ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!! Η Siemens ετοιμάζεται να μηνύσει την Ελλάδα!

http://olympia.gr/2011/07/19/%CE%B1%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%BF-%CE%B7-siemens-%CE%B5%CF%84%CE%BF%CE%B9%CE%BC%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%BD%CE%B1-%CE%BC%CE%B7%CE%BD%CF%8D%CF%83%CE%B5%CE%B9/

Η Siemens φαίνεται να είναι έτοιμη να καταθέσει αγωγή κατά της Ελληνικής Δημοκρατίας στο Πρωτοδικείο του Μονάχου!
Ο λόγος; Θα ζητήσει να αναγνωριστεί από τη γερμανική Δικαιοσύνη ότι δεν έχει υποχρέωση αποζημίωσης του Ελληνικού Δημοσίου.
Αυτή η είδηση προέκυψε από τη συνάντηση που είχε η διοίκηση της Siemens με τον αναπληρωτή υπουργό Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας Χ. Παμπούκη και τον υφυπουργό Πολιτισμού Γ. Νικητιάδη.
Η συνάντηση, σύμφωνα με αποψινή ανακοίνωση του υπουργείου είχε ως αντικείμενο «τη διερεύνηση των δυνατοτήτων συνεργασίας για την απόδοση ευθυνών, καθώς και για την εκούσια, κατόπιν συμφωνίας των μερών, αποκατάσταση της ηθικής βλάβης της Ελληνικής Πολιτείας από παράνομες παρελθούσες δραστηριότητες».
Αυτό μένει να δούμε από την υπόθεση, γιατί όλα τα άλλα ..δεν τα είδαμε καν!

EΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

http://vickytoxotis.blogspot.com/2011/07/e.html

Άλλη μια προσπάθεια από καρδιά σε καρδιά,
έτσι που γνωρίζουν να μάχονται όλοι οι φωτεινοί πολεμιστές... Διαβάστε το και αγκαλιάστε το!

Έχετε δει την ταινία ΆΒΑΤΑΡ;
Θυμάστε τον τρόπο που η φυλή ενωνόταν κάτω από το "Δέντρο των Ευχών" για να ζωντανέψει τους πρωταγωνιστές, μέσα από τη λαμπερή εικόνα της "διαδικτυωμένης ενέργειας;
Ήταν η ενέργεια από την "ένωση των καρδιών" που, αυτή η φυλή, είχε αναγάγει στο ύψιστο επίπεδο επικοινωνίας με το συμβολισμό του "ΣΕ ΒΛΕΠΩ!".
Ελάτε λοιπόν κι εμείς, να ενώσουμε την καρδιά μας "βλέποντας" ο ένας μέσα στον άλλον, το κοινό όραμα της αναγέννησης της χώρας μας και ας κάνουμε από κοινού, μια ευχή: Εξοδος της Ελλάδας, από την οικονομική δυσπραξία!
Ας τη απλώσουμε πάνω από τη χώρα μας, "διαδικτυωμένη" κι εκείνη μέσα από τρίγωνα που θα σχηματιστούν νοητικά, ανάμεσα σε τρία άτομα, που μοιράζονται εκφωνώντας την ίδια ευχή!

ΓΙΑΤΙ ΤΡΙΓΩΝΑ
Επειδή αυτός είναι ο τρόπος που κόβεται ένα διαμάντι για να σχηματίσει τον πολυεδρικό κρύσταλλό του.
Ένα τέτοιο νοητό -τεράστιας αξίας- διαμάντι, θέλουμε να σχηματίσουμε κι εμείς γύρω από την Ελλάδα. Ανάλογο "ενεργειακό πεδίο" με αυτό που είχαν σχηματίσει οι πρόγονοι μας, δημιουργώντας ισόπλευρα τρίγωνα ανάμεσα στους αρχαίους ναούς!
Την αξία των καρατίων αυτού του κρυστάλου, θα την δώσει η θέρμη της δικής μας καρδιάς, καθώς ανα τριάδες ατόμων, θα εκφωνούμε καθημερινά την ίδια ευχή,αποστέλοντας την ενέργεια στο νοητό σχήμα.

ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ

Η ευχή πρέπει να απαγγέλεται καθημερινά από τα τρία άτομα, καθώς έκαστος φαντάζεται τους έτέρους δύο κι ενώνεται μαζί τους σκεπτομορφικά. Αν υπάρχει συγχρονισμός ώρας, θα ήταν η ιδεώδης επίτευξη. Ωστόσο, επειδή στην Νοόσφαιρα κια τα Μορφογεννητικά πεδία που λειτουργεί η ενεργειακή αυτή "διαδικτύωση, δεν υπαρχουν δεσμεύσεις χωροχρόνου, μπορεί καθ έναας, να την εκφωνεί, ανεξάρτητα από τον χώρο και το χρόνο των ετέρωνν συντρόφων. Αρκει μονάχα να τους φαντάζεται και, να ενώνει την σκέψη του μαζί τους, δημιουργώντας νοητό τρίγωνο.
Το επιθυμητό αποτέλεσμα, είναι το δίκτυο αυτών των σχηματισμών, να απλωθεί σε όλη την Ελλάδα, ανάμεσα σε άτομα-φίλους που ζουν σε διαφορετικές πόλεις.
Ας κυκλώσουμε την χώρα μας, με σταθερότητα και ρυθμό. Αυτό μονάχα απαιτείται για την αποτελεσματική διεκπεραίωση της διαδικασίας αυτής: Ο ΣΤΑΘΕΡΟΣ ΡΥΘΜΟΣ! Δηλαδή η σταθερή, καθημερινή εκφορά μέσω του λόγου της Επίκλησης αυτής.

ΣΑΝ ΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙ!
Ανεξάρτητα με το βαθμό της ιδιαίτερης κατανόησης με την οποία ο καθ΄ένας μπορεί να προσεγγίσει αυτήν την πρόταση, ας το παίξουμε πρωταρχικά όλοι, σαν ένα παιχνίδι. 'Αλλωστε έτσι πρωτοξεκίνησε αυτή η ιδέα στην Πλατεία Συντάγματος, σαν ένα παιχνίδι, ανάμεσα στις εκδηλώσεις των "ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ", όταν ενώσαμε τα χέρια γύρω από το "Δεντρο των ευχών για την Ελλάδα", και είπαμε για πρώτη φορά την ευχή. Ας την συνεχίσουμε!
Ας την επαναλαμβάνουμε κάθε μέρα, με τον ίδιο ενθουσιασμό, αυθορμησία και πίστη, όπως αυτή που ένα παιδί, ρίχνεται σε κάποιον αγώνα, προσδοκώντας την Νίκη.
Δίνουμε όλοι μαζί κοινό αγώνα ενάντια σε ότι προσπαθεί να βλάψει τη χώρα μας. Ας το αποτρέψουμε!
Ας ανττάξουμε την απόφασή μας, αποδεικνύοντας πως η Ελλάδα είναι πραγματικά η πιο πλούσια σε αξία "καρατίων", χώρα του κόσμου!
Διαθέτει ένα ανεκτιμήτου αξίας "διαμάντι", που με αυτό, μπορεί να ξεχρεώσει όλα τα χρέη των ωφειλών της: ΤΗ ΘΕΡΜΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ!
Με αυτή την θέρμη λοιπόν ας εκφωνήσουμε μαζί (κατά τριάδες), την ευχή:

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ αιτούμε! ΑΛΗΘΕΙΑ! ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!
Σε νίκη να οδηγησει αυτή μας η προσπάθεια
και σε μια λύση Αρμονική, Καθάρια, Ελληνική.
Το Κύρος, η Αυτάρκεια, η Αξιοπιστία,
να αποδοθούν ξανά σε εμάς! Μαζί κι η Ευημερία!
και σε σταθερή ανάπτυξη που θα επιτευθχεί,
η χώρα μας και πάλι, ολόρθη θα στηθεί!
ΓΕΓΟΝΕ!

ΣΗΜ. Σε όσους φαίνεται πολύ εκτενής αυτή η ευχή, ας μην αποτρέψουν την επίκλησή της, Ας περιοριστούν έστω, σε μια σύντμησή της, καθημερινής επίκλησης, όμως, έχοντας πάντα εκφωνήσει έστω και για μία φορά σε τριάδα ολόκληρη την ευχή!
Η ΣΥΝΤΜΗΣΗ:

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ αιτούμε! ΑΛΗΘΕΙΑ! ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!
και μια Ελλάδα Εύρωστη, σε πλήρη Ευημερία!

Κ. Παλαμάς - Ο Γκρεμιστής και ο Κτίστης

http://anaghrapho.blogspot.com/2011/07/blog-post_18.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+blogspot%2FDqCRC+%28%CE%91%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CF%81%CE%AC%CF%86%CF%89...%29

Κ. Παλαμάς

Το 1937 η «επίσημη Ελλάδα» απεφάσισε να τιμήσει για ακόμη μια φορά τον Κωστή Παλαμά στήνοντας την προτομή του στον Εθνικό Κήπο για το μεγάλο του έργο, ένα έργο το οποίο ίσως ακόμη και μέχρι σήμερα δεν έχουμε καταλάβει πλήρως αν όχι επιφανειακά.
Δεν μπορώ παρά να μπω στον πειρασμό να παραθέσω τις σκέψεις του Νίκου Ζαχαριάδη για αυτό το γεγονός από τον πρόλογο της μελέτης του «Ο αληθινός Παλαμάς», και ανεξάρτητα από τις πραγματικές προθέσεις της τότε «επίσημης Ελλάδας» νομίζω αξίζει να αναλογιστούμε πώς και εμείς μέχρι σήμερα μεταχειριζόμαστε και κατανοούμε το έργο του κάθε Παλαμά, που ονομάζουμε μεγάλο και τιμούμε. Αναγράφω:

Η σημερινή επίσημη Ελλάδα [Νοεμβριος 1937] αποφάσισε να στήσει την προτομή του Παλαμά στον Εθνικό Κήπο. Έτσι φτηνά και εύκολα πάνε να ξοφλήσουν με τον ποιητή, που η δημιουργία του στο πιο βαθύ και πιο πραγματικό νόημα της τόσο τους είναι ξένη και τόσο τη φοβούνται. Όποιος έχει λίγο-πολύ γερό μάτι δε δυσκολεύεται διόλου να ξεδιαλύνει τους πραγματικούς σκοπούς της «χειρονομίας της προτομής». Η αντίδραση βιάζεται μια ώρα αρχύτερα να ξεφορτωθεί τον Παλαμά, να τον χώσει ζωντανό στον τάφο, να γλυτώσει απ' το βραχνά του. Είναι άραγε αληθινά όλ' αυτά; Γιατί η πολυπρόσωπη ελληνική αντίδραση, επίσημη και ανεπίσημη, ν' αντιπαθάει τον Παλαμά και να τον φοβάται, που, μολαταύτα, τόσο τον «ετίμησε» και τον «δοξάζει»;

Το πρώτο που θάχε κανένας να πει είναι ότι τέτοια επιβλητικότητα και τέτοιος όγκος, μια τόσο μεγάλη ποιητική δόξα, δύσκολο είναι να μην τιμηθεί και να μη δοξασθεί κατά έναν όποιον τρόπο. Ώστε οι τιμές και οι δόξες, που γίνονται στον Παλαμά, είναι αναγκαστικές και υποχρεωτικές, γιατί δε μπορούσε να γίνει και αλλοιώτικα. Ούτε και ουσιαστικά πρόσθεσαν τίποτα στο μεγαλείο του ποιητή. Το δεύτερο είναι πως όλες αυτές οι «τιμές» και «δόξες» και η βιαστική «χειρονομία της προτομής», κρύβουνε μια μεγάλη δόση υστεροβουλίας. Με το γιορταστικό κάθε φορά ντόρο γίνεται προσπάθεια να χαντακωθεί η ουσία, το βαθύ και πραγματικό νόημα της παλαμικής δημιουργίας. Δε θέλουνε ν' αποκαλύψουνε στα πιο πλατειά λαϊκά στρώματα το αληθινό περιεχόμενο του παλαμικού έργου, γιατί ένα τέτοιο πράμα δε συμφέρει στην πολυκέφαλη και ποικιλόμορφη αντίδραση [...]

από τον Πρόλογο, Ο Αληθινός Παλαμάς, Νοέμβριος 1937

Ο Κ. Παλαμάς - Άγαλμα του Βάσου Φαληρέα,
Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων, 1965

Όπως έγραφε ο ίδιος ο Παλαμάς στον φίλο του Αιμίλιο Ριάδη (εδώ οι δύο επιστολές) σχετικά με πρόσκλησή του στην Θεσαλλονίκη, ένοιωθε πως ήταν ένας απλός «άνθρωπος συνηθισμένος και αναθρεμμένος μέσα στην ιερή μοναξιά και - όσο και αν [α]γαπά το ανθρώπινο γένος - μέσα στην φυγοκοσμία. Ένας [που] πολύ διαφέρει από ένα ρήτορα πολιτευτή όποιων ιδεών, από ένα και διανοητικόν ακόμα κυνηγητή μια φήμης και από ένα ονειροπόλον πολεμιστή κοινωνικών κάθε λογής ιδανικών.» Παρόλα αυτά από το «φτωχό λειτουργικό κελλί (sic) του» που σπανίως άφηνε, έδειξε μέσω των ποιημάτων του πόσο συναισθάνεται τα πάθη του ανθρώπου, και πόσο τον συμπονεί. Χωρίς ρητορείες πολλές και οφθαλμαπάτες ανέδειξε όσο μπορούσε και με τόλμη την αλήθεια και έγινε ο γκρεμιστής και ο κτίστης....:

Ὁ Γκρεμιστὴς

Ἀκοῦστε. Ἐγὼ εἶμαι ὁ γκρεμιστής, γιατί εἶμ᾿ ἐγὼ κι ὁ κτίστης,

ὁ διαλεχτὸς τῆς ἄρνησης κι ὁ ἀκριβογιὸς τῆς πίστης.

Καὶ θέλει καὶ τὸ γκρέμισμα νοῦ καὶ καρδιὰ καὶ χέρι.

Στοῦ μίσους τὰ μεσάνυχτα τρέμει ἑνὸς πόθου ἀστέρι.

Κι ἂν εἶμαι τῆς νυχτιᾶς βλαστός, τοῦ χαλασμοῦ πατέρας,

πάντα κοιτάζω πρὸς τὸ φῶς τὸ ἀπόμακρο τῆς μέρας.

ἐγὼ ὁ σεισμὸς ὁ ἀλύπητος, ἐγὼ κι ὁ ἀνοιχτομάτης·

τοῦ μακρεμένου ἀγναντευτής, κι ὁ κλέφτης κι ὁ ἀπελάτης*

καὶ μὲ τὸ καριοφίλι μου καὶ μὲ τ᾿ ἀπελατίκι*

τὴν πολιτεία τὴν κάνω ἐρμιά, γῆ χέρσα τὸ χωράφι.

Κάλλιο φυτρῶστε, ἀγκριαγκαθιές, καὶ κάλλιο οὐρλιάστε, λύκοι,

κάλλιο φουσκῶστε, πόταμοι καὶ κάλλιο ἀνοῖχτε τάφοι,

καί, δυναμίτη, βρόντηξε καὶ σιγοστάλαξε αἷμα,

παρὰ σὲ πύργους ἄρχοντας καὶ σὲ ναοὺς τὸ Ψέμα.

Τῶν πρωτογέννητων καιρῶν ἡ πλάση μὲ τ᾿ ἀγρίμια

ξανάρχεται. Καλῶς νὰ ῾ρθῆ. Γκρεμίζω τὴν ἀσκήμια.

Εἶμ᾿ ἕνα ἀνήμπορο παιδὶ ποὺ σκλαβωμένο τό ῾χει

τὸ δείλιασμα κι ὅλο ρωτᾷ καὶ μήτε ναὶ μήτε ὄχι

δὲν τοῦ ἀποκρίνεται κανείς, καὶ πάει κι ὅλο προσμένει

τὸ λόγο ποὺ δὲν ἔρχεται, καὶ μία ντροπὴ τὸ δένει

Μὰ τὸ τσεκοῦρι μοναχὰ στὸ χέρι σὰν κρατήσω,

καὶ τὸ τσεκοῦρι μου ψυχὴ μ᾿ ἕνα θυμὸ περίσσο.

Τάχα ποιὸς μάγος, ποιὸ στοιχειὸ τοῦ δούλεψε τ᾿ ἀτσάλι

καὶ νιώθω φλόγα τὴν καρδιὰ καὶ βράχο τὸ κεφάλι,

καὶ θέλω νὰ τραβήξω ἐμπρὸς καὶ πλατωσιὲς* ν᾿ ἀνοίξω,

καὶ μ᾿ ἕνα Ναὶ νὰ τιναχτῶ, μ᾿ ἕνα Ὄχι νὰ βροντήξω;

Καβάλα στὸ νοητάκι* μου, δὲν τρέμω σας ὅποιοι εἶστε

γκρικάω,* βγαίνει ἀπὸ μέσα του μιὰ προσταγή: Γκρεμίστε!

Δειλοί και κρυφοί στίχοι, 1928

απελάτης= βυζαντινός φρουρός των συνόρων - ζωοκλέφτης.
απελατίκι= σιδερένιο ρόπαλο
πλατωσιές= πλατώματα, πλατύ άνοιγμα, ξέφωτο
νοητάκι= μαγικό άλογο με υπερφυσικές ικανότητες
γρικάω= ακούω

Ο Γκρεμιστής είναι ένα ποίημα φλογερό, γενναίο, τολμηρό... ένας ύμνος στην κάθαρση, μια ωδή για αναγέννηση. Ο ποιητής πιθανώς ξαφνιάζει με την ίσως γεμάτη πάθος προσταγή: «Γκρεμίστε! » αλλά αυτή η προσταγή δεν είναι παρά η ανάγκη του ποιητή για δημιουργία.

Ήδη από τον πρώτο στίχο ο ποιητής τονίζει ότι η ιδιότητα του «γκρεμιστή» είναι συνυφασμένη με αυτήν του «κτίστη», το γκρέμισμα είναι η προϋπόθεση της δημιουργίας, αλλά και η πρόθεση για δημιουργία είναι η προϋπόθεση για τον γκρεμιστή.

Για τον ποιητή, το γκρέμισμα δεν είναι μία άλογη απόρροια ενός βίαιου μηδενισμού  (όπως με μια απρόσεχτη ανάγνωση μπορεί να νομίσει κανείς ), αλλά είναι μία ενέργεια που απαιτεί πίστη, «νου και καρδιά και χέρι». Δηλαδή ο ποιητής με την προσταγή: «Γκρεμίστε!», δεν προτρέπει στην άκριτη (και υλική) καταστροφή αλλά στην κατεδάφιση της ασχήμιας και του ψευδους που κυριαρχεί πλέον σχεδόν σε κάθε τι ανθρώπινο, «σε πύργους και σε ναούς». Για τον ποιητή/ κτίστη, θεμέλιο πρέπει να είναι η ίδια η αλήθεια της φύσης, «των πρωτογέννητων καιρών η πλάση με τα αγρίμια», και έτσι δεν προτρέπει σε έναν οπισθοδρομισμό αλλά σε μια ηθική και κοινωνική αναγέννηση, η οποία μπορεί να έρθει μόνο με την κατεδάφιση των πλέον αλλοτριωμένων σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων («τὴν πολιτεία τὴν κάνω ἐρμιά») και το εκ νέου κτίσιμό τους, αντλώντας από τις πρωταρχικές ανάγκες που ώθησαν τον άνθρωπο σε κοινωνία.

Ο ποιητής νοιώθει αποστροφή και θυμό αλλά αν και βρίσκεται στα μεσάνυχτα του μίσους πάντα κοιτάζει προς το φως το απόμακρο της μέρας...με αυτόν τον τρόπο ότι γκρεμίζει, το γκρεμίζει με ελπίδα και μόνο έτσι καταφέρνει να γίνεται και ο κτίστης. Με λίγα λόγια μόνο με ελπίδα, ελευθερία από κάθε κηδεμονία («Καβάλα στὸ νοητάκι μου, δὲν τρέμω σας ὅποιοι εἶστε...») και στόχους για κάτι καλύτερο και πιο αληθινό μπορεί να γκρεμιστεί η ασχήμια και το ψεύδος, αλλιώς - αν και δεν το λέει ο Παλαμάς -  το «γκρέμισμα» γίνεται μάλλον αυτοκαταστροφικό....

Στην σημερινή εποχή της παρακμής και της κρίσης, τα λόγια της ποίησης του Παλαμά ακούγονται μάλλον επίκαιρα και αναδεικνύουν τόσο τον άλογο μηδενισμό της όποιας βίας όσο και την ίσως ανόητη και στο τέλος οδυνηρή επιμονή μας να χτίσουμε πάνω στα θεμέλια της ασχήμιας και του ψεύδους(κρύβοντας τα έτσι κάτω από το χαλί...).
Η κρίση είναι βαθιά, συνάμα πολιτική και κοινωνική. Οι σχέσεις της κοινωνίας και της πολιτείας, όσο και οι θεσμοί της (πολιτικοί και μη) πάσχουν. Τα συστήματα που τους εκφράζουν είναι δυστυχώς φθαρμένα (δεν έχει σημασία αν είναι πλήρως ή μερικώς), αλλά η κάθαρση θα έρθει μονάχα μέσω της αναγέννησης.
Η αλήθεια των θεσμών της Δημοκρατίας και της κοινωνίας δεν μπορεί να γκρεμιστεί (όσο και αν το διατείνονται κάποιοι...) αλλά η φανέρωση και η πραγμάτωσή της προϋποθέτει το γκρέμισμα του ψεύδους και όλων των φορέων του.
Αλλά για να είσαι ο κτίστης, πρέπει να είσαι και ο γκρεμιστής και αυτό βέβαια θέλει τόλμη.

α.α.

http://anaghrapho.blogspot.com/2011/07/blog-post_18.html

Σημείωση: Την ιδέα για το ποίημα την πήρα από εδώ
Πηγές:
Βιογραφικά στοιχεία - http://www.sarantakos.com/kibwtos/komnas/palbio.html
Ο Αληθινός Παλαμάς του Ν. Ζαχαριάδη - http://web.me.com/palamas12/Palamas/TextsGR_files/Zahariadis.pdf

Facebook έκδοση του εαυτού σου vs Πραγματική έκδοση του εαυτού σου

http://totefteri.blogspot.com/2011/07/facebook-vs.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+blogspot%2FMdtyn+%28%CE%A4%CE%BF+%CE%A4%CE%B5%CF%86%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%B9%29

Μεγάλες αλήθειες αναπαριστούνται στις παρακάτω φωτογραφίες...

ClopYPastE.gr

ΠΗΓΗ: Facebook έκδοση του εαυτού σου vs Πραγματική έκδοση του εαυτού σου ~ Το Τεφτέρι

Πόσο απέχει η επιλεκτική χρεοκοπία από την χρεοκοπία;

http://tolimeri.blogspot.com/

ΤΟΥ  ΒΑΣΙΛΗ ΠΟΛΥΜΕΝΗ *

Είναι πλέον προφανές πως ακόμα και αν πετύχουμε στην εφαρμογή σημαντικών διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και μέτρων δημοσιονομικής εξυγίανσης, κάτι που είναι εξαιρετικά αμφίβολο, η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να αντεπεξέλθει στο τεράστιο χρέος που συσσωρεύεται και θα αναγκασθεί να προχωρήσει σε αναδιάρθρωσή του.

Στην πραγματικότητα αποδεικνύεται πως ο μηχανισμός που έχει στηθεί το μόνο που επιτυγχάνει είναι να αναβάλει την αναπόφευκτη αναδιάρθρωση, με αποτέλεσμα όταν γίνει αυτή να μην είναι πλέον επικίνδυνη για το ευρωπαϊκό, κυρίως, τραπεζικό σύστημα. Να μη δημιουργεί δηλαδή «κίνδυνο στο σύστημα» (systemic risk). Αυτό συνέβη διότι ο μηχανισμός αυτός αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα οξύτατης υπερχρέωσης (debt overhang) ως ένα απλό πρόβλημα ρευστότητας (liquidity shock).


Είναι σαν να προσπαθούμε να γιατρέψουμε ασθενή με βαρύτατη πνευμονία ως να έχει απλή γρίπη. Σε αυτήν την περίπτωση όχι μόνο δεν υπάρχει η επιδιωκόμενη ανακούφιση χρέους (debt relief), αλλά το πρόβλημα γίνεται χειρότερο με το πέρασμα του χρόνου.




Ας φανταστούμε τη χώρα ως φούρνο που μπορεί να παράγει μέχρι και 70 καρβέλια μέχρι να κλείσει για μεσημέρι, ενώ έχουν στηθεί 100 πελάτες νωρίς το πρωί στην ουρά για ψωμί. Οσο (βλακωδώς;) ο φούρναρης συνεχίζει να μοιράζει ολόκληρο καρβέλι σε όποιον έρχεται πρώτος στο ταμείο, είναι προφανές πως τόσο λιγότερα τα καρβέλια για τους «πίσω» στην ουρά. Αυτό λοιπόν που θα μπορούσε να επιτευχθεί με ένα κούρεμα της τάξης του 30% (δηλαδή 70 καρβέλια για 100 πιστωτές), τώρα μετά το μοίρασμα 20 ολόκληρων καρβελιών στους πρώτους στην ουρά, θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε κούρεμα του 37,5%, αφού μένουν 50 «καρβέλια» για 80 πιστωτές. 
Οταν μάλιστα προστεθούν οι τόκοι του μηχανισμού και συνυπολογιστεί το γεγονός πως είναι πρακτικά αδύνατο να κουρέψουμε τα χρέη προς κράτη, και ειδικά προς το ΔΝΤ, μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε γιατί οι μακροπρόθεσμοι δανειστές «ουρλιάζουν» αυτήν τη στιγμή (τα spreads είναι για τα δεκαετή μας ομόλογα) όσο βλέπουν να δίνουμε «ολόκληρο το καρβέλι» στους πρώτους στην ουρά.


Μετέωρη έννοια


Ερχεται λοιπόν δυναμικά στο προσκήνιο η έννοια του επιλεκτικού χρεοστασίου (selective default), της τελευταίας βαθμίδας πιστοληπτικής διαβάθμισης (SD) που δίνουν οι Οίκοι Αξιολόγησης πριν από το πλήρες χρεοστάσιο (Default). Από ακαδημαϊκή άποψη η έννοια είναι μετέωρη, εφόσον θα μπορούσε κανείς να πει πως χρεοστάσιο είναι ακριβώς η αδυναμία εξυπηρέτησης του συνόλου του χρέους. Στην πραγματικότητα είναι μια προσπάθεια των οίκων να περιγράψουν μια κατάσταση που λόγω ειδικών συνθηκών, σε αντίθεση με μια πλήρη χρεοκοπία, έχει καλή πιθανότητα γρήγορης και σχετικά «αναίμακτης» διευθέτησης. Η χώρα σε κατάσταση SD δεν εξυπηρετεί τμήμα του χρέους της, συνήθως τα ομόλογα που λήγουν, συνεχίζει όμως να εξυπηρετεί κανονικά τόκους για το υπόλοιπο χρέος της.


Ουσιαστικά στο SD η χώρα και κάποιοι ισχυροί πιστωτές της, όπως η τρόικα για εμάς, «κλείνουν το μάτι» στους οίκους αξιολόγησης πως «…κοιτάξτε, εμείς έχουμε ήδη ξεκινήσει διαπραγματεύσεις και ελπίζουμε σύντομα να τα βρούμε». Ενα σημαντικό στοιχείο είναι το αν η εξέλιξη θα αποτελέσει πιστωτικό γεγονός (credit event), κάτι που αποφασίζει η Διεθνής Ενωση Διαπραγματευτών Swaps (ISDA). Τη διαπραγμάτευση δηλαδή μπορεί να χαλάσει η ISDA με δική της απόφαση πως έχει προκύψει πιστωτικό γεγονός, προκαλώντας την ενεργοποίηση και πληρωμή των συμβολαίων ασφάλισης κινδύνου (των γνωστών CDS).


Κίνδυνος για τις καταθέσεις;


Στο άκουσμα βέβαια της φράσης «επιλεκτική χρεοκοπία», το εύλογο ερώτημα είναι αν θα υπάρξει πρόβλημα με τις καταθέσεις. Η απάντηση είναι ότι όσο δεν έχει υπάρξει πιστωτικό γεγονός, το οποίο μπορεί να πυροδοτήσει ανεξέλεγκτες εξελίξεις βίαιης κατάρρευσης ιδρυμάτων που πούλησαν CDS, αυξάνοντας εκθετικά την πιθανότητα τραπεζικού ντόμινο, οι καταθέσεις στις τράπεζες δεν κινδυνεύουν. Είναι, άλλωστε, ακριβώς αυτή η θέληση διατήρησης ενός σχετικά ήρεμου κλίματος, σε αντίθεση με την καταιγίδα της πλήρους χρεοκοπίας, η κυρίαρχη προσπάθεια των κυβερνήσεων στην Ευρώπη σήμερα.


Εδώ βέβαια κανείς δεν μπορεί να είναι κατηγορηματικός, εφόσον το SD θα ασκήσει πίεση στη ρευστότητα των τραπεζών, διότι αν η ΕΚΤ δεν μπορεί να δεχθεί ως εγγύηση ομόλογα μιας χώρας σε SD, καταπίπτει μέρος των εγγυήσεων που έχουν χρησιμοποιήσει οι τράπεζες για τη χρηματοδότηση τους. Νομίζω, όμως, πως έχουμε εδώ και καιρό εξέλθει από την περιοχή των χρηματοοικονομικών εξελίξεων για τις οποίες μπορούμε να εξαγάγουμε οικονομετρικά συμπεράσματα, βασιζόμενοι σε μελέτη ιστορικών στοιχείων. Κάποιος μηχανισμός, όπως η ΕΚΤ ή το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας ή ο μηχανισμός έκτακτης ρευστότητας (Emergency Liquidity Assistance-ELA), θα επιχειρηθεί να συνεχίσει να παρέχει ρευστότητα στις τράπεζες, ακόμη και αν αυτές υποβαθμιστούν περαιτέρω.


Τελειώνω με μια συμβουλή προς τους διοικούντες: δεν θα πρέπει η θέληση να διατηρηθεί μια πρόσκαιρη ομαλότητα, που αντικατοπτρίζει η είσοδος της χώρας σε καθεστώς SD, να επισκιάσει την πιο σημαντική ανάγκη για πραγματική λύση. Δεν θα πρέπει δηλαδή να γίνει αποδεκτή λύση που τραβώντας τη μόνη πραγματική «κόκκινη γραμμή» στο σημείο αποφυγής του πιστωτικού γεγονότος και διαφύλαξης των τραπεζικών κερδών, δεν θα προσφέρει μια βιώσιμη και στρατηγική προσέγγιση στο θέμα του χρέους. Διότι τότε απλά θα συνεχίσουμε να δίνουμε ολόκληρο το καρβέλι, επιτρέποντας στο μέγεθος της φούσκας να μεγαλώσει ανεξέλεγκτα, και όπως λένε οι οίκοι αξιολόγησης, επιλεκτική χρεοκοπία μπορεί να υπάρξει… μόνο μια φορά.

* O Βασίλης Πολυμένης είναι επίκουρος καθηγητής Χρηματοοικονομικών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Εχει συνεργαστεί ως χρηματοοικονομικός σύμβουλος με κορυφαίες εταιρίες, όπως η Merrill Lynch, ενώ η έρευνά του στα ομόλογα και τη χρεοκοπία έχει βραβευθεί από τη Wall Street.
Ακτιβιστης

Ο "σούπερ κοριός" της ΕΥΠ γιατί δεν πιάνει συνομιλίες "τρομοκρατών";

http://stoxasmos-politikh.blogspot.com/2011/07/blog-post_4001.html

Σε τούτη 'δω τη χώρα που έχουμε την ευτυχία να ζούμε δεν χρεοκόπησε μόνο η οικονομία της. Χρεοκόπησαν και οι θεσμοί και οι αξίες και οι άνθρωποι!
Στυγερές δολοφονίες σημαντικών ανθρώπων της δημόσιας ζωής παραμένουν ανεξιχνίαστες για χρόνια ολόκληρα. Σαν κάποιοι να μη θέλουν να βρεθεί η άκρη.Κοντεύουν 30 χρόνια από τη δολοφονία του Τζώρτζη Αθανασιάδη το Μάρτη του 1983!

Ενα χρόνο πριν δολοφονήθηκε στην είσοδο του σπιτιού του ένας άνθρωπος, ένας οικογενειάρχης, ένας επαγγελματίας δημοσιογράφος που 'χε την ατυχία να ξεχωρίζει από τους άλλους.
Στη χώρα που γεννήθηκε η Δημοκρατία κάποια πληρωμένα κτήνη ενδεδυμένα την πολυφορεμένη προβιά της τρομοκρατίας σκότωσαν το Σωκράτη Γκιόλια για να του κλείσουν το στόμα.

Βλέπετε ο άτυχος ρεπόρτερ δεν ήταν του χεριού τους,είχε ήδη συγκρουστεί με το μέντορά του,που τον  έβαλε στο δημοσιογραφικό χώρο κι είχε τραβήξει το δικό του δρόμο.
Ενα δρόμο που τον απογείωσε με την δημιουργία και την επιτυχία του blog Troktiko,όπου γράφονταν τα πάντα για τους πάντες και το οποίο έφτασε να έχει τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα στον κόσμο.
Το πολιτικό και δημοσιογραφικό κατεστημένο ταρακουνήθηκε και θορυβήθηκε ακόμα περισσότερο όταν άρχισε να γίνεται γνωστή η πρόθεσή του να βγάλει εφημερίδα στο ίδιο ύφος και την αποκαλυπτική γραμμή του Troktiko.

Τότε ο από μηχανής Θεός της τρομοκρατίας έδωσε τη λύση,όπως και στις αρχαίες τραγωδίες.
Τα ξημερώματα της 19ης Ιουλίου 2010 η είδηση της δολοφονίας του Σωκράτη Γκιόλια έκανε το γύρο του κόσμου. Σχεδόν την ίδια ώρα σιώπησε και το αποκαλυπτικότερο blog της χώρας.  ...


Κάποιοι πρέπει να ξαναβρήκαν τον ύπνο τους!Τα πληκτρολόγια πήραν φωτιά,γράφτηκαν χιλιάδες κείμενα για τον άνθρωπο που χάθηκε,για τη δουλειά του,το ήθος του,τη μαχητικότητα του,τους φίλους του και τους εχθρούς του.Κείμενα για την ελευθεροτυπία,κείμενα συμπαράστασης,κείμενα αγανάκτησης.
Και γράφονταν για δυο-τρεις μήνες ακόμα,όσο το θέμα πούλαγε,με αναλύσεις επί αναλύσεων πάνω στην προκήρυξη των "τρομοκρατών"-δολοφόνων που το κεντρικό της μήνυμα ήταν:"είδατε τι έπαθε ο Γκιόλιας που ήταν και γνωστός,σκεφτείτε τι θα πάθετε οι υπόλοιποι"!

Μετά σιωπή.Οι δολοφόνοι ασύλληπτοι,κυκλοφορούν ανάμεσά μας και μονάχα η οικογένειά του τραβάει το Γολγοθά της και ψάχνει να βρει την άκρη του νήματος.Από καιρού εις καιρόν κάποιοι φρόντιζαν να διαρρέουν πληροφορίες των ερευνών που υποτίθεται διεξάγονται ακόμα για να βρεθούν οι ένοχοι.

Ποιος όμως να νοιαστεί;
Ο τότε υπουργός Προ-Πο δεν έψαξε να βρει ποιοι σκότωσαν τον υπασπιστή του και φίλο του θα έψαχνε για τους δολοφόνους ενός ενοχλητικού δημοσιογράφου;Ο διάδοχός του είχε ν' ασχοληθεί με τα ΜΑΤ και το πως θα τσακίσουν τον κόσμο στην Κερατέα και στο Σύνταγμα.

Ενδεχομένως όλοι τους να περιμένουν ξανά να πιάσουν το τζόκερ,όπως τότε με την "τυχαία" έκρηξη της βόμβας στα χέρια του Σάββα Ξηρού.Ποιος ξέρει,τώρα που ήρθε και η Χίλαρι όλα μπορούν να συμβούν.Ισως πάλι κάποια περίεργη ομερτά να δεσμεύει τους πάντες.

Μια ερώτηση μόνο:η συχνότητα του "σούπερ κοριού" της ΕΥΠ που 'χει καταγράψει τη μισή Ελλάδα,από παράγοντες ποδοσφαίρου μέχρι συμμορίες του οργανωμένου εγκλήματος,δεν πιάνει συνομιλίες "τρομοκρατών";

Για μας τους bloggers ο Σωκράτης Γκιόλιας ήταν και θα είναι σύμβολο ελευθερίας, αλήθειας κι ανθρωπιάς!
Θα τον θυμόμαστε πάντα.  

Ζείδωρον

Νεκρός βρέθηκε ο δημοσιογράφος που «ήξερε πολλά» για τη News of the World

http://greki-gr.blogspot.com/2011/07/news-of-world.html

Ένας από αυτούς που κατήγγειλαν το σκάνδαλο των τηλεφωνικών υποκλοπών στον όμιλο Μέρντοχ, ο πρώην δημοσιογράφος της εφημερίδας News of the World, Σον Χορ, βρέθηκε σήμερα νεκρός στο σπίτι του.

Ο κ.Χορ είχε δηλώσει σε συνεντεύξεις που έδωσε πέρυσι στην εφημερίδα New York Times και το BBC, ότι ο πρώην αρχισυντάκτης της ταμπλόιντ, Αντι Κούλσον, ο οποίος αργότερα έγινε διευθυντής επικοινωνιών του βρετανού πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον, γνώριζε την πρακτική των...

τηλεφωνικών υποκλοπών από την εφημερίδα του.

Η αστυνομία του Χερτφορσάιρ αναφέρει σε ανακοίνωση της ότι ο Σον Χορ βρέθηκε νεκρός σήμερα το πρωί στο σπίτι του στο Γουότφορντ στο βόρειο τμήμα του Λονδίνου.

"Ο θάνατός του θεωρείται αυτή τη στιγμή χωρίς εξήγηση, αλλά δεν φαίνεται ύποπτος. Η έρευνα της αστυνομίας συνεχίζεται", προστίθεται στην ανακοίνωση.

Σύμφωνα με την εφημερίδα Guardian, ο Σον Χορ υπέφερε επί μακρόν από αλκοολισμό και τοξικομανία.

Ο Χορ υποστήριξε ότι ο Αντι Κούλσον γνώριζε ότι οι δημοσιογράφοι της News of the World υπέκλεπταν ιδιωτικές επικοινωνίες. Η καταγγελία του μεταβιβάστηκε στην Scotland Yard που όμως δήλωσε από την πλευρά της ότι ο δημοσιογράφος δεν είχε προσκομίσει αποδείξεις των κατηγοριών του.

Από newpost

133 νενέκοι, εκ των οποίων όχι όλοι καθηγητές, σε σύνολο 12367 καθηγητών, υποστηρίζουν την κατάργησης του δημόσιου χαρακτήρα των Πανεπιστημίων!

http://seisaxthia.blogspot.com/2011/07/133-12367.html

133 Πανεπιστημιακοί vs 12367 Πανεπιστημιακοί‏...
    

Από την Ματίνα Γεωργίου.

Και όμως βρέθηκαν 133 Πανεπιστημιακοί στο σύνολο των 12500 μελών της Πανεπιστημιακής Κοινότητας των δημόσιων Ελληνικών Πανεπιστημίων, οι οποίοι συνυπέγραψαν κείμενο με το οποίο επιχειρείται η προωθούμενη μεταρρύθμιση της Υπουργού Παιδείας κα Διαμαντοπούλου εν μέσω του Καλοκαιριού.

Μεταξύ αυτών που συνυπέγραψαν είναι και ο Δήμαρχος Αθηναίων,Γιώργος Καμίνης, και ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης, οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση με την Ακαδημαϊκή Κοινότητα και τα...
ονόματά τους γράφτηκαν προκειμένου να αυξήσουν το αριθμό των ψηφισάντων.

Είναι απορίας άξιο οι λόγοι που οδήγησαν αυτούς τους 133 στην υποστήριξη της κατάργησης του δημόσιου χαρακτήρα και του δικαιώματος της αυτοδιοίκησης των Πανεπιστημίων. Η συντριπτική πλειοψηφία των Πανεπιστημιακών επιζητεί το διάλογο, διότι οι σημαντικές αλλαγές που χρειάζονται δε μπορούν να γίνουν χωρίς την ενεργό συμμετοχή της Πανεπιστημιακής κοινότητας.

Ντοκυμανταίρ "Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαίδιου: Αλήθεια και Μύθοι" ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ

http://proslalia.blogspot.com/2011/07/blog-post_3143.html

Το πρώτο μέρος του εν λόγω ντοκυμανταίρ διάρκειας 23΄ από το συνολικό 52΄ περιλαμβάνει στοιχεία για την ίδρυση, ιστορία και πορεία της Μονής, την προσφορά της στην Παιδεία του Γένους, για την Αθωνιάδα Σχολή, τα μετόχια της Μονής, την παραχώρηση αυτών από πλευράς της για την εγκατάσταση των προσφύγων της Μικρασιατικής καταστροφής, την κυριότητα της Μονής στη λίμνη Βιστωνίδα, την κοινοβιοποίηση της Μονής που έγινε το 1990 και για την ζωή και το έργο της νέας Αδελφότητας.

Γέροντας Παϊσιος: "ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ"

http://pisoapothnkoyrtina.blogspot.com/2011/07/blog-post_4092.html

πηγή

Το μεγαλύτερο Σκάνδαλο στην Ελλάδα (Μινι Ντοκιμαντέρ)

http://logioshermes.blogspot.com/2011/07/blog-post_8632.html

Παρακολουθήστε το ενδιαφέρον βίντεο απο τους φοιτητές των οικονομικών...

 

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΣΤΟΝ Ο.Η.Ε,ΜΟΛΙΣ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΟΥ 1974

http://hellas-orthodoxy.blogspot.com/2011/07/1974_18.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+blogspot%2Fhellas-orthodoxy+%28Hellas-Orthodoxy%29

Επειδή πολύ συχνά γίνεται λόγος για την συγκεκριμένη ομιλία,αλλά ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΝΕΙΣ δεν την έχει διαβάσει ποτέ...μελετήστε τη προσεκτικά και θα καταλάβετε πολλά από το δραματικό παρασκήνιο εκείνων των ημερών:

"Θα ήθελα πρώτα να εκφράσω τις θερμότερες ευχαριστίες μου προς τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, για το έντονο ενδιαφέρον τους ως προς την κρίσιμη κατάσταση που δημιουργήθηκε στην Κύπρο μετά το πραξικόπημα, που οργάνωσε το στρατιωτικό καθεστώς της Ελλάδας και που υλοποίησαν οι Έλληνες αξιωματικοί, που υπηρετούν και διοικούν την κυπριακή εθνοφρουρά.

Είμαι ιδιαίτερα ευγνώμων στο Συμβούλιο Ασφαλείας για τη συμφωνία του να αναβάλει τη συνεδρίαση αυτή μέχρι την άφιξή μου, δίνοντάς μου έτσι την ευκαιρία να παρουσιασθώ ενώπιόν του και να αναφερθώ στα πρόσφατα δραματικά γεγονότα της Κύπρου. Τα όσα συμβαίνουν στην Κύπρο, από την περασμένη Δευτέρα το πρωί, είναι μία πραγματική τραγωδία. Το στρατιωτικό καθεστώς της Ελλάδας παραβίασε κατάφωρα την ανεξαρτησία της Κύπρου. Χωρίς ίχνος σεβασμού για τα δημοκρατικά δικαιώματα του κυπριακού λαού, χωρίς ίχνος σεβασμού για την ανεξαρτησία και την κυριαρχία της Δημοκρατίας της Κύπρου, η ελληνική χούντα επεξέτεινε τη δικτατορία στο κυπριακό έδαφος. Είναι γεγονός, ότι εδώ και λίγο καιρό η πρόθεσή τους είχε γίνει φανερή. Ο κυπριακός λαός είχε την αίσθηση, εδώ και πολύ καιρό, ότι ετοιμαζόταν πραξικόπημα από την ελληνική χούντα, και η αίσθηση αυτή έγινε ακόμα εντονότερη τις τελευταίες εβδομάδες, όταν η τρομοκρατική οργάνωση "ΕΟΚΑ Β", υποκινούμενη από την Αθήνα, πολλαπλασίασε τις βιαιότητές της. Ανέκαθεν γνώριζα, ότι η παράνομη αυτή οργάνωση είχε τις ρίζες και τις πηγές ανεφοδιασμού της στην Αθήνα. Εδώ και καιρό αντιλήφθηκα, ότι οι Έλληνες, που υπηρετούσαν και διοικούσαν την εθνοφρουρά, στρατολογούσαν μέλη της οργάνωσης αυτής και την υποστήριζαν με διάφορους τρόπους, μέχρι που τη βοηθούσαν να έχει πρόσβαση στις αποθήκες πυρομαχικών της εθνοφρουράς.

Στα στρατόπεδα της εθνοφρουράς, οι Έλληνες αξιωματικοί έκαναν ανοικτή προπαγάνδα υπέρ της παράνομης αυτής οργάνωσης, και μετέτρεψαν την εθνοφρουρά, από κρατικό όργανο, σε όργανο ανατροπής της εξουσίας. Κάθε φορά που, κατά καιρούς, παραπονέθηκα στην Αθήνα για την ανάρμοστη συμπεριφορά των Ελλήνων αξιωματικών της εθνοφρουράς, η απάντηση ήταν ότι, εάν παρουσίαζα ισχυρές αποδείξεις, οι ένοχοι θα ανακαλούντο στην Ελλάδα. Από την όλη στάση της μού δημουργήθηκε η ορθή εντύπωση, ότι η μόνιμη απάντησή της αποτελούσε προσποίηση αθωότητας. Εδώ και λίγες ημέρες έφθασαν έγγραφα στα χέρια της αστυνομίας, που αποδεικνύουν σαφέστατα, ότι η "ΕΟΚΑ Β" δεν ήταν παρά παράρτημα του καθεστώτος των Αθηνών.

Η κυβέρνηση των Αθηνών χορηγούσε οικονομική βοήθεια για τη συντήρηση της οργάνωσης, και τής έδινε λεπτομερείς οδηγίες για τις δραστηριότητές της. Θεώρησα αναγκαίο να στείλω μία επιστολή στον πρόεδρο της Ελλάδας, στρατηγό Γκιζίκη, ζητώντας του να δώσει εντολή για την κατάπαυση της βίας και της αιματοχυσίας και για τη διάλυση της "ΕΟΚΑ Β". Επίσης, τού ζήτησα να ανακληθούν οι Έλληνες της κυπριακής εθνοφρουράς, προσθέτοντας ότι σκοπεύω να μειώσω την αριθμητική δύναμη του σώματος αυτού και να το μεταφέρω σε κρατικό όργανο. Είχα την εντύπωση, ότι το καθεστώς των Αθηνών δεν επιθυμούσε τη μείωση των μελών της εθνοφρουράς, ούτε, βέβαια, την απομάκρυνση των Ελλήνων αξιωματικών.
Ακολούθως, με επισκέφθηκε ο Έλληνας πρεσβευτής στην Κύπρο, κατόπιν εντολής της κυβερνήσεώς του, για να μού εξηγήσει, ότι η αριθμητική μείωση των μελών της εθνοφρουράς ή αποχώρηση των Ελλήνων αξιωματικών θα οδηγούσαν στην εξασθένιση της κυπριακής άμυνας, σε περίπτωση τουρκικού κινδύνου. Αυτό το επιχείρημα, παρόλο που φαινόταν λογικό, δεν ήταν καθόλου πειστικό, διότι γνώριζα, ότι πίσω από αυτό εκρύβοντο άλλα συμφέροντα. Απάντησα ότι, όπως έδειχναν να εξελίσσονται τα πράγματα, θεωρούσα τον τουρκικό κίνδυνο πιο ασήμαντο από τον ελληνικό. Και, όπως αποδείχθηκε, οι φόβοι μου ήσαν δικαιολογημένοι.

Το Σάββατο, 13 Ιουλίου, πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα συνάντηση υπό την προεδρία του στρατηγού Γκιζίκη, η οποία διήρκεσε πολλές ώρες. Παρόντες ήσαν ο Έλληνας διοικητής των ενόπλων δυνάμεων, ο πρεσβευτής της Ελλάδας στην Κύπρο, ο διοικητής της Εθνοφρουράς και άλλοι αξιωματούχοι. Σκοπός της συνάντησης αυτής ήταν να συζητηθεί το περιεχόμενο της επιστολής μου. Το σχετικό ανακοινωθέν, που εξεδόθη στο τέλος της συνάντησης, ανέφερε ότι η συνάντηση θα επαναληφθεί στις 15 Ιουλίου, ημέρα Δευτέρα. Αυτή η αναφορά ήταν παραπλανητική. Διότι, ενώ τη Δευτέρα περίμενα την απάντηση στην επιστολή μου, η απάντηση που ήρθε ήταν το πραξικόπημα.

Την ημέρα εκείνη επέστρεψα από την εξοχική μου κατοικία στο βουνό Τρόοδος, όπου βρισκόμουν το Σαββατοκύριακο, και στις 8:00 π.μ. έφθασα στο γραφείο μου, στο προεδρικό μέγαρο. Μισή ώρα αργότερα υποδέχθηκα στην αίθουσα δεξιώσεων μία ομάδα αγοριών και κοριτσιών, μελών της Ελληνικής Ορθόδοξης Νεολαίας Καίρου, που είχαν έρθει στην Κύπρο ως προσκεκλημένοι μου, για λίγες ημέρες. Καλά-καλά δεν πρόλαβα να τους καλωσορίσω, όταν ακούσθηκαν οι πρώτοι πυροβολισμοί. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα οι πυροβολισμοί πολλαπλασιάσθηκαν, και ένα μέλος της προεδρικής φρουράς με πληροφόρησε ότι τεθωρακισμένα άρματα και οχήματα είχαν περάσει την έξω πύλη και βρίσκοντο ήδη στο προαύλιο του προεδρικού μεγάρου, που εσείετο από τους βομβαρδισμούς. Σύντομα η κατάσταση έγινε κρίσιμη. Προσπάθησα να συνδεθώ τηλεφωνικά με το κτίριο της Κυπριακής Ραδιοφωνίας, για να στείλω ειδική ανακοίνωση ότι γινόταν επίθεση στο προεδρικό μέγαρο, αλλά αντιλήφθηκα ότι οι τηλεφωνικές γραμμές είχαν διακοπεί. Οι πυροβολισμοί αυξάνοντο συνεχώς. Νομίζω, ότι σώθηκα ως εκ θαύματος της θείας πρόνοιας. Όταν πλέον βρέθηκα στην περιοχή της Πάφου, απέστειλα ραδιοφωνικό μήνυμα στο λαό από έναν τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό, πληροφορώντας τον ότι είμαι ζωντανός και ότι θα αγωνισθώ μαζί του ενάντια στη δικτατορία, που προσπαθεί να επιβάλει το ελληνικό καθεστώς.

Δεν σκοπεύω να απασχολήσω περισσότερο τα αξιότιμα μέλη του Συμβουλίου με την προσωπική μου περιπέτεια. Απλώς θα ήθελα να προσθέσω, ότι τη δεύτερη ημέρα της ένοπλης επίθεσης τα τεθωρακισμένα κατευθύνθηκαν προς την Πάφο, ενώ ταυτόχρονα ένα μικρό πολεμικό πλοίο της εθνοφρουράς άρχισε να βομβαρδίζει τη μητρόπολη της Πάφου, όπου έμενα. Υπ'αυτές τις συνθήκες, θεώρησα φρονιμότερο να εγκαταλείψω την Κύπρο, παρά να πέσω στα χέρια της ελληνικής χούντας.

Είμαι ευγνώμων στη βρεττανική κυβέρνηση, που μού χορήγησε ελικόπτερο, το οποίο με μετέφερε από την Πάφο στις βρεττανικές βάσεις, και αεροπλάνο από τις βάσεις στο Λονδίνο, μέσω Μάλτας. Είμαι επίσης ευγνώμων στον ειδικό αντιπρόσωπο του Γενικού Γραμματέα και στο διοικητή των ειδικών ειρηνευτικών δυνάμεων του Ο.Η.Ε. στην Κύπρο, για το ενδιαφέρον που έδειξαν για την ασφάλειά μου. Η παρουσία μου στην αίθουσα αυτή κατέστη δυνατή χάρις στη βοήθεια της βρεττανικής κυβέρνησης και των εκπροσώπων του Γενικού Γραμματέα, δρος Βαλντχάιμ. Το ενδιαφέρον τους για το άτομό μου, και για την κρίσιμη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Κύπρος, με συγκινεί ως τα μύχια της ψυχής μου.

Δεν γνωρίζω ακόμα όλες τις λεπτομέρειες της κρίσης, που δημιούργησε η ελληνική στρατιωτική κυβέρνηση στην Κύπρο. Φοβούμαι, ότι ο αριθμός των νεκρών είναι μεγάλος και οι υλικές φθορές ανυπολόγιστες. Ωστόσο, πρωταρχικό μας μέλημα, τη στιγμή αυτή, είναι να δοθεί ένα τέλος στην τραγωδία.

Όταν έφθασα στο Λονδίνο, πληροφορήθηκα το περιεχόμενο της ομιλίας του εκπροσώπου της ελληνικής χούντας στα Ηνωμένα Έθνη. Εξεπλάγην, με τον τρόπο που προσπαθούν να εξαπατήσουν την παγκόσμια κοινή γνώμη. Χωρίς καν να κοκκινίζει από ντροπή, η ελληνική χούντα προσπαθεί να απλοποιήσει την κατάσταση, ισχυριζόμενη ότι δεν έχει ανάμειξη στην ένοπλη επίθεση και ότι οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών αποτελούν ενδοκοινοτική υπόθεση των Ελληνοκυπρίων. Δεν νομίζω ότι υπάρχουν άνθρωποι, που πιστεύουν τους ισχυρισμούς αυτούς. Το πραξικόπημα δεν έγινε υπό συνθήκες τέτοιες, που να το καθιστούν εσωτερικό ελληνοκυπριακό ζήτημα. Πρόκειται σαφώς για εισβολή εκ των έξω, μαζί με κατάφωρη παραβίαση της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας της Δημοκρατίας της Κύπρου. Το λεγόμενο πραξικόπημα είναι δημιούργημα των Ελλήνων αξιωματικών, που αποτελούν και διοικούν την εθνοφρουρά.

Πρέπει, επίσης, να τονίσω το ότι η ελληνική δύναμη, που αποτελείται από 950 αξιωματικούς και στρατιώτες, οι οποίοι βρίσκονται στην Κύπρο δυνάμει της Συνθήκης Συμμαχίας, διεδραμάτισε πρωταρχικό ρόλο στην επιθετική αυτή υπόθεση κατά της Κύπρου. Η κατάληψη του αεροδρομίου έγινε από αξιωματικούς και στρατιώτες της ελληνικής δύναμης, που έχει το στρατόπεδό της κοντά στο αεροδρόμιο. Αρκεί να πούμε στο σημείο αυτό, πως ορισμένες φωτογραφίες, που δημοσίευσε ο παγκόσμιος τύπος, έδειχναν τεθωρακισμένα που ανήκουν στην ελληνική δύναμη. Από την άλλη πλευρά, Έλληνες αξιωματικοί, που υπηρετούσαν στην εθνοφρουρά, διηύθυναν τις επιχειρήσεις.

Στις επιχειρήσεις αυτές στρατολογούσαν μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης "ΕΟΚΑ Β", τα οποία εξόπλιζαν με όπλα της εθνοφρουράς. Εάν δεχθούμε πως δεν είχαν ανάμειξη οι Έλληνες αξιωματικοί της εθνοφρουράς, τότε πώς εξηγείται το γεγονός ότι μεταξύ των νεκρών υπήρχαν και Έλληνες αξιωματικοί, που η σορός τους μεταφέρθηκε και κηδεύθηκε στην Ελλάδα; Εάν δεχθούμε πως το πραξικόπημα δεν έγινε από Έλληνες αξιωματικούς, πώς εξηγούνται οι νυκτερινές πτήσεις των ελληνικών αεροσκαφών, που μετέφεραν στην Κύπρο προσωπικό με πολιτικά και επέστρεφαν με νεκρούς και πληγωμένους; Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι το πραξικόπημα οργανώθηκε από την ελληνική χούντα και εκτελέστηκε από αξιωματικούς και στρατιώτες της ελληνικής δύναμης στην Κύπρο. Άλλωστε, όλος ο παγκόσμιος τύπος περιέγραψε το πραξικόπημα ακριβώς έτσι.

Το πραξικόπημα προκάλεσε μεγάλη αιματοχυσία και αφαίρεσε τη ζωή πολλών ανθρώπων. Αντιμετωπίσθηκε με την αποφασιστική αντίσταση των νομίμων δυνάμεων ασφαλείας και του ελληνοκυπριακού λαού. Μπορώ να πω με βεβαιότητα, ότι η αντίσταση και η αντίδραση του ελληνοκυπριακού λαού ενάντια στους συνωμότες θα συνεχισθεί, μέχρι να αποκατασταθούν η ελευθερία και τα δημοκρατικά δικαιώματα. Ο κυπριακός λαός ποτέ δεν θα υποκύψει στη δικτατορία, ακόμα κι αν, προς το παρόν, υπερισχύει η βάρβαρη βία των τεθωρακισμένων.
Μετά το πραξικόπημα, οι πράκτορες του ελληνικού καθεστώτος στην Κύπρο διόρισαν πρόεδρο έναν πασίγνωστο κακοποιό, το Νίκο Σαμψών, ο οποίος, με τη σειρά του, διόρισε υπουργούς γνωστά κακοποιά στοιχεία και οπαδούς της τρομοκρατικής οργάνωσης "ΕΟΚΑ Β".

Μπορεί να ισχυρίζονται μερικοί ότι όσα συνέβησαν στην Κύπρο αποτελούν επανάσταση, και ότι η νέα κυβέρνηση σχηματίστηκε με βάση τον επαναστατικό νόμο. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Δεν υπήρξε επανάσταση στην Κύπρο, που θα μπορούσε να θεωρηθεί εσωτερική υπόθεση. Υπήρξε εισβολή, που παραβίασε την ανεξαρτησία και την κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και η εισβολή συνεχίζεται, και θα συνεχίζεται όσο θα υπάρχουν Έληνες αξιωματικοί στην Κύπρο. Οι συνέπειες της εισβολής αυτής θα είναι καταλυτικές για την Κύπρο, εάν δεν επανέλθουμε στη συνταγματική ομαλότητα και εάν δεν αποκατασταθούν οι δημοκρατικές ελευθερίες.

Με σκοπό τον αποπροσανατολισμό της παγκόσμιας κοινής γνώμης, το στρατιωτικό καθεστώς της Ελλάδας ανακοίνωσε χθες τη βαθμιαία αντικατάσταση των Ελλήνων αξιωματικών της εθνοφρουράς. Το θέμα, όμως, δεν είναι η αντικατάστασή τους, αλλά η αποχώρησή τους. Η κίνηση αντικατάστασής τους σημαίνει παραδοχή, ότι οι Έλληνες αξιωματικοί, που υπηρετούν τώρα στην εθνοφρουρά, είναι οι ίδιοι με 'κείνους που έκαναν το πραξικόπημα. Όμως οι αξιωματικοί αυτοί δεν ενήργησαν με δική τους πρωτοβουλία, αλλά κατόπιν εντολής των Αθηνών, και η αντικατάστασή τους θα γίνει πάλι με εντολή της ελληνικής κυβέρνησης. Κατ'αυτόν τον τρόπο, η εθνοφρουρά θα παραμείνει για πάντα όργανο του ελληνικού στρατιωτικού καθεστώτος. Είμαι βέβαιος, ότι τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας αντιλαμβάνονται το τέχνασμα αυτό.

Μπορεί να λεχθεί, πως η κυπριακή κυβέρνηση ήταν αυτή που ζήτησε από τους Έλληνες αξιωματικούς να επανδρώσουν την εθνοφρουρά. Μετά λύπης μου ομολογώ, ότι ήταν λάθος μου να τους εμπιστευθώ τόσο πολύ, διότι έκαναν κατάχρηση της εμπιστοσύνης μου αυτής και, αντί να βοηθήσουν στην προάσπιση της ανεξαρτησίας, της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Κύπρου, έγιναν οι ίδιοι εισβολείς.

Επί μακρό χρονικό διάστημα διεξήχθησαν συνομιλίες μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, με σκοπό την εξεύρεση ειρηνικής λύσης για το Κυπριακό, πράγμα που επανειλημμένως έχει απασχολήσει το Συμβούλιο Ασφαλείας και την ολομέλεια των Ηνωμένων Εθνών. Ο αντιπρόσωπος του Γενικού Γραμματέα και δύο συνταγματολόγοι από την Ελλάδα και την Τουρκία παρακολούθησαν τις συνομιλίες αυτές. Το Συμβούλιο Ασφαλείας δύο φορές το χρόνο ανανέωσε τη θητεία της ειρηνευτικής δύναμης του Ο.Η.Ε. στην Κύπρο, εκφράζοντας κάθε φορά την ελπίδα του για τη σύντομη εξεύρεση λύσεως του προβλήματος. Δεν μπορούμε να πούμε, ότι μέχρι σήμερα σημειώθηκε ικανοποιητική πρόοδος στις συνομιλίες. Πώς μπορούσε, όμως, να υπάρξει πρόοδος, όταν η πολιτική της Αθήνας για την Κύπρο ήταν διπρόσωπη;

Όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη είχαν συμφωνήσει, πως οι συνομιλίες διεξήγοντο με βάση την ανεξαρτησία. Το καθεστώς των Αθηνών συμφώνησε σ'αυτό, και επανειλημμένα ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών δήλωσε, ότι η θέση της Ελλάδας στο ζήτημα είναι σαφής. Αν αυτό ήταν αλήθεια, γιατί τότε το στρατιωτικό καθεστώς της Ελλάδας δημιούργησε και υποστήριξε την τρομοκρατική οργάνωση "ΕΟΚΑ Β", που είχε στόχο την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα και της οποίας τα μέλη αυτοαποκαλούντο "ενωτικοί"; Στα στρατόπεδα της εθνοφρουράς, οι Έλληνες αξιωματικοί με κατηγορούσαν συνεχώς πως, ενώ η Ένωση ήταν δυνατή, εγώ υπονόμευα την πραγματοποίησή της.

Οταν κάποιος τούς υπενθύμιζε πως η Ελλάδα είχε ξεκαθαρίσει τη θέση της πάνω σ'αυτό το θέμα, και ότι υποστήριζε την ανεξαρτησία, η απάντησή τους ήταν ότι δεν πρέπει να δίνει κανείς σημασία στα λόγια των διπλωματικών. Υπό τοιαύτας συνθήκας, πώς μπορούσαν οι συνομιλίες να φθάσουν σε θετικό αποτέλεσμα; Η διπρόσωπη πολιτική του ελληνικού καθεστώτος ήταν ένα από τα σημαντικότερα εμπόδια στην πρόοδο των συνομιλιών.

Υπό τις παρούσες συνθήκες, που επικρατούν στην Κύπρο, δεν δύναμαι να προβλέψω το μέλλον των συνομιλιών. Θα έλεγα, μάλλον, πως δεν υπάρχει μέλλον. Οποιαδήποτε συμφωνία που θα μπορούσε να επιτευχθεί δεν θα ήταν έγκυρη, διότι δεν υπάρχει εκλεγμένη ηγεσία για να χειρισθεί το θέμα. Το πραξικόπημα του στρατιωτικού καθεστώτος της Ελλάδας αποτελεί ανάσχεση της πορείας των συνομιλιών προς μία λύση. Επίσης, θα δημιουργήσει μία μόνιμη πηγή ανωμαλίας στην Κύπρο, οι συνέπειες της οποίας θα είναι βαθύτατες και μακρόχρονες, εάν επιτραπεί η κατάσταση αυτή να συνεχισθεί έστω και για βραχύχρονικό διάστημα.
Καλώ τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια, ώστε να τεθεί ένα τέλος στην αφύσικη αυτή κατάσταση, που δημιουργήθηκε με το πραξικόπημα των Αθηνών. Καλώ το Συμβούλιο Ασφαλείας να κάνει χρήση όλων των τρόπων και μέσων που διαθέτει, ώστε να αποκατασταθούν χωρίς καθυστέρηση η συνταγματική τάξη και τα δημοκρατικά δικαιώματα του λαού της Κύπρου.

Όπως ανέφερα ήδη, τα γεγονότα της Κύπρου δεν αποτελούν εσωτερική υπόθεση των Ελληνοκυπρίων. Αφορούν και επηρεάζουν και τους Τουρκοκυπρίους. Το πραξικόπημα της ελληνικής χούντας αποτελεί εισβολή, και οι συνέπειές του πλήττουν ολόκληρο τον κυπριακό λαό, Έλληνες και Τούρκους.

Τα Ηνωμένα Έθνη έχουν εγκαταστήσει μία ειρηνευτική δύναμη στην Κύπρο. Η παρουσία της δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική υπό συνθήκες πραξικοπήματος. Το Συμβούλιο Ασφαλείας πρέπει να καλέσει το ελληνικό στρατιωτικό καθεστώς να αποσύρει τους Έλληνες αξιωματικούς, που υπηρετούν στην κυπριακή εθνοφρουρά, και να θέσει τέλος στην εισβολή τους στην Κύπρο.

Πιστεύω, με όσα στοιχεία παρέθεσα ενώπιόν σας, να σάς έδωσα μία ολοκληρωμένη εικόνα της κατάστασης. Δεν έχω ουδεμία αμφιβολία, πως μία αρμόζουσα απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας θα θέσει τέλος στην εισβολή, και θα αποκαταστήσει την παραβιασμένη ανεξαρτησία της Κύπρου και τα δημοκρατικά δικαιώματα του κυπριακού λαού."

Κώστας Βεργόπουλος:«Η Ελλάδα χρησιμοποιείται ως πειραματόζωο»

http://vathiprasino.blogspot.com/2011/07/blog-post_8150.html

Μιλάει ο συγγραφέας και πανεπιστημιακός Κώστας Βεργόπουλος
Συνέντευξη στον Αποστόλη Ζώη

Κύριε Βεργόπουλε με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, μπορούμε να μιλάμε για μια συντονισμένη επίθεση, με έντονα και τα τρομοκρατικά στοιχεία του καπιταλιστικού συστήματος; Εκτιμάτε πώς πρώτος στόχος ήταν η Ελλάδα, ή η Νότια Ευρώπη και πως θα ακολουθήσουν κι άλλες χώρες;
«Εκτιμώ πως η Ελλάδα χρησιμοποιείται πράγματι ως πειραματόζωο και ακολουθούν οι άλλες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας, όπως και οι υπόλοιπες της ευρωζώνης. Το ζήτημα είναι σε ποιο ακριβώς πείραμα η χώρα μας χρησιμεύει ως πειραματόζωο. Σήμερα, η ευρωζώνη έχει το υψηλότερο δείκτη δημοσίου χρέους σε σχέση με το ΑΕΠ. Το πρόβλημα δεν είναι το χρέος καθαυτό, αλλά το τι χρήση γίνεται αυτού του γεγονότος. Με πρόσχημα το δημόσιο χρέος, έχει εξαπολυθεί κύμα λιτότητας δημοσίων δαπανών, μισθών, συντάξεων και κοινωνικών παροχών σε ολόκληρη την Ευρώπη. Με ορίζοντα παντού τις ιδιωτικοποιήσεις και την ασυδοσία των αγορών, δηλαδή προς κατεύθυνση απολύτως αντίθετη από αυτήν που είχε διαφανεί το 2008, όταν η διεθνής κρίση ξεκινούσε. Οι χρεωκοπημένες τράπεζες του 2008, αφού διασώθηκαν με χρήμα του δημοσίου και των φορολογουμένων, επιβάλλουν σήμερα τον κανόνα της ασυδοσίας τους που ήταν η αιτία της κρίσης του 2008. Το πριόνισμα της εσωτερικής αγοράς με φιλοδοξία τις εξαγωγές στην ουσία αποσκοπεί στην συμπίεση της εργασίας και την αποσάρθρωση του κοινωνικού κράτους, όμως αυτό δεν είναι βιώσιμο και βρίσκεται ήδη υπό κατάρρευση. Η εγχείρηση επιτυγχάνει, αλλά ο ασθενής απεβίωσε στους ουρανούς και σήμερα επιστρέφει στις πλατείες. Ως γνωστόν, από κάθε πείραμα συνάγεται και κάποιο πόρισμα».

Μπορείτε να αναφερθείτε στα χαρακτηριστικά αυτής της νέας πραγματικότητας; Θα ενταθούν αυτές οι καταστάσεις το επόμενο χρονικό διάστημα;

«Με την γενίκευση των πολιτικών λιτότητας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, τα εθνικά εισοδήματα επιβραδύνονται, ενώ τα χρέη επιβαρύνονται ως ποσοστά των εισοδημάτων. Συνεπώς, το όλο πείραμα εγγράφεται σε ορίζοντα αυξανόμενης δυσπραγίας και τελικής κατάρρευσης, που έχει ως συνέπεια το απόλυτο έλλειμμα ορατότητας για τις κοινωνίες και ειδικότερα για τους νέους. Κανείς πλέον δεν ομιλεί για το μέλλον, αλλά αποκλειστικά και μόνον για το πως θα εξυπηρετηθεί το παρελθόν που είναι παρόν μέσω του χρέους. Για τους σημερινούς νέους, το δίλημμα είναι πλέον «η ζωή ή το χρέος;»

Την απάντηση σε αυτό την δίνουν οι κινητοποιήσεις στις πλατείες που προσελκύουν όλο και περισσότερους νέους, μακρυά απο το σύνολο των πολιτικών κομμάτων. Οι κινητοποιήσεις δεν είναι πολιτικού ούτε κομματικού χαρακτήρα, αλλά βιοτικού. Καταγράφουν αύξουσα βιοτική δυσανεξία της κοινωνίας απέναντι στις συνταγές που εφαρμόζουν οι πολιτικοί, υπό την καθοδήγηση και εποπτεία της ΕΕ και του ΔΝΤ. Εφόσον οι συνταγές γίνονται σκληρότερες, η δυσανεξία της κοινωνίας και ειδικότερα των νέων θα ογκώνεται, μέχρι την πλήρη απεξάρτηση από αυτές. Όσο σκληρότερες είναι οι συνταγές, τόσο πιο ριζική θα είναι η τελική απεξάρτηση».

Η χώρα μας έχει εισέλθει στο τούνελ του μνημονίου, όπου κατά πολλούς δεν έχει πισωγύρισμα... Ποια η ευθύνη των δύο κομμάτων εξουσίας για αυτή την κατάντια;

«Αμφότερα τα κόμματα έχουν χειρισθεί το ζήτημα με ασυγχώρητη ελαφρότητα. Έχουν αμφότερα προετοιμάσει το έδαφος από χρόνια και έχουν συμβάλει στην παράδοση του λαού και της χώρας σε αυτές τις συνθήκες αιχμαλωσίας. Όσον αφορά στο χρέος, τα δύο τρίτα προήλθαν από το ΠΑΣΟΚ και το ένα τρίτο από την ΝΔ. Όμως, δεν πρόκειται μόνον για το χρέος, αλλά κυρίως για τον τρόπο με τον οποίο αυτό αντιμετωπίσθηκε τόσο έναντι της ΕΕ και του ΔΝΤ, όσο και έναντι του ελληνικού λαού. Οι συνθήκες θυμίζουν έντονα και ανεξίτηλα κλίμα εθνικής και κοινωνικής καταστροφής».

Κατά πόσο σύμφωνα με τη δική σας άποψη η Ελλάδα μπορεί να είναι ελεύθερη μετά από αυτές τις ραγδαίες εξελίξεις;

«Μέσα στο ισχύον πλαίσιο, η Ελλάδα δεν μπορεί να θεωρηθεί ελεύθερη. Όμως, το πλαίσιο αυτό δεν είναι μοιραίο, αλλά μπορεί να μεταβληθεί με διαφορετική πολιτική, που να στηρίζεται στην κοινωνία και όχι να εξαπολύει πόλεμο εναντίον της. Ποτέ άλλοτε ο ελληνικός λαός και η χώρα μας δεν έχουν τόσο ελεηνολογηθεί από την ίδια την κυβέρνησή τους».

Η Αριστερά πού βρίσκεται μπροστά σε όλες αυτά τα γεγονότα; Μήπως έχει χάσει το τρένο των εξελίξεων; Και οι γεμάτες πλατείες αυθόρμητων πολιτών; Πιστεύετε πώς θα γεμίσουν κι αυτές των πλούσιων και προηγμένων βιομηχανικά χωρών;

«Η Αριστερά βρίσκεται πράγματι εκτός φάσης. Έχει κατορθώσει να περιθωριοποιηθεί και να μην μπορεί να αρθρώσει ούτε λέξη σε όσα συμβαίνουν. Ό,τι και να λέει, είτε είναι προϊόν διαλόγου με τα δόγματα και έμμονες ιδέες της είτε αντιμετωπίζεται με δυσπιστία από τους νέους, που γνωρίζουν είτε το βεβαρυμμένο παρελθόν της είτε τα βαρίδια που μέχρι σήμερα σύρει στα πόδια της από δουλείες που δεν ενδιαφέρουν καθόλου, μα καθόλου, την εποχή μας».
του Αποστόλη Ζώη