεις, που αφορούν την κατάληψη καλύτερων θέσεων εξουσίας εντός του συστήματος, για έλεγχο των δημοσίων ταμείων; Η συναίνεση λοιπόν για την οποία κόπτονται τα συστημικά ΜΜΕ, είναι μάλλον μια προτροπή να τα βρουν κόμματα και οικονομικά συμφέροντα στη μοιρασιά, προφανώς για να μην εκτραχυνθεί η κατάσταση μέσα στο σύστημα και αφυπνιστεί ο κοιμισμένος γίγαντας, δηλαδή ο λαός.

Όσοι λοιπόν από εμάς καθόμαστε εδώ μέσα στο διαδίκτυο και κάνουμε όνειρα για δημοκρατίες, για συμμετοχή των πολιτών στην εξουσία και άλλες τέτοιες χαρωπές ουτοπίες, είμαστε μακριά νυχτωμένοι. Τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει. Εδώ και 200 χρόνια οι ίδιοι παγιωμένοι θεσμοί παράγουν μονίμως τα ίδια αποτελέσματα. Αυτοί οι θεσμοί είναι το πρόβλημα και αυτοί πρέπει να αλλάξουν. Όμως είδατε κάποιο ΜΜΕ να μιλάει γι’ αυτό ή κάποιο κόμμα να εξαγγέλλει κάτι τέτοιο;

Ο Χαλίφης, το καθήκον και τα άλογα της Ιστορίας (Του Φαήλου Κρανιδιώτη)

http://www.antinews.gr/Antitheseis/o-xalifis-to-kathikon-kai-ta-aloga-tis-istorias_1/

Η Άγκυρα δεν πρόκειται ποτέ να υποχωρήσει στους σχεδιασμούς της με ρηματικές διακοινώσεις, διαβήματα, δηλώσεις κυβερνήσεων, αποφάσεις διεθνών οργάνων

Ο αληθινός χαλίφης του ISIS, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αφού εγκαινίασε το αυθαίρετο Λευκό Σαράϊ του με τα 1000 δωμάτια, προχωράει ακάθεκτος σε βάρος του Ελληνισμού. Πολύ σωστά ανέλυε πρόσφατα ο Σάββας Καλεντερίδης στην αρθρογραφία του την μεθόδευση, επιβεβαιωνόμενος από τα γεγονότα κι από όποιον παρακολουθεί τι κάνουν οι Τούρκοι όλα αυτά τα χρόνια. Ενώ ναυπηγούν μεγάλο ερευνητικό πλοίο πήγαν και έσκασαν ζεστό χρήμα κι αγόρασαν το Μπαρμπαρός. Ο λόγος ήταν πως θα ήταν απίθανο να βρουν ιδιωτική εταιρεία, που θα δεχόταν να τους νοικιάσει σκάφος για παράνομες έρευνες και με κίνδυνο θερμού επεισοδίου.
Το κίνητρο τους είναι να ανεβάσουν την θερμοκρασία στο σημείο βρασμού, και ή να μας υποχρεώσουν σε άκαπνη ταπεινωτική υποχώρηση και συμβιβασμό ή να προκαλέσουν πολεμικό επεισόδιο κι έτσι, με την παρέμβαση των ΗΠΑ, να μπλοκάρουν κάθε εξέλιξη στην προσπάθεια της Κύπρου για εκμετάλλευση της ΑΟΖ της και οικοδόμησης συμμαχιών και πάλι να υποχωρήσουμε.
Έτσι το παιχνίδι θα έρθει στο γνωστό κι αγαπημένο πεδίο των Τούρκων, αυτό του τσαμπουκά και της άμεσης απειλής αφανισμού και το ταχύ επόμενο βήμα θα είναι η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας κι η αντικατάσταση της, ελέω ενός Σχεδίου τύπου Ανάν, από ένα αφελληνισμένο τουρκικό προτεκτοράτο κι η υφαρπαγή όλου του ενεργειακού πλούτου της Κύπρου από την Τουρκία, που αυτή πια θα κάνει τις συμφωνίες με τις εταιρείες.
Έτσι, αφού Κύπρος δεν θα υπάρχει αλλά στη θέση της θα είναι μια Σιγκαπούρη οδαλίσκη της Άγκυρας, θα πάει περίπατο ο άξονας Αθήνα, Λευκωσία, Τελ Αβίβ, θα πάει περίπατο η τετραμερής Αθήνας, Καΐρου, Τελ Αβίβ, Λευκωσίας κι ενώ οι φωνές στις ΗΠΑ για αλλαγή πολιτικής κι απομόνωση της Τουρκίας όλο δυναμώνουν, πολύ απλά θα μείνουν στον αέρα. Δεν θα προλάβουμε και τα ψοφίμια των αλόγων της Ιστορίας θα πλέουν τουμπανιασμένα νοτίως της Κύπρου.
Έχουμε ξαναπεί, πως η ανακάλυψη των ενεργειακών αποθεμάτων της Κύπρου, οι συμφωνίες της με ξένες εταιρείες και χώρες για την εκμετάλλευση τους, η πολιτική που ξεκίνησε ο Τάσσος Παπαδόπουλος και συνέχισαν οι επίγοπμοι του, δημιούργησαν άλλα δεδομένα στην συμμορία της Άγκυρας, που είχε επαναπαυτεί, θεωρώντας, πως με την κατοχή του 40% της Κύπρου και την ισχυρή παρουσία του ισλαμικού στρατού κατοχής, κρατάει εκείνη το γκάζι και το φρένο στις διαδικασίες του Κυπριακού. Έπρεπε λοιπόν να το φέρουν ξανά στο πεδίο της βίας και της ανομίας, της απειλής του ολέθρου για να «ισιώσει».
Η Άγκυρα δεν πρόκειται ποτέ να υποχωρήσει στους σχεδιασμούς της με ρηματικές διακοινώσεις, διαβήματα, δηλώσεις κυβερνήσεων, αποφάσεις διεθνών οργάνων. Η Κύπρος είχε μαζέψει πολλά κωλόχαρτα από τον ΟΗΕ, το Συμβούλιο Ασφαλείας και δυο φορτηγά δηλώσεις καταδίκης, συμπάθειας κι από την κουτσή Μαρία. Ο Ερντογάν το πολύ πολύ να τα χρησιμοποιήσει όλα αυτά για κωλόχαρτο στις πολυάριθμες τουαλέτες του Παλατιού του Ταμτάκου που έχτισε.
Με τις γενικότερες ενέργειες του, ο αληθινός Χαλίφης του ISIS, στην «δημοκρατικότητα» του οποίου διάφοροι δικοί μας ανόητοι κι ανόητες πόνταραν κι έχτιζαν κάστρα «φιλίας» στην άμμο, θίγει πολλά συμφέροντα. Όλοι όμως πια γνωρίζουν την πολλαπλή οικονομική, στρατιωτική και πολιτική στήριξη της Άγκυρας στους πλέον επικίνδυνους τρομοκράτες που αντίκρυσε ο κόσμος κι εμείς βιώνουμε πάλι την τυχοδιωκτική επιθετικότητα του.
Με την υποστήριξη στα ψυχοπαίδια του, τους ψυχάκηδες αποκεφαλιστές του ISIS και το διαλυμένο σωματείο του Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA) ο Ερντογάν επιδιώκει την ανατροπή του Άσαντ, θίγει τα συμφέροντα της Ρωσίας, που έχει ναυτική βάση στη Λατάκεια αλλά και σουνιτικούς πληθυσμούς μέσα και γύρω στην επικράτεια της, όπου ήδη εμφανίζονται διάφοροι κατσαπλιάδες να δηλώνουν θαυμασμό και στήριξη στο ISIS. Θυμίζω δε πως οι πλέον λυσσασμένες ανθρωποφάγες ύαινες σε όσα συμβαίνουν στην Συρία και στο Ιράκ είναι Τσετσένοι μισθοφόροι.
Με την υποστήριξη του στην τρομοκρατική οργάνωση της Χαμάς και στο ISIS, αγκαλιά με το Κατάρ κι άλλους συνεργούς, θίγει τα συμφέροντα κι απειλεί την εθνική ασφάλεια του Ισραήλ. Το Τελ Αβίβ επίσης δεν θέλει σε καμμία περίπτωση ο αγωγός των δικών του αποθεμάτων να περάσει μέσα από την εχθρική Τουρκία κι έτσι να εξαρτάται από τα κέφια του όποιου Ερντογάν. Έχει δε αντιληφθεί πλήρως, πως η στάση της τουρκικής κυβέρνησης έναντι των Παλαιστινίων, πέραν της ισλαμοφασιστικής αλληλεγγύης, είναι νεοοθωμανικός μεγαλοοϊδεατισμός. «Δικά μας εδάφη» χαρακτήρισε τις παλαιστινιακές περιοχές ο Νταβούτογλου.
Με την υποστήριξη στους Αδελφούς Μουσουλμάνους και την τρομοκρατική δράση τους στην Αίγυπτο θίγει την εθνική ασφάλεια της Αιγύπτου. Ο Πρόεδρος Σίσι, που αποδεικνύεται μια στιβαρή και ιδιαίτερα ικανή ηγετική προσωπικότητα, επανειλημμένα κατήγγειλε ευθέως, ακόμη κι απ΄ το βήμα του ΟΗΕ, τον Ερντογάν για την υποστήριξη στους τρομοκράτες.
Ο αληθινός χαλίφης του ISIS όμως, ευθέως, πάση δυνάμει, αδιάλειπτα κι ολοφάνερα, αντιστρατεύεται επιπλέον την ασφάλεια και τα συμφέροντα των ΗΠΑ κι όλης της Δύσης. Στις ΗΠΑ οι φωνές και τα πρωτοσέλιδα σε κορυφαίες εφημερίδες του κατεστημένου, όπως οι New York Times, Wall Street Journal, Washington Times, στα πλέον σημαντικά περιοδικά, διαδικτυακούς τόπους, ινστιτούτα και δεξαμενές σκέψεις, όπως το Hudson Institute, δυναμώνουν για αυστηρή και δυναμική αντιμετώπιση της Τουρκίας. Τίτλοι όπως «Η Τουρκία δεν είναι πια σύμμαχος μας», προτάσεις για την μεταφορά της βάσης του Ιντσιρλίκ στο Ερμπίλ του αυτόνομου Κουρδιστάν, πριν λίγα χρόνια θα ήταν επιστημονική φαντασία. Ειδικά στον χώρο της Άμυνας, στις Αμερικανικές Ένοπλες Δυνάμεις ακούγονται πλέον φωνές για αποβολή της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ (!!), ενώ σύσσωμο το εβραϊκό λόμπυ πολεμάει τα τουρκικά συμφέροντα. Ειδικά το Υπουργείο Άμυνας και το Γενικό Επιτελείο ποτέ δεν ξέχασαν το πούλημα που έφαγαν από τους Τούρκους στον Πόλεμο του Κόλπου και πως αναγκάστηκαν να αλλάξουν κι επεκτείνουν «μέσω Λαμίας» τις γραμμές εφοδιασμού και μεταφορών, κατόπιν της άρνησης της Τουρκίας να διαθέσει το έδαφος της. Πλήθος πρώην υπουργών κι υφυπουργών Άμυνας, ηγετών των Ενόπλων Δυνάμεων αλλά κι εν ενεργεία πολιτικοί πρώτης γραμμής, όπως ο Μενέντεζ, στρέφονται ευθέως κατά της Τουρκίας, ενώ επισημαίνεται η ανάγκη για στήριξη στην Κύπρο και την Ελλάδα.
Θεωρώ πολύ κοντινή την στιγμή που κάποιος σοβαρός αμερικανός πολιτικός ή στρατιωτικός θα σηκωθεί και θα πει «βομβαρδίστε την Τουρκία για να πάψει να υποστηρίζει τους τρομοκράτες».
Η κυβέρνηση Ομπάμα όμως τα έχει χαμένα. Η δράκα των ηλιθίων του «πνεύματος Κλίντον» στο State Department ακόμη κωλυσιεργεί κι επιτείνει την σύγχυση και το όλο και δυνατότερο μήνυμα παρακμής της αμερικανικής ισχύος στην Ανατολική Μεσόγειο. Άλλωστε αυτή η εξαγορασμένη από καταριανούς και σαουδάραβες κλίκα ευθύνεται για την παράδοση της Λιβύης και της Συρίας στο χάος, για τις περιπέτειες της Αιγύπτου και την γενοκτονία στο Ιράκ και τη Συρία.
Η αλλαγή όμως στην αμερικανική πολιτική έρχεται. Είναι τόσα τα πλήγματα στα αμερικανικά συμφέροντα, τόσο προφανής ο κίνδυνος από τα τέρατα που εξέθρεψαν οι αντιαμερικανικές πολιτικές της ίδιας της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, που θα ‘ρθουν τα πάνω κάτω κι ο εξορθολογισμός της.
Η δε, Ε.Ε., με την σημαία αντιπροσωπείας αυτοκινήτων, χωρίς εγγυημένα σύνορα, χωρίς ευρωπαϊκό στρατό, όπου ο Βορράς κι ο Νότος σε λίγο θα παίζουν ξύλο, με μόνιμο ρουφιάνο, αντιευρωπαίο κι αντζέντη των Τούρκων ισλαμοφασιστών την δόλια Αλβιώνα, μέχρι να σηκώσει το ένα πόδι, έχει βρωμίσει το άλλο. Όπως πάντα.
Οι μεσογειακές ναυτικές δυνάμεις, όπως η Ιταλία κι η Γαλλία, έχουν λόγο και συμφέροντα στο να παραμείνουν ανοιχτές οι γραμμές μεταφοράς ενέργειας και ναυσιπλοΐας, να προστατευθούν αυτά που συνιστούν στην ουσία ενεργειακά αποθέματα κι εναλλακτικές της Ευρώπης.
Οι Τούρκοι όμως κινούνται αποφασισμένα και γρήγορα. Αδίστακτα.
Συμφώνησαν με τους Αζέρους να τους δώσουν εξέδρα, την οποία θέλουν να μεταφέρουν νοτίως της Κύπρου, μέσα στην Κυπριακή ΑΟΖ και ως τον Φεβρουάριο ν’ αρχίσουν εξορύξεις, με τα πολεμικά τους πλοία κι αεροπλάνα γύρω – γύρω.
Τί τεχνολογία χρησιμοποιούν οι Αζέροι στο θέμα, με ποιους έχουν κολλεγιά; British Petroleum. Να ‘τοι πάλι οι «φίλοι» μας, τα τσιμπούρια της υφηλίου. Πρώτη στην βρωμιά κατά της Σερβίας, στο Κόσσοβο, στη Συρία κι αλλού. Εμείς είμαστε βετεράνοι. Τους ξέρουμε από την δολοφονία του Καποδίστρια ως τα Φυλακισμένα Μνήματα στην Κύπρο και στην πρόσφατη προσπάθεια του Κάμερον να γλυκάνει την ανακοίνωση της Ε.Ε. κατά της Τουρκίας, που προκάλεσε την μετωπική κόντρα του με τον Έλληνα Πρωθυπουργό .
Είναι λοιπόν χρέος του Αντώνη Σαμαρά, όλης της κυβέρνησης, να κινηθούμε γρήγορα, σε ένα ζήτημα στο οποίο δεν υπάρχει κανένα άλλοθι να μην βάλουν πλάτη όλοι. Αλλιώς κατά τον Φεβρουάριο θα μάθουμε άπαντες, πως όσα μας θύμωναν ως τώρα είναι απλές οδοντόκρεμες, πως υπάρχουν πολύ χειρότερα, πως η προεδρική εκλογή, οι ίδιες οι εκλογές θα είναι κάτι αδιάφορο. Θα έχουμε μπροστά μας μια απειλή, μια ενδεχόμενη ταπείνωση, που αν περάσει, θα συνταράξει όλη την κοινωνία, θα απονομιμοποιήσει όλο το πολιτικό σύστημα αλλά πάνω απ’ όλα, κι αυτό έχει σημασία, θα χαθεί η Κύπρος, μετατρεπόμενη σε Ηγεμονία της Βλαχίας υπό την Υψηλή Πύλη. Θα χαθεί η μεγαλύτερη γεωπολιτική ευκαιρία που μας έδωσε μετά τον Β’ ΠΠ η Ιστορία κι ετοιμαστείτε γι’ άλλα στην Θράκη, στο Αιγαίο.
Ενώ λοιπόν τα συμφέροντα Ρώσων, Ισραηλινών, Αιγυπτίων, ΗΠΑ κι ΕΕ συναντώνται με τα δικά μας, είναι σφόδρα πιθανό, επειδή κανείς δεν θα πολεμήσει για μας, αν δεν κινηθούμε άμεσα και δυναμικά, να μην προλάβουμε και να μην μπορέσουμε να ανατρέψουμε τους τουρκικούς σχεδιασμούς.
Επί του πρακτέου:
Το πρώτιστο κι αυτονόητο. Να εκπέμψουμε σαφώς και παντοιοτρόπως το μήνυμα προς την Άγκυρα, πως παρ’ όλα τα οικονομικά μας προβλήματα, η Ελλάδα δεν θα επιτρέψει την επιβολή με τα όπλα μιας τέτοιας ληστρικής ενέργειας, πως η Κύπρος δεν θα μπορούσε να είναι πιο κοντά για τους σχεδιασμούς και την αποφασιστικότητα μας και πως το μέτωπο αντιπαράθεσης θα είναι από το τριεθνές στη Θράκη, ως όλη την Κυπριακή ΑΟΖ και δεν θα καταπιούμε «μεμονωμένο επεισόδιο».
Να δοθεί στους Αζέρους το σαφές κι αυστηρό μήνυμα πώς να ξεχάσουν τα συμφωνηθέντα, παγώνουν όλα, για ΤΑΡ, ΔΕΣΦΑ, αν συνεργήσουν, παρέχοντας εξέδρα, σε μια τέτοια εχθρική ενέργεια. Χωρίς εξέδρα, ας κόβουν βόλτες τα μεμέτια να καίνε πετρέλαιο από αυτό που αγοράζουν από το λαθρεμπόριο με τα ψυχοπαίδια τους του ISIS κι εμείς θα καταγγέλουμε, επιδιώκοντας οικονομικές κυρώσεις.
Να προχωρήσουμε με δικές μας επιταχυνόμενες πρωτοβουλίες την τετραμερή (Ελλάδα – Κύπρος – Αίγυπτος – Ισραήλ) συνάπτοντας ένα συνολικό πακέτο ενεργειακής, πολιτικής και στρατιωτικής συνεργασίας για τις ΑΟΖ μας και όχι μόνο.
Να ξυπνήσουμε την κοιμισμένη Ευρώπη, ιδιαίτερα τις ναυτικές μεσογειακές δυνάμεις Γαλλίας και Ιταλίας αλλά και την ατμομηχανή της Ευρώπης, την Γερμανία, απαιτώντας κοινή στάση στην προστασία των ευρωπαϊκών ενεργειακών πηγών και πρακτικά μέτρα, που να ανεβάζουν το κόστος στην Άγκυρα, μετρημένο όχι μόνο πολιτικά αλλά και σε χρήμα, επιδιώκοντας την στρατιωτική παρουσία τους στην περιοχή. Επίσης, από κοινού με την Κύπρο να θέσουμε θέμα απομάκρυνσης των αγγλικών βάσεων από την Κύπρο και αντικατάσταση τους από νατοϊκές βάσεις, με έντονη παρουσία των ευρωπαϊκών μεσογειακών ναυτικών δυνάμεων.
Να κάνουμε μια συντονισμένη και σε βάθος χρόνου εκστρατεία μέσα στις ΗΠΑ, αναδεικνύοντας αυτά που ήδη επισημαίνει το πλέον σοβαρό κομμάτι του αμερικανικού κατεστημένου και των ΜΜΕ, για την απειλή που συνιστά για τα αμερικανικά συμφέροντα κι όλη την Δύση η πολιτική της Τουρκίας στην όλη περιοχή.
Κι επειδή όλα αυτά, πλην του πρώτου που εξαρτάται μόνο από μας, μπορεί να καθυστερήσουν από την βούληση τρίτων, υπάρχει τέλος αυτό που ήταν και είναι το μεγάλο ισοδύναμο. Αυτό που πονάει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο την ληστρική συμμορία που κυβερνάει την Τουρκία. Υπάρχει το ζήτημα, που σήμερα η σημαία του κυματίζει στο Μεσολόγγι του Κουρδικού Έθνους, στο ηρωϊκό Κομπάνι, ζήτημα για το οποίο η κυβέρνηση, το κόμμα μας, η νεολαία μας, δεν έχει κάνει αυτό που πρέπει. Η κ. Νάντια Βαλαβάνη, η οποία ορθώς και άξια έπραξε, δεν έπρεπε να ήταν μόνη της εκεί. Στις αχανείς μάζες των Κούρδων πατριωτών, στα εκατομμύρια, περισσότερα από όλο το λεκανοπέδιο Αττικής, που ζουν μόνο στην Πόλη αλλά και στα πλήθη συνειδητοποιημένων Κούρδων σε όλες τις μητροπόλεις της Τουρκίας, μια ελληνική πολιτική και διπλωματική πρωτοβουλία θα είναι πολύ σημαντική. Να προσκληθεί ο κ. Ντεμιρτάς, ο ηγέτης του κουρδικού HADEP στην Αθήνα και να τον υποδεχτεί ο πρωθυπουργός με τιμές ηγέτη και να συναντηθεί με όλες τις πολιτικές ηγεσίες. Κι αυτό να γίνει ΧΤΕΣ. Ο Πρωθυπουργός θα μιλήσει με εκπρόσωπο του Έθνους που είναι ο πιο αξιόπιστος σύμμαχος των ΗΠΑ στην περιοχή. Θα μιλήσουν για ανθρώπινα δικαιώματα, για εθνικά δικαιώματα, για την ασφάλεια στην περιοχή, για πράγματα που είναι στο αξιακό πλαίσιο της Δύσης και υπέρ των συμφερόντων της. Ια μιλήσουν για τους λόγους που αμερικανικά και άλλα συμμαχικά βομβαρδιστικά χτυπούν ανελέητα τους τζιχαντιστές γύρω από το Κομπάνι και ποιοι τους υποστηρίζουν. Κι εμείς να πάρουμε τον κ. Ντεμιρτάς από το χέρι και να τον πάμε στην Ευρώπη και παντού. Αφού οι ΗΠΑ μιλούν πλέον απευθείας με το ένοπλο ΡΚΚ, γιατί εμείς να μην μιλήσουμε με έναν δημοφιλή εκλεγμένο πολιτικό, που ήταν και υποψήφιος για πρόεδρος της Τουρκίας;
Εδώ φαίνεται πόσο υπονόμευσε σε βάθος χρόνου την εθνική ασφάλεια όλου του Ελληνισμού η κυβέρνηση Σημίτη με την άθλια στάση της στην παράδοση του Οτσαλάν στην Άγκυρα το 1999, όταν η Τουρκία ήταν στο χείλος του γκρεμού. Ο «αστικός μύθος» λέει, πως οι Τούρκοι απείλησαν με κατάληψη ενός νησιού μας. Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια. Ο ηγέτης πάντως μπορεί να έχει διάφορα ελαττώματα. Ένα απαγορεύεται να έχει: να τρέμουν τα γόνατα του. Ο βασικός λόγος να μην υποκύψεις σε έναν εκβιασμό, είναι πως αν υποκύψεις, ο εκβιαστής θα ξανάρθει. Να λοιπόν που ο εκβιαστής ξανάρθε και κόβει βόλτες νοτίως της Κύπρου. Να πως η Ιστορία δικαιώνει, όσους κρατήσαμε μια στάση υπέρ του εθνικού συμφέροντος, του εθνικού και διεθνούς δικαίου και να πως ξεβρακώνει όσους επέλεξαν ή υποστήριξαν δημοσιολογούντες την «ρουφιανιά», τους σκοτεινούς διαδρόμους, εκτός νομιμότητας κι εκ του αποτελέσματος αντίθετα στα εθνικά συμφέροντα.
Φαήλος Κρανιδιώτης

Tουρκικοί χάρτες εισχωρούν στο Καστελόριζο και την κυπριακή ΑΟΖ!

http://kourdistoportocali.com/post/39129/xartes

 

Του Χάρη Φλουδόπουλου

Η πρόσφατη έξαρση της τουρκικής προκλητικότητας στην ανατολική Μεσόγειο, δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο τυχαίο περιστατικό αλλά εντάσσεται στο πλαίσιο μιας ευρύτερης στρατηγικής αμφισβήτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων όχι μόνο της Κύπρου αλλά και της Ελλάδας στην περιοχή της Μεσογείου.

Αυτό τουλάχιστον δείχνει η στρατηγική που έχει ακολουθήσει η Τουρκία αντιμετωπίζοντας τις Κυπριακές έρευνες για υδρογονάνθρακες εντός της ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Όπως αποκαλύπτει σήμερα το Capital.gr τα τουρκικά υπουργεία Εξωτερικών και Ενέργειας και Φυσικών Πόρων έχουν προχωρήσει σε μια σειρά από δημοσιεύσεις χαρτών, οι οποίοι περιλαμβάνουν τα θαλάσσια οικόπεδα που έχει χαράξει η Τουρκία εντός του δικού της – όπως τον αντιλαμβάνεται – χώρου αποκλειστικής εκμετάλλευσης.

Και οι χάρτες αυτοί σταδιακά επεκτάθηκαν με νεώτερες δημοσιεύσεις, εντός των χώρων αποκλειστικής εκμετάλλευσης τόσο της Κυπριακής Δημοκρατίας όσο και της Ελλάδας. Οι χάρτες αυτοί ακόμη και σήμερα παραμένουν δημοσιευμένοι

Σύμφωνα με την εκτίμηση διπλωματικών αναλυτών, οι κινήσεις αυτές της Τουρκίας έχουν διπλή στόχευση, τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ελλάδα, επιχειρώντας να δημιουργήσουν κλίμα έντασης και αμφισβήτησης που θα αποθαρρύνει ξένους επενδυτές και θα σταματήσει τις εν εξελίξει ερευνητικές προσπάθειες τόσο στη μαρτυρική Μεγαλόνησο όσο και στην Ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη.

Οι χάρτες
Η Τουρκία δεν επέλεξε να κινηθεί εξαρχής αμφισβητώντας τα κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδας και Κύπρου. Η πρώτη δημοσίευση χάρτη με 30 οικόπεδα θαλασσίων ερευνών στα ανοιχτά νότια από παράλια της Τουρκίας , γίνεται από την τουρκική κυβέρνηση το Νοέμβριο του 2007, χωρίς ωστόσο να υπάρχει υπερκάλυψη σε κανένα σημείο ούτε με την κυπριακή ΑΟΖ ούτε με την ελληνική ΑΟΖ.

Στη συνέχεια όμως, ξεδιπλώθηκε η στρατηγική της Άγκυρας: Τον Ιούνιο του 2011 το υπουργείο ενέργειας και φυσικών πόρων της Τουρκίας προσθέτει δύο οικόπεδα τα οποία εισέρχονται στην περιοχή νότια από το Καστελόριζο, το οποίο σύμφωνα με την Τουρκική άποψη δε διαθέτει ΑΟΖ.

Ακολουθούν αλλεπάλληλες νέες δημοσιεύσεις από τον Ιανουάριο του 2012 έως και το Νοέμβριο του 2013 κατά τις οποίες προστίθενται συνολικά 8 νέα οικόπεδα τα οποία εισέρχονται σε μια συνολική έκταση 42.000 km2 εντός της ελληνικής ΑΟΖ αμφισβητώντας όχι μόνο το Καστελόριζο αλλά και μεγαλύτερα νησιά όπως η Ρόδος, η Κάρπαθος και η Κάσος.

Αλλά και στην Κύπρο ενώ οι πρώτοι χάρτες δεν εισχωρούσαν εντός των περιοχών που εμπίπτουν στην ΑΟΖ της Λευκωσίας, ακολούθησαν νεώτερες δημοσιεύσεις αρχικά με δύο νέα τουρκικά θαλάσσια οικόπεδα που εισχωρούσαν σε 5 θαλάσσια οικόπεδα του κυπριακού γύρου παραχωρήσεων. Η τουρκική πρόκληση κορυφώθηκε με τον τελευταίο χάρτη που δημοσιεύτηκε και στον οποίο χαράχτηκαν δύο ακόμη νέα θαλάσσια οικόπεδα, τα οποία αμφισβητούν συνολικά τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου στα δυτικά του νησιού και στην περιοχή όπου τέμνονται οι ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου.

Αξίζει να αναφερθεί τέλος ότι τα θαλάσσια οικόπεδα στα οποία η Τουρκική πλευρά επιχειρεί να εγγράψει υποθήκες διεκδικήσεων έχουν παραχωρηθεί στην τουρκική κρατική εταιρεία πετρελαίων TPAO, ενώ τρία ακόμη οικόπεδα, τα οποία ωστόσο δεν βρίσκονται σε ζώνες αμφισβήτησης, έχουν παραχωρηθεί από την TPAO με εξουσιοδότηση ερευνών στην Shell.



Ο χάρτης με τα τουρκικά "οικόπεδα" όπως δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών (Ιανουάριος 2012)

Γεννιέται το Κίνημα “Ελευθερία”!

http://kinima-eleftheria.gr/%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%BD%CE%B9%CE%AD%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CE%AF%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%85%CE%B8%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B1/

Στο αίμα αυτό που δεν πονείτε
για Πατρίδα για Θρησκειά
σας ορκίζω αγκαλισθείτε
σαν αδέλφια γκαρδιακά
Μην ειπούν στο στοχασμό τους
τα ξένα έθνη αληθινά
Εάν μισούνται ανάμεσό τους
δεν τους πρέπει ελευθεριά !
Διονύσιος Σολωμός

Για το Κίνημα Ελευθερίας

1. Νικόλαος Αγγελίδης

2. Βασιλική Αϊβατζίδου

3. Χρήστος Αλεξόπουλος

4. Ιωάννης Αντωνιάδης
5. Δημήτριος Βαλασίδης
6. Χρήστος Βενέτης

7. Νεκτάριος Δαπέργολας
8. Γεώργιος Κοκκέβης
9. Δημήτριος Μπαλάρης
10. Δημήτριος Νατσιός
11. Κωνσταντίνος Νιχωρίτης
12. Βασίλειος Πορφυρίδης

13. Πέτρος Σαράντης

14. Αθανάσιος Σιδέρης
15. Δέσποινα Στεφανίδου
16. Γεώργιος Σύρπης
17. Δημήτριος Σωτηρόπουλος
18. Χρήστος Τσικούρας
19. Δημήτριος Φέσσας
20. Νίκος Χειλαδάκης
21. Πελάγιος Χρυσοβέργης

ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

1. Τα κατωτέρω διακόσια (200) ιδρυτικά μέλη του «Κινήματος Ελευθερία», με έδρα την πόλη της Θεσσαλονίκης και  έμβλημα το στην προμετωπίδα της παρούσας ιδρυτικής διακήρυξης αποτυπούμενο, αποδεχόμενα πλήρως το κατωτέρω κείμενό της,  προσυπογράφουν :
2. Διαδηλώνουμε την πίστη μας στο εν ισχύ  Σύνταγμα της Ελλάδος  «Εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος»  και διακατεχόμαστε από την πεποίθηση ότι η οργάνωση και η δράση του «Κινήματος Ελευθερία» εξυπηρετεί την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος .
3. Πιστεύουμε στον Ελληνισμό υπό την διάσταση της μεγάλης Ρωμιοσύνης. Προερχόμαστε  από την «πηγή» του αρχαίου ελληνισμού και είμαστε η άρρηκτη συνέχεια της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (Ρωμανία).
4. Η Ρωμιοσύνη έχει οικουμενικές διαστάσεις, διότι στηρίζεται σε πανανθρώπινα αποδεκτούς θεσμούς και αξίες, τις οποίες ευήυρε και για τις οποίες παγκοσμίως αναγνωρίζεται με θαυμασμό. Διακατέχεται από πνεύμα φιλόξενο, δεν έχει εθνικιστικές φοβίες και ανασφάλειες, και ως εκ τούτου αφομοιώνει αλλά και αφομοιώνεται από κάθε τι ειλικρινές και ανθρώπινο από όπου και εάν προέρχεται.. Η Ρωμιοσύνη επαγγέλεται και πρεσβεύει την αληθινή Οικουμενικότητα, την ειρήνη, ενότητα και αδελφοσύνη ανθρώπων και λαών,εν ονόματι της πνευματικής ελευθερίας και της μοναδικότητας του ανθρώπινου προσώπου, ως θείας εικόνας, σεβόμενη ειλικρινά και όχι υποκριτικά την ελευθερία και τη διαφορετικότητα του καθενός,
5. Επειδή ακριβώς η Ρωμιοσύνη πρεσβεύει την Οικουμενικότητα, είναι εκ διαμέτρου αντίθετη με τη λεγόμενη «παγκοσμιοποίηση»,  η οποία επιδιώκει με δόλια και απατηλά μέσα την ισοπέδωση των πάντων μέσω μιας αναγκαστικής και άνωθεν επιβεβλημένης ομοιογένειας, με αποκλειστικό, αν και επιμελώς κεκρυμμένο, σκοπό την πραγματική υποδούλωση ανθρώπων και λαών σε μία παγκόσμια οικονομική ελίτ.
6. Πιστεύουμε ότι η χώρα μας σήμερα τελεί υπό κατοχή στις μη θεσμικά ελεγχόμενες κεφαλές του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, και σε άμεσα ή έμμεσα υπηρέτες του, που είναι ορισμένες ξένες εθνικές κυβερνήσεις, αλλά και η ηγεσία της ΕΕ, της ευρωζώνης και η ΕΚΤ. Στην κατοχή αυτή παρέδωσαν την Ελλάδα οι ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, παραβιάζοντας το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο, το Ελληνικό Σύνταγμα και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ένα πολιτικό σύστημα με τον πλήρη έλεγχο των ΜΜΕ έδρασε υπονομευτικά, εκφόβισε και αποδόμησε την ελληνική κοινωνία και κατάφερε να αδρανοποιήσει σε μεγάλο βαθμό τα υγιή αντανακλαστικά του λαού μας.
7. Πιστεύουμε ότι η σημερινή «Ευρωπαϊκή Ένωση» έχει παραβιάσει κατάφορα το Πνεύμα των Ιδρυτικών Συνθηκών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και ως επί το πλείστον δεν συνέβαλε θετικά  στην ανάπτυξη του παραγωγικού ιστού της χώρας. Διαχρονικά δημιούργησε σοβαρά προβλήματα σε όλους τους τομείς της εγχώριας παραγωγής με αποτέλεσμα την σημαντική υποβάθμιση της  ελληνικής οικονομίας. Συνυπεύθυνοι για το αποτέλεσμα αυτό ήταν αφενός το σαθρό, υποτελές και διεφθαρμένο μεταπολιτευτικό κομματικό σύστημα της χώρας, αφετέρου οι ισοπεδωτικές και θεσμικά ανεξέλεγκτες παγκοσμιοποιητικές πρακτικές. Στη δε λεγόμενη «οικονονική κρίση» πιστεύουμε ότι η ΕΕ συμπεριφέρθηκε στην εταίρο Ελλάδα, με τρόπο ληστρικό, απαξιωτικό και απολύτως καταστροφικό. Είμαστε υπέρ μίας ενωμένης Ευρώπης της επί ίσοις όροις συνεργασίας των λαών, και όχι της Ευρώπης των εθνικών ηγεμονιών και της παντοκρατορίας των Τραπεζών, όπως δυστυχώς κατάντησε η σημερινή ΕΕ.
8. Το «Κίνημα Ελευθερία» θα αγωνιστεί για την πραγματική επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας μέσω της ανασυγκρότησης του παραγωγικού Ιστού της Γεωργίας, της Κτηνοτροφίας, της Αλιείας και της Βιοτεχνίας –  Βιομηχανίας  με στόχο και την επιστροφή  των δεκάδων χιλιάδων  νέων μορφωμένων Ελλήνων, οι οποίοι αναγκάστηκαν να φύγουν στο εξωτερικό λόγω της καθόλα απαράδεκτης πολιτικής της Τρόικας και των Ελληνικών Κυβερνήσεων που την υπηρετούν από το 2010  έως σήμερα.
9. Πιστεύουμε στην ιδιωτική πρωτοβουλία στην Οικονομία με έμφαση στις ατομικές πρωτοβουλίες προερχόμενες κυρίως από την μικρομεσαία και μεσαία τάξη και όχι αυτές των πολυεθνικών και εθνικών ολιγοπωλείων και μονοπωλείων. Στηρίζουμε την επιχειρηματικότητα –ιδιαίτερα των νέων, τη μικρή και μικρομεσαία επιχείρηση, τον αγρότη, τον μικροέμπορο και μικροεπαγγελματία.  Στηρίζουμε την μικρο-ιδιοκτησία γης και στέγης που τόσο άδικα και ληστρικά βάλλεται σήμερα. Θέλουμε πολίτες κυρίους του επαγγέλματος και της ακίνητης περιουσίας τους, όχι υπαλλήλους πολυεθνικών και ενοικιαστές των σπιτιών τους.
10. Πιστεύουμε ότι σε όλα και πάντοτε πρώτα έρχεται ο άνθρωπος και μετά οι αριθμοί. Οι οικονομία φτιάχτηκε για να υπηρετεί τον άνθρωπο, τον κάθε άνθρωπο, και όχι το αντίθετο.
11. Πιστεύουμε στην διατήρηση του δημοσίου χαρακτήρα της Παιδείας μας αλλά και της παρεχομένης  από το ελληνικό κράτος υγείας, και την άμεση αναβάθμισή τους, με κατάργηση της μέχρι σήμερα ακολουθουμένης μνημονιακής πολιτικής εκ μέρους της Τρόικα και των συνεργαζομένων με αυτή Κυβερνήσεων.
12. Πιστεύουμε ότι τα εθνικά μας θέματα έχουν εγκαταλειφθεί με εγκληματικό τρόπο. Οι υποτιθέμενοι εταίροι και σύμμαχοι μας τις τελευταίες δεκαετίες έδρασαν επανειλημμένα κατά των συμφώνων με το διεθνές δίκαιο ελληνικών θέσεων επί των εθνικών μας θεμάτων. Ο μεγάλος ενεργειακός πλούτος της χώρας που θα μπορούσε να την βγάλει από την σημερινή κρίση, αποκεκρυμμένος και αναξιοποίητος για δεκαετίες, είναι σήμερα πιθανότατος στόχος ξεπουλήματος των μνημονιακών κυβερνήσεων, όπως είναι και η υπόλοιπη δημόσια περιουσία μέσω του επαίσχυντου ΤΑΪΠΕΔ.
13. Πιστεύουμε ότι η εξωτερική μας πολιτική πρέπει να αλλάξει ριζικά. Οι μέχρι σήμερα μονόπλευρες επιλογές έβλαψαν στρατηγικά την χώρα και λειτούργησαν σε βάρος των εθνικών μας συμφερόντων. Η εξωτερική μας πολιτική θα πρέπει να είναι ευέλικτη με μοναδικό γνώμονα το εθνικό συμφέρον και με επίγνωση της γεωστρατηγικής αξίας της χώρας μας.
14. Πιστεύουμε ότι ασκήθηκε τα τελευταία χρόνια μια εγκληματική πολιτική στο δημογραφικό, το οποίο οξύνθηκε επικίνδυνα μετά την διαπιστωθείσα από την ΕΛΣΤΑΤ  κατά 17,5 % μείωση των γεννήσεων στην ελληνική επικράτεια τα τελευταία χρόνια της Ελλάδας των μνημονίων. Θα πρέπει να δοθούν ουσιαστικά κίνητρα που θα στηρίξουν την ελληνική οικογένεια και θα ανακόψουν την επικίνδυνη αυτή κατάσταση.
15. Το «Κίνημα Ελευθερία» θα αγωνιστεί για την κατάργηση της συνθήκης Δουβλίνου Νο. 2, δεδομένου ότι  η αθρόα και ανεξέλεγκτη είσοδος και παραμονή στην ελληνική επικράτεια μη νομίμων μεταναστών κατά εκατοντάδες χιλιάδες έχει αναχθεί σε μεγάλο πρόβλημα, το οποίο, ειδικότερα μετά τα διεθνώς τεκταινόμενα στην μέση Ανατολή, δύναται να εξελιχθεί σε άμεση απειλή από το εσωτερικό της χώρας. Δεν απαξιώνουμε, αντιθέτως, σεβόμαστε τον κάθε ανθρώπινο πόνο και ανάγκη από όποια χώρα και εάν προέρχεται, αλλά τον θέτουμε -με πνεύμα δικαιοσύνης και σεβασμού της νομιμότητας- τουλάχιστον στην ίδια προτεραιότητα με τον πόνο και τις ανάγκες των πολιτών της δικής μας χώρας.
16. Το Κίνημα Ελευθερία θα επιδιώξει όσες απομείναντες μετριοπαθείς πατριωτικές, αντιμνημονιακές πολιτικές δυνάμεις εξακολουθούν να πιστεύουν στον Ελληνισμό, στην Ορθοδοξία, στη Δημοκρατία και στην Κοινωνική Δικαιοσύνη να συμπράξουν, είτε εκλογικά είτε με οποιοδήποτε τρόπο κριθεί απαραίτητο, για τη σωτηρία της χώρας. Δεν διεκδικούμε καμία αποκλειστικότητα.
17. Το Κίνημα Ελευθερία σε καμία περίπτωση δεν θα εντάξει ώς μέλη του άτομα και δεν θα συνεργαστεί με πρόσωπα ή πολιτικές δυνάμεις που κατά το άμεσο παρελθόν ψήφισαν ή στήριξαν τα μνημόνια και τους από αυτά απορρέοντες εφαρμοστικούς νόμους είτε εξ ολοκλήρου είτε εν μέρει. Εξαίρεση μπορεί να γίνει για συγκεκριμένα πρόσωπα, μόνον εάν και εφόσον δημόσια αποκηρύξουν τις όποιες υπέρ μνημονίων θέσεις ή πράξεις τους και ζητήσουν δημοσίως συγγνώμη από τον ελληνικό λαό για αυτές, και με την προϋπόθεση ότι οι πράξεις τους αποδεδειγμένα δεν επισύρουν ποινικές ευθύνες για παραβίαση του Συντάγματος και για το αδίκημα της απιστίας ή της εσχάτης προδοσίας.
18. Η συνείδηση του καθενός θα μας οδηγήσει στην συνένωση  όλων μας για την κοινή μας προσπάθεια υπολογίζοντας τα υπέρ και τα κατά και με κύριο γνώμονα το συμφέρον της Ελλάδας και με αίσθηση της ευθύνης μας έναντι των προγόνων μας αλλά και των μελλοντικών γενεών. «Η ισχύς εν τη ενώσει».
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ 
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Δημοσιογραφικές προκλήσεις! (Πολίτη Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου)

Δημοσιογραφικές προκλήσεις!

Την επομένη της 28^ης Οκτωβρίου γνωστός και θορυβώδης ραδιοφωνικός σχολιαστής θυμόταν ξαφνικά την προσφώνηση της κυρίας Μπενάκη κατά την εκλογή του νυν Προέδρου της Δημοκρατίας στο ύπατο πολιτειακό αξίωμα, το Φεβρουάριο του 2005. Μάλιστα, για να επενδύσει τα σχόλιά του με ντοκουμέντα μας έβαλε και τη σχετική ηχογράφηση αυτού του μνημείου της εθνικής υποτέλειας και της απολάκτισης της λαϊκής κυριαρχίας. Από τότε πέρασαν δέκα χρόνια κατά τα οποία το σύνολο, σχεδόν, των δημοσιογράφων εσιώπησαν επιμελώς. Άκρα του τάφου σιωπή, πλην του φίλου και συνεξόριστου Αντώνη Καρκαγιάννη, ο οποίος ανέδειξε αυτό το θέμα στην «καθημερινή» της 13^ης Φεβρουαρίου 2005 και του γράφοντος που σχολίασε αυτό το τερατώδες κείμενο τότε, στο έργο του: «το χρονικό της εθνικής Μειοδοσίας του ονόματος της Μακεδονίας», εκδ. «Γεωργιάδη», Αθήνα 2005, σελ. 474-475. Το έχω γράψει ήδη από το 1992 στο «κατηγορώ ενός πολίτη», αν οι εν Ελλάδι δημοσιογράφοι μιλούσαν και έγραφαν όταν έπρεπε η Ελλάδα δεν θα βρισκόταν εδώ που είναι (βλ. «Πολιτικά Θέματα», της 2 και 9 Οκτωβρίου 1992). Επειδή όμως αυτοί όταν πρέπει να μιλήσουν και να γράψουν σιωπούν, επανήλθα με ένα κείμενό μου, το οποίο είχε τον εύγλωττο τίτλο: «Αρρωστημένη δημοσιογραφία=χυδαία δημοκρατία», (στα «Πολιτικά Θέματα», της 24-1-2003). Όταν γίνεται η θάλασσα γιαούρτι τότε δεν χρειάζονται φωνές ετεροχρονισμένες. Το δρυός πεσούσης δεν ταιριάζει σε αληθινούς δημοσιογράφους αλλά και πολιτικούς. Αυτή η συμπεριφορά συνάδει με τ’ ανθρωπάκια. Όσο για τους ακροατές, αυτοί είναι χειρότεροι αφού στέλνουν ανώνυμα σχόλια και επαίνους! Σκέτοι σαχλαμπούχλες.

 

Αθήνα 04/11/2014

Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου

(Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων)

-Για επικοινωνία πατήστε το λινκ της επιτροπής.

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ Μ.ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ.O ΘΡΥΛΙΚΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΣ ΣΕ ΣΠΑΝΙΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ: “ΚΡΑΤΟΥΣΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ ΤΑ ΟΣΤΑ ΤΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ!!!” (ΗΧΗΤΙΚΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ)

http://www.makeleio.gr/?p=197682

Βεργίνα, οι βασιλικοί τάφοι και άλλες αρχαιότητες.
 Δύο αποσπάσματα από το βιβλίο του καθηγητή Μανόλη Ανδρόνικου (Εκδοτική Αθηνών 1991).

Μας έμενε ν’ ανοίξουμε την μαρμάρινη σαρκοφάγο. Όσο κι αν η προσδοκία πως εκεί μέσα υπήρχε το πιο πολύτιμο αντικείμενο δημιουργούσε μέσα μου μιαν ακατανίκητη περιέργεια, ένα αίσθημα συνηθισμένο στον αρχαιολόγο, αλλά και επικίνδυνο, το αίσθημα της επιστημονικής ευθύνης μου επέβαλλε την υπομονή. Όταν πια έκρινα πως είμασταν έτοιμοι για την τελευταία αυτή πράξη, κατέβηκα στον τάφο με τους δύο βoηθούς, τον Δημήτρη Μαθιό και τον επιστάτη της ανασκαφής Κώστα Παυλίδη.

Προβλέποντας πως το περιεχόμενο της σαρκοφάγου θα ήταν ιδιαίτερα πολύτιμο και θέλοντας να κρατηθεί μυστικό, για λόγους ασφαλείας, έδωσα εντολή να κλειστεί το άνοιγμα της καμάρας. Ξεπερνώντας τις αναπόφευκτες δυσκολίες που μας δημιουργούσαν τα σκορπισμένα στο δάπεδο οργανικά υλικά, κατορθώσαμε σε λίγο να σηκώσουμε το κάλυμμα. Και τότε είδαμε κάτι που ήταν αδύνατο να φανταστώ, γιατί ποτέ ως τότε δεν είχε βρεθεί τέτοιο οστεοδόχο σκεύος: μια ολόχρυση λάρνακα με ένα επιβλητικό αστέρι στο κάλυμμά της.

Τη βγάλαμε από τη σαρκοφάγο, την αποθέσαμε στο δάπεδο και την ανοίξαμε. Τα μάτια όλων άνοιξαν διάπλατα και η αναπνοή μας είχε κοπεί: ολοκάθαρα τα καμένα οστά, τοποθετημένα σ’ ένα προσεχτικά σχηματισμένο σωρό, κρατώντας ακόμα το χρώμα από την πορφύρα που κάποτε τα τύλιξε· και στη μια γωνία ένα βαρύτιμο χρυσό στεφάνι πιεσμένο τα κάλυπτε.

Κλείσαμε την πολύτιμη λάρνακα, την καλύψαμε προσεχτικά και την αποθέσαμε στην εσωτερική γωνιά του θαλάμου.

Νιώθαμε την ανάγκη να βγούμε στο φως να αναπνεύσουμε καθαρό αέρα.

Όταν βρέθηκα έξω, απομακρύνθηκα κάπως από τους εργάτες της ανασκαφής, τους επισκέπτες, τους αστυνομικούς και στάθηκα μονάχος για μια στιγμή, να συνέλθω από το απίστευτο θέαμα. Όλα έδειχ ναν πως είχαμε βρει ένα βασιλικό τάφο· κι αν η χρονολόγηση που δίναμε στα ευρήματα ήταν σωστή, όπως φαινόταν, τότε… Δεν τολμούσα να το συλλογιστώ.

Για πρώτη φορά ένιωσα μια δυνατή ανατριχίλα, κάτι σαν ηλεκτρικό ρεύμα να διαπερνά τη ραχοκοκκαλιά μου. Αν λοιπόν η χρονολογία… και αν αυτά ήταν βασιλικά λείψανα… τότε… είχα κρατήσει στα χέρια μου τα οστά του Φιλίππου;

Ήταν τρομαχτικό, αδύνατο να το αντέξει ο νους μου.

Μαζί με τους συνεργάτες που γνώριζαν το μυστικό κατευθυνθήκαμε στο σπίτι, καλώντας και τον υπεύθυμο Επιμελητή της αρχαιολογικής υπηρεσίας κ. Πάντο για να τον ενημερώσουμε. Σε λίγο ενημέρωνα και την αρμόδια Έφορο Αρχαιοτήτων κ. Μαίρη Σιγανίδη. Εφτά άνθρωποι μονάχα γνωρίζαμε πως εκεί, μέσα στον τάφο, υπήρχε κοντά στα άλλα θαυμαστά ευρήματα και ένα μοναδικό, πολύτιμο όσο ένας θησαυρός. Πήρα αμέσως την απόφαση: έπρεπε να μεταφερθεί το γρηγορότερο στο Μουσείο Θεσσαλονίκης, χωρίς να το πληροφορηθεί κανείς».
[...]
Την άλλη μέρα συνεχίσαμε την εργασία. Προσπαθούσαμε να μαντέψουμε το περιεχόμενο της σαρκοφάγου. Μόνο το άνοιγμά της θα μας έδινε την απάντηση. Αν και παρουσίαζε περισσότερες δυσκολίες από του θαλάμου, το πραγματοποιούσαμε προσχετικά. Και είδαμε, όχι χωρίς έκπληξη, μια δεύτερη χρυσή λάρνακα, λίγο μικρότερη από την πρώτη και πιο λιτή στη διακόσμηση. Τη βγάλαμε από τη σαρκοφάγο και την αποθέσαμε στο σανίδι όπου πατούσαμε.

Η εμπειρία που είχαμε αποχτήσει από την προηγούμενη μείωνε την ένταση της περιέργειάς μας για το περιεχόμενό της. Ξέραμε πως θα βρίσκαμε τα καμένα οστά ενός δεύτερου νεκρού. Με προσοχή και ψυχραιμία την ανοίξαμε. Και τότε δοκιμάσαμε την τελευταία έκπληξη· μια έκπληξη που ξεπερνούσε όλες τις άλλες, θαρρείς και ο τάφος αυτός κλιμάκωνε τα μυστικά του αξιολογικά. Αυτό που είδαμε δεν ήταν τα οστά κάποιου νεκρού· ήταν ένα θαυμαστά διακοσμημένο χρυσοπόρφυρο ύφασμα που τα κάλυπτε· και δίπλα σε αυτό, πιεσμένο στην πλευρά της λάρνακας, ένα κομψό γυναικείο διάδημα, (ήταν αδύνατο να διακρίνουμε ή να φαντασθούμε με την πρώτη ματιά πως βρίσκαμε το ωραιότερο κόσμημα του αρχαίου ελληνικού κόσμου).

