Για το οικονομικό και αντιμεταρρυθμιστικό του πρόγραμμα, όχι για το χρέος, η ρήξη Τσίπρα με την Ευρωζώνη (του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου)

Από τους ΑΝΤΙΛΟΓΟΥΣ (www.antilogoi.gr) Ενότητα ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Για το οικονομικό και αντιμεταρρυθμιστικό του πρόγραμμα, όχι για το χρέος, η ρήξη Τσίπρα με την Ευρωζώνη

του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου

1.            Ο κίνδυνος της σύγκρουσης με την Ευρωζώνη δεν προέρχεται από τη γνωστή θέση του ΣΥΡΙΖΑ για το ζήτημα του χρέους (διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους κ.λ.π.).

Για το πρόβλημα του χρέους θα βρεθεί μια λύση (επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του, μείωση του επιτοκίου κ.λ.π.) που ο κ. Τσίπρας δεν θα μπορέσει να μην την αποδεχτεί (γνωστές οι δηλώσεις Σταθάκη και άλλων).   

Ο κίνδυνος προέρχεται από την άρνηση του κ. Τσίπρα να αναγνωρίσει τις Συμφωνίες των προηγούμενων κυβερνήσεων με την Ευρωζώνη και τη «δέσμευσή» του να μη ζητήσει παράταση του ισχύοντος Προγράμματος, αλλά να το καταργήσει και να εφαρμόσει το «Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης», «άμεσα και ανεξάρτητα από τη διαπραγμάτευση με τους δανειστές”! 

2.            Τις απαιτήσεις αυτές του κ. Τσίπρα είναι αδύνατο να τις δεχτούν οι κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των χωρών της Ευρωζώνης.

                  Αφού, πέραν άλλλων, το «Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης» επιφέρει αύξηση των δαπανών και μείωση των εσόδων του κράτους, ενώ προβλέπει αύξηση του ελέγχου και της συμμετοχής του κράτους στην οικονομία, έλεγχο της ιδιοκτησίας και της διοίκησης των Τραπεζών, ανατροπή των μεταρρυθμίσεων και ιδιωτικοποιήσεων που έχουν ήδη ξεκινήσει κ.τ.τ. και αγνοεί παντελώς την αύξηση της παραγωγικότητας (χακτηριστικό ότι η λέξη “παραγωγικότητα” δεν αναφέρεται ούτε μια φορά σ’ αυτό!).  

Με δυο λόγια, το “Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης”:

- τινάζει στον αέρα τη δημοσιονομική ισορροπία και τις μεταρρυθμίσεις (που χωρίς αυτά δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη της οικονομίας, βελτίωση της θέσης των πολιτών και μείωση της ανεργίας) και τελικά οδηγεί σε τρισχειρότερη και μόνιμη λιτότητα,

- αντίκειται, σε πολλά σημεία του, στο Κοινοτικό Κεκτημένο και τις Συμφωνίες που έχει υπογράψει η Ελλάδα με την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

3.           Τις απαιτήσεις του κ. Τσίπρα τις έχουν ήδη απορρίψει οι ηγέτες της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την απόρριψή τους την έχουν ήδη διαμηνύσει με επαναλαμβανόμενες πανόμοιες δημόσιες δηλώσεις τους:

- “Η (οποιαδήποτε) κυβέρνηση οφείλει να σεβαστεί τις δεσμεύσεις της Ελλάδας προς τους άλλους ευρωπαίους πολίτες για τη συνέχιση της δημοσιονομικής πειθαρχίας και των μεταρρυθμίσεων που έχουν συμφωνηθεί”.

- «Πρώτα θα γίνει η διαπραγμάτευση με την Τρόικα για την ολοκλήρωση του ισχύοντος Προγράμματος, θα ακολουθήσει η διαπραγμάτευση για την προληπτική γραμμή πίστωσης και τελευταία θα διεξαχθεί η διαπραγμάτευση για τη διευθέτηση του χρέους».

4.            Όσο για τη «δέσμευσή»  του να μη ζητήσει παράταση του Μημονίου (μετά τη λήξη του στο τέλος Φεβρουαρίου), ο κ. Τσίπρας έκανε σ’ αυτήν, πριν από λίγες μέρες, μια... μικρή διόρθωση πορείας.

                 Όπως “διευκρίνισε η Κουμουνδούρου”,  “όποια παράταση ενδεχομένως τεθεί στο τραπέζι δεν θα αφορά συζήτηση για επιβολή και εφαρμογή μέτρων, αλλά μόνο για συνολική διαπραγμάτευση του χρέους και της δανειακής σύμβασης”!

(α) Προς διασκέδασή μας μάλλον η θολή αυτή διατύπωση για την παράταση!

Από ποιον, πότε και για πόσο χρονικό διάστημα περιμένει ο κ. Τσίπρας “ενδεχομένως να τεθεί στο τραπέζι” η “όποια” παράταση; Από… την Εσθονία άραγε ή μήπως από τη Σλοβενία;

(β)           Φαντάζεται ο κ. Τσίπρας πως, κατά τη “διαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης”, η “συζήτηση” θα γίνει χωρίς αναφορά στους όρους χορήγησης του δανείου;

Αναμένει να συμβεί το παγκοσμίως αδιανόητο, να δίνουν οι δανειστές δάνεια χωρίς όρους;

Και, μάλιστα, ποιοι δανειστές; Δεκαέξι λαοί της Ευρωζώνης, που κάποιοι απ’ αυτούς δανείζονται με τετραπλάσια επιτόκια απ’ αυτά με τα οποία μας δανείζουν!

5.           Συμπερασματικά

 Ρήξη με την Ευρωζώνη θα συμβεί όχι για το χρέος αλλά για το οικονομικό και αντιμεταρρυθμιστικό του πρόγραμμα, αν ο κ. Τσίπρας επιμείνει στην εφαρμογή του.

                  Αν δεν επιμείνει, θα υπάρξει ρήξη του κ. Τσίπρα όχι με την Ευρωζώνη αλλά με την Αριστερή Πλατφόρμα του ΣΥΡΙΖΑ.

ΠΑΥΛΟΣ ΤΣΙΜΑΣ: συνέντευξη στον Ελπιδοφόρο Ιντζέμπελη

http://diastixo.gr/sinentefxeis/ellines/3341-pavlos-tsimas?utm_source=MadMimi&utm_medium=email&utm_content=diastixo_gr+|+8+%CE%99%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85+2015&utm_campaign=20150108_m123903482_diastixo_gr+|+8+%CE%99%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85+2015&utm_term=_CE_A0_CE_B5_CF_81_CE_B9_CF_83_CF_83_CF_8C_CF_84_CE_B5_CF_81_CE_B1+_C2_BB

Ο Παύλος Τσίμας γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, δοκίμασε για λίγο τη δικηγορία και, από το 1980, εργάζεται ως δημοσιογράφος. Ήταν επί δέκα χρόνια πολιτικός συντάκτης του Ριζοσπάστη και αργότερα διευθυντής του ραδιοφωνικού σταθμού 902 και της εφημερίδας Πρώτη. Γράφει στην εφημερίδα Τα Νέα από το 1992 και κάνει ραδιοφωνικές εκπομπές από το 1986, κι έχει επιμεληθεί και παρουσιάσει εκπομπές λόγου στην ελληνική τηλεόραση. Αυτή την περίοδο εργάζεται στον ΣΚΑΪ.
Ποια ήταν η αφορμή για να γραφεί το τελευταίο σας βιβλίο, Ο φερετζές και το πηλήκιο;
Η αφορμή ήταν ο ξαφνικός θάνατος της ΕΡΤ. Ήταν αυτό που με έκανε να αποφασίσω να ολοκληρώσω και να εκδώσω μια έρευνα, με την οποία παιδεύομαι εδώ και πάνω από δέκα χρόνια.
Ο ξαφνικός θάνατος της ΕΡΤ έκανε ως είδηση τον γύρο του κόσμου. Γιατί αυτό το γεγονός αποτέλεσε μια παγκόσμια πρωτοτυπία;
Δεν έχω υπ' όψιν μου άλλη χώρα όπου συνυπάρχει δημόσια και ιδιωτική τηλεόραση και η δημόσια αίφνης να εξαφανιστεί. Ούτε ξέρω άλλη κυβέρνηση που να έκλεισε έναν ραδιοτηλεοπτικό φορέα, καταλογίζοντάς του τα μύρια όσα, ενώ είχε η ίδια την ευθύνη της λειτουργίας του και την (υπερβολικά στενή, μάλιστα) εποπτεία του. Πρωτότυπο, αλλά αυτό που προσπαθώ να δείξω είναι πως όλη η ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης, και η προϊστορία της, ήταν «ανάδελφη» – μια παγκόσμια πρωτοτυπία.
Η κινητή τηλεφωνία έκανε μερικούς μήνες μέχρι να φτάσει στην Ελλάδα, αλλά η τηλεόραση χρειάστηκε τριάντα χρόνια. Γιατί καθυστέρησε τόσο πολύ;
Αυτό ήταν το αφετηριακό ερώτημα της έρευνάς μου. Όλα ξεκίνησαν ακριβώς επειδή μου γεννήθηκε αυτή η απορία: Γιατί χρειάστηκε να περάσουν δύο δεκαετίες από τότε που η τηλεόραση απλώθηκε και κυριάρχησε στην υπόλοιπη Ευρώπη, ως ότου διαβεί και τα ελληνικά σύνορα; Ποιες αντιστάσεις, ποια πολιτικά και πολιτιστικά εμπόδια βρήκε στον δρόμο της; Προσπάθησα να απαντήσω στο ερώτημα αυτό με το ίδιο το βιβλίο. Ελπίζω ο αναγνώστης να βρει εκεί την απάντηση.
Αντίθετα από την τηλεόραση, το ραδιόφωνο εξελίχτηκε με πιο γρήγορο ρυθμό. Αυτό το θεωρείτε τυχαίο ή συνδεδεμένο με τις πολιτικές καταστάσεις εκείνων των εποχών;
Μα η Ελλάδα ήταν η τελευταία χώρα στην Ευρώπη που απέκτησε και εθνική ραδιοφωνία. Κι εκεί υπήρξαν εμπόδια, αντιστάσεις, αντιρρήσεις. Διήρκεσαν λιγότερο και λύθηκαν, τελικά, όπως λύθηκε και το θέμα της τηλεόρασης: με πρωτοβουλία, δυστυχώς, ενός δικτατορικού καθεστώτος. Αυτό το εκ γενετής κουσούρι δεν φεύγει εύκολα.

Μεταξύ του «μανδαρίνου» που αδιαφορεί για τα γούστα του κοινού και του έμπορου που δείχνει μόνον ό,τι πουλάει, γενιές τηλεοπτικών δημιουργών αναζητούν έναν τρίτο δρόμο ισορροπίας.

Από το 1952 οι εφημερίδες διεκτραγωδούσαν τον επικείμενο θάνατο του κινηματογράφου εξαιτίας της υποσχόμενης ανάπτυξης της τηλεόρασης. Οι ανησυχίες αυτές επαληθεύτηκαν;
Προφανώς όχι. Όπως η γραπτή αποτύπωση της Ιλιάδας και της Οδύσσειας δεν έφεραν τον θάνατο της ποίησης – όπως έλεγε ο σοφός Παπανούτσος.
Η Φιλοσοφική Σχολή της Φρανκφούρτης προέβλεπε ότι η τηλεόραση είναι ένα επικίνδυνο όχημα πολιτιστικής ισοπέδωσης ή χειραγώγησης μαζών. Εσάς ποια είναι η γνώμη σας;
Δεν υποδύομαι τον θεωρητικό της επικοινωνίας. Ούτε αμφισβητώ την αξία και την κρισιμότητα της κριτικής ενός τόσο σημαντικού κοινωνικού και πολιτιστικού φαινομένου, όπως η τηλεόραση. Ως σκεπτόμενος χρήστης και δημιουργός τηλεοπτικών προϊόντων, όμως, πιστεύω ότι οι υπερβολικά απαισιόδοξες προφητείες για τον καταθλιπτικό ρόλο της τηλεόρασης ως μέσου χειραγώγησης ή αποβλάκωσης προϋποθέτουν ένα πλάσμα, που είναι πλάσμα της φαντασίας μας: τον παθητικό τηλεθεατή. Δεν υπάρχει – ή, έστω, σπανίζει. Η τηλεθέαση, έχει αποδειχτεί, δεν είναι μια παθητική αλλά μια ενεργητική κοινωνική δραστηριότητα.
Όταν ο Γιώργος Ρωμαίος ανέλαβε γενικός διευθυντής της ΕΡΤ το 1981, τον ρώτησαν αν η ΕΡΤ θα γίνει ποτέ BBC και εκείνος απάντησε: «Όταν οι Έλληνες γίνουν Εγγλέζοι, τότε η ΕΡΤ θα γίνει BBC». Μπορείτε να σχολιάσετε τη γνώμη του;
Ήταν ένα σχήμα λόγου, ένα ευφυολόγημα. Προφανώς δεν φταίει το DNA των Ελλήνων που είχαν μια πολιτικά χειραγωγούμενη, κρατική τηλεόραση, αντί μιας δημόσιας τηλεόρασης με σχετική ανεξαρτησία. Κατά τα άλλα, ο Γιώργος Ρωμαίος υπήρξε ένας από τους καλύτερους διευθυντές στην ιστορία της ΕΡΤ.
Από την πείρα σας αλλά και τη συνεργασία σας με τα τηλεοπτικά κανάλια, ποια θα λέγατε πως είναι τα πλεονεκτήματα της ιδιωτικής τηλεόρασης σε σχέση με την κρατική;
Η δημόσια τηλεόραση είναι υπερβολικά κοντά στον υπουργό. Η ιδιωτική στον διαφημιζόμενο. Μεταξύ του «μανδαρίνου» που αδιαφορεί για τα γούστα του κοινού και του έμπορου που δείχνει μόνον ό,τι πουλάει, γενιές τηλεοπτικών δημιουργών αναζητούν έναν τρίτο δρόμο ισορροπίας.
Τα γενέθλια της ΕΡΤ έλαβαν χώρα τον Φεβρουάριο του 1966. Η κρατική τηλεόραση τότε εξέπεμπε από τις 18.30 μ.μ. μέχρι τις 20.30μ.μ. Σήμερα εκπέμπουν τα κανάλια όλο το εικοσιτετράωρο. Έχουν όμως οι εκπομπές τους όλες την ανάλογη ποιότητα;
Η ποιότητα είναι μια παρεξηγημένη λέξη στη δημόσια συζήτηση περί τηλεόρασης. Ένας σπουδαίος Βρετανός έχει πει: «Είναι εύκολο να κάνεις καλή τηλεόραση για λίγους ή κακή τηλεόραση για πολλούς. Το δύσκολο είναι να κάνεις καλή τηλεόραση για πολλούς».
Αληθεύει ότι νωρίτερα από την Ελλάδα είχαν τηλεόραση η Αλβανία και η Γκάνα;
Ναι, βέβαια. Αλλά το γεγονός που επιτάχυνε τις διεργασίες για τη δημιουργία ελληνικής τηλεόρασης ήταν που απέκτησαν τηλεόραση τα Σκόπια, το 1960. Η κυβέρνηση πρώτα απαγόρευσε την εισαγωγή τηλεοπτικών συσκευών κι έπειτα έδωσε άδεια λειτουργίας σε έναν πρόχειρο ιδιωτικό σταθμό τηλεόρασης στη Θεσσαλονίκη, για να μη βλέπει ο πληθυσμός το κανάλι των Σκοπίων.
Παλαιότερα, αν και η ΕΡΤ είχε λίγες εκπομπές, υπήρχε ποιότητα και κύρος. Περιμέναμε να δούμε ένα σίριαλ, μια ταινία. Τι συνέβη και έπεσε η ποιότητα και παρέσυρε τα περισσότερα τηλεοπτικά κανάλια;
Μα και η ΕΡΤ δεχόταν αλύπητη κριτική, όσο ήταν μόνη της. Κι όχι μόνον για την κυβερνητική γραμμή της, αλλά και για την ποιότητά της. Χαζοκούτι την αποκαλούσαν οι εφημερίδες. Η αλήθεια είναι ότι εκ των υστέρων μας φαίνεται όαση ποιότητας. Δεν νομίζω ότι φταίει που η τηλεόραση έγινε ιδιωτική. Φταίει που αντί για ένα, δύο ή τρία ιδιωτικά κανάλια, με νόμιμες άδειες κάτω από μία ισχυρή εποπτική αρχή, αποκτήσαμε μερικές εκατοντάδες, δίχως καμιά ρύθμιση, καμιά αρχή, κανέναν κανόνα. Ένα κανονικό φαρ ουέστ.
Στη μεταπολίτευση, πρόσωπα με μεγάλη ακτινοβολία επιστρατεύτηκαν για να ανεβάσουν το κύρος της τηλεόρασης: Οδυσσέας Ελύτης, Παύλος Ζάννας, Γιώργος Βέλτσος, Δημήτρης Χορν, Παύλος Μπακογιάννης. Πέτυχαν αυτές οι προσωπικότητες να προσδώσουν το αναμενόμενο κύρος στην τηλεόραση;
Μα έφυγαν όλοι, κακήν κακώς. Κανέναν από αυτούς δεν άντεξαν οι κυβερνήσεις για περισσότερο από μερικές εβδομάδες ή μήνες.
Ο Μάνος Χατζιδάκις σε μια συνέντευξη είχε πει ότι η ΕΡΤ είναι πολύτιμη, διότι δίδει στον ελληνικό λαό την ευκαιρία να λέει τι αίσχος είναι η ΕΡΤ. Πώς όμως κατόρθωσε να δημιουργήσει ποιοτικές σειρές, ντοκιμαντέρ και τόσα άλλα πράγματα;
Τίποτε δεν είναι άσπρο-μαύρο. Υπήρχε πάντα μια ένταση ανάμεσα στην επιθυμία των κυβερνήσεων να ασκούν πολιτικό έλεγχο και την ευρηματικότητα άξιων δημιουργών να περνούν από τις χαραμάδες καλά προγράμματα.
Η ΕΡΤ έκλεισε τον κύκλο της. Τι βλέπετε για τη συνέχεια; Υπάρχει καμία νέα προσδοκία; Καμία ελπίδα;
Η μόνη λύση που μπορεί να δοθεί είναι μια λύση συναινετική. Μια νέα αρχή για έναν δημόσιο φορέα στην Ελλάδα προϋποθέτει να συμφωνήσουν τα βασικά πολιτικά κόμματα στη δημιουργία, επιτέλους, ενός αληθινά ανεξάρτητου φορέα και να παραιτηθούν, δεσμευτικά, από τον πειρασμό της κομματικής του χειραγώγησης.
Ποια είναι η πιο αγαπημένη σας εκπομπή ή σειρά της ελληνικής τηλεόρασης;
Διαχρονικά, οι μεταδόσεις αγώνων του Παναθηναϊκού.
Ποια ήταν η ανταπόκριση του αναγνωστικού κοινού στο βιβλίο σας;
Όσοι το διάβασαν ξαφνιάστηκαν, πιστεύω. Είναι μια απίστευτη ιστορία, η ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης. Αλλά τη θεωρώ απολύτως αντιπροσωπευτική του τρόπου λειτουργίας του ελληνικού πολιτικοοικονομικού σχηματισμού στον μεταπολεμικό κόσμο.

Ο φερετζές και το πηλήκιο
Το πολιτικό μυθιστόρημα της ελληνικής τηλεόρασης
Παύλος Τσίμας
Μεταίχμιο
448 σελ.
Τιμή € 15,50

Το ελληνικό λεξιλόγιο, όπως το καταγράφουν Άγγλοι Ιστορικοί της λογοτεχνίας. (Πολίτη Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου)

--Το ελληνικό λεξιλόγιο, όπως το καταγράφουν Άγγλοι Ιστορικοί της λογοτεχνίας.

--Αφιερώνεται στα κόμματα που υπόσχονται λαγούς με πετραχήλια: Ηράκλειτος: «Ήλιος ουχ υπερβήσεται μέτρα. Ει δε μη, Ερινύες

  μιν Δίκης επίκουρoι εξευρήσουσιν»

--Ο Αριστοτέλης και οι πολιτικοί εξουσιαστές ως Σαρδανάπαλοι

 

Το ελληνικό λεξιλόγιο, όπως το καταγράφουν Άγγλοι Ιστορικοί της λογοτεχνίας.

Αντιγράφω τούτες τις πολύτιμες αράδες: «…έμπειρες εκτιμήσεις της αρίθμησης των λέξεων της Ελληνικής λογοτεχνίας που σώζεται φτάνουν περίπου τα 19.000.000 (δέκα εννιά εκατομμύρια) για την περίοδο ως το 200 μ.Χ. και τα 70.000.000 (εβδομήντα εκατομμύρια) για τους επόμενους τέσσερεις αιώνες». (Αυτά τα νούμερα καταγράφουν οι Βρετανοί Ιστορικοί στο περισπούδαστο συλλογικού έργου του παν/μιου Καίμπριτζ, το οποίο εκδόθηκε το 1988 και επανεκδόθηκε σε Δ’ έκδοση από «Παπαδήμα», Αθήνα 2000, σελ. 932 του Επιλόγου). Ώστε, λοιπόν, έως τον έκτο μ.Χ. αιώνα η Ελληνική γλώσσα στηριζόταν σ’ ένα θησαυρό εβδομήντα εκατομμυρίων λέξεων.  Με τέτοιο πνευματικό πλούτο ήταν δυνατό να μη μεγαλουργήσουν οι πρόγονοί μας, και να μην οικοδομήσουν τον ανεπανάληπτο πολιτισμό τους, τον οποίο στις ημέρες μας ανθρωπάκια και τερμίτες της εθνικής μας κληρονομιάς αποπειρώνται να υπονομεύσουν, με τη βοήθεια κάθε λογής… προοδευτικών κυβερνήσεων και κομμάτων! Τυφλοπόντικες και αρουραίοι της επιστήμης και της Ιστορίας. Ποιο έθνος και ποιος λαός στον κόσμο διαθέτει τόσα εκατομμύρια λέξεων;

 

Αθήνα 07/01/2015

Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου

(Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων)

-Για επικοινωνία πατήστε το λινκ της επιτροπής.

 

Αφιερώνεται στα κόμματα που υπόσχονται λαγούς με πετραχήλια: Ηράκλειτος: «Ήλιος ουχ υπερβήσεται μέτρα. Ει δε μη, Ερινύες μιν Δίκης επίκουρoι εξευρήσουσιν»

(Ο ήλιος δεν δικαιούται να προχωρήσει πέρα από τα όρια της πορείας του, γιατί διαφορετικά θα τον συλλάβουν οι Ερινύες, οι βοηθοί της Δικαιοσύνης). Δεν γνωρίζω κατά πόσον το πολιτικό προσωπικό της χρεωκοπημένης Ελλάδας γνωρίζει την καθοριστική σημασία αυτών των λόγων του Ηράκλειτου για τα όρια χάραξης της πολιτικής του και των υποσχέσεων που δίνουν στις άκριτες μάζες των ψηφοφόρων τους στις εκλογές. Το γεγονός ότι έως τώρα αγνόησαν προκλητικά αυτό τον θεμελιώδη φυσικό (και πολιτικό) νόμο μας οδήγησε εδώ που φθάσαμε. Η υπέρβαση των ορίων αυτού του νόμου συνιστά – στα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα – τον λαϊκισμό περί του οποίου όλοι ομιλούν αλλά ελάχιστοι γνωρίζουν (βλ. το έργο μου: «Ο λαϊκισμός στην Ελλάδα», εκδ. «Ergo», Αθήνα 2002. Μόνο στην Εθνική Βιβλιοθήκη). Καλό θα ήταν και για τους πολιτικούς να αναρτήσουν τη φράση αυτή του Ηράκλειτου στα γραφεία τους. Σημειώνω ότι αυτή τη φιλοσοφική και κοσμοθεωρητική θέση του Ηράκλειτου αναπτύσσω στο έργο μου: «Η κομμουνιστική Ουτοπία» (εκδ. β’ «Πελασγός» - Γιαννάκενας – Αθήνα 2013), γράφοντας για τον Μαρξ: «Βέβαια αυτός πρόλαβε ν’ αφήσει πίσω του τη χυδαιότητα των εγκόσμιων χωρίς να προλάβουν να τον συλλάβουν οι Ερινύες, αλλά οπωσδήποτε θα τον βαραίνει το άδικο αίμα που έχυσαν οι άνθρωποι όπου γης αγωνιζόμενοι για τη μεγάλη αυταπάτη. Όμως έτσι κινείται η ιστορία» (σελ. 480). Θα έλεγα στους πολιτικάντηδες ότι και λίγη μελέτη δεν βλάπτει.

 

Αθήνα 07/01/2015

Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου

(Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων)

-Για επικοινωνία πατήστε το λινκ της επιτροπής.

 

Ο Αριστοτέλης και οι πολιτικοί εξουσιαστές ως Σαρδανάπαλοι

Ερευνώντας ο Αριστοτέλης τους τρόπους διαβιώσεως των ανθρώπων, τους διακρίνει στον απολαυστικό, τον πολιτικό και το θεωρητικό. Αναλύοντας αυτούς τους τρόπους ζωής γράφει ότι «οι περισσότεροι, εκ των ανθρώπων είναι φανερόν, ότι είναι εξ’ ολοκλήρου δουλικοί, διότι προτιμούν να ζουν ωσάν τα ζώα… διότι πολλοί από τους κατέχοντας την εξουσίαν είναι όμοιοι κατά την φυσικήν ιδιοσυγκρασίαν προς τον Σαρδανάπολον» («Ηθικά Νικομάχεια», 1095b). Σημειώνεται ότι ο διαβόητος Σαρδανάπαλος βασιλιάς της Ασσυρίας φημιζόταν «δια τον τρυφηλόν βίον, πλήρη απολαύσεων», όπως τον περιγράφει ο Αριστοτέλης. Ερώτημα: Αν ζούσε ο Αριστοτέλης σήμερα και έβλεπε το πώς ζουν πολλοί εξουσιαστές στην Ελλάδα θ’ αυτοκτονούσε.

 

Αθήνα 07/01/2015

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Όποιος ενδιαφέρεται για περισσότερα

 θέματα, μπορεί να επισκεφθεί την ιστοσελίδα της Επιτροπής. (http://ethnikonthematon.blogspot.gr)

 

Μια εξήγηση του γράφοντος

Γράφω: Για να υπενθυμίζω στους εναλλασόμενους εξουσιαστές ότι δεν είμαι πολιτικός Αυστραλοπίθηκος.

Για να θυμίζω τη μνήμη εκείνων που θυσιάστηκαν άδικα για την Ελλάδα, που πρόδωσαν οι σύγχρονοι Εφιάλτες. Γιατί η σιωπή σημαίνει συνενοχή και έγκριση.

Πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου

 

Διαβάστε στα ανανεωμένα και αποκαλυπτικά «Επίκαιρα»: Η Ελλάδα κρίνει το μέλλον της Ευρώπης

Αποκλειστικές προ-δημοσιεύσεις

μόνο στα epikaira.gr:

Η Ελλάδα κρίνει το μέλλον της Ευρώπης

Στρατηγική καμένης γης από τον Σαμαρά

Επενδύσεις: Η πικρή αλήθεια του απόλυτου τίποτα

Αλέξης Τσίπρας: «Το πάρτι τελείωσε»

Ο Γιώργος παίρνει κεφάλι και αφήνει πίσω του συντρίμμια το ΠΑΣΟΚ

Εθνική υποχώρηση Αναστασιάδη- Αποδέχεται συνεκμετάλλευση!

Γ. Σταθάκης: «Όχι μονομερείς ενέργειες, νέα συμφωνία με τους δανειστές, ρύθμιση του χρέους σε βιώσιμα επίπεδα»

Διαβάστε ακόμη στα ΕΠΙΚΑΙΡΑ:

- Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΡΙΝΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Άκρατη τρομοκρατία και φόβο σπέρνει το Βερολίνο σε Αθήνα και ευρωπαϊκό Νότο

- Στρατηγική καμμένης γης από τον Σαμαρά

Στόχος η διαχειρίσιμη ήττα και η υπονόμευση του αντιπάλου

Είδος προς εξαφάνιση οι καραμανλικοί στην επόμενη Βουλή

- Επενδύσεις: Η πικρή αλήθεια του απόλυτου τίποτα

- Αλέξης Τσίπρας: Το πάρτι τελείωσε

Στόχος η αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ

- Ο Γιώργος παίρνει κεφάλι και αφήνει πίσω του συντρίμμια το ΠΑΣΟΚ

Το πηγαινέλα των υποψηφίων

- Γ. Σταθάκης: Όχι μονομερείς ενέργειες, νέα συμφωνία με τους δανειστές
- Με αναμμένες μηχανές το "ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΣ"

Άνευ προηγουμένου η προκλητικότητα της 'Αγκυρας

Εθνική υποχώρηση Αναστασιάδη - Αποδέχεται συνεκμετάλλευση

Περισσότερα θέματα, αποκαλύψεις και αναλύσεις
στα Επίκαιρα που κυκλοφορούν.

Και...

Για την καθημερινή σας, έγκυρη και αξιόπιστη ενημέρωση,
εμπιστευτείτε τα www.epikaira.gr

Το μεγαλείο της ταπεινοφροσύνης του Βαπτιστού

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2015/01/blog-post_7.html



Γιὰ τὸ μεγαλεῖο τοῦ Βαπτιστοῦ δὲν χρειάζεται νὰ ποῦμε πολλά· μιλᾶ τὸ τέμπλο κάθε Ὀρθόδοξου ναοῦ –στὰ δεξιὰ τῆς εἰκόνας τοῦ Δεσπότου βρίσκεται πάντοτε ἡ εἰκόνα του– καὶ ὁ ἔπαινος τοῦ Κυρίου γιὰ ἐκεῖνον, ὁ ἔπαινος τοῦ καρδιογνώστου Θεοῦ (βλ. Ματθ. ια´ [11] 7-15, Λουκ. ζ´ 24-30).

Ἐμεῖς ἁπλῶς στὶς παρακάτω γραμμὲς θὰ προσπαθήσουμε νὰ ὑποψιασθοῦμε κάτι ἀπὸ τὸ μεγαλεῖο τῆς ταπεινοφροσύνης του.

Ὁ Τίμιος Πρόδρομος ἀπὸ παιδὶ ἔζησε στὴν ἔρημο ζωὴ ἄκρας ἀσκήσεως καὶ πλούτιζε συνεχῶς σὲ Πνεῦμα Ἅγιον. «Τὸ παιδίον ηὔξανε καὶ ἐκραταιοῦτο πνεύματι, καὶ ἦν ἐν ταῖς ἐρήμοις ἕως ἡμέρας ἀναδείξεως αὐτοῦ πρὸς τὸν Ἰσραήλ», σημειώνει ἡ Ἁγία Γραφή (Λουκ. α´ 80). Ἔζησε μὲ μοναδικὴ ἀκρίβεια τὴ ζωὴ τῆς παρθενίας, τὴ ζωὴ τῆς ὁλοκληρωτικῆς ἀφιερώσεως στὸ Θεό, ἡ ὁποία ἦταν σχεδὸν τελείως ἄγνωστη στὴν ἐποχὴ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Ἀργότερα, στὰ τριάντα του περίπου χρόνια, βγῆκε νὰ κηρύξει μετάνοια καὶ νὰ ἑτοιμάσει τὸν Ἰσραὴλ γιὰ τὴν ὑποδοχὴ τοῦ Μεσσία, ὄχι ἀπὸ μόνος του ἀλλὰ κατόπιν θείας ἀποκαλύψεως: «ἐγένετο ρῆμα Θεοῦ ἐπὶ Ἰωάννην… καὶ ἦλθεν…κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας» (Λουκ. γ´ 2-3). Ἦταν δηλαδὴ θεόκλητος.

Γνώριζε ἀκόμη ὅτι ἡ δράση του ἦταν προφητευμένη στὴν Παλαιὰ Διαθήκη, πράγμα ποὺ δὲν ἀνέφερε ποτὲ παρὰ μόνο ὅταν τὸ ἐπέβαλε ἡ ἀνάγκη. Τὸν ρώτησαν οἱ ἀπεσταλμένοι τῆς θρησκευτικῆς ἡγεσίας τοῦ Ἰσραήλ:
«Ποιὸς εἶσαι ἐσύ; ὁ Χριστός;».
«Δὲν εἶμαι ἐγὼ ὁ Χριστός», ἀπάντησε.
«Τί λοιπόν; Ὁ Ἠλίας εἶσαι ἐσύ;».
«Δὲν εἶμαι».
«Ὁ προφήτης ποὺ προανήγγειλε ὁ Μωυσῆς;».
«Ὄχι».
«Ποιὸς εἶσαι τέλος πάντων; γιὰ νὰ δώσουμε ἀπάντηση σ᾿ αὐτοὺς ποὺ μᾶς ἔστειλαν».
«Ἐγὼ “φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, εὐθύνατε τὴν ὁδὸν Κυρίου”, καθὼς εἶπεν Ἡσαΐας ὁ προφήτης» (βλ. Ἰω. α´ 19-23).

Τὸ κήρυγμά του καὶ ἡ ὅλη προσωπικότητά του εἶχε ἀπήχηση ὅσο κανενὸς ἄλλου προφήτη: «Ἐξεπορεύετο πρὸς αὐτὸν Ἱεροσόλυμα καὶ πᾶσα ἡ Ἰουδαία καὶ πᾶσα ἡ περίχωρος τοῦ Ἰορδάνου», «καὶ ­ἐβαπτίζοντο πάντες ἐν τῷ Ἰορδάνῃ ποταμῷ ὑπ᾿ αὐτοῦ ­ἐξομολογούμενοι τὰς ­ἁμαρτίας αὐτῶν» (Ματθ. γ´ 5, Μάρκ.α´ 5). Πήγαιναν σ᾿ αὐτὸν οἱ ­Ἱεροσολυμίτες καὶ ὅλοι οἱ κάτοικοι τῆς Ἰουδαίας καὶ τῶν περιχώρων τοῦ Ἰορδάνη! Δὲν ἦταν ὅτι ἐντυπωσίαζε καὶ σαγήνευε.

Τὸ ­κήρυγμά του ἦταν αὐστηρό, καλοῦσε σὲ ­μετάνοια, ὑπενθύμιζε τὴν κρίση τοῦ Θεοῦ: «ἤδη καὶ ἡ ἀξίνη πρὸς τὴν ρίζαν τῶν ­δένδρων κεῖται· πᾶν οὖν δένδρον μὴ ποιοῦν καρπὸν καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλεται»· τώρα μάλιστα καὶ τὸ ­τσεκούρι τῆς θείας κρίσεως βρίσκεται κοντὰ στὴ ρίζα τῶν δένδρων. Κάθε ­δένδρο λοιπὸν ποὺ δὲν κάνει καλὸ καρπὸ κόβεται ἀπὸ τὴ ρίζα καὶ ρίχνεται στὴ ­φωτιά (Ματθ. γ´ 10).

Ἀλλὰ ἀκριβῶς ἐπειδὴ ὁ λόγος καὶ τὸ παράδει­γμά του ἦταν γεμάτα ἀπὸ τὴ Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, δὲν ­ἀπωθοῦσε οὔτε προκαλοῦσε ­ἀντιδράσεις.

Ἀντίθετα συγκλόνιζε τὶς καρδιὲς καὶ προκαλοῦσε ριζικὴ ἀλλαγὴ ζωῆς· δέχονταν νὰ βαπτισθοῦν – «πάντες», ἀκόμη καὶ «οἱ τελῶναι καὶ αἱ πόρναι», οἱ πιὸ διαβεβλημένοι ἄνθρωποι (βλ. Ματθ. κα´ [21] 32) – ἐξομολογούμενοι δημοσίως τὶς ἁμαρτίες τους!

Τὸν παραδέχονταν ὡς αὐθεντικὸ καθοδηγὸ τῆς ζωῆς τους: «Τί οὖν ποιήσομεν;». Θέλουμε ν᾿ ἀλλάξουμε ζωή. Τί πρέπει νὰ κάνουμε; ρωτοῦσαν οἱ ὄχλοι τὸν Ἰωάννη, παρὰ τὸ νεαρὸ τῆς ἡλικίας του· ὄχι μόνο εὐσεβεῖς ἀλλὰ καὶ ἁμαρτωλοί: τελῶνες καὶ στρατιωτικοί (βλ. Λουκ. γ´ 10-14).

Τὸ ἀκόμη θαυμαστότερο εἶναι ὅτι ὁ Τίμιος Πρόδρομος εἶχε τέτοιο κύρος, ἐνῶ δὲν ἔκανε κανένα θαῦμα (βλ. Ἰω. ι´ 41)· τόσο μεγάλο κύρος, ὥστε ὅλοι εἶχαν λογισμό: «Μήπως αὐτὸς εἶναι ὁ Χριστός», ὁ Μεσσίας ποὺ περιμέναμε αἰῶνες; (Λουκ. γ´ 15).

Ἂς ἀναλογισθοῦμε ὅλα τὰ παραπάνω: ζωὴ πολὺ διαφορετικὴ ἀπὸ τὴ ζωὴ τῶν πολλῶν, σχεδὸν ὅλων· ζωὴ ἀνώτερη, ἰσάγγελη· πνευματικὲς ἐπιδόσεις ἀσυνήθιστα ὑψηλές· προφητικὴ κλήση καὶ ἀποστολὴ σὲ νεαρὴ ἡλικία· καταπληκτικὴ ἐ­­πιτυχία στὸ ἱεραποστολικὸ ἔργο, μαζικὲς καὶ συγκλονιστικὲς μεταστροφές· κύρος τόσο μεγάλο, ὥστε νὰ ἀναρωτιοῦνται, μήπως εἶναι ὁ Χριστός; Ἡ Παλαιστίνη σείσθηκε ἀπὸ τὸ κήρυ­γμα καὶ τὴν παρουσία του, ἕνας ὁλόκληρος λαὸς κρεμόταν ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ νεαροῦ λιπόσαρκου Ἰωάννη· κι ἐκεῖνος; ἀνέγγιχτος ἀπὸ τὴν ὑπερηφάνεια. Δὲν ζήτησε τίποτε γιὰ τὸν ἑαυτό του ἀπὸ ὅλη ἐκείνη τὴ δόξα. Εἶπε: «Δὲν εἶμαι ἐγὼ ὁ Χριστός. Ἔρχεται μετὰ ἀπὸ ἐμένα, καὶ δὲν εἶμαι ἄξιος ἐγὼ νὰ λύσω οὔτε τὰ κορδόνια ἀπὸ τὰ ὑποδή­ματά του» (Λουκ. γ´ 16).

Καὶ ὅταν, ἐνῶ μεσουρανοῦσε, ἄρχισε νὰ τὸν ἐπισκιάζει ὁ Μεσσίας μὲ τὴ δράση Του, καὶ παραπονέθηκαν γι᾿ αὐτὸ στὸν Πρόδρομο οἱ μαθητές του, ἐκεῖνος τοὺς εἶπε:
«Κανεὶς δὲν ἔχει τίποτε ἀπὸ τὸν ἑαυτό του. Ὅλα εἶναι τοῦ Θεοῦ. Ἐσεῖς οἱ ἴδιοι μαρτυρεῖτε πὼς εἶπα ὅτι δὲν εἶμαι ἐγὼ ὁ Μεσσίας, ἀλλὰ πρόδρομός Του. Γι᾿ αὐτὸ ἐργάσθηκα, γιὰ νὰ ὁδηγήσω τὶς ψυχὲς στὸ Νυμφίο Χριστό. Καὶ ὄχι ἁπλῶς δὲν ζηλεύω ἢ δὲν ἐνοχλοῦμαι ποὺ ­ἐλαττώνεται ἡ φήμη μου, ἀλλὰ “χαρᾷ χαίρω”, χαίρομαι μὲ πολὺ μεγάλη χαρά· “αὕτη οὖν ἡ χαρὰ ἡ ἐμὴ πεπλήρωται”· αὐτὴ λοιπὸν ἡ χαρά μου εἶναι τέλεια. Αὐτὸ εἶναι τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, ποὺ τὸ ἀποδέχομαι ὁλόψυχα: Ἐκεῖνος νὰ αὐξάνει σὲ ἐπιρροὴ καὶ δόξα, κι ἐγὼ νὰ μικραίνω» (βλ. Ἰω. γ´ 26-30).

Ὁ Τίμιος Πρόδρομος, μέγας καὶ στὴν ταπεινοφροσύνη, προκαλεῖ τὸν εὐλαβὴ θαυμασμό μας. Μπορεῖ ὅμως νὰ γίνει καὶ βοηθός, πρεσβευτής μας, ἂν τὸν ἐπικαλούμαστε, ὥστε νὰ καλλιεργοῦμε τέτοιο φρόνημα στὶς δικές μας ἀσήμαντες – σὲ σύγκριση μὲ τὶς δικές του– ἐπιδόσεις καὶ ἐπιτυχίες.

Ορθόδοξο Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”
http://aktines.blogspot.gr

Δύο λόγια για τον Άγιο Ιωάννη τον Βαφτιστή…

http://www.pygmi.gr/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82/%CE%B4%CF%8D%CE%BF-%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF-%CE%B9%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B2%CE%B1%CF%86%CF%84%CE%B9/


Κάθε χρόνο στις 7 Ιανουαρίου η εκκλησία μας γιορτάζει την μνήμη του Ιωάννη του βαπτιστή, γνωστού και ως Ιωάννη του Προδρόμου.

Πρόκειται για τον προφήτη του Χριστιανισμού που με την διδασκαλία του προετοίμασε τον κόσμο να υποδεχθεί τον Ιησού και να εισακούσει την διδασκαλία του.

Η μητέρα του ήταν στείρα και για τον λόγο αυτό το ζευγάρι ήταν άτεκνο. Τόσο ο Ζαχαρίας όσο και η Ελισάβετ ήταν σε μεγάλη ηλικία όταν ο Αρχάγγελος Γαβριήλ ανακοίνωσε στον Ζαχαρία ότι θα αποκτήσει με την Ελισάβετ παιδί, όπου θα είναι αγόρι το οποίο θα πρέπει να ονομαστεί Ιωάννης. Ο Ζαχαρίας δεν πίστεψε στα λόγια του Γαβριήλ και έμεινε μουγκός έως την ημέρα που θα βαπτιζόταν το παιδί που θα έφερνε στον κόσμο η Ελισάβετ. Και έτσι έγινε. Γεννήθηκε ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος και οκτώ ημέρες μετά την γέννησή του όταν ζητήθηκε από τον Ζαχαρία να πει το όνομα του παιδιού, εκείνος έγραψε σε μια πινακίδα «Ιωάννης» και αμέσως επανήλθε η ομιλία του.Ο Άγιος Ιωάννης μέχρι τα τριάντα του χρόνια, έζησε ασκητική ζωή στην έρημο της Ιουδαίας, αφιερωμένη ολοκληρωτικά στην προσευχή, τη μελέτη και την πνευματική και ηθική του καλλιέργεια. Τα ενδύματά του ήταν από τρίχες καμήλας, και στη μέση του είχε δερμάτινη ζώνη. Τρεφόταν σαν πουλί με ακρίδες και μέλι.
Για τον λόγο αυτό πολλές εικόνες, σύμφωνα με το matia, τον παρουσιάζουν με φτερούγες. Έχοντας περάσει έτσι, το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής του, εγκαταλείπει την έρημο και εγκαθίσταται στις όχθες του Ιορδάνη ποταμού. Εκεί συνεχίζει το κήρυγμα για την έλευση του Σωτήρα και συγχρόνως βαπτίζει πολλούς από αυτούς που έρχονται να τον ακούσουν. Εκεί, στον Ιορδάνη ποταμό πήγε και τον συνάντησε ο Χριστός ζητώντας του να Τον βαπτίσει. Ο Άγιος Ιωάννης με Θεία πληροφόρηση αναγνωρίζει Ποιόν έχει απέναντί του, και αρνείται να Τον βαπτίσει λέγοντας ότι δεν είναι άξιος ούτε τα λουριά από τα παπούτσια Του να λύσει. Ο Ιησούς του έιπε έτσι πρέπει να γίνει και τότε ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος βάπτισε τον Ιησού Χριστό στα νερά του Ιορδάνη ποταμού.

Παρόλο που θεωρούσε τον εαυτό του ανάξιο για κάτι τέτοιο ο Χριστός έμεινε στην επιλογή του και επέλεξε έναν άνθρωπο, για τα ανθρώπινα δεδομένα ασήμαντο, αγνό, ταπεινό και αληθινό.

Χρόνια πολλά και καλά σε όλους τους εορτάζοντες!

Γιατί ο Ἰησούς, επέλεξε τον Ιορδάνη ποταμό καί όχι κάπου αλλού γιά νά βαπτισθεί;

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2015/01/blog-post_61.html

Στον «Θησαυρό Δαμασκηνού» βρίσκουμε τις εξής πληροφορίες:

Στον Ιορδάνη ποταμό είχαν γίνει πολλά θαύματα και ήταν πλήρης χαρίτων, αγιασμένος και για αυτό ο Χριστός πήγε εκεί.

Ένα θαύμα είναι όταν διήλθε από αυτόν ο Ιησούς του Ναυή με την Κιβωτό την οποία την κρατούσαν οι δώδεκα ιερείς και με εντολή του Ιησού του Ναυή μπήκαν οι ιερείς με την κιβωτό. Τότε έγινε θαύμα παράδοξο: Ο Ιορδάνης εστράφη εις τα οπίσω και απέμεινε τόσο νερό, όσο ήταν αρκετό για να βραχούν οι ιερείς μόνο μέχρι τον αστράγαλο. Και έτσι έμειναν τα νερά έως ότου πέρασαν όλοι οι Εβραίοι.
Ένα άλλο θαύμα είναι όταν ο Ηλίας ο Προφήτης, πέρασε τον Ιορδάνη με τον Ελισσαίο, πάλι σαν σε στεριά, όταν ο Προφήτης Ηλίας «χτύπησε» με την μηλωτή του τον ποταμό και άνοιξε στο μέσον του δρόμος ώστε πέρασαν και οι δύο χωρίς να βραχούν. Τότε ο Ηλίας ανελήφθη στους ουρανούς (ανέβηκε με άμαξα πύρινη και με τέσσερα άλογα πύρινα, ως εις τον ουρανόν),και άφησε την μηλωτή του στον Ελισσαίο. Προσπάθησε λοιπόν με την σειρά του κατόπιν ο Ελισσαίος να «χτυπήσει» τα νερά για να περάσει πάλι πίσω και δεν έγινε τίποτα. Τότε επικαλέστηκε τον Θεό του Ηλία και αμέσως επαναλήφθηκε το θαυμαστό αυτό γεγονός ...

Άλλο πάλι είναι όταν ένας στρατηγός του Βασιλιά της Συρίας ο Νεεμάν είχε λέπρα και πήγε στον Προφήτη Ελισσαίο να τον θεραπεύσει. Εκείνος όμως καθόλου δεν τον συνάντησε, αλλά του διεμήνυσε να πάει να λουστεί στον Ιορδάνη ποταμό και θα γίνει καλά. Αυτός θύμωσε αρχικά, για την αντιμετώπισή του από τον Προφήτη, αλλά στο τέλος έκανε υπακοή και έγινε πράγματι εντελώς καλά.
Κάποτε πήγαν ξυλοκόποι στην όχθη του Ιορδάνου, για να κόψουν ξύλα. μεταξύ αυτών ήταν και ο Προφήτης Ελισσαίος. Εκεί, καθώς έκοβαν τα ξύλα ξεκόλλησε ο πέλεκυς από την λαβή και έπεσε το σιδερένιο μέρος του τσεκουριού στο ποτάμι μέσα. Τότε ο Προφήτης, πήρε την ξύλινη λαβή και την ακούμπησε στο χείλος του ποταμού και είπε : Δείξε θαύμα Θεέ μου. Και αμέσως ξεπήδησε το σιδερένιο μέρος από το ποτάμι και μπήκε στο μέσο της λαβής, και έγινε ως Σταυρός.
Σε ένα τροπάριο του κοσμά του Μελωδού αναφέρεται αυτό το θαύμα που ήταν η προτύπωση του Αγίου Βαπτίσματος αλλά και του Τιμίου Σταυρού:
«Ο βυθώ κολπωσάμενος, τέμνουσαν ανέδωκεν Ιορδάνης ξύλω, τω Σταυρώ και το Βαπτίσματι, την τομήν της πλάνης τεκμαιρόμενος«. Ο Ιορδάνης που δέχτηκε μέσα του το σίδερο που κόβει, πάλι το έδωσε πίσω στο ξύλο του, και όπως με το τσεκούρι κόβονται τα ξύλα έτσι με τη Δύναμη του Σταυρού και του Αγίου Βαπτίσματος κόπηκε η πλάνη και η αμαρτία
Αλλά πολλά ακόμα θαύματα έγιναν, όπως ο Γεδεών ο Κριτής που τον πέρασε, Ο Ιακώβ ο υιός του Ισαάκ, ο αδελφός του Ησαύ, που και αυτός τον πέρασε με μία ράβδο, όπως λέει ο ίδιος «Εν γαρ τη ράβδω μου ταύτη διέβην τον Ιορδάνην» κ.α.
πηγή

Η «ατάκα» Τσίπρα που θα συζητηθεί: «Η Ελλάδα μου δεν θα ζημιώσει την Ευρώπη»

http://olympia.gr/2015/01/07/%CE%B7-%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BA%CE%B1-%CF%84%CF%83%CE%AF%CF%80%CF%81%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B8%CE%B1-%CF%83%CF%85%CE%B6%CE%B7%CF%84%CE%B7%CE%B8%CE%B5%CE%AF-%CE%B7-%CE%B5%CE%BB/

 

Άρθρο του Αλέξη Τσίπρα στην ιταλική Κοριέρε Ντέλα Σέρα

«Η Ελλάδα μου δεν θα ζημιώσει την Ευρώπη» τιτλοφορείται το άρθρο του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα στο σημερινό φύλλο της ιταλικής εφημερίδας Κοριέρε Ντέλα Σέρα.

«Η Ελλάδα βρίσκεται μπροστά σε μια ιστορική στροφή: ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί, πλέον, απλή ελπίδα για τον ελληνικό λαό. Ενσαρκώνει την προσδοκία μιας αλλαγής πορείας πλεύσης για ολόκληρη την Ευρώπη, η οποία δεν πρόκειται να βγει από την κρίση, χωρίς μια βαθιά αναθεώρηση των πολιτικών επιλογών της. Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα δώσει νέα ώθηση στις δυνάμεις, οι οποίες μάχονται για την αλλαγή. Διότι, αφού η Ελλάδα κατέληξε σε αδιέξοδο, η σημερινή Ευρώπη πρόκειται να έχει το ίδιο τέλος» γράφει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και προσθέτει:

«Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θεωρείται πλέον ένας κίνδυνος, όπως το 2012, αλλά μια πρόκληση με στόχο την αλλαγή».

Σε άλλο σημείο του άρθρου του ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην Ελλάδα, σημειώνει, σύμφωνα με το ΑΠΕ: «Ο Σαμαράς δεν έχει τίποτα να προσφέρει, εκτός από την υποδούλωση στις διδαχές μιας επιζήμιας και αποτυχημένης λιτότητας, οι οποίες επέβαλαν στην Ελλάδα νέες φορολογικές αυξήσεις και περικοπές μισθών και συντάξεων, που προστίθενται σε έξι χρόνια θυσιών».

ΒΟΜΒΑ ΜΕΓΑΤΟΝΩΝ! Κόρη Έλληνα ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ η συνεργός του Χριστόδουλου Ξηρού!

http://www.makeleio.gr/?p=249252

Σαν κεραυνός εν αιθρία έπεσε στο Αίγιο η είδηση πως η 22χρονη Αγγελική, σύντροφος και συνεργάτιδα του συλληφθέντος Χριστόδουλου Ξηρού, είναι από το Αίγιο και μάλιστα κόρη πολύ γνωστού κατοίκου της πόλης, ο οποίος έχει ασχοληθεί επί σειρά ετών με την τοπική αυτοδιοίκηση, έχοντας λάβει μάλιστα στο παρελθόν και το αξίωμα του αντιδημάρχου.
Το βράδυ της Δευτέρας, πραγματοποιήθηκε επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής, παρουσία εισαγγελέως, στο σπίτι της οικογένειας, σε συνοικία του Αιγίου. Έρευνες πραγματοποιούνται και στο χωριό απ’ όπου κατάγεται η οικογένεια.
Το σπίτι κυριολεκτικά «ξεσκονίστηκε», καθώς οι αστυνομικοί αναζητούσαν στοιχεία για την Αγγελική, τη φίλη του Ξηρού, η οποία φέρεται να έχει σχέση και με τους Πυρήνες της Φωτιάς.
Πληροφορίες αναφέρουν,σύμφωνα με το filodimos.gr, πως οι άνδρες της Αστυνομίας μίλησαν με τον πατέρα της 22χρονης Αγγελικής, ο οποίος όμως δήλωσε πως η κόρη του, φοιτήτρια στην Παιδαγωγική Σχολή της Κομοτηνής, είχε να εμφανιστεί στο σπίτι δύο μήνες.
Όπως είναι φυσικό, το γεγονός αποτελεί πρώτο θέμα συζήτησης στο Αίγιο αλλά και στο χωριό της κοπέλας.

Βρε με τον Ξηρό.. Θάφτηκε και η δολοφονία ΕΛΛΗΝΩΝ απο κράτος – εφοπλιστές…

http://olympia.gr/2015/01/07/%CE%B2%CF%81%CE%B5-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BE%CE%B7%CF%81%CF%8C-%CE%B8%CE%AC%CF%86%CF%84%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CE%B4%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%86%CE%BF%CE%BD%CE%AF/

 

γραφει ο αρισταρχος 

“…σε περίπτωση φωτιάς το πρώτο και κύριο είναι η διάσωση όλων των ανθρώπων”
normanatlanticΓίναμε μάρτυρες, πρωτοχρονιάτικα, μιας ναυτικής τραγωδίας με το Ferry της ΑΝΕΚ NORMAN ATLANTIC. Ένα πλοίο που μπορεί να μεταφέρει κάπου 500 άτομα μαζί και 250 οχήματα. Λίγο πολύ μέσα από τους διαύλους των βραχέων ζήσαμε στις τηλεοράσεις το δράμα των επιβατών να παλεύουν για την ζωή τους ανάμεσα σε τέσσερα κακά. Πρώτα την φωτιά και ύστερα έναν αέρα 10-12 μποφώρ. Τρίτο μια σκοτεινή, παγωμένη και φουρτουνιασμένη θάλασσα και το τελευταίο και καταλυτικό κακό η ανοργανωσιά του πλοίου.
Δεν ξέρω τι θα γινόταν αν, για παράδειγμα, το πλήρωμα του εν λόγω ferry και με την ίδια ανοργανωσιά χρειαζόταν να αντιμετωπίσει κάτι ανάλογο με ένα κρουαζιερόπλοιο της τάξης του ‘OASIS OF THE SEAS’ δυναμικότητας 6.500 ατόμων! Άκουσα τον καπετάνιο του OASIS να λέει πως όλο το εικοσιτετράωρο το μυαλό του είναι απασχολημένο με την ασφάλεια των επιβατών και γι αυτό το λόγο κάνει ανά τέσσερις μέρες στο πλήρωμα ασκήσεις έκτακτης ανάγκης. Όπως, άκουσα και κάποιον Έλληνα γνώστη περί της ναυτικής τέχνης, προφανώς καπετάνιο, να λέει πως οι επιβάτες πριν πηδήσουν στην θάλασσα με τέτοιες συνθήκες θάπρεπε πρώτα να κάψουν τα πόδια τους. Και το πρώτο που μαθαίνουν οι υποψήφιοι πλοίαρχοι στις σχολές είναι πως το τελειότερο σωστικό μέσον είναι το ίδιο το πλοίο.
Ας φανταστούμε τώρα πως βρισκόμαστε επιβάτες πάνω στο κολασμένο πλοίο και καίγονται τα πόδια μας και παγώνουμε από τον δυνατό άνεμο και πεθαίνουμε από τον φόβο μας. Ξαφνικά μια καλαθούνα πέφτει από τον ουρανό μπροστά μας. Το ερώτημα είναι αν το ελικόπτερο που θα μας σώσει είναι Super Puma ή ΑΒ-205 ή δεν ξέρω τι άλλο ή η φυγή από την κόλαση; Βέβαια θα μου πείτε κάθε διάσωση συνοδεύεται και από εκπληκτικές προσφορές. Αλλά ας κάνουμε την αναγωγή. Ένα πλοίο και η Ελλάδα, που έχει πάρει φωτιά και αγωνιζόμαστε και από μέσα και απ’ έξω να τη σβήσουμε και μάλιστα χωρίς σωσίβια, νερά και μάνικες. Όμως η φωτιά δεν δείχνει να σβήνει και το πάτωμα καίει τα πόδια μας και μεις σκεπτόμαστε ποιος και με τι προσφορές θα μας σώσει και που θα μας βγάλει. Λες, και τα 300ευρώ το μήνα με τις μηδαμινές προοπτικές έχει την πολυτέλεια να επιλέξει δυνάστη. Μ’ ακούγεται κάπως, σαν το “σκάσε και σκάβε αν θέλεις να γλύψεις κανένα κοκαλάκι από αυτά που αφήνει το αφεντικό.
Μ’ αρέσει να ακούω το “ανήκομεν στη δύση” ή “είμαστε μέσα στην Ευρώπη” Το αντίθετο στα Αγγλικά(για να τρομάζουμε περισσότερο) το λένε Grexit. Θαρρείς και έχουμε τροχούς να μετακινούμαστε μέσα έξω. Και τώρα, που λέει και ο παπούλης Άνθιμος, που θα μπουν και η Αλβανία και τα Σκόπια μέσα στην Ευρώπη εμείς θα είμαστε απ’ έξω; Μέσα λοιπόν, όχι όμως στην Ευρώπη γιατί εκεί ανήκομεν υποχρεωτικά χάρη στον Δία και τις σεξιστικές του ορμές, αλλά στο κλαμπ των Ευρωπαίων. Κι όπως γνωρίζετε στα club οι φίλοι μας Ευρωπαίοι δεν βάζουν όποιον κι όποιον αν δεν έχουν, τι άλλο… κέρδος! Αν ήμασταν ισότιμοι θα μας διέγραφαν όλο το χρέος, για το οποίο έχουν ευθύνη κι αυτοί όταν έκαναν την πάπια βλέποντας τον Παπανδρέου να εκλέγεται με το σύνθημα “λεφτά υπάρχουν”. Και το πολύ πολύ να μας έβαζαν κάτω από κάποια εποπτεία μπας και διορθωθούμε, σαν κακά παιδιά που είμαστε.
Αλήθεια, φτάσαμε στο δια ταύτα. Φτάσαμε μπροστά στο δίλημμα “Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα”. Αυτό θα επιλέξουμε στις εκλογές της 25ης τρέχοντος που έρχονται. Τον γκρεμό ή το ρέμα. Ποιόν λοιπόν να ψηφίσεις και τι να περιμένεις όταν όλοι κουνάνε την ρομφαία της ολικής καταστροφής μας κι από προγράμματα μονάχα νεφελώματα. Κι ας μας καίει τα πόδια η ανεργία, η φτώχια, η εξαθλίωση, η υπογεννητικότητα και ένα βουνό προβλήματα. Αυτοί πάντα στο ίδιο μοτίβο επιλογής τους. “Ποιόν επιθυμείτε για διασώστη;” Super Puma ή… Super Tiger;
Κομφούζιο και αδιέξοδα εκλογικά. Δε λέω, θαυμάζω και νιώθω υπερήφανος που διαθέτουμε τόσους πολλούς υποψήφιους διασώστες αλλά τελικά καιγόμαστε και πνιγόμαστε. Πως γίνεται αυτό ποτέ δεν κατάλαβα όπως δεν θα καταλάβω ποτέ πως βρεθήκαμε να χρωστάμε ένα σκασμό λεφτά σε όλο τον περίγυρο. Όπως δεν θα καταλάβω ποτέ πως θα τα ξεπληρώσουμε. Όπως δεν θα καταλάβει ποτέ κανείς από δαύτους που κυβερνούν πως σε περίπτωση φωτιάς το πρώτο και κύριο είναι η διάσωση όλων των ανθρώπων και με όποιο πρόσφορο μέσον.
http://aienaristeyein.com/2015/01/07/φωτιά-στα-μπατζάκια-μας/

Η ομοφυλοφιλική ιστορία με έναν ανήλικο Ρουμάνο,από βιβλίο του Μένη Κουμανταρέα..οδήγησε στον δολοφόνο του..

http://online-pressblog.blogspot.gr/2015/01/blog-post_396.html

«Τον είχε γνωρίσει σε μπαρ της Ομονοίας, και στην συνέχεια γνώρισαν μαζί της ηδονές και τους “χυμούς” της ζωής.»
Το τελευταίο βιβλίο του γνωστού πεζογράφου Μένη Κουμανταρέα οποίος βρέθηκε άγρια δολοφονημένος στις 6 Δεκεμβρίου στο διαμέρισμα του στην Κυψέλη, μελέτησαν οι Αξιωματικοί της Ασφάλειας για να φθάσουν τελικά στο δολοφόνο του 83χρονου συγγραφέα.

Δράστης είναι ένας 26χρονος Ρουμάνος τον οποίο ο πεζογράφος είχε γνωρίσει πριν από περίπου 10 χρόνια (σ.σ. Όταν ο δράστης ήταν ανήλικος) σε ένα κακόφημο μπαρ της οδού Βερανζέρου και αμέσως συνδέθηκαν φιλικά μεταξύ τους για τα επόμενα χρόνια μέχρι και την δολοφονία του συγγραφέα από τον άνθρωπο που συχνά πυκνά το θύμα τροφοδοτούσε με χρήματα για τις ανάγκες του.

Στο τελευταίο του βιβλίο ο γνωστός συγγραφέας κάνει λόγο για έναν ανήλικο Ρουμάνο που είχε γνωρίσει σε μπαρ της Ομονοίας, και στην συνέχεια γνώρισαν μαζί της ηδονές και τους “χυμούς” της ζωής.

Οι ερευνητές της Ασφάλειας και του Τμήματος Ανθρωποκτονιών μελέτησαν εκτενώς το τελευταίο βιβλίο του γνωστού πεζογράφου, στο οποίο κυριαρχεί η μορφή του ανήλικου τότε Ρουμάνου με αποτέλεσμα να καταλήξουν στην πλήρη σκιαγράφηση του προφίλ του δολοφόνου.

Το μεσημέρι της Δευτέρας στην πλατεία Βικτορίας, οι αστυνομικοί κατάφεραν να εντοπίσουν τον 26χρονο Ρουμάνο Στεφάν και να τον προσάγουν στα γραφεία τις Υπηρεσίας τους.

Αρχικά ο νεαρός Ρουμάνος αρνήθηκε οποιαδήποτε σχέση με την δολοφονία του φίλου και ευεργέτη του, πλην όμως και κάτω από το βάρος των συντριπτικών εναντίων του στοιχείων αναγκάστηκε να ομολογήσει την... μισή αλήθεια.


ΠΗΓΗ