H AΥΓΗ ΒΟΥΤΣΙΝΑ ΠΟΥ ΤΕΜΑΧΙΣΕ ΤΟΝ ΒΡΟΥΤΣΗ ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΟ "ΚΟΥΡΔΙΣΤΟ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ"> Nα πως θα πάρουμε πίσω την Ελλάδα. Η ανθρώπινη αλυσίδα από την Κρήτη ως τον Έβρο!

http://kourdistoportocali.com/post/31685/avgivroutsis

 

(Δείτε ξανά το σχετικό απόσπασμα από το 29΄ και βάλτε καλά στο μυαλό σας ότι έρχονται σαρωτικές αλλαγές στην πολιτική ζωή της χώρας.)

Από τον Βασίλη Μπόνιο

Η Αυγή Βουτσινά χρειάσθηκε μόνο 5΄ απέναντι από τον υπουργό Εργασίας Βρούτση στην εκπομπή του Χατζηνικολάου για να προκαλέσει ένα πρωτόγνωρο τράνταγμα στους συμπολίτες της, σε όλους μας.

Η Αυγή είναι μια γυναίκα ελεύθερη, χωρίς κομματικές σημαίες- η ίδια επιμένει ότι ανήκει μόνο στους γονείς της που την έφεραν στον κόσμο-και μ΄αυτήν την άγρια αίσθηση ελευθερίας μεγάλωσε και τα παιδιά της. Όταν χώρισε:

-Νοικιάσαμε με τα παιδιά μου ένα διαμέρισμα με 100.000 δραχμές (τότε), όταν ο μισθός μου ήταν 140.000. Πήρα μαζί μου μόνο δύο κρεβάτια. Το πρώτο που κάναμε στο νέο σπίτι ήταν να αγοράσουμε μια μοκέτα και μια μπάλα με την οποία παίζαμε. Μόνο αυτά υπήρχαν στο σπίτι και είμασταν ευτυχισμένοι. Αργότερα πήραμε και από μία τηλεόραση γιατί θέλαμε να έχει ο καθένας την αυτονομία του....

Συναντήσαμε την Αυγή σε ένα καφέ του Καρέα, λίγες ώρες μετά την εμφάνισή της στην εκπομπή. Στο μεταξύ η ανάρτηση με το video από την παρουσία της στην εκπομπή είχε τρελαθεί στα χτυπήματα. Ακόμη και η προαναγγελία της συνέντευξής ήταν και παραμένει πρώτη σε επισκεψιμότητα. Κι αυτό έχει την εξήγησή του. Η ελληνική κοινωνία δεκαετίες τώρα αργοσβήνει κάτω από το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης και αναζητά ένα πρόσωπο χωρίς σημαία που θα μπορούσε να γίνει το εθνικό μας ξυπνητήρι.

-Αυγή, πως βρέθηκες στην εκπομπή;

« Έβλεπα την εκπομπή του Χατζηνικολάου με τον Άδωνη και ήμουν έτοιμη να ξεκινήσω από τον Άλιμο και να πάω στην εκπομπή, με τη φόρμα μου. Είχα τρελαθεί με αυτά που άκουγα από τον Γεωργιάδη, ο οποίος πουλάει τρελίτσα. Ήθελα να του πω αλίμονο όταν βγει η τρελίτσα όλων μας. Την Κυριακή το βράδι λοιπόν είδα μια διαφήμιση που προανήγγειλε την εκπομπή της επόμενης με καλεσμένο τον Βρούτση. Πήρα τηλέφωνο. Με ρώτησε η κοπέλα του STAR που απάντησε στο τηλέφωνο ποια είναι η οικονομική μου κατάσταση.  Της είπα ότι στην οικογένεια εργάζομαι μόνο εγώ και ο γιος μου που είναι ναυτικός. Moυ είπε ότι μάλλον θα κληρωθείτε...Πράγματι μια ώρα μετά με πήραν πίσω και μου είπαν ότι θα είναι στο κοινό της εκπομπής...

Τι είχες σκεφθεί να ρωτήσεις τον Βρούτση;

-Είναι αλήθεια ότι είχα ετοιμάσει δυο τρεις ερωτήσεις με τις οποίες θα τον άφηνα να εκτεθεί. Αλλά δεν χρειάσθηκε. Ο Χατζηνικολάου μου έδωσε το μικρόφωνο όταν ο Βρούτσης είχε εκτεθεί άγρια από μόνος του. Διαπίστωσα δηλαδή ότι δεν θα μπορούσα ν ατον εκθέσω περισσότερο απ’ ότι ο ίδιος τον εαυτό του. Οπότε αποφάσισα να βγάλω από μέσα μου αυτό που ένιωθα. Αυτόν και τους ομοίους του.

Περιττό να σου πω ότι την επόμενη μέρα έγινε ένα χαμός. Μου τηλεφωνούσαν φίλοι και γνωστοί απ΄ όλο το κόσμο, με πήρε ο γιος μου από την Αμερική, μου είπε ότι διάβαζε στο διαδίκτυο για μένα και ήταν περήφανος...

Πράγματι ήσουν καταιγιστική. Τον τεμάχισες τον Βρούτση, χωρίς να χρησιμοποιήσεις χυδαίες εκφράσεις και χωρίς να επιτρέψεις στον θεατή να σε τοποθετήσει κάπου κομματικά...

Μα δεν ανήκω σε κανένα κόμμα. Κατέβηκα με την κόρη μου στη συγκέντρωση των Αγανακτισμένων στο Σύνταγμα και όταν άρχισαν να πλακώνουν οι σημαίες της ΓΣΕΕΕ, του ΣΥΡΙΖΑ, των κομμάτων και των οργανώσεων, φύγαμε τρέχοντας. Αισθάνθηκα πως αν έμενα θα ήμουν πρόβατο κι όχι άνιθρωπος. Πιστεύω ότι πολλοί εκεί έξω είναι σαν κι εμένα, απλά δεν έχουν το βήμα να εκφρασθούν, πολλοί έχουν απορροφηθεί από τα προβλήματά τους, άλλοι φοβούνται μην χάσουν τη δουλειά τους...

Μα έχουμε να χάσουμε πολλά περισσότερα αν αφήσουμε το φόβο να κυριαρχήσει. Εσύ γιατί δεν φοβάσαι μην χάσεις την δουλειά σου;

. Μα γιατί είμαι έτοιμη για όλα. Αν χάσω τη δουλειά μου θα χτυπήσω πόρτες και θα ρωτάω αν θέλουν να καθαρίσω τα σπίτια τους. Και επειδή θα καθαρίζω πολύ καλά είμαι σίγουρη ότι θα με ξαναθέλουν για να τους καθαρίζω. Βέβαια δεν λειτουργούν όλοι οι άνθρωποι έτσι. Εγώ δεν φοβάμαι τίποτα. Ή για την ακρίβεια το μόνο που φοβάμαι είναι πράγματα που με ξεπερνάνε και αυτά θα μπορούσαν να κάνουν με τις επιλογές μιας ανώτερης δύναμης-πέστο Θεό, όπως θέλεις πέστο...

Πως είναι δυνατόν να μου λες ότι είσαι έτοιμη να καθαρίσεις σπίτια και σκάλες και την ίδια ώρα να μα ς κυβερνούν άνθρωποι που δεν έχουν δουλέψει ποτέ στην ζωή τους. Εμείς δεν τους επιλέγουμε;

Διαφωνώ μαζί σου. Μήπως θυμάσαι πόση ήταν η αποχή; Κοντά στο 40%. Μας κυβερνούν αυτοί που επέλεξε ένα 12% του πληθυσμού οι οποίοι είναι κυρίως πιο μεγάλης ηλικίας και πιο συντηρητικοί είτε ψηφίζουν δεξιά είτε αριστερά.

Είναι οι ίδιοι που κάποτε πίστεψαν ότι ο Καραμανλής έκανε αντίσταση από το Παρίσι, λες και το Παρίσι είναι καμιά Μακρόνησος. Είναι οι ίδιοι που έφεραν τον Παπανδρέου ο οποίος μοίρασε λεφτά μέχρι ασυδοσίας και όλοι πέσαμε με τα μούτρα χωρίς να υπολογίζουμε τις συνέπειες. Είδαμε το τυράκι και τσιμπήσαμε, τους μισθούς που διπλασιάσθηκαν , το Τσοβόλα δώστα όλα κι απο κει φθάσαμε στο ευχαριστώ τους αμερικανούς του Σημίτη. Με εξευτελίζεις, εξευτελίζεις με το “ευχαριστώ” σου έναν ολόκληρο λαό χωρίς να με ρωτήσεις και δεν σκύβεις το κεφάλι να ζητήσεις συγνώμη; Ποιος νομίζεις ότι είσαι; Το ίδιο κάνουν και οι σημερινοί που δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης, χωρίς να ρωτήσουν τους ψηφοφόρους τους που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν. Πήγες εκεί που εκλέγεσαι να ρωτήσεις τον κόσμο που σε ψήφισε, να πάρεις την λαική εντολή. Πως με εξευτελίζεις, με ληστεύεις, με οδηγείς στην αυτοκτονία, χωρίς την συγκαταθεσή μου. Την συγκατάθεση τέλος πάντων εκείνων που πίστεψαν στα Ζάππεια ένα, δύο, 22 και σε ψήφισαν. Δυστυχώς δεν γίνεται να βγούμε με ομαλό τρόπο από αυτή την κατάσταση. Με εκλογές δηλαδή. Πάλι τα κόμματα θα κάνουν μια κολεγιά, θα βρουν τρόπους, θα προσπαθήσουν τουλάχιστο να κερδίσουν χρόνο.

Κι εμείς, οι πολίτες, τι κάνουμε;

Είναι απόφαση δική μας να αλλάξουμε στάση. Να γίνουμε από παθητικοί ενεργητικοί. Οι πολίτες, όλοι μας. Σε κάθε σπίτι, σε κάθε γειτονιά. Να επικοινωνήσουμε ο ένας με τον άλλον. Να ανοίξουμε τις κλειστές πόρτες και να αφουγκρασθούμε την αγωνία του γειτονά μας. Να σου πω τι θα ήταν για μένα επανάσταση;

Να πιαστούμε χέρι με χέρι σε μια ανθρώπινη αλυσίδα που θα ξεκινάει από την Κρήτη, από το Λαύριο στην Αττική, από τον Έβρο στους κεντρικούς δρόμους, όλοι με ένα κεράκι αναμμένο και τα παιδιά κρατώντας ένα φαναράκι. Να δώσουμε στα παιδιά μας την ευκαιρία να πάρουν μέρος σε κάτι που θα μείνει στην ιστορία.  Κι αυτή η αλυσίδα να μην καταλήγει στη Βουλή αλλά στο Προεδρικό Μέγαρο. Να αναγκάσει αυτή η αλυσίδα τον πρόεδρο Παπούλια, (έναν πρόεδρο που φοριέται και σαν κόσμημα) να παραιτηθεί.  Αυτός δεν είναι Πρόεδρος Δημοκρατίας είναι κόσμημα fa ca d'oro!

Στο μεταξύ θα πρέπει να επιλέξουμε σε κάθε περιφέρεια τους αρίστους για να βγούν μπροστά, τους πιο ικανούς ανάμεσά μας. Αυτούς που δεν θα αυτοπροταθούν αλλά θα τους επιλέξουμε εμείς, οι μικρές τοπικές κοινωνίες και οι γειτονιές στις μεγάλες πόλεις. Αυτό από μόνο του θα είναι μια επανάσταση. Ακούμε συνέχεια για σωτήρες που αυτοπροτείνονται από μόνοι τους. Όπως η «Κίνηση των 58» που ξεπερνάνε τα όρια του θράσους και της γραφικότητας. Αυτή η πατρίδα παράγει σε αυθονία αυτόκλητους σωτήρες. Τέλος πάντων όταν έχουμε επιλέξει τους αρίστους θα βοηθήσουμε την οικονομία να πάρει μπρος μέσα από την κατανάλωση. Δώσαμε ένα σκασμό δις στις τράπεζες ενώ θα μπορύσαμε με πολύ λιγότερα χρήματα να στηρίξουμε τους μικρούς επιχειρηματίες με προυποθέσεις όπως για παράδειγμα να προσλάβουν 1-2 εργαζόμενους με τουλάχιστο 800 ευρώ μισθό στην αρχή. Θα τους δίναμε μια περίοδο χάρητος χωρίς να πληρώνουν εισφορές και τα σχετικά αλλά στην συνέχεια όταν τέλειωνε αυτή η περίοδος όσοι δεν ήταν συνεπείς με τις υποχρεώσεις τους θα τους γινόντουσαν αυτόματα κατασχέσεις και θα κλείνανε.

Στο μεταξύ καθόμαστε στις ουρές του Άουσβιτς της ΔΕΗ στωικά για να πληρώσουμε τους λογαριασμούς, ενώ μια Αθήνα στο σκοτάδι θα ήταν ένα συναρπαστικό θέαμα για τις κάμερες των διεθνών ΜΜΕ- αν τολμούσαν να κόψουν το ρεύμα σε όλους μας και να εγκαταλείψουν τις πόλεις στις συμμορίες…

Σωστά. Εγώ δεν δέχομαι και τις ουρές που κάνουν στην Καλλιθέα για παράδειγμα όταν μοιράζουν τρόφιμα. Είναι στην πλειοψηφία τους οι ίδιοι άνθρωποι που αν τους προσκαλέσεις σε μια διαμαρτυρία δεν θα έρθουνε. Εγώ πιστεύω ότι οι πραγματικά φτωχοί άνθρωποι είναι περήφανοι και δεν στήνονται εύκολα στις ουρές. Όπως η μητέρα από την Σερβία και η κόρη της. Δεν πήγαν καν να ζητήσουν μια σόμπα και να την πληρώσουν με δόσεις ή οταν μπορούν. Δυστυχώς το κορίτσι χάθηκε και τι έγινε στη συνέχεια; Σπεύσαμε να συγκεντρώσουμε χρήματα για να μεταφερθεί η σωρός του κοριτσιού στην Σερβία. Μήπως το σωστό, αυτό που οφείλαμε να κάνουμε, είναι να επαιτήσουμε- και όχι να απαιτήσουμε-χρήματα για τις οικογένειες που τους έχουν κόψει το ρεύμα και έχουν πραγματικά ανάγκη. Μήπως αυτό θα ήταν η σωστή  αντίδραση μιας κοινωνίας με σωστά αντανακλαστικά, ειδικά τώρα εν μέσω κρίσης.

Ποια είναι η γνώμη σου για τους συνδικαλιστές και το λεγόμενο συνδικαλιστικό κίνημα;

Είναι ότι χειρότερο έχουμε επιτρέψει να συμβεί. Δεν έχουν δουλέψει ποτέ, πληρώνονται αδρά και βρίσκουν τρόπο ξεκινώντας από την ΓΣΕΕ, να βγουν βουλευτές. Από την στιγμή που όλοι οι εργαζομένοι έχουμε τα ίδια αιτήματα, ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο ποιος είναι  ο ρόλος των συνδικαλιστών; Μήπως είδατε τι έγινε στη Χαλυβουργική του Αγγελόπουλου και ποιος ήταν ο ρόλος των συνδικαλιστών; Όταν ζητήθηκε με φύγουν με εθελουσία 120 άτομα οι συνδικαλιστές με τους παχυλούς μισθούς ήταν εξαφανισμένοι. Τελικά 120 συναδελφοί τους έχασαν την δουλειά τους ενώ οι ίδιοι παρέμειναν στην θέση τους. Μάλιστα όταν συνάντησα ένα από δαύτους μου είπε ότι ο Αγγελόπουλος είναι εθνικός ευεργέτης, επειδή βάζει καύσιμα στα περιπολικά! Μήπως οι συνδικαλιστές τελικά είναι απαραίτητοι στο σύστημα για να τους εξαγοράζει πιο εύκολα; Μήπως το σύστημα το ίδιο είναι που τους επέβαλε και δεν μιλάω για την γέννηση του παγκόσμιου εργατικού κινήματος και τους ηγέτες του αλλά για την εκφυλισμένη ελληνική εκδοχή των συνδικαλιστών της μεταπολίτευσης. Τώρα τους βλέπεις που τρέχουν όλοι τους να κουρνιάσουν στον ΣΥΡΙΖΑ που έρχεται ώστε να εξακολουθήσουν να είναι καβάλα στο άλογο;

Πως βλέπεις την άνοδο της Χρυσής Αυγής;

Ο κόσμος δεν βλέπει προοπτική και πιστεύει ότι ψηφίζοντας Χρυσή Αυγή θα τη πει στο σύστημα. Αυτό θα έλεγα ότι είναι φτωχή πολιτική σκέψη, το να ψηφίζεις δηλαδή ΧΑ για να την πεις στο σύστημα. Είναι όμως το ίδιο το σύστημα που ανέδειξε την ΧΑ. Πάρτε παράδειγμα τον Μπαρμπαρούση. Έγινε κάποιος επειδή έδιωξε τους Ρομά από το Αιτωλικό και έλιωσε στο ξύλο τους Πακιστανούς. Πήραν τα γκλομπς και λιάνισαν τους ανθρώπους που το ίδιο το κράτος τους άφησε να περάσουν τα σύνορά του και είναι το κράτος που δεν μπορεί να τους διαχειρισθεί με αποτέλεσμα να δίνει χώρι στην ΧΑ. Η ΧΑ υπάρχει επειδή υπάρχουν οι μετανάστες την είσοδο των οποίων δεν εμπόδισε το κράτος για να μην πω ότι το έκανε συστηματικά μέσα από προδοτικές συμφωνίες των ηγετών μας. Ο Σαμαράς δεν ήταν εκείνος που έφερε τους Αλβανούς στην Ελλάδα και φτάσαμε στο σημείο να τον κάνουμε πρωθυπουργό; Και οι Έλληνες πήγαιναν μετανάστες αλλά τους έξεταζαν ακόμη και τα δόντια…

Η Αυγή Βουτσινά εργάζεται σαν πωλήτρια σε πετυχημένη εταιρεία με έδρα την Πάτρα. Η δουλειά της είναι να προωθεί τα προιόντα της εταιρείας της σε μεγάλα σούπερ μάρκετ. Με απόφαση του επιχειρηματία οι εργαζόμενοι –συνάδελφοι της Αυγής διαθέτουν ένα μικρό ποσό ο καθένας για το κοινό ταμείο. Στα χρήματα που συγκεντρώνουν οι εργαζόμενοι ο επιχειρηματίας προσθέτει ένα ποσό αντίστοιχο με το άθροισμα του ποσού των εργαζομένων. Το ποσό αυτό είναι στην διάθεση όποιου εργαζόμενου έχει μια έκτακτη ανάγκη και χρειασθεί βοήθεια.  Αισθάνομαι ότι εργάζομαι σε μια εταιρεία πρότυπο όσο αφορά το ενδιαφέρον και την φροντίδα της επιχείρησης για τους ανθρώπους της. Eίμαστε όλοι- εργοδότης και υπάλληλοι- πολύ χαρούμενοι για όσα έχουμε καταφέρει από κοινού.

Όσο και αν νυχοπατούν τα χτήνη, τα κόκαλα από κάτω τους με θόρυβο θα σπαν (του Πέτρου Αργυρίου)

http://agriazwa.blogspot.gr/2013/12/o.html

Τα παμε και τα ξανάπαμε: η ανάπτυξη περνάει από τα νεκροταφεία:

 Μετά το 13χρονο κοριτσάκι «με τα σπίρτα» που πέθανε από αναθυμιάσεις, μια γριούλα κάηκε ζωντανή.

Τι κοινό έχουν ή μάλλον τι δεν είχαν και οι δυό τους: Ρεύμα.

Η ΔΕΗ από μια κερδοφόρα επιχείρηση που κάλυπτε βασικές ανάγκες των πολιτών και της πολιτείας, στα χρόνια του μνημονίου μετατράπηκε σε ένα καταχρεωμένο μπράβο που εκβιάζει μέχρι θανάτου τα θύματα του για να φέρει λεφτά στα αφεντικά του.

Όσο προχωρά η πρώτη σχετική βαρυχειμωνιά των τελευταίων ετών, τα νουμεράκια του θανάτου θα μοιράζονται καθημερινά στους πιο αδύναμους. Αν χαθεί δε σε πλειστηριασμούς και η τελευταία καταφυγή του κατατρεγμένου, το σπίτι του, ο Χάρος αυτό τον χειμώνα θα κάνει πάρτι! Όσοι δε θα πεθαίνουν από το κρύο, θα πεθαίνουν πολεμώντας το κρύο με φτωχά μέσα.

Κι άλλες Ιφιγένειες στο όνομα της ανάπτυξης!

Τα μαθηματικά του θανάτου οργιάζουν. Τα στατιστικά της εξαθλίωσης απογειώνονται!

Ανάπτυξη και ξερό ψωμί!

Ας δούμε όμως τώρα για ποια ανάπτυξη μιλάμε και τι είδους επενδυτές προσελκύει αυτή.

Το καλοκαίρι του 2013, όσες «ελληνικές» τράπεζες απέμειναν,  έπρεπε να συγκεντρώσουν από ιδιώτες μέσω αύξησης του μετοχικού τους κεφαλαίου το 1/10 της συνολικής ανακεφαλαιοποίησης που έγινε μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ/HFSF, προσώπου ιδιωτικού δικαίου) με τμήμα των δανείων που έλαβε η ελληνική κυβέρνηση (με λεφτά δηλαδή που πληρώνουν οι Έλληνες φορολογούμενοι) ώστε να παραμείνει η διοίκηση στα χέρια ιδιωτών και να μην περάσει στο ΤΧΣ.

Μαζί με τις μετοχές, οι νέοι μεγαλομέτοχοι εξασφάλισαν και warrants, προνόμια δηλαδή που τους εξασφαλίζουν ότι όταν οι μετοχές φθάσουν σε μια προκαθαρισμένη υψηλή τιμή θα μπορούν αυτοί να αγοράσουν σε προκαθορισμένη χαμηλή τιμή μετοχές από το ΤΧΣ και να αποκτήσουν το πλειοψηφικό μετοχικό πακέτο.

Με άλλα λόγια, οι αμαρτωλές τράπεζες και οι νέοι μέτοχοι τους προικοδοτούνται με λεφτά που πληρώνει ο καθαιμαγμένος Έλληνας φορολογούμενος για μπορούν με ένα μικρό κλάσμα να αγοράσουν στο μέλλον το πακέτο του τραπεζικού συστήματος  ενώ ο τροχόμπατσος του ελληνικού χρηματοπιστωτικού είναι το σκιώδες ΤΧΣ που δεν υπόκειται σε κανένα είδους δημόσιο έλεγχο ή εποπτεία.

Στην υγεία του κορόιδου λοιπόν.

Όλα αυτά τα σκανδαλώδη ίσως να ήταν πιο υποφερτά αν πράγματι υπήρχε υπό τις επικρατούσες συνθήκες οποιαδήποτε δυνατότητα ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας. Χωρίς ορίζοντα ανάπτυξης οι ιδιώτες θα αγόραζαν φιλέτα ψόφιου γαϊδάρου, θα πετούσαν δηλαδή σε ένα βαρέλι δίχως πάτο τα λεφτά τους, έστω και αν αυτά είναι ένα μικρό κλάσμα αυτών που η τρόικα και η ελληνική κυβέρνηση αναγκάζουν τους Έλληνες φορολογούμενος να πετάν στο ίδιο άπατο βαρέλι.

Τι συμβαίνει λοιπόν; Παραπλανήθηκαν οι ξένοι «επενδυτές» από το ψέμα του success story του Σαμαρά;

Για ποιο λόγο κάποιοι να θέλουν να επενδύσουν σε τράπεζες που τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια των δανειοληπτών τους ξεπερνάν το 30% των εν ενεργεία δανείων, σε μια κοινωνία με όλο και μεγαλύτερη αδυναμία αποπληρωμής δανείων;

Την απάντηση μας την δίνει η ταυτότητα των «επενδυτών».

Στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της Πειραιώς, εκτός από τράπεζες όπως η BCP και η Societe General, συμμετείχαν και funds.

Το μεγαλύτερο από αυτά τα Funds είναι μάλλον το American Funds. ΤοAmerican Funds έχει τοποθετήσεις στον ΟΤΕ και είναι από τους λίγους εκτός EKT και ΕΕ κατόχους ελληνικών ομολόγων, ωρίμανσης από το 2023 και μέχρι και το 2043.

Το American Funds είναι θυγατρική της Capital Croup Companies, μια από τις μεγαλύτερες εταιρίες επενδυτικής διαχείρισης στον πλανήτη που διαχειρίζεται χαρτοφυλάκια συνολικού ύψους 1 τρις δολαρίων. Ας δούμε τις μέχρι σήμερα νευραλγικές τοποθετήσεις της Capital Croup Companies: 11,5% του ΟΠΑΠ, 5,70% της Ελλάκτωρ όπου ο μεγαλύτερος Έλληνας μέτοχος είναι ο Λεωνίδας Μπόμπολας με 15%.

9% της Jumbo. 5% του Τιτάνα.

Με άλλα λόγια, η Capital Group έχει δημιουργήσει ένα πλέγμα τοποθετήσεων στην ελληνική οικονομία.

Δε θα σχολιάσουμε την εμπλοκή της Capital. Απλά καλό είναι να θυμόμαστε ότι την τελευταία φορά που είχαμε εμπλοκή τέτοιου μεγέθους εταιρίας στα ελληνικά πράγματα (στην Carlyle αναφερόμαστε), μας προέκυψε η Proton, o Λαυρεντιάδης και ένας λογαριασμός 700 εκατομμυρίων ευρώ με πολλαπλασιαστικές ζημιές.

Αυτά για τις απρόσωπους κολοσσούς.

Τους πραγματικούς λόγους όμως της εισροής νέων μεγαλομετόχων στη Πειραιώς μας τους καταδεικνύει ευκολότερα η εμπλοκή προσωποπαγώνFunds. Τα πιο τρανταχτά ονόματα funds που μπήκαν στην Πειραιώς είναι τα:

Το Soros Fund Management, το προσωπικό Fund του διεθνή κερδοσκόπου και «φιλάνθρωπου» George Soros.

Το Paulson&Co, του διεθνή κερδοσκόπου και «φιλάνθρωπου» John Paulson.

Και το Third Point LCC, του κερδοσκόπου και «φιλάνθρωπου» Daniel Loeb.

Γιατί τους λέμε κερδοσκόπους;

Γιατί ο Soros, ο «άνθρωπος που έσπασε την Τράπεζα τη Αγλλίας»,  το 1992 σόρταρε 10 δισεκατομμύρια λίρες κερδίζοντας από την κίνηση του 1,1 δις και ζημιώνοντας την βρετανική οικονομία κατά 3,4 δις.

Η αμερικανική κρίση του απέφερε μερικά ακόμη δις.

«Έχω μια πολύ καλή κρίση» δήλωνε περήφανος ο άνθρωπος που είχε γνωστούς και στο περιβάλλον Παπανδρέου.

Ο John Paulson σόρταρε το 2007 αμερικάνικες υποθήκες και έβγαλε 3,7 δις.

Ο Loeb,  λίγο πριν το κούρεμα, αγόρασε στην δευτερογενή αγορά ελληνικά ομόλογα μέσου όρου εικοσαετίας. Μερικές εβδομάδες μετά η αξία της επένδυσής του είχε αξιοσημείωτα αυξηθεί. «Προσπαθώ να βγάλω ένα δολάριο από 15  cents» ισχυρίστηκε ο Loeb στους επενδυτές του επικαλούμενος στίχο του δολοφονημένου ράππερ Tupac Shakur ενώ στη συνέχεια πόνταρε και στο εθνικό χρέος της Πορτογαλίας.

Κανένας από αυτούς δε φαίνεται να πιστεύει στο success story του Σαμαρά και στην ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας. Για την ακρίβεια, το 2010 οιSoros και Paulson στοιχημάτισαν κατά του Ευρώ (το 2012 πόνταρε κατά του Ευρώ και ο Jacob Rothschild, της οικογένειας που συνέβαλε να στηθεί τοQuantum Fund, το πρώτο Fund του Soros και που συνέχισε να έχει επενδυτικές σχέσεις μαζί του) ενώ συστηματικά ο Soros μιλάει όχι μόνο για ένα μη βιώσιμο ελληνικό χρέος αλλά και για μια μη βιώσιμη Ευροζώνη. Και δε δίστασε να βάλει τα λεφτά του εκεί που είχε βάλει το στόμα του.

Για ποιο λόγο λοιπόν ο Soros όχι μόνο «επενδύει» στην Πειραιώς αλλά και παράλληλα αποκτάει θέσεις και σε 5 πέντε εταιρίες ελλήνων εφοπλιστώνλίγο μετά μάλιστα την παρουσία του σε εκδήλωση του ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος;»

Η απάντηση είναι απλή: για όλα αυτά τα επενδυτικά σχήματα των «ορνέων», το ρίσκο είναι μικρό απέναντι στις αποδόσεις που το ΤΧΣ και η ελληνική κυβέρνηση φρόντισαν να παρέχουν.

Το μυστικό, όπως περιγράφει για τη στρατηγική Paulson o καθηγητήςΙωάννης Βαρουφάκης (ο οποίος αμελεί να αναφέρει στο άρθρο του τη συμμετοχή και του γνωστού του πλέον George Soros σε αυτό το τζογαδόρικο τέχνασμα) βρίσκεται όχι τόσο στις ίδιες τις μετοχές που αγόρασαν τα Hedge Funds αλλά στα warrants (δικαιώματα ή προνόμια).

Μόλις οι τιμές της μετοχής Πειραιώς φθάσουν κάποιο υψηλό τιμής, οι νέοι μεγαλομέτοχοι μπορούν να αγοράσουν από το ΤΧΣ την πλειονότητα των μετοχών σε τιμή εξαιρετικά χαμηλή. Έτσι λοιπόν, με το ένα δέκατο του συνολικού ποσού ανακεφαλαιοποίησης συν κάτι ψηλά ακόμη που θα δώσουν για να «εξαργυρώσουν» τα warrants τους θα μπορούν να αποκτήσουν εώς και το 80% των τραπεζών που ανακεφαλαιοποιήθηκαν με το αίμα του ελληνικού λαού…

Αν προκύψει νέο κούρεμα του ελληνικού χρέους όπως το ΔΝΤ και ο Sorosπιέζουν, τα Hedge Funds θα έχουν ξαφνικά θέσεις κλειδιά στον κλειδοκράτορα (την τράπεζα Πειραιώς) μιας οικονομίας που θα είναι εν δυνάμει βιώσιμη και έστω και βραχυπρόθεσμα σε δυναμική ανάπτυξης μετά από τόσα χρόνια ύφεσης (ανάπτυξης των αριθμών γιατί τα μεγάλα στρώματα της κοινωνίας δεν θα επανέλθουν ούτε κατά διάνοια πλησίον της πρότερης ποιότητα ζωής τους). Τα hedge funds θα έχουν έτσι τουλάχιστον τετραπλασιάσει τα κεφάλαια τους και θα έχουν και λόγο στις άλλες τοποθετήσεις της ελληνικής οικονομίας.

Αλλά ακόμη και αν συμβεί το πιο πιθανό σενάριο, η ελληνική οικονομία να παραμείνει σε κωματώδη κατάσταση, η τοποθέτηση των hedge funds στην Πειραιώς τους δίνει τη δυνατότητα να αναπτύξουν πολλαπλές στρατηγικές κερδοσκοπίας:

α) Να φτιάξουν μια χρηματιστηριακή φούσκα με τις μετοχές της Πειραιώς ώστε να τις φτάσουν σε εκείνη την κρίσιμη τιμή που θα τους επιτρέψει να ενεργοποιήσουν τα warrants και να αποκτήσουν το σύνολο των μετοχών σε τιμές σκοτωμού το οποίο στη συνέχεια θα το ξεπουλήσουν στην υψηλότερη τιμή στα θύματα που έφαγαν το τυρί και πιάστηκαν στη φάκα της χρηματιστηριακής φούσκας. Τα θύματα του χρηματιστηρίου του Σημίτη το θυμόνται το κόλπο πάρα πολύ καλά.

β) Έχοντας εκ των έσω πληροφορίες, να φτιάξουν καλά και κακά (αυτά στα οποία οι δανειολήπτες τους έχουν έστω κάποια μικρή δυνατότητα να τα εξυπηρετήσουν και σε αυτά που οι δανειολήπτες τους δεν έχουν καμία) πακέτα κόκκινων δανείων και να πουλήσουν τα «καλά» σε ακόμη πιο επιθετικά funds ορνέων, αφήνοντας την φύρα στην Πειραιώς. Το έχουμε ξαναδεί το έργο και θα το ξαναδούμε.

γ) Να εφαρμόσουν την ίδια στρατηγική και στους πλειστηριασμούς ακινήτων, παίρνοντας ή πουλώντας τα πακέτα «φιλέτων» και αφήνοντας τη σαβούρα στην τράπεζα Πειραιώς, δημιουργώντας μια κρίση στεγαστικών χειρότερη από την αμερικάνικη.

δ) Να βάλουν χέρι στα αγροτικά εισοδήματα και τις επιδοτήσεις μέσω του καλού κομματιού της ΑΤΕ που πέρασε στην Πειραιώς.

Με τις τιμές των τροφίμων να ανεβαίνουν, η καλλιεργήσιμη γη είναι μια περιζήτητη επένδυση. Ήδη ο George Soros κατέχει το 25% της AdecoagroSA, μια από τις μεγαλύτερες παραγωγούς τροφής στην Νότια Αμερική, με μεγα-φάρμες σε Βραζιλία, Αργεντινή και Ουρουγουάη.

Με αυτό το δυναμικό των πολλαπλών στρατηγικών κέρδους ακόμη και ο Λάτσης,  ο οποίος εγκατέλειψε άρων άρων την Eurobank αφήνοντας το ποσοστό του στους διαδόχους του για να ασχοληθεί με την εταιρεία τουreal estate Lamda Development (βλέπε The Mall, Aστέρας Βουλιαγμένης κλπ), μπήκε στο παιχνίδι της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου (και της μελλοντικής απόκτησης) της Εθνικής με 100 εκατομμύρια.

Δεν υπονοούμε βέβαια ότι ο κος Λάτσης ανήκει στην κατηγορία των αρπακτικών. Απλά ότι το στοίχημα έχει τόσο χαμηλό ρίσκο σε σχέση με τις πιθανές αποδόσεις του που δεν μπορούν να το αρνηθούν οι μεγάλοι παίχτες, ακόμη και όσοι είχαν πρόσφατη άσχημη εμπειρία από την εμπλοκή τους με το ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Κυρίως όταν στην μπάνκα βρίσκονται μαζεμένα λεφτά άλλων, τα λεφτά του κοσμάκι που τον υποχρεώνουν να χρηματοδοτεί εν αγνοία του τις επενδύσεις των πλουσίων.

Αυτό κυρίες και κύριοι είναι ανάπτυξη. Σε μια νεκροζώντανη κοινωνία, η ανάπτυξη περνά από τους τάφους μας.

 Πέτρος Αργυρίου, 6-12-2013, agriazwa.blogspot.com

ΤΑ ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΜΑΝΙΤΑΚΗ

http://www.logiastarata.gr/2013/12/blog-post_5234.html

Ως ένας κλόουν της μεταρρύθμισης λειτουργεί πλέον o αρμόδιος υπουργός Μητσοτάκης. Ο γιος του επίτιμου, αναδεικνύεται νέος Ρουπακιώτης, δειλός και συμβιβασμένος με τον αρρωστημένο κρατικό μηχανισμό. Ο άνθρωπος που μιλούσε για αξιολόγηση και απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, που κάθε μέρα πετάει στη δημοσιότητα μια πατσαβούρα-λίστα με αριθμούς δημοσίων υπαλλήλων που υποτίθεται ότι θα φύγουν από το δημόσιο, έρχεται με μια απόφασή του να τοποθετήσει Προισταμένους υπαλλήλους χωρίς μεταπτυχιακό ΤΕ κατηγορίας.

Η επιστολή της αναγνώστριας του antinews περιγράφει τα έργα και τις ημέρες του θλιβερού υπουργού.

"Το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης το οποίο είναι υπεύθυνο για την Δημόσια Διοίκηση και που πρέπει να δίνει το παράδειγμα στα άλλα Υπουργεία αποφάσισε να κάνει τοποθετήσεις προϊσταμένων Διευθύνσεων και Τμημάτων. Με μια απλή απόφαση Υπουργού τοποθετήθηκαν ως Προϊστάμενοι, υπάλληλοι με βαθμό Δ΄και Γ΄ δηλαδή με 10-15 χρόνια υπηρεσίας, υπάλληλοι χωρίς μεταπτυχιακό, υπάλληλοι ΤΕ κατηγορίας.

Δηλαδή υπουργέ μου άλλα λες και άλλα πράττεις. Από την μια υποστηρίζεις ότι οι σπουδές και τα μεταπτυχιακά, δηλαδή τα προσόντα, πρέπει να έχουν προβάδισμα, και από την άλλη αφήνεις εκτός θέσεων υπαλλήλους κλάδου ΠΕ με μεταπτυχιακά, με τεράστια εμπειρία καθώς και απόφοιτους της σχολής Δημόσιας Διοίκησης.

Επίσης Υπουργέ μου γιατί να βιαστείς να κάνεις τοποθετήσεις και δεν έκανες κρίσεις των υπαλλήλων, να βγουν τα μόριά τους και κανείς να μην μπορεί να πει τίποτε. Πού είναι η αξιοκρατία για την οποία κόπτεσαι από κανάλι σε κανάλι . Μήπως γιατί κάποιοι από αυτούς που τοποθέτησες δεν έχουν προσόντα και επ’ ουδενί δεν θα κρινόντουσαν ούτε για κλητήρες; Μήπως γιατί τακτοποίησες συνδικαλιστικά και κομματικά στελέχη, Προέδρους Σωματείων, Γραμματείς Σωματείων, μέλη, κ.λ.π.; Από όλα τα κόμματα, δεν λέω, αλλά Υπουργέ μου με τις πράξεις σου αυτοαναιρείσαι.

Θα μου πείτε εσείς τώρα που τα διαβάζετε αυτά, η ελληνική κοινωνία ζει μια τραγωδία, κόβεται το ρεύμα του κοσμάκη, παιδιά πεθαίνουνε και εσύ ασχολείσαι με τις τοποθετήσεις Διευθυντών του Υπουργείου Διοικοιτικής Μεταρρύθμισης; Το θέμα είναι να ξεμπροστιάζουμε αυτούς τους Υπουργούς που άλλα βγαίνουνε και λένε και άλλα κάνουνε. Το θέμα είναι να μην τους αφήσουμε να συνεχίσουν να διορίζουν κομματικούς στρατούς στο δημόσιο γιατί μόνο αν αξιοποιηθούν οι υπάλληλοι με προσόντα θα γίνει το δημόσιο πιο παραγωγικό και χρήσιμο. Γιατί αυτοί οι Υπουργοί που κατηγορούν το δημόσιο, αυτοί είναι που το κατάντησαν έτσι.

Γιατί καλά Υπουργέ μου να βγαίνεις στα κανάλια να λες ότι πρέπει να αξιοποιηθούν οι άξιοι, έλα όμως που εσύ αξιοποιείς μόνο αυτούς που δεν έχουνε προσόντα. Ποιον δουλεύεις κ. Μητσοτάκη, σε πήραμε χαμπάρι. Ούτε την ψήφο σου δεν θα βρίσκεις.

Αναγνώστρια

kourdistoportocali.com

Από την έκρηξη του Μαρί.. στην έκρηξη Πολυβίου (από τον Όμηρο Αλεξάνδρου)

Σας μεταφέρω πιο κάτω τα όσα ο Πόλυς Πολυβίου δήλωσε στο SigmaLive (πατήστε εδώ για να δείτε το βίντεο) σε σχέση με την έκρηξη στο Μαρί και τον χρηματισμό κυπριακών κομμάτων από τον Ανδρέα Βγενόπουλο.

Ο Πόλυς Πολυβίου είναι ένας πανέξυπνος άνθρωπος και ένας διαπρεπής δικηγόρος ο οποίος θυμίζω, διορίστηκε από τον πρώην Πρόεδρο Δημήτρη Χριστόφια για να διεξάγει έρευνα και να βγάλει ένα Πόρισμα σε σχέση με την έκρηξη στο Μαρί που στοίχισε την ζωή σε 13 ανθρώπους και προκάλεσε ανεπανόρθωτη ζημιά στην κυπριακή οικονομία. Το πόρισμα του απέδιδε πολιτικές και προσωπικές ευθύνες τόσο στον Χριστόφια όσο και σε δύο υπουργούς του, αλλά ανέδειξε επίσης και κάποια βαθύτερα αίτια που μας οδήγησαν στην σημερινή θλιβερή κατάσταση και αυτά έχουν να κάνουν με την σήψη και διαφθορά που χαρακτηρίζει το κομματικό κατεστημένο. Σε αντίθεση με προηγούμενες Επιτροπές Διερεύνησης, οι οποίες κατά κανόνα αθώωναν το ελεεινό πολιτικοοικονομικό κατεστημένο, ο Πολύς Πολυβίου ενεργώντας με αντικειμενικότητα και παρρησία απέδωσε ευθύνες εκεί και όπου έπρεπε και τάραξε με αυτό τον τρόπο τα βρώμικα λιμνάζοντα νερά. Είναι για αυτό τον λόγο που εγώ προσωπικά, αλλά πιστεύω και η συντριπτική πλειοψηφία του κυπριακού λαού του είμαστε ευγνώμονες. Ο Πόλυς Πολυβίου στην παρέμβαση του στο sigmaLive, συνέχισε από εκεί που τελείωσε το πολυσέλιδο Πόρισμα του το καλοκαίρι του 2011, επισημαίνοντας δηλαδή ότι η άθλια κομματοκρατία ευθύνεται για όλα τα δεινά που βιώνει σήμερα ο τόπος. Κάλεσε επίσης τα κυπριακά κόμματα να δηλώσουν τις πηγές των εισοδημάτων τους και να επιστρέψουν στον κυπριακό λαό τα λεφτά με τα οποία τους δωροδόκησε ο Ανδρέας Βγενόπουλος.

Τα αμαρτωλά ΜΜΕ, που στο παρελθόν συγκάλυπταν, με το αζημίωτο βέβαια, όλες τις βρωμιές του πολιτικοοικονομικού κατεστημένου, το τελευταίο διάστημα, φοβούμενα το επικείμενο ξέσπασμα των αγανακτισμένων πολιτών, εμφανίζονται κάπως κριτικά στο σύστημα, αλλά από την άλλη μας προκαλούν οργή και αγανάκτηση με το να δίνουν το βήμα σε μοιραία και ανόητα ανθρωπάκια μεταξύ των οποίων και στον ανεκδιήγητο Χριστόφια. Τα ΜΜΕ οφείλουν να δώσουν το βήμα σε απλούς τίμιους και ικανούς ανθρώπους για εκφράσουν τις απόψεις τους στο πώς βγαίνουμε από τα σημερινά τραγικά αδιέξοδα και όχι να συνεχίζουν να μας προκαλούν με το να συνεχίζουν να προβάλουν τους ελεεινούς εκπρόσωπους της άθλιας κομματοκρατίας.     

Η κομματοκρατία και οι ηγετίσκοι της δεν μπορεί πλέον να δώσουν λύσεις στα αδιέξοδα που η ίδια μας έχει οδηγήσει, γιατί απλά οι πολίτες δεν την εμπιστεύονται πια. Άνθρωποι όπως τον Πόλυ Πολυβίου πρέπει να βγουν μπροστά για να βοηθήσουν να γεννηθεί μια νέα πολιτική κίνηση συναποτελούμενη από ικανούς και τίμιους πατριώτες που δεν είχαν και δεν έχουν καμιά σχέση με το κομματικό κατεστημένο, άνθρωποι που να βάζουν τα συμφέροντα του τόπου και του λαού πάνω από τα δικά τους, μόνο έτσι θα γεννηθεί ξανά ελπίδα.

Όμηρος Αλεξάνδρου  

http://omirosalexandrou.blogspot.com.

 <<Πράματα και θάματα ακούστηκαν στις Τομές στα Γεγονότα, με ανταλλαγές πυρών και σκληρών κατηγοριών ανάμεσα σε Πόλυ Πολυβίου και Άντρο Κυπριανού. Ο κ. Πολυβίου μίλησε για υπουργό του Δ. Χριστόφια ο οποίος "εισηγήθηκε στον τέως Πρόεδρο να παρουσιάσει τη έκρηξη σαν δολιοφθορά", αναφέρθηκε σε "χρηματισμό" του ΑΚΕΛ από τον Αντρέα Βγενόπουλο και είπε επίσης ότι "τρίζει" η καρέκλα του Α. Κυπριανού. Από την πλευρά του, ο ΓΓ του ΑΚΕΛ απάντησε ότι "φάνηκε ποιος πραγματικά έιναι ο κ. Πολυβίου ο οποίος αν είχε τη δυνατότητα θα μας έριχνε στους φούρνους" και ότι θα τα "πούνε έντονα" στα δικαστήρια.

Πολυβίου: Έκρηξη-δολιοφθορά εισηγήθηκε Υπουργός του Χριστόφια στον τέως Πρόεδρο

"Υπουργός του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια, εισηγήθηκε στον πρώην Πρόεδρο να παρουσιάσουν το θέμα της έκρηξης σαν δολιοφθορά", δήλωσε στις Τομές στα Γεγονότα ο Πόλυς Πολυβίου, προσθέτωντας ότι ο Δημήτρης Χριστόφιας απάντησε στον Υπουργό του: «για όνομα του θεού, μακάρι να ήταν αλλά δεν είναι».

Ο κ. Πολυβίου έκανε λόγο για φαντασιώσεις, "κουτσομπολιό, ανακρίβειες και ψεύδη" από πλευράς Δ. Χριστόφια.

«Δεν θα κατεβάσω το επίπεδο του Μαρί στο επίπεδο του κουτσομπολιού. Δεν είχα οποιαδήποτε επαφή με τον κ. Χριστόφια από τη μέρα του διορισμού μου μέχρι τη μέρα που παρέδωσα το πόρισμα. Μου τηλεφώνησε μόνο μια φορά για να με ευχαριστήσει για τις υπηρεσίες μου. Διεξήγαγα μια διαφανή διαδικασία και εξέδωσα πόρισμα 650 σελίδων. Αφήνω άλλους να κρίνουν το πόρισμα», είπε.

Ο νομικός διερωτήθηκε αν είναι δυνατόν, ο κ. Χριστόφιας, να ανοίγει το θέμα της δολιοφθοράς. "Αναφερόμενος στην Ατζυ Λουπέσκου αυτό είπε. Το πρώτο που εξέτασα ήταν το θέμα της δολιοφθοράς και το απέρριψα με βάση πόρισμα ξένων εμπειρογνωμόνων. Ο κ. Χριστόφιας μπορεί να μην το ξέρει", σημείωσε ο νομικός.

"Για όνομα του θεού, μακάρι να ήταν αλλά δεν είναι"

Πρόσθεσε ότι κάποιος από τους υπουργούς του, «του εισηγήθηκε να το περάσουμε σαν δολιοφθορά και ο πρόεδρος απάντησε για ΄΄όνομα του θεού, μακάρι να ήταν αλλά δεν είναι΄΄»

Σε ό,τι αφορά στους χειρισμούς του φονικού φορτίου και των φονικών εμπορευματοκιβωτίων, ο κ. Πολυβίου ανέφερε ότι «ο κ. Χριστόφιας μας είπε στη συνέντευξη του ότι η ιστορία με τον Άσαντ είναι ανόητη».

Η κυβέρνηση του κ. Χριστόφια αρνηθηκε βοήθεια από τους ξένους για τα εμπορευματοκιβώτια και αρνιόταν να τα χειριστεί, είπε ο κ. Πολυβίου. Παρουσίασε μάλιστα επίσημα έγγραφα για να τεκμηριώσει το λόγο του. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον νομικό, «υπάρχει πρακτικό ημερομηνίας 31 Αυγούστου του 2009 το οποίο  βρήκα σε συρτάρι του προεδρικού, στο οποίο ο Χριστόφιας λέει  ότι παρά τις πιέσεις αρκετών μεγάλων δυνάμεων για να κατασχεθεί το φορτίου και να τους παραδοθεί, η κυβέρνηση αποφάσισε να το κρατήσει μέχρις οτου το παραδώσει πίσω στον Άσαντ».

Σε άλλο έγγραφο, σύμφωνα με τον κ. Πολυβίου, αναφέρεται ότι «ο Άσαντ ζητησε από τον πρόεδρο Χριστόφια να βοηθήσει τη συριακή κυβέρνηση με το φορτίο και ο πρόεδρος Χριστόφιας αποφάσισε να μην παραδοθεί σε ξένους και να επιστραφεί στον Άσαντ. Άρα λέει ψέματα ο Χριστόφιας».

Ο κ Χριστόφιας, είπε ο κ. Πολυβίου, «έβαλε τα συμφέροντα του Άσαντ πάνω από τα συμφέροντα του κυπριακού λαού. Ο Άσαντ σχεδίαζε να τα χρησιμοποιήσει κατά του Ισραήλ. Δεν σκέφτηκε τα παιδιά της Εθνικής Φρουρας ο κ. Χριστόφιας, ο οποίος  οδηγήθηκε από αλλότριους σκοπούς με αποτέλεσμα να γίνει η έκρηξη. Με
βάση αυτά τα στοιχειά είναι υπεύθυνος».

Ο κ. Πολυβίου είπε επίσης ότι δεν διακατέχεται από αντιΑΚΕΛισμό. «Δεν έχω αντιακελισμο. είμαι ανεξάρτητος δικηγόρος. Από την ημέρα του πορίσματος δέχομαι καταιγισμό κριτικής, προπηλακισμών, επιθέσεων εναντίον της οικογένειας μου, του επαγγέλματος μου και εμένα προσωπικά, αλλά δεν με ενδιαφέρει. Έχω μια πικρία, μια απογοήτευση γιατί τα στελέχη του ΑΚΕΛ σε μια συγχορδία κινούνται εναντίον μου. Αυτά όμως είναι μικρά πράγματα για μένα».

Πρόσθεσε ότι «από την άλλη όμως υπάρχουν τα θύματα του Μαρί. Φανταστείτε τους διδύμους να τρέχουν προς το καθήκον , προς τη φωτιά , τους σκέφτομαι και παίρνω θάρρος. Όχι σαν κάποιους άλλους που έτρεξαν μακριά από το καθήκον».

Σε σχέση με το χρηματισμό κομμάτων από τον Αντρέα Βγενόπουλο, ο κ. Πολυβίου υποστήριξε ότι το ΑΚΕΛ πήρε χρήματα από τον κ. Βγενόπουλο.

«Είναι δυνατόν να μην γνωρίζει ο κ. Χριστόφιας, αν ο Βγενόπουλος έδωσε χρήματα στο ΑΚΕΛ;», διερωτήθηκε.

Κάλεσε παράλληλα τον «λαλίστατο» Γιώργο Λουκαίδη να απαντήσει αν πήρε χρήματα το ΑΚΕΛ.

«Το ΑΚΕΛ πηρέ χρήματα από τον Βγενόπουλο και τους καλώ να τα επιστρέψουν για τις ευπαθείς ομάδες. Έχω πληροφορίες που επιβεβαιωθήκαν χθες από την αγνοία του κ. Χριστόφια ο οποίος είπε ‘’μα που ξερώ εγώ αν πηρέ το ΑΚΕΛ χρήματα’’»

Όλα τα κόμματα να απαντήσουν ενόρκως αν πήραν χρήματα από τον Βγενόπουλο, είπε ο νομικός.>>

Ο ΑΪ-ΝΙΚΟΛΑΣ ΤΙΜΑΤΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ (Γράφει ο μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης)

http://www.agioritikovima.gr/agnea/34122-o-anikolas-tim

Ιερά Μονή Σταυρονικήτα

Ο Αϊ-Νικόλας ο θαλασσοδαρμένος, των θαλασσών ο άγιος, ο φιλόλαος και προστάτης των ναυτικών, τιμάται ιδιαίτερα στο Άγιον Όρος.
Πανηγυρίζουν η μονή Σταυρονικήτα, η μονή Γρηγορίου και πολλά κελιά. Ο άγιος υπήρξε αρχιεπίσκοπος Μύρων στη Λυκία της Μικράς Ασίας, όπου ο τάφος του και τα ερείπια του παλαιού ναού του.

Ήταν φιλάνθρωπος και φιλόπτωχος, υπερασπιστής της αλήθειας και του δικαίου.

Οι άγιοι έχουν προνόμιο να παρηγορούν τους πιστούς. Η μεγάλη ταραχή του κόσμου έχει ανάγκη την επίσκεψη των αγίων. Η οικονομική, πνευματική και ηθική κρίση των ημερών μας ελπίζει και αναμένει μια ανώτερη βοήθεια.

Ο Άγιος Νικόλαος στην εποχή του υπήρξε προστάτης των πενομένων και των πονεμένων συνανθρώπων του. Πολλά τα θαύματά του.

Η εποχή μοιάζει με τη δική μας. 

Υπήρχε στέρηση, φτώχεια, ανάγκες, δυστυχίες και απογοητεύσεις, αλλά και ελεημοσύνη, παρηγοριά και πνευματική τόνωση.

Ο Άγιος Νικόλαος είναι ένα φωτεινό παράδειγμα. 

Σε μια εποχή που μπορεί να έχει κάποιες ευκολίες και ανέσεις, αλλά συγχρόνως σύγχυση και ταραχή, ο άγιος καθοδηγεί από ψηλά.

Πολλοί είναι αυτοί που θέλουν να πάρουν τη θέση του Θεού στη ζωή μας. 

Η πονηρία και κακία βρίσκει τρόπους να μπει στα βάθη της ψυχής μας.

Ο Άγιος Νικόλαος μας ξεπαγιδεύει.

Ιερά Μονή Οσίου Γρηγορίου

Μερικοί «προτεσταντίζουν» υποτιμώντας τους αγίους και άλλοι υπερτιμούν τους αγίους υποτιμώντας τον Χριστό.

Οι άγιοι, όπως έχουμε ξαναπεί, είναι καλοί και έμπιστοι φίλοι, διακαείς πρεσβευτές, στοργικοί μεσίτες.

Ο Άγιος Νικόλαος διαβαίνει θάλασσες και στεριές για να προστατεύει και να σώζει τους αναγκεμένους.

Είναι ένας γνωστός, αγαπητός και σεβαστός άγιος.

Έχει θάρρος στον Χριστό κι εκείνος τον ακούει πρόθυμα.

Γι’ αυτό είναι τόσο λαοφίλητος. Οι εικόνες του με τα ασημένια «πουκάμισα», με τα πολλά τάματα και τα καντήλια θαυματουργούν σε όσους τις ασπάζονται με θερμή πίστη.

Των Θαλασσών ο Άγιος – Διήγηση του Αλέξανδρου Μωραϊτίδη (1850-1929)

http://www.diakonima.gr/2013/12/06/%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B8%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CF%83%CF%83%CF%8E%CE%BD-%CE%BF-%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%B4%CE%B9%CE%AE%CE%B3%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B1/

Ο συγγραφεύς περιγράφει τον εσπερινόν της παραμονής του Αγίου Νικολάου εις τον ομώνυμον ναόν της πατρίδος του Σκιάθου.

Εβράδυασεν. Ο ήλιος δύων όπισθεν του πευκοφύτου όρους έπεμπεν εις τας ανατολικάς άκρας της νήσου και εις τα προ του λιμένος νησίδια τας τελευταίας του ακτίνας, λαμβάνων μεθ’ εαυτού όλον το ευφρόσυνον της ημέρας θάλπος και αφήνων εις τα βουνά να στέλλωσι το οξύ εκείνο του χειμώνος απόγαιον.

Ο λιμήν ήτο ακίνητος ως λίμνη. Τρία, τέσσαρα καΐκια ήρχοντο βιαστικά ν’ αράξωσι χάριν της εορτής. Αι λέμβοι των αλιέων έσπευδον και αυταί να προσορμισθώσι και από την εξοχήν οι ποιμένες και γεωργοί κατήρχοντο εις την πόλιν προς τον αυτόν σκοπόν. Και μόνος ο πράκτωρ της ατμοπλοϊκής εταιρείας ανεβοκατέβαινεν ακόμη εις το παράλιον περιμένων το ατμόπλοιον.

Όμως ενύκτωσε και ήρχισε να σημαίνη η αγρυπνία. Ο γλυκύς του κώδωνος ήχος ελαλούσεν, εκελαδούσεν, ενόμιζες, την πανήγυριν. Εις οποιανδήποτε νήσον και αν αποβιβασθής, θα απαντήσης τον ναόν του Αγίου Νικολάου μικρόν η μέγαν, με μάρμαρα ή με πλίνθους. Ο Άγιος Νικόλαος είναι ο παππούς του ναυτικού μας, η γλυκυτέρα του ναύτου παραμυθία, των θαλασσών ο Άγιος. Εις την αγρυπνίαν έπρεπεν όλοι να παρευρεθώσι, διότι ηυτύχησαν να πανηγυρίσουν την εορτήν του εις το νησάκι των.

Ο ναύτης και όταν ευδαίμων επιστρέψη εις την νήσον του, φέρει το τάξιμόν του εις τον Άγιον, ευχηθείς, όταν ήτο εις το πέλαγος, να τύχη κατά την εορτήν εις την πατρίδα του, ν’ αγρυπνήση όλην την νύκτα. Και όταν πάλιν ναυαγός εις μίαν σανίδα σωθή, ή εις ξηρόν βράχον από τα δόντια του θανάτου γλυτώση, πρώτα, πρώτα θα φέρη το τάξιμό του εις τον Άγιον, λαμπάδα μεγάλην ή αργυρούν κανδήλιον, και ύστερον θα μεταβή εις την οικίαν του να χαιρετήση την μητέρα του την σύζυγόν του. Αλλ’ ενίοτε δεν επανέρχεται. Το τάξιμόν του ήτο βαρύ. Είχε τάξει όλην την ζωήν του.

Να γίνη καλόγηρος! Και ούτως ο ευλαβής, διασώσας την ζωήν του από τα κύματα της θαλάσσης πηγαίνει να την κλείση εις τους αφώνους του μοναστηριού τοίχους, εις τον Άθωνα.

Πάντες, γεωργοί και ναύται, συνηθροίζοντο εις την αγρυπνίαν συνωστιζόμενοι έμπροσθεν της εικόνος του Αγίου Νικολάου, παλαιάς βυζαντινής αγιογραφίας, ολίγον μαυρισμένης ή υπό του χρόνου, ή διότι ο ζωγράφος ηθέλησε δια του σκιερού χρώματος να παραστήση το αυστηρόν πρόσωπον του θαυματουργού αρχιερέως.

Και ήναπτον όλοι τας μεγάλας λαμπάδας οι ναύται, τας οποίας είχον φέρει από το ταξίδιον, και έλαμπεν η εικών, και έλαμπεν όλη η εκκλησία. Και ακτινοβολούσε το πράον του Αγίου πρόσωπον εκ χαράς, νομίζεις, ως να ηυχαριστείτο, ότι την στιγμήν εκείνην εβούϊζεν ο μικρός ναός εκ της φαιδράς των ασμάτων ψαλμωδίας, μετ’ ιδιαιτέρας αγάπης επαναλαμβανούσης το «Άγιε Νικόλαε» εν τοις εγκωμιαστικοίς ύμνοις.

Και ηυχαριστούντο γύρο, γύρο οι ναύται ακούοντες τα άσματα και προσβλέποντες ατενώς εις την εικόνα, κατάφορτον από των αναθημάτων, εν οίς διέπρεπον αργυρά μικρά πλοιάρια, πλοιάρχων αφιερώματα. Κατά τας στιγμάς εκείνας ενόμιζες, ότι η εικών προσελάμβανε θαυμασίαν τινά κίνησιν και ζωήν αιφνίδιον. Ενόμιζες ότι εκινούντο οι οφθαλμοί του Αγίου και ευλογούσεν η χείρ τους προσφιλείς του ναυτίλους και ότι συχνά μετέβαλλεν όψιν το γηραιόν του πρόσωπον.

Άλλος εκ των εκεί παρισταμένων, έχων εις τον νουν του την παροιμιώδη του Αγίου Νικολάου ελεημοσύνην και προς τους πένητας συμπάθειαν, τον έβλεπε γλυκύν και μειδιώντα, ως ότε έσωζε κρυφά τας τρεις εκείνας θυγατέρας από του ηθικού θανάτου, παρέχων τα μέσα της υπανδρείας, και έτεινε και αυτός την χείρα, νομίζων ότι ο Άγιος φλωρία εμοίραζε την στιγμήν εκείνην. Άλλος πάλιν έχων εις τον νουν του, ότι ποτέ ο επίσκοπος των Μύρων, άγριος και απειλητικός εμφανισθείς, εκράτησε του δημίου την χείρα, έτοιμον να θανατώση τρεις άνδρας αθώους, συκοφαντηθέντας, τον έβλεπεν εις την εικόνα άγριον και απειλητικόν με πύρινα βλέμματα.

Ο δε ναύτης, διαλογιζόμενος την στιγμήν, κατά την οποίαν ο Άγιος έσωσε το κλυδωνιζόμενον σκάφος, έτοιμον να καταποντισθή, εφαντάζετο τον Άγιον ιστάμενον ατρόμητον εν τη πρύμνη και βαστάζοντα κραταιώς το πηδάλιον, ενώ η εικών παρίστα τούτον καθήμενον επί θρόνου και ευλογούντα.

Εκείνος δε πάλιν, ο ενθυμούμενος την στιγμήν, κατά την οποίαν ο Άγιος βυθισθείς εν τω πόντω έσωσεν ημίπνικτον τον από του πλοίου πεσόντα ναύτην, ενόμιζεν, ότι έβλεπε διάβροχον τον Ιεράρχην και ότι από το κοντόν λευκόν του γένειον έσταζεν ακόμη θάλασσα. Τόσην ζωήν παράδοξον ελάμβανεν η βυζαντινή εικών υπό τα πολλά εκείνα φώτα και την φαιδράν ψαλμωδίαν…

Διήγηματα Αλεξάνδρου Μωραϊτίδη, μετά προλόγου Β. Γαβριηλίδου.

Εκδότης Σιδέρης 1921-1928 – Αθήναι -

Αλέξανδρος Μωραϊτίδης 1850-1929

Ο Αλέξανδρος Μωραϊτίδης φιλόλογος και λογοτέχνης, γεννήθηκε στη Σκιάθο το φθινόπωρο του 1850 και ήταν ξάδερφος του Παπαδιαμάντη. Ταξίδεψε σε διάφορα μέρη της Ελλάδος, περισσότερο όμως μελέτησε το Άγιο Όρος.

Το 1929 έγινε μοναχός και άλλαξε το όνομα του σε Ανδρόνικος, για να αφήσει τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου την τελευταία του πνοή στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Σκιάθο.

Γεννήθηκε στην Σκιάθο στις 15 Οκτωβρίου του 1850 και ήταν ο πρώτος από τα 7 παιδιά της οικογένειας, με τον πατέρα του να κατάγεται από τον Μιστρά και την μητέρα του από ιερατική οικογένεια του νησιού και ξαδέρφη του πατέρα του Παπαδιαμάντη. Έφτασε μέχρι την δεύτερη τάξη του γυμνασίου στην Σκιάθο, καθώς η ανώτερη τάξη δεν υπήρχε στο νησί.

Έτσι τέλειωσε της σπουδές του στην Αθήνα, σε ηλικία 21 ετών στο Βαρβάκειο των Αθηνών, για να ακολουθήσει η Φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου, στην οποία αργότερα έγινε και Διδάκτωρ.

Εργάστηκε σαν δημοσιογράφος στην «Εφημερίδα» του Κορομηλά και για μεγάλο χρονικό διάστημα διετέλεσε καθηγητής σε διάφορα αθηναϊκά γυμνάσια. Το 1886 και όντας ήδη διδάκτορας παρασημοφορείται με τον αργυρό Σταυρό του Σωτήρος και το 1914 τιμήθηκε με το Εθνικό Αριστείο Γραμμάτων.

Σε ηλικία 51 χρόνων παντρεύεται. Όταν 13 χρόνια μετά πεθαίνει η γυναίκα του αφοσιώνεται στην μετάφραση και συγγραφή θεολογικών κειμένων. Το πλούσιο έργο του καλύπτει ποιήματα, θέατρο και τα διηγήματα που τον έκαναν ευρύτερα γνωστό σε καθαρεύουσα και δημοτική.

Κυριότερα δημοσιεύματά του θεορούντε το πεντάπρακτο ιστορικό δράμα «Βάρδας Καλλέργης», το ιστορικό μυθιστόρημα των μετά τον Μέγα Αλέξανδρο χρόνων «Δημήτριος ο Πολιορκητής» και οι 2 εξάτομες εκδόσεις «Διηγήματα»και «Με του βορριά τα κύματα», με την δεύτερη να περιλαμβάνει ταξιδιωτικές εντυπώσεις.

Όπως και ο συντοπίτης του Παπαδιαμάντης κατέχεται και αυτός από νοσταλγία της πατρίδος. Είναι ηθογράφος, θαλασσογράφος και αφηγητής ναυτικών περιπετειών.

Ονομάζεται προεδρεύον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών τον Ιανουάριο του 1928, στην οποία όμως δεν παρίσταται ποτέ. Το 1929 επιστρέφει στην Σκιάθο ως μοναχός Ανδρόνικος, αρρωσταίνει και πεθαίνει στις 25 Οκτωβρίου του ίδιου έτους.

του Αλέξανδρου Μωραϊτίδη

Πηγές: sophia-siglitiki.blogspot.gr - egolpion.com - trelogiannis.blogspot.gr 

"ΑΓΙΕ ΝΙΚΟΛΑΕ, ΝΑ ΑΝΕΒΗΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΝΕΡΟ, ΕΑΝ ΘΕΛΗΣ ΝΑ ΣΟΥ ΑΝΑΒΩ ΤΟ ΚΑΝΤΗΛΙ"

http://www.agioritikovima.gr/didaches/geronta-paisiou/34052-agie-nikolae-na

Η διήγηση που ακολουθεί είναι απόσπασμα από την εισαγωγή του βιβλίου «Αγιορείται Πατέρες και Αγιορείτικα» που συνέγραψε ο Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης.

Μετά τη διήγηση παραθέτουμε ολόκληρη την εισαγωγή του βιβλίου αυτού που αναφέρεται στην πίστη, την απλότητα, την ταπείνωση και το αγωνιστικό πνεύμα των παλαιών Αγιορειτών Πατέρων σε αντίθεση με την εποχή μας στην οποία, όπως γράφει ο Γέροντας Παΐσιος, «έχουν αυξηθεί οι γνώσεις, δυστυχώς η λογική κλόνισε την πίστη των ανθρώπων από τα θεμέλια και γέμισε τις ψυχές από ερωτηματικά και αμφιβολίες. Έτσι, επόμενο είναι να στερούμεθα τα θαύματα, γιατί το θαύμα ζήται και δεν εξηγείται με την λογική».

Στην Σκήτη των Ιβήρων, ο Γέρο-Νικόλαος από τη συνοδεία των Μαρκιανών μού διηγήθηκε για έναν Πατέρα, που είχε και αυτός παιδική απλότητα, ότι κάποτε, όταν είχε στερέψει το πηγάδι τους, είχε κατεβάσει την εικόνα του Αγίου Νικολάου στο ξεροπήγαδο, με το σχοινί δεμένη από τον χαλκά, και είπε:
- Άγιε Νικόλαε, να ανέβης μαζί με το νερό, εάν θέλης να σου ανάβω το καντήλι, αφού μπορείς να το κάνεις αυτό. Βλέπεις, έρχονται τόσοι άνθρωποι, και δεν έχουμε λίγο κρύο νερό να τους δώσουμε.
Ω του θαύματος! το νερό ανέβαινε σιγά-σιγά, και η εικόνα του Αγίου έπλεε επάνω, μέχρι που την έπιασε με τα χέρια του, την ασπάσθηκε με ευλάβεια και την πήγε στον Ναό.

Ολόκληρη η Εισαγωγή του βιβλίου "Αγιορείται Πατέρες και Αγιορείτικα"

Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.

Πολύ με πειράζει η συνείδηση μου, που δεν κράτησα σημειώσεις με λεπτομέρειες για τους ενάρετους Πατέρες, που έζησαν τώρα τα τελευταία χρόνια, για τους οποίους μου διηγούνταν οι ευλαβείς Γεροντάδες, όταν ήμουν αρχάριος μοναχός, όπως επίσης και στην συνέχεια, για την μεγάλη μου αμέλεια, που δεν κράτησα, έστω στην μνήμη μου, όλα τα θεία γεγονότα, τα οποία έζησαν εκείνα τα άγια Γεροντάκια και μου τα διηγούνταν με πολλή απλότητα, για να με βοηθήσουν πνευματικά.

Οι Πατέρες εκείνης της εποχής είχαν πολλή πίστη και απλότητα και οι περισσότεροι ήταν με λίγα μεν γράμματα, αλλά, επειδή είχαν ταπείνωση και αγωνιστικό πνεύμα, δέχονταν συνέχεια τον θείο φωτισμό. Ενώ στην εποχή μας, που έχουν αυξηθεί οι γνώσεις, δυστυχώς η λογική κλόνισε την πίστη των ανθρώπων από τα θεμέλια και γέμισε τις ψυχές από ερωτηματικά και αμφιβολίες. Έτσι, επόμενο είναι να στερούμεθα τα θαύματα, γιατί το θαύμα ζήται και δεν εξηγείται με την λογική.

Το πολύ αυτό κοσμικό πνεύμα που επικρατεί στο σημερινό άνθρωπο, ο οποίος έχει στρέψει όλη την προσπάθεια στο πώς να ζήσει καλύτερα, με μεγαλύτερη άνεση και λιγότερο κόπο, δυστυχώς έχει επιδράσει και στους περισσότερους πνευματικούς ανθρώπους, οι οποίοι προσπαθούν πώς να αγιάσουν με λιγότερο κόπο –πράγμα που δεν γίνεται ποτέ, γιατί “οι Άγιοι έδιναν αίμα και ελάμβαναν Πνεύμα”.

Και ενώ χαίρεται κανείς τώρα για την μεγάλη αυτή στροφή προς τους Αγίους Πατέρες και τον Μοναχισμό και θαυμάζει τους αξιόλογους νέους που αφιερώνονται με ιδανικά, συγχρόνως όμως και πονάει, γιατί βλέπει όλο αυτό το καλό υλικό να μη βρίσκει το ανάλογο πνευματικό προζύμι, και έτσι δεν ανεβαίνει η πνευματική αυτή ζύμη και καταλήγει να γίνει σαν το λειψό ψωμί.

Παλαιότερα, πριν και από είκοσι χρόνια, έβρισκε κανείς ακόμη την απλότητα απλωμένη στο Περιβόλι της Παναγίας, και εκείνο το άρωμα της απλότητας των Πατέρων μάζευε τους ευλαβείς ανθρώπους, που μιμούνταν τις μέλισσες, και τους έτρεφε, και αυτοί μετέφεραν και στους άλλους από την πνευματική αυτή ευλογία, για να ωφεληθούν. Από όπου δηλαδή και αν περνούσες, θα άκουγες να διηγούνταν θαύματα και ουράνια γεγονότα, πολύ απλά, γιατί τα θεωρούσαν πολύ φυσιολογικά οι Πατέρες.

Ζώντας λοιπόν σε αυτή την πνευματική ατμόσφαιρα της Χάριτος, ποτέ δεν περνούσες λογισμό αμφιβολίας για όσα άκουγες, γιατί και ο ίδιος κάτι θα έβλεπες από αυτά. Αλλά ούτε και περνούσε λογισμός, για να σημειώσεις ή να κρατήσεις στην μνήμη σου εκείνα τα θεία γεγονότα για τους μεταγενέστερους, γιατί νόμιζες ότι θα συνεχισθεί εκείνη η Πνευματική κατάσταση.

Πού να ήξερες ότι μετά από λίγα χρόνια ο περισσότερος κόσμος θα παραμορφωθεί από την πολλή μόρφωση –επειδή διδάσκεται με το πνεύμα της αθεΐας και όχι με το πνεύμα του Θεού, για να αγιάσει και την εξωτερική μόρφωση- και η απιστία θα φθάσει σε τέτοιο σημείο, που να θεωρούνται τα θαύματα για παραμύθια της παλιάς εποχής; Φυσικά, όταν είναι ο γιατρός άθεος, όσες εξετάσεις και αν κάνει σε έναν Άγιο με τα επιστημονικά μέσα (ακτίνες κ.λπ.), δε θα μπορέσει να διακρίνει τη χάρη του Θεού. Ενώ, εάν έχει αγιότητα και ο ίδιος, θα δει τη θεία χάρη να ακτινοβολεί.

Για να δώσω μια ζωντανότερη εικόνα της χάριτος, και για να καταλάβουν καλύτερα οι αναγνώστες το πνεύμα το Πατερικό που επικρατούσε πριν από λίγα χρόνια, θεώρησα καλό να αναφέρω, σαν παραδείγματα, μερικά περιστατικά από απλά γεροντάκια της εποχής εκείνης.

Όταν ήμουν αρχάριος στην Μονή Εσφιγμένου, μου είχε διηγηθεί ο ευλαβής Γέρο-Δωρόθεος ότι στο Γηροκομείο ερχόταν και βοηθούσε ένα Γεροντάκι με τέτοια μεγάλη απλότητα, αφού νόμιζε ότι η Ανάληψη, που εορτάζει η Μονή, ήταν μια μεγάλη Αγία όπως η Αγία Βαρβάρα και, όταν έκανε κομποσχοίνι, έλεγε: “Αγία του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών”! Μια μέρα είχε έρθει στο Γηροκομείο ένας φιλάσθενος αδελφός, και, επειδή δεν υπήρχε κανένα δυναμωτικό φάρμακο, το Γεροντάκι κατέβηκε γρήγορα-γρήγορα τα σκαλιά, πήγε στο υπόγειο και από το παραθυράκι που έβλεπε προς την θάλασσα, άπλωσε τα χέρια του και είπε:

“Αγία μου Ανάληψη, δωσ’ μου ένα ψαράκι για τον αδελφό”. Και ω του θαύματος! πετάχτηκε ένα μεγάλο ψάρι στα χέρια του, το πήρε πολύ φυσιολογικά, σαν να μη συνέβη τίποτε, και χαρούμενος το ετοίμασε, για να τονώσει τον αδελφό.

Ο ίδιος Γέροντας μου είχε διηγηθεί και για άλλον Πατέρα (νομίζω Παχώμιο), ο οποίος είχε πάει στην Καψάλα για ανώτερη άσκηση και είχε φθάσει σε μέτρα πνευματικά. Μια μέρα ένας πατέρας της Μονής είχε οικονομήσει δυο ψάρια και τα καθάριζε, για να πάει να τον δει και να του τα δώσει ευλογία. Την ώρα όμως που τα ετοίμαζε, ένας κόρακας ξαφνικά του πήρε το ένα ψάρι και το πήγε στον π. Παχώμιο στην Καψάλα (απόσταση πεντέμισι ώρες).

Ο π. Παχώμιος είχε λάβει πληροφορία από τον Θεό για την επίσκεψη του αδελφού και τη στιγμή που σκεφτόταν τι να τον φιλέψει, ο κόρακας του άφησε το ψάρι. Όταν ήρθε μετά ο αδελφός και το έμαθε αυτό, δόξασε και αυτός το Θεό, που τρέφει και στην εποχή μας τους ανθρώπους Του με τον κόρακα, όπως και τον Προφήτη Ηλία.

Επίσης στην Μονή Κουτλουμουσίου, πριν από λίγα χρόνια, ζούσε ένας Γέροντας, ο π. Χαράλαμπος, πολύ απλός αλλά και πολύ “βιαστής” όχι μόνο στα πνευματικά αλλά και στα διακονήματα, σε όλα ήταν προθυμότατος. Ο π. Χαράλαμπος θα έβγαζε τις περισσότερες δουλειές, γιατί στα τελευταία χρόνια είχαν μείνει λίγοι Πατέρες στην μονή και αυτοί γέροι. Είχε δε και την Βιβλιοθήκη, αλλά τον έβγαλαν, επειδή δεν έκλεινε ποτέ την πόρτα. Συνήθιζε να λέει: “Αφήστε τους ανθρώπους να διαβάζουν τα βιβλία”. Δεν του περνούσε λογισμός ότι υπάρχουν και άνθρωποι που κλέβουν βιβλία. Είχε πολλή αγνότητα και απλότητα.

Εκτός από τα πολλά διακονήματα που είχε, φύτευε ακόμα και δέντρα για τους μεταγενέστερους, γιατί πίστευε ότι η Μονή Κουτλουμουσίου πάλι θα επανδρωθεί. Τα μεν χέρια του συνέχεια εργάζονταν για τους άλλους, ο δε νους του και η καρδιά του εργάζονταν στα πνευματικά διά της αδιαλείπτου προσευχής Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησον με. Στην Ακολουθία πάντα πρώτος. Κρατούσε μάλιστα τον ένα χορό ως ψάλτης. Την ώρα δε που ο Κανονάρχης πήγαινε στον άλλο χορό να κανοναρχήσει, ο π. Χαράλαμπος έλεγε γρήγορα-γρήγορα την ευχή, για να μη διακόπτει την αδιάλειπτη προσευχή του.

Έτσι εργατικότατος και πνευματικότατος έζησε, χωρίς να το ρίξει κάτω. Αλλά, δυστυχώς, μια βαριά γρίπη μόνο τον έριξε στο κρεβάτι, και ο γιατρός είπε στους Πατέρες να μην απομακρυνθούν από κοντά του, γιατί σε λίγη ώρα θα τελειώσει η ζωή του. Ο Πατήρ το άκουσε κάτω από τις κουβέρτες και απήντησε:

- Τι, λες; Εγώ δεν πεθαίνω, αν δεν έρθει το Πάσχα να πω το Χριστός Ανέστη.

Πράγματι, πέρασαν δυο μήνες σχεδόν, ήρθε το Πάσχα, είπε το Χριστός Ανέστη, κοινώνησε και μετά αναπαύθηκε. Το φιλότιμο απλό Γεροντάκι είχε γίνει πραγματικό παιδί του Θεού και μαζί με τον Θεό καθόρισε την ημέρα του θανάτου του.

Στην Σκήτη των Ιβήρων, ο Γέρο-Νικόλαος από τη συνοδεία των Μαρκιανών μού διηγήθηκε για έναν Πατέρα, που είχε και αυτός παιδική απλότητα, ότι κάποτε, όταν είχε στερέψει το πηγάδι τους, είχε κατεβάσει την εικόνα του Αγίου Νικολάου στο ξεροπήγαδο, με το σχοινί δεμένη από τον χαλκά, και είπε:

- Άγιε Νικόλαε, να ανέβεις μαζί με το νερό, εάν θέλεις να σου ανάβω το καντήλι, αφού μπορείς να το κάνεις αυτό. Βλέπεις, έρχονται τόσοι άνθρωποι, και δεν έχουμε λίγο κρύο νερό να τους δώσουμε.

Ω του θαύματος! το νερό ανέβαινε σιγά-σιγά, και η εικόνα του Αγίου έπλεε επάνω, μέχρι που την έπιασε με τα χέρια του, την ασπάσθηκε με ευλάβεια και την πήγε στον Ναό. (Αυτό έγινε πριν από πενήντα χρόνια περίπου).

Στη ίδια Σκήτη, λίγο πιο πάνω από αυτή την Καλύβη, είναι οι “Άγιοι Απόστολοι”, όπου μένουν τώρα δυο Πατέρες, που είναι και κατά σάρκα αδέλφια. Στη Συνοδεία αυτή ήταν και ο Γέρο-Παχώμιος, στον οποίο έβλεπε κανείς ολοφάνερα την αγιότητα ζωγραφισμένη στο πρόσωπο του. Το Γεροντάκι αυτό ήταν πολύ απλό και τελείως αγράμματο αλλά πολύ χαριτωμένο. Στο Κυριακό της Σκήτης, όταν ερχόταν για να εκκλησιασθεί τις εορτές, ποτέ δεν καθόταν στο στασίδι, αλλά πάντα όρθιος στεκόταν, ακόμα και στις ολονυχτίες, και έλεγε την ευχή. Όταν τύχαινε να τον ρωτήση κανείς “πού βρίσκεται η ακολουθία”, απαντούσε:

- Ψαλτήρια-ψαλτήρια λένε οι Πατέρες.Όλα ψαλτήρια τα έλεγε. Ούτε και από ψαλτικά ήξερε καθόλου, εκτός από το Χριστός Ανέστη, που έψαλε το Πάσχα. Πάντα πρόθυμος να κάνει τα θελήματα των άλλων, χωρίς να έχει καθόλου θέλημα δικό του.

Όση στενοχώρια και αν είχε κανείς, άμα έβλεπε τον Πατέρα Παχώμιο, του έφευγε. Όλοι τον αγαπούσαν, ακόμα και τα φίδια, που του είχαν εμπιστοσύνη και δεν έφευγαν, όταν τον έβλεπαν. Στην περιοχή της Καλύβης ήταν πολλά φίδια, γιατί υπήρχαν νερά. Οι άλλοι δυο Πατέρες πολύ φοβούνταν τα φίδια, ενώ ο Γέρο-Παχώμιος τα πλησίαζε χαμογελαστός, τα έπιανε και τα έβγαζε έξω από τον φράχτη τους.
Μια μέρα ενώ πήγαινε βιαστικός στην Καλύβη των Μαρκιανών, στο δρόμο βρήκε ένα μεγάλο φίδι, το οποίο τύλιξε στην μέση του σαν ζώνη, για να τελειώση πρώτα την δουλειά του και μετά να το βγάλει έξω από την περιοχή τους. Ο Πατήρ Ιακώβος, μόλις τον είδε, τρόμαξε, και ο Πατήρ Παχώμιος παραξενεύτηκε για αυτό. Μετά μου έλεγε:
- Δεν ξέρω γιατί φοβάται από τα φίδια. Εκείνος ο δικός μας ο Πατήρ Ανδρέας φοβάται ακόμα και τους σκορπιούς! Εγώ τους μαζεύω στην χούφτα μου τους σκορπιούς από τα ντουβάρια και τους πετάω έξω από την Καλύβα. Τώρα που τρέμουν τα χέρια μου από το πάρκινσον, τα μεγάλα φίδια σβαρνίζοντας τα βγάζω έξω.

Ρώτησα τον Γέροντα:

- Γιατί δεν σε δαγκώνουν εσένα τα φίδια, Πάτερ Παχώμιε;

Μου απάντησε:
- Κάπου γράφει ο Ιησούς Χριστός σε ένα χαρτί “εάν έχεις πίστη, πιάνεις και τα φίδια και τους σκορπιούς, και δε σε πειράζουν”.

Το άγιο αυτό Γεροντάκι, ο Πατήρ Παχώμιος, είχε αναπαυθή στις 22-10-1967, ένα χρόνο πριν από τον Γέροντα Παπά-Τύχωνα, για τον οποίο θα αναφέρω στη συνέχεια, καθώς και για άλλους Οσίους Πατέρες, που αγωνίσθηκαν φιλότιμα στο Περιβόλι της Παναγίας, και εξαγνίσθηκαν με τη βοήθεια της Καλής μητέρας, της Αγνής Παρθένου. Έγιναν Στρατιώτες του Χριστού, νίκησαν τα πάθη τους, εξόντωσαν τον εχθρό διάβολο, αυτοί οι “Λοκατζήδες της Εκκλησίας μας”, και στεφανώθηκαν από τον Χριστό με άφθαρτο στεφάνι.
Πολλούς από αυτούς είχα γνωρίσει και από κοντά, αλλά, δυστυχώς, δεν τους μιμήθηκα και έτσι βρίσκομαι πολύ μακριά τους. Εύχομαι όμως με όλη την καρδιά μου να τους μιμηθούν όσοι θα διαβάσουν τα θεία κατορθώματα τους και παρακαλώ να εύχονται και εκείνοι για μένα τον ταλαίπωρο Παίσιο. Αμήν.

*Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Αγιορείται Πατέρες και Αγιορείτικα, εκδ. Ιερόν Ησυχαστήριον "Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος", 14η ανατύπωση, 2010