Bernard Connolly. Ο Άγγλος που το 1994 προέβλεψε την άνοδο της Χρυσής Αυγής (Του Γιάννη Βαρουφάκη)

http://hassapis-peter.blogspot.gr/2013/09/bernard-connolly-1994.html

Η σημερινή Ευρώπη αρέσκεται να πιστεύει πως η ιδέα της ευρωπαϊκής ενοποίησης ορίζεται ως το αντίπαλο δέος του βαρβαρισμού, της απολυταρχίας και, βεβαίως, του ναζισμού.  

Είναι αλήθεια ότι η σημερινή δημοκρατική Ευρώπη έχει λόγο να νιώθει ανακούφιση και περηφάνια που για εξήντα χρόνια τώρα οικοδόμησε θεσμούς που λειτούργησαν ως αναχώματα στον οργανωμένο μισανθρωπισμό και στην ενορχηστρωμένη βία – με την περίπτωση της τέως Γιουγκοσλαβίας ως μια κακή εξαίρεση του «κανόνα».   

Όμως, αυτό που δεν ισχύει, κόντρα στην κυρίαρχη άποψη, είναι ότι η ιδέα μιας Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, μιας Ευρωπαϊκής  Ένωσης, ήταν αποκλειστικό όραμα των Ευρωπαίων δημοκρατών. Πάρτε ως παράδειγμα τα πιο κάτω λόγια:  

«Προτείνεται η δημιουργία μιας μεγάλης οικονομικής ζώνης εντός της οποίας η οικονομία θα αναπτύσσεται με ελάχιστη επιρροή από το κράτος. Μιας οικονομικής κοινότητας σε πανευρωπαϊκή κλίμακα. Με κοινό νόμισμα, ή τουλάχιστον σταθερές ισοτιμίες, κατάργηση δασμών και συνόρων, συλλογικές εμπορικές συνθήκες με άλλες ηπείρους και κράτη, μια κεντρική Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα».  

Μπορείτε να φανταστείτε ποιος έγραψε αυτά τα λόγια; Να σας πω: πρόκειται για μνημόνιο της γερμανικής καγκελαρίας, εκδοθέν την 9η Ιουλίου 1940, υπογεγραμμένο από τον κ. Χέρμαν Γκέρινγκ. Πρόκειται για μία από τις πολλές αναφορές ναζί αξιωματούχων στην ανάγκη δημιουργίας μιας ευρωπαϊκής οικονομικής και νομισματικής ένωσης – μιας ένωσης που σχεδίαζαν να υλοποιήσουν μετά τη ναζιστική «νίκη».  

Ας περάσουμε, όμως, τώρα πενήντα χρόνια μετά. Στις Βρυξέλλες. Εκεί όπου, στις αρχές της δεκαετίας του 1990 έμπαιναν τα θεμέλια της ΟΝΕ, της Οικονομικής και Νομισματικής  Ένωσης, την οποία ευτυχώς έχτισαν όχι οι ναζί, αλλά οι δημοκρατικά εκλεγμένοι εκπρόσωποί μας. Πριν από την οικοδόμηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, τον σχεδιασμό και τη δημιουργία της επερχόμενης ευρωζώνης είχε αναλάβει, εντός της Κομισιόν, η λεγόμενη Μονάδα Εθνικών και Κοινοτικών Νομισματικών Πολιτικών (National and Community Monetary Policies Unit). Διευθυντής της εν λόγω μονάδας και υπεύθυνος του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Συστήματος (European Monetary System), το οποίο προετοίμαζε το έδαφος για το ευρώ, ήταν ένας Άγγλος οικονομολόγος, ο κ. Bernard Connolly.  

Να σας θυμίσω ότι η περίοδος 1990-1993 ήταν δραματική. Όχι μόνο διαλύθηκε η Γιουγκοσλαβία και επέστρεψαν στρατόπεδα συγκέντρωσης στο ευρωπαϊκό της έδαφος, τα οποία λυμαίνονταν φρουροί που δεν είχαν τίποτα να ζηλέψουν από την απανθρωπιά των ναζί, αλλά κατέρρευσε και ο ευρωπαϊκός μηχανισμός σταθερών ισοτιμιών που υποτίθεται ότι θα ήταν ο προθάλαμος για το ευρώ. Εν μέσω εκείνων των δραματικών εξελίξεων, ο κ. Connolly άρχισε να αμφισβητεί το δημιούργημά του – τη λογική που διέπνεε τη συγκεκριμένη νομισματική ενοποίηση, της οποίας είχε την... επίβλεψη. Έτσι, άρχισε να συμβουλεύει προϊσταμένους του και πολιτικούς πως ίσως έπρεπε να ξανασκεφτούν πολύ σοβαρά το εγχείρημα της ΟΝΕ που ο ίδιος, έως εκείνη τη στιγμή, πίστευε και υπηρετούσε.  

Δεν θα σας κουράσω με αναφορές στις ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες απόψεις του που τον οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι η ΟΝΕ, όπως σχεδιαζόταν, θα οδηγούσε την Ευρώπη στην αποδόμηση. Απλώς θα πω ότι, κάποια στιγμή, ζήτησε άδεια από την Κομισιόν για να γράψει ένα πόνημα – ένα βιβλίο επί του θέματος. Άδεια την οποία και εξασφάλισε. Όταν όμως έστειλε στην Κομισιόν το κείμενό του (ως ώφειλε), συνέβη το εξής ενδιαφέρον: στάλθηκε η φωτογραφία του σε όλες τις εισόδους όλων των κτιρίων της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες, με εντολή στους φρουρούς να μην του επιτραπεί ποτέ η είσοδος! Παράλληλα, τέθηκε σε διαθεσιμότητα και γρήγορα απολύθηκε.  

Ο ίδιος δεν πτοήθηκε. Εξέδωσε το βιβλίο του (το 1995 πλέον) με τίτλο που δεν θα χρησιμοποιούσε, αν δεν είχε προηγηθεί η σοβιετικού τύπου συμπεριφορά της Ε.Ε. απέναντί του. Ο τίτλος ήταν Η σάπια καρδιά της Ευρώπης (The rotten heart of Europe) ενώ ο υπότιτλος Ο βρόμικος πόλεμος για το ευρωπαϊκό νόμισμα (The dirty war for Europe's money). (Εκδότης ο λονδρέζικος οίκος Faber & Faber.)  

Από όλα τα ενδιαφέροντα που γράφει ο Bernard Connolly στο βιβλίο του, σήμερα κρατώ μόνο το εξής, το οποίο αρχίζει με μια αναφορά στα ανεκπλήρωτα σχέδια των ναζί για μια οικονομική και νομισματική ένωση:  

«Ξεκάθαρα, η αντιπαραβολή των σημερινών συνθηκών στην Ευρώπη με εκείνες των αρχών της δεκαετίας του 1940 δεν πρέπει να υπερτονίζεται. Οι κ.κ. Κολ, Μιτεράν, Ντελόρ, καθώς και οι υποστηρικτές τους, σε καμία περίπτωση δεν σκοπεύουν να αναβιώσουν τον αποτρόπαιο παγανισμό του ναζισμού. Σε καμία περίπτωση δεν απειλούν ότι θα κατατροπώσουν στρατιωτικά τις ευρωπαϊκές χώρες που δυσανασχετούν με τα σχέδιά τους (σ.σ. εδώ εννοεί τα σχέδια στις αρχές της δεκαετίας του 1990 για νομισματική ενοποίηση στην Ευρώπη). Ούτε σκοπεύουν να εκκινήσουν φυλετικά πογκρόμ ή να δημιουργήσουν στρατόπεδα συγκέντρωσης».

Και έτσι είναι. Το ότι οι ναζί σχεδίαζαν μια ΟΝΕ δεν σημαίνει ότι η δημοκρατική Ευρώπη δεν έπρεπε να σχεδιάσει μια δική της. Απλώς σημαίνει ότι μια ΟΝΕ δεν είναι αποκλειστικά συνυφασμένη με τα ιδεώδη των Ευρωπαίων δημοκρατών. Ωστόσο, το σημαντικό που μας προσφέρει ο Connolly είναι μια ιδιαίτερα προφητική (για το 1994) μνεία στο εξής:  

«Όμως, οι φιλοδοξίες τους (σ.σ. των Ευρωπαίων ηγετών για μια ΟΝΕ σαν αυτή που τελικά αποκτήσαμε), εφόσον πραγματοποιηθούν, θα δημιουργήσουν τις συνθήκες οικονομικού μαρασμού, πολιτικής απαξίωσης και μνησικακίας σε ακριβώς εκείνες τις χώρες και περιοχές της Ευρώπης όπου ο φιλελευθερισμός έχει ρηχές ρίζες και όπου καλλιεργούνται με μεγαλύτερη ευκολία η ξενοφοβία και ο εθνικισμός – εξελίξεις που μπορεί να καλλιεργήσουν την έφεση προς βίαιες περιπέτειες ως αντίβαρο σε εγχώρια προβλήματα που είναι αδύνατον να επιλυθούν (σ.σ. εννοεί στο πλαίσιο μιας σαθρά σχεδιασμένης ευρωζώνης)».  

Χρειάστηκε ένας Άγγλος συντηρητικός οικονομολόγος στο κέντρο της αρχιτεκτονικής σχεδίασης της σημερινής ευρωζώνης για να προβλέψει εν έτει 1993/4 αυτό που εμείς οι αριστερίζοντες δεν είχαμε πραγματικά ποτέ προβλέψει: πως η συγκεκριμένη νομισματική ένωση (την οποία εκείνος βοηθούσε να γεννηθεί) κάποια στιγμή θα επέφερε (με μαθηματική ακρίβεια) τόσο μεγάλα δεινά στις ελλειμματικές χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας, που οι κοινωνίες μας, συνθλιμμένες από τη Σκύλλα του Χρέους και τη Χάρυβδη της  Ύφεσης, θα γεννούσαν ακραία ξενοφοβία και εθνικισμό.

Πηγή: lifo.gr

Λαυρεντιάδης: Να θεωρηθούν ως «συνεργοί» ο Προβόπουλος και ο Σάλλας

http://justiceforgreece.wordpress.com/2013/09/13/%CE%BB%CE%B1%CF%85%CF%81%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%B7%CF%82-%CE%BD%CE%B1-%CE%B8%CE%B5%CF%89%CF%81%CE%B7%CE%B8%CE%BF%CF%8D%CE%BD-%CF%89%CF%82-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%B3/Εννέα μήνες μετά την κράτησή του στις φυλακές, ο επιχειρηματίας Λαυρέντης Λαυρεντιάδης, αποφάσισε να λύσει τη σιωπή του ενώπιον των ανακριτικών αρχών για το «σκάνδαλο της Proton Bank», ζητώντας να θεωρηθούν ως «συνεργοί» του τόσο ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιώργος Προβόπουλος όσο και ο πρόεδρος της Τράπεζας Πειραιώς, Μιχάλης Σάλλας.

Συγκεκριμένα, με πολυσέλιδο συμπληρωματικό υπόμνημα, το οποίο κατέθεσε την Παρασκευή 6-9-2013, ενώπιον της 2ης ειδικής ανακρίτριας Ιωάννας Χατζάκη, υποστηρίζει ότι η έρευνα διεξάγεται μεροληπτικά σε βάρος του, ενώ από τη στιγμή που ο ίδιος κατηγορείται για παράνομα δάνεια ύψους περίπου 700 εκατομμυρίων ευρώ, θα έπρεπε να είχε ασκηθεί κακουργηματική δίωξη για απιστία σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου και εναντίον των Γ. Προβόπουλου και Μ. Σάλλα.

Ο Λ. Λαυρεντιάδης, σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες του directnews.gr, επικαλείται στο υπόμνημά του το πόρισμα του εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος, Γ. Καλούδη (διαβάστε εδώ) αλλά και το πόρισμα των ελεγκτών της ΤτΕ υποστηρίζοντας, ότι «εάν τυχόν έχει διαπραχθεί κάποιο αδίκημα κατά τη χορήγηση δανείων σε εταιρείες του φερόμενου ως Ομίλου μου μετά την 31-12-2009, όπως τουλάχιστον άδικα και αβασάνιστα κατηγορούμαι, τότε με την ίδια ακριβώς λογική θα έπρεπε να επεκταθεί η ποινική δίωξη και σε βάρος όσων ενέκριναν τη χορήγηση δανείων σε εταιρείες του φερομένου ως Ομίλου μου προ της εξαγοράς του μεριδίου 31,31% από την Τράπεζα Πειραιώς στις 31-12-2009, αλλά και κατά του “βασικού μετόχου” της Proton Bank κατ’ εκείνο το χρονικό διάστημα, δηλαδή κατά της Τράπεζας Πειραιώς, ήτοι κατά των φυσικών εκείνων προσώπων που εξουσίαζαν τις αποφάσεις της Proton, τουτέστιν κατά του ιδίου του μεγαλομετόχου της Τράπεζας Πειραιώς, Μιχάλη Σάλλα».

Επικαλούμενος τα επίσημα πορίσματα της δικογραφίας αναφέρει ακόμη, ότι τα «Μεγάλα Χρηματοδοτικά Ανοίγματα (ΜΧΑ) του φερομένου ως Ομίλου μου έναντι της Proton Bankανερχόταν ήδη προ της εξαγοράς του μεριδίου του 31,31% από την Τράπεζα Πειραιώς, σε 323.492.000 ευρώ. Με βάση όμως το συγκεκριμένο υπολογισμό, που προκύπτει από τα στοιχεία της δικογραφίας, τα οποία υποτίθεται ότι έχουν ελεγχθεί εξονυχιστικά από τις αρμόδιες αρχές, τα ΜΧΑ του φερόμενου ως Ομίλου μου (συνδεδεμένο με εμένα επιχειρήσεων) ήταν ήδη προ της εξαγοράς (!) και της εγκρίσεως αυτής από την αρμόδια Επιτροπή της ΤτΕ (!!) άνω του 400% του νομίμου ορίου (!!!)».

«Αν λοιπόν», συνεχίζει στο υπόμνημά του ο Λ. Λαυρεντιάδης, «η Τράπεζα της Ελλάδος θεωρούσε ότι τα ΜΧΑ συνιστούν μείζονα παραβίαση, πολλώ δε μάλλον ότι τα τότε υφιστάμενα ΜΧΑ αποτελούσαν μέγα πρόβλημα, τότε είναι απόλυτα λογικό ότι τόσο ο κ. Μιχαήλ Σάλλας, που μου μεταβίβασε τη θυγατρική της Τράπεζας Πειραιώς, όσο και ο κ. Γεώργιος Προβόπουλος που την ενέκρινε (αφού προ της εξαγοράς, σε κατ’ ιδίαν συναντήσεις μας με είχαν διαβεβαιώσει ότι δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα και φορτικά με παρωθούσαν να προβώ στην αγορά του 31,31% του μετοχικού κεφαλαίου τηςProton ώστε να ωφεληθεί οικονομικά η Τράπεζα Πειραιώς) φέρουν, κατά τη λογική του κατηγορητηρίου, την ίδια ακριβώς ευθύνη με εμένα. Αν όμως ουδεμία ευθύνη φέρουν, όπως είμαι βέβαιος, τότε ούτε και εγώ φέρω ευθύνη».

Να ελεγχθούν 12 εταιρείες που κατέχουν μετοχές της Πειραιώς

Σε άλλο σημείο του υπομνήματός του ο Λ. Λαυρεντιάδης κάνει ειδική μνεία σε 12 offshore εταιρείες, οι οποίες αναφέρονται στο παράρτημα του πορίσματος της ΤτΕ, ως θυγατρικές εταιρείες της Proton Bank Α.Ε, που κατείχαν μετοχές της Τράπεζας Πειραιώς.

Όπως προκύπτει οι πέντε από αυτές (HADUSLIMITED, BRATZANO LTD, BEL-GLOBAL INC,NESFIELD SA και PORTE FINANCE LTD) δανειοδοτήθηκαν από την Τράπεζα Πειραιώς, ως “εταιρείες ειδικού σκοπού” με 140 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία εξανεμίστηκαν υπό μορφή ζημιών! Ωστόσο, μέχρι σήμερα ουδέποτε ερευνήθηκαν από την ανάκριση για τις «ύποπτες» ή «ασυνήθεις» συναλλαγές οι εμπλεκόμενοι των εταιρειών και του ΔΣ της Τράπεζας Πειραιώς.

«Ο έλεγχος των εν λόγω offshore εταιρειών αλλά και της Πειραιώς ως χρηματοδότριας τράπεζας», όπως υποστηρίζει ο Λ. Λαυρεντιάδης «θα αποδείξει την παράνομη διαδρομή του χρήματος από τα ταμεία της Τράπεζας στο παράνομο όφελος των αφανών εταίρων».

Ακόμα στο συμπληρωματικό του υπόμνημα ο έγκλειστος επιχειρηματίας αναφέρεται στις offshore εταιρείες SCIENS CAPITAL MANAGEMENT LLC, HELLENIC ALTERNATIVE MANAGEMENT LTD, SCIENS INSTITUTIONAL SERVICES LLC, AUSUM 2010, AURIFEX, TRAPEZIUM, CYPROUS PROPERTIES & HOLDING LTD, Z. MAN CYPRUS LTD και SCIENS ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ Α.Ε.

Από το πόρισμα της ΤτΕ προκύπτει σαφώς, ότι η Proton χρηματοδότησε, από το Σεπτέμβριο του 2010, με πολλά εκατομμύρια ευρώ τις εν λόγω εταιρείες για αγορά μετοχών της Τράπεζας Πειραιώς χωρίς «καλύμματα», χωρίς τήρηση των όρων και προϋποθέσεων δανεισμού, χωρίς να υπάρχουν τα απαραίτητα δικαιολογητικά στο φάκελο δανείου, χωρίς να γνωστοποιήσουν στις αρμόδιες αρχές τους πραγματικούς δικαιούχους.

Με βάση λοιπόν τη λογική του κατηγορητηρίου καταλήγει ο Λ. Λαυρεντιάδης «θα έπρεπε να ελεγχθεί η διαδικασία χορήγησης δανείων στις συγκεκριμένες εταιρείες, καθώς και να διαπιστωθούν τα φυσικά πρόσωπα που κρύπτονται επιμελώς πίσω τους, ώστε να ακολουθηθούν τα του νόμου ευνόητα και προβλεπόμενα και για τα εν λόγω δάνεια τα οποία, όπως διαφαίνεται ευνοούσαν την ίδια την Τράπεζα Πειραιώς και ουχί εμένα προσωπικά».

Επιλεκτική η ανάκριση

Καταλήγοντας, ο Λαυρέντης Λαυρεντιάδης καταγγέλλει ευθέως ότι η δικαστική έρευνα διεξάγεται επί τόσους μήνες επιλεκτικά μόνο σε βάρος του. Και τούτο, παρά το γεγονός ότι ο πρώην εισαγγελέας Οικονομικού Εγκλήματος, Γρηγόρης Πεπόνης, στην έγγραφη παραγγελία του για την άσκηση ποινικής δίωξης σε βάρος του είχε ζητήσει και την επισταμένη διερεύνηση, στο πλαίσιο της κύριας ανάκρισης, της πιθανής συμμετοχικής ευθύνης των ελεγκτικών οργάνων.

Η διερεύνηση όμως μόνον των σε βάρος του στοιχείων για την «υπόθεση Proton» παραβιάζει το άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου καθώς και τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που αναγνωρίζει το δικαίωμα στον κατηγορούμενο να έχει στη διάθεσή του, για τους σκοπούς της απαλλαγής ή της μείωσης της ποινής του, όλα τα στοιχεία που έχουν ήδη συλλεχθεί ή θα μπορούσαν να συλλεχθούν από τις αρμόδιες αρχές.

ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ 9-9-2013 από directNEWS.gr

http://directnews.gr/greece/33966-o-laurentiadhs-lunei-th-sioph-tou-sfodrh-epithesh-se-provopoulo-kai-salla.html

ΣΧΕΤΙΚΑ:

- Λαυρεντιάδης – Βενιζέλος και άλλα [βίντεο]

- ΤΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΑ… ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

Υπόθεση Proton Bank. Όπως παρατηρεί ο δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης, αναφορικά με την πολύκροτη υπόθεση της Proton Bank «όλα τα στοιχεία δείχνουν πως ήταν μια προσωπική μεθόδευση του Ε.Βενιζέλου και όχι μια κυβερνητική απόφαση». Παρά το ότι ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ στο υπουργικό συμβούλιο δέχθηκε σφοδρή επίθεση για την υπόθεση Proton, ο ίδιος προχώρησε ακάθεκτος! Όπως είχε αποκαλύψει η εφημερίδα Ελευθεροτυπία τον Ιούλιο του 2011, ο Ε. Βενιζέλος πήρε την απόφαση να δώσει 100 εκατομμύρια από τα αδιάθετα του Δημοσίου, στην Τράπεζα Proton του …Λαυρεντιάδη. Την εποχή εκείνη ο Λαυρεντιάδης και η Τράπεζά του, ήταν υπό έλεγχο για υπεξαιρέσεις. Παράλληλα, ο νόμος 2362/95 (νόμος που έγινε ακριβώς για να μην υπάρχουν σκάνδαλα Κοσκωτά) δεν επέτρεπε αυτή την χρηματοδότηση. Ακόμη και τα στελέχη του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους με επιστολή τους είχαν τονίσει πως θα ήταν παράνομη μια τέτοια ενέργεια.. Ο Ε. Βενιζέλος όμως όχι μόνο διέπραξε παρανομία, αλλά βγήκε και από πάνω, δηλώνοντας ότι η απόφαση των στελεχών του Λογιστηρίου του Κράτους… «ήταν παράνομη γιατί δημοσιεύτηκε σε εφημερίδα»! Πρωτοτυπία νομική. Παρανομία συνιστά ότι εκφεύγει του νόμου και όχι συμπορεύεται με την κυκλοφορία των εφημερίδων!!!

- Συνελήφθη ο Λαυρεντιάδης να πιάσουν και τον Βενιζελο 

- ΑΞΙΟΤΙΜΕ Κ ΠΕΠΟΝΗ ΤΑ ΤΕΚΜΗΡΙΑ ΤΟΥ «ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ» ΤΑ ΕΧΕΤΕ. ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΑΣΚΗΣΕΤΕ ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΣΑΣ;

http://lobbystasgr.blogspot.gr/2013/02/blog-post_2.html

- Ολόκληρο το εισαγγελικό πόρισμα για την εμπλοκή του Γ. Προβόπουλου στο σκάνδαλο της Proton [έγγραφα]

View this document on Scribd

Iδού η σοβαρή Χρυσή Αυγή του Μπάμπη Παπαδημητρίου> Το Ολοκαύτωμα που έζησαν οι κνίτες στο Πέραμα

http://www.kourdistoportocali.com/articles/23712.htm

Οκτώ τραυματίες και υλικές ζημιές σε αυτοκίνητα συνθέτουν το θρίλερ που 
έζησαν χθες το βράδυ μέλη του ΚΚΕ, από την δολοφονική επίθεση χρυσαυγιτών στο Πέραμα.
Δείτε τις σοκαριστικές φωτογραφίες:

nonews-news

Ελληνικής καταγωγής η Αδριανούπολη στην Βόρειο Ήπειρο! Tα ευρήματα αποστομώνουν Αλβανούς και Ιταλούς

http://olympia.gr/2013/09/13/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%B3%CE%AE%CF%82-%CE%B7-%CE%B1%CE%B4%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%8D%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7-%CF%83/

400 χρόνια προϊστορίας που δεν "γνωρίζαμε" ως σήμερα, λέει ο Αλβανός καθηγητής αρχαιολογίας, επικεφαλής των Αλβανών αρχαιολόγων στις ανασκαφές στην Αδριανούπολη, Βορείου Ηπείρου.

Έχουν ιδιαίτερη σημασία τα λεγόμενά του, γιατί, πριν την σημερινή συνέντευξη του Αλβανού αρχαιολόγου, την αναγνώριση και την ελληνικότητα της "Αδριανούπολης" στην Βόρειο Ήπειρο και τα ατράνταχτα στοιχεία για τον ανεπτυγμένο ελληνικό πολιτισμό, είχαν προηγηθεί τα τελευταία χρόνια, από την σύμπραξή του αλβανικού αρχαιολογικού Ινστιτούτου με το Ιταλικό πανεπιστήμιο Μαντσεράτα και εν συνεχεία και με το πανεπιστήμιο Αργυρόκαστρου, ανελέητοι ισχυρισμοί με σκοπό να θάψουν 400 χρόνια προγενέστερου αρχαιοελληνικού πολιτισμού στον κάμπο της Δερόπολης στην Βόρειο Ήπειρο και να επιδιώκουν να το βαφτίσουν και να" μιλάει μόνο ρωμαϊκά."

Οι Ιταλοί με την πλήρη στήριξη της Αλβανίας και αλλεπάλληλες συνεδριάσεις ”επιστημόνων" στο Αργυρόκαστρο, ήθελαν να αφαιρέσουν την περίοδο του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, να φτιάξουν ένα αρχαιολογικό πάρκο ρωμαϊκού πολιτισμού στην Δερόπολη , με σκοπό να εδραιωθεί και να κατακυρωθεί η ευρύτερη περιοχή, "ρωμαϊκή". Ευτυχώς τότε προσέκρουσαν στην σθεναρή αντίδραση των δημοτικών αρχών της Κάτω Δερόπολης.
Αυτό είναι που θέλουν και οι Αλβανοί για τους ευνόητους λόγος ,οι οποίοι παραδέχονται κάθε τι ρωμαϊκό, ενώ βαφτίζουν κάθε τι ελληνικό "ιλλυρικό", άρα, αλβανικό . Τότε οι ανασκαφές ανέδειξαν στο βορειοανατολικό τμήμα του αρχαίου θεάτρου ελληνικά μεγαλοπρεπή κτίσματα που άνηκαν στον VI – V π.Χ. αιώνα .
Υπό τον φως αυτών των πραγμάτων, τότε το 2010 οι Ιταλοί επιστήμονες αναγκάστηκαν να παραδεχτούν για πρώτη φορά ότι στην περιοχή προϋπήρχε ελληνικός πολιτισμός αλλά …, "ασήμαντος" !

Αδριανούπολη , τα 400 χρόνια προϊστορίας που δεν " γνωρίζαμε" ως σήμερα,- λέει ο Αλβανός καθηγητής αρχαιολογίας ,επικεφαλής των Αλβανών αρχαιολόγων στις ανασκαφές στην Αδριανούπολη – Βόρειος Ήπειρος.
Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια και το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε ο Αλβανός αρχαιολόγος Dimiter Kondi . Οι πρόσφατες ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν από αυτόν στο κάμπο της Δερόπολης στην κοιλαδα του Δρίνου, έχουν φέρει στο φως αρχαιολογικά ευρήματα που δείχνουν τα ίχνη της Ελληνιστικής περιόδου προγενέστερης εκείνης της Ρώμης , η οποία έδωσε το όνομά του (Αδριανού ) στην περιοχή . Αυτά είναι τα πραγματικά αποτελέσματα ανασκαφών της αρχαιολογικής αποστολής έρευνας που διεξάγεται από την Ιταλική – Αλβανική ομάδα ,από Πανεπιστήμιο της Ιταλίας με επικεφαλής τον καθηγητή Roberto Perna, το Ινστιτούτο Αρχαιολογίας της Αλβανίας ,με επικεφαλής τον αρχαιολόγο καθηγητή Dimiter Kondi και φοιτητές του Πανεπιστημίου Τιράνων και Πανεπιστημίου "Eqerem Kambej " Αργυρόκαστρου .
Ο καθηγητής Dimiter Kondi αναφέρει,
«Ο στόχος της αποστολής αυτής ήταν η επέκταση της ανασκαφής στον αρχαιολογικό αυτό χώρο και κατάρτισης φοιτητών , η οποία διήρκεσε από 4 Αύγουστος έως 4 Σεπτεμβρίου 2013. Η ανασκαφή επικεντρώθηκε στο χώρο του αρχαίου θεάτρου και στην σκηνή του, ενώ η έρευνα συνεχίστηκε και στην προηγούμενη ανασκαφή στο ρωμαϊκό ναό » , – λέει ο καθηγητής Kondi. Σύμφωνα με τον ίδιο, στις ανασκαφές βρέθηκαν αρκετά καινούργια αρχαία αντικείμενα καθημερινής χρήσης σε κεραμικά, μέταλλο και χαλκό, καθώς και μεγάλος αριθμός κερμάτων, αρκετά αμφορείς και λυχνοι. Επιπλέον,πραγματοποιήσαμε μια αρχαιολογική έρευνα για να ανακαλύψουμε, αν η Αδριανούπολη χτίστηκε σε μια ελεύθερη ζώνη , ή πάνω μιας προϋπάρχουσας προγενέστερης πόλης. Μετά την έρευνα που διεξήχθη ,δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ,πριν χτιστεί η Αδριανούπολη προϋπήρχε άλλος πολιτισμός. Τα κεραμικά και αρχαιολογικά ευρήματα που βρέθηκαν στο οικισμό αυτό ανήκουν στο III – II αιώνα π.Χ. και χρονολογούνται πριν τη ρωμαϊκή περίοδο της Αδριανούπολης που χτίστηκε το II αιώνα μ.Χ. Όλα τα αρχαιολογικά ευρήματα που βρέθηκαν στο αρχαίο θέατρο και στην Ρωμαϊκή Αγορά χρονολογούνται νωρίτερα από την "Ρωμαϊκή Αδριανούπολη".
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ο "Ρωμαϊκός πολιτισμός της Αδριανούπολης" χτίστηκε πάνω σε ανεπτυγμένο ελληνικό πολιτισμό", καταλήγει ο Αλβανός αρχαιολόγος Dimiter Kondi.

Πηγή: www.himara.gr

Όταν ο Μπάμπης, ο Σουγιάς, έχασε το ταμείο του ΟΠΑΠ

http://www.kourdistoportocali.com/articles/23697.htm

Από τον ξάδελφο του Μπάμπη του Σουγιά

Ο Μπάμπης ο Σουγιάς, δύο μεγαλέμποροι κοκαίνης, 7 νταβατζήδες, 2 ιδρυτές τρομοκρατικών οργανώσεων, δύο επιχειρηματίες που έσπρωξαν ένα τρίτο να αυτοκτονήσει από πολυόροφο κτίριο του λιμανιού και 3 ντουζίνες μηντιάρχες-εκβιαστές του κέντρου και της περιφέρειας αποκαλούν τον Μελισσανίδη "γκάγκστερ" επειδή δεν τους μοιράζει εκατομμύρια από τα λεφτά του.

Είναι τόσες οι συμμορίες που τάιζε η Βαστίλη του Περιστερίου που ακόμη οι αρχιμαφιόζοι που πιάστηκαν με τις παντόφλες μιτσούκο στις παραλίες δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν αυτό που συνέβη: Έχασαν το ταμείο, που έκοβε αγόγγυστα εκατομμύρια για τα βίτσια τους, μέσα από τα χέρια τους.

Ίσως είναι η πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά που τόσες πολλές συμμορίες που ζούσαν από τα λεφτά ενός (παρα) κρατικού οργανισμού απαιτούν από τον ιδιώτη επιχειρηματία που αγόρασε το μαγαζί να εξακολουθήσει να τους ταίζει, να ικανοποιεί όλα τους τα γούστα, όπως συνέβαινε ως τώρα.

Το τι ανακαλύπτουν καθημερινά οι άνθρωποι της EMMA DELTA στο προθάλαμο του Παλατιού της Μαφίας, δεν λέγεται. Κι ακόμη δεν έχουν μπει για τα καλά στα ενδότερα.

Τα σχετικά ευρήματα και οι λίστες με τις συμμορίες που πάνω από μισό αιώνα ζούσαν από τα ταμεία του ΟΠΑΠ θα εκτεθούν πολύ σύντομα σε δημόσια θέα.

Δεν είναι μόνο ο Μελισσανίδης που έχει βάλει-όπως είναι λογικό τους ανθρώπους του να ξεσκονίσουν την γυαλιστερή παράγγα του παρακράτους-είναι και ένας στρατός από ειδικούς λογιστές με εξειδικευμένη εμπειρία στις απάτες και στην λειτουργία του λογισμικού των συμμοριών που μπαίνουν σιγά σιγά στο κτήριο του Περιστερίου.

Η πώληση του ΟΠΑΠ, για όσους γνωρίζουν τι ακριβώς συνέβαινε με το συγκεκριμένο Ναό του Εγκλήματος, έχει πιο βαρύνουσα σημασία από την παράδοση της χώρας στο Μνημόνιο. Από τον ΟΠΑΠ ζούσε το διαπλεκόμενο με την εξουσία  παρακράτος της μεταπολίτευσης: το πολιτικό, το επιχειρηματικό, το μηντιακό αλλά και ένα σκασμό σύλλογοι-συμμορίες της περιφέρειας.

Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι ο ΟΠΑΠ, δεκαετίες τώρα, ήταν άθελά και εν αγνοία του και χορηγός-κι αυτό θα αποδειχθεί σύντομα-στην διακίνηση ναρκωτικών μέσα από οργανωμένους «οπαδούς» των ομάδων.

Μέσα από αυτόν εδώ τον Ναό του Εγκλήματος συγκεκριμένες φαμίλιες της χώρας «κέρδιζαν» ακόμη και στημένα δελτία του προπό αλλά και του στοιχήματος δευτερόλεπτα «πριν» κλείσει ο χρόνος κατάθεσης.

Σε λίγο στον ΟΠΑΠ μπαίνει επικεφαλής Τσέχος τεχνοκράτης με εμπειρία στο παιγνίδι. Το μαγαζί άλλαξε χέρια. Ανήκει πλέον σε πολυεθνικό όμιλο που γνωρίζει το σπορ από όλες τις πλευρές του.

Μέσα από την πώληση του ΟΠΑΠ περνάει η αλλαγή της Ελλάδας. Μια χώρα που για πάνω από μισό αιώνα παρέμεινε αιχμάλωτη στο έλεος μιας συγκεκριμένης κλίκας συμφερόντων, η οποία είχε στον έλεγχό της κλειδιά του Περιστερίου.

Εκείνη αποφάσιζε ακόμη και για ποιοί θα εκλεγούν βουλευτές στην περιφέρεια μια και χρηματοδοτούσε εκστρατείες ανθρώπων που θεωρούσε ή που είχαν δώσει όρκους πίστης στην ομάδα. Μέσω του ΟΠΑΠ ελέγχονταν ασφυκτικά η πολιτική και μηντιακή ζωή της χώρας.

Τα τελευταία χρόνια ο ΟΠΑΠ και οι τράπεζες (με τα δάνεια και την διαφήμιση οι δεύτερες) στήριζαν το μηντιακό σύστημα. Κι αν οι τράπεζες που ως τώρα ήταν ιδιωτικές είχαν κάθε δικαίωμα να αποφασίζουν σε ποιους νεόκοπους αλλά και «παραδοσιακούς» μηντιάρχες θα δώσουν τα ωραία τους εκατομμύρια ευρώ δάνεια (και διαφήμιση), δεν συνέβαινε το ίδιο με τον ΟΠΑΠ. Το μαγαζί του Περιστερίου είχε την εξής ιδιομορφία:Ήταν μεν κρατικό αλλά τα κλειδιά του ταμείου βρισκόταν τόσο σε ιδιώτες -που μόνο κονόμαγαν χωρίς να βάζουν μία- αλλά και στις εκάστοτε κυβερνήσεις. Από την συγεκριμένηδυαρχία προέκυπτε κάθε χρόνο η λίστα των χορηγιών και των διαφημίσεων η οποία εκτός από τους έντιμους αποδέκτες των χορηγιών και της διαφήμισης περιελάμβανε όλα σχεδόν τα ονόματα του ποινικού μητρώου της Ασφάλειας αλλά και ακόμη περισσότερα-ανάμεσά τους και φυγόδικους που δεν έχουν συλληφθεί.

Ιδιαίτερο ρόλο στη ροή του χρήματος έπαιζαν και οι κατά καιρούς νομικοί σύμβουλοι του Οργανισμού για τους οποίους η EMMA DELTA οργανώνει ειδικούς φακέλους με προορισμό την Δικαιοσύνη.

Ακόμη και να ήθελε ο όποιος Μελισσανίδης να συνεχίσει το ίδιο delivery χρήματος αυτό πλέον είναι αδύνατο.

Ως εκ τούτου μηντιάρχες, σύλλογοι, μαφιόζοι, πολιτικάντηδες, βλαχοδήμαρχοι και πάσης φύσεως εκβιαστές και συμμορίες που περίμεναν να ζήσουν από τον ΟΠΑΠ (ή να αποπληρώσουν τα δάνειά τους) θα πρέπει να αναζητήσουν αλλού την κότα με τα χρυσά αυγά...

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΜΑΣ: ΓΡΑΜΜΑΤΟΣΗΜΑ ΚΑΙ ΧΑΡΤΕΣ ΤΗΣ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑΣ

http://olympia.gr/2013/09/13/%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%BC%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%B1%CF%83-%CE%B3%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%83%CE%B7%CE%BC/

Από την Σοφία

Στην ανάρτηση για την Μακεδονία μπορείτε να προσθέσετε κι αυτήν την εικόνα από γραμματόσημα της Γιουγκοσλαβίας αναρτημένα στο μπλογκ history of Macedonia, όπου η νότιος επαρχία της Γιουγκοσλαβίας που συνορεύει με την Ελλάδα ονομάζεται επισήμως ΒΑΡΝΤΑΡΣΚΑ!

Και γιουγκοσλαβικοί χάρτες του 1939 (από την ιστοσελίδα history of Macedonia) που δείχνουν την επαρχία Βαρντάρσκα με το πραγματικό της όνομα.

Κι άλλος ένας που λέει διοικητικός χάρτης των περιοχών της γιουγκοσλαβίας κατά τα έτη 1929-1939, όπου γράφει ξεκάθαρα Βαρντάρσκα Μπανόβινα

About these ads

Ti τρέχει με τον Σωτηρακόπουλο και τον NovaΣπορ FM;

http://zoornalistas.blogspot.gr/2013/09/ti-nova-fm.html

Οριστική αλλαγή σελίδας φαίνεται ότι δρομολογείται στον αθλητικό ραδιοφωνικό σταθμό NovaΣπορ FM. Η μη συμμετοχή του εκ των ιδρυτών Χρήστου Σωτηρακόπουλου στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου ύψους "μόλις" 220.000 ευρώ, σήμανε ουσιαστικά την αποστασιοποίηση του δημοσιογράφου από το κέντρο αποφάσεων.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος εξέφρασε έντονες διαφωνίες για το νέο πρόγραμμα του σταθμού και πλέον το πάνω χέρι, σύμφωνα με τους γνωρίζοντες, αποκτά ο κ. Δήμας, εκ των "κεφαλών" του ομίλου Sportday που εδρεύει στην Καλλιθέα.
Αυτό που μένει να δούμε είναι αν οι κάθετες διαφωνίες του γνωστού δημοσιογράφου με τους.. υπόλοιπους της διοίκησης έχουν σχέση με τις επαφές που φημολογούνται ότι έχει αρχίσει ο αρθρογράφος εδώ και λίγες μέρες με το συγκρότημα Μπόμπολα για το αθλητικό ραδιόφωνο του Sentra FM.

Αντζελα Νικολαϊδου / newpost

"Ο ΚΑΡΟΛΟΣ ΚΟΥΝ ΚΑΙ Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ" - του Οδυσσέα Ελύτη (1959)

http://www.theatro-technis.gr/SimplePage.aspx?Id=16

      Ο Andre Breton υποστήριζε κάποτε, ότι αν μπορούσαμε να κάνουμε μιαν αφαίρεση από τη ζωή μας των στοιχείων που επαναλαμβάνονται ομοιότυπα κάθε μέρα και που δεν έχουν καμιά άλλη σημασία, δηλαδή αν αφαιρούσαμε τις σκηνές όπου τρώμε, όπου ντυνόμαστε, όπου συναλλασσόμαστε με τους άλλους, και συγκολλούσαμε απλά και μόνο τις υπόλοιπες, θα βλέπαμε την ίδια αυτή ζωή που θεωρούσαμε μονότονη, να αποκτά την προοπτική του ονείρου, και θα ανακαλύπταμε, καταγοητευμένοι, τις μυστηριακές σχέσεις που διέπουνε τη συνέχισή της μέσα στον κόσμο. Με έναν τρόπο ανάλογο, θα έλεγα ότι αν μπορούσε να δει κανείς την εποχή μας στη βαθύτερη ουσία της, αν αγνοούσε τα χαρακτηριστικά που συγκροτούν την πρόσοψή της και κρατούσε μονάχα τις δραματικές της στιγμές και τον διαλογικό της χαρακτήρα, θα βρισκότανε μπροστά σε ένα παράξενο έργο που η σφραγίδα της σκηνοθεσίας του θα είχε παράξενη ομοιότητα με τη σφραγίδα της σκηνοθεσίας του Καρόλου Κουν. Με αυτό δεν θέλω να πω ότι ο Θεός του ΧΧου αιώνα είναι μαθητής του Κουν, αλλά ότι ο Κουν, ασφαλώς είναι μαθητής του Θεού (θα έπρεπε ίσως να πω του Δαίμονα) των ημερών μας.

      Η ζωή, ο κόσμος, οι σχέσεις των ανθρώπων οι φανερές και οι κρυφές, οι κρυφές προ πάντων, δεν υπάρχουν γι αυτόν παρά για να οργανωθούν στο ποσοστό που χρειάζεται, ώστε να ξεφύγει το φαινόμενο της ζωής από την ψυχρή παράταξη άψυχων εικόνων και να μεταβληθεί σε όνειρο και σε θαύμα. Ότι είναι οι λέξεις για τον ποιητή ή τα χρώματα για τον ζωγράφο, είναι γι αυτόν το καθημερινό, σκόρπιο υλικό της εκφραστικής των ανθρώπων. Οι κινήσεις, οι σιωπές, οι φωτισμοί, ο τόνος της φωνής και χίλια δυο άλλα, που για μας περνούν απαρατήρητα, είναι τα υλικά που του αρκούν για να ανεβάσει την πραγματικότητα στο αυθεντικό της επίπεδο, που είναι το επίπεδο της ψυχής. Τι είναι αλήθεια; Τι δεν είναι; Τι θέλει αυτή η γυναίκα που μας κοιτάζει από αντίκρυ με τα σκοτεινά και δακρυσμένα μάτια της; Αυτός ο χτύπος, έξω στο δρόμο, άραγε να σήμανε για μας; Για τη μοίρα μας; Αύριο, μεθαύριο, θα είμαστε ακόμα εδώ ή μακριά - πολύ μακριά; Θεέ μου, τι απίθανες ιστορίες κείτονται αποκοιμισμένες πίσω από αυτά τα χλωμά, κέρινα πρόσωπα των νυχτερινών λεωφορείων... Ω, ναι, μια άλλη ζωή παίζεται μέσα σε τούτη. Σαν σκοτεινή τεθλασμένη διατρέχει τις ημέρες μας, που και όταν ο ήλιος τις φωτίσει, παρατείνουν ένα σκοτάδι με πολλαπλές αποχρώσεις.

      Οι άνθρωποι μίλησαν πολύ με τα πιστόλια, και αυτό, οι άξιοι δραματικοί συγγραφείς του καιρού μας το υπονοήσανε, ακόμη και όταν έβαλαν στα χείλη των ηρωίδων τους λόγια λατρείας και τρυφερότητας. Ο Κάρολος Κουν έθεσε την ευαισθησία του στην υπηρεσία της δεύτερης αυτής ζωής των έργων, που κλείνεται δυνάμει μέσα στην πρώτη. Και αυτή ζήτησε να ζωντανέψει μέσα στο στενό κύκλο της σκηνής του, που - πρέπει να το ομολογήσουμε - λειτούργησε σαν πελώριος συγκεντρωτικός φακός στα χέρια του. Σήμερα, όπως και πριν από εικοσιπέντε χρόνια, νέοι, με γυαλιστερό μαλλί και συλλογισμένα πρόσωπα τον ακολουθούνε. Ανάμεσά τους, ο ίδιος. Αυτός που τους εμπνέει, προχωρεί ανέπαφος από τη σκόνη του χρόνου, στο πρώτο σκαλοπάτι των αναζητήσεων και των προβληματισμών, με την αίγλη της νεότητας και του πάθους.

      Μια μέρα, όταν εμείς περάσουμε, στους διαδρόμους και στα παρασκήνια των θεάτρων θα μιλούνε για την «εποχή του Κουν». Οι ιστορικοί θα τον τοποθετήσουνε, και δίκαια, στον αστερισμό που ανέτειλε για τον ελληνικό ορίζοντα, κάπου γύρω στα 1935, και που είχε σαν αποτέλεσμα να σημάνει βαθιές ανανεωτικές μετατοπίσεις σε όλους τους τομείς. Ήταν η στιγμή που η πεζογραφία πέρασε με μεγάλα βήματα από τους κάμπους και τα βουνά στις αστικές πολιτείες, κι από τον έναν άνθρωπο στις ομάδες των ανθρώπων με τα πολύπλοκα ψυχολογικά συμπλέγματα. Η στιγμή που η ζωγραφική εγκατέλειψε τις εικονιστικές ακολασίες για να περιοριστεί στην πλαστική ουσία των μορφών και να την εμβαθύνει. Και που η ποίηση με μια της χειρονομία, έβαλε τέρμα οριστικό στη φωνασκία και στην ωραιοπάθεια.

      Ο χαμηλός τόνος και η συνειρμική του ονείρου που πρώτη αυτή εδίδαξε, πέρασε σχεδόν ταυτόχρονα στη δραματική έκφραση με πρωταγωνιστή και φορέα της τον ιδρυτή του «Θεάτρου Τέχνης» και της ομώνυμης δραματικής του Σχολής. Τα στελέχη της, οι νέοι που θα έχουν αποφοιτήσει ως τότε, όποιο δρόμο κι αν έχουνε πάρει, θα κρατούνε, φαντάζομαι στην ανάμνησή τους πέρα από αυτά τα ιστορικά και χρήσιμα, κάτι άλλο, πιο πολύτιμο ακόμη: την παροιμιώδη, την φανατική προσήλωση του Δασκάλου τους στο αυστηρό νόημα της Τέχνης. Θα τον βλέπουν, ακόμη και σε έναν άλλο κόσμο, εκεί όπου το πάθος έξω από τον χρόνο εξακολουθεί να πραγματοποιείται επ’ άπειρον, καθισμένο μπροστά σε ένα τασάκι φορτωμένο αποτσίγαρα, να παρατά ξαφνικά το μεγάλο φλιτζάνι με το διπλό καφέ του, και να πετάγεται όρθιος, κάτω από τους σαρανταπέντε προβολείς της σκηνής του, για να διορθώσει σε έναν ασήμαντο ηθοποιό μιαν ασήμαντη χειρονομία, με την ιερή αγανάκτηση εκείνου που ξέρει ότι κι αυτό το ελάχιστο ακόμη, είναι ικανό να ανατρέψει την ιδανική τάξη και τη συγκλονιστική ομορφιά του οράματός του.

Οδυσσέας Ελύτης, 1959

Το αρχαίο δράμα – Κάρολος Κουν (13 Σεπτεμβρίου 1908 - 1987)

http://feltor.wordpress.com/2013/09/13/412/

ἀπὸ τὸν/τὴν Γιάννης Φαίλτωρ

Εμείς οι Έλληνες, σαν άμεσοι κληρονόμοι του Αρχαίου Ελληνικού Θεάτρου, έχουμε μεγάλα πλεονεκτήματα που μας προσφέρονται για την ερμηνεία του, έχουμε όμως να αντιμετωπίσουμε και σοβαρούς κινδύνους. Κινδύνους, γιατί χρειάζεται μεγάλη προσοχή και γνώση της Ελλάδας για να μην παρασυρθούμε σε σκηνοθετικά ευρήματα, θεμιτά για οποιονδήποτε ξένο, αταίριαχτα όμως προς την Ελληνική πραγματικότητα. Και ακόμη, να μην περιορισθούμε από δειλία ή σχολαστικισμό και από κακώς εννοούμενο σεβασμό, σε μίαν άψυχη μουσειακή αναπαράσταση της εξωτερικής μορφής του Αρχαίου Θεάτρου. Μεγάλα πλεονεκτήματα πάλι, γιατί έλαχε να ζούμε στον ίδιο τόπο που ζούσαν και οι Αρχαίοι. Αυτό μας επιτρέπει να αντλήσουμε από τις ίδιες πηγές που αντλούσαν και εκείνοι και να αξιοποιήσουμε όλα όσα εδημιούργησε η Ελληνική παράδοση έκτοτε.

Όσοι αιώνες κι αν έχουν περάσει, όσο κι αν παραδεχτούμε τις αλλοιώσεις που υπέστη η φυλή μας μέσα στο πέρασμα του χρόνου, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε πως ζούμε κάτω από τον ίδιο ουρανό, πως μας φωτίζει ο ίδιος ήλιος, πως μας θρέφει το ίδιο χώμα. Ίδιες είναι οι γεωλογικές και καιρικές συνθήκες που επηρεάζουν και διαμορφώνουν την καθημερινή ζωή και σκέψη. Ίδιες οι ακρογιαλιές και η μακρινή γραμμή του ορίζονται όπου ενώνονται ο ουρανός και η θάλασσα, ίδιες οι πέτρες και τα ηλιοκαμένα βουνά, τα ατέλειωτα δειλινά, οι μέρες κι οι νύχτες, και πάνω από όλα πολύ ψηλά ο ουρανός, στέρεος και καθαρός.

Οι μορφές που πλάθει η σκέψη μας σήμερα και τα συναισθήματά μας, αναγκαστικά αντλούν σχήμα και χρώμα από την ίδια τη φύση που αγκάλιαζε και τους Αρχαίους προγόνους μας. Ο βοσκός, πριν ακόμη βγει ο ήλιος, τις ίδιες πέτρες και τα ίδια μονοπάτια θα ακολουθήσει για να οδηγήσει τα πρόβατά του στα βοσκοτόπια. Ο ψαράς στα ίδια βράχια θα χτυπήσει το χταπόδι. Οι μικροπωλητές με τα κοφίνια τους θα ψάξουν το ίδιο να βρούνε σκιά για να προστατέψουν τα ζώα και το εμπόρευμά τους από τον καυτερό ήλιο του μεσημεριού. Στο Ελληνικό χωριό, στο Ελληνικό νησί και γενικά στην ύπαιθρο όπου δεν έχει ακόμη εισχωρήσει ο μηχανικός πολιτισμός του αιώνα μας και όπου ο άνθρωπος ζει και μοχθεί σε άμεση επαφή με τη φύση, οι ρυθμοί της ζωής, τα σχήματα, ακόμη και οι ήχοι, πρέπει να παρουσιάζουν καταπληκτική ομοιότητα με τους ρυθμούς και τα σχήματα και τους ήχους που αποτύπωσε στην ιστορία η ζωή της Αρχαίας Ελλάδας.

Έτσι εμείς οι νεώτεροι Έλληνες, έχουμε το μεγάλο προνόμιο να μπορούμε να ζούμε και να ξεχωρίζουμε, μέρα με τη μέρα, τις μορφές, τα σχήματα, τους ρυθμούς, τους ήχους, λίγο πολύ όπως τα ζούσε και τα ξεχώριζε ο απλός Αρχαίος Έλληνας, όπως τα ζούσε και τα ξεχώριζε ο Όμηρος, ο Αισχύλος, ο Σοφοκλής, ο Ευριπίδης, ο Αριστοφάνης, καθώς οι μέρες κυλούσαν, άλλοτε πλούσιες σε γεγονότα κι άλλοτε λιτές, άλλοτε στενάχωρες κι άλλοτε ειρηνεμένες, ενώ ο νους και η ψυχή τους έπλαθαν το έργο τους. Γι αυτό, αν θέλουμε να ερμηνεύσουμε το θέατρό τους δημιουργικά, ας πλησιάσουμε κι ας ξεχωρίσουμε όλα αυτά που εισχώρησαν συνειδητά ή υποσυνείδητα στην ψυχή τους, ας γνωρίσουμε τα μεγάλα μυστικά που τους απεκάλυψε η φύση, ο ουρανός, η θάλασσα, η πέτρα, ο ήλιος, κι άνθρωπος σε αυτόν τον βράχο κάτω από αυτόν τον ήλιο.

Αυτά τα ζωντανά στοιχεία που υπάρχουν και σήμερα γύρω μας στον τόπο αυτό, θα μας βοηθήσουν να γνωρίσουμε και να νοιώσουμε τη σκέψη και την ποίηση μέσα στο έργο τους, πολύ περισσότερο από όλες τις περισπούδαστες και σοφές γνώσεις και ιστορικές μελέτες για την εξωτερική μορφή της αρχαίας παράστασης. Ο κόθορνος, η μάσκα, το ικρίωμα, η ορχήστρα, το αν εκινείτο ο χορός ομαδικά, το πως τραγουδούσε, το πως χόρευε, είναι γνώσεις ιστορικές, κάποτε χρήσιμες, συχνότερα όμως απλώς αρχαιολογικές και μουσειακές. Έχουν την ίδια αξία σαν γνώσεις όση θα έχουν για τους ανθρώπους που θα ζούνε ύστερα από χίλια χρόνια, οι πληροφορίες για τη βελούδινη αυλαία μας, για το κυκλόραμα και τον προβολέα, την περούκα, την κινηματογραφική προβολή στο θέατρο, την ομαδική απαγγελία, και την μουσική σαν υπογράμμιση της δράσης.

Και όμως θα φαινόταν σήμερα ακατανόητο αν υποστήριζε κανείς πως αυτά τα συμβατικά σκηνικά μέσα, οι εξωτερικές αυτές μορφές και εκδηλώσεις, αποτελούν την ουσία ή και αναπόσπαστο μέρος ενός έργου του Λόρκα, του Μπρεχτ, του Πιραντέλλο, του Έλιοτ ή οποιουδήποτε μεγάλου ποιητή του αιώνα μας. Μπορεί βέβαια οι γνώσεις αυτές να σταθούν χρήσιμες για μία ιστορική αναπαράσταση του αρχαίου θεάτρου, ή μπορεί να βοηθήσουν ακόμα το σκηνοθέτη να ξεκινήσει και να προσανατολιστεί προς νέες παραπλήσιες λύσεις, που να προσαρμόζονται στο θεατρικό χώρο της εποχής του. Μπορεί – κι αυτό συμβαίνει συχνότερα – να απομακρύνουν το θεατή από τον πραγματικό παλμό του έργου και να σταθούν εμπόδιο στο να τον κατακτήσει το αρχαίο δράμα σαν θέατρο.

Έχω τη γνώμη πως αν ο Αισχύλος, ο Σοφοκλής, ή ο Ευριπίδης, ερμήνευαν σήμερα ένα από τα έργα τους, θα υπολόγιζαν οπωσδήποτε το σύγχρονο θέατρο, τις σύγχρονες σκηνικές συνθήκες και την ψυχοσύνθεση του σύγχρονου θεατή, σε ότι αφορά τη θεατρική σύμβαση και την αρτιότερη ερμηνεία του έργου τους, χωρίς να σταθούν σε φόρμες λιγότερο εξυπηρετικές σήμερα ή και συχνά νεκρές.

Αν η καθαρή και λιτή εκδήλωση της σκέψης είναι μία από τις πολλές αρετές των Αρχαίων Ελλήνων, αυτό δεν σημαίνει πως υπάρχει ένα και μόνο σχήμα για την έκφραση αυτή. Και ούτε η απλότητα εμφανίζεται με ένα και μόνο χιτώνα. Και ούτε το πάθος κρούει μία και μόνη χορδή. Ας ψάξουμε γύρω μας εμείς που ζούμε εδώ, στον ίδιο αυτό τόπο, και θα ανακαλύψουμε χίλιους άλλους τρόπους, ανάλογους με αυτούς που ξεχώρισαν οι Αρχαίοι, για να παρουσιάσουμε στο σύγχρονο θεατή, συγχρονισμένο, το θέατρο που έγραψαν χωρίς να τους προδώσουμε.

Κι εδώ παρουσιάζονται οι κίνδυνοι που έχει να αντιμετωπίσει ο Έλληνας ερμηνευτής του Αρχαίου Ελληνικού Θεάτρου. Ένας ξένος, ο Γερμανός, ο Γάλλος, ο Αμερικανός, δεν έχει άλλη υποχρέωση παρά να νοιώσει και να εμπνευσθεί από το αρχαίο κείμενο και να παρουσιάσει το έργο θεατρικά και ζωντανά, αφού το προσαρμόσει στις απαιτήσεις του σύγχρονου θεατή. Για μας όμως τους Έλληνες επιβάλλεται πριν από όλα να φυλαχτούμε από τις ξένες σκηνοθετικές επιδράσεις και να αποφύγουμε τις ξένες ερμηνείες, έστω κι αν προέρχονται από χώρες θεατρικά πιο προηγμένες από τη δική μας, χώρες που έχουν πιο μακροχρόνια σύγχρονη θεατρική παράδοση. Γιατί όσο και αν τα μεγάλα συναισθήματα είναι πανανθρώπινα, όσο κι αν ο ανθρώπινος οργανισμός αντιδρά όμοια σε όλα τα γεωγραφικά πλάτη, ωστόσο η εξωτερίκευση διαφέρει. Αλλιώς απεικονίζεται η μεγαλοπρέπεια και το δέος στην Ανατολή κι αλλιώς στη Δύση, αλλιώς θα ηχήσει η κραυγή της συμφοράς στον Ισημερινό κι αλλιώς στις στέπες.

Την Ελλάδα που υπάρχει σήμερα πρέπει να κλείσουμε μέσα μας εμείς οι Έλληνες για να γνωρίσουμε τους Αρχαίους μας ποιητές. Ας συνειδητοποιήσουμε λοιπόν και ας αγαπήσουμε όλα όσα μας προσφέρει η σημερινή Ελληνική πραγματικότητα σε σχήμα, ρυθμό, χρώμα και ήχο, τον ψυχικό και πνευματικό πλούτο, όλα όσα περισώζονται και υπάρχουν ζωντανά γύρω μας από τον καιρό των Αρχαίων. Ας στραφούμε στις απλές φυσικές αλήθειες που άγγιξαν την ψυχή τους και έπλασαν τη σκέψη τους και έδωσαν ποίηση και νόημα αιώνιο στο στίχο τους. Η Ελλάδα που υπάρχει σήμερα, θα οδηγήσει εμάς τους Έλληνες να αποφύγουμε ότι νεκρό στην εξωτερική μορφή του Αρχαίου Θεάτρου και να παρουσιάσουμε ελεύθερα, σκηνικά και σκηνοθετικά, προσαρμοσμένο στο θεατρικό χώρο και τις απαιτήσεις του θεατή της εποχής μας, ένα έργο που γράφτηκε πριν από δύο χιλιάδες χρόνια και που παραμένει στην ουσία του ζωντανό.

Κάρολος Κουν

Ομιλία στη Διεθνή Διάσκεψη Θεάτρου στο Ηρώδειο, 4.7.1957

Θέατρο Τέχνης

ΒΟΜΒΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΣΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ: Η ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΩΝ ΙΜΙΩΝ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΙΖΕΣ!

http://olympia.gr/2013/09/13/%CE%B2%CE%BF%CE%BC%CE%B2%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CF%83-%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%B3%CE%B7%CF%83-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CF%84/

ΑΝΟΙΞΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΑ ΣΤΟΜΑΤΑ! ΚΑΛΕΣΤΕ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΟΥ ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ ΝΑ ΑΠΟΛΟΓΗΘΕΙ!

Την δήλωση – βόμβα με ξεκάθαρους αποδέκτες την έκανε ο ο πρώτος εκ των συνηγόρων του Δημοσίου, Διονύσης Κολοβός: «Το 1996, μετά τα Ίμια, ελήφθη απόφαση του ΚΥΣΕΑ για εξοπλιστικά προγράμματα σε εξωπραγματικό πόσο …”

Αναφορά σε «άγνωστους δράστες» και σε χρηματικά ποσά που «είναι σπαρμένα σε πολλές γωνιές της γης», έκαναν στις αγορεύσεις τους ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων οι συνήγοροι Πολιτικής Αγωγής στη δίκη για την υπόθεση Τσοχατζόπουλου.

Οι κατασκευαστές και οι μεσάζοντες οργανώνονται και καταφέρνουν να φτάσουν στον ΥΕΘΑ, τον πανίσχυρο τότε Άκη Τσοχατζόπουλο! Δηλαδή ο Κώστας Σημίτης που τον διόρισε, έπαιξε το παιχνίδι των μιζαδόρων!

Γι’ αυτό ο Τσοχατζόπουλος επιμένει στην κλήση του ΚΥΣΕΑ του Σημίτη, του Παγκάλου, του Παπανδρέου, του Παπαντωνίου κλπ, ώστε να καταθέσει!

Εδώ λοιπόν δεν υπάρχουν περιθώρια για παρερμηνείες. Αυτοί που πρόδωσαν τα Ίμια ακρωτηριάζοντας απόλυτα την στρατιωτική ηγεσία εκείνο το βράδυ, ξαφνικά ανακάλυψαν ότι υπάρχει στρατός; Όχι βέβαια… Αντίθετα, βρήκαν την ευκαιρία να πλουτίσουν μετά την τραγωδία που οι ίδιοι προκάλεσαν. Τα “εξοπλιστικά” ήταν το πεδίο της μίζας, την ίδια στιγμή που ο επίορκος Σημίτης έστελνε τον αρχηγό της ΕΥΠ, ναύαρχο Βασιλικόπουλο να μιλήσει με τον …Μαντέλη τη νύχτα της ντροπής!  Η δήλωση του συνηγόρου έχει μόνο μία ερμηνεία: Η συμμορία των Ιμίων, ενδέχεται να μοιράστηκε τις μίζες των εξοπλιστικών.

Εδώ ως απαραίτητο συμπλήρωμα είναι η αποκάλυψη του Ολυμπία για το επίμαχο ΚΥΣΕΑ που υπέγραψε την σύμβαση της ντροπής: ΙΔΟΥ ΤΟ ΚΥΣΕΑ ΠΟΥ ΥΠΕΓΡΑΨΕ ΓΙΑ ΤΑ ΥΠΟΒΡΥΧΙΑ. ΠΑΓΚΑΛΟΣ, ΣΗΜΙΤΗΣ, ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ κλπ. Λέτε να τους παρέσυρε ο δαιμόνιος Άκης; Βρε τα καημένα…

Οι εκπρόσωποι του Δημοσίου, παρά τις σφοδρές αντιδράσεις του πρώην υπουργού, υποστήριξαν ότι για τα εξοπλιστικά προγράμματα του υπουργείου Εθνικής Άμυνας δόθηκαν πάρα πολλά χρήματα ως δώρα για «πολυτελή διαβίωση» του Άκη Τσοχατζόπουλου.

Όπως ανέφερε ο πρώτος εκ των συνηγόρων του Δημοσίου, Διονύσης Κολοβός: «Το 1996, μετά τα Ίμια, ελήφθη απόφαση του ΚΥΣΕΑ για εξοπλιστικά προγράμματα σε εξωπραγματικό πόσο …Οι κατασκευαστές και οι μεσάζοντες οργανώνονται και καταφέρνουν να φτάσουν στον ΥΕΘΑ, τον πανίσχυρο τότε Άκη Τσοχατζόπουλο».

Ο συνήγορος, κάνοντας εκτενή αναφορά στον τρόπο προώθησης των προγραμμάτων αυτών, τόνισε πως εκείνη την περίοδο «όλοι πίστευαν ότι θα παραμείνουν ανεξιχνίαστα όλα αυτά», αλλά «οι επιτήδειοι δεν υπολόγισαν τον νόμο για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος που τους περίμενε στη γωνία».

Η δεύτερη εκ των συνηγόρων Πολιτικής Αγωγής, Aργυρία Φανουράκη, επικαλούμενη έγγραφα της δικογραφίας, μίλησε για τα τεράστια ποσά που δόθηκαν ως «μίζες» τα οποία έφθαναν στον πρώην υπουργό «ακόμα και μέσα σε βαλίτσες».

Η συνήγορος συμπεριέλαβε δε, εκτός του πρώην υπουργού και των οικείων του, και τον Νίκο Ζήγρα και την οικογένειά του στους «πολυτελώς διαβιούντες» με το αμέτρητο παράνομο χρήμα. Κατά την άποψη της εκπροσώπου του Δημοσίου, υπάρχουν και άλλα χρήματα που σχετίζονται με δωροδοκίες για την αγορά όπλων. «Ποιος έχει αυτά τα λεφτά; Γιατί δεν μας λέει κανείς και όλοι σφυρίζουν αδιάφορα;» αναρωτήθηκε η δικηγόρος.

Η σημερινή διαδικασία θα κλείσει με την ολοκλήρωση των αγορεύσεων της Πολιτικής Αγωγής.

ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΑ ΤΟΠΙΑ: ΔΕΙΤΕ 30 ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΑΣ!

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2013/09/30.html

ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ:

ΠΗΓΗ.