Συνολικές προβολές σελίδας


Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Σάββατο 28 Δεκεμβρίου 2013

Tα πρωτοσέλιδα της Κυριακής (29 Δεκ 2013)

To Κομμουνιστικό Μανιφέστο, η αστική τάξη, η παγκοσμιοποίηση και η ιδιοκτησία! (Από πολίτη Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου)

To Κομμουνιστικό Μανιφέστο, η αστική τάξη, η παγκοσμιοποίηση και η ιδιοκτησία!

Βρισκόμαστε στα 1848. Σε μία εποχή ανόδου του ευρωπαϊκού προλεταριάτου των οδοφραγμάτων και της αστικής τάξης, η οποία διαδέχεται το φεουδαρχικό και ημιφεουδαρχικό καθεστώς της Ευρώπης, μετά την εμφάνιση της βιομηχανικής επανάστασης. Σε αυτό το μεταβατικό στάδιο, στο πέρασμα από τη φεουδαρχία στο αστικό κράτος, ορμούν στο ιστορικό και κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι δύο πνευματικοί αστέρες: Κ. Μαρξ και Φ. Ένγκελ.
Σφοδροί επικριτές της εκμεταλλευτικής αστικής τάξης και του αστικού κράτους, που μαστιγώνουν ανηλεώς με το περίφημο "Κομμουνιστικό Μανιφέστο", το οποίο έμελλε να καθορίσει την πορεία της ανθρωπότητας από τότε έως σήμερα και στο μέλλον έστω και ως ουτοπία (βλ. το έργο μου: "Η Κομμουνιστική Ουτοπία: Διαλεκτικές κα φυσιολογικές αντιφάσεις της κοσμοθεωρίας του ιστορικού και διαλεκτικού υλισμού", εκδ. β' "Πελασγός", Ι. Γιαννάκενας, Αθήνα 2013, όπου και ευρύτερη ανάλυση του Κομμουνιστικού Μανιφέστου).
Έρχομαι στο θέμα Μανιφέστο και αστική ιδιοκτησία, όπου διαβάζομε και τα εξής: "Η αστική τάξη… έχει συγκεντρώσει την ιδιοκτησία σε λίγα χέρια… Όσο αναπτύσσεται η αστική τάξη, δηλαδή το κεφάλαιο, τόσο αναπτύσσεται και το προλεταριάτο… μόνο το προλεταριάτο είναι τάξη πραγματικά επαναστατική.  Οι άλλες τάξεις φθίνουν και αφανίζονται… Η κατώτερη μεσαία τάξη, ο μικροβιομήχανος ο αγρότης, όλοι αυτοί αντιμάχονται την αστική τάξη για να διασώσουν την ύπαρξή τους…"
Έρχομαι στην ουσία του Μανιφέστου: "Το διακριτό χαρακτηριστικό του κομμουνισμού δεν είναι η κατάργηση της ιδιοκτησίας γενικά, αλλά η  κατάργηση της αστικής ιδιοκτησίας" και του αστικού κράτους το οποίο "δεν είναι παρά μία επιτροπή που διευθύνει τις κοινές υποθέσεις του συνόλου της αστικής τάξης" (βλ. το "Μανιφέστο" από τις εκδ. (βλ. "Ερατώ", Αθήνα 1997, σελ. 20, 26, 30, 40, 51).
Το Μανιφέστο και οι σύγχρονες εξελίξεις.
Τι συνάγεται από τις διακηρύξεις αυτές, συγκρινόμενες με τις σημερινές εξελίξεις;
α) Προλεταριάτο - μεσαία στρώματα, αγροτιά, μικροκαταστηματάρχες, βιοτέχνες και αστική τάξη έγιναν πολτός σε πλήρη αποσύνθεση.
β) Η επαναστατική πρωτοπορία του προλεταριάτου αποτελεί μύθο αφού πλέον δεν υπάρχει ως αυτόνομη τάξη.
γ) Το αστικό κράτος δεν αποτελεί πλέον μία "διαχειριστική επιτροπή της αστικής τάξης" αλλά Μπάτλερ των "Αγορών", των πολυεθνικών Τραπεζών και του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου.
Δηλαδή στην εποχή της παγκοσμιοποίησης το κράτος κατέστη πολύ πιο κακόμορφο, αντιλαϊκό και επικίνδυνο,παρά το γεγονός ότι το Μανιφέστο διακήρυξε την κατάργησή του (για το κράτος και την περί κράτους μαρξική θεωρία βλ. το πιο πάνω έργο μου σελ. 239-279).
Συνεπώς: Αυτό που δεν μπόρεσε ο μαρξισμός, το κάνει η παγκοσμιοποίηση με όπλο το ηλεκτρονικό χρήμα και τη διαφθορά των πολιτικών (για την καταγωγή, τη λειτουργία και τις επιδράσεις του χρήματος βλ. το ντοκουμενταρισμένο ερευνητικό έργο του Σπύρου Λαβδιώτη: "Η εποχή του ατομικισμού, μία φιλοσοφική προσέγγιση του Χρήματος και της Οικονομίας" εκδ. "Έσοπτρον", Αθήνα 2012).
Πρόκειται για μία προσπάθεια - απόπειρα (όλα βρίσκονται στο στάδιο της εξέλιξης της οποίας δεν γνωρίζουμε την κατάληξη), η οποία συναντά και αντιδράσεις από ευρύτατα λαϊκά στρώματα του πατριωτικού χώρου ανά τον κόσμο).
Πρόκειται για μία εξ εξελίξει προσπάθεια, η οποία αποβλέπει και στην κονιορτοποίηση των εθνικών παραδόσεων και των εθνών (για το ζήτημα αυτό βλ. το έργο μου: "Η εθνική μας παράδοση", εκδ. "Πελασγός" - Ι. Γιαννάκενας - Αθήνα 2012).
Συνεπώς, αν ολοκληρωθεί, θα επιτύχει αυτό που δεν μπόρεσε ο μαρξισμός, με το Μανιφέστο, το οποίο διακήρυσσε ότι "οι εργάτες δεν έχουν πατρίδα".
δ) Σε ό,τι αφορά την ιδιοκτησία - η οποία υποτίθεται ότι προστατεύεται από το άρθρο 17 του ελληνικού Συντάγματος, το οποίο ορίζει ότι "τελεί υπό την προστασίαν του κράτους" -,  ήδη άρχισε ο ανασκολοπισμός της.
Το αισχρότατο "αστικό" ελληνικό κράτος, παρέδωσε τις ιδιοκτησίες και τα σπιτάκια των Ελλήνων οφειλετών, στοαγγλικό δίκαιο και στις ξένες τράπεζες.
Είναι γνωστή η απέχθεια των Eυρωπαίων τοκογλύφων κατά των ιδιοκτητών ενός διαμερίσματος, το οποίο για δύο εκατονταετίες αποτελεί το γλυκό όνειρο των Ελλήνων.
Συνεπώς: Αυτό που δεν μπόρεσε ο κομμουνισμός και ο Σοβιετο-κινεζικός σοσιαλισμός το κάνει τώρα η παγκοσμιοποίηση ξεσπιτώνοντας κόσμο και κοσμάκη.
Πρόκειται για μια εν εξελίξει επιχείρηση σε ολόκληρη την Ευρώπη, η οποία παρακολουθεί άπρακτη και γονατισμένητην απαλλοτρίωση των περιουσιών σε αντίθετη και προς αυτή τη διακήρυξη της  Γαλλικής Επανάστασης του 1789 (για την καταγωγή της ιδιοκτησίας και την επαγγελία του μαρξισμού για την κατάργησή της βλ. "Ουτοπία", όπ. π. σελ. 193-205.
Αξίζει να επισημανθεί το γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι δανειστές και οι… Έλληνες κυβερνήτες δεν παραβιάζουν μόνοαξίες του δυτικού πολιτισμού - στις οποίες περιλαμβάνεται και η προστασία της ιδιοκτησίας - αλλά και αυτού τούτου του"Χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης" (που υπογράφτηκε το Δεκέμβριο του 2001 από τους "15").
Συγκεκριμένα το άρθρο 17 αυτού του Χάρτη, προστατεύει την ιδιοκτησία ενώ ταυτόχρονα την αρπάζουν (βλ, ανάλυση αυτού του "Χάρτη" στο ομότιτλο κείμενό μου, της 5/1/2001 στο μηνιαίο περιοδικό "Ηλιαία")
Καταλήγοντας θα μπορούσα να διατυπώσω την άποψη ότι: Η παγκοσμιοποίηση με αιχμή την Τρόικα και την λειτουργιά της παράνομης κα πολιτικά ανήθικης νομοθετικής μηχανής του ελληνικού άγους που ονομάζεται Βουλή, απαλλοτριώνει τη μικροϊδιοκτησία του "κυρίαρχου" λαού!
Θα έλεγα ότι η Ιστορία λειτούργησε με τον ανορθόδοξο και σπάνιο βιολογικό νόμο της "αντιστροφής της πολικότητος" (βλ. λεξικό).

Αθήνα, 28/12/2013
Ο πολίτης Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου
εκτός του σάπιου "δημοκρατικού τόξου"

Πνεύμα Θεατρικό 98 (Chat, Καμίλ Κλοντέλ, KantuCorpu, Kill-the-M-All) - Από την Ηρώ Μητρούτσικου


η παράστασή μας: παράταση μέχρι τις 10/1   https://www.facebook.com/events/1433279700229126/


Αναζητούνται θεατρικές ομάδες, Perfomers για events και παραστάσεις στο στο Θέατρο - Πολυχώρο ΠαSάγιο 8 
Θεραπειών 8 Κολωνός, μετρό Αττική: 6984974265 - 211 4083191    Ώρες 12:00-20:00    https://www.facebook.com/PasagioOkto

ολόκληρη η κριτική για το Kill-the-M-all: ερμηνεία που σκοτώνει!   http://www.attikipress.gr/73729/kill-the-m-all-ermhneia-poy-skotwnei

Μουσική που βγαίνει αποκλειστικά από το ανθρώπινο σώμα 




Η σκοτεινή πλευρά του ίντερνετ
 
O Gustavo Ott, καλλιτεχνικός διευθυντής του θεάτρου San Martin στο Καράκας, έχει τιμηθεί με πολλά Διεθνή Βραβεία Δραματουργίας. Το έργο του “Η τρυφερή σου μολότοφ” παιζόταν στη χώρα μας,για δύο χρόνια, (πέρυσι και πρόπερσι) σε σκηνοθεσία Δημ.Πλειώνη.


 «Chat»
 
Φέτος, ένα άλλος σκηνοθέτης αποφάσισε να ανεβάσει, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ένα άλλο έργο του Ότ, το οποίο μιλάει για τον τεράστια και επικίνδυνη οικογένεια του ίντερνετ και πιο συγκεκριμένα του τσατ!
Ο Χρήστος Στρέπκος είναι συγγραφέας, ηθοποιός και σκηνοθέτης. Όπως και «Ο Παρδαλός Παπαγάλλος» που έγραψε και σκηνοθέτησε ο ίδιος, πρόπερσι και είχε πολιτικό περιεχόμενο, έτσι και το έργο του Γκουστάβο Οτ μιλά για την σκοτεινή πλευρά του ίντερνετ.
Πέντε ιστορίες εικονικής πραγματικότητας και αληθινής ζωής αποτελούν το θεατρικό έργο με τον τίτλο «Chat». O Παράδεισος και η Κόλαση απέχουν μόνο δυο κλικ για τον απλό, αδύναμο θνητό. Πόσες κινήσεις χρειάζονται για να κάνεις φίλους ; Να κάνεις σεξ; Να υιοθετήσεις παιδί; Να αγοράσεις όπλα; Να ανατινάξεις μια πόλη; Να μεταναστεύσεις; Δύο κλικ και μπαίνεις στο «CHAT», όπου ένας νέος κόσμος σε περιμένει. Δυο κλικ απέχει ο παράδεισος ή μήπως η κόλαση; 
Τέσσερις ηθοποιοί της ομάδας «Μηχανή Τέχνης», ερμηνεύουν πολλούς ρόλους σε διαφορετικές ιστορίες διαδικτυακών συζητήσεων και πραγματικών συναντήσεων!
Τέσσερις ηθοποιοί αναμετρώνται με την εικονική και την πραγματική ζωή, με μοναδικό τους όπλο το pc.
 
Το διαδίκτυο είναι ό,τι πιο δημοκρατικό έχει επιδείξει μέχρι στιγμής ο σύγχρονος πολιτισμός. Καθένας πια μπορεί να μιλήσει με οποιονδήποτε  και να διατυπώσει την γνώμη του. Όμως, μέσα στην τεράστια οικογένεια του ίντερνετ, σαφώς δεν έχουν όλοι αγνές προθέσεις... Και δεν κινδυνεύουν μόνο παιδιά (ένας από τους ρόλους που ερμηνεύουν οι ηθοποιοί είναι ενός εφήβου που αγοράζει όπλα και εισβάλει με αυτά στο σχολείο του!).
Οι ρόλοι εναλλάσσονται, αγοραπωλησίες μέσω ίντερνετ, εξαπατήσεις με σκοπό όχι μόνο το κέρδος, απελπισμένα ζευγάρια που ψάχνουν να αγοράσουν ένα μωρό, νέοι που θέλουν να ξεφύγουν από το απολυταρχικό καθεστώς της χώρας τους, ακόμα και κάποια που θέλει να γίνει οροθετική!
Η παράσταση έκανε πανελλήνια πρεμιέρα σε έναν υπέροχο χώρο στην Πάτρα, ένα παλιό λιθογραφείο, ενώ στην Αθήνα παίζεται κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στην σκηνή του θεάτρου Vault.
Έμεινα έκπληκτη από το πόσο άρτια κατάφερε να μεταφερθεί μια παράσταση που έχει φτιαχτεί για εντελώς διαφορετικό χώρο, αλλά κυρίως από την υποκριτική των ηθοποιών. Δυο γυναίκες και δύο άντρες, διαφορετικών ηλικιών, αλλάζουν συνεχώς ρόλους και κουστούμια, μετατρέπουν τον  σκηνικό χώρο και, χωρίς ίχνος διδακτισμού, παρουσιάζουν ιστορίες  που έχουν συμβεί ή θα μπορούσαν να είχαν συμβεί, οι οποίες ξεκίνησαν από απλές (ή όχι και τόσο απλές και αθώες) συζητήσεις στο τσατ! Μια πραγματικότητα στηριγμένη στην ψευδή πραγματικότητα του διαδικτύου. Η μοναξιά του κάθε ανθρώπου που προσπαθεί να βρει διέξοδο στις συνομιλίες με αγνώστους ακόμα κι από άλλες χώρες ή θρησκείες!
Άνθρωποι χαμένοι, ή άνθρωποι που αγωνιούν να καταφέρουν ή να πετύχουν κάτι, ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια μας.
Μια πεντακάθαρη παράσταση, με ελάχιστα σκηνικά, έντονη σωματικότητα και εκπληκτική υποκριτική που σίγουρα δεν μπορώ παρά να την χρεώσω στον μαθητή του Λιβαθινού και του Βασίλιεφ: Χρ. Στρέπκο!
Πρωταγωνιστούν: Κατ.Κολλυροπούλλου, Ελ.Καλαντζοπούλου, Γ.Τσάκωνας, Ν.Λυμπεράτος
 
 
Vault
Τετάρτες και  Πέμπτες στις 9
Μελενίκου 26, Γκάζι, Βοτανικός
(8' από metro Κεραμεικός)
 
 
Καμίλ Κλοντέλ: mudness
 
Άλλη μια παράσταση που παίζεται κι αυτή μόνο Τετάρτη και Πέμπτη! 
Πρόκειται για έναν φανταστικό διάλογο ανάμεσα στην γλύπτρια Camille Claudel και την ψυχίατρο Constance Pascal. Μια συνάντηση που δεν έγινε ποτέ. Η ιστορία δύο γυναικών που διεκδίκησαν  το δικαίωμα να ζήσουν ελεύθερες, να υπερασπιστούν τα πιστεύω τους, να σπουδάσουν και να εργαστούν και, τελικά, να πληρώσουν ακριβά το τίμημα της διαφορετικότητάς τους. Η πρώτη τιμωρήθηκε από την οικογένειά της με τον πρωτοφανή εγκλεισμό της για τριάντα περίπου  χρόνια στο ψυχιατρικό άσυλο και η δεύτερη έζησε μια διπλή ζωή βυθισμένη στο φόβο, τα ψέματα και την αγωνία.
 Ένα έργο που θίγει θέματα του ρόλου της γυναίκας στις ανδροκρατούμενες κοινωνίες αλλά, όπως συχνά συμβαίνει με τέτοια έργα ή με βιογραφίες,στερείται θεατρικότητας.
Το μόνο που θα έσωζε ένα τέτοιο κείμενο θα ήταν μια ευφυής σκηνοθεσία. Αυτό δύσκολα μπορεί να συμβεί όταν συγγραφέας και σκηνοθέτης είναι το ίδιο πρόσωπο (Γιάννης Λασπιάς). Είναι κρίμα γιατί είναι μια αξιοπρεπής παράσταση, όμορφη, χωρίς λάθη, με πολύ καλή υποκριτική (Δάφνη Μανούσου ως Καμίλ Κλοντέλ και Στέλλα Μπούρου ως Κονστάνς  Πασκάλ), η οποία όμως, καταντάει βαρετή και κουραστική, παρόλες τις καλές της προθέσεις!
 
Αγγέλων Βήμα
Σατωβριάνδου 36, Ομόνοια
 
 
Προτεινόμενες παραστάσεις που έχουμε δει:
Γιοί και Κόρες,  Αστερισμοί                               Θέατρο Ν.Κόσμου
Ήταν κάποτε, Αλεπούδες, Μελίνα                     Επί Κολωνώ
10cm up,                                                               Olvio
Interview,                                                              Ανάδυσις
ElizaDeth, Chat, Γέρμα                                                Vault
Ευριδίκη,                                                               Πορεία
Ελάτε σ΄εμάς για καφέ,                                       Φούρνος
Mistero Buffo,                                                      Θησείον
Μπαρ σε καλό μας,                                              Σαίξπηρ bar
Τα ραδίκια ανάποδα,                                           ΕliArt
Χαλασοχώρηδες,                                                  Altera Pars
Πατριδογνωσία ή τίποτα πια δεν είναι για συγγνώμη,  Χυτήριο
Ανάκριση,                                                              Τζ.Καρέζη
Ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα,                    Εν Αθήναις
Blackout ,                                                               καφενείο Χαλαρά
Η νοσταλγία ενός Ρεμπέτη,                                Σπίτι του Ηθοποιού
Ρωμαίος και Ιουλιέτα,                                         104
Το στρίψιμο της βίδας                                  Εν αρχή
 
 
Με ελεύθερη είσοδο:
Interview,                                                                             Ανάδυσις
Αιώνιος Προμηθέας,                                                           studio Οδού Πλαταιών
Αθοπετού,                                                                             Τρίκυκλο
Το μπουλούκι,                                                                      Δήλος
Πέρσες,                                                                                  Δυναμό
Το πράσινο λεμόνι                                                               Λουκούμι bar
 

Άμεση κατάργηση και Ρευστοποίηση, του ΕΦΑΠΑΞ των Δημοσίων Υπάλληλων .(Άρθρο του Φώτη Αλεξόπουλου)

 Εμφάνιση 154605_3641983662128_2143004698_n.jpg
 
Υπάρχει μια «αδικία» πολλών ετών ,μεταξύ των εργαζόμενων του Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα  και νομίζω ότι ήρθε η Ώρα να διορθωθεί …..
Απο την άλλη μεριά, υπάρχει μια «Πραγματική» Οικονομία που καταρρέει, μια οικονομία που  ακόμα και σε βάθος εικοσαετίας( 20 έτη)   σίγουρα θα αντιμετωπίσει πολλά  Προβλήματα  …
Ο Χρόνος σταθεροποίησης  της «Πραγματικής» Οικονομίας θα ξεπεράσει την εικοσαετία και σίγουρα ,χρειάζονται σωστές και έγκυρες αποφάσεις για να έχουμε θετικό αποτέλεσμα …
Επειδή ακόμα βρισκόμαστε στην αρχή του «Παγόβουνου», είναι προφανές ότι το Επιτελείο του Υπουργείου Οικονομικών θα πρέπει να πάρει άμεσες αποφάσεις, ώστε να μην υπάρξει πρόβλημα στις μεταβατικές περιόδους και «τραντάγματα», στην αποκατάσταση της Πραγματικής Οικονομίας στο Μέλλον  .
Σίγουρα μια από τις Λύσεις που προτείνω είναι η Κατάργηση και άμεση ρευστοποίηση των ΕΦΑΠΑΞ όλων των Δημόσιων Υπάλληλων …Η Ρευστοποίηση των ΕΦΑΠΑΞ των Δ.Υ θα ρίξει χρήματα στην αγορά , μια αγορά που δύσκολα θα την βγάλει καθαρή το 2014 χωρίς καμία «έξτρα βοήθεια» ( ΕΣΠΑ, ΔΑΝΕΙΑ,Π.Ε.Π)  και με γνώμονα μόνο την «Σκληρή» οικονομική λιτότητα ..
Ο Αυτό δανεισμός είναι Πλέον Μονόδρομος !
Είναι  Πραγματικό Θαύμα να πιστεύει κανείς ότι θα τα καταφέρουμε και θα πετυχουμε     ανόρθωση μόνο με Ευχολόγια .. Τα στοιχεία όπως και να τα δει κανείς, είναι απογοητευτικά ..  ( Ανεργία, Συρρίκνωση του Επιχειρείν , μείωση της Μ.Μ.Ε , Μηδέν Επενδύσεις) κ.λ.π..
Πιστεύω ότι το Υπουργείο οικονομικών θα πρέπει να εξετάσει το κατάλληλο time που του προσφέρεται αυτή την χρονική περίοδο και να προχωρήσει άμεσα στην ρευστοποίηση του ΕΦΑΠΑΞ ανάλογα με τα έτη Υπηρεσίας του Κάθε Εργαζόμενου …
Τέλος , εκτός από την αναζωογόνηση της Αγοράς θα υπάρξει αποκατάσταση της Αδικίας μεταξύ των Υπάλληλων Δ.& Ιδιωτικού Τομέα και το σημαντικότερο διόρθωση μελλοντικού ατυχήματος στην Οικονομία της Χώρας ….
Θα πρέπει αν θέλουμε να ξεμπερδεύουμε, να καταργήσουμε τις «Σκιές»  του Παρελθόντος ..
Τονίζω ότι: Το Σταδιακό Κούρεμα του ΕΦΑΠΑΞ των Δ.Υ και κατάργηση , που επιδιώκει το Υπουργείο  δεν είναι Λύση… Αντίθετα θα δημιουργήσει χρονοβόρες δικαστικές διαμάχες και σίγουρα το Υπουργείο και γενικότερα  το Δημόσιο ,  θα Κληθεί από την δικαιοσύνη να πληρώσει …  
Τότε θα είναι πολύ αργά για Αλλαγές ..
Πιστεύω ότι τώρα είναι η ώρα για Πραγματικές Αλλαγές για να μπορούμε να μιλάμε στο Μέλλον για μια Βιώσιμη Οικονομία…
*Φώτης Αλεξόπουλος
*Δημοτικός Σύμβουλος Αγίας Παρασκευής  
Υπεύθυνος Γραμματέας για θέματα Τ.Α
 ΙΝΚΑ/Γενική
Ομοσπονδία Καταναλωτών Ελλάδος

Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2013

Καταγγελία στο Συνήγορο του Πολίτη από έναν Άνεργο-επιτυχόντα στα προγράμματα κοινωφελούς Δουλείας των 420 ευρώ...(γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος)

http://aegeanhawk.blogspot.gr/2013/12/420.html


Το παρακάτω κείμενο, είναι καταγγελία κάποιου Συμπολίτη μας προς τον Συνήγορο του Πολίτη. Είπε κι αυτός - μέσα στην ανάγκη του - να δοκιμάσει να μπει στα περιβόητα προγράμματα κοινωφελούς απασχόλησης... Ναι, αυτά των σύγχρονων σκλάβων του 8αώρου των 420 ευρώ...Δείτε λοιπόν, πόσο "περίεργα στημένα" είναι αυτά τα προγράμματα...τι περιμένει τον Πολίτη που θα θελήσει να συμμετάσχει σ' αυτά από την αναλγησία κάποιων "εκεί ψηλά", στα ανώτερα κλιμάκια του Δημοσίου...και όχι μόνον...το αν θα κάνει κάτι ο Συνήγορος του Πολίτη για να συμμορφώσει αυτούς τους αδίστακτους κι ανερυθρίαστους μανδαρίνους ή όχι θα το δούμε στην πορεία...


*************

Προς: Συνήγορο του Πολίτη
Κοιν: Υπουργείο/Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας
Σώμα Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης
ΑΣΕΠ
Κεντρική Διοίκηση ΟΑΕΔ
ΜΜΕ

Θέμα: Πρόγραμμα (ΟΑΕΔ) κοινωφελούς απασχόλησης 7,400 ανέργων στον τομέα Παιδείας
http://www.oaed.gr/images/APASXOLHSH/OdigosEfarmogisKoinofelous.pdf και ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ/ταλαιπωρία επιτυχόντων.


Κύριοι,


Την Τρίτη 24/12/13 ανακοινώθηκε από τον ΟΑΕΔ η οριστική λίστα επιτυχόντων στο παραπάνω πρόγραμμα. Σε τυχαίο έλεγχο ρουτίνας του site του ΟΑΕΔ διαπίστωσα πως το όνομά μου βρίσκεται στη λίστα. Ήταν κεραυνός εν αιθρία. Πως να χειριστείς μια τέτοια εξέλιξη που απαιτεί έντονη επαφή με υπηρεσίες του δημοσίου μεσημέρι παραμονής Χριστουγέννων;
Προχώρησα εσπευσμένα στον διαδικτυακό έλεγχο των λεπτομερειών της εγκυκλίου ώστε να δω τι πρέπει να κάνω και αν μπορώ να κάνω κάτι εν μέσω Χριστουγέννων.
Σε ένα σημείο του συνόλου των εγγράφων της εγκυκλίου όριζε πως οι επιλεγέντες/επιτυχόντες πρέπει να απευθυνθούν ΑΜΕΣΑ (http://www.oaed.gr/images/NEA-ANAKOINWSEIS/GR_TYPOU/koin3orist/dtkoinwf3orist.pdf ) στο ΚΠΑ2 του ΟΑΕΔ που υπάγονται ώστε να λάβουν «ΥΠΟΔΕΙΞΗ/ΠΑΡΑΠΕΜΠΤΙΚΟ» προς την Υπηρεσία που θα τους «απασχολήσει» για 6 μήνες.
Αναζητώντας λεπτομέρειες για το «τι σημαίνει αυτό το ΑΜΕΣΑ» μελέτησα λεπτομερώς τα διάφορα σχετικά έντυπα που κοινοποίησαν/δημοσιοποίησαν περί τούτου ως τώρα και βρήκα αντικρουόμενες πληροφορίες του τύπου:


Στο διευκρινιστικό έντυπο της 13/12/13http://www.oaed.gr/images/APASXOLHSH/OdigosEfarmogisKoinofelous.pdf


στην 2η σελίδα υπό τον τίτλο «Α1 Διαδικασία Υπόδειξης και Αναγγελία Πρόσληψης» αναφέρει πως ΑΜΕΣΑ σημαίνει «...3 ημέρες από την ανάρτηση του οριστικού πίνακα...».
Αυτό με την σειρά του σημαίνει:
Ο πίνακας αναρτήθηκε παραμονή Χριστουγέννων 24/12/13 στο siteτου ΟΑΕΔ χωρίς καμία εντατική δημοσιοποίηση στα ΜΜΕ. Τυχαία το εντόπισα εγώ κατά το μεσημέρι. Μια ημέρα που τα πάντα υπολειτουργούν εφόσον οι πάντες έχουν φύγει από τα γραφεία τους για τις διακοπές των Χριστουγέννων.
Δεν διευκρινίζει επίσης εάν εννοεί εργάσιμες ημέρες ή απλώς.... ημέρες...Δεν διευκρινίζει επίσης εάν συμπεριλαμβάνεται στις 3 ημέρες και η ημέρα της ανακοίνωσης του Οριστικού Πίνακα επιτυχόντων...
Άρα; Με... «Λογικό Άλμα» και μπόλικη ετσιθελική φαντασία καταλήγουμε στην Παρασκευή 27/12; Κι από που να λάβεις διευκρινήσεις τέτοιες ώρες και μέρες;
ΞΑΝΑ-μελετώντας τα σχετικά έντυπα τι εντοπίζουμε;
Πως στην Δημόσια Πρόσκληση της 05/12/13 το διάστημα των «3 ημερών» ήταν .... «5 ημέρες» (που μετά – άγνωστο γιατί και από ποιόν – έγινε 3 ημέρες). (http://www.oaed.gr/images/APASXOLHSH/3koinwfeles7400/dhmosiaprosklhsh7400koin3.pdf ) . Δείτε στο παραπάνω σχετικό απόσπασμα στην σελίδα 16/31 κεφ. 9.1 υπό τον τίτλο : «Υπόδειξη – Πρόσληψη Ωφελουμένων».
Τελικά, ποιό από τα δύο ισχύει; Το 3 ή το 5 ημέρες;
Ο εμπαιζόμενος υποψήφιος λοιπόν, αφού δεν έχει και κανέναν να πάρει τηλέφωνο για διευκρινήσεις τι πρέπει να συμπεράνει και να πράξει;
Μέρες Χριστουγέννων είναι κλειστό το δημόσιο, το 5ήμερο πέφτει Σαββατοκύριακο και ενδιάμεσα η ΜΟΝΗ εργάσιμη μέρα είναι η Παρασκευή 27/12/13.
Άρα, πρέπει να κόψει τον λαιμό του να επιστρέψει πάραυτα από επαρχία (είπαμε: είναι Χριστούγεννα) στην Αττική για να είναι πρωί πρωί στο παράρτημα ΟΑΕΔ που είναι εγγεγραμμένος (μην γίνει και καμία ξαφνική στάση εργασίας κατά τις 11 με 12 πμ και χαθεί κι αυτή η ευκαιρία).


Όπερ και εγένετο.
Ήμουν στον ΟΑΕΔ της Νίκαιας κατά τις 9.00 το πρωί.
Κόσμος πολύς, αναμονή σε ουρές στο «πρόγραμμα» και η έλλειψη υπαλλήλων μας «τονιζόταν από παντού».
Κάποια στιγμή επιτέλους μπήκα κι εγώ. Τα χειρίζονταν η ίδια η διευθύντρια. Αφού έγινε η γραφειοκρατική επικύρωση του ότι « ο επιτυχών ενεφανίσθη» μου εκτύπωσε ένα έντυπο, αυτό που λένε «Υπόδειξη». Και μου το έδωσε. Και μου είπε «πηγαίνετε».
- Που να πάω; Ρώτησα (όπως θα ρωτούσατε κι εσείς).
Εγώ είχα επιλεγεί στην Διεύθυνση Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης και Θρησκευτικής Αγωγής Βορείου Τομέα. Το χαρτί-παραπεμπτικό έλεγε απλώς : Εκκλησιαστική εκπαίδευση.
- Τι είναι αυτό; ρωτάω. Που πρέπει να πάω;
Τα σημεία που το υπηρεσιακό έντυπο όριζε πως πρέπει να έχουν «αποδέκτη», «εργοδότη», διεύθυνση, τηλέφωνο, όνομα, κλπ ώστε να γνωρίζω που θα πρέπει να απευθυνθώ ήταν κενά!
Η Διεύθυνση δεν γνώριζε που έπρεπε ν’ απευθυνθώ. Που έπρεπε να «παρουσιαστώ» με το παραπεμπτικό μου και την περιβόητη «Υπόδειξη».
Με παρέπεμψε σε ένα άλλο γραφείο εκεί μέσα στον ΟΑΕΔ για να «ψάξουν να βρουν». Πήγα. Ούτε κι εκεί γνώριζαν.
Δεν τους είχαν ενημερώσει ούτε κι αυτούς από τα «κεντρικά του ΟΑΕΔ».
- Κι εγώ τι να κάνω; Τους λέω.
- Ε, κι εμείς τι να κάνουμε; Μου λένε..
(ωραίος διάλογος με υπηρεσίες του δημοσίου, εν μέσω Χριστουγέννων, προθεσμίες να λήγουν, κλπ κλπ, ε;)
Μου είπαν να πάω (στην τύχη, για να ρωτήσω) στην Δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Μετά, που είδαν πως πέφτει μακριά (στον Πειραιά) μου είπαν να πάω στο διπλανό στενό στα γραφεία της Μητρόπολης Νίκαιας να ρωτήσω.
Κάτι εξώφθαλμα ενοχλητικό.
Να κάνουν κάποιοι άλλοι «αστυνομική έρευνα» για κάτι που όφειλε να γνωρίζει ο ΟΑΕΔ ο οποίος και χειρίζεται αυτή την υπόθεση!!!
Κατάλαβα το τι με περίμενε αν πήγαινα στην Μητρόπολη. Το λιγότερο, θα με κοιτούσαν άναυδοι σαν να έβλεπαν κάποιον «χαζό», αν δεν ενοχλούνταν (και θα είχαν κάθε δίκαιο).
(Όπως και έγινε. Δηλαδή, έμειναν άναυδοι. Ήταν παραπάνω από ευπρεπείς και κόσμιοι οι άνθρωποι για να εκδηλώσουν πιο «έντονα συναισθήματα». Και με κατανόηση για την δύσκολη θέση που ΑΛΛΟΙ με είχαν θέσει)...
Αφού είχαμε έναν έντονο διάλογο με τους υπαλλήλους του ΟΑΕΔ προσπαθώντας να τους αποδείξω πως είναι παράλογο αυτό που μου λένε, πως όφειλαν να γνωρίζουν που πρέπει να απευθυνθώ, πως είναι παράλογο και ενοχλητικό να με στέλνουν έτσι στην τύχη έξω, σε μια άσχετη υπηρεσία για να μάθουμε με έρευνα στην τύχη κάτι που όφειλαν να ξέρουν αυτοί ή εν πάση περιπτώσει ΑΥΤΟΙ οφείλουν να κάνουν τις κατάλληλες ενέργειες ώστε να ενημερωθούν για να ενημερώσουν μετά κι εμένα.... τελικά πήγα. Υπό καταρρακτώδη βροχή.
Και φυσικά, όντως με κοιτούσαν άναυδοι. Σαν να βλέπουν τον... αφελή του χωριού...
Προθυμοποιήθηκαν βεβαίως – να’ ναι καλά οι άνθρωποι - να ψάξουν, να κάνουν μερικά τηλέφωνα αλλά δεν μπορούσαν να κάνουν και πολλά.
Επέστρεψα άπρακτος βεβαίως.
Ευτυχώς, υπήρξε υπάλληλος κατόπιν στον ΟΑΕΔ που ασχολήθηκε κάνοντας επί δύο ώρες καμιά εικοσαριά τηλέφωνα για να βγάλει άκρη αφήνοντας όλη την υπόλοιπη δουλειά του στην άκρη ο άνθρωπος.
Να σημειωθεί πως απ’ ότι μου είπε (έπειτα από ενανειλημμένες παρωτρύνσεις μου) πήρε ΚΑΙ αυτούς που αναγράφονται στην εγκύκλιο ως «Υπεύθυνοι» της Κεντρικής Διοίκησης του ΟΑΕΔ για το συγκεκριμένο πρόγραμμα, αλλά ουδέν απέδωσε η προσπάθεια. Να μην αναφέρω ονόματα τώρα, υπάρχουν και είναι εμφανή πάνω στην Δημόσια Πρόσκληση.
Κανονικά, θα έπρεπε να υπάρχει στα χέρια αυτών των κυρίων "εκεί πάνω" μια «λίστα με τους Επιβλέποντες φορείς, διευθύνσεις, ονόματα υπευθύνων και τηλέφωνα». Ώστε, βάση αυτής της λίστας να ενημερώνεται ο κάθε επιτυχών.
Κι όμως. Αυτοί οι κύριοι «εκεί πάνω» δεν κοινοποίησαν ΚΑΜΙΑ λίστα τέτοιων στοιχείων στους «από κάτω». Τουλάχιστον, αυτό μου είπαν οι «τελευταίοι» με τους οποίους και ήρθα σε επαφή επί όλο το πρωινό της Παρασκευής. Δεν τους είχε κοινοποιηθεί καμία λίστα!
Το γιατί δεν απέδωσε η τηλεφωνική επικοινωνία μαζί τους (αν και είναι οι κατ’ εξοχήν υπεύθυνοι του προγράμματος από τα κεντρικά του ΟΑΕΔ) δεν το γνωρίζω.
Όπως μου ειπώθηκε, άλλοι δεν το σήκωναν, άλλοι δεν γνώριζαν, άλλοι λέγανε πως δεν υπήρχε κανένα τέτοιο στοιχείο και πως ΜΟΝΟΙ τους (οι του τοπικού παραρτήματος ΟΑΕΔ) θα έπρεπε να ψάξουν στοgoogle για να βρουν ποιός είναι αυτός ο (κάθε) φορέας που τοποθετήθηκε ο (κάθε) επιτυχών.
Ναι, αυτό που ακούτε!!!
Ψάξτε στο google!!! Αυτό τους ειπώθηκε «από πάνω»....
Τα τηλέφωνα συνεχίστηκαν σε χίλιους δυό άσχετους – σχετικούς μέχρι που έπεσε πάνω σε μια Γενική Διευθύντρια του Υπουργείου Παιδείας (όπως μου είπε) η οποία γνώριζε (όπως του είπε) το «συγκεκριμένο πρόγραμμα» και του ανέφερε πως ο φορέας είναι....................................... (δεν χρειάζεται να τον αναφέρουμε δημόσια εφόσον δεν έχει ευθύνη αυτός γι' αυτή την κατάντια).
Και πως ούτε καν η Διεύθυνσή της δεν το γνώριζε μέχρι πρότινος, αλλά σύντομα θα τους ενημερώσουν «αρμοδίως». Προσέξτε το ΘΑ!!!
Κι αυτά τα λέει μια Υπάλληλος του Υπουργείου Παιδείας και όχι του Εργασίας ή του ΟΑΕΔ!!!
Επίσης, είπε κάτι ακόμη:
πως ο επιτυχών να πάει εκεί στις 2/1/13. Όχι νωρίτερα....Ούτε 30, ούτε 31/12!!!
- Τι χρονικό περιθώριο έχει ο επιτυχών να παρουσιαστεί στον επιβλέποντα φορέα; Ρώτησε ο υπάλληλος του ΟΑΕΔ.


(Να σημειώσουμε πως σχετικά με το τι περιθώριο έχει ο «επιτυχών» για να πάει στον Επιβλέποντα Φορέα το «Παραπεμπτικό» του η εγκύκλιος δεν αναφέρει ΟΥΔΕΝ. Θεωρητικά και στο «μιλητό» όμως – όπως θα δείτε παρακάτω – αναφέρουν «μεταξύ τους» οι υπάλληλοι το «περιθώριο των 5 ημερών». Άλλο ένα «παραθυράκι» για να «καούν υποψήφιοι» άραγε;).


- 5 ημέρες από την υπόδειξη. Του απάντησε η κυρία «Γενική».
- «Δηλαδή, από σήμερα, 27/12...μα θα είναι πάνω στο όριο» της λέει ο υπάλληλος του ΟΑΕΔ (για την ακρίβεια, θα έχει ξεπεράσει το όριο, θα είναι 6 ημέρες).
- Δεν πειράζει, του λέει αυτή. Ας του εξηγήσει. Θα τον δεχτεί.


Κόκκαλο ο «επιτυχών» (εμπαιζόμενος υποψήφιος «επιστάτης των 420 ευρώ») που ήταν μπροστά στον διάλογο. Συνειδητοποιούσε ο έρμος ότι καλούνταν αυτός, ο άνεργος, να εξηγήσει στον «εργοδότη» του το γιατί έρχεται «καθυστερημένος» τη στιγμή που κάθε άλλος παρά αυτός ευθύνεται γι’ αυτή την καθυστέρηση!!!!
Λίγο πριν «εντοπιστεί η εν λόγω κυρία Γενική» είχε «εντοπιστεί» μια κάποια – έτσι αόριστα - γενική διεύθυνση εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας στο Μαρούσι στην οποία και πρότειναν στον «επιτυχώντα» να πάει. Αυτός αρνήθηκε θεωρώντας το ανούσιο και άλλη μια προσπάθεια να «απομακρυνθεί το πρόβλημα από εκεί και να μεταφερθεί στο κεφάλι του υποψηφίου»... Κι ευτυχώς που δεν έφυγε γιατί μετά από δική του επιμονή να «συνεχίσουν την έρευνα» έφτασαν στα παραπάνω στοιχεία. Έστω και αυτά...
Που ΟΜΩΣ.
Δεν μπήκαν επίσημα στο «παραπεμπτικό έντυπο». Που σημαίνει, ότι αν τελικά, δεν είναι αυτός ο φορέας πρόσληψης και συνεπώς χάσει ο «επιτυχώντας» τις «προθεσμίες», δεν φέρουν καμία ευθύνη όλοι αυτοί οι κύριοι. Εφόσον δεν έχουν δεσμευτεί με ΤΙΠΟΤΑ απολύτως.
Το πολύ πολύ ν’ αρχίσει απλώς ένα «γαιτανάκι ευθυνών». Από τους ανώτερους στους κατώτερους, από τους κατώτερους στους ανώτερους και πάει λέγοντας. Κι άντε να βγάλει άκρη – για μια ακόμη φορά – ο άμοιρος ο Πολίτης.
Να παραφράσουμε λίγο την γνωστή παροιμία;
«Όταν τσακώνονται (αλληλοκατηγορούνται) τα βουβάλια (δημόσιοι υπάλληλοι) στο βούρκο (της δημόσιας μη-λειτουργίας) την πληρώνουν τα βατράχια (οι Πολίτες)...».
Να σημειωθεί τέλος πως ο εν λόγω Πολίτης ζήτησε από την διεύθυνση του τοπικού ΟΑΕΔ γραπτώς την απάντηση πως αδυνατούν να τον ενημερώσουν επειδή δεν έχουν ενημερωθεί ούτε αυτοί από τα κεντρικά για το που πρέπει να απευθυνθεί για την πρόσληψή του ο επιτυχών και ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ να το χορηγήσουν.


Πείτε μου τώρα εσείς κύριοι του Συνήγορου του Πολίτη.
Τι έχετε να πείτε για τα παραπάνω;
Και πως καλύπτεται ο άτυχος «επιτυχών» πως δεν θα συνεχίσουν τα «θρύλερ» στην πλάτη του;
Ποιός του λέει ότι στις 6 του μηνός δεν θα του πουν «κύριέ μου, αργήσατε. Έχετε ξεπεράσει το όριο των 5 ημερών»....αφού θα έχει «αργήσει»...
Κι έχει κι άλλο.
Σύμφωνα με την εγκύκλιο, ο επιβλέπων φορέας δικαιούται να ζητήσει ότι χαρτιά κρίνει αυτός από τον «υποψήφιο» προκειμένου να τον προσλάβει.
Ήδη θα έχουν «κατασπαταληθεί» 6 ημέρες, μια ολόκληρη εβδομάδα από το περιθώριο των 15 ημερών. Χώρια που όλο αυτό συμβαίνει εν μέσω εορτών Χριστουγέννων που σημαίνει πως όλες οι Υπηρεσίες ήδη υπολειτουργούν. Κι αν τα χαρτιά που ζητήσει αυτός ο φορέας πρόσληψης, λόγω γραφειοκρατίας και έλλειψης υπαλλήλων απαιτούν παραπάνω χρόνο για να χορηγηθούν;
Γνωρίζετε πχ ότι όλοι όσοι εμπλέκονται σ’ αυτά τα προγράμματα ζητούν βεβαιώσεις Σχολών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης τη στιγμή που είναι γνωστό ότι επί 3 μήνες τώρα απεργούν οι Γραμματείες των Σχολών αυτών;
Μήπως όλη αυτή η ταλαιπωρία και «ελλείψεις» είναι ένας εύσχημος τρόπος για να «πεταχτούν έξω επιτυχώντες» ώστε να πάρουν τις θέσεις τους κάποιοι άλλοι «ημέτεροι»;
Μην λησμονούμε πως ήδη υπάρχουν σοβαρές καταγγελίες πως «κάτι περίεργο παίχτηκε» (με άλλον τρόπο εκείνη τη φορά) στο πρώτο πακέτο των 10,000 ανέργων (δείτε σχετικές καταγγελίες εδώhttp://www.makeleio.gr/?p=35677 ).
Μην λησμονούμε επίσης το περιστατικό του ΟΑΣΑ που πήγαν κι έβαλαν «επιτυχώντα των 420 ευρώ» να εργαστεί ως «ελεγκτής εισιτηρίων» κι αυτός αρνήθηκε (και μπράβο του!), απολύθηκε κι εσείς γνωμοδοτήσατε υπέρ του (και μπράβο σας!) διαπιστώνοντας το καταχρηστικό της πράξης του ΟΑΣΑ (αν και υποθέτω πως ουδείς από εκείνους «εκεί πάνω» που έκαναν αυτή την αχαρακτήριστη ενέργεια θα την πληρώσει).


Προς τι όλος αυτός ο εμπαιγμός κύριοι;
Κάποιος δεν πρέπει να βάλει στη θέση τους όλους τους παραπάνω που ασχημονούν στην πλάτη ανέργων ανθρώπων που στα 50 τους προτίθενται να πάνε να δουλέψουν ως δούλοι των 420 ευρώ, πλήρες οχτάωρο και χωρίς ΚΑΝΕΝΑ από τα δικαιώματα των υπολοίπων υπαλλήλων καθότι βρίσκονται σε ένδεια και απόλυτη ανάγκη;
Δεν φτάνει που αναγκάζονται να σκύψουν το κεφάλι και να πάνε εθελοντικά να γίνουν δούλοι, πρέπει να ταπεινώνονται κιόλας;

500.000 "χτυπήματα" στο sociologyalert. Οι αλλαγές και οι νέες θεματικές ενότητες που θα καθιερωθούν άμεσα!

500.000 περίπου "χτυπήματα" από το Φλεβάρη του 2009 (ουσιαστικά από τα τέλη του 2010).
Λίγα σε σύγκριση με άλλα ιστολόγια και ιστοσελίδες που πολλές φορές αυτόν τον αριθμό αναγνώσεων τον πετυχαίνουν ημερησίως.
Αλλά πολλά για ένα ιστολόγιο που ξεκίνησε ως θεματικό, όπως φανερώνει και το όνομά του (διαβάστε εδώ γιατί διάλεξα αυτό το όνομα: http://sociologyalert.blogspot.gr/2009/02/sciology-alert-1990-1996.html).
Με τις περισσότερες αναρτήσεις του στην αρχή να είναι κοινωνιολογικά προσανατολισμένες (διαβάστε εδώ γιατί επέλεξα να σπουδάσω Κοινωνιολογία: http://sociologyalert.blogspot.gr/2009/03/blog-post_16.html).
Από τα τέλη όμως του 2010, όπως εύκολα μπορεί κάποιος να διαπιστώσει, ο προσανατολισμός του ιστολογίου κάπου "χάθηκε": πολλές, πάρα πολλές αναρτήσεις καθημερινά (σε βαθμό υπερβολής αρκετές φορές), αντικείμενο των αναρτήσεων κάθε άλλο παρά σχετικό (άμεσα τουλάχιστον) με το όνομα του ιστολογίου και, το κυριότερο, όλες σχεδόν οι αναρτήσεις να είναι c(λ)opy-paste από άλλους ιστότοπους, όχι κείμενα δικά μου...
Υπάρχουν κάποιες εξηγήσεις (ελπίζω όχι δικαιολογίες) για αυτή την εξέλιξη και την αλλαγή προσανατολισμού του ιστολογίου μου στα τέλη του 2010:

  1. Από τον Απρίλη του 2010 η χώρα μας βρισκόταν ήδη κάτω από το ζυγό του μνημονίου, με ό,τι αυτό συνεπαγόταν για τη ζωή των Ελλήνων.
  2. Οι συνθήκες και το ωράριο της δουλειάς μου ήταν τέτοιες, που μου άφηναν αρκετό ελεύθερο χρόνο, κυρίως τα απογεύματα, τον οποίο έπρεπε με κάποιο τρόπο να "γεμίσω".
  3. Σε άμεση συνάρτηση με το προηγούμενο, ήταν και το καθεστώς της δουλειάς τέτοιο (απλήρωτος για πολλούς μήνες), που με ωθούσε να ασχοληθώ με κάτι, οτιδήποτε και να' ναι αυτό, για να ξεχαστώ. 
Μία από τις επιλογές μου ήταν και το άστατο και άναρχο πολλές φορές μπλόγκινγκ.
Έτσι, από μερικές δεκάδες, οι αναρτήσεις έγιναν σχεδόν 20.000 (!) και η επισκεψιμότητα του ιστολογίου, από μερικές εκατοντάδες σε μισό εκατομμύριο μέσα σε τρία χρόνια!
Δεν μπορώ να κρύψω ότι συχνά υπέκυπτα στον...πειρασμό να λοξοκοιτάω τα στατιστικά (ημερήσια ή συγκεντρωτικά) και να βάζω αριθμητικούς στόχους, ιδιαίτερα όταν προσέγγιζε ο αριθμός των επισκέψεων "στρογγυλά" νούμερα (π.χ. 20.000, 100.000, 200.000 κλπ).
Οπότε δώσ' του αναρτήσεις για "να πιάσουμε το στόχο".
Κάπου όμως άρχισα να βλέπω ότι άρχισα να χάνω τη μπάλα.
Έβλεπα από τη μια το όνομα του ιστολογίου και τον αρχικό του προσανατολισμό και από την άλλη έναν υπερβολικά μεγάλο αριθμό αναρτήσεων και άρχισα να προβληματίζομαι.
Επίσης έθεσα στον εαυτό μου και ένα ηθικό και δεοντολογικό ζήτημα: Όσο κι αν πάντα ανέφερα και αναφέρω την πηγή από την οποία αντλούσα κάθε ανάρτηση, με τον πλήρη σύνδεσμο παραπομπής προς αυτήν (έστω και αν μερικές φορές ήταν ολόκληρο κατεβατό, π.χ. όταν πηγή ήταν το Olympia), δεν έπαυε να είναι κλόπυ - paste. Ένα κείμενο που έγραψε κάποιος άλλος και το οποίο εγώ "έκλεψα" για να το δημοσιεύσω στο δικό μου ιστολόγιο.
Θεωρώ λοιπόν ότι κάπου εδώ πρέπει να μπει κάποιο φρένο:
1) Λιγότερες αναρτήσεις ημερησίως.
2) Μεγαλύτερο ποσοστό δικών μου κειμένων στις καθημερινές αναρτήσεις.
3) Κάτω από τον τίτλο του ιστολογίου υπάρχει η φράση "κοινωνιολογικά και άλλα σχόλια της καθημερινότητας". Όσο είδατε εσείς φίλοι αναγνώστες τα σχόλια αυτά, άλλο τόσο τα είδα κι εγώ! Απέναντί σας θέλω να είμαι απόλυτα ειλικρινής...Αυτά τα σχόλια θα τα καθιερώσω από δω και μπρος στις αναρτήσεις που θα δημοσιεύω, πριν από την αναφορά της πηγής και το κείμενο της (ανα)δημοσίευσης.
4) Καθιέρωση θεματικών αναρτήσεων. Ένα παράδειγμα:
"Το λέω με ένα βίντεο". Στα πλαίσια του θεματικού αυτού κύκλου αναρτήσεων, στην αρχή της ανάρτησης θα υπάρχει ένα βίντεο με ένα τραγούδι (κυρίως από αυτά που έχω λατρέψει) και από κάτω, με βάση το θέμα του τραγουδιού (έρωτας, πολιτική, κοινωνικός προβληματισμός κλπ) θα δημοσιεύω τα δικά μου σχόλια, σκέψεις και προβληματισμούς.
Ένα άλλο παράδειγμα: "Κριτική βιβλίων που έχω διαβάσει". Θα δημοσιεύω την άποψη και τις πιθανές απορίες και ενστάσεις μου πάνω σε ένα βιβλίο που έχω διαβάσει.

Οι θεματικές αυτές αναρτήσεις θα είναι εύκολα προσπελάσιμες, μέσα από ειδική ετικέτα στο πάνω-δεξιό μέρος του ιστολογίου, στην ενότητα "Ετικέτες", κάτω από τα στοιχεία επικοινωνίας και τους αναγνώστες.
Δυστυχώς, τα οικονομικά μου δεν μου επιτρέπουν να δώσω ένα ποσό που κυμαίνεται από 300-500 ευρώ, να κατοχυρώσω ένα domain name (π.χ. sociologyalert.gr) και να διαμορφώσω μια πιο καλαίσθητη συνολικά ιστοσελίδα, με αρχική σελίδα και υπο-σελίδες που θα αναφέρονται στα επιμέρους θεματικά πεδία.
Από την άλλη δεν έχω και τις επαρκείς γνώσεις προγραμματισμού ώστε ένα τέτοιο εγχείρημα να το αναλάβω μόνος μου.
Θα αρκεστώ λοιπόν στα εργαλεία που μου παρέχει η Google και το blogger.com, τα οποία είναι στοιχειωδώς έστω επαρκή.
Κάθε συμβουλή και οδηγία από μέρους σας είναι σε κάθε περίπτωση ευπρόσδεκτη. (προσοχή: δεν αναφέρομαι σε οικονομική βοήθεια, μόνο σε τεχνικές συμβουλές. Για να μην παρεξηγούμαστε...).

Και κάτι τελευταίο.
Οι αλλαγές που προανήγγειλα θα εφαρμοστούν σταδιακά. Δεν μπορούν ούτως ή άλλως να γίνουν άμεσα. Έξις γαρ δευτέρα φύσις, που έλεγαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι...

Αυτά προς το παρόν.
Αναμείνατε στο ακουστικό σας για την...τήρηση των δεσμεύσεων, για να χρησιμοποιήσω και μια έκφραση που είναι της μόδας τα τελευταία-μνημονιακά-χρόνια.

Εύχομαι σε όλους και όλες ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ με υγεία, δύναμη, αντοχή και υπομονή!
Και πάνω από όλα σας οφείλω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!
Ευχαριστώ που με τιμήσατε με τις επισκέψεις σας στο ιστολόγιό μου όλα αυτά τα χρόνια.
Και ΔΕΣΜΕΥΟΜΑΙ με το ΛΟΓΟ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ μου ότι θα εφαρμόσω άμεσα αλλά και σταδιακά (πρώτα ο Θεός) όλα αυτά που σας υποσχέθηκα και που πάνω απ' όλα ανταποκρίνονται και στον τίτλο του ιστολογίου: SOCIOLOGY-ALERT!

Χρήστος Αλεξόπουλος
Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2013

Όταν η πραγματικότητα ξεπερνά το τρολάρισμα: Ξέρετε πως λεγόταν το ξενοδοχείο που πήγε ο Λιάπης;

http://olympia.gr/2013/12/26/%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%B7-%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1-%CE%BE%CE%B5%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%BD%CE%AC-%CF%84%CE%BF-%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BB/

20131226-220254.jpg
Υπάρχει βέβαια και μία μικρή πιθανοτητα να το μετονόμασαν έτσι προς τιμήν του. Μαντάρα τους έκανε στην κυριολεξία… Δείτε:
20131226-220042.jpg

ΝΙΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΑΤΟΣ - δρόμοι περπατημένοι - ΛΑΓΙΟΣ/ ΕΛΥΤΗΣ


Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης.
Μουσική: Δημήτρης Λάγιος.
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Δημητράτος & Χορωδία Λαμίας, δίσκος «ο ήλιος, ο ηλιάτορας», 1983.

Δρόμοι περπατημένοι κι απερπάτητοι
ποιος τους εδιάβη πέρα ποιος δεν τους πατεί.

Μα όπου τους πήρε κι ήμπε μες στα αίματα
μήτε Θεός μήτ' άλλος δεν τον σταματά.

Κατακαημένη πλάση που σε γήτεψαν 
όλ' οι τρελοί του κόσμου κι εστρατήγεψαν!

Ο Νίκος Δημητράτος ερμηνεύει Μάνο Χατζιδάκι (σπάνιο)

(Καλό Ταξίδι Κύριε Νίκο) Νίκος Δημητράτος - Ήρθε ο καιρός



Σήμερα το πρωί έφυγε ο Μεγάλος Νίκος Δημητράτος. Καλό Ταξίδι Κύριε Νίκο...




Στίχοι Νίκος Γκάτσος:

Εσείς που βάλατε την έγνοια προσκεφάλι
κι είχατε στρώμα της ζωής την ερημιά
Εσείς που χρόνια δε σηκώσατε κεφάλι
και καλοσύνη δε σας άγγιξε καμιά

Ηρθε ο καιρός, ήρθε ο καιρός
πάνω στου κόσμου την πληγή
ήρθε ο καιρός, ήρθε ο καιρός
να ξαναχτίσετε την γη.

Εσείς αδέρφια που ποτέ δεν βγάλατε άχνα
κι ούτε ξημέρωσε στην πόρτα σας γιορτή
εσείς που η πίκρα σας πλημμύρισε τα σπλάχνα
κι όλοι σάς βλέπανε σαν άγραφο χαρτί.



Ο Νίκος Δημητράτος γεννήθηκε στις 6 Μαρτίου του 1942 στην Αθήνα. Σπούδασε σολφέζ, βυζαντινή μουσική και θέατρο στη σχολή του Γρηγόρη Βαφιά. Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο σε δύο παραστάσεις-σταθμούς κατά την περίοδο της δικτατορίας: αρχικά το 1971 στο "Παραμύθι Χωρίς Όνομα" του Ι. Καμπανέλλη με τον θίασο της Νέας Πορείας και στη συνέχεια στην ιστορική παράσταση "Το Μεγάλο Μας Τσίρκο" του Ι. Καμπανέλλη με τον θίασο της Τζ. Καρέζη και του Κ. Καζάκου- μία παράσταση που σηματοδότησε την έναρξη της πολυετούς συνεργασίας του με τον Σταύρο Ξαρχάκο. Επίσης συνεργάστηκε με τον θίασο του Γ. Μιχαλακόπουλου και με τον Μ. Βολανάκη, ενώ έπαιξε και έγραψε τη μουσική για την παράσταση του "Ματωμένου Γάμου" (Φ. Γκ. Λόρκα) στο θέατρο Στοά του Θ. Παπαγεωργίου και της Λ. Πρωτοψάλτη. Συνεργάστηκε επίσης με το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης στην παράσταση "Μιας Πεντάρας Νιάτα" (Κ. Πρετεντέρη-Α. Γιαλαμά) σε σκηνοθεσία Ν. Νικολάου καθώς και με το Παιδικό Στέκι" του Εθνικού Θεάτρου στην παράσταση "Η Χώρα Των Πουλιών" (διασκευή του Γ. Καλαντζόπουλου στις "Όρνιθες" του Αριστοφάνη).

Στο τραγούδι εμφανίστηκε κατά την εποχή του Νέου Κύματος στις μπουάτ της Πλάκας. Με αφετηρία την παράσταση "Το Μεγάλο Μας Τσίρκο", ο Νίκος Δημητράτος συμπορεύθηκε καλλιτεχνικά επί σειρά ετών με τον Σταύρο Ξαρχάκο στη δισκογραφία, τον κινηματογράφο και το θέατρο, ενώ συνεργάστηκε και με άλλους σημαντικούς συνθέτες όπως ο Σταύρος Κουγιουμτζής, ο Χρήστος Λεοντής, ο Δήμος Μούτσης, ο Ηλίας Ανδριόπουλος, ο Γιώργος Χατζηνάσιος, ο Μίμης Πλέσσας, ο Νότης Μαυρουδής, ο Δημήτρης Λάγιος, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, ο Δημήτρης Λέκκας και ο Θοδωρής Ξυδιάς. Παράλληλα συμμετείχε σε συναυλίες και μουσικές παραστάσεις με πολλούς ακόμα σημαντικούς Έλληνες τραγουδιστές και μουσικοσυνθέτες, όπως Μάρκος και Στέλιος Βαμβακάρης, Σωτηρία Μπέλλου, Νίκος Ξυλούρης, Απόστολος Καλδάρας, Ελένη Βιτάλη, Θανάσης Γκαϊφύλλιας, Σωτηρία Λεονάρδου κ.α.

Μερικές σημαντικές δισκογραφικές δουλειές στις οποίες συμμετείχε:

"Το Μεγάλο μας Τσίρκο" (μουσική Σταύρου Ξαρχάκου, στίχοι Ιάκωβου Καμπανέλλη)
"Νυν Και Αεί" (μουσική Σταύρου Ξαρχάκου, στίχοι Νίκου Γκάτσου)
"Ενθύμιον ‘76" (μουσική Σταύρου Ξαρχάκου)
"Ρεμπέτικο" (μουσική Σταύρου Ξαρχάκου, στίχοι Νίκου Γκάτσου)
"Εικόνες" (μουσική Ηλία Ανδριόπουλου, στίχοι Μάνου Ελευθερίου, Ε. Θαλασσινού)
"Ο Καραγκιόζης Και Οι Βάτραχοι Του Αριστοφάνη" (μουσική Δημήτρη Λέκκα, κείμενα-στίχοι Γ. Παυριανού σε συνεργασία με τον Ευγένιο Σπαθάρη)
"Ο Ήλιος Ο Ηλιάτορας" (μουσική Δημήτρη Λάγιου, ποίηση Οδυσσέα Ελύτη)
"Μη Φοβάσαι Τη Φωτιά" (μουσική Δημήτρης Παπαδημητρίου, στίχοι Λίνας Νικολακοπούλου, Νίκου Δημητράτου)
"Καημοί της Αυλής" (του Μίμη Πλέσσα)
"Ανωτάτη Ζαμπετική" (ανέκδοτα τραγούδια του Γιώργου Ζαμπέτα)
"Carte Postale" (μουσική Νότη Μαυρουδή, στίχοι Ηλία Κατσούλη)
"Χωρίς Παρέα" (μουσική Θοδωρή Ξυδιά, στίχοι Λάκη Λαζόπουλου, Θ. Ξυδιά)
"Sea And Fire" (Nahum Heiman και Hani Livne σε τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι)

Το 1997, στα πλαίσια των εκδηλώσεων της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας ’97 στη Θεσσαλονίκη, συμμετείχε ως ηθοποιός και σολίστας στο Ορατόριο του Γιώργου Χατζηνάσιου "Η Άλωση Της Πόλης", με τη Συμφωνική Ορχήστρα της Σόφιας και την 70μελή χορωδία της Χαλκιδικής υπό τη διεύθυνση του Γ. Κοντογεωργίου.

Πήρε μέρος ως τραγουδιστής και ηθοποιός στην ταινία του Κώστα Φερρή "Ρεμπέτικο", ενώ ως ηθοποιός συμμετείχε σε αρκετές ταινίες, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται οι βραβευμένες "Κλειστή Στροφή" και "Η Εποχή Των Δολοφόνων" του Νίκου Γραμματικού, "Ο Τοίχος" του Στ. Παυλίδη, "Σενάριο" του Μαυροειδή, "Δικτάτωρ Καλεί Θανάση" του Πάνου Γλυκοφρύδη κ.α.

Το 1991 απέσπασε το Κρατικό Βραβείο β’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία "Άντε Γεια" του Γιώργου Τσεμπερόπουλου.

Επίσης συμμετείχε σε πολλές παραστάσεις στο "Θέατρο Της Δευτέρας" της ΕΡΤ, στα "Παιδικά Παραμύθια" του Νίκου Πιλάβιου καθώς και σε σήριαλ όπως "Οι Έμποροι Των Εθνών" του Κώστα Φερρή, "Παράξενος Ταξιδιώτης" του Βασίλη Γεωργιάδη, "Πυρ Και Μανία" του Άγγελου Πυριόχου, "Μη Φοβάσαι Τη Φωτιά" και "Η Ζωή Που Δεν Έζησα" της Μιρέλλας Παπαοικονόμου, "Στρας" της Ελένης Ακρίτα και του Γιώργου Κυρίτση, "Βαμμένος Ήλιος" της Γιοβάννας, "Τζιβαέρι" και "Σημάδι του Έρωτα" του Λευτέρη Καπώνη, "Ανατομία Ενός Εγκλήματος" του Πάνου Κοκκινόπουλου κ.α.

Η κηδεία του θα γίνει την Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου στο Νεκροταφείο του Βύρωνα, στις 2.30 μ.μ.

Η οικογένειά του επιθυμεί, αντί στεφάνων, προσφορά χρημάτων στη Μη Κυβερνητική Οργάνωση “Κιβωτός του Κόσμου”.

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου