ΕΦΕΤ - ΔΕΛΤΙΟΥ ΤΥΠΟΥ: Ανάκληση προϊόντων λόγω Ανίχνευσης Κρέατος Αλόγου

Αθήνα 14 Μαρτίου 2013

ΔΕΛΤΙΟΥ ΤΥΠΟΥ

Ανάκληση προϊόντων λόγω Ανίχνευσης Κρέατος Αλόγου

Σε συνέχεια νεότερων Εργαστηριακών Αποτελεσμάτων και κατόπιν σχετικών ελέγχων από τις Περιφερειακές Διευθύνσεις Κεντρικής Μακεδονίας, Κρήτης και Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης του ΕΦΕΤ καθώς και τη Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής της Περιφερειακής Ενότητας Βοιωτίας, ο ΕΦΕΤ ενημερώνει το καταναλωτικό κοινό ότι DNA αλόγου ανιχνεύτηκε σε εννιά (9) ακόμη προϊόντα.

Η αύξηση των προϊόντων που βρέθηκαν να περιέχουν DNA αλόγου είναι απόρροια και της συνέχειας των ελέγχων στις περιπτώσεις θετικών ευρημάτων.

Συγκεκριμένα, πρόκειται για τα κάτωθι προϊόντα:

• «Σαλάμι μπύρας τεμάχια βάρους 450γρ.» με εμπορική ονομασία «ΠΑΣΣΙΑΣ», αριθμό παρτίδας 75556 111124 και ημερομηνία λήξης 10/04/2013,
• «Αλλαντικό σκορδάτο βραστό τεμάχια βάρους 330γρ.» με εμπορική επωνυμία «ΠΑΣΣΙΑΣ», αριθμό παρτίδας 75832 και ημερομηνία λήξης 26/05/2013,
• «Σαλάμι αέρος τεμάχια βάρους 0,496kg» με εμπορική επωνυμία «ΠΑΣΣΙΑΣ» με αριθμό παρτίδας 76039 και ημερομηνία λήξης 20/05/2013

που παράγονται από την εταιρεία «Ε.Γ. ΠΑΣΣΙΑΣ Α.Β.Ε.Ε.» (Π. Αθηναγόρα 7, Νέα Ευκαρπία Θεσσαλονίκης).

• «Λουκάνικα τ. Φραγκφούρτης σε συσκευασία βάρους 300γρ.» με εμπορική ονομασία «Mr. Grand», αριθμό παρτίδας 75846 και ημερομηνία λήξης 30/03/2013,
• «Παριζάκι Γίγας Κλασικό τεμάχια βάρους 600γρ.» με εμπορική επωνυμία «Mr. Grand», αριθμό παρτίδας 76114 και ημερομηνία λήξης 18/06/2013

που παρασκευάζονται για λογαριασμό του Ομίλου «Δ. ΜΑΣΟΥΤΗΣ A.E.» (14ο χλμ Θεσσαλονίκης – Βασιλικών) από την εταιρεία «Ε.Γ. ΠΑΣΣΙΑΣ Α.Β.Ε.Ε.» (Π. Αθηναγόρα 7, Νέα Ευκαρπία Θεσσαλονίκης).

• «Κεφτεδάκια ΝΑΠΟΛΙΤΕΝ κατεψυγμένα σε συσκευασία βάρους 2kg» με αριθμό παρτίδας 06021339, ημερομηνία παραγωγής 06/02/2013 και ημερομηνία λήξης 06/02/2014

που παράγονται από την εταιρεία «SPECIAL ΕΔΕΣΜΑΤΑ Α.Ε.» (14ο χλμ. Θεσσαλονίκης – Μηχανιώνας, Περιφερειακός Αεροδρομίου, Θέρμη).

• «ΚΕΜΠΑΠ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ Χ/ΚΑΛ ΚΤΨ σε συσκευασία βάρους 815γρ.», με αριθμό παρτίδας L:310, ημερομηνία συσκευασίας 13-02-2013 και ημερομηνία λήξης 20-07-2013

που παρασκευάζεται και συσκευάζεται από την επιχείρηση «KRIVEK Α.Ε.» (Χερσόνησος Ηρακλείου Κρήτης) και δειγματίστηκε από την Υπεραγορά Τροφίμων «ΧΑΛΚΙΑΔΑΚΗΣ Α.Ε.» (Ισαύρων & Σοφοκλή Βενιζέλου, Ηράκλειο Κρήτης).

• «Λουκάνικο Πέταλο» με την εμπορική επωνυμία «Ozyorem Kaysevi sucuk 455 gr», με κωδικό παραγωγής L-12345 και ημερομηνία λήξης 10-4-2013

το οποίο παράγεται από την ολλανδική επιχείρηση «NL 687 EG» για λογαριασμό της γερμανικής εταιρείας «DEMKA GmbH» και δειγματίστηκε από το κατάστημα «ΑΛΗ ΜΠΑΜΠΑ» (Αρσάκειο Σάπες, Ροδόπη).

• «ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΣΑΛΑΜΙ» με την εμπορική επωνυμία « LeFruMarin - Salam Rustic», σε συσκευασία των 1800 gr και ημερομηνία λήξης 02-03-2013

που παράγεται από τη ρουμανική εταιρεία «LeFruMarine S.R.L.» και δειγματίστηκε από το Mini Market στην οδό Σμύρνης 17, Θήβα Βοιωτίας.

Ο ΕΦΕΤ απαίτησε την άμεση ανάκληση / απόσυρση των ανωτέρω προϊόντων από την ελληνική αγορά και ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη οι σχετικοί έλεγχοι που αφορούν και στη διερεύνηση της προέλευσης της χρησιμοποιούμενης πρώτης ύλης. Για τις συγκεκριμένες παρτίδες θα ληφθούν τα προβλεπόμενα από την νομοθεσία μέτρα.

Στο 26% (από 24,8%) η ανεργία το δ’ τρίμηνο του 2012. Στο 65% η ανεργία των νέων!

http://olympia.gr/2013/03/14/%CF%83%CF%84%CE%BF-26-%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CE%B4-%CF%84%CF%81%CE%AF%CE%BC%CE%B7%CE%BD%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-2012-%CF%83%CF%84%CE%BF-65-%CE%B7-%CE%B1/

Σε 3.681.926 άτομα ανήλθε κατά το δ΄ τρίμηνο του 2012 ο αριθμός των απασχολούμενων, ενώ των ανέργων σε 1.295.535, με το ποσοστό ανεργίας να διαμορφώνεται σε 26,0%, έναντι 24,8% του προηγούμενου τριμήνου και 20,7% του αντίστοιχου τριμήνου 2011, όπως ανακοίνωσε σήμερα η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ).

Όπως αναφέρει η ΕΛΣΤΑΤ, η απασχόληση μειώθηκε κατά 1,5% σε σχέση με το προηγούμενο τρίμηνο και κατά 6,4% σε σχέση με το δ΄τρίμηνο του 2011.

Ο αριθμός των ανέργων αυξήθηκε κατά 5,2% σε σχέση με το προηγούμενο τρίμηνο και κατά 26,3% σε σχέση με το δ΄ τρίμηνο του 2011.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το ποσοστό ανεργίας των γυναικών διαμορφώθηκε σε 29,7% και είναι σημαντικά υψηλότερο από των ανδρών που βρίσκεται στο 23,3%.

Το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας παρατηρείται στους νέους ηλικίας 15-24 ετών (57,8%), το οποίο στις νέες γυναίκες φθάνει στο 65,0%.

ΙΝΚΑ-ΔΤ 402/14.03.2013: ΜΕ ΤΟ ΧΑΡΑΤΣΙ παίρνεις διαβατήριο για τον ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ????

ΙΝΚΑ-ΔΤ 402/14.03.2013

Οι Καλοσυνάτοι ηλικιωμένοι ανώτατοι δικαστές.

Ο εισηγητής εισηγήθηκε ως νόμιμο το ΧΑΡΑΤΣΙ.

ΤΟ ΧΑΡΑΤΣΙ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ

ΜΕ ΤΟ ΧΑΡΑΤΣΙ παίρνεις διαβατήριο για τον ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ????

Ο εισηγητής είδε το χαράτσι απολύτως μεμονωμένα και δεν συνεκτίμησε συγχρόνως την ταυτόχρονη ραγδαία σωρρευτική επιβολή και άλλων φόρων και κρατήσεων που πλήττουν ομαδικώς το εισόδημα εκάστου πολίτη και έχουν τεθεί για τον ίδιο λόγο που θεσπίστηκε και το χαράτσι της ΔΕΗ.

Αυτή η έλλειψη, συλλογισμού και κριτικής ικανότητας, από ανώτατους δικαστικούς αναδεικνύει την μεροληψία και την έλλειψη κοινωνικής και λογικήςεπαφής τους, με την κοινωνία και το συνολικό νομικό πλαίσιο.

Δυστυχώς περιμέναμε από ηλικιωμένους δικαστές να έχουν την σοφία στο μυαλό τους.

Δυστυχώς επαληθεύεται αυτό που λέει ο απλός λαός, μυαλό κουρκούτι όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος.

Για αυτό δεν θα έπρεπε να υπάρχουν ανώτατα δικαστήρια με ηλικιωμένους δικαστές.

Το γήρας ου γαρ έρχεται μόνο του.

Η καλοσύνη του γέροντα προς τις παράλογες επιλογές της πολιτικής και των πολιτικών, δεν τακτοποιεί τις ανάγκες της κοινωνίας, ούτε πρέπει να φοβούνται, την πολιτική και τους πολιτικούς, γιατί είναι ανώτεροί τους.

…….Μοιάζει με τις καλές πράξεις του Σαμαρείτη με προσδοκία τον παράδεισο, με τη διαφορά ότι, σε αυτό εδώ, των ηλικιωμένων δικαστών, τον παράδεισο, δεν τον απονέμει, η πολιτική, ούτε οι γήινοι πολιτικοί.

Είναι σαφώς άδικο να αφορά όλους η ηλικιακή καλοσύνη του εισηγητή μόνο.

Θα δείξει που λένε.

ΔΟΛ: ο τοποτηρητής Μαρτιγόπουλος και ο ρόλος των Πεφάνη, Μεμή, Καρακούση

http://zoornalistas.blogspot.gr/2013/03/blog-post_3693.html

Αίσθηση έχουν προκαλέσει τα ρεπορτάζ στον Κυριακάτικο Τύπο που αναφέρουν ότι ο πρώην CEO της COSMOΤΕ Ευάγγελος Μαρτιγόπουλος αναλαμβάνει γενικός διευθυντής του ΔΟΛ.
Σε συνέχεια όλων αυτών όμως, το ενδιαφέρον είναι ότι τα στελέχη της Μιχαλακοπούλου δηλώνουν έκπληξη για την πορεία που έχει πάρει η συγκεκριμένη εξέλιξη. «Πιστεύαμε ότι θα αναλάμβανε κάποιο πόστο στο νέο συγκρότημα που θα προέκυπτε από τη συγχώνευση με τον Πήγασο. Αλλιώς τι θα κάνει εδώ;» αναρωτιούνται πολλοί στον ΔΟΛ.
Πράγματι όμως το ιστορικό συγκρότημα εισέρχεται σε μια νέα φάση που σηματοδοτεί η παρουσία του «τοποτηρητή» Μαρτιγόπουλου. Μεγάλοι χαμένοι από την εξέλιξη, δυο πρόσωπα: Νίκος Πεφάνης καιΑντώνης Καρακούσης.
Η έκπληξη όμως για την είσοδο στον ΔΟΛ του πρώην CEO του OTE έχει να κάνει με την άγνοια..
του σε σχέση με τα ΜΜΕ, σε μια εποχή μάλιστα που οι πειραματισμοί δεν είναι ευπρόσδεκτοι! Με άλλα λόγια στον ΔΟΛ φοβούνται ότι ο Μαρτιγόπουλος που πηγαίνει ως «τοποτηρητής» νέου επενδυτή που αναμένεται να μπει στο σχήμα… και λόγω χαρακτήρα, θα επιχειρήσει άμεσα άτσαλες αλλαγές οι οποίες θα προκαλέσουν κακό!
Παράλληλα, η επίσημη γραμμή από το γραφείο του Ψυχάρη είναι σαφής και λιτή: πρέπει να μαζευτούν τα κόστη. Το πρόβλημα σε αυτή την περίπτωση όμως, σύμφωνα με τους γνωρίζοντες, είναι ότι δεν υπάρχουν περιθώρια άλλων περικοπών που δεν θα επηρεάσουν το προσωπικό, τους μισθούς, το κλείσιμο εντύπων ή και ολόκληρων τομέων!   
Μαθαίνουμε ότι ο Μαρτιγόπουλος από τις πρώτες κινήσεις που θα κάνει είναι η σύσταση φακέλων για κάθε έντυπο, τμήμα και τομέα ξεχωριστά, καλώντας στη συνέχεια τα στελέχη προκειμένου να μιλήσει μαζί τους και να αποφασίσει σε τι μειώσεις θα προχωρήσει ανά τομέα.
Μοιραία λοιπόν για πολλούς το ερώτημα που προκύπτει είναι, γιατί αυτό δεν μπορούν να το κάνουν οΠεφάνης, ο Καρακούσης και ο Μεμής που γνωρίζουν όλες τις παραμέτρους. Ενώ ταυτόχρονα, αναρωτιούνται τι σόι μείωση κόστους είναι αυτή, που πρώτα γίνεται αύξηση (!) κόστους και μετά μείωση; Διότι σύμφωνα με το επίσημο δελτίο του ΔΟΛ (πριν δυο εβδομάδες) ο Πεφάνης εισπράττει 350.000 ευρώ ετησίως. Αναρωτιέται κανείς, ο Μαρτιγόπουλος δεν θα έχει συμφωνήσει με τα ίδια ή με κάτι παραπάνω; Προφανώς το δεύτερο! Άρα, πρώτα θα αυξήσει το κόστος κατά 500.000 χιλιάδες ευρώ και μετά θα το μειώσει! Μάλιστα!
Εκτός βέβαια αν ο Σταύρος Ψυχάρης αποφάσισε την άμεση απομάκρυνση του Πεφάνη, όποτε έχει λογική η εξίσωση! Ωστόσο, αν δεν ισχύει κάτι τέτοιο, θεωρούν πολλοί ότι ο ΔΟΛ σύντομα θα χρειαστεί «κυανόκρανους»!

Ο Καρακούσης και ο Μεμής
Ο μεγάλος χαμένος από την συγκεκριμένη εξέλιξη φέρεται να είναι ο διευθυντής του «Βήματος», Αντώνης Καρακούσης. Αυτό τουλάχιστον ισχυρίζεται πρόσωπο με πολλά χρόνια παρουσίας στον ΔΟΛ που αποχώρησε πρόσφατα στο πλαίσιο της μίνι εθελουσίας. «Ο Αντώνης έβαλε αυτογκόλ. Ο Ψυχάρης του έδωσε τεράστιες ευκαιρίες μετά την απομάκρυνση Καψή, αλλά τελικά τις κλώτσησε! Πολλοί ήταν εκείνοι που περίμεναν ότι θα δώσει νέο αέρα στην εφημερίδα και ότι θα έκανε δυναμικές παρεμβάσεις, τόσο στο εσωτερικό της, στην οργάνωση των τμημάτων όσο και στο ίδιο το φύλλο (θεματολογία, γραμμή κ.ά), αλλά τελικά παντού προσπάθησε να κρατήσει ισορροπίες τρόμου! Ούτε τις επιβεβλημένες αλλαγές στο εμπορικό τμήμα τις οποίες ο ίδιος είχε ανακοινώσει σε συνέλευση του ΔΟΛ, δεν προχώρησε» αναφέρει ο πρόσφατα αποχωρήσας. Και προσθέτει, «Αδιαφόρησε παντελώς για τα ψηφιακά Μέσα. Άφησε το site του Βήματος στην τύχη του. Εκεί ολομόναχος παλεύει ολημερίς ο επικεφαλής του site με 5 έως 6 άτομα για να καλύψουν την ειδησεογραφία από τις 6.00 τα ξημερώματα έως τις 12.00 τα μεσάνυχτα… ενώ την Παρασκευή κατεβάζει ρολά και ανοίγει ξανά τη Δευτέρα»!
Ο Αντώνης Καρακούσης όμως, συνεχίζει άλλη πηγή, «δεν πήρε κανένα προσωπικό ρίσκο, προκειμένου να δείξει στον Ψυχάρη ότι πέρα από λογιστικές έχει και ηγετικές ικανότητες… Όταν το μόνο που διαφημίζεις και προβάλεις είναι ότι ξέρεις να ψωνίζεις φτηνές προσφορές, ότι μπορείς να κλείνεις γρήγορα το φύλλο, να τυπώνεις χωρίς καθυστέρηση την εφημερίδα και να μοιράζεις σωστά το τιράζ… Τελικά λες σε αφεντικά του μεγέθους Ψυχάρη, ότι είσαι απλώς ένας καλός διαχειριστής! Έτσι μια ωραία πρωία, εμφανίζεται ένας Μαρτιγόπουλος και σε στέλνει αδιάβαστο»!
Τι περισσότερο όμως θα κάνει ο Μαρτιγόπουλος στον ΔΟΛ που δεν μπορούσε να κάνει ο Καρακούσης; Προφανώς τίποτα! Δεδομένου ότι ο Καρακούσης θα το έκανε καλύτερα, αφού ο Μαρτιγόπουλος δεν θα μπαίνει καν στη διαδικασία συζήτησης. Αν για παράδειγμα του τελευταίου δεν του αρέσει ένα section της εφημερίδας, πολύ απλά στο επόμενο φύλλο δεν θα υπάρχει! Αν δεν του αρέσει το σηματάκι στο μετεωρολογικό δελτίο του site, θα το αλλάξει επιτόπου και όχι μετά από τρεις μήνες!
Παρόλα αυτά δεν τίθεται θέμα απομάκρυνσης του Αντώνη Καρακούση. «Θα παραμείνει στο ΒΗΜΑ, προφανώς σε περιορισμένο ρόλο, απλά για να τρέχει την έκδοση» αναφέρει η ίδια πηγή.
Τέλος για τον Χρήστο Μεμή σημειώνεται ότι από το πρώτο ρεπορτάζ προκύπτει ερωτηματικό σε σχέση με την παρουσία Μαρτιγόπουλου στον ΔΟΛ. Εννοείται ότι απολαμβάνει της απόλυτης εμπιστοσύνης του Σταύρου Ψυχάρη, χωρίς όμως να είναι ακόμη – τουλάχιστον, ξεκάθαρο ο ρόλος που θα έχει στο νέο οργανόγραμμα, εκτός φυσικά της διεύθυνσης των ΝΕΩΝ. Πάντως μαθαίνουμε ότι όποια κι αν είναι η εξέλιξη στον ΔΟΛ, ο Χρήστος Μεμής θα έχει αναβαθμισμένο ρόλο.
- enimerosi24

Η ποιήση και η ιστορία του Ευαγόρα Παλληκαρίδη

http://www.onalert.gr/stories/h-poihsh-kai-h-istoria-tou-evagora-pallhkaridh

Δεν υπάρχει κυπριος/κυπρια που να μην γνωρίζει την ιστορία του Ευαγόρα Παλληκαρίδη ... ανεξαρτήτως πολιτικής κατεύθυνσης. 

Απαγχονίστηκε στις 14 Μαρτίου 1957, σε ηλικία μόλις 18 ετών. Ήταν ο νεαρότερος αλλά και ο τελευταίος αγωνιστής που απαγχονίστηκε από τους Άγγλους αλλα δεν ειναι μόνο αυτο που κάνει την περίπτωση του Ευαγόρα ειδική.

Ο Παλληκαρίδης κατάφερε να μάς δείξει - εστω και λίγο - τον πόνο που ένοιωθε για την πατρίδα του μέσα απο την ποιήση του, τους λίγους στίχους που έγραφε πολεμώντας για την ελευθερία της Κύπρου και για την Ελλαδα. Ποιος 18χρονος θα δήλωνε σήμερα οτι "Ειναι καλό πράγμα να πεθαινει κανείς για την Ελλάδα";

Ο Ευαγόρας

Γεννήθηκε στην Τσάδα της Πάφου, στις 28 Φεβρουαρίου 1938. Την 1η Απριλίου 1953, ο Ευαγόρας πρωταγωνιστεί σε διάφορες διαδηλώσεις κατά των Άγγλων.

Συγκεκριμένα, στις 2 Ιουνίου θα γινόταν η στέψη της βασίλισσας Ελισάβετ. Στην Αγγλία και σε όλες τις αποικίες γίνονταν προετοιμασίες για το μεγάλο γεγονός. Στην Πάφο στο «Ιακώβιο Γυμναστήριο» αναρτάται η αγγλική σημαία, γεγονός που εξοργίζει τους μαθητές. Παραμονή της στέψης, οι μαθητές της Πάφου και οι φοιτητές του Λιασιδίου Κολεγίου οργάνωσαν διαδήλωση με αίτημα να υποσταλεί η αγγλική σημαία και να εκκενωθεί το γήπεδό τους από στρατιώτες και αστυνομικούς. Ο 15χρονος τότε Ευαγόρας αναρριχάται στον ιστό, κατεβάζει και σκίζει την αγγλική σημαία: το γεγονός αυτό έδωσε το έναυσμα για επέκταση των διαδηλώσεων.

Οι μαθητές και το πλήθος συγκρούονται με την αστυνομία, η οποία ενισχύεται από Τούρκους. Ο διοικητής στέλνει διαταγή να αποσυρθούν οι αστυνομικοί, γιατί δεν έπρεπε η στέψη της βασίλισσας να αμαυρωθεί με αίμα. Έτσι οι μαθητές παρέσυραν ό,τι είχε σχέση με τους εορτασμούς για την στέψη. Η Πάφος έγινε το μόνο μέρος όπου δεν γιορτάστηκε η στέψη. Ο Ευαγόρας συνελήφθη, αλλά αφέθηκε ελεύθερος λόγω της μικρής του ηλικίας.

EOKA

Σε ηλικία 17 χρόνων, ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης εγκατέλειψε το σχολείο και εντάχθηκε στις αντάρτικες ομάδες της ΕΟΚΑ. Στις 17 Νοεμβρίου 1955 οι μαθητές του Γυμνασίου συγκεντρώθηκαν και προετοίμαζαν μια διαδήλωση από τις γνωστές που οργάνωνε η ΑΝΕ (Άλκιμος Νεολαία ΕΟΚΑ) ως αντιπερισπασμό. Οι στρατιώτες είχαν διαταγή να πυροβολήσουν αδιάκριτα τους διαδηλωτές. Ο Ευαγόρας συλλαμβάνεται και οδηγείται στο δικαστήριο με την κατηγορία ότι συμμετείχε παράνομα σε οχλαγωγίες. Ο Ευαγόρας δεν παραδέχτηκε την κατηγορία και η δίκη αναβλήθηκε για τις 6 Δεκεμβρίου.

Ήταν η αρχή του τέλους. Μια μέρα πριν τη δίκη, μπαίνει κρυφά στο σχολείο και αφήνει στην έδρα ένα σημείωμα:
   
Παλιοί συμμαθηταί, Αυτή την ώρα κάποιος λείπει ανάμεσά σας, κάποιος που φεύγει αναζητώντας λίγο ελεύθερο αέρα, κάποιος που μπορεί να μη τον ξαναδείτε παρά μόνο νεκρό. Μην κλάψετε στον τάφο του, Δεν κάνει να τον κλαίτε. Λίγα λουλούδια του Μαγιού σκορπάτε του στον τάφο. Του φτάνει αυτό ΜΟΝΑΧΑ.

Θα πάρω μιαν ανηφοριά θα πάρω μονοπάτια 
να βρω τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά.

Θ΄ αφήσω αδέλφια συγγενείς, τη μάνα, τον πατέρα 
μεσ΄ τα λαγκάδια πέρα και στις βουνοπλαγιές.
Ψάχνοντας για τη Λευτεριά θα ΄χω παρέα μόνη
 κατάλευκο το χιόνι, βουνά και ρεματιές.

Τώρα κι αν είναι χειμωνιά, θα ΄ρθει το καλοκαίρι

Τη Λευτεριά να φέρει σε πόλεις και χωριά.

Θα πάρω μιαν ανηφοριά θα πάρω μονοπάτια
 να βρω τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά.
Τα σκαλοπάτια θ΄ ανεβώ, θα μπω σ΄ ενα παλάτι,
το ξέρω θαν απάτη, δεν θαν αληθινό.

Μεσ΄ το παλάτι θα γυρνώ ώσπου να βρω τον θρόνο,
βασίλισσα μια μόνο να κάθεται σ΄ αυτό.
Κόρη πανώρια θα της πω, άνοιξε τα φτερά σου
και πάρε με κοντά σου, μονάχα αυτό ζητώ.

Γειά σας παλιοί συμμαθηταί. Τα τελευταία λόγια τα γράφω σήμερα για σας. Κι όποιος θελήσει για να βρει ένα χαμένο αδελφό, ένα παλιό του φίλο, ας πάρει μιαν ανηφοριά ας πάρει μονοπάτια να βρει τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά. Με την ελευθερία μαζί, μπορεί να βρει και μένα. Αν ζω, θα μ΄ βρει εκεί.

Ευαγόρας Παλληκαρίδης  

Στις 18 Δεκεμβρίου 1956 μαζί με άλλους 2 συναγωνιστές του μετέφεραν όπλα και τρόφιμα από την Λυσό. Ξαφνικά βρέθηκαν αντιμέτωποι με αγγλική περίπολο. Οι 2 συναγωνιστές του Ευαγόρα κατάφεραν να διαφύγουν, αλλά ο ίδιος συνελήφθη. Στην κατοχή του είχε ένα οπλοπολυβόλο Μπρεν γρασαρισμένο. Ήταν συνεπώς ανέτοιμο για να χρησιμοποιηθεί. Επίσης κουβαλούσε 3 γεμιστήρες γεμάτες.



Κατηγορήθηκε για κατοχή και διακίνηση οπλισμού και μεταφέρθηκε στη Λευκωσία και η δίκη ορίζεται για τις 25 Φεβρουαρίου. Στη δίκη του ο Παλληκαρίδης δεν άφησε περιθώρια στους δικηγόρους του να τον υπερασπιστούν, αφού παρά τις αντιρρήσεις τους παραδέχθηκε την ενοχή του:
   
Γνωρίζω ότι θα με κρεμάσετε. Ό,τι έκαμα το έκαμα ως Έλλην Κύπριος όστις ζητεί την Ελευθερίαν του. Τίποτα άλλο.    
Την επόμενη μέρα της καταδίκης του Παλληκαρίδη, οι μαθητές του Γυμνασίου Πάφου απείχαν από τα μαθήματά του σε ένδειξη διαμαρτυρίας και έστειλαν τηλεγράφημα στον Χάρτινγκ, με το οποίο του ζητούσαν να απονεμηθεί χάρη στον Ευαγόρα. Όλος ο κόσμος αρχίζει μια προσπάθεια να σώσει τον νεαρό μαθητή.

Η Ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να αποτρέψει την εκτέλεσή του. Η Κυπριακή αδελφότητα Αθηνών ζητά προσωπική παρέμβαση του βασιλιά Παύλου. Η Βουλή των Ελλήνων στέλνει τηλεγραφήματα προς την Βουλή των Κοινοτήτων και τα Ηνωμένα Έθνη. Ο Αρχιεπίσκοπος Δωρόθεος, ο Χωρεπίσκοπος Σαλαμίνος Γεννάδιος, ο δήμαρχος Λευκωσίας κ. Δέρδης, 40 Εργατικοί Άγγλοι βουλευτές, συντεχνίες, ο Αρχιεπίσκοπος Νοτίου Αφρικής Νικόδημος, ο Αμερικανός Γερουσιαστής Fulton, απλοί πολίτες προσπαθούν να ματαιώσουν αυτή την εκτέλεση.

Ο Χάρτινγκ όμως και η Αγγλική διπλωματία απορρίπτει την απονομή χάριτος.



Ο Ευαγόρας στο τελευταίο γράμμα του γράφει:
   
Θ΄ ακολουθήσω με θάρρος τη μοίρα μου. Ίσως αυτό να ναι το τελευταίο μου γράμμα.
Μα πάλι δεν πειράζει. Δεν λυπάμαι για τίποτα. Ας χάσω το κάθε τι.
Μια φορά κανείς πεθαίνει. Θα βαδίσω χαρούμενος στην τελευταία μου κατοικία. Τι σήμερα τι αύριο;
Όλοι πεθαίνουν μια μέρα.
Είναι καλό πράγμα να πεθαίνει κανείς για την Ελλάδα.
Ώρα 7:30. Η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου. Η πιο όμορφη ώρα. Μη ρωτάτε γιατί.  

Ευαγόρας Παλληκαρίδης: Ο 18χρονος ήρωας της Κύπρου

http://www.onalert.gr/stories/eyagoras-palikaridis-san-simera-i-ektelesi-tou

Γράφει ο
Δρ.Ιωάννης Παρίσης
parisis.wordpress.com

Σήμερα θυμόμαστε ξανά με εθνικό ρίγος και συγκίνηση και τιμούμε έναν ήρωα και ποιητή, τον 18χρονο Έλληνα Κύπριο μαθητή, Ευαγόρα Παλληκαρίδη, που τα μεσάνυχτα της 13ης Μαρτίου 1957, ανέβηκε στο ικρίωμα τραγουδώντας την Ελλάδα και την Ένωση. Κι έμεινε Αθάνατος!

Άφησε πίσω του ένα μοναδικό ποιητικό έργο, που μελοποιήθηκε, τραγουδήθηκε και συνεχίζει να τραγουδιέται από όσους Έλληνες επιμένουν να πιστεύουν ότι οι ήρωες της ΕΟΚΑ είναι οι αλατόμητοι νοηματοδότες και φωτοδότες της πορείας μας.

Όσοι ακόμα αισθάνεστε και πιστεύετε ότι το να είσαι Έλληνας είναι ωραίος αγώνας, επιβαλλόμενη αντίσταση, μεγάλη τιμή και περηφάνια, σήμερα ξαναδιαβάστε τα ποιήματα του Βαγορή. Αλλά διαβάστε και ένα ποίημα, που έγραψε το 1957 ο Ρόδιος ποιητής και φιλόλογος, Φώτης Βαρέλης, για την υπέρτατη θυσία του. Θα συγκλονιστείτε!

Σε τούτους τους δύσκολους καιρούς χρειαζόμαστε να θυμόμαστε ξανά και ξανά και να τιμούμε τον ανεπανάληπτο απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑενάντια στον Εγγλέζο αποικιοκράτη και πώς αξιοπρεπείς λαοί, που σέβονται τον εαυτό τους, ξέρουν να γράφουν και να τιμούν την ιστορία τους.

ΤΟΥ ΒΑΓΟΡΗ*

Εψές πουρνό μεσάνυχτα στης φυλακής τη μάντρα
μες στης κρεμάλας τη θελιά σπαρτάραγε ο Βαγόρας.
Σπαρτάρησε, ξεψύχησε, δεν τ’ άκουσε κανένας.
Η μάνα του ήταν μακριά, ο κύρης του δεμένος,
οι νιοι συμμαθητάδες του μαύρο όνειρο δεν είδαν,
η νια που τον ορμήνευε δεν άκ’σε νυχτοπούλι.
Εψές πουρνό μεσάνυχτα θάψαν τον Ευαγόρα.
Σήμερα Σάββατο ταχιά όλη η ζωή σαν πρώτα.
Ετούτος πάει στο μαγαζί, εκείνος πάει στον κάμπο,
ψηλώνει ο χτίστης εκκλησιά, πανί απλώνει ο ναύτης,
και στο σκολειόν ο μαθητής συλλογισμένος πάει.
Χτυπά κουδούνι, μπαίνουνε στην τάξη του ο καθένας.
Μπαίνει κι η πρώτη η άταχτη κι η τρίτη που διαβάζει,
μπαίνει κι η πέμπτη αμίλητη, η τάξη του Ευαγόρα.
- Παρόντες όλοι;
- Κύριε, ο Ευαγόρας λείπει.
- Παρόντες, λέει ο δάσκαλος · και με φωνή που τρέμει:
- Σήκω, Ευαγόρα, να μας πεις ελληνική ιστορία.
Ο δίπλα, ο πίσω, ο μπροστά, βουβοί και δακρυσμένοι,
αναρωτιούνται στην αρχή, ώσπου η σιωπή τους κάμνει
να πέσουν μ’ αναφιλητά ετούτοι κι όλη η τάξη.
- Παλληκαρίδη, άριστα, Βαγόρα, πάντα πρώτος,
στους πρώτους πρώτος, άγγελε πατρίδας δοξασμένης,
συ, που μέχρι χθες της μάνας σου ελπίδα κι αποκούμπι
και του σχολειού μας σήμερα Δευτέρα Παρουσία.
Τα ‘πε κι απλώθηκε σιωπή πα ‘στα κλαμένα νιάτα,
που μπρούμυτα γεμίζανε της τάξης τα θρανία,
έξω απ’ εκείνο τ’ αδειανό, παντοτινά γεμάτο.

*Tο ποίημα, του Φώτη Βαρέλη μετέδωσε ο ραδιοφωνικός σταθμός της Λευκωσίας

  (Το παραπάνω κείμενο με το ποίημα το΄έλαβα από τον φίλο Σάββα Ιακωβίδη, αρθρογράφο-αναλυτή της εφημερίδας «Η Σημερινή» της Λευκωσίας) 

ΝΕΟ ΘΕΜΑ - αυτούς τους εγκληματίες Γερμανούς για ποιανού το χατίρι εδώ και καιρό δεν «αγγίζει» το ΣΔΟΕ κύριε Σαμαρά;

http://stoxasmos-politikh.blogspot.gr/2013/03/blog-post_2098.html

αυτούς τους εγκληματίες Γερμανούς για ποιανού το χατίρι εδώ και καιρό δεν «αγγίζει» το ΣΔΟΕ κύριε Σαμαρά; by ANTI300

Restart, μόλις πέσει η κυβέρνηση της ντροπής

http://www.periodista.gr/index.php/greece/item/2466-restart-%CE%BC%CF%8C%CE%BB%CE%B9%CF%82-%CF%80%CE%AD%CF%83%CE%B5%CE%B9-%CE%B7-%CE%BA%CF%85%CE%B2%CE%AD%CF%81%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%AE%CF%82Power

“ Για να ξεκινήσουν να αλλάζουν τα πράγματα πρέπει το συντομότερο δυνατό αυτή η θλιβερή τρικομματική κυβέρνηση να αποτελέσει παρελθόν για τη χώρα ”

Του Κώστα Καπνίση

Έχει ειπωθεί πολλές φορές και έχει γραφτεί ακόμα περισσότερες ότι τούτος ο λαός είναι της υπερβολικής αισιοδοξίας ή της αντίστοιχης απαισιοδοξίας. Δεν είναι κάτι καινοφανές ούτε και τόσο «σκάνδαλο» όσο κάποιοι θέλουν να προβάλλουν. Αξίζει να σταθεί κάποιος λίγο σε αυτό το φαινόμενο – διαπίστωση. Ειδικά σε μια εποχή που οι διαπιστώσεις είναι υπερεπαρκείς σε μια λογική ιδιαίτερα ανεπαρκή καλό είναι να υπάρχει και ένα μέτρο ή έστω μια βάση λογικού διαλόγου. Μια αφετηρία. Το να υπάρχει άποψη από όλους για όλα είναι ένα γεγονός αδιαμφισβήτητο σε τούτη την πολύπαθη χώρα. Το να υπάρχει από την άλλη η λαϊκή ρήση «καθείς στο είδος του» φτιάχνει ένα οξύμωρο σχήμα και άκρη δε βγαίνει. Ίσως κάπου εκεί να οφείλονται και όλα τα δεινά που έχουν βρει την Ελλάδα από συστάσεως του νέου ελληνικού κράτους και δώθε.

Κάπως έτσι ήλθε στη ζωή των Ελλήνων ένα ψευδεπίγραφο δίλημμα που δεν είναι άλλο από το «Μνημόνιο – Αντιμνημόνιο». Η συνταγή απλή και συνάμα σατανική ωστόσο η συζήτηση είναι εκ των προτέρων καταδικασμένη γιατί είναι τοποθετημένη σε λανθασμένη βάση. Στη ζωή υπάρχουν βέβαια και διλήμματα και αποφάσεις που πρέπει να παίρνονται όχι μόνο από τους πολιτικούς ταγούς αλλά και από τον απλό λαό σε καθημερινή βάση. Αυτό άλλωστε απαιτεί και μια κοινωνία πολιτών και όχι υπηκόων. Μια πιο σωστή εκδοχή θα μπορούσε να είναι η πάλη δύο τριπτύχων. Από τη μια πλευρά λογική – αξιοπρέπεια – υπηρέτηση των συμφερόντων του λαού και από την άλλη παράλογο – υποταγή – εξυπηρέτηση αλλότριων συμφερόντων. Αυτό θα μπορούσε ίσως να ξεκαθαρίσει τα πράγματα και να τα βάλει σε μια σειρά προκειμένου να βρεθεί κάποια άκρη. Δε γίνεται όμως αυτό. Τουναντίον. Πολλοί διατυπώνουν άποψη (κραυγάζοντας αρκετές φορές) ότι έχουν δικαίωμα να την εκφέρουν. Σωστά. Έχουν απόλυτο και αναφαίρετο δικαίωμα να την εκφέρουν και πρέπει να το κάνουν είτε είναι σωστή είτε λανθασμένη. Από την άλλη μεριά για να έχει κάποιος μια άποψη οφείλει να έχει «κουράσει» το μυαλό του. Να έχει ψάξει. Να έχει διασταυρώσει. Να έχει ζυγίσει τα πράγματα. Αν η συζήτηση γίνεται σε ένα καφενείο ή σε μια κοινωνική μάζωξη το κακό είναι μικρό. Το πολύ πολύ να «ανάψουν» τα αίματα και να επιβεβαιωθεί πανηγυρικά το φλογερό μεσογειακό ταμπεραμέντο. Το να γίνεται όμως σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο και στην καρδιά λήψης των αποφάσεων για τις τύχες ενός ολόκληρου λαού τότε είναι εξαιρετικά ανόητο και επικίνδυνο.

Το ότι έφτασε η χώρα ως εδώ, στα πρόθυρα της οικονομικής και κοινωνικής χρεωκοπίας είναι αποτέλεσμα πολλών ετών κακών διακυβερνήσεων του τόπου. Μερίδιο έχουν πολλοί και αυτό είναι μη διαπραγματεύσιμο. Τούτη η χώρα πάσχει αθεράπευτα(;) από μια ασθένεια που ονομάζεται «οι ευθύνες είναι του άλλου». Σίγουρα το μεγαλύτερο μερίδιο είναι των πολιτικών που άσκησαν εξουσία και όχι μόνο. Ο επιμερισμός των ευθυνών οφείλει να γίνει και να γίνει σωστά και τίμια. Ο οδηγός άλλωστε φέρει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης σε ένα ατύχημα και ποτέ ο συνεπιβάτης. Ακόμα και αν δεχτούμε πως ο συνεπιβάτης έκανε φασαρία ή είχε δυνατά την μουσική ή χειρονομούσε μπροστά στα μάτια του οδηγού αυτό δεν παύει να απαλύνει ή να δικαιολογεί τον οδηγό που έριξε το αυτοκίνητο στον γκρεμό. Ο ίδιος ο οδηγός όφειλε να είχε προειδοποιήσει από την αρχή για τις συνέπειες κάποιων επιλογών. Οι συνεπιβάτες (πολίτες) από την άλλη έπρεπε να γνωρίζουν ότι κάποιοι από τους οδηγούς που εμπιστεύτηκαν στην πορεία όλων αυτών των ετών όχι μόνο είχαν καταναλώσει μεγάλες ποσότητες αλκοόλ πριν πιάσουν το τιμόνι αλλά πολλοί από αυτούς δεν είχαν καν στη διάθεσή τους άδεια και δίπλωμα. Για πολλούς όμως η παρανομία ήταν και είναι γλυκιά είτε μικρή είτε μεγάλη. Κάπως έτσι οικοδομήθηκε η Ελλάδα τα τελευταία πολλά χρόνια.

Ένα καινούριο βέβαια αυτοκίνητο όταν περάσει ο χρόνος χρειάζεται τις απαραίτητες επισκευές και μάλιστα από τους ειδικούς. Ούτε καν αυτό δεν έγινε. Το αυτοκίνητο λοιπόν χάλασε. Κάποια στιγμή θα γινόταν. Συνέπεια και αυτή του γνωστού «ωχ-αδερφισμού». Αρκετοί ειδικοί επί των επισκευών και μη μάλιστα κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι και πολύ άντεξε. Κακό του κεφαλιού τους βέβαια γιατί για άλλη μια φορά οι ιδιοκτήτες του αυτοκινήτου αποφάνθηκαν ότι όχι μόνο φταίει το αυτοκίνητο που χάλασε αλλά και το ίδιο το εργοστάσιο. Εύκολο και αναίμακτο δεν είναι; Το ότι υπήρχαν οδηγίες χρήσης οι οποίες παραβιάστηκαν ασύστολα και κατά συρροή μέχρι και του βαθμού της εγκληματικής αμέλειας ποτέ δεν απασχόλησε αρκετά. Έφταιξε το αυτοκίνητο. Αναμφίβολα, μερικές φορές φταίει και το εργοστάσιο. Δεκτό. Υπάρχει αυτό που λέγεται αστοχία υλικού ή ελαττωματικό ανταλλακτικό. Είναι όμως η εξαίρεση και όχι ο κανόνας. Το γεγονός ότι το αυτοκίνητο βρίσκεται στον γκρεμό είναι δεδομένο. Το ότι υπάρχουν απώλειες από τις τραγικές επιλογές επίσης. Θα περίμενε κάποιος να καθίσουν οι υπεύθυνοι της τραγωδίας μαζί με εμπειρογνώμονες και να βγάλουν ένα πόρισμα. Ένα όμως. Ενιαίο και χωρίς περιθώρια αμφισβήτησης. Παρά το σοκ που πιθανότατα θα προκαλούσε ένα τέτοιο πόρισμα σε οδηγούς και συνεπιβάτες θα έβγαινε στην επιφάνεια η αλήθεια για το τι οδήγησε στο δυστύχημα. Ακόμα πιο πιθανό είναι ότι οι επιζώντες και οι τραυματίες ίσως έκαναν καιρό να ξαναμπούν σε αυτοκίνητο (ειδικά σε καινούριο) αλλά με κόπο, με δουλειά, με υπομονή και επιμονή θα το επιχειρούσαν εκ νέου μαθαίνοντας από τα λάθη του παρελθόντος και φροντίζοντας να μη τα επαναλάβουν. Η ζωή δε σταματά άλλωστε ακόμα και μετά από την πιο φρικτή τραγωδία.

Είναι υποχρέωση των κοινωνιών να συνεχίζουν και όχι να μεμψιμοιρούν και να γκρινιάζουν στα συντρίμμια ενός άδοξου παρελθόντος. Τούτο βέβαια δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να αποδοθούν οι ευθύνες εκεί που ανήκουν. Οι επιλογές έχουν και συνέπειες και αυτό δεν πρέπει να παραβιάζεται ή να αγνοείται. Γεγονός αναμφισβήτητο είναι ότι και το εργοστάσιο που δεν είναι άλλο από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το κοινό νόμισμα έκαναν πολλά «λάθη». Πολλά από αυτά με δόλο. Οδήγησαν πολλούς λαούς στην φτώχεια και την δυστυχία. Ποτέ όμως δε φταίνε οι θεσμοί αλλά τα πρόσωπα που τους υπηρετούν. Αρκετοί και στο εσωτερικό της χώρας αλλά και στο εξωτερικό ρίχνουν μονόπαντα τις ευθύνες. Ίσως για να κρύψουν τις δικές τους. Δε φταίει για όλα τα δεινά του καπιταλισμού η Ευρώπη. Ότι έγινε κομμάτι του συστήματος και αλώθηκε μέσα στη λαίλαπα της παγκοσμιοποίησης είναι αλήθεια. Ότι πολλοί άνθρωποι σε καίριες θέσεις εξαγοράστηκαν και υπηρέτησαν ένα αδηφάγο και σάπιο σύστημα είναι αλήθεια. Ότι πολλοί άνθρωποι του πνεύματος και της διανόησης έπραξαν το ίδιο είναι αλήθεια. Ότι πολλοί σιώπησαν ή φοβήθηκαν μπροστά στο τέρας που πλησίαζε είναι αλήθεια. Πολλά ακόμα που λέγονται και γράφονται είναι αλήθεια έστω και αν έχουν ένα μικρό ή μεγαλύτερο στοιχείο υπερβολής. Μεγαλύτερη αλήθεια όμως είναι ότι τα ανθρώπινα πάθη και αδυναμίες είναι αυτές που φέρουν την ευθύνη στο ακέραιο. Στην Ελλάδα της υπερβολικής αισιοδοξίας ή της απαισιοδοξίας έφτασε η ώρα να αναμετρηθούν η αλήθεια με το ψέμα. Οι κραυγές με τους ψίθυρους. Η λογική με το παράλογο. Τα ιδιοτελή συμφέροντα με τις ανάγκες ενός λαού. Η δικαιοσύνη με την αδικία. Η αξιοπρέπεια με τον ραγιαδισμό. Η ελευθερία με την υποταγή. Η αξιοκρατία με τον νεποτισμό. Η σκέψη με τον φανατισμό. Πολλά ακόμα μπορεί να πει κάποιος. Ο κατάλογος δεν έχει τέλος.

Αλήθεια είναι ότι οι παιδικές ασθένειες και η κακή νοοτροπία δεν αλλάζουν από την μια μέρα στην άλλη. Υπάρχουν αρκετοί αξιόλογοι και υγιείς άνθρωποι που είναι διατεθειμένοι να προσφέρουν τη γνώση τους, τις δυνάμεις τους, την σοφία τους στην κοινή προσπάθεια για ένα καλύτερο αύριο για τούτο τον τόπο. Τρανότερο παράδειγμα από όσους αηδιασμένοι από την άρρωστη κατάσταση που επικρατούσε και επικρατεί για χρόνια στη χώρα και έφυγαν αναζητώντας αλλού την τύχη τους και πέτυχαν δεν υπάρχει. Τα κατάφεραν όντες άγνωστοι μεταξύ αγνώστων. Έδωσαν το «είναι» τους και τα κατάφεραν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την πατρίδα. Όταν μιλούν οι πράξεις τότε τα λόγια και οι θεωρίες καλύτερο είναι να σωπαίνουν. Όταν ο ειλικρινής και έντιμος διάλογος προωθείται παντού στην κοινωνία τότε ο κομματικός φανατισμός και η μισαλλοδοξία τίθενται αυτόματα στο περιθώριο. Όταν υπάρχουν σκεπτόμενοι άνθρωποι τότε δεν υπάρχει φασισμός. Όταν υπάρχουν ενώσεις υγιών ανθρώπων και αγνών ιδεολογιών τότε υπάρχουν κόμματα που υπηρετούν τον λαό και την πατρίδα και όχι «μαγαζιά». Όταν όλα αυτά γίνονται ταυτόχρονα τότε γεννιούνται ηγέτες ελεύθερων ανθρώπων και όχι κουτοπόνηροι «τσοπάνηδες αμνοεριφίων.

Ναι, δεν είναι εύκολο αυτό να συμβεί από τη μια μέρα στην άλλη. Δεν το επιθυμούν πολλοί και δεν είναι και ιδιαίτερα ευδιάκριτο για το ποιοι είναι. Η προβιά και τα μεγάλα λόγια αρκετές φορές ξεγελούν. Είναι αρκετοί αυτοί που δε θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα. Το μόνο σίγουρο είναι ένα. Ότι για να ξεκινήσουν να αλλάζουν πρέπει το συντομότερο δυνατό αυτή η θλιβερή τρικομματική κυβέρνηση να αποτελέσει παρελθόν για τη χώρα. Αν γίνει αυτό τότε ίσως κάποια στιγμή ο ιστορικός του μέλλοντος να γράψει ότι ήταν και η τελευταία κυβέρνηση της ντροπής, της φαυλότητας και του ραγιαδισμού των Ελλήνων…

Γιατί το κατεστημένο της Δύσης μισούσε τον Τσάβες

http://www.periodista.gr/index.php/world/item/2415-%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF-%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B5%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B4%CF%8D%CF%83%CE%B7%CF%82-%CE%BC%CE%B9%CF%83%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%84%CF%83%CE%AC%CE%B2%CE%B5%CF%82Ούγκο Τσάβες

“ Το αποκαλυπτικό άρθρο του Ρίτσαρντ Γκοντ για τον "Πρόεδρο των Φτωχών" ”

Πριν ένα μήνα, δημοσιεύτηκε στο New Statesman, ένα άρθρο για τον Τσάβες, γραμμένο από τονΡίτσαρντ Γκοτ, ένα ιστορικό και δημοσιογράφο, βαθύ γνώστη της Λατινικής Αμερικής, ο οποίος είχε γνωρίσει προσωπικά αυτόν τον ηγέτη και έχει γράψει ένα βιβλίο γι’ αυτόν. (Hugo Chavez and the Bolivarian Revolution, Verso, 2005).

Ο Ρίτσαρντ Γκοτ δεν είναι τυχαίος δημοσιογράφος. Στο τέλος του κειμένου, σας παρουσιάζουμε μερικά ενδιαφέροντα βιογραφικά στοιχεία του.

Ένα πέπλο θλίψης και επικείμενης τραγωδίας έχει τυλίξει τις πόλεις και τα χωριά της Βενεζουέλας καθώς ο Ούγο Τσάβες βαδίζει προς το θάνατο. Αυτή η εξαιρετικά σημαντική προσωπικότητα, που επί χρόνια αντιμετωπιζόταν από τη Δύση σαν παλιάτσος ή σαν σοσιαλιστικό πυροτέχνημα, ξαφνικά άρχισε να αντιμετωπίζεται με σεβασμό. Αυτό που δεν έχουμε ακόμα καταλάβει είναι ότι ο Τσάβες ήταν ο πιο σημαντικός ηγέτης που εμφανίστηκε στη Λατινική Αμερική μετά την κατάκτηση της εξουσίας από τον Φιντέλ Κάστρο τον Ιανουάριο του 1959.Τέτοιοι επιφανείς και χαρισματικοί άνθρωποι δεν εμφανίζονται συχνά στην ιστορία και το αποτύπωμά τους διαρκεί δεκαετίες. Γράφω και μιλώ για τον Τσάβεζ, τον οποίο θαυμάζω, από τότε που πρωτοεμφανίστηκε ως επαναστάτης πολιτικός στα μέσα της δεκαετίας του ΄90.

Ο άνθρωπος αυτός ήταν φορέας δύο ισχυρών λατινοαμερικανικών παραδόσεων της δεκαετίας του ’60: της μνήμης των αριστερών αντάρτικων κινημάτων εκείνης της περιόδου, που εμπνέονταν από τον Τσε Γκεβάρα και την Κουβανική Επανάσταση (και φυσικά, τον Κάστρο) και την εμπειρία της διακυβέρνησης από αριστερούς αξιωματικούς του στρατού, κυρίως του στρατηγού Χουάν Βελάσκο Αλβαράδο στο Περού και του στρατηγού Ομάρ Τορίχος στον Παναμά. Επίσης εξέφραζε το ρεύμα του αριστερού εθνικισμού στα αριστερά λατινοαμερικανικά κόμματα, το οποίο συχνά ήταν καταπιεσμένο στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, αλλά ποτέ δεν βρέθηκε μακριά από την επιφάνεια.

Στα τέλη του 1999, όταν ο Τσάβεζ βρισκόταν ήδη ένα χρόνο στην εξουσία, πήγα στο Καράκας για να του πάρω συνέντευξη και να γράψω ένα βιβλίο γι’ αυτόν. Ήδη ήταν φανερό ότι επρόκειτο για την πιο ενδιαφέρουσα προσωπικότητα που είχε αναδυθεί στη Λατινική Αμερική μετά την πτώση της κυβέρνησης του Σαλβαδόρ Αλιέντε στη Χιλή, σχεδόν 30 χρόνια πριν. Συναντήθηκε ένα πρωινό στη βεράντα του σπιτιού του στη Λα Κασόνα. Στην τηλεόραση, όπου αρκετές φορές τον είχα δει, φάνταζε τεράστιος, αλλά τώρα έμοιαζε ένα νούμερο μικρότερος. Είχε ένα μεταδοτικό χαμόγελο, καθώς και την ικανότητα να μιλά ακατάπαυστα, έτσι που ήταν δύσκολο να σταυρώσει ο συνομιλητής του κουβέντα.

Μείναμε πολλές ώρες μαζί κι εκείνος έκανε μια αναδρομή σε όλη την ιστορία της Λατινικής Αμερικής. Τόνισε την ανάγκη να ανακοπεί το ρεύμα της μαζικής αγροτικής εξόδου από την ύπαιθρο στις πόλεις στη Βενεζουέλα. Εντυπωσιάστηκε από το γεγονός ότι στη διάρκεια της έρευνάς μου δεν είχα επισκεφθεί μόνο τη γενέτειρά του στη Σαμπανέτα, αλλά τον μακρινό οικισμό Ελόρζα σε έναν παραπότατο του Ορινόκο κοντά στα σύνορα με την Κολομβία όπου είχε εξοριστεί στη δεκαετία του ’80, όταν έγιναν για πρώτη φορά γνωστή η πολιτική του δραστηριότητα. Εκείνη την εβδομάδα με κάλεσε να τον συνοδέψω με το αεροπλάνο στις επισκέψεις του σε διάφορες αγροτικές περιοχές όπου εφαρμόζονταν νέα προγράμματα και μαζί μας ήταν το μισό υπουργικό συμβούλιο.

Όλη την ώρα ο Τσάβες έκανε ερωτήσεις στους υπουργούς του, παροτρύνοντάς τους να ενδιαφερθούν άμεσα για ό,τι έπρεπε να γίνει. Εντυπωσιακή ήταν η ικανότητά του να διαφωτίζει με αποτέλεσμα, στο τέλος της ημέρας, τόσο οι υπουργοί όσο κι εγώ να έχουμε εξουθενωθεί. Έκτοτε ταξίδεψα πολλές φορές στο Καράκας και μίλησα με τον Τσάβες. Πάντα ήταν ο ίδιος: φιλόξενος και πρόθυμος να μιλήσει, ενώ πάντα με αναγνώριζε ακόμα και ανάμεσα στο πλήθος. Ποιος ήταν αυτός ο παράξενος Βρετανός που μπήκε στον κόπο να γράψει ένα βιβλίο γι’ αυτόν; Όταν βρισκόταν ανάμεσα σε πολίτες, ο Τσάβες πάντα πλησίαζε κάποιες ηλικιωμένες γυναίκες και μικρά παιδιά, ενώ στις στρατιωτικές παρελάσεις πάντα μιλούσε πρώτα στους απλούς φαντάρους κα ύστερα στους αξιωματικούς. Αυτή η ανατροπή της συνήθους πρακτικής των δημόσιων εμφανίσεων ήταν μια από τις αιτίες που τον λάτρεψε ο κόσμος.

Η ρητορική του Τσάβεζ ήταν πιο ισχυρή από τα πραγματικά επιτεύγματά του. Είχε ξαναζωντανέψει το νόημα και τη δυναμική της λέξης «σοσιαλισμός» μετά την αυτοκαταστροφή της Σοβιετικής Ένωσης του 1991 και έθεσε ένα μεγάλο μέρος της κοινής ωφέλειας υπό κρατικό έλεγχο. Ωστόσο, ακόμα και σήμερα η Γαλλία έχει μεγαλύτερο δημόσιο τομέα από ό,τι η Βενεζουέλα. Πολλές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και ΜΜΕ της Δύσης έχουν καταγγείλει τη Βενεζουέλα για διωγμούς κατά του Τύπου, αναφέροντας συνήθως το κλείσιμο ενός καναλιού «μόνο για λευκούς», το οποίο σε άλλα μέρη του κόσμου θα έπρεπε να είχε κλείσει πολλά χρόνια νωρίτερα. Ωστόσο, σπάνια αναφέρεται ότι στη Βενεζουέλα λειτουργούν πάμπολλοι δημοτικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί και εναλλακτικά τηλεοπτικά κανάλια…

Επίσης λίγο ασχολούνται οι Δυτικοί δημοσιογράφοι για την αλλαγή στην καθημερινή ζωή στις παραγκουπόλεις, όπου εφαρμόζονται μαζικά προγράμματα δημόσιας υγείας και παρέχονται πολλές εκπαιδευτικές ευκαιρίες. Γιατί ο δυτικός Τύπος παρουσιάζει τον Τσάβες με τόσο μελανά χρώματα; Ως ένα βαθμό, αυτό οφείλεται στη νωθρότητα, την άγνοια και την κακοπιστία κάποιων δημοσιογράφων. Καθώς αυτοί είναι κολλητοί με τα προνομιούχα κοινωνικά στρώματα που ζουν στις ακριβές συνοικίες του Καράκας, είναι φυσικό να συμμερίζονται τις απόψεις των ανθρώπων με τους οποίους συναναστρέφονται. Εντούτοις, αυτό δεν εξηγεί τα αρνητικά δημοσιεύματα για τον Τσάβες που αφθονούν στον δυτικό κόσμο και δεν περιορίζονται μόνο στις συντηρητικές εφημερίδες.

Η Le Mond και η El Pais, η Liberation και η Εl Mundo ήταν το ίδιο επικριτικές με πολλούς φαρμακόγλωσσους συντάκτες του Guardian και των Νew York Times. Aυτό το πρόβλημα της εικόνας του Τσάβες έχει σχέση και με κάποια στερεότυπα περί Λατινικής Αμερικής τα οποία έχουν ριζώσει στη λαϊκή μνήμη παρ’ όλο που δεν εκφράζουν τη σημερινή πραγματικότητα σ’ αυτή την ήπειρο. Υπάρχει μια μακρά ιστορία στρατιωτικών δικτατόρων, με ή χωρίς μαύρα γυαλιά, η οποία ανάγεται στην πρώτη 50ετία του 20ού αιώνα και που έφτασε στο αποκορύφωμά της στην εποχή του Αουγκούστο Πινοτσέτ στη Χιλή και του Λεοπόλδο Γκαλτιέρι στην Αργεντινή. Η μιλιταριστική παράδοση συνδέθηκε με φυλακίσεις πολιτικών αντιπάλων και βασανιστήρια, με τη ρίψη κρατουμένων από αεροπλάνα στη θάλασσα. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, πώς να δεχτεί κανείς ότι ο συνταγματάρχης Τσάβες, ένας λοκατζής με κόκκινο μπερέ, έγινε προοδευτικός; Ένα άλλο πρόβλημα έχει σχέση με την επανίδρυση του σοσιαλισμού από τον Τσάβες, ενώ αρκετοί θεώρησαν παλιομοδίτικη την αγάπη του για τον Φιντέλ Κάστρο.

Οι Δυτικοί αναλυτές, που, μετά την πτώση των δικτατόρων ονειρεύονταν μια ομαλή μετάβαση της Λατινικής Αμερικής στο δυτικό δημοκρατικό μοντέλο, επίσης απογοητεύτηκαν από την πορεία της Βενεζουέλας. Ο Τσάβες διέψευσε τους περισσότερους κεντροαριστερούς πολιτικούς και διανοούμενους της Ευρώπης που περίμεναν μια σοσιαλδημοκρατική λύση που θα εξέφραζε την ιδεολογία του ’90. Σε έναν κόσμο όπου πολλοί λαοί ζουν υπό τη βαριά σκιά της αμερικανικής αυτοκρατορίας, είναι πολύ εύκολο ο αντιαμερικανισμός να θεωρηθεί γραφικός, ηλίθιος ή αυταρχικός. Ο Τσάβεζ είχε βάσιμους λόγους να αντιτίθεται στις ΗΠΑ, καθώς οι Αμερικανοί είχαν επιχειρήσει να τον ανατρέψουν. Όμως αυτό που τον έκανε μαύρο πρόβατο δεν ήταν η απόρριψή του των πολέμων των ΗΠΑ στο εξωτερικό -εξάλλου πολλοί στην Ευρώπη ήταν ενάντια στους πολέμους στο Αφγανιστάν και το Ιράκ. Αυτό που θεωρήθηκε αναχρονιστικό ήταν η ανοιχτή εχθρότητα του Τσάβες στην οικονομική πολιτική των ΗΠΑ. Μια πολιτική που περνά μέσα από οργανισμούς όπως το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα και των οποίων οι συνταγές εφαρμόζονται δουλικά στη Δυτική Ευρώπη.

Η αναζήτηση από τον Τσάβες μιας άλλης οικονομικής πολιτικής, με ενισχυμένο το ρόλο του κράτους θεωρείται από τους κυρίαρχους κύκλους της Δύσης βλακώδης, ουτοπική και καταδικασμένη να αποτύχει. Όμως, καθώς πολλές ευρωπαϊκές χώρες καταρρέουν οικονομικά (εξαιτίας της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που εδώ και χρόνια εφαρμόζουν) το όραμα του Τσάβες για τη Λατινική Αμερική πιθανόν σύντομα να αποκτήσει πλατιά απήχηση. Σήμερα το μέλλον της Λατινικής Αμερικής και του ευρύτερου κόσμου διαγράφεται χωρίς τη φυσική παρουσία του Τσάβες. Ωστόσο, χάρη σ’ αυτόν τον ηγέτη η Βενεζουέλα για πρώτη φορά ξεπρόβαλε ως ενδιαφέρουσα και σημαντική χώρα, συμφιλιωμένη με τον εαυτό της και την ιστορική της κληρονομικά. Ο Τσάβες έδωσε μια νέα προοπτική του πιθανού. Πολλοί πρόεδροι των ΗΠΑ θα ξεχαστούν, όμως η μνήμη του Ούγκο Τσάβες θα παραμείνει ζωντανή στη Λατινική Αμερική, όπως έμεινε του Σιμόν Μπολίβαρ και του Τσε Γκεβάρα. Θα τον θυμούνται σαν έναν σπουδαίο ηγέτη που υποσχόταν πολλά, αλλά ο θάνατος τον πήρε στα μισά του δρόμου.

Ολόκληρο το άρθρο

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΡΙΤΣΑΡΝΤ ΓΚΟΤ

Ο Γκοτ, που γεννήθηκε το 1938, σπούδασε Ιστορία στην Οξφόρδη. Το 1963, όταν ήταν απεσταλμένος του Guardian στην Αβάνα, συναντήθηκε με τον Τσε Γκεβάρα. Το 1967 ταξίδεψε στη Βολιβία και ήταν αυτός που, λίγες ώρες μετά τη δολοφονία του Τσε, πιστοποίησε ότι το πτώμα του ανήκε πραγματικά σ’ αυτόν καθώς ήταν ο μόνος Δυτικός δημοσιογράφος που τον είχε γνωρίσει ζωντανό. Το 1994 αναγκάστηκε να παραιτηθεί από συντάκτηςGuardian, μετά τις κατηγορίες ενός ακροδεξιού εντύπου, του Spectaror, ότι ήταν πράκτορας των Σοβιετικών. Σήμερα ο Γκοτ είναι επίτιμος ερευνητής στο Ινστιτούτο Λατινομερικανικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (και αρθρογραφεί στον Guardian και αλλού). Έχει γράψει εφτά βιβλία για τη Λατινική Αμερική και για διεθνή θέματα.

ΠΗΓΗ: mao.gr

ΤΑ ΜΟΝΟΠΩΛΙΑ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ - ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΦΟΥΚΟΥΣΙΜΑ - Του Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ

http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=11318:katharsh-mpogio&catid=58:oikonomiki-politiki&Itemid=182

Συμπληρώθηκαν 2 χρόνια από την τραγωδία στη Φουκουσίμα της Ιαπωνίας. Μια τραγωδία που ξεκίνησε με τον τρομακτικό σεισμό των 9 ρίχτερ που έπληξε τη χώρα το Μάρτη του 2011 και το τσουνάμι που ακολούθησε.

Αλλά για τους δεκάδες χιλιάδες νεκρούς, τους εκατοντάδες χιλιάδες πληγέντες, τις καταστροφές άνω των 220 δισ. δολαρίων, φταίει μόνο ο Εγκέλαδος και η φύση;

«Ναι», απαντούν όσοι θεωρούν ότι αποτελεί «φυσικό φαινόμενο» να «ανήκουν» στα μονοπώλια τα πάντα σε αυτόν τον πλανήτη: Από τον αέρα, το νερό, το υπέδαφος, μέχρι τα αναγκαία για τη διαβίωση των ανθρώπων προϊόντα έως και την πυρηνική ενέργεια

Ομως η συμφορά στη Φουκουσίμα, που μέσα σε λίγες ώρες μετατράπηκε από μια τεράστια σε έκταση ανθρωπιστική καταστροφή σε παγκόσμιο θρίλερ ενός επαπειλούμενου πυρηνικού ολέθρου, έθεσε για μια ακόμα φορά με όρους «ολοκαυτώματος» το ερώτημα:

Τι σημαίνει για την κοινωνία να βρίσκεται υπό την «κατοχή» των μονοπωλίων; Μεταξύ άλλων, εκείνων των μονοπωλίων που διαχειρίζονται πυρηνικά εργοστάσια.

*

Τι συνέβη, λοιπόν, με τις πυρηνικές εγκαταστάσεις της Φουκουσίμα; Γιατί όχι μόνο η Ιαπωνία, αλλά ολόκληρη η ανθρωπότητα βρέθηκε να παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα το ενδεχόμενο ενός γενικευμένου πυρηνικού κατακλυσμού;

Το μέγεθος του σεισμού, παρά την τρομακτική ένταση του φαινομένου, δεν αρκούσε από μόνο του για να δοθεί μια ολοκληρωμένη απάντηση. Απαιτείται να ληφθεί υπόψη ένα επίσης κομβικό «μέγεθος»:

Η ανελέητη τακτική των μονοπωλίων στο σαφάρι για τη μεγιστοποίηση των κερδών τους. Δίπλα, λοιπόν, στο σεισμό και στο τσουνάμι, πρέπει να συνυπολογιστούν τα εξής:

«Οι κυβερνήσεις του ιαπωνικού κεφαλαίου αποφάσισαν την εγκατάσταση πυρηνικών εργοστασίων σε μια έντονα σεισμογόνα περιοχή, με ιστορικό από τσουνάμι, για να τροφοδοτήσουν με Ενέργεια την άνοδο της χώρας στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα. Παρέδωσαν τη διαχείριση των πυρηνικών εργοστασίων σε ιαπωνικό μονοπώλιο, που, επί δεκαετίες, επανειλημμένα και σε γνώση των κυβερνήσεων, έδινε ψευδή στοιχεία σε σχέση με την ασφάλεια των εγκαταστάσεων, τα συμβάντα και τα μικροατυχήματα κατά τη λειτουργία των πυρηνικών αντιδραστήρων. Τα εργοστάσια κατασκευάστηκαν παραλιακά και μόλις μερικά μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας, ώστε να μη μειώνεται η απόδοσή τους (και το κέρδος) από τυχόν άντληση σε μεγαλύτερο ύψος του θαλασσινού νερού ψύξης. Ούτε και μετά το μεγάλο τσουνάμι του Νότιου Ειρηνικού το 2004 πάρθηκαν μέτρα (π.χ., μετακίνηση των ντιζελογεννητριών ασφαλείας για την τροφοδοσία των αντλιών ψύξης σε μεγαλύτερο υψόμετρο, ή τοποθέτηση εκ των προτέρων καλωδίων που θα επέτρεπαν την τροφοδοσία των αντλιών με ρεύμα από γεννήτριες σε ασφαλές σημείο)... Δόθηκε δεκαετής παράταση λειτουργίας αντιδραστήρων που έχουν συμπληρώσει 40 χρόνια ζωής, έτσι ώστε να συνεχίσει αδιάλειπτα η κερδοφορία, ανεξάρτητα από τους κινδύνους».[1]

*

Εξόχως αποκαλυπτικός, όπως μετέδωσε το «Ρόιτερ», όσον αφορά τα όσα συνέβησαν στη Φουκουσίμα, ήταν ο Γιούλι Αντρέεφ:

«Η απληστία της πυρηνικής βιομηχανίας και η επιρροή της στη Διεθνή Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ) μπορεί να καταδικάσουν την Ιαπωνία σε μια τεράστια πυρηνική καταστροφή. Η καταγγελία έρχεται από το Ρώσο ειδικό στα πυρηνικά ατυχήματα Γιούλι Αντρέεφ, έναν από τους ανθρώπους που κλήθηκαν να επιβλέψουν την επιχείρηση «καθαρισμού» στο Τσερνομπίλ. Οσον αφορά τη Φουκουσίμα, θεωρεί ότι οι Ιάπωνες κατασκευαστές υπήρξαν "άπληστοι και χρησιμοποίησαν κάθε σπιθαμή του χώρου" χωρίς να λάβουν επαρκείς προφυλάξεις για τον κίνδυνο πυρκαγιάς, που στην περίπτωση αυτή είναι αυξημένος. Υποστήριξε δε ότι η ΙΑΕΑ φέρει μέρος της ευθύνης για τις προδιαγραφές ασφαλείας των πυρηνικών σταθμών εν γένει, διότι βρίσκεται πολύ κοντά στους ομίλους που τους κατασκευάζουν και τους διαχειρίζονται».[2]

*

Λίγες βδομάδες αργότερα προστέθηκαν νέα στοιχεία για τις ευθύνες της πολυεθνικής «TEPCO», της διαχειρίστριας εταιρείας του πυρηνικού σταθμού της Φουκουσίμα, σύμφωνα με αποκαλύψεις πρώην εργαζομένων στο σταθμό.

Μαρτυρίες που, όπως έγραφε η «Monde»,

«εφόσον αληθεύουν, φαίνεται πως οι εταιρείες που εκμεταλλεύονται τους πυρηνικούς σταθμούς (η TEPCO, αλλά και οι ομόλογές της) πρόκριναν τη βραχυπρόθεσμη αποδοτικότητα εις βάρος της μακροπρόθεσμης ασφάλειας ή, στην καλύτερη περίπτωση, δεν έλαβαν επαρκώς υπόψη τους κινδύνους σε μια χώρα που κινδυνεύει από τη σεισμική δραστηριότητα και τα τσουνάμι. (...). Ο Χιντεκάτσου Γιόσικ, κομμουνιστής βουλευτής και πρώην πυρηνικός μηχανικός, έδειξε σ' ένα βιβλίο του το 2010 πως ο πυρηνικός σταθμός της Φουκουσίμα έχει γνωρίσει τα περισσότερα συμβάντα - καμιά δεκαπενταριά στο διάστημα από το 2005 ως το 2009 - απ' όλους όσοι λειτουργούν στην Ιαπωνία. Ο υπουργός Οικονομίας παραδέχθηκε μάλλον απρόθυμα πως "όταν η κρίση τεθεί υπό έλεγχο, θα πρέπει να εξετάσουμε τη διαχείριση της TEPCO. Ασφαλώς, όμως στο μεταξύ πόσα θύματα θα έχουμε μετρήσει;"».[3]

*

Αξίζει να σημειωθεί κάτι ακόμα:

Στο έγκλημα, πλην της διαχειρίστριας πολυεθνικής «TEPCO», εμπλέκεται ευθέως μια ακόμα πολυεθνική: Εκείνος που σχεδίασε τον αντιδραστήρα του πυρηνικού σταθμού της Φουκουσίμα είναι ένας άλλος πολυεθνικός κολοσσός, η αμερικανική «General Electric».

Λεπτομέρεια: Λίγα εικοσιτετράωρα μετά το «ατύχημα», προτού ο επικεφαλής της «GE» φτάσει στην Ιαπωνία σε ένα ταξίδι που πραγματοποιήθηκε για επικοινωνιακούς λόγους, η εταιρεία ανακοίνωσε τις οικονομικές της επιδόσεις. Η «GE» το 2010 είχε καθαρά κέρδη ύψους 14,2 δισ. δολ., ποσό για το οποίο, όπως έγραψαν οι «New York Times», δεν κατέβαλε ούτε ένα σεντ φόρο. Ακριβώς το ίδιο -μηδέν φόρους δηλαδή- είχε «καταβάλει» η πολυεθνική και το 2009, όταν ανακοίνωσε κέρδη 10,7 δισ. δολάρια.

Για τα κατορθώματά της αυτά η «GE» τιμήθηκε επάξια:

Ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ομίλου, ο Τζέφρι Ιμελτ, προωθήθηκε το Γενάρη του 2011 (δυο μήνες πριν από το έγκλημα στη Φουκουσίμα) από τον πρόεδρο Ομπάμα στη θέση του επικεφαλής του Συμβουλίου για την Απασχόληση και την Ανταγωνιστικότητα. Στο πρόσωπό του, όπως είπε ο Ομπάμα, αναγνώρισε τον άνθρωπο που «κατανοεί τι απαιτείται για να κάνει την Αμερική ανταγωνιστική εκ νέου».[4]

*

1) «Ριζοσπάστης», 19/3/2011

2) «Ρόιτερ» - «Ελευθεροτυπία», 16/3/2011

3) «Le Μonde» - «Tα Νέα», 28/3/2011

4) «Ριζοσπάστης», 31/3/2011

*Δημοσιεύθηκε στον "ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ" την Τετάρτη 13 Μαρτίου 2013

ΣΟΚΑΡΙΣΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ! ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΟΥΜΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΜΒΡΥΑ ΑΠΟ ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ ΩΣ... «ΕΝΙΣΧΥΤΙΚΟ ΓΕΥΣΗΣ»!!!!

http://www.makeleio.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=12905:-------l-r&catid=4:2012-02-11-12-49-59&Itemid=2

ΤΟΣΟ ΚΑΛΑ !!! ΚΑΤΑ Τ' ΑΛΛΑ ... ΠΡΟΟΔΕΥΟΥΜΕ ... ΚΑΙ ΜΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ

Όταν το πρωτοείδαμε, σοκαριστήκαμε. Η είδηση αυτή είναι πραγματικά αποκρουστική ή και αηδιαστική. Είναι, όμως, πραγματική. Μετά το γεγονός ότι ζύμες (όπως για πίτσες κλπ) περιέχουν ως συστατικό ανθρώπινες τρίχες (το αμινοξύ L-Κυστείνη) ως βελτιωτικό...έρχεται και ένα άλλο ξεχωριστό «συστατικό» που βρίσκεται μέσα σε αρκετά είδη τροφίμων από αυτά που καθημερινά καταναλώνουμε.

Μιλάμε για «ενισχυτικά γεύσης» που προέρχονται από μέρη ανθρώπινων εμβρύων.

Η Senomyx είναι μια εταιρεία βιοτεχνολογίας που χρησιμοποιεί εμβρυϊκά κύτταρα ως «τεχνητές γεύσεις».

Έτσι, κάθε φορά που τρώμε κάποια από τις πηγές τροφίμων που αναφέρονται παρακάτω (τρώγοντας την σάρκα και το αίμα ανθρώπινου όντος), συμμετέχουμε σε μια σατανιστική τελετουργία χωρίς να το καταλαβαίνουμε.

Το θέμα είναι μάλλον αρκετά παλιό (τουλάχιστον από τον Μάρτιο του 2011) αλλά ίσως άγνωστο στην Ελλάδα. Οι εταιρίες που εμπλέκονται φαίνεται να είναι οι Pepsico, Kraft Foods και Nestle. Ειδικά για την πρώτη ο Ομπάμα και η Επιτροπή ασφαλείας του, βρίσκει απόλυτα θεμιτή την χρήση υπολειμμάτων εκτρωμένων εμβρύων

Στην συνέχεια υπάρχει μια λίστα εταιριών και προϊόντων τους που υποστηρίζουν την Senomyx. Δεν κυκλοφορούν όλα στην Ελλάδα, μα σίγουρα κάποια τα έχουμε καταναλώσει.

PEPSICO

Pepsi, Mountain Dew and Mist

Aquafina

Juices Tropicana, Dole, SoBe, Ocean Spray,

Lipton Tea

Gamesa Cookies Online

Quaker Oats cereals and granola bars and

Frito Lay's chips, Sabritas, Doritos, Tostitos, Cheetos, Ruffles,

Sonric's Sweets

Gatorade

Coffee: Frappuccino, Seattle's Best Coffee,

CADBURY ADAMS (Kraft Foods)

Chewing Trident, Dentyne, Clorets, Chiclets and Bubaloo

Halls lozenges and Deemint

Crackups

Cadbury Chocolates, Toblerone, and Marabou

Kool-aid, Clight, Frisco, Tang

Jello Gelatin

Planter's Peanuts

Gevalia and Maxwell House Coffee

Nabisco crackers, Oreo cookies, Chips Ahoy! Ritz, Bran, Marbudorada

A1 Steak Sauce

Oscar Mayer meats

Philadelphia Cream Cheese, Cheese Whiz, Singles, Parmesan

Capri Sun drink

Honey Maple Log Cabin

Mayonnaise

Royal

Mircale Whip Whipped Cream

Nestle

Nescafe Classic Coffee, Decaf, Taster's Choice, Nescafe Gold,

Chocolates: Crunch, Baby Ruth, Butterfinger, Aero, Cailler, Kit Kat, Orion, Smarties, Wonka,

Drinks: Juicy Juice, Nesquik, Milo, Nestea

Infant Food: Cerelac, Gerber Graduates, NaturNes, Nestum,

Food: Hot Pockets, Lean Cusine Frozen Food, Pasta Buitoni, Herta, Maggi, Stouffer's, Thomy

Cereals: Chocapic, Cini Minis, Cookie Crisp, Estrelitas, Fitness, Nesquik,

Water: Pure Life, Perrier, Poland Spring, S.Pellegrino

Milk: Carnation Coffee Mate, Laitiere, NIDO Milk

Vitamin: Boost, Nutren Junior, Peptamen AF, Resource

High: Dreyer's, Extreme, Hagen Dazs, Movenpick, Nestle Ice Cream

Pet foods: Alpo, Baker's, Benful, Cat Chow, Chef Michael's, Dog Chow, Fancy Feast, Felix, Friskies, Gourmet, bloom, Purina ONE, Purina Pro Plan

Sports Nutrition: Power Bar Performance

Weight: Jenny Craig

Κυκλοφορούν και σε φάρμακα:

Eμβόλια που περιέχουν κύτταρα εκτρωμένων εμβρύων και οι κατασκευαστές τους:

MMR II (Merck)

ProQuad (MMR + Chickenpox – Merck)

Varivax (Chickenpox – Merck)

Pentacel (Polio + DTaP + HiB – Sanofi Pasteur)

Vaqta (Hepatitis-A – Merck)

Havrix (Hepatitis-A – Glaxo SmithKline)

Twinrix (Hepatitis-A and B combo – Glaxo)

Zostavax (Shingles – Merck)

Imovax (Rabies – Sanofi Pasteur)

Άλλα φάρμακα:

Pulmozyme (Cystic Fibrosis – Genentech)

Enbrel (Rheumatoid Arthritis – Amgen)

diadrastiko