Ο τρόμος από τον διασυρμό του Στρος Καν, σόκαρε τον Παπανδρέου ο οποίος κλείστηκε στον εαυτό του και την Αθήνα!

http://www.kourdistoportocali.com/default.aspx?pageid=6897

Από τον Βασίλη Μπόνιο

 

Μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα που ζούσε «φυλακισμένος» εντός των συνόρων της χώρας, ο Έλληνας πρωθυπουργός  θα ταξιδέψει στις Βρυξέλλες για να λάβει μέρος στη Σύνοδο κορυφής, την οποία απαξιώνει καθημερινά η Μέρκελ.

Θα είναι το πρώτο ταξίδι του Παπανδρέου στο εξωτερικό μετά από καιρό και ένα από τα λίγα από τη μέρα που συνελήφθη ο Ντομινίκ Στρος Καν!

Ο Γάλλος πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ, ήταν για μήνες ένας από τους πιο οικείους συνομιλητές του Παπανδρέου. Στο διάστημα αυτό που ο δικός μας αναζητούσε στο ΔΝΤ σανίδα σωτηρίας αρνούμενος ακόμη και τα 20 δις του Πούτιν, ήταν λογικό ανάμεσα στους δύο άνδρες ν αναπτυχθεί μια στενή και προσωπική σχέση.

Έτσι προκάλεσε εντύπωση το γεγονός ότι από τα χείλη του Έλληνα πρωθυπουργού δεν ακούστηκαν λόγια συμπαράστασης στο δράμα του Ντομινίκ.

Ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση και σχόλια στους μυημένους, προκάλεσε ο τρόμος της σύλληψης του Ντομινίκ στον δικό μας.

Πολλοί αποδίδουν το γεγονός ότι ο Παπανδρέου κλείστηκε στο καβούκι του και ήταν έτοιμος να χαρίσει ακόμη και την πρωθυπουργία στον Σαμαρά-τελικά την χάρισε στον Βενιζέλο-οφείλεται στο σοκ που υπέστη από τον διασυρμό του πρώην ισχυρού άνδρα του ΔΝΤ.

Δεν ήταν λίγοι εκείνοι από το πρωθυπουργικό περιβάλλον που έσπευσαν υπερασπιζόμενοι τις θεωρίες συνωμοσίας, να μεταφέρουν στο Παπανδρέου την άποψη-«πληροφορία» ότι ο Ντομινίκ Στρος Καν «εκτελέστηκε» λόγω του χειρισμού της ελληνικής χρεοκοπίας.

Ο Παπανδρέου αισθάνθηκε τη γη να χάνεται κάτω από τα πόδια του. Αποδυναμωμένος από τους πολιτικούς του εφιάλτες  κατάντησε σκιά του Βενιζέλου, απογοητεύοντας ακόμη και τους πιο κοντινούς του ανθρώπους μέσα στο ΠΑΣΟΚ.

Και κάτι τελευταίο. Λίγες ώρες αφότου ο ίδιος υποδέχθηκε τη Χίλαρυ Κλίντον στην Αθήνα, η Άνγκελα Μέρκελ υποδεχόταν στο Βερολίνο τον Ρώσο πρωθυπουργό Μεντβέντεφ.

Στη διεθνή πολιτική σκακιέρα δεν υπάρχει το «τυχαίο» σ αυτούς του είδους τις συναντήσεις.

Ως γνωστόν η ρωσική ηγεσία δεν θέλει να βλέπει ούτε ζωγραφιστό τον δικό μας.

Τα χειρότερα για την Ελλάδα έρχονται…

Αυτά συμβαίνουν στην Πάτρα του γΑΠ… για να μπορέσει συνεδριάσει το νεοφιλελεύθερο ΠΑΣΟΚ και όλα αυτά για τον δελφίνο του γΑΠ, τον φον Ραγκούση, πάντοτε επιλεγμένο και ουδέποτε νομιμοποιημένο με την ψήφο του Ελληνικού Λαού!

http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/2011/07/blog-post_5862.html

Ως πότε θα σώζουμε τον κάθε “ατυχήσαντα” μεγαλοεπιχειρηματία;

http://www.antinews.gr/2011/07/19/113407/

Το ερώτημα είναι παραπειστικό. Μία χώρα μπορεί να σώζει όσες φορές της κάνει κέφι ένα επιχειρηματία. Αρκεί να έχει όφελος το κράτος, η κοινωνία. Αρκεί για παράδειγμα ο επιχειρηματίας να κάνει επενδύσεις, να φέρνει λεφτά από το εξωτερικό, να «παράγει» νέες θέσεις εργασίας.
Όμως υπάρχουν περιπτώσεις που το κράτος έχει «χωρίς κέρδος κέρατα». Αν για παράδειγμα επιτραπεί η «απορρόφηση» δύο ανταγωνιστικών διυλιστηρίων, παράγονται νέες θέσεις εργασίας; Ωφελείται ο ανταγωνισμός εις όφελος του καταναλωτή, ή οδηγούμαστε σε μονοπωλιακό καθεστώς σε ένα κλάδο της οικονομίας που έχει έτσι κι αλλιώς ολιγοπωλιακά χαρακτηριστικά; Μήπως μπαίνουν νέα χρήματα στην εθνική οικονομία;
Αν τώρα έρθει η ίδια κυβέρνηση και στην τράπεζα του ίδιου επιχειρηματία, που πέρασε με «κίτρινο» το φανάρι του στρες-τεστ, του δώσει την μεγαλύτερη εθνική τράπεζα, δεν δημιουργεί πρόβλημα στην οικονομία, αλλά εις όφελος του ιδιώτη ο οποίος θα βγει από την κρίση με ένα όμιλο ενεργειακό και ένα όμιλο τραπεζικό;
Πέρα, όμως, από δημόσιο συμφέρον, τα επιχειρηματικά deals με όρους αδιαφάνειας προκαλούν αντιδράσεις στον επιχειρηματικό κόσμο, που βλέπουν ότι επιχειρηματίες χωρίς να επενδύουν, χωρίς να βάζουν ευρώ, αποκομίζουν «φιλέτα» του δημόσιου πλούτου.
Ωστόσο η κυβέρνηση ΓΑΠ – Βενιζέλου θέλγεται από τα deals και σπεύδει να διασώσει τους ατυχήσαντες Έλληνες μεγαλοεπιχειρηματίες. Την Παρασκευή ο Βενιζέλος είδε τους κυριότερους Έλληνες τραπεζίτες. Και οι οικονομικοί επιτελείς του ΓΑΠ άρχισαν να ξαναλένε για την ελληνική «υπερτράπεζα», εννοώντας την Εθνική με την Eurobank. Σημειώνουν ότι και η τρόικα έχει θέσει θέμα μείωσης των ενεργητικών τους ως το 2014. Το μόνο δεδομένο είναι ότι η όποια συγχώνευση θα γίνει ουσιαστικά χωρίς μετρητά (ανταλλαγή μετοχών), θα έχει λιγότερα υποκαταστήματα (άρα απολύσεις και λιγότερες θέσεις εργασίας) και θα σηματοδοτήσει την ισχυροποίηση εκείνου του επιχειρηματία που θα έχει το 25%- 40% της Εθνικής, χωρίς να βάλει λεφτά.

Olympia.gr>Επιμένουμε και ρωτάμε: Εκταμιεύθηκε η 5η δόση; Γιατί οι FΤ λένε για “μερική στάση πληρωμών” εντός της εβδομάδας;

http://olympia.gr/2011/07/19/%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%81%CF%89%CF%84%CE%AC%CE%BC%CE%B5-%CE%B5%CE%BA%CF%84%CE%B1%CE%BC%CE%B9%CE%B5%CF%8D%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%B7-5/

Ένα περίεργο δημοσίευμα έρχεται για μια ακόμα μέρα από το εξωτερικό. Αυτή τη φορά από τους Financial Times.
Δυο μέρες πριν τη κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. που κανείς δεν ξέρει τι γίνεται και όλα βρίσκονται σε επίπεδο σεναρίων, η βρετανική εφημερίδα σε άρθρο της μιλά για την Ελλάδα, εντάσσοντας στο κείμενο προτάσεις όπως: «επιλεκτική χρεοκοπία», «προσωρινή στάση πληρωμών».
Περίεργο; Αυτές τις προτάσεις – ορολογίες χρησιμοποίησαν την περασμένη εβδομάδα ο Γ. Παπανδρέου και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, άσχετα αν μετά προσπάθησαν να δώσουν άλλη έκταση στις δηλώσεις τους, φέρνοντας στο προσκήνιο – μέσω των πουλημένων ΜΜΕ – άλλα θέματα!
Αυτό που μας έκανε εντύπωση είναι ότι οι FT κάνουν λόγο για προσωρινή στάση πληρωμών, ακόμα και εντός της εβδομάδας!
Παίρνουμε από το in.gr μεταφρασμένο το τι λέει η εφημερίδα.

Αυτό που μας προβληματίζει δεν είναι μόνο οι δηλώσεις της ελληνικής κυβέρνησης (που αποδόθηκε σε «τεχνική παρεξήγηση»), αλλά στο γεγονός ότι η Ευρώπη δεν έχει εκταμιεύσει ακόμα την πολύκροτη 5^η δόση, κάτι που θα έπρεπε να είχε κάνει έως την περασμένη Παρασκευή 15 Ιουλίου.
Τουλάχιστον, όποιον και να έχει ρωτήσει το ΟΛΥΜΠΙΑ, δεν έχει επιβεβαιώσει ότι κάτι τέτοιο έχει γίνει, ενώ από την Παρασκευή έχουμε αναφέρει ότι κυβερνητικές πηγές είχαν αναφέρει ότι θα υπάρξει μια καθυστέρηση για τις αρχές αυτής της εβδομάδας. Επισήμως, πάντως δεν υπάρχει καμία ανακοίνωση που να αναφέρει ότι η δόση έχει εκταμιευθεί, όπως επίσης καμία αναφορά για το αν έχει καθυστερήσει και για ποιο λόγο!
Εμάς σε αυτό κάτι δεν μας πάει καλά. Όχι τίποτα άλλο, αλλά γιατί η Ευρώπη μας διέλυσε κυριολεκτικά να περάσουμε το Μεσοπρόθεσμο και τον Εφαρμοστικό για να μας δώσουν το πράσινο φως για να υπογράψουν την επόμενη δόση.
Τα ταμειακά διαθέσιμα του κράτους φημολογείται ότι αρκούν μέχρι και αυτή την εβδομάδα. Μέχρι τις αρχές ή το τέλος της, παραμένει άγνωστο.
Και η κυβέρνηση, αντί να ενημερώσει τον κόσμο, ασχολείται με τα ταξί. . .

Σταματήστε να διαφημίζετε την πτώχευση γιατί σύντομα θα νοσταλγήσετε τα γιαούρτια - της κυρίας Σοφίας Βούλτεψη

http://www.elzoni.gr/html/ent/641/ent.11641.asp

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Είναι απορίας άξιον πώς πρόλαβαν εν ριπή οφθαλμού να «ενημερωθούν» οι εμφανιζόμενοι στα δελτία ειδήσεων βουλευτές και άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ σχετικά με το τι είναι επιλεκτική χρεοκοπία.

Μας εξηγούν τι συμβαίνει – και κυρίως τι πρόκειται να συμβεί – με τόση βεβαιότητα, άνεση και πειστικότητα, που λες, δεν μπορεί, έτσι θα είναι, κάτι παραπάνω θα ξέρει αυτός.

Ο βουλευτής Οδυσσέας Βουδούρης, για παράδειγμα, που κόντεψε να τρελάνει τον Άκη Παυλόπουλο στο Άλτερ τις προάλλες, διαρρηγνύοντας τα ιμάτιά του υπέρ της επιλεκτικής χρεοκοπίας.

Δεν είναι χρεοκοπία, επέμενε – προφανώς αφιέρωσε τόσο πολύ χρόνο για να μάθει το καινούργιο ποίημα, που δεν βρήκε τον χρόνο να ενημερωθεί για τις δηλώσεις των οίκων, σύμφωνα με τις οποίες δύσκολα μπορεί να γίνει αποδεκτή μια πιο ελαστική ερμηνεία του όρου selective default, καθώς έχει και αυτή τις συνέπειες μιας κανονικής πτώχευσης.

Φυσικά, το καλύτερο που έχουν να κάνουν τέτοιες ώρες είναι να αντιδράσουν – αφού προηγουμένως καταλάβουν (λέμε τώρα) για τι πράγμα μιλάμε.

Και να σταματήσουν αμέσως να προπαγανδίζουν και να παπαγαλίζουν ανοησίες, λαμβάνοντας μέρος στον εθισμό και στην προετοιμασία της κοινής γνώμης.

Ο σκοπός, βέβαια, αυτής της προπαγανδιστικής εκστρατείας δεν είναι απλώς να γίνει αποδεκτή η ζοφερή προοπτική, αλλά και να δημιουργήσουν το αναγκαίο επικοινωνιακό υπόβαθρο για να επιστρέψουν νικητές οι κυβερνώντες από τη Σύνοδο Κορυφής, κραδαίνοντας την χρεοκοπία ως... τρόπαιο.

Αν δεν σταματήσουν τώρα να μας διαφημίζουν την πτώχευση, φωνάζοντας ότι… δεν είναι πτώχευση, τότε πολύ σύντομα θα νοσταλγούν τα γιαούρτια που τώρα αναθεματίζουν.

Οφείλουν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ εδώ και τώρα όχι μόνο να σταματήσουν το καινούργιο τροπάρι, αλλά και να επισημάνουν στους διαπραγματευτές (λέμε τώρα) της Πέμπτης πως πρέπει να πάνε εκεί αποφασισμένοι να μην αποδεχτούν λύση που θα περιλαμβάνει την λέξη χρεοκοπία.

Οφείλουν να απαιτήσουν και να πιέσουν για την εξεύρεση άλλης λύσης, διαφορετικά να μην ξαναβάλουν υποψηφιότητα στις εκλογές. Ούτε ένας από αυτούς και από αυτές.

Οφείλουν να αντιδράσουν τώρα και όχι να βγαίνουν μπροστά, παριστάνοντας τους ξερόλες και αυτογελοιοποιούμενοι.

Οφείλουν να απαιτήσουν να βρεθεί λύση που δεν θα περιλαμβάνει στάση πληρωμών.

Υ.Γ. Αν ισχύουν οι πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες πρόκειται να συζητηθεί στη Βουλή το (ανύπαρκτο) θέμα των δύο πρώην υπουργών σχετικά με το σκάνδαλο της Ζήμενς, ελπίζουμε να μην δούμε κανέναν βουλευτή από κανένα κόμμα να εμφανίζεται στο Κοινοβούλιο και να λαμβάνει μέρος στην παραπληροφόρηση την ημέρα που θα συζητείται αν θα πτωχεύσει ή όχι η χώρα.

Και επιτέλους, μήπως πρέπει τώρα να πουν κάτι βουλευτές όπως η κ. Παπανδρέου και ο κ. Ανδρουλάκης, διότι οι προηγούμενοι λεονταρισμοί τους δεν μας έπεισαν;

Τώρα, σήμερα. Αύριο θα είναι αργά για τη χώρα και για τους ίδιους.

Αναφέρομαι στο προσωπικό τους συμφέρον, διότι δεν μας έχουν παρουσιάσει δείγματα ότι ενδιαφέρονται για τη χώρα.

Είναι δυνατόν – δεν μιλώ για τους άσχετους με τα οικονομικά, αλλά για αυτούς που παριστάνουν ότι κάτι ξέρουν – να σιωπούν, αφήνοντας τους άσχετους να προπαγανδίζουν;

Τώρα πρέπει να ζητήσει η κ. Παπανδρέου σύγκληση του ΚΤΕ Οικονομίας του ΠΑΣΟΚ – και όχι τότε που απλώς χρησίμευσε στην διάσωση της κυβέρνησης.

Για να πουν στον κ. Παπανδρέου πως καλύτερα να μην επιστρέψει στην Αθήνα αν στις αποσκευές του θα κουβαλά την δήθεν ελεγχόμενη χρεοκοπία.

Για να τον προειδοποιήσουν πως αν συμβεί κάτι τέτοιο, αν δεν απαιτήσει άλλη λύση που δεν θα προκαλέσει πιστωτικό γεγονός, θα παραιτηθεί σύσσωμη η κοινοβουλευτική ομάδα.

Και η αντιπολίτευση το ίδιο οφείλει να πράξει. Να προειδοποιήσει πως αν γίνουν αποδεκτά τα εφιαλτικά σχέδια, θα εγκαταλείψει το κοινοβούλιο έως ότου παραιτηθεί η κυβέρνηση.

Η λέξη «χρεοκοπία» (με όποιον αποφορτισμένο τρόπο κι’ αν θέλουν να την σερβίρουν) δεν πρέπει να υπάρχει στο λεξιλόγιο της χώρας όχι έτσι, γενικά και αόριστα, αλλά επειδή ΔΕΝ μπορεί να υπάρξει χρεοκοπία μετά από τέσσερα – τώρα βρισκόμαστε στο πέμπτο – κοινοτικά πλαίσια στήριξης.

Αν, παρά τον πακτωλό των χρημάτων που έρρευσε στην Ελλάδα μετά το 1985, η χώρα χρεοκοπήσει, τότε το σύνολο του πολιτικού συστήματος πρέπει να μεταναστεύσει. Θα αναγκαστεί να μεταναστεύσει.

Δεν αρκούν ούτε οι «μάχες» στα τηλεπαράθυρα, ούτε οι κομματικές ανακοινώσεις.

Δυο μέρες έμειναν ως την «εξόρμηση» της Πέμπτης…

Υ.Γ. Αν ισχύουν οι πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες πρόκειται να έλθει στην Βουλή η συζήτηση για το (ανύπαρκτο) θέμα των δύο πρώην υπουργών σχετικά με το σκάνδαλο της Ζήμενς και αν βουλευτές οποιουδήποτε κόμματος, δεχθούν να λάβουν μέρος σε τέτοιου είδους συνεδρίαση την ημέρα που θα συζητείται αν θα πτωχεύσει ή όχι η χώρα, τότε θα έχουν δεχθεί να λάβουν μέρος σε άλλη μια επιχείρηση παραπληροφόρησης της κοινής γνώμης.
 

Iδού οι φονικοί πυροσβεστήρες σου Χρήστο Παπουτσή!> Σε δουλεύουν οι επικεφαλής των Σωμάτων Ξυλοδαρμού του Πολίτη!

http://www.kourdistoportocali.com/default.aspx?pageid=6883

Από τον Βασίλη Λαμπρόπουλο

ΤΟ ΒΗΜΑ

Φωτογραφίες ντοκουμέντο από τις συγκρούσεις αστυνομικών των ΜΑΤ με διαδηλωτές, στις 11 Μαΐου 2011 στο κέντρο της Αθήνας, κατά τη διάρκεια των οποίων τραυματίσθηκε βαρύτατα ο 31χρονος σπουδαστής Γιάννης Καυκάς, παρουσιάζει «ΤΟ ΒΗΜΑ». Στις φωτογραφίες που ήδη έχουν ενταχθεί στον δικαστικό φάκελο της υπόθεσης, απεικονίζονται αστυνομικοί των ΜΑΤ να επιτίθενται εναντίον των διαδηλωτών κρατώντας πυροσβεστήρες με τους οποίους φέρεται να έχει χτυπηθεί και ο Γιάννης Καυκάς!

Μέχρι σήμερα υψηλόβαθμοι αξιωματικοί της ΕΛΑΣ διατύπωναν την άποψη ότι κατά τη διάρκεια αυτών των επεισοδίων οι αστυνομικοί των ΜΑΤ «δεν είχαν βγάλει πυροσβεστήρες από την ειδική θήκη στη στολή τους».

Τις τελευταίες ημέρες όμως, ολοκληρώθηκε η κατάθεση - σε τέσσερις διαφορετικές φάσεις - του 31χρονου σπουδαστή ο οποίος μίλησε αναλυτικά για τον τρόπο τραυματισμού του από αστυνομικούς των ΜΑΤ ενώ σχετικές καταθέσεις έχουν δώσει άλλοι 20 διαδηλωτές. Ωστόσο ο Γιάννης Καυκάς αρνήθηκε να δώσει δείγμα DNA προκειμένου να διαπιστωθεί αν ταυτοποιείται με αντίστοιχα ίχνη βιολογικού υλικού που έχουν ανιχνευθεί σε κατασχεθέντες πυροσβεστήρες και κλομπ από αστυνομικούς των ΜΑΤ που συμμετείχαν στα επεισόδια εκείνης της ημέρας.

Επίθεση διμοιριών

Σύμφωνα με όλα τα στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί μέχρι τώρα, ο 31χρονος διαδηλωτής τραυματίσθηκε - το μεσημέρι της 11ης Μαΐου - σε επίθεση αστυνομικών των ΜΑΤ εναντίον μπλοκ διαδηλωτών στην αρχή της οδού Πανεπιστημίου, στο ύψος των οδών Βουκουρεστίου και Αμερικής. Ο Γιάννης Καυκάς μαζί με άλλους περίπου 20-30 διαδηλωτές συμμετείχε στο μπλοκ «Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης - Πατησίων», όταν δέχθηκε επίθεση από μία ή δύο διμοιρίες των ΜΑΤ. Ο 31χρονος μεταφέρθηκε σε κωματώδη κατάσταση στο Γενικό Κρατικό Νίκαιας ενώ οι ιατροί που τον εξέτασαν ανέφεραν ότι ο τραυματισμός του έγινε από αμβλύ όργανο, πιθανολογώντας ότι πρόκειται για πυροσβεστήρα. Οι διαδηλωτές μίλησαν για απολύτως αναίτια επίθεση ενώ οι αστυνομικοί για να δικαιολογήσουν τη βία, επικαλέσθηκαν επίθεση από ομάδα αντιεξουσιαστών με βόμβες μολότοφ και βαριοπούλες νωρίτερα, περιστατικό πάντως το οποίο δεν επιβεβαιώνεται από το υπάρχον οπτικό υλικό.

Φωτογραφίες άλλων διαδηλωτών

Οι δικηγόροι, κυρία Αντωνία Λεγάκη και κ. Κώστας Παπαδάκης, που χειρίζονται νομικά την υπόθεση του τραυματισμού του 31χρονου διαδηλωτή, κατέθεσαν προ μερικών ημερών στους αξιωματικούς της Κρατικής Ασφαλείας - οι οποίοι ερευνούν το περιστατικό - φωτογραφίες από τη συγκεκριμένη επίθεση των ΜΑΤ. Τις φωτογραφίες φέρεται να τράβηξαν με τα κινητά τους τηλέφωνα διαδηλωτές που παρακολουθούσαν τα δρώμενα. Στις φωτογραφίες απεικονίζονται αστυνομικοί να επιτίθενται σε διαδηλωτές ενώ δύο από αυτούς φέρεται να έχουν βγάλει τους πυροσβέστες από την ειδική θήκη τους και να τους χρησιμοποιούν στην επίθεση. Σημειώνεται ότι τους πυροσβεστήρες κρατούν ένα - δύο αστυνομικοί από κάθε διμοιρία και πρέπει να τους χρησιμοποιούν μόνο προκειμένου να σβήσουν φωτιά που μπορεί να έχει αρπάξει η στολή ενός συναδέλφου τους από βόμβες μολότοφ. Ομως, όπως ανέφεραν άλλοι διαδηλωτές, «σε αυτήν την περίπτωση οι πυροσβεστήρες βγήκαν για να χτυπήσουν».

Ο Γιάννης Καυκάς ολοκλήρωσε τον κύκλο των καταθέσεών του στην ΕΛΑΣ που δόθηκαν σε διαφορετικές φάσεις, λόγω της κατάστασης της υγείας του. Ο 31χρονος σπουδαστής μίλησε για τον τρόπο που δέχθηκε, μαζί με τους άλλους διαδηλωτές, την επίθεση των αστυνομικών των ΜΑΤ.

«Ορφανά» δείγματα DNA

Ωστόσο, ύστερα και από συνεννόηση με τους νομικούς εκπροσώπους του, αρνήθηκε να δώσει δείγμα γενετικού υλικού προκειμένου να συγκριθεί με 15 «ορφανά» δείγματα DNA που έχουν εντοπισθεί πάνω σε περίπου 25 πυροσβεστήρες και δεκάδες γκλομπ που κατασχέθηκαν από άνδρες διμοιριών των ΜΑΤ οι οποίες βρίσκονταν στην περιοχή. Οι ερευνητές της ΕΛΑΣ ζήτησαν δείγματα DNA από τους αστυνομικούς των ΜΑΤ ώστε να προσδιορίσουν στον οπλισμό τους το βιολογικό υλικό που ανήκει σε άλλα πρόσωπα, προκειμένου με αυτόν τον τρόπο να επιχειρηθεί η ταυτοποίηση με τον γενετικό τύπο του 31χρονου τραυματία. Σύμφωνα με νομικούς που παρακολουθούν την εξέλιξη της υπόθεσης, «η Αστυνομία οφείλει να βρει τον δράστη με άλλες μεθόδους και όχι κρατώντας το δείγμα DNA του τραυματία».

Μια τρίχα πριν το μεγάλο κραχ, του Δημήτρη Καζάκη

http://tsak-giorgis.blogspot.com/2011/07/blog-post_5496.html

Μόλις παρά τρίχα γλύτωσε η παγκόσμια οικονομία ένα νέο ισχυρό κραχ. Το γλύτωσε όντως, ή απλά το ανέβαλε για μερικές εβδομάδες; Κανείς δεν γνωρίζει. Το σίγουρο είναι ότι η διόγκωση των κεφαλαιαγορών δεν είναι απλά μη βιώσιμη για την παγκόσμια οικονομία. Αυτό το γνωρίζουμε ήδη από το κραχ του 2008. Όλο και περισσότερο γίνεται και μη διαχειρίσιμη. Το παραμικρό αρκεί για να οδηγήσει σ’ ένα μεγάλο κραχ, ακόμη μεγαλύτερο από το προηγούμενο. Η ίδια η επέκταση της παγκόσμιας οικονομίας πέρυσι οφείλεται κατά κύριο λόγο στην επέκταση των κεφαλαιαγορών και των τραπεζών (σ.σ. με το πληθωριστικό χρήμα που τυπώθηκε και χαρίστηκε σε αυτές από τα κράτη). Το γεγονός αυτό επιδείνωσε την εικόνα αστάθειας και έκανε τις αγορές πιο επιρρεπείς σε κραχ. Κάτι που τελικά δεν θα μπορέσει να αποφύγει η παγκόσμια οικονομία.

Το σίγουρο είναι ότι όχι μόνο η παγκόσμια κρίση δεν έχει ξεπεραστεί, αλλά το κύριο καταστροφικό φορτίο της δεν έχει ακόμη εκδηλωθεί. Είναι ακόμη μπροστά μας.
Ποιο είναι το κύριο γνώρισμα της παγκόσμιας κρίσης; Μια τεράστια υπερπληθώρα κεφαλαίων που λιμνάζουν στις παγκόσμιες αγορές και δεν βρίσκουν επικερδή τοποθέτηση. Πρόκειται για συσσωρευμένα κεφάλαια που ξεπερνούν έως 20 φορές το παγκόσμιο ΑΕΠ.[I]
Η παγκόσμια οικονομία της αγοράς βγήκε από τη διαρθρωτική κρίση της δεκαετίας του ’80 – η οποία ξέσπασε μετά την πετρελαϊκή κρίση του 1973 και κράτησε έως τις αρχές της δεκαετίας του ’90 – χωρίς να μπορεί να δαμάσει την τεράστια χρόνια υπερπαραγωγή που χαρακτήριζε ανέκαθεν τις κρίσεις της. Για πρώτη φορά στην ιστορία της κατόρθωσε να ανυψώσει τα ποσοστά κέρδους και να επιταχύνει τη συσσώρευση του κεφαλαίου, χωρίς όμως να λύσει τα προβλήματα της χρόνιας υπερπαραγωγής.

Πώς το κατόρθωσε;

Πρώτο: Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 αναδύθηκε μια νέα παγκόσμια αγορά κεφαλαίου και χρήματος. Το βασικό χαρακτηριστικό αυτής της νέας παγκόσμιας αγοράς είναι η ιστορικά πρωτοφανής υπερσυγκέντρωση, τόσο πραγματικού, όσο και χρηματικού κεφαλαίου, που ξεπερνά κατά πολύ τα όρια των εθνικών οικονομιών, αλλά ακόμη και τα όρια συγκεκριμένων τομέων και κλάδων της παγκόσμιας οικονομίας. Το κεφάλαιο δεν εξορμά πλέον με ορμητήριο τις μονοπωλιακές εθνικές αγορές των ισχυρών κρατών, για να κατακτήσει την παγκόσμια αγορά με όπλο τα βιομηχανικά προϊόντα, τις φτηνές τιμές των εμπορευμάτων και το φτηνό πλεονάζον χρήμα. Αντίθετα παρατηρούμε μια κατεξοχήν αντίστροφη κίνηση. Με βάση πια την ίδια την παγκόσμια αγορά κεφαλαίου και εμπορευμάτων, εξορμά να αναδιανείμει και να καρπωθεί τα οφέλη από τα νέα «συγκριτικά πλεονεκτήματα» και τα bon fillets των εθνικών και περιφερειακών οικονομιών, ιδίως εκεί όπου συγκεντρώνονται οι πιο απαραίτητες κι έτοιμες προϋποθέσεις για την παραγωγή της μεγαλύτερης δυνατής προστιθέμενης αξίας.

Δεύτερο: Η ανάδειξη ενός νέου τύπου μονοπωλιακής συγκέντρωσης σε διεθνές επίπεδο. Μέσα από ένα ιστορικά πρωτοφανές όργιο εξαγορών, συγχωνεύσεων και συμμαχιών, διαμορφώθηκε μια νέα επιχειρηματική πραγματικότητα στις κορυφές του επιχειρηματικού κεφαλαίου. Με στόχο να αντιμετωπιστούν τα χρόνια παραγωγικά πλεονάσματα, η χρόνια χαμηλή παραγωγική αξιοποίηση του παραγωγικού τους δυναμικού, μετατρέπονται σε όλο και περισσότερο ευέλικτα επιχειρηματικά πολυκλαδικά συγκροτήματα σε παγκόσμιο επίπεδο, ώστε να εξασφαλίζουν υψηλά περιθώρια κέρ­δους ακόμη κι όταν ο βαθμός αξιοποίησης του παραγωγικού δυναμικού δεν υπερβαίνει το 70%. Για να επιτευχθεί αυτό η πολυεθνική επιχείρηση όλο και περισσότερο σταμάτησε να είναι αμερικάνικη, βρετανική ή ιαπωνική και διαμορφώνεται σαν ένα τεράστιο δίκτυο θυγατρικών, συνεργαζόμενων, συμμαχικών, υπεργολαβικών, κ.λπ. επιχειρήσεων με πραγματικά διεθνοποιημένη παραγωγή.

Για πρώτη φορά στα τέλη της δεκαετίας του ’80 οι ετήσιες πωλήσεις των ξένων θυγατρικών των πολυεθνικών ισοφαρίζουν τον τζίρο του παγκόσμιου εμπορίου. Για πρώτη φορά οι ανάγκες της παγκόσμιας αγοράς σε εμπορεύματα και υπηρεσίες ικανοποιούνται απευθείας όχι πια μέσα απ’ το παγκόσμιο εμπόριο, αλλά όλο και περισσότερο απ’ τη διεθνοποιημένη παραγωγή των θυγατρικών των πολυεθνικών. Το 1998, ενώ το παγκόσμιο εμπόριο εμπορευμάτων και υπηρεσιών έφτασε τα 6,57 τρισ. δολάρια, οι ετήσιες πωλήσεις των ξένων θυγατρικών των πολυεθνικών ξεπέρασαν τα 11,4 τρισ. δολ.. Το 1999 η διαφορά υπερέβαινε τη σχέση 1:2, ενώ σήμερα υπερβαίνει τη σχέση 1:3.

Τρίτο: Η ανάδειξη ενός νέου εκρηκτικού μίγματος οικονομίας και πολιτικής, μέσα από την κυρίως υπερεθνική συνένωση, συνάρθρωση του πολυεθνικού κεφαλαίου και του κράτους. Η αποδιάρθρωση των εθνικών συστημάτων κρατικής ρύθμισης, μέσα από τις ιδιωτικοποιήσεις, τις πολιτικές απορρύθμισης κ.λπ., δεν σήμανε καθόλου την υποχώρηση του ρόλου του κράτους. Αντίθετα, ο οικονομικός ρόλος του κράτους έχει ενισχυθεί, έχει περισσότερο διεθνοποιηθεί μέσα από τους μηχανισμούς διεθνούς ρύθμισης και διεύθυνσης της παγκόσμιας οικονομίας, οι οποίοι αποτελούν και προνομιακό πεδίο συνάρθρωσης ισχυρών και εξαρτημένων κρατών με το πολυεθνικό κεφάλαιο.

Ποιοι ήταν οι «χαμένοι» του παιχνιδιού; Από την τελευταία μελέτη του ινστιτούτου του ΟΗΕ που ερευνά την ανισοδιανομή του πλούτου των νοικοκυριών παγκόσμια, προκύπτει ότι στο 2% του πληθυσμού αντιστοιχεί το 50% του συνολικού ιδιωτικού πλούτου παγκόσμια, ενώ στο 10% αντιστοιχεί το 85% του πλούτου. Στο φτωχότερο 50% των νοικοκυριών αντιστοιχεί μόλις το 1% του παγκόσμιου πλούτου.
Η σχέση αυτή επιδεινώνεται δραματικά με το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού να βρίσκεται αισίως κάτω από το όριο της απόλυτης εξαθλίωσης.

Ο μηχανισμός της παγκόσμιας συσσώρευσης στηρίχθηκε σε δυο βασικές διαδικασίες: Από τη μια μέσα από μια πρωτοφανή συμπίεση του κόστους στην οικονομία, δηλαδή ό,τι αντιλαμβάνεται ως κόστος το κεφάλαιο. Από την άλλη, μέσα από τη ραγδαία επέκταση του δανειακού κεφαλαίου. Προ­κειμένου να εξασφαλιστεί μεγαλύτερο κέρδος σε αυτό το δανειακό κεφάλαιο έπρεπε ολόκληρη η οικονομία να βυθιστεί στο χρέος. Νοικοκυριά, επιχειρήσεις, κράτη. Πρόσφατα υπολογίστηκε ότι τα διαθέσιμα δανείσιμα κεφάλαια σε παγκόσμιο επίπεδο έχουν αισίως φτάσει στο 1 τετράκις εκατομμύριο δολάρια, δηλαδή στα 1.000 τρισεκατομμύρια δολάρια, όταν το παγκόσμιο ΑΕΠ κινείται γύρω στα 60 τρισ. δολ.!
Για να αξιοποιηθεί αυτό το κεφάλαιο θα πρέπει να δανείζονται και να ξαναδανείζονται οι πάντες. Να γιατί όλα τα κράτη, συμπεριλαμβανομένων και των ΗΠΑ, αναστενάζουν από τα χρέη, δημόσια και ιδιωτικά.

Χρηματιστική πυραμίδα

Πάνω σ’ αυτό το χρέος το χρηματιστικό κεφάλαιο έστησε μια τεράστια πυραμίδα πρόσθετων πιστωτι­κών προϊόντων (ομόλογα, παράγωγα κ.ο.κ.), που του εξασφάλιζαν ακόμη μεγαλύτερα κέρδη. Έτσι φτάσαμε η αγορά ομολόγων να έχει αξία μεγαλύτερη κατά 4 φορές του παγκόσμιου ΑΕΠ, η αγορά παραγώγων κατά 10 φορές κ.ο.κ.
Όπως είναι φυσικό, ο κύριος όγκος αυτών των κεφαλαίων είναι συγκεντρωμένα στα χαρτοφυλάκια των πολυεθνικών τραπεζών, που μαζί με τα διεθνή επενδυτικά κεφάλαια αποτελούν τους κύριους παίκτες στις αγορές κεφαλαίων παγκόσμια.

Γι’ αυτό και όταν ξέσπασε η παγκόσμια κρίση μετά τον Αύγουστο του 2007 και κορυφώθηκε το φθινόπωρο του 2008, εκδηλώθηκε ευθύς αμέσως ως κρίση τραπεζική, ως κρίση χρεοκοπίας των μεγάλων επενδυτικών τραπεζών.

Σήμερα η κρίση αυτή έχει επικεντρωθεί στην ευρωζώνη. Κι αυτό γιατί το τραπεζικό σύστημα της ευρωζώνης είναι το πιο υπερδιογκωμένο και το πιο παρασιτικό παγκόσμια. Το συνολικό ενεργητικό των τραπεζών στην ευρωζώνη είναι πάνω από 4 φορές μεγαλύτερο από το ΑΕΠ της και συνεχίζει να διογκώνεται.

Το ευρώ εξαρχής δεν υπήρξε ένα κοινό νόμισμα, αλλά ένα πιστωτικό προϊόν που επινοήθηκε από τις μεγάλες τράπεζες με δυο κύριους σκοπούς:

Αφενός για να συγκεντρώσουν με εργαλείο το ευρώ ολόκληρη τη ρευστότητα, όλο το κυκλοφορούν χρήμα της οικονομίας στα θησαυροφυλάκιά τους και να το αποδώσουν ξανά στην οικονομία με τη μορφή δανείων. Αφετέρου για να αποτελέσει το ευρώ έναν ισχυρό πόλο συγκέντρωσης επενδυτικών κεφαλαίων παγκόσμια που ήθελαν να κερδοσκοπήσουν με νομίσματα.

Σήμερα και οι δυο αυτές βασικές λειτουργίες του ευρώ βρίσκονται σε βαθύτατη κρίση και έχουν δημιουργήσει σοβαρά ερωτήματα για τη δυνατότητα επιβίωσης του ευρώ.

Χρεωμένη ευρωζώνη

Στα πλαίσια αυτά πρέπει να δούμε και την επιδείνωση της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη. Η Ιταλία χτύπησε ύψη ρεκόρ στα επιτόκια των ομολόγων της, φτάνοντας αισίως στο ύψος που είχαν τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων στις αρχές του 2010, λίγο πριν υπαχθεί η χώρα υπό καθεστώς μνημονίου. Η Ισπανία συνεχίζει την πολιτική εσωτερικής πτώχευσης περιοχών και κοινωνικών στρωμάτων, προκειμένου να γλυτώσει κι αυτή το αναπόφευκτο. Η Πορτογαλία ζήτησε επιπλέον βοήθεια, ενώ η Ιρλανδία υποβαθμίστηκε ακόμη περισσότερο. Όσο για την Ελλάδα, αυτή ξεπέρασε κάθε άλλο ιστορικό προηγούμενο στις μονάδες βάσης των ελληνικών CDS, πάνω από 2.700! Με άλλα λόγια για τις αγορές η Ελλάδα έχει ήδη πτωχεύσει και απλά αναμένεται το μοιραίο.

Επιλεκτική χρεοκοπία

Αυτό εξηγεί και το γεγονός ότι στην τελευταία σύνοδο των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης στις 12/7, το κλίμα ήταν εμφανώς διαφορετικό. Ο Ολλανδός υπουργός Οικονομικών Γιαν Κέες ντε Γιάγκερ, ένας από τους υπουργούς που τηρούν και δημοσίως σκληρή στάση για το θέμα του νέου πακέτου βοήθειας, τονίζει ότι δεν αποκλείεται πλέον το ενδεχόμενο «επιλεκτικής χρεοκοπίας» της Ελλάδας, σε δηλώσεις που έκανε την Τρίτη πριν από τη συνάντηση του Ecofin. «Καταφέραμε να λύσουμε τον κόμπο, έναν πολύ δύσκολο κόμπο, μιας αντιφατικής δήλωσης όπου λέμε ότι θέλουμε σημαντική συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα και από την άλλη ότι θέλουμε να αποφύγουμε την επιλεκτική χρεοκοπία», είπε. Όπως υποστήριξε, τώρα που δεν αποκλείεται η επιλεκτική χρεοκοπία η ευρωζώνη έχει περισσότερες επιλογές και μεγαλύτερη ευχέρεια δράσης. «Η ομάδα εργασίας (Eurogroup) μπορεί να προετοιμαστεί. Έχει μια ευρύτερη εντολή, περισσότερες επιλογές», ανέφερε. Ερωτηθείς εάν αυτές οι επιλογές ενδέχεται να περιέχουν την πιθανότητα επιλεκτικής χρεοκοπίας για την Ελλάδα, είπε: «Δεν αποκλείεται πλέον. Προφανώς η ΕΚΤ έχει δηλώσει σε ανακοίνωσή της ότι εμμένει στη θέση της, αλλά οι 17 υπουργοί δεν την απέκλεισαν πλέον, οπότε έχουμε περισσότερες επιλογές, ένα ευρύτερο πλαίσιο για να εργαστούμε».

Ο κ. Σόρος...

Το ίδιο περίπου ισχυρίστηκε και ο γνωστός φίλος του πρωθυπουργού κ. Σόρος σε σημείωμά του στους «Financial Times» (11/7) με τίτλο οι «Αληθινοί Ευρωπαίοι χρειάζονται Σχέδιο Β». Στο σημείωμα αυτό ο μεγαλοκερδοσκόπος εκτιμά ότι «η Ελλάδα κατευθύνεται προς μια άτακτη πτώχευση είτε σε μια υποτίμηση με ανυπολόγιστες συνέπειες. Αν αυτή η φαινομενικά αμείλικτη διαδικασία πρόκειται να αναχαιτιστεί και να αντιστραφεί, τόσο η Ελλάδα όσο και η ευρωζώνη πρέπει επειγόντως να υιοθε­τήσουν ένα σχέδιο Β. Μια επίσημη πτώχευση της Ελλάδας μπορεί να είναι αναπόφευκτη, αλλά δεν χρειάζεται να είναι άτακτη. Και ενώ κάποια μόλυνση θα είναι αναπόφευκτη – οτιδήποτε συμβεί στην Ελλάδα είναι πολύ πιθανό να επεκταθεί στην Πορτογαλία, ενώ και η χρηματοπιστωτική θέση της Ιρλανδίας, επίσης, μπορεί να γίνει μη βιώσιμη –, η υπόλοιπη ευρωζώνη πρέπει να περιχαρακωθεί. Αυτό σημαίνει ενίσχυση της ευρωζώνης, η οποία πιθανά να σημαίνει ευρύτερη χρήση των ευρωομολόγων και ένα είδος σχεδίου για ολόκληρη την ευρωζώνη εγγύησης καταθέσεων».

Τι εννοεί ο κ. Σόρος; Ότι η ευρωζώνη πρέπει να ξεμπερδεύει μέσα από μια διαδικασία ελεγχόμενης πτώχευσης με την Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία, προκειμένου να σωθούν οι υπόλοιπες χώρες με ευρωομόλογα και εγγυήσεις της καταθετικής βάσης των μεγάλων ευρωπαϊκών τραπεζών. Με δεδομένο ότι ο εν λόγω κερδοσκόπος έχει επενδύσει σημαντικά σε ακίνητο και φυσικό πλούτο της χώρας μας, με την ελεγχόμενη πτώχευση εννοεί απανωτά «πιστωτικά επεισόδια», δηλαδή καταρρεύσεις εγχώριων τραπεζών, που θα επιταχύνουν τη διαδικασία γενικευμένης εκποίησης της χώρας.

Πιστωτικά επεισόδια

Με δεδομένη την κατάσταση των εγχώριων τραπεζών που στερούνται πλέον ακόμη και της δυνατότητας πρόσβασης στη ρευστότητα της ΕΚΤ, τα «πιστωτικά επεισόδια» είναι πλέον στην ημερήσια διάταξη. Το μόνο που χρειάζεται είναι να απεμπλακούν τα μεγάλα πιστωτικά ιδρύματα της Γερμανίας, της Γαλλίας κ.ο.κ. από το ελληνικό χρέος. Αυτό το νόημα έχει η συζήτηση που διεξάγεται στην ευρωζώνη για διάφορα σχέδια επαναγοράς ληξιπρόθεσμων ελληνικών ομολόγων. Την επαναγορά ελληνικού χρέους από τη δευτερογενή αγορά εξετάζουν οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης. Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ) κ. Φιλίπ Μεϊστάντ επιβεβαίωσε ότι η ζώνη του ευρώ εξετάζει το ενδεχόμενο να επαναγοράσει στην τρέχουσα τιμή τίτλους του ελληνικού Δημοσίου, για να ελαφρύνει δήθεν τα δημόσια οικονομικά της Αθήνας. «Υπάρχει μια πρόταση που υποστηρίζεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την οποία θα συζητήσουμε και η οποία θα επιτρέψει στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας να επαναγοράσει τους τίτλους του ελληνικού χρέους στις τιμές της αγοράς», δήλωσε ο κ. Φιλίπ Μεϊστάντ στο βελγικό ιδιωτικό τηλεοπτικό δίκτυο RTL-TVI (12/7).

Διχασμένοι

Ο ίδιος αναγνώρισε πάντως πως σε γενικές γραμμές οι Ευρωπαίοι εξακολουθούν να είναι διχασμένοι σχετικά με το πώς θα «βοηθήσουν» την Ελλάδα. «Υπάρχει μια συμφωνία όσον αφορά τον στόχο, δεν υπάρχει ακόμη συμφωνία σχετικά με το πώς θα επιτευχθεί», πρόσθεσε ο πρόεδρος της ΕΤΕπ, ο οποίος συμμετείχε χθες στη σύνοδο των υπουργών Οικονομικών της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες. «Ο στόχος είναι σαφής: πρέπει να διασφαλίσουμε ότι το χρέος του ελληνικού κράτους θα γίνει πιο ανεκτό, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να μειώσουμε την αναλογία του χρέους προς το ΑΕΠ της Ελλάδας. Μια επαναγορά μέρους του χρέους θα μπορούσε να χρησιμεύσει σε αυτό», σημείωσε.

Βέβαια, η αλήθεια είναι πιο μακάβρια. Τα σχέδια επαναγοράς που εξετάζονται θα είναι στοχευμένες παρεμβάσεις στη δευτερογενή αγορά με σκοπό να απαλλαγούν γρήγορα οι μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες από τα ληξιπρόθεσμα ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου, έτσι ώστε μια επιλεκτική ελεγχόμενη πτώχευση τύπου Σόρος να μην επιφέρει σοβαρά τραντάγματα στο ευρωσύστημα. Έτσι τουλάχιστον σχεδιάζουν οι τραπεζίτες και οι κερδοσκόποι. Από κει και πέρα για το μόνο που ενδιαφέρονται οι «εταίροι» μας στην ευρωζώνη είναι να επιταχυνθεί η εκποίηση της χώρας, η οποία σε συνθήκες επίσημης πτώχευσης θα προσφέρει ακόμη μεγαλύτερες ευκαιρίες κέρδους. Έτσι θα αποζημιωθούν στο πολλαπλάσιο για όσα θα χάσουν από την επίσημη επιλεκτική πτώχευση της χώρας. Όσο για τον ελληνικό λαό, ποιος νοιάζεται για τους ιθαγενείς μιας αφρικανοποιημένης χώρας της ευρωζώνης;

18 Ιούλη 1936: το φασιστικό πραξικόπημα του Φράνκο & η Αντίσταση του Ισπανικού λαού (18 de julio de 1936)

http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/2011/07/18-1936-18-de-julio-de-1936.html

Σχετικό βίντεο...

 

 

Επιστολή σοκ της Σεμίνας Διγενή: Κύριε Παπουτσή ξέρω, ότι ξέρετε τους δολοφόνους του Σωκράτη Γκιόλια !!!!

http://olympia.gr/2011/07/18/%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AE-%CF%83%CE%BF%CE%BA-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%83%CE%B5%CE%BC%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CE%B4%CE%B9%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%AE-%CE%BA%CF%8D%CF%81%CE%B9%CE%B5/

Ανοικτή επιστολή της Σεμίνας Διγενή στον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, Χρήστο Παπουτσή:
Αγαπητέ Χρήστο
θέλω να σου πω πολλά αυτόν τον καιρό, αλλά τελικά αποφάσισα να σου γράψω γράμμα. Γνωριζόμαστε πολύ καλά από την εποχή της Πλειστοκαίνου, ήτοι από τον καιρό που ήμουν ρεπόρτερ στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ της Πανεπιστημίου κι εσύ στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, στον …
όροφο κάτω από μάς.
Η μνήμη, λένε οι νευροεπιστήμονες είναι κάτι σαν βίντεο ροής, που ”φορτώνεται” με γεγονότα, εικόνες, πρόσωπα και σκέψεις. Όταν ενεργοποιείς μια ανάμνηση, ενεργοποιείς συγχρόνως και κάποια απ αυτά που συνέβαιναν γύρω απ αυτήν, την ώρα που σχηματιζόταν..
Σε θυμάμαι λοιπόν, να μας επισκέπτεσαι συχνά στα γραφεία μας, παρέα με το Αρκούδο, για να φέρετε κομματικές ανακοινώσεις, καταγγελίες για την κρατική βία και την επάρατη δεξιά, καλέσματα σε διαδηλώσεις για την παιδεία και τα αντιλαικά μέτρα, να παρακαλάς τον Γιομπαζολιά να ”περιποιηθεί” τα κείμενα κι όταν αυτός έλειπε, τον Μπακουνάκη, την Νταιλιάνα, τη Μαυρογένη, την Παγώνη, εμένα.. Θυμάσαι; Μαχητικός και πάντα με πλήρη επαναστατική εξάρτυση, μούσια και μαλλιά και με απέχθεια ιδιαίτερη στις αυθαιρεσίες των δυνάμεων καταστολής.
Είπα ”δυνάμεις καταστολής” και το βίντεο ροής που λέγαμε πιο πριν, σε δείχνει -τριάντα τόσα χρόνια μετά- να δίνεις εντολή να ρίξουν ληγμένα δακρυγόνα σε διαδηλωτές. Σε δείχνει να θέτεις -μέσω των ΜΑΤ- σε ισχύ το σχέδιο ”Βίαιης καταστολής και διάλυσης συγκεντρώσεων” και τη χρησιμοποίηση 2.860 δακρυγόνων ..
(Χρήστο, όταν πηγαίναμε μαζί παλιά σε διαδηλώσεις, αυτοί οι φασίστες όπως τους έλεγες, δεν μας έριχναν ποτέ πάνω από 500… Άσε που τα περισσότερα τα έτρωγε ο Καραμπελιάς!) Πολύ αίμα παλιέ μου φίλε, πολλά ανοιγμένα κεφάλια και σπασμένα πλευρά και πολύ προκλητικές οι δηλώσεις σου μετά. Αν αυτό συνέβαινε τότε, που φορούσες το αμπέχωνο, τα γένια σου ήταν μαύρα και σου είχε ο Λαλιώτης υπόκρουση τα Κάρμινα Μπουράνα, φαντάζεσαι πώς θα αποκαλούσες τον αρμόδιο υπουργό; Εσύ λοιπόν, Υπουργέ μου όχι μόνο αιματοκύλισες τις Τετάρτες του Συντάγματος, αλλά σε πληρώσαμε και ακριβά για να μας δείρεις. Πάνω από 1.100.000 ευρώ ΜΑΣ κοστίζει, για να φροντίσεις ΕΣΥ να κυλήσει το αίμα των διαδηλωτών.
Όμως παρασύρθηκα, άλλο είναι το θέμα μου σήμερα,για άλλο αίμα θέλω να σου μιλήσω. Για το αίμα του Γκιόλια. Ξέρω ότι ξέρεις. Σχεδόν όλοι ξέρουμε ότι ξέρεις. Ξέρεις και το ποιός έδωσε την εντολή και ποιοί ήταν οι εκτελεστές του. Και ο προκάτοχός σου ήξερε.
Άκου Χρήστο, δεν σκοπεύω μ αυτό το κομμάτι να υπερασπιστώ τον Γκιόλια, παραμονή του ετήσιου μνημοσύνου του. Θέλω όμως να ξέρω, θέλω να μου πεις την αλήθεια. Ποιός τον ήθελε νεκρό και γιατί; Ήταν πολιτικός, δημοσιογράφος, επιχειρηματίας, ποιός διάολος ήταν; Για ποιό λόγο του έκλεισαν το στόμα; Γιατί ένα χρόνο τώρα δεν μιλάει κανείς; Ποιός απαιτεί αυτήν την ομερτά; Οι έρευνες και του Χρυσοχοίδη και οι δικές σου (άν έγιναν ποτέ..) πού οδήγησαν; Πόσα τηλέφωνα έπεσαν κι από πού, για να κλείσει το θέμα πριν καν ανοίξει;
Χρήστο, πρέπει να ξέρεις ότι λέγονται πολλά για τον τρόπο διεξαγωγής αυτών των περίφημων ”ερευνών”. Όσοι σε υπερασπίζονται λένε πως έιναι πολύ θολό το τοπίο για να μπορέσεις να βρεις άκρη και παραείναι τοξικό το θέμα για να ”ανοίξει”. Άλλοι πάλι θεωρούν ότι εκτελείς υπάκουα, εντολές σιωπής (όχι απαραίτητα από πολιτικά κέντρα)..
Νάτο πάλι το βίντεο ροής .. Σε δείχνει να κρατάς σε πορεία, τη ματωμένη σημαία του Πολυτεχνείου κι εμένα να σε φωτογραφίζω.
Στο όνομα αυτής της σκηνής, μπορείς να πεις την αλήθεια; Γιατί σου είπα, ξέρω ότι ξέρεις. Σκότωσε το Σωκράτη, αυτός που νομίζω;
Υ.Γ. αν ποτέ μου πεις την αλήθεια, θα λυπηθώ μόνο για ένα πράγμα, που δεν θα την ακούσει από το στόμα σου ο συνάδελφος μου, που τα παλληκάρια σου φρόντισαν με μια χειροβομβίδα κρότου λάμψης, να χάσει την ακοή του.
Το τελευταίο πράγμα που άκουσε, ήταν εκείνο το δικό μας σύνθημα ΨΩΜΙ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.. Δεν το θυμάσαι όμως, ε;
Σεμίνα Διγενή

Eurobank: Πήρε 900 εκατ. από τα κυβερνητικά πακέτα στήριξης στις τράπεζες, παρόλα αυτά κόπηκε στα stress tests. Δεν πρέπει κάποιος ν απολογηθεί;

http://www.kourdistoportocali.com/default.aspx?pageid=6877

Από τον Στάθη Παλαιολόγο

 

Οι κυβερνήσεις Καραμανλή και Παπανδρέου έδωσαν κοντά στα 900 εκατ. ευρώ από τα πακέτα στήριξης στη Eurobank του κ. Λάτση.

Παρόλα αυτά η Τράπεζα κόπηκε μετ΄επαίνων στα περίφημα stress tests.

Η Τράπεζα της Ελλάδας, δεν έχει κάποιο σχόλιο επ΄ αυτού;

Η ίδια η Eurobank που έγινε γνωστή για τα καταναλωτικά δάνεια που δίνει στους πολίτες με επαχθείς όρους δεν έχει ν ανακοινώσει κάτι στους μετόχους της;

Εκτός από τις διαφημίσεις που δίνει-όπως και οι υπόλοιπες τράπεζες-στα ανυπόληπτα ΜΜΕ για να βαφτίζουν το κρέας ψάρι και το κόψιμο σαν μεγάλη επιτυχία.

Κάποιοι τέλος πάντων πρέπει ν απολογηθούν για την εικόνα της τράπεζας.

Στο κάτω κάτω οι δυστυχείς φορολογούμενοι καλούνται να πληρώσουν την κυβερνητική γαλαντομία απέναντι στους τραπεζίτες…

Επί πανσελήνου Ιουλίου 2011 - της Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

http://tasosnastos.blogspot.com/2011/07/2011.html

Εχει ένα γεμάτο, ολόγιομο φεγγάρι, πανσέληνο, την ώρα που γράφω τούτες τις λέξεις. 

Σηκώθηκε χρυσάφι και μεσουρανεί σα γιγάντιο ασημένιο δολάριο που λες κι ένας πιστολάς απ' αυτούς του χρηματιστηρίου, όπου να 'ναι θα φανεί στον ουρανό με την πιστόλα του και θα το τρυπήσει. Οι άθλιοι φονιάδες κρύβονται τόσο συχνά πίσω απ' την ομορφιά που πειθαναγκάζει τους ανθρώπους και προτιμούν το ωραίο ακόμα κι ως δανεικό.

Οχι, σύντροφοι, δεν έπαθα παράκρουση να συνδυάζω τις μέρες των «πιστωτικών γεγονότων» την πανσέληνο με το χρήμα και δη το δολάριο των καουμπόυδων της καταναλωτικής θρησκείας και πατρίδας. Η σκέψη γεννήθηκε από τη φριχτή βασανιστική απορία: τι δουλειά είχαν και τι φονικό έργο επιτελούσαν οι ασημένιες σφαίρες στα στιβαγμένα κοντέινερ της Κύπρου; 

Η ειδησούλα θαμμένη δικαιολογημένα πίσω απ' τη θεόρατη τραγωδία.

 Ποιος φτιάχνει και ποιος πουλάει στις μέρες μας ασημένιες σφαίρες; 

Αν μάθω θα σας πω. Αλλά σίγουρα πληρώνεται με κέρδος την καταστροφή του κάλλους κάθε πανσελήνου που δεν θα δουν τα νιούτσικα τα παλικάρια στις αγκαλιές των κοριτσιών θύματα φανερών ή κρυφών, πάντα άδικων, πολέμων των ιμπεριαλιστικών!

Οι υβριστές της εποχής διδάσκουν! Προσοχή στη γλώσσα του εφήμερου συρμού. Σκοτώνει ύπουλα και το δηλητήριο που εκλύεται συστηματικά και σε δόσεις. Ετσι παρατηρούμε στο καυτό, θεριστικό των ονείρων και της ασφάλειας, της γαλήνης και της ξεκούρασης φονικό θέρος, μάζες ολόκληρες να παγιδεύονται στην ιδιόλεκτο των χρηματιστών. Σφαγμένοι πολίτες που μαζεύουν σαν ψίχουλα μισθούς, συντάξεις, πετσοκομμένα δικαιώματα και ζωές, προσπαθούν να μεταφράσουν αφού δεν κατανοούν, τις επιτελικές χρεοκοπίες, τις διαφορές ανάμεσα στο πιστωτικό γεγονός και την ομολογία της στάσης πληρωμών και άλλα τέτοια.

Ειδικοί υβριστές, ανίκανοι να εκλαϊκεύσουν όρους και σήματα της σήψης του οικονομικοπολιτικού συστήματος από το φόβο της οριστικής πολιτικής καταδίκης, καταφεύγουν σε μια εξειδικευμένη ορολογία της οικονομικής επιστήμης περιβεβλημένη τον τύπο της θρησκευτικής σχεδόν τελετουργίας, εκδίδουν καταδικαστικές αποφάσεις με πολιτικές ντουντούκες απ' τον Βενιζέλο και τον Γιούνκερ ως την Ντόρα και τον χ, ψ, ω φέρελπι πολιτευτή, προσπαθώντας να πείσουν τον κάθε εργαζόμενο πως χρεοκοπεί χάριν μιας αόρατης καμπύλης προθέσεων και υπολογισμών σκοτεινών κερδοσκόπων και καταραμένων εθνών ακόμη.

Μπούρδες με τη σέσουλα, ιστορίες του δράκουλα που είναι τα πάντα εκτός από αιμοδιψής καπιταλιστής.

Η πανσέληνος δεν είναι δολάριο και δεν θα πέσει ούτε με πυροβολισμό στην τσέπη μας, ούτε με τα ουρλιαχτά των χολιγουντιανών λυκανθρώπων. Κι ο εχθρός δεν είναι δράκουλας αλλά αιμοδιψής κεφαλαιοκράτης που πυροβολεί με τη φτώχεια...