Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2014

Infiltration, Clonization, Daemonization, Execution. (Του Σταύρου Βιτάλη, Προέδρου του Πατριωτικού Μετώπου)

Τα πιο Ψηφισμένα και Προτιμώμενα Γνωμικά...

  από e-mail

   Τα πιο Ψηφισμένα και Προτιμώμενα  Γνωμικά...

Νίκος Καζαντζάκης   Δεν ελπίζω τίποτα. Δεν φοβάμαι τίποτα. Είμαι λέφτερος.
Νίκος Καζαντζάκης, 1883-1957, Έλληνας συγγραφέας

Νίκος Καζαντζάκης   Μια αστραπή η ζωή μας... μα προλαβαίνουμε
Νίκος Καζαντζάκης, 1883-1957, Έλληνας συγγραφέας

Νίκος Καζαντζάκης   Ό,τι δεν συνέβη ποτέ, είναι ό,τι δεν ποθήσαμε αρκετά.
Νίκος Καζαντζάκης, 1883-1957, Έλληνας συγγραφέας

Νίκος Καζαντζάκης   Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα.
Νίκος Καζαντζάκης, 1883-1957, Έλληνας συγγραφέας

Νίκος Καζαντζάκης   Ν' αγαπάς την ευθύνη
να λες εγώ, εγώ μονάχος μου θα σώσω τον κόσμο.
Αν χαθεί, εγώ θα φταίω
Νίκος Καζαντζάκης, 1883-1957, Έλληνας συγγραφέας

Φρήντριχ Νίτσε    Ό, τι δεν με σκοτώνει με κάνει πιο δυνατό.
Φρήντριχ Νίτσε, 1844-1900, Γερμανός φιλόσοφος
Oscar Wilde      Aρκεί ένα λεπτό για να ερωτευθείς, μια ώρα για να συμπαθήσεις και μια μέρα για ν΄αγαπήσεις. Όμως μια ολόκληρη ζωή δεν αρκεί για να ξεχάσεις.
Oscar Wilde, 1854-1900, Ιρλανδός συγγραφέας
Νίκος Καζαντζάκης   Ε, κακομοίρη άνθρωπε, μπορείς να μετακινήσεις βουνά, να κάμεις θάματα, κι εσύ να βουλιάζεις στην κοπριά, στην τεμπελιά και στην απιστία! Θεό έχεις μέσα σου, Θεό κουβαλάς και δεν το ξέρεις - το μαθαίνεις μονάχα την ώρα που πεθαίνεις, μα 'ναι πολύ αργά.
Νίκος Καζαντζάκης, 1883-1957, Έλληνας συγγραφέας

Οδυσσέας Ελύτης   Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.
Οδυσσέας Ελύτης, 1911-1996, Ποιητής, Νόμπελ 1979

Οδυσσέας Ελύτης      Τα τρία ''Τ'' της επιτυχίας: Ταλέντο, Τόλμη, Τύχη.
Οδυσσέας Ελύτης, 1911-1996, Ποιητής, Νόμπελ 1979

Μαχάτμα Γκάντι     Πρώτα σε αγνοούν, μετά σε κοροϊδεύουν, μετά σε πολεμούν, μετά τους νικάς.
Μαχάτμα Γκάντι, 1869-1948, Ινδός ηγέτης

Οδυσσέας Ελύτης      Θεέ μου τι μπλε ξοδεύεις για να μη σε βλέπουμε!
Οδυσσέας Ελύτης, 1911-1996, Ποιητής, Νόμπελ 1979

Νίκος Καζαντζάκης   Αν μια γυναίκα κοιμηθεί μόνη, ντροπιάζει όλους τους άντρες.
Νίκος Καζαντζάκης, 1883-1957, Έλληνας συγγραφέας

Φρήντριχ Νίτσε   Κακός είναι ο άνθρωπος που του αρέσει να ντροπιάζει τους άλλους.
Φρήντριχ Νίτσε, 1844-1900, Γερμανός φιλόσοφος

Χαλίλ Γκιμπράν    Αν αγαπάς κάποιον άσ' τον να φύγει!
Αν γυρίσει πίσω, είναι δικός σου!
Αν δεν γυρίσει, δεν ήταν ποτέ!
Χαλίλ Γκιμπράν, 1883-1931, Λιβανοαμερικανός ποιητής & φιλόσοφος

Oscar Wilde     Να είσαι ο εαυτός σου, όλοι οι άλλοι ρόλοι είναι πιασμένοι.
Oscar Wilde, 1854-1900, Ιρλανδός συγγραφέας

Καρλ Μαρξ      Καλύτερα ένα άθλιο τέλος, παρά μια αθλιότητα χωρίς τέλος.
Καρλ Μαρξ, 1818-1883, Γερμανός φιλόσοφος

Νίκος Καζαντζάκης      Δεν υπάρχουν ιδέες, υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες, κι αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλάει.
Νίκος Καζαντζάκης, 1883-1957, Έλληνας συγγραφέας

Νίκος Καζαντζάκης    Ο σωστός δρόμος είναι ο ανήφορος.
Νίκος Καζαντζάκης, 1883-1957, Έλληνας συγγραφέας

Νίκος Καζαντζάκης    Η πέτρα, το σίδερο, το ατσάλι δεν αντέχουν. Ο άνθρωπος αντέχει.
Νίκος Καζαντζάκης, 1883-1957, Έλληνας συγγραφέας

Λάο Τσε      Το να αγαπιέσαι πολύ από κάποιον σου δίνει δύναμη, ενώ το να αγαπάς πολύ κάποιον σου δίνει θάρρος.
Λάο Τσε, 6ος αιώνας π.χ., Κινέζος φιλόσοφος

Νίκος Καζαντζάκης     Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο· καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο· το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή.
Νίκος Καζαντζάκης, 1883-1957, Έλληνας συγγραφέας

Μαχάτμα Γκάντι    Μ' αρέσει ο Χριστός σας. Δεν μ' αρέσουν οι χριστιανοί σας. Οι χριστιανοί σας είναι τόσο διαφορετικοί από τον Χριστό.
Μαχάτμα Γκάντι, 1869-1948, Ινδός ηγέτης

Σωκράτης     Εν οίδα ότι ουδέν οίδα.
Σωκράτης, 469-399 π.Χ., Φιλόσοφος

Φρήντριχ Νίτσε     Πρέπει να είσαι ο εαυτός σου και όχι αυτός που θέλουν οι άλλοι.
Φρήντριχ Νίτσε, 1844-1900, Γερμανός φιλόσοφος

Κωνσταντίνος Καβάφης     Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,τούτο προσπάθησε τουλάχιστονόσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις μες την πολλή συνάφεια του κόσμου,
Μες στες πολλές κινήσεις και ομιλίες.

Κωνσταντίνος Καβάφης, 1868-1933, Ποιητής
(από το ποίημα "Όσο μπορείς")

Μαχάτμα Γκάντι       Τα εφτά που δεν πρέπει να έχεις: Πλούτο χωρίς μόχθο, Γνώση χωρίς χαρακτήρα, Πολιτική χωρίς αρχές, Απόλαυση χωρίς συναίσθημα, Εμπόριο χωρίς ήθος, Επιστήμη χωρίς ανθρωπιά, Αγάπη χωρίς θυσία.
Μαχάτμα Γκάντι, 1869-1948, Ινδός ηγέτης

Νίκος Καζαντζάκης  Αγάπα τον άνθρωπο γιατί είσαι εσύ.
Νίκος Καζαντζάκης, 1883-1957, Έλληνας συγγραφέας

Μαχάτμα Γκάντι    Κανείς δεν μπορεί να με πληγώσει χωρίς την συγκατάθεσή μου.
Μαχάτμα Γκάντι, 1869-1948, Ινδός ηγέτης

Αλβέρτος Αϊνστάιν    Μόνο δύο πράγματα είναι άπειρα: το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία, και ως προς το σύμπαν διατηρώ κάποιες αμφιβολίες.
Αλβέρτος Αϊνστάιν, 1879-1955, Γερμανοεβραίος φυσικός

Φρήντριχ Νίτσε    Από τότε που κουράστηκα να ψάχνω, έμαθα να βρίσκω.
Κι από τότε που ο άνεμος μου εναντιώθηκε, έμαθα να σαλπάρω με όλους τους ανέμους.
Φρήντριχ Νίτσε, 1844-1900, Γερμανός φιλόσοφος

Bertolt Brecht     Αυτός που αγωνίζεται μπορεί να χάσει, όμως αυτός που δεν αγωνίζεται ήδη έχει χάσει.
Bertolt Brecht, 1898-1956, Γερμανός συγγραφέας

Τάσος Λειβαδίτης     Κι όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον
είμαστε κιόλας νεκροί.
Τάσος Λειβαδίτης, 1922-1988, Έλληνας ποιητής

Κομφούκιος     Ο ανώτερος άνθρωπος έχει απαιτήσεις από τον εαυτό του. Ο κατώτερος άνθρωπος από τους άλλους.
Κομφούκιος, 551-479 π.X., Κινέζος φιλόσοφος

Φρήντριχ Νίτσε      Ξεχνάει κανείς τα λάθη του, όταν τα εξομολογείται σε κάποιον άλλον. Ο άλλος, όμως, δεν τα ξεχνάει.
Φρήντριχ Νίτσε, 1844-1900, Γερμανός φιλόσοφος

Oscar Wilde     Πολύ μακιγιάζ και λίγα ρούχα, αποτελούν πάντα ένα αλάνθαστο σημάδι απελπισίας σε μια γυναίκα.
Oscar Wilde, 1854-1900, Ιρλανδός συγγραφέας

Μαχάτμα Γκάντι     Την ημέρα που η δύναμη της αγάπης θα υπερνικήσει την αγάπη της δύναμης, ο κόσμος θα γνωρίσει την ειρήνη.
Μαχάτμα Γκάντι, 1869-1948, Ινδός

Γιώργος Σεφέρης       Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει.
Γιώργος Σεφέρης, 1900-1971, Έλληνας ποιητής, Νόμπελ 1963

Βόλφγκανγκ Γκαίτε    Όταν δυο άνθρωποι μαλώνουν, φταίει εκείνος που είναι πιο έξυπνος.
Βόλφγκανγκ Γκαίτε, 1749-1832, Γερμανός ποιητής & φιλόσοφος

Gabriel Garcia Marquez      Κανένας δεν αξίζει τα δάκρυά σου, αλλά όποιος και να τα 'ξιζε, δεν θα σε έκανε να κλάψεις.
Gabriel Garcia Marquez, 1927-2014, Κολομβιανός συγγραφέας, Νόμπελ 1982

ΣΕΜΙΝΑΡΙO -Ε9 ΚΑΙ ΕΝΦΙΑ- 22-11-2014 στην Νομικη Βιβλιοθηκη

Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2014

Aπίστευτο και όμως αληθινό: το μεγαλύτερο θαύμα του αιώνα έγινε στην Ρουμανία.( Aγιος Νεκτάριος )

http://artoklasia.blogspot.ca/2014/11/a.html


Σε ένα χωριό της Ρουμανίας δεν υπήρχε ιερέας, και οι κάτοικοι πήγαιναν συχνά στον Πατριάρχη με το αίτημα, την πλήρωση της κενής θέσης.

Όμως ο Πατριάρχης δεν είχε την δυνατότητα να ικανοποιήσει το αίτημα των ανθρώπων.

Πήγαιναν και ξαναπήγαιναν οι κάτοικοι, αλλά, τίποτε ο Πατριάρχης τους έλεγε τα ίδια λόγια, ότι δεν έχω ιερέα να σας στείλω στο χωριό.

Εντωμεταξύ άλλοι πέθαιναν αδιάβαστοι, άλλοι είχαν γυναίκες και παιδιά χωρίς γάμο, τα παιδιά και οι μεγάλοι ήταν αβάπτιστοι.

Μια μέρα σταμάτησε έξω από τον Ναό ένα αυτοκίνητο και κατέβηκε ένας ιερέας όλο το χωριό ανάστατο ήρθε παπάς φώναζαν.

Πήγαν εκεί οι κάτοικοι, τον καλωσόρισαν και του είπαν: πως ήρθες στο χωρίο αφού ο πατριάρχης μας είχε πει ότι δεν έχει παπά να μας στείλει;

Τότε ο ιερέας τους είπε αυτό δεν θέλατε; δεν θέλατε ιερέα; Να ήρθα.

Όλο το χωριό χάρηκε στην παρουσία του νέου ιερέα.

Ο Ιερέας άρχισε αμέσως δουλειά πήγε σε όλους τους τάφους και διάβαζε την εξόδιο ακολουθία, βάπτισε και πάντρεψε όλους στο χωριό λειτουργούσε τους κοινωνούσε.

Μια μέρα καλεί του χωρικούς και τους λέγει ότι: θα φύγω τελείωσε η αποστολή μου.

Τότε το χωριό αναστατώθηκε, τώρα που ήρθε θα φύγεις;

Όμως ο ιερέας δεν άκουγε τους κατοίκους και ενέμενε στην απόφασή του.

Αφού οι χωρικοί κατάλαβαν ότι δεν γινόταν τίποτε τον ευχαρίστησαν για την προσφορά του και τον κατεβόδωσαν.

Μετά από μέρες πήγαν στον Πατριάρχη να τον ευχαριστήσουν που τους έστειλε παπά και να του πουν όταν μπορέσει να τους ξαναστείλει κάποιον ιερέα, αλλά ο πατριάρχης δεν ήξερε τίποτε. Τους είπε ότι εγώ δεν έστειλα κανέναν παπά γιατί δεν έχω, όμως περιμένετε μήπως ο πρωτοσύγκελος, σας έστειλε κάποιον για να σας εξυπηρετήσει.

Πήρε τηλέφωνο τον πρωτοσύγκελο αλλά ούτε αυτός είχε στείλει κανέναν.

Ο πατριάρχης τους είπε τι έκανε αυτός ο ιερέας στην ενορία;

οι χωρικοί είπαν μας πάντρεψε, μας βάπτισε, μας έκανε τις κηδείες των γονέων, μας έκανε ότι κάνει ένας παπάς.

Καλά είπε ο πατριάρχης δεν σας έδινε χαρτιά δεν έγραφε τα μυστήρια;

-βεβαίως είπαν οι χωρικοί μας έδινε χαρτιά και τα καταχώρισε στα βιβλία του Ναού.

- Δεν είδατε τι έγραφε; και πως υπέγραφε με τι όνομα;

-Ολα τα στοιχεία δέσποτα τα έγραφε στα ρουμανικά πολλά γράμματα δεν ξέρουμε γιατί την υπογραφή την έβαζε σε άλλη γλώσσα που δεν έχουμε ξαναδεί.

Ο πατριάρχης παρακάλεσε να πάνε να φέρουν τα βιβλία για να δει ποιος ήταν αυτός ο κληρικός.

Όταν του πήγαν τα βιβλία ο πατριάρχης έμεινε έκθαμβος δεν πίστευε στα μάτια του όντως όλα τα στοιχεία ήταν γραμμένα στα ρουμανικά ενώ το όνομα του ήταν γραμμένο στα Ελληνικά με το όνομα της υπογραφής Νεκτάριος επίσκοπος Πενταπόλεως.

πηγή: Δημήτριος Βελαώρας

Από την αρχή της εγκυμοσύνης είχε επισκεφτεί τον Ταξιάρχη στο Μανταμάδο και παρακαλούσε...(άλλο ένα τρομερό θαύμα του Αγίου Ταξιάρχη!)



http://www.agioritikovima.gr/thlogos/item/47183-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%AE-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CE%B3%CE%BA%CF%85%CE%BC%CE%BF%CF%83%CF%8D%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CE%AF%CF%87%CE%B5-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%86%CF%84%CE%B5%CE%AF-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%BC%CE%AC%CE%B4%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%B5

Πάνε αρκετά χρόνια από τότε που η Κατερίνα Λ. έμεινε έγκυος... Η αγωνία μεγάλη γιατί είχε μια ηλικία που οι γυναικολόγοι προτείνουν να γίνει προγεννητικός έλεγχος για πιθανές γενετικές ανωμαλίες....
Η λαχτάρα να αποκτήσει παιδί ήταν μεγάλη και έτσι η παρηγοριά της ήρθε από τη προσευχή και ειδικά προς τον Αρχάγγελο Μιχαήλ που είναι ο προστάτης του νησιού της Λέσβου εδώ και χρόνια... και της οικογενείας της.
Συχνά από την αρχή της εγκυμοσύνης είχε επισκεφτεί τον Ταξιάρχη στο Μανταμάδο και παρακαλούσε για την καλή έκβαση της εγκυμοσύνης ο γιατρός επέμενε για το προγεννητικό έλεγχο και έτσι έκλεισαν την ημερομηνία της λήψης του αμνιακού υγρού δεν άργησαν να βγουν τα αποτελέσματα που ήταν καταπέλτης για την Κατερίνα και τον σύζυγο της… το παιδί ήταν αγόρι και είχε γενετικές ανωμαλίες…
Η μάνα δεν το πίστευε, δεν ήθελε να το πιστέψει ότι ο Ταξιάρχης δεν την άκουσε… και με παλικαρίσια προσευχή που έχουν όλοι οι απλοί χριστιανοί άρχισε να τον παρακαλά πιο δυνατά για το παιδάκι της… δεν ήθελε να το ρίξει… ήταν αμαρτία ήξερε… αλλά και από την άλλη πως θα αντέξει εκείνη και ο άντρας της το βάρος της ανατροφής ενός τέτοιου παιδιού;
Ο γυναικολόγος της επέμενε να γίνει το γρηγορότερο η έκτρωση γιατί είχε προχωρήσει η εγκυμοσύνη και θα δυσκολευόταν πολύ μετά… Έτσι μια πέμπτη κλείστηκε το ραντεβού για την βεβιασμένη επέμβαση…
Η προσευχή συνεχιζόταν πιο έντονα στο Ταξιάρχη χωρίς να μπορεί η λογική της να βρει με πιο τρόπο θα μπορούσε να τη βοηθήσει… αλλά η καρδιά της τόχε ανάγκη να τον φωνάζει… αλλιώς θα έσκαγε όπως έλεγε η Κατερίνα.
Την παραμονή το βράδυ βλέπει στον ύπνο της ένα μελαχρινό νέο να της λέει να μη προχωρήσει στην έκτρωση γιατί έχει γίνει λάθος στην εξέταση…
Με πολύ χαρά ξύπνησε αμέσως και ξύπνησε και τον άντρα της… εκείνος πιο λογικός δεν το πίστεψε και της απάντησε... ευσεβείς πόθοι Κατερίνα μου!!! επειδή το θέλεις τόσο πολύ γι' αυτό και το είδες το όνειρο... εμείς θα προχωρήσουμε…
Αυτή ήταν και η γνώμη του γιατρού της αλλά η Κατερίνα δεν ήθελε να παρακούσει στο όνειρο… το ήθελε να είναι έτσι!! Παρόλα αυτά πείστηκε από το σύζυγο και το γιατρό και έκλεισαν την επόμενη Πέμπτη πάλι για την έκτρωση…
Οι μέρες πέρασαν βασανιστικά γρήγορα και πάλι η προσευχές ήταν το καταφύγιο της μέλλουσας άτυχης μητέρας.
Την παραμονή πάλι της επέμβασης βλέπει στον ύπνο της τον ψηλό μελαχρινό νέο να της λέει αυστηρά και με εξουσία στα λόγια του ότι έχει γίνει λάθος στα αποτελέσματα της εξέτασης και ότι το παιδάκι της είναι κορίτσι θα την ονομάσεις Ταξιαρχούλα και μη τολμήσεις να το ρίξεις γιατί και συ θα κινδυνέψεις πολύ στην επέμβαση αυτή…
Η Κατερίνα έντρομη ξυπνά τον σύζυγο της και του αναφέρει το ολοζώντανο όνειρο της... Ο διχασμός μεγάλος, τι να κάνουν; Να ακολουθούσουν το γιατρό ή τον Άγιο; Είχαν καταλάβει ότι είναι ο Αρχάγγελος ο φύλακας της οικογενείας τους...
Μετά από αρκετή και βασανιστική σκέψη αποφάσισαν να ακούσουν τον Άγιο τους… Τηλεφώνησαν και ακύρωσαν το ραντεβού παρόλες τις φοβιστηκές συμβουλές του γιατρού και περίμεναν την επιβεβαίωση των λόγων του Αγίου...
Τελικά το αποτέλεσμα ήταν αυτό που ο Αρχάγγελος τους είχε πει…. Το υγιές πια κοριτσάκι γρήγορα βαφτίστηκε Ταξιαρχούλα και μεγάλωσε χωρίς κανένα πρόβλημα…

Ο Αγώνας του Μακαριστού Γέροντα Ιακώβου Τσαλίκη

http://www.agioritikovima.gr/thlogos/item/47183-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%AE-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CE%B3%CE%BA%CF%85%CE%BC%CE%BF%CF%83%CF%8D%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CE%AF%CF%87%CE%B5-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%86%CF%84%CE%B5%CE%AF-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%BC%CE%AC%CE%B4%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%B5
Στις αρχές του 1953, που είχανε λιώσει τα χιόνια εκεί γύρω, πήγε ψάχνοντας και βρήκε το ασκητήριο του οσίου Δαβίδ. Η χαρά του απερίγραπτη. Βαθιά στην καρδιά του είχε φωλιάσει η επιθυμία να μιμηθεί τον όσιο Δαβίδ. Όσο μπορούσε, βέβαια.

Εκείνος τόσα χρόνια έζησε στην ερημιά, συντροφιά με τ’ αγρίμια, στη μικρή σπηλιά του, και γω –σκεφτόταν ο π. Ιάκωβος– να μην έρχομαι! Και περιμένω να ησυχάσω στο μοναστήρι από τους πειρασμούς; Και περιμένω να προοδεύσω στην υπακοή και στην ταπείνωση…

Από τους πρώτους μήνες του 1953 αύξησε την άσκησή του. Όσο περισσότερο με την άσκηση μίκραινε το θέλημα της σάρκας, τόσο ευκολότερα προόδευε στην υπακοή και την ταπείνωση. Κι έβλεπε ότι όσο περισσότερο είχε τις αρετές αυτές, τόσο η καρδιά του και ο νους του ανοιγόσανε στο Θεό. Ο π. Ιάκωβος δεν είχε διαβάσει βαθιά θεολογικά και νηπτικά έργα Πατέρων της Εκκλησίας. Λίγα εκκλησιαστικά μόνο και κάτι απλοϊκά ηθικιστικά που του δάνειζε η μυλωνού στο χωριό του. Το έπαιρνε το βιβλιαράκι από τη μυλωνού και σε δύο-τρεις ημέρες το επέστρεφε. Το είχε κιόλας διαβάσει. Δεν ήξερε καν τη Φιλοκαλία. Πρόσεχε όμως πολύ αυτά που γράφουνε τα λειτουργικά βιβλία. Με τα χρόνια μάλιστα τα καταλάβαινε περισσότερο, χωρίς να έχει σπουδάσει αρχαία ελληνικά. Την Παρακλητική, το Τριώδιο… τα ρούφαγε κυριολεκτικά. Μα το βιβλίο που του ταίριαζε περισσότερο ήτανε το Πεντηκοστάριο. Η χαρά και ο αναστάσιμος θρίαμβος των τροπαρίων του μπαίνανε στην καρδιά του π. Ιακώβου. Και ήτανε στιγμές που του ’ρχότανε να πετάξει. Πλημμύριζε τόσο πολύ από χαρά η καρδιά του, που ένιωθε πια ελαφρύς, να φύγει στα ύψη. Μέχρι και τώρα που κοιμήθηκε, έλεγε πολύ συχνά:

–Εμένα η καρδιά μου είναι περιβόλι… εγώ πάτερ μου, είμαι χαρούμενος… βλέπεις, πάτερ μου, τώρα που εξομολογήθηκες πόσο ευτυχισμένος και χαρούμενος είσαι; Εγώ πάντα έτσι είμαι…

Η Μεγάλη Σαρακοστή τον βρήκε με πολλές δουλειές και καθήκοντα στη Μονή. Κανείς δεν εργαζότανε, κανείς δεν ενδιαφερότανε για τίποτα. Έπρεπε να είναι πανταχού παρών. Στο περιβόλι, στα ζώα, στη στέρνα, στην καθαριότητα, στα ξύλα… παντού… Και στις Ακολουθίες όλες αυτός. Ο αγαθός Ευθύμιος μόνο ακολουθούσε. Κι εφόσον ο ηγούμενος έλειπε, όποιος ξένος και να ’ρχότανε, τον Ιάκωβο φωνάζανε. Όμως οι δουλειές, δουλειές και η άσκηση, άσκηση.

Έκανε το τριήμερο –αποχή από κάθε είδους τροφή, ούτε νερό– και μετά συνέχιζε με ξηροφαγία. Μούσκευε φακή και κουκιά. Προσφάιζε με λίγο ψωμάκι και νερό. Αυτό ήτανε η τροφή του.

Τη νύχτα είχε άλλους αγώνες. Άλλη άσκηση. Μετά το Απόδειπνο ακολουθούσε λίγες ώρες εργασία. Έπειτα στο κελί. Εδώ ήτανε η μεγάλη παλαίστρα, το μαρμαρένιο αλώνι του χάρου και του Διγενή. Εδώ παλεύει ο Σατανάς με τον άνθρωπο του Θεού. Και πάλεψε ο Ιάκωβος το Σατανά και νίκησε, γιατί αγάπησε πολύ το Θεό!

Στο κελάκι του είχε ξυλοκρέβατο, πάνω στο οποίο έβαζε μια κουρελού. Εκεί όμως δεν κοιμότανε. Διάβασε από παλιά για τη χαμαικοιτία των ασκητών. Τους μιμήθηκε. Κοιμότανε κι αυτός καταγής, εκείνο το λίγο που κοιμότανε.

Αποβραδίς το κελάκι φωτιζότανε μ’ ένα κερί. Τα πρώτα χρόνια δεν είχε ούτε κεριά ούτε καν ένα καντηλάκι. Άναβε δαδί και μ’ αυτό διάβαζε. Το έβαζε μπροστά του, στη μέση του κελιού, φόραγε το πετραχήλι, καθότανε κάτω σταυροπόδι, οκλαδόν, και άρχιζε το διάβασμα. Συνήθως με Παρακλήσεις, της Παναγίας, του οσίου Δαβίδ, του αγίου της ημέρας. Αυτές πάντοτε. Όμως διάβαζε κι όσες άλλες μπορούσε. Μετά, το Ψαλτήρι. Το διάβαζε ολόκληρο στη διάρκεια της νύχτας, κάθε νύχτας. Έκανε και τις μετάνοιες. Και τη νύχτα και την ημέρα. Περνούσε πάντα τις χίλιες και τις έφτασε μέχρι τρεις χιλιάδες, ανάλογα με την ημέρα, την εποχή και τους πειρασμούς.

Τις νύχτες, με το φως του κεριού, έζησε τις φοβερότερες και γλυκύτερες εμπειρίες που μπορεί να ζήσει άνθρωπος. Οι δαίμονες τον πολεμούσανε με λύσσα. Κάνανε το παν για να του πάρουνε το νου και την καρδιά από τον Κύριο. Κάποτε τα κατάφερναν. Συχνά μπαίνανε στο κελί και το αναστάτωναν με φωνές, θορύβους και άγριες μορφές. Εκείνος έντρομος, σήκωνε μπροστά του τον ξύλινο Σταυρό και ο Θεός του παραστεκότανε, αφανίζονταν οι δαίμονες. Μα ο αθλητής είχε την αμοιβή του. Ήτανε νύχτες που, ενώ αγρυπνούσε και παρακαλούσε να τον ελευθερώσει ο Θεός από λογισμούς, να τον γεμίσει αγάπη για το Θεό, ένιωθε μέσα του δροσιστικό γλυκύτατο αεράκι. Τον ηρεμούσε και του ’φερνε ειρήνη απερίγραπτη. Μια ευχαρίστηση τον διαπότιζε ολόκληρο, ευχαρίστηση που μπορεί να δώσει μόνο ο Θεός. Ήτανε λίγο από τη μακαριότητα της ουράνιας βασιλείας.

Τα έζησε αυτά και ήτανε 33 ετών, στα χρόνια του Κυρίου. Μίλαγε πολύ λίγο για τέτοιου είδους εμπειρίες ο μακαριστός γέροντας, μα κάτι κάποτε σε κάποιους έλεγε.


ΠΗΓΗ

Η Ενορία μας...το σπίτι μας!

http://www.agioritikovima.gr/perizois/item/47045-%CE%B7-%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%80%CE%AF%CF%84%CE%B9-%CE%BC%CE%B1%CF%82Η Ενορία μας...το σπίτι μας!
Σπίτι, κατοικία, εστία... «το κεραμίδι πάνω από το κεφάλι μας» που έλεγαν και οι παππούδες μας. Πόσο σημαντικό ήταν αυτό το κεραμίδι;
Πως αλλάζουν όλα όταν περνάς το κατώφλι του σπιτιού σου; Περνάμε τακτικά το κατώφλι μιας εκκλησιάς. Ο καθένας από εμάς για τους δικούς του λόγους: Άλλος για να παρευρεθεί σε ένα μνημόσυνο και να συμπαρασταθεί σε φίλους και συγγενείς.
Άλλος γιατί η μοναξιά είναι σκληρή και θα δει έναν άνθρωπο. Άλλος γιατί θέλει κάπου να ακουμπήσει τον πόνο και την αγωνία του και άλλος γιατί θέλει να πει ένα ευχαριστώ στον Δημιουργό Του, στον Πατέρα Του. Τούτος ο τελευταίος είναι αληθινά ξεχωριστός.
Αυτό το κατώφλι που διαβήκαμε είναι το σπίτι μας και γι αυτό μιλώ. Ο ναός, η εκκλησία δεν είναι ένας άψυχος χώρος και δεν είναι ένα μέρος που βρισκόμαστε για κοινωνικές εκδηλώσεις και μόνο. Είναι το σπίτι μας που κάθε γωνιά έχει και κάτι να πει. Είναι αυτό το σπίτι που ο πατέρας περιμένει κάθε μέρα τα παιδιά Του να έρθουν. Είναι η εστία που τα μαζεύει γύρω Του και τους μιλά, τα παιδαγωγεί και τα θυσιάζεται καθημερινά και προσφέρεται ο Ίδιος.
Στο σπίτι μας συμπαρίσταται όλη η οικογένεια: οι Άγιοι, οι Άγγελοι, οι Αρχάγγελοι, η Μάνα μας, η Παναγιά. Εκείνη στέκει στην πιο ψηλή θέση και με το που περάσουμε την πόρτα του σπιτιού μας μας καλωσορίζει. Στέκει με τα χέρια ανοιχτά και μας καλοδέχεται έστω και αν το πέρασμά μας είναι βιαστικό και αν ο νους μας τρέχει αλλού. Κι έχει πάντα, σαν κάθε μάνα, κάτι να μας φιλέψει· έναν λόγο, μια ευωδία, μια παρηγοριά, τον Ίδιο της τον Υιό, το Σώμα και το Αίμα Του.
Έχουμε άραγε αναλογιστεί ποτέ ότι τα πιο σημαντικά γεγονότα της ζωής μας τα βιώνουμε μέσα σε αυτό το σπίτι, έστω και αν αισθανόμαστε «μουσαφιραίοι», απλοί επισκέπτες. Κι όμως στην πραγματικότητα είμαστε μόνιμοι ένοικοι, απλά το ξεχνούμε. Ξεχνούμε ότι εδώ λάβαμε τα πρώτα μας χαρίσματα με το Άγιο Βάπτισμα, εδώ ίσως καταθέσαμε τα σφάλματά μας στο πετραχήλι του πνευματικού, εδώ με ένα κερί ευχηθήκαμε και προσευχηθήκαμε, εδώ ενώσαμε τις ζωές μας με τον ή την σύζυγό μας, εδώ αποχαιρετίσαμε αγαπημένα μας πρόσωπα, μα πιο πολύ από όλα εδώ ενώνουμε τη ζωή μας, με το Θεό, εδώ τον λαμβάνουμε και εδώ Τον κοινωνούμε. Εδώ είναι η πηγή της ζωής και της ύπαρξης μας.
Κι έχουμε τη χαρά το σπίτι μας, να κάνει μύρια όσα. Να τρέφει ανθρώπους που δεν μπορούν, να μιλά στα παιδιά και στους νέους της ενορίας για το Θεό, να ενώνει τους νέους σε παραδοσιακούς χορούς χέρι με χέρι, να κάνει παρακλήσεις, και κάθε μέρα να δοξάζει τον Θεό και να εύχεται για τον καθένα από εμάς.
Οι παλιοί έλεγαν «αν δεν στηρίξεις το σπίτι σου, θα πέσει να σε πλακώσει». Το σπίτι μας έχει γερά θεμέλια, έχει κεφαλή του το Χριστό και γι' αυτό δεν πρόκειται να φθαρεί εις τον αιώνα. Εκείνο όμως που θα νιώθουμε να μας βαραίνει είναι η δική μας ξενιτιά ίσως αυτό που μας πλακώνει καμιά φορά είναι η δική μας απουσία από το σπίτι μας. Η ενορία μας, το σπίτι μας, μας χρειάζεται όλους έναν προς έναν να προσφέρουμε ο καθένας μι τον τρόπο του. Άλλος με τον οβολό του, άλλος με το λόγο του, άλλος με το έργο του. Κανείς μας δεν περισσεύει και όλοι χρειαζόμαστε. Κι αν νιώσαμε έστω και για λίγο ξένοι, ας δεχτούμε την πρόσκληση για να επανέλθουμε και να βοηθήσουμε κι εμείς το σπίτι να γεμίζει με αγάπη Η Εκκλησία μας αγκαλιάζει και δίνει, δίνει, δίνει, αρκεί κι εμείς να έχουμε ανοιχτά τα χέρια και τις καρδιές για να δεχτό και να προσφέρουμε. Ο Ιωσήφ και η Μαρία, η Παναγία, προσήγαγαν τον Ιησού Ναό κατά την Υπαπαντή και έδωσαν δύο λευκά περιστέρια γιατί ήταν φτωχοί αυτό είχαν προσφέρουν. Ας σκεφτούμε ότι ίσως και να ήρθε η ώρα να προσάγουμε κι εμείς τον δικό μας εαυτό στο ναό, όχι σαν επισκέπτες, αλλά σαν μέλη της οικογένειας και να προσφέρουμε τα δικά μας λευκά περιστέρια, τα χαρίσματά μας.
Π.Π.

Ο Γέροντας Παΐσιος για τον Άγιο Αρσένιο τον Καππαδόκη (Μνήμη 10 Νοεμβρίου)

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/11/10.html
Ο λογισμός μου λέγει ότι η μεγαλύτερη θεία δράση του Αγίου Πατρός τώρα αρχίζει, και ήδη άρχισε μετά από την κοίμησή του στην Ελλάδα, αφού είχαν ξεκουρασθεί λίγο τα πολυκουρασμένα του Άγια κόκκαλα στα ευλογημένα χώματα του Ιερού Νησιού της Κερκύρας.

Όπως ανέφερα πιο πάνω, ήδη από το 1970, που έκανε τις εμφανίσεις του, συνέχεια θαυματουργεί. Έχουν θεραπευθεί πολλοί μέχρι σήμερα και από διάφορες αρρώστειες από τον Άγιο Πατέρα Αρσένιο, που τον επικαλέσθηκαν με πίστη και ευλάβεια.

Δεν κάνω εγώ λόγο γι’ αυτά τα θαύματα, εκτός εάν οι ίδιοι οι θεραπευμένοι τα ομολογήσουν από ευγνωμοσύνη προς τον Άγιο, εις δόξαν Θεού.

Η Χάρις του Θεού δεν είναι στέρνα που τελειώνει το νερό της και μετά στερεύει, αλλά ανεξάντλητη πηγή.

Είναι φυσικό, νομίζω, να βοηθά περισσότερο τώρα, απ’ ό,τι βοηθούσε όταν ζούσε στην γη, διότι τώρα πια βρίσκεται κοντά στον Ουράνιο Πατέρα και σαν παιδί Του με παρρησία, που είχε αποκτήσει από πριν, μπορεί να παίρνει άφθονη Χάρι και να καταφθάνει αμέσως στους πονεμένους ανθρώπους, για να τους βοηθάει δίνοντας την ανάλογη θεραπεία.

Η προηγούμενη μεγάλη άσκησή του για την αγάπη του Χριστού, μαζί με την μεγάλη του αγάπη και ταπείνωση, του έφερε και αυτή την μεγάλη πνευματική εξέλιξη, να πετάει τώρα Αγγελικά και να αγάλλεται, γιατί βοηθάει περισσότερους πονεμένους ανθρώπους και για το ότι δοξάζεται περισσότερο και το όνομα του Θεού.

Τώρα πια ο Χατζεφεντής (Πατήρ Αρσένιος) δεν τρέχει με τα πόδια και δεν λαχανιάζει, για να προλαβαίνει τους άρρωστους, να τους διαβάζει την ανάλογη ευχή και να τους θεραπεύει, αλλά πετάει άνετα σαν Άγγελος από την μια άκρη του κόσμου στην άλλη και μπορεί να προλαβαίνει όλους τους πιστούς, που τον επικαλούνται με ευλάβεια.

Ο Πατήρ Αρσένιος (Χατζεφεντής) κήρυττε την Ορθοδοξία ορθά με τον ορθόδοξο βίο του. Έλειωνε στην άσκηση την σάρκα του από την θερμή του αγάπη προς τον Θεά και αλλοίωνε τις ψυχές με την Θεία του Χάρι.

Πίστευε πολύ και θεράπευε πολλούς, πιστούς και απίστους.

Λίγα λόγια, πολλά θαύματα. Ζούσε πολλά και έκρυβε πολλά. Μέσα από τον σκληρό του φλοιό, έκρυβε τον πνευματικό του γλυκό καρπό.

Πολύ αυστηρός Πατέρας στον εαυτό του, αλλά και πολύ στοργικός Πατέρας στα παιδιά του. Δεν τα χτυπούσε με τον νόμο, αλλά με το φιλότιμο, με το νόημα του νόμου.

Ως Λειτουργός του Υψίστου δεν πατούσε στην γη, και ως Συλλειτουργός άστραφτε στον κόσμο.

Τον δόξασε ο Θεός, γιατί συνέχεια με την αγία του ζωή δοξαζόταν το όνομα του Θεού, εις τον οποίον ανήκει πάσα δόξα εις τους αιώνας. Αμήν.

Καθώς ανέφερα πιο πάνω, στον βίο του Οσίου Αρσενίου, είναι ατέλειωτα τα θαύματα που έκανε με την Χάρη του Χριστού, και σε κάθε επίσκεψη σε Φαρασιώτες (θα πρέπει να έχει κάνεις και καινούργιο τετράδιο να γράφει. Γι’ αυτόν τον λόγο είχα περιορισθεί στα απαραίτητα. Επειδή όμως είδα τρία-τέσσερα γεγονότα του Οσίου Αρσενίου να διαφέρουν κάπως από αυτά που έγραψα, θεώρησα καλό να τα αναφερόν και αυτά, συμπληρωματικά, γιατί οι περιπτώσεις αυτές ίσως μας βοηθήσουν στα δύσκολα χρόνια που περνάμε.

Τις πληροφορίες αυτές κατ’ αρχάς μου τις έστειλαν σε κασσέττα μαγνητοφώνου ευλαβείς Γιαννιτσιώτες από μια ενενηντάχρονη Φαρασιώτισσα, ο­νόματι Αγάθη, εγκατεστημένη στα Γιαννιτσά. Φυσικά την επισκέφθηκα μετά και ο ίδιος το 1982, πράγμα που βοήθησε πολύ στο να θυμηθώ πολλά από αυτά που άκουγα μικρός και, αφού ήρθα σε επαφή και με άλλα σοβαρά Γεροντάκια, κάθησα και τα έγραψα.

Ο Πατήρ Αρσένιος κάποτε πήγε μαζί με άλλους συγχωριανούς του για να λειτουργήσει στον «Άγιο» (στον Ταξιάρχη Μιχαήλ). Το Εξωκκλήσι αυτό ήταν μακρυά από το χωρίο περίπου μιάμιση ώρα. Εκεί δε κοντά είχαν κτήματα πολλοί Ψαρασιώτες και παρέμεναν μάλιστα και όλη την θερινή περίοδο, μέχρι την συγκομιδή των προϊόντων. Αφού λοιπόν τελείωσε την Θεία Λειτουργία ο Πατήρ, πήρε μετά Αγιασμό και ράντιζε στους αγρούς. Άλλοι προσκυνηταί τον ακολουθούσαν και άλλοι κάθονταν έξω από το Εκκλησάκι κάτω από την σκιά ενός δένδρου.

Το δένδρο αυτό, περισσότερο από φύλλα, είχε κλωστές και κουρελάκια δεμένα στα κλωνάρια του από τους πονεμένους ανθρώπους. Όταν δηλαδή αρρώσταιναν οι άνθρωποι που έμεναν εκεί στα κτήματα, επειδή δεν ήταν εύκολο να πάνε στον Χατζεφεντή, στα Φάρασα, γιατί ήταν μακρυά, και επειδή το Εκκλησάκι δεν ήταν πάντα ανοιχτό, γιατί ήταν ιδιόκτητο και το κλείδωναν για να μη το βεβηλώσουν οι Τούρκοι, πήγαιναν και προσεύχονταν έξω από το Εκκλησάκι του Αρχαγγέλου Μιχαήλ· έκοβαν μια κλωστή από το ρούχο που ακουμπούσε στο πονεμένο μέρος του σώματος ή ένα κουρελάκι, και το έδεναν στο δένδρο και έλεγαν «Άγιε, πάρε μου τον πόνο· εσύ είσαι Άγιος και μπορείς». Και ο Αρχάγγελος Μιχαήλ αμέσως θεράπευε τους πονεμένους πιστούς.

Μεταξύ λοιπόν των προσκυνητών που κάθονταν, όπως ανέφερα, κάτω από την σκιά αυτού του δένδρου, ήταν και ένας πλούσιος Φαρασιώτης, ο οποίος έμενε στο Βατούμ και είχε επισκεφθεί την πατρίδα του μετά από πολλά χρόνια. Η μακροχρόνια απομάκρυνσή του από την πατρίδα του τον είχε απομακρύνει δυστυχώς και από τον Θεό και εκφραζόταν με αναίδεια κατά του Χριστού και της Εκκλησίας μας. Εκτός από τις ανόητες θεωρίες του, με τις οποίες έβλαπτε τους απλούς συμπατριώτες του, είπε και σ’ έναν νεαρό να κόψει και το δένδρο που ανέφερα, και τους έλεγε καθυστερημένους κ. α. Ο νέος δεν έχασε καιρό, άρχισε να το κόβει, αλλά τον εμπόδισαν οι άλλοι.

Εν τω μεταξύ, επέστρεψε και ο Πατήρ Αρσένιος από τον Αγιασμό και πολύ λυπήθηκε για το κακό που έκανε στις ψυχές των πιστών αυτός ο άθεος άνθρωπος, και του λέει αυστηρά.

- Θα σε στείλω από εκεί που ήρθες, Αναστά­ση. Και απομακρύνθηκε ο Χατζεφεντής και έκανε προσευχή.

Ξαφνικά σηκώνεται ένας δυνατός ανεμοστρόβιλος, που τύλιξε τον Αναστάση και εξαφανίστηκε. Οι συγγενείς του ανησυχούσαν και στενοχωριόνταν, αλλ’ ο Πατήρ Αρσένιος τους καθησύχαζε.

- Μη στενοχωρείσθε, ο Ανάστασης είναι καλά στο εμπορικό του κατάστημα.

Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε, χωρίς να έχουν καμμιά είδηση, γιατί και ο ίδιος ντρεπόταν να έρθει σε επαφή με τους συγχωριανούς του. Κάποτε, όλως τυχαίως, περνώντας από την Τοκάτη (κοντά στην Σεβάστεια) δυο Ψαρασιώτες, είδαν στην πινακίδα ενός καταστήματος το όνομά του «Αναστάσιος Βαρτόπουλος». Έμειναν έκπληκτοι, γιατί θυμήθηκαν τα λόγια του Χατζεφεντή. Μετά από την συνάντηση αυτή ο ανεψιός του Ανάσταση Βαρτοπούλου, ο Παναγιώτης, επεθύμησε τα Φάρασα και ακολούθησε τους συμπατριώτες του. Δυστυχώς όμως και αυτός ήταν επηρεασμένος από τον θείο του και δεν πίστευε. Άρχισε και αυτός να κάνει κακό με τις αθεϊστικές του θεωρίες.

Κάποτε μάλιστα, ενώ περνούσε ο Πατήρ Αρσένιος από το μεσοχώρι και όλοι είχαν σηκωθεί με ευλάβεια να πάρουν την ευχή του, εκείνος όχι μόνον δεν σηκώθηκε, αλλά ειρωνευόταν τους άλλους και έλεγε ότι κάνουν σαν τις γριούλες που τρέχουν πίσω από τους παπάδες κ. α. Ο Πατήρ του έριξε μια ματιά με πόνο και πήγε να κάνει προσευχή, για να ενεργήσει ο Θεός για το συμφέρον της ψυχής του.

Μετά από λίγο ο Παναγιώτης άρχισε να κυλιέται στο χώμα. Οι συγχωριανοί του στην αρχή δεν κατάλαβαν νόμιζαν ότι κοροϊδεύει αυτούς που κάνουν μετάνοιες, και του λένε· «σήκω επάνω, Παναγιώτη, τί είναι αυτές οι αταξίες που κάνεις σαν μικρό παιδί και λερώνεις τα ρούχα σου;» Ύστερα όμως κατάλαβαν ότι τον είχε εγκαταλείψει η θεία Χάρις για την αναιδή συμπεριφορά του και δαιμονίστηκε. Πήγαν αμέσως στον Χατζεφεντή και το ανέφεραν, ο οποίος τους είπε.

- Να μου φέρετε τα ρούχα του να τα διαβάσω, για να μη σας ξεσκίσει. Στο εξής, να ξέρετε, θα είναι μισότρελος, χωρίς όμως να κάνει κακό και αταξίες. Αργότερα θα πάει στο χωράφι του να οργώσει, και θα κοιμηθεί εκεί με σκοπό να οργώσει περισσότερο. Την νύχτα εκείνη θα περάσουν Τσέτες και θα τον σφάξουν και μ’ αυτόν τον τρόπο θα σωθεί η ψυχή του.

Πράγματι, μετά από λίγα χρόνια έγινε όπως ακριβώς το είπε ο Χατζεφεντής.


(Μοναχού Παϊσίου Αγιορείτου, «Ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης», εκδ. Ι.Ησυχαστηρίου Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος, Σουρωτή, Θεσ/νίκης 1991, σ.114-121)


http://fdathanasiou.wordpress.com
http://agioritikesmnimes.blogspot.gr/2012/11/2191-10.html

To «Pretty Bra» άλλαξε τη ζωή των εργαζόμενων της εταιρείας που το διαφημίζει: τους έκανε σκλάβους…

http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2014/11/to-pretty-bra.html
Το «Ξεκίνημα» Θεσ/νίκης ξεκινά εκστρατεία για το θέμα των απολύσεων στην εταιρεία τηλεοπτικών διαφημίσεων Diamant και για τις συνθήκες εργασίας που επικρατούν εκεί. Για το σκοπό αυτό διακινεί από σήμερα την προκήρυξη που ακολουθεί:
"Το εργασιακό καθεστώς που επικρατεί στο τηλεφωνικό κέντρο της Diamant (που κάνει τις διαφημίσεις για το Pretty Bra, το έξυπνο λάστιχο, μπαστούνι, σίτα, καλσόν, κτλ) μπορεί να περιγραφεί με μία μόνο λέξη: ΓΑΛΕΡΑ!
Οι εργαζόμενοι/ες, ενώ έχουν υπογράψει συμβάσεις για 8ώρο, αναγκάζονται να δουλεύουν μέχρι και 12 ώρες τη μέρα – και μάλιστα χωρίς προειδοποίηση! Τελειώνει η βάρδια και τους λένε «πρέπει να καθίσεις άλλες 4 ώρες γιατί έχει δουλειά». Αυτές οι υπερωρίες υποτίθεται ότι «ανταλλάσσονται» με ρεπό – όμως κι αυτό γίνεται όταν θέλει η εταιρία, χωρίς συνεννόηση με τους εργαζόμενους/ες, κάτι που νομικά δεν προβλέπεται.
Όλα τα πιο πάνω είναι παράνομα. Η υποχρεωτική υπερεργασία είναι 1 ώρα τη μέρα και όχι παραπάνω, γιατί και οι εργαζόμενοι είναι άνθρωποι, έχουν ζωή και σπίτια και οικογένειες. Στη γαλέρα Diamant αυτά ισχύουν όχι μόνο για τις καθημερινές, αλλά και για Κυριακές και αργίες.
Ταυτόχρονα υπάρχει αφόρητη πίεση για «παραγωγικότητα», να παίρνονται οι παραγγελίες γρήγορα για να βγάζει υπερκέρδη η εταιρία... Ανάλογα με το πότε βγαίνει η τάδε ή η δείνα διαφήμιση στα κανάλια πρέπει να υπάρχει «τρέξιμο» για να πιαστούν οι «στόχοι» παραγγελιών.
Ποιος μπορεί να δουλεύει κάτω από τέτοιο καθεστώς; Να μην μπορείς να κάνεις οποιοδήποτε προγραμματισμό της ζωής σου, να μην υπάρχει καθόλου προσωπικός χρόνος, και με τον ελάχιστο μισθό που προβλέπει η σύμβαση;
Όπως είναι φυσικό οι εργαζόμενοι έχουν φρίξει με αυτή την κατάσταση. Όταν όμως 3 εργαζόμενες μίλησαν με την προϊστάμενη ζητώντας τα αυτονόητα, τους έδωσαν τα ρεπό τους και μετά τις απέλυσαν! Να σε απολύουν γιατί απλά ζήτησες να ενημερωθείς για το πρόγραμμα της εργασίας σου, γιατί ζήτησες να μην εξοντώνεσαι στη δουλειά!
Οι απολύσεις αυτές έγιναν προφανώς για συνδικαλιστικούς λόγους, κάτι το οποίο (επίσης) είναι παράνομο.
Ακόμα και στην εποχή των μνημονίων, δεν μπορεί ο εργοδότης να απολύει τον εργαζόμενο απλά και μόνο γιατί διεκδικεί να εφαρμοστούν οι νόμιμες εργασιακές συνθήκες!
Η Diamant είπε στις εργαζόμενες ότι η απόλυση έγινε επειδή «δεν έχει πολύ δουλειά». Ψέμα! Αμέσως μετά τις απολύσεις οι απολυμένες αντικαταστάθηκαν με καινούριο προσωπικό!
Όπως και να έχει ο ισχυρισμός ότι δεν υπάρχουν λεφτά για να προσληφθεί επιπλέον προσωπικό και να είναι ανθρώπινες οι συνθήκες εργασίας δεν μπορεί να σταθεί την στιγμή που δίνονται δεκάδες χιλιάδες ευρώ από την εταιρία για να αγοραστεί τηλεοπτικός χρόνος στα μεγάλα κανάλια τις ώρες αιχμής".
Πηγή: xekinima.org, 

Πούτιν σε…Ερντογάν: “Αν συνεχίσεις να παρεμβαίνεις στη Συρία, η ΡΩΣΙΑ θα…ΣΒΗΣΕΙ την ΤΟΥΡΚΙΑ”!!!

http://www.makeleio.gr/?p=204988

poutin-erdogan

Ο Τούρκος Πρόεδρος πραγματοποίησε μια σπάνια τηλεφωνική κλήση προς το Ρώσο ομόλογό του για να… συζητήσουν τις τελευταίες περιφερειακές εξελίξεις, ιδιαίτερα τη σύγκρουση στη Συρία. Σύμφωνα με την Μoscow Times (δυτικού προσανατολισμού), ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν παρά την εμπάθειά του κατά της συριακής κυβέρνησης του Μπασάρ αλ-Άσαντ, δήλωσε ότι η Τουρκία έχει φθάσει σε ένα σημείο όπου δεν μπορεί να παραμείνει αδιάφορη απέναντι στο «ανθρώπινο μακελειό» στο Κομπάνι.
Όμως παρά την ένδειξη καλής θέλησης του Ερντογάν, ο Πρόεδρος Πούτιν προειδοποίησε εξαγριωμένος τον Πρόεδρο της Τουρκίας ότι μια περαιτέρω ανάμειξη στις εσωτερικές υποθέσεις της Συρίας και η Ρωσία είναι έτοιμη να σβήσει την Τουρκία ενεργοποιώντας έναν καταστροφικό πόλεμο στην περιοχή . Ο Ερντογάν εμβρόντητος ρώτησε τον Πούτιν αν με αυτές του τις εμπρηστικές δηλώσεις απειλεί άμεσα την Τουρκία για να λάβει την εξής απάντηση:
“Κ. Πρόεδρε, μπορείτε να αποκομίσετε ό, τι ερμηνείες επιθυμείτε από τα λόγια μου»
Ο Ρώσος πρόεδρος υπενθύμισε επίσης στον Ερντογάν την εσφαλμένη, πολεμοχαρή πολιτική της Τουρκίας έναντι της συριακής κρίσης, που στοίχισε τη ζωή δεκάδων χιλιάδων αθώων αμάχων. Ο Πούτιν στη συνέχεια εγκάλεσε τον μεγαλομανή Ερντογάν να σταματήσει να υποστηρίζει τους Τζιχαντιστές τρομοκράτες μέσω των στρατοπέδων εκπαίδευσης και των ασφαλών καταφυγίων που τους προσφέρει εντός των τουρκικών εδαφών . (Awdnews 09/11/14)
Ο Δρ İsmet Bayraktar, διακεκριμένος καθηγητής , με εξειδίκευση στην πολιτική και κοινωνική ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και τη σύγχρονη Τουρκία εκτιμά ότι ο Ερντογάν κατά τη διάρκεια της κλήσης του προσπάθησε να αποτρέψει τον Πούτιν από τη σημαντική στρατιωτική και πολιτική στήριξη στην εμπόλεμη Συρία και τον Πρόεδρό της. Η Τουρκία επιμένει αδιάλλακτη στην πτώση του μη σουνίτη Ισλαμιστή Άσσαντ ενώ η Ρωσία παραμένει ένας από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές του Μπασάρ.

Δ Πορφύρης/Π Σταφυλά-dimpenews

"ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΘΕΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΜΙΛΙΩΝ..."

http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2014/11/blog-post_703.html

Mαρτυρία κ.Μαυροκέφαλου Ανέστη περί Γέροντος Παϊσίου

ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΝΑ ΓΙΝΕΤΕ ΘΕΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΜΙΛΙΩΝ

Κάποτε , είχα πάει στον Γέροντα με ένα φίλο μου κι εκεί συναντήσαμε μια παρέα από πέντε παιδιά .
Τότε ρώτησα τον Γέροντα ποιές προέβλεπε να είναι οι εξελίξεις σχετικά με την Τουρκία . ¨Γέροντα ¨, του λέω ¨ απ΄την Αλεξανδρούπολη είμαστε . Μήπως μας πιάσει η μπόρα κατά κει ;¨.
Μου απαντά : ¨Κοίταξε να δεις.
Οι Τούρκοι δεν θα μπούν στην Αλεξανδρούπολη.
Θα κάνουν μόνο μια πρόκληση στην Ελλάδα, που θα έχει σχέση με την αιγιαλίτιδα ζώνη.
Και εμάς θα μας πιάσει πείνα. Θα πεινάσει η Ελλάδα.
Και επειδή θα κρατήσει αυτή μπόρα κάποιο διάστημα, μήνες θα είναι, «θα πούμε το ψωμί ψωμάκ黨.
Μετά ρωτάω : ¨Γέροντα , πως θα καταλάβω εγώ ότι θα είμαστε κοντά στον πόλεμο ;¨
¨Όταν¨, λέει, ¨θα ακούσεις στην τηλεόραση να γίνεται θέμα για τα μίλια , για την επέκταση των μιλίων (της αιγιαλίτιδας ζώνης ) από 6 σε 12 μίλλια, τότε από πίσω έρχεται ο πόλεμος. Ακολουθεί.”
Λέω : ¨Και ποια κράτη θα συμμετέχουν ;¨
¨Κοίταξε μετά την πρόκληση των Τούρκων, θα κατέβουν οι Ρώσσοι στα Στενά.
Όχι για να βοηθήσουν εμάς.

Αυτοί θα έχουν άλλα συμφέροντα.
Αλλά, χωρίς να το θέλουν θα βοηθήσουν εμάς.
Τότε, οι Τούρκοι για να υπερασπιστούν τα Στενά, που είναι στρατηγικής σημασίας, θα συγκεντρώσουν εκεί και άλλα στρατεύματα.
Παράλληλα δε, θα αποσύρουν δυνάμεις από καταληφθέντα εδάφη. Όμως θα δουν τότε τα άλλα κράτη της Ευρώπης, συγκεκριμένα η Αγγλία, η Γαλλία, η Ιταλία και άλλα έξι-εφτά κράτη της ΕΟΚ, ότι η Ρωσσία θα αρπάξει μέρη, οπότε θα πουν : «Δεν πάμε και εμείς εκεί πέρα, μήπως πάρουμε κανένα κομμάτι;» Όλοι όμως θα κυνηγούν την μερίδα του λέοντος. Έτσι θα μπουν και οι Ευρωπαίοι στον πόλεμο¨.
Σ΄αυτό το σημείο ρωτάω : ¨Εμείς τι θα κάνουμε ; Ο ελληνικός στρατός θα πάρει μέρος σε αυτόν τον πόλεμο;¨
¨Όχι ” λέει. ¨Θα βγάλει η κυβέρνηση απόφαση να μην στείλει στρατό. Θα κρατήσει στρατό μόνο στα σύνορα. Και θα είναι μεγάλη ευλογία που δεν θα πάρει μέρος. Γιατί, όποιος πάρει μέρος σε αυτόν τον πόλεμο, χάθηκε …;
Τότε, επειδή στην Ελλάδα ο κόσμος θα φοβηθεί, πολλοί θα στραφούν προς την Εκκλησία, προς τον Θεό, και θα μετανοήσουν. Για αυτό επειδή θα υπάρξει μετάνοια, δεν θα πάθουμε κακό οι Ελληνες.
Ο Θεός θα λυπηθεί την Ελλάδα, επειδή ο κόσμος θα στραφεί προς την Εκκλησία, προς τον μοναχισμό και θα αρχίσουν να προσεύχωνται.
Και θα βαπτισθούν πολλοί Τούρκοι.
Τότε, ο βασιλιάς Κωνσταντίνος θα συμβάλλει, ως μεσάζοντας, να δοθεί η Πόλη στην Ελλάδα. Είναι ευλαβής, είναι καλός¨.
¨Γέροντα¨ τον ρωτάω μετά, ¨την Πόλη θα την δώσουν σε μας;¨
¨Θα την δώσουν σε μας, όχι επειδή το θέλουν, αλλά επειδή αυτή η λύση θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ξένων.
Τότε θα το καταλάβουν αυτό.
Αυτά που σου λέω μην τα πεις σε κανέναν.
Θα σε βγάλουν τρελλό.
Γιατί δεν είναι ώριμες οι συγκυρίες ακόμα. Τότε θα το καταλάβεις.¨
Αυτή η συζήτηση με τον Γέροντα έγινε το 1991, όταν υπηρετούσα τον στρατό .

Άλλη φορά, ο Γέροντας είπε : ¨Η διοίκηση της Πόλης , από μας, θα είναι και στρατιωτική και πολιτική¨. Γνώρισα και τρεις αξιωματικούς που είχαν πάει στον Γεροντα. Από τους τρείς αξιωματικούς ο ένας έλεγε :
¨Μόνο σε μένα ο Γέροντας είπε πως θα είμαι διοικητής στρατιωτικού τμήματος στην Πόλη . Στους άλλους δεν ανέφερε τίποτε¨. Κάποια άλλη παρέα είχε πάει στον Γέροντα. Ένας απ’ αυτούς σπούδαζε πολιτικός μηχανικός στο Πολυτεχνείο της Ξάνθης.
Σε μια στιγμή, γυρίζει ο Γέροντας, τον δείχνει με το δάκτυλο – αυτόν, σημειωτέον, πήγαινε στον γέροντα για πρώτη φορά και του λέει : ¨Εσύ ,σαν πολιτικός μηχανικός, θα συμβάλλεις στην ανοικοδόμηση της Πόλης, γιατί η Πόλη θα ανοικοδομηθεί απ΄την αρχή¨. Γύρισε και τον έδειξε με το δάκτυλο μπροστά σε όλους. Το παιδί, τότε, ήταν φοιτητής.
Μετά , ο Γέροντας γυρίζει σε μένα και λέει :¨Κι εσύ , Ανέστη , θα πας στην Πόλη. Κι εσείς οι δύο – έδειξε εμένα και τον φίλο μου – θα πάτε στην Πόλη, αλλά για άλλο σκοπό¨. Δεν μου το φανέρωσε τον σκοπό. Μετά απ΄αυτό μου μπήκε η επιθυμία να μάθω τουρκικά.
Μια άλλη φορά που είχα πάει στο κελί του Γέροντα έτυχε, να είναι μέσα ένας νέος πρώην μουσουλμάνος από την Θράκη. Τον πιάνω και του λέω :
¨Εσύ πως συνέβη και ήλθες εδώ , στον Γέροντα;¨, Σταύρο τον έλεγαν. ¨Άσε¨ λέει ¨κάτσε να σου πω. Ο Γέροντας μας έκανε ένα πολύ μεγάλο θαύμα και πίστεψε όλη η οικογένεια μου. Μετά ήλθε στο χωριό και φρόντισε να βαπτισθούμε¨. Και σε άλλη επίσκεψη μας στην Παναγούδα, ήταν παρόν και ο μουσουλμάνος που βαφτίστηκε Σταύρος.
Τότε πάλι μας ανέφερε ο Γέροντας για τα γεγονότα, πως θα εξελιχθούν με την Κωνσταντινούπολη. Και όταν έφθασε στο σημείο που θα πονέσει η Ελλάδα και είπε ότι, εμάς, θα μας αγγίξει η πείνα, λέει ο κύριος Σταύρος :
¨Γέροντα , να κρατήσω ένα σακί αλεύρι για να μπορέσω να αντιμετωπίσω εκείνη την περίοδο και να μην πεινάσουν τα παιδιά ;¨
¨Όχι¨, του λέει ¨μην παίρνεις, γιατί ο γείτονας σου θα έχει αλεύρι και θα σου δώσει!¨
Δηλαδή, προείδε ο Γέροντας ποιος θα βοηθήσει τον κύριο Σταύρο στην περίοδο της πείνας. Εκείνος φυσικά θα ζει στο χωριό . Τώρα εμείς που ζούμε στος πόλεις θα πούμε το ψωμί ψωμάκι. Γι΄αυτό, άλλη φορά, ο Γέροντας έλεγε : ¨Να έχετε ένα κτηματάκι και λίγο να το καλλιεργείτε.
Κοντά σε σας, θα βοηθείσετε και κάποιον που δεν θα έχει».

Μαρτυρίες προσκυνητών Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης 1924-1994 ,
πηγη
ΠΗΓΗ

ΤΟ ΤΟΥ ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟΥ ΤΡΟΠΑΙΟ (Του Θ.ΚΑΡΤΕΡΟΥ*)

http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=18413:2014-11-09-08-37-27&catid=71:dr-kinitopoiisis&Itemid=278


Λουξεμβούργο. Το όνομά του, αν πιστέψουμε το Google, προέρχεται από το κελτικό lucilem burg, που σημαίνει μικρό κάστρο. Μικρό; Τις τελευταίες μέρες αποδείχτηκε όχι απλώς μεγάλο, αλλά πελώριο, τεράστιο, θηριώδες. Κάστρο των κάστρων που προστατεύει τα διωκόμενα κέρδη, δίνει άσυλο σε διωκόμενα μεγαθήρια της παγκόσμιας οικονομίας, κλείνει ευεργετικά πίσω από τα τείχη του τις διωκόμενες ψυχές του διεθνούς καπιταλισμού.
Τι έγινε είναι γνωστό. Αυτό που δεν έκαναν οι τόσο αυστηρές ευρωπαϊκές αρχές, το έκανε μια ομάδα μεγάλων διεθνών ΜΜΕ και ογδόντα δημοσιογράφων. Αποκάλυψαν με ένα ωκεανό στοιχείων ότι ένας από τους μεγαλύτερους επί γης φορολογικούς παραδείσους, αν όχι ο μεγαλύτερος, είναι αυτή η μικρή χώρα της Ευρώπης. Η οποία, ας θυμίσουμε με μια δόση εμπαθούς λαϊκισμού, αποτελεί και την πατρίδα εκείνου στον οποίο η ευρωπαϊκή Δεξιά ανέθεσε μεταξύ άλλων να πατάξει τη φοροδιαφυγή. Στην Ελλάδα βεβαίως, βεβαίως.
Ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση δηλαδή. Γιατί στη χώρα του, στην οποία ήταν μάλιστα πρωθυπουργός, δεν ελάμβανε χώρα κάποια παράνομη κομπίνα φοροδιαφυγής. Άπαγε της βλασφημίας. Τέτοια κακά λόγια είναι για την Κύπρο, για τα Βαλκάνια, άντε και για καμιά Εσθονία. Εκεί, όπως εξήγησε ο εκπρόσωπός τους, όλα γίνονται νομίμως. Δεοντολογικώς. Διαθέτουν ανταγωνιστικό φορολογικό σύστημα! Πόσο φόρο πληρώνεις στην χώρα σου; Άλφα. Έλα στο Λουξεμβούργο να πληρώνεις άλφα διά δέκα. Ή διά εκατό. Κάπως έτσι.
Περάστε κόσμε δηλαδή. Και πέρασε κόσμος, και τι κόσμος. Από την αδέκαστη Ντώιτσε Μπανκ μέχρι τα μεγαθήρια της Silicon valley. Κι έτσι την ίδια στιγμή -πάλι αυτή η έφεσή μας στο λαϊκισμό- που στην Ελλάδα κυνηγούσαν την ταβερνιάρισσα της Ύδρας και το τυροπιττά της Κοζάνης γιατί δεν έκοβαν αποδείξεις, στο Λουξεμβούργο περνούσαν λουξ οι μεγιστάνες της Ευρώπης και των άλλων πολιτισμένων περιοχών του πλανήτη. Και ούτε η Μέρκελ, ούτε ο Σόιμπλε, ούτε ο Μπαρόζο, δεν κούνησαν το δαχτυλάκι τους, παρά για να επιβραβεύσουν τον πρωθυπουργό αυτής της ανταγωνιστικής φορολογικής εφεύρεσης.
Σιγά τον πολυέλαιο, θα πείτε. Λες και δεν ξέραμε, ως γνήσιοι λαϊκιστές, ποιοι κάνουν κουμάντο, νόμους, φόρους κι αειφόρους, κατά πώς τους συμφέρει. Το ξέραμε, εντάξει. Αλλά να βλέπεις και το τουΛουξεμβούργου τρόπαιο φορολογικής εντιμότητας έχει μια σημασία. Τουλάχιστον έτσι ίσως ξυπνήσουν μερικοί από όσους ακόμα κοιμούνται...
*Δημοσιεύθηκε στην «Αυγή» της Κυριακής 09 Νοεμβρίου 2014

Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου