Νικόλας Σεβαστάκης: Η γοητεία της πεφωτισμένης ολιγαρχίας

http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=620812

Στους κοινωνικούς τριγμούς και στο συναγερμικό κλίμα των ημερών η νέα επίκληση της «ευθύνης όλων» λειτουργεί με παράδοξο τρόπο. Φαίνεται να αξιοποιεί μια συγκεκριμένη διάγνωση της κατάστασης των πραγμάτων, διάγνωση η οποία παρουσιάζεται φιλοφρονητικά ως υπερκομματική, υπερβατική και ειλικρινά αυτοκριτική. Αλλά πολλά σε τούτη την διάγνωση και στο «δια ταύτα» που την συνοδεύει δεν είναι καθόλου αποχρωματισμένα. Παρατηρούμε μάλλον ότι ένας γνώριμος δημόσιος λόγος ο οποίος έχει ως αιχμή το ζήτημα των σάπιων ηθών και των κακών νοοτροπιών προσαρτάται στον κυβερνώντα «μονόδρομο». Η ρητορική περί κρίσης των αξιών και ηθικής ασφυξίας φαίνεται να επιλέγει το νεοθατσερικό πρόγραμμα για την «ανασυγκρότηση» της χώρας. Σε αυτό το πλαίσιο οι διαφορετικές φωνές του λόγιου-πνευματικού ανθρώπου και του τεχνοκράτη συγκλίνουν σε μια μορφή αναγεννητικού και εξυγιαντικού προσκλητηρίου.

Με αφορμή την έκκληση διανοουμένων με τον τίτλο «Τολμήστε»

Η σωτηριολογική πρόθεση δεν ανθίζει φυσικά μόνο στην πλευρά των «αντιλαϊκιστών». Από άλλες πλευρές αντηχούν οι παιάνες της ομοψυχίας απέναντι στην ξενική υποδούλωση του έθνους. Ρεαλιστές και ιδεοκράτες του πνευματικού μας κόσμου μοιράζονται στις δυο πλευρές αναζητώντας, καθένας με τους όρους του, τη μεγάλη υπέρβαση: οι φίλοι του δρόμου της ευθύνης και της σύνεσης προσδοκούν ουσιαστικά την άτεγκτη και αποτελεσματική επιτροπεία η οποία θα «εξορθολογίσει», έστω με το καμτσίκι, τη χώρα και θα πατάξει τους δαίμονές της· οι άλλοι βυθίζονται στο νεφελώδες μιας πάνδημης αφύπνισης που θα φέρει την οικονομική αυτάρκεια και την ελληνική αυτοεπιβεβαίωση.

Στο βάθος, ωστόσο, ένα άλλο επικίνδυνο κύμα ανεβαίνει: η παλιά καλή ιδέα της ολιγαρχίας. Η ιδέα δηλαδή ότι αυτό που χρειαζόμαστε εφεξής είναι μια απερίσπαστη στις αποφάσεις της ομάδα άξιων επιτελικών της οικονομικής διαχείρισης και της «χρηστής» διακυβέρνησης. Και από την άλλη πλευρά, η πεποίθηση ότι μια αυθεντικά φωτισμένη πνευματική ηγεσία μπορεί να τερματίσει με την παρέμβασή της το τέλμα και την παρακμή.

Ενίοτε οι δυο ιδέες και οι άνθρωποι που τις συμμερίζονται περνούν από το ένα στο άλλο μετερίζι. Καθαρολόγοι εκσυγχρονιστές συναντούν συγγραφείς του αιώνιου ρωμέικου στον ίδιο καημό: εναντίον της «ήσσονος προσπάθειας», υπέρ της Ελλάδας των «αξίων», υπέρ του πολιτισμού των «ικανών». Σε μια χώρα με εκατοντάδες χιλιάδες νέους ανέργους και ραγδαία υποβάθμιση των βιοτικών όρων για πολύ περισσότερους, κάποιοι προτείνουν προκλητικά «να δουλέψουμε περισσότερο». Αναπαράγουν, έτσι, τη στερεότυπη αντιδραστική εκδοχή περί δυο κοινωνιών, της κοινωνίας των χρήσιμων και της κοινωνίας των παράσιτων ή αχρείαστων τεμπέληδων.

Προφανώς και η ευθύνη είναι ζωτικής σημασίας όρος για τη δημόσια αντιπαράθεση, τις ατομικές στάσεις ζωής και την πολιτική συνείδηση. Αλλά η ψευδώς υπερβατική και μετα-ιδεολογική της αμφίεση δεν πείθει. Στο πεδίο του τι πρέπει να κάνουμε ισχύει πάντοτε ένας βαθμός μεροληψίας και συγκεκριμένης δέσμευσης. Δεν μπορούμε να είμαστε μαζί, ακόμα και αν σε κάποια πράγματα μπορεί και να συμπίπτουμε. Και αυτό ισχύει ιδιαίτερα σε σχέση με την υπαρκτή κοινωνική-οικονομική συνθήκη, το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και τη γενικότερη στάση έναντι του κυρίαρχου προστάγματος «εξορθολογισμού». Σε αυτό το σκληρό έδαφος οι συμπτώσεις, έστω και με τη μορφή υπογραφών σε ένα κείμενο, δεν είναι διόλου αθώες.

Επιστρέφουμε λοιπόν στο αφετηριακό πρόβλημα ουσίας: ποιο νόημα δίνουμε στο περίφημο τέλος των κύκλων ή των φάσεων της «Μεταπολίτευσης»; Τι αντιλαμβανόμαστε ως έξοδο από την χρεοκοπία και την κοινωνική κρίση; Τι επιθυμεί ακριβώς όποιος επικαλείται κάποια τολμηρή ηγεσία; Και εν τέλει ποιο κοινό άραγε μπορεί να έχει μια αριστερή εξόφληση λογαριασμών με το ελληνικό μοντέλο ανάπτυξης με τις διατριβές της Μιράντας Ξαφά ή τις υποδείξεις του Γιάννη Στουρνάρα;

Αυτά τα ερωτήματα θα ήταν αδύνατο να βρουν απόκριση με ασκήσεις αυθυπέρβασης και στις δυο εκδοχές της, την εκδοχή του προσαρμοστικού «ρεαλισμού» και την εκδοχή του ηρωικού «ιδεαλισμού» των οπαδών κάποιου αυτοδύναμου εθνικού δρόμου.

Το πεδίο στο οποίο έχει θέση και περισσότερο νόημα μια αριστερή πολιτική του πνεύματος είναι η υπεράσπιση των κοινών αγαθών, η ριζοσπαστική δημοκρατία και η απόκρουση των νέων ολιγαρχικών και ταξικών παραδειγμάτων «διακυβέρνησης». Επείγει, πάνω από όλα, η απόσταση από το μύθο κάποιου διευθυντηρίου το οποίο θα υποδυθεί μια Επιτροπή Κοινής Σωτηρίας του μέλλοντός μας.

Σε κάθε περίπτωση το όραμα μιας εξουσίας «σοφών μανδαρίνων» την οποία ευχόταν πριν από πολλά χρόνια ο Γκουστάβ Φλωμπέρ, δεν μπορεί να είναι η απάντηση στην ηθικοπολιτική κατάρρευση του δικού μας πολιτικού συστήματος και των παραδοσιακών του κοινωνικών ερεισμάτων.

[Σχόλια και συζήτηση για το άρθρο στο ιστολόγιο των Ενθεμάτων]

Ο Νικόλας Σεβαστάκης διδάσκει στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ

Εκτός Δημοσίου 170.000 Υπάλληλοι – 50.000 απολύσεις συμβασιούχων και υπαλλήλων ΔΕΚΟ-ΟΤΑ!!!

http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=81367&catid=3

(ΦΩΤΟ ΑΡΧΕΙΟΥ EUROKINISSI)

Μέσα σε τρία χρόνια η τρόικα απαίτησε και πέτυχε, όπως όλα δείχνουν, να συμφωνήσει η κυβέρνηση να μειωθούν κάτω από τις 600.000 οι υπάλληλοι του Δημοσίου. Η αρχή θα γίνει με απολύσεις. Πρώτοι στη λίστα βρίσκονται περίπου 25.000 συμβασιούχοι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Οι συμβάσεις των ανθρώπων αυτών που πλέον θα κληθούν να πληρώνουν και κρατήσεις στον ΟΑΕΔ περίπου 3% δεν θα ανανεωθούν.

Παράλληλα οι υπάλληλοι των υπηρεσιών και των οργανισμών που καταργούνται θα κληθούν να επιλέξουν μεταξύ αργία και εθελουσίας εξόδου από το Δημόσιο.

Στην περίπτωση της αργίας με αναμονή μέχρι την μετάταξη μετά την κρίση τους μέσω ΑΣΕΠ θα παίρνουν το 50%. Όσοι δεν κριθούν μετατάξιμοι θα περιμένουν να φτάσουν ως τη σύνταξη παίρνοντας τον μισό μισθό. Στη δεύτερη περίπτωση της εθελουσίας το ποσοστό του μισθού. πάει στο 70%

Υπάρχει και η τρίτη περίπτωση όπου οι υπάλληλοι θα μπορούν να επιλέξουν την εθελούσια αποχώρηση για 2 ως 5 χρόνια λαμβάνοντας το 70% του μισθού, χωρίς επιδόματα, και με όλες τις κρατήσεις.

Μαζί με τις συνταξιοδοτήσεις όλοι αυτοί οι άνθρωποι υπολογίζονται σε 170.000.

Άχρηστοι, Φοβισμένοι και Επικίνδυνοι!

http://vickytoxotis.blogspot.com/2011/06/blog-post_06.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+Toxotis+%28TOXOTIS%29

«Φιλάργυρον μέν πάν το βάρβαρον γένος»

-Σοφοκλέους Τηρεύς

Γράφει ο *Αμφικτύων

Ο άνθρωπος και οι κοινωνίες σε στιγμές εσχάτου κινδύνου κινητοποιούν το μέγιστο των ψυχοπνευματικών και σωματικών δυνάμεων τους και αναπτύσσουν ανεξιχνίαστες ικανότητες, που συνήθως αποδίδονται σε θαύματα. (Φωτεινό παράδειγμα το 1940-41, το ΕΑΜ της Κατοχής κ.α) Αντίθετα, υπάρχουν καταστροφές που οφείλονται σε έλλειψη εγρήγορσης και έγκαιρης αντιμετωπίσεως των, όπως η σημερινή κρίση.

Μας θυμίζει τον αλεξιπτωτιστή ελευθέρας πτώσεως, ο οποίος λόγω ανικανότητος, φόβου και 'ελπίδας' ότι κάτω θα τον αναμένει ασθενοφόρο, αδυνατεί να τραβήξει τη λαβή του κύριου ακόμη και του βοηθητικού αλεξιπτώτου, γιατί φοβάται το τράνταγμα. Κατά παρόμοιο τρόπο πέφτει η Ε.Ε, με τη διαφορά ότι αδειάζει τα κράτη του νότου, για να γλυτώσει. Αγνοεί όμως ότι κατά την πτώση τις τρύπησαν το αλεξίπτωτο και την παρασύρουν στην καταστροφή. Έστω και αργά είναι ελπιδοφόρα η πρόταση Τρισέ για την συγκρότηση Υπουργείου Οικονομικών της Ε.Ε για την παρακολούθηση των δημοσιοοικονομικών των κρατών. Όσον αφορά τον ΓΑΠ και τον Υπουργό του επί των Οικονομικών, εκτιμώ ότι πολύ σύντομα θα οδηγηθούν στο εδώλιο του κατηγορουμένου για παραβίαση του Συντάγματος.

Από το 1974 και μετά οι διεφθαρμένοι πολιτικοί μας-αλλά και της Ε.Ε- έκρυβαν επιμελώς, ότι η χώρα ετρέφετο -και όχι μόνον- με δανεικά, εκ φόβου για τα πρόσκαιρα συμφέροντα τους. Τα αισχρά ΜΜΕ είχαν συμμαχήσει στην συνωμοσία του ψεύδους, της σιωπής και της αρπαχτής με τα γεράκια της πολιτικο-οικονομικής ολιγαρχίας και μας είχαν χορτάσει παραμύθια. Οπότε ξαφνικά ξέσπασε η κρίση από το «λεφτά υπάρχουν » στο πτωχεύσαμε(50% πιθανότητες). Βέβαια ευθύνη έχει και ο πνευματικός κόσμος ( οικονομολόγοι,τραπεζίτες, πανεπιστημιακοί κ.α) που άργησαν να ενημερώσουν το λαό. Στις 12 και 5 βγαίνουν τώρα όλοι στα ΜΜΕ και εξετάζουν τις ενδεχόμενες λύσεις, ήτοι :

1η Λύση( Μνημονίων-Ολεθρος -Καταστροφή). Η συνέχιση των Μνημονίων και το Ξεπούλημα Κρατικής Περιουσίας ισοδυναμεί με βεβαία καταστροφή. Κάθε νέο δάνειο ρίχνει βενζίνη στη φωτιά. Αυξάνει το χρέος. Διογκώνει τη λιτότητα. Το ξεπούλημα της Κρατικής Περιουσίας είναι η χαριστική βολή στην επιβίωση του Ελληνικού λαού, διότι μας μεταβάλλει σε οικτρό προτεκτοράτο.

2η Λύση( Η Μαζί Σωζόμαστε ή Μαζί Χανόμαστε) Όχι στα Μνημόνια, στα δάνεια και στο ξεπούλημα της Ελλάδος. Να διαμηνύσουμε στην Ε.Ε ότι : «Οι Τοκογλυφικοί Δανεισμοί των Μνημονίων και το Ξεπούλημα της Κρατικής Περιουσίας είναι λύσεις αδιέξοδες που απλώς μεταθέτουν χρονικά την καταστροφή ολόκληρης της Ευρωζώνης» Απαιτούμε το Ταμείο Συνοχής να διαγράψει το επαχθές Ελληνικό χρέος και να θεσπίσει Αναπτυξιακό Σχέδιο -τύπου Μάρσαλ- για τις χώρες του Νότου,

3η Λύση(Δραχμούλα Αγάπη μου). Εν αδυναμία της Ε.Ε να δώσει λύση, ή στην περίπτωση κατάρρευσης του Ευρώ, η προσφυγή στη Δραχμή ίσως γίνει -παρά την θέληση μας- αναπόφευκτη. Τούτο θα επιφέρει τρομακτικό κόστος στη χώρα και θα μας φέρει δεκαετίες πίσω. Ο κραδασμός θα είναι διεθνής, διότι θα πλήξει ολόκληρη την Ευρωζώνη (Πορτογαλία, Ιρλανδία και πιθανότατα και την Ισπανία, Ιταλία κλπ) Η κρίση θα πλήξει την ΕΚΤ και ασφαλώς και τις Γερμανικές Τράπεζες, που διαθέτουν τοξικά ομόλογα των χωρών του νότου. Οι ειδικοί λένε ότι σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να τους κάνουμε αυτή τη χάρη, δηλαδή να φύγουμε οικειοθελώς από την Ευρωζώνη.

4η Λύση( Έξοδο της Γερμανίας από το Ευρώ στο Μάρκο). Λένε ότι τούτο είναι πιθανότερο από την έξοδο της Ελλάδος από το Ευρώ. Και θα γίνει όταν χρεοκοπήσει η Ισπανία. Τότε το Ευρώ-αν συνεχίζει να υπάρχει - θα υποτιμηθεί σημαντικά και θα γίνει ανταγωνιστικό, ενώ το Μάρκο θα ανατιμηθεί στα ύψη. Τούτο θα καταστρέψει εμπορικά την Γερμανία. Άρα η μοίρα των Ευρωπαϊκών κρατών είναι αλληλένδετη και η έξοδος από την κρίση περνάει μέσα από την Ευρώπη των Λαών.

Σήμερα οι Λαοί πληρώνουν τα χρέη των διεθνών τοκογλύφων-τραπεζιτών της Wall Street, οι οποίοι απομυζούν τους λαούς με την τοκογλυφία. Αυτοί δημιούργησαν το πρόβλημα με την μεταφορά της υλικο-τεχνολογικής βάσης από την Αμερική και Ευρώπη στην Ασία, για να εκμεταλλευθούν τα φθηνά εργατικά χέρια. Την έλλειψη ανταγωνισμού πληρώνει τώρα ο Δυτικός κόσμος, που είναι βυθισμένος στο χρέος στις Τράπεζες. Και δυστυχώς αυτές απομυζούν τους λαούς, με την λιτότητα. Κατά τον ίδιο τρόπο που οι δικοί μας τραπεζίτες επένδυσαν τα κεφάλαια τους στα Βαλκάνια με κρατικές επιδοτήσεις. Τώρα καλούμεθα να ανταγωνισθούμε τους Κινέζους και λοιπούς Ασιάτες εργαζόμενους, με αποτέλεσμα την κάθετη πτώση του βιοτικού μας επιπέδου, των εργασιακών σχέσεων,της ασφάλισης,του περιβάλλοντος κ.α. Τούτες τις ώρες πρέπει να ενεργοποιήσουμε τους ξεχασμένους μηχανισμούς της Ευρώπης των Λαών( Αλληλεγγύη, Συνεργασία, Συλλογικότητα) για να την βγάλουμε από την εσωστρέφεια, διχόνοια, ιδιοτέλεια κ.α Βέβαια το δικό μας πρόβλημα οφείλεται κυρίως στην κλεπτοκρατική επιδρομή του ληστρικού πολιτικο-οικονομικού μας κατεστημένου. Η Κυβέρνηση ΓΑΠ προχώρησε με ψεύδη στο ξεπούλημα και τη μετατροπή της χώρας σε φέουδο των ντόπιων και ξένων μονοπωλίων. Η λύση απαιτεί άμεση προσφυγή στις κάλπες ή κατ' ελάχιστον δημοψήφισμα.

Το Ειρηνικό αλλά στο έπακρο Επαναστατικό Κίνημα των Αγανακτισμένων Πολιτών είναι σήμερον η μοναδική ελπίδα για:

• 1/ Για κατάργηση του Μνημονίου και έξοδο μας από το ΔΝΤ,
• 2/ Αρνηση του χρέους ως επαχθούς και προιόντος εξαπάτησης και άγριας τοκογλυφίας-Συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου
• 3/ Αλλαγή του Συντάγματος, Συντακτική Εθνοσυνέλευση, Κατάργηση της βουλευτικής Ασυλίας και του Νόμου περί ευθύνης υπουργών
• 4/ Ανακήρυξη της ΑΟΖ και εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας.

Ως τότε κανένας τοκογλυφικός Δανεισμός και κανένα Ξεπούλημα Δημόσιας Περιουσίας δεν νομιμοποιείται. Διότι πάνω στην αξιοποίηση της θα στηριχθεί η εθνική και οικονομική αναγέννηση και η ανάκτηση της χαμένης ελπίδας των νέων.

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης

Συγγραφεύς-Ποιητής, μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

Πηγή

ΝΑ ξαναπώ εγώ πάλι πως συν-φωνώ, απλά να ξεκαθαρίσουμε πως δεν είμαστε ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ! αλλά συνειδητοποιημένοι, υπεύθυνοι και αποφασισμένοι πολίτες που φέρουν την Ελλάδα ξανά στο Λαμπερό της πεπρωμένο!

Read more: http://vickytoxotis.blogspot.com/2011/06/blog-post_06.html#ixzz1OU5hhC3X

Financial Times: Ανεργοι απόφοιτοι και αφυπνισμένοι πολίτες οι «Αγανακτισμένοι»

http://armageddon-news.blogspot.com/2011/06/financial-times.html

Όλους τους συνδέει η οργή κατά των μεταρρυθμίσεων που προωθεί η σοσιαλιστική κυβέρνηση, επισημαίνει η εφημερίδα

Στις έντονες αντιδράσεις που συναντούν τα πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα και στο μαζικό πλέον κίνημα των «Αγανακτισμένων» αναφέρεται εκτενώς ανταπόκριση των Financial Times που δημοσιεύεται σήμερα στην βρετανική εφημερίδα.


Σύμφωνα με το ρεπορτάζ χιλιάδες....
Έλληνες πραγματοποίησαν την Κυριακή διαδήλωση έξω από το Ελληνικό Κοινοβούλιο αντιτιθέμενοι στο νέο πακέτο μέτρων λιτότητας που συμφώνησε η Κυβέρνηση σε αντάλλαγμα για το νέο πακέτο διάσωσης από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το δεύτερο όπως επισημαίνεται σε διάστημα 13 μηνών.

Για το κίνημα των «Αγανακτισμένων Ελλήνων» που οι Financial Times τονίζουν πως βασίσθηκε πάνω στο μοντέλο των Ισπανών Indignados αναφέρουν πως πρόκειται για ποικιλόμορφο σώμα διαδηλωτών, που απαρτίζεται από άνεργους αποφοίτους μέχρι περιβαλλοντικά αφυπνισμένους πολίτες και συνταξιούχους που τους συνδέει η οργή κατά των μεταρρυθμίσεων που προωθεί η σοσιαλιστική κυβέρνηση.

Στο δημοσίευμα αναφέρεται πως το Ελληνικό Κοινοβούλιο βρίσκεται τακτικά στο επίκεντρο των διαμαρτυριών των εργατικών σωματείων που κατά καιρούς εξελίσσονται σε βίαιες συμπλοκές, ωστόσο η συγκεκριμένη παρατεταμένη διαμαρτυρία στην πλατεία Συντάγματος δημιουργεί σοβαρά θέματα για την Κυβέρνηση, η οποία προσπαθεί να εξασφαλίσει πολιτική στήριξη για τα πρόσφατα μέτρα.

Όπως υπογραμμίζεται διακεκριμένοι βουλευτές γίνονται όλο περισσότερο στόχος των διαδηλωτών και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο λαός θεωρεί αρκετούς Έλληνες πολιτικούς υπεύθυνους για τα οικονομικά προβλήματα της χώρας.

Σε αυτό το κλίμα τονίζουν οι Financial Times ο υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου πρόκειται σήμερα να ανακοινώσει έκτακτα μέτρα 6,4 δισ. ευρώ σε αυξήσεις φόρων και περικοπές επιδομάτων, αλλά και τις λεπτομέρειες του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Δημοσιονομικών Μεταρρυθμίσεων, που περιλαμβάνει το κλείσιμο εκατοντάδων παρωχημένων κρατικών οργανισμών, περικοπές επιδομάτων προς τους δημοσίους υπαλλήλους και πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων 50 δισ. ευρώ με το οποίο θα χρηματοδοτηθεί εν μέρει το νέο πακέτο Ε.Ε .- ΔΝΤ.

tovima.gr

Ποιό “πανευρωπαϊκό κάλεσμα” βρε χλιμίντζουρες των μνημονιακών ΜΜΕ; ΕΣΑΣ θέλουμε να στείλουμε στην δικαιοσύνη και τα αφεντικά σας!!!

http://olympia.gr/2011/06/06/%CF%80%CE%BF%CE%B9%CF%8C-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%89%CF%80%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CF%8C-%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CE%B5%CF%83%CE%BC%CE%B1-%CE%B2%CF%81%CE%B5-%CF%87%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE%AF%CE%BD/

Ξέρετε πολλές άλλες Ευρωπαϊκές χώρες που η πρωθυπουργική αυλή να κατηγορείται ότι πόνταρε και εκτελεί την πορεία πτώχευσης της χώρας της;

Ξέρετε πολλές άλλες χώρες να έχουν ΜΜ”Ε” που παίρνουν τα θέματα με SMS από το Μαξίμου;

Ξέρετε πολλές άλλες χώρες που εκχωρήθηκε η Εθνική τους ανεξαρτησία αλλά τα ΜΜ”Ε” μιλούσαν για πιστόλια στο τραπέζει και εθνικό κατόρθωμα;

Ξέρετε πολλές άλλες χώρες που πλήρωσαν 120 δις στους Γερμανούς μέσω επίορκων πολιτικών αλλά κανείς δεν πήγε φυλακή; Αντίθετα τα ΜΜ”Ε” μιλούσαν για βατοπαίδια και άλλες αηδίες την ίδια ώρα που έφευγαν Χριστοφοράκοι;

Ξέρετε πολλές άλλες χώρες που παρακολουθείτο το τηλέφωνο του πρωθυπουργού αλλά η επόμενη κυβέρνηση χάρισε ακόμα και τα πρόστιμα στην Vodafone; Την ίδια ώρα που χαριζόταν το πρόστιμο μάλιστα, φιγουράριζαν ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΕΣ διαφημίσεις της εταιρείας στις μεγάλες εφημερίδες;

Ένα είναι το ζητούμενο των εξεγερμένων Ελλήνων: ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΩΡΑ, ΣΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΟΙ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΙ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΑΠΟΔΕΙΧΤΟΥΝ ΟΤΙ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΚΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΩΘΗΣΟΥΝ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ.

Στον δικαστικό αγώνα του Μεταξά για την Ελλάδα στηρίχθηκε η Αργεντινή και έδιωξε το ΔΝΤ!!!!

http://citypress-gr.blogspot.com/2011/06/blog-post_6885.html

Του Νίκου Καρά

Το 1936 το Ελληνικό Κράτος (δηλαδή ο Ιωάννης Μεταξάς), αρνήθηκε να εξυπηρετήσει δάνειο που είχε συνάψει με την Βελγική Τράπεζα Societe Commerciale de Belgique.
Η κυβέρνηση του Βελγίου έσπευσε να συνδράμει την Βελγική Τράπεζα και προσέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο του Διεθνούς Δικαίου που είχε ιδρυθεί από την Κοινωνία των Εθνών (πρόδρομό του ΟΗΕ).
Στην προσφυγή της η Βελγική Κυβέρνηση κατηγορούσε την Ελλάδα ότι αθετεί τις διεθνείς της υποχρεώσεις. Το Ελληνικό Κράτος (η κυβέρνηση Ιωάννη Μεταξά), απάντησε με υπόμνημα στο οποίο ανέφερε: ....

«Η Κυβέρνηση της Ελλάδος, ανήσυχη για τα ζωτικά συμφέροντα του Ελληνικού λαού και για τη διοίκηση, την οικονομική ζωή, την κατάσταση της υγείας και την εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια της χώρας, δεν θα μπορούσε να προβεί σε άλλη επιλογή. Όποια κυβέρνηση κι αν ήταν στην θέση της, θα έκανε το ίδιο»
(Yearbook of the International Law Commission, 1980, τομ. ΙΙ, μέρος Α., σελ. 25, 26)
Η δίκη έγινε το 1938 και ο νομικός εκπρόσωπος του Ελληνικού Κράτους (της κυβέρνησης Ιωάννη Μεταξά), κατέθεσε νέο υπόμνημα στο οποίο ανέφερε:
«Ενίοτε μπορεί να υπάρξει μια έκτακτη κατάσταση, η οποία κάνει αδύνατο για τις Κυβερνήσεις να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς τους δανειστές και προς τον Λαό τους. Οι πόροι της χώρας είναι ανεπαρκείς για να εκπληρώσουν και τις δύο υποχρεώσεις ταυτόχρονα. Είναι αδύνατον να πληρώσει μια Κυβέρνηση το χρέος, και την ίδια στιγμή να παρασχεθεί στον λαό η κατάλληλη διοίκηση και οι εγγυημένες συνθήκες για την ηθική, κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη. Πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στα δύο. Και φυσικά, το καθήκον του Κράτους να εξασφαλίσει την εύρυθμη λειτουργία των βασικών δημοσίων υπηρεσιών, ΥΠΕΡΤΕΡΕΙ έναντι της πληρωμής των χρεών της.
Από κανένα κράτος δεν απαιτείται να εκπληρώσει, μερικά ή ολικά, τις χρηματικές του υποχρεώσεις, αν αυτό ΘΕΤΕΙ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ τη λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών του, κι έχει σαν αποτέλεσμα την αποδιοργάνωση της διοίκησης της χώρας.
Στην περίπτωση που η αποπληρωμή των χρεών θέτει σε κίνδυνο την οικονομική ζωή και τη διοίκηση, η Κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να διακόψει ή και να μειώσει την εξυπηρέτηση του χρέους».
Με βάση αυτά τα επιχειρήματα, το Διεθνές Δικαστήριο Διεθνούς Δικαίου της Κοινωνίας των Εθνών δικαίωσε την Ελλάδα.
Το σπουδαιότερο όμως είναι το εξής:
Σε αυτό το νομικό δεδομένο (Νομικά Επιχειρήματα, Δικαστική Απόφαση), στηρίχθηκε το 2003 ο Πρόεδρος της Αργεντινής Νέστωρ Κίρσνερ, για να διαγράψει το μεγαλύτερο μέρος του Δημόσιου Χρέους της Αργεντινής και να σώσει την χώρα του από τα νύχια του ΔΝΤ.

«Δυστυχώς η Βουλή δεν διαθέτει ελικοδρόμιο»!

http://www.newsbeast.gr/greece/arthro/181054/dustuhos-i-vouli-den-diathetei-elikodromio/

Η Κυβέρνηση αναζητεί τρόπους να αποφευχθούν τα χειρότερα

Φόβος και τρόμος μεταξύ των βουλευτών μετά τις ακραίες αποδοκιμασίες των εθνοπατέρων. Η κυβέρνηση αναζητεί τρόπους για να αποφευχθούν τα χειρότερα την ημέρα που θα ψηφίζεται το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, καθώς οι Αγανακτισμένοι προτίθενται να κινητοποιήσουν ένα εκατομμύριο κόσμο για τον αποκλεισμό του Κοινοβουλίου.

Η κατάσταση που δημιουργείται πλέον στην πλατεία Συντάγματος και γύρω από το ελληνικό Κοινοβούλιο είναι ασφυκτική για τον πολιτικό κόσμο της χώρας και εξόχως ανησυχητική για τις επερχόμενες εξελίξεις. Υπό το βάρος αυτό όλο και περισσότεροι στην κυβέρνηση πιστεύουν ότι απαιτείται ειδικό σχέδιο αντιμετώπισης της ιδιότυπης αυτής εξέγερσης.

Κυβερνητικοί παράγοντες και βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, εκτιμούν σύμφωνα με το Πρώτο Θέμα ότι με τα σημερινά δεδομένα όχι μόνο η συγκέντρωση μεγάλου αριθμού διαδηλωτών είναι βέβαιη, αλλά και ότι αυτή μπορεί να εξελιχθεί σε ανεξέλεγκτο αποκλεισμό της Βουλής, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό. Το ενδεχόμενο να στηθεί ένας κλοιός γύρω από τη Βουλή που θα εμποδίζει τους βουλευτές να εισέρχονται στο κτίριο και πολύ περισσότερο να μην ανοίξει όταν το μεσοπρόθεσμο ψηφιστεί για να αποχωρίσουν οι εθνοπατέρες ,προκαλεί τρόμο στα αρμόδια κυβερνητικά κλιμάκια και στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ.

Ο φόβος έτσι κι αλλιώς είναι διάχυτος επειδή ακριβώς κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τις αντιδράσεις του κόσμου. Ακόμη και οι πιο ψύχραιμοι ομολογούν ότι ο καθένας υπουργός και βουλευτής πρέπει πλέον να προσέχει πού κυκλοφορεί στο κέντρο της Αθήνας και φυσικά να μην υποτιμά το κλίμα που κυριαρχεί στις διαδηλώσεις των Αγανακτισμένων στην πλατεία Συντάγματος.

Η τεράστια κινητοποίηση των αστυνομικών δυνάμεων είναι το προφανές μέτρο, όμως δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα αποδειχτεί επαρκές, με δεδομένο ότι χρειάζεται να φυλαχτεί ένας τεράστιος χώρος με πολύ μεγάλη περίμετρο.
Οι πιο υποψιασμένοι των αστυνομικών δυνάμεων αναμένουν ότι εκείνη την ημέρα θα έχουν να κάνουν και με «κλεφτοπόλεμο», καθώς είναι πιθανό «δυνάμεις» των Αγανακτισμένων να ακροβολιστούν σε διάφορα σημεία, είτε μακριά από τη Βουλή, αλλά σε σημεία απ’ όπου πρέπει να περάσουν οι βουλευτές για να πλησιάσουν τις εισόδους του Κοινοβουλίου, είτε ακόμη και στον Εθνικό Κήπο.

Δείτε εδώ όλες τις ειδήσεις για τους Αγανακτισμένους στους δρόμους

Να κλείσει το ΔΝΤ!

http://www.elzoni.gr/html/ent/158/ent.10158.asp

Γράφει ο
Μανώλης Αστρεινίδης

Ο διευθυντής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος-Καν μετά το σκάνδαλο για απόπειρα βιασμού μιας καμαριέρας ξενοδοχείου στη Ν. Υόρκη βρίσκεται εκτός «παιχνιδιού».

Δυστυχώς πολλά μέλη της παγκόσμιας ελίτ περιμένουν στη σειρά να αναρριχηθούν στο «θώκο» του. Άραγε ποιός θα είναι νικητής σ΄ αυτή την κούρσα διαδοχής, ένας Ευρωπαίος ίσως ή κάποιος από τον αναπτυσσόμενο κόσμο;

Εάν το κριτήριο είναι η ευημερία των απλών ανθρώπων η απάντηση είναι πολύ απλή. Κανένας δεν θα έπρεπε να διαδεχθεί τον Στρος-Καν. Το ΔΝΤ θα έπρεπε (όπως και άλλοι Οργανισμοί όπως η Παγκόσμια Τράπεζα κλπ) να καταργηθεί.

Απλά γιατί δεν βελτιώνει τις ζωές των λαών αλλά μάλλον επιβάλλει και εφαρμόζει το συνεταιριστικό «νεοφιλελευθερισμό» σε χώρες που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα ενώ παράλληλα καταπιέζει την ανάδυση των ελεύθερων αγορών.

Το ΔΝΤ είναι η επιτομή του κεϋνσιανού μεταπολεμικού συστηματικού σχεδίου εργασίας του Bretton-Woods που σχεδιάστηκε με σκοπό να συντονίζει τις κεντρικές τράπεζες παγκοσμίως καθώς και να εξυπηρετεί τους οικονομικούς σχεδιαστές των ΗΠΑ αλλά και των στενών συμμάχων τους να διαμορφώνουν τη παγκόσμια οικονομία.

Όταν το σύστημα σταθερών ισοτιμιών έληξε το 1971, το ΔΝΤ ανέλαβε μια νέα αποστολή, να αποτελεί την Άμεση Δράση για χάρη κυβερνήσεων που λόγω υπερβολικού χρέους δεν ήταν σε θέση να προπληρώνουν τα δάνειά τους σε τράπεζες της Δύσης ή να αγοράζει αρκετές εξαγωγές ώστε να διατηρεί της δυτικές οικονομίες «αμέριμνες».

Όμως το ΔΝΤ αποδείχτηκε επιπλέον ανίκανο να προβλέψει τις επερχόμενες κρίσεις. Όμως γιατί να περιμένει κανείς τους γραφειοκράτες που ζουν σε βάρος των φορολογουμένων, χωρίς να ρισκάρουν απολύτως τίποτε, να εντοπίζουν οικονομικά προβλήματα;

Οι γραφειοκράτες δεν γνωρίζουν ΓΙΑΤΙ χρειάζεται να είναι γνώστες εφόσον η ουσιαστική γνώση δεν υπάρχει ως εύκολα προσβάσιμο δεδομένο.

Η υπόσχεση για παροχή «τεχνικής βοήθειας» αποτελεί ένα φαιδρό αστείο καθώς οι οικονομίες δεν είναι μηχανές αλλά δίκτυα ανθρώπινης δραστηριότητας.

Η συμβουλή του ΔΝΤ –συνήθως για αύξηση φόρων- είναι πάντοτε αντιπαραγωγική και καθόλου εποικοδομητική αλλά επειδή συχνά φέρει τη ταμπελίτσα «ελεύθερη αγορά» προκαλεί δημόσια αγανάκτηση και αντίδραση εναντίον πραγματικών μεταρρυθμίσεων στην αγορά.

Ακόμα κι όταν δίνει μια κανονική συμβουλή, για παράδειγμα τη κατάργηση ελέγχου τιμών στα είδη διατροφής, η αποτυχία των κυβερνήσεων να κρατήσει την αγορά μακριά από άλλες παρεμβάσεις μπορεί να καταλήξει να επιβάλλει μεγαλύτερο οικονομικό βάρος σε ένα λαό που ήδη υποφέρει.

Τότε στοχοποιείται και ενοχοποιείται η «ελεύθερη αγορά». Κάτω από ακριβώς τέτοιες συνθήκες πριν κάποια χρόνια στην Αίγυπτο σημειώθηκαν εξεγέρσεις από έναν φτωχοποιημένο λαό και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την καθολική δυσπιστία του απέναντι στις απόπειρες για μεταρρυθμίσεις στην αγορά.

Ενώ τα δάνεια του ΔΝΤ παρουσιάζονται ως αλτρουιστικά στη πραγματικότητα αποτελούν την «εγγύηση» προς τους κυβερνήτες έναντι των συνεπειών που επισύρουν τα εκμεταλλευτικά του σχέδια –γλυτώνοντάς τους από την αναγκαιότητα για ριζικές αλλαγές όπως η αναδιανομή γαιών και ένα ελεύθερο τραπεζικό σύστημα- όπως επίσης και τους δανειστές τους – συνήθως τραπεζίτες της Wall Street.

Οι γεωργοί και άλλοι εξαγωγείς των ΗΠΑ έχουν συγκροτήσει συνδικάτα με σκοπό τη προώθηση αυξημένων εισφορών της χώρας τους προς το ΔΝΤ με τη πεποίθηση ότι περισσότερα δάνεια σε αποτυχημένες οικονομίες σημαίνουν και μεγαλύτερες εξαγωγές προς το εξωτερικό. Προκειμένου όμως να πληρωθούν τα δάνεια τα χρήματα αναγκαστικά προέρχονται από τις καταθέσεις των φτωχών φορολογουμένων του αναπτυσσόμενου κόσμου.

Το ΔΝΤ τονίζει ότι τα δάνεια εκταμιεύονται ανάλογα με τις συνθήκες κάθε χώρας αλλά αυτό δεν είναι παρά μια μικρή ανακούφιση. Οι βαθύτατες παραβιάσεις ατομικών ελευθεριών και αρχών της αγοράς σαφώς και δεν αναφέρονται.

Οι πραγματικές αγορές προϋποθέτουν ατομική ελευθερία, ελεύθερο τραπεζικό σύστημα, μηδενικά νομικά κωλύματα στην επιχειρηματικότητα και ιδιοκτησιακά δικαιώματα για τους απλούς ανθρώπους.

Οι αγορές παύουν να είναι ελεύθερες όταν μεγάλες εκτάσεις γης βρίσκονται υπό τον έλεγχο μιας φεουδαρχικής ελίτ που δεν αφήνει στη πλειοψηφία πολλές επιλογές εκτός από το πάρει ό,τι περισσεύει!

Η αποδοχή των παραπάνω συνθηκών μπορεί να φέρεται ως «η καλύτερη υπάρχουσα επιλογή» αλλά εάν η δέσμη επιλογών είναι τεχνητά περιορισμένη τότε αυτό δε σημαίνει απολύτως τίποτε.

Για δεκαετίες το ΔΝΤ έχει καλλιεργήσει τη μακροπρόθεσμη εξάρτηση, τη συνεχόμενη υπερχρέωση, τον ηθικό κίνδυνο και τη πολιτικοποίηση ενώ την ίδια στιγμή αμαυρώνει την όποια πραγματική μεταρρύθμιση στην αγορά και εμποδίζει την επαναστατική φιλελεύθερη αλλαγή.

Επομένως η λύση δεν βρίσκεται στην εφαρμογή ελεύθερων αγορών από το ΔΝΤ ακόμα κι αν αυτό είχε τη βούληση ή την δυνατότητα να το κάνει. Κάτι τέτοιο θα αποτελούσε ηχηρό κόλαφο στον ιμπεριαλισμό και όπως σημειώνει επίσης ένας πρώην οικονομικός αναλυτής της Παγκόσμιας Τράπεζας, ο William Easterly, θα απηχούσε το «Άχθος των Λευκών»

Το ΔΝΤ πρέπει να θρυμματιστεί και οι λαοί που υποφέρουν από τη κλεπτοκρατία να αφεθούν να ανακαλύψουν τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες θα βελτιώσουν τη ζωή τους. Πόση παραπάνω «βοήθεια» από την οικονομικά εύρωστη Δύση μπορούν να αντέξουν;


--Ο κ. Μανώλης Αστρεινίδης είναι Ερευνητής («ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ
ΕΛΕΓΧΟΥ ΟΠΛΩΝ»)

ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ, ΚΑΡΑΓΕΡΜΑΝΙΚΑ, ΑΡΙΑ ΦΑΣΟΛΑΚΙΑ ΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΘΑΝΑΤΟΥΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ

http://gatzoli.blogspot.com/2011/06/blog-post_06.html

…και όχι βεβαίως τα αγγούρια της Ισπανίας.

Τα λαμόγια της Ευρώπης, οι τεμπελχανάδες βρωμύλοι ευθύνονται για το μακελειό στην χώρα τους αλλά και για πιθανές περιπτώσεις στις χώρες που εισήγαγαν τα Άρεια φασολάκια. Στο μεσοδιάστημα βέβαια, φρόντισαν να κατασυκοφαντήσουν τα Ισπανικά προϊόντα για να κρύψουν την φονική τους ανευθυνότητα. Ζημία τεράστια όχι μόνο για τους Ισπανούς αλλά και για τους Έλληνες αγρότες αφού κύριες αγορές όπως η Ρωσία σταμάτησαν τις εισαγωγές από την ΕΕ. Σε αυτό το πλαίσιο, το “Ολυμπία” στέλνει αντίγραφα των συκοφαντικων ρεπορτάζ από τα Ελληνικά ΜΜ”Ε” ώστε οι Ισπανοί παραγωγοί να στραφούν νομικά εναντίον τους όπως ήδη έχουν ξεκινήσει να κάνουν για τα Γερμανικά. Το ίδιο πρέπει να κάνουν και οι Έλληνες εξαγωγείς εναντίον των Ελληνικών και Γερμανικών ΜΜ”Ε” που επέφεραν με τα συκοφαντικά τους δημοσιεύματα πλήγμα στην δραστηριότητα τους.

πηγη

Το tsantiri.gr περπάτησε όλο το συλλαλητήριο στην πλατεία Συντάγματος, δείτε τα ΒΙΝΤΕΟ

http://www.tsantiri.gr/koinonia-kinimata/perpatisame-olo-to-sillalitirio-stin-platia-sintagmatos-dite-to-vinteo.html

Σήμερα το πήραμε απόφαση. Περπατήσαμε όλο το συλλαλητήριο. Μπήκαμε από την Πανεπιστημίου, φτάσαμε μέχρι το Ζάππειο, ύστερα κατεβήκαμε τη Ξενοφώντος, βγήκαμε Φιλελλήνων και αφού περάσαμε μπροστά από τα φαστφουντάδικα ανεβήκαμε μπροστά από το ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία και κατηφορίσαμε την Πανεπιστημίου μέχρι τα Προπύλαια. Κάναμε δηλαδή όλο τον κύκλο. Είδαμε ανθρώπους όλων των τάξεων -και προφανώς όλων των ιδεολογιών, είδαμε όλες τις ηλικίες, από παιδάκια μέχρι γιαγιάδες, είδαμε Ελληνιστές να ζητούν να φορολογηθεί η Εκκλησία, είδαμε και παπάδες να διαδηλώνουν. Είδαμε πατριώτες με ελληνικές σημαίες, είδαμε και μετανάστες. Τους καταγράψαμε όλους και το σημαντικότερο είναι ότι συνυπήρχαν όλοι ειρηνικά, με τις διαφορές τους, ενωμένοι ενάντια στην κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου. Φύγαμε με αίσθημα ικανοποίησης. Πετύχαμε αυτό που δεν ήθελαν οι κυβερνήτες μας: ενωθήκαμε! Και όπως λέει και το σύνθημα, «λαός ενωμένος – ποτέ νικημένος»! Αυτή η Ελλάδα μας αρέσει…

Oι "Μοντέρνοι Καιροί", το Αlter και η κίνηση των τραπεζικών επιταγών

http://www.kourdistoportocali.com/default.aspx?pageid=6288

Από τον Τάσο Τέλλογλου

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyepix_2_05/06/2011_444686

Ο διαφημιστής που κάθεται απέναντί μας θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε. Kάποια στιγμή, δεν θυμάται ακριβώς πότε, το 2007 ή το 2008, όχι ο Κ. Γιαννίκος αλλά ο λογιστής του επισκέφθηκε την εταιρεία που βρίσκεται κάπου στα Βόρεια προάστια και του είπε ότι υπάρχει μια ευκαιρία.

Για την ακρίβεια, υπήρχε πολύτιμο πρόγραμμα στο εξωτερικό, που η εταιρεία του κ. Γιαννίκου, oι «Μοντέρνοι Καιροί», είχε βρει για αγορά, αλλά υπήρχε μια λεπτομέρεια: ο σταθμός δεν είχε χρήματα (σ.σ. ο κ. Γιαννίκος, εκτός από μέτοχος των «Μοντέρνων Καιρών», ήταν πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Alter).

Το πρόγραμμα θα αγοραζόταν, λοιπόν, από τους «Μοντέρνους Καιρούς», που στη συνέχεια εμφανιζόταν ότι το πουλούσαν στους διαφημιστές και αυτοί στο τέλος το πουλούσαν στον Alter. Η διαφημιστική, για ασφάλεια, έπαιρνε κι έδινε επιταγές (σ. σ. έπαιρνε μια επιταγή των «Μοντέρνων Καιρών» για «εγγύηση» και έδινε μια επιταγή στους «Μοντέρνους Καιρούς» επισφραγίζοντας ένα σχετικό ιδιωτικό συμφωνητικό). Οι εκδόσεις των επιταγών είχαν 3-4 μέρες διαφορά έτσι ώστε ο Alter να μπορεί να δίνει δικές του επιταγές στις διαφημιστικές χάρη στο εξαιρετικά γενναιόδωρο πλαφόν επιταγών που εξασφάλιζε ιδιαίτερα από τη Μarfin και την Τράπεζα Πειραιώς.

Στη συμφωνία «Καιρών» και διαφημιστικών, ο Alter δεν φαινόταν, εμφανιζόταν μόνο σε «δίδυμα» ιδιωτικά συμφωνητικά, που γίνονταν ανάμεσα σε αυτόν και τις διαφημιστικές εταιρείες για την αγορά των ίδιων προγραμμάτων. Ούτε όμως και οι «Μοντέρνοι καιροί» εμφανίζονταν σαν εταιρεία συνδεδεμένη με τον Alter στους ισολογισμούς του, αν και τα διεθνή λογιστικά πρότυπα επιβάλλουν κάτι τέτοιο.

Οι «Μοντέρνοι Καιροί» κατέθεταν τις επιταγές των διαφημιστικών στο πλαφόν τους στις τράπεζες και τις προεξοφλούσαν. Οταν ερχόταν η ώρα να εξοφληθούν οι επιταγές στις τράπεζες, οι «Καιροί» πλήρωναν μετρητά ή με επιταγές στις διαφημιστικές για τα 3/4 της οφειλής και το 1/4 το πλήρωνε ο Alter. Τα 189 εκατ. που φαίνεται σήμερα να χρωστάει το Alter στις διαφημιστικές τα χρωστάει στην πραγματικότητα στις τράπεζες.

Αϋλος σταθμός

Ποια ήταν όμως τα περιουσιακά στοιχεία του σταθμού που του επέτρεπαν να έχει τόσο μεγάλο πλαφόν στις τράπεζες; Στην από 29.04.2011 αίτηση υπαγωγής του σταθμού στο καθεστώς της προστασίας από τους πιστωτές, η εταιρεία, με μετοχικό κεφάλαιο 8 εκατ. ευρώ, εμφανίζει βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις (κατά δήλωσή της) το 2009 449 εκατ. ευρώ. Στα πάγιά της εμφανίζει άυλα περιουσιακά στοιχεία (δικαιώματα σε σειρές, εκπομπές κ. λπ.) με αξία κτήσης 767 εκατ. και αναπόσβεστο υπόλοιπο δικαιωμάτων ως ποσοστό επί των παγίων 350 εκατ. ευρώ (!).

Μία έρευνα της «Κ» στις καταστάσεις άλλων σταθμών έδειξε ότι τα άυλα περιουσιακά στοιχεία του μεγαλύτερου τηλεοπτικού σταθμού της Ευρώπης, του γερμανικού ZDF, είχαν αξία 774 εκατ. ευρώ και αναπόσβεστο υπόλοιπο 473 εκατ., ενώ το αγγλικό «Κανάλι 4», ένας ιδιωτικός σταθμός με μερίδιο αγοράς όσο ο Alter, παρουσιάζει σύνολο συσσωρευμένων παγίων από δικαιώματα ύψους 220 εκατ.

Αλλά και στην Ελλάδα, ο άλλος εισηγμένος σταθμός στο Χ.Α., η ΤΗΛΕΤΥΠΟΣ Α.Ε., με πολύ μεγαλύτερη παραγωγή ελληνικού προγράμματος, εμφανίζει άυλα περιουσιακά στοιχεία κάτω των 150 εκατ. ευρώ, ενώ ο σταθμός στις λογιστικές του καταστάσεις εξηγεί ποια είναι η διάρκεια «ζωής» κάθε περιουσιακού στοιχείου, θεωρώντας ότι η «ζωή» του κάθε προγράμματος είναι συγκεκριμένη.

Το διεθνές λογιστικό πρότυπο 38 ζητάει από όσους συντάσσουν λογιστικές καταστάσεις να «προσδιορίζουν την ωφέλιμη ζωή του, «δηλαδή τον χρόνο μέσα στον οποίο ένας σταθμός μπορεί να το αξιοποιήσει οικονομικά. Η Επιτροπή Λογιστικής Τυποποίησης και Ελέγχων (ΕΛΤΕ), μία ανεξάρτητη αρχή που ελέγχει τη δουλειά των ορκωτών ελεγκτών, κάλεσε, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», τον ορκωτό ελεγκτή που υπογράφει τις καταστάσεις του Alter και του ζήτησε εξηγήσεις επειδή δεν διατύπωσε «επιφυλάξεις» για τη βιωσιμότητα της επιχείρησης. Η ΕΛΤΕ παρέπεμψε τον ορκωτό επειδή, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ο Alter είχε κεφαλαιοποιήσει στα άυλα περιουσιακά του δικαιώματα το σύνολο του κόστους λειτουργίας του, πράγμα που απαγορεύεται.

Ευθύνες της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς

Σημαντικές ευθύνες στην εξέλιξη της υπόθεσης του Alter έχει και η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, καθώς η εταιρεία είναι εισηγμένη στο Χρηματιστήριο. Στις 31 Μαρτίου του 2011 ο Alter είχε, σύμφωνα με την αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99 που κατέθεσε, υπόλοιπα ομολογιακών δανείων αξίας ύψους 100 εκατ. ευρώ στις τράπεζες Alpha (12,5 εκατ.), Πειραιώς (29 εκατ.), Μarfin (37,2 εκατ.), Εθνική (9,3 εκατ.) και ΑΤΕ (12,2 εκατ.) Τα δάνεια αυτά είχαν συνδεθεί με κάποιους αριθμητικούς όρους, οι οποίοι δεν τηρούνταν (σχέση ίδια με ξένα κεφάλαια, EBIDA κ.ά.).

Γι’ αυτόν το λόγο, κατά τη γνώμη όλων των ορκωτών με τους οποίους συνομίλησε η «Κ», θα έπρεπε να απεικονίζονται ως άμεσα απαιτητά, κάτι που δεν συνέβαινε. Αν συνέβαινε αυτό, το δάνειο θα μεταφερόταν στον βραχυπρόθεσμο δανεισμό με αποτέλεσμα αυτός να είναι 2–3 φορές πάνω από το βραχυπρόθεσμο ενεργητικό και να διαπιστώσει ο ορκωτός ότι η εταιρεία είναι ζημιογόνος σε λειτουργικό επίπεδο, δηλαδή κάτι σαν το ελληνικό Δημόσιο. Θα έπρεπε να κλείσει ή να παρουσιάσει ένα επιχειρηματικό σχέδιο για το πώς θα γίνει κερδοφόρος. Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς είχε βγάλει στις 31.12.2008, μάλιστα, εγκύκλιο σε όλες τις εισηγμένες για την τήρηση αυτών των αρχών.