Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης: Τα τέσσερα πράγματα που σκοτίζουν την ψυχή. Μίσος, εξουδένωση, ζήλεια, γογγυσμός

http://www.agioritikovima.gr/agio-oros-athos/akites-agiou/item/49676-%CE%B3%CE%AD%CF%81%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CE%B9%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82-%CF%83%CE%B9%CE%BC%CF%89%CE%BD%CE%BF%CF%80%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%AF%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%AD%CF%83%CF%83%CE%B5%CF%81%CE%B1-%CF%80%CF%81%CE%AC%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%84%CE%AF%CE%B6%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%88%CF%85%CF%87%CE%AE-%CE%BC%CE%AF%CF%83%CE%BF%CF%82,-%CE%B5%CE%BE%CE%BF%CF%85%CE%B4%CE%AD%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7,-%CE%B6%CE%AE%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%B1,-%CE%B3%CE%BF%CE%B3%CE%B3%CF%85%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82

Ο άνθρωπος για να έχει πνευματική ζωή, να έχει το φως στη ζωή του, πρέπει να έχει τελεία επικοινωνία με το περιβάλλον του.
Από τη στιγμή που δεν έχει αυτή την απλή, την φυσική, την άνετη εγκατάλειψη και παράδοση του εαυτού του στον άλλον, και επομένως την βίωση του άλλου ως οικείου μέλους, δεν μπορεί να έχει Θεόν.

Γι' αυτό σκοτίζεται η ψυχή, όταν κλονίζεται η σχέση της με τον Θεό.
Μίσος
Πως όμως κλονίζεται; Με το να μισεί τον πλησίον του. Το μισώ τον πλησίον έχει κατά κύριον λόγο ενεργητική έννοια και σημαίνει, κτυπώ, αρνούμαι, επιτίθεμαι εναντίον του άλλου. Εκφράζει την επιθετική διάθεση της ψυχής. Αντί να έχω φυσική σχέση με τον άλλον, να τον βάζω στην καρδιά μου, έχω το μίσος, που είναι μία έξοδος του άλλου από την καρδιά μου και από την ζωή μου.
Μίσος λοιπόν είναι να βλέπω ως έτερον τον άλλον, να τον πετάω έξω από την καρδιά μου, να μην το θεωρώ ως είναι μου. Αντί να δω ότι ο άλλος είμαι εγώ, βλέπω ότι είναι κάτι διαφορετικό. Αυτό μπορεί να είναι φυσικό για τους ανθρώπους του κόσμου, αλλά για μας, που είμαστε σώμα Χριστού, είναι αφύσικο.
Το μίσος είναι εκ των μεγάλων αμαρτημάτων, διότι είναι απόρροια μεγάλης εμπαθείας και δείχνει ότι ο άνθρωπος δούλεψε πολλά χρόνια στην αμαρτία και τα πάθη, και έχει σκληρυνθεί τόσο πολύ η καρδιά του, ώστε κατά κάποιο τρόπο έγινε ανώμαλη και όχι μόνο δεν μπορεί να αγαπήσει, αλλά και μισεί. Χρειάζεται πολύ δάκρυ για να αποβάλλει κάποιος το μίσος. Δεν είναι υπόθεση μιας αποφάσεως απλώς ή αγώνος μιας μέρας. Όταν μισώ κάποιον, δεν μπορώ να πω, αποφασίζω να μην τον μισώ. Μπορώ να πω, αποφασίζω να μην τον χτυπήσω, να μην τον βλάψω, αλλά για να μην τον μισώ πλέον, χρειάζεται μια εσωτερική κάθαρσις. Το μίσος προς τον πλησίον φανερώνει μεγάλο βάθος πάθους, γι” αυτό και συσκοτίζει την ψυχή.
Εξουδένωση
Πως αλλιώς κλονίζεται η σχέση με τους άλλους; Με την εξουδένωση. Με το να ταπεινώνεις τον άλλον. Με το να τον κρίνεις. Όταν όμως κρίνω τον άλλον, τον βγάζω πάντοτε μικρό, μηδαμινό, τίποτα. Είναι τόσος ο εγωισμός του ανθρώπου, ώστε τίποτε δεν μπορεί να σταθεί ενώπιον της κρίσεώς του, ούτε ένας Θεός, πόσο μάλλον ένας άνθρωπος. Το να θεωρώ τον άλλον ως κατώτερο, περισσότερο όμως το να το εκφράζω, είναι κεφαλαιώδες αμάρτημα.
Ζήλεια
Άλλη μορφή σχέσεώς μας με τους ανθρώπους, η οποία διαταράσσει την ειρήνη και την ενότητα, είναι η ζήλεια με όλες τις έννοιες. Ζηλεύω κάποιον από αγάπη, τον θεωρώ δικό μου και ενώνομαι αναπόσπαστα μαζί του. Η ένωση αυτή δεν είναι εν τω σώματι του Χριστού, είναι μία υποβίβαση του σώματος του Χριστού σε ανθρώπινη σχέση. Είναι επίσης μία πλήρης μοιχική εσωτερική ενέργεια.
Αν πάρουμε την ζήλεια με την έννοια ότι ζηλεύω αυτόν τον άνθρωπο και τον απωθώ, τότε η ζήλεια είναι έκφραση εσωτερικής αδυναμίας αλλά και ανώμαλης αγάπης. Δηλαδή τον αγαπώ κατά τρόπο εγωιστικό και αποκλειστικό, πιστεύω ότι έχω δικαιώματα στη ζωή του και ότι αυτός έχει υποχρεώσεις απέναντί μου, ότι πρέπει να μου δίνει λογαριασμό για το που πηγαίνει και τι κάνει.
Η ζήλεια λοιπόν είναι διαταραχή των σχέσεών μας λόγω περισσής εσωτερικής ψυχικής ενέργειας. Ζήλεια είναι κάθε στροφή προς τον άλλον, που ξεκινάει από κάτι υπερβολικό, από έναν ζήλο, από μία ζέση, από μία βράση. Επομένως ζήλος μπορεί να είναι το ενδιαφέρον μου, η αγάπη μου, η φροντίδα μου να τον σώσω, να τον βοηθήσω να βγει από την αμαρτία, να γίνει παιδί του Θεού. Αυτή η ζέσις είναι ένας αφύσικος εσωτερικός οργασμός, μία αφύσικη πνευματική συσσωμάτωση.
Γογγυσμός
Το αντίθετο της ζήλειας είναι ο γογγυσμός, ο οποίος επίσης προέρχεται από αδυναμία της ψυχής. Γογγύζω σημαίνει διαμαρτύρομαι, αρνούμαι, παραπονούμαι, είμαι στενοχωρημένος, δεν ικανοποιούμαι. Αυτόν τον γογγυσμό τον εκφράζω στο περιβάλλον μου, στα γραπτά μου, στην προσευχή μου. Ζητώ λόγου χάριν, κάτι από τον άλλον, ή προσδοκώ ή απαιτώ κάτι. Δεν μου το δίνει όμως, γιατί και αυτός είναι απορροφημένος από τον δικό του αγώνα και πόθο, από την δική του σκέψη, αμαρτία, χαρά, από τη δική του ακολασία, αγιότητα ή αρετή. Τότε πέφτω σε έναν γογγυσμό, διότι περιθωριοποιούμαι στην σκέψη του. Προσεύχεται αυτός, νομίζω ότι με αφήνει μοναχό μου. Ενδιαφέρεται για μένα, νομίζω ότι δεν το έκανε από αγάπη ή ότι το έκανε ελλιπές.
Ο γογγυσμός είναι το ανικανοποίητο που νοιώθουμε στη ζωή μας και προέρχεται από ένα μειονεκτικό εγώ. Η ζήλεια προέρχεται από ένα εγώ υπερτροφικό, ενώ η εξουδένωση από ένα εγώ αυτοτρεφόμενο και αυτοδυναμούμενο άνευ Θεού, που βλέπει τον άλλον κατώτερο, μηδαμινό. Το μίσος είναι η διαφοροποίηση, η απώθηση του άλλου από την ύπαρξη μας.
Aπό το βιβλίο «ΛΟΓΟΙ ΑΣΚΗΤΙΚΟΙ» ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΟΝ ΑΒΒΑ ΗΣΑΪΑ ΣΙΜΩΝΟΠΕΤΡΙΤΗΣ ΑΡΧ. ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ

Το εκκλησιαστικό «λάιφ στάιλ»: Μια απαράδεκτη και αντιχριστιανική πρακτική

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/12/blog-post_691.html


Σε θεία Λειτουργία ο ιερέας κάνει τον φωτορεπόρτερ και "τσαφ" τραβά φωτογραφία.

Πότε θα σταματήσει αυτό το κακό της προβολής των κληρικών σε ακολουθίες;

Τους φωτογραφίζουν οι λαϊκοί (δεν συμφωνώ) αλλά το να το κάνουν κληρικοί δεν είναι καλό.

Οι παλαιοί κληρικοί έβγαζαν φωτογραφία για την ταυτότητα.

Σε τι διαφέρουν τα περιοδικά των μητροπόλεων από αυτά με τις φωτογραφίες των ηθοποιών κλπ.

ΠΗΓΗ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΙ ΕΔΩ ΣΧΕΤΙΚΑ:

Ασέβεια και κατάλυση κάθε Ιερότητας από τα «εκκλησιαστικά πρακτορεία», με δεκάδες φωτογραφίες μέσα από την Αγία Τράπεζα και τον Ναό κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας!!! - See more at: http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/12/blog-post_691.html#sthash.u9jwQzff.dpuf

Αγιορείτες Πατέρες κυκλοφόρησαν περιοδικό ενάντια στα οικουμενιστικά ανοίγματα του Οικουμενικού Πατριαρχείου

http://attikanea.blogspot.gr/2014/12/blog-post_663.html

Σε σημαντική έκδοση προχώρησαν πολλοί Αγιορείτες Πατέρες με την οποία λαμβάνουν θέση απέναντι στον ανεπίτρεπτο οικουμενιστικό βηματισμό του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Σε μια ύστατη προσπάθεια αφυπνίσεως της Ιεράς Κοινότητος του Αγίου Όρους και του ορθοδόξου πληρώματος, ηγούμενοι, κοινοβιάτες, κελλιώτες μοναχοί, σκητιώτες και ασκητές δίνουν την μαρτυρία τους με θάρρος και ομολογιακό φρόνημα...


Το περιοδικό φέρει τον τίτλο «Άγιον Όρος – Διαχρονική μαρτυρία στους αγώνες υπέρ της Πίστεως».

   Περιοδικό Αγίου Όρους.pdf

Πηγή

Είστε βέβαιοι πως ξέρετε την αξία της Ελλάδας; Πάρτε βαθιά ανάσα και διαβάστε!!!

http://www.makeleio.gr/?p=230953


1. Είμαστε μια χώρα που ελέγχει μια χερσαία και θαλάσσια έκταση όση είναι η Γερμανία και η…
Αυστρία μαζί (450.000 τετρ. χιλιόμετρα), αφού εκτεινόμαστε από την Αδριατική ως τις ακτές του Λιβάνου (περιλαμβανομένης της Κύπρου μας) και από το τριεθνές στον…
Έβρο ως ανοιχτά της Λιβύης. Θέλεις ΔΥO ώρες ταξίδι με το αεροπλάνο για να πας από το πιο δυτικό (Κέρκυρα) στο πιο ανατολικό άκρο του Ελλαδικού χώρου (Λάρνακα).Σαν να πετάς δηλαδή από τις Βρυξέλλες προς τη Μασσαλία.
2. Στον κόσμο ζουν συνολικά 17.000.000 Ελλαδίτες, Κύπριοι, Βορειοηπειρώτες, Κωνσταντινουπολίτες, Ίμβριοι, Τενέδιοι κλπ.
3. Είμαστε 2οι στον κόσμο σε καταθέσεις στην Ελβετία.
4. Δεχόμαστε 16.000.000 τουρίστες τον χρόνο και διαθέτουμε μια σημαντική τουριστική βιομηχανία.
5. Έχουμε τρία πολύ μεγάλα ναυπηγεία που κατασκευάζουν κάθε είδος πλοίου .
6. Έχουμε βιομηχανίες αμαξωμάτων που κατασκευάζουν βαρέα φορτηγά, λεωφορεία, τρόλεϊ, βαγόνια τραίνων, επικαθήμενα, μπετονιέρες, βυτία κλπ.
7. Διαθέτουμε 2.400 υπερδεξαμενόπλοια και μεγάλα φορτηγά πλοία είμαστε έτσι 1οι στον κόσμο στην εμπορική ναυτιλία, ενώ άλλα 1.500 τεράστια τάνκερ και φορτηγά έχουν οι Κύπριοι πλοιοκτήτες -5οι στον κόσμο.
8. Είμαστε 2οι παγκοσμίως στο πρόβειο γάλα, 3οι στις ελιές, 3οι παγκοσμίως στον κρόκο, στα ακτινίδια, στα ροδάκινα.
9. Είμαστε 1οι στον κόσμο σε νικέλιο, 1οι σε λευκόλιθο, 1οι στον κόσμο σε υδρομαγνησίτη, 1οι στον κόσμο σε περλίτη, (1.600.000 τόννοι), 2οι παγκοσμίως σε μπετονίτη (1.500.000 τόννοι), 1οι στην ΕΕ σε βωξίτη (2.174.000 τόννοι), 1οι και σε χρωμίτη, 1οι και σε ψευδάργυρο, 1οι και σε αλουμίνα.
10. Έχουμε την 2η καλύτερη Πολεμική Αεροπορία στο ΝΑΤΟ (μετά τις ΗΠΑ, ενώ οι Τούρκοι είναι προτελευταίοι), ενώ έχουμε και το 2ο καλύτερο Πολεμικό Ναυτικό στο ΝΑΤΟ, με την Τουρκία να είναι Τ11. Έχουμε νοτίως της Κρήτης 175 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο, το 3ο μεγαλύτερο κοίτασμα παγκοσμίως. Εντωμεταξύ ο χρυσός που υπάρχει στην Θράκη μας αξίζει 38 δις ευρώ. Έχουμε εκεί, στην Μακεδονία και την Θράκη , τα 3 μεγαλύτερα κοιτάσματα χρυσού της Ευρώπης. Η αξία του πετρελαίου και του αερίου μας είναι – κρατηθείτε – 10 ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΔΟΛΛΑΡΙΑ !όπως αναφέρει το Γεωλογικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ, το ΥΣΓΣ.
press-news.gr

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ! Την 14ην Δεκεμβρίου 1943 πυρπολήθηκε η εκκλησία της Αγίας Λαύρας.

http://online-pressblog.blogspot.gr/2014/12/14-1943.html

Την 14ην Δεκεμβρίου 1943 πυρπολήθηκε η εκκλησία της Αγίας Λαύρας.
Προηγήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου το μαρτύριο των καλογήρων, που βασανίστηκαν φρικτά για να μαρτυρήσουν τα κρησφύγετα των ανταρτών.
Δεν μίλησαν.
Ακόμη κι έναν κατάκοιτο και παράλυτο γέροντα τον πατέρα Ευθύμιον Χρυσανθακόπουλον, τον παιδέψανε πριν τον σκοτώσουν μαζί με τους υπόλοιπους.

Η σφαγή έγινε κάτω από τον ιστορικό πλάτανο, εκεί που είχαν κρεμάσει τα καριοφίλια τους οι ήρωες του ‘ 21 μαζί με τον Κολοκοτρώνη.

Προηγουμένως ” 70 φορτία ιερών αμφίων, κειμηλίων, επίπλων κλπ., αξίας πολλών εκατομμυρίων αφαιρέθηκαν με τον τρόπον της κλοπής από την ιερή αυτή εστία του ελληνισμού…” γράφει ο Χρήστος Ε. Λεβέντης , Θεολόγος-Φιλόλογος στο βιβλίο του “50 χρόνια από το Ολοκαύτωμα Καλαβρύτων 1943-1993″ που εκέρδισε το αργυρό μετάλλιο του Στασινοπούλειου βραβείου.

Την ημέρα της μεγάλης θυσίας των 1.300 αδικοσκοτωμένων Καλαβρυτινών , ο κόσμος ήδη θρηνούσε 60 άνδρες από 16 ετών και άνω που είχαν σφαγεί στις 8 Δεκεμβρίου και 16 καλογήρους μαζί με 8 επισκέπτες στο Μέγα Σπήλαιο, την ίδια μέρα.
Ανάμεσα στους επισκέπτες κι ένα 10 χρονο ορφανό καλογεροπαίδι τον Ηλία Ατσάρο.

Από τον Δύσπιστο

olympia.gr

Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΗΣ «ΑΠΩΛΕΙΑΣ» (Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης)

http://olympia.gr/2014/12/14/%CE%B7-%CF%85%CF%80%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%B1%CF%80%CF%89%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%83/

 

  Σε ιστορικές περιόδους μεγάλης και πολυεπίπεδης κρίσης, ξεχωρίζουν αυτοί που υπερασπίζονται όσα πιστεύουν, συχνά με το τίμημα την άγριας καταδίωξης τους και οι «άλλοι», αυτοί που υποκρίνονται εκ του ασφαλούς πως αγωνίζονται υποτίθεται για τα ίδια ιερά και όσια, αλλά στην ουσία είναι «βολεμένοι» και κινούνται πάντα εκ του ασφαλούς και το πιο άθλιο, συνεχίζουν να στηρίζουν το άθλιο κατεστημένο που καταστρέφει αυτά τα ιερά και τα οσία.
Οι υποκριτές είναι το πιο διαδομένο είδος σε αυτή την χώρα. Εξ’ αιτίας αυτής της υποκρισίας, που σε πολλές περιπτώσεις είναι καθαρή προδοσία, έχουμε φτάσει στο χείλος του ολοκληρωτικού αφανισμού σαν χώρα, σαν έθνος, σαν ορθόδοξος λαός. Μεγαλόσχημοι στις διακηρύξεις τους, μόλις έρχεται η ώρα να συγκρουστούν πραγματικά με το άθλιο και προδοτικό κατεστημένο, με την θρησκευτική αποστασία, γίνονται «συνετοί» και «πράοι» και συμβουλεύουν όσους ακόμα έχουν την «ιδιοτροπία» να αγωνίζονται, να σταματήσουν να «κατακρίνουν» και να σταματήσουν να καταδικάζουν τα πάντα, γιατί έτσι πρέπει να γίνει, γιατί είναι… θέλημα Θεού. Δηλαδή έτσι έπρεπε να καταστραφεί η χώρα, έτσι έπρεπε να διαλυθούν όλα τα πιστεύω που μας κράτησαν επί αιώνες στην ύπαρξη, έτσι έπρεπε να πορευτούμε προς την πλήρη υποταγή και έτσι πρέπει στο τέλος να γίνουμε «πρόβατα επί σφαγή», χωρίς φυσικά αυτό το τελευταίο να το ομολογούν φανερά. Αλήθεια, ήταν θέλημα Θεού να καούν τα Σόδομα και τα Γόμορρα, ή έτσι έγινε γιατί δεν βρέθηκαν ούτε πέντε «καθαροί» και άσπιλοι ;
Το πιο θλιβερό είναι όσοι επηρεάζουν πνευματικά ένα κόσμο, να τον καθοδηγούν στην αδράνεια, στην παθητικότητα, στην αποχή από κάθε αντίσταση στην καταστροφή, κηρύττοντας μάλιστα πως αυτός είναι ο «ορθός δρόμος» για ένα πιστό χριστιανό και για ένα αληθινό πατριώτη. Θλιβερό παράδειγμα η ιεραρχία που σε άλλες, πολύ δυσκολότερες εποχές, ήταν το προπύργιο της αντίστασης κατά του αφανισμού του γένους. Σήμερα άφωνοι, άλαλοι, παρακολουθούν σαν ανίκανοι θεατές τις εξελίξεις και κοιτάζουν «αλλού», σαν να μην βλέπουν τίποτα, σαν να μην αισθάνονται την «θύελλα» και την «λαίλαπα» της Νέας Τάξης. Είναι μεγάλη ευθύνη να είσαι ποιμένας, αλλά η ευθύνη αυτή γίνεται πολύ μεγαλύτερη σε περιόδους που όλοι οι εχθροί λυσσομανούν καθώς βρήκαν τις «κερκόπορτες» ανοιχτές και λεηλατούν ότι απέμεινε από μια πατρίδα που κάποτε ήταν αληθινός Φάρος. Είναι μεγάλη ευθύνη σε περιόδους «πολεμικής αναμέτρησης», να καθοδηγείς ένα ποίμνιο που λαχταρά να «αναπνεύσει», όταν ακόμα και τον αέρα του τον έχουν φορολογήσει. Είναι μεγάλη ευθύνη να μην κρύβονται πίσω από φανταχτερές τελετές, χρυσοποίκιλτα άμφια, απομονωμένα κελιά, όταν γύρω τους η πατρίδα χάνεται, όταν η Ορθοδοξία καταλύεται, όταν όλα όσα είχαν κρατήσει στην ζωή αυτόν τον τόπο πυρπολούνται από τους ίδιους τους φύλακες τους, από τους ίδιους τους άρχοντες αυτού του τόπου. Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός μας έδειξε τον «δρόμο». Είναι τέλος μεγάλη ευθύνη και στο ίδιο το ποίμνιο να σταματήσει να είναι άβουλο κοπάδι και να «μαστιγώσει», όπως γίνονταν στην μεγάλη Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, τους ίδιους τους άρχοντες του, τους ποιμένες του, όταν αυτοί παρεκτρέπονταν και γίνονται όργανα του «έξω από εδώ».
Σήμερα χωρίς καμία αμφιβολία έχουμε «πόλεμο». Για πολλούς ακόμα πιο οδυνηρό από τους πολέμους που γνώρισαν οι παππούδες μας, γιατί σήμερα ο πόλεμος, εκτός από την επιβίωση μας, είναι στο νου και στις καρδιές μας. Αυτές θέλουν να κατακτήσουν, να υποτάξουν, να τις μετατρέψουν σε πειθήνια όργανα της καταστροφής μας. Εμείς θα μείνουμε αδρανείς, η θα ακούσουμε τις συνειδήσεις μας που «καρδιοχτυπούν» ;; Θα συνεχίσουμε να «μιλάμε», ή θα γίνουμε και εμείς συνοδοιπόροι της μεγάλης υποκρισίας, με το αντίτιμο της δικής μας «σωτηρίας», βλέπε απώλειας ;
Ω μη γένοιτο!
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Όλοι οι Πρόεδροι της Δημοκρατίας και το παρασκήνιο της εκλογής τους – Μυστικές επαφές, συμφωνίες που αναιρέθηκαν και... χρωματιστά ψηφοδέλτια

http://online-pressblog.blogspot.gr/2014/12/blog-post_972.html

- Το παρασκήνιο πίσω από την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από το 1974 μέχρι σήμερα
- Η άρνηση Κανελλόπουλου που έφερε την εκλογή Στασινόπουλου
- Η συμφωνία Ανδρέα Παπανδρέου και Κωνσταντίνου Καραμανλή που έφερε την πρόωρη παραίτηση του "Εθνάρχη"
- Πως ο Θόδωρος Ρουσόπουλος έπεισε τον Κώστα Καραμανλή να προτείνει για την προεδρία της Δημοκρατίας τον Κάρολο Παπούλια


Την Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου ξεκινά στη Βουλή η διαδικασία για την εκλογή του έβδομου Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας. Στα 40 χρόνια της Μεταπολίτευσης η διαδικασία της εκλογής του «ανώτατου άρχοντα» της χώρας μπορεί να περιγραφεί ως ένα πολιτικό θρίλερ το οποίο περιέχει πολιτικές ίντριγκες, πλούσια παρασκήνια, διάλυση κομμάτων, έγχρωμα ψηφοδέλτια διαφορετικών αποχρώσεων και αρπαγή κάλπης…

Αν και ο θεσμός του Προέδρου της Δημοκρατίας αποτελεί ένα ήσσονος σημασίας πολιτικό ζήτημα, μετά τον περιορισμό των αρμοδιοτήτων με την συνταγματική αναθεώρηση του 1985, ωστόσο οι 200 βουλευτές που απαιτούνται να συγκεντρωθούν στην πρώτη και δεύτερη ψηφοφορία, οι 180 στην τρίτη και η πρόβλεψη για διάλυση της Βουλής στην περίπτωση που δεν τελεσφορήσουν οι τρεις πρώτες ψηφοφορίες, περιέπλεξε πολλές φορές την κατάσταση εμπλέκοντας στο «παιχνίδι» το κομματικό συμφέρον.

1974

Δέκα μέρες μετά το δημοψήφισμα για την κατάργηση της βασιλευόμενης Δημοκρατίας η Βουλή, τον Δεκέμβρη του 1974, κλήθηκε να εκλέξει μεταβατικό Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ο τότε πρωθυπουργός Κων. Καραμανλής προτείνει το αξίωμα στον Παν. Κανελλόπουλο. Σύμφωνα με τον κ. Κανελλόπουλο, η πρόταση του έγινε από τον ίδιο τον Καραμανλή στην πρωθυπουργική κατοικία στην Ηρώδου του Αττικού. Η πίεση του Καραμανλή ήταν τόσο μεγάλη που ανάγκασε αρχικώς τον Αχαιό πολιτικό να υποκύψει (όπως αναφέρει στο βιβλίο του «Η Ζώη μου»). Από την πρωθυπουργική κατοικία μεταβαίνει στο γραφείο του στην οδό Ακαδημίας 33 όπου σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον πρωθυπουργό ζητά περιθώριο άλλων δυο ωρών πριν γίνουν οι ανακοινώσεις. Ο Καραμανλής καταλαβαίνει την τελική άρνηση του Κανελλόπουλου και στρέφεται στην υποψηφιότητα του βουλευτή Επικρατείας της ΝΔ και Προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας Μιχάλη Στασινόπουλου. Στις 17 Δεκέμβρη πραγματοποιείται στη Βουλή η διαδικασία ανάδειξης του Προέδρου της Δημοκρατίας. Υπέρ ψήφισαν οι 206 βουλευτές της ΝΔ ενώ κατά οι ΕΚ-ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ.

1975

Τον Ιούνιο του 1975, μετά την οριστικοποίηση της τελικής μορφής του πολιτεύματος με το νέο Σύνταγμα που ψηφίστηκε, προχωρά η πρώτη εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας με βάση το Σύνταγμα. Η ψηφοφορία εκείνη δεν είχε πολλά παρασκήνια. Ο Καραμανλής επέλεξε τον επίσης βουλευτή της ΝΔ και ακαδημαϊκό Κων/νο Τσάτσο. Χαρακτηριστικό της διαδικασίας υπήρξε ότι αντίπαλοι βρέθηκαν δυο στενοί φίλοι και «παιδιά» της συντηρητικής παράταξης ο Κ. Τσάτσος και ο Π. Κανελλόπουλος, οποίος προτάθηκε από την Ένωση Κέντρου (μετέπειτα ΕΔΗΚ). Έτσι εκλέχτηκε ο κ. Τσάτσος με 210 ψήφους (η ΝΔ διέθετε 215 βουλευτές) ενώ ο Π. Κανελλόπουλος συγκέντρωσε 65 ψήφους. Το ΠΑΣΟΚ και η Ενωμένη Αριστερά ψήφισαν λευκό.




1980

Ενώ η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία, ο πρωθυπουργός Κων. Καραμανλής θα μεταπηδήσει στο αξίωμα της Προεδρίας της Δημοκρατίας. Θα χρειαστεί τρεις εκλογικές διαδικασίες. Η πρώτη ψηφοφορία θα διεξαχθεί στις 23 Απριλίου με την υποψηφιότητα Καραμανλή να συγκεντρώνει 179 ψήφους και στη δεύτερη στις 29 Απριλίου, 181 ψήφους. Τελικά εξελέγη στην τρίτη ψηφοφορία συγκεντρώνοντας 183 ψήφους (ΝΔ μαζί με βουλευτές της Εθνικής Παράταξης, του ΚΟΔΗΣΟ και της ΕΔΗΚ που δεν συντάχθηκαν με τις επιλογές των κομμάτων τους). Συνυποψήφιοι του Κ. Καραμανλή ήταν ο Ιωάννης Ζίγδης (4 ψήφοι της ΕΔΗΚ), ο Γιώργος Μυλωνάς (3 ψήφοι του ΚΟΔΗΣΟ), ο Ηλίας Ηλιού, ο Λεωνίδας Κύρκος και ο Στέλιος Παπαθεμελής (που έλαβαν από μια ψήφο).




1985

Το έτος του 1985 αποτελεί χρονιά ορόσημο για το θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας. Πέρα από την «αποψίλωση» των αρμοδιοτήτων του «ανώτατου άρχοντα» με τη συνταγματική αναθεώρηση, διεξήχθη και η πλέον επεισοδιακή διαδικασία ανάδειξης του. Είναι η εποχή των «πράσινων» και «μπλε» καφενείων. Η πόλωση μεταξύ των οπαδών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στο «κόκκινο» και θα ήταν αδύνατο να μην επηρεάσει και αυτή τη διαδικασία.

Όλα έδειχναν, αρχικώς, ότι βαδίζουμε προς μια δεύτερη θητεία του Κων. Καραμανλή μιας και όπως λέγεται ο τότε πρωθυπουργός Α. Παπανδρέου, σε συνάντηση των δυο ανδρών στο Προεδρικό Μέγαρο, του είχε προτείνει να είναι ξανά υποψήφιος, λέγοντας ότι στο ΠΑΣΟΚ τον ήθελαν οι περισσότεροι. Μάλιστα σε συνάντηση που έγινε στις 28 Φεβρουαρίου ετέθη υπ’ όψιν του πρωθυπουργού το κείμενο που θα εξέδιδε η Προεδρία της Δημοκρατίας σχετικά με την υποψηφιότητα Καραμανλή. Είχε συμφωνηθεί ακόμα να σταλεί στον Πρόεδρο το κείμενο της εισήγησης του Α. Παπανδρέου στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματός του. Αντί για την εισήγηση μια μέρα πριν τη συνεδρίαση επισκέφτηκε τον Π. Μολυβιάτη ο υπουργός Μ. Κουτσόγιωργας και διαβεβαίωσε δι’ αυτού τον Πρόεδρο δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα για την υποψηφιότητα Καραμανλή από το ΠΑΣΟΚ.




Την επόμενη, όμως, ο Α. Παπανδρέου αιφνιδιάζει τους πάντες και προτείνει στη συνεδρίαση του ανώτατου καθοδηγητικού οργάνου του κόμματος του την υποψηφιότητα του Αρεοπαγίτη Χρήστου Σαρτζετάκη. Αξίζει να σημειώσουμε ότι 22 χρόνια πριν ο Χ. Σαρτζετάκης ήταν ο ανακριτής που ανέλαβε την πολύκροτη δίκη για τη δολοφονία του Γρ. Λαμπράκη. Μια δολοφονία που οδήγησε σε παραίτηση την τότε κυβέρνηση Καραμανλή και άνοιξε τον δρόμο της εξουσίας στην Ένωση Κέντρου. Η απόφαση αυτή όπως ήταν αναμενόμενο ξυπνούσε μνήμες και πολιτικά πάθη άλλων εποχών.

Ο Κων. Καραμανλής με το που μαθαίνει την πρόταση Παπανδρέου παραιτείται από την υπόλοιπη θητεία του και την ίδια μέρα αναχωρεί και από το Προεδρικό Μέγαρο χολωμένος, καθώς είχε μείνει με την εντύπωση ότι θα τον πρότεινε το ΠΑΣΟΚ.




Χρέη Προέδρου της Δημοκρατίας αναλαμβάνει, όπως προβλέπεται από το Σύνταγμα, ο τότε πρόεδρος της Βουλής Γιάννης Αλευράς, δημιουργώντας ένταση μεταξύ των συνταγματολόγων για τον αν τα νέα του καθήκοντα τον επιτρέπουν να ψηφίσει για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.

Στην πρώτη ψηφοφορία η υποψηφιότητα Σαρτζετάκη άθροισε 180 ψήφους. Οι 13 βουλευτές του ΚΚΕ -για πρώτη και τελευταία φορά μέχρι και σήμερα – ψήφισαν για Πρόεδρο της Δημοκρατίας την επιλογή της κυβέρνησης ενώ δυο βουλευτές του ΠΑΣΟΚ έριξαν «λευκό».

Στη δεύτερη ψηφοφορία, ο προεδρεύων αντιπρόεδρος της Βουλής, Μιχαήλ Στεφανίδης, για να αποφευχθούν τυχόν διαρροές, διένειμε έγχρωμα ψηφοδέλτια (βεραμάν), προκαλώντας την οργή του τότε προέδρου της ΝΔ Κων. Μητσοτάκη. Η ψηφοφορία αυτή είχε και άλλα... ευτράπελα. Το ένα ήταν ο προβολέας, που μπήκε κατόπιν εντολής Παπανδρέου πάνω από τη κάλπη προκειμένου να διακρίνουν τα έγχρωμα ψηφοδέλτια. Η επεισοδιακή αυτή ψηφοφορία σημαδεύτηκε και από την αρπαγή της κάλπης από τον γαλάζιο βουλευτή Ιωαννίνων Ελ. Καλογιάννη, οποίος την μετέφερε στα γραφεία του κόμματος του!




Η κάλπη επεστράφη μετά από λίγη ώρα και η ψηφοφορία ολοκληρώθηκε χωρίς «διαρροές» και την υποψηφιότητα Σαρτζετάκη να συγκεντρώσει 182 ψήφους.

Στην τρίτη ψηφοφορία οι «διαρροές» θα επιστρέψουν και θα χρειαστεί η ψήφος του Γιάννη Αλευρά για να επιτευχθεί ο μαγικός αριθμός 181. Η ΝΔ θα αντιδράσει ακαριαίως καταθέτοντας πρόταση μομφής κατά του προεδρείου της Βουλής. Η πλειοψηφία της Βουλής όμως είχε αποφανθεί για την εγκυρότητα της ψήφου. Παρά την θετική έκβαση της ψηφοφορίας και την εκλογή Σαρτζετάκη η βαριά ατμόσφαιρα που είχε δημιουργηθεί οδήγησε στην πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.

1990

Στις προεδρικές εκλογές του 1990 πρωτοστάτησε για άλλη μια φορά το κομματικό συμφέρον. Ωστόσο μετά την αναθεώρηση του 1985 η ψηφοφορία από μυστική μετατράπηκε σε φανερή.

Ο Κων. Μητσοτάκης φοβούμενος το μέτωπο συνεργασίας ΠΑΣΟΚ – ΣΥΝ (είχαν ταχθεί υπέρ τη επανεκλογής Σαρτζετάκη) απέρριψε την πρόταση συναινετικής εκλογής. Πρότεινε μάλιστα την επανεκλογή του Κων. Καραμανλή ο οποίος όμως αρνήθηκε επαναλαμβάνοντας παλιότερη δήλωσή του ότι δεν συμμετέχει «σε αυτό που λέγεται σήμερα δημόσιος βίος» και τον είχε παρομοιάσει παλιότερα με «φρενοκομείο».

Στις τρείς ψηφοφορίες που διεξήχθησαν για τυπικούς λόγους, οι βουλευτές της ΝΔ της ΝΔ ψήφισαν «παρών», χωρίς όμως να λείψουν τα απρόοπτα. Στην τρίτη ψηφοφορία η βουλευτής των Οικολόγων Μαρίνα Δίζη ανάρτησε μέσα στην αίθουσα της Ολομέλειας πανό που έγραφε «φτάνει πια η κοροϊδία με τον συν ένα, τον Πρόεδρο και το νέφος». Αυτό είχε ως αιτία την έντονη αντίδραση της τότε βουλευτή της ΝΔ Άννα Συνοδινού οι οποία ζήτησε να απομακρυνθεί η βουλευτής από την αίθουσα λέγοντας «αυτή δεν είναι Βουλή. Βγάλτε την έξω». Η προτροπή δεν έγινε αποδεκτή από τον πρόεδρο της Βουλή Αθ. Τσαλδάρη και έτσι αποχώρησε η Άννα Συνοδινού και από την αίθουσα αλλά και από την πολιτική γενικότερα.

Μετά τις εκλογές της 8ης Απριλίου ο Κων. Καραμανλής αποδέχτηκε την πρόταση να είναι υποψήφιος. Αφού απέβη άκαρπη η πρώτη ψηφοφορία στην οποία χρειαζόταν 180 ψήφοι (το ΠΑΣΟΚ ψήφισε τον Γ. Αλευρά και ο ΣΥΝ τον Κ. Δεσποτόπουλο). Στη δεύτερη εξελέγη τελικά ο Κ. Καραμανλής με τους 150 ψήφους της ΝΔ, τη μια ψήφο του Θ. Κατσίκη που είχε εκλεγεί με τη ΔΗΑΝΑ και τις δυο των βουλευτών της μουσουλμανικής μειονότητας που είχαν εκλεγεί ως ανεξάρτητοι.




1995

Η αιφνίδια πρόταση της υποψηφιότητας του Κωστή Στεφανόπουλου από τον τότε πρόεδρο της ΠΟΛ. ΑΝ. Αντώνη Σαμαρά, η οποία διέθετε 10 βουλευτές έδωσε αδιέξοδο στην κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ η οποία είχε επιστρέψει λίγους μήνες πριν στην εξουσία και δεν ήθελε με τίποτα να οδηγηθεί σε πρόωρες εκλογές.




Η κίνηση αυτή απομόνωσε και πολιτικά τη ΝΔ, καθώς ο πρόεδρος της Μιλτιάδης Έβερτ είχε προτείνει την υποψηφιότητα του τέως Προέδρου της Βουλής Αθ. Τσαλδάρη. Οι δυο ψηφοφορίες απέβησαν άκαρπες ενώ στην τρίτη επετεύχθη ο αριθμός 181 με τη σύμπραξη ΠΑΣΟΚ – ΠΟΛΑΝ, το ΚΚΕ ως συνήθως επέλεξε το «παρών».




2000

Άλλη μια εκλογική διαδικασία με έντονο κομματικό παρασκήνιο. Στις ευρωεκλογές του 1999 μετά από εννιά χρόνια η ΝΔ κερδίζει σε εκλογική μάχη το ΠΑΣΟΚ. Οι βουλευτές της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης άφηναν να εννοηθεί ότι θα χρησιμοποιήσουν την προεδρική εκλογή για τη διενέργεια πρόωρων εκλογών.

Ωστόσο στις 8 Φεβρουαρίου, με την συναινετική ψήφο για πρώτη φορά των δύο τότε μεγάλων κομμάτων ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, ο Κωστής Στεφάνοπουλος θα επανεκλεγεί στο ανώτατο πολιτικό αξίωμα με 269 ψήφους (10 του ΣΥΝ ψήφισαν το Λ. Κύρκο ενώ 17 του ΚΚΕ και του ΔΗΚΚΙ ψήφισαν «παρών»).

2005

Το Δεκέμβρη του 2004 η επιλογή του Κ. Παπούλια από τον πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή αιφνιδίασε τους πάντες. Οι επιλογές που όλο το προηγούμενο διάστημα είχαν ακουσθεί και γραφτεί κατά κόρον από τα ΜΜΕ ήταν οι υποψηφιότητες του Ν. Κωνσταντόπουλου και του Απ. Κακλαμάνη. Η πρώτη απορρίφθηκε γιατί δεν ήταν βέβαιο ότι θα συνέπραττε το ΠΑΣΟΚ ενώ η δεύτερη λόγω του άστατου και απρόβλεπτου χαρακτήρα του πρώην προέδρου της Βουλής.

Ένα όμως ήταν σίγουρο, ότι ο υποψήφιος Πρόεδρος θα προερχόταν από την Αριστερά μιας και η ΝΔ δεν είχε τον απόλυτο συσχετισμό δυνάμεων και δεν ήθελε με τίποτα την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Βλέποντας το αδιέξοδο, ο Θόδωρος Ρουσόπουλος ζήτησε από τον Κώστα Καραμανλή να του επιτρέψει να βρει λύση.




Έτσι στις 19 Νοεμβρίου σε μια επίσκεψη του Καραμανλή στα Ιωάννινα, όταν είδε τον πρώην υπουργό του ΠΑΣΟΚ Κ. Παπούλια στις πρώτες θέσεις δεν το πολυσκέφτηκε και έστησε την πρώτη γνωριμία Καραμανλή – Παπούλια. Έπεισε τον πρωθυπουργό κατά την αποχώρησή του να αλλάξει πορεία και να χαιρετήσει δια χειραψίας τον πρώην στενό συνεργάτη του Ανδρέα Παπανδρέου, όπως και έγινε.

Με την επιστροφή στην Αθήνα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος αποκαλύπτει την σκέψη του στον Καραμανλή όποιος την βρίσκει ενδιαφέρουσα. Από τότε το συζήτησαν πολλές φορές χωρίς όμως να πουν τίποτα σε κανένα. Την ίδια πρόταση, λίγες μέρες αργότερα, δέχτηκε ο Κώστας Καραμανλής και από τον Π. Μολυβιάτη. Τότε ο κύβος ερρίφθη και έδωσε το ΟΚ στον Ρουσόπουλο να βολιδοσκοπήσει τις προθέσεις του Κ. Παπούλια.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος άρχισε να τηλεφωνεί στον κ. Παπούλια αλλά τα τηλέφωνα που είχε δεν λειτουργούσαν. Τελικά βρήκε το κινητό του πρώην υπουργού του τηλεφώνησε χωρίς να αποκαλύψει όμως την ταυτότητά του. «Λέγομαι Γεωργιάδης και κάνω μια έρευνα για το Σκοπιανό. Πρέπει οπωσδήποτε να μιλήσω μαζί του» είπε στον συνεργάτη του που σήκωσε το τηλέφωνο. «Δεν μπορώ να τον ενοχλήσω τώρα. Είναι μεσημέρι και ξεκουράζεται...» απάντησε εκείνος και δεσμεύτηκε να ενημερώσει τον Ηπειρώτη πολιτικό για το τηλεφώνημα.

Τελικά ο κ. Παπούλιας απάντησε μετά από τρεις μέρες «Κάρολε, είμαι ο Θεόδωρος Ρουσόπουλος και πρέπει να μιλήσουμε. Πότε θα κατέβεις στην Αθήνα;» ήταν τα λόγια του κυβερνητικού εκπροσώπου.

Συναντήθηκαν δύο ημέρες αργότερα σε ένα διαμέρισμα στενού συνεργάτη του κ. Παπούλια, στην οδό Ραβινέ, κοντά στο Χίλτον. Ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος πήγε με το αυτοκίνητο της γραμματέως του και συζήτησαν επί τρεις ώρες πίνοντας τσίπουρο από τη Μολυβδοσκέπαστη. Συμφωνήθηκε να συναντηθούν και με τον κ. Καραμανλή σε άλλο διαμέρισμα, το βράδυ του Σαββάτου 11 Δεκεμβρίου.




Το πρωί της ημέρας εκείνης, όμως, διαπιστώθηκε ότι υπήρχε ένα πρόβλημα. Την Κυριακή 12 Δεκεμβρίου, ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γ. Παπανδρέου μιλούσε στην Πάτρα στην 4η Εθνική Θεματική Συνδιάσκεψη με θέμα «Παιδεία- Πολιτισμός- Αθλητισμός». Τι θα συνέβαινε αν ο κ. Παπούλιας θεωρούσε σκόπιμο να ενημερώσει για τις εξελίξεις το πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ; Υπήρχε ο κίνδυνος να προλάβει τη ΝΔ το αντίπαλο κόμμα και να ανακοινώσει πρώτο ότι θα στηρίξει την υποψηφιότητα Παπούλια. Όλο το σχέδιο θα γυρνούσε σε βάρος της κυβέρνησης... Στο Μαξίμου δημιουργήθηκε πανικός...

Αποφασίστηκε να ματαιωθεί το ραντεβού Παπούλια- Καραμανλή ώσπου να τελειώσει η ομιλία Παπανδρέου στην Πάτρα.

Το ραντεβού έγινε κανονικά την Κυριακή, λίγες ώρες πριν από την επίσημη ανακοίνωση.«Είστε το πρόσωπο που μπορεί να εννοήσει τους Έλληνες. Διαθέτετε σύνεση, σοβαρότητα και υπευθυνότητα και η θητεία σας θα είναι ένα ορόσημο» είπε ο τότε πρωθυπουργός στον κ. Παπούλια, ο οποίος με τη σειρά του τον ευχαρίστησε για την «τιμητική πρόταση», υπογραμμίζοντας την ανάγκη συναίνεσης στα μεγάλα θέματα.

Στις 8 Φεβρουαρίου του 2005 πραγματοποιείται στη Βουλή η εκλογική διαδικασία με πανηγυρική εκλογή του Κάρολου Παπούλια καθώς κατόρθωσε να συγκεντρώσει τον αριθμό ρεκόρ των 279 ψήφων.

2010

Η επανεκλογή Παπούλια δεν είχε πολλά παρασκήνια μιας και είχε προηγηθεί η πρόωρη προσφυγή της κυβέρνησης Καραμανλή στις κάλπες, τον Οκτώβριο του 2009 και η επάνοδος του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, αφού πρώτα ο Γιώργος Παπανδρέου είχε διαμηνύσει ότι δεν πρόκειται να συναινέσει στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, βάζοντας τη χώρα σε μια μακρά προεκλογική περίοδο.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί στις 3 Φεβρουαρίου 2010 και η επανεκλογή Παπούλια επιτυγχάνεται με 266 ψήφους (ΠΑΣΟΚ –ΝΔ –ΛΑΟΣ).




Φωτογραφίες: ΑΠΕ - ΜΠΕ, Eurokinissi

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΙΡΗ ΚΑΛΟΥΤΣΑΚΗ
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΘΟΔΩΡΗΣ ΔΑΦΕΡΜΟΣ

ΠΗΓΗ

Ιταλικά ΜΜΕ: «Οι Ελληνες δεν έχουν να χάσουν τίποτε».

http://hassapis-peter.blogspot.gr/2014/12/blog-post_62.html

«Σε δημοψήφισμα για την ηγεσία του Αντώνη Σαμαρά μπορεί να μετατραπούν οι ψηφοφορίες για την εκλογή νέου προέδρου της Δημοκρατίας», γράφει σήμερα η ιταλική εφημερίδα «Λα Ρεπούμπλικα».

«Χωρίς την επίτευξη συμφωνίας η βουλή θα διαλυθεί και η χώρα θα επιστρέψει στις κάλπες μέχρι
τα τέλη Ιανουαρίου. Στην πρώτη θέση των δημοσκοπήσεων βρίσκεται η ριζοσπαστική αριστερά του Αλέξη Τσίπρα, η οποία δεν ζητά, πλέον, την έξοδο από το Ευρώ, αλλά θέλει να επαναδιαπραγματευθεί τις βοήθειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς την Ελλάδα», προσθέτει η εφημερίδα.

Ο δε αρθρογράφος της Λα Ρεπούμπλικα, Μικέλε Σέρρα, αναφέρει σε σχόλιό του αφιερωμένο στην χώρα μας: «αν ήμουν έλληνας, η ιδέα ότι "οι αγορές" αντιμετωπίζουν με τρόμο την ενδεχόμενη νίκη του Αλέξη Τσίπρα, θα με ωθούσε να τον ψηφίσω. Έτσι, τουλάχιστον για να δοκιμάσω. ‘Η, αν προτιμάτε, για να το διακινδυνεύσω».

«Ο κεκαλυμμένος εκβιασμός που η χρηματιστική οικονομία ασκεί επί της πολιτικής, είναι ήδη πολύ συζητήσιμος σε περιόδους ευημερίας. Αλλά σε περιόδους ισχνών αγελάδων, εκτός από αμφισβητήσιμος, γίνεται και εύθραυστος, διότι όταν κανείς δεν έχει τίποτα να χάσει, η ανατροπή των όποιων κανόνων και δεδομένων, προκαλεί λιγότερο φόβο», προσθέτει ο Σέρρα.

Ο Αντόνιο Φερράρι, από μέρος του, απεσταλμένος και αναλυτής της εφημερίδας Κορριέρε Ντέλλα Σέρα στην Ελλάδα και στην Μέση Ανατολή, κατά την συμμετοχή του σε δημοσιογραφική εκπομπή εμβάθυνσης του ιδιωτικού καναλιού La 7, αφιερωμένη στην Ελλάδα, μεταξύ των άλλων, τόνισε: «Ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς αποφάσισε να επισπεύσει τις διαδικασίες για την εκλογή νέου προέδρου της Δημοκρατίας, με την ελπίδα ότι ο κόσμος - έχοντας λίγο περισσότερο χρόνο στην διάθεσή του- μπορεί να καταλάβει ότι πρόωρες εκλογές θα σήμαιναν νίκη της ριζοσπαστικής αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ, ένα κόμμα που δεν θα μπορούσε να κυβερνήσει αυτοδύναμα και το οποίο ζητά την περικοπή του 70% του δημόσιου χρέους της χώρας». Σύμφωνα με τον Φερράρι «κάποιοι σύμβουλοι του ΣΥΡΙΖΑ θέλουν την ολική διαγραφή του χρέους, ενώ κάποιοι άλλοι δεν συμφωνούν. Θα μπορούσε, με τον τρόπο αυτό, να προκύψει μια νέα αστάθεια, με πιθανές συνέπειες για την Ευρωπαϊκή Ένωση».

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ
Από: toxwni.gr

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: 2 ΔΙΣ ευρώ πεσκέσι του κράτους στην Alpha Bank! Για ποιό Grexit λέγατε;

http://olympia.gr/2014/12/13/%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%85%CF%88%CE%B7-2-%CE%B4%CE%B9%CF%83-%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%8E-%CF%80%CE%B5%CF%83%CE%BA%CE%AD%CF%83%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%85/

ΜΑ ΘΑ ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ; Ρωτούν με γουρλωμενα μάτια, αυτοί που δίνουν δημόσιο χρημα χωρις να τις εθνικοποιουν!

Με λεφτά του Ελληνικού λαού η κυβέρνηση συνεχίζει να καλύπτει τις ιδιωτικές(!) τράπεζες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι πριν από λίγες μέρες ανέβηκε στη Δι@υγεια απόφαση με την οποία παρέχεται εγγύηση «του Ελληνικού Δημοσίου για κάλυψη ομολογιακού δανείου εκδόσεως της τράπεζας «ΑΛΦΑ ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε.» συνολικού ποσού 2.000.000.000 ευρώ»! Με άλλα λόγια την ώρα που λεφτά δεν υπάρχουν και τα νέα μέτρα είναι προ των πυλών η ελληνική κυβέρνηση λίγο πριν δώσει το στέμμα στον επόμενο μοιράζει εγγύησης για την αναχρηματοδότηση των τραπεζών. Το ερώτημα, πάντως, είναι εάν τα συγκεκριμένα χρήματα πηγαίνουν στην ενίσχυση της ρευστότητας ή καταλήγουν στις τσέπες ορισμένων..

Δεν μασάμε πλέον στην τρομοκρατία. Τώρα τιμωρούμε. (του Πέτρου Χασάπη)

http://hassapis-peter.blogspot.gr/2014/12/blog-post_21.html

Δεν είναι πια κατάσταση αυτή, να μας τρομοκρατούν κάθε φορά ντόπιοι και ξένοι ολιγάρχες, κι εμείς, οι κάποτε υπερήφανοι Έλληνες, να τρέχουμε σαν τρομαγμένη αγέλη, την ίδια στιγμή που μας τα παίρνουν όλα. Δεν πάει άλλο πια. Αυτή τη φορά να πάνε στο διάβολο.

Ξέρετε ότι στο τσίρκο δένουν τους ελέφαντες με ένα απλό σχοινί από ένα

παλουκάκι; Γιατί όμως το κάνουν αυτό οι υπεύθυνοι του τσίρκου, αφού ο ελέφαντας έχει τέτοια δύναμη που μπορεί όχι μόνο να κόψει το σχοινί που τον έχουν δεμένο, ακόμα και αλυσίδες, αλλά θα μπορούσε να γκρεμίσει ολόκληρο το τσίρκο;

Απλά, δένουν έτσι συνεχώς τον ελέφαντα από τότε που είναι μικρό ελεφαντάκι με το ίδιο σχοινί στο ίδιο παλουκάκι. Το μικρό ελεφαντάκι προσπαθεί να ξεφύγει αλλά δεν μπορεί. Αυτή του η αδυναμία καταγράφεται στο υποσυνείδητό του και μεγαλώνοντας έχει καταγράψει στο μυαλό του ότι δεν μπορεί ποτέ να ξεφύγει από αυτό το ελαφρύ δέσιμο. Έτσι ο τεράστιος ελέφαντας μένει ασάλευτος εκεί, δεμένος στο παλουκάκι του, ενώ με μια απλή κίνησή του (κάτι όμως που δεν το γνωρίζει), θα μπορούσε να απελευθερωθεί.

Ακριβώς την ίδια τακτική εφαρμόζουν και σε μας τους Έλληνες, ντόπιοι και ξένοι νταβατζήδες, με τη συνεχή τρομοκράτηση του λαού από τις αρχές του 2010 μέχρι σήμερα. Μας έχουν δέσει στο παλουκάκι της πτώχευσης με το σχοινί του ευρώ (λες και δεν είμαστε ήδη πτωχευμένοι, αλλά δεν το γνωρίζουμε), ώστε να παραμένουμε ακίνητοι την ίδια ώρα που μας κλέβουν τη ζωή μας και τις περιουσίες μας.

Δεν μασάμε όμως πλέον. Τώρα τιμωρούμε.

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΦΕΥΓΟΥΝ ΣΑΜΑΡΑΣ-ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ! (Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ)

http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=18858:2014-12-13-18-49-16&catid=81:kivernisi&Itemid=198

Επισπεύδοντας ο Αντ. Σαμαράς κατά δύο μήνες την έναρξη των ψηφοφοριών στη Βουλή για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, στις 29 Δεκεμβρίου, ημέρα της τρίτης και καθοριστικής ψηφοφορίας όπου η κυβέρνηση θα αποτύχει να μαζέψει 180 βουλευτές για να εκλέξει πρόεδρο της χώρας τον Σταύρο Δήμα, θα αρχίσει η πορεία προς τις πρόωρες βουλευτικές εκλογές. Σε 10 μέρες το πολύ πρέπει να έχει διαλυθεί η Βουλή και σε άλλες 30 μέρες το πολύ πρέπει να έχουν γίνει οι εκλογές – το αργότερο στις 8 Φεβρουαρίου, σε λιγότερο από δύο μήνες από τώρα. Θα ξεφορτωθούμε επιτέλους τη λαομίσητη κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου κατά τρόπο ανάλογο με εκείνον με τον οποίο ξεφορτωθήκαμε τον Γιωργάκη Παπανδρέου, ο οποίος πρώτα πήρε ψήφο εμπιστοσύνης και σε δύο 24ωρα τον είχαν διώξει κλοτσηδόν οι δικοί του!

Με ηδονή θα απολαύσουμε, συμβολικά μιλώντας, την πολιτική καρατόμηση των αρχηγών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ τη νύχτα των εκλογών και την εξαφάνισή τους από τον πολιτικό χάρτη, έστω κι αν οι διάδοχοί τους στις ηγεσίες των κομμάτων τους θα είναι πιθανότατα ίδιοι και χειρότεροι. Δεν έχουμε φυσικά καμιά εκτίμηση ή εμπιστοσύνη προς τον εσμό των 300 βουλευτών. Σχεδόν όλους τους απεχθανόμαστε, όπως η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων. Αυτό που ζητάει ουσιαστικά ο Σαμαράς είναι η παροχή ψήφου εμπιστοσύνης από 180 βουλευτές! Δεν του φτάνουν δηλαδή οι 155 της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, θέλει κι από 25 βουλευτές ακόμη. Η εντύπωσή μας είναι ότι δεν θα τους βρει. Το κοινωνικοπολιτικό κλίμα όμως δεν ευνοεί αυτά τα «βουλευτικά λαμόγια». Έχουμε την άποψη ότι αποκλείεται να μαζευτούν 180 τέτοια βουλευτικά αρπακτικά, δεδομένου μάλιστα ότι η ψηφοφορία είναι φανερή, άρα το φτύσιμο που θα φάνε θα είναι δημόσιο, σε γνώση όλης της κοινωνίας. Δεδομένου ότι η Βουλή θα αποφασίσει αν θα ανοίξει ή όχι ο δρόμος προς τις εκλογές, αξίζει τον κόπο να δούμε πώς είναι διαμορφωμένος σήμερα ο συσχετισμός δυνάμεων μέσα στο κοινοβούλιο, καθώς διαφέρει αισθητά η δύναμη κάθε κόμματος σε σχέση με τους βουλευτές που είχε εκλέξει τον Ιούνιο του 2012, όταν έγιναν οι τελευταίες βουλευτικές εκλογές.

Μόνο δύο κόμματα έχουν τον ίδιο αριθμό βουλευτών που εξέλεξαν – ο ΣΥΡΙΖΑ (71) και το ΚΚΕ (12). Η ΝΔ έχει 127 βουλευτές (είχε βγάλει 129) και στο ΠΑΣΟΚ έχουν απομείνει 28 (είχε εκλέξει 33), οπότε στο κυβερνητικό στρατόπεδο έχουμε 155 βουλευτές. Πέραν της Αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ, που όπως προαναφέραμε διατηρούν τον αριθμό των βουλευτών τους οποίους εξέλεξαν, στο χώρο της Κεντροαριστεράς η ΔΗΜΑΡ έχει μείνει με μόνο 10 από τους 17 βουλευτές που είχε εκλέξει. Στο χώρο της Δεξιάς οι ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου έχουν υποστεί τεράστια ζημιά, αφού από τους 20 βουλευτές που είχαν εκλέξει τώρα έχουν ξεμείνει με 12. Ακόμη και η Χρυσή Αυγή στο χώρο της Ακροδεξιάς έχει υποστεί απώλειες, καθώς της έχουν απομείνει 16 βουλευτές έναντι των 18 που είχε εκλέξει. Η δύναμη των επτά κοινοβουλευτικών κομμάτων ανέρχεται συνολικά σε μόλις 276 βουλευτές, καθώς οι 24 υπόλοιποι έχουν ανεξαρτητοποιηθεί. Προκαλεί όμως τεράστια εντύπωση το γεγονός ότι από αυτούς τους 24 ανεξάρτητους βουλευτές μόνο οι 7 (2 από τη ΝΔ και 5 από το ΠΑΣΟΚ) προέρχονται από το κυβερνητικό στρατόπεδο! Αντί δηλαδή να φεύγουν από το κυβερνητικό μπλοκ οι βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ λόγω της επαίσχυντης μνημονιακής πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, παρατηρούμε το εντελώς αντίθετο φαινόμενο!

Όλοι κι όλοι 7 βουλευτές έχουν εγκαταλείψει την κατάπτυστη μνημονιακή κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, αλλά 17 βουλευτές έχουν εγκαταλείψει τα κόμματα της αντιμνημονιακής αντιπολίτευσης για να προσκολληθούν στο κυβερνητικό μπλοκ! Αυτό την ώρα που κατά εκατοντάδες χιλιάδες οι ψηφοφόροι εγκαταλείπουν τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ λόγω της μνημονιακής πολιτικής που ακολουθεί η συγκυβέρνηση των αρχηγών τους! Μεγαλύτερη απόδειξη τόσο του κατωτάτης υποστάθμης πολιτικού ποιού των βουλευτών όσο και του αβυσσαλέου χάσματος βουλευτών και λαού δύσκολα μπορεί να υπάρξει. Ανεξαρτήτως των μεθόδων που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση για να προσελκύσει βουλευτές των κομμάτων που προέρχονται από την αντιπολίτευση, η πολιτική ουσία των όσων συμβαίνουν είναι ότι οι βουλευτές τρέχουν προς την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, ενώ οι ψηφοφόροι εγκαταλείπουν τα κόμματα αυτά. Το 2009, στις βουλευτικές εκλογές, το άθροισμα των ψήφων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ήταν 5.308.261 – είχε πάρει 2.295.719 ψήφους η ΝΔ και 3.015.542 το ΠΑΣΟΚ. Τον Μάιο του 2012, πάλι στις βουλευτικές εκλογές, τα δύο αυτά κόμματα πήραν λιγότερες από τις μισές ψήφους – 2.025.583! Η ΝΔ είχε πάρει 1.192.054 ψήφους και το ΠΑΣΟΚ 833.529. Έχασαν πάνω από… τρία εκατομμύρια (!) ψήφους λόγω της μνημονιακής πολιτικής του Γιώργου Παπανδρέου και της συγκυβέρνησης υπό τον τραπεζίτη Λουκά Παπαδήμο. Στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου του 2012, οι ψήφοι τους έπεσαν στο μισό εκείνων του 2009 – ήταν 2.581.441 (η ΝΔ πήρε 1.825.609 ψήφους και το ΠΑΣΟΚ 755.832). Ακόμη κι αυτά τα γλίσχρα νούμερα φαντάζουν ονειρώδη και άπιαστα για τις εκλογές του Φεβρουαρίου, αλλά παρ’ όλα αυτά υπάρχουν βουλευτές της αντιπολίτευσης διατεθειμένοι να υποστηρίξουν την κυβέρνηση για να μη χάσουν τον παχυλό μισθό τους! Αυτοί είναι οι… «πατέρες του έθνους»! Τι να πει κανείς…

Δεν προκύπτει από πουθενά ότι η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου είχε την παραμικρή ελπίδα να μαζέψει 180 βουλευτές. Έτσι κι αλλιώς σε μόνο 15 μέρες θα ξέρουμε αν πάμε σε εκλογές βουλευτικές ή όχι. Όλα όμως δείχνουν ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να αρχίσει να προετοιμάζεται για μια ακόμη εκλογική αναμέτρηση. Μόνο ενάμισης μήνας μας χωρίζει από την ώρα της κάλπης, κατά τα φαινόμενα.

*Δημοσιεύθηκε στο «Πριν» της Κυριακής 14 Δεκεμβρίου 2014