Κυριακή 19 Ιουνίου 2011

Δύο ακόμη «σατανικές» ομοιότητες της Ελλάδας με την Αργεντινή...

http://kostasxan.blogspot.com/2011/06/blog-post_5194.html?utm_source=BP_recent


Η σύγκριση με την ιστορία πολλές φορές είναι αναπόφευκτη. Πόσο μάλλον όταν πολλά από τα γεγονότα έχουν αρχίσει και συμπίπτουν «σατανικά». Μετά και τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης από τον Γ. Παπανδρέου, πολλοί αναλυτές άρχισαν να «σκέφτονται» τα γεγονότα του 2001 στην Αργεντινή, όταν και αυτή δήλωσε τη βίαιη χρεοκοπία της.

Το πρώτο στοιχείο ομοιότητας είναι τα CDS των δύο χωρών. Ενώ τις τελευταίες εβδομάδες τα ελληνικά CDS έχουν λάβει την ανιούσα (1.400 μονάδες στις 26/4, 2120 μονάδες στις 17/6), και μάλιστα καταγράφοντας μία εκρηκτική άνοδο, το 2001, τα CDS (12μηνα) της Αργεντινής αυξήθηκαν από τις 1.200 μονάδες βάσης στις 7/11/2001 στις 4.000 μονάδες βάσης στις 11/11/2001, για να ξεπεράσουν τις 10.000 μονάδες μετά τις 15/11 του ίδιου έτους. Τότε ήταν που η κυβέρνηση της Αργεντινής «παραδέχθηκε» δημοσίως, το Νοέμβριο του 2001, ότι δεν μπορούσε να εκπληρώσει τις συνήθεις απαιτήσεις του ΔΝΤ, σε σχέση με τον περιορισμό του δημοσιονομικού ελλείμματος της χώρας, και το ΔΝΤ αρνήθηκε να «εμβάσει» ένα προγραμματισμένο δάνειο, ύψους 1.25 δις. δολ.

Το δεύτερο στοιχείο ομοιότητας είναι ότι λίγους μήνες πριν από την κήρυξη της χρεοκοπίας της Αργεντινής, ο τότε πρόεδρος της χώρας είχε προχωρήσει σε ανασχηματισμό της κυβέρνησης, με σκοπό να κερδίσει μερικούς μήνες πιέζοντας παράλληλα για νέα δάνεια. Ο ανασχηματισμός εκείνος είχε κριθεί μερικός, καθώς είχαν αλλάξει μερικοί μόνο υπουργοί (Felix Salmon).

Οι αγορές το συνηθίζουν να θεωρούν «deja vu» πολλά γεγονότα...

"Παγωμένος" μοσχοβίτικος αέρας στις ελληνορωσικές σχέσεις...

http://anti-ntp.blogspot.com/2011/06/blog-post_3850.html

Οι Ρώσοι ανησυχούν για την ελληνική κρίση και δεν θεωρούν πολύ σταθερή τη νέα κυβέρνηση. Οι εξελίξεις στην Ελλάδα απασχολούν μεγάλη μερίδα των ΜΜΕ, όπως την "Ιζβέστια", η οποία αποδίδει στα "ελληνικά προβλήματα" την παγκόσμια πτώση των αγορών στα τέλη της εβδομάδας, αλλά και το οικονομικό φύλλο "Κομμερσάντ", που εκτιμά ότι "στην Ελλάδα ορίστηκε κυβέρνηση πιστωτικής εμπιστοσύνης, η οποία όμως θα μπορούσε να κρατήσει μόνο μερικές ημέρες", αναδεικνύοντας τις δυσκολίες για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης υπό τις δεδομένες συνθήκες.
Η επίσκεψη του Ρώσου προέδρου Ν.Μεντβέντεφ, δεν φαίνεται ότι πρόκειται να πραγματοποιηθεί μέσα στο 2011, καθώς δεν υπάρχει το "κατάλληλο κλίμα" για μια τέτοια επίσκεψη. αναφέρουν πηγές από τη Μόσχα.
Με "παγωμένη" την ελληνορωσική πολιτική συνεργασία σε όλα τα επίπεδα και τη Μόσχα να αντιλαμβάνεται ότι η νυν πολιτική ηγεσία σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να γονιμοποιήσει το έδαφος για περαιτέρω στρατηγική συνεργασία, αλλά και με δεδομένα τα στρατηγικά συμφέροντα στην περιοχή, προσπαθεί πλέον να ισορροπήσει μεταξύ της ορθόδοξης "αδελφής" Ελλάδας που έχει πλέον εξαρτηθεί 100% από τους δυτικούς και της "εχθρικής", αλλά πρόθυμης για μπίζνες, Τουρκίας...
Η ρωσική πολιτική ηγεσία έχει θέσει σε δεύτερη μοίρα την ελληνορωσική συνεργασία ή τουλάχιστον δεν υπάρχουν τα πλάνα συνεργασίας και επενδύσεων που υπήρχαν μέχρι πριν από δύο χρόνια. Η αμυντική συνεργασία έχει καταρρεύσει και βρίσκεται στο χαμηλότερο σημείο εδώ και 20 χρόνια. όσο για την ενεργειακή θεωρούν ότι η Ελλάδα έχει ξεπουλήσει ήδη όλα τα πιθανά κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στις ΗΠΑ, αφού θεωρούν ότι η κυβέρνηση σε αγαστή συνεργασία με τον "πράκτορα", όπως τον αποκαλεί η Μόσχα, Μ.Μπορίσοφ, προηγουμένως σαμποτάρισε τον Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη και κάνει ότι μπορεί για την καθυστέρηση του South Stream.
Με την αναμονή για μια κυβερνητική αλλαγή στην Αθήνα που θα αποκαταστήσει τις ελληνορωσικές σχέσεις στα προς του 2009 επίπεδα, η Μόσχα δείχνει ότι θα πορευτεί το επόμενο διάστημα στις σχέσεις της με την Ελλάδα.
Είναι γεγονός ότι και στην ρωσική πρωτεύουσα έχει ξεκινήσει ένας αγώνας εξουσίας μεταξύ των Β.Πούτιν και Ν.Μεντβέντεφ, εν όψει τον εκλογών του 2012 που συγκεντρώνει μεγάλο μέρος από την ενεργητικότητα της ρωσικής πολιτικής σκηνής που δεν έχει χρόνο να ασχοληθεί με προβληματικούς πρώην συνεργάτες...
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Ο Γιώργος ο Σορτάκιας!

http://tolimeri.blogspot.com/2011/06/blog-post_9364.html

Γράφει ο 29-26
Με αυτό το όνομα θα μείνει στην Ιστορία ο Πατέρας της υποτιμητικής κερδοσκοπίας, ο άνθρωπος που άνοιξε την κερκόπορτα στους συνήθεις κερδοσκόπους να ασελγήσουν επάνω σε οτιδήποτε διάλεξαν να τορπιλίσουν, είτε αυτό λέγεται ομόλογα, είτε μετοχές, είτε οτιδήποτε άλλο. Ο άνθρωπος που ως επικεφαλής χώρας μιλούσε διεθνώς για τιτανικούς, για διεφθαρμένους πολίτες, για διαλυμένο κράτος και μετά ζητούσε δανεικά. Για να τα δώσει ποιος και σε ποιους; Στους απατεώνες;


Ο άνθρωπος που απο τη μία μοίραζε επιδόματα φτώχειας και απο την άλλη έκλεινε το ''ραντεβού'' για την είσοδο της χώρας στο ΔΝΤ. Που εμπόδισε όλες τις αλλαγές που προσπάθησε κουτσά στραβά να κάνει ο Καραμανλής σε ασφαλιστικό, ενέργεια, λιμάνια κλπ και ήρθε μετά να κάνει τρισχειρότερα. Παραδίδοντας την κυβέρνηση στον Βενιζέλο μόνο χαρά μπορεί να νιώσει κανείς. Όχι οτι ο Βενιζέλος είναι ο αγγελικά πλασμένος πολιτικός, κάθε άλλο, αλλά σίγουρα έχει ως κίνητρο την πολιτική του επιβίωση, σε αντίθεση με τον Παπανδρέου που αποτελεί παρελθόν και για το ΠΑΣΟΚ και για τη χώρα.

ΔΝΤ: Υπαρκτός ο κίνδυνος πτώχευσης των ΗΠΑ

http://anemogastri.blogspot.com/2011/06/blog-post_9285.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+blogspot%2FKEJq+%28%CE%91%CE%BD%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CE%B3%CE%BA%CE%AC%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B9%29

Προειδοποιήσεις στην Ουάσιγκτον και στις υπερχρεωμένες ευρωπαϊκές χώρες

Από Το Βήμα

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) αναθεώρησε επί το μετριοπαθέστερον σήμερα τις προβλέψεις του για την ανάπτυξη της αμερικανικής οικονομίας. Ταυτόχρονα προειδοποίησε την Ουάσιγκτον αλλά και τις υπερχρεωμένες ευρωπαϊκές χώρες ότι, όσο δεν λαμβάνουν άμεσα μέτρα για τη μείωση των ελλειμμάτων τους, «παίζουν με τη φωτιά».


Το ΔΝΤ θεωρεί ότι οι κίνδυνοι που απειλούσαν την παγκόσμια οικονομία έχουν επιταθεί από τον περασμένο Απρίλιο, όταν είχε συντάξει την προηγούμενη έκθεσή του. Και οι μείζονες αιτίες που επέτειναν τους κινδύνους είναι η κρίση χρέους στη ζώνη του ευρώ και η κλιμάκωση των πληθωριστικών πιέσεων στις αναδυόμενες οικονομίες (κυρίως στην Κίνα και στην Ινδία), που συνιστούν ενδείξεις «υπερθέρμανσης» των οικονομιών αυτών.

Συγκεκριμένα το Ταμείο αναθεώρησε τις προβλέψεις του για την ανάπτυξη της αμερικανικής οικονομίας στο 2,5% για εφέτος και στο 2,7% για το 2012. Σημειωτέον ότι πριν από μόλις δύο μήνες το Ταμείο προέβλεπε ανάπτυξη 2,8% για το τρέχον έτος και 2,9% για το 2012.

Αναθεώρησε επίσης ο διεθνής οργανισμός την πρόβλεψή του για την ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας στο 4,3% από 4,4%, παρά το ότι διατήρησε την πρόβλεψή του 9,6% για τον εφετινό ρυθμό ανάπτυξης της Κίνας. Για την επόμενη χρονιά η πρόβλεψη για ανάπτυξη παραμένει σταθερή στο 4,5%.

Αίσθηση προκάλεσε η επί το αισιοδοξότερον αναθεώρηση της πρόβλεψης του ΔΝΤ για την εφετινή ανάπτυξη στην ευρωζώνη (από το 1,6% στο 2%), τη στιγμή που για το 2012 το Ταμείο αναθεώρησε επί τα χείρω – έστω και οριακά – την πρόβλεψή του από το 1,8% στο 1,7%.

Το «φαινόμενο» εξηγείται από την αναθεώρηση στο 3,2% (από 2,5%) της πρόβλεψης για την εφετινή αύξηση του γερμανικού ΑΕΠ. Το Ταμείο, όμως, θεωρεί ότι την επόμενη χρονιά η αναπτυξιακή άνοιξη στη Γερμανία δεν θα διατηρήσει την εφετινή της ορμή, καθώς προβλέπει επιβράδυνση του ρυθμού ανάπτυξης στο 2%.

Βροντερὸ ΟΧΙ κατά τῆς Κάρτας τοῦ Πολίτη ἀπὸ τὴν ἀκριτικὴ Κόνιτσα (Φωτό)

http://orthodox-watch.blogspot.com/2011/06/blog-post_3315.html

Μετὰ τὸ πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας στὸν Ἱερὸ ναὸ τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, τὸ ἐκκλησίασμα κατευθύνθηκε πρὸς τὴν κεντρικὴ πλατεία τῆς Κονίτσης, ὅπου ἦταν προγραμματισμένη νὰ διεξαχθεῖ σήμερα 19 Ἰουνίου ἐκδήλωση κατὰ τῆς Κάρτας τοῦ Πολίτη καὶ τῆς ἠλεκτρονικῆς διακυβέρνησης.

Ἡ διαμαρτυρία ξεκίνησε μὲ τὸ Τὴ Ὑπερμάχω καὶ ἀκολούθησε σύντομη παρουσίαση ἀπὸ τὸν Πρωτοσύγκελλο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόaλεως Κονίτσης π. Ἰωήλ. Στὴ συνέχεια τὸ λόγο ἔλαβε ὁ κύριος ὁμιλητῆς, ὁ προηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μ. Μετεώρου ἀρχιμανδρίτης Ἀθανάσιος, ὁ ὁποῖος ἀνέλυσε διεξοδικὰ τὸ θέμα καὶ κάλεσε τοὺς πιστοὺς νὰ ἀρνηθοῦν τὴν ἠλεκτρονικὴ φυλακή. Τόνισε ὅτι στὰ πλαίσια τῆς παγκοσμιοποίησης κάποιοι ἐντολοδόχοι ἔχουν βαλθεῖ νὰ χτυπήσουν ὅτι θυμίζει Ἑλλάδα καὶ Ὀρθοδοξία χρησιμοποιώντας τὴν Κάρτα τοῦ Πολίτη ὡς μέσο ὑποδούλωσης καὶ ἐλέγχου τῶν πολιτῶν.
Ἔπειτα στὸ βῆμα ἀνέβηκε ὁ δικηγόρος παρ’ Ἀρείω Παγω κ. Δῆμος Θανάσουλας προκειμένου νὰ ἀναπτύξει τὴ νομικὴ πλευρὰ τοῦ θέματος τῆς Κάρτας τοῦ Πολίτη.
Τὴν ἐκδήλωση ἔκλεισε ὁ Μητροπολίτης Κονίτσης κ. Ἀνδρέας ποὺ ἀπέδειξε γιὰ μία ἀκόμη φορᾶ τὸ δυναμικό του λόγου του. Ὁ Σεβασμιώτατος κάλεσε τὸ λαὸ σὲ ἐγρήγορση καὶ παρακίνησε τὴν ἐπίσημη Ἐκκλησία νὰ ἐναντιωθεῖ σὲ κάθε ἀντιχριστιανικὸ καὶ ἀνθελληνικὸ μέτρο ποὺ πλήττει τὰ ἑλληνοχριστιανικὰ ἰδανικά μας.
Ἀκολουθεῖ πλούσιο φωτογραφικὸ ὑλικό…





















Αριστερά και πλατείες - Του κ. ΓΙΩΡΓΟΥ ΡΟΥΣΗ

http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=285645

Η αυτονόητη, για μια αριστερή δύναμη, στάση απέναντι στις λαϊκές συνάξεις στις πλατείες ακολουθείται με συνέπεια από ελάχιστες μικρές αριστερές δυνάμεις.

Στο ένα άκρο υπάρχουν αριστερές, κυρίως ανένταχτες φωνές, οι οποίες άκριτα υιοθέτησαν την εναντίωση στα αριστερά κόμματα, στις αριστερές οργανώσεις και στα συνδικάτα γενικώς, ενός τμήματος των «αγανακτισμένων» της πλατείας, ανάγοντας το αυθόρμητο, ανοργάνωτο, αντιφατικό κίνημα διαμαρτυρίας στο άπαν της λαϊκής αντίστασης.

Στο ενδιάμεσο υπάρχουν δυνάμεις οι οποίες χαιρέτισαν αυτές τις λαοσυνάξεις και κάλεσαν τον κόσμο τους να συμμετέχει σε αυτές, με τέτοιο όμως τρόπο που μάλλον άρμοζε σε συμμετοχή παιδιών σε παιδική χαρά, ή ενήλικων σε καλοκαιρινό περίπατο , ενώ ταυτόχρονα δεν διευκρίνιζαν αν θεωρούσαν αυτές τις κινητοποιήσεις επαρκείς για να ανατρέψουν το υπάρχον πολιτικό και οικονομικό σκηνικό σε μια φιλολαϊκή κατεύθυνση.

Υπήρχαν ακόμη δυνάμεις που αντιμετώπιζαν πιο επιφυλακτικά τις πλατείες, είτε θεωρώντας ότι η συμμετοχή ή όχι σε αυτές είναι δευτερεύον ζήτημα, αν όχι πλαστό δίλημμα, είτε συμμετέχοντας μεν, δίχως όμως καμιά ιδιαίτερη θέρμη και σαφώς ανοργάνωτα, δηλαδή μη έχοντας κάποιο συγκροτημένο σχέδιο παρέμβασης σε αυτό το κίνημα.

Στο άλλο άκρο υπήρξαν δυνάμεις οι οποίες αρχικά μεν θεώρησαν ότι οι συγκεντρώσεις των πλατειών ελέγχονται ως προς το περιεχόμενό τους από τα αστικά ΜΜΕ, αν δεν είναι κατασκεύασμα αυτών και άλλων «σκοτεινών» δυνάμεων, και στη συνέχεια μπροστά στο τεράστιο πλήθος που συγκεντρωνόταν, ναι μεν υποχρεώθηκαν να εκτιμήσουν ως θετική την παρουσία του, από την άλλη όμως το υποβάθμιζαν αντιπαραθέτοντάς το με το «ταξικό» απεργιακό κίνημα στους τόπους δουλειάς και με την αντιπαράθεση με το αφεντικό. Λες και τα δυο δεν μπορούν να συνυπάρχουν, λες και οι ίδιοι δεν πραγματοποιούν δικές τους συγκεντρώσεις στις πλατείες, λες και δεν υπάρχουν άνθρωποι που αρνούνται να συμμετέχουν τόσο στις εκδηλώσεις των ξεπουλημένων εργατοπατέρων όσο και σ' εκείνες των κίβδηλων μετώπων, λες και οι άνεργοι, οι φοιτητές, οι συνταξιούχοι, οι «ελεύθεροι» επαγγελματίες, οι υπό προλεταριοποίηση μικρομεσαίοι... που δεν έχουν απέναντί τους το αφεντικό, ή όσοι δουλεύουν σε μικρές επιχειρήσεις όπου κυριαρχούν οι διαπροσωπικές σχέσεις, ή ακόμη όσοι υπό το βραχνά της απόλυσης και της ανεργίας δεν τολμούν να απεργήσουν, δεν θα έπρεπε να εκδηλώνουν την αντίθεσή τους στα μέτρα που τους καταστρέφουν, λες τέλος και οι συγκεντρώσεις στην πλατεία μπρος στα χειμερινά ανάκτορα της Αγίας Πετρούπολης ή στην πλατεία της Βαστίλης ή ακόμη οι συγκεντρώσεις του λαού της Αθήνας στην Κατοχή... δεν ήταν επαναστατικές, διότι ήταν εκτός τόπου δουλειάς!

Οι ίδιες αυτές δυνάμεις αντί να εύχονται και κυρίως να συμβάλουν έτσι ώστε να φουντώσει και να αναπτυχθεί παραπέρα μέχρι το επίπεδο της επαναστατικής συνειδητοποίησης αυτό το κίνημα, περιμένουν με αγωνία να ξεφουσκώσει, σε μια λογική, απάλλαξόν με από το μαρτύριο τούτο.

Ετσι λοιπόν το μεγαλύτερο τμήμα της αριστεράς, για διάφορους λόγους που δεν είναι της ώρας να αναλυθούν, δεν αντιμετωπίζει αυτές τις συγκεντρώσεις σαν αυτό που πραγματικά είναι, δηλαδή ως ένα κοινωνικά πολύμορφο, αντιφατικό, αυθόρμητο κίνημα αγανάκτησης και αμφισβήτησης της υπάρχουσας τάξης, δηλαδή ως ένα εν δυνάμει αριστερό κίνημα, το οποίο εκδηλώνεται με περισσότερη σαφήνεια ως τέτοιο στο κάτω μέρος της πλατείας Συντάγματος και στις περισσότερες επαρχιακές πλατείες, δεν το αντιμετωπίζει ως ένα κίνημα στο οποίο απαιτείται να παρέμβει οργανωμένα επιδιώκοντας να αναπτυχθεί, παράλληλα και αν είναι δυνατόν σε συνδυασμό με άλλες ανώτερες μορφές αντίστασης, σε μια μετωπική αντικαπιταλιστική αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση.

Αντί λοιπόν αυτά τα τμήματα της αριστεράς να βουτηχτούν στα βαθιά και δύσκολα νερά του ανεπαρκούς μεν, ελπιδοφόρου δε αυθόρμητου, και να επιδιώξουν με όλες τους τις δυνάμεις να το ανυψώσουν στο επίπεδο του συνειδητού, αφήνουν ουσιαστικά αυτό το κίνημα στο έλεός του.

Αυτό σημαίνει ότι το αφήνουν είτε να ξεφουσκώσει -αν δεν εύχονται κάτι τέτοιο- είτε να εκφυλιστεί σε συντηρητικές κατευθύνσεις, είτε ακόμη να λειτουργήσει εκτονωτικά και ακίνδυνα, είτε στην καλύτερη περίπτωση αν βρει δικούς του δρόμους και αρχίσει να ενοχλεί πιο έντονα το κατεστημένο, να συνθλιβεί, κάτι που επιχειρήθηκε μέσω του αστυνομικού προβοκατόρικου σχεδίου της Τετάρτης.

Και όλα αυτά ενώ οι αντικειμενικές συνθήκες που διαμορφώνει η ίδια η δομική κρίση του καπιταλισμού, είναι πιο ευνοϊκές από ποτέ, τόσο διότι διαμορφώνουν μια εντεινόμενη κοινωνική διπολικότητα προσεγγίζοντας την εργατική τάξη με ευρύτερα λαϊκά στρώματα, όσο και διότι διευκολύνουν ευρύτερες μάζες να συνειδητοποιήσουν τους πραγματικούς υπεύθυνους των δεινών τους, να αμφισβητήσουν την αστική αντιπροσωπευτική αστική δημοκρατία, να αναπτύξουν τη συλλογική δράση ενάντια στον κυρίαρχο ατομισμό -κάτι που ίσως είναι η πλέον θετική συμβολή των συνάξεων στις πλατείες- και τελικά να αναπτύξουν ένα μετωπικό, μαζικό, ανατρεπτικό κίνημα.

Αλλη μια χαμένη ευκαιρία, άλλο ένα λάθος. Πόσα διάολε θα απαιτηθούν ακόμη για να αλλάξει ρότα η αριστερά, για να ανταποκριθεί στο ύψος των περιστάσεων, για να παίξει το ρόλο που νοηματοδοτεί την ίδια της την ύπαρξη;

Der Spiegel: Επικήδειος για το ευρώ με ελληνική σημαία!!!

http://greki-gr.blogspot.com/2011/06/der-spiegel.html
Χρεοκοπημένο θεωρεί το εγχείρημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης το Περιοδικό "Der Spiegel". Γράφει τον επικήδειο του ευρώ, το οποίο σκεπάζει με μια ελληνική σημαία. Αναφορά και στους "αγανακτισμένους" πολίτες.

Με πρωτοσέλιδο τον επικήδειο για το ευρώ κυκλοφορεί τη Δευτέρα το νέο τεύχος της εβδομαδιαίας πολιτικής επιθεώρησης "Der Spiegel".

"Ξαφνικά και αναμενόμενα" είναι ο τίτλος της έκδοσης και ο υπότιτλος "Επικήδειος για ένα κοινό νόμισμα".

Στο εξώφυλλο απεικονίζεται το ευρώ με με μαύρη ταινία πένθους πάνω σε φέρετρο σκεπασμένο με την ελληνική σημαία.

Το Spiegel υποστηρίζει ότι "η ΟΝΕ εξελίσσεται στον μεγαλύτερο κίνδυνο για το μέλλον της Ευρώπης".

"Το ευρώ αλυσοδένει μεταξύ τους εθνικές οικονομίες που...
δεν ταιριάζουν. Ωστόσο οι πολιτικοί ποντάρουν σε ολοένα νέα προγράμματα. Πρόκειται για λάθος δρόμο" αναφέρεται στο δημοσίευμα

Το Spiegel εκτιμά ότι και ιστορικά και οικονομικοτεχνικά η Ευρώπη ως ιστορικό εγχείρημα έχει πια χρεοκοπήσει.

Επίσης, αναφέρεται και στο ποτάμι των "Αγανακτισμένων" πολιτών που πλημμυρίζουν τους δρόμους των ευρωπαϊκών πόλεων.

"Οι πολίτες, ιδιαίτερα οι νέοι, δεν ξέρουν πια τι να κάνουν με την ΕΕ, είναι ανάστατοι με το τι κάνουν οι κυβερνήσεις με τα χρήματά τους και βγαίνουν κατά εκατομμύρια στους δρόμους".
Από news247

H προκλητική διαπλοκή δημοσιογράφων και πολιτικής, οδηγεί τον Ιορδ. Χασαπόπουλο να κατέβει υποψήφιος με το ΠΑΣΟΚ. Ύμνος στην αξιοπιστία του Mega...

http://kourdistoportocali.com/default.aspx?pageid=6450
http://www.enimerosi24.gr/index.asp?a_name=medianews&item_id=16878


Το παλιό ρητό, η δημοσιογραφία οδηγεί παντού αρκεί να την εγκαταλείψεις νωρίς, τριβελίζει το μυαλό του Πασοκοσυντάκτη του μεγάλου καναλιού και εκπομπάρχη, Ιορδάνη Χασαπόπουλου.

Ο δημοσιογράφος εσχάτως έχει πυκνώσει τις επισκέψεις του στην ιδιαίτερη πατρίδα του την Ξάνθη, (εκλογική περιφέρεια και του πρώην εκπροσώπου) και σκέφτεται σοβαρά – βοηθούντος και του Γιώργου Πεταλωτή, να θέσει υποψηφιότητα στις επόμενες εκλογές.

Κυκλώνει πάλι ο λαός τη «χούντα» της Βουλής

http://www.prin.gr/2011/06/1906.html



Σε κρίσιμη αναμέτρηση με την κυβέρνηση Παπανδρέου βρίσκεται το μαζικό λαϊκό κίνημα, μετά την εντυπωσιακή πολιτική μάχη της απεργίας και των συγκεντρώσεων της Τετάρτης, που οδήγησαν και στην ηρωική απόκρουση της κυβερνητικής επίθεσης για την εκκένωση της πλατείας Συντάγματος. Ο μαζικός ξεσηκωμός εργαζομένων και νέων έσπρωξε την κυβέρνηση στα πρόθυρα της κατάρρευσης, προκαλώντας ρίγη ανησυχίας στο εγχώριο πολιτικό σύστημα, αλλά και τους αστικούς παράγοντες σε ΗΠΑ και ΕΕ. Το φιάσκο της κυβέρνησης «εθνικής ενότητας» ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, μαζί με την κωμωδία ενός ανασχηματισμού με ημερομηνία λήξης, έχουν βαθύνει την πολιτική απονομιμοποίηση της κυβέρνησης Παπανδρέου και γενικότερα της κοινοβουλευτικής «χούντας» επιβολής των συμφερόντων κεφαλαίου - ΕΕ - ΔΝΤ. Η «νέα» κυβέρνηση έχει ένα και μοναδικό σκοπό: Να περάσει, με κάθε μέσο, το Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα λεηλασίας και διαρκούς ομηρίας του λαού.


Να δέσουν χειροπόδαρα τους εργαζόμενους για μια ζωή. Καθώς το κίνημα των πλατειών αλλά και οι εργατικές αντιστάσεις όχι μόνο δεν εκτονώνονται αλλά ενισχύονται κιόλας, το ζητούμενο σήμερα είναι η «εξέγερση του λαού, για να ανατραπεί το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, το παλιό και τα νέα Μνημόνια! Για να ανατραπεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και το σάπιο πολιτικό σύστημα. Για να φύγουν τρόικα, ΕΕ και ΔΝΤ», όπως τονίζει σε ανακοίνωση - παρέμβαση το ΝΑΡ. Σε αυτό το στόχο, στην ανάπτυξη τώρα ενός ανασυγκροτημένου εργατικού και μαζικού κινήματος, αξιοποιώντας όλες τις μορφές που έχει αναδείξει η ζωή για να δημιουργηθούν όργανα αγώνα και επιβολής των διεκδικήσεων του λαού, πρέπει να συμβάλει η Αριστερά με όλες της τις δυνάμεις. Και όχι να ρίχνει νερό στο μύλο της κοινοβουλευτικής εκτόνωσης και ενσωμάτωσης, όπως κάνουν το ΚΚΕ και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που ζητούν εκλογές. Καθώς η Βουλή των πάνω, η Βουλή που κυριαρχούν τα μεγάλα συμφέροντα και η πολιτική για πλούσιους, σαπίζει και ξεφτιλίζεται σαν υπηρεσία πρωτοκόλλησης αντιλαϊκών αποφάσεων, διαμορφώνεται η δημοκρατία των κάτω, η δημοκρατία του αγώνα και της ανατροπής. Με νέες μαζικές συγκεντρώσεις σε όλες τις πλατείες σήμερα, την Τρίτη που θα ζητήσει ο ΓΑΠ ψήφο εμπιστοσύνης και κάθε μέρα, με απεργίες διαρκείας σε κλάδους και με γενικό απεργιακό μπλακ άουτ.

Οι Ισπανοί indignados εμποδίζουν τις κατασχέσεις σπιτιών!

http://eleftheriskepsii.blogspot.com/2011/06/indignados.html
Luis Domínguez Δημοσιεύτηκε από τον denyal

Luis Domínguez

Την Πέμπτη το πρωί ένα πλήθος ανθρώπων συγκεντρώθηκε μπροστά από το σπίτι του 74χρονου Luis Domínguez, στην πόλη Parla -20χλμ από τη Μαδρίτη, εμποδίζοντας τους δικαστικούς κλητήρες να του παραδώσουν την απόφαση για άμεση έξωση.

Ο Domínguez, που χρησιμοποιεί πατερίτσες και έχει πρόβλημα με την καρδιά του, λέει ότι θα είχε μείνει στο δρόμο αν δεν είχαν έρθει να βοηθήσουν οι διαδηλωτές: «Έμαθα ότι βοηθούν τους ανθρώπους να διώξουν τις τράπεζες μόλις χθες το βράδυ και όλα οργανώθηκαν μέσα σε λίγες ώρες. Είναι απίστευτο το ότι βρίσκομαι ακόμα εδώ».

Μια έκκληση επικοινωνήθηκε μέσω του Twitter την νύχτα για συγκέντρωση μπροστά στην πόρτα του σπιτιού και πράγματι μαζεύτηκαν αρκετά άτομα ώστε να αποτρέψουν τους αξιωματούχους να μπουν στο σπίτι.

Την Τετάρτη μερικές εκατοντάδες άτομα είχαν επίσης σταματήσει την αστυνομία και τους δικαστικούς κλητήρες από το να διώξουν από το σπίτι της μια οικογένεια μεταναστών από το Λίβανο, στην συνοικία Tetuan της Μαδρίτης.

Το κίνημα της Μαδρίτης που εναντιώνεται στις κατασχέσεις σπιτιών έχει ξεκινήσει από την λατινοαμερικανική μεταναστευτική κοινότητα. Από αυτούς που μετανάστευσαν στην Ισπανία και έχτισαν τα σπίτια κατα τον κατασκευαστικό οργασμό των προηγούμενων χρόνων, αλλά τώρα βρίσκονται ανάμεσα σε αυτούς που είναι το πιο πιθανό να χάσουν τα δικά τους σπίτια.

Αναφέρουν ότι περίπου 278 σπίτια κατάσχονται κάθε μέρα.

Ένα παρόμοιο κίνημα ενάντια στις κατασχέσεις είναι ενεργό στη Βαρκελώνη εδώ και καιρό, αλλά το κίνημα των indignados που ξεκίνησε με δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές να καταλαμβάνουν την μανδριλένικη πλατεία Puerta del Sol τον προηγούμενο μήνα, προσέφερε μια νέα φουρνιά ακτιβιστών, έτοιμους να βοηθήσουν σε όλη τη χώρα.

μετάφραση αποσπασμάτων από το άρθρο του Giles Tremlett στην Guardian

http://www.babylonia.gr

Μετά τη Citigroup, τώρα και η Credit Suisse: Ευτυχώς που τα λένε "έξω από τα δόντια"

http://tsak-giorgis.blogspot.com/2011/06/citigroup-credit-suisse.html

Σε συνέχεια του "κλασσικού" άρθρου μας σχετικά με την άποψη της Citigroup για την κατάσταση στον κόσμο, όπου -με μεγάλη ομολογουμένως ειλικρίνεια- χαρακτήριζε το πολίτευμα ως "πλουτονομία", με μια μικρή ολιγαρχία να ελέγχει σχεδόν τα πάντα, δημοσιεύουμε ακόμα μια ανάλυση, αυτή τη φορά από την Credit Suisse.

"Ευτυχώς που υπάρχουν και οι τραπεζίτες" λοιπόν, με την έννοια ότι είναι από τους λίγους που, εντελώς κυνικά, παραδέχονται και αναδεικνύουν την πραγματική εικόνα του κόσμου: Ποιες "δημοκρατίες" και ποιες "ισονομίες" μου λέτε, οι άνθρωποι το παραδέχονται ωμά ότι μας έχουν πάρει και τα σώβρακα...


Γράφημα για τις ανισότητες στις ΗΠΑ, που σπάνε κάθε ρεκόρ:
Παρατηρήστε το πως μας έχουν γυρίσει στην κατάσταση τις δεκαετίας του 1920-1930.
Αντίθετα, παρατηρήστε το γράφημα τη δεκαετία 1960-1970, όπου οι μεγάλοι λαϊκοί αγώνες έχουν φέρει το λαό σε πολύ καλύτερη θέση


Ας δούμε λοιπόν μια μελέτη του γνωστού χρηματοπιστωτικού κολοσσού Credit Suisse για την κοινωνική ανισότητα, και το πώς η άρχουσα τάξη, επειδή ακριβώς έχει στην κατοχή της την εξουσία, καταφέρνει να ρημάξει τους εργάτες, ώστε να επιβιώσει η ίδια, αυξάνοντας ακόμα περισσότερο τη μεταξύ τους ψαλίδα. Όπως έλεγε και ο Λένιν, "Capitalists can buy themselves out of any crisis, so long as they make the workers pay".

Πώς η κρίση πλούτισε... τους πλούσιους
Σύμφωνα με την Credit Suisse, εκτιμάται ότι παγκοσμίως σήμερα υπάρχουν περίπου 24,2 εκατομμύρια άνθρωποι με καθαρά περιουσιακά στοιχεία άνω του 1 εκατ. δολαρίων (συμπεριλαμβανομένων και ακινήτων). Πρόκειται ουσιαστικά για το 0,5% του πληθυσμού της γης που έχει στα χέρια του το... 36% του παγκόσμιου πλούτου (περίπου 70 τρισ. δολάρια επί συνόλου 200 τρισ.)!

Παρότι προηγήθηκε μια δεκαετία... μηδενικών κερδών από τα χρηματιστήρια, η κατάρρευση της αγοράς ακινήτων και, το κυριότερο, η μεγαλύτερη χρηματοοικονομική κρίση μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, εντούτοις, όπως προκύπτει από μελέτη της Credit Suisse, οι... έχοντες κατάφεραν από το 2000 μέχρι σήμερα να αυξήσουν τα περιουσιακά τους στοιχεία κατά 72%! Πρόσφατη έρευνα της Deloitte εξάλλου υπογραμμίζει πως ό,τι έχασαν οι πλούσιοι από το τέλος του Β' Παγκόσμιου Πολέμου μέχρι το 1980, το κέρδισαν τις προηγούμενες τρεις δεκαετίες χάρη στην... παγκοσμιοποίηση. (σ.σ. δηλαδή ότι κέρδισαν οι εργάτες της δύσης μετά από μεγάλους αγώνες, τώρα εξανεμίστηκε, καθώς οι κεφαλαιοκράτες πηγαίνουν διαρκώς και επενδύουν στην Κίνα, την Ινδία, κτλ, όπου τα περιθώρια κέρδους τους είναι μεγαλύτερα λόγω των χαμηλών μισθών)

Στον αντίποδα, 50% του πληθυσμού δεν συγκεντρώνει περισσότερο από το... 2% του παγκόσμιου πλούτου. Οσο για τους δισεκατομμυριούχους (δηλαδή με περιουσία άνω των 100 εκατ. δολαρίων), αυτοί δεν ξεπερνούν στον πλανήτη τους... 5.000 όπως προκύπτει από το τελευταίο «Wealth Report» της Citi Private Bank σε συνεργασία με την Knight Frank, ένα νούμερο το οποίο ανεβαίνει στους 26.700 εάν υπολογιστούν και τα ακίνητα. Σε μια περίοδο δηλαδή κατά την οποία η μία χώρα μετά την άλλη -και αναφερόμαστε στις αναπτυγμένες- αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα, ακόμη και το ενδεχόμενο χρεοκοπίας (Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία κ.λπ.) οι έχοντες και κατέχοντες καταφέρνουν να... «αβγατίζουν» τις περιουσίες τους.

Ενώ δηλαδή η αγοραστική δύναμη για τη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων συρρικνώνεται διαρκώς και η ανεργία αποτελεί το βασικό πρόβλημα για τις περισσότερες οικονομίες -πέραν των μεγάλων δημοσιονομικών ανισορροπιών- οι πολυεκατομμυριούχοι βγάζουν την κρίση σχεδόν... αλώβητοι ή στη χειρότερη περίπτωση με τις μικρότερες δυνατές οικονομικές απώλειες.

Στο αστρονομικό ποσό των 122 τρισ. δολαρίων (ποσό διπλάσιο από το παγκόσμιο ΑΕΠ) εκτινάχθηκε το 2010 ο πλούτος που βρίσκεται στα χέρια ιδιωτών. Λαμβάνοντας ώθηση από την οικονομική ανάκαμψη, κατέγραψε αύξηση 8% ή 9 τρισ. δολάρια και είναι πλέον κατά περίπου 20% υψηλότερος σε σχέση με το 2008. Σύμφωνα με την ενδέκατη ετήσια έκθεση «Global Wealth», την οποία δημοσιεύει η Boston Consulting Group (BCG), ο φρενήρης ρυθμός πλουτισμού θα συνεχιστεί και την επόμενη πενταετία, με ρυθμό 5,9% ετησίως κατά μέσο όρο. Αυτό, σύμφωνα με τους υπολογισμούς, θα έχει αποτέλεσμα ως το 2015 ο πλούτος των ιδιωτών να έχει φτάσει στα 162 τρισ. δολάρια.

Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου