Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013

Η επανάσταση της Εκάλης: Να δω βιζόν να ανεμίζει έξω από τη Βουλή και τι στον κόσμο

Η λογική από την τρέλα λογικά απέχει πολύ, όμως, στην Ελλάδα φαίνεται ότι είναι μια σταλιά δρόμος. Και το παράλογο τις περισσότερες φορές καταντά τόσο γελοίο που δεν έχει προηγούμενο.
Η συνέντευξη του Γ. Σ Στουρνάρα στο Βήμα, που είχε πει ότι πρέπει να πληρώσει και η Εκάλη, αναφερόμενος προφανώς στο φόρο ακινήτων, αποτέλεσε νέο πεδίο αντιπαράθεσης. Αυτή τη φορά, στον υπουργό απάντησαν οι… κάτοικοι της Εκάλης, μέσω των συμβούλων της που εκλέγονται στον διευρυμένο δήμο Κηφισιάς.
Με επιστολή τους απαντούν στον υπουργό, απαντούν γενικά στην κυβέρνησης γιατί δεν πρέπει να πληρώσουν. Ίσως δεν υπάρχει άλλη περίπτωση στην παγκόσμια ιστορία να απαντούν κάτοικοι ενός πλούσιου προαστίου στις αιτιάσεις της κυβέρνησης ότι πρέπει και αυτοί να πληρώσουν.
Δεν απαντά η Νίκαια, το Κερατσίνι, ο Κορυδαλλός. Δεν απαντά καν το Παγκράτι, ο Βύρωνας ή το Περιστέρι. Αυτοί που ξεκινούν την… επανάσταση κατά της φορολογίας είναι οι κάτοικοι της Εκάλης. Μεγαλοεπιχειρηματίες, μεγαλοεφοπλιστές, πολιτικοί όλων των κομμάτων (άραγε και ο πρωθυπουργός χέρι – χέρι με τον Γ. Παπανδρέου;), στελέχη επιχειρήσεων, γόνοι σημαντικών αστικών οικογενειών. Λέτε να ετοιμάζονται να κάνουν διαδήλωση στο Σύνταγμα;
Να δω βιζόν να ανεμίζει έξω από τη Βουλή και τι στον κόσμο.
Λέτε η Εκάλη να συμμαχήσει με τη Φιλοθέη και να κάνει… μποϊκοτάζ στις εκλογές διαμαρτυρόμενη για τους φόρους στις βίλες και τις πισίνες.
Αυτό δεν θα είναι τα νέα Οκτωβριανά, ούτε καν την Αλέκα δεν θα δούμε στο δρόμο. Θα είναι η… επανάσταση των πισινών. Θα κάνουν πορεία στην Κηφισίας τα Καγιέν και οι Μερσεντές, θα παρκάρουν στο Σύνταγμα και θα κάνουν οι μεγαλοκυρίες καθιστική διαμαρτυρία, αφού πρώτα βάλουν τα μεταξωτά μαξιλάρια τους. Διότι η επανάσταση – επανάσταση αλλά μην κρυώσουμε κιόλας τον… πισινό μας.
Οι Εκαλίτες, μαζί με τους Κηφισιώτες, τους Καστριώτες και τους Διονυσιώτες σηκώνουν παντιέρα ρόζα και διαμαρτύρονται γιατί αυτοί πληρώνουν φόρους αλλά ο κ. Στουρνάρας δεν είναι ικανός να πιάσει τη φοροδιαφυγή. Έχουν και χιούμορ δηλαδή. Διότι αν πράγματι η κυβέρνηση είχε τα κότσια να τσακίσει τη φοροδιαφυγή τότε δε θα είχε μείνει κάτοικος της Εκάλης που να μην το είχαν ξεσκονίσει.
Ποιοι είναι κύριοι και κυρίες στη λίστα Λαγκάρντ και τις άλλες λίστες με λεφτά στο εξωτερικό; Εμείς είμαστε ή μήπως ο μεροκαματιάρης στα Ταμπούρια; Εσείς όλοι είστε που στα δύσκολα βγάλατε τα λεφτά σας στις ξένες τράπεζες και περιμένετε πότε θα γυρίσουμε στη δραχμή.
Ποιοι φοροδιαφεύγουν τόσα χρόνια. Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι; Δεν ξέρω κανέναν από αυτές τις κατηγορίες να κατοικούν από Εκάλη και πάνω.
Είπαμε. Είναι τόσα τα παράλογα στην Ελλάδα που δεν θα εκπλαγούμε αν δούμε να κρατάνε… μολότοφ και οι κάτοικοι της Εκάλης. Και φυσικά να έχουν μαντίλια στο στόμα για να μην πνίγονται από χημικά. Μόνο που τα μαντήλια θα είναι… Luis Vuitton και Chanel. Θέλει στυλ η σύγκρουση με την εξουσία.
Όλο αυτό μας θυμίζει την πλούσια μεγαλοκυρία του Λαζόπουλου από τους 10 Μικρούς Μήτσους που πήγε στο συλλαλητήριο κι έλεγε: «Κατέβηκα με τη Μερσεντές στο κέντρο, μα καλά. Ολόκληρο συλλαλητήριο και δεν είχε ούτε ένα πάρκινγκ;

Διαβάστε την επιστολή
Ως “Absentee Landlords” χαρακτήρισε συλλήβδην τους κατοίκους της Εκάλης  ο κΣτουρνάραςμε συνέντευξή του στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» της Κυριακής της 1.12.2013. Θα θέλαμε λοιπόνεντελώς επιγραμματικά να τον πληροφορήσουμε τα εξής:
Η Εκάλη είναι εδώ και πληρώνει κΥπουργέ εν αντιθέσει με κάποιους «τεχνοκράτες» αγνώστωναπολαβών και φορολογικών υποχρεώσεων.
Η Εκάλη είναι εδώ και πληρώνει:
-Πλασματικές αντικειμενικές αξίες της τάξεως των 4450 € / τ.μ.
-
Τέλος Ακίνητης Περιουσίας επ’  αυτών
-
Τέλος Ακαλύπτων επ’ αυτών
-
Φόρο Ακίνητης Περιουσίας επ’ αυτών
-
Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Εεπ’ αυτών
-
Παράλογα Τέλη μεταβιβάσεωνγονικών παροχών κ.λ.π. επ΄ αυτών
-
Δημοτικά τέλη σχεδόν διπλάσια των άλλων Δημοτικών Κοινοτήτων του ενιαίου ΚαλλικρατικούΔήμου Κηφισιάς.
-
Δημοτικό φόρο
-
Πετρέλαιο θέρμανσης σε παράλογες τιμές που εσείς επιβάλλατε και χωρίς να λαμβάνονται υπ’όψιν τα λοιπά εισοδηματικά κριτήρια λόγω ιδιοκτησιών με αντικειμενική αξία μεγαλύτερης των200.000 €.
-
Την μη ύπαρξη εναλλακτικού τρόπου θέρμανσης γιατί στην περιοχή δεν λειτουργεί δίκτυοαερίου καυσίμου.
-
Το κόστος βυτιοφόρου για αποχέτευση μεγάλου αριθμού ιδιοκτησιών γιατί το δίκτυοαποχέτευσης τώρα κατασκευάζεται.
Επίσης πληρώνουμε παράλογα τέλη αποχέτευσης διότι η ΕΥΔΑΠ χρεώνει όσες ιδιοκτησίεςσυνδέονται με το δίκτυο της το νερό του ποτίσματος των κήπων ως αποχετευόμενοενώπροσεχώς θα πληρώνουμε και διόδια για να πάμε σπίτια μας.
Εν τω μεταξύ εσείς κΣτουρνάρα ως τεχνοκράτης και καθηγητής έχετε αποτύχει να:
-Εντοπίσετε και να φορολογήσετε τις δεκάδες offshore επιχειρήσεις που έχουν ωςαποκλειστική δραστηριότητα την ιδιοκτησία ακινήτων.
-
Να εκκαθαρίσετε και να στείλετε εγκαίρως τα εκκαθαριστικά του φόρου μεγάλης ακίνητηςπεριουσίας του 2010, 2011, 2012, και 2013 με αποτέλεσμα οι ιδιοκτήτες να καλούνται ναπληρώσουν μέσα σε δέκα μήνες φόρους 4 ετών.
-
Να αναθεωρήσετε (μειώσετετις αντικειμενικές αξίες από το 2006.
-
Να φορολογήσετε έστω και υποτυπωδώς την τεράστια φορολογητέα ύλη από αυτούς που κατ΄επάγγελμα και κατ’ εξακολούθηση φοροδιαφεύγουν σε βάρος των υπολοίπων.
-
Να δώσετε πειστικές εξηγήσεις γιατί πρέπει να πληρώσει η Εκάλη απέναντι σε άλλες ακριβέςπεριοχές του λεκανοπέδιου όπως ΚαβούριΒουλιαγμένηΨυχικόΦιλοθέηΚολωνάκι κ.α.συντηρώντας αυτόν τον λανθάνοντα ρατσισμό έναντι των κατοίκων μιας περιοχής.
Το μεγάλο δυστύχημα όμως κΥπουργέ είναι ότι ενώ εσείς μεθαύριο θα παρέχετει τις υπηρεσίεςσας ως freelancer στην City Group στην Morgan Stanley η σε κάποιο άλλον αξιοσέβαστοοργανισμόη ιστορία θα σας χρεώσει την τελική υπογραφή για την εσκεμμένη φτωχοποίηση τηςμεσαίας τάξης στην χώρα μας και ίσως και την εκλογική συντριβή της Νέας Δημοκρατίας.

Ανέκδοτο: Το φίδι κι ο ελέφαντας (ΤΑ ΣΠΑΕΙ!!!)

 από e-mail

Ενας ελεφαντας συναντά ένα φίδι :
-Τι περίερργο ζώο είσαι εσύ ; Πως περπατάς αφού δεν έχεις πόδια ;
-Σιγά το δύσκολο, σέρνομαι!
Α, καλά, λέει ο λεφαντας, κάνει να φύγει αλλά ξαναγυρίζει.
-Με συγχωρείς αλλά πως αναπαράγεσαι ; Αφού δεν έχεις αρχίδια !
-Πολύ σπαστικός τύπος είσαι! Τι σε νοιάζει εσένα ; Δε μου χρειάζονται γιατί γεννάω αυγά, ορίστε μας !
Φεύγει ο ελέφαντας αλλά ξαναγυρίζει.
-Με συγχωρείς πολύ που γίνομαι ενοχλητικός, αλλά πως τρως ;
-Α, εσύ είσαι πολύ μαλάκας! Ανοίγω πολύ το στόμα μου και καταπίνω τη λεία μου αμάσητη!

Να σου πω, λέει ο ελεφαντας, εσύ σέρνεσαι, δεν έχεις αρχίδια, έχεις πολύ μεγάλο στομα, μπας και είσαι πολιτικός ;

Μοναδικός, ανεπανάληπτος ΚΥΡ!

από e-mail









Πνεύμα Θεατρικό 95ο (Annie) - από την Ηρώ Μητρούτσικου

4 τελευταίες παραστάσεις για την Μήδεια http://www.attikipress.gr/71130/mia-eksairetikh-mhdeia-mono-gia-dyo

Μια κούκλα φυσικού μεγέθους, γυρίζει όλον τον κόσμο  



 Μια κούκλα φυσικού μεγέθους, γυρίζει όλον τον κόσμο
Μια κουραστική, καθόλου σύγχρονη, υπερπαραγωγή
 
Δύο μιούζικαλ, ένα Αμερικάνικο και ένα Ελληνικό, που αναφέρονται πολλές δεκαετίες πριν, σε εποχές κρίσης και ανεργίας, ανεβαίνουν αυτόν τον καιρό στην Αθήνα. Αν και φιλόδοξα και με πλήθος ηθοποιών, δυστυχώς δεν προσδίδουν τίποτα καινούριο στην Ελληνική σκηνή, αντιθέτως κουράζουν με την διάρκειά τους, που υπερβαίνει τις δύο ώρες .
Για το δεύτερο, την «Γειτονιά των Αγγέλων» στο Εθνικό θέατρο, θα μιλήσουμε αύριο. Να πω μονό ότι, ναι μεν, δεν είναι τόσο χάλια η παράσταση, όσο πολλοί λένε, αλλά είναι στείρο και αφορά ένα κοινό μεγάλης ηλικίας.
Το «Annie», από την άλλη, είναι ένας θηλυκός ζαχαρωμένος Όλιβερ Τουίστ, ή καλύτερα μια Σταχτοπούτα με κόκκινα μαλλιά, σε παιδική ηλικία, που δεν γεννήθηκε τον μεσαίωνα στην Βόρεια Ευρώπη, αλλά το 1922 στην Αμερική.
 
 
Annie
 
Τη φιγούρα της Άννυ είχε, αρχικά, εμπνευστεί ο Χάρολντ Γκρέι (το 1924) φτιάχνοντας το κόμικ «Little Orphan Annie». Όταν η ιστορία έγινε μιούζικαλ, ανέβηκε το 1977 στο Μπρόντγουέη και από τότε δεν έχει σταματήσει να παίζεται σε διάφορα θέατρα του κόσμου. Μάλιστα, απέσπασε  7 βραβεία ΤΟΝΥ και 6 βραβεία κριτικών, ενώ δύο από τα τραγούδια του, το “Tommorow” και το “Hard-Knock Life”, θεωρούνται από τα πιο δημοφιλή τραγούδια μιούζικαλ. Μεταφέρθηκε με απόλυτη επιτυχία στον κινηματογράφο το 1982 από τον Τζον Χιούστον και αναμένεται να παρουσιαστεί ξανά στην μεγάλη οθόνη το 2014, με την Cameron Diaz στο ρόλο της κακιάς ιδιοκτήτριας ορφανοτροφείου.
Στην Νέα Υόρκη του 1930, αμέσως μετά το οικονομικό κραχ που άφησε άνεργους εκατοντάδες χιλιάδες Αμερικανούς, ένας δισεκατομυριούχος (Μιχάλης Χατζηγιάννης), αναθέτει στην γραμματέα του (Κατερίνα Παπουτσάκη) να επιλέξει ένα παιδί από ορφανοτροφείο, ώστε να φιλοξενηθεί στην έπαυλη του για τα Χριστούγεννα. Ο αυστηρός δισεκατομυριούχος ευαισθητοποιείται από την γλυκιά προσωπικότητα της Άννυ, και αποφασίζει να δώσει μια γερή αμοιβή στους γονείς -αν εμφανιστούν- οι οποίοι την άφησαν μωρό στο ορφανοτροφείο με ένα μισό μενταγιόν ως σημάδι αναγνώρισης . Εκεί ξεκινούν τα προβλήματα, αλλά, αφού πρόκειται για μιούζικαλ, έχουμε happy end και έτσι υιοθετεί εκείνος την ορφανή, τελικά, Άννι. Πρόκειται για μία ιστορία που θέτει, εμμέσως, τα οικονομικά προβλήματα της εποχής, κυρίως, όμως, εκθειάζει την έννοια της αγάπης και της αισιόδοξης ματιάς πάνω στις δυσάρεστα καταστάσεις που υπάρχουν στην καθημερινότητά μας!
 
«Το μοναδικό αυτό μιούζικαλ ανεβαίνει σε μία δύσκολη (οικονομικά) εποχή, για να μας θυμίσει ότι μπορεί να υπάρξουν και λαμπερά πρόσωπα, αλλά και ιστορίες με happy end! Πρόκειται για το απόλυτο παραμύθι που εξυψώνει, όσο κανένα άλλο, την αξία της αγάπης», γράφει το Δελτίο τύπου, αλλά εγώ να σημειώσω εδώ, ότι σε δύσκολες εποχές πάντα επιλέγονται λαμπερά έργα, κωμωδίες, επιθεωρήσεις και υπερπαραγωγές (σαν αυτή, σαν το «Θα σε πάρω να φύγουμε» κ.α.) για να ξεχνιέται και κόσμος και να γελάει. Πράγμα, όχι κατακριτέο, αλλά λείπουν τα έργα που αφυπνίζουν, ή έστω δεν επιλέγονται από μεγάλες παραγωγές...
 
Είναι κρίμα που το έργο, ενώ μιλάει για μια εποχή (1933) που κλείνουν εργοστάσια και κόσμος μένει άνεργος και άστεγος, δεν έχει καμία αναφορά στο σήμερα (ότι, δηλαδή, έλειπε και από το ανέβασμα του «Το μεγάλο μας τσίρκο» πέρυσι).
Στο πολυτελές θέατρο του «Ελληνικού Κόσμου» παρακολούθησα μια υπερπαραγωγή με φαντασμαγορικά σκηνικά, πιστά στην εποχή και στην χώρα που εκτυλίσσεται η ιστορία. Καμία πρωτοτυπία ή εξιχρονισμός. Μάλιστα, δεν έφταναν τα μεγάλα θεατρικά ονόματα που επιλέχθηκαν για τους ρόλους, αλλά έδωσαν και τον πρώτο ανδρικό σε έναν ποπ τραγουδιστή, αγαπητό και στις μικρές ηλικίες, παρότι έχουμε εξαιρετικούς ηθοποιούς που χορεύουν και τραγουδούν και σίγουρα έχουν ανάγκη πιο πολύ ένα μισθό, από όσο ένα όνομα της μουσικής showbiz!
 
Ας τα πάρουμε με την σειρά: ο Χατζηγιάννης με εξέπληξε με την υποκριτική του, μια και ήταν αξιοπρεπέστατος για μη ηθοποιός. Ωστόσο, το γκριζάρισμα των μαλλιών του δεν ήταν ταίριαζε με το πρόσωπο και την σωματική του διάπλαση· Έμοιαζε πολύ πιο νέος από τον ρόλο και φυσικά δεν βοηθούσε και το ότι είναι αντικείμενο πόθου για την γραμματέα του.Επίσης, ήταν άκαμπτος σωματικά και, κυρίως,με απογοήτευσε μουσικά! Η Παπουτσάκη, δίπλα του, φάνταζε τραγουδίστρια όπερας, το ίδιο και ο Βασίλης Αξιώτης(Ρούσβελτ)!  Ήξερα ότι η Παπουτσάκη τραγουδάει, αλλά δεν περίμενα τέτοιες ερμηνείες στα τραγούδια. Να σημειώσω και την γεμάτη ενέργεια υποκριτική της.
Η Άννα Παναγιωτοπούλου (μοιράζεται τον ρόλο της διευθύντριας του ορφανοτροφείου με την Μίρκα Παπακωνσταντίνου) δυσκολεύεται, δικαιολογημένα, πια, λόγω ηλικίας, αλλά ομολογώ είχε πολύ μεγαλύτερη ενέργεια από την απογοητευτική καλοκαιρινή ερμηνεία της. Η Πηλιχού είχε δυνατότητες, αλλά μικρό ρόλο και πολύ άσχημα διδαγμένο από τον χορογράφο. Έκπληξη αποτέλεσε ο Αργύρης Αγγέλου. Ασχολείται χρόνια με τον χορό, αλλά ήξερα ότι ήταν νικητής του “Dancing with the stars”. Νομίζω, ότι όλοι μείναμε άναυδοι όταν χόρευε. Τέτοια ευλυγισία σε κάθε κομμάτι του σώματός του, μόνο από επαγγελματία χορευτή (και αν) θα περίμενα!
Τα κοριτσάκια, όπως ήταν φυσικό, έκλεβαν την παράσταση, ειδικά στις συγχρονισμένες χορογραφίες! Η διανομή στους παιδικούς ρόλους είναι πάντα διπλή, από τον νόμο. Η πρωταγωνίστρια  Άννι, που είδα εγώ στην επίσημη πρεμιέρα, δυστυχώς πιεζόταν στις πάνω νότες και ήταν πολύ ενοχλητική η φωνή της. Το άλλο κοριτσάκι λένε ότι είναι καλύτερο, αλλά θεωρώ ότι δεν χρειαζόταν ούτε να την πιέσουν να φτάσει τόσο ψηλά, ούτε να είναι στη διαπασών τα μικρόφωνα!
Εξαιρετική, όμως, η δεκατετραμελής ορχήστρα που παίζει live.
Ένα υπερθέαμα για Χριστουγεννιάτικη έξοδο (για όσους θέλουν να δουν υπερθέαμα), που όμως θα μπορούσε και να έχει μειωθεί σε διάρκεια (πολλές στιγμές βαρέθηκα, ειδικά στο δεύτερο, αδύναμο, μέρος), αλλά, κυρίως, θα μπορούσε να έχει γίνει πιο σύγχρονο. Δεν είναι παιδικό έργο, ούτε όμως και μεγαλίστικο, ωστόσο προσφέρονται οικογενειακά πακέτα και εισιτήρια που κυμαίνονται από 8 έως 37 ευρώ!
 
Προτεινόμενες παραστάσεις που έχουμε δει:
Γιοί και Κόρες,                                                      Θέατρο Ν.Κόσμου
Ήταν κάποτε,                                                         Επί Κολωνώ
10cm up,                                                                               Olvio
Jazz 'N' Comedy,                                                   Le pierrot
Interview,                                                              Ανάδυσις
ElizaDeth                                                                Vault
Μήδεια, Katharina Blum, Πενθεσίλεια group,   bios
Ευριδίκη,                                                               Πορεία
Ελάτε σ΄εμάς για καφέ,                                       Φούρνος
Mistero Buffo,                                                      Θησείον
Μπαρ σε καλό μας, Τα ραδίκια ανάποδα,        ΕliArt
Χαλασοχώρηδες,                                                  Altera Pars
Πατριδογνωσία ή τίποτα πια δεν είναι για συγγνώμη,  Χυτήριο
Ανάκριση,                                                              Τζ.Καρέζη
Ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα,                    Εν Αθήναις
Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα,                 Εθνικό
Blackout                                                                 καφενείο Χαλαρά
Η νοσταλγία ενός Ρεμπέτη                 Cabaret Voltaire-Σπίτι Ηθοποιού
 
 
Με ελεύθερη είσοδο:
Interview,                                                                             Ανάδυσις
Αιώνιος Προμηθέας,                                                           studio Οδού Πλαταιών
Αθοπετού Τρίκυκλο
Το μπουλούκι,                                                                      Δήλος
Πέρσες,                                                                                  Δυναμό
Το πράσινο λεμόνι                                                               Λουκούμι bar
 

Η πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ δεν ξεχνά από που ξεκίνησε...

http://zoornalistas.blogspot.gr/2013/12/blog-post_6642.html

Είναι γνωστό πως η σημερινή πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ προτού την κερδίσει ο συνδικαλισμός ασχολιόταν με το εκκλησιαστικό ρεπορτάζ και εθεωρείτο από τις καλύτερες στο χώρο - μετά την Μαρία Παπουτσάκη του Mega. Κι αυτό χάρις στις διασυνδέσεις που είχε με πολλούς από τους άγιους Πατέρες της Εκκλησίας και την πληροφόρηση που είχε πάντα από πρώτο χέρι. Σε αυτό συνετέλεσαν και οι γνωριμίες που έγιναν μέσω του εργοδότη της και πάλαι ποτέ διοικητήτου Αγίου Ορους, Σταύρου Ψυχάρη, αν και πολλοί ισχυρίζονται το αντίθετο. Δηλαδή ότι η Μαρία Αντωνιάδου στο ΒΗΜΑ έκανε τις επαφές κι έκλεινε τα ραντεβού για τον κυρ Σταύρο με τους ανθρώπους της Εκκλησίας. Μάλιστα λένε  ότι η νυν πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ ήταν από εκείνους τους δημοσιογράφους που επηρέαζαν τα..
 τεκταινόμενα σε πολλές Μητροπόλεις ανά την Ελλάδα κι όχι μόνο.
Σήμερα η Μαρία Αντωνιάδου, που δεν ξεχνάει ούτε το εκκλησιαστικό ρεπορτάζ ούτε από που ξεκίνησε, επιχειρεί να μεταδώσει την εμπειρία και τις γνώσεις της μέσω σεμιναρίων και διαλέξεων που οργανώνει η Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Μαζί της στα σεμινάρια σχετικά με τη δημοσιογραφική θεωρία και πρακτική στον χώρο της Εκκλησίας και η Φάνη Καλαντζή, η Ελένη Κατσαμπέκη, ο Αλέξανδρος Κατσιάρας και ο Χρόνης Τσιανάκας.

Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου