Διαβάστε στα ανανεωμένα και αποκαλυπτικά «Επίκαιρα»: Η Ελλάδα κρίνει το μέλλον της Ευρώπης

Αποκλειστικές προ-δημοσιεύσεις

μόνο στα epikaira.gr:

Η Ελλάδα κρίνει το μέλλον της Ευρώπης

Στρατηγική καμένης γης από τον Σαμαρά

Επενδύσεις: Η πικρή αλήθεια του απόλυτου τίποτα

Αλέξης Τσίπρας: «Το πάρτι τελείωσε»

Ο Γιώργος παίρνει κεφάλι και αφήνει πίσω του συντρίμμια το ΠΑΣΟΚ

Εθνική υποχώρηση Αναστασιάδη- Αποδέχεται συνεκμετάλλευση!

Γ. Σταθάκης: «Όχι μονομερείς ενέργειες, νέα συμφωνία με τους δανειστές, ρύθμιση του χρέους σε βιώσιμα επίπεδα»

Διαβάστε ακόμη στα ΕΠΙΚΑΙΡΑ:

- Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΡΙΝΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Άκρατη τρομοκρατία και φόβο σπέρνει το Βερολίνο σε Αθήνα και ευρωπαϊκό Νότο

- Στρατηγική καμμένης γης από τον Σαμαρά

Στόχος η διαχειρίσιμη ήττα και η υπονόμευση του αντιπάλου

Είδος προς εξαφάνιση οι καραμανλικοί στην επόμενη Βουλή

- Επενδύσεις: Η πικρή αλήθεια του απόλυτου τίποτα

- Αλέξης Τσίπρας: Το πάρτι τελείωσε

Στόχος η αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ

- Ο Γιώργος παίρνει κεφάλι και αφήνει πίσω του συντρίμμια το ΠΑΣΟΚ

Το πηγαινέλα των υποψηφίων

- Γ. Σταθάκης: Όχι μονομερείς ενέργειες, νέα συμφωνία με τους δανειστές
- Με αναμμένες μηχανές το "ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΣ"

Άνευ προηγουμένου η προκλητικότητα της 'Αγκυρας

Εθνική υποχώρηση Αναστασιάδη - Αποδέχεται συνεκμετάλλευση

Περισσότερα θέματα, αποκαλύψεις και αναλύσεις
στα Επίκαιρα που κυκλοφορούν.

Και...

Για την καθημερινή σας, έγκυρη και αξιόπιστη ενημέρωση,
εμπιστευτείτε τα www.epikaira.gr

Το μεγαλείο της ταπεινοφροσύνης του Βαπτιστού

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2015/01/blog-post_7.html



Γιὰ τὸ μεγαλεῖο τοῦ Βαπτιστοῦ δὲν χρειάζεται νὰ ποῦμε πολλά· μιλᾶ τὸ τέμπλο κάθε Ὀρθόδοξου ναοῦ –στὰ δεξιὰ τῆς εἰκόνας τοῦ Δεσπότου βρίσκεται πάντοτε ἡ εἰκόνα του– καὶ ὁ ἔπαινος τοῦ Κυρίου γιὰ ἐκεῖνον, ὁ ἔπαινος τοῦ καρδιογνώστου Θεοῦ (βλ. Ματθ. ια´ [11] 7-15, Λουκ. ζ´ 24-30).

Ἐμεῖς ἁπλῶς στὶς παρακάτω γραμμὲς θὰ προσπαθήσουμε νὰ ὑποψιασθοῦμε κάτι ἀπὸ τὸ μεγαλεῖο τῆς ταπεινοφροσύνης του.

Ὁ Τίμιος Πρόδρομος ἀπὸ παιδὶ ἔζησε στὴν ἔρημο ζωὴ ἄκρας ἀσκήσεως καὶ πλούτιζε συνεχῶς σὲ Πνεῦμα Ἅγιον. «Τὸ παιδίον ηὔξανε καὶ ἐκραταιοῦτο πνεύματι, καὶ ἦν ἐν ταῖς ἐρήμοις ἕως ἡμέρας ἀναδείξεως αὐτοῦ πρὸς τὸν Ἰσραήλ», σημειώνει ἡ Ἁγία Γραφή (Λουκ. α´ 80). Ἔζησε μὲ μοναδικὴ ἀκρίβεια τὴ ζωὴ τῆς παρθενίας, τὴ ζωὴ τῆς ὁλοκληρωτικῆς ἀφιερώσεως στὸ Θεό, ἡ ὁποία ἦταν σχεδὸν τελείως ἄγνωστη στὴν ἐποχὴ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Ἀργότερα, στὰ τριάντα του περίπου χρόνια, βγῆκε νὰ κηρύξει μετάνοια καὶ νὰ ἑτοιμάσει τὸν Ἰσραὴλ γιὰ τὴν ὑποδοχὴ τοῦ Μεσσία, ὄχι ἀπὸ μόνος του ἀλλὰ κατόπιν θείας ἀποκαλύψεως: «ἐγένετο ρῆμα Θεοῦ ἐπὶ Ἰωάννην… καὶ ἦλθεν…κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας» (Λουκ. γ´ 2-3). Ἦταν δηλαδὴ θεόκλητος.

Γνώριζε ἀκόμη ὅτι ἡ δράση του ἦταν προφητευμένη στὴν Παλαιὰ Διαθήκη, πράγμα ποὺ δὲν ἀνέφερε ποτὲ παρὰ μόνο ὅταν τὸ ἐπέβαλε ἡ ἀνάγκη. Τὸν ρώτησαν οἱ ἀπεσταλμένοι τῆς θρησκευτικῆς ἡγεσίας τοῦ Ἰσραήλ:
«Ποιὸς εἶσαι ἐσύ; ὁ Χριστός;».
«Δὲν εἶμαι ἐγὼ ὁ Χριστός», ἀπάντησε.
«Τί λοιπόν; Ὁ Ἠλίας εἶσαι ἐσύ;».
«Δὲν εἶμαι».
«Ὁ προφήτης ποὺ προανήγγειλε ὁ Μωυσῆς;».
«Ὄχι».
«Ποιὸς εἶσαι τέλος πάντων; γιὰ νὰ δώσουμε ἀπάντηση σ᾿ αὐτοὺς ποὺ μᾶς ἔστειλαν».
«Ἐγὼ “φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, εὐθύνατε τὴν ὁδὸν Κυρίου”, καθὼς εἶπεν Ἡσαΐας ὁ προφήτης» (βλ. Ἰω. α´ 19-23).

Τὸ κήρυγμά του καὶ ἡ ὅλη προσωπικότητά του εἶχε ἀπήχηση ὅσο κανενὸς ἄλλου προφήτη: «Ἐξεπορεύετο πρὸς αὐτὸν Ἱεροσόλυμα καὶ πᾶσα ἡ Ἰουδαία καὶ πᾶσα ἡ περίχωρος τοῦ Ἰορδάνου», «καὶ ­ἐβαπτίζοντο πάντες ἐν τῷ Ἰορδάνῃ ποταμῷ ὑπ᾿ αὐτοῦ ­ἐξομολογούμενοι τὰς ­ἁμαρτίας αὐτῶν» (Ματθ. γ´ 5, Μάρκ.α´ 5). Πήγαιναν σ᾿ αὐτὸν οἱ ­Ἱεροσολυμίτες καὶ ὅλοι οἱ κάτοικοι τῆς Ἰουδαίας καὶ τῶν περιχώρων τοῦ Ἰορδάνη! Δὲν ἦταν ὅτι ἐντυπωσίαζε καὶ σαγήνευε.

Τὸ ­κήρυγμά του ἦταν αὐστηρό, καλοῦσε σὲ ­μετάνοια, ὑπενθύμιζε τὴν κρίση τοῦ Θεοῦ: «ἤδη καὶ ἡ ἀξίνη πρὸς τὴν ρίζαν τῶν ­δένδρων κεῖται· πᾶν οὖν δένδρον μὴ ποιοῦν καρπὸν καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλεται»· τώρα μάλιστα καὶ τὸ ­τσεκούρι τῆς θείας κρίσεως βρίσκεται κοντὰ στὴ ρίζα τῶν δένδρων. Κάθε ­δένδρο λοιπὸν ποὺ δὲν κάνει καλὸ καρπὸ κόβεται ἀπὸ τὴ ρίζα καὶ ρίχνεται στὴ ­φωτιά (Ματθ. γ´ 10).

Ἀλλὰ ἀκριβῶς ἐπειδὴ ὁ λόγος καὶ τὸ παράδει­γμά του ἦταν γεμάτα ἀπὸ τὴ Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, δὲν ­ἀπωθοῦσε οὔτε προκαλοῦσε ­ἀντιδράσεις.

Ἀντίθετα συγκλόνιζε τὶς καρδιὲς καὶ προκαλοῦσε ριζικὴ ἀλλαγὴ ζωῆς· δέχονταν νὰ βαπτισθοῦν – «πάντες», ἀκόμη καὶ «οἱ τελῶναι καὶ αἱ πόρναι», οἱ πιὸ διαβεβλημένοι ἄνθρωποι (βλ. Ματθ. κα´ [21] 32) – ἐξομολογούμενοι δημοσίως τὶς ἁμαρτίες τους!

Τὸν παραδέχονταν ὡς αὐθεντικὸ καθοδηγὸ τῆς ζωῆς τους: «Τί οὖν ποιήσομεν;». Θέλουμε ν᾿ ἀλλάξουμε ζωή. Τί πρέπει νὰ κάνουμε; ρωτοῦσαν οἱ ὄχλοι τὸν Ἰωάννη, παρὰ τὸ νεαρὸ τῆς ἡλικίας του· ὄχι μόνο εὐσεβεῖς ἀλλὰ καὶ ἁμαρτωλοί: τελῶνες καὶ στρατιωτικοί (βλ. Λουκ. γ´ 10-14).

Τὸ ἀκόμη θαυμαστότερο εἶναι ὅτι ὁ Τίμιος Πρόδρομος εἶχε τέτοιο κύρος, ἐνῶ δὲν ἔκανε κανένα θαῦμα (βλ. Ἰω. ι´ 41)· τόσο μεγάλο κύρος, ὥστε ὅλοι εἶχαν λογισμό: «Μήπως αὐτὸς εἶναι ὁ Χριστός», ὁ Μεσσίας ποὺ περιμέναμε αἰῶνες; (Λουκ. γ´ 15).

Ἂς ἀναλογισθοῦμε ὅλα τὰ παραπάνω: ζωὴ πολὺ διαφορετικὴ ἀπὸ τὴ ζωὴ τῶν πολλῶν, σχεδὸν ὅλων· ζωὴ ἀνώτερη, ἰσάγγελη· πνευματικὲς ἐπιδόσεις ἀσυνήθιστα ὑψηλές· προφητικὴ κλήση καὶ ἀποστολὴ σὲ νεαρὴ ἡλικία· καταπληκτικὴ ἐ­­πιτυχία στὸ ἱεραποστολικὸ ἔργο, μαζικὲς καὶ συγκλονιστικὲς μεταστροφές· κύρος τόσο μεγάλο, ὥστε νὰ ἀναρωτιοῦνται, μήπως εἶναι ὁ Χριστός; Ἡ Παλαιστίνη σείσθηκε ἀπὸ τὸ κήρυ­γμα καὶ τὴν παρουσία του, ἕνας ὁλόκληρος λαὸς κρεμόταν ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ νεαροῦ λιπόσαρκου Ἰωάννη· κι ἐκεῖνος; ἀνέγγιχτος ἀπὸ τὴν ὑπερηφάνεια. Δὲν ζήτησε τίποτε γιὰ τὸν ἑαυτό του ἀπὸ ὅλη ἐκείνη τὴ δόξα. Εἶπε: «Δὲν εἶμαι ἐγὼ ὁ Χριστός. Ἔρχεται μετὰ ἀπὸ ἐμένα, καὶ δὲν εἶμαι ἄξιος ἐγὼ νὰ λύσω οὔτε τὰ κορδόνια ἀπὸ τὰ ὑποδή­ματά του» (Λουκ. γ´ 16).

Καὶ ὅταν, ἐνῶ μεσουρανοῦσε, ἄρχισε νὰ τὸν ἐπισκιάζει ὁ Μεσσίας μὲ τὴ δράση Του, καὶ παραπονέθηκαν γι᾿ αὐτὸ στὸν Πρόδρομο οἱ μαθητές του, ἐκεῖνος τοὺς εἶπε:
«Κανεὶς δὲν ἔχει τίποτε ἀπὸ τὸν ἑαυτό του. Ὅλα εἶναι τοῦ Θεοῦ. Ἐσεῖς οἱ ἴδιοι μαρτυρεῖτε πὼς εἶπα ὅτι δὲν εἶμαι ἐγὼ ὁ Μεσσίας, ἀλλὰ πρόδρομός Του. Γι᾿ αὐτὸ ἐργάσθηκα, γιὰ νὰ ὁδηγήσω τὶς ψυχὲς στὸ Νυμφίο Χριστό. Καὶ ὄχι ἁπλῶς δὲν ζηλεύω ἢ δὲν ἐνοχλοῦμαι ποὺ ­ἐλαττώνεται ἡ φήμη μου, ἀλλὰ “χαρᾷ χαίρω”, χαίρομαι μὲ πολὺ μεγάλη χαρά· “αὕτη οὖν ἡ χαρὰ ἡ ἐμὴ πεπλήρωται”· αὐτὴ λοιπὸν ἡ χαρά μου εἶναι τέλεια. Αὐτὸ εἶναι τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, ποὺ τὸ ἀποδέχομαι ὁλόψυχα: Ἐκεῖνος νὰ αὐξάνει σὲ ἐπιρροὴ καὶ δόξα, κι ἐγὼ νὰ μικραίνω» (βλ. Ἰω. γ´ 26-30).

Ὁ Τίμιος Πρόδρομος, μέγας καὶ στὴν ταπεινοφροσύνη, προκαλεῖ τὸν εὐλαβὴ θαυμασμό μας. Μπορεῖ ὅμως νὰ γίνει καὶ βοηθός, πρεσβευτής μας, ἂν τὸν ἐπικαλούμαστε, ὥστε νὰ καλλιεργοῦμε τέτοιο φρόνημα στὶς δικές μας ἀσήμαντες – σὲ σύγκριση μὲ τὶς δικές του– ἐπιδόσεις καὶ ἐπιτυχίες.

Ορθόδοξο Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”
http://aktines.blogspot.gr

Δύο λόγια για τον Άγιο Ιωάννη τον Βαφτιστή…

http://www.pygmi.gr/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82/%CE%B4%CF%8D%CE%BF-%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF-%CE%B9%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B2%CE%B1%CF%86%CF%84%CE%B9/


Κάθε χρόνο στις 7 Ιανουαρίου η εκκλησία μας γιορτάζει την μνήμη του Ιωάννη του βαπτιστή, γνωστού και ως Ιωάννη του Προδρόμου.

Πρόκειται για τον προφήτη του Χριστιανισμού που με την διδασκαλία του προετοίμασε τον κόσμο να υποδεχθεί τον Ιησού και να εισακούσει την διδασκαλία του.

Η μητέρα του ήταν στείρα και για τον λόγο αυτό το ζευγάρι ήταν άτεκνο. Τόσο ο Ζαχαρίας όσο και η Ελισάβετ ήταν σε μεγάλη ηλικία όταν ο Αρχάγγελος Γαβριήλ ανακοίνωσε στον Ζαχαρία ότι θα αποκτήσει με την Ελισάβετ παιδί, όπου θα είναι αγόρι το οποίο θα πρέπει να ονομαστεί Ιωάννης. Ο Ζαχαρίας δεν πίστεψε στα λόγια του Γαβριήλ και έμεινε μουγκός έως την ημέρα που θα βαπτιζόταν το παιδί που θα έφερνε στον κόσμο η Ελισάβετ. Και έτσι έγινε. Γεννήθηκε ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος και οκτώ ημέρες μετά την γέννησή του όταν ζητήθηκε από τον Ζαχαρία να πει το όνομα του παιδιού, εκείνος έγραψε σε μια πινακίδα «Ιωάννης» και αμέσως επανήλθε η ομιλία του.Ο Άγιος Ιωάννης μέχρι τα τριάντα του χρόνια, έζησε ασκητική ζωή στην έρημο της Ιουδαίας, αφιερωμένη ολοκληρωτικά στην προσευχή, τη μελέτη και την πνευματική και ηθική του καλλιέργεια. Τα ενδύματά του ήταν από τρίχες καμήλας, και στη μέση του είχε δερμάτινη ζώνη. Τρεφόταν σαν πουλί με ακρίδες και μέλι.
Για τον λόγο αυτό πολλές εικόνες, σύμφωνα με το matia, τον παρουσιάζουν με φτερούγες. Έχοντας περάσει έτσι, το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής του, εγκαταλείπει την έρημο και εγκαθίσταται στις όχθες του Ιορδάνη ποταμού. Εκεί συνεχίζει το κήρυγμα για την έλευση του Σωτήρα και συγχρόνως βαπτίζει πολλούς από αυτούς που έρχονται να τον ακούσουν. Εκεί, στον Ιορδάνη ποταμό πήγε και τον συνάντησε ο Χριστός ζητώντας του να Τον βαπτίσει. Ο Άγιος Ιωάννης με Θεία πληροφόρηση αναγνωρίζει Ποιόν έχει απέναντί του, και αρνείται να Τον βαπτίσει λέγοντας ότι δεν είναι άξιος ούτε τα λουριά από τα παπούτσια Του να λύσει. Ο Ιησούς του έιπε έτσι πρέπει να γίνει και τότε ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος βάπτισε τον Ιησού Χριστό στα νερά του Ιορδάνη ποταμού.

Παρόλο που θεωρούσε τον εαυτό του ανάξιο για κάτι τέτοιο ο Χριστός έμεινε στην επιλογή του και επέλεξε έναν άνθρωπο, για τα ανθρώπινα δεδομένα ασήμαντο, αγνό, ταπεινό και αληθινό.

Χρόνια πολλά και καλά σε όλους τους εορτάζοντες!

Γιατί ο Ἰησούς, επέλεξε τον Ιορδάνη ποταμό καί όχι κάπου αλλού γιά νά βαπτισθεί;

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2015/01/blog-post_61.html

Στον «Θησαυρό Δαμασκηνού» βρίσκουμε τις εξής πληροφορίες:

Στον Ιορδάνη ποταμό είχαν γίνει πολλά θαύματα και ήταν πλήρης χαρίτων, αγιασμένος και για αυτό ο Χριστός πήγε εκεί.

Ένα θαύμα είναι όταν διήλθε από αυτόν ο Ιησούς του Ναυή με την Κιβωτό την οποία την κρατούσαν οι δώδεκα ιερείς και με εντολή του Ιησού του Ναυή μπήκαν οι ιερείς με την κιβωτό. Τότε έγινε θαύμα παράδοξο: Ο Ιορδάνης εστράφη εις τα οπίσω και απέμεινε τόσο νερό, όσο ήταν αρκετό για να βραχούν οι ιερείς μόνο μέχρι τον αστράγαλο. Και έτσι έμειναν τα νερά έως ότου πέρασαν όλοι οι Εβραίοι.
Ένα άλλο θαύμα είναι όταν ο Ηλίας ο Προφήτης, πέρασε τον Ιορδάνη με τον Ελισσαίο, πάλι σαν σε στεριά, όταν ο Προφήτης Ηλίας «χτύπησε» με την μηλωτή του τον ποταμό και άνοιξε στο μέσον του δρόμος ώστε πέρασαν και οι δύο χωρίς να βραχούν. Τότε ο Ηλίας ανελήφθη στους ουρανούς (ανέβηκε με άμαξα πύρινη και με τέσσερα άλογα πύρινα, ως εις τον ουρανόν),και άφησε την μηλωτή του στον Ελισσαίο. Προσπάθησε λοιπόν με την σειρά του κατόπιν ο Ελισσαίος να «χτυπήσει» τα νερά για να περάσει πάλι πίσω και δεν έγινε τίποτα. Τότε επικαλέστηκε τον Θεό του Ηλία και αμέσως επαναλήφθηκε το θαυμαστό αυτό γεγονός ...

Άλλο πάλι είναι όταν ένας στρατηγός του Βασιλιά της Συρίας ο Νεεμάν είχε λέπρα και πήγε στον Προφήτη Ελισσαίο να τον θεραπεύσει. Εκείνος όμως καθόλου δεν τον συνάντησε, αλλά του διεμήνυσε να πάει να λουστεί στον Ιορδάνη ποταμό και θα γίνει καλά. Αυτός θύμωσε αρχικά, για την αντιμετώπισή του από τον Προφήτη, αλλά στο τέλος έκανε υπακοή και έγινε πράγματι εντελώς καλά.
Κάποτε πήγαν ξυλοκόποι στην όχθη του Ιορδάνου, για να κόψουν ξύλα. μεταξύ αυτών ήταν και ο Προφήτης Ελισσαίος. Εκεί, καθώς έκοβαν τα ξύλα ξεκόλλησε ο πέλεκυς από την λαβή και έπεσε το σιδερένιο μέρος του τσεκουριού στο ποτάμι μέσα. Τότε ο Προφήτης, πήρε την ξύλινη λαβή και την ακούμπησε στο χείλος του ποταμού και είπε : Δείξε θαύμα Θεέ μου. Και αμέσως ξεπήδησε το σιδερένιο μέρος από το ποτάμι και μπήκε στο μέσο της λαβής, και έγινε ως Σταυρός.
Σε ένα τροπάριο του κοσμά του Μελωδού αναφέρεται αυτό το θαύμα που ήταν η προτύπωση του Αγίου Βαπτίσματος αλλά και του Τιμίου Σταυρού:
«Ο βυθώ κολπωσάμενος, τέμνουσαν ανέδωκεν Ιορδάνης ξύλω, τω Σταυρώ και το Βαπτίσματι, την τομήν της πλάνης τεκμαιρόμενος«. Ο Ιορδάνης που δέχτηκε μέσα του το σίδερο που κόβει, πάλι το έδωσε πίσω στο ξύλο του, και όπως με το τσεκούρι κόβονται τα ξύλα έτσι με τη Δύναμη του Σταυρού και του Αγίου Βαπτίσματος κόπηκε η πλάνη και η αμαρτία
Αλλά πολλά ακόμα θαύματα έγιναν, όπως ο Γεδεών ο Κριτής που τον πέρασε, Ο Ιακώβ ο υιός του Ισαάκ, ο αδελφός του Ησαύ, που και αυτός τον πέρασε με μία ράβδο, όπως λέει ο ίδιος «Εν γαρ τη ράβδω μου ταύτη διέβην τον Ιορδάνην» κ.α.
πηγή

Η «ατάκα» Τσίπρα που θα συζητηθεί: «Η Ελλάδα μου δεν θα ζημιώσει την Ευρώπη»

http://olympia.gr/2015/01/07/%CE%B7-%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BA%CE%B1-%CF%84%CF%83%CE%AF%CF%80%CF%81%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B8%CE%B1-%CF%83%CF%85%CE%B6%CE%B7%CF%84%CE%B7%CE%B8%CE%B5%CE%AF-%CE%B7-%CE%B5%CE%BB/

 

Άρθρο του Αλέξη Τσίπρα στην ιταλική Κοριέρε Ντέλα Σέρα

«Η Ελλάδα μου δεν θα ζημιώσει την Ευρώπη» τιτλοφορείται το άρθρο του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα στο σημερινό φύλλο της ιταλικής εφημερίδας Κοριέρε Ντέλα Σέρα.

«Η Ελλάδα βρίσκεται μπροστά σε μια ιστορική στροφή: ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί, πλέον, απλή ελπίδα για τον ελληνικό λαό. Ενσαρκώνει την προσδοκία μιας αλλαγής πορείας πλεύσης για ολόκληρη την Ευρώπη, η οποία δεν πρόκειται να βγει από την κρίση, χωρίς μια βαθιά αναθεώρηση των πολιτικών επιλογών της. Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα δώσει νέα ώθηση στις δυνάμεις, οι οποίες μάχονται για την αλλαγή. Διότι, αφού η Ελλάδα κατέληξε σε αδιέξοδο, η σημερινή Ευρώπη πρόκειται να έχει το ίδιο τέλος» γράφει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και προσθέτει:

«Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θεωρείται πλέον ένας κίνδυνος, όπως το 2012, αλλά μια πρόκληση με στόχο την αλλαγή».

Σε άλλο σημείο του άρθρου του ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην Ελλάδα, σημειώνει, σύμφωνα με το ΑΠΕ: «Ο Σαμαράς δεν έχει τίποτα να προσφέρει, εκτός από την υποδούλωση στις διδαχές μιας επιζήμιας και αποτυχημένης λιτότητας, οι οποίες επέβαλαν στην Ελλάδα νέες φορολογικές αυξήσεις και περικοπές μισθών και συντάξεων, που προστίθενται σε έξι χρόνια θυσιών».

ΒΟΜΒΑ ΜΕΓΑΤΟΝΩΝ! Κόρη Έλληνα ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ η συνεργός του Χριστόδουλου Ξηρού!

http://www.makeleio.gr/?p=249252

Σαν κεραυνός εν αιθρία έπεσε στο Αίγιο η είδηση πως η 22χρονη Αγγελική, σύντροφος και συνεργάτιδα του συλληφθέντος Χριστόδουλου Ξηρού, είναι από το Αίγιο και μάλιστα κόρη πολύ γνωστού κατοίκου της πόλης, ο οποίος έχει ασχοληθεί επί σειρά ετών με την τοπική αυτοδιοίκηση, έχοντας λάβει μάλιστα στο παρελθόν και το αξίωμα του αντιδημάρχου.
Το βράδυ της Δευτέρας, πραγματοποιήθηκε επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής, παρουσία εισαγγελέως, στο σπίτι της οικογένειας, σε συνοικία του Αιγίου. Έρευνες πραγματοποιούνται και στο χωριό απ’ όπου κατάγεται η οικογένεια.
Το σπίτι κυριολεκτικά «ξεσκονίστηκε», καθώς οι αστυνομικοί αναζητούσαν στοιχεία για την Αγγελική, τη φίλη του Ξηρού, η οποία φέρεται να έχει σχέση και με τους Πυρήνες της Φωτιάς.
Πληροφορίες αναφέρουν,σύμφωνα με το filodimos.gr, πως οι άνδρες της Αστυνομίας μίλησαν με τον πατέρα της 22χρονης Αγγελικής, ο οποίος όμως δήλωσε πως η κόρη του, φοιτήτρια στην Παιδαγωγική Σχολή της Κομοτηνής, είχε να εμφανιστεί στο σπίτι δύο μήνες.
Όπως είναι φυσικό, το γεγονός αποτελεί πρώτο θέμα συζήτησης στο Αίγιο αλλά και στο χωριό της κοπέλας.

Βρε με τον Ξηρό.. Θάφτηκε και η δολοφονία ΕΛΛΗΝΩΝ απο κράτος – εφοπλιστές…

http://olympia.gr/2015/01/07/%CE%B2%CF%81%CE%B5-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BE%CE%B7%CF%81%CF%8C-%CE%B8%CE%AC%CF%86%CF%84%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CE%B4%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%86%CE%BF%CE%BD%CE%AF/

 

γραφει ο αρισταρχος 

“…σε περίπτωση φωτιάς το πρώτο και κύριο είναι η διάσωση όλων των ανθρώπων”
normanatlanticΓίναμε μάρτυρες, πρωτοχρονιάτικα, μιας ναυτικής τραγωδίας με το Ferry της ΑΝΕΚ NORMAN ATLANTIC. Ένα πλοίο που μπορεί να μεταφέρει κάπου 500 άτομα μαζί και 250 οχήματα. Λίγο πολύ μέσα από τους διαύλους των βραχέων ζήσαμε στις τηλεοράσεις το δράμα των επιβατών να παλεύουν για την ζωή τους ανάμεσα σε τέσσερα κακά. Πρώτα την φωτιά και ύστερα έναν αέρα 10-12 μποφώρ. Τρίτο μια σκοτεινή, παγωμένη και φουρτουνιασμένη θάλασσα και το τελευταίο και καταλυτικό κακό η ανοργανωσιά του πλοίου.
Δεν ξέρω τι θα γινόταν αν, για παράδειγμα, το πλήρωμα του εν λόγω ferry και με την ίδια ανοργανωσιά χρειαζόταν να αντιμετωπίσει κάτι ανάλογο με ένα κρουαζιερόπλοιο της τάξης του ‘OASIS OF THE SEAS’ δυναμικότητας 6.500 ατόμων! Άκουσα τον καπετάνιο του OASIS να λέει πως όλο το εικοσιτετράωρο το μυαλό του είναι απασχολημένο με την ασφάλεια των επιβατών και γι αυτό το λόγο κάνει ανά τέσσερις μέρες στο πλήρωμα ασκήσεις έκτακτης ανάγκης. Όπως, άκουσα και κάποιον Έλληνα γνώστη περί της ναυτικής τέχνης, προφανώς καπετάνιο, να λέει πως οι επιβάτες πριν πηδήσουν στην θάλασσα με τέτοιες συνθήκες θάπρεπε πρώτα να κάψουν τα πόδια τους. Και το πρώτο που μαθαίνουν οι υποψήφιοι πλοίαρχοι στις σχολές είναι πως το τελειότερο σωστικό μέσον είναι το ίδιο το πλοίο.
Ας φανταστούμε τώρα πως βρισκόμαστε επιβάτες πάνω στο κολασμένο πλοίο και καίγονται τα πόδια μας και παγώνουμε από τον δυνατό άνεμο και πεθαίνουμε από τον φόβο μας. Ξαφνικά μια καλαθούνα πέφτει από τον ουρανό μπροστά μας. Το ερώτημα είναι αν το ελικόπτερο που θα μας σώσει είναι Super Puma ή ΑΒ-205 ή δεν ξέρω τι άλλο ή η φυγή από την κόλαση; Βέβαια θα μου πείτε κάθε διάσωση συνοδεύεται και από εκπληκτικές προσφορές. Αλλά ας κάνουμε την αναγωγή. Ένα πλοίο και η Ελλάδα, που έχει πάρει φωτιά και αγωνιζόμαστε και από μέσα και απ’ έξω να τη σβήσουμε και μάλιστα χωρίς σωσίβια, νερά και μάνικες. Όμως η φωτιά δεν δείχνει να σβήνει και το πάτωμα καίει τα πόδια μας και μεις σκεπτόμαστε ποιος και με τι προσφορές θα μας σώσει και που θα μας βγάλει. Λες, και τα 300ευρώ το μήνα με τις μηδαμινές προοπτικές έχει την πολυτέλεια να επιλέξει δυνάστη. Μ’ ακούγεται κάπως, σαν το “σκάσε και σκάβε αν θέλεις να γλύψεις κανένα κοκαλάκι από αυτά που αφήνει το αφεντικό.
Μ’ αρέσει να ακούω το “ανήκομεν στη δύση” ή “είμαστε μέσα στην Ευρώπη” Το αντίθετο στα Αγγλικά(για να τρομάζουμε περισσότερο) το λένε Grexit. Θαρρείς και έχουμε τροχούς να μετακινούμαστε μέσα έξω. Και τώρα, που λέει και ο παπούλης Άνθιμος, που θα μπουν και η Αλβανία και τα Σκόπια μέσα στην Ευρώπη εμείς θα είμαστε απ’ έξω; Μέσα λοιπόν, όχι όμως στην Ευρώπη γιατί εκεί ανήκομεν υποχρεωτικά χάρη στον Δία και τις σεξιστικές του ορμές, αλλά στο κλαμπ των Ευρωπαίων. Κι όπως γνωρίζετε στα club οι φίλοι μας Ευρωπαίοι δεν βάζουν όποιον κι όποιον αν δεν έχουν, τι άλλο… κέρδος! Αν ήμασταν ισότιμοι θα μας διέγραφαν όλο το χρέος, για το οποίο έχουν ευθύνη κι αυτοί όταν έκαναν την πάπια βλέποντας τον Παπανδρέου να εκλέγεται με το σύνθημα “λεφτά υπάρχουν”. Και το πολύ πολύ να μας έβαζαν κάτω από κάποια εποπτεία μπας και διορθωθούμε, σαν κακά παιδιά που είμαστε.
Αλήθεια, φτάσαμε στο δια ταύτα. Φτάσαμε μπροστά στο δίλημμα “Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα”. Αυτό θα επιλέξουμε στις εκλογές της 25ης τρέχοντος που έρχονται. Τον γκρεμό ή το ρέμα. Ποιόν λοιπόν να ψηφίσεις και τι να περιμένεις όταν όλοι κουνάνε την ρομφαία της ολικής καταστροφής μας κι από προγράμματα μονάχα νεφελώματα. Κι ας μας καίει τα πόδια η ανεργία, η φτώχια, η εξαθλίωση, η υπογεννητικότητα και ένα βουνό προβλήματα. Αυτοί πάντα στο ίδιο μοτίβο επιλογής τους. “Ποιόν επιθυμείτε για διασώστη;” Super Puma ή… Super Tiger;
Κομφούζιο και αδιέξοδα εκλογικά. Δε λέω, θαυμάζω και νιώθω υπερήφανος που διαθέτουμε τόσους πολλούς υποψήφιους διασώστες αλλά τελικά καιγόμαστε και πνιγόμαστε. Πως γίνεται αυτό ποτέ δεν κατάλαβα όπως δεν θα καταλάβω ποτέ πως βρεθήκαμε να χρωστάμε ένα σκασμό λεφτά σε όλο τον περίγυρο. Όπως δεν θα καταλάβω ποτέ πως θα τα ξεπληρώσουμε. Όπως δεν θα καταλάβει ποτέ κανείς από δαύτους που κυβερνούν πως σε περίπτωση φωτιάς το πρώτο και κύριο είναι η διάσωση όλων των ανθρώπων και με όποιο πρόσφορο μέσον.
http://aienaristeyein.com/2015/01/07/φωτιά-στα-μπατζάκια-μας/

Η ομοφυλοφιλική ιστορία με έναν ανήλικο Ρουμάνο,από βιβλίο του Μένη Κουμανταρέα..οδήγησε στον δολοφόνο του..

http://online-pressblog.blogspot.gr/2015/01/blog-post_396.html

«Τον είχε γνωρίσει σε μπαρ της Ομονοίας, και στην συνέχεια γνώρισαν μαζί της ηδονές και τους “χυμούς” της ζωής.»
Το τελευταίο βιβλίο του γνωστού πεζογράφου Μένη Κουμανταρέα οποίος βρέθηκε άγρια δολοφονημένος στις 6 Δεκεμβρίου στο διαμέρισμα του στην Κυψέλη, μελέτησαν οι Αξιωματικοί της Ασφάλειας για να φθάσουν τελικά στο δολοφόνο του 83χρονου συγγραφέα.

Δράστης είναι ένας 26χρονος Ρουμάνος τον οποίο ο πεζογράφος είχε γνωρίσει πριν από περίπου 10 χρόνια (σ.σ. Όταν ο δράστης ήταν ανήλικος) σε ένα κακόφημο μπαρ της οδού Βερανζέρου και αμέσως συνδέθηκαν φιλικά μεταξύ τους για τα επόμενα χρόνια μέχρι και την δολοφονία του συγγραφέα από τον άνθρωπο που συχνά πυκνά το θύμα τροφοδοτούσε με χρήματα για τις ανάγκες του.

Στο τελευταίο του βιβλίο ο γνωστός συγγραφέας κάνει λόγο για έναν ανήλικο Ρουμάνο που είχε γνωρίσει σε μπαρ της Ομονοίας, και στην συνέχεια γνώρισαν μαζί της ηδονές και τους “χυμούς” της ζωής.

Οι ερευνητές της Ασφάλειας και του Τμήματος Ανθρωποκτονιών μελέτησαν εκτενώς το τελευταίο βιβλίο του γνωστού πεζογράφου, στο οποίο κυριαρχεί η μορφή του ανήλικου τότε Ρουμάνου με αποτέλεσμα να καταλήξουν στην πλήρη σκιαγράφηση του προφίλ του δολοφόνου.

Το μεσημέρι της Δευτέρας στην πλατεία Βικτορίας, οι αστυνομικοί κατάφεραν να εντοπίσουν τον 26χρονο Ρουμάνο Στεφάν και να τον προσάγουν στα γραφεία τις Υπηρεσίας τους.

Αρχικά ο νεαρός Ρουμάνος αρνήθηκε οποιαδήποτε σχέση με την δολοφονία του φίλου και ευεργέτη του, πλην όμως και κάτω από το βάρος των συντριπτικών εναντίων του στοιχείων αναγκάστηκε να ομολογήσει την... μισή αλήθεια.


ΠΗΓΗ

ΑΝΕΚΔΟΤΟ - ΤΑ ΣΠΑΕΙΕΙΕΙΕΙ!!!!!!

από e-mail

Ένας Εβραίος προσπαθεί πολύ καιρό να μιλήσει με τον Θεό.

Μετά από μεγάλη επιμονή (χαρακτηριστικό των Εβραίων), τα καταφέρνει.


- Θεέ μου, έχω μια επιχείρηση, ένα εστιατόριο και τα πάω πολύ καλά.
- Αυτό είναι καλό, λέει ο Θεός.
- Ναι, αλλά ξέρεις, Κύριε, αυτό το εστιατόριο δεν το άνοιξα εγώ, αλλά ο πατέρας μου.
- Και;
- Λοιπόν, στην πραγματικότητα ούτε αυτός το άνοιξε, ήταν από τον παππού μου.
- Και;
- Λοιπόν, ούτε ο παππούς μου το άνοιξε, το κληρονόμησε από τον προπάππου μου.
- Καταλαβαίνω, είναι μια οικογενειακή επιχείρηση, αλλά ποιο είναι το πρόβλημα;
- Λοιπόν, ο προπάππους ούτε αυτός το άνοιξε, αλλά το κληρονόμησε από τον πατέρα του…
- Καταλαβαίνω άνθρωπέ μου, αλλά πού θες να καταλήξεις;
- Στον γιο σου τον Ιησού. Εκείνο το Μυστικό Δείπνο δεν το πλήρωσε…….

Photo fail!! (ΤΑ ΣΠΑΕΙ!)

 από e-mail

1.

  

2.

  

3.

  

4.

  

5.

  

6.

  

7.

  

8.

  

9.

  

10.

  

11.

  

12.

  

13.

  

14.

  

15.

  

16.

 

Πωλείται Πατρίς στον Τούρκο Αττίλα (από τον Όμηρο Αλεξάνδρου)

 από e-mail

Αγαπητοί φίλοι Σάββα Ιακωβίδη και Ανδρέα Λουκά σας ευχαριστώ πολύ που με τα πιο κάτω άρθρα σας αναδεικνύετε για ακόμη μια φορά την θλιβερή μας κατάντια να ξεπουλούμε τις περιουσίες μας στο τούρκικο Αττίλα. Μου προκαλεί οργή και αγανάκτηση που η πολιτεία εγκατέλειψε κάποιους πρόσφυγες στην μοίρα τους και τους ανάγκασε να καταφύγουν στο ξεπούλημα της γης της πατρίδας μας. Θα μεταφέρω τα πιο κάτω στους χιλιάδες λήπτες των μηνυμάτων μου στην Κύπρο και στο εξωτερικό και θα τα αναρτήσω και στο προσωπικό μου μπλοκ με την προσδοκία και την ευχή κάποιοι να ευαισθητοποιηθούν μπας και γίνει κάτι για να τερματιστεί το ξεπούλημα της πατρίδας μας.

Όμηρος Αλεξάνδρου

http://omirosalexandrou.blogspot.com.

Το ξεπούλημα περιουσιών στον Αττίλα και ο Τσόρτσιλ

| 05 Ιανουάριος 2015, 06:58 | Σημερινή

Πωλείται πατρίς στον Τούρκο Αττίλα

Σε έναν κατακτημένο και απειλούμενο με αφανισμό τόπο, δεν μπορεί να ισχύουν όσα λειτουργούν σε ειρηνικές εποχές. Αίφνης, η μετάβαση στα κατεχόμενα δεν μπορεί να επαφίεται στον πατριωτισμό κάθε πολίτη. Ούτε δικαιούται ΚΑΝΕΝΑΣ να πωλεί την πατρίδα του ατιμώρητα και ανεξέλεγκτα. Ας προσεχθεί μια είδηση που δημοσιεύει ο «Φιλελεύθερος»: Η κατοχική Τουρκία, με 240 εκ. ευρώ κατάφερε μέχρι σήμερα να εξαγοράσει από Έλληνες Κυπρίους χιλιάδες στρέμματα γης. Αυτό σημαίνει πως η Τουρκία επιχειρεί να λύσει το εδαφικό δια χρημάτων.

Η πώληση γης στον κατακτητή ισοδυναμεί με εσχάτη προδοσία. Πρώτα από το κράτος, που την επιτρέπει και ύστερα από όσους ξεπουλούν τη γη των πατέρων τους. Η γη αυτή είναι έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Είναι κυριαρχία. Είναι κρατική οντότητα. Το ξεπούλημα γης πλήττει την Κυπριακή Δημοκρατία και τα κυριαρχικά δικαιώματά της. Είναι ασέβεια προς τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και ειδικά σε εκείνο της ιδιοκτησίας. Φταίει το κράτος, που τόσα χρόνια δεν θέλησε να έρθει αρωγό στους εκτοπισμένους.

Βαρύτατες ευθύνες φέρουν επίσης και όσοι ελαφρά τη καρδία ξεπουλούν τις ρίζες τους, την ιστορία του τόπου τους, τα χώματα που τους ανάγιωσαν, που τους έθρεψαν. Δεν είναι αργά να ποινικοποιηθεί το ξεπούλημα πατρίδας αλλά και το κράτος να δει τι θα πράξει, για να βοηθήσει όσους πραγματικά έχουν ανάγκη. Για να τερματιστεί αυτό το θλιβερό κατάντημα.
Σ.Ι.

Φίλτατε Σάββα Ιακωβίδη,
Το πιο πάνω είναι δικό σου κείμενο, στην «Σημερινή», 1η του Γενάρη του 2015. Διάβασα και εγώ τις πληροφορίες για το μέγεθος του ξεπουλήματος που γίνεται και, όπως και εσύ, αγανάκτησα. Όχι μόνο για την προδοσία που διεξάγεται, αλλά προπάντων για τη διαχρονική ανικανότητα όλων εκείνων που κυβερνούν την Κύπρο, ειδικά μετά το 1974. Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, στην διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, είχε επιβάλει έμπρακτα στους Εγγλέζους την ισότιμη κατανομή βαρών από τον πόλεμο. Και τους είπε κοφτά, να μη διανοηθούν να κατατάξουν όσους έχαναν ανθρώπους, τις χήρες και τα ορφανά του πολέμου και όσους έχαναν τα σπίτια τους από τους βομβαρδισμούς των Γερμανών, στην κατηγορία των «άτυχων»! Και επέβαλε την αποκατάσταση των «άτυχων».

Σ' εμάς τι συνέβη εδώ, μετά την εισβολή; ΕΠΕΒΛΗΘΗ η κατηγοριοποίηση των Κυπρίων σε «τυχερούς» και «άτυχους». Και «άτυχοι», βεβαίως, κατήντησαν εκείνοι που πλήρωσαν και το μεγάλο τίμημα της εισβολής από κάθε άποψη. Οι πρόσφυγες. Έδινε το Κογκρέσο των ΗΠΑ κάθε χρόνο αρκετά εκατομμύρια δολάρια στην ΚΔ, για να φτιάξει συνοικισμούς και να μαντρίσει φύρδην-μίγδην τους πρόσφυγες, με προφανή και διαφανή σκοπό να ξεχάσουν τα κατεχόμενα σπίτια τους και τη γη τους, την οποία οι ΗΠΑ, σαν καλές και σταθερές σύμμαχοι της Τουρκίας, προόριζαν για το κράτος των εκλεχτών τους Τουρκοκυπρίων… Νοιάστηκαν οι διάφοροι, που μας παρέστησαν την εξουσία στην Κύπρο όλα αυτά τα χρόνια, για τις ανάγκες των προσφύγων; Να απαντήσω ο ίδιος, ως πρόσφυγας, στο ερώτημά μου.

Όχι μόνο δεν νοιάστηκαν, αλλά μας κορόιδεψαν με κάθε τρόπο και μας κυνήγησαν, όσους αγωνιζόμασταν μόνοι μας, με πρωτοφανή εκδικητικότητα! Επειδή δεν μαντριζόμαστε στις κομματικές τους επιχειρήσεις και να τους γλείφουμε τις ποδίνες με τις οποίες μπήκαν σαν αχρείοι ξεδιάντροποι «χωριάτες» στα «κρεβάτια» μας. Σκέψου! Όσοι τους έγλειφαν τις ποδίνες, όσοι καταντούσαν κομματόσκυλα, τους δινόταν ένα γλειμμένο κόκαλο. Ένα σπίτι στον συνοικισμό, μια δουλίτσα στο Δημόσιο…

Όποιος, όμως, δεν υπέκυπτε και δεν αποτεινόταν στο κόμμα για να υποβάλει τα σχετικά του και τολμούσε να κτίσει, ας πούμε, μόνος του το δικό του σπίτι ή να κάνει τη δική του επιχείρηση, επέπιπταν τα τελωνεία, ο φόρος εισοδήματος, τα δημαρχεία, οι πολεοδομίες και γενικά το σύστημα, και τον πετσόκοβε. Το κυριότερο επειδή, με την απόσταση που τηρούσε από τα κόμματα, δεν συνεισέφερε τα δέοντα στα ταμεία τους, όπως έκαναν οι «ευεργετηθέντες»!

Βέβαια, εγώ που γράφω και έγραφα τα ανάλογα με τα πιο πάνω (και εσύ τα δημοσίευες στη «Σημερινή»), τι νομίζεις πως υπέφερα όλα αυτά τα χρόνια; Ας μην τα περιγράψω, γιατί εκτός από όλα τα άλλα που με χαρακτήρισαν (αναρχικό, περιθωριακό, φασίστα κλπ…) θα με πουν τώρα και προδότη γιατί, αντί να ελεεινολογώ τους πρόσφυγες που ξεπουλούν το έδαφος της Πατρίδας, ψάχνω να βρω τις ευθύνες των χερουβείμ της πολιτικοκομματικής αλητείας.

Πληρώνω μόνο για την κατασκευή του αποχετευτικού (χώρια από τα μηνιαία τέλη…), εδώ και χρόνια, για το σπίτι που έκτισα ο ίδιος με τον ιδρώτα του προσώπου μου -αντί να γλείφω τα κόμματα να μου δώσουν στους συνοικισμούς που έκτισαν με τα αμερικανικά χρήματα μετά το 1974- γύρω στα 400 ευρώ τον χρόνο! Ουδείς με ρωτά αν μπορώ σήμερα να τα πληρώνω. Εκείνοι απλώς τα θέλουν. Ξαφνικά ξεσπά το σκάνδαλο για το αποχετευτικό της Πάφου. Εγώ τι σκέφτομαι; Πως εγώ δεινοπαθώ να πληρώσω τα 400 ευρώ που μου επιβάλλουν για τον συγκεκριμένο σκοπό, και οι «έντιμοι κύριοι», οι καθημερινά προβεβλημένοι και υμνούμενοι από τα ΜΜΕ, τα τσέπωναν για λογαριασμό τους.

Εκατομμύρια ευρώ. Και μη μου πεις πως αυτά συνέβησαν στην Πάφο και δεν με αφορούν εμένα, στον Στρόβολο. Είναι σίγουρο αυτό; Τότε γιατί όλο εκείνο το καπάλιασμα για την οποιαδήποτε εξουσία; Τότε γιατί, εκτός των άλλων, έβαλαν επί τούτου υπουργό, τον Χάσικο, να ανακαλύπτει «σκάνδαλα» στα κοινοτικά συμβούλια των χωριών (που βεβαίως καλά κάνει, αλλά αυτά είναι ψίχουλα μπροστά στα δισεκατομμύρια που αρπάχτηκαν από τον κυπριακό λαό από τα μεγαλόσχημα ρεμάλια…), για να αποσπά την προσοχή του κοσμάκη αλλού;

Μιλάμε για τα 240 εκατομμύρια που πλήρωσε η Τουρκία στους προδότες που ξεπουλάνε το έδαφος της Πατρίδας, με διάφορες δικαιολογίες. Όλα αυτά τα σαράντα ένα χρόνια που πέρασαν, πώς και δεν βρέθηκε από την ΚΔ, ας πούμε, ένα δισεκατομμύριο, για να βοηθηθούν οι πρόσφυγες; Παρά μόνο κοροϊδεύοντάς τους, τους έδιναν δάνεια. Πώς, για τους κλεφτοτραπεζοτοκογλύφους στο πι και φι βρέθηκαν δισεκατομμύρια; Πώς και η σημερινή κυβέρνηση λύσσαξε να παραδώσει το σπιτάκι, που με χίλιες δυο στερήσεις έκτισε ο κάθε φτωχός, στους τοκογλύφους;

Με τη δικαιολογία πως δεν πληρώνουν; Κουραφέξαλα! Ο κάθε αφελής που παρασύρθηκε από τις παραπλανητικές διαφημίσεις των τοκογλύφων και πήρε δάνειο από τις τράπεζές τους για να κτίσει το σπίτι του, το δάνειο το ξεπλήρωσε τρεις και τέσσερις φορές μέχρι σήμερα. Αλλά τον Κληρίδη που ήταν πρόεδρος της Δημοκρατίας, τον Αυξεντίου και τον Χριστοδούλου που ήσαν διοικητής και υπουργός των οικονομικών και τους βουλευτές, που ψήφισαν τον νόμο για την κεφαλαιοποίηση του τόκου και τον ανατοκισμό του εις τους αιώνας των αιώνων, κανένας δεν τους ψάχνει. Ψάχνουν μόνο τα πρόβατα που μάντρισαν με δάνεια στις τράπεζες….

Αυτοί λοιπόν, φίλτατε Σάββα, ευθύνονται για το ξεπούλημα της γης της Πατρίδας. Και όχι ο κάθε φουκαράς πρόσφυγας που συνθλίβεται μέσα στις μυλόπετρες του πολιτικο-κομματο-οικονομικού κατεστημένου. Εκείνοι είναι οι προδότες. Και όπως σου ξανάγραψα και το δημοσίευσες, αυτό το κατεστημένο έχει τους δικούς του σκοπούς για το ζήτημα των κατεχόμενων περιουσιών. Είναι, πρώτον, η λύση του περιουσιακού, δεύτερον, η εδραίωση επί του δικού του εδάφους του τουρκικού ψευδοκράτους χωρίς εμείς να ’χουμε δικαίωμα να αντιδράσουμε και, τρίτον, το τουρκικό χρήμα που προσδοκούν να εισρεύσει στα ταμεία του κράτους και των τραπεζών, μέσω εκείνων που τα εισπράττουν από τους Τούρκους έναντι του εδάφους που ξεπουλούν!

Είμαι βέβαιος με τι και ποιους έχουμε να κάνουμε. Τα άλλα είναι παραμύθια της Χαλιμάς και κουτόχορτο για τον αιώνια υπνώττοντα Κυπριακό Λαό. Η προδοσία στην Κύπρο έχει ονόματα και επίθετα. Και είναι πολύ μακρύς ο κατάλογος. Δεν είναι μόνο εκείνοι που διέπρατταν και διαπράττουν την προδοσία, είναι και εκείνοι που τους καλύπτουν… Και εμείς που τους δημιουργήσαμε και τους ανεχόμαστε!

ΑΝΔΡΕΑΣ Τ. ΛΟΥΚΑ

Τρομακτικοί Λιμοί του παρελθόντος...(πόσο εύκολα – λέτε - άνθρωπος τρώει άνθρωπο σε συνθήκες πείνας; Πόσο συχνά στην ιστορία οι χασάπηδες, οι υπαίθριες αγορές και τα καπηλειά πούλαγαν κρέας ανθρώπινο; Μην βάλετε στοίχημα...)

http://aegeanhawk.blogspot.gr/2015/01/blog-post_34.html

(σχόλιο Γ. Ανεστόπουλου: πόσο κοντά ή μακριά είμαστε άραγε από μια ακόμη επανάληψη αυτής της, αν και νοσηρής (κανιβαλισμός), αν και «απόκρυφης» (δήθεν...ο κόσμος το' χει τούμπανο...), συνάμα τόσο "συνήθους" πτυχής της ανθρώπινης ιστορίας; Διαβάζετε με δική σας ευθύνη...καλού κακού, πάρτε λίγη δραμαμίνη (για την αηδία) κι έχετε και μια λεκάνη δίπλα σας) 

Στο άρθρο αυτό, που δημοσιεύτηκε στο National Geographic το 1917, παρουσιάζονται με συγκλονιστικό τρόπο οι ολέθριοι λιμοί που οδήγησαν στον αφανισμό και την ένδεια εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο...

του ΡΑΛΦ ΓΚΡΕΪΒΣ

Η πρώτη αξιόπιστη μαρτυρία για την πείνα είναι μια επιτύμβια στήλη από γρανίτη, η «στήλη του λιμού», που ανακαλύφθηκε πρόσφατα [1917] στο νησί Σαχάλ, στον πρώτο καταρράκτη του Νείλου. 

Σύμφωνα με τα στοιχεία τα οποία έχουμε στη διάθεσή μας, πρέπει να σμιλεύτηκε την εποχή του Ζοζέρ, που κυβερνούσε την Αίγυπτο περίπου δύο χιλιάδες χρόνια πριν από την εποχή του Αβραάμ. 

«Πενθώ καθισμένος στο θρόνο μου για την εκτεταμένη δυστυχία» θρηνούσε ο μονάρχης της αρχαϊκής εποχής. «Πενθώ διότι κατά τη βασιλεία μου ο Νείλος δεν έχει πλημμυρίσει επί επτά χρόνια. 

Δεν υπάρχουν σοδειές και η τροφή είναι ελάχιστη. Ο ένας κλέβει τον άλλο. Όλοι θέλουν να τρέξουν, αλλά δεν μπορούν ούτε καν να περπατήσουν. Τα παιδιά κλαίνε, η ανάπτυξη των νέων δεν είναι κανονική και οι γέροι υποτάσσονται στη μοίρα. 

Τα πόδια τους λυγίζουν, σέρνονται στο έδαφος και κάθονται με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος. Το Ανώτατο Συμβούλιο της Αυλής έχει αποδεκατιστεί. Δεν υπάρχουν προμήθειες, παρά μόνο αέρας. Τα πάντα έχουν εξαφανιστεί».

 Με αυτά τα λόγια αρχίζει το πρώτο χρονικό των δεινών της ανθρωπότητας κατά τη διάρκεια ενός λιμού.

Οι απαρχές της ιστορίας της Ρώμης σημαδεύτηκαν από μια τρομακτική επιδημία και έναν ολέθριο λιμό. Κατακόκκινα έντομα έπεφταν από τον ουρανό, ενώ αρρώστιες, πείνα και πόλεμος μάστιζαν ολόκληρη την Καμπανία. 

Στη συνέχεια, η ιστορία της Ρώμης στιγματίστηκε από μια σειρά λιμών, λοιμωδών νόσων και πολέμων. Μέχρι τα μέσα όμως του 5ου αιώνα π.Χ. δεν συνέβη κάποια άλλη συμφορά.

Ωστόσο, στις αρχές του 450 π.Χ., ενέσκηψαν πολλές επιδημίες λιμού που διήρκεσαν περίπου είκοσι χρόνια. Σε μια τέτοια περίοδο μεγάλης λιμοκτονίας, χιλιάδες απελπισμένα άτομα έπεσαν στον Τίβερη για να γλιτώσουν από την πείνα.

Ενδεχομένως, κανένας λαός δεν αποδείχθηκε τόσο ανήθικος όσο οι Αιγύπτιοι το 10^ο, τον 11^ο και το 12^ο αιώνα μ.Χ. Τότε η χώρα τους, η οποία βρισκόταν υπό την εξουσία των μωαμεθανών, επλήγη από θανατηφόρους λιμούς, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να εκτροχιαστούν. Η πτώση της στάθμης του Νείλου το 967 προξένησε επίσης λιμό, που οδήγησε στο θάνατο 600,000 άτομα στην πόλη γύρω από το Φουστάτ.

Ο επόμενος λιμός ξέσπασε το 1025, την εποχή που η διακυβέρνηση του κράτους γινόταν από το χαλιφάτο Ζαχίρ και δεν υπήρχε ο Καφούρ για να αντιμετωπίσει την κατάσταση. Ως εκ τούτου, η συμφορά εξαπλώθηκε. Απαγορεύτηκε η σφαγή των ζώων, ενώ το κρέας εξαφανίστηκε, καθώς τα πουλερικά που έτρωγαν συνήθως οι Αιγύπτιοι τελείωσαν γρήγορα.

Οι κάτοικοι άρχισαν να συρρέουν μαζικά στο παλάτι εκλιπαρώντας για βοήθεια το Διοικητή των Πιστών. Όμως, το παλάτι δεν μπορούσε να τους προσφέρει βοήθεια, αφού δεν διέθετε προμήθειες σε τρόφιμα. Έτσι, όταν έγινε το γεύμα για τον Εορτασμό της Θυσίας, οι σκλάβοι του παλατιού όρμησαν και άρπαξαν τα φαγητά από τα τραπέζια. 

Σε όλα τα μέρη της χώρας οι σκλάβοι άρχισαν να ξεσηκώνονται και οι πολίτες αναγκάστηκαν να δημιουργήσουν ομάδες ασφαλείας για να προστατευτούν. Όσο για την κυβέρνηση, έδωσε την άδεια να σκοτώνουν τους σκλάβους.

Ο επόμενος, ακόμα χειρότερος λιμός ενέσκηψε το 1064 και διήρκεσε επτά ολόκληρα χρόνια. Το καρβέλι κόστιζε 15 δηνάρια (η τιμή του δηναρίου (1917) είναι κάτι παραπάνω από 2,50 δολάρια), σχεδόν διακόσια λίτρα δημητριακά πουλιόνταν προς 100 δηνάρια και τα αβγά που σπάνιζαν, έφταναν το ένα δηνάριο το ένα.

Οι γάτες και οι σκύλοι πουλιόνταν σε απίστευτες τιμές, ενώ οι γυναίκες, καθώς δεν μπορούσαν να αγοράσουν τρόφιμα με αντάλλαγμα τα μαργαριτάρι και τα σμαράγδια τους, τα πετούσαν στους δρόμους. Σύμφωνα με κάποιον ιστορικό της εποχής, μια γυναίκα έδωσε ένα κολιέ αξίας 1.000 δηναρίων για μια χούφτα αλεύρι. Στους στάβλους του χαλίφη, όπου υπήρχαν 10,000 άλογα και μουλάρια, απέμειναν τρία κοκαλιάρικα γέρικα άλογα.

Οι κάτοικοι πάνω στην απελπισία τους οδηγήθηκαν στον κανιβαλισμό. Το ανθρώπινο κρέας, το οποίο πουλιόταν ελεύθερα, το προμηθεύονταν με το χειρότερο τρόπο. Χασάπηδες κρύβονταν πίσω από τα παράθυρα του πάνω ορόφου των σπιτιών που έβλεπαν στους πολυσύχναστους δρόμους. 

Έριχναν σκοινιά στα οποία ήταν κρεμασμένα μεγάλα τσιγκέλια για κρέας και παγίδευαν τους ανυποψίαστους περαστικούς. Τραβούσαν προς τα πάνω τα θύματά τους, που φώναζαν τρομαγμένα και μετά τα μαγείρευαν προτού τοποθετήσουν το κρέας τους στους υπαίθριους πάγκους για να το πουλήσουν.

Αντίστοιχη ήταν η κατάσταση και τα έτη 1201 και 1202. σύμφωνα με το χρονογράφο Αμπντ – ελ – Λατίφ, που υποστηρίζει ότι ο πεινασμένος όχλος έτρωγε συχνά ανθρώπινο κρέας, πολλές περιοχές και χωριά ερήμωσαν στη διάρκεια της πείνας που ακολούθησε μετά την πτώση της στάθμης του Νείλου το 1200 και το 1201.

Βέβαια, η τιμωρία για όσους πιάνονταν ήταν ο θάνατος στην πυρά, αλλά ελάχιστοι από τους εγκληματίες συλλαμβάνονταν.

Συχνά οι γονείς έτρωγαν τα ίδια τους τα παιδιά, ενώ οι άντρες ορμούσαν στις γυναίκες που περπατούσαν στο δρόμο και άρπαζαν τα μωρά από την αγκαλιά τους. 

Ο χρονογράφος περιγράφει με λεπτομέρειες τον τρόπο με τον οποίο οι απαγωγείς – δολοφόνοι μαγείρευαν τα μωρά που άρπαζαν.

Σε ότι αφορά τους λιμούς στην Αγγλία, πρόκειται σίγουρα για τις πιο μελανές σελίδες στην ιστορία της. Στις αρχές του 8^ου αιώνα η λιμοκτονία που επεκτάθηκε και στην Ιρλανδία, οδήγησε στον κανιβαλισμό. 

Ωστόσο, η περίοδος της Βασιλείας του Έθελρεντ του Ανέτοιμου, από το 1005 έως το 1016, ήταν η χειρότερη όλων των εποχών. Οι χρονογράφοι, οι οποίοι παρουσίαζαν την κατάσταση όπως πραγματικά ήταν, ανέφεραν ότι πέθανε ο μισός πληθυσμός του μεγαλύτερου νησιού(Αγγλία).

Ο λιμός του 1069 ήταν τόσο τρομερός, που οι χωρικοί από το βορρά, μην μπορώντας πλέον να εξασφαλίσουν σκυλιά και άλογα για να ικανοποιήσουν την πείνα τους, έγιναν σκλάβοι ώστε να τους ταΐζουν οι αφέντες τους.

 Όλη η γη από το Ντάραμ μέχρι το Γιορκ παρέμεινε ανεκμετάλλευτη επί εννέα χρόνια, αφού δεν υπήρχαν άτομα να την καλλιεργήσουν, αναφέρει ο Μπέβερλι, ενώ ένας άλλος συγγραφέας καταγγέλλει την ένδεια που οδήγησε στον κανιβαλισμό.

Η χειρότερη μορφή λιμοκτονίας όμως ήταν εκείνη που έπληξε το λαό της Αγγλίας την εποχή του Ριχάρδου του Λεοντόκαρδου. Υπάρχει μια μικρή αναφορά για το λιμό αυτής της περιόδου στον Ιβανόη. 

Μετά τη λιμοκτονία ακολούθησε λοιμώδης πυρετός, που εξαπλώθηκε «σαν να προερχόταν από τα πτώματα των πεθαμένων από την πείνα». Δεν κηδεύονταν παρά μόνο οι πλούσιοι, ενώ στις πυκνοκατοικημένες περιοχές τα θύματα θάβονταν σε ρηχά χαντάκια.

Με εξαίρεση τον πρόσφατο [Α΄] Παγκόσμιο Πόλεμο, καμία άλλη μεγάλη καταστροφή που γνώρισε η ανθρωπότητα δεν μπορεί να συγκριθεί με το Μαύρο Θάνατο [πανούκλα] και τη λιμοκτονία που ακολούθησε και έπληξε όλο το δυτικό πολιτισμό στα μέσα στης δεύτερης δεκαετίας του 14^ου αιώνα. 

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, οι απώλειες ξεπέρασαν τα 20,000,000 άτομα.

Με βάση μια εμπεριστατωμένη μελέτη, όλα ξεκίνησαν από τη Β. Κίνα, όταν μια μεγάλη  πλημμύρα κατέστρεψε τις σοδειές και εκατοντάδες χιλιάδες άτομα πέθαναν από την πείνα. Τα ποντίκια βοήθησαν στην εξάπλωση της πανούκλας και σε άλλες χώρες.

Ένα από τα πρώτα μέρη της Ευρώπης όπου εμφανίστηκε ο Μαύρος Θάνατος ήταν ένα μικρό γενοβέζικο οχυρό στην Κριμαία, το δυτικό άκρο της χερσαίας εμπορικής οδού της Κίνας. Εκείνη την εποχή οι Τάταροι πολιορκούσαν το οχυρό και αρκετοί Κινέζοι έμποροι βρήκαν εκεί καταφύγιο. 

http://aegeanhawk.blogspot.gr/2014/08/blog-post_0.html

 Η πολιορκία σταμάτησε επειδή ο στρατός τράπηκε σε φυγή εξαιτίας της πανούκλας, μεταδίδοντάς τη με αυτό τον τρόπο προς το νότο, τη Μικρά Ασία, τη Συρία και την Αίγυπτο. Πλοία από τον Εύξεινο Πόντο μετέφεραν την επιδημία στην Κωνσταντινούπολη και στη Γένοβα και από εκεί εξαπλώθηκε σε όλες τις ακτές της Μεσογείου.

Καμία χώρα της Ευρώπης όμως δεν υπέφερε τόσο από λιμούς όσο η Γαλλία από τον 8^ο αιώνα μέχρι τα τέλη του 18^ου αιώνα.

Στα πρώτα στάδια του φεουδαρχισμού, από το 987 έως το 1059, σαράντα οκτώ λιμοί έπληξαν τους χωρικούς – κατά μέσο όρο μια επιδημία πείνας κάθε δεκαοκτώ μήνες. Το 1000 ήταν περίοδος μεγάλων δεινών, καθώς ολόκληρη η χώρα κυριεύθηκε από παανικό, εξαιτίας του φόβου για την έλευση του τέλους του κόσμου.

Χιλιάδες άτομα έγιναν προσκυνητές, άφησαν τα σπίτια και τα χωράφια τους, ανακόπτοντας έτσι την ομαλή πορεία της ανθρωπότητας. 

Αυτό ήταν το πρώτο κύμα της μεγάλης μετακίνησης πληθυσμού που έπειτα από έναν αιώνα εκφράστηκε με την μορφή των σταυροφοριών.

 Η Γαλλία υπέφερε πολύ από λιμούς και λοιμούς, ιδιαίτερα την εποχή των σταυροφοριών. Όμως, όπως συνέβη και στα άλλα κράτη τα οποία συμμετείχαν στις απόπειρες ανακατάληψης των Αγίων Τόπων που βρίσκονταν στα χέρια των μωαμεθανών, τα πιο αξιοσημείωτα περιστατικά ένδειας παρατηρήθηκαν στα στρατεύματα που ήταν στην Παλαιστίνη και στην Αίγυπτο παρά στην πατρίδα. 

Στην Α΄Σταυροφορία εξαιτίας της πανούκλας και της λιμοκτονίας οδηγήθηκαν στο θάνατο 100,000 άτομα, άντρες, γυναίκες και παιδιά, από το Σεπτέμβριο μέχρι το Δεκέμβριο του 1097.

Στη σταυροφορία κατά των αιρετικών, το 1218, το ένα έκτο των επιτιθέμενων χάθηκε στην πολιορκία της πόλης Δαμιέτης της Αιγύπτου, ενώ επέζησαν 3,000 (μερικοί ιστορικοί αναφέρουν 10,000) από τους 70,000 κατοίκους της πολιορκημένης πόλης.

«Το 1437 μεγάλη λιμοκτονία έπληξε τη Γαλλία και πολλές άλλες χριστιανικές χώρες», αναφέρει ο 

Ενγκεράν ντε Μονστρελέ. «Ήταν αξιοθρήνητο θέαμα να βλέπεις  πλήθος κόσμου να πεθαίνει στις μεγάλες πόλεις και τα πτώματα να στοιβάζονται σε σωρούς κοπριάς. Μερικές πόλεις απομάκρυναν τους φτωχούς εκτός των τειχών τους, ενώ άλλες τους δέχονταν και τους έδιναν τα απαραίτητα, όσο αυτό ήταν εφικτό. Σε αυτή τη φιλανθρωπική δραστηριότητα πρωτοστατούσε το Καμπρέ».

Η Ιρλανδία έχει γνωρίσει επίσης πολλά δεινά, και οι λιμοί που κατά καιρούς έπληξαν το λαό της χώρας δεν ήταν το πιο σημαντικό από αυτά. Στις αρχές του 963 – 964 μια αβάσταχτη λιμοκτονία ταλάνισε τη χώρα και λέγεται ότι οι γονείς πουλούσαν τα παιδιά τους έναντι χρημάτων για να αγοράσουν τρόφιμα. Τρεις φορές, τουλάχιστον, οι χωρικοί κατέφυγαν στον κανιβαλισμό, ενώ έτρωγαν ακόμα και τους πεθαμένους.

Ωστόσο, η πιο ζοφερή εποχή ήταν αναμφίβολα στη διάρκεια των δύο φοβερών λιμών του 19^ου αιώνα, αμέσως μετά την κακή σοδειά πατάτας. Ο λιμός του 1822 ήταν ο προάγγελος της ερήμωσης της χώρας το 1845 -1846.

Εξαιτίας των θανάτων και της μετανάστευσης, το 1845 ο πληθυσμός του νησιού μειώθηκε στα 6.600.00 άτομα (από 8.300.000 που ήταν) και έκτοτε εξακολούθησε να μειώνεται, φτάνοντας σήμερα [1917] τα 4.300.000 άτομα.

Στα αρχαία χρονικά των μαχαραγιάδων της Ινδίας, πολύ μικρό κομμάτι αφιερώνεται στη δυστυχία των απλών ανθρώπων.

Το 1630, μια καταστροφική ξηρασία ταλαιπώρησε την επαρχία του Γκουγιαράτ και πολλές περιοχές ερήμωσαν. Ένας Ολλανδός έμπορος που επέστρεψε από το Σουάλι ανέφερε ότι από τις 260 οικογένειες επέζησαν μόνο οι 11, ενώ στο Σουράτ, μια πυκνοκατοικημένη πόλη, συνάντησε ελάχιστους ζωντανούς ανθρώπους – σε κάθε γωνιά υπήρχαν πτώματα και κανείς για να τα θάψει.

Σε αντίθεση με άλλες χώρες όπου οι λιμοί οφείλονται συνήθως σε διάφορα αίτια τα οποία οδηγούν στην καταστροφή της σοδειάς, στην Ινδία είναι σχεδόν πάντα αποτέλεσμα της ξηρασίας.

Ο πρώτος λιμός της Ινδίας που προσήλκυσε το ενδιαφέρον των Δυτικών ήταν αναμφίβολα αυτός του 1769 – 1770, όταν χάθηκαν πάνω από 10.000.000 ψυχές, το ένα τρίτο δηλαδή του πληθυσμού της Βεγγάλης. Όπως όλες οι λιμοκτονίες, προκλήθηκε από την ανομβρία, αλλά και από την κακοδιοίκηση της Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών.

Μια ακόμα χώρα που επλήγη από λιμούς είναι η Κίνα. Εδώ το πρόβλημα δεν ήταν οι κακές σοδειές, αλλά η αύξηση του πληθυσμού. 

Μεταξύ 1333 και 1337 η κατάσταση ήταν πολύ άσχημη και πιθανότατα τότε εμφανίστηκαν τα αίτια της καταστροφής που προξένησε στην Ευρώπη, την επόμενη δεκαετία, ο Μαύρος Θάνατος.
Λοιμός και λιμοκτονία ερήμωσαν τη χώρα. Οι πολλές βροχές είχαν ως συνέπεια καταστροφικές πλημμύρες και, σύμφωνα με κινεζικά αρχεία, 4.000.000 άνθρωποι πέθαναν από ασιτία μόνο στα περίχωρα του Κιανγκ. 

Ισχυροί σεισμοί σημειώθηκαν σε πολλές περιοχές, με αποτέλεσμα το σχηματισμό βουνών και μεγάλων λιμνών. Η μανία των στοιχείων της φύσης καταλάγιασε και οι καταστροφικές συνέπειες του λιμού κόπασαν τη χρονιά ακριβώς που έφτασε ο Μαύρος Θάνατος στην Αγγλία.

Οι τέσσερις λιμοί, τα έτη 1810, 1811, 1846 και 1849, λέγεται ότι οδήγησαν στο θάνατο 45.000.000 άτομα.
Την περίοδο 1875 -1878 σε τέσσερις επαρχίες στη Βόρεια Κίνα, στην περιοχή που είναι γνωστή ως «Κήπος της Κίνας», εξαιτίας της ξηρασίας οι σοδειές ήταν πολύ φτωχές, και σε μια περιοχή με το μέγεθος περίπου της Γαλλίας πέθαναν 9.000.000 άνθρωποι.

Δύο πρόσφατες [1917] περίοδοι λιμών στην Κίνα ήταν τις χρονιές 1906 και 1911, όταν η λεκάνη του ποταμού Γιανγκτσε πλημμύρισε, επηρεάζοντας τη ζωή 10.000.000 ατόμων που διέμεναν εκεί. 

Στη διάρκεια των δύο αυτών λιμών πολλοί γονείς αναγκάστηκαν να πουλήσουν τις κόρες τους όχι μόνο για να αποκτήσουν τρόφιμα αλλά και για να μην πεθάνουν από την πείνα τα υπόλοιπα παιδιά τους. Συνήθως τις πουλούσαν για σκλάβες σε πλούσιες οικογένειες.

 Όταν άρχισε η περίοδος της δυστυχίας, τα κορίτσια από δέκα έως δεκαπέντε ετών πουλιόνταν έναντι 20 δολαρίων έκαστο. Όμως, καθώς η κατάσταση ήταν δυσβάσταχτη, η τιμή στα σκλαβοπάζαρα έπεσε στα 60 σεντς, ενώ έγινε ευρύτερα γνωστό το περιστατικό ενός πατέρα που αναγκάστηκε να δώσει το κορίτσι του για 14 σεντς και δύο μπολ ρύζι.

Εκτός από τους Ινδούς και τους Κινέζους και οι Ρώσοι χωρικοί αντιμετώπισαν τις συνέπειες της φτώχειας και της πείνας.

Ένας από τους πρώτους λιμούς που έχουν καταγραφεί στη Ρωσία είναι αυτός του 1600, που διήρκησε τρία χρόνια και οδήγησε στο θάνατο 500.000 χωρικούς.

 Γάτες, σκυλιά και ποντίκια φαγώθηκαν, οι ισχυροί επικράτησαν επί των ασθενέστερων και στα χασάπικα των λαϊκών αγορών πουλιόταν ανθρώπινο κρέας.

Οι πιο πρόσφατοι λιμοί της Ρωσίας είναι από τους χειρότερους στην ιστορία της. ενέσκηψαν τα έτη 1891, 1906 και 1911.

Το 1906 η κυβέρνηση έδινε 20 κιλά αλεύρι το μήνα σε κάθε άτομο κάτω των 18 ετών ή άνω των 59. Οι χωρικοί που ήταν μεταξύ 18 και 59 ετών δεν δικαιούνταν τίποτα, οπότε κατέστη αναγκαίο για τους νεότερους και τους γεροντότερους να μοιράζονται το ελάχιστο αλεύρι που έπαιρναν με εκείνους που δεν είχαν τίποτα. Η δυστυχία ήταν έντονη και το ηθικό πολύ πεσμένο, αλλά τα στατιστικά στοιχεία που υπάρχουν δεν είναι αξιόπιστα.

Ο λιμός του 1911 επεκτάθηκε στο ένα τρίτο του ευρωπαϊκού τμήματος της αυτοκρατορίας και επηρέασε 30.000.000 ανθρώπους, ενώ 8.000.000 λιμοκτονούσαν. Οι άποροι τρέφονταν με ρίζες, φλοιούς δέντρων και πικρό ψωμί από βελανίδια.

πηγή: National Geographic – Ιούνιος 2009

σχετικά:

Όταν η Ρωσία "κλείνει" την ροή σιταριού προς τη Δύση...

Μήπως ο επόμενος παγκόσμιος πόλεμος θα αφορά τα τρόφιμα; 

 

Οι συνταγές της πείνας στην Κατοχή! Πώς γίνεται να μαγειρεύεις χωρίς φαγητό; Οι συνταγές της επιβίωσης στην Κατοχική Αθήνα, μέσα από τις μαρτυρίες γυναικών της εποχής... 

ΕΠΙΒΙΩΣΗ:Οδηγός για τα άγρια χόρτα του ελληνικού βουνού.Ξέρεις να "τα βρίσκεις";Θα επιβιώσεις τις δύσκολες μέρες.Δεν ξέρεις;Κρίμα... 

Βασικά στοιχεία ενός αυτάρκους νοικοκυριού τον καιρό της ανάγκης...του πολέμου...της ανέχειας και της επιβίωσης 

O αγιασμός των υδάτων στο Μενίδι Αιτωλοακαρνανίας (6 Ιανουαρίου 2015)

βίντεο - φωτογραφίες: Χρήστος Αλεξόπουλος

Με λαμπρότητα και παρουσία πλήθους πιστών, παρά το τσουχτερό κρύο, έγινε και φέτος ο αγιασμός των υδάτων στο Μενίδι Αιτωλοακαρνανίας.

Δύο κολυμβητές, ο Βαγγέλης και ο Αλέξης, αψήφησαν τα παγωμένα νερά του Αμβρακικού και έπεσαν στη θάλασσα για να πιάσουν τον Σταυρό.

Δεν έχει σημασία φυσικά ποιος έφτασε πρώτος. Την ευλογία του να έχουν, όπως και όλος ο κόσμος!

Χρόνια πολλά!

Και του χρόνου να αξιωθούμε να γιορτάσουμε και να βρεθούμε κοντά στις οικογένειές μας!

Δείτε το βίντεο (από το 7'.30'', η ρίψη του σταυρού στη θάλασσα):
https://www.youtube.com/watch?v=NYnHqF1jSUI