Η άμεση φωτογράφηση ήταν περισσότερο από αναγκαία, γιατί κανείς δεν μπορούσε να ξέρει αν το εξαίσιο αυτό θέαμα του υφάσματος, θα μπορούσε να το ξαναδεί ανθρώπινο μάτι· κανείς δεν ήξερε την κατάσταση αυτού του υφάσματος.

Με τη μεταφορά και αυτής της λάρνακας στο Μουσείο Θεσσαλονίκης έκλεινε ουσιαστικά η ανασκαφική περίοδος του 1977. Ύστερα από 25 ολόκληρα χρόνια δουλειάς στη Βεργίνα, ένιωθα πως αξιώθηκα να χαρώ ό,τι ποτέ μου δε θα μπορούσα να ονειρευτώ ως αρχαιολόγος.

Έφτασα στη Θεσσαλονίκη, ετοίμασα τη νύχτα τις διαφάνειες και σηκώθηκα το πρωί να πάω στο Πανεπιστήμιο για να ανακοινώσω στους δημοσιογράφους τα αποτελέσματα της ανασκαφής. Προτού όμως κάνω τη δημόσια αυτή ανακοίνωση θεώρησα χρέος μου να πληροφορήσω τους υπεύθυνους της Πολιτείας: τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον Πρόεδρο της Κυβερνήσεως. Μόνον όταν μπήκα στο αμφιθέατρο του παλαιού κτιρίου, εκεί όπου πρωτοάκουσα πρωτοετής τα πρώτα πανεπιστημιακά μαθήματα, ήρθα ξανά σε επαφή με την πραγματικότητα. Και τότε κατάλαβα πως ό,τι είχαμε κάνει στην ερημιά της Βεργίνας δεν αφορούσε μονάχα τους αρχαιολόγους.

Μια επιστημονική ανακάλυψη την είχε κιόλας αγκαλιάσει ολόκληρος ο ελληνικός λαός. Σήμερα ξέρω πως καμιά ικανοποίηση και καμιά τιμή δεν μπορεί να συγκριθεί με την αγάπη των ανθρώπων που μου είπαν: «Σ’ ευχαριστούμε γι’ αυτό που μας έδωσες. Νά ‘σαι γερός!»

Επιμέλεια: Γιώργος Τσακνιάς

Ακούστε και το παρακάτω ηχητικό ντοκουμέντο:

Manolis_Andronikos_Vergina_28_11_1983 by Dimart on Mixcloud

ΑΔΕΙΑΖΟΥΝ ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ (Του Γ.ΔΕΛΑΣΤΙΚ)

http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=18326:2014-11-01-18-08-59&catid=71:dr-kinitopoiisis&Itemid=278

Πανευτυχής αισθάνεται ο Αντώνης Σαμαράς! Επιτέλους απαλλάχτηκε οριστικά και αμετάκλητα από τον Δημήτρη Αβραμόπουλο! Επιλέγοντας αυτός να δεχτεί να πάει στις Βρυξέλλες και να περάσει την επόμενη πενταετία ως μέλος της Κομισιόν ναι μεν θα μαζέψει λεφτά για να κάνει χρυσά γεράματα, αλλά ταυτόχρονα θα υπογράψει και την πολιτική του συνταξιοδότηση. Παρά τα φληναφήματα περί διαρκούς παρέμβασης του στην πολιτική ζωή του τόπου με το βάρος του επιτρόπου της Κομισιόν, γνωρίζει άριστα ο ίδιος ότι κανένας δεν θα τον λαμβάνει υπ΄όψιν του!Δήμας, Βάσω Παπανδρέου, Παπουτσής, Δαμανάκη: όλοι ξόφλησαν πολιτικά και πετάχτηκαν σαν σκουπίδια από τη στιγμή που πήγαν στην Κομισιόν! Ουδέποτε επανέκαμψαν!

Ο αριστερός αναγνώστης πιθανότατα απορεί γιατί ασχολούμαστε τόσο και γιατί ο Σαμαράς και οΒενιζέλος πανηγυρίζουν που απαλλάχθηκαν από τον Αβραμόπουλο. Η απάντηση είναι ότι επειδή ο Δ. Αβραμόπουλος δεν έχει και δεν είχε ποτέ ιδεολογία ή πολιτική και επειδή είναι πρόθυμος να υπηρετήσει οποιαδήποτε γραμμή στο πλαίσιο του συστήματος ήταν ένα πιόνι της αστικής τάξης με σαφώς μεγαλύτερη αξία χρήσης από όσο διανοούνται οι αριστεροί. Θα μπορούσε δηλαδή να λειτουργήσει ως μεταβατικός ηγέτης σε οποιαδήποτε στροφή των πολιτικών εξελίξεων. Μεταβατικός όμως όχι μόνιμος με την έννοια της διάρκειας μερικά χρόνια. Έχοντας αυτό κατά νου προτίμησε τη χρυσή πενταετία από πλευράς αμοιβών στην Κομισιόν. Ο Σαμαράς έχει διπλό λόγο να είναι χαρούμενος. Αξιοποίησε τη μετακόμιση του Αβραμόπουλου στο …«πολιτικό νεκροταφείο» των Βρυξελλών, για να απαλλαγεί, τουλάχιστον προσωρινά, από έναν ακόμη εσωκομματικό αντίπαλο που εποφθαλμιούσε τη μετασαμαρική πρωθυπουργία, πολύ σοβαρότερο αυτή τη φορά: τον Νίκο Δένδια.

Από υπουργό Ανάπτυξης τον αναβάθμισε, υποτίθεται, κάνοντάς τον υπουργό Άμυνας. Αυτή η μετάθεση όμως μόνο στα μάτια όσων δεν έχουν γνώση της κατάστασης συνιστά «αναβάθμιση». Ο Ν. Δένδιας είναι ένας βαθύτατα αστός πολιτικός ο ίδιος, δεν υπηρετεί απλώς ως πολιτικό προσωπικό τα αστικά συμφέροντα. Είναι επίσης ένας πολιτικός που γνωρίζει άριστα ότι τώρα, στους επόμενους μήνες, είναι υποχρεωμένος να παίξει το κορυφαίο πολιτικό παιχνίδι της ζωής του διεκδικώντας ανοιχτά την πρωθυπουργία αμέσως μετά τη βέβαιη ήττα της ΝΔ στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, όποτε κι αν γίνουν αυτές. Το «πολιτικό ψυγείο» του Υπουργείου Άμυνας είναι θετικό για πολιτικούς που επιθυμούν να μείνουν στο απυρόβλητο κάποια χρόνια, για να προετοιμάσουν κάτι σημαντικότερο για αργότερα. Ο Ν.Δένδιας δεν έχει τέτοια περιθώρια και το πλήγμα για τις φιλοδοξίες του μέσω της απομάκρυνσης από το δεύτερο οικονομικό υπουργείο, αυτό της Ανάπτυξης, είναι πολύ ισχυρό. Μέσω των οικονομικών υπουργείων οικοδομούνται οι δεσμοί με την οικονομική ελίτ που του ανοίγουν το δρόμο για την πρωθυπουργία, όχι μέσω του υπουργείου Άμυνας, που σήμερα λόγω Μνημονίου δεν είναι καν σε θέση να μοιράσει έστω κάποια συμβόλαια εξοπλιστικών προγραμμάτων! Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο Ν. Δένδιας «σουταρίστηκε» από τη θέση του υπουργού Ανάπτυξης προτού ολοκληρώσει τις ρυθμίσεις για τα «κόκκινα» δάνεια των επιχειρήσεων και αμέσως μόλις συγκρούστηκε υποτυπωδώς για το θέμα αυτό με τον εκλεκτό των γερμανικών κατοχικών δυνάμεων, τον υπουργό Οικονομικών Γκίκα Χαρδούβελη! Είναι γνωστό άλλωστε ότι ο Ν. Δένδιας είναι των Αμερικάνων και των Ισραηλινών όχι των Γερμανών.

Πέρα όμως από τις ενδοκομματικές αντιθέσεις στη ΝΔ, η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου πανικοβλήθηκε από το «άδειασμα» που της έκαναν οι Γερμανοί μετά τη συνάντηση την Τετάρτη στο Βερολίνο μεταξύ Γκίκα Χαρδούβελη και του γερμανού ομολόγου του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Η κυβέρνηση της Αθήνας προσπάθησε να καλλιεργήσει την εικόνα ότι επήλθε συμφωνία για το ειδικό μνημονιακό καθεστώς που θα ισχύσει για την Ελλάδα μετά τον Δεκέμβριο, προκειμένου να εγγυηθεί η ΕΕ για ένα χρόνο την «προληπτική» χρηματοδότηση. Ο εκπρόσωπος όμως του Σόιμπλε το διέψευσε κατηγορηματικά. «Απορρίπτουμε τα ρεπορτάζ ελληνικών μέσων ενημέρωσης ότι η Γερμανία και η Ελλάδα κατέληξαν χθες σε συμφωνία για περαιτέρω στήριξη προς την Ελλάδα μετά το τέλος του προγράμματος διάσωσης» ανέφερε σε γραπτή δήλωσή του. «Χωρίς συγκεκριμένα αποτελέσματα» έληξε η συνάντηση Σόιμπλε – Χαρδούβελη, υπογράμμιζε η γερμανική ανακοίνωση. Ωμή, ξερή διάψευση που άφησε έκθετη την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Σαν να μην έφτανε αυτό, είχε βγεί τρεις μέρες νωρίτερα η εφημερίδα της οικονομικής ελίτ της Γερμανίας, η Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε, η οποία έγραφε σε ανάλυσή της ότι «στο Βερολίνο» ετοιμάζονται ήδη για την περίπτωση που μελλοντικά θα έχουν να κάνουν με τον Αλ. Τσίπρα ως αρχηγό κυβέρνησης». Προσπαθούσε πάντως να καθησυχάσει τους συντηρητικούς Γερμανούς αναγνώστες της, υπογραμμίζοντας μεταξύ πολλών άλλων:"Εσχάτως ήταν για ανάκριση μια αντιπροσωπεία πολιτικών του ΣΥΡΙΖΑ για συζητήσεις στα υπουργεία Οικονομικών και Οικονομίας στο Βερολίνο(…) Στην ανάκριση φαίνονται ο Τσίπρας και οι άνθρωποί του στην προσωπική συζήτηση πιο πραγματιστές από όσο στις δηλώσεις τους που έχουν κατά νου την κοινή γνώμη".

Δύο μέρες νωρίτερα, το περασμένο Σάββατο, το ίδιο καθησυχαστικός προς του αναγνώστες του ήταν και ο βρετανικός Εκόνομιστ. «Ευρωπαίοι αξιωματούχοι λένε ότι ο Τσίπρας δεν είναι πλέον ο αδιάλλακτος εμπρηστής που υποσχόταν το 2012 να σκίσει το βάρβαρο μνημόνιο, αν ερχόταν στην εξουσία» τόνιζε το δεξιό περιοδικό του Λονδίνου. «Αδειάζουν» δηλαδή την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου και δεν δείχνουν να ανησυχούν να έρθει στα πράγματα μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

*Δημοσιεύθηκε στο «Πριν» της Κυριακής 02 Νοεμβρίου 2014

ΚΟΡΟΙΔΕΥΟΥΝ ΤΟΝ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟ ΛΑΟ ΜΕ ΣΥΝΕΧΗ ΤΖΑΚ ΠΟΤ ΣΤΟ ΤΖΟΚΕΡ! 17.000.000 ΕΥΡΩ “ΤΥΡΑΚΙ” ΓΙΑ ΝΑ ΧΟΡΤΑΣΟΥΜΕ ΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΜΑΣ- ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ “ΣΤΗΣΙΜΟ”

http://www.makeleio.gr/?p=199575

42, 39, 16, 9, 5 οι τυχεροί αριθμοί και Τζόκερ ο αριθμός 12!

Ολη η Ελλάδα στον πυρετό του τζακ-ποτ .

Εως τις 4 το απόγευμα είχαν υποβληθεί 2.370.000 δελτία -Ουρές στα πρακτορεία έως και την τελευταία στιγμή από όσους προσπαθούσαν να μαντέψουν το πολύτιμο «5+1»

Τις τελευταίες ώρες, συμπληρωνόντουσαν  1.000 δελτία Τζόκερ το δευτερόλεπτο

Η αλήθεια είναι ότι το ποσό αυτό είναι το δεύτερο μεγαλύτερο των τελευταίων χρόνων, έπειτα από τον Απρίλιο του 2010, οπότε είχαν κληρωθεί 19,2 εκατομμύρια ευρώ. Τότε, τα χρήματα είχαν μοιραστεί τρεις υπερτυχερούς.

Επίσης, τελευταία φορά που βρέθηκε κερδισμένο δελτίο στο Τζόκερ ήταν στις 11 Σεπτεμβρίου, όταν ένας νικητής είχε κερδίσει 603.000 ευρώ.

Διαβάστε επίσης:

ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ SUCCESS ΣΤΟΡΥ ΤΟΥ ΣΑΜΑΡΑ ΕΝΑ ΤΡΑΠΕΖΙ ΤΖΟΓΟΥ – ΚΡΥΟΣ ΙΔΡΩΤΑΣ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΨΩΡΟΚΩΣΤΑΙΝΑΣ ΓΙΑ ΤΑ 14 .000.000 ΕΥΡΩ ΤΟΥ ΤΖΟΚΕΡ (ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ&ΒΙΝΤΕΟ MAKELEIO.GR)

ΑΥΤΟΙ είναι οι 5+1 τυχεροί αριθμοί του ΤΖΟΚΕΡ που κερδίζουν 14 εκατ.ευρώ!

ΝΕΟ ΤΖΑΚ ΠΟΤ στην κλήρωση του ΤΖΟΚΕΡ! 17 εκατομμύρια κληρώνουν την επόμενη Πέμπτη

ΤΖΟΚΕΡ ώρα ΜΗΔΕΝ! Σε λίγο η μεγάλη κλήρωση – Μοιράζει 14 εκατ. ευρώ!

ΑΜΟΚ για τα 14 εκ. του TZAK ΠOT: Οι Έλληνες από το πολύ SUCCESS STORY…τρέχουν στα πρακτορεία – Δείτε όμως πως ΣΤΗΝΕΤΑΙ η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ στο ΤΖΟΚΕΡ !!!

Μεγάλη Εορταστική Προσφορά: Αποκτήστε δωρεάν και σε χαμηλές τιμές βιβλία για τα Μοναστήρια του Αγίου Όρους, της Πελοποννήσου και της Στερεάς Ελλάδας!

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/11/blog-post_46.html

Το ΕΛΛΑΣ - ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ανακοινώνει με μεγάλη χαρά σε όλους τους αναγνώστες την φετινή Χριστουγεννιάτικη προσφορά του, προτείνοντας τα Ορθόδοξα βιβλία του Δημήτρη Σωτηρόπουλου σε συμφέρουσες τιμές και δωρεάν, προκειμένου να τα αποκτήσουν όσοι περισσότεροι μπορούν!

Συγκεκριμένα, στα βιβλία που προσφέρουμε οι αρχικές τιμές τους είναι οι εξής:

Μοναστήρια της Στερεάς Ελλάδας - 20 Ευρώ.

Μοναστήρια κι Εκκλησιές της Πελοποννήσου - 20 Ευρώ.

Αγιορείτικο Προσκύνημα - 15 Ευρώ.

Σταλαγματιές Αγιορείτικες, Προσκυνητών Αναμνήσεις - 10 Ευρώ.

Άγιον Όρος, Ευλογία Κυρίου και Έλεος - 8 Ευρώ.

Σε όλα τα παραπάνω, ισχύουν ΑΠΟ 2 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2014 ΕΩΣ 15 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2015 οι παρακάτω προσφορές:

- Ολόκληρο το πακέτο των 5 βιβλίων ΜΟΝΟ με 40 Ευρώ!

- Με κάθε αγορά ενός βιβλίου για τα Μοναστήρια της Στερεάς Ελλάδας ή της Πελοποννήσου ΔΩΡΟ ένα ακόμα βιβλίο (επιλέγετε εσείς όποιο θέλετε) από τα 3 για το Άγιον Όρος!

*Στις παραπάνω τιμές συμπεριλαμβάνονται μεταφορικά και έξοδα αντικαταβολής.

Για παραγγελίες και περισσότερες πληροφορίες, τηλεφωνήστε ή στείλτε μήνυμα στο 6978619094 ή email στο hellasorthodoxy@gmail.com 

***Τα βιβλία αποστέλλονται και στο εξωτερικό.*** 

Ακολουθεί αναλυτική παρουσίαση των βιβλίων:

«Μοναστήρια της Στερεάς Ελλάδας»

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΔΕΚΑΕΞΙ ΣΕΛΙΔΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ:

Open publication - Free publishing

  Ο Δημήτρης Σωτηρόπουλος, Φωτογράφος - Εκδότης με πετυχημένη παρουσία στην έκδοση βιβλίων για το Άγιον Όρος και την Πελοπόννησο, παρουσιάζει ένα μοναδικό Οδοιπορικό στα σημαντικότερα Μοναστήρια της Στερεάς Ελλάδας, σε μία φιλόδοξη προσπάθεια συγκέντρωσης φωτογραφιών και πληροφοριών γι’ αυτά σε ένα βιβλίο.

Ο συγγραφέας περιηγείται στις Ιερές Μονές της Αιτωλοακαρνανίας, της Αττικής, της Βοιωτίας, της Εύβοιας, της Ευρυτανίας, της Φθιώτιδας και της Φωκίδας: Φωτογραφίζει τα σημαντικότερα μοναστικά κέντρα της Ρούμελης, παραθέτοντας ταυτόχρονα πλούσια ιστορικά στοιχεία και παραδόσεις των Μοναστηριών αυτών, που εν πολλοίς παραμένουν άγνωστα στο ευρύ κοινό.

Μέσα από 388 σελίδες και πάνω από 500 έγχρωμες φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης, λεπτομερείς χάρτες και πληθώρα πληροφοριών, η νέα αυτή καλαίσθητη έκδοση φιλοδοξεί να παρουσιάσει τα Ιερά Προσκυνήματα της Στερεάς Ελλάδας με τρόπο απλό, σύγχρονο και κατατοπιστικό, με σεβασμό παράλληλα στην Ορθοδοξία.

Πρόκειται για ένα βιβλίο μοναδικό στο είδος του, που δεν πρέπει να λείπει από καμία βιβλιοθήκη όσων ευλαβούνται τα Ορθόδοξα Μοναστήρια και ενδιαφέρονται για την Ιστορία του τόπου μας.

Προλογίζει ο Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας κ. Γεώργιος.

«Μοναστήρια κι Εκκλησιές της Πελοποννήσου»

Ο - εξ ορεινής Ηλείας (κοινότητα Δίβρης / Λαμπείας) καταγόμενος - Δημήτρης Σωτηρόπουλος, φωτογράφος - συγγραφέας (και διαχειριστής του ΕΛΛΑΣ - ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ), παρουσιάζει ένα μοναδικό Οδοιπορικό στα σημαντικότερα Μοναστήρια και Εκκλησίες της Πελοποννήσου, σε μία φιλόδοξη πρσπάθεια συγκέντρωσης φωτογραφιών και πληροφοριών γι' αυτά σε ένα βιβλίο.

Ταξιδεύοντας απ' άκρη σ' άκρη στον ιστορικό Μωριά, ο συγγραφέας απαθανατίζει με το φακό του τις Ιερές Μονές κάθε περιοχής, ενώ αναφέρονται αναλυτικά ιστορικά στοιχεία για εκείνες, οδηγίες προσέγγισής τους με χάρτες και άγνωστες ιστορίες που διηγούνται οι μοναχοί.

Περιέχονται συνολικά πάνω από 400 έγχρωμες φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης, που μαζί με τα κατατοπιστικά κείμενα συγκροτούν ένα βιβλίο μεγέθους 336 σελίδων, που δεν πρέπει να λείπει από καμία βιβλιοθήκη όχι μόνο Πελοποννησίων, αλλά και όσων ευλαβούνται τα Ορθόδοξα Μοναστήρια και ενδιαφέρονται για την Ιστορία του τόπου μας.

Προλογίζουν και σχολιάζουν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες της Πελοποννήσου:

Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ. Ιερεμίας, Σπάρτης και Μονεμβασίας κ. Ευστάθιος, Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβρόσιος, Ηλείας κ. Γερμανός, Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος, Μαντινείας και Κυνουρίας κ. Αλέξανδρος, καθώς και ο π. Διονύσιος Ταμπάκης (Ι.Ν. Παναγίας Ναυπλίου).  

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΙΚΟΣΙ ΣΕΛΙΔΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ:

ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ:

 

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ κ. ΙΕΡΕΜΙΑ:

«...Τό παρόν βιβλίο τοῦ λογίου συγγραφέα κ. Δημητρίου Σωτηροπούλου διαφέρει ἀπό παρόμοια βιβλία ἀναφερόμενα στό ἴδιο θέμα. Καί τά ἄλλα βιβλία βεβαίως περί τῶν ἱερῶν μονῶν τῆς Πελοποννήσου εἶναι ἀξιόλογα, ἀλλά τοῦτο ἐδῶ τό βιβλίο ἔχει αὐτό τό ἰδιαίτερο ὅτι εἶναι περιεκτικό, εὐσύνοπτο, ὡσάν ἕνα ἐγχειρίδιο γιά τό θέμα, ἀλλά εἶναι καί μεστό, ὄχι μόνο στίς πληροφορίες του, ἀλλά καί στά πνευματικά του νοήματα. Τά νοήματά του πράγματι εἶναι πνευματικά μηνύματα, βγαλμένα ἀπό πατερικά κείμενα, τά ὁποῖα μόνο ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἔχει.

Ὅπως καί ὁ μοναχισμός εἶναι μόνο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας γέννημα καί θρέμμα, ἐνώ τά «μοναστήρια» τῶν καθολικῶν εἶναι τάγματα κινούμενα μέ ἀνθρώπινη νομοθεσία καί ἰδιοτροπία.

Συγχαίρουμε ἀπό καρδίας τόν ὀρθόδοξο συγγραφέα τῶν μοναστηριῶν τῆς Πελοποννήσου μας κ. Δημήτριον Σωτηρόπουλον. Τόν συγχαίρουμε ἀκόμη καί γιά τά ἄλλα του προηγούμενα ἀξιόλογα πνευματικά του δημιουργήματα, τόν εὐχαριστοῦμε γιά τόν κόπο πού ἔκανε νά μᾶς παρουσιάσει τοῦτο τό ὡραῖο πόνημά του καί τοῦ εὐχόμεθα ὁλόψυχα ὁ Θεός νά τοῦ δώσει ἔτη πολλά μέ δυνατήν ὑγείαν, γιά νά παρουσιάσει σέ παρόμοια ἔργα του καί ὅλο τόν πνευματικό πλοῦτο τῆς Πελοποννήσου...»

 

«Σταλαγματιές Αγιορείτικες, Προσκυνητών Αναμνήσεις»

Ένα μοναδικό οδοιπορικό στο Περιβόλι της Παναγίας, μέσα από τα μάτια ενός απλού προσκυνητή του. 

Προλογίζει ο Γέροντας Μωυσής Αγιορείτης

Έτος έκδοσης: 2012

Σελίδες: 208

 ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΙΚΟΣΙ ΣΕΛΙΔΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ:

«Αγιορείτικο Προσκύνυμα»

 Το πληρέστερο - και μοναδικό στο είδος του - Οδοιπορικό στο Άγιον Όρος, με εκατοντάδες έγχρωμες φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης. Παρουσιάζονται τα Μοναστήρια, η Ιστορία, οι μοναχοί και η φύση του Άθωνα.

Προλογίζει ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου Αρχιμανδρίτης Εφραίμ

Έτος έκδοσης: 2011

Σελίδες: 208

«Άγιον Όρος - Ευλογία Κυρίου και Έλεος»

Πολυτελής έκδοση με έγχρωμες φωτογραφίες και κείμενα. 

Έτος έκδοσης: 2010

Σελίδες: 120

Τι σημαίνει για Κύπρο και Ελλάδα η αλλαγή πολιτικής των ΗΠΑ στο Κουρδικό; (Του Σάββα Καλεντερίδη)

http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2014/11/blog-post_37.html#.VFaCEBZadS4

Στο άρθρο μας της Παρασκευής αναφερθήκαμε στην αλλαγή του πλαισίου μέσα στο οποίο κινούνταν οι σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας επί δεκαετίες και κάναμε μια συνοπτική αναφορά στην αλλαγή πολιτικής της Ουάσιγκτον στο Κυπριακό και τις θαλάσσιες ζώνες της Ελλάδας.

Ήλθε η ώρα να δούμε την αλλαγή πολιτικής των ΗΠΑ στο Κουρδικό και πώς θα επηρεάσει η αλλαγή αυτή την πορεία και τα σχέδια της Τουρκίας.

Το Κουρδικό εμφανίστηκε στην Τουρκία με τη σύγχρονη μορφή του το 1978, με την ίδρυση του ΡΚΚ και άρχισε να λαμβάνει απειλητικές διαστάσεις από το 1984 και εντεύθεν, όταν άρχισε ο ένοπλος αγώνας του κουρδικού απελευθερωτικού κινήματος. Το ζήτημα αυτό πήρε εφιαλτικές διαστάσεις για την Τουρκία την τριετία 1992-1994, όταν οι αντάρτες του ΡΚΚ κατήγαγαν σημαντικές νίκες εναντίον του τουρκικού στρατού, ο οποίος θα είχε ηττηθεί κατά κράτος, αν δεν είχε την υποστήριξη των ΗΠΑ και του Ισραήλ, υποστήριξη που συνεχίστηκε και «ολοκληρώθηκε» με την καθοριστική τους συμβολή στη σύλληψη του ηγέτη των Κούρδων και του ΡΚΚ Αμπντουλλάχ Οτζαλάν, στο Ναϊρόμπι της Κένυας, το 1999.

Ενώ όμως οι ΗΠΑ από τη μια πλευρά παρείχαν αφειδώς ουσιαστική πολιτική, διπλωματική και στρατιωτική υποστήριξη στην Τουρκία, για να είναι σε θέση να κρατά  υπό πίεση και σχετικό έλεγχο το «δικό» της Κουρδικό, από την άλλη πλευρά, με την καθιέρωση της ζώνης απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τον 36^ο παράλληλο, από το 1991, στην ουσία έβαλαν τα θεμέλια της δημιουργίας του κουρδικού κράτους, στην επικράτεια του Ιράκ. Ομόσπονδο στην αρχή, προφανώς ανεξάρτητο και αυτεξούσιο στο μέλλον.

Η κίνηση αυτή της Ουάσιγκτον ήταν που άλλαξε την παραμετροποίηση του Κουρδικού και για την ίδια την Τουρκία, αφού η δημιουργία ενός έστω και αυτόνομου κουρδικού κράτους, ακόμα και έξω από την τουρκική επικράτεια, δημιουργούσε ελπίδες και έτρεφε τον κουρδικό εθνικισμό και στην ίδια την Τουρκία, όπου κατοικούν από 15 ως 20 εκατομμύρια Κούρδοι!

Αυτός ο ιδιότυπος δυισμός της πολιτικής των ΗΠΑ στο Κουρδικό προκαλούσε ήδη από μόνος του παραζάλη στην Άγκυρα, μέχρι που εμφανίστηκε η ηρωική Κόμπανι, όπου η αντίσταση των Κούρδων λειτούργησε ως επιταχυντής ή εμβρυουλκό για την εμφάνιση της νέας πολιτικής της Ουάσιγκτον, η οποία στηρίζει πλέον πολιτικά αλλά και με όπλα τους Κούρδους της Συρίας, οι οποίοι αποτελούν παρακλάδι του ΡΚΚ.

Η αλλαγή αυτή της Ουάσιγκτον μετέτρεψε την παραζάλη της Άγκυρας σε ίλιγγο, αφού πλέον δεν υπάρχει στην ουσία κανένας δρόμος που θα μπορούσε να ακολουθήσει η τουρκική κυβέρνηση, για να οδηγήσει σε μια λύση το Κουρδικό σύμφωνη με τα σωβινιστικά-ισλαμιστικά «πιστεύω» του διδύμου Ερντογάν-Νταβούτογλου. Όσο για την επιλογή της Άγκυρας να συμμαχίσει με τους τζιχαντιστές του Ι.Κ. εναντίον των Κούρδων, είναι προϊόν του προαναφερθέντος… ιλίγγου.

Το πού μπορούν να οδηγήσουν την Τουρκία και το «δικό» της Κουρδικό τα παραπάνω θα αφήσουμε τους αναγνώστες μας να το εκτιμήσουν.

Εμείς απλά θα παραθέσουμε μέρος άρθρου που αναφέρεται σε μια διάσταση του Κουρδικού στην Τουρκία, του σοβαρού αρθρογράφου Μουράτ Γετκίν, που δημοσιεύθηκε στην Ραντικάλ:

«Ένας δικηγόρος που έχει διαχειριστεί μεγάλες δίκες σε έναν από τους νομούς της ΝΑ Τουρκίας (Κουρδιστάν), του οποίου το όνομα δεν δημοσιοποιώ για ευνόητους λόγους, μας είπε τα εξής:

“Πριν λίγες μέρες ήλθε στο γραφείο ένας πελάτης μου. Ήθελε νομική υποστήριξη για να προσφύγει στο εφετείο, γιατί είχε χάσει μια δίκη σε πρώτο στάδιο. Του ζήτησα την απόφαση. Μου την έδωσε. Και τι να δω. Η απόφαση εκδόθηκε από ένα τοπικό δικαστήριο (του ΡΚΚ). Η απόφαση ήταν εις βάρος του πελάτη μας, ο οποίος ήθελε να προσφύγει στο «περιφερειακό» δικαστήριο του ΡΚΚ.

Ο δικηγόρος απέφυγε να αναλάβει την υπόθεση, το περίεργο είναι όμως ότι ο πολίτης προτίμησε να δικαστεί η υπόθεσή του σε ένα δικαστήριο του ΡΚΚ, που λειτουργεί παράλληλα με τα δικαστήρια της Τουρκικής Δημοκρατίας.

Όμως δεν είναι μόνο τα δικαστήρια. Στην ύπαιθρο του Ντιγιαρμπακίρ, του Σιρνάκ, εκτός από τα νεκροταφεία των Ηρώων του ΡΚΚ που λειτουργούν, υπάρχει η δική τους αστυνομία, οι φυλακές ακόμα και τα στρατολογικά γραφεία για να στρατολογούν και να στέλνουν στο βουνό νέους.

Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα της λενινιστικής πολιτικής του παράλληλου κράτους που ακολουθεί το ΡΚΚ, όπως έκανε και στο καντόνι του Κόμπανι.»

Όλα τα παραπάνω, μας δείχνουν λίγο πολύ ότι η Τουρκία θα αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα γύρω από τη διαχείριση του Κουρδικού.

Η πιο μεγάλη πρόκληση, όμως, είναι να διακρίνει κανείς το πώς θα επηρεάσουν όλα αυτά τη δυνατότητα της Τουρκίας να υποστηρίξει τις πολιτικές που έχει προκρίνει για Κύπρο και Ελλάδα.

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "κυριακάτικη δημοκρατία"