Keep calm

από e-mail

 

Παράνοια...

από e-mail

 

Εγώ πάντως δεν είμαι Χελίν!

 

 http://sarantakos.wordpress.com/2012/04/25/helin/

Κυκλοφορεί ένα βιντεάκι στην ελληνική μπλογκόσφαιρα, στο οποίο μια γλυκύτατη κοπέλα, που μετά έμαθα πως είναι ηθοποιός και πως λέγεται Κατερίνα Μουτσάτσου (εγώ ήξερα μόνο την Αναστασία), αρχίζει να μας μιλάει για τον εαυτό της και για την πατρίδα της, την Ελλάδα, σε μια προσπάθεια να κλονίσει ορισμένα στερεότυπα που λέγονται για τους Έλληνες, ότι είναι απατεώνες και κοιμισμένοι δημόσιοι υπάλληλοι. Όσο προχωράει το βίντεο, και με μουσική υπόκρουση τον εθνικό μας ύμνο, η όμορφη κοπέλα αρχίζει να θυμώνει, να υψώνει τη φωνή της, οι κινήσεις της γίνονται σπασμωδικές, σχεδόν υστερικές, τα μάτια της γουρλώνουν ανησυχητικά ενώ και τα λεγόμενά της χάνουν τη συνοχή τους. Μετά το πρώτο λεπτό η κοπέλα έχει φτάσει στο σημείο να χτυπιέται, είναι πια σαφώς επιθετική προς τους θεατές της, ενώ ταυτόχρονα φωνάζει ότι “μπορώ να κολυμπήσω στα νερά 6.000 νησιών” ή “η οικογένειά μου είναι θεσμός ιερός”, λες και κάποιος της πρόσβαλε την ιερότητα ή της αμφισβήτησε τον αριθμό των νησιών. Κι ενώ πλησιάζει την παράκρουση, φωνάζει “με αποκαλούν Γκρικ, αλλά εγώ είμαι Χελίν, με λένε Κατερίνα και είμαι Χελίν”.

Όμως, μην αρκεστείτε στη δική μου περιγραφή, δείτε το βίντεο αν δεν το έχετε ήδη δει:
Βλέπω σε διάφορους ιστοτόπους ότι πολλοί συγκινήθηκαν από το βίντεο και αισθάνθηκαν περήφανοι ενώ άλλοι το χαρακτήρισαν ανόητο, ένας γνωστός μου από το φέισμπουκ το βρήκε συγκλονιστικό, ενώ άλλοι τραβάνε τα μαλλιά τους από απόγνωση. Τώρα που το είδατε θα έχετε διαμορφώσει την άποψή σας, αλλά ο βασικός μου σκοπός δεν είναι να κρίνω το βιντεάκι καθαυτό. Πάντως, ας πω παρεμπιπτόντως την άποψή μου: φοβάμαι πως δεν πετυχαίνει το σκοπό του, δηλαδή να κλονίσει τα στερεότυπα για τους Έλληνες, φοβάμαι ότι πείθει μόνο τους πεπεισμένους (αυτό που λεν οι Άγγλοι preaching to the converted) και ότι δεν καταφέρνει να πείσει το κοινό για το οποίο φτιάχτηκε, δηλαδή τους πάμπολλους καλοπροαίρετους μη Έλληνες. Η κοπέλα είναι συμπαθέστατη, αλλά αυτό δεν αρκεί. Και πέρα απ’ αυτό, βλέποντάς το αισθάνθηκα άσχημα, γιατί πολλά από τα επιχειρήματα τα βρήκα εντελώς άκυρα -ενώ άρχιζε καλά με την αποκαθήλωση των στερεοτύπων, όσο συνέχιζε χειροτέρευε.
Ίσως βέβαια να είμαι αρνητικά προδιατεθειμένος επειδή, το ομολογώ, βρήκα αφύσικο, υπερβολικό, το παίξιμο της Κ. Μουτσάτσου, έτσι όπως χτυπιέται και ωρύεται. Ίσως όμως την αδικώ, επειδή όπως έμαθα αργότερα, το βιντεάκι είναι εμπνευσμένο, ας πούμε, άλλοι θα έλεγαν αντιγραμμένο, από μια διαφήμιση μπίρας (!), της καναδικής μπίρας Canadian. Ας δούμε κι αυτό το βιντεάκι, στο οποίο ο ηθοποιός, αφού αναιρέσει κάποια στερεότυπα που λέγονται για τους Καναδούς (ότι είναι ξυλοκόποι, τρώνε χάμπουργκερ και ζούνε σε ιγκλού) δηλώνει για ποιο λόγο είναι περήφανος που είναι Καναδός και στο τέλος φωνάζει “I am a Canadian”, ενώ στο φόντο προβάλλει η μπίρα Canadian.
Αν ξαναδούμε το ελληνικό βιντεάκι έχοντας κατά νου το καναδικό, τότε δικαιολογούνται ενμέρει οι άγαρμπες χειρονομίες της Κ. Μουτσάτσου, αφού είναι αντιγραμμένες από το πρωτότυπο, αλλά και χάνεται κάθε πρωτοτυπία του ελληνικού βιντεακιού, έτσι όπως είναι ξεπατηκωμένο από το καναδέζικο. Και βέβαια σε πολλούς δεν θα αρέσει που η πατρίδα πλασάρεται με όρους μπίρας καθώς στο ποίημα του Πανσέληνου, που ο μπακάλης είχε κολλήσει τον Παρθενώνα “για ρεκλάμα, σ’ ένα βαρέλι απάνω από σαρδέλες”
Αλλά αυτά είναι θέμα γούστου, στο κάτω κάτω για ιδιωτική πρωτοβουλία πρόκειται -ξαναλέω, αισθάνθηκα λίγο αμήχανα βλέποντας το υπερβολικό παίξιμο και τα ασυνάρτητα επιχειρήματα, αλλά ελπίζω ότι δεν θα το δουν και πολλοί ξένοι και έτσι κι αλλιώς μόνο την κ. Μουτσάτσου δοξάζει ή ρεζιλεύει, κανέναν άλλο.
Εγώ θέλω να πω κάτι άλλο, επειδή, όπως και η κυρία Μουτσάτσου που έχει ζήσει αρκετά χρόνια στην Αμερική ή στην Πόλη, έτσι κι εγώ εδώ και πολλά χρόνια ζω τον περισσότερο καιρό στο εξωτερικό -αλλά εγώ λέω ότι είμαι Γκρικ, Γκρεκ, Γκρίχε, Γκρέκο, Γριέγο, όχι αυτό το αχώνευτο Χελίν. Στα ελληνικά φυσικά είμαστε Έλληνες και ζούμε στην Ελλάδα, αλλά στις άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες το όνομα με το οποίο γνωρίζουν τη χώρα μας όλοι οι εταίροι μας είναι το Greece, Grèce, Griechenland ή κάποιο άλλο από τις παραλλαγές του. H ρίζα που αρχίζει από gr- είναι πανταχού παρούσα σε όλες αυτές τις γλώσσες και, όπου δεν είναι, αυτό οφείλεται στους φωνητικούς νόμους της γλώσσας. Λογουχάρη, Φιλανδοί και Εσθονοί δεν αγαπούν το γκρ- στην αρχή των λέξεων, γι’ αυτό και την Ελλάδα τη λένε Kreikka και Kreeka αντίστοιχα. Όμοια κι οι Τσέχοι (Řecko). Αντίθετα, οι λαοί προς ανατολάς μας χρησιμοποιούν ονομασία που προέρχεται από τη ρίζα yun-, ας πούμε γιουνάν στα αραβικά και τα τούρκικα, γιαβάν στα εβρέικα. Δεν θα επεκταθώ επειδή αξίζει να αφιερώσω ειδικό άρθρο, αλλά βέβαια η ονομασία αυτή προέρχεται από τους Ίωνες.
Δεν είναι όμως σπάνιο μια χώρα να ονομάζεται διαφορετικά στη γλώσσα της απ’ ό,τι στις άλλες γλώσσες. Η Φινλανδία που λέγαμε είναι Suomi στα φιλανδικά και Finland (ή Φιν-κάτι) στις περισσότερες άλλες γλώσσες. Η Γερμανία είναι Allemagne στα γαλλικά, Germany στα αγγλικά, Nemecko στα τσέχικα -και Deutschland στα γερμανικά. Έτσι και η Ελλάδα. Τότε γιατί να μας πειράζει το Greek; Γιατί βέβαια δεν είναι μόνο η Κ. Μουτσάτσου που απορρίπτει το Greek υπέρ του Hellene, είναι και πολλοί άλλοι συνέλληνες, ιδίως τις δύο τελευταίες δεκαετίες.
Δεν μπορώ να μπω στο μυαλό τους, αλλά υποθέτω ότι η ονομασία Greek δεν αρέσει επειδή θεωρείται ξενόφερτη, ενώ το Hellene ολοφάνερα είναι ελληνικό. Αλλά και το Greek ελληνική αρχή έχει, κι ας μην του πολυφαίνεται. Οι Γραικοί ήταν πανάρχαιο ελληνικό φύλο. Στα Μετεωρολογικά του (352b), ο Αριστοτέλης, μιλώντας για την “αρχαία” όπως την αποκαλεί Ελλάδα, την τοποθετεί μεταξύ Αχελώου και Δωδώνης, και λέει: ώκουν γαρ οι Σελλοί ενταύθα και οι καλούμενοι τότε μεν Γραικοί νυν δ’ Έλληνες. Τότε Γραικοί, τώρα Έλληνες. Κατά τη μυθολογία μάλιστα, ο Γραικός ήταν γιος του Δία και της Πανδώρας, κόρης του Δευκαλίωνα. Κι επειδή οι Γραικοί ήταν δυτικό ελληνικό φύλο, οι εκ δυσμών γείτονες που τους γνώρισαν ονόμασαν Graecus όλους τους Έλληνες, ακριβώς όπως οι ανατολικοί γείτονες γνώρισαν ένα ανατολικό φύλο, τους Ίωνες, και είπαν όλους τους Έλληνες γιουνάν και γιαβάν. Με τον ίδιον άλλωστε τρόπο και οι Γάλλοι γνώρισαν τους Αλαμανούς, γειτονικό τους γερμανικό φύλο, και είπαν Allemands όλους τους Γερμανούς.
Το Γραικός συνέχισε να ακούγεται μέσα στους αιώνες, και από τα ύστερα βυζαντινά χρόνια ίσαμε τις αρχές του 20ού αιώνα ήταν ένα από τα τρία εθνικά ονόματα των Ελλήνων, πλάι στο Έλληνας και το Ρωμαίος/Ρωμιός. Κι αυτό το θέμα είναι τεράστιο και δεν σκοπεύω να επεκταθώ τώρα, αλλά μερικά πολύ ωραία λέει σ’ ένα πρόσφατο άρθρο του ο Παντελής Μπουκάλας. Ποια είναι η ετυμολογία του Γραικός μη με ρωτήσετε, δεν το ξέρω, και δεν ξέρω αν το ξέρει και κανένας. Επίσης, θα σας παρακαλέσω να μην επεκταθεί η συζήτηση στους Γραικύλους, διότι είναι άλλο θέμα που αξίζει να το δούμε χωριστά. Πάντως, για να ανακεφαλαιώσουμε, το εθνωνύμιο Γραικός, αρχαίο, υπαρκτό αλλά σπάνιο στην αρχαιότητα, περνάει στη Δύση και δίνει το Graecus απ’ όπου τα διάφορα σημερινά Greek, Grec κτλ. αλλά δεν παύει να είναι ελληνικής αρχής. Επομένως, αν δεν μας αρέσει το Greek επειδή είναι ξενόφερτο, πέφτουμε έξω.
Υπάρχει μια δεύτερη αιτία για να μην μας αρέσει το Greek. Να θυμόμαστε τα διάφορα λεξιλογικά στερεότυπα, π.χ. τη σημασία grec = χαρτοκλέφτης (που γι’ αυτήν φταίει τάχα ο Θεόδωρος Άπουλος), το it’s all Greek to me, για να μην πούμε και τις αγγελίες περί Greek sex στα ειδικά περιοδικά (εμείς το λέμε οθωμανικό). Ή ακόμα να θεωρούμε ότι αν οι Greeks γίνουν Hellenes θα ξεχαστεί το Greek statistics που, δίκαια ή άδικα, λένε οι ξένοι. Καμιά φορά, στις εταιρίες το κόλπο της μετονομασίας πετυχαίνει και η υπερχρεωμένη Swissair μετατρέπεται στην νέα και άσπιλη Swiss (ή η ΠΑΕ Πανιώνιος στην ΠΑΕ Νέος Πανιώνιος). Στις χώρες και τους λαούς δεν μπορείς να πετάξεις τόσο εύκολα τις αποσκευές σου, ούτε και σε συμφέρει. Μπορεί να ανακοινώσουμε ότι το όνομα της χώρας μας έγινε Hellas, και να ζητάμε να την αποκαλούν έτσι, αλλά συνήθως αυτό το κάνουν χώρες που βγαίνουν από την αποικιοκρατία και θέλουν να αποτινάξουν το ξενόφερτο αποικιακό τους όνομα, σαν την Άνω Βόλτα που έγινε Μπουρκίνα Φάσο ή τη Δαχομέη που έγινε Μπενίν. Ολοφάνερα, αυτό δεν ισχύει στην περίπτωσή μας. Επίσημα τουλάχιστο, αποικία δεν είμαστε.
Λοιπόν, την εκστρατεία της Κ. Μουτσάτσου και των άλλων να αλλάξει το εθνωνύμιό μας από Greek, Grec, Grieche σε Hellene (κτλ.) δεν τη συμμερίζομαι, και όχι μόνο επειδή πρακτικά είναι  εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, αλλά επειδή και το Greek ελληνική αρχή έχει και έχει ήδη μια πολιτισμική ιστορία πολλών αιώνων. Πέρα από αυτό, όπως εύστοχα είπε ο Νίκος Λίγγρης στη Λεξιλογία, όποιος ξέρει αγγλικά καταλαβαίνει ότι η ομοιότητα του Hellas / Hellene με το αγγλ. hell = κόλαση είναι καταδικαστική για το νέο όνομα -για να μην πούμε για το λογοπαιγνιο Hell-ass που ήδη το χρησιμοποιούν εναντίον της Ελλάδας οι ακατονόμαστοι γείτονες (με το δίκιο τους βέβαια όταν ο κάθε καφενές της ελληνικής επικράτειας βγάζει φερμάνια και τους ονομάζει Σκόπια, Δαρδανία, Παιονία κτλ.). Φανταστείτε να υιοθετήσουμε εμείς οι ίδιοι το Hellas / Hellene, γλέντι που θα γίνει.
Δυο-τρία θεματάκια ακόμα για το βιντεάκι της Κ. Μουτσάτσου.
Καταρχάς, το ότι οι αρχαίοι Έλληνες εφεύραν την ιδέα της ελεύθερης αγοράς νομίζω ότι σηκώνει πολύ νερό. Και βέβαια, το επιχείρημα “αν έχω χρέη είναι επειδή οι πρόγονοί μου εφεύραν την ελεύθερη αγορά κι αν μπορείτε να με κρίνετε είναι επειδή οι πρόγονοί μου εφεύραν την έννοια της κριτικής” είναι χειρότερο κι από το “όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες….” .
Έπειτα, στο τέλος του βιντεακιού, και ενώ ακούγεται η πρώτη στροφή του εθνικού ύμνου, πέφτουν στη μαύρη οθόνη οι εξής φράσεις:
Dedicated to all Hellenes in world…
“Anybody can be a Hellene, by his heart, his mind, his spirit…” (Socrates)
And to those who are self-critiquing on how to make the world more and more equal
Because, Hellenism is still a process and will be till the end of times.
Με όλο το θάρρος, αλλά νομίζω ότι και η πρώτη και η τέταρτη φράση έχουν λάθη στα αγγλικά. Εγώ θα έβαζα “in the world” στην πρώτη, στην τέταρτη δεν θα έβαζα κόμμα μετά το Because, ενώ νομίζω σωστότερο το till the end of time, όσο κι αν υπάρχει τραγούδι της Μπιγιονσέ με end of times.
Επίσης, η τρίτη πρόταση είναι πολύ κακογραμμένη. Πέρα από το ότι το self-critique είναι οριακά αγγλικά, τι να σημαίνει άραγε η πρόταση; Σε όσους κάνουν αυτοκριτική σχετικά με το πώς να κάνουν τον κόσμο ολοένα και πιο ίσο; Και τι σημαίνει αυτό;
Και, τέλος, κοιτάξτε το αρχαίο ρητό του Σωκράτη, που θυμίζει Ισοκράτη avant la lettre, ξέρετε το “ελληνικής παιδείας μετέχοντες”. Είναι αυθεντικό του Σωκράτη; Πολύ αμφιβάλλω. Έψαξα λίγο τον Πλάτωνα και δεν το βρήκα -δεν λέω ότι δεν υπάρχει, αλλά εγώ δεν το βρήκα. Μπορεί να μου ξέφυγε, μπορεί να είναι σε άλλη πηγή, αλλά πιο πιθανό βρίσκω να είναι κατασκευασμένο. Κι έχω τη φριχτή υποψία ότι κάποιος θυμόταν στο περίπου το ρητό του Ισοκράτη και το όνομά του, κι έτσι γεννήθηκε στα αγγλικά το ανύπαρκτο ρητό του Σωκράτη. Μακάρι να κάνω λάθος, κι αν διαβάζει κανείς γνωστός της Κ. Μουτσάτσου, ας τη ρωτήσει να μας πει πώς είναι στα (αρχαία) ελληνικά το ρητό. Κι ας της πει ότι το Γκρικ είναι επίσης ελληνικό, γιατί εγώ δεν θέλω καθόλου να είμαι Χελίν.

Ανοιχτή επιστολή προς τους Έλληνες από τους Σταύρο Ξαρχάκο και Γιώργο Κοντογιώργη: Εξαφανίστε τους πολιτικούς πρωταίτιους της καταστροφής!

http://hassapis-peter.blogspot.com/2012/04/blog-post_7982.html

Ανοιχτή επιστολή προς τους Έλληνες από τους Σταύρο Ξαρχάκο και Γιώργο Κοντογιώργη

Αισθανόμαστε ότι έχουμε χρέος ως πολίτες αυτής της χώρας, να απευθυνθούμε στους συμπολίτες μας, να τους διατυπώσουμε τη γνώμη μας και να τους καλέσουμε να συνειδητοποιήσουν ότι το ελληνικό πρόβλημα έχει ως πρωτογενή αιτία το ιδιοτελές όσο και δυναστικό κράτος, που....

εγκατέστησε το κομματικό σύστημα στη χώρα από τη δεκαετία του 1980. Ότι δηλαδή η έξοδος από την κρίση προϋποθέτει την άρση των πυλώνων  που οδήγησαν στην καταστροφή: Οι οποίοι είναι: η κομματική ιδιοποίηση του πολιτικού συστήματος, το δυναστικό και εκφαυλισμένο κράτος και η νομοθεσία που θεσμοθετεί τη διαπλοκή και τη διαφθορά. Να αντιληφθούν, επομένως, ότι η λύση δεν βρίσκεται στην εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία, αφού η πολιτική τάξη εξάντλησε τα όριά της: ούτε θέλει ούτε μπορεί να αλλάξει και μάλιστα να υπερβεί τον εαυτό της. 

            Δύο χρόνια από τη στιγμή που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έριξε τη χώρα στο λάκκο των λεόντων, η πολιτική τάξη δεν έπραξε το παραμικρό όχι μόνο για να άρει τα αίτια της κρίσης, που στο σύνολό της δημιούργησε, αλλά και για να δείξει την παραμικρή διάθεση μεταμέλειας και αλλαγής πορείας. Διαγκωνίζεται πάνω στα συντρίμμια της χώρας για να υφαρπάσει τη λαϊκή νομιμοποίηση με ψευδή διλήμματα του τύπου "μνημόνιο ή χρεωκοπία", "ευρώ ή δραχμή", "σταθερότητα ή ακυβερνησία", ενώ είναι απολύτως βέβαιο ότι η χώρα δεν θα αποφύγει ούτε τη χρεωκοπία ούτε ίσως την επάνοδο στη δραχμή, εάν δεν αρθούν τα αίτια της κρίσης.

            Η Ελλάδα της δημιουργίας και του πολιτισμού είναι όμηρος των ολιγαρχικών συμμοριών που ύφανε η πολιτική τάξη στο σύνολο του κράτους, οι οποίες τη λυμαίνονται και τη σπιλώνουν. Συνένοχες στον κατήφορο αυτό, είναι τόσο οι "μνημονιακές" δυνάμεις, που έριξαν τη χώρα βορά στη διεθνή των αγορών, όσο και οι "αντι-μνημονιακές" δυνάμεις, το σύνολο σχεδόν της πολιτικής τάξης.

            Η ελληνική κοινωνία παρίσταται μάρτυρας μιας άγονης αντιπαράθεσης των πολιτικών δυνάμεων, που επικεντρώνεται στο σύμπτωμα -στα υπέρ ή κατά του μνημονίου-, προκειμένου να αντιπαρέλθουν το πραγματικό πρόβλημα, δηλαδή τηνάρνησή τους να εναρμονισθούν με το συμφέρον της κοινωνίας και της χώρας.

            Υπεραμύνονται με πάθος τα προκλητικά τους προνόμια, τις ευφάνταστες ασυλίες τους, το "δικαίωμά" τους να μην υπάγονται στη δικαιοσύνη, να διαπλέκονται με σκοπό τη διαφθορά, να μην αγγίζουν τη δημόσια διοίκηση και τη δικαιοσύνη για να την χρησιμοποιούν προς όφελος των ιδίων και της "πολιτικής τους πελατείας", με την κάλυψη του ίδιου του Συντάγματος. Η κοινωνία των πολιτών έχει αναδειχθεί στον πρωταρχικό και μείζονα εχθρό του συνόλου της πολιτικής τάξης.

            Έχοντας επίγνωση της εμμονής αυτής της πολιτικής τάξης να μην αγγίξει, μέχρι σήμερα, το απεχθές της σύστημα, η ελληνική κοινωνία δεν έχει άλλη επιλογή παρά να αναζητήσει τρόπους ώστε πολιτικοί και κράτος να αισθάνονται καθημερινά την ανάσα της. Να πιστέψει ότι η αλλαγή του μίγματος της ακολουθούμενης πολιτικής, θα διέλθει, σε πρώτη φάση, μόνο από τον εξαναγκασμό της πολιτικής τάξης να εναρμονισθεί με το κοινό συμφέρον, δηλαδή με την κατάλυση του λεηλατικού της καθεστώτος. Και στη συνέχεια, με την ανάκτηση μέρους, τουλάχιστον, της πολιτικής της κυριαρχίας, με την θεσμική συνεκτίμηση της βούλησής της στο πολιτικό σύστημα, με την καθιέρωση του "ελέγχειν" και του "ευθύνειν" του πολιτικού προσωπικού, για τα πεπραγμένα του. Να αντιληφθεί, τελικά, ότι η παντοδυναμία της κομματοκρατίας και των αγορών συναρτάται άμεσα από τον δικό της αποκλεισμό από το πολιτικό σύστημα. Σε τελική ανάλυση, η κοινωνία ως ο λόγος ύπαρξης και της πολιτικής τάξης και των αγορών.

            Οι εκλογές, παρόλον ότι γίνονται με σημαδεμένα χαρτιά και με προκλητικά αντισυνταγματικές μεθοδεύσεις, δίνουν τη μοναδική δυνατότητα στην κοινωνία των πολιτών να εξαφανίσει τους πολιτικούς πρωταίτιους της καταστροφής, να εξαναγκάσει την πολιτική τάξη, θέτοντάς την σε κατ'οίκον περιορισμό, να αλλάξει άρδην ή, εάν όπως όλα δείχνουν, επιλέξει την αντίσταση, να την οδηγήσει στην κατάρρευση, προκειμένου, πριν να είναι αργά, να έρθουν στο προσκήνιο δυνάμεις που θα οδηγήσουν στην υπέρβαση του δυναστικού καθεστώτος.

            Είναι προφανές πια ότι η πολιτική τάξη αποτελεί την μείζονα απειλή. Η παραμονή μας στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση και στο ευρώ, η αποτροπή της περαιτέρω εξαθλίωσης και της ταπείνωσης της κοινωνίας, η ίδια η ύπαρξη της χώρας, διέρχονται αποκλειστικά από την υπέρβαση του συστήματος που θεσμοθετεί την κομματοκρατία και το δυναστικό κράτος.

            Η χώρα έχει επείγουσα ανάγκη από ένα μνημόνιο εναντίον του κράτους και όχι εναντίον της κοινωνίας. Διότι εάν αυτό δεν συμβεί, ακόμη και αν η ελληνική κοινωνία προσφέρει δωρεάν την εργασία της ή τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας, ουδείς θα αποδεχθεί να επενδύσει στο μέτρο που θα γνωρίζει ότι τον αναμένουν τα πιράνχας της γραφειοκρατικής ιδιοποίησης, της διαπλοκής και της διαφθοράς να τον κατασπαράξουν.  Εκτός και αν η Ελλάδα μεταβληθεί σε "μη χώρα", σε ομοίωμα κράτους, χρήσιμο ως προνομιακή χωματερή της διεθνούς των αγορών, για τις ενδο-ευρωπαϊκές ηγεμονικές διεργασίες και ως "χώρος" πρόσφορος στα διεθνή παίγνια.

            Η ελληνική κοινωνία οφείλει να γνωρίζει ότι, στο πλαίσιο αυτό, θα έχει να επιλέξει ανάμεσα σε μια νέα προσφυγιά και στην οριστική της εξαθλίωση και υποτέλεια.

Αθήνα, 27/4/2012

Οι υπογράφοντες

Σταύρος Ξαρχάκος, Γιώργος Κοντογιώργης,

Συνθέτης                  Καθηγητής

Από:  contogeorgis

Γενόσημα και για την στυτική...δυσλειτουργία!!!

http://www.antinews.gr/2012/04/29/158603/

Χαράς ευαγγέλια για τους μερακλήδες που … δυσκολεύονταν να τα καταφέρουν.

Εκτός από το θαυματουργό Viagra, υπάρχει τώρα και ένα γενόσημο φάρμακο, που όχι μόνο υπόσχεται στύση, αλλά την πετυχαίνει μέσα σε 15 μόλις λεπτά, δυο φορές δηλαδή πιο γρήγορα από το Viagra!

Πρόκειται για το avanafil  της Vivus, που εγκρίθηκε ήδη από τον αμερικανικό οργανισμό φαρμάκων FDA, και που οι ειδικοί αναλυτές αναμένουν να ξεπεράσει του χρόνου σε πωλήσεις τα $70 εκατομμύρια. Ενδεικτικά αναφέρεται, ότι το Viagra είχε πωλήσεις ύψους $2 δισ  πέρσι.

Το νέο φάρμακο έχει τις ίδιες ιδιότητες με το Viagra και το  Cialis, και αυξάνει και αυτό την ροή του αίματος.

Παράλληλα, η φαρμακοβιομηχανία Vivus έχει έναν ακόμη «νικητή» στα σκαριά, το  Qnexa, που μάλλον αποτελεί το πρώτο φάρμακο καταπολέμησης της παχυσαρκίας τα τελευταία 13 χρόνια. Αυτό το διάστημα εξετάζεται από την FDA, και σύντομα αναμένεται η τελική του έγκριση

http://www.bloomberg.com/news/2012-04-27/vivus-pill-promising-faster-than-viagra-erection-approved.html

S.A.

Το τέλος των ψευδαισθήσεων / του Πολ Κρούγκμαν

http://olympia.gr/2012/04/29/%CF%84%CE%BF-%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%88%CE%B5%CF%85%CE%B4%CE%B1%CE%B9%CF%83%CE%B8%CE%AE%CF%83%CE%B5%CF%89%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%BF%CE%BB-%CE%BA%CF%81%CE%BF/

Death of a Fairy Tale

©New York Times

Την τελευταία διετία, οι περισσότεροι πολιτικοί και εμπειρογνώμονες της Ευρώπης -και πολλοί πολιτικοί και εμπειρογνώμονες της Αμερικής- έπεσαν θύμα ενός καταστρεπτικού οικονομικού δόγματος: σύμφωνα με το δόγμα αυτό, οι κυβερνήσεις δεν έπρεπε να αντιδράσουν στις έντονες υφεσιακές πιέσεις στις οικονομίες τους όπως επιτάσσει η οικονομική θεωρία -αυξάνοντας δηλαδή τις δημόσιες δαπάνες ώστε να αντισταθμιστεί η μείωση της ζήτησης των νοικοκυριών- αλλά με δημοσιονομική λιτότητα και περικοπές των δαπανών με στόχο την ισοσκέλιση των προϋπολογισμών τους.

Οι επικριτές αυτής της επιλογής προειδοποιούσαν εξαρχής πως η λιτότητα εν μέσω ύφεσης το μόνο που θα πετύχαινε θα ήταν η επιδείνωση της ύφεσης. Αλλά οι «λιτοτιστές» επέμεναν πως θα συμβεί ακριβώς το ανάποδο. Πώς αυτό; Χάρη στην «εμπιστοσύνη»! «Οι πολιτικές που εμπεδώνουν την εμπιστοσύνη θα χαλυβδώσουν τις οικονομίες, δε θα τις εξασθενήσουν», δήλωνε ο Ζαν-Κλοντ Τρισέ (Jean-Claude Trichet), πρώην πρόεδρος της «ευρωπαϊκής κεντρικής τράπεζας» (ΕΚΤ) και τον ισχυρισμό αυτό επαναλάμβαναν στα καθ’ ημάς οι Ρεπουμπλικάνοι στο κογκρέσο. Όπως το έθετα τότε, ήθελαν να μας πείσουν πωςυπήρχε μια νεράιδα της «εμπιστοσύνης» που θα κατέφτανε να επιβραβεύσει τους «λιτοτιστές» πολιτικούς για την δημοσιονομική τους αρετή.

Τα καλά νέα είναι πως πολλοί άνθρωποι με επιρροή παραδέχονται επιτέλους πως τέτοια νεράιδα δεν υπάρχει. Τα κακά νέα είναι πως παρά την παραδοχή αυτή, ελάχιστες είναι οι προοπτικές σύντομης αλλαγής πορείας στην Ευρώπη -ή εδώ στην Αμερική, όπου να μεν δεν ασπαστήκαμε ποτέ πλήρως αυτό το δόγμα, αλλά παρ’ όλα αυτά είχαμε μια de factoλιτότητα, με τη μορφή των πελώριων περικοπών στις δαπάνες και την απασχόληση σε πολιτειακό και ομοσπονδιακό επίπεδο.

Λοιπόν, σχετικά με αυτό το δόγμα: η επίκληση των θαυματουργικών ιδιοτήτων της «εμπιστοσύνης» είναι κάτι που ο Χέρμπερτ Χούβερ (Herbert Hoover) θα εύρισκε εξαιρετικά οικείο· και η πίστη στην «εμπιστοσύνη» πέτυχε στην Ευρώπη πάνω κάτω όσο είχε πετύχει στην Αμερική επί Χούβερ.Σε ολόκληρη την περιφέρεια της Ευρώπης, από την Ισπανία στη Λετονία, οι πολιτικές λιτότητας δημιούργησαν ύφεση αντάξια της μεγάλης κρίσης και ανεργία επίσης αντάξια της μεγάλης κρίσης·η νεράιδα της «εμπιστοσύνης» δεν εμφανίστηκε πουθενά, ούτε καν στη Βρετανία, που η επιστροφή της στη λιτότητα εδώ και δυο χρόνια είχε χαιρετιστεί με ουρανομήκη «ωσαννά» από τις πολιτικές ελίτ ένθεν κακείθεν του Ατλαντικού.

Αλλά τίποτα από αυτά δεν έπρεπε να μας εκπλήσσει, μιας που η επικείμενη αποτυχία των πολιτικών λιτότητας ήταν ανέκαθεν ολοφάνερη. Κι όμως, οι Ευρωπαίοι ηγέτες ξόδεψαν χρόνια ολόκληρα αρνούμενοι την πραγματικότητα, επιμένοντας πως όπου να ‘ναι οι εφαρμοζόμενες πολιτικές θα άρχιζαν να αποδίδουν και θριαμβολογώντας στην παραμικρή –αμελητέα- θετική ένδειξη. Ιδίως η από μακρόν ταλαιπωρούμενη Ιρλανδία κατονομάσθηκε ως μεγάλη επιτυχία, όχι άπαξ, αλλά δις, στις αρχές του 2010 και ξανά το φθινόπωρο του 2011. Κάθε φορά όμως, η υποτιθέμενη επιτυχία αποδεικνυόταν οφθαλμαπάτη: μετά από τρία χρόνια λιτότητας, η Ιρλανδία εξακολουθεί να μη δείχνει κανένα σημείο πραγματικής ανάκαμψης από μια οικονομική «βουτιά» που εκτίναξε την ανεργία της σε σχεδόν 15%.

Κι όμως, κάτι άλλαξε τις προηγούμενες λίγες εβδομάδες. Μια σειρά γεγονότων -ηκατάρρευση της ολλανδικής κυβέρνησης ενόψει της υιοθέτησης μέτρων λιτότητας, η καλή εμφάνιση του θολού πολέμιου της λιτότητας Φρανσουά Ολάντ (François Hollande) στον α’ γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών και μια έκθεση που δείχνει πως η σημερινή πορεία της Βρετανίας είναι χειρότερη από εκείνη της δεκαετίας του 1930, δείχνει πως επιτέλους ο τοίχος της εθελοτυφλίας έχει ραγίσει. Έξαφνα, οι πάντες παραδέχονται πως η λιτότητα δε λειτουργεί.

Η ερώτηση πλέον είναι τι προτίθενται να κάνουν γι’ αυτό. Η απάντηση φοβούμαι πως είναι: τίποτα το σπουδαίο!

Από τη μια, ενώ οι «λιτοτιστές» φαίνεται να έχουν εγκαταλείψει κάθε ελπίδα, εξακολουθούν να μένουν προσκολλημένοι στο φόβο -ήτοι στον ισχυρισμό πως χωρίς περικοπές των δαπανών, ακόμα και σε οικονομίες σε ύφεση, θα καταντήσουμε σαν την Ελλάδα, με τα επιτόκια δανεισμού στα ύψη.

Αλλά ο ισχυρισμός πως μόνο τα προγράμματα λιτότητας μπορούν να καθησυχάσουν τις αγορές, έχει αποδειχθεί εξίσου εσφαλμένος με τον ισχυρισμό πως μόνο η νεράιδα της «εμπιστοσύνης» μπορεί να επαναφέρει την ευημερία. Πέρασαν σχεδόν τρία χρόνια από τότε που η «Ουολ Στιρτ τζόρναλ» προειδοποιούσε πως ξεκίνησε η επίθεση στα αμερικανικά ομόλογα και στο χρέος των ΗΠΑ, κι όμως, έκτοτε τα επιτόκια δανεισμού δεν παρέμειναν απλά χαμηλά, αλλά μειώθηκαν στο μισό. Η Ιαπωνία προειδοποιείται για το πρόβλημα του χρέους της επί πάνω από μια δεκαετία· ως την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, δανείζεται με επιτόκιο μικρότερο του 1%

Οι σοβαροί αναλυτές πλέον επιχειρηματολογούν πως η δημοσιονομική πειθάρχηση μιας οικονομίας σε ύφεση λειτουργεί προφανώς αυτοκαταστροφικά: συρρικνώνοντας την οικονομία και πλήττοντας τα μελλοντικά εισοδήματα, η λιτότητα κατά πάσα πιθανότητα επιδεινώνει το χρέος, αντί να το βελτιώνει.

Την ώρα όμως που η νεράιδα της «εμπιστοσύνης» φαίνεται να έχει πεθάνει και θαφτεί για τα καλά, οι ιστορίες τρόμου με τα ελλείμματα εξακολουθούν να είναι δημοφιλείς. Οι υπερασπιστές της τρέχουσας βρετανικής οικονομικής πολιτικής απορρίπτουν κάθε σκέψη επανεξέτασής της, παρά την προφανή της αποτυχία δήθεν διότι τυχόν χαλάρωση της λιτότητας θα εκτόξευε το κόστος δανεισμού.

Τελικά ζούμε σε έναν κόσμο νεκροζώντανων οικονομικών πολιτικών, που ενώ θα έπρεπε να έχουν ενταφιαστεί προ πολλούς μετά την οφθαλμοφανή τους αποτυχία να εκπληρώσουν ό,τι υποσχέθηκαν, συνεχίζουν να κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Και ο Θεός μόνο ξέρει πότε θα τελειώσει αυτή η μεσοβασιλεία του ψεύδους.

Ο Paul Krugman είναι καθηγητής στο πανεπιστήμιο του «Πρίνστον» και επιφυλλιδογράφος στους «Νιου Γιορκ τάιμς». To 2008 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ οικονομίας

Πηγές:

http://www.ppol.gr/cm/index.php?Datain=7703&LID=1

http://www.nytimes.com/2012/04/27/opinion/krugman-death-of-a-fairy-tale.html?_r=2&ref=opinion

Ο Γιώργος Τράγκας για τον Συμπιλίδη

http://www.kourdistoportocali.com/articles/11115.htm

Από τον Γιώργο Τράγκα

Βρήκα τον μπελά μου, επειδή ανέσυρα από το αρχείο μου, μία συνέντευξη με τονΓιώργο Σιμπιλίδηπου πάρθηκε πριν από 17 χρόνια (1995). Δηλαδή, δύο χρόνια μετά την πτώση του Μητσοτάκη, την οποία είχε προκαλέσει- με εντολή του Αντώνη Σαμαρά- ο τότε βουλευτής Κιλκίς, Γιώργος Σιμπιλίδης. Εγώ, μετέδωσα την συνέντευξη, ως ένα ιστορικό ντοκουμέντο μίας περιόδου που εξακολουθεί μέχρι σήμερα να αναμασάται και να σχολιάζεται από εφημερίδες και κανάλια.
Όπως και να έχει –τότε- ήταν μία περίοδος που «γέννησε» το Μακεδονικό, την Πολιτική Άνοιξη και ήταν γεμάτη σκοτεινά παρασκήνια. Ας μην ξεχνάμε ότι, ο Σαμαράς έφερε το Πασόκ και τον Ανδρεά Παπανδρέου πάλι στα πράγματα, αφού στήριξε τον υποψήφιο του Πασόκ για Πρόεδρο της Δημοκρατίας (Στεφανόπουλο), είχε στενή συνεργασία- όπως όλα δείχνουν- με τα κέντρα εξουσίας που στήριζαν το Πασόκ και υπήρξαν εκτεταμένες αναφορές για οργανωμένα οικονομικά συμφέροντα που ήθελαν οπωσδήποτε την επάνοδο του Πασόκ στην εξουσία.
Εγώ όμως, με την συνέντευξη του Σιμπιλίδη, ήθελα να δώσω και τις θέσεις του ανθρώπου που έμεινε χωρίς δουλειά και χωρίς έσοδα για πολύ μεγάλο διάστημα αποφασίζοντας να «ρίξει» μία κυβέρνηση και αναλαμβάνοντας ένα τεράστιο ρίσκο απέναντι στον εαυτό του και στην οικογένεια του. Όπως και να έχει αυτή η εκπομπή είναι –πλέον- ένα ιστορικό υλικό. Δεν καταλαβαίνω γιατί προκάλεσε τέτοιες εκτεταμένες αντιδράσεις και πιέσεις προς τα μέσα ενημέρωσης που εργάζομαι αυτή την εποχή. Θέλω να επαναλάβω και να προειδοποιήσω: ορισμένα πράγματα αποδεσμεύονται στα 17 χρόνια… Άλλα στα 20 χρόνια και …άλλα μπορεί να έχουν δοθεί σε κάποιο συμβολαιογράφο να τα φυλάξει για την περίπτωση ανάγκης…. Εκείνο πάντως που ομολογώ ότι δεν καταλαβαίνω είναι ο φόβος ενόψει εκλογών για πράγματα που έγιναν πριν από 20 χρόνια.
Πρέπει να ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΗΝ ΣΚΙΑ ΣΟΥ… Πρέπει να έχει αδειάσει όλη η ψυχή σου, για να μην ανέχεσαι αναφορές στο οποιοδήποτε παρελθόν σε όποια σωστά ή λάθη έχεις κάνει. Πρέπει να έχεις πρόβλημα και καθόλου ανοχή προς οποιαδήποτε κριτική, πράγμα πολύ επικίνδυνο αν κατά τύχη κάτσεις τελικά στην καρέκλα. Γιατί τότε ο τόπος μπορεί να ζήσει μία πιο σκοτεινή περίοδο. Και η σημερινή δυσλειτουργία των δημοκρατικών θεσμών να γίνει ακόμη πιο μεγάλη… Και επειδή ΦΟΒΑΣΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΝΟΧΗ, να φτάσεις σε ακρότητες….

Παπαδήμος…αφορολόγητος! Για εισόδημα 2.238.484,09 ευρώ πλήρωσε φόρο...511 ευρώ !!!!

http://www.antinews.gr/2012/04/29/158672/

Όπως λέει η λαϊκή παροιμία “στου αλλουνού τον κ..λο, σαράντα ξυλιές δεν είναι τίποτε”.

Έτσι είναι και οι σωτήρες μας: με ευκολία μας πετάνε στη μούρη τη συνενοχή με τις εξυπνάδες του Πάγκαλου “μαζί τα φάγαμε”, “όλοι είμαστε ένοχοι”, με ευκολία προτείνουν μειώσεις μισθών για να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα, αλλά πάντα για τους άλλους !

Η αποκάλυψη της εφημερίδας “ΤΟ ΠΑΡΟΝ”, είναι η συνέχεια ενός εξαιρετικά σημαντικού άρθρου του taxalia, που διέλαθε της προσοχής των περισσότερων (πλην της καλής εφημερίδας, που το έψαξε).

Για θυμηθείτε λίγο pls, τι γράφαμε την 1η Μαρτίου:
http://taxalia.blogspot.com/2012/03/blog-post_9134.html

Κόβουν και ράβουν λοιπών οι κυρίαρχοι, κατά τα μέτρα τους. Αμοιβές εκατομμυρίων ευρώ, είναι -νόμιμα αλλά όχι ηθικά- αφορολόγητες. Από την άλλη, ψιλικατζής με τζίρους 5 και 10 ευρώ την ημέρα, θα πληρώνει ντε και καλά φόρους και τέλος επιτηδεύματος και χαράτσια και τεκμήρια….

Το …Ευαγγέλιο του (κομαντάντε) Μάρκου Μουζάκη

http://olympia.gr/2012/04/29/%CF%84%CE%BF-%CE%B5%CF%85%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%AD%CE%BB%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B5-%CE%BC%CE%AC%CF%81%CE%BA%CE%BF%CF%85-%CE%BC-8/

Διαβάζουμε με τον απαιτούμενο σεβασμό, την ατσάλινη στήλη της πραγματικής δημοσιογραφίας!

** Μια βδομάδα λοιπόν έμεινε αδέρφια, συντρόφια.
Για τις κρισιμότερες εκλογές μετά τη μεταπολίτευση. Είναι όντως οι κρισιμότερες. Όχι όμως για τους λόγους που επικαλούνται οι σειρήνες του δικομματισμού, οι παραφυάδες τους και οι κατοχικοί δανειστές…
** Είναι οι κρισιμότερες, επειδή αχνοφέγγει στον ορίζοντα η προοπτική μιας ελπιδοφόρας εξόδου, το φως μιας ανατροπής αυτού του φθαρμένου και διεφθαρμένου συστήματος, το ξεκίνημα ενός νέου σκηνικού που θα φέρει το λαό στο προσκήνιο και θα ακυρώσει τα σχέδια των δολοφόνων του και των νταβατζήδων που τους στηρίζουν, εγχώριων κι εξωχώριων.
** Ομπρός λοιπόν, είναι στο χέρι μας να τους δώσουμε να καταλάβουν!
** Να ανατρέψουμε αυτό το σάπιο σύστημα, να δώσουμε ελπίδα στην πατρίδα, στα παιδιά μας, να σπάσουμε τα δεσμά της υποτέλειας, της κυριαρχίας των νταβάδων, οι οποίοι ως την ύστατη ώρα προσπαθούν και θα προσπαθούν να σας κλέψουν για άλλη μια φορά την ψήφο!
** Με κάθε μέσο. Με ταξίματα, με πιέσεις, με εκβιασμούς, με πολιτική τρομοκρατία…
** Να αντισταθούμε σε όλη αυτή την επιχείρηση εκμαυλισμού και τρομοκράτησης. Ένα βροντερό ΟΧΙ τους χρειάζεται, πατριωτικό. Αυτή να ‘ναι η απάντησή μας!
** ΟΧΙ στη χειραγώγηση, ΟΧΙ στη συνέχιση του ξεπουλήματος, ΟΧΙ στον εξανδραποδισμό, ΟΧΙ στο βιασμό της αξιοπρέπειάς μας!
** Να ανοίξουμε το δρόμο για ένα νέο, ελπιδοφόρο πολιτικό σκηνικό, το ‘χει ανάγκη η πατρίδα, να μην αφήσουμε τους εξωμότες να τη ρημάζουν άλλο.
** Η εντολή απ’ τον Μπένι είναι σαφής: Εξαφανίστε μέχρι τις εκλογές τον ΓΑΠ, «σφουγγαρίστε» ό,τι έχει σχέση με αυτόν, να μην υπάρχει τίποτα που να τον θυμίζει! Κι ο ΓΑΠ έχει εξαφανιστεί απ’ την –πολιτική- πιάτσα! Αλλά μήπως ο Μπένι δεν ήταν υπουργός του και μάλιστα πρωτοκλασάτος; Για τόσο κουτούς μας περνά; Και μήπως δεν ξέρει πόσοι ακόμα σκελετοί κρύβονται στην πράσινη ντουλάπα;
** Να βουλώσουμε τα αυτιά μας στις βουβουζέλες των ΜΜΕ του συστήματος, που πασχίζουν με κάθε τρόπο ξανά να μας κοροϊδέψουν, να συντηρήσουν και να αναπαράξουν το σάπιο, διεφθαρμένο καθεστώς! Δεν τις ακούτε, καθημερινά να επιχειρούν πλύση εγκεφάλου, πασχίζοντας απεγνωσμένα να διασώσουν τους 
ολετήρες;
** Απομονώστε όλα τα γιουσουφάκια, τα κουτάβια, περιφρονήστε τα…
** Διαλυμένα μαγαζιά είναι τα κομματικά επιτελεία και των δύο «μεγάλων»! Κι αν για το ΠΑΣΟΚ αυτό δικαιολογείται, τι να πει κανείς για τη Νου Δου; Πόσο σε έχουν κοντύνει, μέχρι το ανάστημά τους, Αντώνη οι της σάπιας κομματικής καμαρίλας; Και πώς και γιατί το δέχτηκες αυτό;
** Πάντως πράγματι οργιάζουν τα ΜΜΕ και τα δημοσιογραφικά γιουσουφάκια του συστήματος! Καθημερινά κάνουν βρώμικη προπαγάνδα υπέρ των δύο «μονομάχων» (οι οποίοι βέβαια πάνε για συγκυβέρνηση!), προβάλλουν τις ψεύτικες κοκορομαχίες τους κι εκεί λίγο πριν τα… αθλητικά προβάλλουν και τις δραστηριότητες των άλλων κομμάτων!
** Και δεν είναι μόνο αυτό. Μετέρχονται κάθε μέσου άθλιας αβάντας υπέρ τους. Τα παραδείγματα, άφθονα! Μόνο που πια δεν πείθουν. Οι χαχόλοι τέλεψαν! Το ίδιο και τα ψωμιά των μικρών ή μεγάλων γκεμπελίσκων!
** Ποιο κανάλι στην πιάτσα χαρακτηρίζεται… ντουντούκα του Μπένι; Σιγά μην και δεν το καταλάβατε!
** Μα μέρα και νύχτα ιδροκοπά να προβάλλει μέχρι σημείου αηδίας το… νέο ηγέτη της «δημοκρατικής»! Αντάμα με τα δυο γνωστά συγκροτήματα!
** Οργισμένος είναι ο Βενιζέλος, για την απελπιστική εικόνα που εκπέμπουν οι πενιχρές, άθλιες συγκεντρώσεις που του οργανώνει ο –διαλυμένος- μηχανισμός της Ιπποκράτους! Τους έχει κράξει επανειλημμένα! «Είναι δυνατό να μιλάω μπροστά σε τέτοια… ακροατήρια;», έχει κατ’ επανάληψη πει σε κλειστές συσκέψεις! Δηλαδή, τι περίμενε; Λαοθάλασσες; Πάνε αυτά, τέλεψαν! Φανταστείτε να περιέγραφαν κιόλας τα νταβατζήδικα ΜΜΕ την πραγματικότητα!
** Πενιχρές, απογοητευτικές, οι συγκεντρώσεις, οι όποιες συγκεντρώσεις των δύο πόλων του δικομματισμού και ιδιαίτερα αυτές του ΠΑΣΟΚ! Και των αρχηγών και των υποψηφίων. Θυμίζουν παρακμή, απόρριψη, προκαλούν θλίψη (στους αρχηγούς τους βέβαια, όχι στο λαό!)…
** Δείγμα –και αυτό- του συνολικότερου πολιτικού κλίματος. Τις κάνουν που τις κάνουν «στα κρυφά» απ’ το φόβο των εκδηλώσεων… λατρείας του λαού, πάνε και τρεις κι ο κούκος, άστα να πάνε! Παρελθόν οι παλιές καλές εποχές, χωρίς επιστροφή…
** Και αυτό ισχύει ακόμα και για τα (πάλαι ποτέ…) «κάστρα» τους! Το κάζο που έπαθε, για παράδειγμα, ο Βενιζέλος στο Ηράκλειο, είναι πολύ, μα πολύ χαρακτηριστικό!
** Δείγμα «νεκρής» συγκέντρωσης ήταν αυτή του Ηρακλείου…
** Θυμάστε τι σας λέγαμε; Ότι ναι μεν αυξήθηκε λίγο η συσπείρωση του ΠΑΣΟΚ μετά την εκλογή Βενιζέλου, αλλά από κει και πέρα… στασιμότητα. Δυναμική δεν προέκυψε, η συσπείρωση ξανά «έκατσε». Και αυτό αποδεικνύεται και απ’ τις συγκεντρώσεις, αλλά και απ’ τον μηδενικό παλμό τους…
** Στην επαρχία, όπως μαθαίνω (όχι από κολαούζους του αρχηγού, αλλά από σοβαρά κομματικά στελέχη, η κατάσταση είναι ολίγον καλύτερη. Αλλά στα αστικά κέντρα και ιδιαίτερα σε Α΄ και Β΄ Αθήνας… απογοήτευση. Το κλίμα δεν «ανεβαίνει» με τίποτα!
** Και η συσπείρωση παραμένει πενιχρή…
** Καλά, πότε θα ανέβει για να καβατζάρει ο Μπένι το… 25% που ισχυρίζεται;
** Είναι τόσο το άγχος επανεκλογής της κυρίας της Α΄ , ώστε πέραν της προβολής και στήριξης που έχει απ’ τα ΜΜΕ των νταβατζήδων, προσέλαβε και αμερικανό επικοινωνιολόγο και μάλιστα αυτόν της Χίλαρι, όπως εγκύρως πληροφορήθηκα! Τώρα, το να ρωτήσω ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕ, είναι σαν να ψάχνω ψύλλους στ’ άχυρα, ε;
** Ούτε βέβαια στο γαλάζιο στρατόπεδο είναι πολύ καλύτερα τα πράγματα, από πλευράς συσπείρωσης. Είναι απλά λίγο καλύτερα…
** ΜΠΡΑΒΟ στον Τσίπρα! Χίλια μπράβο στον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, για την πολιτική «ροχάλα» που πέταξε στο κατ’ εξοχήν συστημικό MEGA, ένα κανάλι που νομίζει πως τους έχει όλους στον ντορβά. Ε λοιπόν, ο Αλέξης απέδειξε ότι δεν είναι όλοι ίδιοι, για να γλείφουν ένα κοκαλάκι δημοσιότητας και ότι υπάρχει και η λέξη «αξιοπρέπεια» σε κάποιους –λίγους- πολιτικούς. Έδειξε πως διαθέτει πολιτικό εκτόπισμα. Μπράβο!
** Χα! Αφού οι δύο νυν συγκυβερνήτες υπέγραψαν και ψήφισαν το δεύτερο μνημόνιο που προβλέπει χιονοστιβάδα φόρων, τώρα οι (και μελλοντικοί) συγκυβερνήτες βγαίνουν και υπόσχονται ότι δεν θα βάλουν φόρους μετά τις εκλογές!
** Ωρέ πού χάθηκε η πολιτική τσίπα για να τη βρουν;
** Άλλο θάμα και τούτο! Το ΠΑΣΟΚ όταν είναι στα πάνω του βλέπει την αυτοδυναμία σαν μοναδική λύση. Κι όταν είναι στα –πολύ- κάτω του ανακαλύπτει την ανάγκη μη αυτοδυναμίας και των κυβερνήσεων συνεργασίας!
** Οι άνθρωποι, προεξάρχοντος του νέου αρχηγού, ξεχειλίζουν από συνέπεια!
** Γιατί στράβωσε το deal που πήγε να γίνει προεκλογικά μεταξύ Σαμαρά και Ντόρας; Κάποιος «πονηρός» και γνωρίζων μου αποκάλυψε, πως ο Σαμαράς πρόσφερε θέση επιτρόπου στην Ε.Ε. αλλά η κυρία απαιτούσε την πρώτη θέση στο Επικρατείας! Κι έτσι αρραβώνας δεν προέκυψε!
** Κάτι άλλο. Εγκυρότατες πηγές της Ιπποκράτους μου αποκάλυψαν, ότι είναι κάτι παραπάνω από προκλητική η στήριξη που παρέχει το επιτελείο του Μπένι σε βάρος άλλων…
** Είναι εμφανές, ο νέος αρχηγός πάει να έχει μετά τις εκλογές μια κατά το δυνατό περισσότερο ελεγχόμενη Κ.Ο.
** Οι άλλοι, οι μη αρεστοί, καλοί είναι για –πολιτικές- τσόντες στα ψηφοδέλτια…
** Κάτι άλλο. ΟΚ, το να κάνει κάποιος κριτική στο Σαμαρά και στα όσα εξήγγειλε είναι σχετικά εύκολο. Και το κάνουν με επιτυχία τα αντιμνημονιακά κόμματα. Αλλά το να του τα ρίχνει ο Μπένι κατηγορώντας τον μάλιστα για… ασυνέπεια, είναι ανέκδοτο!
** Και γίνεται καταγέλαστο…
** Είναι δυνατό να επικαλείται τη συνέπεια ο πολιτικός ο οποίος τον περασμένο Ιούνη διαβεβαίωνε ότι είναι πολιτικά ανήθικο και αντισυνταγματικό να βάλει φόρους στα ακίνητα μέσω της ΔΕΗ και τον Σεπτέμβρη διέπραξε το ακριβώς αντίθετο;
** Και αυτό είναι μόνο ένα –χαρακτηριστικό- παράδειγμα…
** Πολύ καλά πάει στη Λακωνία ο Λεων. Γρηγοράκος. Απ’ τους ελάχιστους βουλευτές που έχουν πάρει πάνω τους το ΠΑΣΟΚ και το παλεύουν με αυτοθυσία. Και θα αμειφθεί γι’ αυτό…
** Το είχαμε υπαινιχθεί σαφώς πριν ένα περίπου μήνα. Το επαναφέρουμε ως μια πολύ πιθανή μετεκλογική εξέλιξη. Κρατήστε το. Είναι πολύ πιθανό ο επόμενος Πρόεδρος της Βουλής να είναι καθηγητής και να λέγεται… Προκόπης! Είναι πολύ πιθανό…
** Στη Β΄ Αθήνας αυτοί οι οποίοι απ’ το ΠΑΣΟΚ προηγούνται και είναι φαβορί για να καταλάβουν τις 5-6 έδρες που θα πάρει εκεί το κόμμα είναι οι Λοβέρδος, Ευθυμίου, Κακλαμάνης, Ανδρουλάκης, Χρυσοχοϊδης, Ρέππας, ενώ τις τελευταίες μέρες ανεβαίνει και η Μαριλίζα…
** Δυο άλλοι πρώην «αφέντες» στη Β΄ Αθήνας, η Βάσω Παπανδρέου κι ο Αλ. Παπαδόπουλος, απολάμβαναν τον καφέ τους συζητώντας την περασμένη Δευτέρα, στο κέντρο της Αθήνας. Μακριά από σκοτούρες αυτών τουλάχιστον των εκλογών, αλλά με ενδιαφέροντα σχολιασμό των τεκταινομένων…
** Σιγά μην δεν «έπαιζε» η σπέκουλα γύρω από «κρυφές» δημοσκοπήσεις. Οργιάζει λοιπόν τις τελευταίες μέρες η διαρροή «εμπιστευτικών» πληροφοριών απ’ τα δυο μεγάλα κόμματα και κυρίως απ’ την Ιπποκράτους, σε ένα παιχνίδι προπαγάνδας και παραπληροφόρησης. Μην ακούτε τίποτα, φανταστικά σενάρια κατασκευάζουν, στον πανικό τους! Αλήθεια, θα το ξαναπούμε, τι εξυπηρετεί η απαγόρευση δημοσιοποίησής τους δυο βδομάδες πριν τις εκλογές;
** Κοιτάξτε, ποιοι επιχειρούν να τρομοκρατήσουν και να εκβιάσουν το λαό με διλήμματα για ακυβερνησία! Μα αυτοί οι οποίοι συνυπέγραψαν το δεύτερο μνημόνιο (κι αυτός που συνέταξε… νομικά και το πρώτο!) και μας έχουν δέσει χειροπόδαρα!
** Ναι, αυτοί οι απίστευτοι τύποι τώρα επισείουν την ακυβερνησία, χωρίς ίχνος αιδούς! Και… απειλούν να μας σώσουν απ’ αυτήν, ποιοι; Αυτοί που μας έχουν οδηγήσει στην καταστροφή, στη φτώχια, στο ξεπούλημα, στην κατοχή!
** Ωρέ δώστε τους να καταλάβουν, ότι δεν απευθύνονται σε υπηκόους αλλά σε ελεύθερους πολίτες!
** Και σαρώστε τα δημοσιογραφικά τους ντόπερμαν!
** Είναι μια σοβαρή, συνεπής, αξιόλογη υποψηφιότητα, αυτή του δημοσιογράφου Μ. Γιομπαζολιά στην Α΄ Αθήνας με τη ΔΗΜΑΡ…
**Είσαι, ας πούμε, διευθυντής («ειδήσεων»;) σε κανάλι (μεγάλο…). Διατηρείς φιλικότατη σχέση με πολιτικό αρχηγό μεγάλου κόμματος (εκεί, ας πούμε, στο «Ψάριστον» συχνάζετε συντρώγοντας…), τον οποίο και ατύπως συμβουλεύεις. Σας έρχεται η έμπνευση (δεν έχει σημασία τίνος ήταν) να καλέσει το κανάλι σου το φίλο σου και τον αρχηγό του άλλου αντίπαλου κόμματος για να κάνουν τηλεμαχία! Εξόχως «αντικειμενικό», όταν μάλιστα το κανάλι σου έχει γίνει προεκλογική ντουντούκα του φίλου σου! Και περιμένεις ανταπόκριση κάνοντας σπέκουλα και προπαγάνδα της πεντάρας, όταν μάλιστα αρχηγός άλλου κόμματος σου έχει πετάξει κατάμουτρα μαθήματα αξιοπρέπειας! Μασάει η κατσίκα ταραμά;
** Ωρέ αυτοί οι οποίοι τώρα σκίζονται για τηλεοπτική μονομαχία Βενιζέλου-Σαμαρά και κατηγορούν τον Αντώνη για φυγομαχία («ΕΘΝΟΣ» και λοιποί) δεν είναι οι ίδιοι που στις εκλογές του 2009, όταν τότε ήταν ο Καραμανλής που ζητούσε περισσότερες μονομαχίες με το ΓΑΠ, έλεγαν ότι αυτές οι αναμετρήσεις είναι άχρηστες κι απλά ο Καραμανλής τις ζητά στον πανικό του;
** Επί της ουσίας τώρα του ζητήματος, το οποίο κάποια ΜΜΕ έχουν αναγάγει σε μείζον: Όλοι έχουν παραδεχτεί, ότι αυτά τα ντιμπέιτ είναι άχρηστα, παράλληλοι μονόλογοι άνευ ουσίας…
** Οπότε όλος αυτός ο καυγάς μάλλον παπατζήδικος ήταν, προς άγραν αποκλειστικά επικοινωνιακών εντυπώσεων!
** Ας κάτσουν πρώτα να συμφωνήσουν όρους ουσιαστικής και –κατά το δυνατό- παραγωγικής αντιπαράθεσης κι ύστερα ας κάνουν όσους άθλιους καυγάδες θέλουν!
** Και όχι δικομματική αντιπαράθεση, έτσι; Οι εκλογές δεν είναι δικομματικό ξεκατίνιασμα, όσο κι αν κάποιοι (συνεπικουρούμενοι απ’ τα νταβατζήδικα ΜΜΕ) εκεί ακριβώς θέλουν να τις ευτελίσουν!
** Αποδίδει η –σωστή- μετωπική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Έχει πιάσει σε ευρύτερες λαϊκές δυνάμεις. Και εκτιμώ, ότι θα αμειφθεί στις εκλογές. Υπό προϋποθέσεις μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι μία απ’ τις εκλογικές εκπλήξεις…
** Εξαιρετικά εύστοχη και η τοποθέτηση του Μαν. Γλέζου ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας…
** Θα το ξαναπώ, αδέρφια: ΟΧΙ στην ΑΠΟΧΗ! Ενεργητική συμμετοχή στις εκλογές. Η αποχή ευνοεί τα ποσοστά του δικομματισμού. Πάμε όλοι στις κάλπες και τους μαυρίζουμε, τους δίνουμε το μάθημα της ζωής τους!
** Την καημένη την Άννα… Δεν της φτάνει ο καημός και το άγχος μπροστά στο –πιθανό- ενδεχόμενο της μη επανεκλογής, έχει να αντιμετωπίσει και τη… λατρεία του λαού, όπου εμφανίζεται…
** Οι αποδοκιμασίες που εισέπραξε στην Καισαριανή το έδειξαν. Και δεν ήσαν μέλη της Χρυσής Αυγής αυτοί που την αποδοκίμασαν, για να σπεκουλάρει και να το παίξει… ηρωίδα, κι ας τους χαρακτήρισε φασίστες!
** By the way, τόσο καιρό τα περισσότερα κόμματα, για λόγους μικροκομματικής σκοπιμότητας, είχαν αφήσει τη Χρυσή Αυγή στο απυρόβλητο. Σαν να μην υπήρχε, σαν να μην απειλούσε με πολιτική, θεσμική μόλυνση η πιθανή είσοδός της στη Βουλή…
** Και θυμήθηκαν να φωνάξουν μετά την επίθεση ενάντια στον Π. Ευθυμίου…
** Κι όχι μόνο να φωνάξουν, αλλά και να δημαγωγήσουν, σε μια άθλια προσπάθεια να μαζέψουν ψηφαλάκια στους κομματικούς ντορβάδες…
** Αφήστε κιόλας που άμα την αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής ανέλαβαν το MEGA κι άλλα συστημικά ΜΜΕ, μέχρι που μπορεί να της κάνουν και καλό!
** Του κουτρούλη ο γάμος θα γενεί με τον πρωθυπουργό της επόμενης κυβέρνησης! Βέβαια πολλά θα εξαρτηθούν απ’ τα ποσοστά των κομμάτων που θα συγκυβερνήσουν, καθώς και η απόσταση του πρώτου απ’ την αυτοδυναμία. Το –επικοινωνιακό και πολιτικό – γαϊτανάκι πάντως άρχισε ήδη και μάλιστα με απανωτά αυτογκόλ του Μπένι σχετικά με την ενδεχόμενη πρωθυπουργοποίηση Σαμαρά. Εμείς πάντως καλού-κακού σας λέμε να κρατήστε δύο ονόματα που –ανάλογα και με τους συσχετισμούς που θα προκύψουν- μπορεί να παίξουν μετά τις εκλογές: Του Αβραμό και του Φ. Κουβέλη!
** Μεγάλη σύγχυση πρέπει να επικρατεί στο επιτελείο του Βαγγέλη. Για παράδειγμα γύρω απ’ το ποιος μπορεί να είναι ο πρωθυπουργός της μετεκλογικής συγκυβέρνησης ο Μπένι έχει κάμει απανωτές γκάφες, που σαφέστατα δείχνουν σύγχυση και έλλειμμα στοιχειώδους προσανατολισμού…
** Ενώ η επένδυση που έχει κάμει στον… Ολάντ δείχνει πανικό.
** Και μπορεί μεν σε αυτή την επικοινωνιακή επένδυση να έχει την αμέριστη συμπαράσταση των δημοσιογραφικών του ανδρεικέλων, αλλά ο κόσμος μόνο κουτόχορτο δεν τρώει…
** Μάλιστα κάποια ΜΜΕ και ορισμένα δημοσιογραφικά κουτάβια μόνο… σημαίες του Ολάντ δεν έχουν πάρει για να κατεβούν στο Σύνταγμα!
** Θα μου πείτε, όλα τα δίνουν ορισμένοι για τον εκλεκτό τους! Ο Φόρεστ Γκαμπ, για παράδειγμα, απ’ το… έγκριτο δελτίο το οποίο «κοσμεί» γίνεται βουρδούγιο κάθε μέρα αλλά ουδόλως τον νοιάζει. Αφήστε που το πιθανότερο είναι να μην έχει πάρει τίποτα χαμπάρι!
** Ένας άλλος, με επιδόσεις… γραπτές και ραδιοφωνικές αυτός, θεωρεί καθήκον του να βρίζει καθημερινά τον Καραμανλή και τον ΣΥΡΙΖΑ! Άπαιχτο το άτομο!
** Ωρέ τι έμαθα; Ότι ο ΓΑΠ ήθελε να πάει στο Καλέντζι τις μέρες του Πάσχα, αλλά του διαμήνυσαν «αρμοδίως» να το… αφήκει καλύτερα γι’ αργότερα; Απόβλητος και απ’ το λίκνο του παπανδρεϊσμού;
** Χαρακτηριστικό παράδειγμα της αποσυσπείρωσης των δύο «μεγάλων» κομμάτων η Αχαΐα. Έως πρόσφατα προπύργιο, «κάστρο» του ΠΑΣΟΚ, αλλά πλέον κι εκεί ο κόσμος τους έχει γυρίσει την πλάτη.
** Η συγκέντρωση του Μπένι ήταν αποκαρδιωτική…
** Αντίθετα εκεί έχει ρεύμα και πάει πολύ καλά η Δημοκρατική Συμφωνία (έχει άλλωστε και δύο βουλευτές από κει, την Κυριακοπούλου και τον Τριανταφυλλόπουλο)…
** Μου το έλεγε κομματικό στέλεχος της Β΄ Αθήνας. Κάθε περιοχή, μου επεσήμαινε, που μιλάει ο Χρυσοχοϊδης, θυμίζει… κατεχόμενο προάστιο. Είναι πιο πολλοί οι αστυνομικοί που τον «προστατεύουν» από «δυσάρεστες εκπλήξεις» απ’ τον κόσμο που πάει να τον ακούσει!
** Μπα; Κι ο Προβόπουλος κινδυνολογών στρατεύτηκε για τη διάσωση του δικομματισμού; Τι το περίεργο, θα μου πείτε;
** Επιστρατεύουν όσα όπλα τους έχουν απομείνει για την πολιτική νομιμοποίηση της μελλοντικής τους συγκυβέρνησης…
** Βρε το λαμόγιο… Έχει ζαλιστεί ο κόσμος που τον διαβάζει, απ’ τις… τούμπες του σχετικά με τους υποψήφιους των δύο μεγάλων κομμάτων! Σαν… ασανσέρ τους ανεβοκατεβάζει! Όποιος του τα σκάει αυτομάτως… εκλέγεται, από κατά φαντασίαν δημοσκοπήσεις που κατασκευάζει καθημερινά. Κι όποιος αρνείται να υποκύψει στους εκβιασμούς του καταβαραθρώνεται!
** Παλιά του τέχνη κόσκινο! Μα τον έχουν πάρει χαμπάρι…
** Μπα; Πώς και δεν… γιόρτασε ο ΓΑΠ την επέτειο των δύο χρόνων απ’ την επική του εμφάνιση στο Καστελόριζο, την αφετηρία της καταστροφής της πατρίδας και του λαού μας;
** Αυτός διαθέτει τόσο πολιτικό θράσος που θα τον είχα ικανό ακόμα και για κάτι τέτοιο!
** Ναι, ο φίλος μου ο Νάσος Αθανασίου είναι υποψήφιος με το ΣΥΡΙΖΑ στη Β΄ Αθήνας και αξίζει να… σταυρωθεί απ’ τους ψηφοφόρους της παράταξης!
** Βρε έρωτα με το ντιμπέιτ το MEGA! Βρε πρεμούρα, βρε πάθος! Αλλά εκεί που τα παλικάρια γίνονται… ινστρούχτορες, είναι όταν πάνε να θεωρητικοποιήσουν την ανάγκη πραγματοποίησής του στο όνομα της δημοκρατικής αντιπαράθεσης κι έκθεσης των απόψεων!
** Κοιτάτε, ποιοι μιλάνε…
** Και καλά, δεν σκέφτονται ότι στην πρεμούρα τους να παράσχουν χείρα βοηθείας στο Βενιζέλο, μπορεί να… ηρωοποιούν το Σαμαρά, ας πούμε;
** Πόσοι υποψήφιοι σε τούτους τους χαλεπούς καιρούς τολμούν να κάνουν ανοιχτές συγκεντρώσεις; Κι όταν λέω «ανοιχτές» δεν εννοώ σε… κινηματογράφους, αλλά έξω, σε πλατείες και χώρους χωρίς «προστασία»…
** Ελάχιστοι. Μια τέτοια περίπτωση είναι η Λιάνα Κανέλλη, η οποία όπου μιλάει συγκεντρώνει και πολύ κόσμο. Μάλιστα τόλμησε να κάνει τέτοια συγκέντρωση ακόμα και στα Εξάρχεια και μάλιστα απέναντι από χώρο όπου συχνάζουν μέλη και στελέχη της Χρυσής Αυγής! Μοναδική η Λιάνα!
** Εκτιμήσεις (…) λοιπόν. «Οροφή» για τη Ν.Δ. το 27-28%. «Ταβάνι» για το ΠΑΣΟΚ το 17-18%. Μάχη μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ για την τρίτη θέση, με ποσοστά γύρω στο 12-13%. Μετά ο Καμμένος, με μονοψήφιο αλλά υψηλό νούμερο. Ο Κουβέλης γύρω στο 6-7%. Μπαίνει μάλλον στη Βουλή η Χρυσή Αυγή, ενώ Καρατζαφέρης και Οικολόγοι θα είναι οριακά εντός ή εκτός. Η Ντόρα μάλλον δεν το προλαβαίνει το τρένο, ενώ τις τελευταίες μέρες ανεβαίνουν τα ποσοστά της Δημοκρατικής Συμφωνίας…
** Ας δούμε, τι εκτιμήσεις κάνουν –μετρώντας και τις έρευνες που έχουν- τα επιτελεία του Βενιζέλου και του Σαμαρά.
** Το επιτελείο του Μπένι ευελπιστεί, λέει, ότι το ΠΑΣΟΚ θα κυμανθεί γύρω στο 23%, ενώ τη Ν.Δ. δεν τη βλέπει πάνω από 27%. Βλέπει ακόμα συρρικνωμένη αλλά εντός Βουλής τη ΔΗΜΑΡ, ενώ δίνει υψηλά ποσοστά στους Ανεξάρτητους Έλληνες…
** Το επιτελείο Σαμαρά εκτιμά ότι η Ν.Δ. μπορεί να ξεπεράσει ελαφρώς το 30%, ενώ το ΠΑΣΟΚ το βλέπει να μην έχει το «2» στο ποσοστό του. Ευελπιστεί να πιέσει τον Καμμένο και να τον κατεβάσει σε επίπεδα του 5%…
** Βρε μπας και διαρρέουν ως πραγματικότητα τους… πόθους τους;
** Έγινε κι αυτό! Κάποια γραμματέας ή παρατρεχάμενη εκεί στη Συγγρού ζήτησε κάποιες χιλιάδες ευρώπουλα από υποψήφιο… υποψήφιο. Κι όταν εκείνος της ζήτησε εξηγήσεις, με ποιανού εντολή απαιτεί αυτά τα χρήματα, απλά… δεν χρίστηκε υποψήφιος!
** Προβοκάτσια θυμίζει όλο το στήσιμο της υπόθεσης Χήτου. Αλλά με αφορμή αυτό το γεγονός, εμείς θα επανέλθουμε σε αυτό το μείζον ζήτημα, της σχέσης κάποιων δημοσιογράφων με υπηρεσίες, διαχείριση μυστικών κονδυλίων, κομματικά ταμεία, εταιρίες (π.χ. εξοπλιστικών προγραμμάτων), επιχειρηματίες και πάει λέγοντας. Και θα ρωτήσουμε για μια ακόμα φορά: Πότε θα γίνει, με πρωτοβουλία και συνεργασία των δημοσιογραφικών ενώσεων και της Πολιτείας, ένας σοβαρός και σε βάθος έλεγχος, για να αποκαλυφτούν τα λαμόγια και να μην καίγονται και τα χλωρά μαζί με τα ξερά; Πότε; Μάλλον η απάντηση σε αυτό το «πότε» θα είναι απογοητευτική!
** Πάντως και παρά τις αρχικές προσδοκίες, η υποψηφιότητα του Πύρρου Δήμα δεν πέρασε θετικά ούτε στο ΠΑΣΟΚ, ούτε στο λαό…
** Η δε ειδική και ευνοϊκή μεταχείριση του Ν. Ανδρουλάκη στο πράσινο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, έφερε ξανά τους… «κηπουρούς» στο προσκήνιο!
** Οι χυδαίοι μάστορες της μαύρης προπαγάνδας, οι μασκαράδες του μοντέρνου γκεμπελισμού, μπροστά στην απόγνωσή τους για την επαπειλούμενη καταβαράθρωση του εκλεκτού τους, θα οργιάσουν, οργιάζουν ήδη, μέσα απ’ τους υπονόμους απ’ όπου δίνουν γραμμή στα βοθροκάναλά τους και στις κατακίτρινες, όζουσες φυλλάδες τους! Και με την Αλέκα θα τα βάλουν και τον Αλέξη θα «περιποιηθούν» και όποιον άλλο βλέπουν να απειλεί τον εκλεκτό της διαπλοκής θα επιχειρήσουν να ξεσκίσουν, τα επιχειρούν ήδη! Εσείς ξέρετε πώς θα τους απαντήσετε. Θα κάνετε τα ακριβώς αντίθετα απ’ αυτά που –αμέσως ή εμμέσως- σας προτρέπουν!
** Τώρα τον θυμήθηκαν τον «κακό» Καμμένο, εκεί στη Συγγρού; Να σου θυμίσουμε, αρχηγέ Αντώνη, το παρασκήνιο της Siemens; Ποιον απ’ το ίδιο σου το κόμμα ήθελες τότε να σου «δώσουν»;
** Λίγο μεν, αλλά ορατά, αυξήθηκε τις αμέσως προηγούμενες μέρες η συσπείρωση της Ν.Δ. Λέτε αυτό να είναι άσχετο με την παρέμβαση Καραμανλή;

Η ανάμνηση του Δημήτρη Χριστούλια μας οδηγεί στις κάλπες και συντρίβει τον δικομματισμό!

http://www.kourdistoportocali.com/articles/11116.htm

Από τον Νίκο Παπαδόπουλο

Με την ανάμνηση του συνταξιούχου φαρμακοποιούΔημήτρη Χριστούλια που αυτοκτόνησε στη πλ. Συντάγματος οδηγούνται οι Έλληνες πολίτες στις κάλπες, εάν τελικά γίνουν εκλογές και το παρακράτος δεν προκαλέσει κάποια προβοκάτσια τη Πρωτομαγιά!

Η Αριστερά που σαρώνει-οι εκτιμήσεις λένε ότι θα ξεπεράσει το 35%- με τον ΣΥΡΙΖΑ να φλερτάρει με το «ιστορικό» 18%, ξυπνά εφιάλτες στο φιλομνημονιακό κυβερνητικό μόρφωμα.

Κι αν οι αχυράνθρωποι της Τρόικας εξουσιαστές,  υποστηρίζουν ότι η Αριστερά και ο Τσίπρας δεν διαθέτουν κυβερνητικό σχέδιο διεξόδου από τη κρίση, την ίδια ώρα ο Γάλλος Ολάντ αμφισβητεί επικίνδυνα και το δικό τους σχέδιο αδι-εξόδου. Η Ισπανία καταρρέει και την κρατάνε με τα σωληνάκια ως την επόμενη Κυριακή που διεξάγονται εκλογές σε Γαλλία και Ελλάδα. Η Ολλανδία οδηγείται σε εκλογές μετά τη πτώση της κυβέρνησης εξαιτίας της κρίσης. Στη Ρουμανία επικρατεί το ίδιο μπάχαλο, στην Ιταλία οι συνδικαλιστές είναι εξοργισμένοι με τον Μάριο Μόντι.

Αν ο Τσίπρας δεν διαθέτει σχέδιο, ούτε οι αχυράνθρωποι που μας κυβερνούν γνωρίζουν που μας πάνε. Το μόνο που είναι προφανές είναι το πετσόκομμα μισθών και ημερομισθίων, οι μισθοί Βουλγαρίας και Πακιστάν.

Γι αυτό οι εκλογές της 6^ης Μαίου είναι η τελευταία ευκαιρία να διασώσουμε τις οικογένειές μας και τα σπίτια μας καταψηφίζοντας τα κόμματα του Μνημονίου.

Οφείλουμε να πάμε στις κάλπες με τον ήχο από το όπλο του Δημήτρη Χριστούλια να ηχεί στ΄αυτιά μας.

Οφείλουμε να πάμε στις κάλπες με την ανάμνηση του ξύλου και των χημικών της πλατείας Συντάγματος.

Οφείλουμε να πάμε στις κάλπες με την ανάμνηση του 38χρονου λέκτορα του Πανεπιστημίου που αυτοκτόνησε.

Οφείλουμε να πάμε στις κάλπες με την ανάμνηση του δημοσιογράφου που έχασε την ακοή του, με τις εικόνες του φωτορεπόρτερ από το νοσοκομείο μετά τον άγριο και αναίτιο ξυλοδαρμό από τους άνανδρες των ΜΑΤ.

Οφείλουμε τη Κυριακή 6 Μαίου να τους λιώσουμε και να πάρουμε τις ζωές μας πίσω…

Τζόζεφ Στίγκλιτς: Αυτοκτονία για την Ευρώπη τα μέτρα λιτότητας

http://hassapis-peter.blogspot.com/2012/04/blog-post_751.html 

«Η Ευρώπη οδεύει σε αυτοκτονία με την εμμονή των ηγετών της στη λιτότητα» προειδοποιεί για άλλη μια φορά ο νομπελίστας οικονομολόγος, Τζόζεφ Στίγκλιτς.

Ο 72χρονος καθηγητής Οικονομικών καλεί τις χώρες της «ευρωπαϊκής περιφέρειας» να αφήσουν κατά μέρος τους σημερινούς ανταγωνισμούς και να δημιουργήσουν ένα «κοινό μέτωπο», ώστε να....

στείλουν το μήνυμα ότι «αποτελούμε ένα μεγάλο κομμάτι της δικής της τύχης».

Παράλληλα υπογράμμισε ότι «αν η Ελλάδα ήταν η μόνη χώρα της Ευρώπης που ακολουθούσε πρόγραμμα λιτότητας, τότε θα μπορούσαμε να το αγνοήσουμε. Αλλά αν έχεις τη Μ.Βρετανία, τη Γαλλία, όλες τις χώρες σε λιτότητα είναι σαν μια κοινή λιτότητα και οι οικονομικές συνέπειες από αυτό θα είναι φρικτές».

Από:  ethnos.gr