Τα Χριστούγεννα και οι Πατέρες της Εκκλησίας

 http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/12/blog-post_155.html

π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός

Χριστούγεννα πάλι. Σε μία εποχή σύγχυσης και αποπροσανατολισμού, όπου οι άνθρωποι έχουν μείνει στο παρελθόν της ευμάρειας, θρηνούν για τους χαμένους παραδείσους της άνεσης, της κατανάλωσης, της απληστίας, της ψεύτικης ισχύος, χωρίς να βλέπουν ότι όλα αυτά χάθηκαν γιατί απωλέσαμε το μέτρο, απωλέσαμε την πίστη, απωλέσαμε την διάθεση για κόπο συλλογικό. Σε μια εποχή όπου η αμαρτία θεωρείται δικαίωμα, όπου το χαμόγελο είναι προσποιητό και μένουμε κολλημένοι στις μικρότητές μας. Σε μία εποχή όπου η παιδεία δεν νοιάζεται για την καλλιέργεια χαρακτήρων, αλλά μόνο για γνώσεις, στείρες απομνημονεύσεις, όπου το όραμα είναι οι επαναστάτες χωρίς αιτία ή τα πειθήνια όργανα ενός συστήματος που δεν αγαπά.

Χριστούγεννα πάλι. Και θέλουμε ελπίδα. Θέλουμε νόημα. Θέλουμε κάτι για να ξυπνήσει τις καρδιές μας. Κάτι ή Κάποιον;

Χριστούγεννα πάλι. Θα στολίσουμε τα δέντρα μας, θα ανταλλάξουμε τα δώρα μας, θα πούμε τα κάλαντά μας, θα κάνουμε την ελεημοσύνη μας, θα ψωνίσουμε για να τονωθεί η αγορά, θα παρακολουθήσουμε τις εορταστικές εκδηλώσεις, θα ζητήσουμε από τα παιδιά να δώσουν ένα ίχνος χαράς στη ζωή μας. Μπορεί και το πρωί της μεγάλης μέρας, ακούγοντας την καμπάνα να χτυπά χαρούμενα, να νιώσουμε την ανάγκη να περάσουμε από το ναό της γειτονιάς μας, να ανάψουμε ένα κερί και να φάμε το χριστουγεννιάτικο τραπέζι σαν μία ξεχωριστή μέρα της ζωής μας.

Χριστούγεννα πάλι. Ναι, θέλουμε Κάποιον να μας δώσει ελπίδα. Ή να γίνει ο Ίδιος η ελπίδα.

Ο λόγος των Πατέρων της Εκκλησίας σήμερα είναι περισσότερο επίκαιρος από ποτέ. Μηνύματα που μαρτυρούν ένα πέρασμα από τη ζωή την δική μας, την καθημερινή, την ανθρώπινη, αυτή των επιθυμιών και των λογισμών, των ανεκπλήρωτων και των εκπληρούμενων, από τη ζωή της ανάγκης και της στόχευσης στον εαυτό μας, στη ζωή που βγαίνει από το εγώ και συναντά το εμείς, τον άλλο, αυτόν που καλούμαστε να βάλουμε στην καρδιά μας και να μπούμε στη δική του καρδιά, μα πρωτίστως την συνάντηση με Εκείνον τον Κάποιο που προσέλαβε τη ζωή μας για να γίνει η Ζωή μας.

Το ταπεινό νήπιο της Βηθλεέμ, το οποίο μπήκε στο χρόνο μας για να γίνει ο Χρόνος της αιωνιότητας για μας. Που μπήκε στον κόσμο από αγάπη και φανερώθηκε ως η Αγάπη. «Που έγινε άνθρωπος, για να λάβουμε από Εκείνον το δώρο να γίνουμε θεοί κατά χάριν»(Μέγας Αθανάσιος).

«Ο Θεός δεν εγκατέλειψε το δημιούργημά Του, το γένος των ανθρώπων, όταν αυτό βάδιζε στη φθορά. Αλλά με την προσφορά του δικού του σώματος εξαφάνισε τον επερχόμενο θάνατο. Διόρθωσε με την διδασκαλία του την αμέλεια των ανθρώπων και κατάφερε με τη δύναμή Του να επιτελέσει όλα τα ανθρώπινα» (Μέγας Αθανάσιος).

«Οι άνθρωποι νικημένοι από τις πρόσκαιρες ηδονές και τις δαιμονικές φαντασιώσεις και πλεκτάνες, δεν παραδέχτηκαν την αλήθεια. Γέμισαν την ψυχή τους με χίλιες δυο κακίες και αμαρτίες, ώστε από τη συμπεριφορά τους να μη θεωρούνται πλέον λογικοί αλλά ανόητοι. Τι έπρεπε λοιπόν να κάνει ο Θεός; Τι άλλο παρά ν’ ανανεώσει το κατ’ εικόνα, ώστε μέσω αυτού να μπορέσουν να τον γνωρίσουν και πάλι οι άνθρωποι;

Και πώς θα γινόταν αυτό, εκτός αν ερχόταν σε μας η εικόνα του Θεού, δηλαδή ο Σωτήρας μας Ιησούς Χριστός; Διότι όλοι οι άνθρωποι είχαν πληγωθεί και αναστατωθεί ψυχικά από τις δαιμονικές απάτες και τη ματαιότητα των ειδώλων. Πώς λοιπόν θα έπειθαν την ψυχή και το νου των συνανθρώπων τους για θέματα που ούτε οι ίδιοι μπορούν να δουν; Αυτό που δεν βλέπει κανείς, πώς θα το διδάξει και σ’ άλλους;

Ποιόν χρειαζόμασταν, λοιπόν, παρά το Λόγο του Θεού που βλέπει τη ψυχή και το νου μας, που κινεί όλη την κτίση και μέσω αυτών μας καθιστά γνωστό τον Πατέρα; Και το πιο παράδοξο είναι ότι ο Λόγος του Θεού, ενώ δίδαξε με πιο φτωχές λέξεις, επισκίασε τους μεγάλους σοφιστές· κατάργησε τις διδασκαλίες τους, όλους τους τράβηξε προς τον εαυτό του και γέμισε τις εκκλησίες του. Και το ακόμη πιο θαυμαστό είναι ότι με την κάθοδό του σαν άνθρωπος στον άδη κατάργησε τα μεγάλα λόγια των σοφών για τα είδωλα...

Αλλά για την έρευνα των Γραφών και την αληθινή γνώση τους χρειάζεται έντιμος βίος, καθαρή ψυχή και χριστιανική αρετή» (Μέγας Αθανάσιος).

Αυτά τα τελευταία λόγια μας δείχνουν ότι για να γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα με Χριστό, χρειάζεται να ξαναβρούμε Ποιος είναι η Αλήθεια και τι είναι αληθινό στη ζωή μας. Να μη μείνουμε σε ό,τι μας ευχαριστεί, αλλά να αφήσουμε στην άκρη είδωλα, ψεύτικες ιδέες ευτυχίας, ψεύτικα πρότυπα, μεγάλα λόγια και να ξαναγίνουμε παιδιά του Θεού. Στις εκκλησιές μας, στο μυστήριο της Ευχαριστίας, στην ευγνωμοσύνη για Εκείνον που μας αγαπά τόσο ώστε να γίνει Ένας από μας. Να ξαναβρούμε τις αξίες της εντιμότητας στη ζωή, της καθαρής ψυχής και της χριστιανικής αρετής. Αυτές που η εποχή μας λησμόνησε.

Αυτές που ο Χριστός μας τις δίνει ως τον τρόπο της δωρεάς που μας οδηγεί στην Βασιλεία Του. Και να μεταμορφώσουμε κάθε έργο μας, την παιδεία μας, τις σχέσεις μας με τους άλλους, τον τρόπο της πολιτικής και της κοινωνίας, τον τρόπο του πολιτισμού ο καθένας με τον αγώνα του Εκείνος να είναι το νόημά μας.

Χριστούγεννα πάλι. Θα μείνουμε στον τρόπο της αμαρτίας, της αποτυχίας, θα μείνουμε στην όψη της γιορτής, ή θα ζήσουμε Εκείνον που έδωσε και έγινε η Ζωή μας;

Η απάντηση περνά από την Εκκλησία!

Πηγή

Πού βρίσκονται σήμερα τα Δώρα των Μάγων και ποια η Ιστορία τους;

http://eisagios.blogspot.gr/2014/12/blog-post_789.html

 

Η ιστορία των τριών μάγων που ακολουθούν το λαμπρότερο άστρο του ουρανού και ταξιδεύουν από την Ανατολή για να προσκυνήσουν το Θείο Βρέφος είναι γνωστή στους περισσότερους από μας. Ας την δούμε λίγο πιο αναλυτικά και ας μάθουμε τι είναι το Λιβάνι, ο Χρυσός και τα Σμύρνα και που βρίσκονται σήμερα.
Μάγοι ονομάζονταν σοφοί οι οποίοι ασχολούνταν με τις φυσικές επιστήμες, την αστρονομία (αστρολογία ονομαζόταν τότε), την ιατρική, αλλά και με θρησκευτικά ζητήματα ή με απόκρυφες γνώσεις (μαντεία, ερμηνεία φυσικών φαινομένων, ονειροκριτική), και κατείχαν θέση βασιλικών συμβούλων, ακολουθώντας ακόμη και το στρατό στις εκστρατείες. Σύμφωνα με παράδοση που προέρχεται από το απόκρυφο Αρμενικό Ευαγγέλιο παιδικής ηλικίας του Ιησού (συριακό πρωτότυπο που μεταφράστηκε στα Αρμενικά κατά τον 11ο αιώνα), οι μάγοι ήταν τρεις και τα ονόματα αυτών, Μελχιώρ, Βαλτασάρ και Γασπάρ.
Πολλές οι αντιρρήσεις που υπάρχουν για τον αριθμό και τα ονόματα των μάγων, αλλά κάτι παραμένει ίδιο σε όλες τις εκδοχές.
Τα δώρα τους στο Χριστό.
Τα δώρα που έφεραν οι σοφοί της ανατολής στο βασιλιά που είχε μόλις γεννηθεί ήταν χρυσός, λιβάνι και σμύρνα.

1. Ο Μελχιόρ έφερε τον χρυσό, που συμβόλιζε ότι το βρέφος θα γινόταν βασιλιάς.
2. Ο Γκασπάρ έφερε το λιβάνι, σύμβολο της θείας καταγωγής.
3. Ο Βαλτάσαρ έφερε τη σμύρνα (ή μύρο), η οποία συμβόλιζε τον πρόωρο θάνατο του Ιησού.

Σύμφωνα με την ιστορική και θρησκευτική μας παράδοση, πριν από την Κοίμησή της η Παναγία παρέδωσε τα Τίμια Δώρα μαζί με την Τίμια Εσθήτα και την Αγία Ζώνη της στην Εκκλησία των Ιεροσολύμων.
Μετά από τετρακόσια χρόνια ο αυτοκράτορας Αρκάδιος τα μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη όπου και έμειναν εκεί μέχρι την άλωση. Εξαίρεση αποτελεί ενα μεσοδιάστημα 60 χρόνων όπου για να μην πέσουν στα χέρια των σταυροφόρων μεταφέρθηκαν στη Νίκαια της Βιθυνίας.
Να, όμως, που η μητέρα του Μωάμεθ του Κατακτητή, η Μάρω, ήταν χριστιανή και μάλιστα ευλαβέστατη. Αυτή τα παρέλαβε μετά την άλωση και τα μετέφερε αυτοπροσώπως στη Μονή Αγίου Παύλου στο Άγιον Όρος όπου βρίσκονται και μέχρι σήμερα. Και δεν ήταν τυχαία η επιλογή της. Ο ίδιος της ο πατέρας, ο βασιλεύς της Σερβίας Γεώργιος, είχε κτίσει τον καθολικό ναό της μονής.
Κατά την αγιορείτικη παράδοση, καθώς η Μάρω ανέβαινε από τον αρσανά, η Παναγία την εμπόδισε με υπερφυσικό τρόπο να παραβιάσει το άβατο του αθωνικού βουνού. Υπάκουα, η καλή χριστιανή παρέδωσε τα
Τίμια Δώρα στους μοναχούς, οι οποίοι στο σημείο που εμφανίστηκε η Θεοτόκος έστησαν ένα Σταυρό με την ονομασία «Σταυρός της Βασιλίσσης». Όρθιο και σωζόμενο μέχρι σήμερα...
Ή αυθεντικότητα των Τιμίων Δώρων στηρίζεται κατά ένα μέρος στην προφορική παράδοση και κατά το υπόλοιπο στην ιστορία. Εκείνο όμως που ακράδαντα βεβαιώνει την αυθεντικότητα των Τιμίων Δώρων είναι η άρρητη ευωδία πού oρισμένα άπ' αυτά αδιαλείπτως και ορισμένα κατά καιρούς αναδίδουν και ή πλούσια ιαματική και θαυματουργική χάρις πού μέχρι τις μέρες μας αναβλύζουν.
Ό χρυσός βρίσκεται υπό την μορφή εικοσιοκτώ επιμελώς σκαλισμένων επιπέδων πλακιδίων, ποικίλων σχημάτων (παραλληλογράμμων, τραπεζοειδών, πολυγώνων κτλ.) και διαστάσεων περίπου 5 εκ. χ 7 εκ. Κάθε πλακίδιο έχει διαφορετικό σχέδιο πολύπλοκης καλλιτεχνικής μικροεπεξεργασίας. Ό λίβανος και ή σμύρνα διατηρούνται ως μείγμα υπό την μορφή εξήντα δύο περίπου σφαιρικών χανδρών μεγέθους μικρής ελιάς. Βλ. φώτο

Επειδή κυρίως ή πνευματική αλλά και ή υλική, ιστορική και αρχαιολογική αξία των Τιμίων Δώρων είναι ανυπολόγιστη, φυλάσσονται με ιδιαίτερη επιμέλεια στο θησαυροφυλάκιο της Ιεράς Μονής Αγίου Παύλου. Για λόγους ασφαλείας είναι κατανεμημένα σε διάφορες λειψανοθήκες, μόνο μέρος δε αυτών εκτίθεται εις προσκύνησαν των επισκεπτών της Ιεράς Μονής ή μεταφέρεται προς αγιασμό εκτός Αγίου Όρους στις κατά τόπους Ιερές Μητροπόλεις.

Ποια είναι η «επί γης ειρήνη» του Αγγελικού ύμνου της Βηθλεέμ;

http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.gr/2014/12/blog-post_30.html

 

 του †Αρχ. Επιφανίου Θεοδωροπούλου

 Ελάχιστα χωρία της Αγίας Γραφής έχουσι τόσον οικτρώς παρερμηνευθεί όσον το χωρίον Λουκ. β΄ 14. Πρόκειται περί του Ύμνου όστις εψάλλετο υπό των Αγγέλων κατά την θεσπεσίαν εκείνην νύκτα της κατά σάρκα γεννήσεως του Ανάρχου Θεού Λόγου, του Κυρίου Ιησού. Η παρερμηνεία αυτή υπό πολλών ορθοδόξων δεν είναι βεβαίως ηθελημένη και σκόπιμος (μόνον οι αιρετικοί παρερμηνεύουσιν ηθελημένως), αλλ’ οφείλεται εις άγνοιαν του καθόλου νοήματος της Αγίας Γραφής. Ένεκεν αυτής της αγνοίας καθ’ έκαστον έτος εν τη ημέρα των Χριστουγέννων ακούομεν κηρύγματα ή αναγιγνώσκομεν δημοσιεύματα πολλών διδασκάλων του Ευαγγελίου της ημετέρας Εκκλησίας, κληρικών και λαϊκών, αποδυρόμενα διότι οι πόλεμοι δεν έλαβαν ακόμη τέλος και τα όπλα δεν κατηργήθησαν και η ειρήνη του Αγγελικού Ύμνου δεν επεκράτησεν εισέτι επί της γής. Ακόμη και εις επισήμους Εκκλησιαστικάς  Εγκυκλίους βλέπομεν διατυπουμένας τοιαύτας θέσεις, ως και παρακλήσεις προς τον Θεόν όπως επί τέλους επιτρέψει την επικράτησιν επί της γής της ειρήνης αυτής «ήτις επί δύο σχεδόν χιλιάδας ετών εξακολουθεί να παραμένει μακράν της πραγματικότητος, απλή ελπίς, απλούν όνειρον, απλή και εναγώνιος προσδοκία». Αγνοούσιν οι ευλογημένοι ότι η ειρήνη του Αγγελικού Ύμνου είναι ήδη πραγματικότης και έχει επικρατήσει επί της γής απ’ αυτής της σαρκώσεως του Κυρίου. Κακώς και εκ παρεξηγήσεως εκλαμβάνομεν την ειρήνην αυτήν ως εξωτερικήν, ως κατάστασιν φιλίας μεταξύ των ανθρώπων, ατόμων προς άτομα και λαών προς λαούς, ως κατάπαυσιν των πολέμων και των μαχών. Τοιαύτην ειρήνην ουδέποτε επηγγείλατο το Ευαγγέλιον.

Η ειρήνη του Ευαγγελίου είναι εσωτερική, είναι η κατάστασις γαλήνης, ήτις βασιλεύει εν τη ψυχή του πιστού ανθρώπου, του ανθρώπου όστις έχει φιλίαν και κοινωνίαν προς τον Θεόν. Είναι ειρήνη μεταξύ ανθρώπου και Θεού και ουχί ανθρώπων προς ανθρώπους. Είναι η κατάλυσις του «μεσοτοίχου του φραγμού», όπερ εχώριζε γην και Ουρανόν, άνθρωπον και Θεόν· είναι η λήξις της ανταρσίας, το τέλος της επαναστάσεως του πλάσματος προς τον Πλάστην. Αυτήν την ειρήνην ήλθε κομίζων εις τον κόσμον ο Υιός του Θεού. Και έκτοτε πας ο πιστεύων εις Ιησούν Χριστόν Σαρκωθέντα, Σταυρωθέντα, και Αναστάντα, έχει πλέον φίλον τον Θεόν, ευρίσκεται εις κοινωνίαν υιικήν προς Αυτόν. Δεν είναι πλέον αντάρτης, δεν είναι αποστάτης, δεν είναι εχθρός του Θεού. Συνεφιλιώθη και «αποκατηλλάγη» προς Αυτόν δια του Αιωνίου Μεσίτου Κυρίου Ιησού Χριστού. Η διά της παραβάσεως του Αδάμ κατάστασις ανταρσίας και εχθρότητος προς τον Θεόν ανήκει πλέον εις το παρελθόν και αποτελεί, διά τον πιστόν άνθρωπον, απλήν πικράν ανάμνησιν. Από της εποχής του Κυρίου και δυνάμει της Σταυρικής Αυτού Θυσίας, εισήλθεν ο άνθρωπος εις νέαν περίοδον, εις νέαν κατάστασιν· εις κατάστασιν Χάριτος, Φιλίας, Υιοθεσίας. Αι περί ειρήνης υποσχέσεις του Ευαγγελίου εις αυτήν την ειρήνην αναφέρονται και ουχί εις την εξωτερικήν ειρήνην. «Ειρήνην αφίημι υμίν», έλεγεν ο Κύριος προς τους Αποστόλους, «ειρήνην την εμήν δίδωμι υμίν». Και ίνα τονίσει ότι η ειρήνη αυτή είναι άλλου είδους ειρήνη, συμπληροί: «Ου καθώς ο κόσμος δίδωσιν, εγώ δίδωμι υμίν» (Ιωάν. ιδ’ 27). Και αλλαχού ομιλών περί της εξωτερικής ειρήνης, λέγει ότι δεν κομίζει τοιαύτην ειρήνην. Απεναντίας προβλέπει ότι η εις Αυτόν πίστις θα αποβεί αιτία διαστάσεων και πολέμων μεταξύ των ανθρώπων. Οι άπιστοι θα διώκωσι τους πιστούς του Ιησού και ούτως οι πόλεμοι όχι μόνον δεν θα ελαττωθώσιν, αλλά θα αυξηθώσιν, εφόσον εις τους υπάρχοντας θα προστεθεί και ο κατά της νέας πίστεως. «Μη νομίσητε», λέγει, «ότι ήλθον βαλείν ειρήνην, αλλά μάχαιραν. Ήλθον γαρ διχάσαι άνθρωπον κατά του πατρός αυτού και θυγατέρα κατά της μητρός αυτής και νύμφην κατά της πενθεράς αυτής» (Ματθ. ι’ 34-35). Πριν δε οδηγηθεί εκουσίως εις τον Γολγοθάν, ίνα πιεί φρικτού θανάτου ποτήριον, παρείχεν εις τους Αποστόλους την εσωτερικήν ειρήνην, ήτις δεν θα επηρεάζετο υπό των μυρίων εξωτερικών θλίψεων και διωγμών. Παρά πάντα ταύτα θα υπήρχεν, ακριβώς διότι ήτο εσωτερική: «Ταύτα λελάληκα υμίν ίνα εν εμοί ειρήνην έχητε. Εν τω κόσμω θλίψιν έξετε· αλλά θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον» (Ιωαν. ιστ’ 33). Εχαρίζετο εις τους Αποστόλους ειρήνην, καίτοι εγνώριζεν ότι επώδυνοι θάνατοι ανέμενον αυτούς, καίτοι ρητώς έλεγεν ότι απέστειλεν αυτούς ως «πρόβατα εν μέσω λύκων» (Ματθ. ι’ 16). Ήτο δυνατόν λοιπόν να παρέχει εξωτερικήν ειρήνην; Αναμφιβόλως όχι!

Και ο θείος Παύλος αυτής της εσωτερικής, της προς τον Θεόν ειρήνης είναι κήρυξ και απόστολος. «Δικαιωθέντες ούν εκ πίστεως, ειρήνην έχομεν προς τον Θεόν διά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού» γράφει προς Ρωμαίους (ε’ 1). Γράφων δε προς Εφεσίους, λέγει ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός είναι «η ειρήνη ημών», είναι ο τους ανθρώπους «αποκαταλλάξας τω Θεώ» διά του σταυρού, ός έλθών, «ευηγγελίσατο ειρήνην…, ότι δι’ αυτού έχομεν την προσαγωγήν… προς τον πατέρα» (Εφεσ. β’ 14-18).

Συμπέρασμα: Η ειρήνη του Αγγελικού Ύμνου είναι ειρήνη του ανθρώπου προς τον Θεόν και ουχί εξωτερική. Η ειρήνη αυτή επεκράτησεν όντως «επί γης», εφόσον πλέον αυτή συνεφιλιώθη προς τον ουρανόν δια της μέχρι Σταυρού ταπεινώσεως του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

Περιττόν βεβαίως να λεχθεί ότι ο έχω «ειρήνην προς τον Θεόν» άνθρωπος, είναι ειρηνικός και προς τους έξω. Πάντας αγαπά, ουδένα μισεί. Μόνος αυτός δύναται να λέγει το «και μετά των μισούντων την ειρήνην ήμην ειρηνικός» (Ψαλμ. 119,6). Αγαπά και ευεργετεί και αυτούς ακόμα τους εχθρούς του. Η εσωτερική ειρήνη είναι προϋπόθεσις της εξωτερικής. Και η εξωτερική είναι όχι απλώς ανεπίτευκτος, αλλά αδιανόητος άνευ της εσωτερικής. Η δε τραγωδία της συγχρόνου εποχής εις τούτο ακριβώς έγκειται: Ενώ εκήρυξε τον πόλεμον κατά του Θεού, επιζητεί εναγωνίως την ειρήνην μεταξύ των ανθρώπων. Ενώ αδιαφορεί παντελώς δια την εσωτερικήν ειρήνην, επιδιώκει κραυγαλέως την εξωτερικήν. Εκριζοί το δένδρον και αναμένει καρπούς, κρημνίζει την οικίαν και αναζητεί θαλπωρήν, απομακρύνεται εκ του ηλίου και θέλει φώς!...

Ανέκαθεν η ειρήνη, «το γλυκύ πράγμα και όνομα», ήτο «ποθούμενη τοις πάσιν ανθρώποις» (Εσθ. γ΄, 12α). Ουδεμία όμως εποχή είχε τόσον πόθον, τόσην δίψαν ειρήνης, όσον και όσην η εποχή μας. Θα επιτύχει λοιπόν αυτή όπου όλαι οι άλλαι εποχαί απέτυχαν οικτρώς; Θα κατορθώσει δηλαδή να οικοδομήσει την ειρήνην άνευ Θεού; Θα καταργήσει τους φρικαλέους σημερινούς εξοπλισμούς; Θα καταστήσει τους πολέμους μακρινήν ιστορικήν ανάμνησιν; Με βοηθόν ποίον; Την Επιστήμην; Την Τεχνολογίαν; Τον Ανθρωπισμόν; Τη Φιλοσοφίαν; Τα πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά συστήματα; Αλλά εκ του βάθους των αιώνων ακούεται σαφής και κατηγορηματική η συγκλονιστική προειδοποίησις, ης την αξίαν και την αλήθειαν επιβεβαιοί φευ! η πικρότατη πείρα των διαρρευσασών έκτοτε τριών σχεδόν χιλιετιών «εάν θέλητε και εισηκούσητέ μου, τα αγαθά της γης φάγεσθαι· εάν δε μη θέλητε, μηδέ εισακούσητέ μου, μάχαιραν υμάς κατέδεται· το γαρ στόμα Κυρίου ελάλησε ταύτα» (Ησ. α΄19-20). Εάν η «μάχαιρα» θα είναι η γνωστή και συνήθης ή άλλη τις, νέας κατασκευής, προϊόν εργοστασίων πυρηνικής ενέργειας, τούτο μικράν σημασίαν έχει….

«Κύριε ο Θεός ημών, ειρήνην δος ημίν, πάντα γαρ απέδωκας ημίν, Κύριε ο Θεός ημών, κτήσαι ημάς...» (Ησ. κστ’ 12-13).

«ΚΟΙΝΩΝΙΑ» φύλλον Οκτωβρίου - Δεκεμβρίου 1984

Read more: http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/2014/12/blog-post_30.html#ixzz3MkgpGTjL

Το άστρο της Βηθλεέμ και οι σύγχρονοι απόγονοι του Ηρώδη

http://www.impantokratoros.gr/7D704C34.el.aspx

Ἀρχιμανδρίτης Ἀρσένιος Κατερέλος
Ἡγούμενος Ἱ. Μονῆς Ἁγίου Νικολάου Δίβρης Φθιώτιδος

ΤΟ ΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΒΗΘΛΕΕΜ & ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΗΡΩΔΗ

 (82N-2)

Ἄς μοῦ ἐπιτραπῆ σήμερα εἰς τήν ἀγάπη σας, εὐσεβές ἐκκλησίασμα, νά κάνωμε λίγα σχόλια σέ κάποια ἀπό τά γεγονότα, τά ὁποῖα ἀφοροῦν εἰς τήν σάρκωσι τοῦ Θεοῦ Λόγου, ὅπως καί κάποιες ἀναφορές σέ τωρινές πραγματικότητες.

Κατ᾽ ἀρχάς, νά τονίσωμε ὅτι οἱ μάγοι, ἄν καί ἦσαν εἰδωλολάτρες, παρά ταῦτα ἐπίστευσαν στά περί Χριστοῦ, πρός καταισχύνην τῶν Ἑβραίων, πού μάταια ἐκαυχῶντο ὅτι ἦσαν ἀπόγονοι τοῦ Ἀβραάμ.

Θεωρεῖται ἀπό ἀρκετούς ἑρμηνευτάς, ὅτι αὐτοί οἱ τρεῖς μάγοι ἦσαν ἀπόγονοι τοῦ μάντεως Βαλαάμ καί ὅτι ἐν προκειμένῳ ἡ Θεία Πρόνοια τόν ἐχρησιμοποίησε. Ἐχρησιμοποίησε δηλαδή αὐτόν ὡς ὄργανό Της καί κατόπιν ὁ Θεός τόν κατέστρεψε, ὡς ἁμαρτωλό - γι᾽ αὐτό ποτέ νά μή ξεθαρρεύη κανείς... Βέβαια, ἡ προφητεία, κατά γενική ὁμολογία, χρησιμοποιεῖται πρός ὠφέλειαν τῶν ἄλλων. Ὅλα αὐτά ἀναφέρονται στό βιβλίο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης πού λέγεται Ἀριθμοί, κυρίως στό 24ο Κεφάλαιο, ὅπως καί σέ προηγούμενα.

Οἱ τρεῖς μάγοι εὑρῆκαν τόν χρησμόν ἐκεῖνον τοῦ Βαλαάμ, ὅπου εἶπε ὅτι «ἀνατελεῖ ἄστρον ἐξ Ἰακώβ, ἀναστήσεται ἄνθρωπος ἐξ Ἰσραήλ...» (Ἀριθμ. ΚΔ´, 17). Ἀπό αὐτόν τόν χρησμόν, ἐπείσθησαν γιά τά περί Χριστοῦ θαυμάσια. Καί ὄχι μόνον ἐπείσθησαν, ἀλλά θεληματικά εἰσῆλθαν εἰς αὐτήν τήν μεγάλην ταλαιπωρίαν καί διήνυσαν αὐτήν τήν τεραστίαν ἀπόστασιν, γιά νά ἰδοῦν ποῦ ἐγεννήθη αὐτό τό «ἄστρο» ἐκ τοῦ Ἰακώβ, ποῦ ἐγεννήθη δηλαδή τό Παιδίον, πού ἦτο ὁ πρό αἰώνων Θεός.

 Ἐπειδή οἱ μάγοι εἶχαν πολύ καλή προαίρεσι, ἄδολη καρδία καί ἔψαχναν γιά τήν Ἀλήθεια, γι᾽ αὐτό καί ὁ Θεός τούς ἐφώτισε μέσα ἀπό τήν προφητεία πού ἐδιάβασαν. Καί οἱ Ἰουδαῖοι ἐδιάβαζαν πολύ περισσότερες, πιό καταπληκτικές καί πιό ξεκάθαρες προφητεῖες περί τοῦ Χριστοῦ, ὅμως ἦσαν καί ἐφάνησαν τυφλοί, ὄχι μόνον τότε, ἀλλά καί ἕως τῆς σήμερον, σέ ὅ,τι ἀφορᾶ δηλαδή γιά τό ποιός εἶναι ὁ Μεσσίας.

Καί ἄλλες περιπτώσεις ἔχομε ἀνθρώπων, πού, ἐνῷ ἦσαν εἰδωλολάτρες, ἐφωτίσθησαν ἀπό τό Πνεῦμα τό Ἅγιον. Τό Ἅγιον Πνεῦμα πάντοτε ὑπῆρχε, καί πρίν δηλαδή ἔλθη ἡ καθολική Του ἐνέργεια εἰς τήν Ἐκκλησία μέ τό ἱστορικό γεγονός τῆς Πεντηκοστῆς. Ἄλλωστε, τί λέμε στό «Πιστεύω»; «.... Τό λαλῆσαν διά τῶν προφητῶν...», πού σημαίνει ὅτι καί πρό τῆς Πεντηκοστῆς, μόνον ὅταν ἤθελε ὁ Θεός, ἐνεργοῦσε κατά περίστασιν.

Ἄλλωστε - αὐτό πού θά ποῦμε δέν ἔχει καμμία σχέσι μέ τόν Οἰκουμενισμό, πού εἶναι παναίρεσις - ὑπάρχει καί ὁ λεγόμενος «σπερματικός λόγος». Δηλαδή, γενικά ὁ Θεός καί σέ ἄλλους λαούς ἀποκαλύπτει ἐνίοτε ψήγματα τῆς ἀληθείας Του. Ἡ ἀναμονή τοῦ Μεσσία ὑπῆρχε στίς δοξασίες καί ἄλλων λαῶν. Βέβαια, αὐτά τά ψήγματα τῆς ἀληθείας συγκρινόμενα μέ τίς προφητεῖες πού ὑπάρχουν εἰς τήν Παλαιά Διαθήκη, δέν ἔχουν καμμία σύγκρισι, ὡς πρός τό περιεχόμενο, τό μέγεθος καί τήν οὐσία τῶν ἀποκαλύψεων.

Φυσικά, ὁ φαινόμενος ἀστήρ δέν ἦτο φυσικό ἀστέρι, ἀλλά ἀγγελική δύναμις, ἡ ὁποία, ''θεαρχίῳ νεύματι καί θελήσει'', ἐφαίνετο σάν ἀστέρι. Ὁ Κύριος ἠθέλησε μέ αὐτόν τόν τρόπο νά ὁδηγήση τούς μάγους πρός τόν γεννηθέντα Μεσσία, ἐπειδή οἱ ἴδιοι ἦσαν ἀστρονόμοι. Ὅπως προσείλκυσε τούς Ἁγίους Ἀποστόλους, πού ἦσαν ψαράδες, μέ ἄλλα θαυμαστά φαινόμενα, πού εἶχαν σχέσι μέ τήν τέχνη τοῦ ψαρέματος.

 Βέβαια, θά μποροῦσε ὁ Θεός καί χωρίς κανέναν ἄγγελο  νά κάνη τούς μάγους νά βλέπουν αὐτό τό ἀστέρι - δέν ἔχει ἀνάγκη ὁ Θεός ἀπό κανέναν ἄγγελο. Διότι, ὁ Θεός εἶναι ὁ κυρίαρχος τῶν φυσικῶν νόμων καί, ὅποτε θέλει, τούς ἀναιρεῖ καί κυριαρχεῖ στίς αἰσθήσεις μας. Χωρίς δηλαδή νά ὑπάρχη κάποιο αἴτιο μπορεῖ ὁ Θεός νά κάνη ὁποιονδήποτε ἄνθρωπο νά δῆ ἀστέρι ἤ ὁ,τιδήποτε ἄλλο ὑπερφυσικό σέ φυσική μορφή. Αὐτό, ὅταν ὁ Θεός ἐπιτρέψη νά συμβῆ, δέν γίνεται ἀντιληπτό ὅτι εἶναι ὑπερφυσικό, διότι πέρα γιά πέρα φαίνεται ὡς κάτι τό φυσικό.

Γιά παράδειγμα, οἱ ἄγγελοι καί οἱ δαίμονες εἶναι πνεύματα ἀόρατα ὡς πρός ἐμᾶς, μποροῦν ὅμως νά μετασχηματισθοῦν σέ ἄλλες μορφές, εἴτε φυσικές, ὁπότε δέν γίνονται ἀντιληπτοί ὅτι εἶναι ἄγγελοι ἤ δαίμονες, εἴτε ὑπερφυσικές, ὅπου κάποιος καταλαβαίνει ὅτι πρόκειται περί ἀγγέλου, δαίμονος, θείας ἐπισκέψεως, κλπ. Οἱ περιπτώσεις εἶναι ἀπειράριθμες...

Ἕνα χαρακτηριστικό παράδειγμα, εἶναι ἐκεῖνο τοῦ Μεγάλου Ἀντωνίου, ἐκεῖ στήν ἔρημο, πού ἐνῷ ἔβλεπε ἕναν τέλειο ὁλόχρυσο δίσκο, αὐτό ἦτο καμουφλαρισμένη δαιμονική ἐνέργεια, πού μέ τήν προσευχή τοῦ Ἁγίου κατόπιν ἐξηφανίσθη. Ἡ πρώτη ἀντίδρασις τοῦ Ἁγίου ἦταν ἡ φρᾶσις «πόθεν ὁ δίσκος ἐν τῇ ἐρήμῳ;»...

Τά πνευματικά φαινόμενα εἶναι ὑπέρ λόγον καί ἔννοιαν, ὅταν ὅμως ὄντως εἶναι πνευματικά καί δέν εἶναι προϊόντα ψυχολογικῆς διαταραχῆς, παραισθήσεως, αὐθυποβολῆς ἤ ἄλλης μή πνευματικῆς αἰτίας, π.χ. σχιζοφρένειας, κλπ.

Τώρα, ἐδῶ, εἶναι δεδομένες ἡ πίστις, ἡ ἀρετή, ἡ καλή προαίρεσις, ἡ ὑπομονή καί ἡ πνευματική εὐφυΐα τῶν μάγων.

Ἀλλά, γιά ποιόν λόγο ὁ πανοῦργος καί πονηρός Ἡρώδης «λάθρα» ἐκάλεσε τούς μάγους; Ἐπειδή ὁ ταλαίπωρος Ἡρώδης ἐφοβήθη μή τυχόν οἱ Ἑβραῖοι εἶχαν μεγάλη εὐλάβεια εἰς τόν Χριστόν καί, ὡς ἐκ τούτου, μέ κάθε τρόπο θά ἤθελαν νά Τόν γλυτώσουν ἀπό τά χέρια του.

Ἐννοεῖται, ὅτι τό ἀστέρι ἐνεφανίσθη εἰς τούς μάγους πρίν γεννηθῆ ὁ Χριστός, ἐφ᾽ ὅσον ἐχρειάζετο πολύς χρόνος μέ τά μέσα τῆς τότε ἐποχῆς γιά νά διανυθῆ μία τόσο τεραστία ἀπόστασις. Οἱ μάγοι ἐχρειάσθησαν, ὅπως λέγουν οἱ περισσότεροι, περίπου δύο χρόνια γιά νά καλύψουν αὐτήν τήν ἀπόστασι. Καί οὔτε εἰς τά σπάργανα εὑρῆκαν τόν Χριστόν, οὔτε εἰς τήν φάτνη, ἀλλά εἰς ἕνα σπίτι μέ τήν Μητέρα Του, ὅταν ὁ Χριστός ἦταν περίπου δύο ἐτῶν. Κάποιοι λίγοι βέβαια ὑποστηρίζουν, ὅτι γι᾽ αὐτόν ἀκριβῶς τόν λόγο ἐφάνη προτήτερα αὐτό τό ἄστρο εἰς τούς μάγους, γιά νά προλάβουν νά προσκυνήσουν τό θεῖο Βρέφος εἰς τό σπήλαιο.  Ὅμως, ἡ πρώτη ἐκδοχή εἶναι βεβαιοτέρα. Καί ὅπως φαίνεται ἀπό τό κείμενο αὐτό τό ἀστέρι τό ἔβλεπαν μόνον οἱ μάγοι.

Τώρα, ὁ φαινόμενος ἀστήρ γιά κάποιο χρονικό διάστημα ἐκρύβη ἀπό τούς μάγους. Καί αὐτό βέβαια τό ἐπέτρεψε ὁ Θεός ὄχι τυχαῖα, ἀλλά γιά νά ἀναγκασθοῦν οἱ ἄδολοι μάγοι νά ἐρωτήσουν τούς Ἑβραίους. Πῆγαν γιά βοήθεια γιατί ἔχασαν τόν φαινόμενο ἀστέρα στήν πορεία τους, ὅταν ἔφθαναν στά Ἱεροσόλυμα. Μέ αὐτόν τόν τρόπο, ἄφησε ἡ Θεία Πρόνοια νά φανῆ ἡ θηριωδία, ἡ μανία καί ἡ ἀνοησία τοῦ Ἡρώδου, ὁ ὁποῖος φυσικά ἐταράχθη «σφόδρα». Αὐτό, ὁ Ἡρώδης στήν ἀρχή τό ἔκρυψε, ὅπως γίνεται συνήθως σ᾽ αὐτές τίς περιπτώσεις. Ὅμως, ἀπό τά γεγονότα τά ὁποῖα ἐπηκολούθησαν, ἔγινε φανερωτέρα ἡ ἱστορική καί προφητική κατοχύρωσις περί τῆς γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ.

Ἐν προκειμένῳ, ὁ Ἡρώδης ἔδειξε τήν θηριωδία του, ὄχι ἐπειδή ὑπῆρχε σχετική προφητεία, τήν ὁποία ἄλλωστε ἀγνοοῦσε, ἀλλά ἐπειδή θά ἐξεδήλωνε τήν κτηνωδία του, γι᾽ αὐτό καί προϋπῆρχε ἡ προφητεία.

Ὅταν ὅμως ἐβγῆκαν ἀπό τά Ἱεροσόλυμα οἱ μάγοι, χωρίς νά χάσουν τήν ἐλπίδα τους καί νά ἀπογοητευθοῦν, τούς ἐφάνη ξανά τό ἀστέρι καί τούς ὡδηγοῦσε. Σκεφθεῖτε, ἕνα ὁλόκληρο ἀστέρι τούς ἐπῆγε τόσα πολλά χιλιόμετρα, κάποιοι λένε ἴσως καί 2.000 χιλιόμετρα. Ὁ φαινόμενος ἀστήρ, ἐνῷ τούς ὡδηγοῦσε σέ τόσο μεγάλη ἀπόστασι, ξαφνικά, ὅταν ἔφθασαν κοντά στήν ''πηγή γιά νά πιοῦν νερό'', χάθηκε! Καταλαβαίνετε τί ἄγχος θά τούς ἔπιανε, ἄν δέν εἶχαν τήν ἐλπίδα τους στόν Θεό. Ἄν δέν εἶχαν καθαρή διάθεσι, θά μποροῦσαν νά παραπονεθοῦν περίπου ὡς ἑξῆς: «Μά, τόσα χιλιόμετρα μᾶς ὡδηγοῦσες καί τώρα πού φθάσαμε στήν πηγή μᾶς ἐγκατέλειψες;»

Ὅλα αὐτά δέν εἶναι τυχαῖα. Ἔχουν ἄπειρα πολλαπλά μυστικά πνευματικά νοήματα, ἐκτός δηλαδή ἀπό τήν περαιτέρω ἑδραίωσι τῆς ἱστορικῆς κατοχυρώσεως. Καί μποροῦμε αὐτό τό γεγονός νά τό παραλληλίσωμε καί νά τό ἀλληγορίσωμε μέ τήν ἄρσι τῆς Χάριτος, ὅπως λέγεται, στά πνευματικά θέματα. Κατ᾽ αὐτήν, ὁ ἀγωνιστής αἰσθάνεται, ὄχι ἐξ ἀντικειμένου ἀλλά μόνον ἐξ ὑποκειμένου, τήν ἐγκατάλειψι τῆς θείας Χάριτος, ἡ ὁποία μέχρι τότε τόν βοηθοῦσε αἰσθητά.

Βέβαια, θά μποροῦσε ὁ Θεός καί χωρίς ἀστέρι νά εἶχε ὁδηγήσει τούς μάγους καί νά ἔφθαναν στήν ἀποστολή τους. Αὐτό ἰσχύει κατ᾽ ἀναλογίαν καί γιά κάθε πραγματικό πιστό...

Ἀπό αὐτά τά γεγονότα γίνεται ἀκόμη φανερώτερο, ὅτι τό ἀστέρι δέν ἦταν φυσικό, γιατί ἕνα φυσικό ἀστέρι δέν ἔχει τέτοια ἰδιώματα πού προαναφέραμε. Πότε δηλαδή νά φαίνεται καί πότε νά ἐξαφανίζεται, καί πάλι μετά νά ξαναφαίνεται. Ἄρα, ἦτο προφανῶς ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ.

Τό πλέον παράδοξο, πού ἀποδεικνύει ἀκόμη περισσότερο ὅτι δέν ἦταν φυσικό τό ἀστέρι, εἶναι τό ὅτι: «Ἐλθών ὁ ἀστήρ ἔστη ἐπάνω οὗ ἦν τό παιδίον κείμενον». Δηλαδή ἐκατέβη ὁ ἀστέρας ἀπό τό μεγάλο ὕψος καί ἦλθε πολύ χαμηλώτερα γιά νά τούς δείξη ἀκριβῶς τόν τόπο ὅπου εὑρίσκετο τό Παιδίον, ὁ πρό αἰώνων Θεός. Διότι, προφανῶς, ἄν ἔμενε ψηλά τό ἀστέρι, δέν θά μποροῦσαν οἱ τρεῖς μάγοι νά ἐντοπίσουν τόν ἀκριβῆ τόπο τοῦ Παιδίου. Νομίζω, αὐτό δέν χρειάζεται πάρα πολλή ἐξήγησι. Διότι, ἄς πάρωμε τό πιό κοντινό μας ἄστρο, τό φεγγάρι δηλαδή. Ὅταν τό κοιτᾶμε ἀπό διάφορα σημεῖα ὑποτεθείσθω μιᾶς πόλεως ἤ μιᾶς εὐρύτερης περιοχῆς, ὅλοι νομίζουν ὅτι τό βλέπουν, λόγῳ τῆς μεγάλης ἀποστάσεως, ἀπό τήν ἴδια ὀπτική γωνία.

 Στό σημεῖο αὐτό νά διευκρινήσωμε, ὅτι ἀργότερα, μετά τήν Γέννησι, ὅπως λέγουν κάποιοι ἑρμηνευταί, εὑρέθη τό σπίτι γιά νά πάη νά μείνη ὁ Χριστός. Ἐνῷ κατά τήν Γέννησιν ἡ Παναγία ἐγέννησε σέ φάτνη. «Ἔτεκε τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον· καὶ ἐσπαργάνωσεν αὐτὸν καὶ ἀνέκλινεν αὐτὸν ἐν τῇ φάτνῃ, διότι οὐκ ἦν αὐτοῖς τόπος ἐν τῷ καταλύματι» (Λουκ. Β´, 7).

Τώρα, τά δῶρα τῶν μάγων συμβολίζουν τά ἑξῆς:

Ὁ μέν χρυσός εἶναι σύμβολον ὅτι ὁ Χριστός ἦτο Βασιλεύς. Διότι, εἰς τόν βασιλέα δίδουν χρυσόν ὅσοι εἶναι ὑποτασσόμενοι σ᾽ αὐτόν. Ὁ λίβανος εἶναι σημάδι ὅτι ἦτο καί Θεός, αὐτό τό Νήπιο, διότι τόν Θεό θυμιατίζομε μέ λιβάνι. Καί ἡ σμύρνα εἶναι σύμβολον τοῦ θανάτου, ἐπειδή, ὡς ἄνθρωπος πού ταυτόχρονα ἦτο, θά ἐδοκίμαζε καί θάνατον, ὁ ἀπαθής θεότητι, καί ἐπειδή οἱ Ἑβραῖοι εἶχαν συνήθειαν νά ἐνταφιάζουν τούς νεκρούς μέ σμύρνα.

Καί αὐτά ὅλα τά εἶχαν διδαχθῆ ἀπό τήν προφητεία τοῦ Βαλαάμ. Μιά προφητεία διάβασαν οἱ μάγοι κι αὐτήν τήν ἐφήρμοσαν. Καί πῶς ὁ Θεός τούς ἐδόξασε διαχρονικά σέ οὐρανό καί γῆ! Ἄς μή μιλήσωμε γιά τό ἀντίθετο, γιά τούς Γραμματεῖς δηλαδή καί τούς Φαρισαίους.... 

Ὁ Θεοφύλακτος Βουλγαρίας παίρνει κάποια στοιχεῖα ἀπό τήν προφητεία τοῦ Βαλαάμ καί λέγει: «''Κατακλιθείς ἀνεπαύσατο ὡς λέων καί ὡς σκύμνος''... Ἰδού τό βασιλικόν διά τοῦ λέοντος». Διότι τό λιοντάρι εἶναι σημάδι τῆς βασιλείας. «Διά δέ τοῦ ''κατακλιθείς'' ἡ νέκρωσις». Δηλώνει τήν νέκρωσι τοῦ Παιδίου αὐτοῦ. Καί συνεχίζει ὁ ἱερός Θεοφύλακτος: «''Οἱ εὐλογοῦντες σε εὐλόγηνται''. Ἰδού καί ἡ Θεότης, διότι τήν δύναμιν τῆς εὐλογίας μόνον ἡ Θεότης τήν ἔχει». Ἐν συντομίᾳ δηλαδή τό ἱερό κείμενο λέγει τί εὐλογία θά ἔχη ὁ λαός τοῦ Ἰσραήλ καί πῶς θά ὑπερισχύση σέ ὅλα τά ἄλλα τά ἔθνη.

Τώρα, ἄς πᾶμε σέ ἕνα ἄλλο μυστήριο. Γιατί ὁ παντοκράτωρ Κύριος, φεύγει εἰς Αἴγυπτον; Εἶναι ὄντως μέγα τό μυστήριον «τῆς ἀσθενείας» τοῦ Θεοῦ. Καί τότε, καί πάντοτε. Ποιός; Ὁ παντοδύναμος Θεός, πού μέ ἕνα νεῦμα Του ὅλα τά ἀνατρέπει σέ μηδέν χρόνο, πῶς συμβαίνει νά ἐμφανίζεται εἰς τήν ἱστορία τῆς ταλαίπωρης ἀνθρωπότητος ὡς ὁ ἀσθενής καί ἀδύνατος; Γιά ἕναν εὐσεβῆ ἄνθρωπο εἶναι τό πιό καταπληκτικό καί τό πιό συγκινητικό μυστήριο ἀπ᾽ ὅλα. Καί «εὐσεβής ἄνθρωπος» δέν εἶναι αὐτός πού εἶναι εὐσεβιστής, ἀλλά ἐκεῖνος πού ἐγεύθη, ἔστω καί λίγο, ἀπό τήν δόξα τοῦ Θεοῦ καί ἐγνώρισε ἐμπειρικά μέρος τῆς ἄπειρης παντοδυναμίας του.

Ἐν προκειμένῳ, αὐτό ἔγινε γιά νά δείξη ὁ Θεάνθρωπος Χριστός σέ ὅλους, ὅτι κατά ἀλήθειαν τό Παιδίον αὐτό ἦταν καί πλήρης ἄνθρωπος. Διότι, ἐάν ὡς Νήπιο ἄφηνε νά πιασθῆ στά χέρια τοῦ Ἡρώδη καί ὡς παντοδύναμος Θεός, πού ταυτοχρόνως ἦτο, δέν ἐπέτρεπε τοῦ Ἡρώδη νά Τό θανατώση, τότε θά ἐνόμιζαν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ὅτι αὐτό τό Νήπιο ἦτο ἕνα φάντασμα καί ὅτι κατά φαντασίαν ἐσαρκώθη. Καί αὐτό, γιατί; Λόγῳ τῆς ἀνωριμότητος τῶν ἀνθρώπων, τῆς μή πληροφορήσεως, τῆς μή διδασκαλίας καί τῆς σταδιακῆς θεοαποκαλύψεώς Του. Οἱ ἄνθρωποι ἔτσι θά ἑρμήνευαν τό φαινόμενο αὐτό, ἐάν ὁ Χριστός ὡς Νήπιο ἀπεκάλυπτε ἀπό τότε τήν πραγματική Του ταυτότητα. Ἀλλά καί πέραν τούτου, ἄλλο ἦταν τό σχέδιο τῆς Θείας Οἰκονομίας, νά σταυρωθῆ, νά ἀναστηθῆ, κλπ.

Βέβαια, εἶναι καί ἄλλοι δευτερεύοντες λόγοι πού ὁ Χριστός ἔφυγε ἐν καιρῷ διωγμοῦ. Γιά νά ἁγιάση καί τήν Αἴγυπτο, γεγονός βέβαια πού εἶχε προφητευθῆ «τοῦ προφήτου λέγοντος ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τόν υἱόν μου» (Ματθ. Β´, 15). Γιά παρόμοιο λόγο ἐκάλεσε καί τούς μάγους ἀπό τήν Βαβυλῶνα. Ἤθελε μέ αὐτόν τόν τρόπο νά ἁγιάση τά δύο κέντρα τῆς σατανολατρείας, τό ἕνα πού ἦταν ἡ Βαβυλῶνα στήν Ἀνατολή καί ἡ Αἴγυπτος πού ἦτο δυτικά τῆς Βηθλεέμ καί τῆς Ἰουδαίας.

Ἐδῶ φαίνεται, ἐκτός ἀπό τήν θηριωδία καί τήν κτηνωδία τοῦ Ἡρώδη, πού ἔσφαξε 14.000 ἀθῶα βρέφη, καί ἡ μεγάλη του ἀνοησία. Στήν ἀρχή κάνει τόν καλό στούς ἄδολους μάγους καί τούς λέγει «θέλω κι ἐγώ νά προσκυνήσω αὐτόν τόν βασιλέα», ἀλλά μετά δείχνει τήν ἐσωτερική του ταραχή, πού ὑπῆρχε εὐθύς ἐξ ἀρχῆς, καί τό πραγματικό του πρόσωπο, καί σφάζει αὐτά τά νήπια. Θά μοῦ πῆτε γιατί αὐτό νά εἶναι καί ἀνοησία; Ἄς κάνωμε μία σύντομη διερεύνησι.

Ἐάν μέν ὁ Χριστός δέν ἦτο ἐκ τοῦ Θεοῦ, τότε γιά ποιόν λόγο ἕνας παντοδύναμος βασιληᾶς νά φοβᾶται ἕνα τόσο ἀνίσχυρο νήπιο; Ἐάν ὅμως ὄντως ἦτο ἐκ τοῦ Θεοῦ, μπορεῖ ἕνας ἄνθρωπος, ὅσο ἰσχυρός καί νά εἶναι, ὅσα μέσα κι ἄν διαθέτη, ὅση δύναμι, στρατιωτική, πολιτική, κοσμική, ὅση πονηρία, ὅσους συνεργάτες κι ἄν διαθέτη, ὅσα σχέδια κι ἄν καταστρώση, νά τά βάλη μέ τόν Θεό καί, κατά ἀναλογίαν βέβαια, μέ τούς ἀνθρώπους πού θέλει νά ἀναδείξη ὁ Θεός; Ἀδύνατον τῶν ἀδυνάτων! Ἔτσι ἔπρεπε νά εἶχε σκεφθῆ ὁ Ἡρώδης, πιό ψύχραιμα δηλαδή. Ἀλλά ὁ φθόνος του δέν τόν ἄφησε νά σκεφθῆ τό συμφέρον τοῦ ἑαυτοῦ του.

Ἀλλά ὁ Ἡρώδης ἐνεπαίχθη ὑπό τοῦ Θεοῦ διά μέσου τῶν μάγων. Ἄλλωστε, ὅπως παλαιά ὁ Φαραώ εἶχε ἐμπαιχθῆ ἀπό τόν Μωϋσῆ, ἔτσι ἔγινε καί τώρα, γιατί καί οἱ δύο αὐτοί ὑπῆρξαν ἀδίστακτοι φονιᾶδες, ἐφ᾽ ὅσον καί ὁ Φαραώ ἐφόνευε τά ἀρσενικά τέκνα τῶν Ἑβραίων εἰς τήν Αἴγυπτο.

Βέβαια, μέ τό ὅτι ἐπέτρεψε ὁ Θεός νά φανῆ ἡ μεγάλη κακία τοῦ Ἡρώδη, ἄς μή θεωρήση κανείς, ἐπιπολαίως, ὅτι ἠδικήθησαν τά νήπια. Καθόλου δέν ἠδικήθησαν. Μποροῦμε, ἀντίθετα, νά ποῦμε ὅτι εὐλογήθησαν σέ βαθμό ὑπερθετικό, διότι εἶναι Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἔχουν μεγάλη δόξα εἰς τόν Οὐρανό καί μεγάλων στεφάνων ἠξιώθησαν.

Καί τοῦτο συμβαίνει, διότι, ἐνῶ στούς ἀνθρώπους ὑπάρχουν πάρα πολλές ἀδικίες, κρυφές καί φανερές, στόν Θεό δέν ὑπάρχει καμμία ἀδικία. Ὁ Θεός ὅλα τά λύνει, ἀκόμη καί τά ἀνθρωπίνως ἄλυτα. Διότι, ὄντως πολλοί μέν ἀδικοῦν, ἀλλά, λόγῳ τῆς θείας Δικαιοσύνης, τελικά κανείς δέν ἀδικεῖται ἀπό τίς ἀδικίες τῶν ἄλλων, ἐάν τίς ἀντιμετωπίση πνευματικά. Διότι, ὅταν παθαίνωμε στήν ζωή αὐτή κάτι κακό γιά τό ὁποῖο δέν εὐθυνόμεθα, τό παθαίνομε, ἤ γιά νά συγχωρεθοῦν κάποιες ἁμαρτίες μας, ἤ γιά νά ἀξιωθοῦμε στεφάνων πνευματικῶν. Ἀλλά τό πρόβλημα εἶναι ὅτι δέν ἐπιδιώκομε στεφάνια πνευματικά. Θέλομε στεφάνια φθαρτά... Καί τελικά, δυστυχῶς, ἀποκτοῦμε τραύματα, ψυχικά, πνευματικά καί ὀργανικά μέ ἕνα σωρό παρενέργειες.

Τώρα, νά ποῦμε καί δύο λόγια γιά τούς συγχρόνους Ἡρώδας. Τί γίνεται μέ αὐτούς οἱ ὁποῖοι μιμοῦνται τέλεια τόν παλαιό Ἡρώδη, ἤ μᾶλλον τόν ἔχουν ξεπεράσει σέ πονηρία; Διότι, συνήθως τήν θηριωδία τους, οἱ σύγχρονοι Ἡρῶδαι, τήν κρύβουν καί τήν καμουφλάρουν. Μιμοῦνται δηλαδή στήν πονηρία τόν Διάβολο, ὁ ὁποῖος μεγιστοποιεῖ τίς πιθανότητες τῆς ἐπιτυχίας του, ὅταν πολεμῆ χωρίς νά γίνεται ἀντιληπτός ἀκόμη καί ἀπό τούς πιό πνευματικά ἔμπειρους ἀγωνιστάς.

Ἐν παρενθέσει ἄς ἀναφέρωμε, ὅτι σέ αὐτές τίς περιπτώσεις ὁ Διάβολος μιμεῖται ἐπακριβῶς τό πῶς ἐμεῖς σκεφτόμαστε, τί νοητικό ἐπίπεδο ἔχομε, τί μόρφωσι ἔχομε, τί ψυχολογία ἔχομε, τί ἰδιοσυγκρασία ἔχομε, καί μᾶς βάζει σκέψεις, ἀκριβῶς μέ βάσι τήν ἰδική μας ἰδιοσυχνότητα καί προσωπικότητα. Καί, ἔτσι, ἐμεῖς μοιραίως νομίζομε, ὅτι εἶναι δικές μας αὐτές οἱ σκέψεις, πού μάλιστα κάποιες φορές μᾶς φαίνονται ''ἀξιέπαινες'' καί ''ὠφέλιμες''. Π.χ., μᾶς δημιουργεῖ τύψεις, οὐ κατ᾽ ἐπίγνωσιν ζῆλο, κλπ...

Ἔτσι, ὑπάρχουν καί οἱ σύγχρονοι Ἡρῶδαι, πού ὄχι μόνον μιμοῦνται τέλεια τόν Διάβολο στήν πονηρία, ἀλλά μποροῦν νά κάνουν, ὅπως ἔλεγε ὁ μακαριστός Γέροντας Παΐσιος, ἀκόμη καί φροντιστήριο στόν Διάβολο. Αὐτοί εἶναι μιαρά ὄργανα τοῦ σκότους, ἄλλοι ἐξ αὐτῶν ἔχοντες κοσμική ἐξουσία, καί ὄχι μόνον αὐτοί, ἔχοντες σπουδάσει ''Ἀνωτάτη Ὑποκριτική'' καί ἔχουν πάρει ''διδακτορικά'' πάνω σ᾽ αὐτό. Κάνουν δηλαδή ὅτι ἐνδιαφέρονται, ὅτι πονοῦν γιά τόν ἄνθρωπο, καί κυρίως γιά τόν ἀδικημένο, γιά τόν μικρομεσαῖο, γιά τόν ἀδύναμο, γιά τήν ἀνθρωπότητα, ἐνῶ ὑπογείως ἐργάζονται σέ ὅλους τούς τομεῖς μέ μεγάλη μαθηματική ἐπιστήμη, μέ ὑπομονή, γιά τήν παντοειδῆ ἐξαθλίωσι καί ἐξόντωσι τῆς ἀνθρωπότητος.

Στόν θρησκευτικό τομέα, χτυποῦν ἰδιαίτερα τόν Χριστιανισμό. Ἀλλά χτυποῦν καί σέ ἕνα σωρό ἄλλα θέματα τούς ἀνθρώπους, χρησιμοποιῶντας τήν ὑποκριτική τους μέθοδο καί τό φαινομενικό τους ἐνδιαφέρον. Π.χ., σέ θέματα ὑγείας, οἰκονομίας, ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, κλπ. Δημιουργοῦν, αὐτά τά δαιμονικά μυαλά, τέτοιες καταστάσεις καί συγκυρίες καί φαινόμενα καί φέρουν ἔτσι τά πράγματα, μέ μεγάλη προμελέτη καί σχεδιασμό, πού, ἐνῶ σέ σκοτώνουν, σοῦ δίνουν ἐνίοτε τήν αἴσθησι ὅτι θά πρέπη τελικά νά τούς πῆς καί «εὐχαριστῶ», γιατί δῆθεν τελικά σέ σώζουν ἀπό κάτι ἄλλο δῆθεν χειρότερο, τό ὁποῖο θά συνέβαινε. 

Ἀκόμη καί οἱ πιό ἔξυπνοι ἄνθρωποι δέν μποροῦν νά καταλάβουν τό μέγεθος αὐτῆς τῆς δαιμονικῆς ἀπάτης. Διότι, τά ἀνωτέρω φανερά καί κρυφά ὄργανα τοῦ σκότους διατείνονται ὑποκριτικῶς ὅτι αὐτά γίνονται δῆθεν γιά τήν ἀσφάλειά μας, γιά τό καλό μας, γιά τήν ἐξυπηρέτησί μας, γιά τήν ὑγεία μας, γιά τό ''λαμπρό'' μέλλον μας, κλπ.

Τελικά, τό ἀποκορύφωμα ὅλων αὐτῶν, τῶν μικρῶν ἀντιχρίστων, θά εἶναι ὁ ἕνας καί μοναδικός Ἀντίχριστος, ὁ ὁποῖος, ὅπως ξέρομε, ὅταν θά ἐμφανισθῆ, θά ἔχη καί πλήρη κοσμική ἐξουσία - αὐτό ἔχει προφητευθῆ ἀπό κάποιους ἁγίους Πατέρες - καί ὁ ὁποῖος στήν ἀρχή θά δείξη ἕνα ''καλό'' πρόσωπο-προσωπεῖο.

Ὅμως, ὅλοι αὐτοί εἶναι ἀνοητότεροι τῶν ἀνοήτων. Δέν ἐδιδάχθησαν πάλιν καί πολλάκις ἀπό τήν ἱστορία; Ἡ Ἐκκλησία ὅσες φορές ἐπολεμεῖτο, πάντα ἐθριάμβευε καί λαμπροτέρα καθίστατο. Ὅπως δέ ἔλεγε ἕνας σοφός ἱερέας «ἀφοῦ ἐμεῖς οἱ ἴδιοι, μέ τά δικά μας ''κατορθώματα'' καί σκάνδαλα δέν κατωρθώσαμε νά καταστρέψωμε τόν Χριστιανισμό, πῶς εἶναι δυνατόν νά τόν διαλύσουν ὅλοι αὐτοί οἱ ἐχθροί τοῦ Χριστοῦ;». Θά πάθουν ὅ,τι ἔπαθε ὁ Ἡρώδης καί ὁ κάθε Ἡρώδης, διαχρονικά. Νά μή τούς ξεγελάη ὁ Διάβολος. Ὁ Θεός ξέρει νά ''ξεγελάη'' ἀσυγκρίτως περισσότερο, διότι ὁ Θεός γνωρίζει τά σχέδιά τους πρίν κἄν ἐκεῖνοι τά σκεφθοῦν...

Ὁ Χριστός «ἐξῆλθε νικῶν καί ἵνα νικήσῃ» (Ἀποκ. ΣΤ´, 2).

Εὔχομαι κι ἐμεῖς, σέ προσωπικό ἐπίπεδο, μέ ὁδηγό τήν ἄκτιστο θεία Χάρι, καθαρίζοντες τήν φάτνη τῆς ψυχῆς μας νά ἀναδειχθοῦμε ἀληθινοί χριστοτόκοι. Ἀμήν. Γένοιτο!

Ἀρχιμανδρίτης Ἀρσένιος Κατερέλος
Ἡγούμενος Ἱ. Μονῆς Ἁγίου Νικολάου Δίβρης Φθιώτιδος

(Ὁμιλία κατά τήν Θεία Λειτουργία εἰς τήν Ἱεράν Μονήν Ἁγίου Νικολάου Δίβρης Φθιώτιδος 30-12-2012)

Μια νέα, επικίνδυνη «μόδα»: Λίγο πριν τα Χριστούγεννα, οι Ιεροί Ναοί μετατράπηκαν σε πιάνο-μπαρ και κέντρα μουσικής!!!

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/12/blog-post_550.html


Πιάνο, αοιδός ενδεδυμένη σεμνοπρεπώς, προβολή διαφανειών σε οθόνη, διαφημιστικές αφίσες: Όχι, δεν βρισκόμαστε σε κάποιο κοσμικό κέντρο, ούτε σε μπουζούκια, ούτε σε κανένα μουσείο...Αλλά σε Ορθόδοξο Ιερό Ναό της Μητρόπολης Σύρου!!!

Στα πλαίσια της εκκοσμίκευσης της Ορθοδοξίας και του Οικουμενισμού, εδώ και μερικά χρόνια έχει γίνει μόδα (!!!) να διοργανώνονται «συναυλίες» εντός των Ιερών Ναών, υπό την αιγίδα τοπικών Μητροπόλεων! Φυσικά κάτι τέτοιο δείχνει ΑΣΕΒΕΙΑ και ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ στην Ορθοδοξία, ενώ συνηθίζεται κατά κόρον στους Καθολικούς, τους Προτεστάντες και άλλους αιρετικούς! Μάλιστα, είναι τέτοια η...μανία διάφορων Μητροπολιτών να διοργανώσουν τέτοιες «εκδηλώσεις», που τις προβάλουν με φωτογραφικό υλικό, μη διστάζοντας να διαφημίσουν τα αντι-Ορθόδοξα αυτά ΑΙΣΧΗ!

Δείτε λοιπόν φωτογραφίες από τέτοιου είδους...θεατρικές παραστάσεις ΕΝΤΟΣ Ορθοδόξων Ιερών Ναών! Φυσικά, δεν θα μπορούσε να λείπει από αυτές η Μητρόπολη Σύρου του γνωστού...φιλορθόδοξου Επισκόπου της:

Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Σύρου, 6 Δεκεμβρίου 2014, εκδήλωση για τον Δομήνικο Θεοτοκόπουλο:


Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σύρου, όπως μας ενημέρωσε το γραφείο τύπου της Μητροπόλεως του, ευλόγησε εκδήλωση προς τιμήν του Ελ Γκρέκο, εντός του Ιερού Ναού


Δεν θα μπορούσε να λείπει από μια τέτοια εκδήλωση ο παπικός αντιπρόσωπος, ο οποίος ακούει με αφοσίωση την εισήγηση του Μητροπολίτου κκ. Δωροθέου, δίπλα στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ζιχνών κκ. Ιερόθεο


Ούτε η Μητρόπολη Ζακύνθου, στην οποία άφησε μεγάλο...έργο ένας ακόμα «βράχος» της Ορθοδοξίας, ο νυν Επίσκοπος Δωδώνης:

Ι.Ν. Παναγούλας Μπανάτου, Ζάκυνθος Στο συγκεκριμένο ναό, πραγματοποιούνται όλο το χρόνο συναυλίες με μουσικά όργανα, με την επιμέλεια του π. Παναγιώτη Καποδίστρια.




Διακρίνονται ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ζακύνθου κκ. Διονύσιος και ο ποιητής και Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου, π. Παναγιώτης Καποδίστριας



Ο ηθοποιός κ. Τάκης Πετρόπουλος απέδωσε το ποίημα του Κώστα Βάρναλη «Οι πόνοι της Παναγίας», κατασυγκινώντας το ακροατήριο. Άραγε η Θεοτόκος είχε τους κοινούς πόνους της γέννας που έχουν όλες οι άλλες γυναίκες;

Δείτε περισσότερες φωτογραφίες από άλλες Μητροπόλεις, πατώντας εδώ.

Τι επιδιώκει η Νέα Τάξη..στην Ελλάδα ;;

http://www.hellasforce.com/blog/ti-epidioki-nea-taxi-stin-ellada/

ΚΡΙΣΙΜΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΑΥΤΑ:
1.Τι επιδιώκει η Νέα Τάξη;;
Βλακώδες ερώτημα. Η εμπειρία 6 χρόνων το δείχνει.
· Τη συνέχιση της ίδιας πολιτικής καταστροφής.
· Της πτωχεύσεως του Ελληνισμού για να δημευθεί ο ιδιωτικός και ο δημόσιος πλούτος του. Και το φυσικό αέριο, φυσικά.
· Για να εισπράττει το κράτος, ως ο αγαπητός Άδωνις είπε, «μόνον τους φόρους» (!!!!!!!!!!!!!)
· Αν τους δίδουν και αυτούς όπως έδειξε η εμπειρία του αεροδρομίου Ελ. Βενιζέλος.
· Γιατί όπως είπε ο αγαπητός Άδωνις και το ασπάσθηκε ένθερμα ο Σαμαράς (το γιατί είναι άλλη περίπτωση που όλοι την ξέρουν αλλά ελάχιστοι μιλούν ), «τo κράτος να μην έχει τίποτα, τιποτα»
2. Και πώς επιδιώκει να το πετύχει αυτό η νέα τάξη μετά τις εκλογές;;
· Η απάντηση είναι και πάλιν προφανής. Δια της «συνεργασίας» ΣΥΡΙΖΑ με ΝΔ.
3. Και πώς θα επιτευχθεί η συνεργασία αυτή;
· Πρώτο, με εξαφάνιση των ΑΝΕΛ. Εξ ου και ο άγριος πόλεμος εναντίον τους από όλα τα νεοταξικά κόμματα και τους νεοταξικούς
· Δεύτερο, με εκλογή στον ΣΥΡΙΖΑ ως βουλευτών αυτών των άρρωστων νεοταξικά Μηλιών και λοιπών. Που εν καιρώ θα τους υπενθυμίσουμε (τους είχαμε επισημάνει στις ευρωεκλογές)
· Τρίτο, με εξαφάνιση της Χρυσής Αυγής και ενίσχυση από τους οπαδούς της της σαμαρικής ΝΔ και του κόμματος του Μπρατάκου (το ίδιο είναι)
· Τέταρτο με ψήφιση από τον ανενημέρωτο Ελληνικό λαό νεοταξικών κομμάτων της «φύσης», ελιών, ποταμιών ή και υπό εκκόλαψη άλλων υπό τον εφιάλτη ΓΑΠ. Που μάλλον δεν θα τολμήσει για τον κρατούν με ωε λέγεται με διάφορα μυστικά. Που όμως και αυτός ως λέγεται τους κρατά επίσης.
4. Τι συνεπώς πρέπει να γίνει;;
α) Πρώτον ει δυνατόν οι υγιείς δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ να αποκλείσουν τους νεοταξικούς εθνομηδενιστές του 3% από του να είναι υποψήφιοι.
β) Αν είναι υποψήφιοι, να ενημερωθεί ευρέως ο κόσμος για να μην τους σταυρώσει και να τους σταυρώσει δια παντός διαφορετικά.
γ) Τελευταίο αλλά πρώτο, να ενισχυθούν πολύ οι ΑΝΕΛ αφού περιλάβουν στο κόμμα τους ευρύτερες δοκιμασμένες αντιμνημονιακές δυνάμεις. Ώστε να αποτελέσουν τον ρυθμιστικό παράγοντα που θα αποκλείει τη συνέχιση της αντεθνικής πολιτικής από συνεργασία, μέρους ή όλου του ΣΥΡΙΖΑ, με τη ΝΔ.
Χαρακτηριστικό και συμβολικό για τα ανωτέρω είναι το ότι σήμερα, Βορίδης και Μηλιός καθόντουσαν αγαστά μαζί.
Αυτή η ιδεολογική νεοταξική αντεθνική εθνομηδενιστική αρρώστια, πρέπει να τελειώσει. Αν θέλουμε να σταματήσει ο εν εξελίξει όλεθρος. Οι υγιείς δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Λαφαζάνης, κ. Παναγούλης και όσοι άλλοι θα αναφερθούν στην ώρα τους, καλούνται να εμποδίσουν τη συνεργασία ΝΔ του Σαμαρά και ΣΥΡΙΖΑ.
Επιδιωκόμενη βέβαια θα πρέπει να είναι η ευρύτερη συνεργασία πατριωτών βουλευτών, από όλα τα κόμματα, μετά προφανώς τις εκλογές. Και όχι τώρα από τους, από τους γνωστούς Σαμαροβενιζέλους και λοιπούς.    Ευριπίδης Μπίλλης

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ> O Κλήρος Έπεσε στον Σμάιλι

http://kourdistoportocali.com/post/40310/tailor

 

Photo SOOC

του Τζον Λε Καρέ
Το γάζωμα της  Πρεσβείας του Ισραήλ ξημερώματα Παρασκευής 12 Δεκεμβρίου, σήμανε συναγερμό στα κεντρικά της Μοσάντ.
24 ώρες αργότερα μια ντουζίνα από επίλεκτους πράκτορες της πανίσχυρης μυστικής υπηρεσίας ήρθαν να προστεθούν στην αποστολή που εδρεύει μόνιμα στην ελληνική πρωτεύουσα.
Τα Χριστούγεννα του 2014 στην Αθήνα είναι ο ιδανικός προορισμός για τις κορυφαίες μυστικές υπηρεσίες του πλανήτη: Αμερικανοί, Κινέζοι, Ρώσοι, Άγγλοι, Γερμανοί, Τούρκοι, Γάλλοι, Αυστραλοί, Ισπανοί ακόμη και Πορτογάλοι πράκτορες με χαριτωμένα ψευδώνυμα έχουν καταλύσει στα ξενοδοχεία της πόλης. Τόσοι ξένοι πράκτορες είχαν να βρεθούν στην Αθήνα από το Φθινόπωρο του 1981 καθώς ο "Πονοκέφαλος" Ανδρέας Παπανδρέου βρισκόταν μια ανάσα από την εξουσία. Στις 18 Οκτωβρίου εκείνης της χρονιάς ο αντι-δυτικός Παπανδρέου θα κέρδιζε την εξουσία και το κόμμα του θα κυβερνούσε την Ελλάδα για πολλά-πολλά χρόνια.
Ακόμη και το περιπολικό της Ελληνικής Αστυνομίας που συχνά-πυκνά μεταφέρει συγγενικό πρόσωπο του πρωθυπουργού στην Αθήνα από το πανέμορφο Ναύπλιο βρίσκεται σαν "πληροφορία" στον φάκελο που έχουν κάποιοι από τους παραπάνω πράκτορες για την ζωή του νεαρού Ελληνα υπουργού Δημόσιας Τάξης Βασίλη Κικίλια.
Σε ορισμένες περιπτώσεις πρακτόρων ο φάκελος "Κικίλιας" είναι τόσο καλά πληροφορημένος, με "μικρές και ασήμαντες" λεπτομέριες, που ο ούτε καν ο ίδιος ο υπουργός δεν θα μπορούσε να αποδώσει με μεγαλύτερη ακρίβεια στην βιογραφία του σε περίπτωση που ο εκδοτικός οίκος Λιβάνη, για παράδειγμα, του πρότεινε-μετά από χρόνια-κάτι να γράψει ένα βιβλίο για την ζωή του.
Τι ήταν όμως αυτό που μετέτρεψε την χριστουγεννιάτικη Αθήνα στο παγκόσμιο ραντεβού των πιο ισχυρών ξένων μυστικών υπηρεσιών;
Είναι μόνο η προοπτική της ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία ή μήπως κάτι περισσότερο;
Για πρώτη φορά μετά από πολλές δεκαετίες η Γερμανία τρέμει μην χάσει τον έλεγχο μιας χώρας-φιλέτο για την ίδια. Χάρη στην δουλειά δεκαετιών που κάνουν οι πράκτορές της στην Ελλάδα, το Βερολίνο κατάφερε να ξελασπώσει το κόστος της πτώσης του τείχους και της ένωσης της πρώην Ανατολικής Γερμανίας με την Δυτική. Οι μπίζνες με την Ελλάδα και κυρίως η εφαρμογή των μνημονίων εξακολουθούσαν να γεμίζουν τα γερμανικά ταμεία με το κέρδος από το πολύτιμο asset Ελλάδα. Και να που τώρα έρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ να απειλήσει-έστω για λίγο-μια επωφελή για την Γερμανία σχέση.
Η Καγκελαρία δεν ανησυχούσε ιδιαίτερα για την προοπτική ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία ώσπου συνέβη κάτι που τάραξε το Βερολίνο. Δεν ανησυχούσε γιατί οι έμπειροι πράκτορες της στην Αθήνα -ανάμεσα στους οποίους συγκαταλέγονται κορυφαίοι πολιτικοί, επιχειρηματίες, δημοσιογράφοι, κλπ,-πίστευε ότι πολύ εύκολα θα μπορούσαν να βρούν πρόσβαση στην ηγετική πυραμίδα του ΣΥΡΙΖΑ-όπως άλλωστε συνέβη με όλες σχεδόν της ελληνικές κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης. Με ελάχιστες εξαιρέσεις υπηρετούσαν με συνέπεια τα γερμανικά συμφέροντα.
Τι ήταν όμως αυτό που, σε συνδυασμό με την απειλή του ΣΥΡΙΖΑ, τάραξε του Γερμανούς;
Αυτό δεν ήταν άλλο από τον τρόπο και την αποφασιστικότητα με την οποία οι Αμερικανοί και πιο συγκεκριμένα ο Λευκός Οίκος άρχισε να σφίγγει μια σιδερένια τανάλια στο λαιμό του Βλαντιμίρ Πούτιν. Η πτώση της τιμής του πετρελαίου συγκλονίζει την οικονομία της Ρωσίας την ίδια ώρα που φυτευτοί δυτικοί πράκτορες σε ρόλο δημοσιογράφων έχουν αναλάβει να τσαλακώσουν το προφίλ ισχύος του Ρώσου Προέδρου. Ενας ερωτευμένος πρόεδρος είναι πιο ευάλωτος στα γεράκια των ΜΜΕ και οι απώλειες στο ηγετικό του προφίλ που με τόση μεθοδικότητα είχε χτίσει όλα αυτά τα χρόνια ο Βλαντιμίρ Πούτιν κάνουν τους συμβούλους του Ομπάμα να τρίβουν τα χέρια τους.
H Mέρκελ δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι υπέστη σοκ από την αμερικάνικη επίθεση στον Πούτιν. Η Καγκελάριος παρά τις ενστάσεις της για την Κριμαία συμπαθούσε τον Πούτιν σε αντίθεση με τον Ομπάμα που τής ήταν αφόρητα ενοχλητικός ιδιαίτερα όταν απαιτούσε από την Γερμανία να χαλαρώσει την ασφυκτική πολιτική λιτότητας σε χώρες όπως η Ελλάδα και να ρίξει χρήμα στην αγορά. Η Μέρκελ όπως και ο Πούτιν είχε λάβει τα τελευταία χρόνια πολλές προειδοποιήσεις από τον Λευκό Οίκο. Η ίδια έτρεμε στην ιδέα πως μετά την Ρωσία θα μπορούσε να έλθει και η δική της σειρά-η σειρά της γερμανικής οικονομίας να αντιμετωπίσει μια ολοκληρωτική αμερικανική επίθεση.
Η Γερμανίδα λοιπόν έπαιρνε αψήφιστα τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα ως την στιγμή που είδε το αμερικάνικο κεφαλοκλείδωμα στο Πούτιν. Τότε τα χρειάστηκε και άρχισε να ανησυχεί για την Αθήνα. Η ανησυχία της έγινε τρόμος μετά το ραντεβού του Τσίπρα με τον Γιώργο Προβόπουλο.
Ηταν η πρώτη δημόσια κίνηση του Τσίπρα που από πίσω της είχε "αμερικανική έμπνευση"-έτσι τουλάχιστο το εισέπραξε η ίδια. Παρότι στην οι πολίτες αρνούνται να μελετήσουν την Ιστορία της χώρας τους, υπάρχουν Γερμανοί-ανάμεσά τους και ειδικοί σύμβουλοι της Μέρκελ-οι οποίοι αναλύουν με κοινωνιολογική προσέγγιση την αρχαία αλλά και πρόσφατη ελληνική Ιστορία.
Η Μέρκελ το τελευταίο διάστημα τρέμει όσο ποτέ στήριξη αμερικανικών συμφερόντων σε μια ενδεχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Η Μέρκελ γι΄αυτό το λόγο κάθεται σε αναμμένα κάρβουνα. Δεν θέλει με τίποτε να χάσει την Ελλάδα. Εάν χάσει την Ελλάδα θα απειληθεί το γερμανικό πουλόβερ που ράβει στην Ευρώπη με πρωταγωνιστές ανθρώπους που ελέγχει απόλυτα το Βερολίνο.
Ο τρόπος άλλωστε που η Μέρκελ εκτέλεσε το γιο μιας Αμερικανίδας κι ενός πρώην πρωθυπουργού στις Κάννες ήταν χαρακτηριστικός. Τώρα αισθάνεται ότι οι Αμερικανοί ετοιμάζονται να πάρουν την ρεβάνς και για την εκτέλεση του ΓΑΠ και για πολλά άλλα.
Ετσι η Γερμανίδα αναγκάσθηκε να επιστρατεύσει ακόμη και έναν παλαιό φίλο της Γερμανίας, τον Κώστα Μητσοτάκη, ο οποίος αναγκάζεται στα βαθιά γεράματα-παρότι κοτσονάτος-να κάνει ραντεβού με ηγέτες αντιμνημονιακών κομμάτων όπως ο Πάνος Καμμένος και να κομπλιμεντάρει τον Μανώλη Γλέζο. Ηταν και η αποδελτίωση του άρθρου του διευθυντή του Capital.gr Θανάση Μαυρίδη, ο οποίος μιλούσε για τραπεζίτες και επιχειρηματίες υπουργούς σε μια ενδεχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που άναψε ακόμη πιο δυνατά την φωτιά κάτω από το θρόνο της Γερμανίδας.
Το Βερολίνο έπρεπε πάση θυσία να διασφαλίσει τα γερμανικά συμφέροντα στην Ελλάδα. Η επιβλητική φιγούρα του Μητσοτάκη έπρεπε να διορθώσει το ολίσθημα του αγχωμένου Σαμαρά ο οποίος από το ταξίδι στο Βερολίνο και μετά έδειχνε μια ιδιαίτερη νευρικότητα στην εξουσία. Ο Ελληνας πρωθυπουργός ατύχησε και στον πρόσφατο ανασχηματισμό του με αποτέλεσμα να έχει σημάνει εδώ και μήνες συναγερμός στο Βερολίνο. Η Μέρκελ τρέμει στην ιδέα μην ξηλωθεί το πουλόβερ σε μια τόσο κρίσιμη συγκυρία κι όταν είχε αρχίσει να αισθάνεται σίγουρη ότι ελέγχει απόλυτα το παιγνίδι της γερμανικής ηγεμονίας στην Ευρώπη.
Είναι τέτοια η ανησυχία του Βερολίνου το οποίο εκτός από τους επιπλέον Γερμανούς πράκτορες που έστειλε στην Αθήνα επιχειρεί να αντικαταστήσει ακόμη και τους δημοσιογράφους-ανταποκριτές των γερμανικών ΜΜΕ στην Αθήνα. Για όσους δε αναρωτιούνται αν η Γερμανία αγνοεί πόσο βαθιά διεφθαρμένη είναι η ελληνική δημόσια διοίκηση και το βάθος της διαπλοκής ανάμεσα σε πολιτικούς και επιχειρηματικά συμφέροντα μπορούμε να σας διαβεβαιώσουμε ότι η Καγκαλέριος γνωρίζει σαν την τσέπη της ακόμη και την τελευταία μίζα που πέφτει στην Κολομβία των Βαλκανίων. Η Μέρκελ δεν ενδιαφέρεται να μετατρέψει την Ελλάδα σε ένα σύγχρονο δυτικό κράτος Δικαίου. Αυτό που επιδιώκει είναι να κερδίζει η Γερμανία από το μέχρι στιγμής "γερμανικό" asset  Eλλάδα.

Ζητείται εισαγγελέας/ Αδωνις: Η χώρα θα βγεί από το ευρώ σε τρείς μήνες!

http://olympia.gr/2014/12/23/%CE%B6%CE%B7%CF%84%CE%B5%CE%AF%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CE%AD%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CE%B4%CF%89%CE%BD%CE%B9%CF%82-%CE%B7-%CF%87%CF%8E%CF%81%CE%B1-%CE%B8%CE%B1/

Ο κοινοβουλευτικός εκπόσωπος της ΝΔ, Άδωνις Γεωργιάδης, μετά την άκαρπη δεύτερη ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, αφού ο Σταύρος Δήμας δεν συγκέντρωσε 200 ψήφους, δήλωσε πως υπάρχουν επιπλέον βουλευτές οι οποίοι

είναι πρόθυμοι στην τρίτη ψηφοφορία να στηρίξουν την υποψηφιότητα Δήμα.
«Δεν θα μπω στα εσωτερικά τού κάθε κόμματος, ωστόσο ξέρω πως υπάρχουν συνάδελφοι που καταλαβαίνουν ποια είναι η ευθύνη, αν η χώρα πάει σε εκλογές, αυτή την κρίσιμη περίοδο» τόνισε ο κ. Γεωργιάδης.
Σε ερώτηση σχετικά με την πρωτοβουλία της κυβέρνησης για την πρόωρη ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, ο ίδιος είπε: «Η διαπραγμάτευση δεν μπορούσε να κλείσει με την τρόικα, καθώς οι δανειστές έβαζαν στο τραπέζι, από το Νοέμβριο, την προεδρική εκλογή. Ήθελαν να ξέρουν με ποιον θα συνομιλούν στο μέλλον. Συναλλάσσονται με κράτη, πρέπει να γνωρίζουν με ποιον συνομιλούν».
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, μάλιστα, πρόσθεσε πως «είναι πιθανό να βγουμε εντός τριμήνου εκτός ευρώ» και εξήγησε: «Στο ευρώ βρισκόμαστε γιατί τηρούμε τις συμφωνίες, αν σταματήσουμε να το κάνουμε και ο επόμενος πρωθυπουργός πει ότι δεν πληρώνει τα δανεικά, θα βγούμε από το ευρώ. Οι κανόνες λειτουργίας της ευρωζώνης δεν είναι υπό διαπραγμάτευση».

Νοέμβριος 2014:Αλβανός φούρναρης σε Ελληνίδα άνεργη που του ζήτησε δουλειά: «Στο μαγαζί μου παίρνω ΜΟΝΟΝ Αλβανίδες»! (γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος)

http://aegeanhawk.blogspot.gr/2014/12/2014.html

Επί 20 χρόνια η Μαρία εργαζόταν αδιάλειπτα.

Η ζωή της μπήκε στην κρίση τα τελευταία 5 χρόνια.

Μαζί με τους υπόλοιπους 2 εκατομμύρια Έλληνες άνεργους.

Παντρεμένη, 38 χρονών, με ένα ανήλικο παιδί, ψάχνει διαρκώς για δουλειά επί 5 χρόνια και δεν βρίσκει.

Το πιο προσβλητικό ΟΧΙ όμως το εισέπραξε όταν μέσα στο Νοέμβριο του ‘14 πήγε σ’ έναν φούρνο στη Ν. Φιλαδέλφεια να ζητήσει δουλειά.

«Όλο το προσωπικό εδώ μέσα είναι αλβανοί. Εγώ προσλαμβάνω μόνον αλβανούς» της είπε ο ιδιοκτήτης του καταστήματος....με "ύφος"...

Ήταν Αλβανός.

Η επιχείρηση είναι «αμιγώς Αλβανική».

Απλά, γιατί «έτσι γουστάρει»....άσχετα αν ζει στην Ελλάδα...

Αφού έφαγε καλά καλά επί τόσα χρόνια μεροκάματο στις δουλειές των Ελλήνων, τώρα έκανε επιχείρηση δική του....στην Ελλάδα...

Όπου όμως δεν γουστάρει να δουλεύουν Έλληνες.

Ούτε καν στον καιρό της κρίσης.

Και όχι μόνον...αλλά της το φτύνει κιόλας κατάμουτρα με τον πιο προσβλητικό, απαξιωτικό τρόπο που υπάρχει...

Δεν του αρκεί που δεν γουστάρει να προσλάβει Ελληνίδα στο μαγαζί του, αλλά θέλει και να την ισοπεδώσει, να την ταπεινώσει....

Οι Έλληνες βεβαίως ποτέ δεν είχαν – στην πλειοψηφία τους – πρόβλημα να προσλάβουν Αλβανό ή Αλβανίδα....

Ούτε στα μαγαζιά τους, ούτε στα χωράφια τους, ούτε στις οικοδομές τους, ούτε ακόμη και μέσα στα ίδια τα σπίτια τους.

Από το ’90 που ήρθαν και άρπαξαν το ψωμί των Ελλήνων εργατών...

(θυμηθείτε πως τότε το μεροκάματο στα χωράφια και οικοδομές άρχιζε από 5,000 δραχμές – πολύ καλύτερα ακόμη κι από τα σημερινά μεροκάματα συγκριτικά  - και αυτά τα παράσιτα το έριξαν σε μια νύχτα στις 300 δραχμές!!! Ναι, μαζί με τα «συνεταιράκια τους» τους Έλληνες εργοδότες που και γούσταραν και το «έσπρωξαν» αυτό το εγκληματικό αλισβερίσι...μαζί με τους προδότες πολιτικούς που το έκαναν πράξη και τότε και κατόπιν..)...

Και σήμερα;

Σήμερα, στην κρίση, έχουν ήδη γίνει αφεντικά...γιατί οι 300 δραχμές οι τότε αφού τις έστελναν στην Αλβανία είχαν πολλαπλάσια αξία.

Επίσης, αφού θρονιάστηκαν και έδιωξαν τους Έλληνες από τη δουλειά, αύξησαν τα μεροκάματά τους...έγιναν τεχνίτες, πήραν και τις εργολαβίες...

Βοήθησαν εξόχως βεβαίως και οι «επιδοτήσεις» τόσο της Αλβανίας όσο και της Ελλάδας προς ΑΥΤΟΥΣ...

Και να μην ξεχνάμε τις «αρπαχτές που φρόντιζε πάντα να παρέχει η Αλβανική μαφία και ο UCK...

Εξάλλου, το «παιγνίδι της τσαμουριάς» έχει καλά λεφτά...

Κι αφού έγιναν αφεντικά, πολύ απλά δείχνουν όλο και πιο ξεκάθαρα το μίσος τους για τους Έλληνες – αντί για ευγνωμοσύνη που τους στάθηκαν τους δύσκολους καιρούς...

Δεν θέλουν ούτε να τους βλέπουν...

Ναι, εδώ στην Ελλάδα...πως να’ ταν δυνατόν να τους πετάξουν έξω από τη χώρα...να μην ξαναδούν φάτσα Έλληνα...

Οι Αλβανοί έγιναν εργολάβοι, επιχειρηματίες, μεγαλοαγρότες...το «μπινέδικο» χρήμα να’ ναι καλά...κι όχι ο «κόπος» τους όπως αρέσκονται να λένε τόσο οι ίδιοι όσο και οι εγχώριοι – δήθεν «προοδευτικοί» - προστάτες τους....

Και πλέον, κάνουν με μεγάλη άνεση «αυτό που γουστάρουν καλύτερα».

Να «ξεσκίζουν Έλληνες»...

Με κάθε τρόπο.

Αλληλοστηριζόμενοι (είπαμε, η Αλβανική κυβέρνηση, ο UCK και η Αλβανική μαφία να είναι καλά) παίρνουν πλέον ραγδαία όχι μόνον σπίτια, όχι μόνον εργασιακές θέσεις, όχι μόνον αγροτικές εκτάσεις, αλλά και ένα μεγάλο μέρος των μικροκαταστημάτων...

Φυσικά, η Ελληνική κοινωνία είναι «μεγαλόψυχη».

Εξακολουθεί να τους τροφοδοτεί με εργασία σε κάθε μα κάθε εργασιακό ή επιχειρηματικό μέτωπο.

Πλέον, οι Αλβανοί έχουν καταλάβει τον τουριστικό τομέα, τον τομέα ιδιωτικής ασφάλειας, τα λογιστικά γραφεία και τον τομέα των γραφείων...και όχι μόνον...

Και φυσικά, δεν είναι οι μόνοι...

Έτσι φέρονται όλοι μα όλοι οι μετανάστες...

Λειτουργούν σαν «γκέτο»...κι όχι γιατί τους γκετοποίησε κανένας άλλος...πχ η Ελληνική κοινωνία...

Αλλά γιατί «έτσι γουστάρουν»...έτσι τους συμφέρει...και γιατί δεν θέλουν να γίνουν ένα με την «κοινωνία/χώρα υποδοχής»...

Ανακυκλώνουν την «μικροοικονομία» τους μεταξύ τους...ότι μένει δηλαδή και δεν το στέλνουν πίσω στις πατρίδες τους...

Έχει δει κανείς Έλληνα να εργάζεται σε επιχείρηση μετανάστη;

Και μην σας φαίνεται παράξενο...

Με 2 εκατομμύρια άνεργους Έλληνες, που θα ήταν το παράξενο να δει κανείς Έλληνα εργάτη σε μη Έλληνα χονδρέμπορο στη λαχαναγορά ή σε κινέζο χονδρέμπορο στην china town στο κέντρο της Αθήνας ή...ή...ή;

Κι όμως....ΟΧΙ...

Δεν θα δείτε ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ!!!

Όπως δεν θα δείτε Έλληνα να εργάζεται σε αλβανικό σουβλατζίδικο ή άλλο κατάστημα (που έχει γεμίσει η Ελλάδα από δαύτα)....

Περαστικά σου ηλίθιε...

Συνέχισε να ταΐζεις ξένους και να σκοτώνεις τους δικούς σου...

Αυτοί πάντως κάνουν το ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΟ....στηρίζουν ΜΟΝΟ τους δικούς τους...

Δικούς τους εργαζόμενους...δικά τους μαγαζιά...

Ενώ εσύ Έλληνα;

Απλά παθαίνεις αλλεργία όταν βλέπεις Ελληνικό μαγαζί...

Ή όταν βλέπεις Έλληνα να σου ζητάει δουλειά...

Κι αυτή δεν είναι μυθοπλασία...είναι αληθινή ιστορία...

Γιώργος Ανεστόπουλος

Το καρκίνωμα της Ελλάδος και οι μεταστάσεις του -η βεβήλωση του Παρθενώνα και του πολιτισμού μας- (γράφει ο κ. Γεώργιος Εμ. Δημητράκης)

Παρά τις μεγάλες θυσίες και ανείπωτες στερήσεις που υφιστάμεθα την τελευταία 6-ετία και την αυξανόμενη φτωχοποίηση μεγάλου τμήματος της ελληνικής κοινωνίας, παρακολουθούμε ως Λαός με απερίγραπτη απάθεια και αδιαφορία τα τεκταινόμενα εις την Πατρίδα μας. Προφανώς διότι δεν μας ενδιαφέρουν πια ούτε τα αποτελέσματα της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, ούτε οι εθνικές εκλογές, αλλά ούτε ο ανταγωνισμός των Μεγαλο-Καναλιών  με τις προσκλήσεις και παρουσιάσεις εις τα παραθυράκια, ποίων;  Όλων εκείνων που ευθύνονται για την καταστροφή του Έθνους. Από τα οποία απουσιάζει μόνο ο χειμαζόμενος Ελληνικός Λαός.

Έχω τονίσει επανειλημμένως ότι η Ιστορία είναι η μνήμη και ο καθρέπτης της ανθρωπότητας, ότι η σωστή γνώση και ο σεβασμός αυτής προστατεύει τα έθνη από τις συγχύσεις και τις δυνάμεις του σκότους και της καταστροφής. Η Ιστορία καταγράφει την πορεία του Έθνους, και είναι σημαντική, διότι ως πυξίδα καθοδηγεί τον Λαό.

Οι αρχαίοι πρόγονοί μας ήσαν πτωχοί, απλοί, προσγειωμένοι, για τον λόγο αυτόν πολύ φιλοσοφημένοι άνθρωποι. Τα συγγράμματά των, διαχρονικά και  κατανοητά για κάθε άνθρωπο, και τα μεγαλειώδη έργα τους, χάραξαν την πορεία και τον μέλλον της ανθρωπότητας. Το μεγαλείο των προγόνων μας εκλείπει, δυστυχώς,  από τους σύγχρονους Έλληνες, πολίτες και πολιτικούς. Ακόμη και από την πνευματική ηγεσία, με τους χρυσοκεντημένους τηβέννους, τις πολλές περγαμηνές συγγραμμάτων, τα οποία όμως δυστυχώς ουδείς πλέον καταλαβαίνει. Η οποία πνευματική ηγεσία εις το σύνολο της εδώ και 4 δεκαετίες «λάμπει» δια της απουσίας της από την δύσκολη περίοδο που διέρχεται το Έθνος μας. Προφανώς, διότι την έχει καταπιεί και αυτήν ο βόθρος του ασυνείδητου και αδηφάγου υλισμού.

Η Πατρίδα μας είναι τώρα μόνη, και ο Λαός μας εκτεθειμένος εις τις απειλές των κερδοσκόπων και των εχθρών του. Για όλη αυτήν την τραγική κατάσταση ευθύνεται όλη η πολιτική ηγεσία της χώρας. Η οποία μετά την μεταπολίτευση δεν φρόντισε να αλλάξει συμπεριφορά και να επωφεληθεί, προς όφελος της Πατρίδος,  από την ένταξη της χώρας εις τους νέους Ευρωπαϊκούς Θεσμούς και τα Όργανα της π.χ. ΕΟΚ, Ε.Ε. Ευρωζώνη, Ευρωκοινοβούλιο, Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κ.λ.π.

Το 1978 ο Γάλλος Πρόεδρος Giscard d´Estaing και ο Γερμανός Καγκελάριος Helmut Schmidt είχαν σοβαρές ενστάσεις για την ένταξη της Ελλάδος εις την Ε.Ο.Κ. Όμως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής τους εξεβίασε, κυρίως τον Helmut Schmidt, με το επιχείρημα, ότι δεν είναι δυνατόν η Ελλάδα με την μεγαλύτερη πολιτιστική συνεισφορά και τον Παρθενώνα να είναι εκτός αυτής της διαδικασίας της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης, και οι χώρες εκείνες που ευθύνονται για τους Παγκοσμίους Πολέμους, υπονοώντας κυρίως την Γερμανία, να είναι εντός της ΕΟΚ.

Οι δύο ηγέτες της Γαλλίας και της Γερμανίας είχαν τότε δίκαιο, ότι η Ελλάδα δεν είναι έτοιμη για να ενταχθεί εις τον Όμιλο των Ισχυρών. Ενέδωσαν όμως εις τον εκβιασμό του Έλληνα Πρωθυπουργού μόνον από σεβασμό προς τον Ελληνικό Πολιτισμό και τον Παρθενώνα, εις το οποίον, κατά κοινή ομολογία όλων,  οφείλει η Ευρώπη την ύπαρξή της. Με την υποχώρησή τους αυτή ήθελαν να δώσουν σε εμάς τους Έλληνες μία ευκαιρία να αποδείξουμε τις ικανότητες μας, έχοντες ως πυξίδα τους αρχαίους προγόνους μας, τον πολιτισμό τους και τα έργα τους.

Ο Έλληνας Πρωθυπουργός είχε δίκαιο με την κατάθεση του αιτήματός του. Άδικο όμως, διότι ούτε αυτός, αλλά ούτε και οι επόμενοί του εις την Διακυβέρνησή της χώρας, με όλο το πολιτικό σύστημα και τα Θεσμοθετημένα Όργανα του, δεν σεβάστηκαν το πνεύμα και τους όρους αυτής της ευρωπαϊκής προσπάθειας. Η οποία θα άλλαζε την πορεία της χώρας και τον μέλλον του Ελληνικού Λαού. 

Ουδείς σήμερα μπορεί να αμφισβητήσει τα τεράστια λάθη που διέπραξε τον Πολιτικό Σύστημα και όλοι οι Θεσμοί του από την ημερομηνία ένταξης της χώρας μας εις την Ευρωπαϊκή Ένωση. Με τις τεράστιες καταχρήσεις και κατασπαταλήσεις των κοινοτικών κονδυλίων και των εθνικών δανεισμών, την διόγκωση του κρατικού τομέα και της διαφθοράς, με τις χιλιάδες αθετήσεις εφαρμογής των κοινοτικών κανόνων και τα εκατοντάδες εκατομμύρια πρόστιμα, και τέλος η εναντίωσή μας για διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, οι οποίες επί δεκαετίες δεν έχουν καν ξεκινήσει.

Οι Ευρωπαϊκοί Λαοί επί εκατονταετίες καθοδηγούμενοι από το πνεύμα του Ελληνικού Πολιτισμού και του Παρθενώνα εργάζονταν για την αναπτυξιακή τους πορεία προς το μέλλον, σεβόμενοι παράλληλα τον Λαό μας και αποδεχόμενοι αυτόν τώρα ως ισότιμο εις το πλευρό τους εταίρο τους.

Αντιθέτως εμείς, αντί να εκμεταλλευτούμε αυτήν την μοναδική και μεγάλη ευκαιρία, εδώ και 35 χρόνια χρησιμοποιούσαμε την κληρονομιά των προγόνων μας, τον Πολιτισμό και τον Παρθενώνα, ως χαλί για να θάβουμε κάτω από αυτό όλες τις ατασθαλίες, τις ασυνέπειες, αθετήσεις, όλα τα σφάλματα και τις μπαγαποντιές μας,  που είχαν ως συνέπεια  αφενός μεν την οπισθοχώρηση και την κατάρρευση της χώρας μας, αφετέρου τον διασυρμό αυτής διεθνώς και την επικίνδυνη τώρα έκθεση της σε εθνικούς κινδύνους.

Ο κοινός άνθρωπος ο οποίος έχει αίσθηση της εθνικής ευθύνης απέναντι του Λαού οφείλει να παραδεχθεί, ότι το σώμα της Ελλάδος έχει προσβληθεί από το καρκίνωμα του πολιτικού συστήματος, το οποίο με τις μεταστάσεις του π.χ. τους αναδυόμενους κάθε τόσο νέους δήθεν πολιτικούς και κομματικούς σχηματισμούς οδηγεί την Πατρίδα μας εις τον θάνατο. Διότι έχει μετατρέψει την χώρα μας σε ένα άγριο, ακαλλιέργητο αγρό, ο οποίος τώρα επί δεκαετίες καλύπτεται από ζημιογόνα ζιζάνια, τα οποία εμποδίζουν την ανάπτυξη καρποφόρων φυτών  π.χ. την ανάδειξη νέων εθνικών ηγετών και υγιών πολιτικών δυνάμεων οι οποίες θα αναλάμβαναν την σωτηρία της Ελλάδος.

Γεώργιος Εμ. Δημητράκης

Υποσημείωση: Ο αρθρογράφος σπούδασε Πολιτικές, Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία εις την Βόννη και Ιστορία και Πολιτιστική κληρονομιά εις την Αθήνα. Απασχολήθηκε επί 5 χρόνια εις την Ομοσπονδιακή Βουλή της Γερμανίας.

Διαβάστε στα ανανεωμένα και αποκαλυπτικά «Επίκαιρα»: Αρχίζει η νέα μεταπολίτευση

Αποκλειστικές προ-δημοσιεύσεις

μόνο στα epikaira.gr:

Αρχίζει η νέα μεταπολίτευση

Κόκκινα δάνεια: Ποιοι θα πάρουν επιστολή από την τράπεζα

Σχέδιο πρόωρων εκλογών και διαχειρίσιμης ήττας

Το πρόβλημα των τραπεζών στην Ευρώπη

Τι συμβαίνει στη Ρωσία: Ο Πούτιν έτοιμος για μάχη

ΗΠΑ-Κούβα: Τι κρύβει η επίθεση φιλίας Ομπάμα σε Κάστρο

Διαβάστε ακόμη στα ΕΠΙΚΑΙΡΑ:

- ΑΡΧΙΖΕΙ Η ΝΕΑ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ

ΑΝΑΓΚΑΙΑ Η ΝΩΠΗ ΛΑΪΚΗ ΕΝΤΟΛΗ

Κοινωνική απαίτηση να μπει τέλος στη σήψη του πολιτικού συστήματος

Η νέα Βουλή οφείλει να αποκαταστήσει το κύρος της Δημοκρατίας

Οι τελευταίες κινήσεις των κομμάτων πριν την τρίτη ψηφοφορία

- Το χρονικό του ναυαγίου της στρατηγικής Σαμαρά απέναντι στην Τρόικα

- Το πρόβλημα των τραπεζών στην Ευρώπη

- ΚΟΚΚΙΝΑ ΔΑΝΕΙΑ: Ποιοι θα πάρουν επιστολή από την τράπεζα

- ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Τι συμβαίνει στη Ρωσία - Ο Πούτιν έτοιμος για μάχη

- ΗΠΑ-Κούβα: Τι κρύβει η επίθεση φιλίας Ομπάμα σε Κάστρο

Περισσότερα θέματα, αποκαλύψεις και αναλύσεις
στα Επίκαιρα που κυκλοφορούν.
Και...
Για την καθημερινή σας, έγκυρη και αξιόπιστη ενημέρωση,
εμπιστευτείτε τα www.epikaira.gr