Τσίπρας στο Brookings-ολόκληρη η ομιλία του> Δεν είναι δουλειά του ΔΝΤ να προβλέψει τι θα συμβεί αν κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ!

http://www.kourdistoportocali.com/articles/17934.htm

Ομιλία του προέδρου της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Αλέξη Τσίπρα, στο Ινστιτούτο Brooking

Κυρίες και κύριοι,

Αποτελεί τιμή και ξεχωριστή χαρά για εμένα να βρίσκομαι σήμερα στο Brookings:

Ένα ίδρυμα με ισχυρή παράδοση στις τεκμηριωμένες συζητήσεις.

Ένα ίδρυμα που μπορεί να καταλάβει τι διακυβεύεται στην Ελλάδα και στην Ευρώπη σήμερα.

Όταν ήμουν μικρός, θυμάμαι τους μεγαλύτερούς μου να μου λένε ότι αν η Αμερική αρπάζει ένα κρύωμα, η Ελλάδα κρεβατώνεται με πνευμονία.

Σήμερα, ακούω ότι κάποιοι από τους πολιτικούς σας προειδοποιούν την κυβέρνηση των ΗΠΑ να τους ακούσει αν δε θέλει να γίνει… Ελλάδα.

Ένα πράγμα είναι σαφές: οι χώρες μας μπορεί να είναι πολύ διαφορετικές και σε μέγεθος και σε δομές. Ξέρουμε επίσης ότι υπάρχουν σκιές και προβλήματα του παρελθόντος τα οποία θέλουμε να υπερβούμε.

Υπάρχουν όμως και δεσμοί ισχυροί οι οποίοι σε ένα παγκοσμιοποιημένο τοπίο, γίνονται όλο και ισχυρότεροι.

Διότι η  δική μας καταστροφή αφορά και εσάς.

Ένα πράγμα που ως Έλληνας παρατηρώ περπατώντας στους δρόμους σας, είναι ότι η Αμερική δεν βρίσκεται στην κατάσταση κατάθλιψης την οποία δυστυχώς η χώρα μου βιώνει σήμερα. Δεν είδα κλειστά καταστήματα, βλοσυρά πρόσωπα, σημάδια απελπισίας παντού.

Η Αμερική απέφυγε την κατάθλιψη μετά το 2008.

Προφανώς και εσείς πληρώσατε ένα βαρύ τίμημα μετά την Κρίση του 2008.

Η οικονομία σας εξακολουθεί να δυσκολεύεται να ανακάμψει.

Το ποσοστό απασχόλησης σας είναι ακόμα οδυνηρά χαμηλό.

Ο λαός σας είναι ακόμα ανήσυχος.

Εκατομμύρια κόσμου ακόμα δυσκολεύεται να κερδίσει τα προς το ζην.

Σχεδόν όλος ο κόσμος παραμένει θυμωμένος με όλους όσοι προκάλεσαν τόσο πόνο.

Αλλά την κατάθλιψη την αποφύγατε.

Σε αντίθεση, η Ελλάδα βιώνει μια βαθιά κατάθλιψη. Και λέγοντας αυτό δεν εννοώ βαθιά ύφεση. Εννοώ κατάθλιψη.

Θέλω να ξεκαθαρίσω το εξής.

Είναι για εμάς σαφές ότι η ελληνική οικονομία και ο ελληνικός κρατικός μηχανισμός είχαν τα δικά τους ενδογενή προβλήματα. Αυτά τα προβλήματα είναι δομικά και έχουν βαθιές ρίζες.

Δεν δημιούργησαν όμως την κρίση στην Ελλάδα.  Η κρίση δεν είναι ελληνική. Δεν προκάλεσαν την κρίση αλλά την επιδείνωσαν.

Και επιτρέψτε μου να πω ότι ο ελληνικός λαός είναι λαός εργατικός. Δυστυχώς όμως συκοφαντήθηκε από την πολιτική του ηγεσία.

Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα

Ακόμα και οι υγιείς επικερδείς επιχειρήσεις χρεοκοπούν.

Νέοι άνθρωποι υψηλής κατάρτισης με διδακτορικά από Αμερικανικά και Βρετανικά Πανεπιστήμια, δεν μπορούν να βρουν εργασία.

Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί δεν υπάρχει ένα τέλος σε αυτή τη δίνη;

Η βασική απάντηση είναι διότι το πιστωτικό σύστημα έχει σταματήσει να λειτουργεί και το κράτος αντί να βοηθά υπονομεύει δυνατότητες ανάπτυξης.

Οι τράπεζές μας δεν μπορούν ούτε να δανειστούν ούτε να δανείσουν. Την ίδια στιγμή:

Το χρεοκοπημένο κράτος μας δανείζεται χρήματα από την Ευρώπη και το ΔΝΤ εκ μέρους των τραπεζών, αλλά αυτά τα κεφάλαια εξαφανίζονται στις μαύρες τρύπες των τραπεζών.

Η βιομηχανία μας και ο τομέας των υπηρεσιών μας κείται σε ερείπια ενώ το κράτος επιτίθεται στα μειωμένα εισοδήματα εκείνων που ακόμα εργάζονται για να καλύψουν τα ελλείμματα του. 

Μόνο που δεν μπορεί να το επιτύχει αυτό καθότι το δημόσιο χρέος μας αυξάνεται ενώ το εθνικό εισόδημα από το οποίο το χρέος πρέπει να αποπληρωθεί μειώνεται γρήγορα.

Και αυτός ο φαύλος κύκλος περιστρέφεται όλο και πιο γρήγορα.

Υπουργοί της Κυβέρνησης ομολογούν ιδιωτικά ότι κι εκείνοι σκέφτονται ότι οι πολιτικές τους εντείνουν την κρίση -προσθέτοντας ότι δεν έχουν εναλλακτική- ότι αυτές οι πολιτικές τους επιβάλλονται από την Ευρώπη.

Κάθε φορά που η Ελληνική κυβέρνηση κάνει άλλη μια αισιόδοξη ανακοίνωση οι άνθρωποι το συγκρίνουν με την καταστροφή που βλέπουν γύρω τους και χάνουν κάθε πίστη ότι αυτοί οι οποίοι οδηγούν το έθνος ξέρουν τι κάνουν.

Φοβούμαι πως για πολλούς οικονομολόγους αλλά και φοιτητές στον τομέα της Δημόσιας Πολιτικής η χώρα μας έχει μετατραπεί σε ένα εργαστήριο πολιτικών λιτότητας.

Αν θέλετε να δείτε με ποιο τρόπο η εφαρμογή προκυκλικών οικονομικών πολιτικών καταστρέφει τον κοινωνικό ιστό, μετατρέποντας μία ύφεση σε βαθειά Κρίση, ελάτε στην Ελλάδα.

Αν θέλετε να δείτε με ποιο τρόπο η επιβολή του μεγαλύτερου προγράμματος δημοσιονομικής πειθαρχίας εν καιρώ ειρήνης, αποτυγχάνει ως προς την αντιμετώπιση της κρίση χρέους, ελάτε στην Ελλάδα.

Εάν θέλετε να δείτε με ποιο τρόπο η κλεπτοκρατία καταφέρνει να παραμείνει στην εξουσία έχοντας καταστρέψει ένα ολόκληρο έθνος, ελάτε στην Ελλάδα.

Η επικρατούσα άποψη είναι ότι ο κύκλος της ύφεσης που σας περιγράφω ξεκίνησε εξαιτίας του υπερδανεισμού του Ελληνικού κράτους κατά την περίοδο που προηγήθηκε του Κραχ του 2008. Αυτό δεν είναι αναληθές.

Ωστόσο από πλευράς ανάλυσης δεν βοηθά στην προσπάθεια μας να κατανοήσουμε τα αίτια της κρίσης. Είναι κάπως σαν να λέμε ότι ένας ασθενής που πάσχει από καρκίνο πονάει. Αυτό μπορεί πράγματι να ισχύει όμως η συγκεκριμένη παρατήρηση δεν μπορεί να εξηγήσει τι ακριβώς προκάλεσε τον καρκίνο, τι τύπο καρκίνου ή ποια θεραπεία μπορεί να βοηθήσει στην ίασή του. Το χρέος, όπως και ο πόνος, είναι το σύμπτωμα ενός βαθύτερου προβλήματος.

Εάν δεν με πιστεύετε ότι το χρέος δεν είναι η αιτία της κρίσης, σκεφτείτε το παράδειγμα της Ιρλανδίας. Ή της Ισπανίας. Τα επίπεδα του δημοσίου χρέους τους το 2008 ήταν χαμηλότερα από αυτά της Γερμανίας. Οι κρατικοί προϋπολογισμοί τους ήταν πλεονασματικοί, εν αντιθέσει με αυτόν της Γερμανίας ο οποίος ήταν ελλειμματικός. Και παρόλα αυτά η Ιρλανδία και η Ισπανία βρέθηκαν στον ίδιο φαύλο κύκλο με την Ελλάδα: περικοπές μισθών, μείωση της ζήτησης, αύξηση της ανεργίας, μετανάστευση, απογοήτευση. Γιατί;

Ο λόγος είναι, βέβαια, ότι οι χώρες μας είναι μέρος μιας άσχημα σχεδιασμένης Νομισματικής Ένωσης. Μιας νομισματικής ένωσης που έκανε δύο πράγματα:

Αφαίρεσε από τις οικονομίες μας την ικανότητα να απορροφήσουν ένα σοκ, σε περίπτωση που μας χτυπήσει μια παγκόσμια ή περιφερειακή κρίση.

Και φρόντισε ώστε, όταν ήρθε το σοκ, να είναι πολύ, πολύ μεγαλύτερο! Γιατί μεγαλύτερο; Επειδή, κατά τη διάρκεια των «καλών εποχών», η νομισματική μας ένωση οδήγησε σε γιγαντιαίες ροές κεφαλαίων από τις πλεονασματικές χώρες στις ελλειμματικές μας χώρες. Οι ροές δημιούργησαν φούσκες που, με τη σειρά τους, δημιούργησαν την εντύπωση της ανάπτυξης (μεγέθυνσης) και της προόδου.

Στην Ισπανία, τα χρήματα που προέρχονταν από τη Γερμανία και αλλού ήταν δανεισμένα από ιδιώτες-επενδυτές. Οι τιμές των κατοικιών αυξήθηκαν, οι άνθρωποι δανείστηκαν σε μεγάλο βαθμό από τις τράπεζες για να τα αγοράσουν, οι τιμές στη συνέχεια πήγαν ακόμα πιο ψηλά, οι άνθρωποι αισθάνθηκαν πλούσιοι, ξόδεψαν περισσότερο και, ως εκ τούτου, η ισπανική οικονομία αναπτύχθηκε γρήγορα στις πλάτες του ιδιωτικού χρέους.

Στην Ελλάδα, τα χρήματα από τη Γερμανία και αλλού ήταν δανεισμένα από το κράτος, το οποίο τα έδωσε στη συνέχεια στους ιδιώτες-επενδυτές για την κατασκευή δρόμων, Ολυμπιακών εγκαταστάσεων.

Την ίδια στιγμή, η φοροδιαφυγή και οι φοροαπαλλαγές για τους πλούσιους, δεν επέτρεψαν έναν ισοσκελισμένο προϋπολογισμό.

Όταν οι χρηματοπιστωτικές αγορές κατέρρευσαν το 2008, τόσο η Ισπανία όσο και η Ελλάδα ήταν στο δρόμο προς την καταστροφή. Στην Ισπανία, όπως και στην Ιρλανδία, η αγορά ακινήτων κατέρρευσε, οι τιμές έπεσαν, οι άνθρωποι κατέληξαν με σπίτια που άξιζαν λιγότερο από ό,τι τα δάνεια τους, πολλοί χρεοκόπησαν. Όταν οι τράπεζες άρχισαν να έχουν πρόβλημα, το κράτος παρενέβη και ενέγραψε τις απώλειές τους στα βιβλία του. Με τον τρόπο αυτό, τόσο οι τράπεζες όσο και το κράτος χρεοκόπησαν.

Στην Ελλάδα, το κράτος χρεοκόπησε άμεσα, δεδομένου ότι ήταν αυτό που είχε δανειστεί σε πολύ μεγάλο βαθμό. Στη συνέχεια, οι τράπεζες που είχαν δανείσει το κράτος επίσης χρεοκόπησαν. Στη συνέχεια, οι επενδυτές χρεοκόπησαν. Σύντομα, ολόκληρη η χώρα είχε καταρρεύσει.

Δεδομένης της δομής της ευρωζώνης, όπου τα κράτη, χωρίς μία Κεντρική Τράπεζα από πίσω τους, έπρεπε να βάλουν πλάτη στην πτώχευση των τραπεζών, και όπου οι τράπεζες έπρεπε να συνεχίσουν τη χρηματοδότηση των χρεωκοπημένων κρατών, ήταν αναπόφευκτο ότι η θανάσιμη αγκαλιά μεταξύ αφερέγγυων τραπεζών και αφερέγγυων κρατών θα οδηγούσε σε φαινόμενο ντόμινο.

Σε εκείνο το σημείο, η Ευρωπαϊκή Ένωση αρνήθηκε να δει κατάματα τα διαρθρωτικά ρήγματα στην καρδιά της νομισματικής ένωσης.

Αποφάσισαν ότι ήταν καλύτερα να προσποιούνται ότι αυτό είναι απλώς μια κρίση δημόσιου χρέους, από το να παραδέχονταν ότι έχουν σχεδιάσει μια νομισματική ένωση-έκτρωμα.

Αποφάσισαν να επιβάλουν λιτότητα σε υπό κατάρρευση οικονομίες, εξασφαλίζοντας έτσι ότι ο ρυθμός της κατάρρευσης θα επιταχυνθεί.

Με τον τρόπο αυτό, επέφεραν μια ύφεση που δεν ήταν απαραίτητο να έχουμε..

Και επιμένουν ακόμα σε αυτό.

Με τεράστιο ανθρώπινο κόστος.

Και με ένα φοβερό κόστος για τη δημοκρατία.

Λοιπόν, κυρίες και κύριοι, στέκομαι μπροστά σας και ντρέπομαι βαθιά αλλά θα πω ότι κανένα από αυτά τα μαθήματα δεν το έχει πάρει η Ευρώπη.

Ένα άλλο πράγμα που μας έχει διδάξει η κρίση του 1929 είναι ότι, εάν η πολιτική τάξη αποτύχει να αντιμετωπίσει τις συνέπειες αυτής της κατάρρευσης, και η οικονομική κάμψη μετατραπεί σε ύφεση, οι Ναζί θα βρεθούν σύντομα στο Κοινοβούλιο.

Και στο Κοινοβούλιο της χώρας μου, είμαστε υποχρεωμένοι κάθε μέρα να καθόμαστε απέναντι από μια πτέρυγα των Ναζί κακοποιών που προωθούν τον αντισημιτισμό και χαιρετούν όπως ο Αδόλφος Χίτλερ.

Επειδή ανέφερα την περίοδο μεσοπολέμου, τη Μεγάλη Ύφεση, είναι ενδιαφέρον για μένα να συγκρίνουμε την Κεντρική μας Τράπεζα , την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με τη Fed (Την Ομοσπονδιακή τράπεζα), εδώ στην Ουάσιγκτον.

Το γεγονός ότι ο επικεφαλής της Κεντρικής σας Τράπεζας, κ. Ben Bernanke, έκανε την ακαδημαϊκή εργασία του, μελετώντας την Μεγάλη Ύφεση, είναι σημαντικό. Μπορεί να είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους η Fed έχει συμπεριφερθεί τόσο διαφορετικά από την ΕΚΤ.

Αν συγκρίνει κανείς τη γλώσσα που χρησιμοποιείται από τον κ. Bernanke κατά τη διάρκεια των πέντε τελευταίων ετών με εκείνη των τραπεζιτών της Κεντρικής μας Τράπεζας, θα εντοπίσει τη διαφορά. Η Κεντρική Τράπεζα της Ευρώπης, η Κεντρική μας Τράπεζα, φαίνεται ανέγγιχτη από την οικονομική κρίση που εξελίσσεται κάτω από τη μύτη της. Αν οι κεντρικοί τραπεζίτες μας είχαν περάσει λίγο περισσότερο από το χρόνο τους μελετώντας την Μεγάλη Ύφεση, τα πράγματα μπορεί να ήταν διαφορετικά

Επιμένοντας για ένα λεπτό στο θέμα της Μεγάλης Ύφεσης , επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω την ευφυή επισήμανση του Φραγκλίνου Ρούσβελτ ότι, σε μια εποχή ύφεσης, το χειρότερο που πρέπει να φοβόμαστε είναι ο ίδιος ο φόβος. Στη χώρα μου, λες και ήθελαν να αποδείξουν ότι έχει δίκιο ο Roosevelt, προς όφελός τους, οι κλεπτοκράτες αγωνίζονται να παραμείνουν στην εξουσία διασκορπίζοντας το φόβο. Το φόβο για την εναλλακτική λύση στην κυριαρχία τους. Το φόβος για εμάς. Το φόβο για την Αριστερά που εκπροσωπώ εδώ σήμερα.

Υπάρχει κάτι να φοβηθεί κανείς από την Αριστερά στην Ελλάδα; Με ποιο τρόπο είμαστε ριζοσπαστικοί; Οι κινδυνολόγοι θα σας πουν ότι το κόμμα μας, αν έρθει στην κυβέρνηση, θα σκίσει τη δανειακή σύμβαση με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ, θα βγάλει τη χώρα έξω από την ευρωζώνη,  θα διακόψει τους δεσμούς της Ελλάδας με την πολιτισμένη Δύση, ότι η Ελλάδα θα γίνει μια νέα Βόρεια Κορέα.

Αυτό είναι κινδυνολογία στα χειρότερά της. Ο ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα μου, δε θέλει τίποτα από αυτά. Ήμασταν πάντα, και πάντα θα παραμείνουμε, ένα ευρωπαϊκό κόμμα.

Το ότι πιστεύουμε ότι η Ευρώπη έχει χάσει το δρόμο της, και ότι επιβάλλει απάνθρωπες πολιτικές στους ίδιους τους λαούς της, δε μπορεί να θεωρηθεί αντι-ευρωπαϊκό. Πρέπει η πολιτική μας να ανταποκρίνεται στα συμφέροντα των λαών  της Ευρώπης. Και στην ιδέα ότι η Ευρώπη είναι το σπίτι μας και πρέπει να το υπερασπιστούμε από τη Μεγάλη Ύφεση που εξαπλώνεται και η οποία απειλεί όχι μόνο εμάς τους Ευρωπαίους, αλλά και ολόκληρη την παγκόσμια οικονομία. Θέλουμε να σταματήσουμε τον κατακερματισμό της Ευρώπης. Και αυτό σημαίνει να αντισταθούμε στις σημερινές πολιτικές της Ευρώπης.

Επιτρέψτε μου να το πω αυτό ξεκάθαρα: ο ΣΥΡΙΖΑ θα κρατήσει την Ελλάδα στην Ευρωζώνη. Αλλά αυτό δεν σημαίνει αποδοχή ηλίθιων και απάνθρωπων πολιτικών που μας υπαγορεύονται από τούς σημερινούς, αυτοκαταστροφικούς ιθύνοντες της Ευρωζώνης. Όχι! Πράγματι, κατά την άποψή μου, προκειμένου να παραμείνουμε μακροπρόθεσμα στην Ευρωζώνη, πράγματι προκειμένου η Ευρωζώνη να επιβιώσει, χρειαζόμαστε μια αλλαγή σχεδίου. Χρειαζόμαστε μια ορθολογική επανεκτίμηση της στρατηγικής μας για την καταπολέμηση της κρίσης. Όχι σε ελληνικό επίπεδο. Στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αλλά αυτή η νέα στρατηγική δεν θα έρθει μέχρις ότου και εκτός εάν ένα κόμμα όπως το δικό μας φωνάξει στις Βρυξέλλες: Φτάνει πια!

Αυτό που λέμε είναι ότι η συμφωνία αυτή παραβιάζεται καθημερινά από την ίδια την πραγματικότητα. Η δανειακή σύμβαση θα γίνει αντικείμενο επαναδιαπραγμάτευσης.

Αλλά το Μνημόνιο της λιτότητας είναι ήδη νεκρό.

Επιτρέψτε μου να υπογραμμίσω ότι δεν είναι δουλειά του ΔΝΤ να προβλέψει τι θα συμβεί αν ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει. Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε χωρίς τέτοια σχόλια που υπονομεύουν τη σταθερότητα της οικονομίας ακόμη περισσότερο.

Ωστόσο, χαιρετίζω την προειδοποίηση για Βρυξέλλες, Φρανκφούρτη και Βερολίνο ότι η συμφωνία αυτή έχει ξεπεραστεί από την πραγματικότητα.

Ότι είναι αδύνατον να εφαρμοστεί με επιτυχία, ακόμα και αν ο Σύριζα πείσει κάθε Έλληνα, κάθε Ελληνίδα και κάθε Ελληνόπουλο να ξυπνάει και να κοιμάται σε καθημερινή βάση με την πρόθεση να την τηρεί.

Βλέπετε, πρόκειται για μια συμφωνία που έρχεται σε αντίθεση με τους νόμους της οικονομίας. Και για το λόγο αυτό, η επίμονη εφαρμογή της συμφωνίας αυτής έρχεται σε αντίθεση με τους νόμους του ανθρωπισμού.

Έτσι, αν οι ριζοσπαστικές πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ δεν αφορούν στο να βγάλει την Ελλάδα από την Ευρωζώνη. Και αν δεν πρόκειται να σκίσει τις συμφωνίες μας με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τι σημαίνει η ετικέτα μας ως Ριζοσπαστικής Αριστεράς;

Σημαίνει ότι το είμαστε έτοιμοι για ριζικές μεταρρυθμίσεις στο κράτος, ώστε να δημιουργηθεί ένα σταθερό περιβάλλον δικαιοσύνης, αναδιανομής του πλούτου, και επενδύσεων.

Σημαίνει ότι θα συνεχίσουμε να επιμένουμε ότι η Ευρωζώνη χρειάζεται νέα θεμέλια.

Σημαίνει ότι δεν θα αποδεχτούμε την ευρωπαϊκή μετενσάρκωση του Χέρμπερτ Χούβερ να στοιχειώνει τους λαούς της Ευρώπης.

Σημαίνει ότι θα αντιταχθούμε σε κάθε προσπάθεια να εξηγηθεί η κρίση του ευρώ, με το σχήμα “Οι τζίτζικες του Νότου ξόδεψαν υπερβολικά χρησιμοποιώντας τα μυρμήγκια του Βορρά ως εγγυητές”.

Σημαίνει ότι συνεχίσουμε να εξηγούμε ότι η κρίση του ευρώ συνέβη επειδή οι τζίτζικες της Γερμανίας και της Ελλάδας έκαναν πάρτυ πριν από το 2008, κερδίζοντας εις βάρος των σκληρά εργαζόμενων μυρμηγκιών τόσο στη Γερμανία όσο και στην Ελλάδα.

Και όταν συνέβη το κραχ, οι τζίτζικες της Γερμανίας και της Ελλάδας απαίτησαν ότι τις απώλειές τους θα τις πληρώσουν τα μυρμήγκια της Γερμανίας και της Ελλάδα.

Σημαίνει ότι θα απαιτήσουμε ένα Νέο Σύμφωνο (new deal) για την Ευρώπη, που θα κινητοποιήσει τις παραγωγικές δυνατότητες της Ηπείρου ενάντια στη φτώχεια και την απελπισία.

Τον περασμένο Ιούνιο, ο ΣΥΡΙΖΑ τινάχθηκε από το 4 στο 27% αλλά δεν ήταν πρώτο κόμμα.

Πολλοί από εσάς πρέπει να έχετε ακούσει την προπαγάνδα, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα επικίνδυνα άπειρο.

Σήμερα, στέκομαι εδώ, μπροστά σας, έτοιμος να απαντήσω στις ερωτήσεις σας, και υπερήφανος να πω:

Ναι, είμαστε άπειροι στο να συνάπτουμε σκιερές συμφωνίες με τους κλεπτοκράτες και τους ολιγάρχες. Ναι, είμαστε άπειροι στη συγκάλυψη σκανδάλων δωροδοκίας, όπως το διαβόητο σκάνδαλο της Siemens. Όπως το σκάνδαλο απόκρυψης της λίστας Λαγκάρντ. Ναι είμαστε άπειροι. Ναι, δεν έχουμε στο ενεργητικό μας καμία υπογραφή δανειακής σύμβασης που αντιβαίνει στη λογική της μακροοικονομίας. Ναι, οι σκέψεις μας είναι σαφείς και τα χέρια μας είναι σταθερά. Και, πάνω απ 'όλα, είναι καθαρά.

Τελευταίο, αλλά όχι έσχατο, το μήνυμά μου σε αυτό το κοινό, εδώ στο Brookings, είναι ότι το κόμμα μας θέλει να καθιερώσει έναν αμοιβαία επωφελή διάλογο με καλοπροαίρετους, προοδευτικούς στοχαστές από την δική σας πλευρά του Ατλαντικού.

Θέλω να σας πω ότι οι άνθρωποι στην Ελλάδα, ακόμη και της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, σας θεωρούν συνοδοιπόρους στην πολύπλευρη, αλλά σημαντική επιχείρηση για την αποκατάσταση της ευημερίας και της ελπίδας στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.

Ο υπόλοιπος κόσμος, έχοντας σημειώσει τεράστια πρόοδο τις τελευταίες δεκαετίες, παρακολουθεί εμάς τους Ευρωπαίους και τους Αμερικανούς με αγωνία. Δεν πρέπει να τους απογοητεύσουμε όπως ακριβώς δεν πρέπει να απογοητεύσουμε τους ίδιους τους λαούς μας.

Πρέπει να αποδείξουμε όλοι μαζί ότι η ανθρωπότητα έχει γίνει σοφότερη από τις καταστροφές που έχει ζήσει στο παρελθόν.

Σας ευχαριστώ

Ο πρόεδρος του ινστιτούτου «Brookings» - Γράφει: ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ο πρόεδρος του ινστιτούτου «Brookings»

Η παρακάτω δήλωση του κυρίου Τάλμποτ έγινε στις 7 Απρίλη 1999. Είπε ο τότε «Νο 2» του Στέιτ Ντιπάρτμεντ:

«Είμαι πολύ ικανοποιημένος από τις συνομιλίες μου στην Αθήνα. Η Ελλάδα είναι μία καλή, πολύτιμη και πιστή σύμμαχος των ΗΠΑ και νομίζω ότι εργαζόμαστε πολύ καλά για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής καταστροφής στην περιοχή».

Η επιδαψίλευση τιμών του τότε υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ αφορούσε στην κυβέρνηση Σημίτη και είχε να κάνει με την ετοιμότητα της τελευταίας να παίξει το ρόλο που έπαιξε στον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας. Αυτή ήταν και η αποστολή του Τάλμποτ, τότε, στην Ελλάδα: Να επιθεωρήσει αν έβαιναν όλα καλώς στο έγκλημα που διέπρατταν οι Αμερικανοί και η ΕΕ στο Κοσσυφοπέδιο. Ενα έγκλημα που οι Αμερικανοί αποκαλούσαν «ανθρωπιστική βοήθεια» και του οποίου ο ίδιος ο Τάλμποτ αποτελούσε ιθύνοντα νου.

***

Αντιγράφουμε από ρεπορτάζ του «Βήματος» της Κυριακής (6/6/1999):

«Ο Αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών κ. Στ. Τάλμποτ με δική του πρωτοβουλία επαίνεσε ενώπιον των μελών του Συμβουλίου της Ατλαντικής Συμμαχίας τον Ελληνα υπουργό Εξωτερικών κ. Γ. Α. Παπανδρέου για τον ουσιαστικό ρόλο που έπαιξε στις ειρηνευτικές προσπάθειες. Τόνισε μάλιστα ότι παντού όπου πήγε (σ.σ.: ο κ. Τάλμποτ) προηγείτο ή ακολουθούσε αμέσως ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών... Επίσης, ο κ. Τάλμποτ για να τεκμηριώσει την εκτίμησή του επικαλέστηκε σε δυο περιπτώσεις τις πληροφορίες που του μετέφερε από τις επαφές του ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών. Το συμβάν αυτό - καταλήγει το "Βήμα" - ακολουθεί τους επαίνους που επιδαψίλευσε στον κ. Παπανδρέου η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών κ. Μ. Ολμπράιτ...».

Αυτά έγραψε τότε το «Βήμα». Που σημαίνει ότι αν μη τι άλλο ο Τάλμποτ ήξερε να αναγνωρίζει την αξία των συμμάχων και τη συμβολή των συνεργατών του στα ανά τη Γη εγκλήματα των ΗΠΑ.

*

Η επόμενη δήλωση του κυρίου Τάλμποτ, έγινε στις 8/6/99, επί πρωθυπουργίας Σημίτη και με υπουργούς Εξωτερικών και Αμυνας τους κ.κ. Παπανδρέου και Τσοχατζόπουλο, αντίστοιχα.

Είπε τότε:

«Η Ελλάδα υπήρξε κατά το διάστημα αυτό (σ.σ.: της εισβολής του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία) ένας πάρα πολύ καλός σύμμαχος και είμαστε ευγνώμονες από την υποστήριξη που μας παρέχεται από την Ελλάδα».

Αλλη μια απόδοση τιμών από τον τότε υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ για το ρόλο της Ελλάδας στο μακελειό εναντίον του λαού της Γιουγκοσλαβίας, στο οποίο ο ίδιος ο κύριος Τάλμποτ ενεχόταν μέχρι το λαιμό.

*

Το ρεπορτάζ που ακολουθεί δημοσιεύτηκε στις 21/11/1999 στο «Ρ», λίγες μέρες μετά τη σφαγή μέσα στο κοινοβούλιο της Αρμενίας που έλαβε χώρα στο φόντο του ενεργειακού «πολέμου» στην Κασπία:

«...ο πρωθυπουργός Σαρκισιάν δηλώνει: "Αν προχωρήσει η Ενωση Ρωσίας - Λευκορωσίας, η 3η χώρα που θα ενταχθεί σ' αυτήν θα είναι η Αρμενία". Ακριβώς μια βδομάδα αργότερα δολοφονείται μέσα στο Κοινοβούλιο της χώρας, μαζί με τον πρόεδρο του Κοινοβουλίου Ντερμιτσιάν, κι άλλα πολιτικά στελέχη, όλοι τους σημαίνοντα μέλη του κεντρώου πολιτικού κόμματος. Η ενέργεια των δολοφόνων ήταν λεπτομερώς προετοιμασμένη. Οι "τρομοκράτες" είχαν αυστηρές διαταγές να εξοντώσουν συγκεκριμένους κρατικούς και πολιτικούς παράγοντες, τους οποίους μάλιστα για να σιγουρευτούν ότι τους σκότωσαν τους ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΣΑΝ με πυροβολισμούς στο κεφάλι. Μια ώρα νωρίτερα είχε αναχωρήσει από το Ερεβάν ο κ. Τάλμποτ...».

***

Θυμηθήκαμε τον κύριο Στρόουμπ Τάλμποτ, διότι σήμερα κατέχει τη θέση του προέδρου του αμερικανικού ινστιτούτου «Brookings».

Το ινστιτούτο «Brookings» είναι αυτό που προσκάλεσε στις ΗΠΑ τον κ. Αλέξη Τσίπρα να είναι κεντρικός ομιλητής σε εκδήλωση που διοργανώνει με θέμα την ελληνική οικονομία. Πρόσκληση, την οποία ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αποδέχτηκε.

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Αντιδραστικό υποπροϊόν (ή/και κατασκεύασμα)

Η τρομοκρατία (και όχι οι αγώνες των λαών που οι κεφαλαιοκράτες και τα όργανά τους τους βαφτίζουν και τους συκοφαντούν σαν «τρομοκρατία») είναι εξαιρετικά χρήσιμη στο εκμεταλλευτικό κράτος.

Με μοχλό και την τρομοκρατία

(το διαπιστώσαμε την περίοδο του «ψυχρού» πολέμου στη Γερμανία και την Ιταλία, το βλέπουμε καθ' όλη την περίοδο της αμερικανικής μονοκρατορίας)

η κοινωνία «διδάσκεται» να αποδέχεται εθελοντικά, ή - στην επίσης αποδοτική για την κρατική εξουσία περίπτωση - η κοινωνία «εκπαιδεύεται» να «συνθηκολογεί» με εκείνα τα μέτρα που απαγορεύουν «νόμιμα» τις ελευθερίες της. Η κοινωνία «εκπαιδεύεται» (σ.σ.: «για το καλό της»...) να «συναινεί» με μέτρα που ναρκοθετούν το δικαίωμά της να διεκδικεί.

Η τρομοκρατία, πάντα και παντού, αξιοποιείται ως πρόσχημα από τους μηχανισμούς της κρατικής καταστολής. Την αξιοποιούν για να τρομοκρατούν και να «πολιορκούν» την κοινωνία, επικαλούμενοι τους κανόνες ασφαλείας που, σύμφωνα με την κυρίαρχη προπαγάνδα, επιβάλλονται, στο όνομα της «καταπολέμησης της τρομοκρατίας»...

*

Η τρομοκρατία, τελικά, στην «καλύτερη» περίπτωση, αποτελεί υποπροϊόν της κρατικής καταστολής, στη χειρότερη λειτουργεί ως παράγοντας νομιμοποίησης της κρατικής καταστολής.

Εκείνοι που αναλαμβάνουν (ή τους ανατίθεται) να παίξουν ρόλο φυσικού αυτουργού στο πλαίσιο της τρομοκρατίας, είτε είναι άμεσα δημιουργήματα - υπάλληλοι της κρατικής εξουσίας (προβοκάτορες, πράκτορες, κ.λπ.), είτε λειτουργούν ακόμα και ως μηχανισμοί ξακαθαρίσματος λογαριασμών μεταξύ μερίδων του κεφαλαίου (δε λείπουν και τέτοιες περιπτώσεις), είτε αποτελούν τις εξ αντικειμένου «τηλεκατευθυνόμενες» μαριονέτες του συστήματος.

Στην τελευταία περίπτωση πρόκειται για μαριονέτες που αφήνονται να πιστεύουν ότι αποτελούν τους «Ζορό» της τάξης, του έθνους, της πατρίδας. Αλλά την ίδια ώρα, η πολιτική τους «αφέλεια» και η αδιέξοδη πολιτική τους ανωριμότητα καθίστανται πολύτιμο εργαλείο στα χέρια των υπηρεσιών «του νόμου και της τάξης» του καθεστώτος της κεφαλαιοκρατικής νομιμότητας.

*

Η τρομοκρατία, ειδικά σε συνθήκες επέλασης της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και αντίστοιχης ανάγκης ενίσχυσης των διεργασιών κοινωνικής ριζοσπαστικοποίησης,

όποιο φραστικό μανδύα κι αν χρησιμοποιεί,

από όποια αφετηρία κι αν εκκινεί,

επειδή ακριβώς συνιστά την «παρακαμπτήριο» για την έφοδο της «νομιμοποιημένης» κρατικής τρομοκρατίας, δεν είναι απλώς αναποτελεσματική.

Είναι αντιδραστική!

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Το μεγάλο ξεπούλημα – Ντοκιμαντέρ με Ελληνικούς υπότιτλους - [video]

http://stoxasmos-politikh.blogspot.gr/2013/01/video_22.html

TΟ ΜΕΓΑΛΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ είναι μια πολιτική ταινία.
Ο σκηνοθέτης Florian Opitz ταξιδεύει στη Νότια Αμερική, την Ασία, την Αφρική, την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες, παρακολουθεί και καταγράφει ιστορίες ανθρώπων που η ζωή τους άλλαξε δραματικά με την επιβολή ιδιωτικοποιήσεων.
Μέσα από τις δικές τους ιστορίες, το αφηρημένο φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης γίνεται συγκεκριμένο. Γίνεται σαφής η εικόνα της κατάστασης μετά την ιδιωτικοποίηση βασικών αγαθών, όπως η παροχή νερού, η ηλεκτρική ενέργεια, οι δημόσιες μεταφορές, και η δημόσια υγειονομική περίθαλψη.
Τα γεγονότα που παρακολουθούμε άλλοτε παίρνουν τραγικές διαστάσεις, άλλοτε προκαλούν γέλιο, αλλά πάντα λειτουργούν ενθαρρυντικά για όσους έχουν να αντιμετωπίσουν καθημερινά τις αρνητικές επιπτώσεις των ιδιωτικοποιήσεων. Επιπτώσεις των αποφάσεων που υπαγορεύονται από τους απρόσωπους διεθνείς οικονομικούς οργανισμούς, όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), η Παγκόσμια  Τράπεζα και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου (ΠΟΕ), για τους οποίους οι άνθρωποι δεν αντιπροσωπεύουν τίποτα περισσότερο από αριθμούς…
Tο ντοκιμαντέρ του Florian Opitz “Το μεγάλο ξεπούλημα – Der Grosse Ausverkauf”, δίνει λοιπόν μια εικόνα από το τι επιφέρει η ιδιωτικοποίηση σημαντικών και πολύτιμων αγαθών, όπως συμβαίνει ας πούμε με την ...
ιδιωτικοποίηση των νοσοκομείων (πχ στις Φιλιππίνες), του ηλεκτρικού ρεύματος (πχ στη Νότιο Αφρική) και των μέσων μαζικής μεταφοράς (πχ των φημισμένων τρένων στην Βρετανία) αλλά και του νερού (πχ στην Βολιβία –που απαγορεύεται και να χρησιμοποιήσεις αυτό το νερό που κυλάει “εκτός δικτύου”!).
Όλες αυτές οι καταστάσεις με τις αβάσταχτες χρεώσεις για αυτά τα αγαθά αλλά και της ταυτόχρονης αδιαφορίας των εταιρειών για την σωστή συντήρηση/λειτουργία έναντι του κέρδους (πχ των σιδηροδρομικών δικτύων που η συντήρησή τους πέρασε από εργολάβους σε υπεργολάβους… κλπ) αποτελούν άμεσο ή έμμεσο κίνδυνο για την ζωή των κατοίκων αυτών των χωρών και περιγράφονται από τους ίδιους… μόνο που μερικές εικόνες λένε περισσότερα.
(Το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ)… AYTO AKΡΙΒΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙ, ΜΕ ΤΑΧΙΣΤΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ.)  L1

 Olympiada

ΑΠΕΡΓΙΑΚΟ ΜΠΛΟΚ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΙΣ ΑΛΗΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ. ΟΛΑ ΤΑ ΜΜ METAΦΟΡΑΣ ΒΑΖΟΥΝ ΛΟΥΚΕΤΟ

http://makeleio.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=10484:2013-01-22-17-01-52&catid=4:2012-02-11-12-49-59&Itemid=2

Nέα 24ωρη απεργία για αύριο Τετάρτη προκήρυξαν δύο σωματεία εργαζομένων του Μετρό (ΣΕΛΜΑ και ΣΗΑΜ), διαμαρτυρόμενα «για την υποβάθμιση της ΣΤΑΣΥ ΑΕ και του συγκοινωνιακού της έργου».

Τα δύο σωματεία σημειώνουν πως έχουν υποστεί μείωση προσωπικού, με μετατάξεις και απολύσεις, μειώσεις στους μισθούς, οικονομική και εργασιακή εξαθλίωση. Απευθυνόμενοι στο Γενικό Γραμματέα Μεταφορών και στον πρόεδρο της ΣΤΑΣΥ, προσθέτουν: «Τώρα καταργείτε και τα τελευταία κεκτημένα μας (δικαίωμα στην απεργία – Σ.Σ.Ε. ). Δεν σας ενδιαφέρει εάν ασθενούν και νοσηλεύονται τρεις συνάδελφοι μας με πάρα πολύ σοβαρά προβλήματα υγείας, απόρροια της πολιτικής που ακολουθείτε και των αντεργατικών ενεργειών σας. Έχετε μεθοδεύσει ένα πόλεμο λάσπης διοχετεύοντας ψευδή στοιχεία στα Μ.Μ.Ε., προσπαθώντας να υπονομεύσετε τον δίκαιο αγώνα μας.

»Σας ζητάμε:

Να κοινοποιήσετε τα εκκαθαριστικά σημειώματα μισθοδοσίας ΟΛΩΝ των εργαζομένων στη ΣΤΑ.ΣΥ. Α.Ε.

Εφαρμόστε επιτέλους το νόμο ενοποίησης ΜΕΤΡΟ – ΗΣΑΠ – ΤΡΑΜ και μην απαξιώνετε την απορροφούσα εταιρεία Α.Μ.Ε.Λ. Α.Ε».

ΟΙ ΑΠΕΡΓΙΕΣ

Στο μεταξύ, την πραγματοποίηση 24ωρης απεργίας την Πέμπτη 31 Ιανουαρίου σε όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς και στον ΟΣΕ αποφάσισε η κοινή συνέλευση των σωματείων των αστικών συγκοινωνιών και των σιδηροδρομικών.

Επίσης, αναμένεται να πραγματοποιήσουν και στάση εργασίας την Τρίτη 29 Ιανουαρίου χωρίς ωστόσο ακόμα να εχει γνωστοποιηθεί η ώρα.

Προειδοποιούν ότι όλα τα σωματεία στις συγκοινωνίες αλλά και στον ΟΣΕ θα προχωρήσουν άμεσα σε κινητοποιήσεις, αν η κυβέρνηση αποπειραθεί να επιτάξει τους απεργούς του Μετρό.

ΣΤΑΣΥ: Θα εφαρμοστεί ο νόμος

Οι εργαζόμενοι προχώρησαν στην απόφαση για συνέχιση των κινητοποιήσεών τους, παρά το ότι η ΣΤΑΣΥ προσέφυγε εκ νέου στο δικαστήριο για τις σημερινές κινητοποιήσεις και όπως ανακοίνωσε κρίθηκαν παράνομες. «Εχοντας εξαντλήσει τις διαδικασίες διαλόγου και τα ένδικα μέσα με τα οποία η δικαιοσύνη κατά συρροή κήρυξε τις κινητοποιήσεις παράνομες, η εταιρία δεν θα παραμείνει απαθής απέναντι στην ταλαιπωρία του επιβατικού κοινού και τη συνεχιζόμενη παρανομία και θα προχωρήσει στην απόλυτη εφαρμογή του συνόλου των συνεπειών του νόμου» διαμηνύει η εταιρεία και καλεί τους εργαζόμενους «να επιστρέψουν άμεσα στην εργασία τους και να γνωρίζουν ότι σε διαφορετική περίπτωση θα εφαρμοστεί ο νόμος».

Εισαγγελική παρέμβαση

Νωρίτερα, η προϊσταμένη της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Π. Φάκου έδωσε εντολή για διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης για το θέμα της απεργίας στο μετρό. Η εισαγγελέας ζητεί να διερευνηθεί αν πράγματι οι εργαζόμενοι στο μετρό πληρώνονται κανονικά τις ημέρες απεργίας, δηλώνοντας ασθένεια ή κάνοντας χρήση των ρεπό τους.

Ο εισαγγελέας που θα διενεργήσει την έρευνα έχει επίσης εντολή να αναζητήσει τη χθεσινή απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου, που έκρινε παράνομη την κινητοποίηση των εργαζομένων και να κρίνει αν η συνέχιση της απεργίας συνιστά παραβίαση δικαστικής απόφασης.

Υπενθυμίζεται ότι σε χθεσινές του δηλώσεις, ο υπουργός Ανάπτυξης, Κ. Χατζηδάκης είχε αναφέρει ότι από τα στοιχεία που του παρέδωσε η διοίκηση της ΣΤΑΣΥ για την περασμένη εβδομάδα, προκύπτει ότι «μόνο μειοψηφία των εργαζομένων απεργεί και η πλειοψηφία πληρώνεται». «Αυτό θα ελεγχθεί», ξεκαθάρισε ο υπουργός, γνωστοποιώντας ότι έχει δώσει εντολή στη διοίκηση της ΣΤΑΣΥ «να δει ποιες μεθόδους μετέρχονται όλοι αυτοί που πληρώνονται ενώ θεωρητικώς απεργούν».

Κοινό μέτωπο απέναντι στην «κυβερνητική αυθαιρεσία»

Πάντως, οι εργαζόμενοι στα μέσα μαζικής μεταφοράς σε κοινή σύσκεψη που πραγματοποίησαν είχαν ήδη αποφασίσει τη συνέχιση των αγωνιστικών τους δράσεων, προσανατολιζόμενοι να προχωρήσουν σε στάσεις εργασίας την επόμενη Τρίτη 29 Ιανουαρίου καθώς και σε 24ωρη απεργία την επόμενη Πέμπτη 31 Ιανουαρίου.

Στη σύσκεψη, στην οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι της ΓΣΕΕ, της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών (ΠΟΣ), του ΕΚΑ και των πρωτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων του ΟΣΕ, της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, της ΣΤΑΣΥ (Σταθερές Συγκοινωνίες), της ΟΣΥ (Οδικές Συγκοινωνίες) και της ΕΡΓΟΣΕ, οι εργαζόμενοι κατήγγειλαν την προσπάθεια της κυβέρνησης και του υπουργείου Μεταφορών να ποινικοποιήσει τους αγώνες τους. Οπως ανέφεραν, συστήνουν κοινό μέτωπο απέναντι στην «κυβερνητική αυθαιρεσία» για να μην καταργηθούν οι ΣΣΕ και να μην ιδιωτικοποιηθεί η ΣΤΑΣΥ.

Εξάλλου, αποφασίστηκε, σε περίπτωση που η κυβέρνηση προχωρήσει σε επίταξη των απεργών του μετρό, να υπάρξουν άμεσα κινητοποιήσεις σε όλα τα μέσα μεταφοράς.

«Υποδείξεις» ΠΑΣΟΚ για την εκτόνωση της κρίσης στα ΜΜΜ

Αμεσες πρωτοβουλίες για την εκτόνωση της κρίσης στον κλάδο των αστικών συγκοινωνιών ζήτησε από την πλευρά του το ΠΑΣΟΚ με αφορμή τις συνεχιζόμενες κινητοποιήσεις, καλώντας την κυβέρνηση να υιοθετήσει προτάσεις, που είχε καταθέσει στο παρελθόν και δεν είχαν γίνει αποδεκτές.

Σε σχετική ανακοίνωση αναφέρεται πως «έγκαιρα το ΠΑΣΟΚ είχε επισημάνει στην κυβέρνηση το πρόβλημα που θα δημιουργηθεί με την εφαρμογή της διάταξης του Ν4093/2012 σε κλάδους και ειδικότητες οδηγών - τεχνικών ή εξειδικευμένου προσωπικού στον ΟΑΣΑ». «Είχαμε μάλιστα ζητήσει τόσο με παρεμβάσεις στους αρμόδιους υπουργούς, όσο και με κατάθεση ειδικής τροπολογίας στο "Φορολογικό", να προβλεφθεί η δυνατότητα ΚΥΑ για την ρύθμιση προβλημάτων που ήταν σαφές ότι θα ανακύψουν», συμπληρώνεται.

«Δυστυχώς», συνεχίζει το ΠΑΣΟΚ, «οι προτάσεις μας δεν έγιναν αποδεκτές..Τις επαναφέραμε και χθες δια του Ευάγγελου Βενιζέλου προς τον αρμόδιο υπουργό τον κ. Κ. Χατζηδάκη, πιστεύοντας ότι μπορούν να δώσουν μια θετική και ομαλή διέξοδο -χωρίς ακρότητες και λογικές καταστολής- στην κρίση που υπάρχει».

Στο πλαίσιο αυτό το Κίνημα καλεί την κυβέρνηση να αποδεχθεί τις προτάσεις του «έστω και τώρα και να οδηγήσει με διάλογο στην εκτόνωση της κρίσης».

Το ΠΑΣΟΚ απευθύνεται όμως και στα σωματεία των εργαζομένων, καλώντας τα να σκεφτούν «τις επιπτώσεις των κινητοποιήσεων τους στο σύνολο των εργαζομένων και της κοινωνίας, και να σταθούν υπεύθυνα στην ανάγκη εξυπηρέτησης του κοινωνικού συνόλου».

Τέλος, απαντά και σε χθεσινή ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ -περί «απειλών» από το υπουργείο με την στήριξη του Ευάγγελου Βενιζέλου- καλώντας τους συντάκτες της «αντί της ιδιοτελούς εμπάθειας και του τυφλού φανατισμού απέναντι στους πολιτικούς τους αντιπάλους, να φροντίσουν να ενημερώνονται στοιχειωδώς για τις πρωτοβουλίες των άλλων κομμάτων, ώστε τουλάχιστον να είναι επαρκείς στη δουλειά τους».

ΔΗΜΑΡ: «Όχι» στην επίταξη

«Δεν είμαστε υπέρ της επίταξης ή ακραίων επιλογών, μπορεί να βρεθεί η χρυσή τομή» δήλωσε από την πλευρά του ο εκπρόσωπος Τύπου της ΔΗΜΑΡ Ανδρέας Παπαδόπουλος, στο Πρώτο Πρόγραμμα της ΕΡΑ.

ΓΣΕΕ: Συνταγματικά κατοχυρωμένο το δικαίωμα στην απεργία

Για προσπάθεια ποινικοποίησης του αγώνα των εργαζομένων στα μέσα μαζικής μεταφοράς κάνει λόγο στο μεταξύ σε ανακοίνωσή της η ΓΣΕΕ.

«H ΓΣΕΕ στηρίζει τον αγώνα των εργαζομένων στα μέσα μαζικής μεταφοράς με στόχο τη διασφάλιση του θεσμού των ΣΣΕ και των θεμελιακών εργασιακών δικαιωμάτων, τα οποία έχουν βάναυσα καταπατηθεί όπως βέβαια και όλων των εργαζομένων», αναφέρει η Συνομοσπονδία, σημειώνοντας ότι «παράνομη και καταχρηστική είναι η πολιτική και δικαστική ασυλία των φοροφυγάδων, των φοροκλεπτών και όλων εκείνων που λεηλάτησαν το δημόσιο πλούτο».

Προειδοποιεί τέλος ότι η προσπάθεια της κυβέρνησης «να βάλει τη μια ομάδα εργαζομένων απέναντι από την άλλη θα αποτύχει», καθώς, όπως αναφέρει, «οι πολίτες έχουν κατανοήσει ότι οι μόνοι που σίγουρα δεν ευθύνονται για την κρίση και το χρέος είναι οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι».

«Για κάθε συνδικαλιστικό φορέα, όποιος και αν είναι αυτός, πρέπει να συντρέχουν τρία στοιχεία: Πρώτον, η σημαντικότητα του αιτήματος, ο χρόνος επέκτασης της απεργιακής κινητοποίησης και οι συνέπειες σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Εξ ορισμού, κάθε απεργία ή κάθε αποχή, έχει ως αποτέλεσμα να πλήττονται, σε μικρό ή μεγάλο βαθμό, η κοινωνία, οι πολίτες και η λειτουργική σχέση με τις δραστηριότητες που αυτοί επιχειρούν. Αυτό είναι δεδομένο. Εναπόκειται στους συνδικαλιστές να μετράνε αν αυτό που επιδιώκεται είναι τόσο σημαντικό» σχολίασε από την πλευρά του ο υπουργός Δικαιοσύνης Αντώνης Ρουπακιώτης, μιλώντας στο ρ/σ Αθήνα 9,84.

ΕΛΕΟΣ!!! ΑΚΟΜΑ ΠΡΟΒΑΛΟΥΝ ΤΟΝ ΑΠΑΤΕΩΝΑ ΣΩΡΡΑ ΜΕ ΤΑ ΔΗΘΕΝ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ...ΣΩΣΟΥΝ!!!

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2013/01/blog-post_4155.html

Βρώμικο παιχνίδι «χριστιανών», «δωδεκαθεϊστών» και πρακτόρων ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ!!!

Είναι πραγματικά απίστευτο! Το μέγα φιάσκο με τα δήθεν "600 δις που θα εξαγοράσουν το χρέος μας" και τάχα έχει (!!!) ο Σώρρας και οι υπόλοιποι απατεώνες της "E.N.D", συνεχίζει να τροφοδοτεί τις φρούδες ελπίδες του κοσμάκη, που ψάχνει απεγνωσμένα να πιαστεί από κάπου, δεδομένης της όλο και μεγαλύτερης εξαθλίωσής του!

Η "Ελεύθερη Ώρα" λοιπόν, εφημερίδα που παρουσιάζεται ως "πατριωτική" και "χριστιανική" - δημοσιεύοντας μάλιστα συνεχώς ρήσεις Γερόντων της Ορθοδοξίας - δημοσίευσε συνέντευξη του Α. Σώρρα, την οποία ανέβασε και στο Διαδίκτυο:

Την είδαμε και πραγματικά κουραστήκαμε! Τα ίδια και τα ίδια ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ από τον "σωτήρα" Σώρρα, οι ίδιες ΥΠΕΚΦΥΓΕΣ και το αποτέλεσμα;;; ΜΗΔΕΝ!!!

Δεν καταλαβαίνουμε πού αποσκοπεί αυτή η συνεχιζόμενη προβολή του εν λόγω λαοπλάνου! Μήπως κάποιοι πλασάρουν με πλάγιο ΚΑΙ ΥΠΟΥΛΟ τρόπο το νέο κόμμα που ετοιμάζουν οι "εθνοσωτήρες", τα πρακτοράκια και οι "δωδεκαθεϊστές";;;

Διαβάστε εδώ την αποκάλυψή μας για το θέμα, που ενόχλησε σφόδρα πολλούς και διάφορους:

ΠΡΟΣΟΧΗ! ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΝΕΟ ΚΟΜΜΑ ΠΡΑΚΤΟΡΑΚΙΑ, "ΑΡΧΑΙΟΛΑΤΡΕΣ" ΚΑΙ ΟΙ...ΣΩΤΗΡΕΣ ΜΕ ΤΑ 600 ΔΙΣ!!!

Αναρωτιόμαστε: Ποιος είναι τέλος πάντων ο ρόλος της "Ελεύθερης Ώρας";;;

Όσο για το αν ισχύουν αυτά που λέει ο Σώρρας - και δυστυχώς μερικοί αφελείς τα πιστεύουν - παραθέτουμε τα παρακάτω έγγραφα:

Κι επειδή κάποιοι θα πουν ότι "ζητάει να τον κρεμάσουν στο Σύνταγμα αν λέει ψέματα", επισημαίνουμε το εξής: Αν υπήρχε ΣΟΒΑΡΟ ΚΡΑΤΟΣ, ο Σώρρας αυτή τη στιγμή θα ελεγηχόταν (τουλάχιστον) για τις τερατολογίες του! Ξέρει όμως πως δεν υπάρχει, γι' αυτό και όχι μόνο δεν πρόκειται να τον...κρεμάσουν, αλλά ούτε καν θα του ζητήσει κανείς εξηγήσεις για τις ψεύτικες ελπίδες που πουλάει!

Αγαπητοί φίλοι και αναγνώστες, ας σοβαρευτούμε! ΜΟΝΟΝ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ ΜΑΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΔΙΟΕΞΟΔΟ!

Ούτε οι...Σώρρες, ούτε άλλοι "ψευδοπροφήτες"!

Υ.Γ. Μια ερώτηση: Ο κ. Μάκης Βραχιολίδης που πήρε την συνέντευξη, έχει καμία σχέση με τον κ. ΑπόστολοΒραχιολίδη, που πρωτοστάτησε στην αναγνώριση των "δωδεκαθεϊστών" ως θρησκεία στη χώρα μας;

Πόλεμος στο Μάλι: Το αόρατο χέρι της Ευρώπης

http://www.antinews.gr/2013/01/22/200309/

Μια εβδομάδα μετά την έναρξη των επιχειρήσεων εναντίον των ισλαμιστών που έχουν τον έλεγχο του βόρειου του Μάλι, οι Γάλλοι είναι ακόμα οι μόνες δυτικές δυνάμεις που έχουν στρατεύματα εκεί. Αλλά η ένωση, που έχει παραιτηθεί από μια κοινή στρατιωτική δράση, υπάρχει σε άλλα μέτωπα – απλά πιο διακριτικά, γράφει στην παριζιάνικη La Tribune ο Jean-Christophe Gallien.

Η Ένωση σέρνεται στο εδώλιο του κατηγορουμένου –κατηγορούμενη ότι είναι απούσα, ότι δεν κάνει τίποτα για την κρίση και ότι αφήνει τη Γαλλία στη μοίρα της. Μια αντικειμενική ανάλυση της κατάστασης απορρίπτει τις επικρίσεις αυτές όσον αφορά τους πολιτικούς, οικονομικούς και ανθρωπιστικούς τομείς, παρουσιάζοντας, παρόλα αυτά, μια πραγματική αποτυχία της κοινής πολιτικής άμυνας και ασφάλειας.

Τι έχει συμβεί από τότε που μάθαμε για την Επιχείρηση Serval; Η Ένωση έχει οργανώσει συναντήσεις για την κρίση ώστε να ρυθμίσει το χρονοδιάγραμμα και τις δράσεις που θα αναλάβει για το Μάλι, οι οποίες αποφασίστηκαν από τους 27, και ιδίως την αποστολή EUTM στο Μάλι. Η συνεδρίαση των υπουργών Εξωτερικών στις Βρυξέλλες, στις 17 Ιανουαρίου, ήταν η επέκταση και η απόδειξη αυτής της δέσμευσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δείχνοντας την αλληλεγγύη της στους Γάλλους. Πολιτικά και συμβολικά, τουλάχιστον.

Συγκεκριμένα, η Ένωση θα παρέχει χρηματική υποστήριξη, ιδίως για την αφρικανική ένωση ECOWAS και την αποστολή μια διεθνούς αποστολής στο Μάλι (MISMA), υπό την ηγεσία της Αφρικής, για να πληρώσει τους μισθούς των αφρικανών στρατιωτών.

Χαμένες στρατιωτικές φιλοδοξίες

Ο πόλεμος στο Μάλι επιβεβαιώνει τη δυσκολία εφαρμογής της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας. Η ΚΕΠΠΑ γεννήθηκε με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ το 1993 και είχε ως στόχο να «οδηγήσει, εν καιρώ, σε μια κοινή αμυντική πολιτική». Το 1999, η Σύνοδος Κορυφής του Ελσίνκι δήλωσε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει, πριν από το τέλος του 2003, να είναι σε θέση να αναπτύξει μέχρι και 60.000 άνδρες, σε εναέριες και θαλάσσιες δυνάμεις, εντός 60 ημερών.

Από τότε, η Ένωση έχει δυσκολευτεί να κάνει επιχειρήσεις αυτού του μεγέθους. Το 2004, η Διάσκεψη για τη Δέσμευση Στρατιωτικών Δυνατοτήτων πρωτοστάτησε στην ιδέα των μόνιμων τακτικών μάχιμων μονάδων που θα αποτελούνταν από 1.500 άνδρες, για να βοηθήσει την Ευρώπη να ανταποκριθεί πιο γρήγορα σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Μία από τις κύριες στρατιωτικές φιλοδοξίες της ΕΕ ήταν να έχουν τη δυνατότητα να αντιδράσουν γρήγορα και αποτελεσματικά σε ζώνες συγκρούσεων εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Είναι ακριβώς η περίπτωση του Μάλι, όπου μια ευρωπαϊκή δύναμη θα μπορούσε να παρέμβει, σηκώνοντας τη διπλωματική και στρατιωτική σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είμαστε αντιμέτωποι με μια κρίση εκτός του εδάφους των 27, σε μια χώρα που απέχει λιγότερο από 6.000 χιλιόμετρα από τις Βρυξέλλες. Μια κρίση που καθιστά απαραίτητη – τουλάχιστον για την πλειοψηφία της διεθνούς κοινότητας, με μία χαλαρή, αλλά πραγματική ευρωπαϊκή συναίνεση, για να μην αναφέρουμε την έκκληση για βοήθεια από την νόμιμη κυβέρνηση του Μάλι – μια έγκαιρη παρέμβαση πριν παραδοθεί η κατάσταση σε μια άλλη δύναμη από την Αφρική και την περιοχή.

Κατηγορήστε τις Βρυξέλλες

Τίποτα τέτοιο δεν συνέβη. Και ως συνήθως, τα μέσα ενημέρωσης, οι πολιτικοί και οι πολίτες ακόμη επικρίνουν όλοι τις Βρυξέλλες: η Γαλλία έχει αφεθεί μόνη της. Δεν υπάρχει καμία ευρωπαϊκή άμυνα. Δεν υπάρχει Ευρώπη πραγματικά, ούτε πραγματική διπλωματική ενότητα. Ωστόσο, οι Βρυξέλλες δεν είναι υπεύθυνες για αυτές τις γκάφες. Αντ ‘αυτού, θα πρέπει να δούμε τις κυβερνήσεις των χωρών που είχαν την προσωρινή ευθύνη για την τακτική των ομάδων μάχης. Στις περίπλοκες σχέσεις της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Πολωνίας. Η Γαλλία αποφάσισε να προχωρήσει μόνη της και να μην ζητήσει τίποτα, όπως φαίνεται, από κανέναν. Για το Βερολίνο και τη Βαρσοβία, επίσης, το Μάλι φαίνεται ότι εξακολουθεί να είναι μια γαλλικήπρόκληση και κάθε επένδυση υπόσχεται πολύ μικρή ανταπόδοση.

Είναι μια σοβαρή πρόκληση. Αυτή η πρόκληση αφορά την πραγματική διπλωματική δύναμη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι σαφές ότι η Catherine Ashton αγωνίζεται να βρει τη θέση της. Η διπλωματική και στρατιωτική στρατηγική της Ευρώπης έχει πρόβλημα. Ωστόσο, θα πρέπει να επαναλάβουμε, η Ευρωπαϊκή Ένωση λειτουργεί πράγματι στην κρίση, όπως έχει κάνει ήδη στη Σομαλία και την Παλαιστίνη. Η Γαλλία, στην πραγματικότητα, δεν είναι μόνη στο Μάλι.

Χάνοντας τη μάχη των μέσων ενημέρωσης

Εξαιρετικά διακριτική, με μια περίπλοκη και δυσανάγνωστη θεσμική αρχιτεκτονική, χωρίς κανένα σαφές ξόανο και χωρίς δική της φωνή, η Ένωση μπορεί να προκαλέσει εύκολη κριτική από τα κράτη μέλη της. Παρέχει επίγειες δυνάμεις, οικονομική υποστήριξη και μάλιστα συμμετέχει – όμως χάνει τη μάχη στο μέτωπο των μέσων ενημέρωσης και παραλείπει να διορθώσει τα τμήματά της όσον αφορά την εφαρμογή μιας πολιτικής άμυνας και ασφάλειας, σε στρατηγικό όσο και σε επιχειρησιακό επίπεδο.

Μια διπλωματία η οποία είναι μαλθακή, οικονομική, πολιτιστική, εκπαιδευτική, έμπειρη ως προς τα μέσα ενημέρωσης, δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς μια ισχυρή σχέση – μία απολύτως ολοκληρωμένη, ισχυρή διπλωματία που έχει στρατιωτική και οικονομική δύναμη. Χρειάζεται, επίσης, την επιρροή της μικρής αδελφής του 21ου αιώνα -μια κυβερνο-διπλωματία, η οποία είναι παρούσα προς το παρόν μόνο από τις ΗΠΑ. Η ένωση των στρατηγικών άμυνας και ασφάλειας θα έκανε μια ενωμένη Ευρώπη ακόμα πιο ευρωπαϊκή.

presseurop

O Πάνος Καμμένος στο Facebook για τον Γεωργίου που παραμένει στη θέση του

http://www.kourdistoportocali.com/articles/17917.htm

Ο πρωθυπουργός της συγκάλυψης Σαμαράς διατηρεί μέχρι σήμερα τον Γεωργίου για προστασία ΓΑΠ- Παπακωνσταντίνου....
Πήρε θέση υπέρ του συμμαθητή και επέλεξε να αδειάσει τον Πρωθυπουργό της κυβέρνησης που συμμετείχε καλύπτοντας την πλαστογραφία των στοιχείων που οδήγησαν την χώρα στις δαγκάνες των δανειστών ....

ΤΩΡΑ ΕΙΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

ΤΩΡΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΣΥΜΜΟΡΙΑΣ

ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΛΟΙ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ

Υ.Γ. Μπράβο στην Ζωή Γεωργαντά για την μάχη και την δικαίωση

Ποινική δίωξη κατά του Προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ Α. Γεωργίου άσκησε ο Πεπόνης για την διόγκωση του ελλείμματος του 2009 που μας έβαλε στο μνημόνιο!

http://olympia.gr/2013/01/22/%CF%80%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B4%CE%AF%CF%89%CE%BE%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CF%81-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CE%BB%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%84-%CE%B1-%CE%B3/

Ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος σε βάρος του Ανδρέα Γεωργίου προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ και ακόμη δυο μελών της Στατιστικής Αρχής άσκησε ο οικονομικός εισαγγελέας Γρηγόρης Πεπόνης, με την κατηγορία για ψευδή βεβαίωση σε βάρος του δημοσίου σε συνδυασμό μάλιστα με τις επιβαρυντικές διατάξεις του ν. 1608/50 περί καταχραστών.

Καταλάβατε τώρα γιατί σφάζονται στο ΠΑΣΟΚ για το ποιος επέμενε να βάλει τη χώρα στο μνημόνιο; Ανοίγουν τα θέματα και προσπαθούν να αποποιηθούν τις ευθύνες.

Η έρευνα ξεκίνησε με αφορμή καταγγελίες της υπαλλήλου Ζωής Γεωργαντά για τεχνική διόγκωση του ελλείμματος το 2009, προκειμένου η χώρα να ανακηρυχθεί ..πρωταθλητής ελλείμματος μέσα στην Ευρωζώνη και να ενταχθεί πιο εύκολα στο μνημόνιο και να ληφθούν σκληρά μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής.

Ο οικονομικός εισαγγελέας ζητεί να ασκηθεί ποινική δίωξη στον Ανδρέα Γεωργίου και για το αδίκημα της παράβαση καθήκοντος κατ’ εξακολούθηση

Επίσης, άσκησε δίωξη και προς τα μέλη Κωνσταντίνο Μολφέτα προϊστάμενο διεύθυνσης εθνικών λογαριασμών και Ευσταθία Ξενάκη προϊσταμένη γενικής διεύθυνσης στατιστικής ερευνών.

ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΝΤΡΕΠΟΜΑΣΤΕ! Θυσία στο βωμό των Μνημονίων - Πέθανε "από ασιτία" το μωράκι από την Λέρο

http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%B8%CF%85%CF%83%CE%AF%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B2%CF%89%CE%BC%CF%8C-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BC%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CF%89%CE%BD-%CF%80%CE%AD%CE%B8%CE%B1%CE%BD%CE%B5-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%84%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CF%89%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%B9-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BB%CE%AD%CF%81%CE%BF

Πέθανε τελικά το βρέφος που είχε μεταφερθεί από την Λέρο με συμπτώματα ασιτίας. Αν τελικά αυτή είναι η αιτία του θανάτου (οι γονείς του είναι άποροι) κανείς άνθρωπος στην Ελλάδα δεν πρέπει να είναι υπερήφανος σήμερα και όλοι απόψε πρέπει να σκεφθούμε για το που έφτασε η χώρα.

Και ειδικά οι φυσικοί αυτουργοί του εγκλήματος, αν θεωρήσουμε ότι οι πολίτες είναι οι ηθικοί αυτουργοί αφού ψήφισαν για να έρθουν στην εξουσία οι φυσικοί αυτουργοί.

Το βρέφος μόλις 33 ημερών νοσηλεύόταν σε κρίσιμη κατάσταση στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου.

Όλα ξεκίνησαν το Σάββατο όταν ο παιδίατρος του Νοσοκομείου Λέρου ενημερώθηκε για ένα επείγον περιστατικό που αφορούσε βρέφος 33 ημερών, με συμπτώματα υποθερμίας και δύσπνοιας.

Οι γιατροί ενημέρωσαν ως όφειλαν τις αστυνομικές και εισαγγελικές αρχές και το βρέφος διεκομίσθη με ελικόπτερο του ΕΚΑΒ στο ΠΑΓΝΗ όπου εισήχθη στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας καθώς η κατάσταση της υγείας του χαρακτηρίζεται ως κρίσιμη.

Σύμφωνα με πληροφορίες του Flashnews.gr, το βρέφος γεννήθηκε την 15η Δεκεμβρίου 2012 και ζύγιζε περίπου 3,5 κιλά. Όμως, κατά τη διάρκεια των ιατρικών εξετάσεων, διαπιστώθηκε ότι το βάρος του ήταν κάτω από 3 κιλά.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΜΗΝ Πίνετε-Τρώτε ΑΣΠΑΡΤΑΜΗ (Aspartame)! Είναι τοξικό Δηλητήριο και αποτυχημένο Εντομοκτόνο! (3 vid)

http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2013/01/aspartame-3-vid.html

Η ασπαρτάμη, που χρησιμοποιείται σε πάνω από 6.000 προϊόντα ως μια τεχνητή γλυκαντική ουσία, είναι μια τοξική ουσία που θέτει σοβαρούς κινδύνους τη δημόσια υγεία. Ωστόσο, το ευρύ κοινό δεν μπορεί να γνωρίζει ακριβώς πόσο θανατηφόρα αυτό το υποκατάστατο της ζάχαρης μπορεί να είναι.

Η ασπαρτάμη είναι εξαιρετικά εθιστική. Προκαλεί πραγματική λαχτάρα για την τοξίνη. Πολλοί διαπιστώνουν ότι δεν μπορούν να σταματήσουν να χρησιμοποιούν το προϊόν, λόγω των σοβαρών συμπτωμάτων στέρησης.


Μπορεί να βλάψει το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα και έχει άμεση σχέση με τον καρκίνο. Η ασπαρτάμη είναι μία διεγερτική τοξίνη που διεγείρει ανθρώπινη αντίδραση κυττάρων στο γλυκαντική ουσία που δεν περιέχει στην πραγματικότητα καθόλου γλυκύτητα.


Τα τοξικοδιεγερτικά έχουν αποδειχθεί ότι δημιουργούν ανάπτυξη του καρκίνου και της μεταστάσεως. Αυτή η διαδικασία τροφοδοτεί τα καρκινικά κύτταρα.


Το οξύ της ασπαρτάμης, επίσης γνωστό ως ασπαρτικό, δρα ως νευροδιαβιβαστής στον εγκέφαλο.
Θα διευκολύνει τη μετάδοση των πληροφοριών από νευρώνα σε νευρώνα. Η υπερβολική ποσότητα ασπαρτάμης στον εγκέφαλό σας σκοτώνει τους νευρώνες, επιτρέποντας την εισβολή των τεράστιες ποσότητες ασβεστίου στα κύτταρα. Αυτή η εισροή παράγει ακραία επίπεδα των ελευθέρων ριζών που σκοτώνουν τα κύτταρα.

Η νευρική κυτταρική βλάβη προκαλείται από αδικαιολόγητη χρήση ασπαρτικού. Αυτός είναι ο λόγος που συμβολίζεται ως "excitotoxins."

Διεγείρουν και σπρώχνουν τα νευρικά κύτταρα σε θάνατο.



The FDA is Killing You





The Truth About Aspartame




the truth about aspartame -
Dr Russell Blaylock



Περισσότερα για αυτό το δηλητήριο:
Η ασπαρτάμη (Nutra Sweet, Equal, Spoonful) είναι αποτυχημένο εντομοκτόνο τερμιτών. Στο τέλος ΤΟ ΣΟΚ!!! Θα το αντέξετε;


πηγη

Η Στρατηγική της έντασης στην Ιταλία από το 1969

http://www.periodista.gr/index.php/world/item/1606-%CE%B7-%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B7%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%AD%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B9%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-1969Η επίθεση στη Μπολόνια

“ H Στρατηγική της Έντασης του ιταλικού κράτους δείχνει πώς οι ελίτ που μας κυβερνούν κι εκμεταλλεύονται τον μόχθο μας δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό προκειμένου να διατηρήσουν την εξουσία και την θέση τους ”

Αντιμέτωπες με μια αλματώδη αύξηση της εξουσίας της εργατικής τάξης, με απεργίες, καταλήψεις, αυτομείωση τιμών και μαζικές καταλήψεις στέγης και στεκιών, οι μυστικές υπηρεσίες έθεσαν σε κίνηση μια σειρά τρομοκρατικών επιθέσεων με τη βοήθεια φασιστικών ομάδων. Για τις επιθέσεις κατηγορήθηκαν αναρχικοί και η αριστερά, και συνελήφθηκαν αγωνιστές εργάτες. Η μεγαλύτερη τέτοια επίθεση ήταν και η χειρότερη τρομοκρατική πράξη στην Ευρώπη τον 20ο αιώνα: η βόμβα στον σιδηροδρομικό σταθμό της Μπολώνια που σκότωσε 85 ανθρώπους.

“Ορισμένοι φασίστες των εξεταζόμενων τρομοκρατικών ομάδων εργάζονταν στους Carabinieri (ιταλική στρατιωτική αστυνομία) ενώ άλλοι είχαν επαφές με το στρατό ή την αστυνομία διασφαλίζοντας πολύτιμες και έγκαιρες πληροφορίες για την πρόοδο των ερευνών σχετικά με τις δραστηριότητές τους [1]” – από την αναφορά μιας ιταλικής κοινοβουλευτικής ερευνητικής επιτροπής. “Οι εργατικοί αγώνες του 1968-69, το Autumno Caldo (θερμό φθινόπωρο) της Ιταλίας, υπονόμευσε βαθιά την οικονομική εξουσία της χώρας και άλλαξε τον συσχετισμό ισχύος. Μετά τους αγώνες αυτούς, ισχυροποιήθηκε η αριστερά, ενώ εξασθένησε η εξουσία… Αντικειμενικά. Η ζημιά που επέφερε η εργατική απειθαρχία ήταν σοβαρότατη. “Ακόμα και πριν το ’69 αρκετοί μαχητικοί και αυτόνομοι αγώνες αναπτύχθηκαν, ιδιαίτερα στην Pirelli στο Μιλάνο, που δεν ελέγχονταν από τα συνδικάτα ούτε σε επίπεδο οργάνωσης, ούτε όσον αφορά το περιεχόμενο ή τα αιτήματά τους. Ουσιαστικές αυξήσεις μισθών, συν λιγότερη εργασία, αυτά ήταν τα κυρίως ζητούμενα της περιόδου. Η όλη στάση του προλεταριάτου μπορεί να συνοψιστεί στο σύνθημα της εποχής: Καλύτεροι μισθοί, λιγότερη δουλειά!… Βίαιες απεργίες ξέσπασαν στην Alfa Romeo και στη Fiat. Ταραχές ξέσπασαν σε πολλές πόλεις, οι πιο σοβαρές στο Reggio Calabria όπου δεκάδες χιλιάδων ανθρώπων συγκρούστηκαν με τα στρατεύματα [2].”

Η ακροδεξιά πολιτική βία εμφανίστηκε δυναμικά κυρίως στα τέλη του 1960 και τις αρχές του ’70. Ήταν μια περίοδος φοιτητικές και νεανικής αναταραχής, με νέα κοινωνικά κινήματα, όπως της γυναικείας ή της ομοφυλοφιλικής χειραφέτησης, ευρείας κοινωνικής αναταραχής και συνδικαλιστικής μαχητικότητας σε όλη την Ιταλία. Όλα αυτά συνοδευόμενα από μια μαζική αύξηση στην εκλογική στήριξη του Κομμουνιστικού Κόμματος – που έφτασε το ένα τρίτο όλων των ψήφων στις εκλογές του 1976. Οι νεοφασιστικές τρομοκρατικές ομάδες της περιόδου ήταν μια αντίδραση ενάντια σε όλη αυτήν την αριστερόστροφη δραστηριότητα κι επίσης ενάντια στην εμφάνιση αριστερών τρομοκρατικών ομάδων όπως οι Ερυθρές Ταξιαρχίες. Οι ακροδεξιοί τρομοκράτες συχνά έβαζαν βόμβες σε δημόσιους χώρους που σκότωναν δεκάδες αθώους περαστικούς. Όλο αυτό ήταν μέρος μιας λεγόμενης “Στρατηγικής της Έντασης”, μιας εκστρατείας σχεδιασμένης να οδηγήσει σε μια κατάρρευση του νόμου και της τάξης και συνεπακόλουθα της λαϊκής εμπιστοσύνης στη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση, ευνοώντας ένα στρατιωτικό πραξικόπημα. Πράγματι στα 1960-70 υπήρξαν αρκετές τέτοιες απόπειρες [3]“.

Στις 12 Δεκέμβρη 1969 ξεκινησαν οι βομβιστικές επιθέσεις, με μία βόμβα να σκάει στο Μιλάνο και άλλες τρεις στη Ρώμη. Οι βόμβες στη Ρώμη άφησαν πίσω τους 18 τραυματίες, ενώ στο Μιλάνο σκοτώθηκαν 17 άνθρωποι και τραυματίστηκαν άλλοι 88. Η αστυνομία ενεργώντας βάσει πληροφοριών της SID (υπηρεσία πληροφοριών) συνέλαβε δυο αναρχικούς για τη βόμβα στο Μιλάνο, τον έναν εκ των οποίων, Giuseppe Pinelli, τον “αυτοκτόνησε” αργότερα, εκπαραθυρώνοντάς τον απ’ τον έκτο όροφο του αστυνομικού τμήματος όπου ανακρινόταν – μια πράξη που έγινε διάσημη από το έργο του Dario Fo Ο Τυχαίος Θάνατος Ενός Αναρχικού. Παρά τις ολοένα και περισσότερες αποδείξεις ότι επρόκειτο για έργο φασιστών, η επίσημη γραμμή του κόμματος για χρόνια μετά ήταν πως έφταιγαν οι αναρχικοί. Αργότερα η καθεστωτική άποψη άλλαξε, και η ιδέα ότι επρόκειτο για μια συνεργασία μεταξύ αναρχικών και φασιστών φαινόταν βολική! Τελικά δικάστηκαν κάποιοι φασίστες, ορισμένοι απ’ αυτούς καταδικάστηκαν και φυλακίστηκαν ενώ άλλοι αθωώθηκαν, όπως και ο ένας εναπομείνας αναρχικός. Ένας από τους βομβιστές που αθωώθηκε λόγω “έλλειψεις αποδεικτικών στοιχείων” ηταν ο Guido Giannette, πράκτορας της SID. Όταν ο Giannette κρίθηκε ύποπτος, η κρατική μυστική υπηρεσία τον έστειλε στο εξωτερικό συνεχίζοντας να του πληρώνει τους μισθούς του παρά την έκδοση εντάλματος σύλληψης στο μεταξύ. Στα 12 χρόνια μεταξύ του 1969 και του 1980, 4.298 τρομοκρατικές επιθέσεις έλαβαν χώρα. Για το 68% αυτών υπέυθυνοι ήταν οι φασίστες, όπως και για τους περισσότερους θανάτους. Το βασικό μοτίβο που επαναλαμβανόταν ξανά και ξανά είναι το ίδιο μ αυτό που είδαμε παραπάνω, κατηγορείται η αριστερά, επικρατεί σύγχυση, και οι υπεύθυνοι συνήθως την σκαπουλάρουν και μάλιστα με πολύ λιγότερη προσοχή των μίντια απ’ ότι οι διάσημες Ερυθρές Ταξιαρχίες.

Τον Σεπτέμβρη του 1974, ο επικεφαλής της SID Vito Micelli φάνηκε να εμπλέκεται σε μια απόπειρα φασιστικού πραξικοπήματος το 1970, μετά που μια μυστική αναφορά από την ίδια την υπηρεσία του έφτασε στο γραφείου του πρωθυπουργού. Μετά απ’ αυτό, κατέφυγε σε μια αλλαγή καριέρας θέτοντας υπψηφιότητα με το MSI (φασιστικό κόμμα) με το οποίο και κέρδισε μια θέση στο κοινοβούλιο! Όλο αυτό το διάστημα, ο κρυφός νεοφασιστικός στρατός της Gladio που πήρε μπρος στο τέλος του ΄Β Παγκοσμίου Πολέμου, αναπτυσσόταν στο παρασκήνιο. Στα 1977, η SID ήταν τόσο μπλεγμένη σε σκάνδαλα που αντικαταστάθηκε από μια “νέα” μυστική υπηρεσία, την SISMI. Τότε συνέβη και η πιο αποτρόπαια τρομοκρατική ενέργεια στην Ευρωπαϊκή ιστορία. Στις 2 Αυγούστου 1980 μια βόμβα εξερράγη στην αναμονή της δεύτερης θέσης του σιδηροδρόμου της Μπολώνια. 85 άνθρωποι σκοτώθηκαν και πάνω από 200 τραυματίστηκαν. Η Μπολώνια ήταν εκλογικό προπύργιο του ΚΚΙ, και διέθετε ένα ισχυρό εργατικό κίνημα, που είχε βρεθεί στο στόχαστρο πολλές φορές νωρίτερα. 10 χρόνια αργότερα, ένας αριθμός αξιωματικών της SISMI κάθησαν στο εδώλιο του κατηγορουμένου για τη φρικαλεότητα αυτή, μεταξύ τους ο Γενικός Γραμματέας, ένας στρατηγός κι ένας συνταγματάρχης. Αργότερα οι ποινές τους έπεσαν. Όπως είδαμε, αυτή την ήταν η μόνη περίπτωση ακροδεξιάς τρομοκρατίας και κρατικής συνεργασίας στην Ιταλία τον καιρό αυτό, για παράδειγμα επανειλημένες φορές οι μυστικές υπηρεσίες δημιουργούσαν πλαστά ίχνη που να οδηγούν τις υποψίες μακριά από τους δράστες ακροδεξιών επιθέσεων… Στη διάρκεια ερευνών για ένα τραπεζικό σκάνδαλο, η αστυνομία έκανε μια έρευνα στην κατοικία του Licio Gelli. Ο Gelli είχε πολεμήσει για την “Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία” του Μουσσολίνι στην Ισπανία, τη Γιουγκοσλαβία και την Αλβανία, και όταν ο ιταλικός φασισμός κατέρρεε, κατετάγη στα ναζιστικά SS. Μετά τον πόλεμο, ο Gelli δούλεψε στις “ποντικότρυπες”: τις διόδους διαφυγής διωκώμενων ναζιστών που χρηματοδοτούσε η CIA και το Βατικανό. Αργότερα ασχολήθηκε με το εμπόριο όπλων στη Λατινική Αμερική, και λέγεται ότι ήταν ο σύνδεσμος μεταξύ της CIA και του Juan Peron, δικτάτορα της Αργεντινής.

Στη διάρκεια της έρευνας, η αστυνομία βρήκε μια λίστα πάνω από 600 ονομάτων και στοιχείων που τους συνέδεαν με μια μασωνική στοά, ονόματι Προπαγάνδα-2 ή p2. Πλέον η μασωνία και κάθε άλλη μυστική κοινωνία δεσμευμένη με όρκους απαγορεύεται στην Καθολική Ιταλία, αν και κάτι τέτοιο είναι ολότελα δευτερεύουσας σημασίας για ένα μέλος της P2. Η P2 στρατολογούσε από την “ελίτ” της Ιταλικής κοινωνίας. Περιελάμβανε στις τάξεις της 195 αξιωματικούς του στρατού, 2 ενεργούς υπουργούς, 3 πρώην υπουργούς, έναν γενικό γραμματέα κόμματος, 16 ανώτερους δικαστικούς, 426 κρατικούς λειτουργούς, 36 βουλευτές, και διάφορους ανώτερους μυστικών υπηρεσιών καθώς και τραπεζίτες και καπιταλιστές [4]. Οι δικαστικοί που ερεύνησαν την βομβιστική επίθεση της Μπολώνια βρήκαν ότι η P2 κατεύθυνε μεγάλο μέρος της φασιστικής βίας και των σχετικών συγκαλύψεων και παραποιήσεων στοιχείων. Ο Gelli ήταν ο “Μεγάλος Μαγίστρος” της στοάς (ή απλά αυτός που έκανε κουμάντο, για μας τους απλούς θνητούς), και στα 1986 δικάστηκε για τη συμμετοχή του στη βομβιστική επίθεση της Μπολώνια και αφέθηκε ελεύθερος αν και βρέθηκε ένοχος για ορισμένες κατηγορίες.

Στις 4 Αυγούστου 1974, μια βόμβα σε τραίνο κοντά στην Μπολώνια σκότωσε 12 άτομα και τραυμάτισε 48. Το σχετικό δικαστήριο του 1983 ανέφερε: ” “Κατά τη γνώμη των θυμάτων, τα κατηγορούμενα μέλη της Ordine Nuovo (Νέα Τάξη) παροτρύνθηκαν, οπλίστηκαν και χρηματοδοτήθηκαν για να διεξάγουν την επίθεση από το μασονικό κίνημα, που εκμεταλλεύεται τον ακροδεξιό ανατρεπτισμό και την τρομοκρατία, μέσα στα πλαίσια της αποκαλούμενης “στρατηγικής της έντασης” σε μια απόπειρα να ανακόψουν την σταδιακή ροπή της χώρας προς τα αριστερά, και να θέσουν τις βάσεις για ένα μελλοντικό πραξικόπημα [5]“. Αυτό ήταν το σχέδιο της P2, μέσω προβοκατόρικων τρομοκρατικών επιθέσεων να προάγει μια ατζέντα “νόμου και τάξης” δίνοντας το πρόσχημα για το τσάκισμα της αντίστασης και των εργατικών αγώνων, ακόμα και μέσω ενός πραξικοπήματος αν κρινόταν απαραίτητο. Ωστόσο, δεδομένου ότι η P2 ήταν ένα “κράτος στην καρδιά του κράτους”, ένα πραξικόπημα δεν ήταν παρά μια λύση εσχάτης ανάγκκης και θα συνέβαινε για παράδειγμα αν το ΚΚΙ έμπαινε σε έναν κυβερνητικό συνασπισμό. Ένα τέτοιο πραξικόπημα αναμφίβολα θα περιελάμβανε την Gladio, μια άλλη οργάνωση των σκιωδών μυστικών υπηρεσιών της Ιταλίας με τα ίδια μέσα και σκοπούς όπως και η P2.

H Στρατηγική της Έντασης του ιταλικού κράτους δείχνει πώς οι ελίτ που μας κυβερνούν κι εκμεταλλεύονται τον μόχθο μας δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό προκειμένου να διατηρήσουν την εξουσία και την θέση τους, ακόμα και να καταφύγουν στην τρομοκρατία ενάντια στους ίδιους τους λαούς τους, μεσα σε ένα “δημοκρατικό” δυτικό κράτος. Ο κάθε άνθρωπος που επιθυμεί έναν καλύτερο κόσμο σήμερα, πρέπει να το έχει υπόψην του και να επαγρυπνά. Υστερόγραφο: Τον Μάρτιο του 2001, ο στρατηγός Maletti, διοικητής της ιταλικής κρατικής υπηρεσίας πληροφοριών, δήλωσε στη δίκη κάποιων φασιστών για μια απ’ τις βομβιστικές επιθέσεις του 1969 ότι “η CIA, ακολουθώντας τις οδηγίες της κυβέρνησής της, επιδίωκε να δημιουργήσει έναν ιταλικό εθνικισμό ικανό να μπλοκάρει αυτό που θεωρούσε ως “παρέκκλιση προς τα αριστερά”, και για τον σκοπό αυτό πιθανό να έκανε χρήση της ακροδεξιάς τρομοκρατίας. Θεωρώ ότι αυτό συνέβη και σε άλλες χώρες επίσης”. (από την εφημερίδα The Guardian, 26/5/2001).

ΠΗΓΗ: πρακτορειο Rioters

Μια ταξιδιωτική οδηγία που … κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια

http://www.antinews.gr/2013/01/21/200227/

(Ανανεωμένο) Ταξιδιωτική οδηγία εξέδωσε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τους Αμερικανούς πολίτες που βρίσκονται ή θα επισκεφτούν την Ελλάδα, μετά το τρομοκρατικό χτύπημα στο Mall. Μάλιστα, η συγκεκριμένη οδηγία εκδόθηκε λίγες μόνο ώρες μετά τη βόμβα στο εμπορικό κέντρο, λες και ήταν έτοιμη σε κάποιο γραφείο και στάλθηκε στην αμερικανική πρεσβεία για να ανακοινωθεί ταχύτατα. Προφανώς οι αμερικανικές υπηρεσίες δεν είναι… ελληνικό δημόσιο για να καθυστερούν. Αρκεί φυσικά να κάνουν το ίδιο και σε περιπτώσεις τρομοκρατίας σε άλλες χώρες.

Για παράδειγμα, στην Τουρκία και καθημερινές βόμβες υπάρχουν και το κουρδικό δεν έχει κλείσει με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένταση αλλά και το «βαθύ κράτος» δεν έχει καθαρίσει ακόμη και επιθυμεί να παίζει ρόλο. Για να μην ξεχνάμε και τους «Γκρίζους Λύκους». Βγάζουν οι Αμερικανοί ταξιδιωτικές οδηγίες;

Εν πάση περιπτώσει, η κίνηση της Ουάσιγκτον μοιάζει προειλημμένη. Περίμεναν την αναβίωση της τρομοκρατίας για να το κάνουν τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Και με γκαζάκια, πάλι το ίδιο θα έκαναν. Η βόμβα στο Mall «βόλεψε» πολύ τις ΗΠΑ καθώς δημιουργεί το μέσο πίεσης προς την ελληνική κυβέρνηση. Τα διακυβεύματα είναι μεγαλύτερα από την… ασφάλεια των Αμερικανών πολιτών. Είναι το κομμάτι της ενέργειας και η παρουσία των Ρώσων, είναι η προσπάθεια της Ουάσιγκτον να μη χάσει το κύρος και την ισχύ της στην περιοχή και να μην υποχωρήσει η κυριαρχία της έναντι των Ευρωπαίων και κυρίως των Γερμανών. Και είναι η επαναχάραξη των «προτεκτοράτων» στη Μεσόγειο, όπως τουλάχιστον τα βλέπουν οι Αμερικανοί.

Η αναβίωση της τρομοκρατίας και η επάνοδος του εξτρεμισμού στην Ελλάδα, αναφέρεται εκτενώς χθες και σήμερα στα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης. Και η ταξιδιωτική οδηγία είναι ένα μεγάλο χτύπημα στον ελληνικό τουρισμό που θα έκανε φέτος ρεκόρ κρατήσεων. Είναι, όμως, και μια «διπλωματική» προειδοποίηση σε όσους εντός της ελληνικής κυβέρνησης πιστεύουν ότι μπορούν να πορευτούν χωρίς τις ΗΠΑ. Ο αμερικανικός παράγοντας στην περιοχή συνεχίζει να παίζει ενεργό ρόλο και δε θέλει να χάσει τη δύναμή του. Θα παλέψει με νύχια και με δόντια γι’ αυτό. Με ταξιδιωτικές οδηγίες, με ομπρέλες προστασίας στον Αλ. Τσίπρα, με εκθέσεις σαν κι αυτή του ΔΝΤ που κλόνισε την κυβέρνηση καθώς «αποκάλυψε» νέα μέτρα.

Ο πόλεμος εκτός από φανερός, όπως αυτό που έγινε στο Mall, είναι και κρυφός, παίζεται στο παρασκήνιο και στα υπόγεια του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Έναν χρόνο νωρίτερα είχε αποφασίσει το άνοιγμα της κερκόπορτας ο ΓΑΠ…- Του Μάρκου Μουζάκη

http://olympia.gr/2013/01/22/%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CE%BD-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%BF-%CE%BD%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B1-%CE%B5%CE%AF%CF%87%CE%B5-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%86%CE%B1%CF%83%CE%AF%CF%83%CE%B5%CE%B9-%CF%84/

Παρακολουθούμε όλες αυτές τις μέρες τη σκληρή κόντρα μεταξύ του συστήματος ΓΑΠ και του Α. Λοβέρδου, για το αν η προσφυγή στο μηχανισμό του ΔΝΤ έγινε με τη σύμφωνη γνώμη όλων των μελών του τότε Υπουργικού Συμβουλίου ή αν υπήρξαν και κάποιες διαφωνίες.

Και όλη αυτή η αντιπαράθεση εξαντλείται γύρω από ημερομηνίες της άνοιξης του 2010.

Από κοντά και πρόθυμα δημοσιογραφικά γιουσουφάκια, τα οποία πλειοδοτούν είτε στη στήριξη των επιχειρημάτων του ΓΑΠ (κυρίως), είτε στα χτυπήματα ενάντια σε μη αρεστούς (ή πρόθυμους) στο σημερινό κυρίαρχο πολιτικό στάτους.

Και να σου οι κόντρες για ημερομηνίες του Μάρτη ή του Απρίλη του 2010, και να σου οι «αποκαλύψεις» για συσκέψεις «άτυπες» του ΓΑΠ με ορισμένους εκ των αποκαλούμενων «κηπουρών» του ή συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου…

Ένα παιχνίδι δηλαδή παραπλάνησης και παραπληροφόρησης.

Γιατί;

Διότι όσοι δεν είναι ενταγμένοι στο σύστημα της διαπλεκόμενης παραπληροφόρησης γνωρίζουν ότι:

Ο ΓΑΠ είχε κάνει την επιλογή του για προσφυγή (και) στο ΔΝΤ ήδη απ’ την άνοιξη του 2009, σύμφωνα δε με κάποιες άλλες πληροφορίες απ’ το Φλεβάρη του 2009, πολύ πριν γίνει πρωθυπουργός!

Άλλωστε ο ίδιος ο Στρος Καν έχει αποκαλύψει ότι συζητήσεις με τον ίδιο και επί της ουσίας συμφωνία είχαν πραγματοποιηθεί απ’ τον Οχτώβρη του 2009!

Είμαστε επίσης σε θέση να γνωρίζουμε και το εξής:

Όταν μετά τις ευρωεκλογές του 2009 το εδώ κλιμάκιο των εμπειρογνωμόνων του ΔΝΤ είχε προτείνει στην κυβέρνηση Καραμανλή «συνεργασία» και είχε εισπράξει αρνητική απάντηση, ανταπάντησε ότι «εντάξει, αλλά ο Γ. Παπανδρέου έχει συμφωνήσει σε αυτό»!

Τους είχε τάξει δηλαδή «συνεργασία» πολύ πριν γίνει πρωθυπουργός!

Προς τι επομένως η σημερινή αντιπαράθεση;

Μήπως, λέμε μήπως, για να συσκοτιστούν γεγονότα και τραγικές ευθύνες;

Κάτι που διευκολύνεται και απ’ το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς έχει λησμονήσει –στο όνομα της συγκυβέρνησης- την προεκλογική του δέσμευση για «μια και μόνη εξεταστική, για το πώς φτάσαμε στο μνημόνιο»;

Κατά τα άλλα μας μάραναν ημερομηνίες και «αποκαλύψεις» συσκέψεων και συμφωνίες και διαφωνίες την άνοιξη του 2010, όταν η –επί της ουσίας- καταστροφική επιλογή είχε γίνει πολλούς μήνες νωρίτερα και απλά μεθοδεύονταν το πώς θα περάσει, με τη στήριξη των διαπλεκόμενων ΜΜΕ και των εξωνημένων «βουβουζέλων» τους!