Ποινική δίωξη κατά αγνώστων για σχέδιο δολοφονίας του Κ. Καραμανλή!

http://www.antinews.gr/2012/03/14/151851/

Ποινική δίωξη κατά αγνώστων δραστών για σχέδιο δολοφονίας του πρώην πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή, άσκησε η εισαγγελία πρωτοδικών, έπειτα από πολύμηνη έρευνα, που διενεργήθηκε, με αφορμή σχετικά δημοσιεύματα τον περασμένο Ιούνιο.
Τα επίμαχα δημοσιεύματα επικαλούνταν έγγραφο των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών προς την ΕΥΠ σύμφωνα με το οποίο, υπήρχε οργανωμένο σχέδιο δολοφονίας του Κ. Καραμανλή, λόγω της ενεργειακής πολιτικής της τότε κυβέρνησης.
Οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες φέρονταν να υποστηρίζουν ότι είχαν διενεργήσει αντιπαρακολουθήσεις και είχαν εντοπίσει ομάδα 20 ατόμων, που παρακολουθούσαν, τον τότε πρωθυπουργό. Υποστηριζόταν μάλιστα στο έγγραφο ότι τα πρόσωπα αυτά ήταν μέλη ξένων μυστικών υπηρεσιών.
Ο εισαγγελέας πρωτοδικών Νίκος Ορνεράκης, που διενήργησε την προκαταρκτική εξέταση, άσκησε ποινική δίωξη για το αδίκημα των «προπαρασκευαστικών πράξεων εσχάτης προδοσίας», «διατάραξης ομαλής λειτουργίας του Πολιτεύματος» και «αποστέρησης του πρωθυπουργού από την ενάσκηση της εξουσίας, που του παρέχει το Σύνταγμα».
Πληροφορίες που επικαλείται το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων αναφέρουν ότι στο πλαίσιο της προκαταρκτικής εξετάσθηκαν αξιωματικοί και διοικητές της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ), αξιωματικοί της Ελληνικής Αστυνομίας (ΕΛΑΣ), αλλά και πρόσωπα που υπηρετούσαν στην ασφάλεια του πρωθυπουργού.
Ανάμεσα στις προπαρασκευαστικές ενέργειες, βάσει της δικογραφίας που έχει σχηματισθεί, εντάσσονται και τα επεισόδια του Δεκεμβρίου του 2008, με αφορμή τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.

Το Channel 9 στα χέρια Τριανταφυλλόπουλου – Χαρδαβέλα!

http://olympia.gr/2012/03/14/%CF%84%CE%BF-channel-9-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CF%87%CE%AD%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%BB%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%85-%CF%87%CE%B1/

 

Σύμφωνα με πληροφορίες που επιβεβαιώνει σήμερα η εφημερίδα “Το ΠΑΡΟΝ”, Μάκης Τριανταφυλλόπουλος και Κωστας Χαρδαβελας αποκτούν τον τηλεοπτικό Σταθμό Channel 9, ιδιοκτησίας Δημήτρη Κοντομηνά.

Άγνωστο παραμένει μέχρι στιγμής το τίμημα, αλλα και οι πηγές χρηματοδότησης.

Η συμφωνία “ψήνεται” εδω και μήνες, ωστόσο όπως φαίνεται έχουν φτάσει στο τελευταίο στάδιο.

Στο Καναλι αναμένεται να βρουν τηλεοπτική στέγη τόσο η “Ζούγκλα” του Μ. Τριανταφυλλόπουλου, αλλα και άλλες εκπομπές του Alter.

«Πετάει» το Αλληλέγγυον! Όχι στο πέρασμα από την κοινωνία των δανεικών, στην κοινωνία των ζήτουλων, με απλωμένο χέρι!

«Πετάει» το Αλληλέγγυον.  

Όχι στο πέρασμα από την κοινωνία των δανεικών, στην κοινωνία των ζήτουλων, με απλωμένο χέρι.

«Πετάει» το Αλληλέγγυον, ο μη Κερδοσκοπικός Συνεταιρισμός που συγκροτήθηκε από το Πατριωτικό Μέτωπο, με στόχο να φέρει σε άμεση επαφή τον Έλληνα Αγρότη και Βιοτέχνη με τον Πολίτη των Αστικών κέντρων, χωρίς τους «νταβατζήδες» της προπώλησης ραφιών των πολυεθνικών και τους μεσάζοντες της ελληνικής περιφέρειας, κολαούζους των κομμάτων.

Με προϊόντα 100% ελληνικά, με μια διαδικασία «σφαλιάρα» στο άθλιο σύστημα διάθεσης προϊόντων που ακολουθούν οι πολυεθνικές με τον εκβιασμό της προπώλησης ραφιού (σε κάθε προϊόν καρτελάκι με τιμή αγοράς-στοιχεία προϊόντος-στοιχεία αγρότη/βιοτέχνη-ΦΠΑ-λειτουργικά έξοδα), το πρώτο Αλληλέγγυον στην Αγίας Σοφίας 50, στον Κολωνό, πίσω από τον Σταθμό Λαρίσης, έχει ήδη ξεπουλήσει και εξοφλήσει τα προϊόντα των αγροτών μας, τουλάχιστον 7 φορές και συνεχίζει να υπηρετεί με συνέπεια την ιδέα της Αλληλεγγύης και της Αξιοπρέπειας, που τόσο ανάγκη έχουμε ως Λαός.

Την ώρα που ξαφνικά οι πάντες (πολιτικάντηδες, δήμαρχοι, φορείς, ΜΚΟ κλπ «δημοκρατικές δυνάμεις») ανακάλυψαν την «αλληλεγγύη», πουλώντας υπό λήξη, σάπια, δηλητηριασμένα, υποβαθμισμένα κλπ προϊόντα, ή κατακλέβουν τους αγρότες, λειτουργώντας ως οι χειρότεροι των μεσαζόντων, το Αλληλέγγυον, προγραμματίζει την συγκρότηση παραρτημάτων του τόσο στην Αθήνα, όσο και στην υπόλοιπη Ελλάδα, τηρώντας απαρέγκλιτα τις βασικές αρχές του: Όχι στο πέρασμα από την κοινωνία των δανεικών, στην κοινωνία των ζήτουλων με απλωμένο χέρι. Στηρίζουμε τους αγρότες, σεβόμαστε τους πολίτες.

1. Το Αλληλέγγυον, δεν αγοράζει τα φασόλια Πρεσπών στα 2.80, όπως τα αγοράζουν οι μεσάζοντες και οι νεόκοποι «αλληλέγγυοι». Τα αγοράζει 3.40 και τα διαθέτει στον πολίτη 4.10 και όχι 7 και 8 ευρώ, όπως τα πωλούν οι πολυεθνικές. Γιατί πρέπει να φάει ένα κομμάτι ψωμί και ο αγρότης, της Φλώρινας και της Καστοριάς.

2. Το Αλληλέγγυον, δεν αγοράζει σε τιμή «ξεφτίλα» το πρώτης ποιότητας λάδι, από τον ταλαίπωρο ελαιοπαραγωγό. Το αγοράζει σε τιμή που να μπορεί να γεμίσει και το στομάχι του αγρότη και να φθάνει στον πολίτη στα 3.20. Γιατί για το Αλληλέγγυον και το Πατριωτικό Μέτωπο και οι δύο, Έλληνες πολίτες είναι.

3. Το Αλληλέγγυον διαθέτει το ελληνικό μέλι ανθέων που πωλούν οι πολυεθνικές 12 ευρώ το κιλό, στα 5.95. Το καθαρό ελληνικό αλεύρι, στα 0.60 λεπτά το κιλό. Την εξάδα τα εμφιαλωμένα νερά του λίτρου, στα 1.25, κλπ κλπ.

Το Αλληλέγγυον, δεν είναι ένα ακόμη μπακάλικο, ή μεγαλομπακάλικο. Είναι μια σαφής ελληνική πρόταση Αλληλεγγύης και Αξιοπρέπειας. Και όσους κλώνους και να φτιάξουν οι πολυεθνικές, χρησιμοποιώντας τους χατζηαβάτες/υπαλλήλους τους στην πολιτική τάξη της χώρας αλλά και στα άλλα παραμάγαζα «πράσινου» ή «πορτοκαλί» τύπου των σοροχρηματοδοτούμενων ΜΚΟ, όσα κινήματα τύπου «σάπιας πατάτας» και να στήσουν, ο ελληνικός Λαός, άρχισε αργά αλλά σταθερά να αντιλαμβάνεται τι προσπαθούν να πουν στην ελληνική κοινωνία, οι εθελοντές και του Πατριωτικού Μετώπου και του Αλληλέγγυον.

Και αργά η γρήγορα, η ψυχή του Έλληνα θα εγερθεί, η δημοκρατία θα αποκατασταθεί και της δικαιοσύνης ο ήλιος θα φωτίσει την όμορφη και παράξενη τούτη Πατρίδα, διότι άξιον εστί.

Πατριωτικό Μέτωπο

Μέλος της Ευρασιατικής Ένωσης

Κεντρικά Γραφεία Αθηνών: Νίκης 33,

10557, Σύνταγμα, Αθήνα

Τηλ. 2103311642, Φαξ: 2103311652

Τηλ. Προέδρου: 6980292626

http://www.pamet.gr  mailto:pametopo@gmail.com

Γραφεία Βόρειας Ελλάδας: Δελφών, 232,

54655, Θεσσαλονίκη

Τηλ. 2310421940

Γραφεία Πελοποννήσου: Κλεομένους Οικονόμου 4-6,

Πλατεία Αγίας Λαύρας, Αίγιο                                 

Τηλ. 2691026221

Ανταλλακτήριο Αγροτικών και Ελληνικών προϊόντων «Αλληλέγγυον»

Αγίας Σοφίας 50, Κολωνός, Αθήνα

http://www.allilegion.gr   mailto:allilegion@gmail.com

Τηλ. 2105141443

Τηλέφωνα Διαχειριστών: 6975646728, 6932647605

Οι μεγαλύτερες αλήθειες λέγονται στην πλάκα...

από e-mail


Οι μεγαλύτερες αλήθειες λέγονται στην πλάκα. Αλλά πολλές φορές η πλάκα είναι απλά πλάκα. Σε ποια κατηγορία κατατάσσονται τα ακόλουθα «σοφά» λόγια; Η επιλογή είναι δική σας.

Η διαφορά μεταξύ ιδιοφυΐας και βλακείας είναι ότι η ιδιοφυϊα έχει όρια.

Ο καλύτερος τρόπος για να κρατάς το λόγο σου είναι να μην τον δίνεις.

Μην κρατάς αρνητική στάση λέγοντας: Δε θα επιτύχω, δε θα επιτύχω..
Προτιμότερη είναι η θετική στάση: Θα αποτύχω, θα αποτύχω.

Όσο απλό είναι να περιπλέξεις τα πράγματα, τόσο περίπλοκο είναι να τα απλοποιήσεις.

Όταν ένας άντρας ανοίγει την πόρτα του αυτοκινήτου στην σύζυγό του, δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν: ή είναι καινούρια σύζυγος ή είναι καινούριο το αυτοκίνητο.

Οι άντρες που έχουν τρυπήσει τα αυτιά τους είναι καλά προετοιμασμένοι για γάμο. Έχουν νιώσει πόνο κι έχουν αγοράσει κοσμήματα.

Μην εκνευρίζεσαι αν ο γείτονάς σου έχει το στέρεο ανοιχτό στις δύο το πρωί. Τηλεφώνησέ του στις τέσσερις και πες του πόσο σου άρεσε.

Καταλαβαίνεις ότι γέρασες από τη στιγμή που τα κεριά κοστίζουν περισσότερο από την τούρτα.

Οι ληστές ζητούν ή τα λεφτά ή τη ζωή σου. Οι γυναίκες και τα δυο.

Το μόνο κοινό που έχουν το National Geographic και το Playboy είναι ότι σου επιτρέπουν να δεις πολλά μέρη που ποτέ δε θα επισκεφτείς.

Εγωιστής: ένα άτομο που ενδιαφέρεται περισσότερο για τον εαυτό του παρά για μένα.

Φυσικά και υπάρχει πολλή γνώση στα πανεπιστήμια. Οι πρωτοετείς φέρνουν λίγη, οι τελειόφοιτοι δεν παίρνουν πολλή κι έτσι η γνώση συσσωρεύεται.

Επιτυχημένος άντρας είναι εκείνος που βγάζει περισσότερα λεφτά από όσα μπορεί να ξοδέψει η γυναίκα του. Επιτυχημένη γυναίκα είναι αυτή που μπορεί να βρει έναν τέτοιον άντρα.

Η σκληρή δουλειά δε σκότωσε ποτέ κανέναν, αλλά γιατί να παίζουμε με την τύχη μας;

Μ΄ αρέσει η δουλειά. Μ’ ενθουσιάζει. Μπορώ να κάθομαι επί ώρες και να την κοιτάω.
Ο άνθρωπος που χαμογελά όταν όλα πάνε στραβά έχει σκεφτεί κάποιον να ρίξει το φταίξιμο.

Μόνο με τσεκούρι βάζουν μυαλό τέτοιοι δημόσιοι υπάλληλοι

http://taxalia.blogspot.com/2012/03/blog-post_4598.html

Ένα έθνος ολόκληρο, μια ταλαιπωρημένη χώρα, προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της. Μια χώρα που στραγγαλίζεται από την ύφεση, που κοντεύει (και θα γίνει) πιό φτωχή από το Βιετνάμ και το Μπαγκλαντές. Κι ενώ η χώρα προσπαθεί να ξεφύγει από το τέλμα της γραφειοκρατίας, που την έφτασε μέχρι εδώ, υπάρχουν ακόμη..

(!!!!!), το 2012, κρατικοί λειτουργοί που ζητούν "μίζα" για να ξεμπλοκάρουν μια νόμιμη επένδυση. Αποθαρρύνοντας έτσι την υγιή επιχειρηματικότητα. Διαιωνίζοντας τις στρεβλώσεις που διώχνουν κάθε σκέψη για δημιουργία.

Κόψτε τους τα χέρια! Όπως Ιράν !

Αρκετά με όλα αυτά τα καθάρματα, που καταδικάζουν τη χώρα στην υπανάπτυξη, για να αποκτήσουν οι ίδιοι μια βίλα με πισίνα. Για να ζήσουν το μικροαστικό όνειρο του Καγιέν.

Βάλτε τον να καταπιεί το Καγιέν του βίδα βίδα, τον γελοίο!

Πνίξτε τους στις πισίνες τους! Χωρίς έλεος ! Φτάνει πιά με τα διεφθαρμένα τομάρια. Φτάνει!

Δ.Καζάκης - "Ξεπέρασε τους Ναζί ο Πετσάλνικος!" (video)

http://anti-ntp.blogspot.com/2012/03/blog-post_5567.html

Crowdsourcing> Αξιοποιώντας τη δύναμη των πολλών - Από τον Θάνο Πλέσσα, μέλος του Κόμματος Πειρατών

http://www.kourdistoportocali.com/articles/10246.htm

Από τον Θάνο Πλέσσα, μέλος του Κόμματος Πειρατών- photo by James Cridland

Ο όρος crowdsourcing^[1] προέρχεται από τη συνένωση των λέξεων crowd (πλήθος) και outsourcing (εξωτερική ανάθεση εργασιών) και αναφέρεται στην ανοικτή πρόσκληση σε μια ομάδα εθελοντών ή σε μια κοινότητα να αναλάβουν κάποιο καθήκον. Το καθήκον αυτό μπορεί να περιλαμβάνει (συνήθως, αλλά όχι μόνο) την υποβολή προτάσεων, το σχεδιασμό λύσεων, την απλή πληροφόρηση, την κατάθεση μιας γνώμης ή μιας ιδέας.
Ο όρος εμφανίστηκε σχετικά πρόσφατα (μόλις το 2006) και αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός πως εκείνη την περίοδο εισήχθησαν δημοφιλείς web 2.0 υπηρεσίες, αναπτύχθηκαν τα κοινωνικά δίκτυα και η τεχνολογική πρόοδος στον τομέα των κινητών συσκευών επέτρεψε στους χρήστες τους να έχουν μαζική πρόσβαση στο Διαδίκτυο από τα smartphones τους.
Η βασική ιδέα πίσω από τις υπηρεσίες crowdsourcing είναι η αξιοποίηση της δύναμης των πολλών.
Η συνεισφορά του ενός μπορεί να είναι ασήμαντη, η συνεισφορά των πολλών μπορεί να έχει εκπληκτικά αποτελέσματα.Οι πολλοί μπορούν μαζί να αξιολογήσουν, να πληροφορήσουν, να συλλέξουν δεδομένα, να βοηθήσουν.
Στο Διαδίκτυο, πλέον, οι πλατφόρμες crowdsourcing είναι εξαιρετικά δημοφιλείς και καλύπτουν ένα μεγάλο εύρος υπηρεσιών: από τη χρηματοδότηση ιδεών ή επιχειρήσεων (crowdsourced funding – π.χ. οι πλατφόρμες KickStarter^[2] και IndieGoGo ^[3] ) έως την αξιολόγηση προϊόντων και υπηρεσιών (π.χ. η ελληνική πλατφόρμα Skroutz^[4] ) και την ψηφιοποίηση βιβλίων^[5].
Η ιδέα του crowdsourcing έχει φυσικά χρησιμοποιηθεί και σε ερευνητικά projects όπως το SignalGuru^[6] του MIT, όπου αξιοποιούνται δεδομένα από οδηγούς σχετικά με την πρόβλεψη του χρώματος των φαναριών ώστε να εξοικονομηθεί ενέργεια από τη σωστή ρύθμιση της ταχύτητας του οχήματος.
Ένα άλλο αντίστοιχο project είναι το Tiramisu^[7] του Carnegie Mellon University, όπου οι χρήστες της εφαρμογής διαμοιράζονται πληροφορίες για τα αστικά λεωφορεία, επιτρέποντας έτσι στους ενδιαφερόμενους να πληροφορούνται για τον πιθανό χρόνο άφιξης του λεωφορείου που περιμένουν, για το αν είναι γεμάτο ήδη κλπ.
Είναι προφανές ότι το crowdsourcing έχει τα χαρακτηριστικά που χρειάζονται για να αναδειχθεί σε ένα πολύτιμο εργαλείο για τις κυβερνήσεις.
Στην Ελλάδα, τα πρώτα δειλά αλλά σημαντικά βήματα έχουν γίνει τα τελευταία 2 χρόνια. Πρόκειται για τη δυνατότητα ηλεκτρονικής διαβούλευσης στα νομοσχέδια ^[8][9], καθώς και για κάποιες μεμονωμένες προσπάθειες ^[10][11] σε άλλους τομείς. Υπάρχει, όμως, πολύς δρόμος ακόμα μέχρι την αποτελεσματική αξιοποίηση των πολιτών από το κράτος, μέσω της οποίας θα προκύψουν αμοιβαία οφέλη.
Μερικές μόνο προτάσεις προς αυτή την κατεύθυνση είναι οι παρακάτω:


Χρηματοδότηση επιχειρήσεων: σε μια εποχή που η χρηματοδότηση των νέων ή υφιστάμενων επιχειρήσεων μέσω των τραπεζών δεν είναι εφικτή, το crowdsource funding θα μπορούσε να αποτελέσει αποτελεσματική λύση. Η ιδέα είναι πως είναι πολύ πιο εύκολο να συγκεντρώσει το ποσό που χρειάζεται κανείς από μικρές προσφορές πολλών, παρά από ένα μόνο χρηματοδότη. Οι υποψήφιοι επιχειρηματίες παρουσιάζουν το πλάνο τους, θέτουν έναν οικονομικό στόχο και οι ενδιαφερόμενοι προσφέρουν ένα ποσό αφιλοκερδώς  (επειδή τους αρέσει η ιδέα και θέλουν να βοηθήσουν) ή με κάποιο αντάλλαγμα (π.χ. μερίδιο σε μελλοντικά κέρδη).  Μια τέτοια πλατφόρμα θα  μπορούσε να προσελκύσει και επενδύσεις σε αξιόλογες ιδέες και από το εξωτερικό.



Αξιολόγηση δημοσίων υπηρεσιών: ο βασικός φορέας εξωτερικής αξιολόγησης των υπηρεσιών που παρέχουν οι δημόσιοι οργανισμοί μπορούν να είναι οι πολίτες. Αυτό σημαίνει πως κάθε πολίτης που εξυπηρετείται από κάποιο δημόσιο φορέα έχει τη δυνατότητα να αξιολογεί (π.χ. συμπληρώνοντας μια φόρμα) τόσο την υπηρεσία γενικά, όσο και τους υπαλλήλους ειδικά. Οι αξιολογήσεις είναι διαθέσιμες στον οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο.  Ακόμα και αν κάποιος αξιολογητής είναι κακοπροαίρετος, δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό για το σύνολο των πολιτών, επομένως μια κακοπροαίρετη αξιολόγηση δεν έχει τόση αξία σε σχέση με το σύνολο των αξιολογήσεων. Πρόκειται για ένα σύστημα που εφαρμόζεται ήδη σε υπηρεσίες στο Διαδίκτυο, όπως το Ebay και λειτουργεί αρκετά καλά.



Αναφορά προβλημάτων: Οι πολίτες χρησιμοποιούν ηλεκτρονικές πλατφόρμες για να αναφέρουν προβλήματα που αντιμετωπίζουν και αφορούν τη λειτουργία του κρατικού μηχανισμού (π.χ. λακούβες στο δρόμο). Με αυτόν τον τρόπο, μπορεί να παρακαμφθεί η γραφειοκρατία και είναι πολύ πιο εύκολη η καταγραφή και η επίλυση των προβλημάτων.


Ηλεκτρονικές Πηγές

1.     http://el.wikipedia.org/wiki/Crowdsourcing
2.     http://www.kickstarter.com
3.     http://www.indiegogo.com
4.     http://www.skroutz.gr/
5.     http://www.google.com/recaptcha
6.     http://www.economist.com/blogs/babbage/2011/09/traffic-management
7.     http://www.cmu.edu/homepage/computing/2011/summer/wheres-the-bus.shtml
8.     http://www.opengov.gr/home/
9.     http://www.digitalgreece2020.gr/participation
10.     http://www.illegalsigns.gov.gr
11.     http://www.my-greece.gr

http://www.pirateparty.gr/2012/03/crowdsourcing/

www.plessas.info

Οι καταθέσεις εναντίον Παπανδρέου – Παπακωνσταντίνου στήνουν Ειδικό Δικαστήριο για το έλλειμμα

http://www.antinews.gr/2012/03/13/151715/

(Ανανεωμένο). Σε εξεταστική επιτροπή που ράβει κουστούμι με… ρίγες στον πρώην Υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, εξελίσσεται η υπόθεση διερεύνησης του ελλείμματος του 2009.
Οι μάρτυρες προβαίνουν σε αποκαλύψεις φωτιά, οι οποίες επαρκούν πλέον για να αρχίσουν να ετοιμάζονται τα …γουνάκια και το κατηγορητήριο για το ειδικό δικαστήριο.
Επιβεβαιώνεται επίσης το σχέδιο να μας πάνε στο ΔΝΤ αλλά και το ότι οι ΠΑΣΟΚοι θα αρχίσουν πλέον να βγάζουν μόνοι τα ματάκια τους.
Παράδειγμα,  ο γενικός διευθυντής του Οργανισμού Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους, Πέτρος Χριστοδούλου, ο οποίος  αν και διορίσθηκε από το ΠΑΣΟΚ, ήταν καταπέλτης και για τον Παπανδρέου και για τον Παπακωνσταντίνου.
Αναφερόμενος χαρακτηριστικά στην δήλωση του Παπανδρέου (στις 4 Μαρτίου του 2010) ότι η Ελλάδα θα πάει στο ΔΝΤ και ότι “έχει το πιστόλι πάνω στο τραπέζι“, ο κ. Χριστοδούλου είπε ότι τον Ιανουάριο του 2010 όταν η Ελλάδα είχε βγάλει “μία πολύ πετυχημένη έκδοση ομολόγων δεκαετίας, έγιναν κάποια σχόλια ότι εμείς εάν δεν πάρουμε βοήθεια από τη Γερμανία, θα πάμε στο ΔΝΤ. Ήταν μία ατυχής τοποθέτηση για τις αγορές. Γιατί οι αγορές ενώ άκουγαν ότι το χαρτί πάει καλά, τα spreads έπεφταν κ.λπ., ξαφνικά έλεγαν “καλά αφού αυτοί σήκωσαν λεφτά και πάνε πάρα πολύ καλά, γιατί συνεχίζουν και μας απειλούν ότι θα πάνε στο ΔΝΤ; Μήπως υπάρχει κάτι που δεν βλέπουμε;”. Και ξαφνικά φρίκαραν. Αρχίζουν και λένε ότι μήπως γίνεται κάτι; Αλλιώς τους περιμένουμε να συμπεριφέρονται και αλλιώς συμπεριφέρονται.”.
Να σημειωθεί ότι όταν ο κ. Χριστοδούλου ρωτήθηκε ποιος έκανε τις δηλώσεις για το ΔΝΤ, προσπάθησε να μην απαντήσει λέγοντας ότι “ήταν η πολιτική ηγεσία“!!!.
Το ίδιο επικριτικός ήταν ο Π. Χριστοδούλου και για τη δήλωση του Γ. Παπακωνσταντίνου περί “Τιτανικού”. “Ήταν μία ατυχής έκφραση¨, τόνισε.
Ο μάρτυρας διαφώνησε και με τις διαρκείς αναθεωρήσεις του ελλείμματος που επέβαλε ο Γ. Παπακωνσταντίνου. Συνηθίζεται τα στοιχεία να βγαίνουν δυο φορές το χρόνο, αλλά η Ελλάδα το 2010 έβγαλε τρεις φορές!!!. “Ήταν το τελευταίο πράγμα που θέλαμε. Τον Απρίλιο του 2010 που είχαμε ξεκινήσει, είχαμε βγάλει μία πολύ πετυχημένη έκδοση ομολόγων που ήταν πενταετίας, μία πολύ επιτυχημένη δεκαετίας και είχαν αρχίσει τα spreads να μαζεύουν στην Ελλάδα και ξαφνικά πληροφορούμαι ότι μέσα σ’ ένα μήνα θα έχουμε νέα αναθεώρηση και μου ήλθε ταμπλάς“, είπε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε: “έτρεχα να βγάλω ένα ομόλογο όσο μπορούσα, ό,τι σηκώσω για να μπορέσουμε να έχουμε τουλάχιστον, όταν σκάσει αυτό, το ταμείο μας γεμάτο. Διότι, άλλο να είσαι “βρεγμένος” με το ταμείο άδειο και άλλο “βρεγμένος” με το ταμείο γεμάτο“.
Εξάλλου, ο πρώην Πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ,  Μανώλης Κοντοπυράκης κατηγόρησε τον πρώην Υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου για τραγικούς χειρισμούς, αλαζονεία και ρεβανσισμό που είχε ως συνέπεια η Ελλάδα να βρεθεί στο στόχαστρο αγορών και κερδοσκόπων.
Όπως είπε: «η αρχική πρόβλεψη Παπακωνσταντίνου για το έλλειμμα ήταν στο 14,8%. Πέντε λεπτά πριν τα στείλουμε στις Βρυξέλλες μάς ειδοποίησαν να μην το πράξουμε γιατί ήθελαν να τα ξαναμελετήσουν. Τελικά, στις 21 Οκτωβρίου στέλνουν τα αναθεωρημένα στοιχεία με το έλλειμμα στο 12,7%. Ήταν προϊόν πολιτικής απόφασης»είπε υπογραμμίζοντας ότι «μια τέτοια διπλωματική αντιμετώπιση του θέματος θα σήμαινε ότι τα spreads δεν θα εκτοξεύονταν, ότι θα γλιτώναμε τη μήνιν των αγορών και δεν θα πληρώναμε 700 εκατομμύρια περισσότερους τόκους».
Το ενδιαφέρον στρέφεται και στην κατάθεση του πρώην αντιπροέδρου της ΕΛΣΤΑΤ Ν. Λογοθέτη ο οποίος αποκάλυψε πως όταν εναντίον του ασκήθηκε ποινική δίωξη με την κατηγορία ότι υπέκλεψε την ηλεκτρονική αλληλογραφία του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ Α. Γεωργίου, ο κ. Παπακωνσταντίνου τον κάλεσε στο γραφείο του και «απαίτησε» την παραίτησή του με αντάλλαγμα να μην διαρρεύσει στα ΜΜΕ την ποινική δίωξη που είχε ασκηθεί…!
Τι συνέβη όταν τον κάλεσε ο Παπακωνσταντίνου στο γραφείο του;

Γ. Παπακωνσταντίνου: «Να παραιτηθείς για την εύρυθμη λειτουργία της Αρχής»
Ν. Λογοθέτης: «Κύριε Παπακωνσταντίνου, δηλαδή έγινα εχθρός της Ελλάδας επειδή αμφισβήτησα το έλλειμμα; Αυτή η διαφορά του 1,8, που σημαίνει περίπου 7,5 δισεκατομμύρια μία τρύπα, σας αρέσει που βρέθηκε; Εγώ το αμφισβήτησα αυτό το πράγμα. Εσείς, δηλαδή, το δεχθήκατε χωρίς…»
Γ. Παπακωνσταντίνου: «Κύριε Λογοθέτη, με φοβίζετε. Εννοείτε ότι εμείς φουσκώσαμε επίτηδες το έλλειμμα;».
Ν. Λογοθέτης: «Δεν πονάω κανέναν. Ούτε εσάς. Εγώ αμφισβήτησα απλώς το έλλειμμα και ήθελα να δω πώς βγήκε»!
Και ο κ. Λογοθέτης προσθέτει στην κατάθεσή του: «Έκλεισε, βέβαια, τη συνάντηση αμέσως, λέγοντάς μου –ίσως να τα διαβάσατε, το έχω καταθέσει κιόλας στον κ. Πεπόνη- το εξής: «Αν δεν παραιτηθείς μέχρι τα μεσάνυχτα, θα το δώσω στα ΜΜΕ, θα το περάσω στη Βουλή, θα καταστραφείς επαγγελματικά και θα ματώσει η Ελλάδα.» Εκεί έκλεισε η συζήτηση».
 Ο κ. Κοντοπυράκης κατέθεσε πως η Στατιστική Υπηρεσία δεν είναι αρμόδια να κάνει προβλέψεις για το έλλειμμα αλλά αυτό το κάνει το Υπουργείο Οικονομικών (Γ. Παπακωνσταντίνου).
«Πρόβλεψη ελλείμματος καμία στατιστική υπηρεσία στον κόσμο δεν κάνει ούτε η δική μας, ούτε καμία άλλη Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία ούτε καμία άλλη υπηρεσία στον κόσμο.  Ακόμα και η EUROSTAT τις προβλέψεις τις οποίες παίρνει από τα κράτη-μέλη, τις διαβιβάζει ως έχει στις Βρυξέλλες χωρίς κανένα σχολιασμό ή παρατήρηση. Η EUROSTAT είναι στατιστική υπηρεσία, όπως και η ΕΣΥΕ τότε, τώρα είναι η ΕΛΣΤΑΤ. Είναι στατιστικές υπηρεσίες. Δεν ασχολούνται ποτέ. Η πρόβλεψη από πού εξαρτάται; Εξαρτάται από την πολιτική της κυβέρνησης, από το τι έχει σκοπό να κάνει, τι έργα, τι φόρους να βάλει, τι φόρους να εισπράξει, τι επιδόσεις να δώσει, τι πρόγραμμα θα ακολουθήσει. Η Στατιστική Υπηρεσία δεν έχει γνώση αυτών των πραγμάτων και δεν πρέπει να έχει. Είναι η Δημοσιονομική Διεύθυνση του Υπουργείου Οικονομίας που ασχολείται με αυτόν τον τομέα», κατέθεσε εκθέτοντας για μια ακόμα φορά την τότε ηγεσία του Υπ. Οικονομικών αλλά και ολόκληρη την κυβέρνηση Παπανδρέου.

ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΕΥΑΓΟΡΑ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗ (ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥ “ΒΡΕΤΑΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ”)

http://olympia.gr/2012/03/13/vagoris/

Την Ελλάδα αγαπώ αλλά και σένα
Μ΄ έναν έρωτα μεγάλο, αληθινό
Τα γαλάζια σου τα μάτια τα θλιμμένα
Τον καθάριο της θυμίζουν ουρανό.
Ευαγόρας Παλληκαρίδης,
μαθητής ετών 17,
λίγο πριν από την αγχόνη του «Βρετανικού Δικαίου»

«Και τη μάνα φιλώντας
την κοιτάζω να κλαίει.
Μάνα μην κλαις της λέω,
μάνα μην κλαις και κλαίω.
Κι όλο πάω και τρέχω»…
…και πέθανε ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ.

Σαν σήμερα οι Άγγλοι ιμπεριαλιστές συνέλαβαν και έπειτα δολοφόνησαν τον 17χρονο Ευαγόρα Παλληκαρίδη. ΟΛΗ Η ΜΕΡΑ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΑΣ.

Η Ελλάδα είναι και επίσημα δέσμια των δανειστών της, με τα ατσάλινα δεσμά του Βρετανικού Δικαίου.
Ενός «Δικαίου» που δημιουργήθηκε για να εξασφαλίσει την κυριαρχία της Βρετανικής Αυτοκρατορίας επάνω στις αποικίες της.
Τώρα η Βρετανία μπορεί να μην είναι πλέον η κραταιά ιμπεριαλιστική δύναμη, αλλά το δίκαιο αυτό έμεινε ενεργό προς χρήση των νέων κατακτητών των Εθνών.
Ένα πολύτιμο εργαλείο υποδούλωσης, ισχυρότερο από οποιαδήποτε αλυσίδα σκλαβιάς αγκάλιασε με το παγωμένο του άγγιγμα την Ελλάδα του 2012, «αναίμακτα» κοινοβουλευτικά.
Μην αναρωτιέστε πως είναι δυνατόν στον 21ο αιώνα του πολιτισμού και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων να υπάρχει αυτό το δίκαιο εν ισχύι.
Όσο υπάρχει η παγκόσμια αδικία, η τρομοκρατία του ισχυρού στον ανίσχυρο, τόσο θα υπάρχουν και τα «εργαλεία» για να δίνουν την νομική βάση στην εκμετάλλευση, στην ρευστοποίηση των Εθνών, στην κονιορτοποίηση των ανθρώπων για να φουσκώνουν οι τραπεζικοί λογαριασμοί των παγκόσμιων τοκογλύφων…
Αιώνια η μάχη του Ελληνισμού
Η μάχη του Ελληνισμού με τις ορδές των αποικιοκρατών – τοκογλύφων όμως, δεν είναι σημερινή. Κρατά από τα βάθη των αιώνων, από τότε που ο Ελληνικός πολιτισμός όρθωσε ανάστημα ενάντια στην βαρβαρική κτηνωδία των απολίτιστων εισβολέων. Η Ελλάδα αποτέλεσε τον φάρο της Ελευθερίας, την ασπίδα του αδυνάτου απέναντι στο άδικο του ισχυρού.
Γι’ αυτό και η Ελλάδα γνώρισε καλά τον «ανθρωπισμό» του Βρετανικού Δικαίου από τα πρώτα της βήματα μετά την απελευθέρωση.

• Το Βρετανικό Δίκαιο ήταν αυτό που υποδούλωσε το νέο ελληνικό κράτος με τα τοκογλυφικά δάνεια μέσα στους αιώνες.
• Το «Βρετανικό Δίκαιο» των ιμπεριαλιστών εξέθεσε την Ελλάδα και την οδήγησε στις λανθασμένες αποφάσεις του αμφιλεγόμενου διοικητή Σμύρνης Νικολάου Στεργιάδη και στις εμμονές για τη συνέχιση της εκστρατείας στην ενδοχώρα της Ανατολίας.
• Το «Βρετανικό Δίκαιο» απέρριψε το αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης, το χειμώνα του 1940, για την έναρξη της συμμαχικής αντεπίθεσης από τη χώρα μας με την υποστήριξη της ακμαίας γεωργίας και βιομηχανίας της χώρας.
• Το «Βρετανικό Δίκαιο» έπεισε τον βασιλέα Γεώργιο Β’ να μεταφέρει την ακέφαλη κυβέρνηση του 1941 και τον χρυσό της Ελλάδος στην υπό βρετανική επιρροή Αλεξάνδρεια, σκηνοθετώντας την παράδοση της Ελλάδος στους Ναζί.
• Το «Βρετανικό Δίκαιο» κατέστειλε την εθνική ανταρσία υπερήφανων στελεχών του τότε Βασιλικού Ναυτικού στην Αλεξάνδρεια το 1943, με δοτά στρατοδικεία και άλλες απρέπειες εις βάρος της αξιοπρέπειας των Ελλήνων αξιωματικών, υπαξιωματικών και ναυτών.
• Το Βρετανικό Δίκαιο ήταν αυτό που ισοπέδωσε τον Πειραιά στα περιβόητα «Πατσιφικά», όταν γυναικόπαιδα πέθαιναν από τα Βρετανικά κανόνια για να πάρει ο φίλος του Ρότσιλντ, Δαϋίδ Πατσίφικο τα «οφειλόμενα».
• Το «Βρετανικό Δίκαιο» αιματοκύλισε την Αθήνα τον Δεκέμβριο του 1944 όταν ο συνταγματάρχης Σκόμπυ αντικατέστησε την ελληνική κυβέρνηση και λειτούργησε ως έπαρχος αποικίας, οδηγώντας τη χώρα στον παραλογισμό και την αδελφοκτονία του Εμφυλίου. Τα φωτογραφικά ντοκουμέντα υπάρχουν…
• Το «Βρετανικό Δίκαιο» δεν επέτρεψε τη διαλεύκανση της υποθέσεως δολοφονίας του δημοσιογράφου Πολκ στη Θεσσαλονίκη το 1948.
• Το «Βρετανικό Δίκαιο» οδήγησε την Ελλάδα στις αγκάλες του θείου Σαμ το 1951, στην παράδοση χέρι με χέρι από τον Σκόμπυ στον Πιουριφόϋ και την «πονηρή» εκτέλεση του Μπελογιάννη με έξι συντρόφους του κατόπιν ενεργειών του στρατοδίκη Γεωργίου Παπαδόπουλου…
• Το Βρετανικό Δίκαιο όμως ήταν και αυτό που οδηγούσε μαθητούδια Ελληνόπουλα της Κύπρου στα βασανιστήρια και την αγχόνη.
• Το «Βρετανικό Δίκαιο» αιματοκύλισε τον αγώνα της ΕΟΚΑ για Ένωση της Κύπρου με τη μητέρα Ελλάδα το 1955 και έπεισε τις ηγεσίες των Αθηνών και της Λευκωσίας για τα τετελεσμένα του 1959 στη Ζυρίχη.

Το δράμα του κυπριακού Ελληνισμού

“Τσέρω ποιός είναι μα ε λαλέω τίποτα”. Αυτές τις… λέξεις τις ξεστόμισε ένα πεντάχρονο παιδί στους πάνοπλους Βρεταννούς ιμπεριαλιστές που έψαχναν έναν συγγενή του, τομεάρχη της ΕΟΚΑ. Άρχισαν τις νουθεσίες, έπειτα πήραν το παιδάκι στα κρατητήρια της Βασίλισσας και το επέστρεψαν στη μάνα του τυφλό από τα βασανιστήρια. Οι κραυγούλες του ακούγονταν όλη νύχτα σε μεγάλη απόσταση και θρυμμάτιζαν τις καρδιές των υπόδουλων – ελεύθερων ανθρώπων. “Ε λάλησα μανούλα” είπε περήφανο στη μάνα του.  Τυφλό, κομματιασμένο, μα περήφανο, ΕΛΕΥΘΕΡΟ!  Έτσι και ο Βαγορής, ο Ευαγόρας, έγραφε τα τελευταία λόγια στη μάνα του λίγο πριν νιώσει την γλύκα του Βρετανικού δικαίου…

«Και τη μάνα φιλώντας
την κοιτάζω να κλαίει.
Μάνα μην κλαις της λέω,
μάνα μην κλαις και κλαίω.
Κι όλο πάω και τρέχω»…
…και πέθανε ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ.
Το πολιτικό όνειδος
Σήμερα λοιπόν, η Ελλάδα βρίσκεται υπό το καθεστώς Βρετανικού Δικαίου, εθελόδουλα και με υπογραφές.  Η δικαιολογία; «Μα γλιτώνουμε την σίγουρη χρεοκοπία, χωρίς όμως να εγγυηθούμε εάν θα την γλιτώσουμε οριστικά».  Όπως ακριβώς το ρητό που λέει ότι οι Ήρωες πεθαίνουν μία φορά, οι προσκύνημένοι πεθαίνουν κάθε μέρα.

Η ιστορία και η θυσία του Ευαγόρα είναι παράδειγμα προς μίμηση για κάθε ελεύθερο πνεύμα αυτού του κόσμου. Ινδάλματα σαν τον Ευαγόρα αποτελούν το μεγαλύτερο εφιάλτη της εξουσίας, των δυναστών της οικονομικής και πνευματικής ζωής. Ινδάλματα σαν τον Ευαγόρα αποτελούν σπορά ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΛΕΓΧΕΤΑΙ. Γι’ αυτό και έντεχνα έχει σταματήσει να διδάσκεται. Η Έγερσις φέρνει στο φως και το συγκλονιστικό γράμμα του τη νύχτα του απαγχονισμού. Αναλογιστείτε τη φωνή του παιδιού με την υπέροχη Αρχαιοελληνική προφορά που διατηρείται εως και σήμερα στην Κύπρο να Κηλαϊδά…
Ο Ευαγόρας γεννήθηκε στην Τσάδα της Πάφου, στις 28 Φεβρουαρίου 1938 και ηταν δεύτερος ξάδερφος του ήρωα Στέλιου Μαυρομμάτη που ανέβηκε και αυτός, λίγους μήνες πριν τον Ευαγόρα, τα σκαλοπάτια της αγχόνης. Το καλοκαίρι του 1955, ο Ευαγόρα επισκεφθέφθηκε την ελεύθερη πατρίδα (την Ελλάδα) με την καθιερωμένη εκδρομή των μαθητών της προτελευταίας τάξης του σχολείου του.
Γράφει:
Αύριο ξεκινούμε για την πατρίδα,
γιαλούς θε να περάσουμε και στεριά.
Μαζί μας θε να πάρουμε την ελπίδα
ταχιά πως θα μας έρθη κι η Λευτεριά.
Όταν γύρισε – πολλοί συμμαθητές του είχαν μείνει στην Ελλάδα για να τελειώσουν το Γυμνάσιο – η μητέρα του τον ρώτησε γιατί δεν προτίμησε να μείνει κι αυτός αποφεύγοντας τόσους κινδύνους της επαναστατημένης Κύπρου, η απάντηση του ήταν:
«Εγώ δεν πήγα για να μείνω. Χρειάζομαι εδώ!!!»
Τη 1η Ιουνίου 1953 οι Άγγλοι κυβερνήτες ετοιμάζονται να γιορτάσουν το λαμπρότερο τους εθνικό γεγονός, τη στέψη της νέας βασίλισσας Ελισάβετ, σε όλες τους τις αποικίες, ανάμεσα και η Κύπρος. Παντού όλα είχαν ετοιμαστεί στην εντέλεια. Στη Πάφο οι μαθητές οργανώνουν διαδηλώσεις διαμαρτυρίας και ζητούν την αφαίρεση της αγγλικής σημαίας από τα προπύλαια του σχολείου τους. Οι συγκρούσεις αρχίζουν. Ο δεκαπεντάχρονος ακόμα τότε Ευαγόρας, σκαρφαλώνει σε μια κολόνα των προπυλαίων και ρίχνει κάτω την αγγλική σημαία, την οποία οι άλλοι μαθητές ξεσχίζουν και της δίνουν φωτιά. Η σύγκρουση τότε, μεταξύ Άγγλων και μαθητών παίρνει μεγαλύτερες διαστάσεις. Από την ώρα εκείνη ο Παλληκαρίδης νιώθει να τον σφίγγουν οι αλυσίδες της σκλαβιάς. Θέλει να τις σπάσει και να ζήσει ελέυθερος, ελαφρός, αδέσμευτος. Και προσμένει την ευλογημένη ώρα… Στις 17 Νοεμβρίου 1955 οι Άγγλοι συλλαμβάνουν τον Ευαγόρα. Δύο μέρες αργότερα οδηγήθηκε στο δικαστήριο με την κατηγορία ότι μετέσχε παράνομα σε οχλαγωγία. Ο Ευαγόρας δεν το παραδέχθηκε και η δίκη αναβλήθηκε για τις 6 Δεκεμβρίου. Στις 5 Δεκεμβρίου 1955 την παραμονή του δικαστηρίου ο Ευαγόρας συναντάει τον πατέρα του και ακολουθεί ο εξίς διάλογος:
-«Πατέρα, αύριο είναι η δίκη μου. Ξέρω ότι από το δικαστήριο θα γλιτώσω, μα η αστυνομία θα με συλλάβει και θα με στείλει στο Κάστρο. Εγώ στη φυλακή δε μπορώ να μείνω. Αν δε μπορέσω να δραπετεύσω, θα σκοτώσω κανέναν από τους φρουρούς και θα με σκοτώσουν. Προτιμώ να φύγω, να βγω στο βουνό».
-«Παιδί μου, εκεί που θα πας πρόσεξε προ πάντων να σαι τίμιος και ηθικός…πήγαινε στην ευχή μου!»
Το απόγευμα ο Ευαγόρας αφήνει στη τάξη του σχολείου του το αποχαιρετηστήριο γράμμα
Στο δικαστήριο ο νέος δεν αφήνει κανένα περιθώριο στους δικαστές:
«Γνωρίζω ότι θα με κρεμάσετε. Ό,τι έκαμα το έκαμα ως Έλλην Κύπριος όστις ζητεί την Ελευθερίαν του. Τίποτα άλλο», δηλώνει με παρρησία.
Παρά τις αντιδράσεις σε Κύπρο και Ελλάδα, στις 13 Μαρτίου 1957, ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης οδηγείται στην αγχόνη.
Σήμερα έχουμε υποχρέωση να τιμούμε τους αγώνες του και να τους συνεχίσουμε γιατί ο αγώνας της ΕΟΚΑ και του Ευαγόρα δεν έχει ακόμα δικαιωθεί.

Ευαγόρας Παλληκαρίδης: Απαγχονίστηκε σαν σήμερα. Να τον θυμόμαστε, για να είναι ΑΘΑΝΑΤΟΣ

Γεννήθηκε στην Τσάδα, Πάφου, στις 27 Φεβρουαρίου, 1938. Το 1949, η οικογένεια του μετακόμισε στο Κτήμα.Σαν μαθητής του Γυμνασίου από το 1950, έζησε έντονα τους δύσκολους καιρούς που περνούσε η Κύπρος στην προσπάθεια της να κρατήσει το ελληνικό λάβαρο της ελευθερίας ψηλά, ζώντας κάτω από τον ζυγό του άγγλου κατακτητή που δήλωνε απερίφραστα ότι “ουδέποτε” θα έδιδε την ελευθερία στους κυπρίους. Πίστευε ακράδαντα στον…δίκαιο του αγώνα της Κύπρου και η όλη πορεία του σημαδεύτηκε ανεξίτηλα, στα 13 του χρόνια, από το ιστορικό Δημοψήφισμα του 1951 με την αξίωση των ελλήνων κυπρίων για Ενωση με την μητέρα πατρίδα, την Ελλάδα.
Πρέπει να σημειωθεί ότι σε καμμιά άλλη εποχή της πολυτάραχης ιστορίας της Κύπρου δεν εμπνεύστηκαν τόσοι πολλοί και διαλεχτοί νέοι για να αγωνιστούν και να πέσουν στον βωμό της ελευθερίας, γιατί τα ιδανικά ήταν ψηλά και το όραμα διπλό : ελευθερία και Ελλάδα. Xρειάζεται μεγάλη προσπάθεια από τον έλληνα κύπριο ευρωπαίο “καταναλωτή”, τον μοιρολάτρη “αγωνιστή” ενάντια στον Τούρκο κατακτητή του 1974, το απαθή επισκέπτη που κάνει μπάνιο και τρώει ψάρι στις κατεχόμενες του ακρογιαλιές, να κατανοήσει εκείνο το όραμα και το μεγαλείο του.
Γιατί, αντίθετα με την γενιά του Ευαγόρα, ο έλληνας κύπριος έχει από καιρό συμβιβαστεί με το να ζει την μισή του ελευθερία, χωρίς τις εθνικές του ρίζες, απολαμβάνοντας την θαλπωρή της ευδαιμονίας του, εφησυχασμένος από την Ευρωπαϊκή του ταυτότητα. Σαν ύβρη προς τους αγωνιστές της εποχής εκείνης και το αίμα τους, ο έλληνας Κύπριος του 2006 εθελοτυφλεί μπροστα στο μοιραίο και φρικτό φάσμα μιας “δικοινοτικής” Κύπρου, “διζωνικής”, με “εκ περιτροπής προεδρία”, και όπου έχει ήδη συγκατανεύσει να ξαναγράψει την ιστορία του για να μην “δηλητηριάζονται” οι νέοι του από τα ιδανικά του παρελθόντος του. Δέχτηκε ο έλληνας κύπριος να γίνουν οι αγώνες του υποσημειώσεις και να ξεχαστούν σε μια γενιά, όλα στο βωμό μιας αόριστης “επανένωσης”, συνώνυμης με την υποτέλεια στη θέληση του κατακτητή και των “αξιοπρεπέστατων” του φίλων, μιας “επανένωσης” άκρως αντίθετης με την Ενωση των Παλληκαρίδηδων και των Αυξεντίου.
Μέσα σ’ αυτό το πνεύμα εποχής, ο Ευαγόρας από νωρίς έγινε ένας φλογερός αγωνιστής, ένας ακατανίκητος επαναστάτης, που με την δυναμική και γοητευτική του προσωπικότητα ενέπνεε τους συμμαθητές του, τους συμπολίτες του, και στο τέλος τους έλληνες της Κύπρου. Ο αγώνας και η δράση του ήταν πολύμορφοι, οι προβληματισμοί του ολοζώντανοι, και όταν η ψυχή του έφηβου Ευαγόρα ξεχείλιζε από το πάθος για δικαιοσύνη και ελευθερία, έβρισκε διέξοδο στην ποίηση. Το ταλέντο του και η αγνότητα της ψυχής του μας έδωσαν ανεκτίμητους στίχους, που αντηχουν στις ψυχές όλων των ελλήνων και όλων των ανθρώπων που αγωνίζονται για την ελευθερία τους.
Την 1 Ιουνίου 1953 (15 ετών), παραμονή της στέψης της βασίλισσας των Αγγλων κατακτητών Ελισάβετ Β’, και με αφορμή την ανάρτηση της Αγγλικής σημαίας στη θέση της Ελληνικής στο Ιακώβειο Γυμναστήριο στην Πάφο, οργανώνεται διαδήλωση διαμαρτυρίας από τους μαθητές. Ο Ευαγόρας ανναρριχήθηκε στον ιστό και υποβίβασε την σημαία του κατακτητή.
Στις 16 Μαρτίου 1955 (17 ετών), πρωτοστάτησε σε διαδηλώσεις εναντίον της δίκης των 13 κρατουμένων σχετικά με την μεταφορά όπλων στις 25 Ιανουαρίου με το πλοιάριο “Αγ. Γεώργιος”. Τον Απρίλιο 1955 ορκίστηκε μέλος της Ε.Ο.Κ.Α.
Στις 19 Ιουνίου 1955 έλαβε μέρος στην ανατίναξη των δικαστηρίων της Πάφου.
Στις 17 Νοεμβρίου 1955 συνελήφθηκε για την προσπάθεια του να προστατεύσει συμμαθητή του που είχαν δεμένο και κτυπούσαν δύο Αγγλοι στρατιώτες. Κατηγορήθηκε και αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση μέχρι την δίκη που θα γινόταν στις 6 Δεκεμβρίου.
Στις 5 Δεκεμβρίου 1955 (17 ετών) πήγε αντάρτης στα βουνά της Πάφου. Ηταν μια καλά προετοιμασμένη ενέργεια, αποτέλεσμα σοβαρού προβληματισμού και έντονων αισθημάτων, για τους ανθρώπους που αγαπούσε, για τα ιδανικά του, για την πατρίδα του, και για την λατρεία του για την ελευθερία, που αποτύπωσε στο πηγαίο του ποίημα ΛΕΥΤΕΡΙΑ και που αφησε σαν αποχαιρετηστήριο στους συμμαθητές του :
ΛΕΥΤΕΡΙΑ
Θα πάρω μιαν ανηφοριά,
Θα πάρω μονοπάτια,
Να βρώ τα σκαλοπάτια
Που παν στη Λευτεριά.
Θ’ αφήσω αδέρφια, συγγενείς,
τη ΜΑΝΑ, τον ΠΑΤΕΡΑ,
μεσ’ στα λαγκάδια πέρα,
και τις βουνοπλαγιές.
Ψαχνοντας για τη λευτεριά,
θα ‘χω παρέα ΜΟΝΗ,
κατάλευκο το χιόνι,
βουνά και ρεματιές.
Τώρα κι’ άν είναι χειμωνιά,
θαρθεί το καλοκαίρι,
τη Λευτεριά να φέρει,
σε πόλεις και χωριά.
Μα δεν μπορώ να καρτερώ.
Θα πάρω μιαν ανηφοριά,
Θα πάρω μονοπάτια,
Να βρώ τα σκαλοπάτια
Που παν στη Λευτεριά.
Τα σκαλοπάτια θ’ ανεβώ,
θα μπω σ’ ένα παλάτι,
το ξέρω – θαν’ απάτη,
δε θάναι αληθινό.
Μεσ’ στο παλάτι θα γυρνώ
ώσπου να βρω τον θρόνο
βασίλισσα μια μόνο
θα κάθεται σ’ αυτόν.
Κόρη πανώρια, θα της πω,
άνοιξε τα φτερά σου
και πάρε με κοντά σου,
Μονάχ’ αυτό ζητώ.
Το βάπτισμα του πυρός πήρε στην επίθεση κατά του Αστυνομικού Σταθμού Δρούσειας λίγο πριν τα Χριστούγεννα 1955, και η δράση του συνεχίστηκε στους επόμενους 12 μήνες στα χωριά της Πάφου, στο Κτήμα, μετά στη Λευκωσία, και πίσω στην Πάφο, στα χωριά Τάλα, Τσάδα, Λυσό, Κινούσα, Πωμό, Πολέμι, Παναγιά, και Χόλη.
Την νύκτα της 18 Δεκεμβρίου 1956 (18 ετών) συνελήφθηκε από τους Αγγλους μαζί με άλλους συντρόφους του μεταφέροντας οπλισμό κοντά στο χωριό Λυσός στην Πάφο.
Στις 25 Φεβρουαρίου 1957 κατηγορήθηκε για μεταφορά πυροβόλου όπλου (bren-gun), αψηφώντας τις επιπτώσεις παραδέχτηκε ενοχή, και καταδικάστηκε σε θάνατο.
Της καταδίκης ακολούθησαν πολλές διαμαρτυρίες τόσον από την Κύπρο όσο και από το εξωτερικό. Εγινε αίτηση χάριτος προς την βασίλισσα των Αγγλων κατακτητών, αλλά στην “τρυφερή” καρδιά της 30-χρονης μητέρας και βασίλισσας δεν βρέθηκε εκείνο το ίχνος ανθρωπιάς που χρειαζόταν για να δώσει χάριν. Και καλύτερα έτσι! Γιατί ο Ευαγόρας, η ψυχή της Κύπρου, ποτέ δεν θα άντεχε τον οίκτο του κατακτητή, … την ντροπή της χάριτος. Γιατί ο “Βαγορής” διψούσε για τον θάνατο που φέρνει λευτεριά, … γιατί ο χείμαρρος που λέμε “Βαγορή” έπρεπε να ακολουθήσει την μοιραία του πορεία προς την ελευθερία και την αθανασία.
Ο Βαγορής απαγχονίστηκε τα μεσάνυχτα της 13ης Μαρτίου 1957.
Ηταν 18 ετών. Είναι αθάνατος.

Τσολάκογλου vs Παπαδήμου! Όταν υπάρχει κατ άλυση της δημοκρατίας και κατοχή βλέπετε διαφορές;

http://olympia.gr/2012/03/13/%CF%84%CF%83%CE%BF%CE%BB%CE%AC%CE%BA%CE%BF%CE%B3%CE%BB%CE%BF%CF%85-vs-%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B4%CE%AE%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CF%85%CF%80%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%B9-%CE%BA/

Δύο δοτοί πρωθυπουργοί και διορισμοί…


Έχοντας υπόψη τα … διορίζουμε τους …
http://pallerios.blogspot.com/2012/03/blog-post_5124.html

ΔΗΜ. ΓΛΗΝΟΣ : ΕΝΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ 1932!

http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6974:dimitis-glinos&catid=81:kivernisi&Itemid=198''1932: ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ''
''ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ'' - Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ Η ΙΔΙΩΤΙΚΗ ''ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ''!
''ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΩΝ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΩΝ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΕΝΟΤΗΤΑ''
Αναδημοσιεύουμε ένα συγκλονιστικό κείμενο του Δημήτρη Γληνού, του μεγάλου κομμουνιστή παιδαγωγού, πρωτεργάτη του δημοτικιστικού κινήματος και κορυφαίας προσώπικότητας της πνευματικής Ελλάδα στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα.
Ένα κείμενο γραμμένο στην κορύφωση της μεγάλης οικονομικής κρίσης του 1932, που οδήγησε στην επίσημη πτώχευση της χώρας. Ένα κείμενο τραγικά επίκαιρο που θα μπορούσε να γραφτεί και σήμερα , παίρνοντας υπόψη βέβαια τις ιστορικές αναλογίες.αφού και τότε (όπως και τώρα) μεγάλα θύματα της κρίσης ήταν χιλιάδες παιδιά. Τότε μόνο ελληνόπουλα. Σήμερα ελληνόπουλα και μεταναστόπουλα. Τα παιδιά που πηγαίνουν νηστικά στο σχολείο. Αυτά που προσπάθησαν να κρύψουν και να εξαφανίσουν λες και δεν υπάρχουν, δεν πεινούν δεν αγωνιούν , οι μεγαλόσχημοι «εκσυγχρονιστές» του υπουργείου Παιδείας. Για να αναγκαστούν στο τέλος να παραδεχθούν πως ναι υπάρχει ανάγκη να μοιραστούν συσσίτια στα σχολεία των υποβαθμισμένων περιοχών της Αθήνας. Το κείμενο του Δημήτρη Γληνού είναι επίκαιρο και για ένα άλλο λόγο. Γιατί εξηγεί την πραγματική σημασία της αλληλεγγύης του εργαζόμενου λαού και των οργανώσεων του σε αντιδιαστολή με την «φιλανθρωπία» του κράτους και των ιδιωτών. « Για να υπάρχει , της χρειάζεται να υπάρχουνε θύματα» έγραφε για την δεύτερη ο Γληνός. Για να υπάρχουνε οι «φιλανθρωπίες» των Βαρδινογιάννηδων και των Αλαφούζων χρειάζεται να υπάρχουνε θύματα του άγριου καπιταλισμού, θα προσθέταμε εμείς σήμερα. Το γράμμα του Γληνού δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Νέοι Πρωτοπόροι» (τ. Νοέμβρη-Δεκέμβρη 1932, σελ. 421,422) για να ενισχυθεί η ποροσπάθεια που ξεκίνησε με πρωτοβουλία τότε του ΚΚΕ και τη δημιουργία της οργάνωσης «Παιδική Βοήθεια», το συντονισμό της οποίας είχε αναλάβει ο Γληνός.

ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΔΗΜ. ΓΛΗΝΟΥ ΕΧΕΙ ΩΣ ΕΞΗΣ :

«Μέσα σ' αυτή τη φοβερή στιγμή της παγκόσμιας κρίσης πλήθυνε το κακό, που ήτανε πάντα πολύ, μεγάλωσε η αθλιότητα των απαθλιωμένων ανθρώπων. Ο εργάτης, ο φτωχός αγρότης, ο μικροεπαγγελματίας, ο υπάλληλος ζούνε μέσα σε μια αδιάκοπη αγωνία. Από τη μια βλέπουνε το πενιχρό τους μεροδούλι να γίνεται κάθε μέρα λιγότερο , τη στιγμή που όλα ακριβαίνουν, ή βλέπουνε τα λιγοστά προιόντα του ολόχρονου μόχθου τους να μένουν απούλητα ή να πουλιούνται σε τιμές εξευτελιστικές. Από την άλλη, κάθε μέρα κρούει την πόρτα τους το σκιάχτρο της αναδουλιάς με τη συντρόφισσά της , την πείνα. Και σ' όσα σπίτια μπει μέσα το μεγάλο κακό ρημάζουνε πια.
Άγριος πόλεμος κοινωνικός έχει ξεσπάσει και οι πεινασμένοι διεκδικώντας τα πιο απλά δικαιώματά τους στη ζωή, γίνονται θύματα κι από τούτη την πλευρά. Μα απ' όλους τους κυνηγημένους και τους απόκληρους τα τραγικότερα θύματα είναι τα παιδιά. Το παιδί του προλετάριου, το παιδί του φτωχού αγρότη, το εργαζόμενο παιδί, το παιδί του βιοπαλαιστή ήτανε πάντα σε θέση σκληρή και μειονεκτική. Μα τώρα έγινε πια η μοίρα του αβάσταχτη. Η φτωχή μάνα, που είναι υποχρεωμένη να δουλέβει από την αυγή ως τη νύχτα μακριά από το σπίτι της, αφήνει τα παιδιά της ολημερίς στο έλεος του δρόμου., του διαβάτη και της γειτόνισσας, τ' αφήνει να κυλιούνται στη λάσπη και στο χώμα για να τους φέρει το βράδυ λίγο ψωμί, χωρίς να προφταίνει και χωρίς να μπορεί ούτε μια ματιά να τους ρίξει, σκοτωμένη καθώς είναι από την κούραση.
Κι αν η μάνα μένει στο σπίτι, πού να προφτάσει ο πατέρας ν' αντικρίσει το έξοδο για τα παιδιά με το μικρό του μεροκάματο. Κι αν δεν έχει δουλειά ούτε η μάνα ούτε ο πατέρας, γιατί είναι άνεργος ή απεργός; Ξυπολυσιά και αρρώστια και πείνα και κρύο και ακαθαρσία και αμορφωσιά και βούρκος και βάσανα σωματικά και κόλαση ψυχική, είναι η μοίρα των φτωχών παιδιών. Διπλή και τριπλή εκμετάλλεψη, ξύλο και εξαθλίωση και εξαχρείωση γεμάτη είναι η ζωή του εργαζόμενου παιδιού. Το πικρότερο κατακάθι της προλεταριακής δυστυχίας αυτά το πίνουν, το μαρτυρικό στεφάνι αυτά το φορούν. Τα φτωχά παιδιά είναι των σκλάβων οι σκλάβοι, των πεινασμένων οι πεινασμένοι, των παγωμένων οι παγωμένοι, των άρρωστων οι άρρωστοι, των απόκληρων οι απόκληροι. Αυτά μπαίνουνε στην κόλαση με το πρώτο αντίκρισμα της ζωής. Την ηλικία της χαράς, της ξενοιασιάς και του γέλιου αυτά δεν τη γνωρίζουν.
Απέναντι στην απέραντη τούτη τραγωδία, που πλημμυρίζει τα σκοτεινά υπόγεια και τις υγρές αυλές μέσα στις πολιτείες, τα χαμόσπιτα των συνοικισμών και τις καλύβες της αγροτιάς σ' όλη τη χώρα, η βοήθεια που η επίσημη και ιδιωτική φιλανθρωπία καταπιάνεται να δώσει δεν είναι ούτε σα σταγόνα νερού σε φλογισμένο καμίνι. Τα ελατήριά της άλλως τε δεν είναι καθαρά. Για να υπάρχει της χρειάζεται να υπάρχουνε θύματα. Ο φτωχός εργαζόμενος λαός που είναι το θύμα, και τα παιδιά που είναι διπλά θύματα, πρέπει να ζητήσουνε και να βρούνε τη βοήθεια και την απολύτρωση από τον ίδιο τον εαυτό τους.
Δεν πρέπει να περιμένουν τη σωτηρία τους από την άλλη πλευρά. Και του πιο αδύνατου η δύναμη διπλασιάζεται, όταν ενώσει τη λιγοστή του μπόρεση με την προσπάθεια των συντρόφων του. Όταν ο εργάτης , ο αγρότης, ο φτωχός εργαζόμενος λαός νιώσει μιαν ολοκληρωτική αλληλεγγύη να τον ενώνει με όλους τους συντρόφους του στη δυστυχία και μέσα στα σύνορα της χώρας κι όξω απ' αυτή σ' όλες τις χώρες της γης, και όταν κινηθεί ομόψυχα και ολόψυχα να βοηθήσει τον εαυτό του και τους άλλους, τότε θα βρει το δρόμο της ανακούφισης και της σωτηρίας. Αλληλεγγύη των δυστυχισμένων! Να το σύνθημα μιας καινούργιας δράσης, που μπορεί να φέρει τα πιο χειροπιαστά αποτελέσματα. Αλληλεγγύη οργανωμένη , ενεργητική ζωντανή, θετική και έμπραχτη, είναι ο πρώτος όρος της σωτηρίας.
Η εργατική τάξη, το πιο συνειδητό και το πιο οργανωμένο κομμάτι του εργαζόμενου λαού, πρέπει να βαδίσει πρώτη το δρόμο αυτό στην ολότητά της , απάνω από τα κόμματα και κάθε πολιτική διαίρεση.
Αλληλεγγύη και ενότητα. Και μαζί με τον εργαζόμενο φτωχό λαό πρέπει να βαδίσουν όσοι νιώθουν τον εαυτό τους αλληλέγγυο με κείνους, που αγωνίζονται για την απολύτρωση , όσοι νιώθουν και όσοι πονούν. Ελάτε να βοηθήσουμε τα παιδιά! Ελάτε να οργανώσουμε την αλληλεγγύη σε τούτο τον τομέα. Να βοηθήσουμε το ξύπνημα και τη συνειδητοποίηση της αλληλεγγύης, να βοηθήσουμε να φανερωθεί έμπραχτα στο πρόβλημα του φτωχού παιδιού. Η αλληλεγγύη των εργαζομένων κάνει θάματα. Μα και το πιο μικρό βήμα που μπορεί να γίνει απάνω σε τούτο το σωστό δρόμο, θα έχει τεράστια σημασία. Γιατί θα ξυπνήσει τη συνείδηση του σκοτεινού δρόμου σε χιλιάδες χιλιάδων ανθρώπους. Όσοι μπορούν , όσοι θέλουν , όσοι νιώθουν , ας κινηθούν. Τώρα είναι η στιγμή. Κάθε μέρα που περνάει θέτει τα προβλήματα οξύτερα και επιταχτικότερα. Ο αγώνας για τα δικαιώματα του παιδιού του εργαζόμενου λαού είναι ένας ευγενικός αγώνας.
Άς έρθουνε μαζί μας, όσοι θέλουνε να προσφέρουνε και τις πιο μικρές υπηρεσίες στο μεγάλο τούτο έργο. Η βοήθειά τους θα είναι πολύτιμη. Μια οργανωτική επιτροπή πρέπει να πάρει στα χέρια της το ζήτημα αμέσως. Μια εντατική δουλειά πρέπει ν' αρχίσει, που θα ξυπνήσει, θα φωτίσει θα κινητοποιήσει μάζες και που πριν απ' όλα θα διοργανώσει έμπραχτη αλληλεγγύη , θα δώσει άμεση βοήθεια για το παιδί.
Ας γράψουνε σε μένα, όσοι επιθυμούν να συνεργασούν στην «Παιδική Βοήθεια»
Αθήνα Δεκέμβρης 1932
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΛΗΝΟΣ