Ολυμπιακός-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ΠΑΟΚ-Μπενφίκα για Τσάμπιονς Λιγκ και Γιουρόπα Λιγκ αντίστοιχα

http://www.gazzetta.gr/football/article/569580/olympiakos-mantsester-gioynaitent-sto-champions-league

Την πρωταθλήτρια Αγγλίας έφερε η κλήρωση στο δρόμο του Ολυμπιακού στη φάση των 16 του Τσάμπιονς Λιγκ. Μια κλήρωση με δύο... όψεις καθώς οι «κόκκινοι διάβολοι» με τον Μόγιες στον πάγκο δεν έχει βρει ακόμα τον δρόμο της αλλά παραμένει μια πανίσχυρη ομάδα ικανή για το καλύτερο. Το πρώτο ματς στο Καραϊσκάκη 18 ή 19 Φεβρουαρίου και η ρεβάνς στην Αγγλία στις 25-26 του ίδιου μήνα.  

Πρώτο ζευγάρι που βγήκε ήταν αυτό της Μάντσεστερ Σίτι με την Μπαρτσελόνα με τον Γιάγια Τουρέ να επιστρέφει στην Βαρκελώνη όπως και ο Τσίκι Μπεγκιριστάιν με την παρέα του Μέσι να ξεκινάει από νωρίς τα δύσκολα για τον τελικό. Αυτό όμως δεν είναι το μοναδικό ενδιαφέρον ματς που θα δούμε στην φάση των «16», αφού ο Ντιντιέ Ντρογκμπά που είχε χαρίσει το Τσάμπιονς Λιγκ στην Τσέλσι επιστρέφει στο «Στάμφορντ Μπριτζ»με την Γαλατάσαραϊ για να αγωνιστεί κόντρα στην αγαπημένη του Τσέλσι και αναμένεται να γνωρίσει την αποθέωση.

Αντίθετα, στα μαλακά έπεσαν Ρεάλ Μαδρίτης και Ντόρτμουντ αφού θα αντιμετωπίσουν τις Σάλκε και Ζενίτ με πλεονέκτημα έδρας. Τόσο η ομάδα του Αντσελότι όσο και αυτή του Κλοπ έχουν το πάνω χέρι για να πάρουν την πρόκριση στα προημιτελικά του θεσμού. Βατή κλήρωση είχε και η αντίπαλος του Ολυμπιακού στον όμιλο Παρί που θα ταξιδέψει στην Γερμανία όπου την περιμένει η Λεβερκούζεν και λογικά θα επιβεβαιώσει τον ρόλο του φαβορί.

Τα δύσκολα συνεχίζονται για την Μίλαν. Οι «ροσονέρι» θα βρουν στον δρόμο τους την Ατλέτικο Μαδρίτης του Σιμεόνε που φέτος τρομάζει. Οι «ροχιμπλάνκος» που είναι ομάδα-δημιούργημα του προπονητή τους σπάνε το ένα ρεκόρ πίσω από το άλλο και μπορεί να μην διαθέτουν την βαριά φανέλα της Μίλαν, αλλά καλύτερη ομάδα και αναμένονται δύο αμφίρροπες αναμετρήσεις. 

Τέλος, η πρωταθλήτρια Ευρώπης Μπάγερν Μονάχου σε μία επανάληψη της περσινή φάσης των «16» του Τσάμπιονς Λιγκ θα αντιμετωπίσει την αναγεννημένη φέτος Άρσεναλ. Η ομάδα του Βενγκέρ έχει ανέβει επίπεδο με την απόκτηση του Οζίλ, αλλά οι Βαυαροί είναι οι πρωταθλητές Ευρώπης.  

Μάντσεστερ Σίτι	Μπαρτσελόνα
Ολυμπιακός	Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ
Μίλαν	Ατλέτικο Μαδρίτης
Μπάγερ Λεβερκούζεν	Παρί Σεν Ζερμέν
Γαλατασαράι	Τσέλσι
Σάλκε	Ρεάλ Μαδρίτης
Ζενίτ	Ντόρτμουντ

http://www.sport-fm.gr/article/aetomaxia/739534

Μάλλον άτυχος στάθηκε ο ΠΑΟΚ στην κλήρωση για τους «32» του Europa League, αφού στο δρόμο του θα βρεθεί η Μπενφίκα. 

Η κάτοχος του θεσμού θα επισκεφτεί την Τούμπα στις 20 Φεβρουαρίου, ενώ η ρεβάνς θα γίνει στο «Ντα Λουζ» της Λισαβόνας μια εβδομάδα μετά. 


Τα υπόλοιπα ζευγάρια της φάσης των «32» 

Ντνίπρο (Ουκρανία)-Τότεναμ (Αγγλία) 
Μπέτις (Ισπανία)-Ρούμπιν Καζάν (Ρωσία) 
Σουόνσι (Αγγλία)-Νάπολι (Ιταλία) 
Γιουβέντους (Ιταλία)-Τραμπζονσπόρ (Τουρκία) 
Μάριμπορ (Σλοβενία)-Σεβίλλη (Ισπανία) 
Βικτόρια Πλζεν (Τσεχία)-Σαχτάρ Ντόνετσκ (Ουκρανία) 
Τσερνομόρετς (Ουκρανία)-Λιόν (Γαλλία) 
Λάτσιο (Ιταλία)-Λουντογκόρετς (Βουλγαρία) 
Έσμπιεργκ (Δανία)-Φιορεντίνα (Ιταλία) 
Άγιαξ (Ολλανδία)-Σάλτσμπουργκ (Αυστρία) 
Μακάμπι Τελ Αβίβ (Ισραήλ)-Βασιλεία (Ελβετία) 
Πόρτο (Πορτογαλία)-Άιντραχτ Φρανκφούρτης (Γερμανία) 
Ανζί (Ρωσία)-Γκενκ (Βέλγιο) 
Ντιναμό Κιέβου (Ουκρανία)-Βαλένθια (Ισπανία) 
ΠΑΟΚ (Ελλάδα)-Μπενφίκα (Πορτογαλία) 
Σλόβαν Λίμπερετς (Τσεχία)-Άλκμααρ (Ολλανδία) 

Τα ζευγάρια για τη φάση των «16» 

Σλόβαν Λίμπερετς (Τσεχία)/ Άλκμααρ (Ολλανδία) - Ανζί (Ρωσία)-Γκενκ (Βέλγιο) 

Λάτσιο (Ιταλία) / Λουντογκόρετς (Βουλγαρία) - Ντιναμό Κιέβου (Ουκρανία) / Βαλένθια (Ισπανία) 

Πόρτο (Πορτογαλία) / Άιντραχτ Φρανκφούρτης (Γερμανία) - Σουόνσι (Αγγλία) / Νάπολι (Ιταλία) 

Τσερνομόρετς (Ουκρανία) / Λιόν (Γαλλία) - Βικτόρια Πλζεν (Τσεχία) / Σαχτάρ Ντόνετσκ (Ουκρανία) 

Μάριμπορ (Σλοβενία) / Σεβίλλη (Ισπανία) - Μπέτις (Ισπανία) / Ρούμπιν Καζάν (Ρωσία) 

Ντνίπρο (Ουκρανία) / Τότεναμ (Αγγλία) - ΠΑΟΚ (Ελλάδα) / Μπενφίκα (Πορτογαλία) 

Μακάμπι Τελ Αβίβ (Ισραήλ) / Βασιλεία (Ελβετία) - Άγιαξ (Ολλανδία) / Σάλτσμπουργκ (Αυστρία) 

Γιουβέντους (Ιταλία) / Τραμπζονσπόρ (Τουρκία) - Έσμπιεργκ (Δανία) / Φιορεντίνα (Ιταλία) 

Οι αγώνες των «16» θα γίνουν 13 και 20 Μαρτίου, ενώ στις 21 Μαρτίου θα γίνει η κλήρωση για τα προημιτελικά (3 και 10 Απριλίου) και τα ημιτελικά (24 Απριλίου και 1 Μαΐου). Ο τελικός θα γίνει στις 14 Μαΐου στο γήπεδο της Γιουβέντους, στο Τορίνο.

O νομπελίστας Günter Grass απαγγέλει "Europas Shande/ Η ντροπή της Ευρώπης"...Απλά συγκλονιστικό

http://loutraki1.blogspot.gr/2013/12/o-gunter-grass-europas-shande.html

Ένα συγκλονιστικό ποίημα του Γερμανού συγγραφέα Γκίντερ Γκρας, με τίτλο «Η Ντροπή της Ευρώπης» κάνει το γύρο του κόσμου.

Και είναι συγκλονιστικό διότι κατ’ αρχάς πλέκει το εγκώμιο της Ελλάδας, της ιστορίας της και της προσφοράς της στον παγκόσμιο πολιτισμό και κατά δεύτερον στέλνει ένα ηχηρό μήνυμα στη χώρα του, τη Γερμανία για τη στάση της απέναντι στην Ελλάδα.
Ακούστε την απαγγελία του μεγάλου νομπελίστα συγγραφέα, και διαβάστε την σωστή μετάφραση του ποιήματος, μια και είχαν κυκλοφορήσει αρκετές εκδοχές....

Τι δείχνουν οι τάσεις της MRB για εκλογές και ευρωεκλογές - Όλη η έρευνα

http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=arthro&id=283805&catID=11







Ενδιαφέροντα είναι τα στοιχεία που καταγράφονται στις εξαμηνιαίες τάσεις της MRB και στην έρευνα που έγινε από τις 2 έως τις 11 Δεκεμβρίου.

Στην πρόθεση ψήφου και στα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν, ο ΣΥΡΙΖΑ καταγράφει ποσοστό 21,9%, ενώ η Ν.Δ. 21%, δηλαδή η διαφορά των κομμάτων είναι στο 0,9%. Ακολουθούν Χρυσή Αυγή με 8,9%, ΚΚΕ με 5%, Ανεξάρτητοι Έλληνες με 4,8%, ΠΑΣΟΚ με 4,7%, Δημοκρατική Αριστερά με 3,1% και Οικολόγοι Πράσινοι με 1,5%. “Άλλο κόμμα” επέλεξε το 4,3% των ερωτηθέντων, ενώ το ποσοστό της “Αδιευκρίνιστης Ψήφου” αγγίζει το 24,8%.



Στην εκτίμηση ψήφου εκλογών τα ποσοστά των κομμάτων είναι τα εξής: ΣΥΡΙΖΑ 29,1%, Ν.Δ. 27,9%, Χρυσή Αυγή 11,8%, ΚΚΕ 6,6%, Ανεξάρτητοι Έλληνες 6,4%, ΠΑΣΟΚ 6,3%, Δημοκρατική Αριστερά 4,1% και “Άλλο Κόμμα” 7,8%.




Στην παράσταση νίκης προβάδισμα έχει ο ΣΥΡΙΖΑ με 39,6% έναντι 34,7% της Νέας Δημοκρατίας. Ακολουθεί το “Κανένα Κόμμα” με 14,4%, “Άλλο Κόμμα” με 7,3% και “Δεν Ξέρω-Δεν Απαντώ” με ποσοστό 3,9%.



Στους πίνακες που ακολουθούν δείτε τις συσπειρώσεις-μετακινήσεις των ψηφοφόρων για τη Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ.






Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η κάρτα για την πρόθεση ψήφου των Ευρωεκλογών. Το ερώτημα που τέθηκε ήταν: «Ας υποθέσουμε ότι είχαμε Ευρωεκλογές την επόμενη Κυριακή. Από τα παρακάτω κόμματα σας παρακαλώ κυκλώστε τον αριθμό που ανταποκρίνεται στο κόμμα που θεωρείτε πιο πιθανό να ψηφίζατε;». Ο ΣΥΡΙΖΑ προηγείται με 22%, έναντι 20,8% της Νέας Δημοκρατίας. Διαφορά δηλαδή 1,2%. Ακολουθεί η Χρυσή Αυγή με 9,1%, Ανεξάρτητοι Έλληνες με 5,5%, ΚΚΕ με 5,1% ΠΑΣΟΚ με 4,9%, Δημοκρατική Αριστερά με 3,2%, Οικολόγοι Πράσινοι με 2,4% και “Άλλο Κόμμα” 3,2%. Το ποσοστό της “Αδιευκρίνιστης Ψήφου” αγγίζει το 23,8%.



Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι απαντήσεις των πολιτών στο ερώτημα για το «ποια θα πρέπει να είναι η στάση της κυβέρνησης απέναντι στην τρόικα από εδώ και στο εξής».

Σε σύγκριση με τον Ιούνιο αυξήθηκε το ποσοστό (84,4% έναντι 78,2%) όσων πιστεύουν ότι η κυβέρνηση πρέπει να θέσει κόκκινες γραμμές ως προς τις παραχωρήσεις που μπορεί να κάνει απέναντι στην τρόικα και να επιμείνει σε αυτές ανεξάρτητα από τις συνέπειες που μπορεί να υπάρξουν.

Το 8% απαντά ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να δεχθεί χωρίς περαιτέρω διαπραγμάτευση τους όποιους νέους όρους της τρόικας, ώστε να αποφευχθούν οι κίνδυνοι που δημιουργούνται από την πιθανή ρήξη και τις όποιες απρόβλεπτες συνέπειες.










Τα θέματα που θεωρούν οι πολίτες ότι πρέπει να δώσει άμεση προτεραιότητα η κυβέρνηση είναι:

- Ο περιορισμός της ανεργίας (85,9%)

- Η προστασία του εισοδήματος των πολιτών (79,2%)

- Η εξασφάλιση της δημόσιας υγείας και ικανοποιητικού επιπέδου ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης των πολιτών (78,1%)



Σχετικά με την ικανότητα Διακυβέρνησης και στο ερώτημα: «Ποιο από τα δύο μεγάλα κόμματα, τη Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αντιμετωπίσει καλύτερα τα προβλήματα του τόπου;» η Νέα Δημοκρατία συγκεντρώνει το 27% των ερωτηθέντων με τον ΣΥΡΙΖΑ στο 26,2%. “Κανένα Κόμμα” επιλέγει 36,8%.



Στο ερώτημα που αφορά στην «Καταλληλότητα του πρωθυπουργού – Καθ’ υπόδειξη», ο Αντώνης Σαμαράς προηγείται με 22% και ο Αλέξης Τσίπρας ακολουθεί με 20,7%. Το 37,2% των ερωτηθέντων επιλέγει «Κανένας», ενώ ακολουθούν: Νίκος Μιχαλολιάκος με 5,2%, Ευάγγελος Βενιζέλος με 4,5%, Πάνος Καμμένος με 3,3%, Δημήτρης Κουτσούμπας με 1,8%, Φώτης Κουβέλης με 1,7% και “Άλλος” με 3%.



Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και το ποσοστό που συγκεντρώνουν οι Αντώνης Σαμαράς και Αλέξης Τσίπρας στο ερώτημα: «Ποιος από τους δύο θεωρείτε ότι θα ήταν καταλληλότερος για Πρωθυπουργός της χώρας;». Συγκεκριμένα, ο πρωθυπουργός και πρόεδρος της Ν.Δ. συγκεντρώνει το 36,2% των ερωτηθέντων και ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ το 32,4%. Υψηλό και το ποσοστό αυτών που απαντούν “Κανένας” που αγγίζει το 31%.



Στην εικόνα των πολιτικών αρχηγών και στις θετικές κρίσεις ο Αντώνης Σαμαράς έχει ισχνό προβάδισμα 0,4% συγκεντρώνοντας το 23,7%, έναντι του 23,3% του Αλέξη Τσίπρα.






Μεταξύ των δύο πολιτικών αρχηγών, Αντώνη Σαμαρά και Αλέξη Τσίπρα οι θετικές κρίσεις αγγίζουν το 25,4% για τον πρωθυπουργό και το 18,1% για τον Αλέξη Τσίπρα.



Οι πολίτες τοποθετήθηκαν σε ό,τι αφορά την εικόνα που έχουν για συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα από το σύνολο των ερωτηθέντων. Πρώτος σε θετικές κρίσεις είναι ο Μανώλης Γλέζος με ποσοστό 30,7%. Ακολουθούν η Λιάνα Κανέλλη με 27,1%, ο Δημήτρης Αβραμόπουλος με 21,9%, η Όλγα Κεφαλογιάννη με 21,8%, ο Νικήτας Κακλαμάνης με 21,6% και ο Αλέξης Μητρόπουλος με 21,2%.




Πατήστε πάνω στη φωτογραφία και δείτε αναλυτικά τις θετικές κρίσεις των πολιτικών προσώπων που επικρατούν στις τάσεις της MRB για τον Δεκέμβριο 2013.




ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΣΕ PDF ΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ ΤΗΣ MRB ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2013

Υπάρχει τσίπα κ. Καψή και κ. Μάναλη;

http://www.antinews.gr/2013/12/16/238777/

Έχουν περάσει έξι μήνες από τότε που η κυβέρνηση έκλεισε την ΕΡΤ και ανακοίνωσε τη δημιουργία νέου δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα. Οι εργαζόμενοι απολύθηκαν όλοι και η κυβέρνηση, ως όφειλε, θα έπρεπε να τους καταβάλει αποζημιώσεις.

Έχουν περάσει πέντε μήνες από τότε που ορίστηκε υφυπουργός ΕΡΤ ο κ. παντελής Καψής, ακριβοπληρωμένο στέλεχος του ΔΟΛ, δεξί χέρι του Παπαδήμου και αγαπημένο τέκνο του ΠΑΣΟΚ.

Η μόνη του δουλειά ήταν να ξεκαθαρίσει το τοπίο με την ΕΡΤ, να πληρώσει τις αποζημιώσεις στους εργαζόμενους που δεν θα ξαναέπιαναν δουλειά, να προκηρύξει διαγωνισμούς για την πρόσληψη νέων εργαζόμενων στη ΔΤ και συνέχεια στη ΝΕΡΙΤ. Μαζί με τον κ. Καψή, ο Γκίκας Μάναλης, στέλεχος του ιδιωτικού τομέα που προσελήφθη από κάποιους φωστήρες της κυβέρνησης να κλείσει την ΕΡΤ και στη συνέχεια να την εκκαθαρίσει. Και αυτός είχε ως μοναδική δουλειά να ασχοληθεί με την Ραδιοτηλεόραση.

Μια σημείωση: Όταν μιλάμε για εργαζόμενους της πρώην ΕΡΤ που απολύθηκαν, δεν εννοούμε τα ακριβοπληρωμένα golden boys που έπαιρναν μισθούς 5 και 10 χιλιάδες ευρώ ή που έστηναν εξωτερικές παραγωγές κι έτρωγαν τα λεφτά του ελληνικού λαού. Εννοούμε οικογενειάρχες που έπαιρναν 1.000 και 1.200 ευρώ για να δουλεύουν πολλές φορές και πάνω από τις δυνάμεις τους.

Εν πάση περιπτώσει, αποφάσισε η κυβέρνηση να κλείσει την ΕΡΤ δεν είναι της παρούσης να ξανακάνουμε κριτική για το πώς έκλεισε και ποιοι ήταν αυτοί που αποφάσισαν να ρίξουν μαύρο χωρίς σχέδιο.

Το θέμα που καίει και που θα έπρεπε να κάνει κάποιους να ντρέπονται είναι ότι εκατοντάδες μεροκαματιάρηδες εργαζόμενοι θα κάνουν Χριστούγεννα με άδειες τσέπες. Από τον Αύγουστο έχουν να τους δώσουν έστω κι ένα ευρώ με τη δικαιολογία, μέχρι σήμερα, ότι έπρεπε να σταματήσει η κατάληψη στην ΕΡΤ. Λες και έφταιγαν οι απολυμένοι επειδή μια ομάδα αριστεριστών ήθελε να ζήσει το δικό της Πολυτεχνείο. Εχουν περάσει τέσσερις μήνες για να δουν το χρώμα του χρήματος. Δεν ζήτησαν κάτι παράλογο, δεν απαίτησαν κάτι παραπάνω από αυτά που δικαιούνται. Τους απέλυσαν και ζητάνε τις αποζημιώσεις τους. Κάποιοι από αυτούς βρίσκονται σε τραγική κατάσταση, έχουν οικογένειες και δεν έχουν ούτε λεφτά για ένα εισιτήριο. Έρχονται Χριστούγεννα και δεν έχουν ούτε ένα ευρώ στην τσέπη.

Αισθάνεται καλά ο κ. Καψής και ο κ. Μάναλης οι οποίοι φυσικά πληρώνονται μια χαρά βρέξει χιονίσει; Δεν έχουν έστω και λίγη τσίπα να σκεφτούν ότι υπάρχουν εκατοντάδες απολυμένοι από την ΕΡΤ που περνούν τραγικές στιγμές;

Μάλιστα, μαθαίνουμε ότι κάνουν τηλέφωνα στο γραφείο του κ. Μάναλη και μόνο που δεν τους βρίζουν οι συνεργάτες του. Γιατί; Επειδή ζητούν την αποζημίωσή τους.

Ακούει κανείς εκεί στην κυβέρνηση ή τους θάμπωσε το success story; Δεν κοκκινίζει έστω κι ελάχιστα ο κ. Καψής, ο κ. Μάναλης και ο ιθύνων νους που σκέφτηκε και εκτέλεσε την ΕΡΤ αδιαφορώντας για το ότι υπήρχαν και εργαζόμενοι του μεροκάματου;

Από κάτι τέτοια κρίνεται η κυβέρνηση, κύριοι, κι όχι από τα πλεονάσματα …..

Iδού η "νέα" κυβέρνηση της Γερμανίας

http://kourdistoportocali.com/post/31920/german

ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΚΛΗΡΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

 

Ο Β. Σόιμπλε παραμένει και επισήμως υπ. Οικονομικών, με τον πρόεδρο του SPD, Ζ. Γκάμπριελ να αναλαμβάνει το «υπερυπουργείο» Οικονομίας και Ενέργειας. Οι τρεις κυβερνητικοί εταίροι ανακοίνωσαν τα ονόματα των υπουργών.

Λίγες ώρες μετά την επίσημη ανακοίνωση της λίστας των σοσιαλδημοκρατών υπουργών διά στόματος του προέδρου του SPD, Ζιγκμαρ Γκάμπριελ, οι άλλοι δύο εταίροι του μεγάλου κυβερνητικού συνασπισμού (Χριστιανοδημοκράτες / Χριστιανοκοινωνιστές) ανακοίνωσαν σε συνέντευξη τύπου στο Βερολίνο τα ονόματα των δικών τους υπουργών.

Η γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ ανακοίνωσε τα ονόματα των έξι χριστιανοδημοκρατών υπουργών που θα στελεχώσουν τη νέα γερμανική κυβέρνηση. Το υπουργείο Καγκελαρίας αναλαμβάνει ο πρώην υπουργός Περιβάλλοντος Πέτερ Αλτμάιερ, μετά την απροσδόκητη αποχώρηση του Ρόναλντ Ποφάλα από τον πολιτικό στίβο. Μεγάλη έκπληξη προκαλεί και η ανάληψη του υπουργείου Άμυνας από την πρώην υπουργό Εργασίας Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, η οποία γίνεται και η πρώτη γυναίκα που αναλαμβάνει το συγκεκριμένο χαρτοφυλάκιο. Ο μέχρι πρότινος γ.γ. των Χριστιανοδημοκρατών, Χέρμαν Γκρέχε αναλαμβάνει το υπουργείο Υγείας, η Γιοχάνα Βάνκα διατηρεί το χαρτοφυλάκιο της Παιδείας και ο Τόμας ντε Μεζιέρ μετακινείται στο υπουργείο Εσωτερικών. Ο Β. Σόιμπλε, τέλος, επιβεβαιώνοντας όλα τα προγνωστικά παραμένει στο υπουργείο Οικονομικών.

Η Χριστιανοκοινωνική Ένωση (CSU) αναλαμβάνει τρία υπουργεία. Όπως επιβεβαίωσε ο πρόεδρος του βαυαρικού κόμματος, Χορστ Ζεεχόφερ από το Μόναχο, ο μέχρι πρότινος γ.γ. της CSU, Αλεξάντερ Ντόμπριντ γίνεται ο νέος υπουργός Συγκοινωνιών και Ψηφιακής Υποδομής, το υπουργείο Διατροφής και Γεωργίας αναλαμβάνει ο πρώην υπουργός Εσωτερικών Χανς-Πέτερ Φρίντριχ και το υπουργείο Αναπτυξιακής Βοήθειας ο πρώην υφυπουργός Γεωργίας Γκερντ Μύλερ.

Το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα είχε ανακοινώσει επίσημα πριν από μερικές ώρες, διά στόματος του προέδρου του Ζίγκμαρ Γκάμπριελ στο Βερολίνο, τα ονόματα των στελεχών του που θα αναλάβουν υπουργικά χαρτοφυλάκια στον κυβερνητικό συνασπισμό υπό την καγκελάριο Μέρκελ.

Ο Γιόργκ Άσμουσεν εγκαταλείπει την ΕΚΤ

Έξι από τους συνολικά 15 υπουργούς της νέας κυβέρνησης Μέρκελ θα είναι σοσιαλδημοκράτες. Αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομίας και Ενέργειας αναλαμβάνει ο πρόεδρος του SPD, Ζίγκμαρ Γκάμπριελ. Στο υπουργείο Εξωτερικών επιστρέφει ο Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάγερ, ενώ στο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης πηγαίνει η γενική γραμματέας του κόμματος, Αντρέα Νάλες. Τα άλλα τρία υπουργεία που θα αναλάβουν σοσιαλδημοκράτες είναι το Δικαιοσύνης με υπουργό τον Χάικο Μάας, το Οικογενειακής Πολιτικής και Νέας Γενιάς με τη Μανουέλα Σβέσιχ, ενώ το υπουργείο Περιβάλλοντος αναλαμβάνει η Μπάρμπαρα Χέντρικς. Επιπλέον, υφυπουργός με αρμοδιότητες για τη μετανάστευση, τους πρόσφυγες και την ενσωμάτωση θα γίνει η τουρκικής καταγωγής αντιπρόεδρος του SPD, Αϊντάν Όζογιούζ.

Αίσθηση προκάλεσε η τοποθέτηση του πρώην μέλους του Διευθυντηρίου της ΕΚΤ, Γιόργκ Άσμουσεν στη θέση του υφυπουργού Εργασίας, του οποίου ηγείται η πρώην γ.γ. των Σοσιαλδημοκρατών, Αντρέα Νάλες. Η απρόσμενη μετακίνηση του Γ. Άσμουσεν αποδίδεται στο μέτρο της καθιέρωσης του κατώτατου ωρομισθίου στη Γερμανία, με τον ίδιο, ωστόσο, να επικαλείται προσωπικούς λόγους. Στα αξιοσημείωτα περιλαμβάνεται και η διεύρυνση των αρμοδιοτήτων του υπουργείου Δικαιοσύνης που περνά «στα χέρια» του σοσιαλδημοκράτη Χάικο Μάας: Ο τομέας της Προστασίας Καταναλωτών μεταφέρεται από το υπουργείο Γεωργίας σε αυτό της Δικαιοσύνης.

Dpa, Άρης Καλτιριμτζής
Υπεύθ. σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος

Πηγή

Όταν ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ξέρει τι έχει αποφασίσει για το ευρώ, πώς να το ξέρουμε εμείς και ο Όλι Ρεν; (του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου)

Από τους ΑΝΤΙΛΟΓΟΥΣ (www.antilogoi.gr) Ενότητα ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Όταν ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ξέρει τι έχει αποφασίσει για το ευρώ, πώς να το ξέρουμε εμείς και ο Όλι Ρεν;

  του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου

 1.           Η “απάντηση” του κ. Τσίπρα στο ερώτημα του Όλι Ρεν αν ο ΣΥΡΙΖΑ “επιθυμεί η Ελλάδα να βρίσκεται στο ευρωπαϊκό πλαίσιο” ήταν: “Είναι γνωστές οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ” (Non paper του ΣΥΡΙΖΑ, 12.12.13).

Είναι φανερό ότι ο κ. Τσίπρας δεν ήθελε να επαναλάβει στον συνομιλητή του αυτά που πρόσφατα είχε πει στο Τέξας για την Ευρωζώνη και το ευρώ.

Θα μπορούσε, όμως, να του δώσει μια πιο ολοκληρωμένη απάντηση, που δεν θα άφηνε αμφιβολίες για τις προθέσεις του: “Οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για το ζήτημα αυτό είναι γνωστές, καταγράφονται στην Πολιτική Απόφαση του Ιδρυτικού Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ και μπορείτε να τις δείτε εκεί”.

Και να του χαρίσει ένα αντίγραφο της Απόφασης του Συνεδρίου.

2.            Στην Απόφαση αυτή ο κ. Ρεν θα διάβαζε τι έχει αποφασίσει το ανώτατο Όργανο του  ΣΥΡΙΖΑ για την Ευρωζώνη και το ευρώ:

- “Όπως συμπυκνώνει το σύνθημα ‘καμιά θυσία για το ευρώ’, απόλυτη προτεραιότητα για τον ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί η αποτροπή της ανθρωπιστικής καταστροφής και η ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών, όχι η υποταγή σε υποχρεώσεις που ανέλαβαν άλλοι”.

- “Θα αντιμετωπίσουμε τις ενδεχόμενες απειλές και τους εκβιασμούς των δανειστών με όλα τα δυνατά όπλα που μπορούμε να επιστρατεύσουμε, ενώ είμαστε ήδη έτοιμοι να αναμετρηθούμε με οποιαδήποτε εξέλιξη”.

- “Η Ευρώπη δεν μπορεί να ενοποιηθεί από τις δυνάμεις του μεγάλου κεφαλαίου, που καθιστούν την Ευρωπαϊκή Ένωση απεχθή και αποκρουστική στις λαϊκές τάξεις”.

- “Το ευρώ αντιμετωπίζεται κυρίως ως όχημα της γερμανικής πολιτικής, εντείνοντας τις ανισότητες μεταξύ χωρών και τις ταξικές ανισότητες”.  

3.            Αυτά τα σαφή της Απόφασης του Συνεδρίου δεν θέλησε να τα παρουσιάσει στον Όλι Ρεν ο κ. Τσίπρας.  

Γνωρίζοντας πως το κόμμα του είναι βαθιά διχασμένο στο μείζονος σημασίας θέμα: Ποιες είναι “οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ” για την Ευρωζώνη και το ευρώ που έχουν αποφασιστεί στο Ιδρυτικό Συνέδριο και ποια πρέπει να είναι η στάση του ΣΥΡΙΖΑ, αν η Ευρωζώνη απορρίψει τις θέσεις αυτές.

Άλλα υποστηρίζει, για το μείζον αυτό θέμα, η “πλευρά της ηγεσίας” και άλλα, τα αντίθετα, η “πλευρά της Αριστερής Πλατφόρμας” του ΣΥΡΙΖΑ. 

(α) Τι υποστηρίζει η “πλευρά της ηγεσίας”.

Τσίπρας στο Τέξας (5.11.13):

- “Η Ελλάδα δεν θα πρέπει και δεν θα το κάνει να φύγει από την Ευρωζώνη. Οι άμεσες εναλλακτικές είναι χειρότερες”.

- “Μια έξοδος θα πυροδοτήσει σοβαρά νέα προβλήματα: Διαχείριση ενός νέου ασταθούς νομίσματος, πληθωρισμό, φυγή κεφαλαίων και ανθρώπων”. 

Παπαδημούλης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ (9.12.13):

 

- “Το θέμα ‘ευρώ ή δραχμή’ το έχουμε συζητήσει πρόσφατα, στο ιδρυτικό μας συνέδριο, και έχουμε αποφασίσει συλλογικά με πολύ μεγάλες πλειοψηφίες, τις οποίες εκφράζουμε με πρώτον τον Τσίπρα όλοι μας”.

- “Όσα είπε ο κ. Τσίπρας στο Τέξας στηρίζονται στις αποφάσεις της πλειοψηφίας και στη συλλογική μας γραμμή”.

 

(β) Τι υποστηρίζει η “πλευρά της Αριστερής Πλατφόρμας”.

 

Κείμενο “Αριστερής Πλατφόρμας”  στην 4^η Συνεδρίαση της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ (8.12.13):

 

- “Το ιδρυτικό συνέδριο του κόμματος αποφάσισε να δοθεί η μάχη για την εφαρμογή του προγράμματος της ριζοσπαστικής αριστεράς μέσα στο πλαίσιο του συνθήματος ‘καμία θυσία για το Ευρώ’ ”.

- “Η απόφαση του συνεδρίου δεν υιοθέτησε καταστροφολογικού τύπου εκτιμήσεις στο ενδεχόμενο εξόδου από την ζώνη του ευρώ”.

- “Η σχεδιασμένη έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη δεν συνιστά καθόλου μια καταστροφική επιλογή, όπως σκόπιμα προπαγανδίζουν οι κυρίαρχοι κύκλοι”.

- “Η Ευρωζώνη και η Ευρωπαϊκή Ένωση εδώ που έχουν φτάσει δεν μεταρρυθμίζονται ούτε επανιδρύονται ή επαναθεμελιώνονται”.

Λαφαζάνης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ (9.12.13):

- “Ποια διάσκεψη για το χρέος; Αν πιστεύει κανείς ότι θα μας χρηματοδοτούν για να κάνουμε σοσιαλιστικούς μετασχηματισμούς, δεν νομίζω ότι είναι ιδιαίτερα έξυπνο”.

- “Δεν μπορούμε να περιμένουμε πότε θα ωριμάσει η Ευρώπη των λαών”. 

4.           Όταν εκείνοι που συνέταξαν και ψήφισαν την “Πολιτική Απόφαση του Ιδρυτικού Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ” δεν ξέρουν τι έχουν αποφασίσει για την Ευρωζώνη και το ευρώ, πώς να το ξέρουμε εμείς, οι απλοί πολίτες, και ο Όλι Ρεν;

Nαι στην ενοποίηση, όχι στην ευρωμαρμελάδα (Του Χρήστου Γιανναρά)

http://kostasxan.blogspot.gr/2013/12/n.html

Η καταστροφή που έχει συντελεστεί στη χώρα μας και στη ζωή μας είναι, ολοφάνερα, συνάρτηση του πρωτογενούς πλεονάσματος φαυλότητας, διαφθοράς, ανικανότητας (σε βαθμό κακουργήματος) των επαγγελματιών της εξουσίας. Kάποιοι επιλέγουν να προσθέτουν αμέσως ότι η «κρίση» είναι διεθνής, παγκόσμια. Tο χρειάζονται, σαφέστατα, για ψυχολογική καταφυγή στην παρηγοριά της γενίκευσης: O,τι είναι να συμβεί για όλους, θα συμβεί και για μας. Kαι μέσα στο «σε όλους» εμπεριέχονται οπωσδήποτε παράγοντες ικανοί να μας χαρίσουν (δωρεάν) την ανάκαμψη.

Eνας λαός ξεπερνάει κρίσεις και δυσκολίες, όταν τολμάει να κοιτάζει την πραγματικότητα κατά πρόσωπο. Nα μη γλιστράει σε δικαιολογίες ανώδυνες και αισιοδοξίες ηδονικές. Σίγουρα, να μην ομφαλοσκοπεί. Nα μην απολυτοποιεί τη συμφορά του με κοντόφθαλη μονομέρεια, μυωπικό επαρχιωτισμό, να μην την απομονώνει από το ιστορικό της πλαίσιο, από τα συμβαίνοντα στον διεθνή σήμερα στίβο. Aλλά και να μη στρουθοκαμηλίζει καταφεύγοντας στην «κοινή μοίρα», στο γενικευμένο αναπόφευκτο.

Mόνο λαοί που αντιπαλεύουν τη συμφορά τους σαν πρόβλημα με ευρύτερη σημασία και συνέπειες για την ανθρωπιά του ανθρώπου, την πάλη για «νόημα» της Iστορίας, μόνο αυτοί οι λαοί σώζονται από την περιθωριοποίηση, από την ασημαντότητα την ταυτόσημη με την ανυπαρξία.

H καταστροφή που έχει συντελεστεί στη χώρα μας και στη ζωή μας (καταστροφή που μόνο μια επιμέρους πτυχή της είναι η οικονομική) έχει αποδειχθεί συνάρτηση της φαυλότητας, της διαφθοράς, της ανικανότητας των πολιτικών μας. Aλλά και συνάρτηση της δραματικής κρίσης που μαστίζει την Eυρώπη και είναι κρίση ταυτότητας.

Tο όραμα της ευρωπαϊκής ενοποίησης μοιάζει να μην κατανοείται ευρωπαϊκά, να πρυτανεύουν κριτήρια και σκοποθεσίες που δεν έχουν σχέση με τις έως τώρα κατακτήσεις των ευρωπαϊκών κοινωνιών, την ιδιαιτερότητα των αναγκών και προτεραιοτήτων του ευρωπαίου ανθρώπου. Eίναι πια σαφέστατη η απειλή να οδηγηθεί η Eυρώπη σε μια εξομοιωτική των λαών της πολτοποίηση, με ολοκληρωτική την υποταγή τους στους όρους του παγκοσμιοποιημένου, δίχως αντίπαλο, και γι’ αυτό αχαλίνωτου παιχνιδιού των «αγορών».

Bέβαια η Eυρώπη γέννησε τον Iστορικό Yλισμό (τυπικό προϊόν του θρησκευτικού [αυγουστίνειου] ατομοκεντρισμού και συνακόλουθα της χρησιμοθηρίας) με τα δυο εφιαλτικά του πλοκάμια: κομμουνισμό και καπιταλισμό. Kαι τα δυο, με συγγενικές ή και απαράλλαχτες στρατηγικές απανθρωπίας, αυτονομούν την οικονομία από την κοινωνία, θυσιάζουν σαδιστικά και ανάλγητα αναρίθμητες ανθρώπινες υπάρξεις για να δοκιμάσουν τις εφαρμογές των ιδεολογικών τους εφευρημάτων ή και μόνο για την ηδονή του διεθνοποιημένου τζόγου στα χρηματιστήρια. Aυτονομούν και την πολιτική από την κοινωνία, παίζουν το παιχνίδι τους με «πολιτικούς» – εξαγορασμένα κνώδαλα, λακέδες εξυπηρετικούς της διαστροφικής κερδολαγνείας.

Σαν τον μαθητευόμενο μάγο, τον πανικόβλητο μπροστά στα αυτονομημένα γεννήματα της θαυματουργίας του, προσπάθησε η Eυρώπη να καταφύγει σε συμβιβασμούς εξισορροπητικής μεσότητας, δυο αιώνες τώρα, υπό την απειλή των ακροτήτων μπολσεβικισμού και αχαλίνωτης κεφαλαιοκρατίας. Πέτυχε, σε κάποιες περιπτώσεις, θαυμαστά επιτεύγματα «κοινωνικού κράτους» – κράτους πρόνοιας, ισονομίας, σεβασμού της προσωπικότητας, έντιμης οριοθέτησης των ατομικών ελευθεριών. Πέτυχε να διασώσει τη γονιμότητα των διαφορών, την ποικιλότητα παραδόσεων, εθισμών, νοοτροπιών, που χαρακτηρίζει τις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Nα σεβαστεί την εμμονή στη διαφορά των γλωσσών, την ξεχωριστή στα περισσότερα κράτη ιστορική μνήμη και συνείδηση, την καύχηση για εθνικές σχολές και ιδιαιτερότητες εκφραστικής στην Tέχνη.

Kαθόλου τυχαία, οι ακρότητες του (ευρωπαϊκότατου) Iστορικού Yλισμού αναπτύχθηκαν εκτός του κυρίως ευρωπαϊκού χώρου: στη Σοβιετική Eνωση και στην Kίνα ο κομμουνισμός, στις HΠA ο σκληρός καπιταλισμός. H ακαταγώνιστη δυναμική των ενστικτωδών ενορμήσεων ηδονής (η Lustprinzip, που είπε ο Φρόυντ) αποδείχτηκε σαρωτικά ισχυρότερη των ενορμήσεων αυτοσυντήρησης (Selbsterhaltungstrieb): με δόλωμα τον καταναλωτισμό ο καπιταλισμός νίκησε κατά κράτος τον απάνθρωπο ισοπεδωτισμό του κομμουνισμού. Σαν λάβαρο λειτούργησε το αμερικανικό μοντέλο: μια «κοινωνία της ευκαιρίας», της προτεραιότητας του χρήματος ως αυταξίας, όπου ακόμα και η πίστη στον Θεό αναγράφεται εμβληματικά στο χαρτονόμισμα («In God we trust»). Mετά τη συντριβή του σοβιετισμού, ο καπιταλισμός είναι πια μονόδρομος, αχαλίνωτος σε ωμότητα, αδίστακτος σε εκβιαστικές μεθοδεύσεις, παγερά αδιάφορος για τον τεράστιο αριθμό των ανθρώπων που βυθίζονται καθημερινά στην απόγνωση.

Tελευταία παρουσία ευρωπαϊκής πολιτικής αξιοπρέπειας και αντίστασης στον ανδραποδώδη εξαμερικανισμό της Eυρώπης ήταν ίσως ο Zακ Nτελόρ. Mετά από αυτόν, η ευθύνη πλοήγησης της E.E., όπως και η διακυβέρνηση των κρατών-μελών της, παραδόθηκε σε θλιβερές μετριότητες, διεκπεραιωτές εντολών που υπαγορεύουν οι «αγορές» (χαρακτηριστικό παράδειγμα: το ποιοι πρωτάρηδες, νεοσσοί, επελέγησαν ως υπουργοί Oικονομικών από ολόκληρη την γκάμα έμπειρων και ιδιοφυών Eλλήνων οικονομολόγων, για να διαχειριστούν την «ανάκαμψη» της χώρας από την καταστροφή).

Mεθοδικά, ο εξαμερικανισμός της Eυρώπης ξεκίνησε από τα πανεπιστήμια (όπως και ο αφελληνισμός των Eλλαδιτών από τις εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις). Aιώνες τώρα, η ταυτότητα της Eυρώπης ήταν τα πανεπιστήμιά της, όλα κρατικά – η μετάδοση της γνώσης και η δυνατότητα της έρευνας δεν ήταν εμπορεύσιμα αγαθά, ήταν αδιανόητο να υποταχθούν στη λογική της προσφοράς και της ζήτησης. Στην ευρωπαϊκή παιδεία δέσποζε η αρχή: «η γνώση για τη γνώση», η γνώση για τη χαρά της καλλιέργειας, της ποιότητας, τη χαρά του καινούργιου, όχι του χρήσιμου. O εξαμερικανισμός καταργεί από την Oξφόρδη τη σπουδή των σανσκριτικών, μεταφέρει το σχετικό κονδύλι σε άλλο, «παραγωγικό» αντικείμενο – αλλά η Eυρώπη ήταν αυτό ακριβώς: η σπουδή των σανσκριτικών, σύμβολο της αντίστασης στον πρωτογονισμό της ωφελιμοθηρίας.

O εκβιαστικός, ραγδαίος εξαμερικανισμός της Eυρώπης έχει παμπλήθια πτυχών και η κάθε πτυχή προσθέτει ένταση στην οδύνη της απώλειας – κατεξοχήν η βάναυσα γενικευμένη αγγλοφωνία και η εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης. O καινοφανής «ευρωσκεπτικισμός», αν γλιτώσει την παγίδευση στον εθνικισμό, θα μπορούσε να εκφράσει τη ριζική διαφορά της «ευρωπαϊκής ενοποίησης» από τη χρησιμοθηρική (τυπικά ιστορικο-υλιστική) διεθνική μαρμελάδα μιας κοινωνίας μεταναστών, που τους συνδέει μόνο η «ευκαιρία» για χρήμα – όχι κοινός πολιτισμός, όχι η «καλλιέργεια».

H Eλλάδα της «γενιάς του ’30» θα μπορούσε να είχε πρωτοστατήσει σε μια αυθεντική «ευρωπαϊκή ενοποίηση

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου 

Ποιοί «κάρφωναν» τον Καραμανλή στους Αμερικανούς

http://attikanea.blogspot.gr/2013/12/blog-post_5384.html

Ο Παπανδρέου ενημέρωνε τους αμερικανούς «βάζοντας στο χέρι» όλα τα απόρρητα –ειδικού χειρισμού- δελτία που έστελνε η ΕΥΠ στον Καραμανλή!
Πως η ΕΥΠ παρακολουθούσε την αμερικανική πρεσβεία και πόσα μάθαινε η CIA για τον Καραμανλή…

Ο Γιώργος Παπανδρέου «έβαζε στο χέρι» τις άκρως απόρρητες – ειδικού χειρισμού εκθέσεις της ΕΥΠ (το μηνιαίο απόρρητο δελτίο πληροφοριών προς τον πρωθυπουργό και τις επείγουσες αναφορές) προς τον Κώστα Καραμανλή και στη συνέχεια τα διαβίβαζε στην αμερικανική πρεσβεία!
Μία σειρά στοιχείων και καταγγελιών οδηγούν στο ασφαλές συμπέρασμα ότι το «βαθύ ΠΑΣΟΚ» μέσα στην ΕΥΠ έβγαζε αντίγραφα στη Διεύθυνση Αναλύσεων και τα «περνούσε» στον Μιχάλη Καρχιμάκη, με τελικό αποδέκτη τον τότε αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ας μην ξεχνάμε ότι σύμφωνα με τα απόρρητα τηλεγραφήματα της αμερικανικής πρεσβείας (που αναρτήθηκαν στον ιστότοπο wikileaks), ο κ. Παπανδρέου εμφανιζόταν «πρόθυμος» να υπηρετήσει την Ουάσινγκτον σε διάφορες διεθνείς αποστολές και τελικά έφερε το μνημόνιο, το ΔΝΤ και την ύπατη αρμοστεία στην Ελλάδα.

Είναι γεγονός ότι ο Παπανδρέου και τότε αλλά και επί των ημερών του στο Μαξίμου χρησιμοποίησε τα «εργαλεία» της ΕΥΠ με ποικίλους τρόπους και με διάφορους στόχους, προκειμένου να παρακολουθεί πολιτικούς αντιπάλους του (Καραμανλής, Τσίπρας επί των ημερών Μπίκα κ.α.).

Σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε από έγκυρες πηγές, ο ανακριτής Δημήτρης Φούκας (που εδώ και καιρό κάνει σοβαρή και εξονυχιστική έρευνα ανταμώνοντας συχνά – πυκνά και ανθρώπους των μυστικών υπηρεσιών), έχει συνδέσει τις υποκλοπές με τον κοριό στο λογισμικό της Vodafone, με το Σχέδιο Πυθία, δηλαδή τις πληροφορίες που πήραν από τη ρωσική πλευρά για δολοφονία του Κώστα Καραμανλή.
Φυσικά, είναι δύσκολο να εκτιμήσει κάποιος πόσο μπορεί να προχωρήσει αυτή η έρευνα ή να προσωποποιηθεί η δίωξη, αν και έγκυρες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο ανακριτής έχει καταλήξει ότι ένας άνθρωπος «συνδέει» αυτές τις δύο πολύκροτες υποθέσεις: Υποκλοπές με κέντρο εκείθεν του Ατλαντικού και πληροφοριακά σημειώματα από πηγές στη Μόσχα με ουσιαστικές απειλές εναντίον της ζωής του τέως πρωθυπουργού και των μελών της οικογενείας του!

Το «δέσιμο» από τον αρμόδιο ανακριτή του κοριού στο λογισμικό της Vodafone και η «Επιχείρηση Πυθία» (δηλαδή των πληροφοριών για την δολοφονία του Κώστα Καραμανλή) εκτιμάται ότι προκάλεσαν την έφοδο στο σπίτι του Μιχάλη Καρχιμάκη και την αποκάλυψη ότι παραλάμβανε από υπαλλήλους της ΕΥΠ αντίγραφα των πληροφοριακών δελτίων που πήγαιναν στον Καραμανλή για λογαριασμό του Παπανδρέου.

Η συγκλονιστική αποκάλυψη ήρθε έπειτα από εμπιστευτική αναφορά της κ. Ε.Λ. προ τη Δικαιοσύνη και τη διοίκηση της ΕΥΠ.
Η κ.E.Λ. από το 1979 που διορίστηκε μέχρι σήμερα είχε υπηρετήσει στο ιδιαίτερο γραφείο του Ανδρέα Παπανδρέου, στα γραφεία των αρχηγών της ΚΥΠ-ΕΥΠ, Πολίτη και Τσίμα, όπως επίσης υπηρέτησε ως ιδιαιτέρα όλων των διευθυντών του κλάδου κατασκοπείας και ταυτόχρονα ως υπεύθυνη διαχειρίστρια των απόρρητων δαπανών της διεύθυνσης. Για ένα διάστημα, επί διοικήσεως Ι. Κοραντή, τοποθετήθηκε προϊσταμένη του Α1 Τμήματος (Διοικητικού – Οικονομικού) της Διεύθυνσης Κατασκοπείας. Όπως υποστήριξε στις εμπιστευτικές αναφορές της, μετετέθη παρανόμως και σε πλήρη δυσμένεια επί των ημερών του έμπιστου της οικογένειας Παπανδρέου, κ. Κώστα Μπίκα.

Η κ. Λ. αποκάλυψε ότι περί τα τέλη Νοεμβρίου με αρχές Δεκεμβρίου του 2005, ο Μιχάλης Καρχιμάκης ζήτησε από τον πρόεδρο των συνδικαλιστών Κ.Α. να συναντηθεί με οκτώ – εννέα στελέχη της ΕΥΠ στο εστιατόριο «Πρυτανείο» του Κολωνακίου.
Την ώρα που έτρωγαν και έπιναν, ο Καρχιμάκης, απευθυνόμενος προς την Α.Π., είπε: «Τι γίνεται; Δεν μου έχετε φέρει τα τελευταία από εκείνα τα ωραία χαρτιά».
Τότε ο Κ.Α., που άκουγε, κόντεψε να πνιγεί, εξερράγη και φώναξε: «Τι χαρτιά είναι αυτά;»
Η κ. Α.Π., σύμφωνα πάντα με τις εμπιστευτικές αναφορές, του είπε: «Να, του πηγαίνουμε με τον Θ. (Θ.Σ.) αντίγραφο του ενημερωτικού δελτίου του πρωθυπουργού».
Ο Κ.Α. έγινε έξαλλος και άρχισε να φωνάζει: «Είστε καλά; Κομμένο. Δεν ξαναπάτε τέτοια πράγματα. Τι το περάσατε το μαγαζί; ΙΚΑ; Αν σας πιάσουν σε έναν έλεγχο στην πύλη, πάτε όλοι χαμένοι. Τέρμα, αυτό σταματά εδώ, Α. Τ’ ακούς; Τέρμα».

Η Α.Π., μία ψηλή, ωραία Κρητικιά, ανταποκρίθηκε θετικά, ενώ ο Καρχιμάκης επέμενε: «Μα, τα θέλει ο πρόεδρος (Γιώργος Παπανδρέου). Δεν τρέχει και τίποτα».
Ο Κ.Α. όμως του έκανε μία χειρονομία ότι «εδώ τελειώνει η κουβέντα» και ζήτησε αργότερα να πραγματοποιηθεί μετακίνηση της Α.Π. σε άλλη διεύθυνση της ΕΥΠ.

Ο Κ.Α. άρχισε μία έρευνα μέσα στην ΕΥΠ για να εντοπίσει ποιοι είχαν περίεργες συναντήσεις με τον Καρχιμάκη ή άλλους ή ποιοι περνούσαν απόρρητα έγγραφα στον Παπανδρέου και στο περιβάλλον του. Η διαρροή απόρρητων εγγράφων ειδικού χειρισμού και ειδικότερα του μηνιαίου δελτίου πληροφοριών που προορίζεται για τον πρωθυπουργό, όπως και τα επείγοντα που λαμβάνει για εξελίξεις σε εθνικά θέματα, είναι κακούργημα.

Βεβαίως, για όλη αυτή την ιστορία της εφόδου στο σπίτι του, ο Μιχάλης Καρχιμάκης λέει διάφορα και τα βάζει με τον Κ.Α., για τον οποίο υποστηρίζει ότι ήταν άνθρωπος του Προκόπη Παυλόπουλου και εξαιτίας αυτού τον κατηγορεί σήμερα.

Σύμφωνα με πληροφορίες μας από έγκυρες πηγές δυτικών μυστικών υπηρεσιών, η κ. Α.Π. μία εντυπωσιακή κυρία γύρω στα 40, από τα Χανιά, υπηρετούσε στη Διεύθυνση Ανάλυσης μέχρι το 2006. Δακτυλογραφούσε το άκρως απόρρητο Ειδικού Χειρισμού Μηνιαίο Δελτίο προς τον πρωθυπουργό, τα επείγοντα για Σκοπιανό, ελληνοτουρκικά, κινήσεις μουσουλμάνων στη Θράκη, καθώς και πληροφορίες που έδιναν οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες, οι συζητήσεις που γίνονταν με τον ομόλογο ρώσο σταθμάρχη (Ανατόλι Κ.) και αφορούσαν τις ελληνο-ρωσικές οικονομικές και πολιτικές σχέσεις.

Όπως αναφέρουν οι εμπιστευτικές αναφορές της κυρίας Λ. και οι πηγές μας, η κ. Α.Π. είχε μία φιλική σχέση με τον Θ.Σ. που υπηρετούσε στην Ε’ Διεύθυνση. Εκεί είναι ο πυρήνας που ασχολείται με τις υποκλοπές και την ασφάλεια ασύρματων επικοινωνιών. Ένας πυρήνας που θυμίζει τη λειτουργία της NSA. Ο κ. Θ.Σ., ικανός υπάλληλος, είναι γνωστός συνδικαλιστής και οπαδός του ΠΑΣΟΚ.

Εκείνη την περίοδο η κ. Φ.Π. (θεωρείται εξαιρετική αναλύτρια και δούλευε πάνω στις πληροφορίες των Ρώσων) ήταν στη Διεύθυνση Ανάλυσης και είχε υφισταμένη την κ. Α.Π. Σε αυτήν περνούσε για τις τελικές δακτυλογραφήσεις όλα τα απόρρητα προς Καραμανλή.

Ο κ. Κ.Α. ήταν στην Α’ Διεύθυνση Κατασκοπείας, πτυχιούχος και τμηματάρχης. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι στη διαμάχη Παπανδρέου – Βενιζέλου, τάχθηκε στο πλευρό του Βενιζέλου.

Σύμφωνα με τις πηγές μας (που ως ένα σημείο επιβεβαιώνονται από τη μηνυτήρια αλλά και την εμπιστευτική αναφορά της κ. Λ.), όλο το 2005 έως τα μέσα του 2006, όλα τα άκρως απόρρητα ειδικού χειρισμού προς το Μαξίμου περνούσαν στα χέρια του Καρχιμάκη και κατέληγαν στα χέρια του Παπανδρέου. Από αυτή τη «διαδρομή» ανεκόπη η διαρροή μετά τη μετακίνηση της κ. Α.Π. στη Β’ Διεύθυνση της ΕΥΠ, της οποίας η λειτουργία έχει στόχο να βοηθά το έργο της διοίκησης. Η κ. Α.Π. είναι πολύγλωσση, μιλά γερμανικά και αγγλικά άπταιστα και ως εφόδιο έχει και Τρίτη γλώσσα, τα γαλλικά.

Η υπόθεση αυτή εκτιμάται ότι δεν θα μείνει ως έχει, γιατί ο ανακριτής κ. Φούκας ψάχνει σε βάθος όλη την ιστορία.

Σύμφωνα με τις πηγές μας, στις μυστικές υπηρεσίες οι Αμερικανοί έδειχναν σε όλες τις συναντήσεις τους με την ΕΥΠ ότι ήταν απολύτως ενημερωμένοι για όσα κατέγραφε η υπηρεσία, σταχυολογούσε, ανέλυε και έστελνε στον Κώστα Καραμανλή.
Ο κλαδάρχης της CIA, ο καστανομάλλης Μαρκ Τσ…, που μιλούσε άπταιστα ελληνικά, ένα πολύ δυνατό στέλεχος της αμερικανικής υπηρεσίας πληροφοριών, έδειχνε ότι τα μάθαινε όλα.
Παραδείγματος χάριν, οι αμερικανοί γνώριζαν όλες τις κινήσεις ενός αντισυνταγματάρχη της ΕΥΠ που ήταν μέσα στη λίστα με τα καρτοκινητά της Vodafone και σήμερα εργάζεται για μεγαλο-επιχειρηματία της Αθήνας.
Λεπτομέρεια: Οι αμερικανοί ήθελαν όλες τις πληροφορίες που καταγράφονταν από τα μηχανήματα γεωγραφικού προσδιορισμού, τα BEACON, που τοποθετούνταν σε αυτοκίνητα, μοτοσικλέτες, σκάφη κ.λ.π., αλλά και στις οπτικο-ακουστικές καταγραφές από μηχανήματα σε μπαρ αναρχικών.
Είναι βέβαιο ότι παρακολουθούσαν τον Καραμανλή πριν από το 2004, αλλά είναι και εύλογο ότι είχαν «καυτό ενδιαφέρον» για τα ραντεβού, τις επαφές και τη «μυστική διπλωματία» μεταξύ Αθηνών και Κρεμλίνου και για όλες τις πτυχές του «ειδυλλίου» Καραμανλή – Πούτιν.

Έτσι, ήταν πρώτης προτεραιότητας να φθάσουν τα δελτία στον Παπανδρέου κα μετά ενδεχομένως κάπου αλλού, όσα ανέφεραν οι πληροφορίες που μεταβίβαζε ο Ανατόλι Κ., ο επικεφαλής του κλιμακίου της SVR, του κλάδου κατασκοπείας της FSB, της ρωσικής υπηρεσίας πληροφοριών, Ο Ανατόλι Κ., συνταξιούχος σήμερα στη Μόσχα, προσωπικός φίλος του Πούτιν, ειδικός στη συλλογή στρατιωτικών, πολιτικών και οικονομικών πληροφοριών, περνούσε μέσω των δελτίων της ΕΥΠ προς το Μαξίμου διάφορες πληροφορίες ή σχόλια του Κρεμλίνου προς τον Καραμανλή.

Θεωρείται κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι δεν το έβλεπε μόνον ο Παπανδρέου, αλλά και η αμερικανική πρεσβεία. Επίσης, έβλεπαν ορισμένες πληροφορίες που περνούσε ένας πράκτορας της ΕΥΠ, ο Θ. S13, επιχειρηματίας, ο οποίος διατηρούσε πολλά χρόνια επαφές με υψηλόβαθμο στέλεχος της KGB, που είχε μετατεθεί επί Πούτιν στο υπουργείο Ενέργειας, αλλά, μέσω αυτού του διαύλου στη Βόρεια Ελλάδα, πέρασε διάφορες σημαντικές πληροφορίες προς την ΕΥΠ και το τ. πρωθυπουργό για την παρακολούθησή του, τόσο από τη CIA όσο και από τη Mossad.
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, η αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα, η CIA και η NSA είχαν απόλυτη γνώση όλων αυτών των πληροφοριών ειδικού χειρισμού που έφθαναν στον Καραμανλή.

Από την πλευρά μας, εμείς αποκαλύπτουμε σήμερα ότι εδώ και πάρα πολλά χρόνια η ΕΥΠ (από τη δεκαετία του ’90 με καλύτερα τεχνολογικά μέσα, αλλά και πιο πριν…) είχε σε παρακολούθηση όχι μόνο τους γνωστούς «εχθρικούς στόχους», αλλά και «πριζωμένους» όλους τους αμερικανούς πρεσβευτές και τα περισσότερα υψηλόβαθμα στελέχη της αμερικανικής πρεσβείας.
Είναι υπερβολικός ο κ. Θόδωρος Πάγκαλος όταν λέει ότι «παρακολουθούσαν τον αμερικανό πρέσβη στην Αθήνα και ταυτόχρονα τον αμερικανό πρέσβη στην Άγκυρα», απλώς δεν γνωρίζει (γιατί ίσως ήταν πολύ πρόχειρος στην ανάγνωση) ότι ο πρέσβης στην Αθήνα είχε στενό φίλο εκείνη την περίοδο τον αμερικανό πρέσβη στην Άγκυρα! Κι επειδή η ΕΥΠ παρακολουθούσε την Αθήνα, άκουγε και τις συνομιλίες με την Άγκυρα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είχαμε μηχανήματα και στην Τουρκία. Είναι αλήθεια, όμως, ότι έχουν καταγραφεί δεκάδες χιλιόμετρα συνομιλιών των πολιτικών μας, των εκδοτών μας και των «καλών» δημοσιογράφων μας.

Για να βάλουμε όμως τα πράγματα σε μία σειρά σε αυτό τον πόλεμο πληροφοριών, πρέπει να πούμε ότι έχει δίκιο ο πλανητάρχης Μπάρακ Ομπάμα που λέει ότι εδώ και πολλά χρόνια ξέρουν όλοι οι ηγέτες και όλες οι κυβερνήσεις, ότι αυτή τη δουλειά κάνουν οι μυστικές υπηρεσίες, δηλαδή η μία κυβέρνηση παρακολουθεί τις άλλες.
Σύμφωνα με όσα λένε υψηλόβαθμα στελέχη μυστικών υπηρεσιών, όλες οι υπηρεσίες αντικατασκοπείας έχουν υποχρέωση να γνωρίζουν και να καταγράφουν τις ξένες παρουσίες και επίσημες εκπροσωπήσεις (πρεσβείας, προξενεία, εμπορικές αντιπροσωπείες, στρατιωτικές αποστολές κ.α.) στις χώρες τους.
Πολλές από αυτές τις αποστολές και αναλόγως των σχέσεων των χωρών τους με την φιλοξενούσα χώρα, παρακολουθούνται περισσότερο ή λιγότερο από τις υπηρεσίες εσωτερικής ασφάλειας και αντικατασκοπείας. Σε κάθε περίπτωση, οι στόχοι της κάθε υπηρεσίας αντικατασκοπείας ιεραρχούνται και καθορίζονται προτεραιότητες. Με βάση ότι τα συμφέροντα της κάθε χώρας παραμένουν σταθερά, ενώ οι πολιτικές, οι κίνδυνοι και οι απειλές από τις άλλες χώρες μεταβάλλονται, αλλάζουν τακτικά και οι προτεραιότητες παρακολούθησης αυτών των αποστολών και ως προς τη σειρά, αλλά και ως προς τη σημασία τους.

Αυτή η πάγια τακτική όλων των υπηρεσιών πληροφοριών ακολουθήθηκε πάντοτε και από την παλαιά ΚΥΠ, αλλά και από τη μετέπειτα ΕΥΠ.
Ειδικότερα, μετά την κατάρρευση των ανατολικών καθεστώτων και τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, γεννήθηκαν πολλά θέματα και προβλήματα για τη χώρα μας, η οποία κλήθηκε να αντιμετωπίσει προκλήσεις και απειλές, πρωτίστως από την Τουρκία και τα Σκόπια και δευτερευόντως από την Αλβανία.
Η αντίδραση της ΕΥΠ υπήρξε άμεση, σωστή και αποτελεσματική, όσο και αν αυτό δεν έτυχε προβολής και δημοσιοποίησης. Οργανώθηκαν επιχειρήσεις αντιμετώπισης δραστηριοτήτων και ενεργειών που άγγιζαν την εσωτερική ασφάλεια και τα εθνικά μας θέματα. Πέρα από τις πολιτικές και τις δραστηριοποιήσεις αξιωματούχων από τις γειτονικές χώρες, η ΕΥΠ ήταν υποχρεωμένη να αναπτύξει δράση και απέναντι σε σχεδιασμούς και ενέργειες μεγάλων χωρών και συμμάχων, οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις και με συγκεκριμένους αξιωματούχους σε καίριες θέσεις των πρεσβειών τους, ταυτιζόμενοι απόλυτα με ανθελληνικές θέσεις, ανέπτυξαν έντονη και πολλές φορές προκλητική στάση έναντι των ελληνικών θεμάτων και συμφερόντων.

Η φυσική και τεχνικής φύσεως παρακολούθηση (κυρίως μέσω τηλεφωνικών υποκλοπών) εντάθηκε απέναντι σε πολλά μέλη επίσημων εκπροσωπήσεων και αποστολών από μεγάλες και συμμαχικές χώρες. Οι πρεσβείες, τα προξενεία, οι στρατιωτικές αποστολές και βεβαίως τα κλιμάκια των υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ αποτελούσαν πρώτο στόχο και ακολουθούσαν οι αντίστοιχες αποστολές από τη Μ. Βρετανία, τη Γερμανία, την Ιταλία και την Ολλανδία. Θα πρέπει να τονιστεί ότι, εκείνη τη χρονική περίοδο, ουσιαστικά δεν υπήρχε στην Ελλάδα κινητή τηλεφωνία και η όποια τηλεφωνική επικοινωνία πραγματοποιούνταν μέσω της ευάλωτης, ως προς την ασφάλειά της, χρήση της σταθερής και αναλογικής μορφής τηλεφωνίας. Βεβαίως, οι κατέχοντες σημαντικές θέσεις αξιωματούχοι των πρεσβειών από μεγάλες χώρες, κατείχαν και χρησιμοποιούσαν γραμμές – συσκευές ασφαλούς τηλεφωνικής επικοινωνίας, αλλά πολλές φορές αυτές δεν ενεργοποιούνταν λόγω «υπερφόρτωσης» ή άλλων τεχνικών λόγων ή ακόμα και σκοπίμως από τον όποιο αξιωματούχο που επέλεγε, για τους δικούς του λόγους, τη χρησιμοποίηση της εύκολης και εύχρηστης «ανοιχτής γραμμής», υποτιμώντας και αγνοώντας τις δυνατότητες της ΕΥΠ ή επιλέγοντας και προκαλώντας τη γνωστοποίηση ή «προσβολή» των συνομιλιών του.

Στα πλαίσια αυτά των σύνθετων καταστάσεων, η ΕΥΠ κατέγραφε πολλές συνομιλίες με ουσιαστικό και κρίσιμο περιεχόμενο, που διαβιβάζονταν αμέσως στο υπουργείο Εξωτερικών, στο ΓΕΕΘΑ, αλλά πολλές φορές και αναλόγως της αξίας τους και στον ίδιο τον εκάστοτε Έλληνα πρωθυπουργό.
Πιο συγκεκριμένα, σημαντικής σπουδαιότητας πληροφοριακό υλικό προέκυψε από τηλεφωνικές συνομιλίες των πρέσβεων των ΗΠΑ, Μάικλ Σωτήρχος (1989-1993), Τόμας Νάιλς (1993-1997), Νίκολας Μπερνς (1997-2001) και Τόμας Μίλερ (2001-2004), αλλά και άλλων πρέσβεων. Μιλάμε για χιλιόμετρα καταγραφές – υποκλοπές.

Σύμφωνα με όσα φέρνει στη δημοσιότητα για πρώτη φορά το Crash, από αυτές τις υποκλοπές αποκαλύφθηκε, μεταξύ άλλων, το παρασκήνιο των πιέσεων που άσκησαν οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ προς τις ελληνικές, σε κρίσιμα και ευαίσθητα θέματα, όπως η δυνατότητα χρήσης της βάσης του Ελληνικού για την εγκατάσταση των αεροσκαφών εναέριου ανεφοδιασμού και όταν σχεδιαζόταν η πρώτη επιχείρηση στο Ιράκ (1990), οι διαφορές και οι σχέσεις Ελλάδας – Σκοπίων, η απειλή από τη 17Ν και τον ΕΛΑ, τα γεγονότα στα Ίμια κ.α. Οι πιέσεις αυτές, σε πολλές περιπτώσεις ασκούνταν και απευθείας μέσα από τις επαφές των πρέσβεων με υπουργούς των Ελληνικών κυβερνήσεων, ακόμα και με πρωθυπουργούς.

Με τον ίδιο τρόπο προέκυπταν στοιχεία για τις επαφές και σχέσεις των συγκεκριμένων πρέσβεων με Έλληνες πολιτικούς, κρατικούς αξιωματούχους, επιχειρηματίες, δημοσιογράφους κ.α., οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις διευκόλυναν εκουσίως ή ακουσίως, τους σκοπούς τους.
Σημαντικό, επίσης, πληροφοριακό υλικό προέκυπτε και από τις συνομιλίες αξιωματούχων των πολιτικών τμημάτων από τις συγκεκριμένες πρεσβείες. Στα αρχεία της ΕΥΠ υπάρχει σειρά ειδικών αναφορών για την έντονα ανθελληνική και προκλητική δραστηριότητα του Τόμας Μίλερ από τη θέση του πρέσβη των ΗΠΑ (2001-2004) και περισσότερο από τη θέση του επιτετραμμένου της πρεσβείας κατά τη διάρκεια της θητείας του πρέσβη Τόμας Νάιλς (1993-1997). Από την παρακολούθηση των τηλεφωνικών συνομιλιών του συγκεκριμένου αμερικανού αξιωματούχου, ο οποίος είχε κατηγορηθεί και για υπονόμευση του έργου της κυπριακής κυβέρνησης, διαπιστώθηκε ανάπτυξη ιδιαίτερων επαφών και σχέσεων με υπουργούς, βουλευτές και στελέχη πολιτικών κομμάτων, κρατικούς αξιωματούχους, δημοσιογράφους, καθώς και με επιφανείς επιχειρηματίες και διευθυντικά στελέχη μεγάλων εταιρειών και επιχειρήσεων.
Μεταξύ αυτών των επαφών του, ξεχωρίζουν εκείνες με μεγάλες πολιτικές οικογένειες, αλλά και με τον Μιχάλη Χριστοφοράκο, οι οποίες δικαιολογούν και το έντονο προσωπικό του ενδιαφέρον για την προμήθεια του C4I.
Οι τηλεφωνικές παρακολουθήσεις αποκάλυψαν, ακόμα, και τις παρασκηνιακές ενέργειες και διαβουλεύσεις του, οι οποίες οδήγησαν στην υπογραφή της ενδιάμεσης συμφωνίας Ελλάδας – Σκοπίων (13/9/1995), σε χρόνο που απουσίαζε ο πρέσβης Νάιλς και ενεργώντας πάντοτε και σύμφωνα με τις πιέσεις και οδηγίες του προστάτη του και τότε υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ.

Γενικά, ο Μίλερ θεωρήθηκε από τις παρακολουθήσεις της ΕΥΠ ότι ήταν ένας θρασύτατος και αδίστακτος «αντι-διπλωμάτης», με ριζωμένο μέσα του το μίσος απέναντι σε κάθε ελληνικό στοιχείο, που απομακρύνθηκε ξαφνικά από τις επίσημες υπηρεσίες και αποστολές των ΗΠΑ το 2005, γεγονός που πολλοί το αποδίδουν σε εμπλοκή του στο σκάνδαλο των υποκλοπών στη Vodafone, το οποίο από τους ίδιους κύκλους θεωρείται δικό του έργο και έμπνευση.

Ανάλογη ανθελληνική συμπεριφορά και προκλητικές θέσεις, όπως έχει καταγραφεί από τις υποκλοπές, κυρίως στο θέμα των Σκοπίων, ανέπτυξε και επέδειξε η α’ γραμματέας της βρετανικής πρεσβείας, στο διάστημα 1991-1994, ταυτιζόμενη και συντονισμένη απόλυτα με τα άρθρα και τις αναλύσεις της στενής της φίλης δημοσιογράφου και ανταποκρίτριας των “Financial Times”.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η ανθελληνική δραστηριοποίηση της συγκεκριμένης Βρετανίδας αξιωματούχου, ανακόπηκε έπειτα από ειδική επιχείρηση, που βασίστηκε στην εκμετάλλευση του πληροφοριακού υλικού και των εντοπισθέντων «αδυναμιών» της.

Τηλεφωνικές συνομιλίες στρατιωτικών αξιωματούχων από τις ίδιες μεγάλες δυτικές και συμμαχικές χώρες, απέφεραν σημαντικά πληροφοριακά στοιχεία αναφορικά με τους εξοπλισμούς στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, τα οποία διαβιβάζονταν πάντοτε εγκαίρως και αρμοδίως.
Στις περιπτώσεις που το περιεχόμενο των συνομιλιών ήταν πολύ σημαντικό και ευαίσθητο ή δεν καθίστατο απόλυτα κατανοητό ή ακόμα για να κατανοηθεί απαιτούνταν ειδικές γνώσεις, αυτές οι συνομιλίες μεταφέρονταν αυτολεξεί στον αρμόδιο αποδέκτη.
Το ειδικό δελτίο, με τέτοιου είδους περιεχόμενο συνομιλιών, διαβιβαζόταν με άτυπο τρόπο (δηλαδή χωρίς σφραγίδες και υπογραφές) και είχε τον ακόλουθο εισαγωγικό χαρακτήρα:
«Σας γνωρίζουμε ότι από πηγή υψηλής αξιοπιστίας προέκυψε η ακόλουθη συνομιλία μεταξύ του (της) … και του (της)…»
Αυτή τη μορφή, πιθανότατα, είχε και το έγγραφο που ισχυρίζεται ότι παρέλαβε από την ΕΥΠ ο κ. Θόδωρος Πάγκαλος και περιείχε συνομιλία του αμερικανού πρέσβη (προφανώς του Τόμας Μίλερ) με τον ομοεθνή και ομόλογό του στην Άγκυρα. Ο κ. Πάγκαλος φαίνεται ότι ουδέποτε αντελήφθη ότι η υποκλοπή αφορούσε τον αμερικανό πρέσβη στην Αθήνα και όχι αυτόν της Άγκυρας, ο οποίος απλώς προέκυψε παρακολουθούμενος ως συνομιλητής του εδώ συναδέλφου του. Δηλαδή, αν ο πρέσβης στην Αθήνα επικοινωνούσε τηλεφωνικά με τον αμερικανό πρόεδρο, ο κ. Πάγκαλος θα αντιλαμβανόταν και θα διατυμπάνιζε ότι η ΕΥΠ παρακολουθούσε τον αμερικανό πρόεδρο;

Αυτή η τυχαία και άκρως ανακριβής αναφορά του κ. Πάγκαλου αποτελεί ένα απλό και μικρό δείγμα του βαθμού κατανόησης του περιεχομένου των πληροφοριών της ΕΥΠ που διαβιβάζονται και περιέχονται για εκμετάλλευση και αξιοποίηση σε κυβερνητικούς αξιωματούχους, οι οποίοι ορίζονται να διαχειρίζονται κρίσιμα και ευαίσθητα για τα συμφέροντα της χώρας θέματα.
Παρακολουθώντας αυτούς τους υψηλόβαθμους αξιωματούχους, παράλληλα, η ΕΥΠ εντόπιζε και τις επαφές, τις κινήσεις τους και τις προσπάθειες προσέγγισης και επηρεασμού Ελλήνων πολιτικών, κρατικών αξιωματούχων και επιχειρηματιών, στοιχεία που και αυτά γίνονταν γνωστά στους αρμόδιους υπουργούς και αρκετές φορές στον ίδιο τον πρωθυπουργό. Στη δεκαετία του ’90 π.χ. καταγράφηκε το σύνολο σχεδόν των επικοινωνιών που είχαν πολιτικοί και εκδότες των Αθηνών, όπως ο Χρήστος Λαμπράκης και ο Σταύρος Ψυχάρης με τους αμερικανούς, αλλά και διαφόρων επιχειρηματιών, όπως ο Σωκράτης Κόκκαλης.

Εκείνο που πρέπει να επισημανθεί ιδιαίτερα, είναι το γεγονός ότι, κατά την περίοδο της δεκαετίας του ’90, στην Ελλάδα και κάτω από την ομπρέλα των επίσημων αποστολών υπηρέτησαν αξιωματούχοι εντυπωσιακά ικανοί και δραστήριοι, η επιλογή και η τοποθέτηση των οποίων σε καίριες θέσεις μόνο τυχαία και συμπτωματική δεν ήταν. Αυτό ισχύει, για την ίδια χρονική περίοδο, και για τη στελέχωση των εδώ κλιμακίων και σταθμών των μεγάλων δυτικών υπηρεσιών πληροφοριών με αξιωματούχους, πολλοί από τους οποίους και μέσα από τη δραστηριοποίησή τους στον ελληνικό χώρο αναδείχθηκαν και αναρριχήθηκαν στις κορυφές των υπηρεσιών τους.

Πολλές ερμηνείες και αναλύσεις προκύπτουν από τους συσχετισμούς και συνδυασμούς των παραπάνω επισημάνσεων με τα πολλά σημαντικά γεγονότα που συνέβησαν ή προκλήθηκαν κατά τη συγκεκριμένη δεκαετία και τα οποία έβλαψαν σημαντικά και καθοριστικά τη χώρα μας (η υπόθεση Λάλα, το θέμα της ονομασίας του κράτους των Σκοπίων που δημιούργησε κλίμα έντασης μεταξύ της Ελλάδας και πολλών δυτικών χωρών, η στάση και η πολιτική της Αλβανίας απέναντι στους βορειο-ηπειρώτες, στην ελληνική μειονότητα και στο «θέμα των Τσάμηδων», η ένταση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας για υφαλοκρηπίδα και δίκαιο θαλάσσης, το περιστατικό της σύλληψης των δύο αξιωματούχων της CIA στην οδό Μηθύμνης, οι συνεχιζόμενες τρομοκρατικές δραστηριοποιήσεις της 17Ν και του ΕΛΑ, τα τραγικά γεγονότα στα Ίμια, η υπόθεση Οτσαλάν, η συνεχώς αυξανόμενη εισροή λαθρομεταναστών κ.α.).
Η συνολική και αποτελεσματική αντίδραση της ΕΥΠ απέναντι σε όλες αυτές τις καταστάσεις υπήρξε περισσότερο έντονη κατά την περίοδο 1990-1996 και άρχισε σταδιακά να μειώνεται από το έτος 1996 και μετά…, επί Σημίτη.

Αξίζει να σημειωθεί, όπως λένε παράγοντες των ΝΑΤΟϊκών μυστικών υπηρεσιών, ότι αποτελεί μεγάλη αδικία για την ΕΥΠ και δεν αναγνωρίστηκε με έμφαση από κανέναν, το γεγονός ότι είχε συλλέξει πληροφορίες, είχε προβλέψει και είχε αναπτύξει δυνατότητα άμεσης ενημέρωσης πριν και κατά τη διάρκεια των δραματικών γεγονότων στα Ίμια, τα οποία επέβαλαν την άμεση συνάντηση του διοικητή της με τον πρωθυπουργό, αλλά ο τελευταίος τον αγνόησε και τον απαξίωσε επιδεικτικά και προσβλητικά, αφήνοντάς τον να περιμένει άσκοπα και για ώρες έξω από το γραφείο του, προτιμώντας άλλες επαφές και υποκύπτοντας σε πιέσεις, για να καταλήξει σε ταπεινωτικές και εθνικά επιζήμιες λύσεις.

Όπως γίνεται αντιληπτό, παρά το γεγονός ότι έχουμε ισχυρούς συμμαχικούς δεσμούς με τους αμερικανούς, τους άγγλους και γενικά τους ΝΑΤΟϊκούς (και παρά το γεγονός ότι σε ορισμένα θέματα γεωπολιτικής στρατηγικής σημασίας δεν… αναπνέουμε αν δεν ρωτήσουμε την υπερδύναμη και τους έχοντες τον οικονομικό έλεγχο Γερμανούς), εδώ και πολλά χρόνια διεξάγεται ένας απίθανος – συναρπαστικός πόλεμος πληροφοριών. Φυσικά, ούτε το «Spiegel» έλεγε ψέματα για το NSA, ούτε είναι ψέμα ότι τα περισσότερα μέλη της αμερικανικής διπλωματικής αντιπροσωπείας –και όχι μόνο- ήταν για τα καλά «πριζωμένα» στα μηχανήματα της ΕΥΠ. Ειδικότερα αυτοί που ήταν εντοπισμένοι για πλήθος ανθελληνικών ενεργειών.

Έχει ενδιαφέρον βέβαια να ακούσει κανείς τα χιλιόμετρα των συνομιλιών που υπέκλεψε η ΕΥΠ μεταξύ του Τόμας Νάιλς και του Τόμας Μίλερ με τον τότε αρχηγό της αστυνομίας Νασιάκο, με τα μέλη της οικογένειας Μητσοτάκη, με την κ. Νίκη Τζαβέλλα, με την Έλσα Παπαδημητρίου, με τον αείμνηστο Χρήστο Λαμπράκη, με τον κ. Σταύρο Ψυχάρη, με τον κ. Αλέξη Παπαχελά, με τον κ. Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και με πλήθος άλλων παραγόντων της πολιτικής μας σκηνής.

Πηγή περιοδικό Crash




Πηγή

Μειονοτικά σχολεία: Το μεγαλύτερο έγκλημα της ελληνικής πολιτείας εις βάρος των Ελλήνων μουσουλμάνων

http://olympia.gr/2013/12/15/%CE%BC%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%83%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CF%8D%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF-%CE%AD%CE%B3%CE%BA/

Σεμπαϊδήν Καραχότζα

Δημοσιογράφος

Συμπεριφέρονται σαν να είναι η Θράκη Τουρκία

Πάνε πολλά χρόνια από τότε που αρχίσαμε να φωνάζουμε πως ορισμένοι στη Θράκη, προερχόμενοι κυρίως από τους κύκλους της μουσουλμανικής μειονότητας που κρυφά ή φανερά συνεργάζονται με το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής συμπεριφέρονται σαν να είναι η Θράκη Τουρκία και όχι Ελλάδα αλλά όπως γίνεται συνήθως, ελάχιστοι δίνουν σημασία σε αυτά που λέμε και ακόμα λιγότεροι καταλαβαίνουν πως αυτά που λέμε ανταποκρίνονται απόλυτα στην πραγματικότητα και δεν είναι απλά μια υπερβολή. Να όμως που έφτασε η ώρα όλα όσα λέμε να τα δουν στην πράξη και κορυφαία στελέχη της επίσημης ελληνικής πολιτείας αφού τέτοιου είδους συμπεριφορές είδαν με τα ίδια τους τα μάτια και πλέον κανένας δε μπορεί να πει πως φωνάζουμε άδικα όλα αυτά τα χρόνια.

για κάποιον που ζει στην Αθήνα και γενικότερα μακριά από τη Θράκη είναι δύσκολο να καταλάβει και να πιστέψει όλα αυτά που ζούμε εμείς εδώ, αφού οι περισσότεροι ζουν έχοντας στο μυαλό την πολύ καλή για να είναι αληθινή εικόνα μιας δημοκρατικής χώρας όπου τα πάντα κυλάνε ομαλά και οι νόμοι είναι πάνω απ’ όλους

Αντιλαμβάνομαι βέβαια πως για κάποιον που ζει στην Αθήνα και γενικότερα μακριά από τη Θράκη είναι δύσκολο να καταλάβει και να πιστέψει όλα αυτά που ζούμε εμείς εδώ, αφού οι περισσότεροι ζουν έχοντας στο μυαλό την πολύ καλή για να είναι αληθινή εικόνα μιας δημοκρατικής χώρας όπου τα πάντα κυλάνε ομαλά και οι νόμοι είναι πάνω απ’ όλους. Επιτρέψτε μου όμως να ξέρω κάτι παραπάνω και να πω με απόλυτη βεβαιότητα πως τη δημοκρατία και τους νόμους της Ελλάδας ορισμένοι τα έχουν γραμμένα στα παλαιότερα των υποδημάτων τους, αφού έχουν εδώ και δεκαετίες ορίσει τους δικούς τους νόμους και τη δική τους δημοκρατία με μοναδικό σκοπό την υποστήριξη συμφερόντων άλλων ή μάλλον άλλης χώρας.

Φυσικά αναφέρομαι στο πρόσφατο συνέδριο που έλαβε χώρα στην Κομοτηνή για τα 90 χρόνια από την υπογραφή της συνθήκης της Λωζάνης, όπου και παραβρέθηκαν στελέχη του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και είχαν την ευκαιρία να δουν στην πράξη όλα αυτά που εμείς φωνάζουμε κι εκείνοι δεν τα πιστεύουν. Εκεί ορισμένοι εκ των δημοσιογράφων του τουρκόφωνου τύπου της περιοχής μας θέλησαν να κάνουν ομιλίες στην τουρκική και όχι στην ελληνική και όταν αυτό δεν τους επιτράπηκε αποφάσισαν να αποχωρήσουν εις ένδειξη διαμαρτυρίας αφού όλα αυτά τα χρόνια είχαν μάθει να κάνουν ότι θέλουν χωρίς να τους φέρνει κανείς αντίρρηση και τώρα που βρέθηκε κάποιος να τους πει ΟΧΙ τους κακοφάνηκε.

Όλα αυτά όμως θα τα πει ο Αθηναίος, εκείνος δηλαδή που ακούγοντας το όνομα Χασάν, Αχμέτ κλπ. θα βιαστεί να μιλήσει για έναν ακόμα Τούρκο που ζει στη Θράκη κι αυτό διότι δε γνωρίζει την πραγματική τους ιστορία και δε μπορεί να αντιληφθεί πως αυτός ο Χασάν, αυτός ο Αχμέτ μπορεί να είναι πολύ πιο Έλληνες από εκείνον.

 Είμαι βέβαιος πως ακόμα και τώρα οι περισσότεροι εξ αυτών που ζουν μακριά από τη Θράκη δε μπορούν να καταλάβουν τη σημασία αυτών που λέω και ίσως να είναι αρκετοί εκείνοι που θα πουν πως δε θα πείραζε κανέναν μια ομιλία στην τουρκική αφού στην περιοχή ζουν και Τούρκοι. Όλα αυτά όμως θα τα πει ο Αθηναίος, εκείνος δηλαδή που ακούγοντας το όνομα Χασάν, Αχμέτ κλπ. θα βιαστεί να μιλήσει για έναν ακόμα Τούρκο που ζει στη Θράκη κι αυτό διότι δε γνωρίζει την πραγματική τους ιστορία και δε μπορεί να αντιληφθεί πως αυτός ο Χασάν, αυτός ο Αχμέτ μπορεί να είναι πολύ πιο Έλληνες από εκείνον.

 Όσοι πάλι γνωρίζουν τι ακριβώς συμβαίνει στη Θράκη θα πουν πως δεν υπάρχει κανένας λόγος οι τέτοιου είδους ομιλίες να γίνονται με τη χρήση της τουρκικής γλώσσας, αφού στην περιοχή αυτή ζουν μόνο Έλληνες πολίτες και η επίσημη γλώσσα τους είναι ασφαλώς η ελληνική. Ωστόσο ένα από τα επιχειρήματα που συνήθως χρησιμοποιούν σε αυτές τις περιπτώσεις για να μπορούν να κάνουν επίσημες ομιλίες στην τουρκική είναι πως αρκετοί, ίσως οι περισσότεροι από τους μουσουλμάνους της Θράκης, δε γνωρίζουν καλά την ελληνική γλώσσα κι αυτό δυστυχώς είναι κάτι που ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

 Ακόμα όμως και με αυτό τους το επιχείρημα δικαιώνουν όλους εμάς που φωνάζουμε πως η μειονοτική εκπαίδευση δεν είναι αρκετή και πως μέσα από τα μειονοτικά σχολεία οι Έλληνες μουσουλμάνοι δε μπορούν να μάθουν σωστά την ελληνική γλώσσα. Μιλάμε για τα ίδια μειονοτικά σχολεία που οι κύκλοι αυτοί του τουρκικού προξενείου υπερασπίζονται με τόσο πάθος, τη στιγμή που οι ίδιοι παραδέχονται πως οι μουσουλμάνοι της Θράκης δε γνωρίζουν καλά την ελληνική γλώσσα και για το λόγο αυτό κάνουν αυτές τις ομιλίες στην τουρκική. Θα πρέπει όμως κάποια στιγμή να αποφασίσουν διότι δε γίνεται να ισχύουν και τα δύο, δε γίνεται δηλαδή από τη μια να είναι καλά τα μειονοτικά μας σχολεία και από την άλλη οι μουσουλμάνοι που φοιτούν σε αυτά να μη μπορούν να μιλήσουν και να κατανοήσουν την ελληνική γλώσσα με αποτέλεσμα να υπάρχει η ανάγκη ομιλιών στην τουρκική, κάτι δεν ταιριάζει εδώ.

Ξεχνάνε όμως πως ακόμα κι αν τους επιτραπεί να κάνουν ομιλίες στην τουρκική γλώσσα, ελάχιστοι από τους μουσουλμάνους της περιοχής θα μπορέσουν να τις καταλάβουν κι αυτό διότι η μητρική γλώσσα των περισσότερων είναι η Πομακική. Κι αν είναι πολλοί εκείνοι που δε μπορούν να καταλάβουν μια ομιλία στην ελληνική είναι ακόμα περισσότεροι αυτοί που δε θα την καταλάβουν στην τουρκική. Με λίγα λόγια,  ενώ το λένε και οι ίδιοι πως αρκετοί από τους Έλληνες μουσουλμάνους δυσκολεύονται να κατανοήσουν την ελληνική γλώσσα, δεν τολμούν να πουν πως οι ίδιες και ακόμα μεγαλύτερες δυσκολίες υπάρχουν και ως προς την κατανόηση της τουρκικής, διότι όπως προανέφερα οι περισσότεροι μουσουλμάνοι στην καθημερινότητα τους χρησιμοποιούν την πομακική γλώσσα.

Για όσους τολμήσουν να αμφισβητήσουν αυτά που λέω τους προσκαλώ και τους προκαλώ παράλληλα να κάνουμε σε ανύποπτο χρόνο μια βόλτα στα πομακοχώρια, ακόμα και σε εκείνα που έχουν εκτουρκιστεί σε πολύ μεγάλο βαθμό, για να δούμε από κοντά μαζί ποια είναι η γλώσσα που μιλάνε στο σπίτι, στο καφενείο, στη δουλειά οι κάτοικοι τους

Για όσους τολμήσουν να αμφισβητήσουν αυτά που λέω τους προσκαλώ και τους προκαλώ παράλληλα να κάνουμε σε ανύποπτο χρόνο μια βόλτα στα πομακοχώρια, ακόμα και σε εκείνα που έχουν εκτουρκιστεί σε πολύ μεγάλο βαθμό, για να δούμε από κοντά μαζί ποια είναι η γλώσσα που μιλάνε στο σπίτι, στο καφενείο, στη δουλειά οι κάτοικοι τους. Είμαι όμως απόλυτα βέβαιος πως κανένας τους δε θα δεχθεί αυτήν την πρόσκληση και πρόσκληση μου, αφού ξέρουν καλύτερα κι ακόμα μένα τη γλώσσα που χρησιμοποιείται σε αυτά τα χωριά. Ας αφήσουν λοιπόν αυτό το, καλό μεν, αλλά πολύ παλιό και ξεπερασμένο παραμυθάκι πως οι μουσουλμάνοι της Θράκης δεν ξέρουν καλά ελληνικά αλλά ξέρουν τουρκικά. Ούτε τη μια γλώσσα ξέρουν καλά ούτε την άλλη, παρόλο που ως Έλληνες πολίτες έπρεπε να ξέρουν το ίδιο καλά με τους χριστιανούς συμπολίτες μας την ελληνική γλώσσα. Αλλά για να τη μάθουν, θα πρέπει να έχουν και σωστά σχολεία διότι τα μειονοτικά μπορεί να είναι οτιδήποτε άλλο, εκτός από σχολεία. Είναι το μεγαλύτερο έγκλημα των ελληνικής πολιτείας εις βάρος των Ελλήνων μουσουλμάνων.http://infodelican.com

Πηγή

ΕΞΩΦΡΕΝΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ ΣΠΟΡΑΣ ΣΤΗΝ Ε.Ε.! Παράνομο και το μαρούλι που θα φυτέψεις σε γλάστρα

http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2013/12/blog-post_2264.html

Φωνές από Βορρά και Νότο προσπαθούν να ευαισθητοποιήσουν συναδέλφους τους στην Ευρωβουλή να καταψηφιστεί διακομματικά η νομοθετική πρόταση που υποχρεώνει τους αγρότες της Ε.Ε. να μην αναπαράγουν τους σπόρους αλλά να τους αγοράζουν μόνο από πολυεθνικές.

Η έγκριση του κανονισμού θα σημάνει το τέλος τοπικών ποικιλιώνΗ εμπορική αξία της παγκόσμιας αγοράς σπόρων εκτιμάται σε περίπου 45 δισ. δολ.

Φραγμό στη μονοπώληση του ελέγχου της παραγωγής και εμπορίας των τροφίμων προσπαθούν να βάλουν ευρωβουλευτές από διαφορετικές πολιτικές ομάδες συμπαρατασσόμενοι απέναντι στην πρόταση κανονισμού που έχει καταθέσει η επιτροπή Υγείας της Ε.Ε. Βάσει της πρότασης, επιβάλλονται γραφειοκρατικά εμπόδια στους γεωργο-κτηνοτρόφους, αν δεν προσφεύγουν στις βιομηχανίες σπόρων.

Η αιτιολογία που προβάλλει η επιτροπή μέσω της γενικής γραμματείας της που έχει την αρμοδιότητα ελέγχου των φυτών είναι ότι απλοποιεί τη νομοθεσία και τις 12 σχετικές οδηγίες που συμπεριλαμβάνει στον προταθέντα κανονισμό!

Πατέντα

Υπενθυμίζεται ότι η κανονική νομοθεσία που αφορά την εμπορία σπόρων ίσχυε από τη δεκαετία του 1960. Μέχρι σήμερα τα κράτη-μέλη στην Ε.Ε. των «27» είχαν (υποχρεωτικώς) ενσωματώσει το νομικό πλαίσιο της Ε.Ε. στην εθνική τους νομοθεσία.

Επί της ουσίας αυτό που βλέπουμε να εξελίσσεται σήμερα για τον έλεγχο της σποροπαραγωγής ξεκίνησε τη δεκαετία του 1980, με τη ραγδαία ανάπτυξη της γενετικής μηχανικής. Τότε έγινε η εισαγωγή του όρου της «βιομηχανικής πατέντας οργανισμών», αλλάζοντας τη φύση της ίδιας της γεωργίας.

Μόνο λίγες εταιρείες-κολοσσοί που δεν ξεπερνούν τη μία ντουζίνα (Syngenta-Dupont, Monsanto, Basf) ελέγχουν τα 2/3 της παγκόσμιας αγοράς.

Στο παιχνίδι συμμετέχει και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου: Από τις αρχές του 2000 προώθησε συνθήκες και νομικές συμφωνίες όπως εκείνη για τα ζητήματα εμπορίου για τα δικαιώματα της πνευματικής ιδιοκτησίας που αφορά περισσότερα από 140 κράτη και επιτρέπει το πατεντάρισμα γονιδίων, φυτών, ζώων, βακτηρίων, ιών κ.λπ.

Αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Ενωσης τονίζουν ότι με το νέο κανονισμό προβλέπονται: Απλούστεροι και ευέλικτοι κανόνες για την εμπορία σπόρων και άλλου φυτικού-αναπαραγωγικού υλικού με σκοπό να διασφαλιστούν η παραγωγικότητα, η προσαρμοστικότητα και η ποικιλότητα των καλλιεργειών και των δασών της Ευρώπης. Επίσης εξασφαλίζεται η προστασία της βιοποικιλότητας και της βιώσιμης γεωργίας κ.ά.

Ελεγχος τροφής

Δεν είναι έτσι τα πράγματα, αντιλέγει ο ευρωβουλευτής Κρίτων Αρσένης επισημαίνοντας ότι «με τη δικαιολογία της προστασίας της αγροτικής παραγωγής κλιμακώνεται ο πόλεμος για τον έλεγχο της τροφής από τις πολυεθνικές».

Με τροπολογία του ζητείται η «πλήρης απόρριψη της πρότασης». Προσπαθώ, λέει ο ευρωβουλευτής, να υποστηριχθεί από την πλειοψηφία του Ευρωκοινοβουλίου.

Η έγκριση του κανονισμού θα σημάνει και το τέλος των τοπικών ποικιλιών και την εξάρτηση του αγροτικού κόσμου από τους γίγαντες της γενετικής μηχανικής που προωθούν τα μεταλλαγμένα ως τη λύση-σωτηρία των προβλημάτων επισιτισμού παγκοσμίως.

Η νέα πραγματικότητα όμως θα διαμορφώσει ένα νέο νομικό, τεχνικά ασφυκτικό πλαίσιο, που θα απαγορεύει ακόμα και το μαρουλάκι στη γλάστρα.



ΠΗΓΗ