Τετάρτη 3 Απριλίου 2013

Υπονομεύοντας την δημοσιογραφία και τη χώρα


http://www.kourdistoportocali.com/articles/19868.htm

Από τον Βασίλη Μπόνιο




Η δουλειά μας είναι τα μπετά και τα μελάνια…”,συνήθιζε να λέει οΓιώργος Μπόμπολας,μεγαλοκατασκευαστής και μεγαλομηντιάρχης, από αυτούς που τα διεθνή ΜΜΕ αποκαλούν Έλληνες ολιγάρχες. Ο Μπόμπολας στα μπετά είχε την τύχη και την έμπνευση να συμπορευθεί με τον Δημήτρη Κούτρα, έναν άνθρωπο παθιασμένο, οραματιστή, εμπνευσμένο-των αλωνιών και των σαλονιών, που λέμε. Ο Κούτρας είχε τον τρόπο του να χορεύει τσάμικο με τον Σουφλιά αλλά και να παθιάζεται (παρέα με τον Πέτρο Στρατουδάκη, σαν σύγχρονοι χρυσοθήρες), με το χρυσό της Χαλκιδικής.
Από τότε που έφυγε από τη ζωή ο Αλέξανδρος Φιλιππόπουλος-με τον οποίο ο Μπόμπολας είχε κάνει την μεγάλη εκδοτική επιτυχία του “Έθνους”- η οικογένεια Μπόμπολα δεν κατάφερε η δεν επεδίωξε να βρει αντικαταστάτη του. Ο Φιλιππόπουλοςώσπου ν' αρχίσει η περιπέτεια της υγείας του δεν επέτρεπε παρεμβάσεις στην δουλειά του. 
Είχε συμφωνήσει με τον Μπόμπολα να έχει εν λευκώ την εφημερίδα, εκτός από το ΠΕΧΩΔΕ. Ο συντάκτης του συγκεκριμένου υπουργείου έδινε παραδοσιακά απευθείας αναφορά στον Γιώργο Μπόμπολα. Ως εδώ καλά. Άλλωστε ο Μπόμπολας, όπως και κάθε επιχειρηματίας, φρόντιζε να πηγαίνουν καλά οι δουλειές του. Και είναι αλήθεια ότι από την κατασκευαστική εταιρεία του έχει φάει πολύς κόσμος ψωμί. 
Τα στελέχη της  ξεχώριζαν τόσο για τις σπουδές τους (οι πιο πολλοί βρίσκονταν ανέκαθεν ιδεολογικά κοντά στο ΚΚΕ), όσο και για την προσήλωσή τους στην εταιρεία-δεν θυμάμαι να έχουν γίνει μεγάλες απεργίες στον ΑΚΤΩΡΑ, ούτε να βγαίνουν προς τα έξω παράπονα για την εργοδοσία εκτός από τις περιόδους που είχαν σταματήσει τα έργα και κάποιοι από τους εργαζόμενους μοιραία έχαναν την δουλειά τους.
Πως τα κατάφερε όμως ο Γιώργος Μπόμπολας, καπετάνιος μιας κατασκευαστικής με δουλειές στις άκρες του πλανήτη, να του κατουράει τον τοίχο του  Μega, o  Παπάς της «Χρυσής Αυγής»;
Φταίει ο Δένδιας που δεν του διέθεσε έναν στρατό από Ράμπο, ώστε να κρατάνε μακριά τους Χρυσαυγίτες και τους πάσης φύσεως αγανακτισμένους; Ποιος φταίει που αυτός, ο πετυχημένος μεγαλοκατασκευαστής που υπήρξε στενός φίλος ιστορικών πολιτικών προσώπων όπως ο Ανδρέας, ο Σημίτης, ο Σουφλιάς, ο Λαλιώτης, ο Σιούφας, ο Τσοχατζόπουλος, ο Παπαντωνίου, ο Κατσιφάρας,  κατέληξε σήμερα να του κατουράνε το τοίχο; Είναι το θράσος του Χρυσαυγίτη Παπά (που πούλαγε στρώματα  Cocomat  στα Γιάννενα), η συμβαίνει κάτι άλλο εδώ;
Μήπως ο Μπόμπολας (ο Βαρδινογιάννης και ο Ψυχάρης) άφησαν ανυπεράσπιστο το κανάλι τους; Μήπως στην τελική ποτέ δεν επένδυσαν με σοβαρότητα στην τηλεόραση, όπως έκαναν με τις άλλες δουλειές τους; Νοιάστηκε κανείς, από τους 3 ιδιοκτήτες του πολυδανεισμένου καναλιού, για το κύρος και την αξιοπιστία τουMega; Πως υπερασπίστηκαν διαχρονικά την δημόσια συχνότητα που τους παρείχαν οι κυβερνήσεις πάνω στην οποία έστησαν το Mega
Έχουν αναρωτηθεί οι ιδιοκτήτες του καναλιού, εάν υπάρχει μεγαλύτερο και πιο ασφαλές τείχος προστασίας-από τους πάσης φύσεως Παπάδες- από το κύρος που μόνο η δημοσιογραφία μπορεί να προσδώσει σε ένα δημοσιογραφικό μέσο; Αντί να χτίσουν μεθοδικά λοιπόν πάνω στην δημοσιογραφική αξιοπιστία (όπως για παράδειγμα οι ιδιοκτήτες του Spiegel και του Stern), αντιμετώπισαν το Mega σαν παιγνίδι αναψυχής για τους ίδιους αλλά και σαν πολιορκητικό κριό στις κυβερνήσεις
Κορομηλά, Μενεγάκη, Μικρούτσικοι, Αρναούτογλου και διάφοροι άλλοι εγχώριοι αστέρες του βλαχομπαρόκ lifestyle παρήλασαν από το κανάλι πριν φτάσουμε στο «Πρωινό μου». Στην ουσία το δελτίο ειδήσεων και δυο τρεις πολιτικές εκπομπές, δεν ήταν παρά το ξεκάρφωμα σοβαροφάνειας σε ένα κανάλι που συστηματικά και συστημικά αρνήθηκε να υπερασπισθεί την έρευνα και την δημοσιογραφία. Η μόνιμη δικαιολογία για το υψηλό κόστος παραγωγής της σωστής δημοσιογραφίας δεν μπορεί να είναι άλλοθι για την περιθωριοποίηση της ερευνητικής δημοσιογραφίας από το μεγαλύτερο (παπακαλιάτειο) κανάλι της χώρας. Αυτή η πολιτική από τους ιδιοκτήτες και η απουσία μιας ισχυρής προσωπικότητας στο τιμόνι του Mega οδηγεί το κανάλι στα βράχια κουβαλώντας πάνω του ένα σκασμό από δάνεια. Το Mega, όπως είναι σήμερα, δεν διαθέτει το προφίλ να σταθεί επάξια σε όσα επιφυλάσσει η Ιστορία για την χώρα μας. Και είναι πολύ μεγάλο καράβι για να μπορέσουν να το ξεφορτωθούν από πάνω τους χωρίς χασούρα.
Ο Μπόμπολας, ο Βαρδινογιάννης και ο Ψυχάρης, ξεγύμνωσαν το κανάλι τους από την ασπίδα προστασίας του κύρους που προσφέρει η ερευνητική δημοσιογραφία και η πολυφωνία. Έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να το μετατρέψουν σε σαλόνι της Μενεγάκη και του Αρναούτογλου. Είχαν όμως αυτό το δικαίωμα οι τρεις τους; Δεν απαιτούμε από επιχειρηματίες να μετατραπούν σε σταυροφόροι της πνευματικής ανάτασης των πολιτών. Δεν έχουν όμως κανένα ηθικό αλλά και νόμιμο δικαίωμα να μετατρέπονται σε σκοταδιστές προβάλλωντας τούρκικα, σαχλά σήριαλ και συνταγές μαγειρικής. Δεν έχουν δικαίωμα να εκμεταλλεύονται την θέση ισχύος που τους δίνει το κανάλι, ώστε να ξεφορτώνουν τόνους ηλιθιοδίνης στα σπίτια των Ελλήνων.
Η συγκεκριμένη επιλογή τους είναι αυτοκαταστροφική για τους ίδιους (τους κατουράει τον τοίχο ο Παπάς) αλλά και μοιραία για τη χώρα. Σπάνια στο συγκεκριμένο κανάλι θα εμφανισθούν σοβαροί άνθρωποι (υπάρχουν τέτοιοι και στην πολιτική) οι οποίοι να μπορούν να αρθρώσουν λόγο που θα συνεπάρει, θα αφυπνίσει, θα βάλει τουλάχιστο τους προβληματισμούς της κοινωνίας στο τραπέζι.
Το πως αντιλαμβάνονται οι επιχειρηματίες την δύναμη των συχνοτήτων που τους παρέχουν οι Έλληνες πολίτες, αποκαλύπτεται δίχως προσχήματα στα προγράμματα των καναλιών τους.
Τουλάχιστο ο Κυριακού και ο ΑΝΤ1 έδωσαν από το ξεκίνημα το βουκόλ τηλεοπτικό τους στίγμα. 
Όσους Λιαρέληδες κι αν θυσιάσει η οικογένεια Κυριακού στην συνείδηση του κόσμου ο ΑΝΤ1 θα είναι πάντα το κανάλι της Ελένης Μενεγάκη. Άλλωστε ο Μίνωςγι αυτό έκανε το κανάλιΓια να το γλεντάνε οι ξανθές που κατέβηκαν με την ΚΤΕΛάδα στην Αθήνα αποφασιμένες- με τον φανατισμό μουτζαχεντίν- να κατακτήσουν το εγχώριο Μπόλιγουντ, να βγάλουν λεφτά, να γίνουν πλούσιες και διάσημες.
Αλλά είπαμε, ο Aντένας είναι συνεπής στο όραμα του ιδρυτή του. Θα παρακολουθήσουμε με ενδιαφέρον την πορεία του.
Πάμε παρακάτω: Φάληρο, ΣΚΑΙ. Εδώ ο Αλαφούζος παρουσιάζει με επιτυχία το Διχασμένο μου (δημοσιογραφικό) Κορμί. Αυτή είναι η συνταγή του ΣΚΑΙ με αποτέλεσμα οι θεατές να χτυπάνε ενέσεις. Κάτι σαν τους ταλαίπωρους βάζελους. «Κατά του Δαίμονα Εαυτού» που γράφει και ο τάφος του Τζιμ Μόρισσον. Οφιλομνημονιακός ΣΚΑΙ του Μπάμπη Παπαδημητρίου «επιτίθεται» με σφοδρότητα στον αντιμνημονιακό ΣΚΑΙ του Γιώργου Τράγκα. Το λαικίστικο  δελτίο του Νίκου Ευαγγελάτου δέρνει αλύπητα την τηλεθέαση της «σοβαρής, μετρημένης, πολύγλωσσης» Σίας Κοσιώνη. Οι κραυγές του Άδωνη Γεωργιάδη στην εκπομπή τηςΠόπης ξυπνάνε από τη χειμέρια νάρκη τα συμπαθή φίδια που ησυχάζουν στα μεταμεσονύχτια ντοκιμαντέρ του καναλιού. Το λαικό, το κίτρινο, η φτήνια μάχονται στα μαρμαρένια αλώνια του ΣΚΑΙ με την ναρκισσεύομενη διανόηση των καλεσμένων του Μπογδάνου-βλέπε Νότης Μαδιάς. Ένα κανάλι που χρόνια τώρα αναζητεί δημοσιογραφική ταυτότητα και πάνω που νομίζεις ότι την βρήκε σε αφήνει Παυλόπουλο. Κρίμα.
Τουλάχιστο ο Κουρής και ο Γιαννίκος δεν είχαν προβληματισμούς: Ζουζούνια, Βάσια Λόη, Φαίη Σκορδά, έξυπνα ντιλ με τους διαφημιστές, τους τραπεζίτες, πλάτες στο Μαξίμου και κάστινγκ στα 4 για τις παρουσιάστριες του καναλιού.
Για το χαζοΣτάρ την ξέρετε την άποψή μας. Είναι προφανές ότι και οιΒαρδινογιάννηδες έτσι αντιλαμβάνονται την τηλεοπτική συνταγή και τηνδημοσιογραφία. Όσο για τον Κοντομηνά με τόσους συμβούλους, διευθυντές, παρουσιαστές, δημοσιογράφους που έχει αλλάξει κατά καιρούς δεν τον αδικούμε. Ποιος θα μπορούσε να μείνει αλώβητος με όλο το δημοσιογραφικό συρφετό να έχει περάσει από την αυλή του;
Αυτοί είναι οι καναλάρχες μας. Κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα της νοσηρής και διαπλεκόμενης Μεταπολίτευσης η αυλαία της οποίας μας οδήγησε στα σαγόνια της Τρόικας. Καταχρεωμένοι στις τράπεζες και «χρεοκοπημένοι»-οι ίδιοι και τα κανάλια τους- στην συνείδηση των πολιτών- όπως έστρωσαν θα κοιμηθούν. Αυτή εδώ ηΚολομβιάνικη Δημοκρατία των Βαλκανίων, αλίμονο αν δεν είχε τους Καναλάρχες που της άξιζαν. Το μόνο που ευχόμαστε είναι κουράγιο στα νέα παιδιά που μεγαλώνουν σ΄αυτή εδώ την ατιμασμένη- από τους άρχοντές της- πατρίδα. Στα νέα παιδιά που παίρνουν- εν έτει 2013-τον δρόμο της ξενιτιάς. 
Εδώ μπορείτε να διαβάσετε τις ιστορίες τους για να ξεχαρμανιάστε από τους νταβατζήδες...

ΕΝΩΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΝΟΜΟΥ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ: 240 ΔΟΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΑΛΛΑΓΗ 42% ΣΕ ΥΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΟ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΗ


ΕΝΩΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΝΟΜΟΥ ΑΙΤΩΛ/ΝΙΑΣ                      

 

                                                                        ΜΕΛΟΣ του  ΙΝΚΑ/ΓΟΚΕ ΓΕΝΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ  ΕΛΛΑΔΑΣ
Κέντρο Πληροφοριών: Σ. ΤΣΙΚΝΙΑ 48 (ΤΣΑΛΔΑΡΗ )ΑΓΡΙΝΙΟ 30100
ΤΗΛ:26410 24444 FAX: 26410 21344, ΚΙΝΗΤΟ :6945 888409    Email : inka-ait@otenet.gr
Αγρίνιο, 01-4-2013

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΝΟΜΟΥ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ
ΙΝΚΑ ΓΕΝΙΚΗ ΟΜΟΣΜΠΟΝΔΙΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ


Άλλη μία σημαντική απόφαση ελληνικού δικαστηρίου, η υπ’ αριθ. 2/2013 απόφαση του Ειρηνοδικείου Αγρινίου που εκδόθηκε στις 10-01-2013 διέγραψε τα χρέη δανειολήπτη κατά 42% και συγκεκριμένα, για χρέος στις τράπεζες συνολικού ποσού 87.807,38 Ευρώ θα καταβάλει τελικά το ποσό των 51.000 Ευρώ σε 20 χρόνια με 240 μηνιαίες δόσεις ποσού 212 Ευρώ και θα απαλλαγεί κατά 32.807,38 Ευρώ. Το βασικό δε είναι ότι στον εν λόγω δανειολήπτη, ο οποίος είναι μακροχρόνια άνεργος, χορηγήθηκε απευθείας από το Δικαστήριο περίοδος χάριτος 4 ετών με μηδενικές καταβολές και ο εν λόγω δανειολήπτης θα ξεκινήσει να καταβάλει τις μηνιαίες δόσεις από την 1η-02-2017. Επιπλέον, το Δικαστήριο του διέσωσε το αυτοκίνητο που διαθέτει.
Αξίζει να επισημάνουμε ότι η συγκεκριμένη απόφαση που πέτυχε το μέλος μας μετά από κατευθύνσεις και προτροπή της Νομικού Συμβούλου, κας Σοφίας Μαγγιώρου, είναι σημαντική διότι επιβεβαιώνει την ορθότητα του Ν. 3869/2010 (Νόμος Κατσέλη).

Ο συγκεκριμένος δανειολήπτης απηλλάγη από οφειλές στις οποίες ενεχόταν είτε ως οφειλέτης είτε ως εγγυητής.

Η απόφαση αυτή είναι σημαντική διότι ο εν λόγω δανειολήπτης είναι μακροχρόνια άνεργος, μη δυνάμενος να ανεύρει εργασία λόγω του υψηλού δείκτη ανεργίας.

Οι πολίτες με αυτές τις αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων επανακτούν την αγοραστική τους δύναμη, προάγοντας την οικονομική και κοινωνική τους δραστηριότητα. Καλούμε όλους τους υπερχρεωμένους δανειολήπτες να προστρέξουν στις διατάξεις του Νόμου Κατσέλη και να είναι σίγουροι πως η ελληνική δικαιοσύνη στέκεται θεματοφύλακας των υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων.


Τρίτη 2 Απριλίου 2013

Δείτε πως τα διάφορα “μπουμπούκια” του διαδικτύου παραπληροφορούν τον κοσμάκη … μόνο και μόνο για να κερδίζει το αφεντικό τους ! - From HEIL GAP ( or mind the GAP)



From HEIL GAP ( or mind the GAP)
Απολαύστε την παραπληροφόρηση σε όλο το μεγαλείο της  :
Το ρεπορτάζ του Defencenet … http://www.triklopodia.gr/2013/04/h_1.html
…. H Ρωσία ετοιμάζεται για πόλεμο - Ο Πούτιν αυξάνει τον αριθμό των νεοσύλλεκτων. Κόκκινος συναγερμός στη Μεσόγειο! Με απλά λόγια η Ρωσία ετοιμάζεται για πόλεμο και δεν είναι τυχαίο ότι αυξάνεται καθημερινά ο αριθμός των πολεμικών σκαφών του ρωσικού στόλου που περιπολούν στην Μεσόγειο.

Μα ποιο πόλεμο ρε χαϊβάνια … ποιο ρεπορτάζ και τρίχες κατσαρές;


Τώρα  …. διαβάστε και την αλήθεια!
Χμ !!!! …. 
Και φ@τε τους … 


«ΜΟΣΧΑ, 1 Απριλίου

Στην άσκηση στη Μαύρη Θάλασσα, η οποία έληξε την Κυριακή, εμπλάκηκαν 7.000 στρατιωτικό προσωπικό, συμπεριλαμβανομένης εναέριας και ειδικών ομάδων εργασίας ταχείας ανάπτυξης, , περισσότερα από 30 πολεμικά πλοία, περίπου 250 τεθωρακισμένα οχήματα, 20 τμήματα πυροβολικού και 20 αεροσκάφη.»

ΒΕΒΑΙΑ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ … ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ... ΣΑΣ ΤΟΝ ΑΠΕΚΡΥΨΑΝ :  «Η προγραμματισμένη άσκηση ήταν η δεύτερη σε διάστημα δύο μηνών ύστερα από μια σημαντική αναδιοργάνωση της ηγεσίας ενός στρατιωτικού κατεστημένου με πεσμένο ηθικό λόγω των επίμονων στοιχείων της αχαλίνωτης διαφθοράς.»
ΚΑΙ ΑΝΤΙ ΑΥΤΟΥ ΕΓΡΑΨΑΝ ΤΙΣ ΜΠΟΥΡΔΕΣ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙ ΕΤΟΙΜΑΣΙΩΝ ΠΟΛΕΜΟΥ !
ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΞΑΝΑ ΛΟΙΠΟΝ !    ... Έτσι λοιπόν μπορεί μεν ο  Ryzhkov (ο επικεφαλής του τμήματος εφαρμογής προγραμμάτων διεθνών συνθηκών ) να πρόσθεσε ότι, σύμφωνα με το έγγραφο  Βιέννη 2011 για την οικοδόμηση μέτρων εμπιστοσύνης  και ασφάλειας , οι πολεμικές ασκήσεις  θα πρέπει να κοινοποιούνται στις άλλες χώρες του μόνο όταν συμμετέχουν τουλάχιστον 9.000 στρατιώτες στις ασκήσεις …. αλλά …  χα, χα, χα … 
Το  άρθρο όμως του ρώσικου πρακτορείου ειδήσεων " για τη στρατιωτική θητεία…"  έγραφε και κάτι άλλο : 
Χα, χα, χα .

ΜΟΣΧΑ, 1 Απριλίου - Οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις περιμένουν 153.200 κληρωτούς για στρατιωτική θητεία στην ετήσια ανοιξιάτικη στρατολόγηση, που ξεκίνησε τη Δευτέρα και θα διαρκέσει έως τις 15 Ιουλίου.
Ο στόχος της στράτευσης είναι 13.000 περισσότερα άτομα από το περασμένο φθινόπωρο.
Το Γενικό Επιτελείο ανέφερε στα μέσα Μαρτίου ότι περισσότεροι από 244.000 άνδρες σε ηλικία στράτευσης απέφυγαν την στρατολόγηση πέρυσι.
8.794 ρώσοι άνδρες έλαβαν τα χαρτιά της στράτευσης τους, αλλά δεν εμφανίστηκαν στο γραφείο προσλήψεων, όπως απαιτείτο, το οποίο αποτελεί ποινικό αδίκημα που τιμωρείται με ποινή φυλάκισης έως δύο έτη  σύμφωνα με τη ρωσική νομοθεσία, δήλωσε τον περασμένο μήνα ο Υποστράτηγος Βίκτορ Glotov ανώτερος αξιωματούχος του Γενικού Επιτελείου.
Επιπλέον, 235.800 άνδρες διέφυγαν την στράτευση πέρυσι, αποφεύγοντας να παραλάβουν τις κλήσεις στρατολογίας τους, το οποίο στη Ρωσία αποτελεί διοικητική παράβαση . 

Πολλοί νέοι άνδρες χρησιμοποιούν παραποιημένα ιατρικά έγγραφα, ενημερώνουν τις αρχές ότι εξακολουθούν να φοιτούν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (με την τριτοβάθμια εκπαίδευση, απαλλάσσονται από τη στράτευση), ή να δωροδοκήσουν πληρώνοντας για να αποφύγουν την 12-μηνη περίοδο της υπηρεσίας.
Η Ρωσία προβλέπεται να έχει μείωση του αριθμού των δυνητικά στρατευσίμων λόγω της γήρανσης της δημογραφικής κατατομής της χώρας, με το χαμηλότερο αριθμό των διαθέσιμων νεοσυλλέκτων να αναμένεται  μεταξύ του 2016 και 2020.
HEIL GAP ( or mind the GAP)

Υ.Γ.1
Τα συμπεράσματα δικά σας …. 
Βεβαία εάν …. μετά την «ντόπα» του διαδικτύου …. δεν έχετε απολέσει την ικανότητα της διάκρισης των εννοιών ….
Τι να σας πω;
Αφήστε πλέον το «ξανθό γένος» και βρείτε κανένα ξανθό γκομενάκι ….  και όλα θα πάνε καλά !


Υ.Γ.2.
Πως μου ήρθε στο μυαλό τώρα η ψηφοφορία μέσω διαδικτύου το καλοκαίρι πριν τις εκλογές … 
Πιστεύω ότι θυμάστε τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας μέσω διαδικτύου :
Μας έδιναν (:)…. πρώτο τον παχουλό κύριο με το 40% ... και δεύτερα τα παιδιά με τα μαύρα ρούχα με ένα 18 % ....ενώ τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα (ανεξαιρέτως ) ... δια βίας λάμβαναν από 2% το καθένα
Μα ποια ψηφοφορία βρε HEIL GAP … μάλλον « η πλεκτάνη » θα θέλεις να πεις .
Λοιπόν … οι ιστοσελίδες που πήραν μέρος στην εξαπάτηση του ελληνικού λαού ... είναι γνωστές και κάποιες .... έγιναν και πιο μεγάλες ….  ( μάλλον από τα πολλά χαϊβάνια που τις διαβάζουν … χα, χα, χα … και που κανένα τους δεν μπήκε στον κόπο να διαμαρτυρηθεί μετά τις εκλογές και τα αποτελέσματα της αληθινής κάλπης πλέον .... ώστε να τους την πει :  Μα τι φούμαρα διαδικτυακή ψηφοφορία ήταν αυτή ρε τζογλ@νια ;  Καλά ρε σεις το 5 % της κάλπης εσείς πως το βγάζατε στην ψηφοφορία σας σταθερά ... ως και 40% ; )


Διότι λογικά (βέβαια) δεν γινόταν να συμβαίνει αυτό ... γιατί η κάθε μια ιστοσελίδα απευθύνονταν σε τελείως διαφορετικό κοινό ( π.χ. δυο από αυτές … η τ….  και η ζ ….  ήταν εντελώς αντίθετες … πολιτικά ή έμοιαζε να είναι ! )
Όμως … έλα που και οι πέντε ιστοσελίδες έβγαζαν σταθερά τα ίδια αποτελέσματα … (μέσα από τελείως διαφορετικές ψηφοφορίες αλλά και διαφορετικούς αναγνώστες) .
Όποτε ένα βράδυ ο καλός σου «χακάρει» τα αποτελέσματα και φέρνει τα επάνω-κάτω.
Χα, χα, χα …. γέλια που θα κάνουμε το πρωί … ( έτσι τουλάχιστον πίστευε )
Ποια γέλια ;
Το πρωί στις 07:30 τα αποτελέσματα ξαναμπήκαν στην σειρά που ήθελε το «αφεντικό» που έστησε την ψηφοφορία !


Αλήθεια όμως πόσα πρόβατα και πόσες προβατίνες θα ήταν αυτές-οι που έδωσαν «ΤΖΑΜΠΑ» την ψήφο τους παρασυρόμενοι από αυτούς τους απατεώνες ;




Υ.Γ.3.
Τα ονόματα των ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΩΝ την επομένη φορά ... ( χα, χα, χα )



Υ.Γ.4.
Συνεχίστε να τους διαβάζετε …. « κάνει καλό» …. Χα, χα, χα …. 
Εξάλλου όπως έγραψε και κάποιος ανώνυμος :
« Η σχιζοφρένεια ήταν γνωστή στην αρχαιότητα από τους Έλληνες γιατρούς του 2ου αιώνα (μ.Χ.) και συγκεκριμένα από τον Αρεταίο τον Καππαδόκη και τον Σωρανό τον Εφέσιο που πρώτοι την περιέγραψαν. Κατά τους νεότερους χρόνους έφερε το όνομα "πρωτόγονος άνοια" που της δόθηκε από τον Γάλλο Ωγκυστέν Μορέλ και τον Γερμανό Έμιλ Κραίπελιν, παρότι δεν πρόκειται για άνοια, (υπό την αυστηρή έννοια του όρου), αφού η πρωταρχική διαταραχή της δεν επιφέρει προοδευτική εξασθένηση της νοημοσύνης. Περισσότερο προσομοιάζει με "ψευδοάνοια" που εμφανίζεται σαν νόσος της προσωπικότητας του ατόμου. » 

Υ.Γ.5.
Πάμε τώρα για  No Banker Left Behind … να πάνε κάτω τα φαρμάκια !


Υ.Γ.6.
Και καπάκι για Ry Cooder No Banker Left Behind


H προπαγάνδα, το διαδίκτυο και τα ΜΜΕ


http://stoxasmos-politikh.blogspot.gr/2013/04/h_2.html

Δημοσιεύτηκε από 
Ένα άρθρο του Ε.Παπάνη, Επίκ. Καθηγητή Κοινωνιολογίας Παν. Αιγαίου.
Σκοπός της προπαγάνδας είναι να αλλάξει δραστικά τις απόψεις των άλλων αντί απλώς να μεταδώσει γεγονότα. Για παράδειγμα, η προπαγάνδα μπορεί να επιστρατευτεί προκειμένου να προϊδεάσει θετικά ή αρνητικά σε σχέση με κάποια ιδεολογική θέση, αντί να παρουσιάσει την ίδια την θέση. Η προπαγάνδα διαφοροποιείται από την «κανονική» επικοινωνία, επειδή επιδιώκει να διαμορφώσει απόψεις με έμμεσες και συχνά δόλιες μεθόδους. Για παράδειγμα, η προπαγάνδα συχνά μεταδίδεται με τέτοιον τρόπο ώστε να προκαλεί ισχυρά συναισθήματα και αυτό το κάνει κυρίως με το να υπονοεί παράλογες (μη ενορατικές) σχέσεις μεταξύ ιδεών.
Το παρόν άρθρο έχει δημοσιευτεί στη πολύ καλή ιστοσελίδαwebvistas και το αναδημοσιεύουμε, καθώς τις μέρες που ζούμε, είναι πολύ επίκαιρο και σημαντικό άρθρο. Στη συνεχεια αναλογιστείτε όλα αυτά που μας σερβίρουν τα κανάλια και οι εφημερίδες των μεγαλο εργολάβων και προνομιούχων (μάθετε πόσο και αν φορολογείται πχ το χαρτί στις εφημερίδες η ευνοικές ρυθμισεις για τα κανάλια). Στο τέλος του άρθρου υπαρχει και βιντεο (στα Ελληνικά) που είναι απόσπασμα από το βιβλίο: Βιομηχανία Υποταγής Συνειδήσεων
-Διαβάστε το άρθρο του κ. Ε.Παπάνη:

Ίσως η μεγαλύτερη ανατροπή στον προπαγανδιστικό ρόλο των ΜΜΕ είναι η εμφάνιση της διαδικτυακής επικοινωνίας. Είναι αλήθεια ότι στην προσπάθειά τους να ελέγξουν τη ροή των πληροφοριών οι κρατικοί σχηματισμοί δεν έδωσαν τη δέουσα σημασία στον Παγκόσμιο Ιστό, παρά μόνο όταν η απήχησή του άρχισε να πολλαπλασιάζεται με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου και αφού κατανόησαν ότι ήδη έχει αφήσει πίσω του το διαμεσολαβητικό του ρόλο διαφεύγει τον κίνδυνο της μετεξέλιξης του σε όργανο χειραγώγησης. ...Η δύναμη της διαδικτυακής πληροφορίας έγκειται στο δυναμικό της χαρακτήρα, στην ευκαμψία της να παραπέμπει, να συνδέει, να συγχέεται. Κανείς δε μπορεί να προβλέψει την πορεία της, τη χαοτική αλληλεξάρτησή της με άλλες συναφής ή άσχετες πληροφορίες. Η ανάδυση και η ανασυγκρότηση του νοήματος, η διαμόρφωση των ερμηνειών, η ένταξη στην εμπειρία και κοσμοθεωρία του δέκτη, ο τρόπος επιλογής ή απαξίωσης της επαφίενται, παρά τις επικοινωνιακές και διαφημιστικές παγίδες, στην προσωπικότητα του χρήστη.
Το γεγονός αντίκειται στις βασικές προϋποθέσεις της προπαγάνδας, που σύμφωνα με τον Lippmann (1922) είναι οι ακόλουθες:
  • Πρόθεση του κράτους να εναρμονίσει τους στόχους των πολιτών με τις δικές του επιδιώξεις
  • Ύπαρξη διαχωριστικών ορίων ανάμεσα στο συμβάν και στην κοινή γνώμη
  • Επιλεκτική διάχυση πλευρών της πληροφορίας
  • Κοινή γνώμη, που έχει συνηθίσει να ερμηνεύει τον κόσμο με στερεότυπα, γενικευμένες κατηγορίες, διαπολικές αναπαραστάσεις. Τα ΜΜΕ εμφανίζονται ως η ενδιάμεση ρυθμιστική αρχή ανάμεσα στις υποκειμενικές αντιλήψεις και την πραγματικότητα.
  • Κοινή γνώμη, η οποία αγνοεί πως η συμμετοχή της στις διεργασίες του δημοκρατικού πολιτεύματος υφρίστανται μόνο κατ’ επίφαση, επειδή η κυρίαρχη τάξη ελέγχει τη ροή της πληροφορίας, ανάλογα με τα συμφέροντά της.
  • Η προπαγάνδα πρέπει να διαχέεται σε όλες τις εκφάνσεις τη καθημερινότητας, για να είναι αποτελεσματική.
  • Το συναίσθημα νοείται ως συμπλήρωμα των ορθολογιστικών αντιλήψεων για την απεικόνιση της πραγματικότητας και μάλιστα αναπληρώνει σε μεγάλο βαθμό την έλλειψη σφαιρικής πληροφόρησης. Τα ΜΜΕ επιχειρούν μέσω μιας επιτυχούς ή ανεπιτυχούς μέιξης συναισθήματος και εκλογίευσης να παρουσιάσουν το γεγονός ή την είδηση υπό το πρίσμα της κυρίαρχης ιδεολογίας.
  • Οι πολίτες εσωτερικεύουν ως δικές τους πολιτικές τοποθετήσεις, ιδεολογίες και κουλτούρες , που παρουσιάζονται ως υποδειγματικές από τα ΜΜΕ. Ο άνθρωπός, εξαιτίας της περιορισμένης εμπειρίας, της έλλειψης εναλλακτικών, της ανεπαρκούς καλλιέργειας θεωρείται ως παθητικός δέκτης, ανίκανος να διαχειριστεί το συλλογικό, αλλα παραμένει υπεύθυνος μόνο για τον ατομικό προσδιορισμό του.
  • Η προπαγάνδα εμπερικλείει την έννοια του σχεδιασμού, της στρατηγικής και της βαθιάς γνώσης των ψυχολογικών – κοινωνικών δυναμικών της κοινής γνώμης.. Η απλοϊκή άποψη ότι οι ομάδες εξουσίας μπορούν εύκολα να διαχειριστούν τη μάζα, έχει προ πολλού ανασκευαστεί.
  • Η προπαγάνδα σήμερα νοείται ως ένα είδος συμβολαίου, οι όροι του οποίου μπορούν ανα πάσα στιγμή να τεθούν σε επαναδιαπραγμάτευση.
  • Κατά τον Ellul (1965) η προπαγάνδα αποτελεί ένα άθροισμα τεχνικών από ένα κέντρο εξουσίας προς μια ομογενοποιημένη, μέσω ψυχολογικών χειρισμών, ομάδα με σκοπό τη διασφάλιση της ενεργούς συμμετοχής ή της ανοχής ή της συναίνεσής της.
  • Η επικοινωνία είναι ο μηχανισμός προσαρμογής που επέτρεψε στο ανθρώπινο είδος να εξελιχθεί. Η κυριότερη έκφρασή της, η γλώσσα, είναι το διαφοροποιητικό σύστημα συμβόλων, που προήγαγε την αφαιρετική σκέψη, εκτόξευσε τις δυνατότητες της νοημοσύνης και απάλλαξε τη σκέψη από την τυραννία του συγκεκριμένου, του χωροχρονικά προσδιορισμένου και του εφήμερου. Το επίπεδο της επικοινωνίας μπορεί να καθορίσει το ρυθμό γνωστικής ανάπτυξης των παιδιών, ενώ, σύμφωνα με την κοινωνιολογία, είναι το μέτρο που διαμορφώνει την κοινωνική τάξη, χαρακτηρίζει την κουλτούρα και σηματοδοτεί τα πολιτισμικά προϊόντα.
Η επικοινωνία είναι η προβολή του εαυτού προς τα έξω, ο αρωγός των αισθήσεων για την κατανόηση του κόσμου, αλλά ταυτόχρονα η αποποίηση των υλικών ερεθισμάτων, ως της μοναδικής οδού ερμηνείας της πραγματικότητας. Η επικοινωνία οριοθετεί το συλλογικό ασυνείδητο και αναδεικνύει την ιστορικότητα. Οι περιορισμοί της αντανακλούν τη βραδύτητα στην ανάπτυξη, ενώ ανατροφοδότησή της επικυρώνει την ποιότητα της στρατηγικής και του σχεδιασμού. Η ίδια η κοινωνία δεν είναι παρά μια φαντασιακή θέσπιση επικοινωνιακών σχέσεων και αλληλεπιδράσεων. Ως τέτοια ήταν αναμενόμενο να χρησιμοποιηθεί ως εξουσιαστικό εργαλείο και ως αναπαραγωγή της κυρίαρχης ιδεολογίας. Υπό το πρίσμα αυτό η προπαγάνδα μπορεί να οριστεί ως διάδοση του αξιακού συστήματος των κέντρων εξουσίας με τέτοιο πειστικό τρόπο, ώστε οι αναπαραστάσεις των πολιτών να συγκλίνουν προς τους στόχους της ηγετικής τάξης. Η αμφισημία των νοημάτων και οι πολλαπλές πιθανότητες ερμηνείας της αντικειμενικότητας μειώνονται, εξαιτίας της συστηματικής προσπάθειας της εξουσίας να αποκρύψει εναλλακτικές νοηματοδοτήσει και να υπερτονίσει όσες μπορούν ευχερέστερα να περιγράψουν τις αντιλήψεις της. Οι αναλύσεις για την πραγματικότητα, που επιχειρούνται, δεν είναι αναγκαστικά λανθασμένες, αλλά πάντοτε φέρουν το στοιχείο του εμπρόθετου και της σταδιακής κορύφωσης. Η πειθώ εξαρτάται από το κύρος του πομπού, από το μέσο διάσωσης των νοημάτων, από το περιεχόμενο του μηνύματος, από την κριτική ικανότητα της κοινωνίας (ή από τη διάθεσή της να συνηγορήσει σε μια έκπτωση της ικανότητας αυτής), από τη συγκυρία και τις ιστορικές συνθήκες. Η προπαγάνδα προϋποθέτει κουλτούρα χαμηλής ανοχής ή ανικανότητας για διάλογο, συλλογική αποποίηση κοινωνικών ευθυνών, πόλωση ή απογοήτευση από αποτυχημένες απόπειρες εγκαθίδρυσης διαλεκτικών και δημοκρατικών κανονιστικών ορίων. Ως επικοινωνιακό σχήμα η προπαγάνδα μειώνει την απροσδιοριστία, προτείνει καταληπτά και ιδανικά για αναπαραγωγή μηνύματα, εξουδετερώνει το μειοψηφικό λόγο, ενώ η αποδοχή της εκδηλώνεται ως επιθυμία του λαού για αποσόβηση κινδύνου, για αύξηση του βιοτικού επιπέδου ή για άρση της ανασφάλειας, που συνεπάγεται η μια κατ’ επίφαση πολυφωνία, που δεν στηρίζεται στον κριτικό λόγο. Η προπαγάνδα είναι μέσο πειθάρχησης και εξουσίας, (εφόσον αυτή νοηθεί ως συστηματική επιρροή) και διεκπεραιώνεται δια των ΜΜΕ, που διαθέτουν πολλαπλασιαστική αξιακή ισχύ και δρουν ως υποδείγματα, ακόμα και μέσα από την παρακμιακή επιδείνωση των ερμηνειών τους.
Η προπαγάνδα εκδηλώνεται απροκάλυπτα ή με πλάγιους τρόπους. Κατά την ενορχήστρωσή τους αξιοποιούνται όλα τα πορίσματα των ερευνών για αλλαγή στάσεων και πεποιθήσεων. Συνήθως γίνεται φανερή μετά το πέρας των συνεπειών τους, ενώ ενίοτε η σημασία της έχει υπερεκτιμηθεί ή τεχνηέντως υποτιμηθεί. Οι πολίτες ενδίδουν σε αυτή, συνειδητά ή ασυνείδητα ως αντίδραση σε μαζικά συναισθηματικά βιώματα και συλλογικές απειλητικές εμπειρίες. Το σίγουρο είναι πως η προπαγάνδα είτε ως αποσιώπηση είτε ως ψέμα είτε ως τεχνική υποθάλπει την κατάλυση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, διακυβεύει τα ιδεώδη και λεηλατεί την ελεύθερη βούληση. Σύμμαχοί της το πλημμελές εκπαιδευτικό σύστημα, η αποπροσωποποίηση, ο ατομισμός και η διαλεκτική ένδεια. Προαγωγός της και αργυραμοιβός των ανθρωπιστικών ιδανικών ο πόθος για την εξουσία, το κέρδος και η ψευδαίσθηση πως η κραταιότης μπορεί να διαρκέσει ες αεί. Δυστυχώς η επιστήμη της ψυχολογίας και επικοινωνίας έχει περιγράψει αναλυτικά τις αχιλλείους πτέρνας της κοινής γνώμης και τα ευρήματα αυτά χρησιμοποιούνται κατά κόρον εις βάρος των αδαών.
  • Η προπαγάνδα δημιουργεί ανάγκες ή επιτείνει τις υπάρχουσες
  • Δραματοποιεί λανθάνοντα ή υπαρκτά συναισθήματα
  • Αναζωογονείται με την επανάληψη
  • Γίνεται πιστευτή, όταν εκπέμπεται από πολλές πηγές, που αλληλοσυμπληρώνονται
  • Είναι αποτελεσματικότερη όταν προβάλλει τα μηνύματά της σε φαινομενικά ουδέτερο πλαίσιο.
  • Γίνεται περισσότερο πετυχημένη όταν τα νοήματά της δεν είναι διεκδικητικά ή απαιτητικά, αλλά φαντάζουν ως λογικά αποκυήματα της σκέψης των πολιτών.
  • Δηλητηριάζει τον κριτικό λόγο, όταν ενσωματώνει τα αντίθετα επιχειρήματα με τέτοιο τρόπο, ώστε να τα γελοιοποιήσει, κάνοντας την κοινή γνώμη να υποθέσει πως μετέχει μιας δημοκρατικής αντιπαράθεσης.
  • Εκτροχιάζουν την ορθή σκέψη παρουσιάζοντας ψευδή δεδομένα ή αποσιωπώντας άλλα. Για παράδειγμα εμφανίζουν μια ιδέα, ως πολύ πιο διαδεδομένη απ’ ό,τι πραγματικά είναι, έναν υποθετικό κίνδυνο ως απειλή, οδηγούν την κοινή γνώμη σε εκβιαστικά διλήμματα του τύπου «πτώχευση ή ξεπούλημα των βασικών δικαιωμάτων», «ανοχή στους μετανάστες ή διασάλευση της δημόσιας ασφάλειας», χωρίς να την εκθέτουν σε ενδιάμεσες πιο μετριοπαθείς λύσεις.
Σε κάθε περίπτωση η προπαγάνδα εκμεταλλεύεται το φόβο για τη διαφορετικότητα και την ανάγκη του ατόμου να μοιράζεται κοινές αξίες με τις ομάδες, στις οποίες ανήκει. Οι επαγγελματίες που τη σχεδιάζουν, αρχίζουν να παρουσιάζουν τις βασικές της θέσεις σε ανύποπτο χρόνο, εγείρουν ζητήματα εκ του μη όντος, μόνο και μόνο για να τεθούν έστω προς συζήτηση, επανέρχονται ξανά και ξανά, γνωρίζοντας ότι η αλλαγή, αν δεν είναι επαναστατική, είναι δύσκολη στην επίτευξή της. Η προσπάθειά τους εντείνεται, για να πείσουν τα μέλη της ομάδας –στόχου πως το περιεχόμενο της προπαγάνδας έχει ενσωματωθεί στις αξίες, τις συνήθειες και τους στόχους της ομάδας. Τέλος αφήνουν τους ψυχολογικούς μηχανισμούς της συμμόρφωσης και της υποταγής να συνεχίζουν το έργο της. Οποιοδήποτε μήνυμα – ακόμα κι εκείνα, που δεν ευσταθούν λογικά- μπορούν να αποτελέσουν επιδιώξεις της στρατηγικά σχεδιασμένης προπαγάνδας. Ας υποθέσουμε ότι υπάρχει συμφέρον στη βιομηχανία των κινητών τηλεφώνων να αποκρύψει την επικινδυνότητα της ακτινοβολίας για τη δημόσια ασφάλεια. Στο προπαρασκευαστικό στάδιο θα αξιοποιηθούν δηλώσεις επιστημόνων, που αμφισβητούν την αξιοπιστία, εγκυρότητα και δεοντολογία των μελετών, που υποστηρίζουν το αντίθετο. Θ α εγερθούν επιχειρήματα ακόμα και για το προσωπικό κύρος των επιστημόνων που εναντιώνονται στους στόχους της βιομηχανίας, σκάνδαλα γι’ αυτούς θα αποκαλυφθούν ή θα κατασκευαστούν, θα προβληθούν από τα ΜΜΕ ισχυρισμοί πως ο πολλαπλασιασμός των κεραιών κινητής τηλεφωνίας ελαχιστοποιεί την έκθεση στην ακτινοβολία, το κοινό θα βομβαρδιστεί με ακατάληπτες έννοιες, όπως το SAR σώματος – κεφαλής, θα αλλοιωθούν στατιστικά δεδομένα ή θα αποσιωπηθούν άλλα, διάσημοι αστέρες θα εμφανιστούν στην τηλεόραση μιλώντας με δημοφιλείς ατάκες στα κινητά και γενικά όλα θα καλυφθούν στην απροσδιοριστία της μη απόδειξης. Έτσι ακριβώς εξελίχθηκε η προπαγάνδα εναντίον της αφύπνισης για την υπερθέρμανση του πλανήτη ή η ανάλογη εκστρατεία υπέρ του καπνίσματος: Έχει μείνει ιστορικό το σύνθημα – «Οι γιατροί καπνίζουν CAMEL».
Η προπαγάνδα πετυχαίνει, όταν εξαπλώνεται σε κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής. Στο παραπάνω παράδειγμα για την κινητή τηλεφωνία είναι σκόπιμο να θεσμοθετηθούν βραβεία για τους επιστήμονες ή φοιτητές, που θα αποδείξουν ότι η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία είναι ακίνδυνη, εάν χρησιμοποιηθεί λογικά, που θα ανακαλύψουν οικιακές συσκευές με μεγαλύτερα όρια εκπομπής ή που θα εμφανίσουν εξαρτήματα, τα οποία απορροφούν τη βλαβερή ακτινοβολία.
Η προπαγάνδα διασπείρεται ταχύτατα, όταν την ενστερνίζονται άτομα, που αποτελούν αυθεντίες για τον περίγυρό τους, τα οποία στη συνέχεια μετατρέπονται σε πολλαπλασιαστικούς φορείς της. Είναι γνωστό ότι δεν επηρεάζει και δεν αφορά άμεσα όλα τα μέλη μιας ομάδας. Και αυτά όμως θα αποδεχτούν τα νοήματά της, εάν ένα σημαντικό πρόσωπο του περιβάλλοντος τους αλλάξει απόψεις εξαιτίας της. Η προπαγάνδα αυτοτροφοδοτείται, επειδή τα άτομα που τροποποιούν τις πεποιθήσεις τους – σύμφωνα με τις θεωρίες της γνωστικής ασυμφωνίας, πρέπει να βρουν, να αποδεχτούν και να διασπείρουν ακλόνητα επιχειρήματα, τα οποία θα δικαιολογήσουν την αλλαγή από τις παλιές εκπεφρασμένες απόψεις τους. Η προπαγάνδα για να πετύχει χρειάζεται συνειδητοποιημένους ή μη συνεργάτες. Οφείλει να ανακαλύπτει τις αδυναμίες του συστήματος, τις προδιαθέσεις και τις τάσεις του, την αντίστασή του στην αλλαγή. Η προπαγάνδα δεν είναι αναγκαστικά αρνητική, ειδικά εάν οι στόχοι της ταυτίζονται με το γενικό καλό – π.χ. μια εκστρατεία για την πρόληψη των διάφορων μορφών καρκίνου, υπέρ της πρόληψης, για τη γνωριμία με μειονοτικές ομάδες κ.λπ. Πάντα, όμως η ύπαρξή της βασίζεται στην αρχή ότι ο λαός είναι αρκετά ανώριμος, ώστε να διαμορφώσει τις δικές του απόψεις, ελλιπώς πληροφορημένος για την ποικιλία των θεμάτων της κοινωνικής ζωής και εγκλωβισμένος σε αυθαίρετες, στερεοτυπικές ερμηνείες, οι οποίες πρέπει να αλλάξουν.
Το μήνυμα, που εκπέμπεται από την προπαγάνδα πρέπει να είναι έτσι διαμορφωμένο, που να προσελκύει το ενδιαφέρον πολλών κοινωνικών ομάδων, να αποτελεί συμπύκνωση και συνισταμένη ετεροκλήτων απόψεων, πάνω στις οποίες θα επιδράσει διαμεσολαβητικά και συναινετικά, προσανατολίζοντας τις προς τη δική της νοηματοδότηση. Υπό το πρίσμα αυτό η προπαγάνδα επαναπροσδιορίζει τη στοχοθεσία των κοινωνικών ομάδων, προτείνει εναλλακτικές προσεγγίσεις και συμβάλλει στη συνοχή. Μειώνει την αμφιβολία και διασφαλίζει το πολυπόθητο αίσθημα ασφάλειας και προβλεψιμότητας, σε όσους την ασπαστούν. Είναι γεγονός ότι η προπαγάνδα μπορεί να ξεκινήσει ως μειονοτική επιρροή, η οποία σταδιακά θα καταστεί πλειοψηφική, εφόσον διατηρήσει τη σταθερότητα στα μηνύματά της και εάν γίνει ικανή είτε να αξιοποιήσει διαστάσεις και προδιαθέσεις της κυρίαρχης ιδεολογίας είτε να εκμεταλλευτεί αδυναμίες και στοιχεία της, που συν τω χρόνω καθίστανται μη λειτουργικά και αμφισβητήσιμα.
Ας πάρουμε για παράδειγμα το φαινόμενο της ανεργίας, μια νοσηρή και ενοχική κατάσταση, που πλήττει τη νέο-φιλελεύθερη κοσμοθεωρία, προεκτείνεται στην κοινωνική, οικονομική και προσωπική ζωή των πολιτών, ενώ προκαλεί αισθήματα οργής, απαξίωσης και αυτό- κύρωσης των δημοκρατικών ιδεωδών. Ταυτόχρονα επιτείνει την ανομία, την αμφισβήτηση των θεσμών και δοκιμάζει τις αντοχές και ανοχές του λαού. Η προπαγάνδα που θα θελήσει να επικεντρώσει την προβληματική στους μετανάστες ή στο σπάταλο κράτος πρόνοιας, θα κατευθύνει τ α ΜΜΕ στην ανάδειξη θεμάτων εγκληματικότητας, σπατάλης στο δημόσιο τομέα, στη σκανδαλολογία, θα προβάλλει έρευνες ειδικών, οι οποίοι θα υπερτονίσουν τις ποινικές πράξεις των αλλοδαπών (αγνοώντας τις αντίστοιχες των Ελλήνων), θα παρουσιάσει μαρτυρίες Ελλήνων μεταναστών σε Αμερική και Ευρώπη, υπαινισσόμενη τον υποδειγματικό τρόπο συμπεριφοράς τους στα ξένα κράτη, θα πείσει τους πολίτες ότι οι Δημόσιοι υπάλληλοι παρασιτούν σε βάρος του ελληνικού λαού, θα εξάρει στατιστικά για το χρόνο των διακοπών σε προηγμένες βιομηχανικά χώρες, θα ενισχύσει το πατριωτικό πνεύμα των εντοπίων και θα υιοθετήσει επιχειρηματολογία της λαϊκής θυμοσοφίας. Η πόλωση, που θα επέλθει, θα προωθήσει τα αξιώματα της προπαγάνδας, τα οποία εάν προβληθούν προσεκτικά, θα αξιοποιήσουν το momentum της κοινής γνώμης, η οποία θα αποδεχθεί ριζοσπαστικότερες λύσεις. Οι εφημερίδες και η τηλεόραση (και σε μικρότερο βαθμό το ραδιόφωνο) αντικατέστησαν προοδευτικά τους συνειδητοποιημένους και καταρτισμένους δημοσιογράφους με φερέφωνα της αρχισυνταξίας, η οποία, υπό την απειλή των μετρήσεων τηλεθέασης, ακροαματικότητας και αναγνωσιμότητας, τους παρασύρει σε έναν αέναο αγώνα αυτοπροβολής, μέσω της εστίασης σε ανάλαφρα θέματα, επιφανειακής προσπέλασης της είδησης, δια της επικέντρωσης στις μη σημαντικές πτυχές της και σε έναν αδυσώπητο αγώνα επικράτησης. Ένα συμβάν, όσο αδιάφορο κι αν είναι αναγάγετε σε είδηση, επειδή ακριβώς προβάλλεται από τα άλλα ΜΜΕ. Παράλληλα τα τελευταία χρόνια επιδεικνύεται μία μη δεοντολογική ανοχή σε αδιασταύρωτες πληροφορίες, ακόμα και σε κατασκευή της είδησης. Οι σχέσεις εργασίας των δημοσιογράφων μεταλλάχτηκαν σε ελαστικές, οι αμοιβές πήραν την κατιούσα και ολοένα και περισσότεροι «free-lancers», επιχειρούν να «πουλήσουν» το θέμα τους. Μέσα στον ορυμαγδό της μετριότητας ανέτειλαν και οι αστέρες των media οι οποίοι υποτίθεται ότι φέρουν ένα περισσότερο κριτικό λόγο, συνομιλούν απευθείας με την εξουσία και θεμελιώνουν τη αμφίδρομη σχέση του λαού με αυτήν. Η παραπάνω κατάσταση επιτείνει τις δυνατότητες της προπαγάνδας, η οποία πλέον μπορεί να εκπορεύεται από κέντρα συμφερόντων μέσα από τα ΜΜΕ ή διευκολύνει τη διαπραγμάτευση των μέσων μαζικής ενημέρωσης με τα πολλαπλά κέντρα εξουσίας (πολιτικής ή οικονομικής): Ενώ συνηθίζουν το λαό σε καθημερινή μαζική παρακολούθηση εύπεπτων θεμάτων, η προπαγανδιστική προσπάθεια διαχέεται μέσω του λόγου των “ποιοτικών” πολιτικών αναλυτών, που σαν τηλε-αστέρες έχουν κατακτήσει βαρύνουσα θέση ως πηγές μηνυμάτων. Ο λόγος τους από δημόσιο γραφικός γίνεται εξουσιαστικός, κατευθυντικός και εμπρόθετα στοχοποιημένος, ενώ οι τηλεθεατές υποβιβάζονται σε παθητικούς αποδέκτες συγκρουσιακών πάνελ, που αντί να εδραιώνουν τις δημοκρατικές αξίες, εκμεταλλεύονται την ανομοιογένεια και την ετερότητα της σύνθεσης τους, για να πείσουν ως προς την πολυφωνία τους. Αντίθετες απόψεις ποδοπατούνται, γελοιοποιούνται, ελαχιστοποιούνται και το τελικό συμπέρασμα παραμένει αναφαίρετο δικαίωμα του δημοσιογράφου. Οι τακτικές αυτές έχουν επιβάλλει στο λαϊκό αισθητήριο το θεσμό των αυτό-κλητωνν θεματοφυλάκων της δημοκρατίας, των αυτό-αναγορςυθέντων διαμεσολαβητών και επιλογέων της είδησης, των άνωθεν επιβεβλημένων διαιτητών μεταξύ λαού και εξουσίας, που υποκαθιστούν τα συλλογικά και τα βαρέως τρωθέντα συνδικαλιστικά κινήματα. Οι δημοσιογράφοι αυτοί είναι φορείς προπαγάνδας, μεταφέρονται στις αρχές κάθε τηλεοπτικής σεζόν από κανάλι σε κανάλι, έχουν αυξημένη πρόσβαση σε έντυπα, ραδιοφωνικούς σταθμούς και διαδίκτυο, ενώ οι απόψεις τους χαρακτηρίζονται από αστάθεια, αιφνίδια μεταβολή, ακραίο λόγο, επιφανειακή πολιτική ανάλυση, αλλά παρόλα αυτά βαρύνουσα σημασία στο σχηματισμό εντυπώσεων και στην χειραγώγηση της κοινής γνώμης.
Η προπαγάνδα στηρίζεται στους ψυχολογικούς μηχανισμούς της αλλαγής των στάσεων, καθώς και στη θεωρία των σχημάτων του Piaget: Οι πληροφορίες, που διαχέει, γίνονται εύκολα αποδεκτές, όταν δεν συγκρούονται με αυτές, που είναι ήδη οργανωμένες σε σχήματα και επομένως είναι ευχερέστερο να αφομοιωθούν. Τελικός στόχος η αναπροσαρμογή των σχημάτων και η αναδιάταξη των πληροφοριών, που περιέχουν, δεδομένου ότι αποτελούν δυναμικές οργανωσιακές δομές. Το περιεχόμενό τους είναι λογικό αλλά και συναισθηματικό και η επεξεργασία γίνεται και στα δύο επίπεδα, αν και οι περισσότερες έρευνες καταλήγουν ότι τελικά επικρατεί η θυμική διάσταση. Οι πληροφορίες μιας προπαγανδιστικής απόπειρας μπορεί να απευθυνθούν με άμεσο τρόπο στο συναίσθημα ή στο ένστικτο της αυτοσυντήρησης: π.χ. ένα εκατομμύριο άνεργοι στη Ελλάδα και ενάμιση εκατομμύριο ο αριθμός των μεταναστών, χωρίς να υπαινίσσονται καμιά λογική συνάφεια μεταξύ των εννοιών, που προβάλλονται. Άλλοτε ενδύονται το μανδύα της κοινής λογικής και με ψευδοεπιστημονικό τρόπο επιχειρούν να τεκμηριώσουν τη θέση τους: Η μείωση του εξωτερικού χρέους και ο έλεγχος των δημοσίων δαπανών μακροπρόθεσμα θα επιφέρουν ανάπτυξη (άσχετα αν η οικονομική θεωρία αδυνατεί να αποδείξει κάτι τέτοιο). Στην ελληνική πραγματικότητα ισχυρά προπαγανδιστικά μηνύματα αποτελούν τα κομματικά συνθήματα, προτάσεις συμπυκνωμένου συναισθήματος και ισχυρού συγκινησιακού φορτίου, που αποτελούν την επιτομή της πολιτικής ιδεολογίας και ουσιαστικά δε λένε τίποτα: «Αλλαγή» το 1981, «Απαλλαγή» το ’89, «Υπάρχει καλύτερη Ελλάδα», αργότερα – επιφωνηματική λογική κενή περιεχομένου. Οι στάσεις θεωρητικά προηγούνται της συμπεριφοράς, αλλά κατά πάσα πιθανότητα εδραιώνονται μετά την πράξη, η οποία ανακυκλώνει και επιβεβαιώνει το προπαγανδιστικό περιεχόμενο, αναγάγοντάς το σε προσωπική πεποίθηση και φιλοσοφία. Η μαζική αλλαγή των στάσεων μπορεί να οδηγήσει τη δυναμική των ομάδων σε σύγκρουση, εάν οι ηγέτες διεκδικήσουν το ρόλο τους, σε συμφιλίωση, εφόσον επικρατήσει ο ένας από τους δυο ή σε πόλωση, εάν οι ιδεολογικώς αντιπαρατιθέμενοι είναι ισοβαρείς. Φυσικά, η πρώτη και η τρίτη περίπτωση απαιτούν τη σπατάλη κοινωνικών και οικονομικών πόρων, ενώ οι στόχοι της προπαγάνδας είναι η αναίμακτη επικράτηση. Στον αγώνα της μεγάλη σημασία έχουν τα σύμβολα, τα υποδείγματα και τα στερεότυπα. Αν επιδιώξει να εισαγάγει το καινοτόμο, το καινοφανές και το διαφορετικό, θα καταστεί αποτελεσματικότερη, επειδή η κοινωνική αδράνεια σταδιακά και νομοτελειακά υποχωρεί, για να γίνει η μετάβαση στην εποχή, που το νέο συνυπάρχει με το παλιό, ενώ στο τέλος το πρωτοποριακό μετατρέπεται σε status quo.
Η προπαγάνδα μπορεί να αναφέρεται σε ενδο-συστημικές αναμετρήσεις ή σε δι-ομαδικές σχέσεις. Ενδεχομένως να είναι βραχείες ή μακροπρόθεσμες, να έχουν συγκεκριμένους προσδιορισμούς ή να ευαγγελίζονται καθολικές κοινωνικές και θεσμικές αλλαγές, να επιτυγχάνουν μέσω της ευρείας διάδοσής τους, αλλά και διά του μυστηριώδους και λανθάνοντος. Ενίοτε ξεκινούν ως γραφικές, αλλά ενδιαφέρουσες για το κοινό απόψεις και καταλήγουν σε παγκόσμια κινήματα. Εδώ φαίνεται να ισχύουν όλες οι θεωρίες της μειονοτικής επιρροής. Τέλος, πολλές αντι-προπαγανδιστικές ενέργειες λαμβάνουν οι ίδιες το χαρακτήρα της προπαγάνδας.
Μέλημα της προπαγάνδας ο προσηλυτισμός, η εισαγωγή των ιδεών, μέσων, προσδοκιών της σε ένα υπάρχον πολιτιστικό σύστημα με αρχικό στόχο την οργάνωση κάποιων επιρρεπών στην αλλαγή (ή ψυχολογικώς ματαιωθέντων ή απογοητευμένων) μελών γύρω από τις θεωρίες της. Ο αρχικός αυτός πυρήνας επιδιώκει την προσέλκυση άλλων θιασωτών, την αποδυνάμωση ή γελοιοποίηση των αντίθετων φωνών και τη διασφάλιση της ουδετερότητας των αδιάφορων. Η αρχική της εμφάνιση στο προσκήνιο πρέπει να είναι επιμελώς σχεδιασμένη και να βασίζεται στη χρήση διακριτών και εύκολων στην κατανόηση συμβόλων. Οι κατηγορίες δέον να αφομοιώνονται με άνεση: Εχθροί και φίλοι αναδεικνύονται, οι τακτικές αντιγράφονται άκοπα, οι προθέσεις είναι ευκρινείς και φαινομενικά δεν προσβάλλουν την κυρίαρχη ιδεολογία, ενώ στηρίζουν τα αξιακά δεδομένα. Τα κίνητρα είναι πάντοτε αλτρουιστικά, πατριωτικά, φιλάνθρωπα ή εξυπηρετούν – τουλάχιστον στην περίπτωση της διαφήμισης – έναν αποδεκτό στόχο – το κέρδος. Τα μέλη της κοινότητας μπορούν να ταυτιστούν με τα σύμβολα, να αναγνωρίσουν τμήματα του πραγματικού ή ιδεατού εαυτού τους.



ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΩΣ ΜΑΣ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΖΕΙ ΤΟ ΑΛΟΥΜΙΝΙΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΡΙΧΝΟΥΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΕΡΟΨΕΚΑΣΜΟΥΣ


http://indobserver.blogspot.gr/2013/04/blog-post_3339.html

Έχει ατομικό αριθμό στον Περιοδικό Πίνακα των Χημικών Στοιχείων το 13… Τυχαίο; Ίσως. Πάντως, συζητιέται και ερευνάται κατά κόρον το κατά πόσον το αλουμίνιο είναι γρουσούζικο για την υγεία μας.Παρακάτω θα καταλάβεις το γιατί...

Καλά κρυμμένο. Το αλουμίνιο βρίσκεται σχεδόν παντού και ίσως μας δηλητηριάζει, λένε οι ειδικοί. Μόλις 200 χρόνια από την ανακάλυψή του, έχει εξαπλωθεί σε όλο τον πλανήτη. Χωρίς αυτό δεν θα υπήρχαν αυτοκίνητα, αεροπλάνα, μοτοσυκλέτες, ποδήλατα, κουφώματα, υδρορροές, αλλά και κονσέρβες και κουτάκια αναψυκτικών. Το χειρότερο είναι ότι το συναντάμε καμουφλαρισμένο σαν πρόσθετο μέσα σε γλυκά, ζαχαρωτά, γάλα σε σκόνη για βρέφη, baking powder και σε τυποποιημένα τυριά με τα ονόματα Ε173 (αλουμίνιο, χρωστική),Ε523 (θεικό αργιλοαμμώνιο, σταθεροποιητής), Ε541 (φωσφορικό αργιλονάτριο, διογκωτικό).Χρησιμοποιείται επίσης ευρέως σε υλικά συσκευασίας των τροφίμων και μαγειρικά σκεύη. Πολλά καλλυντικά περιέχουν άλατά του, όπως αντηλιακές κρέμες, αποσμητικά και είδη μακιγιάζ. Οι δημόσιες εταιρείες ύδρευσης το χρησιμοποιούν για να καθαρίσουν το πόσιμο νερό που φτάνει στις βρύσες των καταναλωτών και οι φαρμακευτικές εταιρείες το βάζουν μέσα σε φάρμακα (αντιόξινα για το στομάχι, στοματικά διαλύματα, φάρμακα για τη αρθρίτιδα κ.ά), αλλά και στα εμβόλιά τους, χωρίς να φοβούνται να το αναφέρουν στη λίστα των πρόσθετων ουσιών. Δηλαδή το πίνουμε, το τρώμε, το βάζουμε επάνω στο δέρμα μας, το περνάμε απευθείας στην κυκλοφορία του αίματός μας και, σε κάποιες περιπτώσεις, το αναπνέουμε.

Το πρώτο κρούσμα εγκεφαλοπάθειας. Αρχικά το κόστος του στρατηγικού μετάλλου ήταν υψηλότερο από του χρυσού και του λευκόχρυσου, γι’ αυτό και οι πιο σημαντικοί καλεσμένοι του Ναπολέοντα στη Γαλλία έτρωγαν σε αλουμινένια πιάτα. Ένα περίπου αιώνα μετά την ανακάλυψη του αλουμινίου ξεκίνησε και η πρώτη επισταμένη έρευνα για τις επιπτώσεις του στην υγεία. Στην βρετανική επιστημονική έκδοση The Lancet το 1921, δημοσιεύθηκε η ιστορία ενός μεταλλουργού που ανέπτυξε εγκεφαλοπάθεια, εργαζόμενος σε χυτήριο αλουμινίου.Αργότερα αναφέρθηκαν πολλές ακόμα περιπτώσεις εγκεφαλοπάθειας σε εργαζόμενους στην βιομηχανία αλουμινίου, οι οποίοι δέχονταν το μέταλλο στο σώμα τους μέσω της αναπνευστικής οδού. Πενήντα χρόνια αργότερα οι ανεξάρτητες μελέτες τριών ερευνητών (Kerr 1969, Alfrey 1972 καιShort 1980) απέδειξαν πως όταν το νερό που χρησιμοποιούνταν στην αιμοκάθαρση των ασθενών με νεφρική ανεπάρκεια περιείχε πολύ αλουμίνιο (σαν μέσο καθαρισμού του νερού από ρύπους), τότε οι ασθενείς παρουσίαζαν διαταραχές λόγου, ισορροπίας και συμπεριφοράς (εγκεφαλοπάθεια) και υπέφεραν από πόνους στις αρθρώσεις, απασβέστωση των οστών και σκελετικές παραμορφώσεις, αναιμία και καρδιακά προβλήματα, καθώς το αλουμίνιο παρεμβαίνει στο πεπτικό σύστημα και δυσχεραίνει την απορρόφηση του ασβεστίου, του μαγνησίου, του καλίου και του φθορίου.

Νευροτοξική δράση. Μετά τη δεκαετία του ’70 το αλουμίνιο αναγνωρίστηκε ως νευροτοξικό, ενώ κανείς ποτέ πριν δεν είχε υποψιαστεί την ιδιότητά του αυτή. Όπως αποδείχθηκε, όταν αρχίζει να γίνεται δηλητηριώδες (σε μεγάλες δόσεις), δημιουργεί ανωμαλίες στον ύπνο, νευρικότητα και συναισθηματική αστάθεια, απώλεια μνήμης, συχνούς πονοκεφάλους και αποδυνάμωση της νοημοσύνης. Επίσης, όπως παρατήρησαν το 2009 ερευνητές του νοσοκομείου Henri‐ Mondor, έχει την τάση, υπό προϋποθέσεις, να συσσωρεύεται στους μυς, τους ιστούς και τέλος στον εγκέφαλο, όπου και παραμένει δημιουργώντας εκφυλιστικές και νευρομυικές ασθένειες. Τον κώδωνα του κινδύνου έκρουσε το 2003 το Γαλλικό Ινστιτούτο για τη Φροντίδα της Υγείας, όταν ανέφερε ότι πολυάριθμες έρευνες αποδείκνυαν πως το αλουμίνιο μάλλον είναι τοξικό, επισημαίνοντας βέβαια ότι ο προσδιορισμός των επιπτώσεων του αλουμινίου στην υγεία είναι εξαιρετικά δύσκολος.

Πόσιμο νερό και Αλτσχάιμερ. Διάφορες μελέτες έδειξαν τον συσχετισμό του αλουμινίου που περιέχεται στο πόσιμο νερό με τη νόσο Αλτσχάιμερ. Εκτεταμένη έρευνα που έγινε το 1995 στον Καναδά έδειξε ότι η πιθανότητα ανάπτυξης διανοητικών προβλημάτων ήταν δέκα φορές μεγαλύτερη στις κοινότητες με υψηλό ποσοστό αλουμινίου στο πόσιμο νερό. Παράλληλα, έρευνες άλλων χωρών απέκλεισαν αυτή τη συσχέτιση, παρά το γεγονός ότι οι νοσούντες από Αλτσχάιμερ, όπως διαπιστώνεται, έχουν υψηλά ποσοστά αλουμινίου στα εκφυλισμένα κύτταρα του εγκεφάλου τους. Σύμφωνα με τον αναπληρωτή καθηγητή της Πολυτεχνικής Σχολής Ξάνθης Αστέριο Παντοκράτορα, «υπάρχουν ενδείξεις ότι το αλουμίνιο σχετίζεται με σοβαρές ασθένειες όπως είναι η νόσος του Parkinson, η μυοατροφική σκλήρυνση (νόσος του Lou Gehrig) και η νόσος του Αλτσχάιμερ». Εν τω μεταξύ, το ανώτατο επιτρεπτό όριο του αλουμινίου στο πόσιμο νερό στις ΗΠΑ, τον Καναδά και την Ευρώπη, έχει υποστεί διάφορα… σκαμπανεβάσματα μέχρι τώρα, με τις σχετικές οδηγίες να αναπροσαρμόζονται διαρκώς. Όπως υπογραμμίζει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ) , οι διαθέσιμες επιστημονικές γνώσεις δεν επιτρέπουν προς το παρόν τον καθορισμό ενός αποδεκτού ανώτατου ορίου περιεκτικότητας του αλουμινίου στο νερό.

Αλουμίνιο στο έδαφος. Μελέτες στους κατοίκους του νησιού Γκουάμ στον Ειρηνικό Ωκεανό και των νησιών της Νέας Γουινέας, όπου τα εδάφη είναι πλούσια σε αλουμίνιο, έδειξαν υψηλά ποσοστά ασθενών με Parkinson και μυοατροφική σκλήρυνση (νόσο του Lou Gehrig, σπάνια νευρολογική διαταραχή).

Αλουμίνιο στον αέρα. Σύμφωνα με τον Νίκο Κατσαρό, χημικό και επιστημονικό συνεργάτη του Δημόκριτου, οι λευκές ουρές (τα γνωστά chemtrails) που αφήνουν πίσω τους αεροπλάνα τα οποία πετούν σε σχετικά χαμηλό ύψος πάνω από τις πόλεις, είναι χημικές ουσίες που περιέχουν σωματίδια από αλουμίνιο και βάριο, ισχυρές νευροτοξικές ουσίες. Αυτές, κατά τα λεγόμενά του, ασφαλώς επηρεάζουν την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον.

Αλουμινένια σκεύη
Σήμερα κυκλοφορούν πολλά αλουμινένια σκεύη με αντικολλητική επίστρωση. Οι ειδικοί καθησυχάζουν, λέγοντας ότι δεν κρύβουν κανένα κίνδυνο για την υγεία, εκτός αν ξυστεί η επιφάνειά τους και αποκαλυφθεί το μέταλλο. Επίσης συνιστούν να μην μαγειρεύονται όξινα και αλμυρά τρόφιμα σε αλουμινένια σκεύη χωρίς επίστρωση και να μην τυλίγονται σε αλουμινόχαρτο ντομάτα, λεμόνι, σαλάμια, παστά ψάρια κ.ά, γιατί μπορεί να διαβρώσουν το μέταλλο.

Σε εμβόλια. Πληθώρα εμβολίων (πολιομυελίτιδας, διφθερίτιδας, τετάνου) περιέχουν αλουμίνιο, η ποσότητα του οποίου είναι ιδιαίτερα δυσανάγνωστη στην ετικέτα τους. Οι φαρμακευτικές εταιρείες το προσθέτουν προκειμένου να αυξήσουν τη δόση των αντιγόνων και να ενισχύσουν την αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος. Σύμφωνα με υπολογισμούς της Γαλλίδας δημοσιογράφου και συγγραφέως Virginie Belle, ένα βρέφος 2-16 μηνών προσλαμβάνει 2,46 mg αλουμινίου στους μυς του, σε αντίθεση με τα 1,25 mg που ορίζει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ως ανώτατο ποσό ανά δόση για τον ενήλικο. Παράλληλα, ηΑμερικάνικη Διεύθυνση Τροφίμων και Φαρμάκων συστήνει 0,85 mg ανά δόση, ενώ για τα βρέφη δεν υπάρχει καθορισμός. Η Virginie Belle, στο βιβλίο της «Όταν το αλουμίνιο μας δηλητηριάζει», αναφέρει ότι ασθένειες όπως η χρόνια κόπωση, ο διαβήτης, η επιληψία και το άσθμα, οφείλονται σε πολύ υψηλές δόσεις αλουμινίου. Αφήνει επίσης αιχμές ότι τοΣύνδρομο του Κόλπου οφείλεται στις τεράστιες δόσεις των προληπτικών εμβολίων στα οποία υποβλήθηκαν οι 175.000 και πλέον στρατιώτες που νοσούν σήμερα.
Σε αποσμητικά. Το 2006 η Εφημερίδα της Εφαρμοσμένης Τοξικολογίας (Journal of Applied Toxicology) έφερε στο φως όλες τις έρευνες που συσχετίζουν τον καρκίνο του μαστού με τα αποσμητικά που περιέχουν άλατα του αλουμινίου. Ο επίλογος ήταν ο ίδιος: χρειάζονται συμπληρωματικές μελέτες για την τελική διαπίστωση. Την ίδια χρονιά, η Γαλλική Ένωση Υγείας και Περιβάλλοντος (AFES) πληροφόρησε το κοινό ότι ο κίνδυνος αυξάνεται για τις γυναίκες που χρησιμοποιούν το αποσμητικό μετά το ξύρισμα, γεγονός που υποστηρίζεται και από αμερικάνικη έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 2003 σε 437 γυναίκες.Σύμφωνα με την τελευταία, οι γυναίκες θα πρέπει να αποφεύγουν τα αποσμητικά και τα ανθιδρωτικά που περιέχουν αλουμίνιο και κυρίως, να μην τα χρησιμοποιούν αμέσως μετά το ξύρισμα της μασχάλης.
Κάποιοι το απενοχοποιούν. Οι βιομηχανίες παραγωγής αλουμινίου ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει κίνδυνος για την υγεία από το μέταλλο, γιατί ο ανθρώπινος οργανισμός προβάλλει αποτελεσματική αντίσταση στα περισσότερα ξένα προς αυτόν στοιχεία, όπως είναι και το αλουμίνιο. Έτσι επιμένουν ότι τελικά πολύ μικρή ποσότητα αλουμινίου απορροφάται από τον πεπτικό σωλήνα, εφόσον φιλτράρεται και από τα νεφρά, ενώ υπενθυμίζουν ότι ο εγκέφαλος διαθέτει την δική του προστασία. Νορβηγοί και Άγγλοι ερευνητές επίσης υποστηρίζουν ότι δεν κατόρθωσαν να ανιχνεύσουν επιβλαβείς συνέπειες στην υγεία ατόμων που έκαναν μακροχρόνια λήψη φαρμάκων που περιείχαν αλουμίνιο. Επισήμως, οι δημόσιες υπηρεσίες υγείας σε όλο τον κόσμο δεν αναγνωρίζουν τον κίνδυνο από τη λήψη αλουμινίου.
Μια νέα πάθηση γεννιέται…Και το όνομα αυτής Macrophagic Myofasciitis (MMF). Η νέα ασθένεια, που συνδέθηκε στο τέλος της δεκαετίας του ’90 με τα εμβόλια τα οποία περιέχουν αλουμίνιο, είναι μια φλεγμονώδης μυοπάθεια. Τα συμπτώματά της είναι μυικοί πόνοι στα μπράτσα και τις γάμπες, έντονη κούραση και προβλήματα στην άρθρωση του λόγου και τη μνήμη. Βιοψίες των μυών των ασθενών έδειξαν υψηλότατη συγκέντρωση αλουμινίου. Για ποιες ασθένειες είχαν εμβολιαστεί; Ηπατίτιδα Α, Β και τέτανο. Ποιο άλλο εμβόλιο για ενηλίκους περιέχει αλουμίνιο; Το εμβόλιο της γρίπης Α. Σύμφωνα με έρευνα που διεξήγαγε το 2003 η Γαλλική Υγειονομική Υπηρεσία Ασφαλείας των Προϊόντων Υγείας (AFSSAPS), τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται μια δεκαετία μετά τον εμβολιασμό. Σημειωτέον ότι τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν μετά από έντονη πίεση ερευνητών και ασθενών.


aneksigita-fainomena

ΟΙ ΠΡΑΙΤΩΡΙΑΝΟΙ ΤΩΝ ΜΜΕ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥΣ - του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου


http://stoxasmos-politikh.blogspot.gr/2013/04/blog-post_7386.html


Τα golden boys και girls (τα «χρυσά» αγόρια και κορίτσια) τα οποία καθημερινώς μάς «ενημερώνουν» για τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα, είναι αμφίβολο αν γνωρίζουν τον μεγάλο Αυστριακό φιλόσοφο της ελευθερίας, Καρλ Πόππερ (1902-1999). Θα αγνοούν δε, ασφαλώς, και το περίφημο έργο του «Η Ανοικτή Κοινωνία και οι Εχθροί της», το οποίο εκδόθηκε και στα ελληνικά πριν κάποια χρόνια, χάρις στον πνευματικό ηρωισμό κάποιων φίλων του μεγάλου φιλοσόφου. Το 1995 εξεδόθη στα ελληνικά το επίσης άγνωστο, αλλά σήμερα επίκαιρο, βιβλίο του Καρλ Πόππερ για την τηλεόραση και τον ρόλο της στις δημοκρατικές κοινωνίες –για τις οποίες, όπως τονίζει, συνιστά σοβαρότατο κίνδυνο. 

Ο Αυστριακός φιλόσοφος επισημαίνει ότι η τηλεόραση μυθοποιεί την πραγματικότητα και στην ουσία παραπλανά το κοινό. Παίζει δε ολέθριο ρόλο στο επίπεδο των παιδιών, τα οποία αποβλακώνει, αντί να τα εκπαιδεύει και να τα υποβοηθά στην μόρφωσή τους. Την κατάσταση αυτή, ο Κ.Πόππερ χαρακτήρισε άθλια και αντιδημοκρατική διότι, όπως τονίζει, «η δημοκρατία δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα σύστημα προστασίας εναντίον της δικτατορίας και τίποτα μέσα στην δημοκρατία δεν εμποδίζει τους πιο μορφωμένους ανθρώπους να μεταδίδουν την γνώση τους στους λιγότερο μορφωμένους. Το αντίθετο ακριβώς. Η δημοκρατία πάντα προσπαθούσε να ανεβάσει το επίπεδο εκπαίδευσης• αυτή είναι η αυθεντική φιλοδοξίας της». ...

Συμβαίνει, ωστόσο, η τηλεόραση όχι μόνον να αδιαφορεί πλήρως για παρόμοιες λεπτομέρειες, αλλά, σε χώρες όπως η δική μας, να καταδιώκει κάθε τι το οποίο θα μπορούσε να ανεβάσει το μορφωτικό επίπεδο του κοινού. Στο σημείο αυτό, ο Καρλ Πόππερ προτείνει η τηλεόραση, ως μορφή παντοδύναμης εξουσίας, να πρέπει να υπάγεται σε έλεγχο –όπως συμβαίνει και με την δημοκρατία, η οποία ελέγχεται από την πολιτική εξουσία. «Η τηλεόραση», γράφει, «έχει γίνει σήμερα κολοσσιαία εξουσία. Μπορούμε μάλιστα να πούμε ότι δυνητικά είναι η σημαντικότερη από όλες τις εξουσίες, σαν να έχει αντικαταστήσει την φωνή του Θεού. Και θα συνεχίσει να είναι, για όσο καιρό θα ανεχόμαστε τις καταχρήσεις της. Η τηλεόραση απέκτησε ευρεία εξουσία στους κόλπους της δημοκρατίας. Καμμία δημοκρατία δεν μπορεί να επιβιώσει, αν δεν δώσουμε ένα τέλος σε αυτή την παντοδυναμία. Και είναι βέβαιον ότι γίνεται κατάχρηση αυτής της εξουσίας σήμερα». 

Κατάχρηση η οποία μπορεί να προσλάβει δραματικές διαστάσεις, αν αυτοί οι μηχανισμοί χειραγωγήσεως και προπαγάνδας περιέλθουν υπό τον έλεγχο κάποιου ή κάποιων νέων Χίτλερ. Μπροστά στον κίνδυνο αυτό, ο Καρλ Πόππερ επισημαίνει τον κρίσιμο ρόλο που παίζουν στην τηλεόραση οι παραγωγοί εκπομπών, οι δημοσιογράφοι και, βεβαίως, οι ιδιοκτήτες καναλιών. Και αν είχε συμβεί να βιώσει ο μεγάλος φιλόσοφος την ελληνική τηλεοπτική πραγματικότητα και τις εξαιρέσεις της, τότε σίγουρα θα είχε πέσει σε βαθύτατη θλίψη, γνωρίζοντας τί αντιπροσωπεύουν για την δημοκρατία οι πραιτωριανοί των ΜΜΕ. 

Οι πραιτωριανοί ήταν ένα σώμα σωματοφυλάκων των Ρωμαίων αυτοκρατόρων το οποίο είχε αποκτήσει τέτοια δύναμη ώστε μπορούσε να ανεβάζει και να καθαιρεί αυτοκράτορες σύμφωνα με την επιθυμία των μελών του. Μεταφορικά, η έννοια του πραιτωριανού –που καταργήθηκε μαζί με τους ενσαρκωτές της από τον Μεγάλο Κωνσταντίνο– ήταν αυτή της αυτόνομης από κάθε εξουσία και ηθική αρχή απολυταρχίας. Στην εποχή μας υπάρχουν πολλές κατηγορίες πραιτωριανών, αλλά μία που έχει ειδικό βάρος είναι οι πραιτωριανοί-δημοσιογράφοι. 

Πρόκειται για ένα ειδικό σώμα δημοσιογράφων που έκανε την εμφάνισή του από την μεταπολίτευση και μετά, το οποίο, με εργαλείο και όπλο την δύναμη της επικοινωνίας, αποφασίζει ποιες ιδέες, αντιλήψεις και πολιτικές ερμηνείες πρέπει να δέχεται ο ελληνικός λαός και ποιες όχι. Επιπροσθέτως δε, οι πραιτωριανοί-δημοσιογράφοι αποφασίζουν ποια πολιτικά πρόσωπα θα πρέπει να προβάλλονται, ποιες πολιτικές παρατάξεις θα προωθούνται στην εξουσία και ποιες ιδέες θα χρησιμοποιούν οι ίδιοι για να θησαυρίζουν προβαλλόμενοι. Έτσι, στην μεταπολιτευτική Ελλάδα δημιουργήθηκε ένα δυσώδες σύστημα διαπλοκής, στόχος του οποίου ήταν και είναι, αφ’ ενός, η λεηλασία δημόσιου χρήματος και, αφ’ ετέρου, η δημιουργία συνθηκών μόνιμης χειραγώγησης της κοινής γνώμης και προσανατολισμού της προς κατευθύνσεις που εξυπηρετούν το σύστημα. 

Το ολέθριο αυτό σύστημα χρηματοδοτήθηκε αφειδώς από τράπεζες και επιχειρήσεις και σήμερα εκβιάζει για να συνεχιστεί το σχετικό «πάρτυ». Από στοιχεία που μπορέσαμε να συλλέξουμε, οι αριθμοί που προκύπτουν μόνον ζάλη προκαλούν. Την δεκαπενταετία 1997-2012, τα ελληνικά ΜΜΕ δέχθηκαν: 

-2,68 δισεκατ. ευρώ σε τηλεοπτικές διαφημίσεις, 
-56,30 δισεκατ. ευρώ τραπεζικά δάνεια, 
-6,20 δισεκατ. ευρώ αντλήθηκαν από το Χρηματιστήριο, 
-1,3 δισεκατ. ευρώ χορηγίες. 

Επίσης, από το 1987 έως το 1997 ο τηλεοπτικοί σταθμοί και οι ιδιοκτήτες τους ενθυλάκωσαν χωρίς να τα αποδώσουν 1,6 δισεκατ. ευρώ αγγελιόσημο. Με άλλα λόγια, το σύστημα διαπλοκής τροφοδοτήθηκε μέσα σε μία δεκαπενταετία με 68 δισεκατ. ευρώ περίπου, για να πραγματοποιηθεί στην Ελλάδα η μεγαλύτερη μαζική πλύση εγκεφάλου που έχει σημειωθεί στον ευρωπαϊκό χώρο μετά τα μαύρα χρόνια του ναζισμού-φασισμού. 

Εκείνο που πρέπει επίσης να σημειωθεί και είναι πολύ σοβαρό αφορά τις δυνάμεις που κινητοποιεί το σύστημα για να εμποδίσει την είσοδο στον χώρο του ανθρώπων και επιχειρήσεων που θα στηρίζονταν στην ποιότητα, αλλά και σε αντιλήψεις που ξεφεύγουν από αυτές του ιερατείου. Για παράδειγμα, το δημοσιογραφικό ιερατείο στην χώρα μας ναι μεν παίζει κομματικά παιχνίδια, πλην όμως προσπαθεί να αποφεύγει όσο γίνεται την κυκλοφορία αντιλήψεων που έχουν σχέση με την φιλελεύθερη κριτική σκέψη, την ευρωπαϊκή ιστορία και τις διάφορες επιμέρους πτυχές της, την ορθολογική ανάλυση της πραγματικότητας και, βέβαια, την απαλλαγμένη από προκαταλήψεις και φαντασιώσεις επικαιρότητα. 

Υπό αυτές τις συνθήκες, η πολιτική και δημοσιογραφική ζωή της χώρας κυριαρχείται από μία ευρύτατη παρεοκρατία, η οποία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μία νέου τύπου φεουδαρχία. Μία φεουδαρχία η οποία, μπροστά στις τεράστιες οικονομικές και πνευματικές ζημιές που έχει προκαλέσει, προσπαθεί να αποποιηθεί των ευθυνών της επιρρίπτοντας τα τερατουργήματά της στην Ευρώπη και την ισχυρότερη χώρα της, την Γερμανία. Μέσα από αυτή την τακτική, το φαιοκόκκινο ιδεολογικό και πολιτικό μέτωπο επιδιώκει να εφεύρει νέους εχθρούς και να παραπλανήσει για μιαν ακόμη φορά την κοινή γνώμη. Συνήθως, η δικαιολογία για τις πρακτικές αυτές είναι ότι «ο λαϊκισμός πουλάει». Όμως, οι αρχιμάστορες αυτής της ουρανομήκους σε κυνισμό αντίληψης ποτέ δεν μάς λένε ποιο είναι το ποσόν του λογαριασμού που πρέπει να πληρωθεί μετά την πώληση από τους αγοραστές.

Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου