http://vssattikis.blogspot.com/2011/11/blog-post_30.html
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΓ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Γ΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΛΗ΄
Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011
Ακολουθεί η με αριθμό 123/4-10-2011 ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κυρίου Αθανασίου Δαβάκη προς τον Υπουργό Εσωτερικών, σχετικά με τη συνέχιση του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι».
Στην ερώτηση του κυρίου Δαβάκη θα απαντήσει ο Υφυπουργός Εσωτερικών κ. Παρασκευάς Κουκουλόπουλος.
Παρακαλείται ο Βουλευτής Λακωνίας της Νέας Δημοκρατίας κ. Αθανάσιος Δαβάκης να διατυπώσει την ερώτησή του.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΑΒΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, σε μία περίοδο έντονης οικονομικής κρίσης και –θα έλεγα- διάρρηξης της κοινωνικής συνοχής του λαού μας κάποιοι θεσμοί, οι οποίοι «εφευρέθηκαν» προκειμένου να καλύπτουν συγκεκριμένες ανάγκες ευπαθών ομάδων του πληθυσμού, φαίνεται ότι κλυδωνίζονται και αυτοί και βλέπω ότι κλυδωνίζονται με την αβελτηρία και τη βασική αδιαφορία, αδυναμία, αδράνεια της σημερινής πολιτείας.
Ένας από αυτούς τους θεσμούς είναι και το «Βοήθεια στο Σπίτι». Είναι ένας πετυχημένος θεσμός, ένας θεσμός, ο οποίος έχει πετύχει τα εύσημα και από το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και από την Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας, ούτως ώστε όλοι μας να πρέπει να θέλουμε να τον στηρίξουμε και να βρισκόμαστε σε μία στάση θετική απέναντί του.
Οι εκατό και πλέον χιλιάδες άνθρωποι –μπορεί και περισσότεροι- οι οποίοι εξυπηρετούνται από αυτούς τους εργαζομένους στο «Βοήθεια στο Σπίτι» με αγωνία μας κοιτούν, με αγωνία κοιτούν την ελληνική πολιτεία, το Υπουργείο σας, κύριε Υπουργέ, προκειμένου να δοθεί λύση στο «σιδηρούν βραχίονα» του προγράμματος, που είναι αυτοί καθ’ εαυτοί οι εργαζόμενοί του.
Αυτοί οι εργαζόμενοι, κύριε Πρόεδρε, έχουν προσληφθεί με διαδικασίες ΑΣΕΠ, είναι ακόμη συμβασιούχοι -είναι, δηλαδή, παγκόσμια πρωτοτυπία- με συνεχώς ανανεούμενες συμβάσεις. Δυστυχώς, αυτοί οι άνθρωποι και απλήρωτοι παραμένουν –πληρώνονται περίπου δύο φορές το χρόνο- και είναι τελείως αμφίβολο το εργασιακό τους μέλλον, δεδομένου ότι χρόνο με το χρόνο δεν έχει διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του προγράμματος, με αποτέλεσμα σήμερα αυτοί οι άνθρωποι –όπως προείπα- να βρίσκονται σε μία πλήρη αγωνία και να βρίσκεται σε μία πλήρη –θα έλεγα- εκκρεμότητα το ζήτημά τους, με ότι αυτό συνεπάγεται, μετακυλιόμενο και σε αυτούς τους οποίους φροντίζουν.
Η επίκαιρη ερώτησή μου, λοιπόν, αποκτά περισσότερη επικαιρότητα, δεδομένου ότι σε ένα περίπου μήνα, σε λίγες μέρες, λήγει η ενέργεια αυτού του προγράμματος και θα ήθελα να είχα την επίσημη απάντηση της Κυβερνήσεως και για το μέλλον των εργαζομένων, αλλά κυρίως για το μέλλον της φροντίδας αυτών για τους οποίους οι εργαζόμενοι εργάζονται.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ο Υφυπουργός Εσωτερικών κ. Παρασκευάς Κουκουλόπουλος έχει το λόγο.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ ΚΟΥΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Επειδή τα πράγματα έχουν έτσι ακριβώς όπως τα είπατε, αγαπητέ συνάδελφε -δηλαδή είναι ένα πρόγραμμα, με το οποίο συνδέομαι και έντονα προσωπικά, γιατί έτυχε να είμαι πρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδος όταν το 2000 περίπου ξεκινούσε αυτό το πρόγραμμα και καθ’ όλη τη διάρκεια που προστέθηκαν φάσεις του το έζησα από την πρώτη στιγμή στην πρώτη γραμμή- ξέρω ότι η ερώτησή σας έχει προκαλέσει ένα γενικότερο ενδιαφέρον.
Υποψιάζομαι –για να μη πω ότι είμαι βέβαιος- ότι μας παρακολουθούν κιόλας αυτήν τη στιγμή από το κανάλι της Βουλής πάρα πολλοί ενδιαφερόμενοι και από τους εξυπηρετούμενους και από τους εργαζόμενους. Πρέπει να πω, μάλιστα, ότι υπάρχει έντονο ενδιαφέρον σε υψηλό επίπεδο κοινοβουλευτικά από όλα σχεδόν τα κόμματα. Και ο παριστάμενος γραμματέας της κοινοβουλευτικής ομάδας της Νέας Δημοκρατίας ζήτησε ενημέρωση και ο ομόλογός του από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ. Οι εργαζόμενοι προχθές ήταν στο Υπουργείο.
Έτσι, λοιπόν, κύριε Πρόεδρε, δεν θέλω να δώσω μία απάντηση τυπική κατά τα ειωθότα για πάρα πολλούς λόγους.
(ML)
(AM)
Πρώτα απ' όλα, γιατί πιστεύω ότι η εποχή μας δεν επιτρέπει άγονες αντιπαραθέσεις που δεν οδηγούν πουθενά. Είμαι σε θέση, ακριβώς για τους λόγους που είπα, να πω πάρα πολλά, πότε θα έπρεπε να αντιμετωπιστούν ερωτήματα, προβλήματα, πώς και γιατί δεν αντιμετωπίστηκαν και πώς φτάσαμε εδώ. Θέλω όμως πρώτα απ' όλα ακριβώς γιατί δεν έχει δικαίωμα κανένας να παίζει είτε με εργαζόμενους που δουλεύουν και τους οφείλονται δεδουλευμένα πολύ δε περισσότερο με αυτούς που εξυπηρετούνται από τα προγράμματα, θα δώσω στην πρώτη φάση πολύ καθαρές απαντήσεις.
Πρώτον λοιπόν, το πρόγραμμα θα συνεχιστεί. Έχουν εξασφαλιστεί οι πόροι στο σύνολό τους –θα κάνω στη συνέχεια αναφορά- από τα δύο συναρμόδια Υπουργεία Εσωτερικών και Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Έτσι λοιπόν το πρόγραμμα θα συνεχιστεί. Θα κάνω όμως μία αναφορά από πού είναι αυτοί οι πόροι, γιατί είναι καλό να το ξέρουμε και να πάψουμε να πανηγυρίζουμε στο όνομα κάποιων άλλων, εμείς που κατέχουμε προσωρινά, για λίγο διάστημα, κυβερνητικούς θώκους.
Δεύτερον, οι εργαζόμενοι πραγματικά με μεγάλη καθυστέρηση θα πληρωθούν. Θέλω να πιστεύω ότι θα προλάβουμε τα Χριστούγεννα. Σήμερα πήραμε την υπογραφή από το αρμόδιο Υπουργείο και έχει ξεκινήσει από το πρωί ένας αγώνας δρόμου για να μεταφερθούν οι πιστώσεις την άλλη εβδομάδα στους δήμους, προκειμένου να προβούν στην πληρωμή των εργαζομένων. Θέλω να πιστεύω ότι τα Χριστούγεννα θα τα προλάβουμε για την πλειονότητα των εργαζομένων γιατί σε κάποιους δήμους μπορεί να υπάρχουν προβλήματα με δικαιολογητικά ή άλλου τύπου παραστατικά που χρειάζονται για να διενεργηθεί η πληρωμή.
Όσον αφορά το τρίτο θέμα που θέτει η ερώτησή σας, με τους ίδιους τους εργαζόμενους, πρέπει να σας πω ότι έχουμε ξεκινήσει δύο διαδικασίες οι οποίες θα ολοκληρωθούν αρκετά σύντομα, εντός του έτους, μέσα από τις οποίες η συντριπτική πλειονότητα των εργαζομένων που εργάζεται σήμερα θα μπορέσει να συνεχίσει εκτός απροόπτου. Δεν μπορώ να δεσμευθώ γι’ αυτό, όμως οι δύο λύσεις που έχουμε βάλει μπροστά εδώ και λίγες μέρες θα επιτρέψουν στους εργαζόμενους να μπορέσουν να συνεχίσουν να εργάζονται, που πραγματικά αρκετοί από αυτούς έχουν και υπερδεκαετή παρουσία στα προγράμματα -και πραγματικά είναι παραλογισμός να μην συνεχίσουν- και να παρέχουν αυτές τις υπηρεσίες που παρέχουν γιατί έχουν και τη σχετική εμπειρία.
Είναι μία πρωτοβουλία που έχουμε πάρει προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή προκειμένου να συνδράμει με ελάχιστα χρήματα έτσι ώστε να κρατήσει τον συγχρηματοδοτούμενο χαρακτήρα το πρόγραμμα, γεγονός που θα μας επιτρέψει να συνεχίσουν οι εργαζόμενοι και να μην έχουμε και διακοπή των δομών βέβαια και από την άλλη έχουμε μία εσωτερική διαδικασία με το ΑΣΕΠ και το συναρμόδιο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης δεδομένου ότι ο Ευρωπαϊκός Κανονισμός από τον οποίο διέπεται η διαχείριση του Ε.Σ.Π.Α. και συνακόλουθα και του Κοινωνικού Ταμείου, σε συνδυασμό με το ν.2190 με τον οποίο έχουν προσληφθεί οι εργαζόμενοι επιτρέπει, κατά τη δική μας γνώμη, να συνεχίσουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Άρα να μην έχουμε και παλινωδίες με τη διακοπή των δομών έτσι ώστε να δούμε έναν τρόπο που θα πάμε πλέον σε συμβάσεις αορίστου χρόνου μέσα από έναν τακτικό διαγωνισμό με μία μοριοδότηση που θα είναι ανάλογη αυτής που υπήρξε με τα ΚΕΠ.
Αυτή είναι η θέση μας και για τους εργαζομένους, για να απαντήσω και στα τρία σκέλη. Στη δευτερολογία μου θα σας πω κάποιες ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες που έχουν σχέση με όλα αυτά που είπα στην πρώτη φάση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Παρακαλείται ο ερωτών Βουλευτής, κ. Αθανάσιος Δαβάκης, να αναπτύξει την ερώτησή του.
Ορίστε, κύριε Δαβάκη, έχετε το λόγο.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΑΒΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, το αυτοδιοικητικό παρελθόν του παρισταμένου Υφυπουργού πράγματι αποτελεί μία εγγύηση για το ανύστακτο ενδιαφέρον που οφείλει να έχει ο κάθε ένας ο οποίος διοικεί το συγκεκριμένο Υπουργείο το οποίο έχει σχέση με το «Βοήθεια στο Σπίτι», σχετικά με την τύχη αυτού του προγράμματος.
(IK)
(1ML)
Φυσικά, γεννά αισιόδοξη προοπτική και περνάει ευοίωνα μηνύματα η απάντησή σας, κύριε Υπουργέ, τόσο για τη συνέχιση του προγράμματος όσο και για την πληρωμή σε τέτοιους δυσχείμερους καιρούς αυτών των ανθρώπων που αποτελούν την ψυχή του προγράμματος, των εργαζόμενών του, αλλά και για αυτές τις δύο λύσεις που είπατε –και είμαι βέβαιος ότι θα αναφερθείτε λίγο διεξοδικότερα στη δευτερολογία σας- οι οποίες θέλω να πιστεύω ότι δεν θα αποτελέσουν μπούμερανγκ για αυτούς καθ’ εαυτούς τους εργαζόμενους μέσω της μοριοδότησης.
Διότι μπορεί να έρθει ένας «εξωτικός» κατά τη νομική έννοια και να υπερκεράσει έναν εργαζόμενο επί μία δεκαετία με συνεχείς και αδιάλειπτες συμβάσεις –κάτι που σημαίνει ότι είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, αλλά και απαραίτητης απασχόλησης αυτός ο άνθρωπος- με μία συγκεκριμένη προϋπηρεσία και να δούμε να μπαίνουν σε αυτό το πρόγραμμα άνθρωποι που δεν έχουν καμμία σχέση με αυτό καθ’ εαυτό το πρόγραμμα και καμμία εμπειρία και προϋπηρεσία.
Για να τακτοποιούμε λίγο τα πράγματα, για να τα κοιτάμε λίγο νοικοκυρεμένα και απλά, νομίζω ότι πετυχημένοι θεσμοί σε ώρες κρίσης πρέπει να διαφυλάσσονται ως κόρη οφθαλμού. Ένας τέτοιος θεσμός είναι και το «Βοήθεια στο Σπίτι». Δεν χρειάζεται να σας το πω εγώ. Επαναλαμβάνω ότι λέγοντας αυτό παραβιάζω ανοικτές θύρες λόγω της αυτοδιοικητικής σας ιστορίας.
Αυτό το οποίο προέχει, λοιπόν, είναι να υπάρξει μία συγκεκριμένη, σταθερή, μόνιμη λύση για αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι αποτελούν και τους επιτελείς και τα στελέχη αυτού του προγράμματος, προκειμένου να προχωρήσει. Νομίζω ότι διαφυλάττοντας αυτήν καθ’ εαυτήν την πορεία του προγράμματος πρέπει να διαφυλαχθεί -στο πνεύμα που μου απαντήσατε- και η πορεία και η ιστορία συνέχισης αυτών των ανθρώπων. Γιατί επαναλαμβάνω ότι σε ώρες κρίσης, σε ώρες δύσκολες ο λαός μας δεν πρέπει να αποστερείται ή να διακυβεύεται αυτή καθ’ εαυτή η ποιότητα της ζωής του , η ασφάλεια της ζωής του.
Λέγοντας αυτό, μου έρχεται στο μυαλό, κύριε Πρόεδρε -στο λίγο χρόνο που μου απομένει παρενθετικά θα το πω- η ασφάλεια της ζωής του όταν πλήττονται και οι υγειονομικές μονάδες της περιφέρειας. Και σας απευθύνομαι αυτήν τη στιγμή όχι ως καθ’ ύλην αρμόδιο, αλλά ως άνθρωπο και ως πολιτικό της ελληνικής περιφέρειας. Δεν μπορεί σήμερα το Νοσοκομείο Μολάων να πλήττεται και να γίνεται στόχος κατ’ εξακολούθηση για ζητήματα τα οποία αφορούν σοβαρές κλινικές τους, όπως είναι η Ορθοπεδική Κλινική και άλλες κλινικές, δημιουργώντας τεράστια προβλήματα αναστάτωσης και ψυχολογικά προβλήματα στους κατοίκους της περιοχής. Το δεξί πόδι της Πελοποννήσου είναι αρμοδιότητος του νοσοκομείου αυτού, κύριε Υπουργέ. Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, τι γίνεται όταν υπάρχουν προτάσεις και έγγραφα περί κλεισίματος κλινικών. Κλείνει η παρένθεση. Θα ασχοληθούμε αργότερα με αυτό το θέμα.
Εν πάση περιπτώσει, κλείνοντας, δεν μπορώ παρά να καταθέσω την αισιοδοξία μου –έστω συγκρατημένη αισιοδοξία, γιατί φοβάμαι ότι όλοι μας διεπόμεθα από τον κακό εαυτό της δημόσιας διοίκησης, αλλά επαναλαμβάνω ότι καταθέτω την αισιοδοξία μου- για την απάντησή σας και πιστεύω ότι θα υπάρξει μία εργώδης προσπάθεια, προκειμένου να βρεθεί λύση στο χρονίζον πρόβλημα αυτών των ανθρώπων.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ο κ. Παρασκευάς Κουκουλόπουλος, Υφυπουργός Εσωτερικών, έχει το λόγο για τη δευτερολογία του.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ ΚΟΥΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών): Θα ήθελα να δώσω, κύριε συνάδελφε και κύριε Πρόεδρε, αναλυτικότερα για αυτά που είπα μερικές ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες που πιστεύω ότι καθένας πρέπει να τις γνωρίζει, γιατί ο Πρωθυπουργός κ. Παπαδήμος, αλλά και ο κ. Παπανδρέου που ήταν μέχρι πριν δυο βδομάδες Πρωθυπουργός, με αφορμή και λόγω της τεράστιας κρίσης που διέρχεται η πατρίδα μας, έχουν τονίσει επανειλημμένα και κοντά σε αυτούς και εμείς –πολλοί από εμάς- ότι μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν.
Θέλω, λοιπόν, να σας πω ότι η συνέχιση του προγράμματος έχει διασφαλιστεί βασικά από δύο πηγές. Η μία πηγή είναι τα 35 εκατομμύρια συν 10 του Υπουργείου Εργασίας. Είναι και από το αρμόδιο Υπουργείο εδώ ο συνάδελφος κ. Κουτσούκος. Αυτά –προσέξτε- είναι τα 35 από τα 100 εκατομμύρια περίπου της επώδυνης μείωσης των συντάξεων που έχουν δημιουργήσει το Λογαριασμό Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Μεσοσταθμικά περίπου κατά 10% η περικοπή των συντάξεων έχει οδηγήσει στη δημιουργία ενός Λογαριασμού Κοινωνικής Αλληλεγγύης κοντά στα 100 εκατομμύρια. Τα 65 εκατομμύρια θα πάνε σε άλλους σκοπούς. Τα 35 εκατομμύρια θα πάνε στο «Βοήθεια στο Σπίτι». Από τους ίδιους που εξυπηρετούμε τα παίρνουμε δηλαδή.
Τα υπόλοιπα λεφτά που θα βάλει το Υπουργείο Εσωτερικών –γι’ αυτό είπα ότι δεν χρειάζεται να πανηγυρίζουμε εμείς που πρόσκαιρα καταλαμβάνουμε κάποιους θώκους- θα τα πάρουμε κατ’ αρχήν από τους κεντρικούς αυτοτελείς πόρους, ιεραρχώντας φυσικά ως απόλυτης προτεραιότητας το πρόγραμμα, δηλαδή από τους δήμους, από αυτά που προβλέπει ο προϋπολογισμός για τους δήμους.
(AD)
(1IK)
Δεν υπάρχουν, λοιπόν, μαγικές λύσεις. Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια, αλλά αισθάνομαι πάρα πολύ δυσάρεστα γιατί είπατε ότι δεν δείξαμε τον απαραίτητο ρεαλισμό. Τέτοιες προτάσεις είχαμε κάνει και παλαιότερα από την πλευρά της αυτοδιοίκησης, όταν ήμουν στην άλλη πλευρά των θεσμών, την αυτοδιοικητική και δεν είχαμε βρει ευήκοον ους διαχρονικά στις κυβερνήσεις, και του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας.
Επαναλαμβάνω, λοιπόν, για τρίτη φορά ότι δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις. Λέμε να πληρώσει ο Κρατικός Προϋπολογισμός. Μα, ο Προϋπολογισμός είναι κάτι που συναποτελείται από τα έσοδα που όλοι μαζί συνθέτουμε και συγκροτούμε μέσα από τη φοροδοτική μας ικανότητα, μικρή ή μεγάλη.
Νομίζω, λοιπόν, ότι πρέπει να αρχίσουμε να αλλάζουμε οπτική. Σίγουρα πρέπει να αναγνωρίσει κανείς ότι η Κυβέρνηση ιεράρχησε ως υψηλής προτεραιότητας το πρόγραμμα και ακριβώς γι’ αυτό και αντλεί πόρους απ’ αυτούς τους δύο λογαριασμούς που λέω, για να μπορέσει να συνεχιστεί το πρόγραμμα.
Όσον αφορά το δεύτερο στοιχείο που έχει σχέση με τις πληρωμές, είπα ήδη ότι γίνεται ένας αγώνας δρόμου. Όμως, θα ήθελα και εδώ να κάνω ένα σχόλιο. Προς Θεού! Δεν θέλω να έρθω σε αντιπαράθεση για τις κινητοποιήσεις που υπήρξαν πρόσφατα, καθώς και για όλη τη θύελλα των εξελίξεων. Απλώς θέλω να πω ότι στη ζωή δεν υπάρχει τίποτα που να μην έχει το τίμημά του. Το γεγονός ότι είχαμε δύο, τρεις εβδομάδες κατάληψη στα συναρμόδια Υπουργεία, στη συνέχεια τη θύελλα των εξελίξεων για δύο εβδομάδες με όλα όσα ζήσαμε όλοι μας και στη συνέχεια μία, δύο εβδομάδες αρρυθμία προκειμένου να έρθουν ξανά τα δικαιώματα υπογραφής σε συναρμόδιους Υπουργούς και Υφυπουργούς, μας έφθασε να τρέχουμε σε λίγο, Χριστουγεννιάτικα, για να μπορέσουμε να εξοφλήσουμε ανθρώπους στους οποίους χρωστάμε δεδουλευμένα τουλάχιστον έξι μηνών.
Προς Θεού! Δεν λέω ότι φταίνε οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων ή όλα όσα έγιναν! Όμως, καλό θα είναι να έχουμε στο μυαλό μας όλοι μας ότι όλα έχουν το τίμημά τους και να το λέμε στους Έλληνες πολίτες.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Έξι μήνες τα ακούμε αυτά!
ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ ΚΟΥΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών): Έτσι είναι, κύριε Οικονόμου! Όλα έχουν το τίμημά τους! Εμείς στο Υπουργείο μας, για τρεις εβδομάδες εξαιτίας των καταλήψεων και για δύο εβδομάδες εξαιτίας της δικής μας απουσίας με τη θύελλα των πολιτικών εξελίξεων, το είχαμε σε αδράνεια! Πέντε εβδομάδες συνολικά!
Κύριε συνάδελφε, αν ρωτήσουμε έναν πρωτοετή φοιτητή της Νομικής, θα μας πει ότι εφ’ όσον χάσαμε τις πέντε εβδομάδες από τις πενήντα δύο, είχαμε 10% μειωμένη παραγωγικότητα το 2011! Αυτό λέει η σκληρή γλώσσα της επιστήμης, της οικονομίας και των αριθμών! Δεν υπαινίσσομαι κάτι ούτε φέρνω σε αντιπαράθεση τις κινητοποιήσεις με τη μη πληρωμή εργαζομένων! Προς Θεού! Δεν θέλω να παρεξηγηθώ ούτε, βέβαια, θέλω να δικαιολογηθώ από την πλευρά του Υπουργείου!
Τέλος, σε ό,τι αφορά τους εργαζομένους που είναι ένα πολύ κρίσιμο θέμα, κύριε συνάδελφε, δεν έχω να πω κάτι περισσότερο. Είναι δύο λύσεις, μέσω των οποίων εγώ προσωπικά αισιοδοξώ ότι θα έχουμε θετική εξέλιξη και από τις δύο πλευρές. Πρέπει να έχουμε την πολυτέλεια τουλάχιστον να επιλέξουμε όλοι μαζί τη λύση που πρέπει και με τους δήμους και με τους εργαζομένους, έτσι ώστε να έχουμε την καλύτερη δυνατή συνέχεια.
Σε ό,τι αφορά το θέμα της μοριοδότησης, πρέπει να σας πω κάτι για τη μοριοδότηση που έχει γίνει στα ΚΕΠ. Επειδή μας ακούν και άνεργοι και εκπλήσσονται, πρέπει να πω ότι εγώ δεν συμφωνώ απόλυτα μαζί σας ότι ένας που δούλευε στο Δημόσιο πρέπει να μοριοδοτείται. Γι’ αυτό, όπως ξέρετε, καταργήθηκε η εσωτερική μοριοδότηση και εξισώθηκε –και ορθά- με την προϋπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα.
Η προϋπηρεσία σε ένα δήμο δεν καθιστά κάποιον προνομιούχο να καταλάβει μία θέση έναντι ενός άλλου που έχει προϋπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα. Νομίζω ότι αυτό είναι πολύ σωστό. Εδώ, όμως, έχουμε μία ιδιαιτερότητα. Αυτοί, δηλαδή, που δουλεύουν στο πρόγραμμα προσελήφθησαν με διαδικασίες ΑΣΕΠ. Δεν μεσολάβησε κανείς. Άρα, λοιπόν, πρέπει να δούμε το θέμα της μοριοδότησης.