«Οι υπέροχοι λαϊκιστές και τα κουλουβάχατα της πολιτικής αηδίας»
Τελικά, σε πείσμα του “συστήματος”, αλλά και των γνωστών συμβούλων και παρατρεχάμενων, εμείς εδώ στο antinews θα γίνουμε… μεγάλο συγκρότημα. Άλλωστε, τι να ζηλέψουμε από όλα αυτά τα εκδοτικά μεγαθήρια που και χρωστάνε της Μιχαλούς και μας… αντιγράφουν.
Μέρες τώρα γράφουμε για τα μυστικά δείπνα και γεύματα, για τις υπόγειες κινήσεις της Ντόρας της Εξερευνήτριας που αποφάσισε να γίνει… Μητσοτάκης. Γράφαμε για τις υπόγειες διεργασίες και το κουβεντολόι με το σκυλολόι της Αριστεράς, εκσυγχρονιστικής και μη.
Μήπως δε γράψαμε για το ρευστό πολιτικό τοπίο, όπου τα πάντα είναι στον αέρα; Δεν γράψαμε για τους επιχειρηματίες που αποφάσισαν ότι δεν τους… κάνει ο Σαμαράς κι ετοιμάζονται να τον αλλάξουν. Δεν αναφερθήκαμε για τον κ. Τσίπρα και τη… δεξιά στροφή του; Από τις οικονομικές του απόψεις, τις οποίες εξέφρασε στο Τέξας, μέχρι τις συμμαχίες που στήνει για να καταλάβει την εξουσία.
Δεν γράψαμε για την εμμονή του στον Παπανδρεϊσμό, αλλά και την προσέγγισή των Καραμανλικών; Τέλος, τις τελευταίες ημέρες δεν γράψαμε για την κυβέρνηση και τη λάθος ρότα που έχει πάρει με αποτέλεσμα κάθε πικραμένος να έχει πάρει αέρα και να μιλάει για τον Σαμαρά λες και δεν είναι αυτός που μέσα σε 18 μήνες, έσωσε τη χώρα από τη χρεοκοπία;
Όλα αυτά, λοιπόν, που γράψαμε θα τα δείτε στα κυριακάτικα φύλλα. Όπως στο… μεγάλο Βήμα που στοπρώτο θέμα μιλά για την Ντόρα, τον Καραμανλή, τον Αλέξη κι έναν … Σερ, αναφερόμενο στον Β. Μαρκεζίνη που ξαφνικά μας ήρθε ως ο νέος σωτήρας της Ελλάδας.
Προφανώς το Βήμα εννοεί ότι γίνονται υπόγειες διεργασίες για να «φάνε» τον Σαμαρά, να ρίξουν την κυβέρνηση, ακόμη και χωρίς εκλογές και να εμφανίσουν λύσεις αλά Παπαδήμου, δήθεν πατριωτικές, δήθεν σωτήριες.
Σ’ ένα πράγμα έχει δίκιο το Βήμα και οι υπόλοιπες εφημερίδες. Ότι το παρασκήνιο που υπάρχει τον τελευταίο καιρό είναι απίστευτο. Ίσως είναι χειρότερο κι από το «βρόμικο ’89». Τότε που ήρθαν όλα τούμπα και στο τέλος ξεφτιλιστήκαμε με την Αγία Οικογένεια του Κ. Μητσοτάκη.
Πράγματι, γίνονται απίστευτα πράγματα που μάλιστα πολλές φορές δεν έχουν συνοχή. Άλλοτε εχθροί γίνονται (λυκο)φίλοι, άλλοτε φίλοι συγκρούονται, ετερόκλητες δυνάμεις συμμαχούν. Πρώην αποτυχημένοι πρωθυπουργοί και υπουργοί ξαναβγαίνουν στο προσκήνιο ποντάροντας στο εθνικό μας χαρακτηριστικό. Τη λήθη. Ψιθυρίζουν, μιλάνε στα υπόγεια, βάζουν δικούς τους ανθρώπους να μιλάνε αντ΄ αυτών, επιτίθενται στην κυβέρνηση χωρίς επιχειρήματα, χωρίς λύσεις, χωρίς διέξοδο για τη χώρα. Δείτε μόνο μερικά περιστατικά που ίσως ξέρετε αγαπητοί φίλοι του antinews, αλλά και κάποια που εμείς σας αποκαλύπτουμε.
Για παράδειγμα: Η Ντορούλα συνομιλεί με τον Κουβέλη, τον καλοταΐζει ντολμαδάκια, κάνει ίντριγκες μαζί του και τον έχει «καβάντζα» για όποτε προκύψει. Σε συνεργασία με γνωστό μεγαλοεπιχειρηματία.
Ο Τσίπρας συμμαχεί με ό,τι πιο άθλιο, ό,τι πιο σάπιο είχε το ΠΑΣΟΚ. Ο αμφισβητίας της εξουσίας, ο πρώην Κνίτης, ο σύγχρονος αριστερός έχει μαζέψει στο κόμμα του πρώην σκληρούς ΚΚΕ, πρώην κρατικοδίαιτους συνδικαλιστές και πρώην λαμόγια του ΠΑΣΟΚ. Την ίδια στιγμή, χαϊδεύει τα αυτιά των Παπανδρεϊκών βάζοντας τον Δραγασάκη να λέει ότι είχε δίκιο ο ΓΑΠ όταν έλεγε «λεφτά υπάρχουν». Αλλά δεν του φτάνει αυτό. Αγκαλιάζει και τους πρόθυμους Καραμανλικούς της ΝΔ οι οποίοι δεν θα έλεγαν όχι να αγκαλιάσουν την αθλιότητα του ΣΥΡΙΖΑ, αρκεί μόνο να μην στηρίξουν τον Σαμαρά.
Άλλη ετερόκλητη και περίεργη κίνηση; Αυτή η κίνηση των «58». Κάποιοι πρώην εκσυγχρονιστές, κάποιοι απογοητευμένοι Πασόκοι και κάποιοι πράγματι σοβαροί άνθρωποι μαζεύτηκαν ένα πρωί για να σώσουν το κέντρο από τους δεξιούς και τους Αριστερούς. Πίσω από αυτούς ποιος; Ο Σημίτης, αυτός ο θλιβερός λογιστάκος που έπαιζε με τα νούμερα, όταν τα «νούμερα» του κόμματός του οργίαζαν.
Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες μας, μαθαίνουμε ότι ο κ. Σημίτης, παίζει και σε άλλα ταμπλό. Έχει έρθει σε διαβουλεύσεις με την… Ντόρα, διότι όπου ίντριγκα υπάρχει κι ένας Μητσοτάκης. Μεσολαβητής ο Κάλαχαν Μιχάλης Χρυσοχοϊδης, αποτυχημένος υπουργός Ανάπτυξης που παρέδωσε τους αυτοκινητόδρομους βορά στα χέρια των εργολάβων στο όνομα της δήθεν ανάπτυξης.
Τι θέλει η Ντόρα με τον Σημίτη, θα αναρωτηθεί κανείς. Την εξουσία είναι η απάντηση, αλλά δεν ξέρουμε με ποια ανταλλάγματα.
Κι ερχόμαστε στον καθ’ όλα αξιοσέβαστο Σερ. Για να έχει τον τίτλο αυτό, μάλλον τον αξίζει κι απλά εμείς εδώ στην Ελλάδα δεν έχουμε αναγνωρίσει τη σπουδαιότητά της προσωπικότητάς του. Και προφανώς ο κ. Βασίλειος Μαρκεζίνης δεν έχει καμιά ευθύνη για τον πατέρα του που «πλανήθηκε» από τη Χούντα.. Ας μείνουμε στο ότι ήταν ένας σπουδαίος οικονομολόγος.
Όμως, από πού κι ως που ο κ. Βασίλειος Μαρκεζίνης εμφανίζεται σαν σωτήρας της χώρας; Τι είναι και πότε πάλεψε για τη χώρα; Και γιατί εμφανίζεται ως αδιάφθορος και ανεξάρτητος όταν ξέρουμε πολύ καλά ότι έχει εξαιρετικές σχέσεις με τα μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα, του Ψυχάρη και του Μπόμπολα, αλλά και με άλλους επιχειρηματίες που θέλουν πάντα να παίζουν ρόλο στο ποιος θα είναι πρωθυπουργός και ποιος Πρόεδρος τη Δημοκρατίας;
Ο κ. Μαρκεζίνης δίνει μια συνέντευξη στην Κυριακάτικη Δημοκρατία και τι λέει; Για τον Σαμαρά ότι κάνει κινήσεις που δείχνουν άνθρωπο που θέλει να μείνει κολλημένος στην καρέκλα του επηρεαζόμενος από συμβούλους του. «Αν ήμουν στη θέση του θα σκεφτόμουν την υστεροφημία μου», λέει. Μα και στο antinews λέμε για τους συμβούλους και παρατρεχάμενους. Κάτι τύπους που υπό κανονικές συνθήκες δεν θα έπρεπε ούτε να τους επιτρέπεται η είσοδος στο Μαξίμου. Όμως, ο κ. Σαμαράς, πέρα από τα λάθη που έχει κάνει δε φαίνεται σε καμιά περίπτωση ότι είναι γαντζωμένος με την εξουσία. Αν ήταν τότε δεν θα έπαιρνε αντιλαϊκά μέτρα, θα χάιδευε τα αυτιά όλων και χτύπαγε την πλάτη όλων εκείνων που τώρα τον χτυπάνε. Θα ήταν λαϊκιστής.
Ο κ. Μαρκεζίνης, αφού σφάζει με το βαμβάκι τον Σαμαρά λέει για τον Τσίπρα: «Είναι νέος, έξυπνος κι έχει μεγάλες πιθανότητες να κερδίσει τις εκλογές. Θα ήταν τιμή μου να με προτείνει η Αριστερά για Πρόεδρο της Δημοκρατίας».
Κι εδώ αποκαλύπτονται όλα: Εκεί ποντάρει ο κ. Μαρκεζίνης. Αν και δεν έχει καμιά σχέση με την Αριστερά, «γλύφει» την Αριστερά για μια θέση στην Ηρώδου Αττικού. Μπράβο του, άξιος ο μισθός του.
Εν πάση περιπτώσει, υπάρχουν πολλές άλλες υπόγειες διεργασίες που πολλές φορές δεν βγάζουν νόημα. Θέλουν να ρίξουν την κυβέρνηση και να φέρουν ποια; Ποιος θα αναλάβει να γίνει πρωθυπουργός αν διώξουν τον Σαμαρά; Χτυπάνε τον Στουρνάρα αλλά ο μόνος υποψήφιος για τσάρος είναι ο… Ταμήλος κι εσχάτως εμφανίζεται –απ’ ότι μαθαίνουμε- ο Μάκης Βορίδης ο οποίος διαρρέει ότι θα ήθελε να γίνει υπουργός Οικονομικών.
Παράλληλα, ουρλιάζουν κατά της κυβέρνησης γιατί δεν κάνει διαπραγμάτευση με την τρόικα, γιατί αποδέχεται σκληρά μέτρα, γιατί δήθεν είναι εχθροί του λαού, αλλά δεν έχουν καμιά απολύτως διαφορετική πρόταση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η ντροπιαστική εικόνα της Βουλής. Επί πέντε ημέρες που συζητούνταν ο προϋπολογισμός, άδεια έδρανα, χαλαρότητα, κουβέντες του καφενείου, ομιλίες για την πλάκα, ούτε μια σοβαρή πρόταση. Μα που είναι όλοι αυτοί οι βουλευτές που βρίζουν τον Στουρνάρα και φυσικά τον Σαμαρά; Που είναι οι προτάσεις τους για μια άλλη Ελλάδα; Που είναι ο ΣΥΡΙΖΑ με την διαφορετική πολιτική που θα ακολουθήσει; Που είναι η Ντόρα να μας πει τι θα έκανε αυτή αν ήταν στην πλατεία Συντάγματος; Της έπεσε βαρύ το φαγητό ή ήταν απασχολημένη με τους βυζαντινισμούς της; Δεν τους κάνει η Βουλή; Δεν είναι τηλεπαράθυρο του Αυτιά και του Παπαδάκη για να κάνουν σόου; Ντροπή τους, είναι τόσο λίγοι όλοι αυτοί και τόσο λαϊκιστές.
Αν μπορούσαμε να βρούμε έναν τίτλο για τα όσα συμβαίνουν θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε την ατάκα των Μόντι Πάιθονς: «Οι υπέροχοι ληστές και τα κουλουβάχατα της Ιστορίας». Ελαφρά παραλλαγμένο: «Οι υπέροχοι λαϊκιστές και τα κουλουβάχατα της πολιτικής αηδίας».
Ενώ η Ελλάδα βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού, κάνει μια μεγάλη προσπάθεια να βγει από το τούνελ, κάποιοι στήνουν αποστασίες, βρόμικα πολιτικο-επιχειρηματικά παιχνίδια. Αρνούνται να βγάλουν από πάνω τους την καμαρίλα, το DNA της διαπλοκής. Αλλά δεν φταίνε όλοι αυτοί. Ντόρες, Μαρκεζίνηδες, Σημίτηδες, Βενιζέλοι, Κουβέληδες, Τσίπρηδες κ.λπ. Φταίει η ίδια η κυβέρνηση που έχει «στραβώσει» για τα καλά. Και φταίει και ο πρωθυπουργός που αφήνει να κάνουν κουμάντο συμβουλάτορες και κλειδοκράτορες. Ποτέ δεν είναι αργά, όμως, για διόρθωση της πορείας. Και για να βουλώσει στόματα.