Mε ελληνικές βόμβες οι ανθρωπιστικοί βομβαρδισμοί του ΝΑΤΟ στη Λιβύη;

http://tsak-giorgis.blogspot.com/2011/07/m.html

H κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αφού οριοθέτησε τον σύγχρονο Κοινοβουλευτικό Ολοκληρωτισμό όταν με την ακραία αστυνομική βία απαγόρευσε την ενασχόληση του κόσμου της εργασίας με την εσωτερική πολιτική και με την Πειρατεία των ΟΥΚάδων, ξανά του Παπουτσή, κατά του Στόλου της Ελευθερίας, απαγόρευσε και την ενασχόληση με την εξωτερική πολιτική, αλλά και την Διεθνιστική Αλληλεγγύη στο σκλαβωμένο λαό της Παλαιστίνης, φαίνεται αποφασισμένη να προσφέρει κάθε πολεμική υπηρεσία στους δολοφόνους του ΝΑΤΟ.

Ενώ η ιμπεριαλιστική συμμαχία του ΝΑΤΟ και η «Συμμαχία των Προθύμων Ανθρωπιστών» φαίνεται να βγαίνουν  πολιτικά και χρονικά εκτός των αρχικών σχεδιασμών, σημειώνουν μια νεά παράπλευρη απώλεια, αυτή τη φορά στην αξιοπιστία τους ως πολεμικές μηχανές. Πλήγμα που το προκαλεί η αποτυχία τους στα πεδία των μαχών, αλλά και η εξάντληση των οπλοστασίων τους. Τόνοι βομβών, συχνά απεμπλουτισμένου ουρανίου, χρήση των πιο σύγχρονων φονικών όπλων, εκατοντάδες απώλειες αμάχων δεν λύγισαν το πείσμα του αντιπάλου τους.

Ήδη το ΝΑΤΟ ζητά από τις χώρες που διαθέτουν βάσεις για τις αεροπορικές επιχειρήσεις να συνεισφέρουν με όπλα αέρος-εδάφους, κυρίως κατευθυνόμενες βόμβες, από τα δικά τους αποθέματα!

Όμως και σε αυτή την δύσκολη φάση η ελληνική κυβέρνηση, που ήδη παίζει κομβικό ρόλο στην ιμπεριαλιστική επέμβαση (παραχώρηση αεροπορικών βάσεων, στρατηγικός ρόλος Σούδας, συμμετοχή δυνάμεων του Πολεμικού Ναυτικού και Αεροπορίας, κάλυψη αναγκών επιμελητείας των ξένων δυνάμεων που δρουν στις ελληνικές βάσεις κλπ.) φορτώνοντας ένα τεράστιο οικονομικό βάρος στις πλάτες του δοκιμαζόμενου λαού μας, που πολλοί εκτιμούν σε 1 εκατομμύριο ευρώ τη μέρα, ετοιμάζεται και πάλι να δώσει λύση στα ιμπεριαλιστικά αδιέξοδα.

Έτσι λοιπόν, μπορεί οι βόμβες να μην εκτοξεύτηκαν από τα ελληνικά F16, αλλά όπως καταγράφει το δημοσιογραφικό ρεπορτάζ "Η ελληνική πλευρά προσανατολίζεται να ικανοποιήσει το αίτημα του ΝΑΤΟ για παροχή όπλων στις αεροπορικές δυνάμεις της Συμμαχίας που επιχειρούν από ελληνικά αεροδρόμια κατά της Λιβύης"!

Πριν από είκοσι ημέρες η Υπηρεσία Συντήρησης και Εφοδιασμού του ΝΑΤΟ (NAMSA) κατέθεσε αίτημα για συνεισφορά σε πυρομαχικά στο ΓΕΕΘΑ. Το ΝΑΤΟ ενδιαφέρεται για παροχή πυρομαχικών από τους παρακάτω τύπους πυρομαχικών: GDU-31A JDAM, GBU-50 Enhanced Paveway, GBU-24A/B Paveway III, 1.162 Paveway I/II, 40 ΑGM-154C JSOW.

To αίτημα του ΝΑΤΟ αντιμετωπίζεται με σκεπτικισμό από πλευράς Π.Α., καθώς με εξαίρεση τις  Paveway I/II, τα υπόλοιπα όπλα βρίσκονται σε ποσότητες που δεν επαρκούν. Οι Γάλλοι φαίνεται να ζήτησαν "δανεικά" βλήματα SCALP, για χρήση από τις δυνάμεις που επιχειρούν από την Κρήτη. Οι Βέλγοι που εφορμούν από τη βάση του Αράξου και οι Νορβηγοί από την Κρήτη πιθανότατα έχουν εφοδιαστεί με ελληνικά όπλα.

Εντύπωση προκαλεί η στάση της Γερμανίας, μιας ιμπεριαλιστικής δύναμης που πρωταγωνίστησε στην απόφαση επίθεσης στη Λιβύη, έστειλε στρατιωτικές δυνάμεις για να τις αποσύρει στη συνέχεια και αναβάθμισε την πολεμική της παρουσία στο Αφγανιστάν επιτρέποντας στις ΗΠΑ να αποσύρουν στρατεύματα για να τα χρησιμοποιήσουν στη Λιβύη. Με διαταγή του υπουργού Άμυνας Thomas de Maiziere σπεύδει να αποδεσμεύσει όπλα από τα αποθέματα της Luftwaffe, όπως γράφει το Der Spigel.

Για εμάς επικαιροποιείται το αίτημα για ανατροπή της κυβέρνησης της αντεργατικής λαίλαπας, του στυγνού κρατικού τραμπουκισμού και του πολεμικού τυχοδιωκτισμού. Ανάγκη εξόδου της χώρας από ΝΑΤΟ-Ε.Ε.-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟ και απεμπλοκή από κάθε ιμπεριαλιστική επέμβαση και κατοχή λαών.

ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932955437 diktiospartakos.blogspopt.com

Προς νενέκους "επιστολή" του απροσκύνητου Βάσου Λυσσαρίδη...

http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/2011/07/blog-post_4519.html

Το Κυπριακό στα πλαίσια του νέου παγκόσμιου και περιφερειακού περίγυρου...

Του Βάσου Λυσσαρίδη *

Μού δόθηκε η ευχέρεια επιλογής θέματος. Όμως όταν πατρογονικές εστίες βρίσκονται υπό κατοχή, όταν πολυχιλιόχρονες παραδόσεις βιάζονται από ένα αδίστακτο κατακτητή, όταν ο Μούσκος στην Αίπεια αναμένει τρισάγιο, όταν ο αγνώστου τάφου Ρε Αλέξης βροντοφωνάζει αντίσταση, δεν έχω άλλη επιλογή έστω κι αν πρόσφατα εδώ στα Χανιά μίλησα για το Κυπριακό. Είμαι μονοθεματικός. Θα μπορούσα να αναφερθώ στις παράλληλες πορείες Κρήτης-Κύπρου με την μακραίωνη Ελληνική δημιουργία περιλαμβανομένης και της Βυζαντινής, την Ενετοκρατία, την Οθωμανική περίοδο τα παράλληλα γλωσσικά ιδιώματα και τελικά διαφορετικές καταλήξεις. Με την Κρήτη ενσωματωμένη στον μητροπολιτικό Ελληνικό κορμό και την Κύπρο διχοτομημένη. Όμως θα περιορισθώ στο Κυπριακό.

Θα επαναλαμβάνω κάθε φορά ότι στην...
Κρήτη των ηρώων, της υπέρβασης, του εξευτελισμού του θανάτου, της δημιουργίας αξιών, την Κρήτη του Βενιζέλου και του Καζαντζάκη η συναισθηματική φόρτιση είναι αναπόφευκτη ιδίως όταν γίνεται αναφορά σε εθνικές εκκρεμότητες, σε συμβιβασμούς ασυμβίβαστους με την εθνική αξιοπρέπεια, σε ρεαλισμό μοιρολατρίας και εκπτώσεων.

Παρόλα αυτά θα προσπαθήσω να την αποφύγω κατά το δυνατό σε μια προσπάθεια να προβώ σε μια κλινική ανάλυση του εθνικού προβλήματος της Κύπρου ή πιο σωστά του Ελληνισμού μέσα στα πλαίσια του σημερινού διεθνούς και περιφερειακού στίγματος. Οι επαναλήψεις αναπόφευκτες όταν ένα πρόβλημα βρίσκεται σε στασιμότητα.

Η εκκρεμότητα του Κυπριακού, η συνεχιζόμενη κατοχή, αλλά και η εκτροπή ο εποικισμός που απειλεί την Κύπρο με Αλεξανδρεττοποίηση είναι άμεσα συνδεδεμένα με την νέο-οθωμανική πολιτική της Τουρκίας που απειλεί το σύνολο του Ελληνισμού και απαιτεί συγκυριαρχία του Αιγαίου και Κυπροποίηση της Θράκης με την προβαλλόμενη θεωρία Νταβούτογλου ότι η Τουρκία πρέπει να αποβεί ο «προστάτης» των Οθωμανικών κοινοτήτων του πρώην αυτοκρατορικού Οθωμανικού χώρου και προτείνει δημιουργία κοινοπολιτείας Μουσουλμανικών κοινοτήτων με μητρόπολη την Τουρκία. Προσθέτει ότι κι αν ακόμα δεν υπήρχε ένας Τουρκοκύπριος η Τουρκία πρέπει να κηδεμονεύει τις Κυπριακές εξελίξεις γιατί η Κύπρος είναι απαραίτητη στους σχεδιασμούς της να αποβεί μια περιφερειακή δύναμη με παγκόσμια εμβέλεια. Είναι έτσι εξόφθαλμο ότι οι μονόπλευρες παραχωρήσεις προς τους Τουρκοκύπριους δεν διαφοροποιούν τη στάση της Τουρκίας, δεν οδηγούν σε σύγκλιση και φιλία, αλλά σε αποθράσυνση ενός ωμού επεκτατιστή που με κυνισμό καταθέτει τις προθέσεις του. Και η απειλή του αρνητικού ισοζυγίου δυνάμεων ατονεί διότι σε ώρες εθνικές ανάτασης οι αριθμοί αυτοκτονούν. Άλλωστε η αξιοποίηση των εμπλεκομένων συμφερόντων διαφοροποιεί το σκηνικό.

Μούπαν: Γιατί διδάσκεις αντίσταση

Κάποιοι θα σκοτωθούν

Είπα: Μόνο έτσι κάποιοι θα

ζήσουν

Μούπαν: Μιλάς για σκλαβωμένα

χώματα

Τα χώματα δεν νοιώθουν

Είπα: Αυτός που δεν νοιώθει

είσαι συ

Μούπαν: Γιατί πονάς για τη

Χειμάρρα. Την έχεις δει

για μια μονάχα ώρα

Είπα: Γιατί την έχω δει

Μούπαν: Γιατί ζητάτε από τον

Πενταδάκτυλο τους ξένους ν΄αποδιώξει

Είπα: Εγώ δεν το ζητώ. Εγώ

χαράσσω ρότα για τον Άγιο

Ιλαρίωνα

Μούπαν: Σαν πας στην Σμύρνη

δεν θάβρεις ούτε έντομο

Ελληνικό

Είπα: Πάρε την εκατοντάχρονη

Σμυρνιά και πες της το

Μού είπαν: Να διδαχθείς από την

ιστορία

επιβιώνουν όσοι πειθαρχούν

στους παγκόσμιους

άρχοντες

Είπα: Επιλέγω την

απειθαρχία.

Μούπαν: Γιατί επιμένεις

Σε δυο γενιές θάχεις

ξεχάσει την τωρινή

καταγωγή σου

Είπα: Δεν ζω στον

αυριανό τον χρόνο.

Τώρα ζω.

Δεν μπορούμε να προβούμε σε σωστή διάγνωση και θεραπευτική αγωγή οποιουδήποτε περιφερειακού προβλήματος χωρίς διασύνδεση με το διεθνές και περιφερειακό στίγμα. Ο πλανηταρχισμός των ΗΠΑ παρουσιάζει ρήγματα με νέους πόλους πολιτικο-οικονομικής ισχύος (Κίνα, Ινδία, Ρωσία κ.τ.λ.) εν εξελίξει και αυτό προσφέρει δυνατότητες αξιοποίησης από λιγότερο ισχυρές δυνάμεις. Η Ε.Ε. μέχρι στιγμής απέτυχε να αποβεί ένας νέος ουσιαστικός πόλος πολιτικο-οικονομικής επιρροής με τις διακηρυγμένες Ευρωπαϊκές αξίες. Ακόμα και η συνοχή που αποτέλεσε την κύρια βάση ενοποίησης εν πολλοίς εκκρεμεί.

Το παράδειγμα της Ελλάδας είναι χαρακτηριστικό. Η κατάργηση δασμών καταστρέφει βιομηχανικές εθνικές δυνατότητες ορισμένων χωρών χωρίς αντιστάθμισμα. Και ο ισότιμος ανταγωνισμός δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Όπως σε παγκόσμια κλίμακα χαρακτηριστική είναι η προσπάθεια επιβολής νεο-φιλελεύθερων μοντέλων, με συρρίκνωση του ήδη ανεπαρκούς κοινωνικού κράτους με πρόσχημα την κρίση που δημιούργησε ο τρόπος λειτουργίας του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου.

Οι χρηματο-πιστωτικοί κύκλοι επεκτείνουν κρίσεις σε παγκόσμια κλίμακα.

Και το τραγελαφικό είναι ότι ανατίθεται η θεραπευτική αγωγή στους υπεύθυνους της κρίσης. Και η αντιμετώπιση είναι άκρως δυσχερής σε μεμονωμένο εθνικό επίπεδο.

Η μη υλοποίηση της συνοχής αν δεν ανακοπεί θα έχει άκρως αρνητικές επιπτώσεις για την Ευρώπη.

Η θεραπεία πρέπει να είναι ριζοσπαστική κατ΄αντιπαράθεση προς τους παγκόσμιους ηγετικούς οικονομικούς κύκλους. Ημίμετρα δεν θα αποδώσουν. Και το φαινόμενο δεν είναι εθνικό, αλλά διεθνικό. Επαναλαμβάνω. Να μη διαφεύγει ότι η κατάργηση δασμών ωφέλησε κυρίως τις τεχνικά πιο ανεπτυγμένες χώρες (Γερμανία) και σε περιπτώσεις είχε αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία των λιγότερο ανεπτυγμένων. Σε παγκόσμιο επίπεδο που δεν αφήνει ανέπαφη την Ευρώπη, οι λαοί απαιτούν αλλαγή πορείας. Και να μη υποτιμούμε τη δύναμη του που εκδηλώνεται συνεχώς και πιο έντονα με την επέκταση των ηλεκτρονικών κινητοποιήσεων.

Κι εσύ αδελφέ

με κείνα τα ατέλειωτα τα

ροζιασμένα χέρια

Τι καρτεράς;

Αν μια σφαλιάρα δόσεις στον

πλανήτη

Οι πληγωμένες ρύμες θα

γιομίσουν ένα ολάκερο

ουρανό.

Η συνοχή στην Ευρώπη πρέπει να αποκτήσει ουσιαστικό περιεχόμενο. Και αυτό δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Οι μαζικές εξεγέρσεις στις πλατείες της Ευρώπης καταγράφουν μια νέα εποχή. Χρειάζεται πιο σαφής καθοδηγητική πυξίδα.

Οι κρίσεις διευκολύνουν τους ηγεμονικούς κύκλους να εδραιώσουν την ηγεμονία τους.

Σε συνάρτηση με τα εθνικά μας θέματα –και κατ΄εξοχήν το Κυπριακό- η επίσημη στάση των ΗΠΑ είναι ευνοϊκή προς τις αξιώσεις της Τουρκίας που παραβιάζουν κάθε αρχή δικαίου, όχι λόγω σύμπτωσης εθνικών συμφερόντων αλλά γιατί η Τουρκία αξιολογείται ως ισχυρός περιφερειακός παράγοντας.

Όμως υπάρχουν αξιοποιήσιμες δυνάμεις μέσα στο κογκρέσο με τις οποίες η επαφή έχει ατονήσει. Υπάρχουν λόμπι που δεν έχουν πλήρως αξιοποιηθεί.

Δεν έχει αναλυθεί πλήρως ο νέος ρόλος των Κούρδων που προσπαθεί να αξιοποιήσει η Αμερικανική πολιτική για την ασφάλεια των ενεργειακών πηγών και αγωγών, και που οδηγεί σε άλλης μορφής δικαιώματα για τους Κούρδους που δυνατό να φέρει τις Η.Π.Α. σε μια μορφή αν όχι αντιπαράθεσης διαφορετικής στάσης με την Τουρκία έστω όχι ακόμα ανοικτής.

Η προσπάθεια της Τουρκίας να αντικαταστήσει το Ιράν ως προστάτης των Μουσουλμανικών κοινοτήτων της περιοχής ενώ αρχικά χαιρετίσθηκε από τις όμορες χώρες αρχίζει να ατονεί. Όμως και ο ρόλος του Ιράν διαφοροποιείται.

Η Ρωσία προσπαθεί να επανέλθει στο προσκήνιο της περιοχής και αναζητεί εταίρους ή έστω διόδους. Δεν υποτιμάται η γεωστρατηγική και οικονομική αξία της Τουρκίας αλλά ούτε και οι κατ΄αντιπαράθεση τοποθετήσεις σε ειδικά θέματα και ασφαλώς επιμετράται επίσης ο Ελληνικός γεωστρατηγικός χώρος και ο Κυπριακός. Συχνά στάθηκε θετικά αναφορικά με τις δικές μας θέσεις.

Η Ε.Ε. καθυστερεί σε θέματα ενοποίησης (ιδιαίτερα άμυνας και εξωτερικής πολιτικής) όμως τα ζωτικά της συμφέροντα στη Μέση Ανατολή δεν μπορεί παρά να οδηγήσουν σε ευρύτερη εμπλοκή. Σε ειδικές περιπτώσεις διεφάνη η σημασία του Κυπριακού γεωπολιτικού χώρου.

Η καθυστέρηση της Κύπρου να ενταχθεί στον Συνεταιρισμό για την Ειρήνη δημιουργεί δυσχέρειες και χαρακτηρίζεται από ισχυρούς Ευρωπαίους πολιτικούς ως Ευρωσκεπτικισμός.

Αποτύχαμε να εμπλέξουμε την Ε.Ε. πιο πρακτικά στο θέμα της Κύπρου, μιας Ευρωπαϊκής χώρας με εδάφη υπό κατοχή και με αποφάσεις Ευρωπαϊκών δικαστηρίων που θεωρούν την Τουρκία ως υπεύθυνη για τις παραβιάσεις στις κατεχόμενες περιοχές, μη αναγνωρίζοντας το καλούμενο Τουρκοκυπριακό κράτος.

Ασφαλώς εμπλέκονται μεγάλα συμφέροντα. Όμως δεν μπορεί να αγνοείται η γεωστρατηγική σημασία της Κύπρου και της Ελλάδας.

Άλλωστε ποια ήταν η αντίδραση μας όταν Γαλλία και Αυστρία απέκλειαν έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας πριν η Τουρκία συμμορφωθεί προς τις υπάρχουσες υποχρεώσεις της αποαναγνώρισης του παράνομου Τουρκοκυπριακού κράτους;

Και πώς εμπλέκουμε την Ε.Ε. στο όλο θέμα με ρόλο επιστασίας ότι τα συζητούμενα δεν συγκρούονται με το Ευρωπαϊκό κεκτημένο και τις Ευρωπαϊκές αξίες;

Πώς αξιοποιούμε τις γεωστρατηγικές μας θέσεις (Ελλάδα και Κύπρος) σε συνεργασία με Ευρωπαϊκές χώρες ιδιαίτερα τη Γαλλία αλλά όχι μόνο παραμερίζοντας τον ρόλο των ούτω καλούμενων κυρίαρχων Βρετανικών βάσεων; Πώς πιέζουμε τη Μ. Βρετανία να διαφοροποιήσει την αρνητική της στάση με το γεγονός ότι οι βάσεις αποτελούν κατάλοιπο αποικιοκρατίας και συγκρούονται με το διεθνές δίκαιο και με ειδικές αποφάσεις του Ο.Η.Ε.;

Να μη διστάσουμε να αξιοποιήσουμε εθνικούς πόρους, ιδιαίτερα σε θέματα ενέργειας όταν καλυπτόμαστε πλήρως από το διεθνές δίκαιο που για δικούς τους λόγους θέλουν να προφυλάξουν όλες σχεδόν οι χώρες;

Τι συμβαίνει με την αντιπαράθεση Τουρκίας-Ισραήλ; Πρόκειται περί μόνιμης ρήξης ή ανακατανομής ρόλων δεδομένου ότι σε ζωτικής σημασίας κεφάλαια δεν διεκόπη η συνεργασία; Και ποια σενάρια μελετούμε για κάθε πιθανό ενδεχόμενο;

Στον Αραβικό χώρο βρίσκεται σε εξέλιξη μια ιδιόμορφη επανάσταση όχι ομοιόμορφη.

Στην Αίγυπτο ο ρόλος του στρατού κρίθηκε εποικοδομητικός και έτσι θα συνεχισθεί η Αμερικανική επίδραση υπό άλλη μορφή, όμως ολοένα και πιο έντονα αποδεσμεύονται οι λαϊκές δυνάμεις. Μικρά δείγματα γραφής ήδη υπάρχουν. Η κατάληξη σε αποδεκτή πολυκομματική δημοκρατία εκκρεμεί. Έλειψαν οι κοινά αποδεκτές ηγετικές μορφές. Όμως ο ρόλος της ηλεκτρονικής επικοινωνίας και ως μέσο κινητοποιήσεων έχει καθιερωθεί. Ο λαός έχει φιλελληνικά αισθήματα από την εποχή της εθνικοποίησης της διώρυγας του Σουέζ και τον ρόλο των Ελλήνων πλοηγών και του Μακαρίου.

Οι σχέσεις έχουν ατονήσει ενώ είναι σημαντικές για τον ρόλο μας στην περιοχή.

Στην Τύνιδα η κατάσταση δεν έχει ακόμα διαμορφωθεί τελικώς όμως αποκλείεται επάνοδος στο παρελθόν.

Στη Συρία η επίδραση των Αμερικανών στις εξελίξεις μη καθοριστικές και για τις δυο αντιτιθέμενες παρατάξεις.

Στη Λιβύη το καθεστώς Γκαντάφι φαίνεται να οδηγείται στο τέλος. Πρέπει να μελετηθεί ποιός θα είναι ο μελλοντικός ρόλος του ΝΑΤΟ μετά την βοήθεια που παρέχει στις αντικαθεστωτικές δυνάμεις που όμως εμμένουν σε ουσιαστική εθνική ανεξαρτησία. Στην Υεμένη η κατάσταση βαδίζει προς το τέλος. Ποιος ο αντίκτυπος στον υπόλοιπο χώρο; Είναι το φαινόμενο τοπικό ή βρισκόμαστε στα πρόθυρα ενός παγκόσμιου φαινομένου; Πώς αντιμετωπίζονται τα μεταναστευτικά ρεύματα; Αδύνατο χωρίς γεφύρωση του χάσματος τεχνογνωσίας, κεφαλαίων και εδραίωση λαϊκής κυριαρχίας στον καλούμενο τρίτο κόσμο.

Οι ζυμώσεις δεν θα περιορισθούν μόνο σ΄αυτές τις χώρες.

Ποια η επίδραση στις Αραβο-ισραηλινές σχέσεις δεδομένου του έντονου αντι-ισραηλινού αισθήματος των μαζών αλλά και του συνεχιζόμενου ρόλου των Αμερικανών;

Η Τουρκία δεν κατόρθωσε να επωφεληθεί όσο ανεμένετο.

Ούτε όμως και η δική μας πλευρά.

Στις αναλύσεις για το Κυπριακό επισείεται το αρνητικό για μας ισοζύγιο δυνάμεων που ασφαλώς δεν μπορεί να αγνοείται. Όμως η αξιοποίηση των εμπλεκομένων συμφερόντων διαφοροποιεί ισοζύγια, αλλά να μού επιτραπεί να προσθέσω και η διάθεση λαών να προασπίσουν δικαιώματα και εθνικά εδάφη. Να μου επιτραπεί να επαναλάβω το βίωμα.

Μούπαν γιατί παλεύεις

Κι όταν ακόμα η μάχη έχει πια χαθεί

Τους απαντώ.

Γιατί αν δεν παλεύω

Ποτέ δεν θα΄ρθει άλλη μάχη

Άλλωστε η Ελληνική ιστορία είναι γεμάτη από ανάλογα παραδείγματα.

Τα κύρια όπλα της παγκόσμιας ηγεμονικής ελίτ και των εθνικών παραρτημάτων τους είναι η αποπολιτικοποίηση και η αποεθνοποίηση.

Είναι κατανοητή η απογοήτευση των πολιτών όταν δεν υπάρχουν μάλιστα ολοκληρωμένες προτάσεις (ιδεολογικές). Και τόσο εμφανής η έλλειψη σαφούς καθοριστικής πυξίδας στις αναπόφευκτες λαϊκές εξεγέρσεις. Πού θα οδηγήσει η παγκόσμια κρίση όταν μειώνει δραματικά το μειωμένο εισόδημα λαϊκών μαζών; Πού θα οδηγήσουν τα νέα φαινόμενα; Ποιες αναδιαρθρώσεις επιβάλλονται; Όμως ξεφεύγω κατά πολύ από το θέμα.

Τελικά όμως οι λαϊκές εξεγέρσεις της μιας ή της άλλης μορφής είναι αναπόφευκτες. Χρειάζεται καθοδηγητική πυξίδα.

Γίνεται αξιοποίηση της δυσαρέσκειας για αποχή των πολιτών από τα κοινά.

Όμως αποχή ισοδυναμεί με συνενοχή και ασφαλώς όχι μόνο δεν τιμωρεί, αλλά ευνοεί τους υπεύθυνους.

Η αποεθνοποίηση προωθείται κυρίως σε λαούς με εθνικές εκκρεμότητες ή κινδύνους.

Είναι φανερή αυτή η προσπάθεια τόσο στον μητροπολιτικό όσο και στον Κυπριακό χώρο. Η έλλειψη εθνικής συνειδητότητας καθιστά κάθε λαό ευάλωτο.

Για μας που αντιμετωπίζουμε κινδύνους εθνικού αφανισμού αποτελεί επικίνδυνη εξέλιξη.

Αγαπούμε όλους τους λαούς και σεβόμαστε όλους τους εθνικούς πολιτισμούς. Επιλέγουμε σύνθεση και συνύπαρξη όχι εξάλειψη.

Στεκόμαστε συναγωνιστικά προς κάθε λαό που αντιμετωπίζει εθνικά προβλήματα. (Παλαιστίνη) ακόμα και μέσα στην Τουρκία με τον πολιτικό κρατούμενο στα λευκά κελιά. Θα αγωνισθούμε χωρίς υπολογισμό θυσίας και για τα δικά μας. Και αν εθνικισμός είναι να μη προσυπογράφεις απεμπόληση πατρίδων και δικαιωμάτων δηλώνω για πολλοστή φορά εθνικιστής. Αντιστρέφω. Ο καλώς νοούμενος διεθνισμός ξεκινά από τον πατριωτισμό.

Η προσήλωση στον εθνικό πολιτισμό και εθνική ταυτότητα δεν σημαίνει εχθρότητα προς κανένα λαό. Αν δεν είμαστε περήφανοι για την Ελληνική μας ταυτότητα πως θα την προασπίσουμε;

Ελλάδα των Αρκαδιών

και της Αλαμάνας

του κρυφού σχολειού

και της ανοιχτής

αντίστασης

Ελλάδα της Κορυτσάς

με τους νεκρούς

που προδόθηκαν από

τους νικητές

συμπολεμιστές

μάνα Ελλάδα

θα σε πω

κι όταν κάποιοι

νεόσοφοι θα με

ονομάσουν

εθνικιστή.

Στην Κύπρο διακυβεύεται η επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού. Το Κυπριακό από λανθασμένους χειρισμούς προβάλλεται ως δήθεν διακοινοτική διαμάχη και έτσι προσφέρεται άλλοθι στην Τουρκία.

Το Κυπριακό είναι θέμα-εισβολής, εθνοκάθαρασης κατοχής βίαιου διαμελισμού και καταπάτησης της εδαφικής ακεραιότητας και ανεξαρτησίας μιας Ευρωπαϊκής χώρας και των δικαιωμάτων όλων των νομίμων πολιτών με τους Τουρκοκύπριους να διαμαρτύρονται μαζικά ενάντια στην ασφυκτική κηδεμονία της Τουρκίας.

Η ακολουθούμενη διαδικασία είναι ατελέσφορη.

Οι δε παραχωρήσεις που ξεπέρασαν κάθε όριο ασφάλειας δεν θεραπεύουν αλλά επιβαρύνουν την νόσο.

Δεν είναι δυνατό να δεχθούμε εκ περιτροπής προεδρία, νομιμοποίηση του εποικισμού, φυλετικές διακρίσεις, καταπάτηση κάθε αρχής δημοκρατίας με τους Ελληνοκύπριους δεύτερης τάξης πολίτες στη δική τους Ευρωπαϊκή πατρίδα, δυαρχία με χωριστές Ελληνοκυπριακές και Τουρκοκυπριακές ψηφοφορίες.

Επιβάλλεται μια νέα διορθωτική πορεία. Πανεθνική δεδομένου ότι ο Τουρκικός επεκτατισμός απειλεί το σύνολο του Ελληνισμού. Και το ενιαίο αμυντικό δόγμα πρέπει να πάρει πολύ πιο ουσιαστικό περιεχόμενο.

Ειδικά για το Κυπριακό μπορεί να επιτευχθεί ενότητα στη βάση του ομόφωνου ανακοινωθέντος του Εθνικού Συμβουλίου (Σεπτ. 2009) που καθορίζει ως παραμέτρους λύσης ανεξαρτήτως αδόκιμων ονοματολογιών, την ενότητα χώρου, κράτους, οικονομίας, θεσμών, την διασφάλιση των βασικών ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των πολιτών και απαλλαγή από έποικους, εγγυητές και ξένη στρατιωτική παρουσία.

Το ανακοινωθέν φέρει την υπογραφή όλων. Να συμμορφωθούμε όλοι με τα συμφωνηθέντα.

Να καταγγείλουμε την Τουρκία στα διεθνή, περιφερειακά και εθνικά βήματα.

Να εδραιώσουμε συμμαχίες ενδοευρωπαϊκές και άλλες.

Να συστήσουμε ένα αγωνιστικό μέτωπο.

Δεν θα ανεχθούμε να είμαστε η τελευταία γενιά Ελληνοκυπρίων στα πατρογονικά μας χώματα.

Θα κρατήσουμε την Ελληνική παρουσία ζωντανή.

Στην Αθήνα νεοπρόβλητοι φιλόσοφοι

λοιδορούν την Αθηναϊκή αγορά

Ακαδημαϊκοί χωρίς

Ακαδημία

με σύγχρονη σοφία θέλουν ξεπερασμένους

τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη,

τους σοφιστές μα και τον

Περικλή και τον Κίμωνα.

Το Βυζάντιο τώχουν ξεγράψει

κι ας βρίσκεται σε κάθε γωνιά

της Ελλάδας των καθολικώς διαμαρτυρομένων

Και για το ύστερα ξεχνούν

πως τον Ρήγα τον προλάτη της αδελφοσύνης

των λαών τον δολοφόνησαν

πρόγονοι και επίγονοι δολοφόνων

Εμείς και σήμερα θέλουμε

φιλία μ΄όλους όμορους,

όμηρους κι αλαργινούς

Όμως στο δεξί το χέρι η

αδελφοσύνη

Στ΄ αριστερά το Κρητικό

μαχαίρι για κατακτητές

και σύγχρονους πειρατές

Μού λένε πως αν μιλάω

για λευτεριά σπέρνω ζιζάνια

και ειν΄αλήθεια

Ζιζάνια που τρέφονται από παράσιτα

και τρέφουν την αληθινή

τη λεβεντιά και την αδελφοσύνη

Όμως εγώ αδιόρθωτος θα

μείνω

Μέρα και νύχτα ν΄αγναντεύω

τον βορρά

Θέλω τον Τούρκο λεύτερο

σε λεύτερη πατρίδα

μα θέλω των γερο-Μίχαλο

τον πρόσφυγα αφέντη στη

δική του.

Βαδίζω στο 92ο χρόνο της ζωής μου.

Όμως όσος μού έμεινε χρόνος ανήκει στον αγώνα για λευτεριά και δικαίωση.

Τότε μόνο θα αναπαυθώ ζωντανός ή νεκρός,

όταν λεύτεροι πορευτούμε

στον λεύτερο

Πενταδάκτυλο.

* Ομιλία Επίτιμου Προέδρου του Κ.Σ. ΕΔΕΚ Βάσου Λυσσαρίδη, σε διάλεξη της Εταιρείας Κρητικών Σπουδών-Ίδρυμα Καψωμένου στα Χανιά με τίτλο: «Το Κυπριακό στα πλαίσια του νέου παγκόσμιου και περιφερειακού περίγυρου»27 Ιούνη 2011

Παραλίγο να πετάξουν στη θάλασσα τα τηλεοπτικά Ες Ες της Μέρκελ και τους φοροεισπράκτορες γερμανοτσολιάδες του ΣΔΟΕ στις Σπέτσες!!!

http://pisoapothnkoyrtina.blogspot.com/2011/07/blog-post_6202.html

67 χρόνια μετά οι Γερμανοί ξανάρχονται μαζί και οι γερμανοτσολιάδες

Στις Σπέτσες πήγαν να πετάξουν στη θάλασσα το ΣΔΟΕ και τους Γερμανούς δημοσιογράφους που κατέγραφαν -δήθεν- ατασθαλίες των κατοίκων του νησιού
Όπως ακριβώς διαβάσατε… 
Στις Σπέτσες βρίσκεται κλιμάκιο του ΣΔΟΕ αλλά με συνοδεία γερμανικού τηλεοπτικού σταθμού!
Τι σημαίνει αυτό; Ότι οι γερμανοί δημοσιογράφοι μαγνητοσκοπούν τις οικονομικές -δήθεν- ατασθαλίες των επαγγελματιών του νησιού. 
Έτσι πριν από λίγη ώρα ένα από τα θαλάσσια ταξί (ιδιοκτησίας του δημάρχου κ. Λυράκη) μετέφερε έναν Σπετσιώτη, φίλο του δημάρχου από την Κόστα χωρίς να
του πάρει χρήματα. Οι γερμανοί βιντεοσκόπησαν την μη συναλλαγή και ενημέρωσαν το ΣΔΟΕ λέγοντας ότι ο οδηγός του θαλάσσιου ταξί δεν έκοψε απόδειξη.
Το ΣΔΟΕ επενέβη και… άρχισαν τα όργανα! Μαζεύτηκε όλο το νησί (και ο Δήμαρχος φυσικά) με άγριες και απειλητικές προθέσεις κατά των γερμανών και των υπαλλήλων του ΣΔΟΕ!
Η απορία είναι πόσο γελοίοι μπορούμε να γίνουμε και πόσο υποτακτικοί των Γερμανών οι οποίοι όχι μόνο επεμβαίνουν με αυτόν τον άθλιο τρόπο αλλά «μαθαίνουν» και υποδεικνύουν στους κρατικούς υπαλλήλους πώς να κάνουν την δουλειά τους.


πηγή

O ‘’πατριωτι​σμός του χρήματος’’ και το ‘’έθνος των εργαζομένω​ν’’

http://tsak-giorgis.blogspot.com/2011/07/o.html

Του Παναγιώτη Μαυροειδή*

Για ‘’απώλεια εθνικής κυριαρχίας’’  μίλησε ανοιχτά την περασμένη βδομάδα ο πρόεδρος του Eurogroup και πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, προαναγγέλλοντας την αποστολή στη χώρα μας Ευρωπαίων τεχνοκρατών που θα συνδράμουν στην εφαρμογή του ‘’προγράμματος μεταρρυθμίσεων’’.

Τι άλλο από παραδοχή αυτής της πραγματικότητας, μαζί με τον διασυρμό, θα μπορούσε να υπάρξει από μεριάς της συντεταγμένης ΠΑΣΟΚικής κυβερνώσας πολιτείας; Σαν βρεγμένο γατί ο πρόεδρος της Βουλής ψέλλισε: "Η κυριαρχία έχει περιοριστεί από τη στιγμή που η Ελλάδα βρέθηκε στην τραγική κατάσταση, πριν από δυο χρόνια’’.  Είναι τραγικό, αλλά ιστορικά επιβεβαιωμένο ότι αν θέλεις να μαθαίνεις την αλήθεια στον σύγχρονο καπιταλιστικό κόσμο, πρέπει να κοιτάς μόνο… προς το παρελθόν. Κατά τα άλλα το παρόν κυβερνιέται με το ψέμα και το μέλλον χτίζεται με την αυταπάτη ή και την κοινή απάτη.

Έτσι λοιπόν ο κ. Πετσάλνικος ομολόγησε αυτό που ακόμη δεν έχει φτάσει για ενημέρωση και ψήφιση στη Βουλή: Με  το άρθρο 14.5 της  δανειακής συνθήκης για το πρώτο Μνημόνιο, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, συνομολόγησε ότι «ο Δανειολήπτης αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει, όσον αφορά τον ίδιο ή τα περιουσιακά του στοιχεία. Σύμφωνα  μάλιστα με το σημείο 11 του Υποδείγματος νομικής γνωμοδότησης , «ούτε ο Δανειολήπτης ούτε τα περιουσιακά του στοιχεία έχουν ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας». Με λίγα λόγια απόλυτη υποτέλεια και ξεπούλημα!

Το ΚΚΕ,  εύστοχα   υπενθύμισε  ότι "η εκχώρηση μέρους των κυριαρχικών δικαιωμάτων δεν είναι καινούργιο στοιχείο, καθώς αυτό σε  μεγάλο βαθμό είχε ήδη γίνει  με την ψήφιση του Μάαστριχτ’’. Φαίνεται όμως να υποβαθμίζει το βάθος της τομής που επιχειρείται σήμερα στην ίδια κατεύθυνση. Ο  ΣΥΡΙΖΑ -ο οποίος  δεν έχει πολλούς λόγους να θυμάται την  στάση υπερψήφισης της συνθήκης του Μάαστριχτ που είχε   κρατήσει ο Συνασπισμός- ένοχα  και υποβαθμισμένα έκανε λόγο για ‘’επιβολή του δικαίου των αγορών σε όλες τις ευρωπαϊκές κοινωνίες’’ και  ‘’επίθεση της νεοφιλελεύθερης ΕΕ", λες και υπάρχει και άλλη.

Το ακροδεξιό ΛΑΟΣ, ξέχασε να αντιδράσει. Το εθνικό του σθένος πήγε περίπατο όταν ψήφιζε το μνημόνιο Ι, αλλά  και όταν πρότεινε οικουμενική για εφαρμογή του μεσοπρόθεσμου. Η εθνικοφροσύνη  και ο εμετικός εθνικισμός του,  θρέφεται  μόνο εναντίον των ξυπόλητων  μεταναστών που τους έφεραν εδώ η πείνα και οι πόλεμοι, που έχει επιβάλλει ο ανεπτυγμένος καπιταλιστικός  κόσμος που θαυμάζουν.

Η αντικαπιταλιστική αριστερά είναι αναγκαίο να  εντάξει την αποκάλυψη της στάσης ξεπουλήματος της λαϊκής περιουσίας και αυτοτελούς υπόστασης αυτής της χώρας  στον σταθερό προσανατολισμό της για ανάδειξη της καθοριστικότητας των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων. Να μιλήσει από την σκοπιά των έθνους των εργαζομένων, διεκδικώντας ηγεμονία απέναντι σε μια  απογυμνωμένη στα μάτια του λαού αστική στρατηγική υποταγής και παράδοσης.

Το εθνικό αστικό κράτος, σε μεγάλο βαθμό  είναι ταυτόχρονα ανεπτυγμένο    με το εθνικό κεφαλαιοκρατικό σύστημα, την ιδεολογία του και τις αξιακές κατασκευές της αστικής τάξης που κυριαρχούν  και ηγεμονεύουν.

Η επίκληση της ‘’εθνικής ενότητας’’, ήταν και είναι μόνιμη επωδός σε δύο περιπτώσεις. Η πρώτη αφορά την ανάγκη να προταχθεί το συνολικό ταξικό συμφέρον της αστικής τάξης, έναντι των εσωτερικών της αντιθέσεων ή της υστέρησης του πολιτικού προσωπικού της. Η δεύτερη αναφέρεται στην ανάγκη να εμφανίζονται τα στενά ιδιοτελή συμφέροντα και υπηρετούσες αυτά αξίες της άρχουσας μειοψηφίας, ως συμφέροντα και αξίες όλης της κοινωνίας και του έθνους. Στο βαθμό που αυτές οι  δύο αυτές πλευρές συναρθρώνονται και υπηρετούνται, το καθεστώς της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, έχει εξασφαλίσει την πολιτική του κυριαρχία και ιδεολογική ηγεμονία. Πιο απλά έχει πετύχει την νομιμοποίηση του. Ο ‘’εθνικός στόχος’’ της ένταξης στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (πρόδρομη μορφή της ΕΕ), από το 1960 ακόμη, αποτέλεσε βασικό άξονα, όχι μόνο για την ωρίμανση και επιβολή της αστικής στρατηγικής στην Ελλάδα, αλλά και για την ηγεμονία της επί της κοινωνικής πλειοψηφίας. Ακόμη και επί της αριστεράς.

Ας προσέξουμε όμως την πολιτική στιγμή. Και οι δύο αυτοί θεμελιακοί πυλώνες της ‘’εθνικής αστικής στρατηγικής’’, δηλαδή ενοποίηση των αστικών δυνάμεων σε μια κοινή στρατηγική και πολιτική  ηγεμονία επί της κοινωνικής εργαζόμενης πλειοψηφίας, κλονίζονται πολύ σοβαρά. Αυτό δεν αφορά μόνο την κρίση χρέους. Σχετίζεται με την κρίση της ίδιας της ΕΕ και την μεγάλη απειλή της βαθύτατης καπιταλιστικής κρίσης που έχει διεθνή και δομικά χαρακτηριστικά.

Σημαντικότατα  τμήματα της αστικής τάξης  επωφελούνται αναμφίβολα ισχυρά από τις εξελίξεις.  Όσοι  για παράδειγμα  έχουν συνδέσει απόλυτα την μοίρα τους και τις δουλειές τους με το ευρωπαϊκό κεφάλαιο. Αλλά και μεγάλες επιχειρήσεις με εξαγωγικό προσανατολισμό, είδαν τα πορτοφόλια τους να ξανα-φουσκώνουν στο πρώτο εξάμηνο του 2011, επωφελούμενες  από το νέο έρημο τοπίο των διαλυμένων εργασιακών σχέσεων. Άλλες προετοιμάζονται   να συμμετάσχουν στο ξεπούλημα της δημόσιας επιχείρησης και την ιδιωτικοποίηση των τελευταίων κοινωνικών δομών.  Η τουριστική βιομηχανία προσαρμόζεται ήδη στη νέα πραγματικότητα και η εικόνα.

Ωστόσο, από την άλλη,  πλειάδα μικρών, μικρομεσαίων ή και μεσαίων  επιχειρήσεων της ιδιότυπης ελληνικής οικονομικής κοινωνικής δομής, αφού επιχείρησαν να επιζήσουν μεταφέροντας το βάρος του αβάσταχτου οικονομικού ανταγωνισμού στην πλευρά της εργασίας, καθηλώνοντας τους μισθούς, βλέπουν σήμερα έντρομες να αναπτύσσεται η καταστροφή της με απείρως μεγαλύτερη ταχύτητα.

Μέσα στην ίδια την εργαζόμενη πλειοψηφία,  η κυβέρνηση και το κεφάλαιο επιχειρούν να ακρωτηριάσουν  ριζικά την δυνατότητα πολιτικής συγκρότησης της, αλλάζοντας το τοπίο των εργασιακών σχέσεων. Οδηγώντας όχι μόνο σε ένα απόλυτο εργοδοτικό δεσποτισμό, αλλά και σε ένα ατέλειωτο εμφύλιο μεταξύ των εργαζομένων ή των εργαζομένων και των ανέργων ή/και των μεταναστών. Ωστόσο, μέσα στο πεδίο της σχετικής υποβάθμισης του ελληνικού καπιταλισμού έναντι των ανταγωνιστών του, που είναι αναπόδραστη στο νέο πεδίο της ΕΕ, δεν υπάρχει   επαρκής δυνατότητα να οικοδομήσουν   υλικά συμμαχίες.

Από πολλές πλευρές ‘’οι πάνω δεν μπορούν’’ να κυβερνήσουν όπως παλιά.

Η πολιτική κρίση είναι καθολική. Αφορά όλο το πλέγμα των σχέσεων ανάμεσα στις τάξεις και τα κοινωνικά στρώματα. Βλέποντας τα πράγματα αντίστροφα, είναι η στιγμή της δυνατότητας για αποτίναξη των στιγμάτων και κατηγοριών  περί  ‘’συντεχνιασμού’’ ή και ‘’εθνικισμού’’  των συμφερόντων της εργαζόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας. Της  ιστορικής ευκαιρίας για ανάδειξη των αντικαπιταλιστικών  αιτημάτων,  όχι μόνο ως ανάγκη επιβίωσης της εργατικής τάξης, των ανέργων, των αγροτών και των φτωχών ως ξεχωριστών κατηγοριών, αλλά ως καθολική παν-κοινωνική ανάγκη. Να σηματοδοτηθεί η αντίσταση για την ανατροπή  της κυβέρνησης του μεσοπρόθεσμου, καθώς και  των αντεργατικών πολιτικών και της ΕΕ, από την διεκδίκηση της  ηγεμονίας της συνολικής πορείας της Ελλάδας, από την σκοπιά των συμφερόντων  του ‘’έθνους των εργαζομένων’’.  Ώστε η Ελλάδα να αποδειχτεί  ο αδύνατος κρίκος και για την καπιταλιστική ολοκλήρωση, αλλά και για τον καπιταλιστική ιμπεριαλιστική αλυσίδα. Το ‘’εθνικό’’ αυτό καθήκον, είναι η συμβολή του ελληνικού εργατικού κινήματος σε ένα σύγχρονο επαναστατικό διεθνισμό.

Είναι γεγονός ότι  η επίσημη εθνική ιστορία (που πάντα γράφεται από τους κυρίαρχους και τους νικητές) σφραγίζεται οργανικά από την αστική ηγεμονία. Ωστόσο, οι αγώνες των λαϊκών τάξεων συγκαθορίζουν σε σημαντικό (αν και λανθάνοντα) βαθμό τα ιδιαίτερα γνωρίσματα της έννοιας του «έθνους».  Η  ιστορική συγκρότηση του γαλλικού έθνους, εξαιτίας των αλλεπάλληλων επαναστατικών εμπειριών, ‘’αιχμαλωτίζεται’’ από αυτές, σε ένα μεγάλο βάθος ιστορικού χρόνου, αποδίδοντας ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στην εθνική ταυτότητα. Το ίδιο ισχύει και με την επαναστατική παράδοση των Ζαπάτα, Μπολιβάρ ή Σαντίνο στην Λατινική Αμερική, που χρωματίζει πλήθος ετερογενών πολιτικών ρευμάτων και κινημάτων (από λαϊκά εθνικιστικά, κομμουνιστικά,  έως αναρχικά) εδώ και αιώνες.  Αλλά και η φλεγόμενη  Ελλάδα της  εθνικής αντίστασης, σηματοδότησε ιδιαίτερες δυνατότητες συνάρθρωσης της εθνικής αξιοπρέπειας,  με την  διεκδίκηση της κοινωνικής δικαιοσύνης και της λαοκρατίας.

Ζούμε σε μια τέτοια πολιτική στιγμή, όπου αυτή η σύνδεση μπορεί να επιτευχθεί με σύγχρονους και πρωτότυπους όρους, που θα καθορίζονται από την προοπτική της καθολικής εργατικής και κοινωνικής χειραφέτησης και με την ηγεμονία της σε εθνικό και διεθνικό επίπεδο.

Υπάρχουν πολλά πράγματα που πρέπει να συζητηθούν και να αντιπαλευτούν.

Πριν από όλα η ένταξη του εθνικού ζητήματος και της λαϊκής κυριαρχίας, στην απατηλή στρατηγική της ‘’εθνικής ενότητας’’. Δεν μιλάμε μόνο για την  ακροδεξιά παραδοσιακή εθνικιστική  εκδοχή της πατριδοκαπηλείας, της τουρκοφαγίας ή αλβανοφοβίας. Αλλά και για τα βαθιά χνάρια που έχει αφήσει η λεγόμενη ‘’εθνική λαϊκή ενότητα’’ του ΠΑΣΟΚ, η οποία σήμερα εκφράζεται με ένα κάλεσμα  διαταξικής συμμαχίας και άμυνας απέναντι στην παγκοσμιοποίηση ή τις μεγάλες πολυεθνικές. Οι οπαδοί αυτού του καλέσματος (από την Σπίθα  έως τον Κοτζιά, με διαφορετικό βέβαια τρόπο), φυσικά και δεν εντοπίζουν την  καπιταλιστική συγκρότηση σε εθνικό και διεθνικό επίπεδο ως  γεννήτορα αυτών των εχθρών. Αντίθετα, από αυτήν  εκστασιάζονται και στις στιγμές της ακμής της την υπηρετούν προθύμως. Για εμάς, η κοινωνία  δεν είναι ενιαία, οι στόχοι δεν είναι κοινοί. Το καθοριστικό στοιχείο είναι η αντίθεση αυτών που παράγουν κοινωνικό πλούτο και πολιτισμό, με αυτούς που τα νέμονται στηριγμένοι στην ατομική ιδιοκτησία, το διευθυντικό δικαίωμα, το μονοπώλιο της κρατικής βίας και τη δικτατορία των υποτελών ΜΜΕ.

Το δεύτερο στοιχείο που πρέπει να αφήσουμε πίσω μας, είναι η αποτυχημένη στρατηγική σύνδεσης εθνικού-κοινωνικού,  που έχει ταλαιπωρήσει τραγικά το εργατικό κίνημα και την κομμουνιστική αριστερά. Η  ένταξη της κοινωνικής επανάστασης και της εργατικής εξουσίας  σε ύστερο (χρονικά και ποιοτικά) καθήκον μιας εθνικής ανεξαρτησίας που θα καταχτιόταν από μια συμμαχία με την λεγόμενη ‘’εθνική’’ αστική τάξη, ενάντια στις ηγεμονικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, για την αποτίναξη της ‘’εξάρτησης’’ από αυτές. Το βάθος αυτής της προσέγγισης γίνεται περισσότερο κατανοητό, όχι αν συζητήσουμε για το Νεπάλ, αλλά ενθυμούμενοι ότι στην κατηγορία των εξαρτημένων χωρών  είχαν ενταχθεί από τα αντίστοιχα ΚΚ ακόμη και η Γαλλία (από την Γερμανία), αλλά και ο Καναδάς (από τις ΗΠΑ)! Η πολιτική αυτή γραμμή καταδίκασε σε αποτυχία την μεγάλη πολιτική τομή που δημιούργησε η ελληνική αριστερά την δεκαετία του 40. Η αποτυχία δεν ήταν στην σύνδεση του εθνικού ζητήματος με την λαοκρατία. Κάθε άλλο: Θα κοσμεί πάντα το κομμουνιστικό κίνημα ο επιτυχής προσανατολισμός του στην εθνική αντίσταση ενάντια στους Γερμανούς καταχτητές. Αντίθετα η δεξιά και η αστική εθνική ηγεσία θα μείνει στην ιστορία για τον δοσιλογισμό της και το φίλημα της κατουρημένης ποδιάς πρώτα των Γερμανών και μετά των Αγγλο-αμερικανών, φτάνοντας έως και στον εμφύλιο. Το πρόβλημα ήταν η υποταγή της επανάστασης και της λαοκρατίας στην πολιτική στρατηγική της ‘’εθνικής ενότητας’’.

Τέλος, στο στόχαστρο μας, πρέπει να βρεθεί και η ιδεολογία και πολιτική πρακτική του λεγόμενου ‘’ευρωπαϊσμού’’, ιδιότυπη σύμμειξη κλασσικού ραγιαδισμού και αστικού κοσμοπολιτισμού.  Η επιτυχία της αστικής τάξης είναι η ευρύτερη εμπέδωση του Καραμανλικού δόγματος της μεταπολίτευσης ‘’ανήκομεν εις την Δύσην’’. Φαίνεται παράδοξο, ωστόσο αποτελεί γεγονός, ότι ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής αριστεράς αποδέχτηκε, αλλά και τροφοδότησε ισχυρότατα και με νέα καύσιμα αυτό το δόγμα. Θαυμάζοντας την καπιταλιστική ολοκλήρωση της ΕΕ. Αποδίδοντας σε αυτήν στοιχεία αντικειμενικής προοδευτικής εξέλιξης. Αναγορεύοντας την, αυθαίρετα και αντι-ιστορικά -στην καλύτερη περίπτωση- ως το νέο πεδίο ταξικής πάλης και σοσιαλιστικού μετασχηματισμού. Η αλήθεια είναι ότι υπήρξαν και μεσαία στρώματα της εργαζόμενης πλειοψηφίας που προσδοκούσαν και πράγματι έγιναν νομείς της πρόσκαιρης οικονομικής χρηματοδότησης από την ΕΕ. Ήταν το  αναγκαίο αντιστάθμισμα της προσαρμογής της ελληνικής κοινωνίας σε αυτήν, με καταστροφή της γεωργίας και αντιδραστική αναδιάρθρωση της βιομηχανίας, με κύριο θύμα την εργατική τάξη, αλλά και τις παραγωγικές προοπτικές μιας αντικαπιταλιστικής ανάπτυξης και επαναστατικής διεθνοποίησης στην περιοχή. Η λεγόμενη ευρωπαϊκή αριστερά, δεν ήταν μόνο φορέας ιδεολογικών κατασκευών του ‘’ευρωπαϊσμού’’, αλλά και βασικός μοχλός διαμόρφωσης της ευρωπαϊκής προοπτικής και διαχείρισης της, μέσω εθνικών και κοινοτικών μηχανισμών. Αυτό δημιουργεί ένα απροσπέλαστο όριο ακόμη και σήμερα, εποχή ισχνών ευρωπαϊκών αγελάδων, για να κάνουν αυτά τα τμήματα την αναγκαία στροφή σε μια στάση αντίθεσης στην συμμετοχή στην ευρωζώνη και στην ΕΕ. Ακόμη και σήμερα στέκονται με εχθρότητα ή υποτίμηση απέναντι στην αναγκαία  προσπάθεια να αναδειχθεί ότι την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ,  τα έχουν  ανάγκη μόνο η ελληνική αστική τάξη και το πολιτικό υπηρετικό της προσωπικό και όχι τα λαϊκά στρώματα. Μιλούν περιφρονητικά ακόμη και για ‘’τριτοκοσμισμό’’ και ‘’εθνικισμό’’.

Στη σημερινή περίοδο, τουλάχιστον για την Ελλάδα,  δεν υπάρχει ζήτημα εθνικής ολοκλήρωσης ή αυτοδιάθεσης με τον τρόπο που το έθετε ο Λένιν. Προκύπτει όμως σαφώς ζήτημα ''λαϊκής κυριαρχίας'' και δημοκρατίας, όταν «κυριαρχικές» αρμοδιότητες μετατίθενται σε επίπεδο τρόικας και ΕΕ.  Ανακύπτει σαφώς θέμα «εθνικό ζήτημα» με σύγχρονους όρους,  όταν οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί καταργούν ή αλυσοδένουν την  «εθνική» κρατική διαχείριση.

Σε τι όμως ακριβώς συνίσταται αυτό το ‘’ζήτημα’’ και κυρίως ποιος είναι ο χαρακτήρας της απάντησης σε αυτό;

Πρέπει να δούμε  τις εξελίξεις από την οπτική γωνία της ταξικής πάλης.

Η  πρώτη μεγάλη αντιδραστική τομή που επιχειρείται (ή μάλλον βαθαίνει) και μας ενδιαφέρει είναι  η μεταφορά  λήψης των κρίσιμων αποφάσεων σε υπερεθνικά κέντρα αποφάσεων που θα επηρεάζονται όλο και λιγότερο από την πολιτική διαπάλη που ο λαϊκός παράγοντας μπορεί να επηρεάσει καθοριστικά κυρίως στο εθνικό πεδίο.

Η δεύτερη τομή αφορά την ίδια την αντιδραστική μετάλλαξη των αστικών θεσμών σε εθνικό επίπεδο. Με σχετική κατάργηση κάθε δευτερεύοντος κοινωνικού στοιχείου της κρατικής δομής, καθώς και στοιχείων πολιτικής δημοκρατίας, προς όφελος μιας αντιδραστικής αυταρχικής θωράκισης σε ένα ρόλο μαντρόσκυλου της διεθνούς πλουτοκρατίας και της ντόπιας αστικής τάξης.

Η  απάντηση   σε αυτή την προοπτική δεν μπορεί να είναι «εθνικο-ενωτική».

 Το γεγονός ότι η ελληνική αστική τάξη θα υποβαθμιστεί σε σχέση με τους ανταγωνιστές της στο νέο συσχετισμό που κυοφορείται, δεν αποτελεί λόγο για να την λυπηθούμε. Αντίθετα, έχουμε όλους τους λόγους και  τα επιχειρήματα, να της χρεώσουμε την συνολική ‘’εθνική’’  κοινωνική καταστροφή στην οποία υποβάλλει την εργαζόμενη κοινωνική πλειοψηφία, ακριβώς για να προστατέψει τα δικά της βρώμικα συμφέροντα.

Και αν είναι σήμερα σε δύσκολη θέση, έχουμε χρέος να την πατήσουμε στο λαιμό και όχι να απλώσουμε χέρι βοηθείας.  Αυτό είναι το  καθήκον που μπορεί και πρέπει να αναλάβει να φέρει σε πέρας το ‘’έθνος των εργαζομένων’’, που δεν χρωστάει τίποτα στην ΕΕ και στο ΔΝΤ, αλλά μόνο απέναντι στις επόμενες γενιές και τους καταπιεσμένους όλου του κόσμου. Είναι μια απάντηση ταξική, εργατική. Αντικαπιταλιστικής και κομμουνιστικής προοπτικής.

Πηγή

Η κρίση θα τελειώσει μόνο με παγκόσμια οικονομική κατάρρευση!

http://www.antinews.gr/2011/07/10/111658/
Ανέκαθεν υπήρχαν κράτη που είχαν προβλήματα  με τα χρέη τους, αλλά αυτό που ζούμε σήμερα είναι η πρώτη πραγματικά παγκόσμια κρίση χρέους.
Δεν υπάρχει καμιά ανάλογη περίπτωση στο παρελθόν, που σχεδόν όλες οι χώρε του πλανήτη να πνίγονται συγχρόνως στα χρέη.
Η σημερινή κρίση δεν πρόκειται να τελειώσει αν δεν υπάρξει μια παγκόσμια οικονομική κατάρρευση. Δεν υπάρχει κάποια ελπίδα για μια οργανωμένη διέξοδο από το σημερινό οικονομικό χάλι.
Αυτή τη στιγμή, η ΕΕ και το ΔΝΤ δανειοδοτούν εκτάκτως την Ελλάδα, την Ιρλανδία, και την Πορτογαλία, αλλά το μόνο που θα καταφέρουν είναι τις δώσουν λίγους μήνες παράταση.
Η δανειοδότηση των υπερχρεωμένων χωρών, απλά αναβάλλει το μοιραίο χωρίς να προσφέρει λύση. Παράλληλα, δεκάδες άλλες χώρες πλησιάζουν κι αυτές στην ώρα του λογαριασμού.
Όλες οι οικονομικές διασώσεις για τις οποίες ακούμε δεξιά και αριστερά, απλά καθυστερούν το τέλος. Η αλήθεια είναι πως μόλις σταματήσει η έκτακτη βοήθεια προς την Ελλάδα, αυτή θα χρεοκοπήσει. Η μοίρα της είναι προδιαγεγραμμένη. Το παιχνίδι τελείωσε για αυτήν. Έχει ήδη ψηθεί.
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα των Ελλήνων είναι ότι επειδή ανήκουν στην ευρωζώνη δεν μπορούν να τυπώσουν δικό τους χρήμα. Και αν η Ελλάδα δεν μπορεί να βρει λεφτά στο εσωτερικό της, τότε αναγκάζεται να στραφεί σε εξωτερική βοήθεια.
Δυστυχώς, τα χρέη της είναι πλέον τόσο δυσθεώρητα που είναι αδύνατο να τα εξυπηρετήσει. Προβλέπεται, ότι στο τέλος του χρόνου, το δημόσιο χρέος της θα είναι 166% του ΑΕΠ της.
Η οικονομική κατάρρευση της Ελλάδας είναι αναπόφευκτη. Αν συνεχίσει να ανήκει το ευρώ, θα γονατίσει. Αν φύγει από το ευρώ, θα καταρρεύσει. Και όταν η ΕΕ αποφασίσει ότι είναι μάταιο πλέον να την βοηθάει, τότε  θα σημάνει και το τέλος της.
Σήμερα, ελάχιστοι είναι αυτοί που ενδιαφέρονται να δανείσουν στην Ελλάδα. Τα περισσότερα κράτη του κόσμου συνεχίζουν να λειτουργούν,  επειδή απλά μπορούν και δανείζονται με χαμηλά επιτόκια. Αυτό δεν μπορεί να το κάνει η Ελλάδα. Σήμερα, τα σπρέντς στα διετή ελληνικά κρατικά ομόλογα αγγίζουν το 28%.
Ευτυχώς για τον υπόλοιπο κόσμο, η Ελλάδα αποτελεί μικροσκοπικό κομμάτι της παγκόσμιας οικονομίας. Όταν όμως τα επιτόκια φτάσουν σε αυτά τα επίπεδα για οικονομίες όπως αυτές της Αμερικής και της Ιαπωνίας, τότε θα επικρατήσει το παγκόσμιο οικονομικό χάος.
Γιατί λοιπόν όλοι εστιάζουν σήμερα στην μικρή Ελλάδα; Επειδή υπάρχει ο φόβος και ο πανικός μην τυχόν και η κρίση μεταδοθεί.
Πρόσφατα, η Moody’s Investors Service υποβάθμισε την πιστοληπτική ικανότητα της Πορτογαλίας κατά τέσσερις μονάδες. Το πορτογαλικό χρέος θεωρείται πλέον «σκουπίδι». Το ανησυχητικό είναι ότι σύμφωνα με την Moody’s, η κατάσταση της Ελλάδας έπαιξε ρόλο στην υποβάθμιση της Πορτογαλίας.
Όπως ανέφερε:
«Αν και η πορτογαλική αξιολόγηση με Βα2 παρουσιάζει μικρότερο κίνδυνο αναδιάρθρωσης από την αντίστοιχη  ελληνική αξιολόγηση με Caa1, η πρόθεση της ΕΕ να παράσχει επίσημη στήριξη είναι ένας σημαντικός παράγοντας για τη Πορτογαλία, επειδή αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να υπάρχει συμμετοχή ιδιωτών προκειμένου να βοηθηθεί οικονομικά η χώρα στο μέλλον. Αυτή η εξέλιξη είναι σημαντική αφού όχι μόνο αυξάνει τα ρίσκα για τους σημερινούς επενδυτές, αλλά αποθαρρύνει τον μελλοντικό ιδιωτικό δανεισμό, και μειώνει τις πιθανότητες να μπορεί η Πορτογαλία να ξαναποκτήσει πρόσβαση στις αγορές με βιώσιμους όρους…».
Καταλάβατε τι μας λένε; Βασικά, η Moody’s μας λέει ότι οι όροι της ελληνικής διάσωσης κάνουν λιγότερο ελκυστικό το πορτογαλικό χρέος επειδή και η Πορτογαλία θα αναγκαστεί σε κάποια φάση να διασωθεί κι αυτή. Αν η ΕΕ δεν μπορεί να εγγυηθεί πλήρως τα χρέη των χωρών μελών της, τότε οι επενδυτές απομακρύνονται.
Έτσι, η υποβάθμιση της Πορτογαλίας προκαλεί μια σειρά από συνέπειες. Το κόστος της ασφάλισης του δημόσιου χρέους της ανέβηκε στα ύψη, όπως στα ύψη ανέβηκαν και τα σπρέντς των πορτογαλικών ομολόγων.
Όμως δεν είναι μόνο η Πορτογαλία που αντιμετωπίζει κινδύνους. Η Moody’s προειδοποίησε ότι μέσα στους επόμενους μήνες, σκοπεύει να υποβαθμίσει και την αξιολόγηση της Ιταλίας, που σήμερα είναι Αα2. Το ίδιο κινδυνεύουν και η Ισπανία με την Ιρλανδία, ενώ η δεύτερη μάλλον θα χρειαστεί και μια νέα διάσωση.
Τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά. Και αν αρχίσουν να πέφτουν τα ντόμινο, σύντομα θα καταρρεύσει και η ΕΕ. Οι μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες έχουν τεράστια ανοίγματα στο χρέος των κρατών, και έχουν πιάσει τα όριά τους. Είναι σαν μια επανάληψη του 2008, όταν κατέρρευσε η Lehman Brothers.
Και πως αντιδρά η ΕΚΤ; Ανεβάζει και πάλι τα επιτόκια! Και αυτό δεν πρόκειται να βοηθήσει καθόλου τις χώρες PIIGS.
Βέβαια, η Ευρώπη δεν είναι η μόνη που έχει προβλήματα. Στην Ιαπωνία, το δημόσιο χρέος είναι ήδη στο 226% του ΑΕΠ. Η ιαπωνική κυβέρνηση αντέχει διότι προς το παρόν ο λαός της χώρας δείχνει πρόθυμος στο να δανείζει τεράστια ποσά στο κράτος, με απίστευτα χαμηλά επιτόκια. Αν αυτό αλλάξει, που θα αλλάξει, η Ιαπωνία θα κινδυνεύσει. Μάλιστα, όπως έγραψε το Forbes, ακόμη και μια μικρή αύξηση των επιτοκίων θα οδηγήσει τις αποπληρωμές των τόκων στο ιαπωνικό χρέος να ξεπεράσουν τα συνολικά κρατικά έσοδα της χώρας μέχρι το 2019.
Και βεβαίως, το μεγαλύτερο χρέος όλων το έχουν οι ΗΠΑ. Η Αμερική είναι τόσο υποδουλωμένη στα χρέη της,  που δεν υπάρχει καμία διέξοδος με το σημερινό σύστημα. Η Αμερική βρίσκεται σε σοβαρό κίνδυνο. Ολόκληρος ο κόσμος βρίσκεται σε σοβαρό κίνδυνο. Παντού στον πλανήτη τα χρέη συσσωρεύονται, και σύντομα θα πέσουμε πάνω σε τοίχο.
Η Wall Street Journal γράφει πως οι διαδικασίες αυτές δεν είναι γραμμικές. «Μπορεί να αυξάνεις τα χρέη για κάποιο διάστημα και δεν συμβαίνει τίποτα. Μετά όμως πέφτεις επάνω σε τοίχο και μπάμ! Αυτό που άλλοτε οι αγορές θα το αντιμετώπιζαν, τώρα πια δεν μπορούν…».
Έτσι είναι η φύση των φουσκών χρέους. Φουσκώνουν, φουσκώνουν, μέχρι που σκάζουν.
Μόνο μέσα στο 2011, τα κράτη του κόσμου θα εκδώσουν περί τα $5 τρισεκατομμύρια σε χρέος. Και οι αναλογίες των χρεών με τα εθνικά ΑΕΠ, όλο και αυξάνονται.
Η σημερινή διασύνδεση του κόσμου είναι τέτοια, που αν καταρρεύσει ένα και μόνο κράτος, θα καταστραφούν τράπεζες στην άλλη άκρη του πλανήτη. Ένα μόνο ντόμινο να πέσει, και οι επιπτώσεις θα είναι ανυπολόγιστες.
Ο συνδυασμός του χρέους με τα ανοίγματα των τραπεζών είναι τοξικός. Όμως αυτό είναι που συμβαίνει σήμερα παντού.
Υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να τελειώσει η παγκόσμια κρίση χρέους, και είναι πάρα πολύ άσχημος.
Ας ελπίσουμε πως είμαστε έτοιμοι να τον αντιμετωπίσουμε.
S.A.-The Economic Collapse

SILVER ALERT: ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ Η ΡΑΜΙΩΤΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

http://agioritikovima.gr/%CE%91%CE%A1%CE%A7%CE%95%CE%99%CE%9F-%CE%95%CE%99%CE%94%CE%97%CE%A3%CE%95%CE%A9%CE%9D/2616

Εξαφανίστηκε στις 04/07/2011 από την Ιερά μονή Αντίνιτσας Φθιώτιδας και είναι 62 χρονών. Έχει καστανά μάτια, καστανά μαλλιά, ύψος 1.58 και βάρος 65 κιλά. Την ημέρα που εξαφανίστηκε οδηγούσε το υπ’αρ. ΜΙΡ 2279 (Fiat Punto) χρώματος ερυθρού με κατεύθυνση τη Λαμία Φθιώτιδας. Εάν γνωρίζετε οτιδήποτε, καλέστε στο 100 ή στο 1065.

Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΡΟΥΣΙ ΑΘΗΝΩΝ: ΑΝΤ1 (ΕΛΛΑΔΟΣ) - ΚΑΤΑΝΤΗΜΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΞΕΦΤΙΛΑΣ

http://attikanea.blogspot.com/2011/07/1.html

Το αίσχος με τον τηλεοπτικό σταθμό Αντένα 1 (Ελλάδος) συνεχίζεται αμείωτο.

(Απο το http://www.cyprusactionnetwork.org)
Μετά την συνάντηση που οι ίδιοι ζήτησαν από την
Επιτροπή Εκπροσώπων κατά την διάρκεια της δεύτερης διαμαρτυρίας έξω από τον σταθμό του Αντένα στο Μαρούσι την 1η Ιουλίου 2011, διαβάστε μόνοι σας  την τουρκική  συμπεριφορά του Αντένα!  Καμία διαφορά από την τουρκική στάση έναντι των...
Ελληνοκυπρίων από το 1974 μέχρι σήμερα.

Ο Αντένα 1 (Ελλάδος) μετατράπηκε σε πραγματική και ενσυνείδητη φωνή της Τουρκίας από το Μαρούσι Αθηνών. Οι υπεύθυνοι του

σταθμού έχουν κατεβεί στο χειρότερο σημείο εθνικής ξεφτίλας. Επιμένουν, ενσυνείδητα πλέον, να προωθούν την αναγνώριση του

ψευδοκράτους προβάλλοντας την τουρκική παραγωγή Εζέλ και η απάντησή τους : Σπ. Χαραμής:  «Εμείς θα συνεχίσουμε κι’ εσείς να κάνετε… ότι νομίζετε»!

Υπενθυμίζουμε ότι πέρσι τέτοιες μέρες είχαμε την τουρκική προσπάθεια να...
εκμεταλλευθούν την Τζένιφερ Λόπεζ για προώθηση αναγνώρισης του
ψευδοκράτους. Απέτυχαν μετά την αλματώδη κορύφωση των διαμαρτυριών μας μέσω ηλεκτρονικών ενημερώσεων και δημοσιεύσεων
και μπλόκς με αποτέλεσμα το θέμα να καλυφθεί από τον παγκόσμιο Τύπο πρωτοστατούντως της βρετανικής «Γκάρτιαν» και των δεκάδων
χιλιάδων διαμαρτυρομένων μέσω  FACEBOOK. και αφού ενημερώθηκε η Τζένιφερ Λόπεζ,  για τις πραγματικότητες, ακύρωσε την μετάβασή της.
Φέτος οι προσπάθειες των Τούρκων δούλεψαν διαφορετικά.

Επιστράτευσαν τον Αντένα 1 (Ελλάδος), για να προβάλλουν το ψευδοκράτος τις μαύρες αυτές ημέρες της βαρβαρότητας τους στην

αιματοβαμμένη μας Κύπρο. Μετατρέποντας ένα ελληνικό κανάλι, τον τηλεοπτικό αυτό σταθμό,  σε ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ από βόρειο προάστειο των Αθηνών!

ΝΤΡΟΠΗ ΣΟΥ ΑΝΤΕΝΑ!!!
Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο Ελλάδος

΄Ηλθε τώρα η σειρά να σταλούν διαμαρτυρίες και στον Πρόεδρο του Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου Ελλάδος.  Γράψτε και διαμαρτυρηθείτε
τόσο στον Αντένα όσο και παράλληλα σε εκείνους που έχουν την ευθύνη να επιβλέπουν τους ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς.

Για διαμαρτυρία στον Πρόεδρο του ραδιοτηλοπτικού συμβουλίου της Ελλάδας το email του είναι: ncrtv@otenet.gr .   ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ : ΤΑ ΑΔΙΚΑ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΥΛΟΓΟΥΝΤΑΙ  Ο αγώνας συνεχίζεται πιο έντονος και αποφασιστικός για τερματισμό της προβολής της τουρκικής σειράς Εζέλ.  Συνεχίστε τις διαμαρτυρίες εναντίον της αισχρής αυτής και απάνθρωπης συμπεριφοράς των διοικούντων το σταθμό αυτό έναντι των Ελληνοκυπρίων προσφύγων
και δολοφονημένων κατά την βάρβαρη εισβολή του 1974, με ηλεκτρονικά μηνύματα, με φαξ και τα FACEBOOK. Τρείς ηλεκτρονικές
διευθύνσεις για πιο  γρήγορη αποστολή.  Αν μπορείτε με αντίγραφο σε μας.

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΝΤΕΝΑ
Antenna TV S.A. · Athens
Kifissias Ave. 10-12,
Maroussi
Phone: +30-210-688-6100
Athens Fax: +30-210-689-0304
151 25
Greece
http://www.antenna.gr/webtv/contact
pr@antenna.gr
'kalimeraellada@antenna.gr'
charamiss@antenna.gr

Διαβάστε λεπτομέρειες για την εθνική καταισχύνη του Αντένα

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ:

Α.  ΔΡΑΣΙΣ – ΚΕΣ

Β.  ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΑΓΟΟΥΜΕΝΩΝ

ΚΑΙ  ΠΕΣΟΝΤΩΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ 1974

Γ.  ΒΕΤΕΡΑΝΟΙ ΚΥΠΡΟΥ 1974

  Αθήνα, 6η  Ιουλίου 2011

Η τριμελής επιτροπή εκπροσώπων των Συλλόγων μας (κ.κ. Νικόλαος Αργυρόπουλος, Στυλιανός Σωτηρίου και Λάζαρος Κουρσερτάρης), συνεπής
στη συμφωνηθείσα συνάντηση με τους εκπροσώπους του ΑΝΤ-1 (κ.κ. Σπήλιο Χαραμή και Ιωάννη Λάτσιο), επισκέφθηκε σήμερα (ώρα 15:00) τα γραφεία του ΑΝΤ-1.
Η είσοδος τους επετράπη ΜΟΝΟ μέχρι το γραφείο ασφαλείας στην είσοδο του κτιρίου όπου, μετά την καταγραφή στοιχείων και τον έλεγχο σώματος και αντικειμένων, ένας εκ των υπαλλήλων του ΑΝΤ-1, ευμεγέθους σωματικήςδιαπλάσεως,  που ήδη επικοινωνούσε τηλεφωνικώς με τον κ. Σ. Χαραμή, τους κάλεσε να τον ακολουθήσουν … εκτός κτιρίου !!! και έδωσε το τηλέφωνό του στον κ. Ν. Αργυρόπουλο για να συνομιλήσει με τον κ. Σ. Χαραμή.

Ακολούθησε ο εξής περίπου διάλογος, ως προς τα κύρια σημεία του. Αργυρόπουλος: Θα συναντηθούμε να μιλήσουμε διά ζώσης και εκ του
σύνεγγυς;  
Χαραμής: Είναι ειλημμένη απόφαση από την Διοίκηση του ομίλου ΑΝΤ-1 να ΜΗΝ συνεχίσουμε καμία συζήτηση μαζί σας.
Αργυρόπουλος: Γιατί δεν μας ειδοποιήσατε πριν φθάσουμε στην πόρτα σας;
Χαραμής: Ας τηλεφωνούσατε να σας το λέγαμε !!!

Αργυρόπουλος: Επί της ουσίας. Η τούρκικη σειρά ΕΖΕΛ  που προβάλλει ο σταθμός σας, επειδή τα γυρίσματά της έγιναν στη σκλαβωμένη και υπόδουλη από τους τούρκους Ελληνική γή της Κύπρου, προσβάλλει ευθέως και βαναύσως το σύνολο του Ελληνισμού και ειδικότερα των Ελλήνων της Κύπρου που υπέστησαν το ολοκαύτωμα της διαχρονικής τουρκικής βαρβαρότητας. Τι θα κάνετε; Θα σεβαστείτε το δράμα των θυμάτων της

τουρκικής θηριωδίας;
Χαραμής:  Εμείς θα συνεχίσουμε κι’ εσείς να κάνετε … ότι νομίζετε !!!
Αργυρόπουλος: Στην συνάντησή μας της Παρασκευής (1η Ιουλίου) στο ίδιο ερώτημα, μας δηλώσατε με έμφαση πως ΔΕΝ το κάνατε σκοπίμως, αλλά …
από λάθος.
Χαραμής:  Εμείς θα συνεχίσουμε κι’ εσείς να κάνετε … ότι νομίζετε !!!

Αργυρόπουλος: Με την ενσυνείδητη πλέον αυτή πράξη σας, ασκείτε σκοπίμως με πλάγιο και καταχθόνιο τρόπο εξωτερική πολιτική, που στρέφεται

ευθέως κατά της  Κύπρου και της Ελλάδος, δεδομένου ότι περιφρονείτε επιδεικτικά και προκλητικά τα ψηφίσματα 541/1983 και 550/1984 του

Συμβουλίου Ασφαλείας του Ο.Η.Ε., με τα οποία καταδικάζεται η τουρκία και ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ το

τερατούργημα, που ο σταθμός σας αποκαλεί και παρουσιάζει ως ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΒΟΡΕΙΟΥ ΚΥΠΡΟΥ. Θα εξακολουθήσετε την φιλοτουρκική και ακραία ανθελληνική πολιτική σας;

Χαραμής:  Εμείς θα συνεχίσουμε κι’ εσείς να κάνετε … ότι νομίζετε !!!

Αργυρόπουλος:  Δηλαδή  έρχεστε εσείς με τον ΑΝΤ-1 να αναγνωρίσετε ως κράτος, ένα μόρφωμα που γέννησε ο τούρκικος όλεθρος, ενώ ΔΕΝ το

αναγνωρίζει ο ΟΗΕ;
Χαραμής:  Εμείς θα συνεχίσουμε κι’ εσείς να κάνετε … ότι νομίζετε !!!
Αργυρόπουλος: Δεν ντρέπεστε να βασανίζετε, να ποδοπατάτε και να προδίνετε έναν ολόκληρο λαό με αυτή την άθλια προπαγάνδα σας, ΜΟΝΟ και
ΜΟΝΟ για το κέρδος;  ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΡΙΑΚΟΝΤΑ ΑΡΓΥΡΙΑ;
Χαραμής:  Εμείς θα συνεχίσουμε κι’ εσείς να κάνετε … ότι νομίζετε !!!
Αργυρόπουλος:  Εσείς ΟΛΟΙ, οι κατέχοντες και οι διοικούντες τον ΑΝΤ-1, ΠΩΣ θα αντέξετε το βάρος απ’ τ’ ανάθεμα κι’ απ’ το γογγυσμό των
χαροκαμένων και των ξεριζωμένων που περιφρονείτε;
Χαραμής:  Εμείς θα συνεχίσουμε κι’ εσείς να κάνετε … ότι νομίζετε !!!
Αργυρόπουλος:  Είσαστε ΟΛΟΙ αξιολύπητοι. Έκλεισε, έδωσε πίσω το τηλέφωνο και μαζί με τον Στυλιανό και τον Λάζαρο κατευθύνθηκαν γρήγορα προς την Λεωφόρο Κηφισίας, για λίγες … καθαρές αναπνοές. Τα συμπεράσματα και η στάση ευθύνης απέναντι σε τόσο τεράστιες αλλά και ύπουλες Εθνικές απειλές, ΔΕΝ είναι υπόθεση του καθενός με κριτήρια ατομικά. Είναι ατομική υπόθεση του καθενός, αλλά με κριτήρια Εθνικά.

ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ
Α. ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΣΩΤΗΡΙΟΥ -  Β. ΜΑΙΡΗ ΚΟΥΡΟΥΠΗ -  Γ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ
ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ.

«Ο Αττίλας ήλθε αυτή τη φορά από τα ελληνικά κανάλια – Η ξεφτίλα τους δεν έχει όρια!»  Διαβάστε την ιστοσελίδα της ελληνικής εφημερίδας Τα Νέα

Λονδίνου τι έγραψε για το θέμα –

http://www.tanea-london.net/NEWSinGREEK/Themata5.html

Και οι ΠΟΝΤΙΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ κατά του ΑΝΤ1!

  http://taxalia.blogspot.com/2011/07/1_04.   html

Κ. Σπήλιο Χαραμή 4 Ιουλίου 2011   Γεν. Δντή
ΑΝΤΕΝΝΑ

Κύριε Χαραμή
Θεωρώ ότι έχετε υποχρέωση να διακόψετε τη μετάδοση της τουρκικής τηλεοπτικής σειράς «Εζέλ», που τα γυρίσματά της έγιναν στην παράνομα κατεχόμενη από τους Τούρκους  γη τηςΚύπρου. Αυτό αποτελεί όχι μόνο ευθεία και βάναυση προσβολή προς το σύνολο του Ελληνισμού (ειδικότερα
των Ελλήνων της Κύπρου που υπέστησαν την τουρκική βαρβαρότητα), αλλά και παράνομη πράξη, δεδομένου ότι επιχειρεί με πλάγιο αλλά σαφή τρόπο να νομιμοποιήσει προϊόν, που παρήχθη παρανόμως, από το παράνομο και διεθνώς  καταδικασμένο  κατοχικό  καθεστώς.

Η προβολή και μόνο σκηνών που παραπέμπουν σε μια τραυματική εθνική μνήμη, με τον Πενταδάκτυλο μιασμένο όχι μόνο απ’ την
τουρκική σημαία, αλλά και με το γνωστό φασιστικό και ρατσιστικό σύνθημα, συνιστούν ύβρη όχι μόνο για τον ελληνισμό, αλλά για
κάθε άνθρωπο που αγωνίζεται για τα θεμελιώδη δικαιώματα της ανθρωπότητας. Τα μηνύματα που λαμβάνουμε μέσω διαδικτύου απ’
την ομογένεια, επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι ο οικουμενικούς ελληνισμός όχι μόνο δεν αποδέχεται την ύβρη, αλλά απαιτεί άμεσα
αποκατάσταση.

Η αντίδρασή μας, σε μια εποχή ισοπέδωσης, όπου η χώρα μας κι ο λαός μας περνούν δραματικές στιγμές, αποδεικνύει ότι  υπάρχουν
Έλληνες –και είναι οι περισσότεροι- που αγωνίζονται όχι για τον εαυτό τους, αλλά για να διατηρήσουν ζωντανές ιδέες και αξίες, για
να έχουμε ένα καλύτερο μέλλον ως λαός και ως έθνος. Ένα μέλλον με αξιοπρέπεια, ανθρωπιά και ειρηνική δημιουργική συνεργασία μ’
όλους τους λαούς της περιοχής. Η διαμόρφωση των προϋποθέσεων που θα προετοιμάσουν ένα τέτοιο μέλλον είναι υποχρέωση και των
Μέσων Ενημέρωσης.

Για όλους αυτούς τους λόγους, πιστεύουμε ότι η διακοπή της μετάδοσης της εν λόγω σειράς είναι όχι μόνο υποχρέωση, αλλά και
καθήκον σας.

ΔΡ ΠΑΥΛΙΔΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ, ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ, ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ,
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΠΟΝΤΙΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
####
-----------------
«Από την Ένωση στην Κατοχή»
Μπορείτε να κατεβάσετε το βιβλίο «Από την Ένωση στην Κατοχή» της διακεκριμένης Ελληνο-
κύπριας δημοσιογράφου και ερευνήτριας κας Φανούλας Αργυρού. Το βιβλίο αυτό
είναι ένα συνολικό ντοκουμέντο από τα Βρετανικά Αρχεία για το πως κατέστρεψαν την Κύπρο.
http://cyprusactionnetwork.org/yahoo_site_admin/assets/docs/Apo_ten_Enosis_ten_Katochi.348153720.pdf
-----------------
«ΑΙΜΑΤΗΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ-BLOODY TRUTH» (Μπορείτε να κατεβάσετε το βιβλίο σε PDF στα ελληνικά και αγγλικά). Μάθετε
την Αλήθεια για τις τουρκικές τρομοκρατικές οργανώσεις Βολκάν και ΤΜΤ και τα σχέδια για την Τουρκική Διζωνική
Δικοινοτική Ομοσπονδία. Χρειαζόμαστε εθελοντές σε εκδηλώσεις για διανομή του βιβλίου».
http://cyprusactionnetwork.org/yahoo_site_admin/assets/docs/BLOODY_TRUTH__The_Book.266130049.pdf
####
========================
Cyprus Action Network of America (CANA)
2578 Broadway #132 New York, NY 10025
New York: Tel. 917-699-9935 Email: cana@cyprusactionnetwork.org
www.cyprusactionnetwork.org
========================
Το Κυπριακό Δίκτυο Δράσης τής Αμερικής (CANA) είναι κίνημα βγαλμένο από τη βάση, μη κερδοσκοπικό, που
υποστηρίζει τη γνήσια αυτοδιάθεση και τα ανθρώπινα δικαιώματα για τον λαό τής Κύπρου.

Για να προστεθείτε στη ηλ. Ταχυδρομική λίστα της επαγρύπνησης δράσης της CANA, ή για να συστήσετε την CANA σε
έναν φίλο ή έναν συνάδελφο, παρακαλώ διαβιβάστε το σχετικό όνομα και τη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου,
με τον τίτλο “προσθέστε το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο στην λίστα διανομής της CANA”, στο
cana@cyprusactionnetwork.org

Ενθαρρύνεστε να διαβιβάσετε αυτήν την επαγρύπνησης δράσης σε πέντε ή περισσότερα άτομα που μπορει να έχουν
ενδιαφέρον για τις ηλεκτρονικές διανομές μας ή για την αποστολή της CANA.

Πηγή

Το Facebook του Χλαπάτσα (Dr.SeenG)

http://www.drseeng.com/2011/07/facebook_09.html

Έχω παρατηρήσει πως σε όλες σχεδόν τις κωμικές ταινίες ή σειρές, την παράσταση κλέβει ένας τριτοδεύτερος ρόλος που έχει κάποια ιδιαιτερότητα. Π.χ. στις «Σαββατογεννημένες», η… μασκότ ήταν ο τρελιάρης Χοσέ. Πέρυσι όλοι συζητούσαν για τον ξανθό θεοπάλαβο φίλο του Μπέζου στο «Ευτυχισμένοι μαζί». Μια τέτοια (διαχρονική) αξία είναι και ο Χλαπάτσας από το «Της Ελλάδος τα παιδιά».

Μέγιστος. Μεγαλειωδώς απαίσιος και σιχαμερός. Είδωλο που μεγάλωσε γενιές και γενιές. Οκ… μόνο τη δική μου μεγάλωσε, αλλά θα μεγαλώσει και τις επόμενες. Ο Δημήτρης Φραγκιόγλου θα μείνει στην ιστορία της σύγχρονης τηλεόρασης, ως ο πιο πετυχημένος καρατερίστας, χάρη σ’αυτό το ρόλο.

Πολύ καλή φίλη του blog ζήτησε πριν αρκετό καιρό να ψάξουμε το προφίλ του Χλαπάτσα στο Facebook. Η ευκαιρία επιτέλους δόθηκε και ο «Νίντζα των αποκαλύψεων» πραγματοποίησε την επιθυμία της. Ορίστε το πιο πρόσφατο status του Sir Xlapatsas:

.

Θυσία του κοινωνικού για χάρη του κομματικού κράτους... - Tου κ. Χρηστου Γιανναρα

http://hassapis-peter.blogspot.com/2011/07/blog-post_1304.html

Η αξιωματική αντιπολίτευση καταψήφισε το «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα» προσαρμογής της χώρας μας στις απαιτήσεις των δανειστών της. Καταψήφισε και 27 από τα 49 άρθρα του νόμου για την εφαρμογή του «μεσοπρόθεσμου προγράμματος». Η άρνηση αιτιολογήθηκε ως διαφωνία «πολιτική»: Δήλωσε η αξιωματική αντιπολίτευση ότι θα συναινούσε σε μια «αναπτυξιακή» πολιτική πειθάρχησης στους όρους των δανειστών της Ελλάδας. Διαφωνεί με την «εισπρακτική» πολιτική της κυβέρνησης.

Το επιχείρημα ότι μια «αναπτυξιακή» πολιτική, για να εφαρμοστεί και να αποδώσει, χρειάζεται χρόνο, ενώ....
η «εισπρακτική» ανταποκρίνεται στις επείγουσες υποχρεώσεις του κράτους, η αξιωματική αντιπολίτευση το αντιπαρήλθε, και δικαίως – δεν είναι πολιτικό επιχείρημα. Ομως αγνόησε το κυρίως πολιτικό δίλημμα που εκπροσωπήθηκε, περισσότερο ή λιγότερο συνειδητά, από τους εξεγερμένους ενάντια στο σύνολο πολιτικό σύστημα πολίτες. Το δίλημμα είναι: να εξυπηρετηθεί το πελώριο και εφιαλτικό δημόσιο χρέος σε βάρος του κοινωνικού κράτους ή σε βάρος του παρασιτικού και νοσογόνου κομματικού κράτους; Η κυβέρνηση, που ατιμάζει την έννοια του «σοσιαλισμού», και η αξιωματική αντιπολίτευση, που ατιμάζει την έννοια του «λαϊκού» κόμματος, προστάτευσαν αναφανδόν, άφησαν άθικτο, το κομματικό κράτος, αυτουργό της σημερινής καταστροφής.


Ανταπόκριση στους όρους των δανειστών μας σε βάρος του κοινωνικού κράτους σημαίνει αυτό που συμβαίνει σήμερα στη ζωή μας: Περικοπές στους μισθούς και στις συντάξεις (δηλαδή καταστρατήγηση και εξευτελισμός από το κράτος κάθε έννοιας «κοινωνικού συμβολαίου»), άρα λιγότερο χρήμα στην αγορά, πνιγμό των μικρών επιχειρήσεων, καταστημάτων, μικροεπαγγελματιών, κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας. Σημαίνει, ακόμα, αύξηση της άμεσης και της έμμεσης φορολογίας (ΦΠΑ, καύσιμα, μεταφορικά κ. λπ.). Περιορισμό των δημόσιων έργων, άρα ακόμα λιγότερο χρήμα, ακόμα περισσότερη ανεργία. Παραχώρηση στην ιδιωτική κερδοσκοπική εκμετάλλευση θεμελιωδών κοινωνικών αγαθών: της ύδρευσης, της ηλεκτροδότησης, της νοσηλείας και περίθαλψης, των μεταφορών και των συγκοινωνιών, της ασφάλισης των γηρατειών. Και πλήθος τα ανάλογα.

Ανταπόκριση στους όρους των δανειστών μας σε βάρος του κομματικού κράτους θα σήμαινε: Αμεση κατάργηση της κρατικής επιχορήγησης στα κόμματα και κάθε βουλευτικού επιδόματος (αμοιβής για τη συμμετοχή σε επιτροπές!! κ. λπ.). Αμεση διάλυση όλων των εταιρειών του Δημοσίου (είναι περισσότερες από χίλιες πεντακόσιες) με απόλυση των χρυσοπληρωμένων στα Διοικητικά Συμβούλια κομματανθρώπων και του προσωπικού. Περιορισμός των πρωθυπουργικών και υπουργικών «συμβούλων» στο όριο των δέκα προσώπων. Πώληση των δύο πρωθυπουργικών αεροπλάνων και των αυτοκινήτων όλων των κρατικών αξιωματούχων. Κλείσιμο της ΕΡΤ και όλων των δημοτικών ραδιοφωνικών σταθμών για τρία (τουλάχιστον) χρόνια. Κλείσιμο των περιφερειακών πανεπιστημίων και ΤΕΙ που δημιουργήθηκαν για λόγους ψηφοθηρίας.

Ακόμα: Απόλυση (με καταβολή ποσοστού 70% του μισθού τους επί τρία χρόνια) υπαλλήλων του Δημοσίου που διορίστηκαν χωρίς αντικείμενο απασχόλησης τα τελευταία τριάντα χρόνια [π. χ. οι δεκατρείς κηπουροί σε ελάχιστο μουσείο κωμόπολης, οι σαράντα δύο «συνοδοί ασανσέρ» σε νοσοκομείο της Αθήνας, οι τετρακόσιοι πενήντα απόφοιτοι δημοτικού διορισμένοι σε μια νύχτα στο ΙΚΑ, οι διπλάσιοι περίπου υπάλληλοι της Βουλής (με δεκαέξι μισθούς) διορισμένοι την παραμονή των εκλογών κ. λπ. κ. λπ.]. Αμεση κατάργηση της κρατικής επιχορήγησης στον επαγγελματικό «αθλητισμό» και της αστυνομικής παρουσίας στα γήπεδα. Αναγκαστή απαίτηση να εξοφληθούν τα χρέη προς το Δημόσιο των ιδιωτικών καναλιών και των εφημερίδων. Ελεγχος περιουσιακών στοιχείων («πόθεν έσχες») όλων όσοι χρημάτισαν εργολάβοι του Δημοσίου και προμηθευτές του Δημοσίου τα τελευταία τριάντα χρόνια. Δικαστική δίωξη των συνδικαλιστών του δημόσιου τομέα για όσες απεργίες κηρύχθηκαν από τα δικαστήρια παράνομες και καταχρηστικές τα τελευταία δέκα χρόνια.

Είναι περισσότερο από φανερό ότι τα δύο «κόμματα εξουσίας», ΠΑΣΟΚ και Ν. Δ., επέλεξαν να ανταποκριθούν στους όρους των δανείων, που τα ίδια, για χάρη των πελατειακών τους αναγκών συνήψαν, περιορίζοντας εγκληματικά το κοινωνικό κράτος και τις αυτονόητες λειτουργίες του. Αν είχαν τολμήσει την επιλογή γενναίας άρνησης του κομματικού κράτους, θα είχαν προσφέρει στον τόπο τη ριζική αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος, τον γόνιμο μετασχηματισμό της ελλαδικής κοινωνίας, ελπίδα και αξιοπρέπεια στον Ελληνα. Εχουν χάσει την αίσθηση της πραγματικότητας, μόνον έτσι εξηγείται η αδυναμία τους να αντιληφθούν το προφανέστατο: Οτι όποιο από τα δύο κόμματα τολμούσε τη συνεπή ρήξη με το παρελθόν του, ο λαός θα το λάτρευε, κυριολεκτικά, θα το τιμούσε για πολλά χρόνια με την ψήφο του. Η αγανάκτηση, η αυθόρμητη και σοφή, που πλημμυρίζει πια τη χώρα μάλλον βεβαιώνει πλειοψηφικά την πρόβλεψη.

Βέβαια, η έλλειψη επαφής με την πραγματικότητα βεβαιώνεται και αυτή ως ευρύτερο σύμπτωμα κοινωνικής παρακμής – δεν περιορίζεται στην τυφλή εξουσιολαγνεία των κομματανθρώπων. Καθόλου τυχαία, οι λίστες με τις υπογραφές των «προοδευτικών» διανοουμένων εμφανίζονται, κάθε τρεις και λίγο, όχι για να ζητήσουν τον σεβασμό του κοινωνικού κράτους και την έμπρακτη άρνηση του κομματικού κράτους, αλλά για να απαιτήσουν την ολοκληρωτική υποταγή όλου του πολιτικού κόσμου στους εκβιασμούς των δανειστών μας. Ακόμα και οι προσχηματικές διαφοροποιήσεις των υποστηρικτών της «εισπρακτικής» ή της «αναπτυξιακής» πολιτικής ενοχλούν την «προοδευτική» διανόηση – η προοδευτική ετικέτα εξασφαλίζεται μόνο όταν απαιτείς αναντίρρητη συμμόρφωση με τα κελεύσματα των τοκογλύφων. Ενδιαφέρει μόνο να ρεύσει αμέσως η επόμενη δόση του δανείου, ο βυθισμός ο ακόμα βαθύτερος στον εφιάλτη, όχι η κοινωνική ανάκαμψη η ικανή να ξαφνιάσει τις αγορές. «Πρόοδος» είναι μόνο η ραγιάδικη παραίτηση, μόνο η διάσωση του κομματικού κράτους, αυτό βεβαιώνουν οι ίδιες πάντα υπογραφές, δίχως αιδώ ή λύπην.

Η φτηνιάρικη ιδιοτέλεια, όπως και ο πιθανότατα εξαγορασμένος προπαγανδισμός ξένων συμφερόντων είναι καρποί του μηδενισμού που καλλιέργησαν, ως κυρίαρχη ιδεολογία, και τα δύο «κόμματα εξουσίας».

Πηγή:   http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_10/07/2011_1295762

Νέο περιστατικό με τον Πάγκαλο σε ταβέρνα στη Τζιά!

http://olympia.gr/2011/07/10/%CE%BD%CE%AD%CE%BF-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CE%AC%CE%B3%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%BF-%CF%83%CE%B5-%CF%84%CE%B1%CE%B2%CE%AD/

Φωτογραφία από τις παλαιότερες ανενόχλητες επισκέψεις Πάγκαλου σε ταβέρνα

Δεν τον αφήνουν να φάει!
Χθες το βράδυ ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης βρέθηκε στην Τζια με την παρέα του.
Σύμφωνα με αυτά που αναφέρει ο Real Fm, o αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και η παρέα του απολαμβάνουν το δείπνο τους σε ταβέρνα του νησιού. Στο διπλανό τραπέζι κάθεται ένα νεαρό ζευγάρι.
Η παρουσία του Θόδωρου Πάγκαλου δεν πέρασε απαρατήρητη (για πολλούς λόγους) και η κοπέλα απευθυνόμενη στον αντιπρόεδρο, είπε: «Εγώ έχω διορισθεί με το ΑΣΕΠ. Δεν τα φάγαμε μαζί. Γιατί μου κόβεται τα λεφτά μου;» Εξοργισμένος ο συνοδός της πρόσθεσε: «Ξεπουλάτε την πατρίδα».
O Θόδωρος Πάγκαλος φέρεται να απάντησε στην κοπέλα λέγοντας: «Εγώ τα κάνω μόνος;».
Τότε τον λόγο πήρε και πάλι ο συνοδός της κοπέλας λέγοντάς του: «Είσαι μέρος του συστήματος».
Στο έντονο φραστικό επεισόδιο ενεπλάκη μία άλλη παρέα, η οποία και προσπάθησε να κατευνάσει τα πνεύματα.
Απευθυνόμενοι στην κοπέλα, είπαν: «Δεν είναι σωστό αυτό που κάνεις. Έχουν δικαίωμα να φάνε. Άφησέ τους να φάνε μια μπουκιά και μη τους ψηφίζεις».
Δεν έγινε γνωστό, αν ζητήθηκαν από το ζευγάρι ταυτότητες για να διαπιστωθεί αν ήταν μέλη του ΣΥΡΙΖΑ (αφού θα κατηγορηθούν που θα κατηγορηθούν). Η παρέα, πάντως, θα ήταν μάλλον ΠΑΣΟΚ!
Το περιστατικό με τον Θεόδωρο Πάγκαλο συνέβη και πάλι σε ταβέρνα (τυχαίο;), όπως προ ημερών με τον θεϊκό τύπο που πήρε τα ψάρια από το τραπέζι του Πάγκαλου!
Αφού βλέπει ότι δεν το έχει με τις ταβέρνες, τι πηγαίνει;
Όπως φαίνεται, ο κόσμος δεν τους αφήνει σε χλωρό κλαρί!
Άντε, και στις παραλίες!

Δεν ανανεώνουν τις κάρτες τους τα μέλη του ΠΑΣΟΚ !!!

http://www.antinews.gr/2011/07/10/111661/

Τεράστιο πρόβλημα με την ανανέωση των κομματικών ταυτοτήτων των μελών του ΠΑΣΟΚ αντιμετωπίζει η Ιπποκράτους. Εδώ και ένα μήνα έχουν αρχίσει τα τηλέφωνα στα 700.000 εγγεγραμμένα μέλη (αφού οι επιστολές αγνοήθηκαν σχεδόν από όλους) τα οποία σχεδόν παρακαλάνε να ανανεώσουν τις κάρτες του και να πληρώσουν τη συνδρομή τους. Το τι ακούνε αυτοί που έχουν επιφορτιστεί με το καθήκον των τηλεφωνημάτων δεν λέγεται. Άλλοι τους κλείνουν το τηλέφωνο κατάμουτρα, άλλοι αρχίζουν τα γαλλικά και άλλοι εκτονώνονται βγάζοντας όλη την οργή τους.  Ανάμεσα στα μέλη που αρνούνται να ανανεώσουν την ταυτότητά τους, υπάρχουν ακόμα και μέλη του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ.
Το ρεζιλίκι, ωστόσο, που προσπαθούν να αποφύγουν είναι η αποκάλυψη του αδειάσματος  του ΠΑΣΟΚ  από μέλη και η  ταπείνωση να αλλάξουν τον αριθμό και από 700.000  να  μετατραπεί σε μερικές δεκάδες χιλιάδες μέλη μόνο, που είναι ο πραγματικός αριθμός σήμερα .
Ο Μ. Καρχιμάκης προσπαθεί να κρατήσει το θέμα «εν οίκω»  και να μη βγει  πιο έξω.
 Αλέξανδρος Σγουρός