Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

Σαν σήμερα στις 31 Μάη του 1941, ο Μανώλης Γλέζος μαζί με τον Λάκη Σάντα κατέβαζαν τη Γερμανική σημαία από την Ακρόπολη



ο Μανώλης Γλέζος μαζί με τον Λάκη Σάντα κατέβαζαν τη Γερμανική σημαία από την Ακρόπολη. Η ανταμοιβή τους από το μετεμφυλιακό κράτος ήταν φυλακές και εξορίες,

Σαν σήμερα στις 31 Μάη του 1941, ο Μανώλης Γλέζος μαζί με τον Λάκη Σάντα κατέβαζαν τη Γερμανική σημαία από την Ακρόπολη.

Η ανταμοιβή τους από το μετεμφυλιακό κράτος ήταν φυλακές και εξορίες, όπως και οι υπόλοιποι αγωνιστές της Εθνικής μας αντίστασης.

Και ενώ για τον Μανόλη Γλέζο έχουν γραφτεί τόσα πολλά αφού και ο ίδιος και παρ’ όλο την ηλικία του συμμετέχει ενεργά στην κοινωνική και πολιτική ζωή του τόπου μας για τον Λάκη Σάντα, αυτόν τον αφοσιωμένο κομμουνιστή υπάρχουν ελάχιστες αναφορές.   


Θα συνιστούσαμε στους αναγνώστες μας να διαβάσουν στο μπλοκ μας
 ένα αφιέρωμα που κάναμε γ’ αυτόν τον αγωνιστή και ανάμεσα στα άλλα περιγράφει και την ηρωική πράξη που έκανε μαζί με τον Μανώλη Γλέζο.


πηγη  tsak-giorgis.blogspot.com

Συνειδητή επιλογή..ή αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο



..και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει.Η αναγκαιότητα μιας στροφής του Λαϊκού κινήματος κατά του Καπιταλισμού και τις απ’ αυτόν απορρέουσες κοινωνικές συνθήκες, φαντάζει για μια ακόμα φορά επιτακτική. Άλλωστε ποτέ δεν έπαψε να είναι τέτοια, απλώς για κάποια χρονικά διαστήματα η εγκαθίδρυση..
ενός πιο δήθεν φιλολαϊκού κράτους πρόνοιας, συνήθως υπό την εποπτεία της Σοσιαλδημοκρατίας, λειτούργησε σαν παραπέτασμα καπνού, αποκρύβοντας την εφιαλτική πραγματικότητα από τα μάτια της εργατικής τάξης.

Το «ιδεολογικό» φρένο για αυτή τη στροφή, είναι κοινό σε όλους τους «αριστερούς» χώρους, με διαφορετική ανάλυση όμως. Πάντα, σε όλες τις προσπάθειες ουσιαστικής ριζοσπαστικοποίησης του κινήματος, ακούς το απόλυτο ιδεολόγημα: Η ανατροπή είναι δυνατή μόνο όταν η συντριπτική πλειοψηφία του Λαού, έχει συνειδητά επιλέξει να την τολμήσει. Αλλιώς διατυπωμένο είναι κάπως έτσι: Ο Λαός δεν είναι έτοιμος.


     Ου τοις άρχειν βουλομένοις μέμφομαι, αλλά τοις υπακούειν ετοιμοτέροις ούσιν. (Δεν κατηγορώ αυτούς που θέλουν να κυβερνούν αλλά εκείνους που είναι έτοιμοι να τους υπακούσουν)

Θουκυδίδης

Στο ΚΚΕ, αυτό το ιδεολόγημα μεταφράζεται στο γνωστό «δεν θέλω να κυβερνήσω, όταν θα είναι έτοιμος ο Λαός, θα πάρω την εξουσία με τα όπλα». Στο ΣΥΡΙΖΑ πάλι μεταφράζεται στο « αφού δεν υπάρχει μαζική εξεγερσιακή συνείδηση, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να διαχειριστούμε πολιτικά τον καπιταλισμό ώστε να γίνει λίγο πιο ανθρώπινος».
Στο εξωκοινοβουλευτικό στρατόπεδο της αριστεράς το παραπάνω ιδεολόγημα βάζει φρένο σε κάθε διάθεση για ουσιαστική αντιπαράθεση με το σύστημα, μιας και κυριαρχεί το συναίσθημα της κοινωνικής απομόνωσης. Είμαστε λίγοι, χρειάζεται και το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ γιατί μόνο ενωμένοι θα έχουμε αποτέλεσμα.

Ο φαύλος κύκλος της ατέρμονης αναμονής για ένα θαύμα, καλά κρατεί.

Σίγουρα, ο κόσμος δεν είναι έτοιμος. Δεν έχει κατακτήσει ακόμα εκείνη την απαραίτητη συνειδησιακή κατάσταση που θα τον οδηγούσε στη ρήξη και στην άρνηση του Καπιταλισμού. Και ακόμα πιο σίγουρα, ποτέ δεν θα είναι. Ας μην τρέφουμε αυταπάτες και περισσότερο ας μην τις μεταλαμπαδεύουμε σε άλλους που θέλουν πράγματι να αλλάξει ο κόσμος.

Τώρα θα μου πεις, αφού σαφώς ο κόσμος είναι ανέτοιμος, και αφού οι μειοψηφικές εξεγέρσεις αποτυγχάνουν, γιατί μας παρουσιάζεις ως «φρένο» και «ιδεολόγημα» αυτό που προτάσσουν όλοι οι «αριστεροί» όταν μιλάμε για εξέγερση; Μα ακριβώς γιατί το προτάσσουν «αριστεροί», και μάλιστα για τον ίδιο λόγο κάνω χρήση των εισαγωγικών στη λέξη αριστεροί.


        Η ελευθερία δεν αξίζει τίποτα αν δεν συμπεριλαμβάνει την ελευθερία να κάνεις λάθη.

Μ. Γκάντι

Για μένα, είτε κομουνιστής είσαι, είτε αναρχικός, δεν πρέπει ποτέ να χάνεις τη θέρμη σου για την Επανάσταση. Δεν δικαιούσαι να συμβιβάζεις τις ιδέες σου για μια πιο «ρεαλιστική» ανάλυση των συγκυριών. Δεν προσπαθείς να «κερδίσεις» χρόνο και υποστηρικτές, κάνοντας αστική πολιτική και χρήση των αστικών θεσμών. Δεν υπηρετείς το σκοπό σου αν τον μεταθέτεις συνεχώς σε ένα αόριστο μέλλον, προσπαθώντας να κρατηθείς στην επιφάνεια του πολιτικού συστήματος.

Δεν είναι δουλειά της αριστεράς να «εξασφαλίζει» καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, να διαπραγματεύεται με τους αστούς περισσότερα δικαιώματα για τον εργάτη, να πιέζει για περισσότερο κοινωνικό κράτος. Τουλάχιστον δεν εξαντλείται εκεί ή δουλειά μιας πραγματικής αριστεράς. Η ανατροπή του Καπιταλισμού είναι η δουλειά της. Η αποκατάσταση της ισότητας και της ελευθερίας. Η Επανάσταση.

Ο αγωνιστής, οφείλει να έχει κύρια του προτεραιότητα την προτροπή στην εξέγερση, να μεταλαμπαδεύει την τόλμη του και το ασυμβίβαστο των ιδεών του και των πράξεων του όσο μπορεί σε περισσότερο κόσμο. Να μοιράζεται το όραμα της ανθρώπινης και δίκαιας κοινωνίας με όποιον συναντά, χωρίς να φοβάται μην τυχόν και τον τρομάξει. Ο αγωνιστής δεν παζαρεύει, δεν υπαναχωρεί. Παλεύει για το αύριο σαν αν μην υπάρχει αύριο, δοσμένος ολόψυχα στον αγώνα και έτοιμος για κάθε ρήξη και θυσία ανά πάσα στιγμή.


     Το δε σώφρον του ανάνδρου πρόσχημα. (Η σύνεση είναι το πρόσχημα του άνανδρου)

Θουκυδίδης

Ιστορικά, όλες οι μεγάλες επαναστάσεις, ανατροπές, αλλαγές ξεκίνησαν από μια μικρή σχετικά μερίδα των κοινωνιών. Είτε στη παρισινή κομμούνα, είτε στη Οκτωβριανή Επανάσταση ακόμα και στον Ισπανικό Εμφύλιο, δεν ήταν οι πλειοψηφίες που «σήκωσαν» κεφάλι, αλλά μικρά σχετικά κομμάτια του Λαού που ένιωθαν την ανάγκη για ριζική αλλαγή των κοινωνικών δομών. Όλες μα όλες, απέτυχαν ως προς τους στόχους τους, αλλά μας άφησαν ανεκτίμητη κληρονομιά εμπειριών και έκαναν τον κόσμο «λίγο» καλύτερο, έστω και σε θεωρητικό επίπεδο.

Πόσοι ήταν κομουνιστές στα βουνά με τον ΕΛΑΣ; Πόσοι ήταν μπολσεβίκοι τον Οκτώβρη του 1917; Πόσοι ήταν οι σύντροφοι του Κάστρο και του Τσε; Κι αν στο παρελθόν απέτυχαν ή μεταλλάχτηκαν οι επαναστάσεις, αυτό έγινε γιατί δεν ήθελαν ή δεν μπόρεσαν να μεταβιβάσουν όλη την εξουσία στο λαό. Όχι γιατί δεν ήταν έτοιμος ο λαός αλλά γιατί κάποιοι τον εξαπάτησαν ή απλά δεν του είχαν εμπιστοσύνη. Και σήμερα αυτή η έλλειψη εμπιστοσύνης στο λαό να διαχειριστεί τη ζωή του, διαφαίνεται σ’ όλη σχεδόν την αριστερά. Κι αυτό δεν είναι τυχαίο, δεν είναι μια παθογένεια της αριστεράς. Είναι ο ίδιος σκοπός ύπαρξης της «αριστεράς» στο αστικό πολιτικό τοπίο. Είναι ο θεσμός που εξασφαλίζει στους αστούς την υποταγή μέσω των συμβιβασμών της εργατικής τάξης.


     Σωτηρία θα πει να λυτρωθείς απ’ όλους τους σωτήρες· αυτή ‘ναι η ανώτατη λευτεριά, η πιο αψηλή, όπου με δυσκολία αναπνέει ο άνθρωπος. Αντέχεις;

Ν. Καζαντζάκης

Αν ή όποια αριστερά σήμερα θέλει ακόμα να αποκαλείται έτσι, πρέπει τώρα, όχι αύριο, τώρα να κατεβάσει τον κόσμο στο δρόμο. Να απαιτήσει και να παλέψει για την κατάκτηση της εξουσίας από το λαό ώστε ο ίδιος να αποφασίσει για τη ζωή που θέλει. Αν κατέβει στο δρόμο ένας ικανός αριθμός συνειδητοποιημένων αρκετά ώστε να αντέξουν αρκετά την καταστολή, οι υπόλοιποι θα ακολουθήσουν και θα αλλάξουν μαζί μας, μέσα από τη συμμετοχή στη δράση. Το να αποτύχουμε, είναι καλύτερο από το να μην προσπαθήσουμε.

Οι συνειδήσεις ψήνονται στον αγώνα έλεγε κάποιο παλιό σύνθημα, και είχε δίκιο. Όταν τα χαρακτηριστικά του αγώνα είναι δίκαια και ανθρώπινα, εύκολα αλλάζουν τις συνειδήσεις ανθρώπων που μπορεί να ξεκίνησαν από την απογοήτευση για τα οικονομικά και το ξεβόλεμα της μέχρι τώρα ζωής τους, αλλά αν «ψηθούν» αρκετά μέσα στο «φούρνο» των κινητοποιήσεων θα παραταχθούν μαζί μας για μια κοινωνία διαφορετική και καλύτερη απ’ τη σημερινή. Θέλω μ’ αυτό να πω πως η συνεχής και έντονη αντιπαράθεση με το σύστημα και τον κατασταλτικό του μηχανισμό, μπορεί να οδηγήσει όλο και μεγαλύτερες μάζες στην συνειδητοποίηση της ανάγκης συμμετοχής σε μια αντισυστημική εξέγερση.


    Το εναντιούμενον τω δυναστεύοντι δήμος ωνόμασται (αυτό που εναντιώνεται στο δυνάστη λέγεται λαός)

Θουκυδίδης

Αν είδα ένα θετικό στις πλατείες των συνελεύσεων, είναι ότι δεν υπάρχει ανάγκη για τακτικισμούς και υπαναχωρήσεις. Είδα πολλούς ανθρώπους, που ως τότε ήταν αμέτοχοι και καθόλου συνειδητοποιημένοι να αλλάζουν σταδιακά από το μην μιλάτε κομματικά, μην ασκείτε βία, μην αμφισβητείτε το σύστημα, πλέον να είναι έτοιμοι για όλα, πρώτοι πολλές φορές σε κάθε συλλογική δράση και με ξεκάθαρο αντισυστημικό πρόταγμα. Δεν ισχυρίζομαι πως απέκτησαν την απόλυτη επαναστατική συνείδηση, αλλά πως είναι πλέον έτοιμοι να δεχτούν μια τέτοια προοπτική και ακόμα να συμμετέχουν σ’ αυτή. Κύριο χαρακτηριστικό της μεταβολής αυτής δεν ήταν η ιδεολογική τους στρατολόγηση αλλά η αυθόρμητη αλληλεγγύη μεταξύ των διαδηλωτών και η μέθεξη που σε κυριεύει όταν νιώθεις πως γίνεσαι μέρος μιας συλλογικής ανθρώπινης προσπάθειας. Η ιδεολογική τους προσέγγιση έρχεται μετά, μέσα από την συνεχή επαφή με τους υπόλοιπους αγωνιστές, μέσα από την ταξική τους συνειδητοποίηση. Μια συνειδητοποίηση που είναι πιο εύκολη να επιτευχθεί όταν είσαι δίπλα στους δικούς σου στο δρόμο απ’ ότι όταν κάθεσαι στον τηλεοπτικό σου μικρόκοσμο ή στην απομόνωση του εκλογικού παραβάν.

Κι αν έχουν δίκιο όσοι κατηγορούν τη θεσμική αριστερά για αστικό ανάχωμα στους εργατικούς αγώνες, όπως εγώ, δεν παύει η βάση των αγωνιστών των αριστερών κομμάτων να είναι άνθρωποι της εργατικής τάξης, άνθρωποι που υποφέρουν από τον Καπιταλισμό. Ελπίζω σ’ αυτούς τους ανθρώπους, να πάρουν σύντομα τη μοίρα τους στα χέρια τους, να αφήσουν τις ηγεσίες τους στο κόσμο τους και να συμπαραταχθούν μαζί μας, εκεί που θα κάνουν τη διαφορά. Στο δρόμο και την αντίσταση. Γιατί όπως έλεγε και ο Τσε:
η επανάσταση δεν είναι ένα φρούτο που θα πέσει όταν είναι ώριμο. Πρέπει να κουνήσουμε το δέντρο για να το κάνουμε να πέσει.



πηγη  aristeriantepithesi.blogspot.com

Στα ΕΠΙΚΑΙΡΑ που κυκλοφορούν την Πέμπτη 31 Μαΐου: Η μυστική σύγκρουση ΗΠΑ-Γερμανίας στην Ελλάδα. Γιατί οι Αμερικανοί προτιμούν ΣΥΡΙΖΑ (!!!)



Η μυστική σύγκρουση ΗΠΑ-Γερμανίας στην Ελλάδα

• Πεδίο μάχης οι εκλογές.
• Γιατί οι Αμερικανοί προτιμούν ΣΥΡΙΖΑ.
• Γιατί οι Γερμανοί θέλουν ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.
• Η Ουάσινγκτον ξηλώνει την πολιτική Μέρκελ στην Ευρώπη.


Διαβάστε ακόμη στα «Επίκαιρα»:

-          Τη δημοσκόπηση της VPRC για τα «Επίκαιρα». Εκτίμηση ψήφου, τάσεις εκλογικού σώματος, παράσταση νίκης στην τελευταία δημοσκόπηση της εταιρίας πριν τις κάλπες.
-          Μεγάλη έρευνα για τις τράπεζες. Πώς οι τράπεζες οδηγούν σε ασφυξία την αγορά. Οργή πολιτών και επιχειρήσεων
-          Ειδικές Οικονομικές Ζώνες: Ένα βήμα προς την «κινεζοποίηση» της ελληνικής οικονομίας.
-          Συνέντευξη του πρώην υπουργού Εξωτερικών και αντιπροέδρου της Νέας Δημοκρατίας, κ. Σταύρου Δήμα:
      Τι λέει για το σχηματισμό κυβέρνησης, τη ΝτόραΜπακογιάννη, το ΣΥΡΙΖΑ και τι προτείνει για την εκλογή του Προέδρου Δημοκρατίας.

New York Times: Στις τσέπες της τρόικας ξαναγυρνούν τα πακέτα διάσωσης για την Ελλάδα!!!


 αναδημοσιευση απο το Εθνος
 
 
Τα δισεκατομμύρια ευρώ από τα πακέτα διάσωσης που λαμβάνει η Ελλάδα από τους δανειστές της (ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ) δεν πηγαίνουν σχεδόν καθόλου στην ελληνική κυβέρνηση για να πληρώσει τις ζωτικής σημασίας δημόσιες υπηρεσίες.
 
Αντιθέτως, γυρνάνε αμέσως πίσω στις τσέπες της τρόικας, αναφέρουν σε δημοσίευμά τους οι New York Times.
 
Σύμφωνα με την εφημερίδα, το ευρωπαϊκό πακέτο διάσωσης ύψους 130 δισ. ευρώ, που θα αγόραζε χρόνο για την Ελλάδα, εξυπηρετεί κυρίως μόνο τους τόκους του χρέους της, ενώ η οικονομία της χώρας εξακολουθεί να αγωνίζεται για να επιβιώσει.
 
Αυτό μπορεί να φαίνεται ότι δεν έχει οικονομική λογική, έχει όμως λογική στην πολιτική της ευρω - οικονομίας. Άλλωστε, τα χρήματα που αποδεσμεύει η τρόικα -η ΕΚΤ, το ΔΝΤ και η ΕΕ- προέρχονται από τους Ευρωπαίους φορολογούμενους, πολλοί από τους οποίους γίνονται όλο και πιο επιφυλακτικοί σε ό,τι αφορά την πολιτική αταξία που πλήττει την Αθήνα και επηρεάζει το μέλλον της ευρωζώνης.
 
Εφόσον όμως πληρώνουν οι ίδιοι, η τρόικα παρακρατά επίσης άλλους πόρους, που στόχο είχαν να κρατήσουν σε λειτουργία την ελληνική κυβέρνηση.
 
Την προηγούμενη εβδομάδα, το γραφείο της τρόικας στην Αθήνα, το οποίο παρακολουθεί τα έσοδα, δήλωσε πως η Ελλάδα ενδέχεται να ξεμείνει από λεφτά μέχρι τον Ιούλιο. Αν αυτό συμβεί, τότε η χώρα μπορεί να κηρύξει χρεοστάσιο - όχι όμως για τα χρέη εκείνα προς την ΕΚΤ, το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
 
 
«Η Ελλάδα δεν θα κηρύξει χρεοστάσιο στην τρόικα, διότι η τρόικα πληρώνει τον εαυτό της», δήλωσε ο Τόμας Μάγιερ, Σύμβουλος της Deutsche Bank.
 
Οπως εξηγούν οι New York Times, στο πλαίσιο ενός περίπλοκου συστήματος πληρωμής, που ξεκίνησε να λειτουργεί μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου και στόχο έχει να διασφαλίσει ότι οι Έλληνες δεν θα αγγίξουν αυτά τα χρήματα, οι «μεγάλοι τρεις» πιστωτές στέλνουν τις δόσεις του πακέτου διάσωσης σε έναν ειδικό λογαριασμό στην Ελλάδα.
 
Τα χρήματα μένουν εκεί για δύο ή τρεις μέρες και στη συνέχεια το μεγαλύτερο μέρος τους επιστρέφει στην τρόικα ως αποπληρωμή τόκων επί των ελληνικών ομολόγων που αποδέχθηκε η Ευρώπη, στο πλαίσιο του πακέτου διάσωσης που συμφωνήθηκε τον Φεβρουάριο.
 
 
Περίπου τα τρία τέταρτα του ελληνικού χρέους, ή 229 δισ. δολάρια, ουσιαστικά ανήκει σε ένα από τα τρία μέρη της τρόικας, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της UBS.
 
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, συγκεκριμένα, δείχνει ιδιαίτερα πρόθυμη να πάρει πίσω τα λεφτά της, σύμφωνα με τον κ. Μάγιερ.
 
Για να βοηθήσει στον καθησυχασμό των αγορών, η ΕΚΤ αγόρασε ελληνικά κρατικά ομόλογα ύψους δισεκατομμυρίων ευρώ. «Γι' αυτό θέλουν να πληρώνονται πλέον κάθε μήνα», σημείωσε ο ίδιος. «Η ΕΚΤ αγόρασε σε υψηλή τιμή και τώρα επιμένει να αποπληρωθεί το πλήρες ποσό».
 
Πηγές που γνωρίζουν την κατάσταση δηλώνουν πως και η τρόικα προσπαθεί να ασκήσει οικονομικές πιέσεις στην Ελλάδα να κάνει ό,τι μπορεί ώστε να εισπράξει φορολογικά έσοδα από μια όλο και πιο κατεστραμμένη οικονομία.

Τετάρτη 30 Μαΐου 2012

Η τραπεζική ελίτ θέλει την Ελλάδα με "τεχνητή υποστήριξη αναπνοής"




Oι τραπεζίτες επιδιώκουν να παραμείνει η Ελλάδα στο τέλμα της ύφεσης.
Νέα προκλητική δήλωση αποκαλύπτει την υπεροψία της τραπεζικής ελίτ.


Του Paul Joseph Watson
συντάκτη του ιστολογίου Prison Planet

Μια προκλητική δήλωση που ελάχιστοι πρόσεξαν, από ένα δημοσίευμα της ιστοσελίδας του τηλεοπτικού δικτύου CNBC, αποκαλύπτει για άλλη μια φορά την υπεροψία της διεθνούς τραπεζικής ελίτ και την επιθυμία της να παραμείνει η Ελλάδα στο τέλμα της ύφεσης στο οποίο την έχουν σπρώξει.
Το δημοσίευμα, με τίτλο "Στις 18 Ιουνίου προβλέπεται η έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη", περιέχει δήλωση του ανώτερου διοικητικού στελέχους της Αsset Management, Nick Dewhirst, o οποίος εκτιμά ότι η Ελλάδα θα βγει από την ευρωζώνη μία μέρα μετά από τις εκλογές της 17ης Ιουνίου, αν τις εκλογές κερδίσει το "νέο δημοφιλές" κόμμα, όπως αναφέρει.

Ωστόσο, με μια περισσότερο προσεκτική ανάγνωση, ανακαλύπτουμε στην τελευταία παράγραφο το εξής:

"Ο Kit Juckes, διοικητικό στέλεχος και διευθυντής του τμήματος ξένου συναλλάγματος της τράπεζας Société Générale, δήλωσε στην εκπομπή "Worldwide Exchange" (ακολουθεί βίντεο) ότι η καλύτερη δυνατή έκβαση των εκλογών στην Ελλάδα θα είναι μια νίκη των κομμάτων του κατεστημένου:

"Η καλύτερη δυνατή έκβαση θα είναι η διατήρηση της σημερινής πολιτικής κατάστασης, με την Ελλάδα να είναι σε ύφεση και συνεχή ανάγκη από "τεχνητή υποστήριξη αναπνοής" μέσω κεφαλαίων από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες".

Ας το επεξεργαστούμε λίγο καλύτερα αυτό. Έχουμε έναν κάποιον κύριο Juckes, που εκπροσωπεί μέσω της συνέντευξής του αυτής την Société Générale, μια από τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές τράπεζες, και μας λέει ανοιχτά ότι η ελίτ προτιμά να δει την Ελλάδα να φτάσει στο στάδιο της αποσύνθεσης και να μετατραπεί σε υποτελή χώρα παρά να της επιτρέψει αυτή η ελίτ να βγει από την ευρωζώνη και να επανακτήσει την οικονομική ανεξαρτησία της.

Η προκλητική αυτή δήλωση του Juckes αποδεικνύει περίτρανα το γεγονός ότι τα μέτρα λιτότητας που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα δεν εξυπηρετούν στο ελάχιστο τα συμφέροντα της χώρας, αλλά αντίθετα σχεδιάστηκαν με έναν συγκεκριμένο σκοπό: να εξακολουθήσει η ελληνική οικονομία να τελεί εξ ολοκλήρου υπό τον έλεγχο της τραπεζικής ελίτ.

Όπως έχουμε τονίσει και άλλες φορές μέσα από αυτό το ιστολόγιοο μεγαλύτερος φόβος των τεχνοκρατών που ελέγχουν την Ελλάδα δεν είναι τι θα απογίνει ο ελληνικός λαός σε περίπτωση που θα κλιμακωθεί το φαινόμενο των μαζικών αναλήψεων και του γενικευμένου πανικού που θα προκύψει από μια πιθανή έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη. Αυτό που φοβάται περισσότερο από ο,τιδήποτε άλλο η διεθνής τραπεζική ελίτ είναι η πιθανότητα ανάκαμψης της Ελλάδας μετά από την αποχώρησή της από το κοινό νόμισμα και το τι θα επακολουθήσει μόλις η Ελλάδα αποτελέσει πρότυπο για άλλα κράτη, εξωθώντας τα να βγουν και αυτά από την ευρωζώνη.

Οι πραγματικοί φόβοι της ελίτ των τραπεζιτών για μια έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ αποτυπώνονται με τον πιο εύγλωττο τρόπο σε ένα άρθρο του Arvind Subramanian, διακεκριμένου μέλους τουPeter G. Peterson Institute for International Economics, στην εφημερίδα Financial Times. Aνάμεσα στα μέλη του ινστιτούτου αυτού συμπεριλαμβάνονται αρκετά μέλη της Λέσχης Βilderberg, όπως ο πρώην πρόεδρος της κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ, Federal Reserve, Paul Volcker, o πρώην υπ. Οικονομικών των ΗΠΑ, Lawrence Summers, και το διαχρονικό έμβλημα της Λέσχης Bilderberg, ο David Rockefeller.

Γράφει χαρακτηριστικά το μέλος της Bilderberg, Arvind Subramanian, στην εφημερίδα Financial Times:

"Ας υποθέσουμε ότι από τα μέσα του 2013 θα αρχίσει μια ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, ενώ το υπόλοιπο της ευρωζώνης θα παραμένει σε ύφεση. Η επίδραση μιας τέτοιας εξέλιξης στην Ισπανία και την Πορτογαλία, που μαστίζονται από την λιτότητα, αλλά ακόμη και στην Ιταλία, θα είναι ισχυρή. Οι ψηφοφόροι εκεί αποκλείεται να μην επηρεαστούν από τη βελτίωση της οικονομικής κατάστασης των Ελλήνων, των γειτόνων τους που σήμερα έχουν γίνει αντικείμενο περιφρόνησης. Θα αρχίσουν να διερωτώνται για ποιό λόγο και οι δικές τους κυβερνήσεις δεν ακολουθούν τις ίδιες πολιτικές επιλογές με των Ελλήνων και θα απαιτήσουν την έξοδό τους από την ευρωζώνη. Με άλλα λόγια, η ελληνική εμπειρία μπορεί να μεταβάλει ριζικά τα κίνητρα παραμονής αυτών των χωρών στην ευρωζώνη, κυρίως εάν οι οικονομικές συνθήκες εξακολουθήσουν να είναι ζοφερές. H δυνατότητα εξόδου της Ελλάδας "μπορεί να αποδειχθεί κάτι σαν μεταδοτική νόσος" και να οδηγήσει "στη διάλυση της ευρωζώνη και ίσως και του όλου ευρωπαϊκού σχεδίου".

Στο άρθρο που προαναφέραμε, στην ιστοσελίδα του CNBC, o Nick Dewhirst εξηγεί ότι ελληνικά κόμματα που τάσσονται υπέρ της παραμονής στην ευρωζώνη παρουσιάζουν την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ σαν καταστροφή, ενώ στην πραγματικότητα θα είναι ένα δώρο αναπάντεχο για την ελληνική οικονομία.

"Αν βγούν από το ευρώ, οι Έλληνες μπορεί στην πλειονότητά τους να μην μπορέσουν να αγοράζουν γερμανικά αυτοκίνητα, τη στιγμή που οι Γερμανοί θα μπορούν να αγοράζουν βίλες στην Ελλάδα, αλλά οι νέοι άνεργοι Έλληνες θα βρουν επιτέλους δουλειά, καθώς ο τουρισμός θα γίνει ανταγωνιστικός και θα γνωρίσει μεγάλη άνθιση. Το καλύτερο από όλα, όμως, θα είναι ότι οι Έλληνες θα βρεθούν σε θέση ισχύος και θα είναι αυτοί που θα κατηγορούν τους ξένους και όχι το αντίστροφο".

Οι εκπρόσωποι της παγκοσμιοποίησης επιδιώκουν να παραμείνει η Ελλάδα σε ύφεση και "συνεχή ανάγκη από "τεχνητή υποστήριξη αναπνοής" μέσω κεφαλαίων από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες", όπως λέει ο Juckes, ακριβώς επειδή γνωρίζουν ότι εάν η Ελλάδα ξεφύγει από τα νύχια των τεχνοκρατών αυτών, θα αποτελέσει πρότυπο για άλλες χώρες της ευρωζώνης, που θα ακολουθήσουν το παράδειγμά της, αφήνοντας πίσω τους ένα ερείπιοτο (50 χρόνων και βάλε) εγχείρημα της ελίτ για ένα ευρωπαϊκό απολυταρχικό υπερκράτος.

Ξεκίνησε το ταξίδι της ευρωζώνης προς τη διάλυση


http://attikanea.blogspot.com/2012/05/blog-post_5997.html

Η σημερινή κατάσταση της ευρωζώνης είναι δραματικά ξεκάθαρη.Οι μεθυσμένοι προσπαθούν να σταθούν όρθιοι ακουμπώντας ο ένας στον άλλον” εκτιμούν σε κύριο άρθρο τους οι Financial Times.

‘Πώς θα λήξει η κρίση στην ευρωζώνη; Πολλοί στις ΗΠΑ μου θέτουν αυτή την ερώτηση τις τελευταίες εβδομάδες;

Για την ακρίβεια, θα μπορέσει η ευρωζώνη να μετακινηθεί από την κρίση στην σταθερότητα;

Για να απαντηθεί αυτή η ερώτηση, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τρεις όψεις του προβλήματος: Πού πηγαίνει η ευρωζώνη;

Πού θέλουν οι Γερμανοί να πάει η ευρωζώνη; Και που χρειάζεται να πάει η ευρωζώνη; Η σημερινή κατάσταση της ευρωζώνης είναι δραματικά ξεκάθαρη. Μια σειρά από χώρες, δύο των οποίων –η Ιταλία και η Ισπανία- μεγάλες, έχουν ήδη ή είναι στα πρόθυρα να έχουν, κυβερνήσεις που δεν μπορούν να διαχειριστούν χωρίς βοήθεια τα δημόσια χρέη. Πολλά από αυτά τα χρέη βρίσκονται στις τράπεζες. Πολλές από αυτές είναι ζημιωμένες, ειδικά σε χώρες που βίωσαν πολύ μεγάλες φούσκες ακινήτων, μεγάλα δημόσια ελλείμματα ή και τα δύο. Οι κυβερνήσεις με αδύναμο αξιόχρεο νοιώθουν ότι πρέπει να σώσουν τα ευαίσθητα τραπεζικά τους συστήματα που, με τη σειρά τους, πρέπει να χρηματοδοτήσουν τις κυβερνήσεις που προσπαθούν να τις στηρίξουν: Οι μεθυσμένοι προσπαθούν να σταθούν όρθιοι ακουμπώντας ο ένας στον άλλον.
Από τις κυβερνήσεις ..
απαιτείται επίσης να επιβάλουν δημοσιονομική λιτότητα, ενώ οι ιδιωτικοί κλάδοι συρρικνώνονται. Η λιτότητα αποδυναμώνει περαιτέρω τόσο τις οικονομίες όσο και τις τράπεζες. Κι αυτό, με τη σειρά του, αυξάνει την ανεργία και μειώνει τα κρατικά έσοδα, καθιστώντας μη αποτελεσματική την λιτότητα. Εν τω μεταξύ, η αναιμική ζήτηση στην πυρήνα επιδεινώνει την οικονομική αδυναμία στην περιφέρεια, αντί να την ισοφαρίζει.
Με τις τράπεζες προβληματικές, την ιδιωτική ζήτηση κατεστραμμένη, την κυβερνητική ζήτηση να συρρικνώνεται και την εξωτερική ζήτηση αδύναμη, οι ευάλωτες οικονομίες πιθανότατα θα έχουν μικρότερη παραγωγή και υψηλότερη ανεργία για 2-3 χρόνια επιπλέον. Η αμοιβή για τον σημερινό κόπο είναι ο αυριανός κόπος.
Είτε «σωθεί» είτε όχι η Ελλάδα, για την ώρα είναι δύσκολο να φανταστούμε ότι η σημερινή ευρωζώνη θα επιβιώσει από κάτι τέτοιο, ειδικά όταν ο πρωταρχικός λόγος ύπαρξής της, η οικονομική και χρηματοπιστωτική ενοποίηση, καταστρέφονται. Οι επιχειρήσεις, ειδικά οι τράπεζες, όλο και περισσότερο μαζεύουν τα ενεργητικά και τα παθητικά τους ανά χώρα. Αντίστοιχα, μόνο οι πολύ γενναίες επιχειρήσεις θα κάνουν πλάνα παραγωγής με την πεποίθηση ότι το συναλλαγματικό ρίσκο έχει εξαλειφθεί. Καθώς η ΕΚΤ έχει πλεον αναλάβει αυξημένο μερίδιο διακρατικού κινδύνου, ο δρόμος για την διάλυση έχει ανοίξει περισσότερο.
Μοιάζει σαν αδιάκοπο ταξίδι μες την νύχτα. Ισως πάρει εβδομάδες, μήνες, χρόνια. Αλλά η κατεύθυνση, δυστυχώς, γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρη.
Τώρα το δεύτερο ζήτημα: Πώς θέλει η Γερμανία να οργανώσει την ευρωζώνη; Εγώ αντιλαμβάνομαι τις αντιλήψεις της κυβέρνησης και των αρχών της Γερμανίας ως εξής: Όχι σε ομόλογα ευρωζώνης. Όχι σε αύξηση των διαθέσιμων κεφαλαίων του European Stability Mechanism. Όχι κοινή στήριξη του τραπεζικού συστήματος. Όχι απόκλιση από την δημοσιονομική λιτότητα, ούτε στην ίδια την Γερμανία. Όχι σε νομισματική χρηματοδότηση των κυβερνήσεων. ‘Όχι χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής της ευρωζώνης. Και όχι σε ισχυρή πιστωτική εκτίναξη στην Γερμανία. Η πιστώτρια χώρα, στα χέρια της οποίας βρίσκεται η δύναμη σε μια κρίση, λέει “nein” τουλάχιστον επτά φορές.
Αναρωτιέμαι λοιπόν, πώς φαντάζονται οι Γερμανοί ρυθμιστές ότι θα σταματήσουν την κατρακύλα της ευρωζώνης; 
Κάνω δύο υποθέσεις. Η πρώτη είναι ότι πιστεύουν πως δεν θα την σταματήσουν. Περιμένουν ότι η ζωή σε ορισμένες ευάλωτες οικονομίες θα γίνει τόσο μίζερη που θα φύγουν εθελοντικά, περιορίζοντας έτσι την ευρωζώνη σε έναν πυρήνα με ίδιες σκέψεις και χαμηλώνοντας τους κινδύνους για την νομισματική και δημοσιονομική σταθερότητα της ίδιας της Γερμανίας από την διάσωση πιο αδύναμων οικονομιών. 
Η δεύτερη υπόθεσή μου είναι ότι οι Γερμανοί πραγματικά πιστεύουν ότι αυτές οι στρατηγικές θα αποδώσουν.
Μια πιθανότητα είναι ότι οι πιο αδύναμες οικονομίες θα υποστούν τόσο μεγάλη «εσωτερική υποτίμηση» που θα μεταφερθούν σε μεγάλα εξωτερικά πλεονάσματα με τον υπόλοιπο κόσμο, αποκαθιστώντας έτσι την οικονομική δραστηριότητα. Μια άλλη πιθανότητα είναι ότι ο συνδυασμός δραστικών διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων με άμεσες εκποιήσεις ενεργητικών θα προκαλέσουν κύμα εισροών άμεσων επενδύσεων. Κι έτσι θα χρηματοδοτηθεί το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών βραχυπρόθεσμα και θα παράγει νέα οικονομική δραστηριότητα πιο μακροπρόθεσμα.
Ίσως οι Γερμανοί αξιωματούχοι πιστεύουν ότι χρειάζεται είτε σκληρή προσαρμογή είτε άμεση αποχώρηση. Όμως το «κακό ηθικό παράδειγμα» θα περιοριστεί και το γερμανικό άνοιγμα θα μειωθεί, σε κάθε περίπτωση.
Ωστόσο η επιλογή της «εξόδου των αδύναμων» είναι πολύ ριψοκίνδυνη και η επιλογή της «οδυνηρής προσαρμογής με άμεσες εκποιήσεις» τόσο ανέφικτη, που μας οδηγούν αμέσως πίσω στο ζήτημα της εξόδου. 
Ο κίνδυνος, επιπλέον, δεν περιορίζεται στις πιο αδύναμες χώρες. Η Γερμανία στέλνει μόλις 5% των εξαγωγών της στην Κίνα σε σχέση με 42% στην υπόλοιπη ευρωζώνη, ποσοστό που θα μειωθεί σε μια κατάρρευση. Πέρα από αυτούς τους στενούς οικονομικούς κινδύνους, θα υπάρξει οπωσδήποτε μόνιμη πολιτική ζημιά για τους οικονομικούς ηγεμόνες της ευρωζώνης.
Με δυο λόγια, η ευρωζώνη έχει ξεκινήσει ένα ταξίδι προς την διάλυση που η Γερμανία δεν δείχνει να θέλει να αλλάξει. Όχι επειδή δεν υπάρχουν εναλλακτικές. 
Το μόνο που θα έπρεπε να κάνει είναι να αλλάξει μερικά «όχι» σε «ναι». Περισσσότερη χρηματοδότηση, κατά προτίμηση με κάποιο ομόλογο ευρωζώνης, συλλογική στήριξη τραπεζών, λιγότερη δημοσιονομική συρρίκνωση, περισσότερο επεκτατική νομισματική πολιτική και ισχυρότερη γερμανική ζήτηση. 
Τέτοιες αλλαγές δεν θα εξασφαλίσουν την επιτυχία. Θα δώσουν όμως τουλαχιστον στην ευρωζώνη μια ευκαιρία να αποφύγει το κόστος της μερικής ή ολικής καταστροφής. Για να αποδώσουν πιο μακροπρόθεσμα, αυτές οι αλλαγές θα απαιτήσουν επίσης μεγαλύτερη πολιτική ενοποίηση.
Τον Οκτώβριο 1939 ο Winston Churchill είπε: «Δεν μπορώ να κάνω πρόβλεψη για τις κινήσεις της Ρωσίας. Είναι ένας γρίφος, τυλιγμένος σε μυστήριο, μέσα σε ένα αίνιγμα, αλλά ίσως υπάρχει ένα κλειδί. Κι αυτό το κλειδί είναι το ρωσικό εθνικό συμφέρον». 
Το κλειδί στην Ευρώπη του σήμερα είναι η γερμανική αντίληψη για το εθνικό της συμφέρον. Όταν αποδειχθεί ότι οι προϋποθέσεις δεν αποδίδουν, οι Γερμανοί ηγέτες θα πρέπει να διαλέξουν ανάμεσα στο ναυάγιο και την αλλαγή πορείας. Δεν γνωρίζω τι θα διαλέξει η Γερμανία. Δεν γνωρίζων αν οι ηγέτες της γνωρίζουν. Πάντως από αυτή την απόφαση, κρέμεται η τύχη της Ευρώπης”.


Πηγή Euro2day


Πηγή

ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΟΝ ΘΕΟ ΤΟΥΣ! ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΕΟ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΟ ΧΑΡΑΤΣΙ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΔΕΗ!


http://makeleio.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=1875:2012-05-30-14-43-04&catid=4:2012-02-11-12-49-59&Itemid=2dei-xaratsi

Πριν καλά-καλά εμφανιστεί στους λογαριασμούς της ΔΕΗ το περίφημο ΕΕΤΗΔΕ για το 2012 , εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες καλούνται να πληρώσουν ένα νέο «κρυφό» χαράτσι το ύψος του οποίου μπορεί να υπερβαίνει ακόμη και τα 100(!) ευρώ.
Υπεύθυνοι αυτή τη φορά είναι οι δήμοι οι οποίοι αναζητούν αναδρομικά το Τέλος Ακίνητης Περιουσίας και μάλιστα για μια ολόκληρη 5ετία.
Το αναδρομικό χαράτσι επιβάλλεται σε δόσεις, ενώ η πρώτη δόση έχει ήδη αποτυπωθεί στους λογαριασμούς που λαμβάνουν οι πελάτες της ΔΕΗ μέσα στον Μάιο. Μάλιστα, στους λογαριασμούς δεν υπάρχει καμία απολύτως αιτιολόγηση της επιβάρυνσης με αποτέλεσμα ο κόσμος να αναρωτιέται πως προκύπτει το χαράτσι. Η αιτία, είναι η εξής:
Μέσω του λογαριασμού της ΔΕΗ, εκτός από το ΕΕΤΗΔΕ (το λεγόμενο έκτακτο ειδικό τέλος ηλεκτροδοτούμενων δομημένων επιφανειών), εισπράττονται τα δημοτικά τέλη αλλά και το Τέλος Ακίνητης Περιουσίας (ΤΑΠ). Συνήθως, στο ΤΑΠ δεν δίνουμε σημασία καθώς το ποσό είναι μικρό. Τώρα όμως, θα μας φανεί και θα μας τσούξει καθώς ζητούν αναδρομικά πέντε ετών.
(Από το fpress.gr)

«Δώστε χρόνο στην Ελλάδα» λένε 50 προσωπικότητες της Ευρώπης...


http://hassapis-peter.blogspot.com/2012/05/50_30.html

Η Ελλάδα δεν μπορεί πλέον να σωθεί, αναφέρεται σε ρεπορτάζ του περιοδικού «Der Spiegel» που δημοσιεύει την έκκληση που απευθύνουν από κοινού προς τους ευρωπαίους ηγέτες 50 εξέχουσες προσωπικότητες.

Σε κάθε περίπτωση η υπερχρεωμένη χώρα θα πρέπει να εγκαταλείψει την ευρωζώνη, αν όχι και την ΕΕ. Αυτή την άποψη φαίνεται να συμμερίζεται μεγάλη μερίδα πρωθυπουργών, υπουργών και λαών, κυρίως στη....
Βόρειο Ευρώπη. Μια ομάδα όμως από εξέχουσες ευρωπαϊκές προσωπικότητες δεν θέλει να αποδεχτεί κάτι τέτοιο: απευθύνοντας κοινή έκκληση καλεί τους ευρωπαίους κορυφαίους πολιτικούς να μην επιτρέψουν την κατάρρευση της Ελλάδας.

Οι 50 υπογράφοντες στηρίζουν μια τέτοια προσπάθεια διά της κοινής τους επιστολής, η οποία δημοσιεύτηκε την Πέμπτη στο διαδίκτυο. Μεταξύ άλλων πρόκειται για επιφανή ονόματα, όπως ο γερμανός πρώην υπουργός Οικονομικών, Χανς Άιχελ, ο ιταλός πρώην πρωθυπουργός, Τζουλιάνο Αμάτο, και ο γερμανός οικονομολόγος, Πέτερ Μπόφινγκερ

Όπως γράφουν, μεγαλώνει ο αριθμός εκείνων «οι οποίοι πιστεύουν ότι η ευρωζώνη μπορεί να παραβλέψει μια έξοδο της Ελλάδας χωρίς προβλήματα». «Εμείς αντίθετα πιστεύουμε ότι ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας θα σήμαινε πολιτική και οικονομική καταστροφή».

Οι ευρωπαϊκοί μηχανισμοί διάσωσης δεν παρέχουν ασφαλή προστασία. «Μια έξοδος των Ελλήνων από το ευρώ θα μπορούσε να έχει ως συνέπεια τη διάλυση ολόκληρης της Ευρωζώνης, πράγμα το οποίο με τη σειρά του θα συνεπαγόταν βαθιά ύφεση και νέα παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση». Επιπλέον, μια τέτοια εξέλιξη θα έβλαπτε «ανεπανόρθωτα» την υπόληψη της Ευρώπης.

Οι περισσότεροι από τους υπογράφοντες είναι μέλη του European Council on Foreign Relations (ECFR), ένα είδος think tank. Στα ιδρυτικά μέλη του ανήκουν οι Τζορζ Σόρος,Γιόσκα ΦίσερΜπράιαν Ινο και Ρεμ Κούλχας, οι οποίοι όμως δεν έχουν συνυπογράψει αυτή τη φορά. 

Σήμερα, την πλειονότητα των μελών του ECFR την αποτελούν πρώην κορυφαίοι πολιτικοί της ΕΕ ή οικονομολόγοι. Επειδή το ECFR είναι ανεξάρτητο πολιτικά, οι υπογράφοντες την έκκληση στην Ευρωζώνη εκφράζονται ως ιδιώτες.

Οι υπογράφοντες ζητούν επίσης από τους τωρινούς εν ενεργεία ηγέτες πολιτικούς «να δώσουν τη δυνατότητα στην Ελλάδα να επιστρέψει εντός της Ευρωζώνης στο μονοπάτι της βιώσιμης ανάπτυξης». Προσθέτουν δε ότι «δεν μπορεί πλέον να αμφισβητηθεί» το γεγονός ότι η αυστηρή και άνευ συμβιβασμών πολιτική λιτότητας τελικά είναι καταδικασμένη να αποτύχει οικονομικά. Η πολιτική θα πρέπει να βρει μια συμβιβαστική λύση, βάσει της οποίας η Ελλάδα θα βάλει σε τάξη τα δημοσιονομικά της, ταυτόχρονα όμως θα έχει περισσότερο χρόνο για να αποπληρώσει τα δάνειά της στο ΔΝΤ και στους διεθνείς εταίρους.

Η έκκληση προσωπικοτήτων περιλαμβάνει και συγκεκριμένες οδηγίες δράσης: Για παράδειγμα, τη μείωση των επιτοκίων που πληρώνει η Ελλάδα στους ευρωπαίους εταίρους της, με αντάλλαγμα βέβαια τη σαφώς καθορισμένη πρόοδο της χώρας όσον αφορά τις μεταρρυθμίσεις. Οι υπογράφοντες ελπίζουν ότι έτσι θα δοθεί στον ελληνικό λαό νέα ελπίδα για οικονομική ανάπτυξη, αλλά θα διατηρηθεί και η «δική του ευθύνη» για τις επειγόντως αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.

Η κριτική στρέφεται κυρίως κατά της στάσης της γερμανικής κυβέρνησης, που με την ασυμβίβαστη θέση της όσον αφορά το ελληνικό πρόγραμμα λιτότητας απομονώνεται όλο και περισσότερο στην Ευρώπη. Η έκκληση κλείνει με τα λόγια: «Είναι σαφές ότι και οι δύο πλευρές θα πρέπει να κάνουν θυσίες – αλλά μια Ευρώπη ευημερίας για όλους το αξίζει κατά τη γνώμη μας».

Από:  tovima.gr

Από το “Grexit” στο ..”Spexit”!


http://olympia.gr/2012/05/30/%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-grexit-%CF%83%CF%84%CE%BF-spexit/

Του Δημοσιογράφου Βασίλη Τσεκούρα

Ο νέος οικονομικός όρος που θα μας απασχολήσει τις επόμενες ημέρες…

Από το “Grexit”, μια συνένωση των αρχικών της Ελλάδας GR και του exit, έρχεται το “Spexit” από τα αρχικά της Ισπανίας Sp” και το exit.

Αυτός ο νέος όρος που θα μας απασχολήσει, αφού άρχισαν τα δημοσιεύματα και οι αναλύσεις που αναφέρουν ότι Νο1 χώρα για να βγει από το ευρώ τοποθετείται πλέον, η Ισπανία, εκτοπίζοντας την Ελλάδα από αυτή την πρωτιά.

Το τραπεζικό σύστημα της Ισπανίας, σε συνδυασμό με τις υπερχρεωμένες περιφέρειες της χώρας και με τις αστοχίες στην εκτέλεση του προϋπολογισμού και την επίτευξη των στόχων, έχουν θορυβήσει την Ευρώπη, εκτινάσσοντας το κόστος δανεισμού της Ισπανίας.

Αν κρίνουμε από τα οικονομικά μεγέθη της Ισπανίας, αν ένα ..Grexit ήταν καταστροφικό για την Ευρώπη, το Spexit θα ήταν «εφιαλτικό»!

Δημοσκοπήσεις Πανεπιστημίου Πατρών & Pulse: Προέλαση ΣΥΡΙΖΑ και ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ!




Μετά την VPRC, έρχεται νέα πανελλαδική δημοσκόπηση, του Πανεπιστημίου Πατρών αυτή την φορά (χωρίς αναγωγή των αναποφάσιστων), όχι απλώς δείχνει πρώτο τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τον εμφανίζει να προηγείται και με διαφορά 10 μονάδων έναντι της ΝΔ ήτοι 26,2%, ενώ έναντι 15,2%. Τρίτο έρχεται το ΠΑΣΟΚ με 11,7%, με εμφανώς μειωμένα τα ποσοστά του.
Η συγκεκριμένη δημοσκόπηση δείχνει εκτόξευση των ποσοστών του Λαϊκού Συνδέσμου-Χρυσή Αυγή το οποίο καταλαμβάνει την τέταρτη θέση με ποσοστό 8,7%. Και επειδή είναι χωρίς αναγωγή των αναποφάσιστων η δημοσκόπηση, μπορεί να φτάσουν μέχρι και 10% και να αναδειχθούν η μόνη σοβαρή πολιτική δύναμη στο χώρο της δεξιάς, αφού έτσι ή αλλιώς η κεντροδεξιά (ΝΔ) θα έχει υποστεί ήττα που θα διαλύσει το κόμμα.
Ακολουθούν το ΚΚΕ και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες με ποσοστά 5,6% και 5,4% αντίστοιχα. Επιπρόσθετα η συνεργασία Μάνου – Τζήμερου φαίνεται να αποδίδει, μιας και μπαίνουν στη Βουλή με ποσοστό 4,3%. Τέλος τη δυναμική της φαίνεται να χάνει η Δημοκρατική Αριστερά του Φώτη Κουβέλη η οποία βλέπει το ποσοστό της να πέφτει στο 3,8%. 
Εκτός Βουλής ΛΑ.Ο.Σ. (2,4%), Οικολόγοι - Πράσινοι (1,0%) οι οποίοι λεηλατούνται από τον ΣΥΡΙΖΑ Επίσης το ποσοστό των αναποφάσιστων ανέρχεται στο 11,8%.

Αξίζει να σημειωθεί πως στην παράσταση νίκης της συγκεκριμένης δημοσκόπησης προηγείται ο ΣΥΡΙΖΑ 29%, με ενώ ακολουθεί η ΝΔ με 26,7%.
Eπίσης μάχη στήθος με στήθος φαίνεται να δίνουν Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ ενόψει όψει της αναμέτρησης της 17ης Ιουνίου, καθώς συγκεντρώνουν το ίδιο ποσοστό, 24,5%,  σύμφωνα με δημοσκόπηση της εταιρείας Pulse για λογαριασμό της εφημερίδας «Το Ποντίκι», αλλά η ίδια εταιρεία σε άλλη δημοσκόπηση πριν από τέσσερις ημέρες έδινε πρώτη τη ΝΔ με 2,2 μονάδες (25,6% έναντι ΣΥΡΙΖΑ 23,4). 

Κοντά στα επίπεδα του εκλογικού αποτελέσματος της 6ης Μαΐου βρίσκεται το ΠΑΣΟΚ, το οποίο λαμβάνει προτίμηση 13,5%, ενώ απώλειες καταγράφουν οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, οι οποίοι βρίσκονται στο 7%.

Ισοπαλία έχουν όμως και το ΚΚΕ, η Δημοκρατική Αριστερά και η Χρυσή Αυγή, που λαμβάνουν ποσοστά 5%. Θεωρείται βέβαιο ότι το ποσοστό της Χρυσής Αυγής θα είναι σημαντικά υψηλότερο αφού έχει επιβεβαιωθεί από τις εταιρείες δημοσκοπήσεων ότι ένας στους πέντε ερωτώμενους που ψηφίζουν Χρυσή Αυγή τελικά, είναι "κρυπτοχρυσαυγίτης" και δεν το δηλώνει.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΠΡΟΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ: "Να εξασφαλιστεί η απρόσκοπτη συνέχεια του προγράμματος «ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ» και να ανανεωθούν τώρα οι Συμβάσεις Εργασίας των εργαζομένων"


   http://vssattikis.blogspot.com/2012/05/blog-post_30.html


                                                         ΠΑΜΕ 



                              ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
        Μέλος της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (Π.Σ.Ο.)
Τηλ. 210 3301842,210 3301847,210 3833786   Fax  210 3802 864
E-mail : pame@pamehellas.gr          http://www.pamehellas.gr
 

Αθήνα 30.5.12

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
            Να εξασφαλιστεί η απρόσκοπτη συνέχεια του προγράμματος «ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ» και να ανανεωθούν τώρα οι Συμβάσεις Εργασίας των εργαζομένων.

Στις 30 Ιούνη λήγει το πρόγραμμα «ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ», όπως και οι Συλλογικές Συμβάσεις των εργαζομένων σε αυτό, με κίνδυνο να χάσουν τη δουλειά τους οι 4000 εργαζόμενοι σε αυτό και οι 130000 ηλικιωμένοι και ΑΜΕΑ να χάσουν την όποια κοινωνική στήριξη και βοήθεια έχουν.
Απαιτούμε τώρα να ανανεωθούν οι Συμβάσεις Εργασίας των εργαζομένων και να εξασφαλιστεί η απρόσκοπτη συνέχεια αλλά και η επέκταση του προγράμματος «ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ».
Τώρα πρέπει να δοθεί τέλος στην εργασιακή ομηρία 4000 εργαζομένων στο πρόγραμμα «ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ». Να σταματήσει η χρόνια συνεχιζόμενη ανασφάλειά τους, με την άμεση μονιμοποίησή τους, χωρίς κανέναν όρο ή άλλη προϋπόθεση.
Για το ξεπέρασμα της κρίσης προς όφελος της πλουτοκρατίας, αντιλαϊκές κυβερνήσεις, τα κόμματα του ευρωμονόδρομου και Ευρωπαϊκή Ένωση ξεθεμελιώνουν και τις ελάχιστες κοινωνικές δομές που υπάρχουν, φτιάχνοντας φτηνούς εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα, χωρίς σταθερή εργασία.
Οι εργαζόμενοι στο «ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ» μαζί με όλους τους άλλους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους ΑΜΕΑ και τα λαϊκά στρώματα, πρέπει να δυναμώσουν την πάλη τους, να απαιτήσουν:
ü      Να εξασφαλιστεί η συνέχεια του προγράμματος «ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ».
ü      Να υπογραφούν τώρα νέες Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.
ü      Να διευρυνθεί η δυνατότητα παροχής υπηρεσιών σε όλους τους ηλικιωμένους και τα ΑΜΕΑ που έχουν ανάγκη στήριξης και φροντίδας.
ü      Να υπάρξει άμεση χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.
ü      Να πληρωθούν αμέσως όλα τα δεδουλευμένα των εργαζομένων.
ü      Να μονιμοποιηθούν όλοι οι εργαζόμενοι στο «ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ» χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

Οι εργαζόμενοι στο πρόγραμμα «ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ» πρέπει να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα. Να κατανοηθεί ότι το σημαντικό έργο της κοινωνικής πολιτικής δεν μπορεί να αφήνεται στα περιστασιακά ευρωπαϊκά προγράμματα, αλλά ούτε και στα χέρια εθελοντών-ΜΚΟ και εμπόρων.
Λύση μπορεί να δοθεί με την ένταξη των Υπηρεσιών αυτών σε ένα πλαίσιο αποκλειστικά Δημόσιων, Δωρεάν και υψηλής ποιότητας παροχών Υγείας-Πρόνοιας που θα είναι 100% χρηματοδοτούμενες από τον κρατικό προϋπολογισμό, θα υπάγονται στο Υπουργείο Υγείας και ταυτόχρονα όλοι οι εργαζόμενοι θα έχουν μόνιμη σταθερή εργασία.


Η Εκτελεστική Γραμματεία

Παύλος Μυλωνάς> 8 χρόνια στέλεχος του ΔΝΤ ο άνθρωπος που συνέταξε την Έκθεση της Εθνικής Τράπεζας για τις συνέπειες της δραχμής!


http://www.kourdistoportocali.com/articles/11680.htm


To γεγονός ότι ο κ.Παύλος Μυλωνάς, ο άνθρωπος που συνέταξε την περίφημη έκθεση της Εθνικής Τράπεζας για την έξοδο από το ευρώ,  την οποία παιάνιζε χθες βράδι στο δελτίο του  Μega το αισθαντικό τρίοΤρέμη-Δήμτσα-Πρετεντέρη, έχει εργασθεί στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, δεν τον καταστά εκ προοιμίου "ύποπτο". Θα περιμέναμε όμως από τα οικονομικά επιτελεία των κομμάτων να απαντήσουν επί της ουσίας και με αντίστοιχα οικονομικά στοιχεία στην έκθεση της Εθνικής Τράπεζας.

Ποιο κόμμα όμως να το κάνει και με ποια στελέχη;

Η ΝΔ των Σαμαρά-Συμπιλίδη-Ντόρας-Χριστοφοράκου; Το ΠΑΣΟΚ των Άκη-Σμπώκου-Τραυλού-Παπαντωνίου το οποίο εκπροσωπεί στις τηλεοράσεις ο άρχοντας της πίστας Σκανδαλίδης;
 Ένα σάπιο ΠΑΣΟΚ που ακόμη κι αυτός ο Βενιζέλος δεν τολμά να καθαρίσει; Ο ΣΥΡΙΖΑ του φίλου μου του Αλέξη που θέλει να παραμείνει κρατική η ΔΕΗ κάποιων κηφήνων και τοκογλύφων συμμοριτών που υποδύονται τους συνδικαλιστές; Η ΔΕΗ που ενώ χρεοκοπεί σπρώχνει διαφημίσεις εκατομμυρίων ευρώ σε ΜΜΕ της διαπλοκής; Για το ΚΚΕ δεν υπάρχουν λόγια, είναι εκτός συναγωνισμού.
Δυστυχώς σ΄αυτό το άρρωστο κομματικό τοπίο πολύ δύσκολα θα υπάρξει σοβαρή επιχειρηματολογία απέναντι στον Γενικό Διευθυντή Στρατηγικής Διακυβέρνησης του Ομίλου της Εθνικής. 


ΠΑΥΛΟΣ ΜΥΛΩΝΑΣ>

Γενικός Διευθυντής Στρατηγικής & Διακυβέρνησης

Οικονομικός Σύμβουλος του Ομίλου

Γραμματέας Εκτελεστικής Επιτροπής
Ο Παύλος Μυλωνάς τοποθετήθηκε ως Γενικός Διευθυντής στην Εθνική Τράπεζα το 2004. Το πεδίο ευθύνης του διευρύνθηκε το Δεκέμβριο του 2010, οπότε και ορίστηκε Γενικός Διευθυντής Στρατηγικής & Διακυβέρνησης, έχοντας υπό την εποπτεία του τη Διεύθυνση Σχεδιασμού και Οικονομικής Ανάλυσης, την Ομάδα Στρατηγικής, τη Διεύθυνση Γραμματείας Δ.Σ. και Εξυπηρέτησης Μετόχων ΕΤΕ, το Γραφείο Διοίκησης, καθώς και την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη.

Είναι γραμματέας της Εκτελεστικής Επιτροπής της Τράπεζας, επικεφαλής του Τμήματος Σχέσεων με Επενδυτές, προΐσταται της Επενδυτικής Επιτροπής και είναι μέλος της επιτροπής ALCO του Ομίλου. Είναι, επίσης, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Finansbank, καθώς και των επιστημονικών συμβουλίων του ΙΟΒΕ και της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών.

Από τον Απρίλιο 2004 έως το Δεκέμβριο 2010 διετέλεσε Γενικός Διευθυντής Στρατηγικής & Οικονομικής Ανάλυσης στην Εθνική Τράπεζα, στην οποία εντάχθηκε το 2000. Από το 1995 έως το 2000, εργάστηκε ως Οικονομολόγος στο Οικονομικό Τμήμα του ΟΟΣΑ, στη Διεύθυνση Χρήματος και Χρηματοοικονομικών, ενώ από το 1997 έως το 2000 ήταν επικεφαλής του Τμήματος ελληνικών και ισπανικών υποθέσεων. Υπηρέτησε, επίσης, ως αντιπρόσωπος του ΟΟΣΑ στη Γραμματεία του G-10 τη διετία 1999-2000.

Κατά την περίοδο 1987-1995, εργάστηκε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ως υπεύθυνος των υποθέσεων της Πολωνίας στο Ευρωπαϊκό Τμήμα, καθώς επίσης και στο Τμήμα Πολιτικής Ανάπτυξης και Ανασκόπησης. Από το 1985 έως το 1987, ήταν Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Οικονομικών του Πανεπιστημίου της Βοστόνης.

Ο Π. Μυλωνάς είναι κάτοχος πτυχίου στα Εφαρμοσμένα Μαθηματικά-Οικονομικά (Magna cum Laude and  Phi Beta Kappa) από το Πανεπιστήμιο Brown, καθώς και μεταπτυχιακού και διδακτορικού στα Οικονομικά από το Πανεπιστήμιο του Princeton.

Ο εφιάλτης της δραχμής! (κατά την εκδοχή της ΕΤΕ...)


http://olympia.gr/2012/05/30/%CE%BF-%CE%B5%CF%86%CE%B9%CE%AC%CE%BB%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%BC%CE%AE%CF%82/

Έκθεση-σοκ για της συνέπειες της εξόδου από το ευρώ…
Δραματικές συνέπειες στην οικονομία και στο βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων θα επιφέρει μια πιθανή έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ, με την κοινωνία να προσπαθεί να επιβιώσει μέσα στους τριτοκοσμικούς δείκτες που είχε ξανά η χώρα πριν από πολλές δεκαετίες.
Σύμφωνα με ειδική μελέτη της Εθνικής Τράπεζας, η επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή θα οδηγούσε σε υποτίμηση του νέου νομίσματος κατά 65%, πτώση 22% στο ΑΕΠ της χώρας, θα έφερνε εκτόξευση της ανεργίας στο 34% και μείωση κατά του κεφαλήν εισοδήματος κατά 55%.
Παράλληλα, το κράτος θα εξαναγκαζόταν σε νομισματική χρηματοδότηση των αναγκών του, δημιουργώντας πληθωριστικό φαύλο κύκλο, με πληθωρισμό άνω του 30% αρχικά και ισχυρή ανοδική τάση στη συνέχεια
Όπως υποστηρίζεται στην ανάλυση της τράπεζας, οι επιπτώσεις από μια πιθανή έξοδο θα ήταν πολλαπλάσιες από αυτές που βιώνουν σήμερα η οικονομία και η κοινωνία. Αναφέρει χαρακτηριστικά ότι η υποτίμηση με ένα σενάριο εξόδου θα ήταν 65%, ενώ σήμερα η ονομαστική ισοτιμία (εσωτερική υποτίμηση) έχει μειωθεί κατά 19%.
Στην ανεργία η έξοδος θα έφερνε ποσοστά της τάξης του 34% έναντι 24% σήμερα με την εφαρμογή του Προγράμματος, το δημόσιο χρέος από 148% του ΑΕΠ θα εκτοξευόταν στο 373% εάν φεύγαμε από το ευρώ, ενώ το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού θα ανέβαινε στο 12,2% από 5,5% με την εφαρμογή του Μνημονίου.
Όπως αναφέρει το Έθνος, ο πληθωρισμός θα εκτινασσόταν σε επίπεδα 30 με 35% που θα αναιρούσε το όποιο πλεονέκτημα θα είχαμε από την υποτίμηση στην ανταγωνιστικότητα.
Και αυτό διότι οι πιέσεις για αποκατάσταση των μισθολογικών απωλειών θα οδηγούσαν σε ακόμη μεγαλύτερο πληθωρισμό.
Στην ανάλυση αναφέρεται χαρακτηριστικά η περίοδος 1975-1994 όταν η πραγματική συναλλαγματική ισοτιμία είχε ανατιμηθεί συνολικά 12% εξαιτίας ενός μέσου πληθωρισμού της τάξης του 17%.
Δραματική κάμψη θα υποστεί το κατά κεφαλήν εισόδημα του μέσου Έλληνα, καθώς θα πέσουμε από τα επίπεδα των 19.400 ευρώ, που είναι σήμερα το μέσο επίπεδο εισοδήματος, στα 8.700 ευρώ.

Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου