Συνολικές προβολές σελίδας


Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Κυριακή 29 Ιουνίου 2014

29 Ιουνίου: Εορτή των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου

http://www.agioritikovima.gr/diafora/vioiagiwn/item/36214-%CE%B5%CE%BF%CF%81%CF%84%CE%AE-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%84%CF%8C%CE%BB%CF%89%CE%BD-%CF%80%CE%AD%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CE%B1%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CF%85
Εορτή των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου
Γιορτάζουμε σήμερα 29 Ιουνίου, ημέρα μνήμης των Αγίων Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου.
Ο Πέτρος καταγόταν από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας και ήταν γιος του Ιωνά, αδελφός του Αποστόλου Ανδρέα του Πρωτόκλητου. Ο Πέτρος και ο Ανδρέας ήταν ψαράδες στη λίμνη Γεννησαρέτ.
Είχε νυμφευθεί στην Καπερναούμ, όπου έμενε οικογενειακά μαζί με την πεθερά του. Όπως μας πληροφορεί το Ευαγγέλιο, όταν ο Ιησούς έφθασε στη λίμνη της Γεννησαρέτ συνάντησε τους δυο αδελφούς Πέτρο και Ανδρέα οι οποίοι έριχναν τα δίχτυα τους. Αμέσως μετά την κλήση τους, άφησαν τα δίχτυα και τις οικογένειές τους και τον ακολούθησαν.
Ψαράς στο επάγγελμα, ήταν τύπος αυθόρμητος, ορμητικός, και τη ζωή του κοντά στο Χριστό τη μαθαίνουμε από τα τέσσερα Ευαγγέλια, ενώ την αποστολική του δράση, από τις πράξεις των Αποστόλων. Έγραψε και δύο Καθολικές Επιστολές, μέσα στις οποίες να τι προτρέπει τους χριστιανούς:
«Νήψατε, γρηγορήσατε, ο αντίδικος υμών διάβολος ως λέων ωρυόμενος περιπατεί ζητών τίνα καταπίη» (Α΄ Πέτρου, ε΄ 8). Δηλαδή εγκρατευθείτε, γίνετε άγρυπνοι και προσεκτικοί.
Διότι ο αντίπαλος και κατήγορός σας ο διάβολος, σαν λιοντάρι που βρυχάται, περιπατεί με μανία και ζητάει ποιον να τραβήξει μακριά από την πίστη και να τον καταπιεί. Μετά την Ανάληψη του Κυρίου, ο Πέτρος, δίδαξε το Ευαγγέλιο στην Ιουδαία, στην Αντιόχεια, στον Πόντο, στην Γαλατία, στην Καππαδοκία, στην Ασία και τη Βιθυνία.
Κατά την παράδοση (που σημαίνει ότι δεν είναι απόλυτα ιστορικά διασταυρωμένο) έφτασε μέχρι την Ρώμη, όπου επί Νέρωνος (54-68μ.Χ.) υπέστη μαρτυρικό θάνατο, αφού τον σταύρωσαν χιαστί, με το κεφάλι προς τα κάτω περί το έτος 64 μ.Χ.
Ο δε Παύλος γεννήθηκε στην Ταρσό της Κιλικίας σε ένα χωρίο που ονομάζεται Γίσχαλα και στην αρχή ήταν σκληρός διώκτης του Χριστιανισμού. Το 36 μ.Χ. περίπου, όταν κάποτε μετέβαινε στη Δαμασκό για να διώξει και εκεί χριστιανούς, έγινε θαύμα στο οποίο φανερώθηκε ο Χριστός, ο οποίος τον πρόσταξε να πάει στον Ανανία ο οποίος τον κατήχησε και τον βάπτισε.
Έτσι, έγινε ο μεγαλύτερος κήρυκας του Ευαγγελίου, θυσιάζοντας μάλιστα και την ζωή του γι’ αυτό. Ονομάστηκε ο πρώτος μετά τον Ένα και Απόστολος των Εθνών, λόγω των τεσσάρων μεγάλων αποστολικών περιοδειών του. Είναι ο ιδρυτής της Εκκλησίας της Ελλάδος. Συνέγραψε 14 επιστολές προς τις Εκκλησίες τις οποίες εκείνος ίδρυσε.
Τη ζωή του με τις περιπέτειές του θα τα δει κανείς, αν μελετήσει τις Πράξεις των Αποστόλων, αλλά και τις 14 Επιστολές του στην Καινή Διαθήκη. Ο Απόστολος Παύλος θέλει κάθε χριστιανός, όπως και ο ίδιος, να αισθάνεται και να λέει: «ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός» (Προς Γαλάτας β΄ 20).
Δηλαδή, δε ζω πλέον εγώ, ο παλαιός άνθρωπος, αλλά ζει μέσα μου ο Χριστός. Και ακόμα, «τα πάντα και εν πάσι Χριστός» (Προς Κολασσαείς γ΄ 11). Να διευθύνει, δηλαδή, όλες τις εκδηλώσεις τις ανθρώπινης ζωής μας ο Χριστός. Ο Απόστολος Παύλος υπέστη μαρτυρικό θάνατο (χωρίς να είναι απόλυτα ιστορικά διασταυρωμένο) δι’ αποκεφαλισμού στη Ρώμη μεταξύ των ετών 64 - 67 μ.Χ.
Στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες, χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!!
Απολυτίκιο:
Ήχος δ'.
Οι των Αποστόλων πρωτόθρονοι, και της Οικουμένης διδάσκαλοι, τω Δεσπότη των όλων πρεσβεύσατε, ειρήνην τη οικουμένη δωρήσασθαι, και ταίς ψυχαίς ημών το μέγα έλεος.
Το Απολυτίκιο ψάλλει ο αρχ. π. Νικόδημος Καβαρνός




Με πληρ. από τον Ορθόδοξο Συναξαριστή
Επιμέλεια: Κυριάκος Διαμαντόπουλος

ΤΟΥ ΓΛΥΚΟΥ ΝΕΡΟΥ (Του Θ. ΚΑΡΤΕΡΟΥ)

http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=16811:2014-06-28-16-38-13&catid=71:dr-kinitopoiisis&Itemid=278

Άνοιξε τελικώς το σακίδιό του το Σάββατο, στο συνέδριο του κόμματός του, ο Σταύρος Θεοδωράκης. Παρουσίασε τις πολιτικές του θέσεις. Χάραξε στο Τεχνολογικό Πάρκο του Λαυρίου την κοίτη στην οποία θα τρέξει το Ποτάμι του. Έδειξε τα χαρτιά του, όπως συνηθίζουμε να λέμε, για να δουν όλοι τι πιστεύει, τι έχει σκοπό να κάνει, με ποιους έχει σκοπό να πάει, ποιους να αφήσει, με ποιους να συμβαδίσει, και ποιους να πολεμήσει.
Τι είπε μπορούν να τα διαβάσουν όλοι σε όλες τις εφημερίδες. Ωραία πράγματα, που τα βρίσκεις σε μια καλή έκθεση ιδεών, είτε αυτή αφορά στην Ελλάδα, είτε στη Βουλγαρία. Θα φέρει τη μεγάλη αλλαγή. Θα αλλάξει το πολιτικό σύστημα με τεχνικές έξυπνες, όπως οι μικρές εκλογικές περιφέρεις και το μικρό υπουργικό συμβούλιο. Θα αναμορφώσει την παιδεία. Θα ζητήσει από την Ευρώπη δίκαιη μεταχείριση και μέρισμα ανάπτυξης. Αξιολόγηση, αξιοκρατία, δικαιοσύνη, ισχυρές ανεξάρτητες αρχές, δίκαιο φορολογικό σύστημα.
Μια χαρά όλα. Ως εισαγωγή στο πρακτέο κανέναν δεν χαλάνε. Περί του πρακτέου όμως χέλι ο Σταύρος. Του γλυκού νερού. Τι θα κάνει με τα μνημόνια; Με το εργασιακό καθεστώς δουλοπαροικίας; Με τους μισθούς και τις συντάξεις εξαθλίωσης; Με την τραγωδία της ανεργίας; Με τις ταπεινές καθαρίστριες; Αντί για όλα αυτά τα τετριμμένα προτίμησε το πεδίο των ιδεών. Και μας ενημέρωσε ότι ο τσακωμός Δεξιάς-Αριστεράς είναι λίγο εκτός θέματος, διότι στο κάτω-κάτω η δημοκρατία στηρίζεται σε μια και μόνη ιδεολογία -τον ανθρωπισμό.
Επ' αυτού μένεις ψάρι -έστω ποταμίσιο. Αν ο ανθρωπισμός ενώνει δημοκρατικώς τον Άδωνι με τον Γλέζο, και την παρθένα με τον Σατανά, τότε το μόνο που μένει είναι να ψάλλουμε όλοι μαζί την ωδή στη χαρά. Πράγμα που πάντως δεν λύνει ούτε το πρόβλημα της ΔΕΗ, ούτε το πρόβλημα των αιγιαλών, ούτε καν το ευτελές πρόβλημα της πλήρους απελευθέρωσης των απολύσεων. Ούτε και κανένα άλλο πρόβλημα, εκτός ίσως από το πρόβλημα της μετατροπής ενός σωρού από τηλεοπτικές ναρκισσιάδες σε κομματικό πρόγραμμα.
Σε ένα πάντως ήταν αν όχι συγκεκριμένος, τουλάχιστον μαχητικός: Χαρακτήρισε την Αριστερά "δήθεν". Ύστερα έκλεισε καταγγέλλοντας τις κενές περιεχομένου διακηρύξεις -των άλλων. Θυμίζοντας εκείνους τους πολιτικούς παρελθόντων δεκαετιών, που έλεγαν κάθε είδους φούμαρα, κάτω από ένα τεράστιο πανό: Έργα, όχι λόγια...
*Δημοσιεύθηκε στην «Αυγή» της Κυριακής 29 Ιουνίου 2014

Επιστολή χαστούκι των διεθνών στον Σαμαρά: εμείς παίζουμε για την Ελλάδα και όχι για λεφτά

http://olympia.gr/2014/06/29/%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AE-%CF%87%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%8D%CE%BA%CE%B9-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B4%CE%B9%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CF%8E%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%83%CE%B1/

image


Την παραχώρηση έκτασης για την κατασκευή προπονητικού κέντρου της Εθνικής ζήτησαν οι διεθνείς με επιστολή που έστειλαν στον πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά, το Σάββατο.
Το συγκεκριμένο έγγραφο περιέχει τις υπογραφές και των 23 ποδοσφαιριστών.
«Δεν θέλουμε έξτρα πριμ, δεν θέλουμε λεφτά. Παίζουμε μόνο για την Ελλάδα και το

λαό της. Αυτό που θέλουμε είναι να υποστηρίξετε την προσπάθεια για την εύρεση-παραχώρηση εδαφικής έκτασης για τη δημιουργία του αθλητικού κέντρου που θα στεγάσει μια για πάντα την Εθνική μας ομάδα» είναι το νόημα της επιστολής.
Εδώ και καιρό, η ομοσπονδία έχει ζητήσει το παραχωρητήριο έκτασης, χωρίς όμως να λάβει κάποια απάντηση από την Πολιτεία.
Πλέον, οι διεθνείς είναι αποφασισμένοι να βγουν μπροστά, προκειμένου να βρεθεί μια λύση και μετά το Μουντιάλ να… τρέξουν οι εξελίξεις.
Να θυμίσουμε ότι η σύμβαση που έχει συνάψει η ΕΠΟ με τη διοίκηση του Αγίου Κοσμά ολοκληρώνεται στα τέλη του 2015 και γι’ αυτό το λόγο έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες ανεύρεσης του νέου προπονητικού κέντρου της «γαλανόλευκης».
Πηγή: http://www.sport-fm.gr

Ευρωπαϊκή Ένωση: ο ζωτικός χώρος (Lebensraum) της Γερμανίας - η νέα στρατηγική του Βερολίνου - (γράφει ο κ. Γεώργιος Εμ. Δημητράκης)


Ευρωπαϊκή Ένωση: ο ζωτικός χώρος (Lebensraum) της Γερμανίας

- η νέα στρατηγική του Βερολίνου -


Η ηλεκτρονική έκδοση της 27.Οκτ.2013 του σε όλους πλέον γνωστού γερμανικού περιοδικού Der Spiegel Online με θέμα και πάλιν την Πατρίδα μας, ότι οι πελατειακές σχέσεις και ο λαϊκισμός κατέστρεψαν την Ελλάδα δεν αποτελεί για κανέναν μία νέα είδηση. Όπως και επίσης, όπως γράφει, ότι ο φόβος και η οργή του κόσμου πηγάζει από το γεγονός ότι οι πολιτικές και οι οικονομικές ελίτ δείχνουν να μην έχουν επηρεαστεί από την κρίση. Οι Έλληνες, οι Ευρωπαίοι, αλλά και οι Γερμανοί πολίτες θα επιθυμούσαμε να ακούσουμε από το DER SPIEGEL ποίος πράγματι προκάλεσε την κρίση εις την Ευρώπη και ποία είναι η ευθύνη του Βερολίνου το οποίο με την υστερόβουλη και αλαζονική πολιτική του, κυρίως απέναντι των χωρών του Νότου, φέρνει την Ευρώπη ένα βήμα πριν από την διάλυσή της.

Η «ελληνική τραγωδία» απέδειξε ότι η ίδια η Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ) πάσχει από σημαντικά θεσμικά και πολιτικά ελλείμματα. Παράλληλα ο πολιτικός συμβιβασμός μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας που επικυρώθηκε με την Συνθήκη του Μάαστριχ το 1989 με πρωτοβουλία του Μιτεράν, ο οποίος πίστευε ότι έτσι θα εξαφανίσει το μεταπολεμικό ισχυρότατο γερμανικό όπλο, δηλαδή το Μάρκο, μέσω της κυκλοφορίας του Ευρώ και της ίδρυσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), απεδείχθη ως ο Δούρειος Ίππος της Γερμανίας απέναντι της Ευρώπης και το μεγαλύτερο φιάσκο του Γάλλου Προέδρου.

Με το πρώην άρθρο 104 της Συνθήκης Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ΣΕΚ) αφενός μεν απαγορεύτηκαν οι υπεραναλήψεις και πιστωτικές διευκολύνσεις από την ΕΚΤ προς τα κράτη μέλη της ΟΝΕ, αφετέρου απορρίφθηκε από το Βερολίνο και η σκέψη για την θεσμοθέτηση ενός «δημοσιονομικού ομοσπονδισμού» ο οποίος θα στηριζόταν σε ένα κεντρικά οργανωμένο προϋπολογισμό της Ε.Ε. σημαντικού μεγέθους που θα διασφάλιζε ένα μηχανισμό αναδιανομής εισοδήματος μέσω γενναίων δημοσιονομικών μεταβιβάσεων προς τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. Οι μονεταριστικές αντιλήψεις του Βερολίνου που επικράτησαν κατά τον σχεδιασμό της ΟΝΕ συνέβαλαν στη διατήρηση του καταμερισμού εργασίας που υπήρχε στο πλαίσιο της ΕΟΚ και ο άξονας του Βορρά (Γερμανία, Βέλγιο, Ολλανδία, Λουξεμβούργο, Αυστρία) κατάφερε να διατηρήσει την κυρίαρχη θέση του, ενώ ο Νότος έγινε ακόμη πιο καταναλωτικός αλλά και πιο αντιπαραγωγικός, καθώς οι τράπεζες του λόγω των πολύ χαμηλών επιτοκίων του Ευρώ χορηγούσαν αφειδώς φθηνά καταναλωτικά δάνεια με τα οποία οι πληθυσμοί του Νότου αγόραζαν βιομηχανικά προϊόντα του Βορρά. Έτσι ο Βορράς αξιοποίησε υπέρ του τα οφέλη μιας ενιαίας αγοράς μεγέθους 13 τρις Ευρώ με χαμηλό κόστος δανεισμού. Μέσα σε λιγότερο από μία δεκαετία ο Βορράς κέρδισε τριπλά: αύξησε τις εξαγωγές του στο Νότο, εξαγόρασε τις κυριότερες τράπεζες και βιομηχανίες του Νότου, μετατράπηκε στο μεγαλύτερο πιστωτή των χωρών της ευρωπαϊκής περιφέρειας. Παράλληλα από την έναρξη της κρίσης χρέους απεκόμισε κέρδη εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ από τα τοκογλυφικά δάνεια προς τις χώρες του λιμοκτονούντος Νότου και την Ελλάδα!

Όμως οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο επέδειξαν ιδιαίτερη σπουδή να αποσιωπήσουν τα βασικά αίτια της κρίσης, που δεν είναι άλλα από το ίδιο το μοντέλο και τα δομικά προβλήματα της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης (ΟΝΕ). Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να παραβλέψουμε τις ευθύνες της πολιτικής ηγεσίας του Νότου, αλλά και της Πατρίδας μας, που εξέθρεψε την λειτουργία του πελατειακού Κράτους και του αντιπαραγωγικού δημόσιου τομέα. Όμως σε μία Ένωση όπου το 65% τουλάχιστον της Νομοθεσίας που εφαρμόζεται προέρχεται από την ίδια την Ε.Ε., αντιλαμβάνεται κανείς ότι το μεγαλύτερο μέρος της παθογένειας του συστήματος οφείλεται στην ίδια τη λειτουργία της Ευρωζώνης και της Ε.Ε. Οι Γερμανοί βεβαίως, σε μία προσπάθεια να αποφύγουν την κριτική για τις τεράστιες ευθύνες που έχουν για τον τρόπο συγκρότησης και λειτουργίας της Ευρωζώνης και της Ε.Ε., προσπάθησαν, και μάλιστα με αήθη τρόπο, να χρεώσουν όχι μόνον τα ελληνικά προβλήματα, αλλά και τα προβλήματα του Ευρώ στους δήθεν κακομαθημένους και τεμπέληδες Έλληνες. Η προσπάθεια αυτή δυστυχώς βρήκε συμμάχους και στο ελληνικό κυβερνητικό επίπεδο, όπου έγινε απόπειρα να καλλιεργηθούν στον Ελληνικό Λαό αισθήματα ενοχής και ευθύνης.

Στην περίπτωση όμως της Ελλάδος, το Βερολίνο γνώριζε πληρέστατα εδώ και δεκαετίες, και κυρίως μετά την καθιέρωση του Ευρώ, για την διαφθορά του πολιτικού συστήματος της χώρας μας και την τεράστια διασπάθιση δημόσιου χρήματος και κοινοτικών κονδυλίων. Αλλά σκόπιμα απέφευγε να το αποτρέψει, αν και μπορούσε ως πρωταγωνιστής των ευρωπαϊκών εξελίξεων, λόγω του τεράστιου οικονομικού οφέλους της Γερμανίας και του άξονά της, αλλά ταυτόχρονα και λόγω υστερόβουλων στόχων για την ηγεμονία αυτής εις την Ευρώπη.

Εδώ και πάλιν θα θέλαμε να ακούσουμε από το έμπειρο και διεισδυτικό εις τους υπόγειους μηχανισμούς της πολιτικής του Βερολίνου Περιοδικό DER SPIEGEL εάν γνωρίζει τα κάτωθι: Η προσπάθεια του Τρίτου Ράιχ (3ο Reich) για την εφαρμογή της Θεωρίας των Friedrich Ratzel und Karl Haushofer για την εξεύρεση και ενσωμάτωση Ζωτικού Χώρου (Lebensraum) για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του Γερμανικού Έθνους που οδήγησε εις τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο και εις την ήττα της Γερμανίας σημαίνει σήμερα για το Βερολίνο κάτι άλλο; Ότι τώρα χωρίς την χρήση όπλων, αλλά με την οικονομική της ισχύ, ενώπιον της οποίας υποκλίνονται οι Βρυξέλλες και οι ηγέτες της Ευρώπης, επιτυγχάνεται ένας νέος Ζωτικός Χώρος για την Γερμανία, οικονομικού τώρα περιεχομένου. Βέβαια εμείς οι Ευρωπαίοι σεβόμαστε την οικονομική ισχύ της Γερμανίας, αλλά δεν είμαστε διατεθειμένοι να επιτρέψουμε σε καμία χώρα, όσο ισχυρή κι αν είναι, να μας ταπεινώνει.

Όμως ενώπιον αυτού του κινδύνου της οικονομικής υποταγής και ταπείνωσης της Ευρώπης οι παρακολουθήσεις των ηλεκτρονικών μηνυμάτων και τηλεπικοινωνιών μέσω Internet 159 χωρών, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδος, από την γερμανική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Πληροφοριών (BND), ως στόχο των γερμανικών Μυστικών Υπηρεσιών δεν είναι συμπτωματικές. Διότι δεν περιορίζονται μόνον σε απλές παρακολουθήσεις, αλλά σε δράσεις που στοχεύουν την ισχύ της Γερμανικής Οικονομίας και την εκβιαστική πολιτική του Βερολίνου απέναντι των Ευρωπαίων. Μία άκρως επικίνδυνη πολιτική της Γερμανίας εις βάρος της Ευρώπης που κάνει να ανησυχούνε και οι ΗΠΑ!


Γεώργιος Εμ. Δημητράκης


Υποσημείωση: Ο αρθρογράφος σπούδασε Πολιτικές-Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία στη Βόννη και Ιστορία και Πολιτιστική κληρονομιά στην Αθήνα. Διετέλεσε επί 5 χρόνια υπάλληλος της Ομοσπονδιακής Βουλής της Γερμανίας.

Ο Χίτλερ για την Ελλάδα - Κάποτε οι Έλληνες ( Πολίτη Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου)

-   Ο Χίτλερ για την Ελλάδα - Κάποτε οι Έλληνες
-   «Προοδευτική σταθερότητα»
-    «Εκλεκτοί καλεσμένοι»!!!

Ο Χίτλερ για την Ελλάδα
Κάποτε οι Έλληνες
 
Στις 4 Μαΐου 1941, ο Α. Χίτλερ, μιλώντας στο Ραϊχσταγ, και αναφερόμενος στην ηρωϊκή αντίσταση του Ελληνικού στρατού και λαού, έλεγε και τα εξής: «Η ιστορική δικαιοσύνη μου επιβάλλει να διαπιστώσω ότι μεταξύ των εχθρών οι οποίοι ευρίσκοντο απέναντί μας, ο Έλληνας στρατιώτης προπάντων επολέμησε με το μεγαλύτερο θάρρος. Παραδόθηκε μόνον όταν η εξακολούθηση της αντιστάσεως δεν ήτο πλέον δυνατή και δεν είχε πλέον κανένα λόγο».
Συνεχίζοντας, και ερχόμενος στην Ελληνική αρχαιότητα, αναγνωρίζοντας τον μέγιστο των πολιτισμών έλεγε: «Ήτο για μένα πολύ θλιβερό και πικρό, διότι ως Γερμανός, δια της μορφώσεως μου κατά την νεότητα, και εκ του επαγγέλματός μου αργότερα κατειχόμην από βαθύτατον σεβασμόν δια τον πολιτισμόν και τας τέχνας μιας χώρας, η οποία ήτο κοιτίς του κάλλους και του ανθρώπινου μεγαλείου» (Το πλήρες κείμενο αυτού του λόγιου βλ. στο «Ελεύθερον Βήμα», της 5-6-1941).
Αυτή ήταν η Ελλάδα του πολέμου και αυτό το σεβασμό αισθανόταν ο μακελάρης Χίτλερ, ανεξάρτητα από τα εγκλήματα που έκανε σε βάρος της αργότερα.
Όμως μετά από 70 χρόνια και από τόσες και τόσες θυσίες των Ελλήνων, πέσαμε στα έσχατα σκαλοπάτια της περιφρόνησης και την λοιδορίας των Γερμανών και όχι μόνο, που μας λένε κατάμουτρα: «Οι Έλληνες είναι πνιγμένοι στα σκατά» - «Δεν ασχολούμεθα μ’αυτά τα σκουπίδια» - «Είναι απατεώνες» - «Είναι αφερέγγυοι» - «Είναι επαίτες».
Ερωτάται: Τις πταίει; Πως επιτρέψαμε προδότες πολιτικούς να μας οδηγήσουν στα γαμψά νύχια των Γερμανών; Πως ένας ακμαίος λαός, με πολεμικές αρετές που χάνονται στα βάθη της ιστορίας, ακούμπησε τη ζωή του και τη ζωή των παιδιών του στα βρώμικα χέρια μιας χούφτας επίορκων πολιτικάντηδων;
Κάποτε είχαμε ηγέτες.
Κάποτε διατηρούσαμε ακμαία τα φυλετικά μας γονίδια.
Τούτα τα χρόνια μεταλλαχθήκαμε ή μας μετάλλαξαν και ξεπέσαμε στα τάρταρα της ανυποληψίας και την υποτέλειας, όπως αυτό το θλιβερό φαινόμενο το επισημαίνω και το αναδεικνύω επί τριάντα χρόνια, εν μέσω της αφάτου σιωπής των πάντων (βλ. π.χ. τα κείμενά μου: «Η ύπαρξη πολιτικής ηθικής στην πρακτική των κομμάτων», «Η Καθημερινή», 5-4-1983 – «Η ηθική της εξοουσίας όρος για την αξιοκρατία», «Η Καθημερινή», 4-9-1987, - «Εγκλωβισμένοι από τα πολιτικά σχήματα», «Η Καθημερινή», 13-4-1988, - «Η Ελλάδα χωρίς πολιτική Ιδεολογία», στα «Πολιτικά Θέματα» (Π.Θ.), 4-1-1993 – «Η δημοκρατία της φάρφας», στα «Π.Θ.», 26-7-1993, - «Ο δοσιλόγιος λαός» στα «Π.Θ.», 18-6-1993 – «Η ηθική και πολιτική ευθύνη του λαού για το κατάντημα του Έθνους», στα «Π.Θ.», της 28-4-1995 – «Το διεφθαρμένο κράτος», στα «Π.Θ.» 10-5-2002 – «Η μετάλλαξη των Ελλήνων και ο επερχόμενος Εθνικός αφανισμός», στα «Π.Θ.», 7-12-2003 – «Εισαγωγή λαού», στα «Π.Θ.» της 9-1-2004 και «Αυτόν το σάπιο λαό ποιος θα τον αγοράσει;» στα «Πολιτικά Θέματα» της 1-10-2003).
Αφού αυτό ήθελε ο «κυρίαρχος» λαός και αυτό επεδίωξαν οι … ηγέτες του τώρα γιατί σκούζουν;
Τότε γιατί σιωπούσαν οι πάντες και παρίσταναν τον ανήξερο για να τα οικονομούν και να κάνουν χυδαία καριέρα;
Οι ιστορικοί του μέλλοντος θα γράφουν: κάποτε οι Έλληνες. Κάποτε η Ελλάδα!

Αθήνα, 29/06/2014
Ο μνήμον πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου

(Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων)
Για επικοινωνία πατήστε το λινκ της επιτροπής.


«Προοδευτική σταθερότητα»

Αυτό το έωλο «πολιτικό» επιχείρημα πλασάρουν εσχάτως τα γκεσέμια του εκφυλισμένου συμμοριακού πολιτικού συστήματος, πορευόμενα αγκαλιά με τις σκατωμένες καρέκλες της εθνοκτόνου εξουσίας.
Το έγραψα πολλάκις – προσκομίζοντας πλείστες όσες απόψεις στοχαστών και φιλοσόφων – πως η πρόοδος είναι έννοια ηθική σε αντίθεση με την εξέλιξη η οποία είναι έννοια επιστημονική (βλ. π.χ. το έργο μου: «Ο Λαϊκισμός στην Ελλάδα», εκδ. «Εrgο», Αθήνα 2002, σελ. 57-58, όπου οι απόψεις του Άγγλου φιλοσόφου Μ. Ράσσελ και του κοινωνικού φιλοσόφου Ε. Φρομ).
Συνεπώς από άποψη κοινωνιολογική και φιλοσοφική θα έλεγα ότι η «προοδευτική σταθερότητα» είναι μια σκέτη παπαρολογία η οποία εκφράζει το τίποτα και απευθύνεται σε πολιτικούς Αυστραλοπιθήκους, οι οποίοι δόξα τω θεώ πλημμυρίζουν την Ελλάδα του λαϊκισμού (βλ. το κεφάλαιο: «Ο ανούσιος λόγος», στο πιο πάνω έργο μου σελ. 139 επ.).
Αυτός είναι ο «κυρίαρχος» λαός, τέτοιες πολιτικές παπάρες ψηφίζει. Και μάλιστα για σαράντα χρόνια.
Παπαρολογία – αδολεσχία – κενολογία: Ιδού το τρίπτυχο του «πολιτικού» λόγου στην Ελλάδα, που την γυρίζει πίσω και πίσω ολοταχώς αντί να την πάει εμπρός, γιατί όπως έγραφε και η λογοτέχνις Ελευθερία Παπαγαρυφάλλου στον «Ύμνο του Πολίτη»:
«Ο θολός λαϊκισμός τη σκέψη σου να μη νοθεύει τον καθάριο λόγο η γλώσσα πάντα να γυρεύει μην ξεχνάς πως ο λόγος ο αληθινός μεταμορφώνει τον κόσμο και τον σπρώχνει εμπρός γίνεται οδηγός και φως» (ολόκληρο το ποίημα, το οποίο είχε γράψει το 1993 για την πρώτη «κίνηση ενεργών πολιτών», βλ. στην ποιητική της συλλογή: «Σκόρπιες εικόνες», εκδ. «Πολιτικά Θέματα», Αθήνα 2004, σελ. 122).
Χρόνια και χρόνια η «πολιτική» ζωή της Ελλάδος των Ελλήνων Χριστιανών και ο «κυρίαρχος» λαός τρέφονται με παπαρολογίες τις οποίες ασμένως απολαμβάνουν.
Αθήνα, 29/06/2014
Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
(Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων)
Για επικοινωνία πατήστε το λινκ της επιτροπής

«Εκλεκτοί καλεσμένοι»!!!

Αυτή την προσαγόρευση ακούμε σαράντα χρόνια από τα διάφορα παπαγαλάκια που εμφανίζουν τον κόσμο του χυδαίου πολιτικαντiσμού σε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές συζητήσεις.
Ανοίγω το λεξικό και διαβάζω.
«Εκλεκτός, σημαίνει τον διακεκριμένο, τον διαλεχτό, τον ξεχωριστό».
Το ερώτημα: Όλος αυτός ο «εκλεκτός» κόσμος δεν είναι αυτός που σώρευσε τόσα και τόσα δεινά στην Ελλάδα και άνοιξε τόσους και τόσους πολιτικούς βόθρους;
Ποιος «εκλεκτός» δημοσιογράφος θ’ απαντήσει;
Γιατί κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας για τόσα πολλά χρόνια;
Έλεος! Πλημμυρίσαμε από «εκλεκτούς» διεφθαρμένους πολλοί από τους οποίους θα έπρεπε να βρίσκονται στον Κορυδαλλό και αρκετοί στο Γουδί με συνοπτικές διαδικασίες.


Αθήνα, 29/06/2014
Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
(Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων)
Για επικοινωνία πατήστε το λινκ της επιτροπής

Παρασκευή 27 Ιουνίου 2014

Φωτορεπορτάζ από τον εορτασμό της Παναγίας ''Αξιον Εστί'' στο Αγιο Ορος

http://www.agioritikovima.gr/agnea/item/35993-%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B5%CF%80%CE%BF%CF%81%CF%84%CE%AC%CE%B6-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B5%CE%BF%CF%81%CE%B1%CF%84%CF%83%CE%BC%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CE%BF%CE%BD-%CE%B5%CF%83%CF%84%CE%AF-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BF-%CE%BF%CF%81%CE%BF%CF%82
 Φωτορεπορτάζ από τον εορτασμό της Παναγίας ''Αξιον Εστί'' στο Αγιο Ορος
Του Γιώργου Θεοχάρη
Δείτε πλούσιο φωτορεπορτάζ από τον χθεσινό εορτασμό της Συνάξεως της Παναγίας ΄΄Αξιον Εστί ΄΄ που τελέστηκε  προς τιμήν σε ανάμνηση του θαύματος της παραδόσεως του Αρχαγγελικού προς την Υπεραγία Θεοτόκο Ύμνου «Άξιον Εστί». Υπενθυμίζουμε ότι ο Αρχάγγελος Γαβριήλ είχε εμφανιστεί σε κελλιώτη μοναχό του Αγίου Ορους και είχε υποδείξε τον εν λόγω ύμνο.
Μετά την πολύωρη αγρυπνία που ξεκίνησε στις εννιά το βράδυ της Δευτέρας και ολοκληρηθώθηκε στις έξι το πρωϊ της Τρίτης στον Ιερό Ναό του Πρωτάτου ακολούθησε πανηγυρική Θεία Λειτουργία .
Στην ακολουθία προηξήρχε ο μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως κ. Ανθιμος.




















Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου