Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 19 Οκτωβρίου

http://www.agioritikovima.gr/thlogos/item/45452-%CF%84%CE%BF-%CE%B5%CF%85%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%AD%CE%BB%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AE%CF%82-19-%CE%BF%CE%BA%CF%84%CF%89%CE%B2%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85

Γ´ Λουκά Ζ' 11-16
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐπορεύετο ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς πόλιν καλουμένην Ναΐν· καὶ συνεπορεύοντο αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἱκανοὶ καὶ ὄχλος πολύς.
῾Ως δὲ ἤγγισε τῇ πύλῃ τῆς πόλεως, καὶ ἰδοὺ ἐξεκομίζετο τεθνηκὼς υἱὸς μονογενὴς τῇ μητρὶ αὐτοῦ, καὶ αὕτη ἦν χήρα, καὶ ὄχλος τῆς πόλεως ἱκανὸς ἦν σὺν αὐτῇ.

Καὶ ἰδὼν αὐτὴν ὁ Κύριος ἐσπλαγχνίσθη ἐπ᾿ αὐτῇ καὶ εἶπεν αὐτῇ· Μὴ κλαῖε· καὶ προσελθὼν ἥψατο τῆς σοροῦ, οἱ δὲ βαστάζοντες ἔστησαν, καὶ εἶπε· Νεανίσκε, σοὶ λέγω, ἐγέρθητι. Καὶ ἀνεκάθισεν ὁ νεκρὸς καὶ ἤρξατο λαλεῖν, καὶ ἔδωκεν αὐτὸν τῇ μητρὶ αὐτοῦ. ῎Ελαβε δὲ φόβος πάντας καὶ ἐδόξαζον τὸν Θεόν, λέγοντες ὅτι προφήτης μέγας ἐγήγερται ἐν ἡμῖν, καὶ ὅτι ἐπεσκέψατο ὁ Θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ.
Απόδοση στην νεοελληνική:
Εκεῖνο τὸν καιρό, πῆγε ὁ ᾿Ιησοῦς σὲ μιὰ πόλη ποὺ λεγόταν Ναΐν. Μαζί του ἦταν ἀρκετοὶ μαθητές του καὶ πολὺ πλῆθος. Τὴν ὥρα ποὺ πλησίαζαν στὴν πύλη τῆς πόλης, ἔβγαζαν ἕναν νεκρό, τὸν μονάκριβο γιὸ μιᾶς μάνας, ποὺ μάλιστα ἦταν χήρα. Κόσμος πολὺς ἀπὸ τὴν πόλη τὴ συνόδευε. ῞Οταν εἶδε τὴ χήρα ὁ Κύριος, τὴ σπλαχνίστηκε καὶ τῆς εἶπε· «Μὴν κλαῖς».
῎Επειτα προχώρησε, ἀκούμπησε τὴ σορό, καὶ ἀφοῦ στὸ μεταξὺ αὐτοὶ ποὺ βαστοῦσαν τὸ φέρετρο σταμάτησαν, εἶπε· «Νεαρέ, σὲ διατάζω νὰ σηκωθεῖς». ῾Ο νεκρὸς ἀνακάθισε κι ἄρχισε νὰ μιλάει. ῾Ο ᾿Ιησοῦς τότε τὸν παρέδωσε στὴ μητέρα του. ῞Ολους τοὺς κυρίεψε δέος καὶ δόξαζαν τὸν Θεό· «Μεγάλος προφήτης», ἔλεγαν, «ἐμφανίστηκε ἀνάμεσά μας!» καί· «῾Ο Θεὸς ἦρθε νὰ σώσει τὸν λαό του!»

Υπάρχει και για μένα συγχωρητική ευχή (Γέροντας Ἐφραίμ Κατουνακιώτης)

http://www.agioritikovima.gr/perizois/item/45441-%CF%85%CF%80%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CF%83%CF%85%CE%B3%CF%87%CF%89%CF%81%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B5%CF%85%CF%87%CE%AE

Γέροντας Ἐφραίμ Κατουνακιώτης
Άλλη φορά ήρθε κάποιος εδώ πέρα και με την ομιλία προβήκαμε σε κατάκριση.
Έπειτα πάω να λειτουργήσω και δεν μπορώ να πώ τις ευχές. Βρε, τι έκανα; λέω. Μπρος! Ήρθε ο τάδε ο γείτονας και κατακρίναμε κάτι δεσποτάδες και το αυτό.

Απάνω στη Λειτουργία, λειτουργώντας, λέω: «Θεέ μου, συγχώρεσε με. Συγχώρεσε με, Θεέ μου.Έσφαλα, Θεέ μου. Για ποιόν είναι το “έσφαλα”, Θεέ μου; Υπάρχει και για μένα συγχωρητική ευχή», λέω. Ε, καλά, Θεέ μου, ευλόγησον». Και στο τέλος ειρήνευσα και λέω: «Άμα θέλεις άλλη φορά, κατάκρινε!»
Μεγάλο πράγμα είναι, μεγάλο κακό είναι η κατάκρισις. Ε, ως άνθρωποι θα σφάλλουμε, παιδί μου.
Αλλά τι; Και η έξομολόγησις είναι μυστήριο, παιδί μου.
*Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης, Έκδοση Ι. Ησυχαστηρίου «Άγιος Εφραίμ» Κατουνάκια Αγίου Όρους, Α’ έκδοση 2000

Κυριακή ΙΘ΄(Γ' Λουκά): «... μεταφέρθηκε με μιας στον παράδεισο ...»

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/10/blog-post_91.html

Έως «τρίτου ουρανού», αγαπητοί μου αδελφοί, μας ανέβασε σήμερα, μέσα από το Αποστολικό Ανάγνωσμα που ακούσαμε, η αγία μας Εκκλησία. Ήταν παρμένο από τη δεύτερη επιστολή του Αποστόλου Παύλου στους χριστιανούς της Κορίνθου και αποτελεί ένα από τα συγκλονιστικότερα σημεία της επιστολής του. 

Πριν πούμε όμως άλλα πάνω σ’ αυτό, ας ακούσουμε στη δική μας απλή γλώσσα ξανά το περιεχόμενό του:

Γράφει λοιπόν ο Απόστολος Παύλος τα εξής: «Αδελφοί μου, ο Θεός και Πατέρας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού -ας είναι ευλογημένο το όνομά Του στους αιώνες- ξέρει ότι δεν λέω ψέματα. Στη Δαμασκό, ο διοικητής-εκπρόσωπος του βασιλιά Αρέτα έβαλε φρουρούς σε όλη την πόλη για να με συλλάβει. Μέσα όμως από ένα άνοιγμα του τείχους με κατέβασαν με καλάθι και ξέφυγα από τα χέρια του. Δεν με συμφέρει βέβαια να καυχηθώ· θα το κάνω όμως, γιατί πρόκειται για οράματα κι αποκαλύψεις που μου χάρισε ο Κύριος. Ξέρω έναν άνθρωπο πιστό, ο οποίος πριν από δεκατέσσερα χρόνια ανυψώθηκε μέχρι και τον τρίτο ουρανό -δεν ξέρω αν ήταν με το σώμα του ή χωρίς το σώμα, αυτό ο Θεός το ξέρει. Ξέρω ότι αυτός ο άνθρωπος -ή ήταν με το σώμα ή χωρίς το σώμα δεν το ξέρω, ο Θεός το ξέρει- μεταφέρθηκε με μιας στον παράδεισο κι άκουσε λόγια που δεν μπορεί ούτε επιτρέπεται να τα πει άνθρωπος. Γι’ αυτόν τον άνθρωπο αν καυχηθώ δεν θα φανώ ανόητος, γιατί θα πω την αλήθεια. Το αποφεύγω όμως, μήπως εξαιτίας του μεγαλείου των αποκαλύψεων, με θεωρήσει κανείς παραπάνω απ’ αυτό που βλέπει ή ακούει από μένα. Για να μην υπερηφανεύομαι όμως, ο Θεός μου έδωσε ένα αγκάθι στο σώμα μου, έναν υπηρέτη του σατανά να με ταλαιπωρεί, ώστε να μην υπερηφανεύομαι. Γι’ αυτό το αγκάθι, τρείς φορές παρακάλεσα τον Κύριο να το διώξει από πάνω μου. Η απάντησή Του ήταν: «Σου αρκεί η χάρη μου, γιατί η δύναμή μου φανερώνεται στην πληρότητά της μέσα σ’ αυτή την αδυναμία σου». Με περισσότερη ευχαρίστηση, λοιπόν, θα καυχηθώ για τις ταλαιπωρίες μου, για να κατοικήσει μέσα μου ή δύναμη του Χριστού»(Β΄ Κορινθίους, κεφ. 11, στίχ. 31-33 & κεφ. 12, στίχ. 1-9).

Αιτία για τη συγγραφή της δεύτερης επιστολής του Παύλου στους Κορίνθιους, αποτέλεσαν οι συκοφαντίες που έσπειραν μεταξύ των χριστια-νών της πόλης, Ιουδαίοι από την Παλαιστίνη, άνθρωποι με κακία και ζήλεια για τον Απόστολο. Τον κατηγόρησαν ως κακόβουλο γυρολόγο, που παραπλανούσε τους αφελείς με τις «νεωτερίστικες» διδασκαλίες του· και δυστυχώς κάποιοι τους πίστεψαν. Για μια ακόμη φορά, ο Παύλος, αναγκάστηκε να υπερασπιστεί την αποστολική του ιδιότητα, αυτήν που είχε λάβει με θαυμαστό τρόπο από τον ίδιο τον Κύριο.

Έτσι, αφού αναφέρθηκε όπως ακούσαμε, σε λίγα από όσα έπαθε για την αγάπη του Χριστού, προχώρησε στην αποκάλυψη ενός «μυστικού» που τό ‘χε καλά κρυμμένο μέσα στην ταπεινή ψυχή του: την αρπαγή του στον Παράδεισο. Είχε συμβεί δεκατέσσερα χρόνια πριν, μα πρώτη φορά το αποκάλυπτε ο κορυφαίος Απόστολος, όχι για να καυχηθεί αλλά για να ωφελήσει τις σκανδαλισμένες ψυχές. Πράγματι, ο Θεός ανύψωσε τον ακούραστο εργάτη του Ευαγγελίου πέρα από τον υλικό ουρανό. Βρέθηκε με μιας στον Παράδεισο κι εκεί αξιώθηκε να δει και να ακούσει πράγματα εξαίσια!

Αδυνατεί ο ίδιος να περιγράψει τη δόξα της Βασιλείας του Θεού! Με παιδική απλότητα μόνο μας λέει: «...μεταφέρθηκε με μιας στον παράδεισο κι άκουσε λόγια που δεν μπορεί ούτε επιτρέπεται να τα πει άνθρωπος». Αυτήν την εμπειρία είχε σίγουρα στο νου του, όταν στην προηγούμενη επιστολή του στους ίδιους, είχε πάλι αποκαλύψει: «Μάτι ανθρώπου δεν είδε, αυτί ανθρώπου δεν άκουσε και στην καρδιά του ανθρώπου δεν γεννήθηκε ποτέ τέτοια επιθυμία, σαν αυτά που έχει ετοιμάσει ο Θεός στη Βασιλεία Του γι’ αυτούς που τον αγαπούν» (Α΄ Κορ. 2,9). Μ’ αυτή του την τελευταία φράση «...γι’ αυτούς που Τον αγαπούν», μας αποκάλυψε και το «κλειδί»  της «πύλης» της ουράνιας Βασιλείας του Θεού.

Η αγάπη στον Θεό Πατέρα μας, είναι αυτή που θα μας καταστήσει κληρονόμους της Βασιλείας Του. Αγάπη όμως ολοκληρωτική, όπως την περιέγραψε ο ίδιος ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός στο Ευαγγέλιό Του όταν ρωτήθηκε για το ποιά είναι η σπουδαιότερη εντολή: «αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εξ’ όλης της καρδίας σου και εξ’ όλης της ψυχής σου και εξ’ όλης της διανοίας σου και εξ’ όλης της ισχύος σου. Αύτη πρώτη εντολή». Και να συμπληρώσει αμέσως μετά κάτι που δεν πρέπει να ξεχνούμε: «και δευτέρα ομοία, αύτη· αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν» (Μαρκ. 12,30).

Ας αγαπήσουμε λοιπόν τον Θεό Πατέρα μας, ας αγαπήσουμε τον συν-άνθρωπό μας, για να αξιωθούμε κι εμείς όλων εκείνων των εξαίσιων, που η αγάπη του Θεού έχει ετοιμάσει στη Βασιλεία Του για όλους μας. Αμήν.  

αρχιμ.Διονύσιος Ανθόπουλος

Φοροφυγάδες και Δικαιοσύνη: ανατομία μιας ανύπαρκτης σχέσης (Του Λεύτερη Χαραλαμπόπουλου)

http://tsak-giorgis.blogspot.gr/2014/10/blog-post_396.html

Πηγή: Του Λεύτερη Χαραλαμπόπουλου - "Unfollow"

Τι κι αν όλοι ομονοούν όχι 7ο μεγαλύτερο πρόβλημα τπς χώρας είναι η φοροδιαφυγή; Τι κι αν διανύουμε τη μεγαλύτερη οικονομική κρίσης της πρόσφατης ιστορίας μας; Ιδρώνει κανενός το αυτί; Η ζωή κυλά στη μνημονιακή Ελλάδα και η ασυδοσία της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής συνεχίζεται κανονικά, επιβεβαιώνοντας το δόγμα: αυτοί που δεν μπορούν να πληρώνουν, πληρώνουν, κι αυτοί που μπορούν και οφείλουν να πληρώσουν, φοροδιαφεύγουν.

Σε ενημέρωση του Κοινοβουλίου, και όχι σε κάποια καφενειακού τύπου ή off the record κουβέντα του, ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρος Ρακιντζής καταγγέλλει τον Σεπτέμβριο άνωθεν παρεμβάσεις και έκδοση βουλευμάτων για παραγραφή φορολογικών αδικημάτων και ευνοϊκή μεταχείριση επωνύμων. Ο Γενικός Γραμματέας Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Γεώργιος Σούρλας καταγγέλλει ότι έχει καταθέσει στη δικαιοσύνη 80 τεκμηριωμένους φακέλους για υποθέσεις διαφθοράς, με κόστος για το Δημόσιο που αγγίζει τα 2 δια ευρώ ετησίως, αλλά η κυβέρνηση και οι δικαστικές αρχές αδιαφορούν! Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, από το βήμα της ΔΕΘ, κατήγγειλε ότι έχει πέσει θύμα απειλών και εκβιασμών για αναφορές του σε υποθέσεις φοροδιαφυγής, οι οποίες μαζεύουν σκόνη σε συρτάρια υπουργείων και υπηρεσιών, με άνωθεν εντολές.

Και λοιπόν; Μήπως ενοχλήθηκε ο Σαμαράς; Μήπως σηκώθηκε το θέμα στα μίντια; Ή μήπως δεν γνωρίζει η κυβέρνηση του Α. Σαμαρά, όπως και όλοι οι προκάτοχοί του, το πάρτι της φοροασυλίας στη χώρα; Αυτό το πολιτικό προσωπικό το έστησε, αυτό το πολιτικό σύστημα το συντηρεί. Με προκλητικούς νόμους και με ωμές παρεμβάσεις στους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς και στη Δικαιοσύνη. Δισεκατομμύρια ευρώ σε ετήσια βάση δεν καταλήγουν στα ταμεία του Δημοσίου, αφού εταιρείες κολοσσοί και γνωστοί έλληνες μεγιστάνες αρνούνται με το «έτσι θέλω» και αποφεύγουν -με την ανοχή της εκάστοτε κυβέρνησης- να καταβάλουν τους νόμιμους φόρους. Σε 69,24 δια ευρώ ανέρχονται οι ανείσπρακτες οφειλές του Δημοσίου, με τα μεγάλα πορτοφόλια του τόπου να φιγουράρουν στις πρώτες θέσεις, αποφεύγοντας συστηματικά να πληρώσουν φόρους.

Στην Ελλάδα του 2014, όπου φορολογούνται ακόμη και οι πέτρες στα χωράφια, μερικές χιλιάδες συμπατριώτες μας συστηματικά φοροδιαφεύγουν χωρίς να αποδίδουν ούτε ένα ευρώ στα δημόσια ταμεία. Σύμφωνα με μελέτη του ΟΟΣΑ, το 2007 η πραγματική φορολογική επιβάρυνση της εργασίας στην Ελλάδα έφτανε στο 35,1%, ενώ η πραγματική φορολόγηση για τα κέρδη των επιχειρηματιών ήταν μόλις 15,9%. Τα αφεντικά λοιπόν πλήρωναν λιγότερο από το ήμισυ των φόρων που πλήρωναν οι υπάλληλοί τους! Μετά ήρθε η κρίση και τα μνημόνια και δήθεν θα «συμβάλλαμε όλοι εξίσου για τη σωτηρία της χώρας». Αμ δε! Μετά τη λαίλαπα των μνημονίων που φόρτωσαν με πρόσθετους φόρους τα φτωχά νοικοκυριά, η πλάστιγγα έχει γείρει ακόμα περισσότερο σε βάρος των εργαζομένων και των συνταξιούχων.

Ποιοι είναι αυτοί που δεν πληρώνουν;

Πρόκειται για τα γνωστά τρωκτικά που έχουν αναγάγει τη «μαύρη συναλλαγή» και τη φοροαποφυγή σε λειτούργημα. Οι εθνικοί νταβατζήδες των μεγάλων έργων που, αφού πρώτα ρουφούν τις κρατικές επιδοτήσεις, στέλνουν τα κεφάλαιά τους με εμβάσματα στην Ελβετία. Οι έλληνες εφοπλιστές που απολαμβάνουν πάνω από 60 φοροελαφρύνσεις. Μεγαλογιατροί, μεγαλοδικηγόροι που εισπράττουν μαύρο χρήμα για τις υπηρεσίες τους. Όλοι αυτοί που στέλνουν τα λεφτά τους στα Νησιά Κέιμαν και τους φορολογικούς παραδείσους μέσω των υπεράκτιων εταιρειών τους, χωρίς να αποδώσουν ούτε ένα ευρώ στα κρατικά ταμεία. Με την ανοχή ενός πολιτικού προσωπικού που έχει αναγάγει σε επιστήμη τη συναλλαγή με το μεγάλο κεφάλαιο!

«Υπάρχει τάση για εμπόδια, γραφειοκρατικά κ.λπ. Έχετε δει επώνυμο να δικάζεται εύκολα; Βγαίνουν απαλλακτικά βουλεύματα.
Δεν μπορώ να κάνω έφεση στο βούλευμα. Δεν ελέγχω το ποινικό. Στην προσπάθεια που κάνω κατά των επωνύμων, βρίσκω εμπόδια. Δεν μπορώ όμως να κατονομάσω υποθέσεις». Η αποκαλυπτική
τοποθέτηση ανήκει στον Λ. Ρακιντζή, Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης. Στην ενημέρωση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής επισήμανε επίσης ότι βρίσκει τείχος στην προσπάθειά του να ελέγξει γνωστούς κροίσους. Παρότι δεν κατονόμασε συγκεκριμένες περιπτώσεις, ακόμη και όταν προκλήθηκε, οι πληροφορίες λένε πως αναφερόταν σε παρεμβάσεις πολιτικών προσώπων, οι οποίες αφορούσαν υποθέσεις επιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται στο χώρο των καυσίμων, των μεγάλων κατασκευαστικών εταιρειών, αλλά και σε επιχειρήσεις εισαγωγών που συναλλάσσονται μέσω τριγωνικών πωλήσεων.

Παρότι δεν εξιλεώνει τον κ. Ρακιντζή και τον τρόπο που σε πολλές περιπτώσεις έχει παίξει κι αυτός το παιχνίδι του ίδιου πολιτικού συστήματος, όσο να ’ναι, μια τέτοια ομολογία μέσα στη Βουλή θα
οφείλε να ξεσηκώσει ντόρο και να προκαλέσει έστω φόβο στην κυβέρνηση. Αντ’ αυτού, η είδηση έπαιξε ελάχιστα, ενώ λίγες μέρες μετά ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κ. Μητσοτάκης
κατέθεσε σχέδιο νόμου με το οποίο -μεταξύ άλλων- καταργεί όλες τις θέσεις βοηθών Επιθεωρητών, προαναγγέλλοντας ουσιαστικά την κατάργηση του θεσμού του Γενικού Επιθεωρητή, προκειμένου να αποφευχθούν στο μέλλον ανάλογες δυσάρεστες εκπλήξεις. Η μαφία καθάριζε με όπλα, οι κυβερνώντες καθαρίζουν με άρθρα νόμων...

Ακόμα πιο αποκαλυπτικός ήταν ο Γενικός Γραμματέας Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Γιώργος Σούρλας, ο οποίος όχι μόνο κατήγγειλε την «αδιαφορία» των πολιτικών και των δικαστικών θεσμών για υποθέσεις διαφθοράς, αλλά και την «ομερτά» που επιβάλλουν τα συστημικά ΜΜΕ των μεγακαναλαρχών. «Είχα καταθέσει στη Δικαιοσύνη 80 τεκμηριωμένους φακέλους για υποθέσεις διαφθοράς, που αφορούν νοθευμένα καύσιμα στις ένοπλες δυνάμεις, λαθρεμπόριο, καθώς και πλαστά και εικονικά τιμολόγια στον τομέα των καυσίμων με κόστος για το κράτος που φτάνει στα 2 δισ. ευρώ ετησίως. [...] Δεν υπήρξε καμιά συνέχεια στις σοβαρές αυτές καταγγελίες, ούτε από τη Δικαιοσύνη ούτε από κανέναν άλλο φορέα ή πολιτικό παράγοντα».Όπως σημείωσε, «δεν έχει επιληφθεί κανείς των καταγγελιών διότι, μεταξύ των άλλων, υπάρχει διαπλοκή και συμφέροντα στο χώρο των ΜΜΕ που αποτρέπουν την έρευνα»! Ανέφερε χαρακτηριστικά: «Έφτασα σε σημείο να λέω στους λειτουργούς της Δικαιοσύνης ότι ή θα ασκήσετε δίωξη σε μένα για συκοφαντία ή επιτέλους κάποιον να καλέσετε!»

Είναι άγνωστοι οι μεγάλοι φοροφυγάδες;

Από τις 2.062 περιπτώσεις που περιλαμβάνονται στη λίστα Λαγκάρντ, ο έλεγχος έχει ολοκληρωθεί μόνο για τις 25! Σύμφωνα με το ΣΔΟΕ, η φοροδιαφυγή που έχει διαπιστωθεί μόνο απ’ αυτές τις υποθέσεις είναι 25 εκατ. ευρώ και οι φόροι που αναλογούν στα κρατικά ταμεία είναι της τάξης των 12 εκατ. ευρώ. Να επισημάνου-με ότι, αν οι έλεγχοι δεν ολοκληρωθούν άμεσα, τα αδικήματα θα παραγραφούν στις 31/12/2015!

Από τις 24.710 περιπτώσεις μεγάλης φοροδιαφυγής που περιλαμβάνονται στη λίστα με τα εμβάσματα εξωτερικού της περιόδου 2009-2011, το 2013 ελέγχθηκαν μόλις δύο!...  Κι όμως, απ’ αυτές τις δύο, τα κρατικά ταμεία εισέπραξαν 5 εκατ. ευρώ. Στοιχεία για το 2014 η κυβέρνηση δεν έχει δώσει ακόμα στη δημοσιότητα. Και γιατί να το κάνει; Βιάζεται κανείς;

Γία τη λίστα με τους 54.000 Έλληνες οι οποίοι έχουν αποστείλει εμβάσματα ύψους άνω των 22 δια ευρώ στο εξωτερικό, σύμφωνα με πληροφορίες, οι «έρευνες» προχωρούν με ρυθμούς χελώνας και καμία επίσημη αρχή δεν έχει δώσει συγκεκριμένα στοιχεία.

Από τις 6.230 offshore εταιρείες που υπάρχουν στην Ελλάδα, το 2013 ελέγχθηκαν μόλις 34 και επιβλήθηκαν πρόστιμα ύψους 40 εκατ. ευρώ - αν και κανείς δεν γνωρίζει αν έχουν όντως εισπραχθεί. Τον Μάρτιο του 2014 δόθηκε προφορική εντολή «από πολύ ψηλά» να σταματήσουν οι έλεγχοι που γίνονταν σε offshore εταιρείες από το Κέντρο Ελέγχου Φορολογουμένων Μεγάλου Πλούτου. Από τον έλεγχο που είχαν κάνει οι εφοριακοί σε τρεις μόνο υπεράκτιες, τις οποίες «κατέχουν επιφανή ονόματα της αθηναϊκής κοινωνίας», ο φόρος που προέκυπτε ήταν μεταξύ 5 και 6 εκατ. ευρώ. Και πάλι, στοιχεία για τους ελέγχους στις υπεράκτιες εταιρείες για το 2014 δεν έχουν δοθεί ακόμη από το υπουργείο Οικονομικών...

Στοιχεία για την πρόοδο των ελέγχων δεν έχει δώσει το υπουργείο Οικονομικών, ούτε για τις υποθέσεις φοροδιαφυγής που αφορούν τους Έλληνες που αγόρασαν (εντός κρίσης) ακίνητα στο
Λονδίνο, τους 180 που έχουν δηλώσει τα σκάφη τους στην Ολλανδία, καθώς και μια σειρά υποθέσεων που αφορούν συναλλαγές για λαθρεμπόριο καυσίμων και τσιγάρων.

Υπάρχουν βέβαια και οι πολιτικές αποφάσεις που χαρίζουν εκατομμύρια ευρώ σε γνωστούς επιχειρηματίες και ξένους μονοπωλιακούς ομίλους. Η απόφαση της κυβέρνησης Σαμαρά να διαγράψει 500 εκατ. από τον ΦΠΑ που η γερμανική Hochtief, ενώ είχε εισπράξει, δεν απέδωσε ποτέ στα δημόσια ταμεία, είναι από τις πιο κραυγαλέες.

Πρόσφατα υπήρξε απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, με την οποία η Hochtief καλείται να πληρώσει το συγκεκριμένο ποσό.

Το ερώτημα, βέβαια, είναι αν θα υπάρξει κυβερνητική βούληση ή θα επικρατήσει η «λογική» της υποταγής στη Μέρκελ και τα γερμανικά μονοπώλια. Ακόμα πιο προκλητική ήταν η ψήφιση τροπολογίας, τον περασμένο Μάρτιο, από βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ με την οποία χάρισαν δισεκατομμύρια ευρώ από πρόστιμα στον Βαρδή Βαρδινογιάννη, στον Σπύρο Λάτση και άλλους επιχειρηματίες για παρατυπίες που αφορούσαν τριγωνικές συναλλαγές και πωλήσεις ,

Άλλο ένα δείγμα προκλητικής φοροαποφυγής είναι η μη καταβολή από τους εφοπλιστές της πολυδιαφημισμένης «έκτακτης εισφοράς» ύψους 400 εκατ. ευρώ. Στο άρθρο 14 του νόμου 4223/2013 καθορίστηκε ότι θα επιβληθεί για 3 χρόνια (2014-2016) στους εφοπλιστές έκτακτη εισφορά, που θα υπολογιστεί με βάση τα πλοία που εκμεταλλεύονται οι εταιρείες τους. Ωστόσο, οι εφοπλιστές δεν έχουν δώσει ακόμα ούτε ευρώ, αφού με ευθύνη του υπουργείου Οικονομικών δεν έχουν εκδοθεί οι υπουργικές αποφάσεις και οι εγκύκλιοι που απαιτούνται για να ξεκινήσει η καταβολή της έκτακτης εισφοράς των πλοιοκτητών... Προφανώς έχουν άλλα πιο σημαντικά πράγματα να κάνουν εκεί στο υπουργείο!

Κάποιοι, λοιπόν, δεν πληρώνουν φόρους. Κλέβουν τα κρατικά ταμεία. Τις περισσότερες φορές απαλλάσσονται από τη Δικαιοσύνη είτε με βουλεύματα, είτε με απευθείας πολιτικές παρεμβάσεις. Την ίδια ώρα που το μεγάλο κεφάλαιο απολαμβάνει τεράστια προνόμια και «χάρες», εκατομμύρια εργαζόμενοι και συνταξιούχοι καλούνται να πληρώσουν δισ. σε άμεσους και έμμεσους φόρους.

Η μάστιγα της φοροδιαφυγής, όμως, δεν δημιουργήθηκε σε πολιτικό κενό ή καθεστώς ακυβερνησίας. Γεννήθηκε με την ανοχή του ίδιου του κράτους και πολλές φορές με την εξόφθαλμη παρέμβαση των γαλαζοπράσινων κυβερνήσεων. Φυσικά άμοιροι ευθυνών δεν είναι ούτε και οι υπηρεσιακοί παράγοντες σε Δικαιοσύνη και φορο-εισπρακτικούς μηχανισμούς, που κατά καιρούς έχουν υποπέσει σε πειθαρχικά και ποινικά παραπτώματα βγάζοντας λάδι τους φοροφυγάδες. Μερίδιο στη φοροασυλία έχουν επίσης και υπηρεσίες που είτε εξαιτίας έλλειψης προσωπικού και μέσων, είτε εξαιτίας πιέσεων
«από ψηλά», δεν ασκούν επαρκώς τα ελεγκτικά τους καθήκοντα.

Από τη Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα κάθε υποψήφιος πρωθυπουργός υποσχέθηκε ότι θα πατάξει αμείλικτα τη φοροαποφυγή και θα στείλει στη φυλακή τους φοροφυγάδες. Οι υποσχέσεις και οι εξαγγελίες όμως έμειναν στα προεκλογικά μπαλκόνια και τις συνεντεύξεις.

Τι να πρωτοθυμηθούμε; Ότι ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, που είχε πρώτος στα χέρια του το γνωστό «στικάκι», είναι υπόδικος για την εμπλοκή συγγενικών του προσώπων στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ; Ότι όποιος τόλμησε να ενοχλήσει το σύστημα που στερεί φόρους από τα κρατικά ταμεία τον έφαγε το σκοτάδι; Ότι όταν τον Απρίλιο 2013 ο τότε υπουργός Ναυτιλίας Κ. Μουσουρούλης εξέδωσε εγκύκλιο σχετικά με την υποχρέωση εφοδιασμού των πλωτών εφοδιαστικών μέσων με σύστημα αυτόματης αναγνώρισης (Automatic Identification System - AIS), προκειμένου να παταχθεί το λαθρεμπόριο καυσίμων που γίνεται εν πλω, η εγκύκλιος έμεινε ανεφάρμοστη και ο Μουσουρούλης πήγε σπίτι του στον επόμενο ανασχηματισμό;

Κι όμως, το λαθρεμπόριο καυσίμων στερεί από τα κρατικά ταμεία έσοδα περίπου 3 δια ευρώ (!) σε ετήσια βάση.
Χρήματα που θα ήταν αρκετά σήμερα για να καλύψουν το δημοσιονομικό κενό του 2015, το οποίο η Τρόικα υπολογίζει σε 2 δια ευρώ...

Με το τοπίο να μυρίζει εκλογές, τόσο ο Σαμαράς όσο και ο Τσίπρας, από το βήμα της ΔΕΘ, υποσχέθηκαν αμείλικτο πόλεμο κατά της φοροδιαφυγής. Μάλιστα ο Τσίπρας εξήγγειλε και τη
χρηματοδότηση κοινωνικών πολιτικών από την καταπολέμηση του φαινομένου. Ο πολιτικές Σαμαρά δοκιμάστηκαν και τα μεγάλα πορτοφόλια συνέχισαν να πλουτίζουν. Αυτό που μένει να δούμε είναι αν ο Αλέξης Τσίπρας είναι όντως αποφασισμένος να συγκρουστεί με τα μεγάλα συμφέροντα ή θα περάσει στη σφαίρα της γραφικότητας, όπως κάποτε ο Γ. Παπανδρέου με το «λεφτά υπάρχουν». 

Λεφτά όντως υπήρχαν, όμως ποτέ κανείς δεν θέλησε -ούτε αυτός ούτε οι επόμενοι- να τα εισπράξει!

Ασθμαίνουσα Γερμανία. Η αλήθεια πίσω από τη βιτρίνα. (Του Γιάννη Βαρουφάκη)

http://hassapis-peter.blogspot.gr/2014/10/blog-post_688.html

Κάθε φορά που Γερμανοί αξιωματούχοι αναφέρονται στην Ελλάδα, την Ισπανία, την Ιταλία, τώρα και στη Γαλλία, επαναλαμβάνουν το ίδιο τροπάρι: «Αν θέλετε να ορθοποδήσετε, πρέπει να κάνετε αυτό που κάναμε εμείς τη δεκαετία του 1990 – τις επίπονες μεταρρυθμίσεις που είναι μοναδικά ικανές να αυξήσουν την παραγωγικότητα μιας χώρας». Δεν τολμά κανείς να αναφερθεί στην κρίση και η απάντηση έρχεται ως κεραυνός: «Απαιτούνται μεταρρυθμίσεις σαν εκείνες

του προγράμματος Hartz IV, το οποίο εκπόνησε και εφάρμοσε αρχικά η κυβέρνηση Σρέντερ και κατόπιν οι κυβερνήσεις της κ. Μέρκελ».

Είναι, όμως, έτσι; Σύμφωνα με τη Διεθνή Τράπεζα, η μεγέθυνση της γερμανικής οικονομίας τα τελευταία είκοσι χρόνια την κατατάσσει 156η παγκοσμίως σε σύνολο 166 χωρών. Όσον αφορά την ίδια την παραγωγικότητα, την περίοδο 2007-2012 (για την οποία έχουμε ασφαλή στοιχεία) η παραγωγικότητα της χώρας αυξήθηκε μόνο κατά 0,3% ετησίως (στοιχεία ΟΟΣΑ), όταν στη Δανία η αντίστοιχη βελτίωση ήταν 0,5%, στην Αυστρία 0,7%, στην Ιαπωνία 0,7%, στην Αυστραλία 1,3%, στις ΗΠΑ 1,5% και στη Ν. Κορέα 3,2%.

Ο λόγος γι' αυτές τις κάκιστες επιδόσεις ήταν, βέβαια, το χαμηλότατο επίπεδο επενδύσεων. Συνολικά, οι καθαρές επενδύσεις έπεσαν από το 23% του γερμανικού εθνικού εισοδήματος (του ΑΕΠ), όπου κυμαίνονταν όταν υπογραφόταν η Συνθήκη του Μάαστριχτ αρχές της δεκαετίας του 1990, στο 17% σήμερα. Όλες τους ιδιωτικές, καθώς οι δημόσιες καθαρές επενδύσεις (που ισούνται με τις νέες επενδύσεις μείον το κόστος συντήρησης ή απόσβεσης παλαιότερων εγκαταστάσεων) κυμαίνονται εδώ και χρόνια σε αρνητικά νούμερα, αφού η γερμανική κυβέρνηση επιβάλλει... μνημόνιο λιτότητας στον εαυτό της.

Κάποιοι θα πουν: μα, δεν βλέπεις πόσο χαμηλή είναι η ανεργία; Μόλις 4,9%! Σωστά. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι μεταρρυθμίσεις Hartz IV πέτυχαν να μειώσουν εντυπωσιακά την επίσημη ανεργία. Πώς; Όχι με τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και ανάπτυξης αλλά, αντίθετα, με τη δημιουργία μιας νέας κατηγορίας εργαζομένων-πτωχών, αποτελούμενης σήμερα από επτά εκατομμύρια τετρακόσιες χιλιάδες ανθρώπους που βρίσκουν 16 ώρες εργασίας την ημέρα με μισθό €450 τον μήνα, άθλιες συνθήκες εργασίας και με ελάχιστες προοπτικές «απόδρασης» από αυτήν τη θλιβερή κατάσταση (που οι Γερμανοί ονομάζουν μίνι-δουλειές ή mini-jobs). Δεν είναι τυχαίο ότι, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του γερμανικού κράτους, το 20% των παιδιών μεγαλώνει σε συνθήκες φτώχειας.

Θα με ρωτήσετε: τότε γιατί όλοι θεωρούν τη Γερμανία ένα οικονομικό θαύμα, ένα μοντέλο για όλους τους «ανεπρόκοπους», όπως εμείς; Δεν θα σας απαντήσω εγώ. Θα σας παραπέμψω στο βιβλίο του καλού συναδέλφου Marcel Fratzscher, διευθυντή του Γερμανικού Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών (DIW), ο οποίος απαντά ως εξής στο νέο του βιβλίο Η γερμανική φαντασίωση (Die Deutschland Illusion): το ένα πράγμα που πέτυχαν οι μεταρρυθμίσεις Hartz IV ήταν να επιτρέψουν στις επιχειρήσεις να συμπιέσουν τα εισοδήματα των υπαλλήλων τους. Τα πραγματικά εισοδήματα έπεσαν πολύ και, ακόμα και σήμερα, παραμένουν καθηλωμένα στο επίπεδο της δεκαετίας του 1990. Αυτό εξηγεί πώς, παρά το γεγονός ότι η παραγωγικότητα και οι επενδύσεις υποφέρουν συστηματικά στη Γερμανία, οι εξαγωγές πήγαιναν πολύ καλά.

Πώς και πήγαιναν καλά οι γερμανικές εξαγωγές; Επειδή την ώρα που η γερμανική κυβέρνηση συμπίεζε τους μισθούς και την εσωτερική ζήτηση, αλλού είχαμε τονωτικές ενέσεις συνολικής ζήτησης: πριν από το 2008, Αμερικανοί, Έλληνες, Ιταλοί, Ισπανοί κ.λπ. καταναλωτές αγόραζαν (με δανεικά που είτε παρήγαν οι τράπεζες της αγγλοσαξωνίας είτε τους δάνειζαν οι ίδιες οι γερμανικές τράπεζες ό,τι παρήγε η Γερμανία) αγαθά που οι Γερμανοί καταναλωτές δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν. Μετά το 2008 η ζήτηση από τις ΗΠΑ στέρεψε, ενώ μετά το 2010 στέρεψε και η ζήτηση από την ευρωπαϊκή περιφέρεια για λόγους που γνωρίζουμε πολύ καλά. Συνέχισε, όμως, να αγοράζει η Κίνα, τόσο αυτοκίνητα πολυτελείας όσο και εργαλεία για τα κινεζικά εργοστάσια – με χρήματα που διοχέτευε το κινεζικό κράτος στην οικονομία για να μην την αφήσει να φρενάρει απότομα. Τώρα, όμως, πάει κι αυτή η πηγή ζήτησης για τις γερμανικές εξαγωγές, καθώς η Κίνα μπαίνει σε καθοδική τροχιά.

Κάπως έτσι η Γερμανία βρέθηκε, πρόσφατα, ενώπιον της μέγιστης ύβρεως του οικονομικού της μοντέλου. Εκπρόσωποι της γερμανικής βιομηχανίας ανακοίνωσαν ότι τον Αύγουστο παρατηρήθηκε μείωση παραγγελιών της τάξης του 5,7%. Σε συνδυασμό με την πρόβλεψη ότι η Κίνα θα συνεχίσει να μειώνει τις εισαγωγές της στο ορατό μέλλον, η ενέργεια θα κοστίζει όλο και περισσότερο στις γερμανικές επιχειρήσεις (δύο φορές πιο πολύ απ' ό,τι στη Γαλλία και τέσσερις φορές πιο πολύ απ' ό,τι στις ΗΠΑ), η διαμάχη με τη Ρωσία θα επιφέρει όλο και μονιμότερες απώλειες και, τέλος, ότι η υπόλοιπη ευρωζώνη θα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, το μέλλον προδιαγράφεται ζοφερό για τους Γερμανούς εργαζομένους και τους Γερμανούς επιχειρηματίες που δεν έχουν αποδράσει ήδη, χτίζοντας εργοστάσια στην Άπω Ανατολή ή στο Τέξας (όπου, σας πληροφορώ, έχουν ήδη μεταφερθεί γερμανικοί κολοσσοί, όπως η BASF).

Το δράμα της Γερμανίας είναι ότι η πλειονότητα των πολιτών της πείστηκε πως οι μεταρρυθμίσεις της δεκαετίας του 1990, που με τόσο κόστος και απώλειες εφαρμόστηκαν, πέτυχαν. Δεν κατανόησαν, δυστυχώς, ότι η σχετική οικονομική σταθερότητα και ευμάρεια της χώρας τους ήταν προϊόν όχι των μεταρρυθμίσεων εκείνων αλλά, από τη μια, μιας σειράς συμπτώσεων (π.χ. η τεράστια αύξηση των δημόσιων επενδύσεων που αποφάσισε η κινεζική ηγεσία μετά το κραχ του 2008) και, από την άλλη, της ίδιας της οικονομικής κρίσης της ευρωζώνης (π.χ. το τσουνάμι κεφαλαίων, συμπεριλαμβανομένων των ελληνικών καταθέσεων, που έτρεξαν στις τράπεζες της Φρανκφούρτης έντρομες για την περίπτωση κατάρρευσης του ευρώ). Όπως έγραψε πριν από μερικές μέρες ο Wolfgang Münchau, «δεν είναι ότι η Γερμανία πήγαινε καλά – είναι ότι η υπόλοιπη Ευρώπη σιγοπέθαινε».  

Αν κάτι αποδεικνύει τη διανοητική χρεοκοπία της γερμανικής ηγεσίας, δεν είναι άλλο από την απάντηση που η ίδια δίνει στο ερώτημα «τι πρέπει να κάνει η Γερμανία τώρα για να καταπολεμήσει το νέο τέλμα;». Το απαντούν μονολεκτικά: «Μεταρρυθμίσεις!» Δηλαδή, κι άλλη μείωση των γερμανικών μισθών, κι άλλη συμπίεση των εισοδημάτων. Μόνο που αυτήν τη φορά συμπιέζονται βάναυσα και οι υπόλοιποι μισθοί στην Ευρώπη (την ώρα, μάλιστα, που η Κίνα κλείνει λίγο-λίγο τις πόρτες της). Όπερ μεθερμηνευόμενο, είναι πλέον αδύνατον οι γερμανικές επιχειρήσεις να αποσπάσουν μεγαλύτερο μερίδιο της αγοράς των «άλλων» χωρίς επενδύσεις, όπως έκαναν μετά τη συμπίεση των εισοδημάτων με τις μεταρρυθμίσεις Hartz IV. Μήπως κάνουν επενδύσεις τότε; Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, δεν έχουν τέτοιο σκοπό, καθώς δεν βλέπουν από πού θα έρθει η ζήτηση για τα προϊόντα τους...

Συνοψίζοντας σε μία λέξη: αδιέξοδο! Αν μας έχει διδάξει κάτι η γερμανική ιστορία, είναι πως ποτέ η ηγεσία της δεν πείστηκε με λογικά επιχειρήματα ότι έσφαλε. Πείστηκε να αλλάξει ρότα είτε από μια απότομη, έντονη κρίση είτε όταν, σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, βρήκε απέναντί της την υπόλοιπη Ευρώπη. Η κρίση της γερμανικής οικονομίας σήμερα είναι μεν βαθιά, αλλά δεν είναι απότομη. Η γερμανική ηγεσία μπορεί κάλλιστα να τελεί υπό καθεστώς άρνησης για μία δεκαετία ακόμα, παρασύροντας την Ευρώπη ολόκληρη στην αποτελμάτωση.

Το ερώτημα, λοιπόν, τίθεται: μετά από τέσσερα χρόνια αυτο-λοβοτομής και διανοητικής δειλίας, έχει μείνει ικανή αναλυτική ικανότητα και πολιτικό σθένος στο Παρίσι, τη Ρώμη και τη Μαδρίτη για να ειπωθούν στη Γερμανία μερικές αλήθειες που η ηγεσία της αρνείται να ακούσει, με τους Γερμανούς εργαζομένους να καταβάλλουν ανθρώπινο κόστος ανάλογο με εκείνο των συναδέλφων τους στην ευρωπαϊκή περιφέρεια;

Πηγή: lifo.gr

Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 1931 (τα γνωστά Οκτωβριανά της Κύπρου): Οταν σύσσωμος ο Ελληνισμος μαχόταν τον ιμπεριαλισμό.

http://olympia.gr/2014/10/19/%CF%84%CE%B5%CF%84%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7-21-%CE%BF%CE%BA%CF%84%CF%89%CE%B2%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85-1931-%CF%84%CE%B1-%CE%B3%CE%BD%CF%89%CF%83%CF%84%CE%AC-%CE%BF%CE%BA%CF%84%CF%89%CE%B2%CF%81%CE%B9/

Ογδόντα τρία χρόνια συμπληρώνονται φέτος , από την εξέγερση των Ελλήνων της Κύπρου, των γνωστών Οκτωβριανών του 1931. Με το αιώνιο των Κυπρίων αίτημα: Την Ένωση της Κύπρου με τη μητέρα Ελλάδα. Εξέγερση απρογραμμάτιστη. Εκτινάχθηκε, αίφνης, σαν το κύμα των χιλιάδων διαδηλωτών εκείνο το απόγευμα της Τετάρτης 21ης Οκτωβρίου, από την Εμπορική Λέσχη «Αλάμπρα», κοντά στην Φανερωμένη, μέχρι το κυβερνείο του Εγγλέζου δυνάστη Σερ Ρόναλντ Στορς (νυν προεδρικό).
Οι συμπλοκές δεν άργησαν να ξεκινήσουν. Μπροστά ένας παπάς, ο προϊστάμενος της Φανερωμένης Αρχιμανδρίτης Διονύσιος Κυκκώτης, σαν ένας νέος Παπαφλέσσας να ανεμίζει το σύμβολό του έθνους, την γαλανόλευκη, όρμισαν κατόπιν οι ανδρειότεροι. Ανάμεσά τους ο παρασημοφορημένος εθελοντής πολεμιστής των Βαλκανικών, σημαιοφόρος Σάββας Τενίζης, ο Ηράκλης -μετέπειτα ξακουστός παγωτάρης της οδού Λήδρας – σκαρφαλωμένος για την υποστολή της σημαίας των κατακτητών και την ανύψωση της Γαλανόλευκης, ενώ ο Καρακούσιης όρμησε στο γραφείο του κυβερνήτη και αναφώνησε την φράση που έμεινε μέχρι τις μέρες μας, «έλα μάνα μου να δεις το γιόκα σου μια ώρα κυβερνήτη!» Κατέφθασαν ενισχύσεις των Εγγλέζων. Τους αναποδογύρισαν τα αυτοκίνητα. Ένα πήρε φωτιά. Πέταξαν την πυρπολημένη εγγλέζικη σημαία στο ξύλινο κυβερνείο και δεν άργησε να πάρει φωτιά. Ο Στορς άπου φύγει-φύγει. Εισέβαλαν στο παλάτι του.
Τη νύκτα της Τετάρτης 21ης Οκτωβρίου 1931 η Λευκωσία φωτίζετε από το πυρπολημένο κυβερνείο, «τη Λαμπρατζιά της Ένωσης», που άναψε, το εξεγερμένο πλήθος, ψάλλοντας «απ’ τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά». Στα οποία προστέθηκαν και εκείνα του 17χρονου Ονούφριου Κληρίδη και άλλων 16 τις επόμενες μέρες που η εξέγερση αγκάλιασε όλο το νησί. Για να αφήσει παρακαταθήκη αγώνα σε κάθε επερχόμενη γενιά… «Αν λαχταράς τη λευτεριά σε ξένους μην ελπίζεις, μόνος σου πάρ΄ την αν μπορείς…»
Η λαϊκή αυτή εξέγερση δεν ήταν αυθόρμητη και πρόσκαιρη. Όταν το 1929 ανήλθε, στην Αγγλία, στην εξουσία το Εργατικό Κόμμα, οι Έλληνες της Κύπρου πίστευαν ότι θα άλλαζε προς το καλύτερο η αγγλική πολιτική έναντι του Κυπριακού. Όταν όμως ο Εργατικός υπουργός των Αποικιών, λόρδος Πάσφιλδ, δήλωσε στην κυπριακή αντιπροσώπευα που επισκέφθηκε τότε το Λονδίνο ότι «το Κυπριακόν ζήτημα έχει κλείσει οριστικώς και δε δύναται επωφελώς πλέον να συζητηθή», η ηγεσία του Ελληνισμού της Κύπρου κατάλαβε ότι μόνο έμπρακτος αγώνας θα ανάγκαζε τους Βρετανούς σαν προσγειωθούν ως προς το δίκαιο του κυπριακού εθνικού ζητήματος…

Με αυτό το σκεπτικό, τον Ιανουάριο του 1930, μια μεγάλη συγκέντρωση που έγινε στο Συνοδικό της Ιεράς Αρχιεπισκοπής αποφάσισε την ίδρυση της «Εθνικής Οργάνωσης Κύπρου», για συντονισμό έμπρακτου εθνικού αγώνα. Την Οργάνωση αυτή αποτελούσαν τα μέλη της Ιεράς Συνόδου, οι ηγούμενοι των μοναστηριών, τα ελληνικά μέλη του τότε Κυπριακού Κοινοβουλίου, εκπρόσωποι των ελληνικών εφημερίδων και 18 αριστίδην μέλη, τρία ανά επαρχία που εκλέχθηκαν από τα μέλη της Ιεράς Συνόδου και τους Έλληνες βουλευτές. Επειδή όμως η Οργάνωση αυτή ήταν για μερικούς πολύ συντηρητική, δημιουργήθηκε μια άλλη μαχητική οργάνωση η «Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσης Κύπρου» (Ε.Ρ.Ε.Κ.) που συνδέθηκε με την εξέγερση του 1931. Την ίδρυση αυτής της μυστικής οργάνωσης τη συνέλαβε ένας δημοδιδάσκαλος, ένας από τους εθναποστόλους δασκάλους του Αλύτρωτου Ελληνισμού, που είχαν σκοπό της ζωής τους, όχι μόνο να μάθουν γράμματα τα Ελληνόπουλα, αλλά να γίνουν και άνθρωποι με ζωντανούς τους εθνικούς πόθους και τα ελληνικά ιδανικά. Ο δάσκαλος αυτός ήταν ο Γεώργιος Καραγιάννης, διευθυντής τότε του δημοτικού της Κερύνειας. Μια ημέρα της άνοιξης του 1930, ορκίζει τους πρώτους συνεργάτες του, τον καθηγητή του γυμνασίου Κερύνειας Θεόλητο Σοφοκλέους, το δικηγόρο και πολεμιστή του 1912 Δωρόθεο Καρολίδη, τον επίσης δικηγόρο Σάββα Λοϊζίδη και το γραμματέα της Μητρόπολης Πολύκαρπο Ιωαννίδη. Όλοι μαζί πλησιάζουν τον τότε Mμητροπολίτης Κυρηνείας Μακάριο (Μακάριο Μυριανθέα, μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο Μακάριο Β΄ ), ο οποίος αμέσως ενστερνίζεται τους σκοπούς και στόχους της νέας οργάνωσης, την οποία και υπεστήριξε με όλες του τις δυνάμεις, «ως αφανής στρατιώτης αυτής».
Αφορμή να ξεσπάσει το κίνημα των Οκτωβριανών ήταν το γεγονός ότι οι Άγγλοι υποχρέωναν τους Kυπρίους να πληρώνουν 92 χιλιάδες λίρες το χρόνο, για να εξοφλήσουν τον φόρο στον Σουλτάνο που πλήρωνε η Αγγλία. Αυτή ήταν η αφορμή. Αιτία η σπίθα που σιγοκαίει στα στήθη κάθε Έλληνα της Κύπρου για Ένωση με τη μάνα Ελλάδα. Oι Έλληνες βουλευτές κατάλαβαν ότι το μαχαίρι έφτασε ως το κόκαλο, αλλά δεν έβρισκαν τρόπο να αντιμετωπίσουν την κατάσταση.
Την 17η Οκτωβρίου ο Μητροπολίτης Κιτίου Νικόδημος Μυλωνάς με μανιφέστο απευθύνεται στον κυπριακό Ελληνισμό και τον καλεί «να υψώσει την σημαία της Ενώσεως της Κύπρου μετά της Μητρός Ελλάδος…». Στις 18 Οκτωβρίου 1931 η ΕΡΕΚ, με μια εμπνευσμένη προκήρυξή της, γίνεται γνωστή ως Οργάνωση σε ολόκληρο τον κυπριακό Ελληνισμό και τον καλεί μεταξύ άλλων «εις την μετά φανατισμού επιδίωξιν της μετά του πολιτειακού συνόλου της Ελλάδος, Eνώσεως της Κύπρου».
Στις 20 Οκτωβρίου ο Mητροπολίτης Kιτίου Nικόδημος Μυλωνάς μεταβαίνει στη Λεμεσό. Xιλιάδες λαού και μαθητών που εγκατέλειψαν τα σχολεία τους συγκεντρώθηκαν στο στάδιο ΓΣO, όπου ο Mητροπολίτης εξεφώνησε βαρυσήμαντο λόγο. Aνέπτυξε τους λόγους που τον ώθησαν στην παραίτησή του από το Nομοθετικό Συμβούλιο, αναφέρθηκε στο διάγγελμά του της 17ης Οκτωβρίου και εξέθεσε εκτενέστερα τη διαμορφωθείσα κατάσταση μέχρι εκείνης της στιγμής, ενώ οι χιλιάδες λαού ξεσπούσαν σε ενθουσιώδεις εκδηλώσεις υπέρ της Ένωσης με χειροκροτήματα και ζητωκραυγές.

Οι Mητροπολίτες από τον εξώστη της λέσχης «Αλάμπρα» στη Λευκωσία, σε μια ομιλία, που συνεχώς διεκόπτετο από τις ενθουσιώδεις εκδηλώσεις του ακροατηρίου, κήρυξαν την ένωση της Kύπρου με τη Mητέρα Ελλάδα και κάλεσαν το λαό σε ανυπακοή προς τους ανελεύθερους νόμους της αποικιοκρατίας. Ουρανομήκης ζητωκραυγές υπέρ της ένωσης κάλυψαν τον μουντό ουρανό και την ατμόσφαιρα στους γύρω δρόμους. Ο Aαρχιμανδρίτης Διονύσιος , ορκίζει τα πλήθη στην ελληνική Σημαία.
Οι κατακτητές αποθρασύνθηκαν τελείως. Με την εξορία των μητροπολιτών και των άλλων ηγετικών μορφών των σκλαβωμένων ελλήνων της Κύπρου, τη κήρυξη του στρατιωτικού νόμου και με τον κατ’ οίκον περιορισμό που επέβαλαν, την απαγόρευση ανάρτηση της ελληνικής σημαίας, το μάθημα της Ελληνικής Ιστορίας και όλες τις συγκεντρώσεις πέραν των πέντε ατόμων, οι Εγγλέζοι αποικιοκράτες είχαν τη φαϊνήν ιδέα ότι θα τιθασεύσουν και θα εξασθενήσουν το φρόνημα του λαού ώστε να τον καθυποτάξουν. Λογαργιάσανε λάθος, λογάριασαν χωρίς τον ξενοδόχο. Η σπίθα έγινε φλόγα, ο σπόρος που έριξε η εθναρχούσα εκκλησία με τους πεφωτισμένους ιεράρχες βλάστησε στις καρδιές των καταπιεσμένων κυπρίων. Η φωτιά γιγάντωσε δεν σβήνει ποια. Η Κύπρος όλη εξεγέρθη, αλλά άοπλος όπως ήταν ο λαός, κατεστάλη με πολλά θύματα από τις δυνάμεις της Αυτοκρατορίας. Για μίαν ακόμη φορά τα μαρτυρικά και καθαγιασμένα χώματα του νησιού μας βάφτηκαν με το αίμα των υπερασπιστών της ελευθερίας. Συλλήψεις, εξορίες, φυλακίσεις, περιοριστικά μέτρα, απαγόρευσης της ύψωσης της ελληνικής σημαίας, πρόστιμα και άλλα μέτρα ακολουθούν την καταστολή του κινήματος. Όμως ο λαός με αναπτερωμένο το φρόνημα υπέμενε τα πάντα και ετοιμάζεται από τότε για μια νέα εξέγερση…
Ντίνος Ορφανός Τριμίκλινη

ΤΡΕΙΣ ΝΕΕΣ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΤΥΠΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟΥ

http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=18154:-metron-analysis&catid=78:ygeia&Itemid=178

Η Iskra αναδημοσιεύει, χωρίς κρίσεις και σχόλια για την αντικειμενικότητα και την αξιοπιστία τους, ευρήματα από τρεις νέες δημοσκοπήσεις: Του Πανεπιστημίου Μακεδονίας για την εφημερίδα "Καθημερινή"(19/10),της εταιρίας Metron Analysis, η οποία διενεργήθηκε για λογαριασμό της εφημερίδας "Παραπολιτικά" (18/10) καθώς και της ΚΑΠΑ Research για το "Βήμα της Κυριακής" (18/10):

ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Στη δημοσκόπηση του Πανεπιστημίου Μακεδονίας που δημοσιεύεται στην «Καθημερινή» ο ΣΥΡΙΖΑ καταγράφει προβάδισμα 7,5% μονάδων με 27,5% έναντι 20% της ΝΔ στην εκτίμηση πρόθεσης ψήφου.
Ακολουθούν Το Ποτάμι με 7,5%, η Χρυσή Αυγή με 6,5%, το ΚΚΕ με 5,5%, το ΠΑΣΟΚ/Ελιά με 4%, οι ΑΝΕΛ με 2,5%, ο ΛΑΟΣ με 1,5% και η ΔΗΜΑΡ με 0,5%.

ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ METRON ANALYSIS

Προβάδισμα 4,9 μονάδων του ΣΥΡΙΖΑ, έναντι της ΝΔ, δείχνει δημοσκόπηση της "Metron Analysis" που δημοσιεύει η εφημερίδα "Παραπολιτικά", με την πλειοψηφία των ερωτηθέντων να εκτιμά ότι δεν θα εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή.

Συγκεκριμένα, στην πρόθεση ψήφου, ο ΣΥΡΙΖΑ συγκεντρώνει ποσοστό 23,7%, έναντι 18,8% της ΝΔ. Το Ποτάμι καταλαμβάνει την τρίτη θέση με 6,1%, ακολουθεί το ΚΚΕ με 4,9%, ενώ η Χρυσή Αυγή περιορίζεται στην πέμπτη θέση με ποσοστό 4,5%. Από 3,4 % "παίρνουν" το ΠΑΣΟΚ και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες και για πρώτη φορά "εμφανίζεται" στον πίνακα ο ΛΑΟΣ, συγκεντρώνοντας ποσοστό 2%.

Ακόμη 9,2% απαντούν ότι θα ψηφίσουν άλλο κόμμα, 17,7% δηλώνουν αναποφάσιστοι η "Δεν ξέρω/Δεν απαντώ", ενώ ποσοστό 5,2% των ερωτηθέντων δηλώνουν "Δεν θα ψηφίσω".

Στο ερώτημα "αν θα υπάρξει πλειοψηφία 180 βουλευτών από την παρούσα Βουλή ώστε να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας" το 58% των ερωτηθέντων εκτιμά πως δεν θα υπάρξει, έναντι των 33% που πιστεύει πως μπορεί η παρούσα Βουλή να εκλέξει Πρόεδρο και 9% που απαντούν ΔΞ/ΔΑ.

Τέλος, το 32% των ερωτηθέντων θεωρεί καταλληλότερο πρωθυπουργό τον Αντώνη Σαμαρά, το 18% τον Αλέξη Τσίπρα και το 36% απαντά "Κανέναν".

Η δημοσκόπηση διεξήχθη στο διάστημα 6-10 Οκτωβρίου. Στην προηγούμενη της ίδιας εταιρείας που έγινε το διάστημα 8-10 Σεπτεμβρίου, για λογαριασμό επίσης της εφημερίδας "Παραπολιτικά", ο ΣΥΡΙΖΑ κατέγραφε προβάδισμα 2,6 μονάδων.

ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ KAΠΑ RESEARCH

Το προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ κατά 3,9 μονάδες καταγράφει η δημοσκόπηση της Καπα Research για λογαριασμό του "Βήματος της Κυριακής". Ειδικότερα, στην πρόθεση ψήφου οι ερωτηθέντες απαντούν:  

--ΣΥΡΙΖΑ 27,4%

-- ΝΔ 23,5%

--ΧΑ 6,4%

--ΠΑΣΟΚ 5,8%,

--Ποτάμι 5,6%

--ΚΚΕ 5,3%

--ΑΝΕΛ 3,8%

--ΛΑΟΣ 1,6%

--ΔΗΜΑΡ 1,1%,

-- Άλλο κόμμα 4,8%

--Λευκό/ άκυρο 2,7%

--Αδιευκρίνιστη ψήφος  12%.

Υπέρ αυτοδύναμης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ τάσσεται το 16,6%, ενώ υπέρ αυτοδύναμης κυβέρνησης ΝΔ το 8%. Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - Ανεξάρτητων Ελλήνων υποστηρίζει το 10,6%, ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ - Ποταμιού το 5,3% και ΣΥΡΙΖΑ - Ποτάμι το 5,2%.

Το 52,4%  θεωρεί πως οι πρόωρες εκλογές θα ήταν αρνητική εξέλιξη για την οικονομία της χώρας και την ελληνική κοινωνία, την ώρα που το 46,5% δηλώνει (στο προκατειλημμένο ερώτημα) πως "δεν έχουμε αποφύγει τον κίνδυνο της εξόδου της χώρας από το ευρώ" έναντι του 45,2% που θεωρεί πως δεν υπάρχει τέτοιο ζήτημα.

Τέλος, ο Α.Σαμαράς προηγείται του Αλ.Τσίπρα, στο ερώτημα για το ποιος είναι καταλληλότερος για Πρωθυπουργός, συγκεντρώνοντας το 42,5% έναντι 36,1% του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ.

Σάββατο, Κυριακή 18-19 Οκτωβρίου 2014

#Kobane Την ωρα που εσένα σε ποτίζουν φόβο για τα άδεια ΑΤΜ, αυτες οι ηρωΐδες δεν φοβήθηκαν και νίκησαν Τούρκους και ναζι.

http://olympia.gr/2014/10/19/kobane-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%89%CF%81%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CF%83%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CF%83%CE%B5-%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%AF%CE%B6%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%86%CF%8C%CE%B2%CE%BF-%CE%B3%CE%B9/

Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία λοιπόν. Αυτες κοίταζαν τις Θερμοπυλες και το Μεσολόγγι, εμείς την “σταθερότητα” της πορείας θανάτου στο Ερζερουμ.

ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΡΙΘΜΟΥΣ (Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ)

http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=18160:2014-10-19-09-22-07&catid=58:oikonomiki-politiki&Itemid=182

Είδαν κι απόειδαν οι ηγέτες της Ευρωζώνης ότι με την πολιτική της λιτότητας που ακολουθούν δεν έρχεται με τίποτα η πολυπόθητη «ανάπτυξη» κι έτσι αποφάσισαν όχι βέβαια να αλλάξουν πολιτική –αφού μέσω της λιτότητας εκπληρώνουν τη θεμελιώδη αποστολή τους που συνίσταται στην ανακατανομή του κοινωνικού πλούτου υπέρ των πλουσίων– αλλά να αλλάξουν τους… αριθμούς! Έδωσαν λοιπόν εντολή στην Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία, την Eurostat, να αλλάξει τον τρόπο υπολογισμού του ΑΕΠ, ώστε αυτό να… αυξηθεί στο παρελθόν! Κι όχι μόνο αυτό, αλλά να διασφαλίζονται με την αναθεώρηση υπολογισμού του ΑΕΠ πρωτίστως τα συμφέροντα της Γερμανίας. Τα αποτελέσματα που πέτυχε η Eurostat ήταν εκπληκτικά.

Ω του θαύματος, η στασιμότητα μετατράπηκε αμέσως σε… εκρηκτική ανάπτυξη για το 2013! Αύξηση του ΑΕΠ στις χώρες της Ευρωζώνης 3,1% κατά μέσο όρο επιπλέον, εκεί που σερνόταν γύρω στο μηδέν! Πρόσθετη αύξηση του ΑΕΠ κατά 2,6% στη Γερμανία, κατά 2,6% στη Γαλλία, κατά 3,8% στην Ιταλία, κατά 2,6% στην Ισπανία. Για να μην πούμε για το… 6,7% της πρόσθετης αύξησης στα χαρτιά του ΑΕΠ της Ολλανδίας, για το 6,5% της Ιρλανδίας, για το 4,1% της Φινλανδίας. Ως και η τελευταία των τελευταίων Πορτογαλία εμφανίστηκε να αυξάνει το ΑΕΠ της κατά 3,4% το 2013! Μόνο η «ραγδαία αναπτυσσόμενη» Ελλάδα του Σαμαρά και του Βενιζέλου αποδείχθηκε… «αναίσθητη» ακόμη και σε αυτή τη… «στατιστική ντόπα»: το ΑΕΠ της πέρυσι αυξήθηκε μόλις 0,2% παραπάνω! Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία για την πολιτική σκοπιμότητα των αλλαγών που έκανε η Eurostat. Όσο αμφίβολη κι αν είναι η επιστημονικότητα του νέου τρόπου υπολογισμού, η ουσία είναι ότι διαμορφώνει μια νέα πραγματικότητα για την Ευρώπη και την Ελλάδα, για την οποία οφείλουμε να είμαστε ενήμεροι, ανεξαρτήτως αν και πόσο ορθή τη θεωρούμε επιστημονικά. Ας δούμε λοιπόν τους αριθμούς που προσδιορίζουν τη νέα στατιστική πραγματικότητα της χώρας μας, λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΛΣΤΑΤ υπολόγισε με τον νέο τρόπο το ΑΕΠ τα τελευταία 20 χρόνια, από το 1985, προκειμένου τα στοιχεία να είναι τουλάχιστον συγκρίσιμα.

Το ΑΕΠ του 2013 λοιπόν για την Ελλάδα δεν είναι 182,05 δισ. ευρώ, όπως μας έλεγε η ΕΛΣΤΑΤ μέχρι τώρα, αλλά 182,44 δισ. ευρώ με το νέο τρόπο υπολογισμού – αυξημένο δηλαδή κατά 384 εκατομμύρια για όποιον επιζητεί μεγαλύτερη ακρίβεια. Ασήμαντη η διαφορά. Καθόλου ασήμαντη όμως δεν είναι η διαφορά αυτή για προηγούμενα χρόνια. Η ΕΛΣΤΑΤ μας έλεγε ότι την τελευταία χρόνια πριν από την κρίση, το 2008, το ΑΕΠ της Ελλάδας με τον παλιό τρόπο υπολογισμού ανερχόταν σε 233,2 δισ. ευρώ. Με το νέο τρόπο υπολογισμού όμως το ελληνικό ΑΕΠ το 2008 ήταν… 10 δισ. ευρώ μεγαλύτερο – ανερχόταν δηλαδή σε 242,1 δισ. ευρώ! Με άλλα λόγια, το «κέρδος» της κυβέρνησης των 0,4 δισ. ευρώ για το 2013 είναι… 25 (!) φορές μικρότερο από τη «ζημιά» των 9,9 δισεκατομμυρίων του 2008, αν πρόκειται να συγκρίνει κανείς πόσο μειώθηκε το ΑΕΠ της Ελλάδας στα χρόνια της κρίσης ανάμεσα δηλαδή στο 2008 και το 2013! Για να είμαστε ακριβέστεροι στους αριθμούς, ενώ με το παλιό σύστημα υπολογισμού θεωρούσαμε ότι το ΑΕΠ της χώρας μας είχε μειωθεί ανάμεσα στα έτη 2008 και 2013 λόγω της κρίσης κατά 51,14 δισεκατομμύρια ευρώ, τώρα η ΕΛΣΤΑΤ μας πληροφορεί ότι μειώθηκε κατά 59,66 δισ. ευρώ. Δεν χάσαμε δηλαδή 51 δισεκατομμύρια ευρώ αλλά 60 δισεκατομμύρια! Γίναμε πολύ φτωχότεροι δηλαδή αυτή τη φρικτή πενταετία της μνημονιακής πολιτικής από όσο νομίζαμε μέχρι τώρα. Ευνόητο είναι βέβαια πως, αφού αλλάζει το ΑΕΠ της Ελλάδας, θα αλλάζουν τόσο το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ όσο και το έλλειμμα ως ποσοστό του ΑΕΠ. Όντως, έτσι είναι.

Όλες αυτές οι αλλαγές έχουν και πολιτικές επιπτώσεις στο εσωτερικό της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Το 2008, λοιπόν, όταν κυβερνά ο Κώστας Καραμανλής, το δημόσιο χρέος είναι 108,8% του ΑΕΠ και το έλλειμμα 9,5%. Όταν παραδίδει την εξουσία ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος είχε οδηγήσει συνειδητά τη χώρα σε καθεστώς μνημονιακής υποτέλειας, το έλλειμμα είναι ίδιο (9,6%), αλλά το δημόσιο χρέος λόγω Μνημονίου έχει απογειωθεί στη… στρατόσφαιρα, αφού βρίσκεται πλέον στο… 170,9% του ΑΕΠ! Η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου παραλαμβάνει αυτή τη χαοτική κατάσταση και την κάνει χειρότερη! Καταληστεύει ανενδοίαστα τους κατόχους ελληνικών κρατικών ομολόγων, βουλιάζοντας τα ασφαλιστικά ταμεία, τα νοσοκομεία, τα πανεπιστήμια και όλα τα δημόσια ιδρύματα, και τι καταφέρνει στο τέλος του 2013; Το μεν δημόσιο χρέος είναι ακόμη χειρότερο από αυτό που παρέλαβε, αφού έχει αυξηθεί οριακά παρά τις κατά συρροή ληστείες στο 174,7% του ΑΕΠ, το δε έλλειμμα έχει εκτοξευθεί στο 12,7% του ΑΕΠ! Κι έπειτα από όλα αυτά, μας λέει πως έρχεται ανάπτυξη! Μας λέει και τα παραμύθια με τα κατά φαντασίαν «πρωτογενή πλεονάσματα». Είναι δυνατό μια χώρα να έχει έλλειμμα 12,7% και να παρουσιάζει «πρωτογενές πλεόνασμα»; Αδύνατο! Μόνο με στατιστικές πλάτες μπορεί να γίνει αυτό – και αυτό κάνει η κυβέρνηση. Φεσώνει ανελέητα όποιον συναλλάσσεται με το Δημόσιο. Δεν βγάζει στη σύνταξη όσους κάνουν αίτηση παρά με καθυστέρηση… δύο χρόνων (!), γιατί δεν έχει λεφτά να πληρώσει τις συντάξεις. Γδέρνει φορολογικά τον πληθυσμό. Συμφωνεί με την ΕΕ η τρόικα να μη μετρήσει σαν δημόσιο χρέος τα λεφτά που δανείζονται ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος εξ ονόματος του ελληνικού λαού και τα δίνουν στις τράπεζες και με παρόμοιους τρόπους βγάζει «πρωτογενές πλεόνασμα» της πλάκας, για να κοροϊδεύει τον κοσμάκη.

Η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ είναι αδίστακτη. Έχοντας συνειδητοποιήσει ότι η επανεκλογή της είναι αδύνατη όταν γίνουν βουλευτικές εκλογές, αφενός θα μετέλθει όλα τα μέσα για να παραμείνει όσο το δυνατό περισσότερο στην εξουσία και αφετέρου θα ρημάξει τα πάντα για να αποτύχει όποια κυβέρνηση τη διαδεχθεί!

*Δημοσιεύθηκε στο «Πριν» την Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014

Θα κατηγορηθούν ως εγκληματίες πολέμου οι Ερντογάν-Νταβούτογλου; (του Σάββα Καλεντερίδη)

http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2014/10/blog-post_137.html#.VEOjNBa8CM8

Εξ οικείων τα βέλη σε Ερντογάν-Νταβούτογλου, για την υποστήριξή τους στους τζιχαντιστές

Η φωτογραφία είναι από τουρκική ιστοσελίδα και λέει: "Δώσε μια απάντηση Νταβούτογλου". Στον κύκλο υπάρχει πινακίδα τουρκικής εταιρείας φορέων βαρέων οχημάτων, που μεταφέρει σύστημα πολλαπλών εκτοξευτών των τζιχαντιστών της Συρίας!

Στο άρθρο μας της Παρασκευής αναφερθήκαμε στην προβληματική πορεία των σχέσεων της Δύσης με την Τουρκία των Ερντογάν-Νταβούτογλου, με αφορμή τη ριζοσπαστικοποίηση της εξωτερικής πολιτικής της Άγκυρας, η οποία πλέον έχει απομακρυνθεί από την λεγόμενη ρεαλιστική πολιτική και αποκτά χαρακτηριστικά που προσομοιάζουν με εκείνα της πολιτικής που ασκούν οι τζιχαντιστές του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους.

Πέραν του ότι μέχρι στιγμής το Ι.Κ. δεν έχει πραγματοποιήσει καμία επίθεση εναντίον οποουδήποτε στόχου τουρκικών συμφερόντων, που υπάρχουν πολλοί στο πεδίο δράσης του, ούτε η Τουρκία έχει προβεί μέχρι στιγμής σε κάποια ενέργεια που να στρέφεται εναντίον τους. Η δήλωση συμμετοχής της Τουρκίας στη συμμαχία που μάχεται εναντίον του Ι.Κ. είναι προσχηματική και άνευ ουσιαστικής αξίας, ενώ οι οποίες διευκολύνσεις προς την αεροπορία ή τμήματα εδάφους της συμμαχίας, αφ’ ενός δεν συνιστούν άμεση εμπλοκή της Άγκυρας, αφ’ ετέρου δίνονται με τεράστια ανταλλάγματα. Εκτός δε αυτών, πριν η Τουρκία προβεί σε οποιαδήποτε παραχώρηση προς τη συμμαχία, έχει προηγηθεί συνεννόηση με το Ι.Κ., από τους διαύλους που όπως ομολόγησε ο ίδιος ο Ερντογάν, υπάρχουν μεταξύ Τουρκίας-Ι.Κ. σε πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο.

Καλύτερα συμπεράσματα για τις σχέσεις Τουρκίας-Ι.Κ., μπορεί να εξάγει κανείς αφαιρετικά, διαβάζοντας προσεκτικά το σκεπτικό με βάση το οποίο το Ι.Κ. επιτίθεται εναντίον των Κούρδων που πρόσκεινται στο ΡΚΚ, όπως αυτό περιγράφεται σε άρθρο που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό DABIQ, το οποίο αποτελεί την επίσημη έκφραση της οργάνωσης.

Λέει λοιπόν το δημοσίευμα, που έχει τίτλο: «Γιατί χτυπάμε το ΡΚΚ»

«Το ΡΚΚ είναι ο μελλοντικός σύμμαχος των Σταυροφόρων. Αυτή η μαρξιστική οργάνωση απίστων, λόγω της κοσμικής της δομής, θα είναι ο μεγαλύτερος σύμμαχος των ομάδων των Σταυροφόρων της Δύσης που δρουν στην περιοχή. Γι’ αυτό επιλέξαμε ως στόχο την πόλη Κόμπανι».

Εάν έγραφε την παράγραφο αυτή ένα στέλεχος του επιτελείου του διδύμου Ερντογάν-Νταβούτογλου στην Άγκυρα, ίσως να μην είχε απεικονίσει τόσο περιεκτικά την πολιτική της Τουρκίας απέναντι στο ΡΚΚ και στην πόλη Κόμπανι, η οποία ασκείται μέσω των τζιχαντιστών του Ι.Κ.

Όμως δεν είναι μόνο το παραπάνω δημοσίευμα. Είναι και οι βαρύτατες κατηγορίες που εκτόξευσε ο αρχηγός του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης της Τουρκίας, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, ο οποίος επικαλούμενος επίσημα έγγραφα από τη δικογραφία που αφορά τα φορτηγά που μετέφεραν οπλισμό και πυρομαχικά στους τζιχαντιστές στη Συρία, αποδεικνύει την εμπλοκή του τουρκικού κράτους και της κυβέρνησης Ερντογάν.

Όμως δεν είναι μόνο το παραπάνω δημοσίευμα. Είναι και οι βαρύτατες κατηγορίες που εκτόξευσε το αρχηγός του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης της Τουρκίας, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, ο οποίος επικαλούμενος επίσημα έγγραφα της αρμόδιας εισαγγελίας, από τη δικογραφία που αφορά τα φορτηγά που μετέφεραν οπλισμό και πυρομαχικά στους τζιχαντιστές στη Συρία, υπό τη συνοδεία της ΜΙΤ, αποδεικνύει την εμπλοκή του τουρκικού κράτους και της κυβέρνησης Ερντογάν.
Επειδή έχει ιδιαίτερη αξία να δούμε τι ακριβώς είπε ο Κιλιτσντάρογλου, παραθέτουμε μετάφραση των σχετικών αποσπασμάτων της ομιλίας που έκανε στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του, την Τρίτη, 14 Οκτωβρίου 2014.
«Είπαμε μην υποστηρίζετε το Ι.Κ. και βγήκε ο κ. Αχμέτ (Νταβούτογλου) ότι είμαστε προδότες επειδή το είπαμε. Όλος ο κόσμος γνωρίζει ότι στήριξαν το Ι.Κ. 
Θέλεις αποδείξεις; Διάβασε τις καταθέσεις των οδηγών των φορτηγών που μετέφεραν τα όπλα και των εισαγγελέων που τους συνέλαβαν. 
Τώρα ρωτάω εγώ με τη σειρά μου. Ποιος προδίδει την πατρίδα του κ. Αχμέτ; Λένε ότι δώσαμε ανθρωπιστική βοήθεια. Αν είναι έτσι, γιατί υπάρχει απαγόρευση κάλυψης της υπόθεσης των φορτηγών αυτών από τα ΜΜΕ; Τα όπλα που έχει το Ι.Κ. στα χέρια του, στάλθηκαν με εντολή Ερντογάν-Νταβούτογλου.
Το Ι.Κ. πουλάει πετρέλαιο αξίας 2 εκ. δολαρίων ημερησίως. Σε ποιόν το πουλάει;
Στην Άγκυρα, την Κωνσταντινούπολη, το Αντέπ υπάρχουν γραφεία που στρατολογούν νέους για το Ι.Κ. 
Έρχονται τζιχαντιστές από το εξωτερικό στην Τουρκία και μετά πηγαίνουν στο Ι.Κ. Το είπε και ο Μπάιντεν πριν λίγες μέρες».
Όλα αυτά έχουν ιδιαίτερη αξία, γιατί τα είπε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Για τους λόγους που προαναφέρθηκαν, είναι λογικό να αυξάνεται ο προβληματισμός για τις σχέσης της Δύσης με την Τουρκία. Απόδειξη και αποτέλεσμα του προβληματισμού είναι το γεγονός ότι ήδη οι ΗΠΑ έχουν ανακοινώσει επίσημα, δια στόματος της εκπροσώπου του ΥΠΕΞ κ. Ψάκι, ότι ήλθαν επισήμως σε επαφή με το Κόμμα της Δημοκρατικής Ενότητας (PYD), εξέλιξη που στην ουσία αποτελεί αναγνώριση δια της πλαγίας του ΡΚΚ, ενώ Γαλλία και Γερμανία εκδηλώνουν κι αυτές τέτοιες προθέσεις.
Το έχουμε γράψει επανειλημμένως σ’ αυτήν εδώ τη στήλη ότι  οι εξελίξεις στην περιοχή της Μεσοποταμίας είναι οι σοβαρότερες των τελευταίων 100 χρόνων και ότι θα οδηγήσουν στην αλλαγή των συνόρων της περιοχής. Η Τουρκία δεν μπορεί ή δεν θέλει να το κατανοήσει και γίνεται όλο και πιο επιθετική απέναντι σε όλους. Οι κινήσεις της στην ΑΟΖ της Κύπρου είναι άλλη μια απόδειξη. Να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά.

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "κυριακάτικη δημοκρατία"

To Ψηφιδωτό προδιαγράφει τον ΝΕΚΡΟ;- “Είναι τελικά ο Μ.Αλέξανδρος”; Διαβάστε μια πολύ ενδιαφέρουσα ΑΝΑΛΥΣΗ!

http://www.makeleio.gr/?p=188315


Από τα μέσα Αυγούστου που ξεκίνησε η περιπέτεια της Αμφίπολης όλοι αναρωτιούνται: Ποιος τελικά είναι ο ένοικος του ταφικού μνημείου. Πολλοί ακόμα ελπίζουν ότι μπορεί να είναι ο Μ.Αλέξανδρος και αυτό γιατί πιστεύουν ότι η μητέρα του Ολυπιάδα δεν θα τον άφηνε εκτός από τα πάτρια εδάφη.
Οι πιθανότητες να συβαίνει κάτι τέτοιο είναι μάλλον λιγοστές, αλλά από την άλλη η αρχαιολογία αποδεικνύεται δύσκολο επάγγελμα ακόμα και για τους…αρχαιολόγους.
Έτσι υπάρχει μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση στο empedotimos.blogspot.gr που σίγουρα εντυπωσιάζει, καθώς στηρίζει την άποψη ότι τελικά πρόκειται περί του Μ.Αλέξανδρου. Μπορεί να είναι ετσι μπορεί και όχι (μάλλον όχι) αλλά η επιχειρηματολογία έιναι αρκετά στέρεα.
“Σήμερα 16/10/2014 το ΥΥΠΟ ανεκοίνωσε την αποκάλυψη και του υπολοίπου μέρους του ψηφιδωτού.
Συγκεκριμένα αναφέρει ότι :
«Σήμερα που αφαιρέθηκαν και τα τελευταία στρώματα χωμάτων από την ανατολική πλευρά του ψηφιδωτού, αποκαλύφθηκε η τρίτη μορφή της παράστασης, πίσω από τον γενειοφόρο άνδρα, ο οποίος -εκτός από το στεφάνι- φοράει και κόκκινο ιμάτιο. Πρόκειται για γυναικεία νεανική μορφή, με κόκκινους ανεμίζοντες βοστρύχους, η οποία φοράει λευκό χιτώνα που συγκρατείται με κόκκινη λεπτή ταινία στο ύψους του στήθους. Φέρει κόσμημα στον καρπό του αριστερού της χεριού. Είναι προφανές ότι πρόκειται για την μυθολογική παράσταση της αρπαγής της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα, με την παρουσία του θεού Ερμή ως ψυχοπομπού, όπως είθισται σε ανάλογες αναπαραστάσεις (φωτο 1, 2, 3).
Είναι εκπληκτική η παράσταση όχι μόνον για τον χρωματικό της πλούτο, αλλά και για την τέλεια εκτέλεση του σχεδίου. Στην παράσταση του ψηφιδωτού παρουσιάζεται και η τρίτη διάσταση, ιδιαίτερα στην απεικόνιση του ψυχοπομπού και της Περσεφόνης. Είναι φανερό ότι η παράσταση παραπέμπει και στην αντίστοιχη της αρπαγής της Περσεφόνης, στον λεγόμενο Τάφο της Περσεφόνης, στο βασιλικό νεκροταφείο των Αιγών. Όμως η παράσταση της αρπαγής της Περσεφόνης, στις Αιγές είναι τοιχογραφία. Εδώ, για πρώτη φορά, απαντάται σε βοτσαλωτό ψηφιδωτό, σε ταφικό μνημείο. Οι διαστάσεις του ψηφιδωτού δαπέδου ήτοι 4,5Χ3».
Επιβεβαιώνεται δηλαδή ότι η τρίτη μορφή είναι η Περσεφόνη, άρα αποτελεί καθαρά μυθολογική σκηνή, συνεπώς δεν απεικονίζεται ο νεκρός στο ψηφιδωτό, όπως κάποιες υποθέσεις το ανέφεραν.
Όμως κάποια στοιχεία του ψηφιδωτού θεωρώ ότι προδιαγράφουν τον νεκρό.
Ας τα δούμε αναλυτικά.
Σίγουρα η μυθολογική εικόνα της αρπαγής της Περσεφόνης παραπέμπει στην μετάβαση της ψυχής από τον κόσμο των θνητών στον Άδη.
Κάνω την υπόθεση ότι ο καλλιτέχνης προσπάθησε να παραθέσει κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στο ψηφιδωτό τα οποία τρόπον τινά αποτελούν τις προδιαγραφές του νεκρού.

Έτσι βλέπουμε την Περσεφόνη να απεικονίζεται σε πολύ νεαρή ηλικία, πολύ νεαρότερη από την Περσεφόνη της Ελευσίνας, φαίνεται ότι το αριστερό της μάτι είναι μπλε σε αντίθεση με το δεξί της που είναι σκούρο, πιθανόν μαύρο.
Τα μαλλιά της έχουν μπούκλες και είναι κόκκινα.
Το άρμα το οδηγεί ο Πλούτων «μανιωδώς» όπως δείχνει φορώντας στεφάνι δάφνης και φορώντας κόκκινο ιμάτιο ενώ ο Ερμής κοιτάζει τον Πλούτωνα και την Περσεφόνη με ύφος που το χαρακτηρίζω ως ξαφνιασμένο μεν αλλά ικανοποιημένο.
Με άλλα λόγια, η απεικόνιση των θεοτήτων απεδόθη με ανθρώπινα χαρακτηριστικά κάποια εκ των οποίων αποτελούν τρόπον τινά “σήμα κατατεθέν” του νεκρού, οπότε με την παρουσία τους υπονοείται η ταυτότητα του νεκρου.

Επίσης, παρότι οι απόψεις συνέκλιναν ότι στις προηγούμενες φωτογραφίες το χρώμα του ματιού του ενός αλόγου φαίνεται διαφορετικό από το άλλο λόγω φωτοσκίασης, και στην νέα «πανοραμική» φωτογραφία που δόθηκε σήμερα στην δημοσιότητα εξακολουθεί να υπάρχει αυτή η διαφορά. Άρα θεωρώ ότι το χρώμα των ματιών του αλόγου είναι διαφορετικά και μάλιστα το αριστερό είναι μπλε.

Κατά την άποψη μου ο καλλιτέχνης αποδίδοντας την ιδιαιτερότητα της διχρωμίας των ματιών του νεκρού στο άλογο, θέλει να αποδώσει στον νεκρό στενή σχέση με άλογο.
Εδώ να προσέξουμε ότι η ψυχή δεν έχει φύλο και συνεπώς το ότι η Περσεφόνη απεικονίζει την ψυχή του νεκρού δεν σημαίνει κατ’ανάγκην ότι ο νεκρός είναι γυναίκα, μπορεί να είναι και άνδρας.
Έτσι έχουμε την ψυχή του νεκρού να απεικονίζεται με την Περσεφόνη, ο οποίος είχε στενή σχέση με άλογο, και του οποίου τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά είναι νέος, με κόκκινα μαλλιά και βοστρύχους (μπούκλες), έχει το αριστερό μάτι μπλε και το δεξί μαύρο, γέρνει λίγο προς τα αριστερά και με σηκωμένο το χέρι αποχαιρετά τον κόσμο των θνητών.
Ο δε Ερμής κοιτάζει τον νεκρό με ξαφνιασμένο ύφος που μάλλον υποδηλώνει ότι δεν περίμενε τον νεκρό, μιας και είναι σχετικά νέος αλλά όχι λυπημένο αντίθετα ικανοποιημένο μιας και ο νεκρός δεν μεταβαίνει απλώς στον Άδη αλλά αποθεώνεται.
Ο Πλούτων με την μορφή του Φιλίππου τρέχει μανιωδώς για να πάει την ψυχή του νεκρού στον Άδη , φοράει δε κόκκινο ιμάτιο όπως φορούσαν οι βασιλείς
Αν λοιπόν η υπόθεση μου είναι σωστή, τότε πρόκειται για τον Αλέξανδρο υιό του Φιλίππου, ο οποίος είχε ιδιαίτερη σχέση με το άλογο του τον Βουκεφάλα, πέθανε νέος, αποθεώθηκε (με το αριστερό ανατεταμένο χέρι αποχαιρετά και αντίστοιχη έκφραση Ερμού) ,
εν ζωή είχε διαφορετικού χρώματος μάτια και συγκεκριμένα το αριστερό μπλε και το δεξί μαύρο όπως μας λέει ο ψευδο-Καλλισθένης :

Το χρώμα του δέρματος του ήταν λευκό (λευκή εσθήτα Περσεφόνης), και πρέπει να είχε κόκκινα μαλλιά αν κρίνουμε από την περιγραφή του Πλουτάρχου για το χρώμα του δέρματος του και την κοκκινίλα στο στήθος και στο πρόσωπο (οι άνθρωποι με τέτοιου είδους δέρμα έχουν ως επί το πλείστον κόκκινα μαλλιά) αλλά και από την περιγραφή του Καλλισθένη που λέει ότι είχε μαλλιά σαν την χαίτη του λιονταριού, δηλαδή μπούκλες και κοκκινίζοντα, και έγερνε λίγο προς τα αριστερά όπως μας λέει ο Πλούταρχος στον Βίο Αλεξάνδρου :

Σϊγουρα θα υπάρχουν και άλλες λεπτομέρειες στο ψηφιδωτό που χρήζουν ερμηνείας αλλά θα διευκρινισθούν με την πρόοδο της ανασκαφής.
Αν η υπόθεση μου αληθεύει τότε βρισκόμαστε σε μια εντυπωσιακή αποκάλυψη που ο εκπληκτικός καλλιτέχνης του ψηφιδωτού και σίγουρα μυημένος προσπάθησε να αποτυπώσει εντέχνως στο καλλιτέχνημα του.
Είναι λοιπόν ο νεκρός ο Αλέξανδρος;

Πάντως οι συμπτώσεις είναι πολλές για να είναι τυχαίες.
Εκτιμώ ότι στον επόμενο θάλαμο (Θ3) θα βρεθεί τοιχογραφία υπό τύπον ζωφόρου, ίσως και του Απελλή, που πολύ πιθανόν εκεί να αποτυπώνεται ο νεκρός.
Όπως έχουμε ξαναπεί βέβαια η ανασκαφή θα επιβεβαιώσει ή θα απορρίψει την υπόθεση αυτή.”

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑ'Ι'ΣΙΟΣ: "ΘΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΕΙ ΕΝΑΣ ΨΕΥΤΙΚΟΣ ΜΕΣΣΙΑΣ"!

http://www.titomixelakis.com/2014/10/blog-post_94.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+titomixelakis%2FakwF+%28%CE%97%CE%93%CE%9F%CE%A5%CE%9C%CE%95%CE%9D%CE%97+%CE%A4%CE%9F%CE%A5+%CE%91%CE%93%CE%99%CE%9F%CE%A5+%CE%9F%CE%A1%CE%9F%CE%A5%CE%A3+%29

Σύγχυση θα δημιουργήσει στον κόσμο, παρουσία ενός ανθρώπου, που οι Σιωνιστές θα τον παρουσιάσουν σαν Μεσσία. Εφτασε άραγε αυτή η στιγμή, που είχε προφητεύσει ο Γέροντας Παϊσιος;


«Οικουμενισμός, και κοινή αγορά, ένα κράτος μεγάλο, μια θρησκεία στα μέτρα τους. Αυτά είναι σχέδια διαβόλων. Οι Σιωνιστές ετοιμάζουν κάποιον για Μεσσία. Γι’ αυτούς ο Μεσσίας είναι βασιλιάς, δηλαδή θα κυβερνήσει εδώ στην γη. Οι Ιεχωβάδες και αυτοί αποβλέπουν σε έναν βασιλιά επίγειο. Θα παρουσιάσουν οι Σιωνιστές έναν, και οι Ιεχωβάδες θα τον δεχθούν. Θα πουν «αυτός είναι». Θα γίνει μεγάλη σύγχυση.
Μέσα στην σύγχυση αυτή όλοι θα ζητούν έναν Μεσσία, για να τους σώσει.
Και τότε θα παρουσιάσουν κάποιον που θα πη: «Εγώ είμαι ο Ιμάμης, εγώ είμαι ο πέμπτος Βούδας, εγώ είμαι ο Χριστός που περιμένουν οι Χριστιανοί, εγώ είμαι αυτός που περιμένουν οι Ιεχωβάδες, εγώ είμαι ο Μεσσίας των Εβραίων». Πέντε «εγώ» θα έχει!…

πηγή: Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι, τ. Β’- Πνευματική αφύπνιση, Ι. Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θες/νίκης 1999, σ.176″

πηγη

Ο Χερουβικός ύμνος και η ευχή αυτού

http://www.agioritikovima.gr/thlogos/item/45451-%CE%BF-%CF%87%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%85%CE%B2%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82-%CF%8D%CE%BC%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CE%B5%CF%85%CF%87%CE%AE-%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF%CF%8D

«Οι τα χερουβείμ μυστικώς εικονίζοντες, και τη ζωοποιώ Τριάδι τον Τρισάγιον ύμνον προσάδοντες, πάσαν νυν βιοτικήν αποθώμεθα μέριμναν, ως τον Βασιλέα των όλων υποδεξόμενοι, ταις αγγελικαίς αοράτως δορυφορούμενον τάξεσιν. Αλληλούϊα».

«Εμείς που εικονίζουμε μυστικά τα χερουβείμ και ψάλλουμε στη ζωοποιό Τριάδα τον τρισάγιο ύμνο, ας αφήσουμε εδώ και τώρα κάθε βιοτική φροντίδα για να υποδεχθούμε τον Βασιλέα των όλων, που αόρατα συνοδεύεται από τις αγγελικές τάξεις. Αλληλούϊα».

Ο Χερουβικός Ύμνος, αγαπητοί αδελφοί, είναι από τους επίσημους ύμνους της θείας Λειτουργίας. Ονομάζεται έτσι, όπως συμβαίνει και με άλλους ύμνους της Εκκλησίας, από τις πρώτες λέξεις με τις οποίες αρχίζει, «Οι τα Χερουβείμ…». Ένας βυζαντινός εξηγητής της θείας Λειτουργίας γράφει τα εξής για τον Χερουβικό Ύμνο: «Ο Χερουβικός Ύμνος προτρέπει όλους τους πιστούς που είναι στη σύναξη, από τώρα ως το τέλος της ιερουργίας να προσέξουν περισσότερο και να αφήσουν κάθε βιοτική μέριμνα, γιατί με τη θεία Κοινωνία μέλλουν να υποδεχθούν τον μεγάλο Βασιλέα».

Ένας άλλος εξηγητής προσθέτει: «Ο Χερουβικός Ύμνος καθώς ψάλλεται από τους ψάλτες και από το λαό, φανερώνει πως μαζί με τους ανθρώπους ψάλλουν και οι Άγγελοι στον ουρανό».

Όταν στα προηγούμενα ο λόγος ήταν για τη Μικρή Είσοδο, είπαμε ότι στη Θεία Λειτουργία προσευχόμαστε και ψάλλουμε οι άνθρωποι μαζί με τις ουράνιες Δυνάμεις. Τότε ζητήσαμε «συν τη εισόδω ημών είσοδον αγίων αγγέλων γενέσθαι». Τώρα οι άνθρωποι μαζί με τους Αγγέλους τελούμε τη θεία Λειτουργία, εκείνη που γίνεται και στον ουρανό. Γιατί, καθώς γράφει ο άγιος Συμεών ο επίσκοπος Θεσσαλονίκης, ο Ιησούς Χριστός ένωσε την ουράνια και την επίγεια Εκκλησία. Αυτό το λέμε πάντα, κι ίσως πολλοί να το ακούνε παράξενα, ότι δηλαδή ο Ιησούς Χριστός δεν ίδρυσε καμία θρησκεία ούτε καν την Εκκλησία. Η Εκκλησία υπάρχει πριν από τον κόσμο, κι ο Ιησούς Χριστός γεννήθηκε άνθρωπος μέσα στην Εκκλησία, και το έργο του είναι ότι φανέρωσε στον κόσμο το μυστήριο της Εκκλησίας, κι όπως γράφει ο άγιος Συμεών, ένωσε τον ουρανό και τη γη σε μία Εκκλησία, «δια γαρ του Χριστού μία γέγονεν Εκκλησία».

Ο Χερουβικός Ύμνος δεν είναι από τους ύμνους της αρχέγονης Εκκλησίας. Άρχισε να ψάλλεται πεντακόσια χρόνια αργότερα σ’ αυτή τη θέση της θείας Λειτουργίας, σαν ένας εισαγωγικός ύμνος, τώρα που πλησιάζουμε και φτάνουμε όλο και πιο κοντά στις μεγάλες στιγμές του θείου μυστηρίου. Όλα όσα προηγήθηκαν στην ιερή ακολουθία, ήταν η αρχή και μία κλιμακωτή προετοιμασία, αλλά τώρα φτάσαμε στην τελευταία ώρα. Ο Χερουβικός Ύμνος μας φέρνει στο νου τι είμαστε τώρα, τι κάνουμε αυτή τη στιγμή και πως και με ποιούς λογισμούς πρέπει να στεκόμαστε μέσα στο ναό και στη λειτουργική σύναξη. Εικονίζουμε μυστικά τους Αγγέλους, και όπως εκείνοι έτσι κι εμείς ψάλλουμε στην αγία Τριάδα τον Τρισάγιο Ύμνο, γι’ αυτό και πρέπει να αφήσουμε κάθε σκέψη μας και έγνοια, για να υποδεχθούμε τον Βασιλέα Χριστό, που τον συνοδεύουν οι αόρατες αγγελικές στρατιές.

Όταν αρχίσει να ψάλλεται ο Χερουβικός Ύμνος, αρχίζει κι ο λειτουργός ιερέας, μπροστά στην αγία Τράπεζα, να διαβάζει «καθ’ εαυτόν» και «υπέρ εαυτού» την ευχή, όπως λέγεται, του Χερουβικού Ύμνου. Είναι μία προσωπική και εξομολογητική ευχή του ιερέα, από τις πιο δυνατές και θεόπνευστες της θείας Λειτουργίας. Στις δύο ευχές των πιστών προηγουμένως πάλι ο λειτουργός ιερέας παρακάλεσε για τον εαυτό του, αλλά τώρα πιο πολύ έχει την ανάγκη να εξομολογηθεί και να μιλήσει «ενώπιος ενωπίω» προς τον Ιησού Χριστό. Είναι από τις λίγες ευχές της θείας Λειτουργίας, που λέγονται προς τον Ιησού Χριστό, και είναι η μόνη απ’ όλες τις ευχές που πρέπει να λέγεται μυστικά, όσο που να ακούνε μόνο οι συλλειτουργοί ιερείς.

Ο λειτουργός αρχίζει με μια συντριπτική ομολογία, με την οποία κάθε ιερέας τοποθετείται ενώπιον του Θεού. Το να υπηρετεί κανείς το Θεό και να τελεί τη θεία Λειτουργία είναι μεγάλο και φοβερό όχι μόνο για τον άνθρωπο, αλλά και γι’ αυτές τις επουράνιες δυνάμεις. Κανένας ιερέας ποτέ δεν πλησιάζει στην αγία Τράπεζα, για να κάνει θεία Λειτουργία, πιστεύοντας στην αγιότητά του. Αν γελαστεί και πιστέψει πως είναι άγιος, δεν πρέπει να λειτουργεί.

Με την ευχή του Χερουβικού ο λειτουργός ιερέας αναγνωρίζει και ομολογεί την αναξιότητά του και το θεϊκό μεγαλείο του μυστηρίου στο οποίο καλείται να διακονήσει. Προχωρεί όμως προς το θυσιαστήριο, ακριβώς επειδή δε στηρίζεται στις δικές του δυνάμεις αλλά στο έλεος του Θεού. Στηρίζεται στο πέλαγος της θείας φιλανθρωπίας. Διότι από φιλανθρωπία ο Θεός έγινε άνθρωπος και η φιλανθρωπία Του μας δώρισε το μυστήριο της αναίμακτης ιερουργίας. Κι όχι μόνο ήρθε άπαξ και προσφέρθηκε ο Χριστός, αλλά στο διηνεκές έρχεται σε κάθε θεία Λειτουργία και είναι Αυτός που προσφέρει και προσφέρεται, που δέχεται τη θυσία και διαμοιράζεται στους πιστούς.

Ο Χειρουβικός Ύμνος, αγαπητοί αδελφοί, τελειώνει με την ψαλμώδηση της φράσης «ως τον βασιλέα των όλων υποδεξόμενοι» και γίνεται η Μεγάλη Είσοδος. Για τους περισσότερους ερμηνευτές της θείας Λειτουργίας, η φράση αυτή έχει άμεση αναφορά στην υποδοχή της θείας κοινωνίας και έτσι τη μεταφράζουν: «προετοιμαζόμαστε για να μεταλάβουμε το βασιλέα της δόξης».
Αμήν.