Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΓΕΛΙΟ! ΟΤΑΝ Ο "ΚΟΜΑΝΤΟ" ΦΑΗΛΟΣ ΕΛΕΓΕ ΣΤΟΝ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ "ΑΣΥΜΒΑΤΟΣ ΜΕ ΤΗ ΝΔ" ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ...ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ!

http://hellas-orthodoxy.blogspot.com/2012/02/blog-post_3266.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+blogspot%2Fhellas-orthodoxy+%28Hellas-Orthodoxy%29

Μεγαλύτεροι καραγκιόζηδες και κωλοτούμπες από τους "εθνικοφιλελεύθερους", οι τσανακογλείφτες του Σαμαρά!

Είναι ΟΙ ΙΔΙΟΙ που προσπαθούν εναγωνίως τις τελευταίες μέρες να πείσουν τους εναπομείναντες οπαδούς της ΝΔ, πως με την ΔΙΑΓΡΑΦΗ 22 στελεχών πρώτης γραμμής και την προσχώρηση δύο γραφικών τηλεπατριωτών, επιτυγχάνεται η...ένωση της κεντροδεξιάς (τι είναι πάλι αυτό,τρώγεται;)!

Καμαρώστε λοιπόν τον γνωστό "κομάντο" και έμπιστο του Σαμαρά, Φ. Κρανιδιώτη σ' ένα απολαυστικότατο ξεκατίνιασμα με τον "Μπουμπούκο", όπως τον αποκαλεί, που αλιεύσαμε από την γνωστή κομματική ιστοσελίδα - βόθρο:
nasos είπε:
25/08/2011 στις 7:01 pm Ο Αδωνις -μπουμπούκος το μεσημέρι είπε ότι τα παίρνουν από την ΝΔ όσοι γράφουν στο antinews!!!

factorx είπε: Που το είπε; Οφείλεις να το πείς αμέσως
 

Lgz είπε: το άκουσα στην εκπομπή του στο τηλεάστυ
το είπε εμμέσως πλην σαφώς…


factorx είπε: Ωραία να την βρουμε να τα πάρουμε κανονικά απο αυτόν με καμια αγωγούλα

ΑΔΩΝΙΣ Α. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Μάλλον αγαπητέ δεν τα ξέρεις καλά. Το άσυλο και συγκεκριμένα η παράγραφος 2 του άρθρου 3, του νομοσχεδίου είχε ήδη αφαιρεθεί από την Τρίτη το πρωί, δικηγόρος είσαι τα πρακτικά της Βουλής φαντάζομαι ότι μπορείς να τα διαβάσεις. Και έφυγε κατόπιν δικής μου προτάσεως στην επιτροπή Μορφωτικών. Το μόνον που έκανε η κα Διαμαντοπούλου χθες σε σχέση με το άσυλο, είναι η μεταφορά των καταργουμένων διατάξεως από το άρθρο 80 στο άρθρο 3, για να έχετε κάτι να λέτε. Σε προκαλώ δε να παρουσιάσεις τα Πρακτικά της Βουλής που αποδεικνύουν την δήθεν σπουδαίας σημασίας παρέμβαση Σαμαρά για το άσυλο, αύριο στην εκπομπή μου στο B/S, έρχεσαι;….δεν νομίζω! Άλλο να υποστηρίζεις τον κ. Σαμαρά, δικαίωμά σου και άλλο να ψεύδεσαι ασυστόλως για να κοροϊδέψεις τον κόσμο.
Φιλικότατα
Άδωνις Α. Γεωργιάδης

Υ.Γ. Ο μόνος λόγος πού άλλαξε θέση ο κ. Σαμαράς ήταν ο φόβος υπερψηφίσεως του Νομοσχεδίου από 4 βουλευτές σας και ευτυχώς που η κα Διαμαντοπούλου με άκουσε και δεν δέχθηκε την πίεσή σας να ψηφίζουν -για συμβολικούς λόγους κατά τον κ. Σπηλιωτόπουλο- οι φοιτητές, μπρρρ…και πάλι τα πρακτικά της Βουλής για το τί λέγαμε εμείς και εσείς είναι στην διάθεσή σου.

factorx είπε: Κ. Γεωργιάδη είπατε ή υπονοήσατε στην σημερινή σας εκπομπή ότι “όσοι γράφουν στο antinews τα παίρνουν απο την ΝΔ;”

nikos pappas είπε: Το είπε αμεσα όχι έμμεσα ότι δηλαδη όσοι γράφουν εδώ τα παίρνουν από τον Σαμαρα για να τον γλύφουν.
Μάλλον πρέπει να είναι η εκπομπή στο ΤΗΛΕΑΣΤΥ
Βρείτε τη θα έχει ενδιαφέρον.
Αν δεν την βρείτε έρχομαι ως μάρτυρας τον άκουσα καθαρά να το λέει και όχι να το υπονοεί.

Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης: Η πλήρης κατάργηση του ασύλου είναι πάγια θέση κι έργο του Αντώνη Σαμαρά. Το γυάλισμα του Μνημονίου και του ΠΑΣΟΚ σ’ έχει κουράσει. Να ξαποστάσεις.
Δεν συμμετέχω σε εκπομπές σαν τη δική σου που αποτελούν απλώς πηγή υλικού για τον Λαζόπουλο και το Ράδιο Αρβύλα. Όπως δεν συμμετέχω σε τηλεμάρκετινγκ, τηλεοπτικές επιθεωρήσεις, μεσημεριανάδικα, πάρτυ με μόδιστρους, αμπιγιέζ, τραγουδιάρες κλπ. Οι πατριωτικές ιδέες πιστεύω ότι θα πρέπει να συνοδεύονται και με την ανάλογη δημόσια συμπεριφορά. Προσπαθώ να ζω σύμφωνα με τις ιδέες μου, τις ιδέες του αληθινού και σοβαρού Πατριωτισμού, τις οποίες η δική σου δημόσια συμπεριφορά τις βλάπτει.
Κατά την προσωπική ταπεινή μου γνώμη είσαι ασύμβατος με την Ν.Δ. και για λόγους πολιτικής αισθητικής.
Διδάξου λίγο από την δημόσια συμπεριφορά του Θάνου Πλεύρη, του Μάκη Βορίδη κλπ, που με την σοβαρότητα του λόγου τους έχουν δικαιωματικά θέση στην μεγάλη Κεντροδεξιά.
Σε ρώτησε κάτι ο Φάκτορας παραπάνω. Το ξεστόμισες κι αυτό;

aris. A είπε: Κύριε Γεωργιάδη

Μαζί με τον προεδρό σας είσαστε αντι ΝΔ και αντί Σαμαράς περισσότερο και από το Πασόκ και τον Παπανδρέου.

Σας καταλαβαίνω.

Γνωρίζετε πολύ καλά πως όσες φορές και να εκλεγείται βουλευτής όσες τηλεοπτικές εκπομπές και να κάνετε ποτέ στην ΝΔ δεν θα είχατε την “εξέλιξη” που έχετε.

Ποτέ ο κόσμος της παράταξης που θεωρητικά όπως και ο αρχηγός σας ανήκατε δεν θα σας θεωρούσε τίποτα περισσότερο από γραφικές φυσιογνωμίες.

Συμπαθείς μεν με τις φωνασκίες και τον πολιτικό χαβαλέ που εκπροσωπείται αλλά τίποτα περισσότερο από το να συμπληρώνεται τα εκλογικά ψηφοδέλτια της δεξιάς στην καλλίτερη περίπτωση σκορπώντας γέλιο με τις εμφανίσεις σας.

Συγνώμη αλλά με τον καθημερινό σας βίο αποκαλύπτεται το σύμπλεγμα του παρακατιανού.

Να το προσέξετε.

ο Μήτσος είπε: Και αυτό είναι ευρωπαϊκή οδηγία την οποία θα σεβαστεί η συγκυβέρνηση Πασόκ, ΝΔ και Λάος. Δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα. Τα δήθεν αντιμνημονιακά της ΝΔ θα τα δούμε και αυτά σύντομα. Τα δύο φιλαράκια από τo Amherst μας δουλεύουν κανονικά. (ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΑ...ΠΡΟΦΗΤΙΚΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ ΧΡΗΣΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΡΩΝΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ "ΞΕΡΟΛΑ" ΑΠΟ ΚΑΤΩ!)

Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης: Έλα ρε Μήτσο, ρίξε και μια εβραιομασονική συνωμοσία να δέσει η μπεσαμέλ.

factorx είπε: Φαήλο δες τι γράφει ο nikos pappas προηγουμένως για όσα είπε ο Α. Γεωργιάδης στην εκπομπή του και ετοίμασε σε παρακαλώ τα δέοντα

nikos pappas είπε: Ο Αδωνις στο κανάλι του στο youtube έχει ανεβάσει μόνο την εκπομπή του στο bluesky και όχι το ΤΗΛΕΑΣΤΥ. Ψάχνω και εγώ να την βρώ.

Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης είπε: Μην ασχολείστε, τέτοια θεάματα κι ακροάματα βλάπτουν την πνευματική σας υγεία.

ΑΔΩΝΙΣ Α. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ είπε: Αγαπητέ Φαήλε, σε είχα για πιο σοβαρό! Δεν ήξερα ότι το να πουλάς βιβλία είναι λιγότερο σοβαρό, από το να κερδίζεις τίμια το ψωμί σου στα Δικαστήρια…έτσι είναι, αν έτσι νομίζεις….

Επί της ουσίας για τους υπολοίπους, ασφαλώς και κάποιοι που γράφουν εδώ μέσα τα παίρνουν από την Ν.Δ. σιγά την αποκάλυψη, μία κομματική ιστοσελίδα είναι όλο και κάποιους επαγγελματίες θα έχει.

Όσοι όμως ξέρουν την προσωπική μου διαδρομή καλώς γνωρίζουν ότι εάν ήθελα να είμαι στην Ν.Δ., θα ήμουν πολύ νωρίτερα από εσένα Φαήλε…

Τώρα θα μου επιτρέψεις το μήνυμά σου να το διαβάσω την Δευτέρα στις εκπομπές μου, όχι τίποτε άλλο, διότι όλοι ξέρουν ότι σε προκάλεσα να αποδείξεις ότι αυτά που γράφεις στο άρθρο σου έχουν έστω και ίχνος αληθείας, αλλά…

Για τους υπολοίπους, εάν αυτό που σας γράφω είναι ψέμματα και το άσυλο δεν είχε καταργηθεί ήδη από την έναρξη της συνεδριάσεως της Τρίτης, με την απαλοιφή της παραγράφου 2 του άρθρου 3 που ενέπλεκε έως εκείνη την στιγμή τον Πρύτανη, θα παραιτηθώ αμέσως από βουλευτής. Αποδείξτέ το αν μπορείτε….δεν μπορείτε διότι η κατάργησις του ασύλου, κατατέθηκε στην Βουλή μία ημέρα πριν την αλλαγή θέσεως της Ν.Δ,. άρα ο αγαπητός Φαήλος, που άφησε τις χυδαιότητες που γράφει στην Δημοκρατία ανωνύμως εναντίον μου σήμερα και πέρασε στις ύβρεις του τηλεμάρκετινκ (μια χαρά τίμια δουλειά είναι και με πολλούς φόρους για το ελληνικό Δημόσιο), απλώς πιάστηκε να σας λέει ψέμματα! Λυπούμαι διότι πίστευα ότι μπορούσα να τον θεωρήσω έστω αξιοπρεπή αντίπαλο, αλλά αν τελικά για να κερδίσει ο Σαμαράς πρέπει να λέμε και ψέμματα….άστο!
Αν όμως αυτά που σας λέω δεν ισχύουν και έχει δίκιο ο κ. Κρανιδιώτης, αποδείξτε το και εγώ παραιτούμαι!

Άδωνις Α. Γεωργιάδης

Υ.Γ. Επίσης σταμάτα, στον κ. Κρανιδιώτη αναφέρομαι, να διαδίδεις ψευδώς ότι ο Βορίδης πρόκειται να έρθει στην Ν.Δ. Ούτε αυτό πρόκειται να γίνει και το ξέρεις, αλλά και του κάνεις ζημιά στο κόμμα μας και δεν είναι και πολύ φιλική συμπεριφορά αυτή. Έχει αρχίσει να ξεφεύγει από την πλάκα.
 

 factorx είπε: Αν μάθατε να κάνετε κάτι κ. Γεωργιάδη πολύ καλά, όπως και ο αρχηγός σας είναι οι κυβιστήσεις. Τα μαζεύετε τώρα, τα στρογγυλεύετε και κάνετε μια γενίκευση για όσα απαράδεκτα και εμετικά ισχυριστήκατε στην εκπομπή σας. …”ασφαλώς και κάποιοι που γράφουν εδώ μέσα τα παίρνουν από την Ν.Δ. σιγά την αποκάλυψη, μία κομματική ιστοσελίδα είναι όλο και κάποιους επαγγελματίες θα έχει”, λέτε τώρα. Μην φοβάστε. Δεν θα σας μυνήσουμε, επειδή διασκεδάζουμε πολύ μαζί σας. Πότε όμως λέτε την αλήθεια στους κακομοίρηδες που σας ψηφίζουν; Οταν απο την σελίδα σας κατηγορείτε το “αριστερό” και “εαμοβούλγαρο” “Αντί”, ή τώρα που μας θεωρείται “κομματική ιστοσελίδα”. Σας πληροφορούμε λοιπόν για να μαθαίνετε – αν και αυτό είναι πολύ δύσκολο ομολογουμένως για σας – ότι θεωρούμε τη ΝΔ παλαιολιθική και παρηκμασμένη όπως είναι άλλωστε και το κόμμα σας. Σας υπενθυμίζουμε επίσης ότι τα ίδια περί “οργάνου της ΝΔ” λένε για εμάς από την εποχή που το Αντί γκρέμιζε την κυβέρνηση του Ανδρέα και οι Πασόκοι το έκαιγαν στην πλατεία Συντάγματος. Η τιμωρία όλων σας όμως είναι ότι αναγκάζεστε να μας διαβάζετε και αισθάνεστε την ανάγκη να μπείτε και να γράψετε εδώ μέσα, επωνύμως ή ανωνύμως, επειδή ξέρετε την ζημιά που σας κάνουμε

Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης είπε: Άδωνι,
Όχι, δεν ψιλοβρέχει. Είναι αυτό που φαντάζεσαι.
Δεν καταφέρθηκα κατά της πώλησης βιβλίων, είναι τίμιο κι ευπρεπές επάγγελμα. Κι εγώ αγόρασα από σένα τον Θουκυδίδη στην σπουδαία μετάφραση του Ελευθερίου Βενιζέλου και άλλα πολλά κι εξαίρετα βιβλία. Ξέρεις πολύ καλά τι εννοώ και μην παριστάνεις τον αφελή. Άλλο να πουλάς βιβλία κι άλλο να ωρύεσαι και να χοροπηδάς σαν βαπτιστής ιεροκήρυκας για να πουλήσεις. Αδέρφια, επειδή βαριέμαι, βάλτε του μερικά λινκ από το yotube να δει τον εαυτό του.
Αναφέρομαι στην δημόσια παρουσία σου, στην εκφορά του λόγου σου, στην συμμετοχή σε πρωϊνάδικα και μεσημεριανάδικα, στην συνεχή παρουσία σου στην ψευτογκλαμουριά μαζί με κομμωτές, μόδιστρους, τραγουδιάρες, κοσμικούς, αντζέντηδες και διάφορους παρατρεχάμενους ενός μηντιακού συστήματος που ευτελίζει όλες τις αξίες του Ελληνικού Τρόπου, του οποίου τα βιβλία εμπορεύεσαι. Εγώ απλώς σου προτείνω να ξαναδιαβάσεις΄κάποια, τα βασικά, από αυτά που πουλάς και να προσπαθήσεις να ζήσεις σύμφωνα με αυτά, να μην δίνεις το δικαίωμα σε μισέλληνες, μηδενιστές να χλευάζουν κι εσένα και τις Ιδέες, οι οποίες, αν δεν το έχεις πάρει χαμπάρι, δεν σου ανήκουν επειδή πουλάς βιβλία γι’ αυτές.


Δεν μπορεί, κάποιους σοβαρούς φίλους θα έχεις, κάποιοι θα σε αγαπάνε κι εσένα. Κανείς δεν σου είπε ότι οι Ελληνικές Ιδέες της αρμονίας, του μέτρου, της καλλιέπειας, της φιλοπατρίας, δεν συνάδουν με το ΄ύφος που πουλάς για λίγη ακόμη αναγνωρισιμότητα;


Δεκάρα δεν δίνω τι θα πεις και τι θα διαβάσεις σε διάφορους χαχόλους. Δεν είσαι συνομιλητής μου κι όσο εξακολουθείς αμετανόητος να έχεις συμπεριφορά πολιτικού “καρτούν”, δεν πρόκειται ποτέ να γίνεις. Ο τρόπος σου, όπως και κάποιων άλλων, βλάπτει τις ιδέες για τις οποίες εγώ κι άλλοι πολλοί αγωνιζόμαστε.


Η τελική και σαφής διατύπωση, χωρίς περιθώρια και παρερμηνείες, για την οριστική κι ολική κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στον Αντώνη Σαμαρά και στην τελική διαπραγμάτευση από τον ίδιο και μόνο. Ήταν πάγια κι από πολλών ετών θέση του. Σας πονάει αλλά δεν μπορώ να βοηθήσω. Παραιτήσου λοιπόν.
Ό,τι γράφω, το γράφω πάντα επωνύμως, τόσο εδώ όσο και στη “Δημοκρατία”. Δεν φοβήθηκα άλλους κι άλλους για να καταφύγω στην ανωνυμία, μην μεγαλοπιάνεσαι λοιπόν ότι θα φοβόμουν ένα στιλβωτή του Μνημονίου και του ΠΑΣΟΚ.


Αυτό που λέω για τον Μάκη Βορίδη, τον Θάνο κι ορισμένους άλλους, είναι πολύ απλό. Δεν ξέρω ποιος θα πάει που. Είμαι Καταδρομέας, όχι Στρατολόγος. Λέω ό,τι, σε αντίθεση μ’ εσένα, έχουν μέτρο, ο λόγος τους έχει περισσότερη σοβαρότητα, δεν μετέχουν στην ψευτογκλαμουριά κι έτσι σε ένα πιθανό μέλλον είναι απολύτως συμβατοί με την μεγάλη Κεντροδεξιά, την πλατιά πατριωτική πλειοψηφία νίκης, με Αρχηγό τον Αντώνη Σαμαρά.


Όσο για την αθλιότητα που ξεστόμισες για το Antinews, μπορούν να σου απαντήσουν οι ανυπότακτοι αντάρτες του διαδικτύου, εκπληκτικοί σχολιαστές κι αρθρογράφοι, που δεν είναι σε κανένα κομματικό μισθολόγιο. Γνώρισα από κοντά μερικούς και κρίμα που δεν θα έχεις κι εσύ ποτέ την ευκαιρία, γιατί τότε θα έβλεπες πως είναι οι σοβαροί πατριώτες, ανεξάρτητοι κι ακέραιοι, που κανένας Λαζόπουλος ή Κανάκης δεν θα μπορούσε να βρει αφορμή να τους πιάσει στο στόμα του.


factorx είπε: Καλή απάντηση Φαήλο, αλλά να το σταματήσουμε εδώ επειδή δεν θα τον κάνουμε και συνομιλητή μας. Και βέβαια εσείς στη ΝΔ ακολουθείται τους κανόνες της ευπρέπειας και της πολιτισμένης πολιτικής αντιπαράθεσης. Εγώ όμως καμιά φορά αναπολώ τις καλές εποχές της μεταπολίτευσης, τότε που κανένας ντιντής ακροδεξιούλης δεν τολμούσε ούτε να κουνηθεί (στις διαδηλώσεις, επειδή στις prive μαζώξεις τους κουνιόντουσαν και πολύ μάλιστα κατά την παράδοση του μη ομοφοβικού ναζισμού 
 
ΠΗΓΗ.

Τελικά ΑΡΧΙΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΔΕΣ της Συγγρού όχι μόνο τον κάνατε...συνομιλητή σας, αλλά ΚΑΙ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΗ ΣΑΣ!

ΠΟΣΟ ΞΕΦΤΙΛΙΣΜΕΝΟΙ ΕΙΣΤΕ ΡΕ;

Για πόσο ηλίθιους περνάτε τους ψηφοφόρους της Νδ και ολόκληρο τον ελληνικό λαό;

Πού είσαι, "καταδρομέα": Άντε τράβα να κορνιζώσεις τη φωτογραφία του αρχηγού σου με τα 2...μπουμπούκια!

Εβραιομασωνική συνωμοσία, ε εξυπνάκια; Άντε λούσου τα τώρα!

Αυτά παθαίνει όποιος το παίζει ξερόλας, ενώ δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας...λακές!

Λέμε την ωμή αλήθεια: Αυτός που ξεφτιλίζεται λιγότερο από τον παραπάνω "διάλογο", είναι σίγουρα ο πατριδέμπορας, που αποκαλούν μέχρι και "ντιντή ακροδεξιούλη"!!!

Τελικά όμως, αυτό που "δεν πρόκειται να γίνει ποτέ", ΕΓΙΝΕ!

Καλύτερα λοιπόν να...μασάτε -  έστω και κομματικό  κουτόχορτο -  παρά να μιλάτε!

Υ.Γ. ΓΑΒ, ΓΑΒ!

ΣΤΑ ΙΧΝΗ ΤΗΣ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗΣ; Δεν είναι απίθανο να οδηγείται «διατεταγμένα», υποθηκευμένη πια η Ελλάδα, μετά τη διεθνή τρομοκρατία και τη συνθηκολόγηση κάποιων κομμάτων, στη λεηλασία του δημοσίου και του ιδιωτικού πλούτου της – ερήμην των Πολιτών της δε, στη χρεοκοπία και στη δραχμή - του κ. Βασίλη Βιλιάρδου

http://www.casss.gr/PressCenter/Articles/2532.aspx


Κοινοβουλευτική δικτατορία θεωρείται εκείνο το πολίτευμα στο οποίο, τόσο η κυβέρνηση, όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση, η συντριπτική πλειοψηφία της Βουλής δηλαδή, συνεργάζονται μεταξύ τους, συναποφασίζουν και ψηφίζουν μαζί νόμους, ενάντια στην κοινή Βούληση  

Η Ιστορία συνήθως επαναλαμβάνεται – όχι φυσικά γραμμικά, αλλά ούτε και με την ίδια μορφή. Στα πλαίσια αυτά, η Ελλάδα είναι ξανά αντιμέτωπη με τη Γερμανία – ενώ η κυρία Merkelφαίνεται πως εγκυμονεί το νέο Hitler, εφαρμόζοντας τις μεθόδους του 3ου Ράιχ”, κατά τις κατηγορίες του πρίγκιπα του Λιχτενστάιν (άρθρο).

Τα «μέσα» δε που έχει σήμερα στη διάθεση της, στη θέση των παλαιοτέρων (SS, Gestapo κλπ.), δεν είναι άλλα από την πανίσχυρη οικονομική της αστυνομία (ΣΔΟΕ), καθώς επίσης την ομοσπονδιακή μυστική υπηρεσία (άρθρο) –«όπλα» με τα οποία επεκτείνεται στο εξωτερικό, εγκαθιστώντας κάποιες βασικές δομές τους στις χώρες που καταλαμβάνει”.

Ανάλυση

Προφανώς διακρίνουμε σε όλα τα παραπάνω μία σχετικά μεγάλη υπερβολή, καθώς επίσης τη γνωστή «προκατάληψη» εναντίον της Γερμανίας - σαν αποτέλεσμα των ναζιστικών εγκλημάτων του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Επομένως, είναι καλύτερα να αποφεύγει κανείς τέτοιες αναφορές, παραμένοντας ψύχραιμος στην ανάλυση των γεγονότων.

Εν τούτοις θεωρούμε ότι, δεν είναι απίθανο να οδηγείται «διατεταγμένα», υποθηκευμένη πλέον η Ελλάδα, μετά την ενδεχόμενη προδοσία, τη διεθνή τρομοκρατία και τη συνθηκολόγηση κάποιων κομμάτων, στη λεηλασία τόσο του δημοσίου, όσο και του ιδιωτικού πλούτου της – ερήμην των Πολιτών της δε στη χρεοκοπία και στη δραχμή, με πενιχρά ανταλλάγματα.  

Ανεξάρτητα από αυτές τις υποθέσεις μας, εξαιρώντας τις πέντε μεγάλες βόμβες στα θεμέλια της Ευρωζώνης, τις οποίες έχουμε περιγράψει στο παρελθόν (Ελλάδα-Ιρλανδία-Πορτογαλία-Βέλγιο, Ιταλία-Ισπανία-Γαλλία, Τραπεζικό Σύστημα, ΕΚΤ, Απομόχλευση), οφείλουμε να ασχοληθούμε με κάποια από τα βαθύτερα αίτια της κρίσης - έχοντας την άποψη ότι η Ελλάδα, ευρισκόμενη από το 2009 στο μάτι του κυκλώνα, χρησιμοποιείται τόσο από τη Γερμανία, όσο και από τις Η.Π.Α., σαν ασπίδα για την «απόκρυψη» των μεγάλων προβλημάτων τους, καθώς επίσης σαν πειραματόζωο της σχεδιαζόμενης «παγκόσμιας διακυβέρνησης» της ελίτ:

(α)  Κρίση εμπιστοσύνης    

Υποθέτουμε ότι είσαστε ο ιδιοκτήτης μίας εταιρείας, η οποία έχει μεγάλα οικονομικά προβλήματα και διορίσατε έναν διευθυντή. Ο κύριος αυτός τώρα, αντί να λύσει τα προβλήματα της επιχείρησης που του εμπιστευθήκατε ή, έστω, να την οδηγήσει έγκαιρα στο άρθρο 99 (προστασία απέναντι στους πιστωτές), αποφάσισε να μετατρέψει τα μη εγγυημένα δάνεια της σε ενυπόθηκα, στη βάση του αποικιοκρατικού αγγλικού δικαίου, γνωρίζοντας ταυτόχρονα ότι είναι αδύνατον να τα αποπληρώσει εν μέσω ύφεσης και ανεργίας. Τι θα σκεφτόσαστε; Θα τον εμπιστευόσαστε αλήθεια; 

Από την άλλη πλευρά, εάν είσαστε ο βασικός πιστωτής της εταιρείας αυτής και βλέπατε ότι, ο διευθυντής της σας ζητάει και άλλα χρήματα, ενώ υπογράφει όλα όσα του ζητάτε, χωρίς καν να τα διαβάζει, να τα αναλύει ή να πιστεύει ότι μπορεί να ανταπεξέλθει με όλα όσα ανταλλάγματα απαιτείτε, πως θα αντιδρούσατε; Εάν παράλληλα με αυτόν υπέγραφε και ο υποδιευθυντής, θα τον εμπιστευόσαστε περισσότερο ή απλά θα ζητούσατε ακόμη πιο πολλές παραχωρήσεις, καθώς επίσης τις υπογραφές όλου του προσωπικού, αλλά και του ίδιου του ιδιοκτήτη, έτσι ώστε να αποφύγετε να δώσετε νέα δάνεια;

Τέλος εάν εσείς, ο δανειστής δηλαδή, υποψιαζόσαστε ότι, τόσο ο διευθυντής, όσο και ο υποδιευθυντής που σας ζητούν βοήθεια και νέα δάνεια, έχουν τοποθετηθεί μυστικά από την ανταγωνίστρια (στη δική σας) επιχείρηση, με στόχο να σας πάρει εκείνη την πελατεία και να σας οδηγήσει στη χρεοκοπία (ή στη διάλυση, όσον αφορά την Ευρωζώνη, με σκοπό φυσικά την ενδυνάμωση ή/και την απόλυτη κυριαρχία του δολαρίου), θα είσαστε αλήθεια πρόθυμος να τους βοηθήσετε, δανείζοντας τους;  

Ανεξάρτητα τώρα από τις παραπάνω υποθετικές ερωτήσεις εάν διαπιστώνατε ότι, όλοι ανεξαιρέτως οι Αμερικανοί οικονομολόγοι, καθώς επίσης τα περισσότερα αγγλοσαξονικά έντυπα, ήταν υπέρ της επιστροφής της χώρας σας στη δραχμή, θα συμπεράνατε ότι είναι για το καλό σας;

Εκτός αυτού, εάν παρατηρούσατε πως αρκετοί Ελληνοαμερικανοί οικονομολόγοι έχουν επισκεφτεί ξαφνικά την Ελλάδα, συστήνοντας την υιοθέτηση του εθνικού νομίσματος, την εγκατάλειψη δηλαδή της Ευρωζώνης και της ΕΕ ως την καλύτερη μέθοδο εξόδου από την κρίση χρέους, θα τους πιστεύατε χωρίς καμία επιφύλαξη;

Δεν θα φοβόσαστε ένα τέτοιο «γεγονός», γνωρίζοντας την ενδεχόμενη υποτίμηση της τάξης του 50%, τις συνεχείς συναλλαγματικές επιθέσεις των κερδοσκόπων, την αυξημένη πιθανότητα χρεοκοπίας, λόγω υπερχρέωσης σε συνδυασμό με την έλλειψη συναλλάγματος και τόσους άλλους ύπουλους κινδύνους; Δεν θα σας προβλημάτιζαν όλες αυτές οι «συμπεριφορές» και οι καλές προθέσεις τόσων ανθρώπων, οι οποίοι δεν ζουν και δεν πρόκειται να ζήσουν στη χώρα, την οποία θέλουν τόσο πολύ να διασώσουν;        

Με κριτήριο όλα τα παραπάνω, δεν μπορούμε παρά να συμπεράνουμε ότι, είμαστε αντιμέτωποι με μία συνεχώς αυξανόμενη κρίση εμπιστοσύνης - εντός της Ελλάδας και διεθνώς. Πόσο μάλλον όταν τα κράτη της Ευρωζώνης αντιμετωπίζουν φιλύποπτα το ένα το άλλο, μεταξύ τους οι τράπεζες επίσης, το ΔΝΤ την ΕΕ, το ευρώ το δολάριο, η Ευρωζώνη τις Η.Π.Α., οι Η.Π.Α. την Κίνα, τα κράτη τις αγορές κοκ.

Κανένας λοιπόν δεν εμπιστεύεται πια κανέναν, μέσα σε ένα σύστημα που ουσιαστικά στηρίζεται στην εμπιστοσύνη (άρθρο μας), με αποτελέσματα που δεν είναι δύσκολο να προβλεφθούν – πόσο μάλλον όταν ακόμη και ο Γερμανός πρόεδρος, ο οποίος κατηγορούσε εύλογα τους Έλληνες πολιτικούς, αναγκάσθηκε να παραιτηθεί (συλλαμβανόμενος και ο ίδιος για «διαφθορά κατ’ εξακολούθηση»).     

(β)  Κρίση πολιτευμάτων

Όπως είναι γνωστό, η πατρίδα της Δημοκρατίας είναι η Ελλάδα - αν και δυστυχώς εξελίχθηκε τα τελευταία χρόνια σε «ασυδοσία», με κύριους υπαίτιους (όχι μοναδικούς) ορισμένα πολιτικά κόμματα. Από την άλλη πλευρά, η πατρίδα του Εθνικοσοσιαλισμού είναι η Γερμανία, στην οποία επικράτησε μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, από το γερμανικό κόμμα των εργατών – το NSDAP, του οποίου ηγήθηκε αργότερα ο Hitler. Η βάση των δύο παραπάνω «πολιτικών συστημάτων» είναι η ανθρωπιστική θεωρία της δικαιοσύνης (K.Popper).

Ειδικότερα, στην περίπτωση της Δημοκρατίας, ισχύουν οι παρακάτω τρεις «αρχές»: (α) η αρχή της ισότητας των δικαιωμάτων – δηλαδή, η πρόταση να εξαλειφθούν τα προνόμια ορισμένων (ελίτ), με «αίτημα» να αντιμετωπίζονται όλοι οι Πολίτες του κράτους εξ ίσου δίκαια (β) η γενική αρχή του ατομικισμού, όπου το όλο υφίσταται για χάρη του μέρους - οπότε το σύνολο για το άτομο και (γ) η αρχή ότι, έργο και σκοπός του κράτους θα έπρεπε να είναι η προστασία της ελευθερίας των Πολιτών του.

Στην περίπτωση του Εθνικοσοσιαλισμού τώρα, ισχύουν τα εντελώς αντίθετα: (α) η αρχή των «φυσικών» προνομίων, όπου επιτρέπεται στους «εκλεκτούς» (ελίτ) να έχουν περισσότερα πλεονεκτήματα, από τους υπολοίπους θνητούς, (β)  η αρχή του ολισμού ή κολεκτιβισμού, όπου το μέρος (άτομο) υφίσταται για χάρη του όλου και (γ)  η αρχή ότι, έργο και σκοπός του ατόμου θα έπρεπε να είναι η διατήρηση και η ενίσχυση της σταθερότητας του κράτους.

Η «χειραφέτηση» του ατόμου, στη βάση της αρχής της ισότητας, ήταν πραγματικά η μεγάλη πνευματική επανάσταση, η οποία είχε οδηγήσει στην κατάρρευση του φυλετισμού (αναπόσπαστο μέρος του εθνικοσοσιαλισμού) και στην άνοδο της Δημοκρατίας. Ο συγκεκριμένος ατομικισμός λοιπόν, σε συνάρτηση με την ανθρώπινη αλληλεγγύη (αλτρουϊσμό), έχει αποβεί το θεμέλιο του δυτικού πολιτισμού μας.

Συνιστά την κεντρική διδασκαλία του Χριστιανισμού («αγάπα τον πλησίον σου» και όχι αγάπα τη φυλή σου), ενώ αποτελεί τον πυρήνα όλων των ηθικών «πιστεύω» που πήγασαν από τον πολιτισμό μας και τον κινητοποίησαν περαιτέρω. Συνιστά επίσης κεντρική διδασκαλία της πρακτικής φιλοσοφίας του Kantνα αναγνωρίζεις πάντα ότι, τα ανθρώπινα άτομα είναι αυτοσκοποί και να μην τους χρησιμοποιείς ως απλά μέσα για τους δικούς σου σκοπούς») – την οποία προφανώς δεν συμμερίζεται ο γερμανικός εθνικοσοσιαλισμός, στον οποίο προέχει το συλλογικό, από το ατομικό.

Στα πλαίσια αυτά, όταν αναφερόμαστε στο ότι, η αρχαία Ελλάδα είναι η κοιτίδα του Πολιτισμού και της Δημοκρατίας, στα θεμέλια των οποίων στηρίχθηκε η ανάπτυξη της Δύσης εννοούμε ουσιαστικά ότι, ήταν η χώρα, οι Πολίτες της οποίας πέτυχαν πρώτοι τη «μετάβαση» από τη φυλή (αγέλη στα ζώα) στο άτομο – με αποτέλεσμα να απελευθερωθούν εκείνες οι τεράστιες δυνάμεις δημιουργικότητας, οι οποίες οδήγησαν στην οικονομική και λοιπή κυριαρχία της Δύσης, σε ολόκληρο τον πλανήτη.       

Σήμερα όμως, διαπιστώνοντας τη συνεχώς αυξανόμενη δύναμη της ελίτ (αγορές, πολυεθνικές τράπεζες, ισχυρά κράτη, λέσχες «τύπου» Bilderberg κλπ.), η Δημοκρατία φαίνεται συνεχώς να υποχωρεί – ενώ ο Εθνικοσοσιαλισμός, στις διάφορες μορφές του και ειδικά στον Ευρωπαϊκό Βορά, ανακάμπτει ταχύτατα και συχνά υπερισχύει. Βιώνουμε λοιπόν μία βαθύτερη κρίση πολιτευμάτων, ενώ παρακολουθούμε μία θεατρική παράσταση, στην οποία πρωταγωνιστούν η Ελλάδα και η Γερμανία – ενώ όλοι οι υπόλοιποι είναι ουσιαστικά θεατές.   

(γ)  Μερκαντιλιστική κρίση

Όπως έχουμε αναλύσει στο παρελθόν, “Ο μερκαντιλισμός είναι μία κεντρική, συστηματική οικονομική πολιτική, όπου τα δημόσια έσοδα είναι απαραίτητα για τη συντήρηση της πολυέξοδης κρατικής εξουσίας, καθώς επίσης της επεκτατικής πολιτικής. Τα «μερκαντιλιστικά μέτρα» είναι τα εξής:

(α) η αύξηση της εξαγωγής προϊόντων (β) η μείωση των εισαγωγών (γ) η δημιουργία «ισχυρού στόλου» για τη μεταφορά των προϊόντων και την αποφυγή τυχόν πολεμικών συγκρούσεων (δ) η δημιουργία οδικού δικτύου και (ε) η ίδρυση αποικιών, σε συνεργασία με τις ισχυρές επιχειρήσεις εμπορίου κλπ. της «επιτιθέμενης» χώρας - όπου οι αποικίες θα έπρεπε να μένουν σε απόλυτη εξάρτηση από τη μητρόπολη.

Χωρίς να επεκταθούμε περαιτέρω, αντιλαμβανόμαστε πως ένα από τα σημαντικότερα αίτια της υφιστάμενης ευρωπαϊκής κρίσης είναι οι οικονομικές ανισότητες «μερκαντιλιστικής μορφής» των διαφόρων χωρών της ΕΕ - όπου κάποια κράτη (η Γερμανία και η Ολλανδία κυρίως), εμφανίζουν τεράστια πλεονάσματα του εξωτερικού ισοζυγίου τους, παράγοντας περισσότερα εμπορεύματα και υπηρεσίες από όσα χρειάζονται ή καταναλώνουν, ενώ κάποια άλλα εμφανίζουν αντίστοιχα σχεδόν ελλείμματα, παράγοντας λιγότερα από όσα απαιτούνται (ή καταναλώνοντας περισσότερα, όπως δυστυχώς στο παράδειγμα της Ελλάδας).

Σήμερα κάποια «νεομερκαντιλιστικά» κράτη, εξάγοντας σκόπιμα περισσότερα από όσα εισάγουν και αναπτυσσόμενα εις βάρος τόσο των εργαζομένων τους, όσο και των εμπορικών τους «εταίρων», επεκτείνονται με οικονομικά μέσα – επιβάλλοντας την πολιτική και τις κυβερνήσεις της αρεσκείας τους.     

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ

Ανεξάρτητα από τα παραπάνω βαθύτερα αίτια της κρίσης της Ευρωζώνης, πολύ φοβόμαστε ότι, η Ελλάδα οδηγείται δυστυχώς στα ίχνη της Αργεντινής – αφού οι ομοιότητες με εκείνη την εποχή είναι κάτι παραπάνω από μεγάλες. 

Ειδικότερα, τον Αύγουστο του 2001 η Αργεντινή απευθύνθηκε για μία ακόμη φορά στο ΔΝΤ, ζητώντας ένα καινούργιο δάνειο – με στόχο να αποφύγει τη χρεοκοπία. Η κυβέρνηση της ήταν πρόθυμη να αποδεχθεί ακόμη πιο πολλές παραχωρήσεις, αναλαμβάνοντας νέες υποχρεώσεις - παρά το ότι γνώριζε ότι, υποσχόταν συνεχώς πολύ περισσότερα, από όσα μπορούσε να επιτύχει. Η χώρα δεν είχε καταφέρει να ξεφύγει από την έντονη ύφεση, ούτε να ανακτήσει τη χαμένη ανταγωνιστικότητα της, με αποτέλεσμα να αυξάνεται διαρκώς η σχέση του δημοσίου χρέους προς το ΑΕΠ της.

Οι πιστωτές της Αργεντινής, υπό την «αιγίδα» του ΔΝΤ, κατηγορούσαν την κυβέρνηση της για επαναλαμβανόμενες πολιτικές καθυστερήσεις στην εφαρμογή των μέτρων που είχαν συμφωνηθεί. Αντίθετα, η πολιτική ηγεσία της χώρας ισχυριζόταν ότι η λιτότητα, την οποία είχαν επιβάλλει οι δανειστές, οδηγούσε στην καταστροφή - αντί να της εξασφαλίσει εκείνη τη χρηματοδότηση, η οποία θα ήταν απαραίτητη για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην οικονομία της, έτσι ώστε να ενισχυθούν οι ιδιωτικές επενδύσεις και να επανέλθει η ανάπτυξη.

Δυστυχώς, κανένα από τα δύο μέτωπα δεν κατανοούσε το αυτονόητο: το ότι δηλαδή τα μέσα που είχε η χώρα στη διάθεση της ήταν ελάχιστα, για να μπορέσει να καταπολεμήσει με επιτυχία τη διπλή κρίση δημοσίου χρέους και ύφεσης της οικονομίας της.

Με την πάροδο του χρόνου και κάτω από το βάρος των συνεχών περικοπών στα εισοδήματα τους, οι Πολίτες της Αργεντινής αντιμετώπιζαν πλέον τόσο την κυβέρνηση τους, όσο και τους δανειστές, με τον ίδιο τρόπο. Έχασαν πλέον την εμπιστοσύνη τους και στους δύο αφού έβλεπαν ότι, παρά τις συνεχείς παραχωρήσεις εκ μέρους τους, οι οποίες είχαν οδηγήσει σε ραγδαία πτώση τα εισοδήματα τους, τόσο οι οικονομικοί δείκτες, όσο και οι μελλοντικές προοπτικές συνέχιζαν να επιδεινώνονται.

Παράλληλα οι γειτονικές χώρες, ιδίως αυτές που συμμετείχαν στην οικονομική και πολιτική ζώνη Mercosur μαζί με την Αργεντινή, άρχισαν να φοβούνται τη «μετάσταση» της κρίσης στα δικά τους κράτη. Με στόχο λοιπόν να αποφύγουν τη δική τους στοχοποίηση εκ μέρους των αγορών, πίεζαν την Αργεντινή να τα καταφέρει – λαμβάνοντας ταυτόχρονα τα μέτρα τους και απομονώνοντας την, για την περίπτωση που θα αποτύγχανε. Φυσικά η στάση τους αυτή επιδείνωνε ακόμη περισσότερο τα προβλήματα της Αργεντινής.

Αφού λοιπόν το Κοινοβούλιο της χώρας είχε ψηφίσει ένα νέο πακέτο μέτρων λιτότητας, το ΔΝΤ ενέκρινε μία ακόμη δόση. Ήταν όμως πολύ αργά πια για να ανακτηθεί η χαμένη εμπιστοσύνη – με αποτέλεσμα να μειώνονται συνεχώς οι καταθέσεις στις τράπεζες, καθώς επίσης να εντείνεται η φυγή κεφαλαίων προς το εξωτερικό. Φυσικά η κυβέρνηση δεν κατάφερε ούτε αυτή τη φορά να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις που είχε αναλάβει - ενώ οι πολιτικές (λαϊκές) πιέσεις αυξάνονταν, έως το σημείο χωρίς επιστροφή.

Το Δεκέμβριο του 2001 η Αργεντινή ανακοίνωσε ότι αδυνατούσε να εξοφλήσει τις υποχρεώσεις της, έκλεισε για κάποιο διάστημα τις τράπεζες της και βίωσε την μητέρα όλων των κρίσεων – την ολοκληρωτική κατάρρευση του οικονομικού της συστήματος. Η χώρα υποχρεώθηκε σε μία άτακτη χρεοκοπία, καθώς επίσης σε μία χαοτική, απρογραμμάτιστη μετάβαση σε ένα νέο νόμισμα – με διασυνοριακούς ελέγχους κεφαλαίων, με καταστροφικές υποτιμήσεις κλπ. (άρθρο μας).   

Ολοκληρώνοντας, εάν συγκρίνει κανείς τα παραπάνω με την Ελλάδα στη θέση της Αργεντινής και την Ευρωζώνη στη θέση της Mercosur, θα οδηγηθεί σε δυσοίωνα συμπεράσματα. Παρά το ότι η Ελλάδα είναι μία πάμπλουτη, πολλαπλά προικισμένη χώρα, ενώ η Ευρωζώνη μία πολύ ισχυρότερη ένωση, οι ομοιότητες παραμένουν αρκετά μεγάλες – πόσο μάλλον όταν πολλές χώρες μαζί της Ευρωζώνης φαίνεται να αντιμετωπίζουν αντίστοιχα μεγάλα προβλήματα, ενώ το ευρώ είναι στο στόχο τόσο των αγορών, όσο και των Η.Π.Α.  

ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Όπως έχουμε διαπιστώσει, τόσο η ίδια η Ευρωζώνη, όσο η Δύση και η Ελλάδα, πλήττονται από πολλές διαφορετικές κρίσεις – κάποιες από τις οποίες ευρίσκονται στην επιφάνεια και είναι εύκολο να επιλυθούν, ενώ κάποιες άλλες έχουν πολύ βαθύτερα αίτια, όντας αρκετά δυσκολότερες στην καταπολέμηση τους.

Στα πλαίσια αυτά, θεωρούμε σκόπιμη την παράθεση ορισμένων απλών ερωτημάτων, με τις ανάλογες, «ουδέτερες» εκ μέρους μας απαντήσεις τους, έτσι ώστε να συμμετέχουμε όσο μπορούμε στην αντιμετώπιση του σημαντικότερου όλων των προβλημάτων: της έλλειψης σαφήνειας και εμπιστοσύνης, στην αποκατάσταση των οποίων συμβάλλει η αναλυτική ενημέρωση.

(α)  Μετά την ψήφιση της συμφωνίας της 12ης Φεβρουαρίου, η οποία απαιτεί νέα προγράμματα λιτότητας, έχει διασωθεί πλέον η Ελλάδα; 

Κατά τη συνάντηση των υπουργών οικονομικών τη Δευτέρα, θα αποφασισθεί η νέα χρηματοδότηση της Ελλάδας, ύψους 130 ή 145 δις € - η οποία όμως θα τεθεί σε ισχύ, μετά τη διαγραφή χρέους 100 δις € (PSI), εκ μέρους των ιδιωτών πιστωτών. Τα χρήματα αυτά μάλλον δεν θα οδηγηθούν στην Ελλάδα, αλλά θα τοποθετηθούν σε ένα ειδικό ταμείο στο εξωτερικό, από το οποίο θα πληρώνονται οι διεθνείς πιστωτές – επειδή προφανώς κανένας δεν εμπιστεύεται τη δημόσια διοίκηση της χώρας.

Πιθανότατα θα συμμετέχει και η ΕΚΤ, η οποία θα διαγράψει το κέρδος της από την αγορά ελληνικών ομολόγων (υπολογίζεται μεταξύ 10-15 δις €), έτσι ώστε να μειωθεί το δημόσιο χρέος της Ελλάδας στο 120% του ΑΕΠ της το 2020 (όσο περίπου ήταν το 2008!) - αν και το ΔΝΤ το προβλέπει στο 128% του ΑΕΠ, ενώ θέλει να περιορίσει τη συμμετοχή του στα 10-13 δις €.   

Ακόμη όμως και να συμβούν όλα αυτά, τόσο η διάρκεια, όσο και το βάθος της ύφεσης, του στασιμοπληθωρισμού ουσιαστικά, δεν εγγυώνται σε καμία περίπτωση ότι, η Ελλάδα θα καταφέρει να περιορίσει το δημόσιο χρέος της στο 120% - γεγονός με το οποίο μάλλον συμφωνεί και το ΔΝΤ, το οποίο τοποθετεί νέα εμπόδια (έντονα αρνητική αξιολόγηση της εφαρμογής των μέτρων κλπ.). Φυσικά, ακόμη και αν περιοριζόταν το χρέος στο 120% του ΑΕΠ, δεν θα ήταν βιώσιμο χωρίς επιτόκια χαμηλότερα του ρυθμού ανάπτυξης – ενώ πολύ δύσκολα μπορεί να θεωρηθεί βιώσιμο ένα χρέος, το οποίο υπερβαίνει το 90% του ΑΕΠ.     

Εκτός αυτού θα πρέπει να συμφωνήσουν οι ιδιώτες πιστωτές με τη διαγραφή των 100 δις € - γεγονός που δεν είναι καθόλου σίγουρο. Περαιτέρω, η συμφωνία θα πρέπει να ψηφισθεί από τα Κοινοβούλια των υπολοίπων χωρών – με το γερμανικό να συνεδριάζει επ’ αυτού στις 27 Φεβρουαρίου. Τέλος, όσο αργεί η έξοδος της Ελλάδας από την ύφεση (-6,7% το τέταρτο τρίμηνο του 2011), τόσο πιο δύσκολη θα γίνεται η αντιμετώπιση των προβλημάτων της – ειδικά επειδή λόγω του στασιμοπληθωρισμού τα έσοδα του δημοσίου καταρρέουν, η ανεργία αυξάνει τις δημόσιες δαπάνες (επιδόματα κλπ.), ενώ χωρίς ανάπτυξη είναι αδύνατον να υπάρξει μέλλον.         

(β)  Θα ήταν ίσως καλύτερη η μονομερής έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, με την υιοθέτηση ενός εθνικού νομίσματος;

Η δραχμή θα υποτιμούταν αμέσως έναντι του ευρώ, τουλάχιστον κατά 50% (αν και στην Τουρκία έφτασε στο 90% - άρθρο μας). Στην περίπτωση αυτή, τα ελληνικά προϊόντα θα γινόταν φθηνότερα, όπως επίσης οι διακοπές στην Ελλάδα – χωρίς να απαιτηθούν μειώσεις των ονομαστικών αμοιβών, επειδή θα περιορίζονταν λόγω πληθωρισμού οι πραγματικοί μισθοί.

Η έλλειψη όμως συναλλάγματος, οι αυξημένες τιμές των εισαγομένων εμπορευμάτων (πετρέλαιο κλπ.), καθώς επίσης πολλά άλλα «παρεπόμενα», θα οδηγούσαν σε τρομακτικές καταστάσεις – επί πλέον επειδή δεν θα μπορούσε πια η χώρα να μετατρέψει το δημόσιο χρέος της σε δραχμές, ιδίως μετά την πρόσφατη ψηφοφορία της Βουλής. Το ιδιωτικό χρέος τώρα, επίσης σε ευρώ, θα οδηγούσε πολλές τράπεζες, επιχειρήσεις και νοικοκυριά στη στάση πληρωμών – γεγονός που σημαίνει ότι, σε τελική ανάλυση, η έξοδος από το Ευρώ θα συνοδευόταν από μία «άτακτη» χρεοκοπία, η οποία θα κατάστρεφε ολόκληρη τη χώρα.    

(γ)  Θα μπορούσε η Ευρωζώνη να υποχρεώσει την Ελλάδα να εγκαταλείψει το Ευρώ – άρα και την Ευρωπαϊκή Ένωση, αφού έτσι υπαγορεύουν οι συνθήκες;

Με τη χρήση νομικών μέσων δεν είναι δυνατόν να υποχρεωθεί καμία χώρα να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη – ακόμη και αν το επιθυμούν όλες οι άλλες μαζί. Υπάρχουν όμως ειδικές «μεθοδεύσεις», όπως για παράδειγμα η υποχρέωση της Ελλάδας να εφοδιάζεται με χρήματα από την ΕΚΤ. Εάν λοιπόν η ΕΚΤ σταματούσε να της παρέχει ρευστότητα, τότε τα χρήματα της χώρας θα τελείωναν – οπότε θα αναγκαζόταν να εγκαταλείψει μόνη της την Ευρωζώνη, υιοθετώντας τη δραχμή.

Εν τούτοις, αφενός μεν θα ήταν «παράνομη» μία τέτοια πρωτοβουλία της ΕΚΤ, αφετέρου θα μπορούσε πιθανότατα η Ελλάδα να εκδώσει ένα παράλληλο νόμισμα – ενδεχομένως για τις συναλλαγές του δημοσίου με τους ιδιώτες. Επομένως, είναι μάλλον αδύνατος ο εκβιασμός της να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη.

(δ)  Γιατί παραπονιέται και τι θα κόστιζε στη Γερμανία η εθελούσια (προδοτική προφανώς, εκ μέρους κάποιας «δοτής» κυβέρνησης) έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη;

Κατ’ αρχήν είμαστε σίγουροι ότι, η Γερμανία δεν θέλει την Ελλάδα στην Ευρώπη – αφενός μεν λόγω των πολεμικών επανορθώσεων που της οφείλει (είναι η μοναδική χώρα, η οποία δεν έχει εξοφληθεί, επειδή καμία Ελληνική κυβέρνηση δεν το απαίτησε), αφετέρου λόγω της Δημοκρατικής «ιδιοσυγκρασίας» της και της «επαναστατικότητας» της – γεγονότα που θα μπορούσαν να υποκινήσουν τόσο τις υπόλοιπες χώρες εναντίον της Γερμανίας, όσο και τους ίδιους τους Γερμανούς Πολίτες εναντίον της πρωσικής κυβέρνησης τους (απαίτηση για Δημοκρατία, για μείωση του αστυνομικού κράτους κοκ.). 

Συνεχίζοντας, η Γερμανία έχει δανείσει μέχρι σήμερα στην Ελλάδα 14,7 δις € (μέσω της Kfw, αφού δεν μπορεί σαν κράτος), με ένα τοκογλυφικό επιτόκιο της τάξης του 5%. Η ΕΚΤ έχει αγοράσει ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου αξίας 47 δις €, ενώ έχει δανείσει στις ελληνικές τράπεζες περί τα 80 δις € - γεγονός που σημαίνει ότι, στην  κεντρική τράπεζα της Γερμανίας αντιστοιχεί περίπου το 30% αυτού του ποσού (περί τα 38 δις €).

Οι κρατικές τράπεζες της Γερμανίας, όπως για παράδειγμα η HRE, έχουν Ελληνικά ομόλογα, αξίας 8,3 δις € στα βιβλία τους. Συνολικά λοιπόν η Γερμανία είναι εκτεθειμένη με 61 δις €, τα οποία θα έχανε εάν η Ελλάδα χρεοκοπούσε – επί πλέον, αυτά που έχουν δανείσει οι ιδιωτικές τράπεζες και οι επιχειρήσεις της στην Ελλάδα. Τέλος, ας μην ξεχνάμε ότι η ΕΚΤ οφείλει στην Bundesbank περίπου 500 δις € (από το σύστημα Target II), εκ των οποίων τα 101 δις € της οφείλονται από την Τράπεζα της Ελλάδας - ενώ τα υπόλοιπα από τις χώρες του νότου.  

Το βασικό πρόβλημα όμως της Γερμανίας δεν είναι τόσο αυτό το ποσόν, όσο το ενδεχόμενο να συμπαρασύρει η Ελλάδα τις υπόλοιπες υπερχρεωμένες χώρες – ειδικά την Ισπανία και την Ιταλία. Κάτι τέτοιο θα της δημιουργούσε τεράστια προβλήματα – πιθανότατα δε πολύ δύσκολα στην επίλυση τους, αφού η Ευρωζώνη είναι έτσι κατασκευασμένη, ώστε να πληρώνει αυτός που στο τέλος έχει χρήματα (άρθρο μας).     

(ε)  Ποιες είναι οι επόμενες εξελίξεις και κατά πόσον είναι υπέρ (ή κατά) της Ελλάδας η πάροδος του χρόνου; Μήπως οι συνεχείς αναβολές και οι «παλινδρομήσεις» της Γερμανίας είναι ένα «παιχνίδι καθυστερήσεων»;   

Εάν όλα λειτουργήσουν όπως έχει προγραμματισθεί, η Ελλάδα θα λάβει εντός των επομένων εβδομάδων την πρώτη δόση από το νέο πακέτο στήριξης – κάτι που θεωρείται απαραίτητο να συμβεί πριν από τις 20 Μαρτίου, όπου λήγει το ομόλογο των 14,5 δις €. Μέχρι τότε, η Ελλάδα δεν μπορεί να χρεοκοπήσει – εκτός απροόπτου φυσικά, όπως μίας πιθανής επίθεσης εναντίον των τραπεζών της (Bank-run). Οι υπόλοιπες δόσεις θα κριθούν από την πρόοδο των μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα – οι οποίες πιθανότατα δεν θα έχουν το αναμενόμενο αποτέλεσμα, κρίνοντας από την εμπειρία της Αργεντινής.

Εν τούτοις, ο χρόνος λειτουργεί εις βάρος της Ελλάδας, επειδή την επόμενη εβδομάδα η Ευρωζώνη θα επεκτείνει την προστατευτική ομπρέλα για τις υπόλοιπες χώρες. Ο ευρωπαϊκός μηχανισμός στήριξης θα ενισχυθεί με νέα κεφάλαια, το ΔΝΤ επίσης, ενώ η ΕΚΤ προγραμματίζει μία ακόμη μεγάλη αύξηση της ρευστότητας των τραπεζών.

Επομένως, οι πιθανότητες «μετάστασης» της κρίσης στις άλλες προβληματικές οικονομίες (Ιρλανδία, Ισπανία, Ιταλία κλπ.) περιορίζονται διαρκώς – με αποτέλεσμα οι Ευρωπαίοι πολιτικοί, πιεζόμενοι από τους ψηφοφόρους τους, να είναι πολύ λιγότερο πρόθυμοι να βοηθήσουν περαιτέρω την Ελλάδα. Πιθανότατα τότε να δρομολογήσουν οι Ευρωπαίοι την έξοδο της Ελλάδας από το Ευρώ, «προικίζοντας» την με μία γενναιόδορη διαγραφή χρεών - έτσι ώστε να το αποδεχθεί με τη θέληση της.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Όπως έχουμε αναφέρει πολλές φορές ο Ισολογισμός της Ελλάδας, όπου στη μία πλευρά του (Παθητικό) είναι το δημόσιο χρέος, ενώ στην άλλη (Ενεργητικό) η τεράστια ακίνητη περιουσία του δημοσίου, οι κρατικές επιχειρήσεις, ο υπόγειος πλούτος και οι γερμανικές επανορθώσεις (άρθρο μας), είναι πολύ περισσότερο «πλεονασματικός», από όλες τις άλλες χώρες – αρκεί φυσικά να υπάρξει μία υπερήφανη πολιτική ηγεσία, η οποία να έχει την ικανότητα/επάρκεια να τον απεικονίσει σωστά, διαπραγματευόμενη ορθολογικά με τους δανειστές μας.

Από την άλλη πλευρά, έχοντας ένα από τα μικρότερα συνολικά χρέη (δημόσιο και ιδιωτικό) στην Ευρωζώνη, είμαστε σε θέση να ανταπεξέλθουμε με όλες τις υποχρεώσεις μας – αφού το δημόσιο χρέος, αντίθετα με το ιδιωτικό, είναι πολύ εύκολα διαχειρίσιμο, όπως έχουμε συχνά τεκμηριώσει. Η λύση μας είναι προφανώς η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δημοσίων χρεών μας, με το εκάστοτε βασικό επιτόκιο της ΕΚΤ, σε συνδυασμό με ένα σχέδιο ανάπτυξης της οικονομίας μας (Marshall plan) – έτσι ώστε να κατανεμηθεί σωστά το συνολικό χρέος της Ελλάδας, μεταξύ του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα (άρθρο μας), καθώς επίσης να υπάρξει «κάθαρση» της όποιας διεφθαρμένης κομματικοκρατίας.

Στα πλαίσια αυτά, οφείλουμε να έχουμε εμπιστοσύνη στους Έλληνες, στην Κοινή, Διακομματική Βούληση, στη Δημοκρατία και στους Ευρωπαίους Πολίτες, οι οποίοι διαδηλώνουν και εξεγείρονται υπέρ της Ελλάδας – καμία εμπιστοσύνη όμως στην κομματική ιδιοτέλεια, στη Βούληση της ελίτ, στον Εθνικοσοσιαλισμό, στο μερκαντιλισμό και στις κυβερνήσεις των τραπεζών. Η Κοινή Βούληση λέει όχι στη δραχμή (κατά 75%), όχι στα υφεσιακά μνημόνια, όχι στην υποτέλεια, όχι στη λεηλασία και όχι στην υποδούλωση, με αντάλλαγμα την επιβίωση. Είμαστε υποχρεωμένοι λοιπόν να τη σεβαστούμε - πριν από όλους φυσικά πρέπει να τη σεβαστεί η πολιτική ηγεσία της Ελλάδας και της Ευρώπης.  

Αθήνα, 19. Φεβρουαρίου 2012

                                        
    Ο κ. Β. Βιλιάρδος είναι οικονομολόγος, πτυχιούχος της ΑΣΟΕΕ Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου. Έχει εκδώσει τέσσερα βιβλία, τα οποία διατίθενται on-line από το  e-shop της ONEeditions.

Χειρότερα από... Αργεντινή - του Γιώργου Δελαστίκ

http://kostasxan.blogspot.com/2012/02/blog-post_4971.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+blogspot%2FvhzE+%28%CE%91%CF%82+%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%AE%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5+%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%82!%29
Γνωστό, πασίγνωστο το παραμύθι των πολιτικών μας ηγετών: «Πρέπει να εφαρμόσουμε το Μνημόνιο και να ανεχτούμε τις εφιαλτικές συνέπειες των μέτρων του γιατί αλλιώς θα χρεοκοπήσουμε. Θέλετε να ζήσουμε αυτά που έζησε η Αργεντινή, όταν χρεοκόπησε;». Ο φόβος παραλύει τις αντιδράσεις των πολιτών, όταν ακούνε αυτή την τρομοκρατική φράση.

Αυτό που φυσιολογικά δεν ξέρει ο κόσμος είναι ότι η «σωτηρία» της Ελλάδας από την ΕΕ και το ΔΝΤ, όπως αποδεικνύουν τα οικονομικά μεγέθη, έχει οδηγήσει σε τέτοια εξαθλίωση τη χώρα και τον λαό μας ώστε η «διάσωσή» μας βρίσκεται ήδη πολύ κοντά στα χάλια που είχε η Αργεντινή όταν είχε... χρεοκοπήσει!!! Ακούγεται εντυπωσιακό, απίστευτο, αλλά οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και δεν επιδέχονται διαψεύσεις.

Η πτώση του ΑΕΠ της Ελλάδας από την αρχή της κρίσης μέχρι το τέλος του 2011 βρίσκεται συνολικά στο 16%. Oταν χρεοκόπησε η Αργεντινή, το ΑΕΠ της μειώθηκε στο χειρότερο σημείο της χρεοκοπίας της κατά 20% από αυτό που είχε πριν χρεοκοπήσει. Είναι εξόφθαλμο ότι η χώρα μας πλησιάζει το νούμερο αυτό.

Φέτος θα ξεπεράσουμε το αρνητικό ρεκόρ της Αργεντινής, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις. Η ΕΕ και το ΔΝΤ εκτιμούν ότι κατά τη διάρκεια του 2012-13 το ΑΕΠ της Ελλάδας θα μειωθεί τουλάχιστον κατά 5%, πιθανότατα ακόμη και 6%. Αν όντως επαληθευτούν αυτά τα στοιχεία, θα έχουμε μια όντως εξωφρενική κατάσταση: η... «διασωμένη» από την ΕΕ και το ΔΝΤ Ελλάδα θα έχει υποστεί ίση ή μεγαλύτερη μείωση του ΑΕΠ της από τη χρεοκοπημένη Αργεντινή!!! «Με την παρούσα πολιτική μπορεί να δούμε το ελληνικό ΑΕΠ να πέφτει κατά 25% μέχρι 30%, πράγμα που δεν έχει ιστορικό προηγούμενο» δήλωσε ανώτατος τέως αξιωματούχος της Παγκόσμιας Τράπεζας στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης».

Oταν χρεοκόπησε η Αργεντινή, το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα του πληθυσμού μειώθηκε κατά 24%. Στην Ελλάδα, μέχρι το τέλος του 2011, το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα είχε ήδη μειωθεί κατά... 23% και φυσικά η δική μας κατηφόρα συνεχίζεται! Τι ακριβώς να φοβηθούν οι Ελληνες δηλαδή να μην πάθουν από αυτά που έπαθαν οι Αργεντινοί όταν χρεοκόπησαν; Στο 24% έφτασε η ανεργία στο απόγειο της χρεοκοπίας της Αργεντινής. Στο 21% βρισκόταν στη «σωσμένη» Ελλάδα στα τέλη Οκτωβρίου και μέχρι τον Ιούνιο θα έχει ξεπεράσει κατά πολύ το 25%.

Η Αργεντινή πάλεψε με όπλο το κράτος προκειμένου να ξεπεράσει τη δυστυχία που έφερε η χρεοκοπία και γι' αυτό τα κατάφερε να ορθοποδήσει πολύ σύντομα. Μόλις 7% μειώθηκαν οι κρατικές δαπάνες στη χώρα της Νοτίου Αμερικής. Αντιθέτως, εδώ η ΕΕ μας επέβαλε να καταρρεύσουν οι κρατικές δαπάνες, γι' αυτό και η ύφεση βαθαίνει διαρκώς και πνίγει την οικονομία και τους Ελληνες. Στην Ελλάδα οι κρατικές δαπάνες έχουν ήδη μειωθεί κατά 34%! Το κράτος συρρικνώθηκε δηλαδή σε βαθμό εξαφάνισης.

Τραγική είναι η σύγκριση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης που βρίσκονται υπό καθεστώς Μνημονίου. Οπως προαναφέραμε, το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα των Ελλήνων μειώθηκε κατά 23%, αλλά των Ιρλανδών μόνο 9% και των Πορτογάλων 8%! Των Ισπανών δε μόνο κατά 4% και των Ιταλών κατά 6%! Είναι εξοργιστικό δε να μιλάει κανείς για διογκωμένο κρατικό τομέα στην Ελλάδα. Κατά 34% μειώθηκαν εδώ οι κρατικές δαπάνες, αλλά μόνο κατά 14% στην Ιρλανδία και 7% στην Πορτογαλία! Για να μη μιλήσουμε για την Ισπανία, όπου μειώθηκαν μόλις κατά 4% ή για την Ιταλία, όπου η μείωση ήταν 2%!

Λιώνουν τους Ελληνες οι τόκοι των υπέρογκων δανείων που μας φορτώνουν οι Ευρωπαίοι «σωτήρες». Αδύνατον να μειωθούν τα ελλείμματα κάτω από τέτοιες συνθήκες. Φέτος αναμένεται να υπάρξει πρωτογενές πλεόνασμα 0,2% του ΑΕΠ, αλλά θα εμφανίσουμε... έλλειμμα 4,7% γιατί οι τόκοι ανέρχονται στο 4,9% του ΑΕΠ μας.

Ζοφερό και το 2013. Οι τόκοι -μετά το περιβόητο «κούρεμα» και δη κατά 70%- θα ανέλθουν στο... 6,3% του ΑΕΠ! Η μεγαλύτερη επιβάρυνση από όλες τις χώρες του κόσμου. «Θα τους λιώσουν για πάντα τους Ελληνες» δηλώνει στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης» ο Μαρκ Βάισμπροτ, του Κέντρου Οικονομικών και Πολιτικών Ερευνών της Ουάσιγκτον.

Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου