Γεννιέται το Κίνημα “Ελευθερία”!

http://kinima-eleftheria.gr/%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%BD%CE%B9%CE%AD%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CE%AF%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%85%CE%B8%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B1/

Στο αίμα αυτό που δεν πονείτε
για Πατρίδα για Θρησκειά
σας ορκίζω αγκαλισθείτε
σαν αδέλφια γκαρδιακά
Μην ειπούν στο στοχασμό τους
τα ξένα έθνη αληθινά
Εάν μισούνται ανάμεσό τους
δεν τους πρέπει ελευθεριά !
Διονύσιος Σολωμός

Για το Κίνημα Ελευθερίας

1. Νικόλαος Αγγελίδης

2. Βασιλική Αϊβατζίδου

3. Χρήστος Αλεξόπουλος

4. Ιωάννης Αντωνιάδης
5. Δημήτριος Βαλασίδης
6. Χρήστος Βενέτης

7. Νεκτάριος Δαπέργολας
8. Γεώργιος Κοκκέβης
9. Δημήτριος Μπαλάρης
10. Δημήτριος Νατσιός
11. Κωνσταντίνος Νιχωρίτης
12. Βασίλειος Πορφυρίδης

13. Πέτρος Σαράντης

14. Αθανάσιος Σιδέρης
15. Δέσποινα Στεφανίδου
16. Γεώργιος Σύρπης
17. Δημήτριος Σωτηρόπουλος
18. Χρήστος Τσικούρας
19. Δημήτριος Φέσσας
20. Νίκος Χειλαδάκης
21. Πελάγιος Χρυσοβέργης

ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

1. Τα κατωτέρω διακόσια (200) ιδρυτικά μέλη του «Κινήματος Ελευθερία», με έδρα την πόλη της Θεσσαλονίκης και  έμβλημα το στην προμετωπίδα της παρούσας ιδρυτικής διακήρυξης αποτυπούμενο, αποδεχόμενα πλήρως το κατωτέρω κείμενό της,  προσυπογράφουν :
2. Διαδηλώνουμε την πίστη μας στο εν ισχύ  Σύνταγμα της Ελλάδος  «Εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος»  και διακατεχόμαστε από την πεποίθηση ότι η οργάνωση και η δράση του «Κινήματος Ελευθερία» εξυπηρετεί την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος .
3. Πιστεύουμε στον Ελληνισμό υπό την διάσταση της μεγάλης Ρωμιοσύνης. Προερχόμαστε  από την «πηγή» του αρχαίου ελληνισμού και είμαστε η άρρηκτη συνέχεια της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (Ρωμανία).
4. Η Ρωμιοσύνη έχει οικουμενικές διαστάσεις, διότι στηρίζεται σε πανανθρώπινα αποδεκτούς θεσμούς και αξίες, τις οποίες ευήυρε και για τις οποίες παγκοσμίως αναγνωρίζεται με θαυμασμό. Διακατέχεται από πνεύμα φιλόξενο, δεν έχει εθνικιστικές φοβίες και ανασφάλειες, και ως εκ τούτου αφομοιώνει αλλά και αφομοιώνεται από κάθε τι ειλικρινές και ανθρώπινο από όπου και εάν προέρχεται.. Η Ρωμιοσύνη επαγγέλεται και πρεσβεύει την αληθινή Οικουμενικότητα, την ειρήνη, ενότητα και αδελφοσύνη ανθρώπων και λαών,εν ονόματι της πνευματικής ελευθερίας και της μοναδικότητας του ανθρώπινου προσώπου, ως θείας εικόνας, σεβόμενη ειλικρινά και όχι υποκριτικά την ελευθερία και τη διαφορετικότητα του καθενός,
5. Επειδή ακριβώς η Ρωμιοσύνη πρεσβεύει την Οικουμενικότητα, είναι εκ διαμέτρου αντίθετη με τη λεγόμενη «παγκοσμιοποίηση»,  η οποία επιδιώκει με δόλια και απατηλά μέσα την ισοπέδωση των πάντων μέσω μιας αναγκαστικής και άνωθεν επιβεβλημένης ομοιογένειας, με αποκλειστικό, αν και επιμελώς κεκρυμμένο, σκοπό την πραγματική υποδούλωση ανθρώπων και λαών σε μία παγκόσμια οικονομική ελίτ.
6. Πιστεύουμε ότι η χώρα μας σήμερα τελεί υπό κατοχή στις μη θεσμικά ελεγχόμενες κεφαλές του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, και σε άμεσα ή έμμεσα υπηρέτες του, που είναι ορισμένες ξένες εθνικές κυβερνήσεις, αλλά και η ηγεσία της ΕΕ, της ευρωζώνης και η ΕΚΤ. Στην κατοχή αυτή παρέδωσαν την Ελλάδα οι ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, παραβιάζοντας το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο, το Ελληνικό Σύνταγμα και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ένα πολιτικό σύστημα με τον πλήρη έλεγχο των ΜΜΕ έδρασε υπονομευτικά, εκφόβισε και αποδόμησε την ελληνική κοινωνία και κατάφερε να αδρανοποιήσει σε μεγάλο βαθμό τα υγιή αντανακλαστικά του λαού μας.
7. Πιστεύουμε ότι η σημερινή «Ευρωπαϊκή Ένωση» έχει παραβιάσει κατάφορα το Πνεύμα των Ιδρυτικών Συνθηκών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και ως επί το πλείστον δεν συνέβαλε θετικά  στην ανάπτυξη του παραγωγικού ιστού της χώρας. Διαχρονικά δημιούργησε σοβαρά προβλήματα σε όλους τους τομείς της εγχώριας παραγωγής με αποτέλεσμα την σημαντική υποβάθμιση της  ελληνικής οικονομίας. Συνυπεύθυνοι για το αποτέλεσμα αυτό ήταν αφενός το σαθρό, υποτελές και διεφθαρμένο μεταπολιτευτικό κομματικό σύστημα της χώρας, αφετέρου οι ισοπεδωτικές και θεσμικά ανεξέλεγκτες παγκοσμιοποιητικές πρακτικές. Στη δε λεγόμενη «οικονονική κρίση» πιστεύουμε ότι η ΕΕ συμπεριφέρθηκε στην εταίρο Ελλάδα, με τρόπο ληστρικό, απαξιωτικό και απολύτως καταστροφικό. Είμαστε υπέρ μίας ενωμένης Ευρώπης της επί ίσοις όροις συνεργασίας των λαών, και όχι της Ευρώπης των εθνικών ηγεμονιών και της παντοκρατορίας των Τραπεζών, όπως δυστυχώς κατάντησε η σημερινή ΕΕ.
8. Το «Κίνημα Ελευθερία» θα αγωνιστεί για την πραγματική επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας μέσω της ανασυγκρότησης του παραγωγικού Ιστού της Γεωργίας, της Κτηνοτροφίας, της Αλιείας και της Βιοτεχνίας –  Βιομηχανίας  με στόχο και την επιστροφή  των δεκάδων χιλιάδων  νέων μορφωμένων Ελλήνων, οι οποίοι αναγκάστηκαν να φύγουν στο εξωτερικό λόγω της καθόλα απαράδεκτης πολιτικής της Τρόικας και των Ελληνικών Κυβερνήσεων που την υπηρετούν από το 2010  έως σήμερα.
9. Πιστεύουμε στην ιδιωτική πρωτοβουλία στην Οικονομία με έμφαση στις ατομικές πρωτοβουλίες προερχόμενες κυρίως από την μικρομεσαία και μεσαία τάξη και όχι αυτές των πολυεθνικών και εθνικών ολιγοπωλείων και μονοπωλείων. Στηρίζουμε την επιχειρηματικότητα –ιδιαίτερα των νέων, τη μικρή και μικρομεσαία επιχείρηση, τον αγρότη, τον μικροέμπορο και μικροεπαγγελματία.  Στηρίζουμε την μικρο-ιδιοκτησία γης και στέγης που τόσο άδικα και ληστρικά βάλλεται σήμερα. Θέλουμε πολίτες κυρίους του επαγγέλματος και της ακίνητης περιουσίας τους, όχι υπαλλήλους πολυεθνικών και ενοικιαστές των σπιτιών τους.
10. Πιστεύουμε ότι σε όλα και πάντοτε πρώτα έρχεται ο άνθρωπος και μετά οι αριθμοί. Οι οικονομία φτιάχτηκε για να υπηρετεί τον άνθρωπο, τον κάθε άνθρωπο, και όχι το αντίθετο.
11. Πιστεύουμε στην διατήρηση του δημοσίου χαρακτήρα της Παιδείας μας αλλά και της παρεχομένης  από το ελληνικό κράτος υγείας, και την άμεση αναβάθμισή τους, με κατάργηση της μέχρι σήμερα ακολουθουμένης μνημονιακής πολιτικής εκ μέρους της Τρόικα και των συνεργαζομένων με αυτή Κυβερνήσεων.
12. Πιστεύουμε ότι τα εθνικά μας θέματα έχουν εγκαταλειφθεί με εγκληματικό τρόπο. Οι υποτιθέμενοι εταίροι και σύμμαχοι μας τις τελευταίες δεκαετίες έδρασαν επανειλημμένα κατά των συμφώνων με το διεθνές δίκαιο ελληνικών θέσεων επί των εθνικών μας θεμάτων. Ο μεγάλος ενεργειακός πλούτος της χώρας που θα μπορούσε να την βγάλει από την σημερινή κρίση, αποκεκρυμμένος και αναξιοποίητος για δεκαετίες, είναι σήμερα πιθανότατος στόχος ξεπουλήματος των μνημονιακών κυβερνήσεων, όπως είναι και η υπόλοιπη δημόσια περιουσία μέσω του επαίσχυντου ΤΑΪΠΕΔ.
13. Πιστεύουμε ότι η εξωτερική μας πολιτική πρέπει να αλλάξει ριζικά. Οι μέχρι σήμερα μονόπλευρες επιλογές έβλαψαν στρατηγικά την χώρα και λειτούργησαν σε βάρος των εθνικών μας συμφερόντων. Η εξωτερική μας πολιτική θα πρέπει να είναι ευέλικτη με μοναδικό γνώμονα το εθνικό συμφέρον και με επίγνωση της γεωστρατηγικής αξίας της χώρας μας.
14. Πιστεύουμε ότι ασκήθηκε τα τελευταία χρόνια μια εγκληματική πολιτική στο δημογραφικό, το οποίο οξύνθηκε επικίνδυνα μετά την διαπιστωθείσα από την ΕΛΣΤΑΤ  κατά 17,5 % μείωση των γεννήσεων στην ελληνική επικράτεια τα τελευταία χρόνια της Ελλάδας των μνημονίων. Θα πρέπει να δοθούν ουσιαστικά κίνητρα που θα στηρίξουν την ελληνική οικογένεια και θα ανακόψουν την επικίνδυνη αυτή κατάσταση.
15. Το «Κίνημα Ελευθερία» θα αγωνιστεί για την κατάργηση της συνθήκης Δουβλίνου Νο. 2, δεδομένου ότι  η αθρόα και ανεξέλεγκτη είσοδος και παραμονή στην ελληνική επικράτεια μη νομίμων μεταναστών κατά εκατοντάδες χιλιάδες έχει αναχθεί σε μεγάλο πρόβλημα, το οποίο, ειδικότερα μετά τα διεθνώς τεκταινόμενα στην μέση Ανατολή, δύναται να εξελιχθεί σε άμεση απειλή από το εσωτερικό της χώρας. Δεν απαξιώνουμε, αντιθέτως, σεβόμαστε τον κάθε ανθρώπινο πόνο και ανάγκη από όποια χώρα και εάν προέρχεται, αλλά τον θέτουμε -με πνεύμα δικαιοσύνης και σεβασμού της νομιμότητας- τουλάχιστον στην ίδια προτεραιότητα με τον πόνο και τις ανάγκες των πολιτών της δικής μας χώρας.
16. Το Κίνημα Ελευθερία θα επιδιώξει όσες απομείναντες μετριοπαθείς πατριωτικές, αντιμνημονιακές πολιτικές δυνάμεις εξακολουθούν να πιστεύουν στον Ελληνισμό, στην Ορθοδοξία, στη Δημοκρατία και στην Κοινωνική Δικαιοσύνη να συμπράξουν, είτε εκλογικά είτε με οποιοδήποτε τρόπο κριθεί απαραίτητο, για τη σωτηρία της χώρας. Δεν διεκδικούμε καμία αποκλειστικότητα.
17. Το Κίνημα Ελευθερία σε καμία περίπτωση δεν θα εντάξει ώς μέλη του άτομα και δεν θα συνεργαστεί με πρόσωπα ή πολιτικές δυνάμεις που κατά το άμεσο παρελθόν ψήφισαν ή στήριξαν τα μνημόνια και τους από αυτά απορρέοντες εφαρμοστικούς νόμους είτε εξ ολοκλήρου είτε εν μέρει. Εξαίρεση μπορεί να γίνει για συγκεκριμένα πρόσωπα, μόνον εάν και εφόσον δημόσια αποκηρύξουν τις όποιες υπέρ μνημονίων θέσεις ή πράξεις τους και ζητήσουν δημοσίως συγγνώμη από τον ελληνικό λαό για αυτές, και με την προϋπόθεση ότι οι πράξεις τους αποδεδειγμένα δεν επισύρουν ποινικές ευθύνες για παραβίαση του Συντάγματος και για το αδίκημα της απιστίας ή της εσχάτης προδοσίας.
18. Η συνείδηση του καθενός θα μας οδηγήσει στην συνένωση  όλων μας για την κοινή μας προσπάθεια υπολογίζοντας τα υπέρ και τα κατά και με κύριο γνώμονα το συμφέρον της Ελλάδας και με αίσθηση της ευθύνης μας έναντι των προγόνων μας αλλά και των μελλοντικών γενεών. «Η ισχύς εν τη ενώσει».
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ 
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Δημοσιογραφικές προκλήσεις! (Πολίτη Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου)

Δημοσιογραφικές προκλήσεις!

Την επομένη της 28^ης Οκτωβρίου γνωστός και θορυβώδης ραδιοφωνικός σχολιαστής θυμόταν ξαφνικά την προσφώνηση της κυρίας Μπενάκη κατά την εκλογή του νυν Προέδρου της Δημοκρατίας στο ύπατο πολιτειακό αξίωμα, το Φεβρουάριο του 2005. Μάλιστα, για να επενδύσει τα σχόλιά του με ντοκουμέντα μας έβαλε και τη σχετική ηχογράφηση αυτού του μνημείου της εθνικής υποτέλειας και της απολάκτισης της λαϊκής κυριαρχίας. Από τότε πέρασαν δέκα χρόνια κατά τα οποία το σύνολο, σχεδόν, των δημοσιογράφων εσιώπησαν επιμελώς. Άκρα του τάφου σιωπή, πλην του φίλου και συνεξόριστου Αντώνη Καρκαγιάννη, ο οποίος ανέδειξε αυτό το θέμα στην «καθημερινή» της 13^ης Φεβρουαρίου 2005 και του γράφοντος που σχολίασε αυτό το τερατώδες κείμενο τότε, στο έργο του: «το χρονικό της εθνικής Μειοδοσίας του ονόματος της Μακεδονίας», εκδ. «Γεωργιάδη», Αθήνα 2005, σελ. 474-475. Το έχω γράψει ήδη από το 1992 στο «κατηγορώ ενός πολίτη», αν οι εν Ελλάδι δημοσιογράφοι μιλούσαν και έγραφαν όταν έπρεπε η Ελλάδα δεν θα βρισκόταν εδώ που είναι (βλ. «Πολιτικά Θέματα», της 2 και 9 Οκτωβρίου 1992). Επειδή όμως αυτοί όταν πρέπει να μιλήσουν και να γράψουν σιωπούν, επανήλθα με ένα κείμενό μου, το οποίο είχε τον εύγλωττο τίτλο: «Αρρωστημένη δημοσιογραφία=χυδαία δημοκρατία», (στα «Πολιτικά Θέματα», της 24-1-2003). Όταν γίνεται η θάλασσα γιαούρτι τότε δεν χρειάζονται φωνές ετεροχρονισμένες. Το δρυός πεσούσης δεν ταιριάζει σε αληθινούς δημοσιογράφους αλλά και πολιτικούς. Αυτή η συμπεριφορά συνάδει με τ’ ανθρωπάκια. Όσο για τους ακροατές, αυτοί είναι χειρότεροι αφού στέλνουν ανώνυμα σχόλια και επαίνους! Σκέτοι σαχλαμπούχλες.

 

Αθήνα 04/11/2014

Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου

(Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων)

-Για επικοινωνία πατήστε το λινκ της επιτροπής.

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ Μ.ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ.O ΘΡΥΛΙΚΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΣ ΣΕ ΣΠΑΝΙΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ: “ΚΡΑΤΟΥΣΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ ΤΑ ΟΣΤΑ ΤΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ!!!” (ΗΧΗΤΙΚΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ)

http://www.makeleio.gr/?p=197682

Βεργίνα, οι βασιλικοί τάφοι και άλλες αρχαιότητες.
 Δύο αποσπάσματα από το βιβλίο του καθηγητή Μανόλη Ανδρόνικου (Εκδοτική Αθηνών 1991).

Μας έμενε ν’ ανοίξουμε την μαρμάρινη σαρκοφάγο. Όσο κι αν η προσδοκία πως εκεί μέσα υπήρχε το πιο πολύτιμο αντικείμενο δημιουργούσε μέσα μου μιαν ακατανίκητη περιέργεια, ένα αίσθημα συνηθισμένο στον αρχαιολόγο, αλλά και επικίνδυνο, το αίσθημα της επιστημονικής ευθύνης μου επέβαλλε την υπομονή. Όταν πια έκρινα πως είμασταν έτοιμοι για την τελευταία αυτή πράξη, κατέβηκα στον τάφο με τους δύο βoηθούς, τον Δημήτρη Μαθιό και τον επιστάτη της ανασκαφής Κώστα Παυλίδη.

Προβλέποντας πως το περιεχόμενο της σαρκοφάγου θα ήταν ιδιαίτερα πολύτιμο και θέλοντας να κρατηθεί μυστικό, για λόγους ασφαλείας, έδωσα εντολή να κλειστεί το άνοιγμα της καμάρας. Ξεπερνώντας τις αναπόφευκτες δυσκολίες που μας δημιουργούσαν τα σκορπισμένα στο δάπεδο οργανικά υλικά, κατορθώσαμε σε λίγο να σηκώσουμε το κάλυμμα. Και τότε είδαμε κάτι που ήταν αδύνατο να φανταστώ, γιατί ποτέ ως τότε δεν είχε βρεθεί τέτοιο οστεοδόχο σκεύος: μια ολόχρυση λάρνακα με ένα επιβλητικό αστέρι στο κάλυμμά της.

Τη βγάλαμε από τη σαρκοφάγο, την αποθέσαμε στο δάπεδο και την ανοίξαμε. Τα μάτια όλων άνοιξαν διάπλατα και η αναπνοή μας είχε κοπεί: ολοκάθαρα τα καμένα οστά, τοποθετημένα σ’ ένα προσεχτικά σχηματισμένο σωρό, κρατώντας ακόμα το χρώμα από την πορφύρα που κάποτε τα τύλιξε· και στη μια γωνία ένα βαρύτιμο χρυσό στεφάνι πιεσμένο τα κάλυπτε.

Κλείσαμε την πολύτιμη λάρνακα, την καλύψαμε προσεχτικά και την αποθέσαμε στην εσωτερική γωνιά του θαλάμου.

Νιώθαμε την ανάγκη να βγούμε στο φως να αναπνεύσουμε καθαρό αέρα.

Όταν βρέθηκα έξω, απομακρύνθηκα κάπως από τους εργάτες της ανασκαφής, τους επισκέπτες, τους αστυνομικούς και στάθηκα μονάχος για μια στιγμή, να συνέλθω από το απίστευτο θέαμα. Όλα έδειχ ναν πως είχαμε βρει ένα βασιλικό τάφο· κι αν η χρονολόγηση που δίναμε στα ευρήματα ήταν σωστή, όπως φαινόταν, τότε… Δεν τολμούσα να το συλλογιστώ.

Για πρώτη φορά ένιωσα μια δυνατή ανατριχίλα, κάτι σαν ηλεκτρικό ρεύμα να διαπερνά τη ραχοκοκκαλιά μου. Αν λοιπόν η χρονολογία… και αν αυτά ήταν βασιλικά λείψανα… τότε… είχα κρατήσει στα χέρια μου τα οστά του Φιλίππου;

Ήταν τρομαχτικό, αδύνατο να το αντέξει ο νους μου.

Μαζί με τους συνεργάτες που γνώριζαν το μυστικό κατευθυνθήκαμε στο σπίτι, καλώντας και τον υπεύθυμο Επιμελητή της αρχαιολογικής υπηρεσίας κ. Πάντο για να τον ενημερώσουμε. Σε λίγο ενημέρωνα και την αρμόδια Έφορο Αρχαιοτήτων κ. Μαίρη Σιγανίδη. Εφτά άνθρωποι μονάχα γνωρίζαμε πως εκεί, μέσα στον τάφο, υπήρχε κοντά στα άλλα θαυμαστά ευρήματα και ένα μοναδικό, πολύτιμο όσο ένας θησαυρός. Πήρα αμέσως την απόφαση: έπρεπε να μεταφερθεί το γρηγορότερο στο Μουσείο Θεσσαλονίκης, χωρίς να το πληροφορηθεί κανείς».
[...]
Την άλλη μέρα συνεχίσαμε την εργασία. Προσπαθούσαμε να μαντέψουμε το περιεχόμενο της σαρκοφάγου. Μόνο το άνοιγμά της θα μας έδινε την απάντηση. Αν και παρουσίαζε περισσότερες δυσκολίες από του θαλάμου, το πραγματοποιούσαμε προσχετικά. Και είδαμε, όχι χωρίς έκπληξη, μια δεύτερη χρυσή λάρνακα, λίγο μικρότερη από την πρώτη και πιο λιτή στη διακόσμηση. Τη βγάλαμε από τη σαρκοφάγο και την αποθέσαμε στο σανίδι όπου πατούσαμε.

Η εμπειρία που είχαμε αποχτήσει από την προηγούμενη μείωνε την ένταση της περιέργειάς μας για το περιεχόμενό της. Ξέραμε πως θα βρίσκαμε τα καμένα οστά ενός δεύτερου νεκρού. Με προσοχή και ψυχραιμία την ανοίξαμε. Και τότε δοκιμάσαμε την τελευταία έκπληξη· μια έκπληξη που ξεπερνούσε όλες τις άλλες, θαρρείς και ο τάφος αυτός κλιμάκωνε τα μυστικά του αξιολογικά. Αυτό που είδαμε δεν ήταν τα οστά κάποιου νεκρού· ήταν ένα θαυμαστά διακοσμημένο χρυσοπόρφυρο ύφασμα που τα κάλυπτε· και δίπλα σε αυτό, πιεσμένο στην πλευρά της λάρνακας, ένα κομψό γυναικείο διάδημα, (ήταν αδύνατο να διακρίνουμε ή να φαντασθούμε με την πρώτη ματιά πως βρίσκαμε το ωραιότερο κόσμημα του αρχαίου ελληνικού κόσμου).

Η άμεση φωτογράφηση ήταν περισσότερο από αναγκαία, γιατί κανείς δεν μπορούσε να ξέρει αν το εξαίσιο αυτό θέαμα του υφάσματος, θα μπορούσε να το ξαναδεί ανθρώπινο μάτι· κανείς δεν ήξερε την κατάσταση αυτού του υφάσματος.

Με τη μεταφορά και αυτής της λάρνακας στο Μουσείο Θεσσαλονίκης έκλεινε ουσιαστικά η ανασκαφική περίοδος του 1977. Ύστερα από 25 ολόκληρα χρόνια δουλειάς στη Βεργίνα, ένιωθα πως αξιώθηκα να χαρώ ό,τι ποτέ μου δε θα μπορούσα να ονειρευτώ ως αρχαιολόγος.

Έφτασα στη Θεσσαλονίκη, ετοίμασα τη νύχτα τις διαφάνειες και σηκώθηκα το πρωί να πάω στο Πανεπιστήμιο για να ανακοινώσω στους δημοσιογράφους τα αποτελέσματα της ανασκαφής. Προτού όμως κάνω τη δημόσια αυτή ανακοίνωση θεώρησα χρέος μου να πληροφορήσω τους υπεύθυνους της Πολιτείας: τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον Πρόεδρο της Κυβερνήσεως. Μόνον όταν μπήκα στο αμφιθέατρο του παλαιού κτιρίου, εκεί όπου πρωτοάκουσα πρωτοετής τα πρώτα πανεπιστημιακά μαθήματα, ήρθα ξανά σε επαφή με την πραγματικότητα. Και τότε κατάλαβα πως ό,τι είχαμε κάνει στην ερημιά της Βεργίνας δεν αφορούσε μονάχα τους αρχαιολόγους.

Μια επιστημονική ανακάλυψη την είχε κιόλας αγκαλιάσει ολόκληρος ο ελληνικός λαός. Σήμερα ξέρω πως καμιά ικανοποίηση και καμιά τιμή δεν μπορεί να συγκριθεί με την αγάπη των ανθρώπων που μου είπαν: «Σ’ ευχαριστούμε γι’ αυτό που μας έδωσες. Νά ‘σαι γερός!»

Επιμέλεια: Γιώργος Τσακνιάς

Ακούστε και το παρακάτω ηχητικό ντοκουμέντο:

Manolis_Andronikos_Vergina_28_11_1983 by Dimart on Mixcloud

ΑΔΕΙΑΖΟΥΝ ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ (Του Γ.ΔΕΛΑΣΤΙΚ)

http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=18326:2014-11-01-18-08-59&catid=71:dr-kinitopoiisis&Itemid=278

Πανευτυχής αισθάνεται ο Αντώνης Σαμαράς! Επιτέλους απαλλάχτηκε οριστικά και αμετάκλητα από τον Δημήτρη Αβραμόπουλο! Επιλέγοντας αυτός να δεχτεί να πάει στις Βρυξέλλες και να περάσει την επόμενη πενταετία ως μέλος της Κομισιόν ναι μεν θα μαζέψει λεφτά για να κάνει χρυσά γεράματα, αλλά ταυτόχρονα θα υπογράψει και την πολιτική του συνταξιοδότηση. Παρά τα φληναφήματα περί διαρκούς παρέμβασης του στην πολιτική ζωή του τόπου με το βάρος του επιτρόπου της Κομισιόν, γνωρίζει άριστα ο ίδιος ότι κανένας δεν θα τον λαμβάνει υπ΄όψιν του!Δήμας, Βάσω Παπανδρέου, Παπουτσής, Δαμανάκη: όλοι ξόφλησαν πολιτικά και πετάχτηκαν σαν σκουπίδια από τη στιγμή που πήγαν στην Κομισιόν! Ουδέποτε επανέκαμψαν!

Ο αριστερός αναγνώστης πιθανότατα απορεί γιατί ασχολούμαστε τόσο και γιατί ο Σαμαράς και οΒενιζέλος πανηγυρίζουν που απαλλάχθηκαν από τον Αβραμόπουλο. Η απάντηση είναι ότι επειδή ο Δ. Αβραμόπουλος δεν έχει και δεν είχε ποτέ ιδεολογία ή πολιτική και επειδή είναι πρόθυμος να υπηρετήσει οποιαδήποτε γραμμή στο πλαίσιο του συστήματος ήταν ένα πιόνι της αστικής τάξης με σαφώς μεγαλύτερη αξία χρήσης από όσο διανοούνται οι αριστεροί. Θα μπορούσε δηλαδή να λειτουργήσει ως μεταβατικός ηγέτης σε οποιαδήποτε στροφή των πολιτικών εξελίξεων. Μεταβατικός όμως όχι μόνιμος με την έννοια της διάρκειας μερικά χρόνια. Έχοντας αυτό κατά νου προτίμησε τη χρυσή πενταετία από πλευράς αμοιβών στην Κομισιόν. Ο Σαμαράς έχει διπλό λόγο να είναι χαρούμενος. Αξιοποίησε τη μετακόμιση του Αβραμόπουλου στο …«πολιτικό νεκροταφείο» των Βρυξελλών, για να απαλλαγεί, τουλάχιστον προσωρινά, από έναν ακόμη εσωκομματικό αντίπαλο που εποφθαλμιούσε τη μετασαμαρική πρωθυπουργία, πολύ σοβαρότερο αυτή τη φορά: τον Νίκο Δένδια.

Από υπουργό Ανάπτυξης τον αναβάθμισε, υποτίθεται, κάνοντάς τον υπουργό Άμυνας. Αυτή η μετάθεση όμως μόνο στα μάτια όσων δεν έχουν γνώση της κατάστασης συνιστά «αναβάθμιση». Ο Ν. Δένδιας είναι ένας βαθύτατα αστός πολιτικός ο ίδιος, δεν υπηρετεί απλώς ως πολιτικό προσωπικό τα αστικά συμφέροντα. Είναι επίσης ένας πολιτικός που γνωρίζει άριστα ότι τώρα, στους επόμενους μήνες, είναι υποχρεωμένος να παίξει το κορυφαίο πολιτικό παιχνίδι της ζωής του διεκδικώντας ανοιχτά την πρωθυπουργία αμέσως μετά τη βέβαιη ήττα της ΝΔ στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, όποτε κι αν γίνουν αυτές. Το «πολιτικό ψυγείο» του Υπουργείου Άμυνας είναι θετικό για πολιτικούς που επιθυμούν να μείνουν στο απυρόβλητο κάποια χρόνια, για να προετοιμάσουν κάτι σημαντικότερο για αργότερα. Ο Ν.Δένδιας δεν έχει τέτοια περιθώρια και το πλήγμα για τις φιλοδοξίες του μέσω της απομάκρυνσης από το δεύτερο οικονομικό υπουργείο, αυτό της Ανάπτυξης, είναι πολύ ισχυρό. Μέσω των οικονομικών υπουργείων οικοδομούνται οι δεσμοί με την οικονομική ελίτ που του ανοίγουν το δρόμο για την πρωθυπουργία, όχι μέσω του υπουργείου Άμυνας, που σήμερα λόγω Μνημονίου δεν είναι καν σε θέση να μοιράσει έστω κάποια συμβόλαια εξοπλιστικών προγραμμάτων! Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο Ν. Δένδιας «σουταρίστηκε» από τη θέση του υπουργού Ανάπτυξης προτού ολοκληρώσει τις ρυθμίσεις για τα «κόκκινα» δάνεια των επιχειρήσεων και αμέσως μόλις συγκρούστηκε υποτυπωδώς για το θέμα αυτό με τον εκλεκτό των γερμανικών κατοχικών δυνάμεων, τον υπουργό Οικονομικών Γκίκα Χαρδούβελη! Είναι γνωστό άλλωστε ότι ο Ν. Δένδιας είναι των Αμερικάνων και των Ισραηλινών όχι των Γερμανών.

Πέρα όμως από τις ενδοκομματικές αντιθέσεις στη ΝΔ, η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου πανικοβλήθηκε από το «άδειασμα» που της έκαναν οι Γερμανοί μετά τη συνάντηση την Τετάρτη στο Βερολίνο μεταξύ Γκίκα Χαρδούβελη και του γερμανού ομολόγου του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Η κυβέρνηση της Αθήνας προσπάθησε να καλλιεργήσει την εικόνα ότι επήλθε συμφωνία για το ειδικό μνημονιακό καθεστώς που θα ισχύσει για την Ελλάδα μετά τον Δεκέμβριο, προκειμένου να εγγυηθεί η ΕΕ για ένα χρόνο την «προληπτική» χρηματοδότηση. Ο εκπρόσωπος όμως του Σόιμπλε το διέψευσε κατηγορηματικά. «Απορρίπτουμε τα ρεπορτάζ ελληνικών μέσων ενημέρωσης ότι η Γερμανία και η Ελλάδα κατέληξαν χθες σε συμφωνία για περαιτέρω στήριξη προς την Ελλάδα μετά το τέλος του προγράμματος διάσωσης» ανέφερε σε γραπτή δήλωσή του. «Χωρίς συγκεκριμένα αποτελέσματα» έληξε η συνάντηση Σόιμπλε – Χαρδούβελη, υπογράμμιζε η γερμανική ανακοίνωση. Ωμή, ξερή διάψευση που άφησε έκθετη την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Σαν να μην έφτανε αυτό, είχε βγεί τρεις μέρες νωρίτερα η εφημερίδα της οικονομικής ελίτ της Γερμανίας, η Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε, η οποία έγραφε σε ανάλυσή της ότι «στο Βερολίνο» ετοιμάζονται ήδη για την περίπτωση που μελλοντικά θα έχουν να κάνουν με τον Αλ. Τσίπρα ως αρχηγό κυβέρνησης». Προσπαθούσε πάντως να καθησυχάσει τους συντηρητικούς Γερμανούς αναγνώστες της, υπογραμμίζοντας μεταξύ πολλών άλλων:"Εσχάτως ήταν για ανάκριση μια αντιπροσωπεία πολιτικών του ΣΥΡΙΖΑ για συζητήσεις στα υπουργεία Οικονομικών και Οικονομίας στο Βερολίνο(…) Στην ανάκριση φαίνονται ο Τσίπρας και οι άνθρωποί του στην προσωπική συζήτηση πιο πραγματιστές από όσο στις δηλώσεις τους που έχουν κατά νου την κοινή γνώμη".

Δύο μέρες νωρίτερα, το περασμένο Σάββατο, το ίδιο καθησυχαστικός προς του αναγνώστες του ήταν και ο βρετανικός Εκόνομιστ. «Ευρωπαίοι αξιωματούχοι λένε ότι ο Τσίπρας δεν είναι πλέον ο αδιάλλακτος εμπρηστής που υποσχόταν το 2012 να σκίσει το βάρβαρο μνημόνιο, αν ερχόταν στην εξουσία» τόνιζε το δεξιό περιοδικό του Λονδίνου. «Αδειάζουν» δηλαδή την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου και δεν δείχνουν να ανησυχούν να έρθει στα πράγματα μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

*Δημοσιεύθηκε στο «Πριν» της Κυριακής 02 Νοεμβρίου 2014

ΚΟΡΟΙΔΕΥΟΥΝ ΤΟΝ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟ ΛΑΟ ΜΕ ΣΥΝΕΧΗ ΤΖΑΚ ΠΟΤ ΣΤΟ ΤΖΟΚΕΡ! 17.000.000 ΕΥΡΩ “ΤΥΡΑΚΙ” ΓΙΑ ΝΑ ΧΟΡΤΑΣΟΥΜΕ ΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΜΑΣ- ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ “ΣΤΗΣΙΜΟ”

http://www.makeleio.gr/?p=199575

42, 39, 16, 9, 5 οι τυχεροί αριθμοί και Τζόκερ ο αριθμός 12!

Ολη η Ελλάδα στον πυρετό του τζακ-ποτ .

Εως τις 4 το απόγευμα είχαν υποβληθεί 2.370.000 δελτία -Ουρές στα πρακτορεία έως και την τελευταία στιγμή από όσους προσπαθούσαν να μαντέψουν το πολύτιμο «5+1»

Τις τελευταίες ώρες, συμπληρωνόντουσαν  1.000 δελτία Τζόκερ το δευτερόλεπτο

Η αλήθεια είναι ότι το ποσό αυτό είναι το δεύτερο μεγαλύτερο των τελευταίων χρόνων, έπειτα από τον Απρίλιο του 2010, οπότε είχαν κληρωθεί 19,2 εκατομμύρια ευρώ. Τότε, τα χρήματα είχαν μοιραστεί τρεις υπερτυχερούς.

Επίσης, τελευταία φορά που βρέθηκε κερδισμένο δελτίο στο Τζόκερ ήταν στις 11 Σεπτεμβρίου, όταν ένας νικητής είχε κερδίσει 603.000 ευρώ.

Διαβάστε επίσης:

ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ SUCCESS ΣΤΟΡΥ ΤΟΥ ΣΑΜΑΡΑ ΕΝΑ ΤΡΑΠΕΖΙ ΤΖΟΓΟΥ – ΚΡΥΟΣ ΙΔΡΩΤΑΣ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΨΩΡΟΚΩΣΤΑΙΝΑΣ ΓΙΑ ΤΑ 14 .000.000 ΕΥΡΩ ΤΟΥ ΤΖΟΚΕΡ (ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ&ΒΙΝΤΕΟ MAKELEIO.GR)

ΑΥΤΟΙ είναι οι 5+1 τυχεροί αριθμοί του ΤΖΟΚΕΡ που κερδίζουν 14 εκατ.ευρώ!

ΝΕΟ ΤΖΑΚ ΠΟΤ στην κλήρωση του ΤΖΟΚΕΡ! 17 εκατομμύρια κληρώνουν την επόμενη Πέμπτη

ΤΖΟΚΕΡ ώρα ΜΗΔΕΝ! Σε λίγο η μεγάλη κλήρωση – Μοιράζει 14 εκατ. ευρώ!

ΑΜΟΚ για τα 14 εκ. του TZAK ΠOT: Οι Έλληνες από το πολύ SUCCESS STORY…τρέχουν στα πρακτορεία – Δείτε όμως πως ΣΤΗΝΕΤΑΙ η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ στο ΤΖΟΚΕΡ !!!

Μεγάλη Εορταστική Προσφορά: Αποκτήστε δωρεάν και σε χαμηλές τιμές βιβλία για τα Μοναστήρια του Αγίου Όρους, της Πελοποννήσου και της Στερεάς Ελλάδας!

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/11/blog-post_46.html

Το ΕΛΛΑΣ - ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ανακοινώνει με μεγάλη χαρά σε όλους τους αναγνώστες την φετινή Χριστουγεννιάτικη προσφορά του, προτείνοντας τα Ορθόδοξα βιβλία του Δημήτρη Σωτηρόπουλου σε συμφέρουσες τιμές και δωρεάν, προκειμένου να τα αποκτήσουν όσοι περισσότεροι μπορούν!

Συγκεκριμένα, στα βιβλία που προσφέρουμε οι αρχικές τιμές τους είναι οι εξής:

Μοναστήρια της Στερεάς Ελλάδας - 20 Ευρώ.

Μοναστήρια κι Εκκλησιές της Πελοποννήσου - 20 Ευρώ.

Αγιορείτικο Προσκύνημα - 15 Ευρώ.

Σταλαγματιές Αγιορείτικες, Προσκυνητών Αναμνήσεις - 10 Ευρώ.

Άγιον Όρος, Ευλογία Κυρίου και Έλεος - 8 Ευρώ.

Σε όλα τα παραπάνω, ισχύουν ΑΠΟ 2 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2014 ΕΩΣ 15 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2015 οι παρακάτω προσφορές:

- Ολόκληρο το πακέτο των 5 βιβλίων ΜΟΝΟ με 40 Ευρώ!

- Με κάθε αγορά ενός βιβλίου για τα Μοναστήρια της Στερεάς Ελλάδας ή της Πελοποννήσου ΔΩΡΟ ένα ακόμα βιβλίο (επιλέγετε εσείς όποιο θέλετε) από τα 3 για το Άγιον Όρος!

*Στις παραπάνω τιμές συμπεριλαμβάνονται μεταφορικά και έξοδα αντικαταβολής.

Για παραγγελίες και περισσότερες πληροφορίες, τηλεφωνήστε ή στείλτε μήνυμα στο 6978619094 ή email στο hellasorthodoxy@gmail.com 

***Τα βιβλία αποστέλλονται και στο εξωτερικό.*** 

Ακολουθεί αναλυτική παρουσίαση των βιβλίων:

«Μοναστήρια της Στερεάς Ελλάδας»

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΔΕΚΑΕΞΙ ΣΕΛΙΔΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ:

Open publication - Free publishing

  Ο Δημήτρης Σωτηρόπουλος, Φωτογράφος - Εκδότης με πετυχημένη παρουσία στην έκδοση βιβλίων για το Άγιον Όρος και την Πελοπόννησο, παρουσιάζει ένα μοναδικό Οδοιπορικό στα σημαντικότερα Μοναστήρια της Στερεάς Ελλάδας, σε μία φιλόδοξη προσπάθεια συγκέντρωσης φωτογραφιών και πληροφοριών γι’ αυτά σε ένα βιβλίο.

Ο συγγραφέας περιηγείται στις Ιερές Μονές της Αιτωλοακαρνανίας, της Αττικής, της Βοιωτίας, της Εύβοιας, της Ευρυτανίας, της Φθιώτιδας και της Φωκίδας: Φωτογραφίζει τα σημαντικότερα μοναστικά κέντρα της Ρούμελης, παραθέτοντας ταυτόχρονα πλούσια ιστορικά στοιχεία και παραδόσεις των Μοναστηριών αυτών, που εν πολλοίς παραμένουν άγνωστα στο ευρύ κοινό.

Μέσα από 388 σελίδες και πάνω από 500 έγχρωμες φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης, λεπτομερείς χάρτες και πληθώρα πληροφοριών, η νέα αυτή καλαίσθητη έκδοση φιλοδοξεί να παρουσιάσει τα Ιερά Προσκυνήματα της Στερεάς Ελλάδας με τρόπο απλό, σύγχρονο και κατατοπιστικό, με σεβασμό παράλληλα στην Ορθοδοξία.

Πρόκειται για ένα βιβλίο μοναδικό στο είδος του, που δεν πρέπει να λείπει από καμία βιβλιοθήκη όσων ευλαβούνται τα Ορθόδοξα Μοναστήρια και ενδιαφέρονται για την Ιστορία του τόπου μας.

Προλογίζει ο Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας κ. Γεώργιος.

«Μοναστήρια κι Εκκλησιές της Πελοποννήσου»

Ο - εξ ορεινής Ηλείας (κοινότητα Δίβρης / Λαμπείας) καταγόμενος - Δημήτρης Σωτηρόπουλος, φωτογράφος - συγγραφέας (και διαχειριστής του ΕΛΛΑΣ - ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ), παρουσιάζει ένα μοναδικό Οδοιπορικό στα σημαντικότερα Μοναστήρια και Εκκλησίες της Πελοποννήσου, σε μία φιλόδοξη πρσπάθεια συγκέντρωσης φωτογραφιών και πληροφοριών γι' αυτά σε ένα βιβλίο.

Ταξιδεύοντας απ' άκρη σ' άκρη στον ιστορικό Μωριά, ο συγγραφέας απαθανατίζει με το φακό του τις Ιερές Μονές κάθε περιοχής, ενώ αναφέρονται αναλυτικά ιστορικά στοιχεία για εκείνες, οδηγίες προσέγγισής τους με χάρτες και άγνωστες ιστορίες που διηγούνται οι μοναχοί.

Περιέχονται συνολικά πάνω από 400 έγχρωμες φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης, που μαζί με τα κατατοπιστικά κείμενα συγκροτούν ένα βιβλίο μεγέθους 336 σελίδων, που δεν πρέπει να λείπει από καμία βιβλιοθήκη όχι μόνο Πελοποννησίων, αλλά και όσων ευλαβούνται τα Ορθόδοξα Μοναστήρια και ενδιαφέρονται για την Ιστορία του τόπου μας.

Προλογίζουν και σχολιάζουν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες της Πελοποννήσου:

Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ. Ιερεμίας, Σπάρτης και Μονεμβασίας κ. Ευστάθιος, Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβρόσιος, Ηλείας κ. Γερμανός, Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος, Μαντινείας και Κυνουρίας κ. Αλέξανδρος, καθώς και ο π. Διονύσιος Ταμπάκης (Ι.Ν. Παναγίας Ναυπλίου).  

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΙΚΟΣΙ ΣΕΛΙΔΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ:

ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ:

 

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ κ. ΙΕΡΕΜΙΑ:

«...Τό παρόν βιβλίο τοῦ λογίου συγγραφέα κ. Δημητρίου Σωτηροπούλου διαφέρει ἀπό παρόμοια βιβλία ἀναφερόμενα στό ἴδιο θέμα. Καί τά ἄλλα βιβλία βεβαίως περί τῶν ἱερῶν μονῶν τῆς Πελοποννήσου εἶναι ἀξιόλογα, ἀλλά τοῦτο ἐδῶ τό βιβλίο ἔχει αὐτό τό ἰδιαίτερο ὅτι εἶναι περιεκτικό, εὐσύνοπτο, ὡσάν ἕνα ἐγχειρίδιο γιά τό θέμα, ἀλλά εἶναι καί μεστό, ὄχι μόνο στίς πληροφορίες του, ἀλλά καί στά πνευματικά του νοήματα. Τά νοήματά του πράγματι εἶναι πνευματικά μηνύματα, βγαλμένα ἀπό πατερικά κείμενα, τά ὁποῖα μόνο ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἔχει.

Ὅπως καί ὁ μοναχισμός εἶναι μόνο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας γέννημα καί θρέμμα, ἐνώ τά «μοναστήρια» τῶν καθολικῶν εἶναι τάγματα κινούμενα μέ ἀνθρώπινη νομοθεσία καί ἰδιοτροπία.

Συγχαίρουμε ἀπό καρδίας τόν ὀρθόδοξο συγγραφέα τῶν μοναστηριῶν τῆς Πελοποννήσου μας κ. Δημήτριον Σωτηρόπουλον. Τόν συγχαίρουμε ἀκόμη καί γιά τά ἄλλα του προηγούμενα ἀξιόλογα πνευματικά του δημιουργήματα, τόν εὐχαριστοῦμε γιά τόν κόπο πού ἔκανε νά μᾶς παρουσιάσει τοῦτο τό ὡραῖο πόνημά του καί τοῦ εὐχόμεθα ὁλόψυχα ὁ Θεός νά τοῦ δώσει ἔτη πολλά μέ δυνατήν ὑγείαν, γιά νά παρουσιάσει σέ παρόμοια ἔργα του καί ὅλο τόν πνευματικό πλοῦτο τῆς Πελοποννήσου...»

 

«Σταλαγματιές Αγιορείτικες, Προσκυνητών Αναμνήσεις»

Ένα μοναδικό οδοιπορικό στο Περιβόλι της Παναγίας, μέσα από τα μάτια ενός απλού προσκυνητή του. 

Προλογίζει ο Γέροντας Μωυσής Αγιορείτης

Έτος έκδοσης: 2012

Σελίδες: 208

 ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΙΚΟΣΙ ΣΕΛΙΔΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ:

«Αγιορείτικο Προσκύνυμα»

 Το πληρέστερο - και μοναδικό στο είδος του - Οδοιπορικό στο Άγιον Όρος, με εκατοντάδες έγχρωμες φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης. Παρουσιάζονται τα Μοναστήρια, η Ιστορία, οι μοναχοί και η φύση του Άθωνα.

Προλογίζει ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου Αρχιμανδρίτης Εφραίμ

Έτος έκδοσης: 2011

Σελίδες: 208

«Άγιον Όρος - Ευλογία Κυρίου και Έλεος»

Πολυτελής έκδοση με έγχρωμες φωτογραφίες και κείμενα. 

Έτος έκδοσης: 2010

Σελίδες: 120

Τι σημαίνει για Κύπρο και Ελλάδα η αλλαγή πολιτικής των ΗΠΑ στο Κουρδικό; (Του Σάββα Καλεντερίδη)

http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2014/11/blog-post_37.html#.VFaCEBZadS4

Στο άρθρο μας της Παρασκευής αναφερθήκαμε στην αλλαγή του πλαισίου μέσα στο οποίο κινούνταν οι σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας επί δεκαετίες και κάναμε μια συνοπτική αναφορά στην αλλαγή πολιτικής της Ουάσιγκτον στο Κυπριακό και τις θαλάσσιες ζώνες της Ελλάδας.

Ήλθε η ώρα να δούμε την αλλαγή πολιτικής των ΗΠΑ στο Κουρδικό και πώς θα επηρεάσει η αλλαγή αυτή την πορεία και τα σχέδια της Τουρκίας.

Το Κουρδικό εμφανίστηκε στην Τουρκία με τη σύγχρονη μορφή του το 1978, με την ίδρυση του ΡΚΚ και άρχισε να λαμβάνει απειλητικές διαστάσεις από το 1984 και εντεύθεν, όταν άρχισε ο ένοπλος αγώνας του κουρδικού απελευθερωτικού κινήματος. Το ζήτημα αυτό πήρε εφιαλτικές διαστάσεις για την Τουρκία την τριετία 1992-1994, όταν οι αντάρτες του ΡΚΚ κατήγαγαν σημαντικές νίκες εναντίον του τουρκικού στρατού, ο οποίος θα είχε ηττηθεί κατά κράτος, αν δεν είχε την υποστήριξη των ΗΠΑ και του Ισραήλ, υποστήριξη που συνεχίστηκε και «ολοκληρώθηκε» με την καθοριστική τους συμβολή στη σύλληψη του ηγέτη των Κούρδων και του ΡΚΚ Αμπντουλλάχ Οτζαλάν, στο Ναϊρόμπι της Κένυας, το 1999.

Ενώ όμως οι ΗΠΑ από τη μια πλευρά παρείχαν αφειδώς ουσιαστική πολιτική, διπλωματική και στρατιωτική υποστήριξη στην Τουρκία, για να είναι σε θέση να κρατά  υπό πίεση και σχετικό έλεγχο το «δικό» της Κουρδικό, από την άλλη πλευρά, με την καθιέρωση της ζώνης απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τον 36^ο παράλληλο, από το 1991, στην ουσία έβαλαν τα θεμέλια της δημιουργίας του κουρδικού κράτους, στην επικράτεια του Ιράκ. Ομόσπονδο στην αρχή, προφανώς ανεξάρτητο και αυτεξούσιο στο μέλλον.

Η κίνηση αυτή της Ουάσιγκτον ήταν που άλλαξε την παραμετροποίηση του Κουρδικού και για την ίδια την Τουρκία, αφού η δημιουργία ενός έστω και αυτόνομου κουρδικού κράτους, ακόμα και έξω από την τουρκική επικράτεια, δημιουργούσε ελπίδες και έτρεφε τον κουρδικό εθνικισμό και στην ίδια την Τουρκία, όπου κατοικούν από 15 ως 20 εκατομμύρια Κούρδοι!

Αυτός ο ιδιότυπος δυισμός της πολιτικής των ΗΠΑ στο Κουρδικό προκαλούσε ήδη από μόνος του παραζάλη στην Άγκυρα, μέχρι που εμφανίστηκε η ηρωική Κόμπανι, όπου η αντίσταση των Κούρδων λειτούργησε ως επιταχυντής ή εμβρυουλκό για την εμφάνιση της νέας πολιτικής της Ουάσιγκτον, η οποία στηρίζει πλέον πολιτικά αλλά και με όπλα τους Κούρδους της Συρίας, οι οποίοι αποτελούν παρακλάδι του ΡΚΚ.

Η αλλαγή αυτή της Ουάσιγκτον μετέτρεψε την παραζάλη της Άγκυρας σε ίλιγγο, αφού πλέον δεν υπάρχει στην ουσία κανένας δρόμος που θα μπορούσε να ακολουθήσει η τουρκική κυβέρνηση, για να οδηγήσει σε μια λύση το Κουρδικό σύμφωνη με τα σωβινιστικά-ισλαμιστικά «πιστεύω» του διδύμου Ερντογάν-Νταβούτογλου. Όσο για την επιλογή της Άγκυρας να συμμαχίσει με τους τζιχαντιστές του Ι.Κ. εναντίον των Κούρδων, είναι προϊόν του προαναφερθέντος… ιλίγγου.

Το πού μπορούν να οδηγήσουν την Τουρκία και το «δικό» της Κουρδικό τα παραπάνω θα αφήσουμε τους αναγνώστες μας να το εκτιμήσουν.

Εμείς απλά θα παραθέσουμε μέρος άρθρου που αναφέρεται σε μια διάσταση του Κουρδικού στην Τουρκία, του σοβαρού αρθρογράφου Μουράτ Γετκίν, που δημοσιεύθηκε στην Ραντικάλ:

«Ένας δικηγόρος που έχει διαχειριστεί μεγάλες δίκες σε έναν από τους νομούς της ΝΑ Τουρκίας (Κουρδιστάν), του οποίου το όνομα δεν δημοσιοποιώ για ευνόητους λόγους, μας είπε τα εξής:

“Πριν λίγες μέρες ήλθε στο γραφείο ένας πελάτης μου. Ήθελε νομική υποστήριξη για να προσφύγει στο εφετείο, γιατί είχε χάσει μια δίκη σε πρώτο στάδιο. Του ζήτησα την απόφαση. Μου την έδωσε. Και τι να δω. Η απόφαση εκδόθηκε από ένα τοπικό δικαστήριο (του ΡΚΚ). Η απόφαση ήταν εις βάρος του πελάτη μας, ο οποίος ήθελε να προσφύγει στο «περιφερειακό» δικαστήριο του ΡΚΚ.

Ο δικηγόρος απέφυγε να αναλάβει την υπόθεση, το περίεργο είναι όμως ότι ο πολίτης προτίμησε να δικαστεί η υπόθεσή του σε ένα δικαστήριο του ΡΚΚ, που λειτουργεί παράλληλα με τα δικαστήρια της Τουρκικής Δημοκρατίας.

Όμως δεν είναι μόνο τα δικαστήρια. Στην ύπαιθρο του Ντιγιαρμπακίρ, του Σιρνάκ, εκτός από τα νεκροταφεία των Ηρώων του ΡΚΚ που λειτουργούν, υπάρχει η δική τους αστυνομία, οι φυλακές ακόμα και τα στρατολογικά γραφεία για να στρατολογούν και να στέλνουν στο βουνό νέους.

Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα της λενινιστικής πολιτικής του παράλληλου κράτους που ακολουθεί το ΡΚΚ, όπως έκανε και στο καντόνι του Κόμπανι.»

Όλα τα παραπάνω, μας δείχνουν λίγο πολύ ότι η Τουρκία θα αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα γύρω από τη διαχείριση του Κουρδικού.

Η πιο μεγάλη πρόκληση, όμως, είναι να διακρίνει κανείς το πώς θα επηρεάσουν όλα αυτά τη δυνατότητα της Τουρκίας να υποστηρίξει τις πολιτικές που έχει προκρίνει για Κύπρο και Ελλάδα.

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "κυριακάτικη δημοκρατία"

Η χθεσινή πορεία του ΠΑΜΕ: Το ΚΚΕ μπορεί αλλά δε θέλει (του συγγραφέα Πέτρου Αργυρίου)

http://agriazwa.blogspot.gr/2014/11/blog-post.html

Η χθεσινή μέρα θα μείνει στην ιστορία ως η μέρα που έκανε την μεγαλειώδη του πορεία το ΚΚΕ!

3 μέρες μετά την παρέλαση του ΟΧΙ, τέσσερα χρόνια μετά από το πανηγύρι των ατελείωτων ΝΑΙ, το ΚΚΕ κούνησε το μυώδες δάχτυλό του.

Τρέμει ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος το ΚΚΕ fest. Τύφλα να χει το gay pride.

Ναι , το ΚΚΕ απέδειξε ότι έχει  δύναμη. Μεγαλύτερη δύναμη από το ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, τη ΔΗΜΑΡ, τη ΝΔ, το ΛΑΟΣ και τη Χρυσή Αυγή μαζί.

Ότι έχει και μηχανισμό και κομματικό στρατό όπως και τα μεγάλα κόμματα μονάχα που το ΚΚΕ δε χρειάζεται να λαδώνει τα μολυβένια στρατιωτάκια του.

Μας απέδειξε το ΚΚΕ αυτό που γνωρίζαμε πάντα: ότι το ΚΚΕ είχε τη δύναμη να ανατρέψει το σύστημα. Τη δύναμη την είχε. Τη βούληση δεν την είχε ποτέ.

Ότι συμφώνησε για μια ακόμη φορά με το σύστημα όπως είχε κάνει και επί Τσώρτσιλ που ο κόσμος αγωνιζόταν τη δεύτερη κατοχή των Βρετανών ελπίζοντας μάταια ότι το ΚΚΕ θα καλούσε το ΕΑΜ. Μάταια.

Απέδειξε ότι έχει τη δύναμη. Ότι απλά δεν έχει τη βούληση.

Ότι αν ήταν δίπλα στους αγανακτισμένους και όχι απέναντι, το βρώμικο σύστημα των ολιγαρχών θα είχε πέσει.

Αντ’ αυτού το ΚΚΕ λειτούργησε την επίμαχη περίοδο που η λαϊκή αντίδραση δεν είχε σπάσει ακόμη από τη πιο βίαια και μαζική καταστολή που γνώρισε ο τόπος από την περίοδο της χούντας ως πραιτοριανός αυτού που υποτίθεται ότι είναι ο εχθρός του: της αστικής δημοκρατίας και μάλιστα του πιο εκφυλισμένου είδους της.

Το ΚΚΕ απέδειξε ότι είναι αυτό που του καταλογίζουν: ένα λαϊκό κόμμα προνομιούχων που δεκάρα δε δίνει για το λαό. Δεν είναι η ηγεσία του σκανδαλωδώς προνομιούχα βέβαια για να μη συμψηφίζουμε καταστάσεις, αλλά όπως και να το κάνουμε ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι της και ένα κομματικό καρβέλι η ηγεσία του το έχει σε αντίθεση με τους εκατοντάδες νεοέλληνες νεόπτωχους.

Άλλωστε όλοι οι υπόλοιποι διεθνιστές σύντροφοι του στις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ ήταν από τους πρώτους στο χορό της παγκοσμιοποίησης και της τραπεζοκρατίας.

1^η Νοέμβρη 2014! Η μέρα που το ΚΚΕ έκανε πορεία! Άλλαξε η χώρα, άλλαξε η ήπειρος, άλλαξε ο πλανήτης!

Κανένα από τα μεγάλα μήντια δεν έδειξε τη μεγάλη του πορεία: Φυσικά αφού το ΚΚΕ φρόντισε να ξεπουλήσει το κανάλι του σε λέρα του συστήματος. ΝεοφιλελεΚΚΕ λέμε.

Υπάρχουν αντισυστημικοί που θα σκότωναν για να έχουν κανάλι. Το συστημικό ΚΚΕ φυσικά σκότωσε το κανάλι του. Δεν μπορούσε να το συντηρήσει σε καπιταλιστικό περιβάλλον. Αλλά τη χώρα θα μπορέσει να τη συντηρήσει σε καπιταλιστικό περιβάλλον.  

Η λειψανοθήκη του κομμουνισμού, η ορθοδοξία της αριστεράς, καθυστερημένη όπως οτιδήποτε το νεολληνικό, έκανε χθες μια επίδειξη δύναμης. Από μπροστάρηδες των εργατικών κινημάτων σήμερα είναι επιδειξίες, γυμνιστές και μπανιστιρτζήδες της ιστορίας.  

Μεγάλα μπάλα λέμε το ΚΚΕ. Λογικό. Η Κανέλλη ΚΚΕ και Βάζελος και ορθόδοξη. Αγκυλώσεις-ύβρεις για έναν άνθρωπο της ευφυΐας της Κανέλλη. Μα οι αγκυλώσεις είναι προσόν για συστημικούς ανθρώπους. Και η Κανέλλη έχει κολλήσει πολλά ένσημα στο σύστημα πριν γίνει ο Απόστολος Παύλος του ΚΚΕ.

Μα να μην είμαστε άδικοι. Ο Μπογιόπουλος, άλλο στέλεχος του ΚΚΕ εγνωσμένης ευφυίας, δεν είναι ορθόδοξος και είναι και γάβρος. Οι τύποι ασχολούνται με το τι κάνουν οι ομάδες τους στο γήπεδο και όχι με το τι κάνουν οι πρόεδροι/ολιγάρχες τους έξω από αυτό. Το δίκιο και το άδικο, το σωστό και το λάθος αφορά μόνο την μπάλα, την ομάδα και τους οπαδούς.

Τα κόμματα είναι κάτι που κάνουμε στον ελεύθερο χρόνο ανάμεσα στην μπάλα και τη δουλειά, ένα άλλο είδος μπάλας που άμεσα ή έμμεσα πληρώνεσαι για να το παίξεις.

Και ας παίζουν τα μωρά των τζιχαντιστών μπάλα με τα κεφάλια «απίστων». Οι τζιχαντιστές είναι λαός. Κι η μπάλα του λαού είναι.

Η «ιντελέντζια», όπως κάθε άλλη εξουσία, είχε πάντα το κουσούρι να επιδεικνύει τα κουσούρια της σαν να ταν οι αρετές της.

Η αρετή του ΚΚΕ είναι η δύναμη του ΠΑΜΕ. Το κουσούρι του είναι η μέθοδος διαχείρισης της πολιτικής του δύναμης. Και το ΚΚΕ τα χει μπλέξει και τα δύο μέσα σε ένα διαρκές μεταφυσικό παραλήρημα γεμάτο αντικαπιταλιστικά άλλοθι.
ΠΑΜΕ λοιπόν; Που πάμε όμως; Απο κοινωνική καταστροφή σε κοινωνική καταστροφή. Και το ΚΚΕ να κοιτάζει με απάθεια μποντιμπιλντερά στο Baywatch που τσιτώνει τα μούσκαλα του να τα βλεφαριάζουν τα γκομενάκια για να μην κοιτάν τον τύπο που πνίγεται στο βάθος του πλάνου. 

Ναι, το ΚΚΕ έχει δύναμη.

Το ίδιο και η ορθοδοξία, μισητός δήθεν εχθρός του ΚΚΕ με τον οποίο έχει πολλά περισσότερα κοινά από ότι θα ήθελαν ποτέ οι δυο τους να παραδεχτούν. Πολλά κοινά εκτός από την κοινοκτημοσύνη:
Οι ορθόδοξοι χριστιανοί περιμένουν τον μαρμαρωμένο βασιλιά και τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού και οι ορθόδοξοι κομμουνιστές τον βαλσαμωμένο Γενικό Γραμματέα και τη Δευτέρα Παρουσία του Στάλιν...

Και τι κάνουν με το εδώ και τώρα και τον κοινωνικό Αρμαγεδδώνα που οι Καίσαρες του χρηματοπιστωτικού και τα ιερατεία τους προκαλούν;

Α, όλα κι όλα. 

Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, τα του Θεού τω Θεώ και τα του ΚΚΕ τω ΚΚΕ.

Γενικά δεν αρέσκομαι να ασκώ δημόσια κριτική στο ΚΚΕ, συνδεδεμένο καθώς είναι με τους εργατικούς και όχι μόνο αγώνες αλλά και με την λογοκρισία που έχει επιβάλλει η επίσημη αλλά και η άτυπη αριστερή νομενκλατούρα και οι οπαδοί της.

Μα εδώ και δεκαετίες το ΚΚΕ συμπεριφέρεται σαν ξεπεσμένος αριστοκράτης που ξεκοκκαλίζει την πατρική περιουσία επικαλούμενος την ταξική του ανωτερότητα για να επικαλύψει την έλλειψη ηθικής του.

Μια χώρα γεμάτη αναχρονισμούς, φαντάσματα και άλλοθι έχει το ΚΚΕ που της αξίζει.

Μια χώρα που ο κάθε πολίτης λειτουργούσε στον άκρατο νεοφιλελευθερισμό της μονάδας, της ομάδας, της φαμίλιας και της κλίκας, δέχεται την αντίστοιχη νεοφιλελεύθερη Νέμεση. Μια χώρα που για δεκαετίες έβγαζε ασπροπρόσωπη τη Θάτσερ και το ρητό της "δεν υπάρχει κοινωνία, υπάρχουν μόνο τα άτομα και οι οικογένειες τους, δέχεται τώρα τις σφοδρές συνέπειες του νεοθατσερισμού.

Και μιας και οι μέρες είναι επετειακές, με το ΟΧΙ που γιορτάζουν μόνο οι ναιναίκοι και οι νενέκοι και την ιστορική πορεία του ΚΚΕ που για μια ακόμη φορά απέδειξε ότι μπορεί αλλά δε θέλει, να προτείνω να αλλάξουμε το εμβληματικό σύνθημα της επόμενης επετείου από το «ελευθεριά ή θάνατος», στο «νεοφιλελευθεριά και θάνατος»

Άντε και καλή αποτοξίνωση από τα δηλητήρια του μυαλού  

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 2/11/2014

13 χρόνια από το θάνατό του 18 χρόνια από την πρώτη μου επαφή με το λόγο του π. Ιωάννη Ρωμανίδη

http://sophia-siglitiki.blogspot.gr/2014/11/13-18.html

Ιωάννης Ρωμανίδης (2 Μαρτίου 1927 - 1 Νοεμβρίου 2001)

Κωστής Μπασογιάννης

Ο άνθρωπος που κατανόησε περισσότερο απ' όλους τις ιστορικές και πνευματικές προϋποθέσεις της παρακμής της δυτικής θεολογίας και του εκφυλισμού της πνευματικότητας στο χώρο που σήμερα ονομάζουμε Δυτική Ευρώπη.

Ο άνθρωπος η μελέτη του έργου τού οποίου μπορεί να οδηγήσει στην απόλυτη εξήγηση και, σε ένα μεγάλο βαθμό, δικαιολόγηση όλων των σημαντικών δυτικών αντι-εκκλησιαστικών και κατ' επέκταση αντι- χριστιανικών και αντι-θρησκευτικών ρευμάτων, ως απαντήσεις στην διαστρέβλωση της Χριστιανικής πίστης που συντελέστηκε εκεί στα πλαίσια της Φραγκικής κατάκτησης της δυτικής Ρώμης.

Ο ιερέας θεολόγος για τον οποίο μπορούμε να πούμε ότι η θεολογία της Ανατολικής Χριστιανικής Εκκλησίας διακρίνεται στην προ Ρωμανίδου εποχή και την μετά Ρωμανίδη εποχή, κατά την οποία όποιος θέλει και έχει τις πνευματικές προϋποθέσεις μπορεί να κατανοήσει το μέγεθος και το ποιόν του χάσματος μεταξύ της Ρωμαίϊκης Ανατολικής Χριστιανικής παράδοσης και της δυτικής-Φραγκικής σχολαστικής Χριστιανικής θεωρίας.

Ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης έδωσε την ευκαιρία στους πιστούς της Ανατολικής Ορθοδοξίας να αποκυρήξουν τις ευσεβιστικές και πουριτανικές δυτικές επιρροές και ν' αναβαπτίσουν την παραδοσιακή πίστη τους στα βιωματικά νερά της πατερικής θεολογίας, μια ευκαιρία που μέρα με τη μέρα χάνεται, αφού όλο και περισσότερο εκείνη η μικρή αναλαμπή πνευματικότητας που είχε σιγοφέξει τα τελευταία χρόνια του εικοστού αιώνα στους κόλπους της Εκκλησίας μας, τρεμοσβήνει και χάνεται μέσα σε δίνες αυθαίρετης εσχατολογικής αμετροέπειας, σε ορυμαγδούς εκφασισμού και εθνοκαπηλείας, σε μια απόλυτα αντίχριστη παράδοση της άγιας πίστης του Χριστού στο καπιταλιστικό θηρίο. Είτε μέσω μιας ανυπόφορα μαλθακής και γλοιώδους ανοχής, είτε δια της αποδοχής και υιοθεσίας των πιο απάνθρωπων και κυνικών συστημάτων, μέχρι και εκείνου του εσχάτου καταντήματος της ανθρώπινης κοινωνίας, του φασισμού.

Ποιός ξέρει τον Ρωμανίδη σήμερα; ποιός έχει διαβάσει έστω και μια αράδα από τα γραπτά του; Ποιός τον αξιοποιεί έστω και μόνο για το αυτονόητο, το πιο απλό που μπορεί να προκύψει από το έργο του: Την ικανότητα αναγνώρισης του αυθεντικού, του όντως πνευματικού και του αληθινού και τον διαφορισμό του από το πραγματικά ξένο, το ασύμβατο, το κίβδηλο; Πολύ λίγοι.

Δεκατρία χρόνια από το θάνατό του δεκαοκτώ χρόνια από την πρώτη μου επαφή με το λόγο του, και βλέπω ότι λίγοι, πολύ λίγοι οδηγήθηκαν στα μονοπάτια εκείνης της γλυκύτατης κι ελπιδοφόρου αυστηρής ελευθερίας, της αυτογνωστικής εμπειρίας, μιας εμπειρίας μπροστά στην οποία η ψυχολογία του βάθους φαντάζει παιδικό παιγνίδι με κύβους πρώιμης λογικής, της απόλυτης αυτογνωστικής εμπειρίας που θα μπορούσε ένας λαός να ανακαλύψει στη «μετά Ρωμανίδη» εποχή.

Αντ' αυτού δημιουργήθηκαν, κατά την φαύλη συνήθεια των αδιάφορων ανθρώπων, διεκπεραιωτικά κάστρα διαχείρησης κάποιων μηχανικών παραδόσεων, παρεούλες και κύκλοι αδιάφοροι για τις αξίες και τις μεθόδους που κληρονόμησαν, συντροφιές απολυτότητας και πρόωρης ναρκισσιστικής αυτοαγιοποίησης, πάντα με τη συνήθεια της μηχανικής εκφοράς των κλισέ ταπεινοφροσύνης και αυτομεμψίας. Κυκλικές παρεούλες γύρω από κάποια βαμπίρ, ρασοφόρα ή μη.

Η Αυτογνωσία, η αναγνώριση του οικείου και ο διαχωρισμός του από το ασύμβατο, και τέλος η διακριτική ιστορική λειτουργία έχουν προς το παρόν πάει περίπατο. Ας ελπίσουμε ότι θα επιστρέψουν με την ευκαιρία μίας κάποιας μελλοντικής μορφής της τάξεως και του μεγέθους του Ιωάννη Ρωμανίδη.

Επιμέλεια-Πηγή: Σοφία Ντρέκου/Αέναη επΑνάσταση

Από την ομάδα μου FaceBook «Θέματα Ορθοδόξου Θεολογίας, Επιστήμης και Λογοτεχνίας»

Δείτε κείμενα στην ετικέτα του π.Ιωάννη Ρωμανίδη

• Βιογραφία του π. Ιωάννη Ρωμανίδη (1927 - 2001)
• Ρωμηοσύνη - π. Ιωάννου Ρωμανίδη
• Ο Θεός Είναι η του Κόσμου Ζωοποιός Δύναμη. Είναι ΦΥΣΕΙ Αθάνατος.
• Ορισμός του δόγματος κατά τον μεγάλο δάσκαλο της Ορθοδοξίας π. Ιωάννη Ρωμανίδη
• Ποιοι είναι οι θεολόγοι της Εκκλησίας; (Ιωάννου Σ. Ρωμανίδου)
• O π. Ιωάννης Ρωμανίδης ως ιστορικός
• Η θεολογία στην Ελλάδα της δεκαετίας του '60

Ύμνοι προς την Παναγιά μας

http://www.agioritikovima.gr/diafora/panagia/proseuches/item/46582-%CF%8D%CE%BC%CE%BD%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%B1

(τους οποίους μας παρέδωσε ο όσιος Γέροντας Παναής ο εκ Λύσης)
«Ησαία Χόρευε»
Ήχος πλ.α΄
Άσπιλε αμόλυντε Παναγία Μήτερ του Θεού, προσφέρειν σοι ωδάς πόθου εκ ψυχής, ηρξάμην Πανάμωμε, εκλιπαρών δος μοι την ισχύν ιν’ επαξίως σε, ανυμνήσω Παναγία μου.

Βέλη κατετρώθη μου της αγάπης πόθω η ψυχή, και έδραμεν Αγνή, ως ασματική νεάνις οπίσω σου, παρακαλώ φάνηθι καμοί και τας αγκάλας σου, άνοιξόν μοι Παναγία μου.
Γνούς την ευσπλαχνίαν σου, και το άμετρον των οικτιρμών, κατέφυγον εις σε, τον πανασφαλή λιμένα Πανάμωμε, τις γαρ Αγνή θέλει ώσπερ συ την σωτηρίαν μου, ην και δος μοι Παναγία μου.
Δέσποινα Πανάμωμε μη απώση μου τους στεναγμούς, βοήθει μοι Αγνή, ίνα λυτρωθώ κακής συνηθείας μου και των δεινών φαύλων εννοιών και τω Νυμφίω μου, άρμοσόν με Παναγία μου.
Έχεις ως Βασίλισσα εξουσίαν πάσαν και ισχύν· ουδέν αδυνατεί σου τη προσταγή, διό σοι προσπέφευγα, του πονηρού ρύσαι με Αγνή, και της κολάσεως, λύτρωσέ με Παναγία μου.
Ζήλον προς το ένθεον έλκυσόν με μήτερ της Ζωής, ευθείαν εις οδόν εύθυνον καμού τους πόδας Πανάμωμε, ουκ έχω γαρ πλην σου βοηθόν τη παρακλήσει μου, κάμφθητί μοι, Παναγία μου.
Ήλιέ μου πάγχρυσε, οδηγέ μου δόξα μου χαρά· η μόνη μου ελπίς και καταφυγή και μήτηρ φιλόστοργος τον της ψυχής πόθον μου Αγνή δέξαι και σώσόν με, το σον τέκνον Παναγία μου.
Θέαμα λαπρότατον, υπερβαίνον νούν τη καλλονή, αγγέλων χαρμονή δόξα ουρανών, Αγίων αγλάισμα, το ποθητόν και θεοειδές βλέπειν σου πρόσωπον εκεί, δος μοι Παναγία μου.
Ιλάθη Παντάνασσα ελεήμων Μήτερ αγαθή, του πλήθους των κακών μου ως συμπαθής σού δέομαι πλύνόν με και εν καιρώ δίκης της φρικτής Δέσποινα ρύσαι με, της γεένης Παναγία μου.
Κλίνον υπεράμωμε, σού το θείον ούς εις την εμήν, παράκλησιν Αγνή, και δαιμονικής δεινής απογνώσεως και αλγεινής ρύσαι με φλογός, συ γαρ ει έλεος, και ελπίς μου Παναγία μου.
Λύπης με εκλύτρωσαι, η τεκούσα Μήτερ την χαράν, Χριστόν τον των ψυχών θείον εραστήν, καμέ χαροποίησον, η χαρμονή και ο γλυκασμός των αγαπώντων σε, εκ καρδίας Παναγία μου.
Μη εγκαταλείπης με η ελπίς μου και καταφυγή, ει γαρ και απορώ πάσης αρετής αλλ’ οίδας τον πόθον μου, και την προς σε έφεσιν αγνή τη ασθενεία μου, δος την ρώσιν Παναγία μου.
Νεύσον ιλαρότητί σου το θείον όμμα το γλυκύ καμοί τω ταπεινώ, όταν η ψυχή των τήδε χωρίζεται. Πρόσχες Αγνή πρόφθασον με συ, και των τελωνείων με φρικτών ρύσαι Παναγία μου.
Ξένος και εξόριστος εγενόμην της αγαπητής πατρίδος μου, διό, κλαίω και θρηνώ, Πανάχραντε Δέσποινα, άρα λοιπόν πάλιν εις αυτήν αξιοθήσομαι επιστρέψαι Παναγία μου.
Όλην μου την αίσθησιν και καρδίαν σπλάχνα και τον νούν, εξέκαυσεν ο σος πόθος αγαθή, Μαρία Κυρία μου, παρακαλώ Μήτερ εκ ψυχής, μη καταισχύνης με, εν τη κρίσει Παναγία μου.
Πάγχρυσον παλάτιον βασιλέως του των Ουρανών ολόφωτε Αγνή δόξα του παντός του κόσμου βασίλισσα, αδυνατεί γλώσσα των βροτών τα μεγαλεία σου, αναμνήσαι Παναγία μου.
Ρήτορες πολύφθογγοι, μεγαλεία δόξαν τε την σην, υμνήσαι ουδαμώς σθένουσιν, σεμνή Κυρία Παντάνασσα, τα Χερουβείμ γαρ και Σεραφείμ, σύμπαν τε ποίημα, υπερέβης Παναγία μου.
Σώσον σωτηρία μου σώσον Μήτερ, σώσόν με Αγνή, σωθήναι γαρ ποθών έδραμον προς σε την σώζουσαν Δέσποινα, διηνεκώς σώσόν με βοών, σε σωτηρίαν μου γαρ, γινώσκω Παναγία μου.
Τα δεινά μου πταίσματα μη εις νούν βαλών ο μιαρός, τολμήσω αναιδώς ο πανευτελής τη σκέπη σου έδραμον, παρακαλώ δος μου του λοιπού μετανοήσαί με, κατ’ αξίαν Παναγία μου.
Υπέρ ψάμμον Δέσποινα την σην χάριν, και τους οικτιρμούς απλούσαν αφειδώς πάσι τοις πιστοίς, ως έγνων ο δείλαιος τετολμηκώς έδραμον προς σε, πλην σού βοήθειαν, μη ευρίσκω Παναγία μου.
Φείσαι Μήτερ φείσαι μου, μη βδελύξη με τον δυστυχή, εν ώρα τη φρικτή τη του χωρισμού ψυχής εκ του σώματος, φθάσασα συ τους οδυνηρούς δίωξον δαίμονας, σώζουσά με Παναγία μου.
Χείρας, όμμα, πρόσωπον, την καρδίαν, σκέψιν και φωνήν, διάνοιαν και νούν, Πνεύμα και ψυχήν, προς σε αίρω Δέσποινα, κλίνον καμοί σού το ιλαρόν δέομαι πρόσωπον, πρόσδεξαι με Παναγία μου.
Ψάλλειν σοι εκ στόματος αναξίου λήρου και πτωχού, ετόλμησα θαρρών εις την προς ημάς Αγνή ευσπλαχνίαν σου, τον της ψυχής πόθον αγαθή, συ μου ενίσχυε, του υμνείν σε Παναγία μου.
Ω πανυπερθαύμαστε Παναγία Μήτερ του Θεού, Παρθένε Μαριάμ δόξα Ουρανών, ω νύμφη ανύμφευτε, την ταπεινήν σώσόν μου ψυχήν ίνα δοξάζω σε εις αιώνας Παναγία μου.