Wikileaks:Το πρώτο τηλεγράφημα που αφορά Ελλάδα.Θέμα:Μακεδονία...

πηγή: http://www.onalert.gr/default.php?pname=Article&catid=2&art_id=1356

Στην ευελιξία της νέας κυβέρνησης που όλα έδειχναν ότι έρχεται ήλπιζαν και προφανώς ελπίζουν ακόμη ,Αμερικανοί αλλά και Γάλλοι για την επίλυση του προβλήματος της ονομασίας των Σκοπίων,λίγο πριν από τις εκλογές του Οκτωβρίου 2009.
Σε τηλεγράφημα από την αμερικανική πρεσβεία στο Παρίσι,προς το State Department,με την ένδειξη SECRET/NOFORN που σημαίνει απόρρητη ενημέρωση, ο αμερικανός πρέσβης στη Πόλη του Φωτός, Τσάρλς Ρίβκιν περιγράφει τη συνάντηση που είχε ο βοηθός του στις 11 Σεπτεμβρίου 2009 με πολιτικούς αναλυτές,μεταξύ των οποίων των Ζαν Νταβίντ Λεβίτ,ο οποίος σύμφωνα με όσα αναφέρονται στο τηλεγράφημα «εξέφρασε την αισιοδοξία του ότι η νέα ελληνική κυβέρνηση θα είναι σταθερή και θα έχει μεγαλύτερη ευελιξία για πρόοδο στο θέμα της ονομασίας μεταξύ Ελλάδας και Μακεδονίας». Ο Λεβίτ υποστήριξε ότι «είτε συντηρητική,είτε σοσιαλιστική η νέα κυβέρνηση θα είναι δυνατότερη και θα μπορεί να είναι πιο ευέλικτη στις διαπραγματεύσεις». «Αν πείσουμε τη Μακεδονία να εγκαταλείψει την ιδέα του δημοψηφίσματος και την Ελλάδα να μην επιμείνει στο θέμα των διαβατηρίων θα επιτύχουμε πρόοδο".


Από το πρωί διακινούνταν πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες υπήρχε τηλεγράφημα στο οποίο αναφερόταν ότι ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου εθεωρείτο πιο ευέλικτος για να λύσει το θέμα των Σκοπίων. Τελικά όπως προκύπτει έγινε αναφορά στην όποια κυβέρνηση προκύψει αν και λογικά όλοι περίμεναν νίκη του ΠΑΣΟΚ.

Μας δουλεύουν οι "καραγκιόζηδες"!

πηγή: http://www.kourdistoportocali.com/default.aspx?pageid=3750

http://olympia.gr/2010/11/29/government-lies-2/#more-41315

Αποκλείει η κυβέρνηση το ενδεχόμενο παράτασης του Μνημονίου (Δηλώσεις Πεταλωτή 12/10/2010)

Δεν υπάρχει θέμα παράτασης του Μνημονίου, νέων μέτρων ή αναδιάρθρωσης του χρέους, τονίζει η κυβέρνηση, στον απόηχο των συζητήσεων για το ενδεχόμενο παράτασης στην εξόφληση του δανείου ΕΕ-ΔΝΤ, ύψους 110 δισ. ευρώ.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γιώργος Πεταλωτής, επιβεβαίωσε, την Τρίτη, τη διεξαγωγή μιας «δημόσιας» και «θεωρητικής», όπως την χαρακτήρισε, συζήτησης για την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του ελληνικού δανείου, που, όμως, δεν έχει ζητήσει η Ελλάδα, αλλά έρχεται ως «επιβράβευση για τη δουλειά, τη συνέπεια, αλλά και την αποφασιστικότητα των πολιτών και της κυβέρνησης».

Ταυτόχρονα, ξεκαθάρισε ότι «δεν υπάρχει θέμα παράτασης του Μνημονίου, δεν υπάρχει θέμα νέων μέτρων, δεν υπάρχει θέμα αναδιάρθρωσης του χρέους».

Σημερά, πανηγυρίζουν παρουσιάζοντας την επέκταση ως επιτυχία. Λίγες μόλις ημέρες μετά.

H O R C A. Η NOKIA, οι κεμαλοναζί, οι τοκογλύφοι και τα “Ελληνικά” ΜΜ”Ε”.

1 δισ Ευρώ τον χρόνο παραπάνω για τους τοκογλύφους από το αυξημένο επιτόκιο!

Τα “Νέα” πανηγυρίζουν γιατί πήραμε λέει, βαθιά ανάσα, παρατείνοντας την οικονομική υποδούλωση της χώρας μέχρι το 2021!

“Μεγάλη επιτυχία” για τα καθάρματα που υποδούλωσαν την χώρα και τη ρίχνουν βαθύτερα στη δίνη απώλειας κάθε κυριαρχικού δικαιώματος.

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ>Συγκλονιστικά ντοκουμέντα από το ελληνικό "wikileaks" γκρεμίζουν το σαθρό κατασκεύασμα της μεταπολίτευσης!

ΠΗΓΗ: http://www.kourdistoportocali.com/default.aspx?pageid=3748

Πάνω από 20 Έλληνες δημοσιογράφοι-ερευνητές, με την ουσιαστική σημασία της λέξης ετοιμάζουν το "ελληνικό" Wikileaks.

Τα ντοκουμέντα που έχουν λογοκρίνει κατά καιρούς οι ξιπασμένοι εκδότες, θα βγουν στον αέρα του διαδικτύου προκαλώντας πάταγο.

Σύμφωνα με πληροφορίες, έχουν συγκεντρωθεί ήδη στοιχεία από τους πιο καυτούς φακέλους της μεταπολίτευσης και όσα πρόκειται να δουν τα φώτα της δημοσιότητας δεν έχουν προηγούμενο.

Στην προσπάθεια αυτή, οι δημοσιογράφοι τους εγχώριου Wikileaks, εξασφάλισαν τη συνεργασία ακόμη και πρωταγανιστών του σκοτεινού παρασκηνίου σε υποθέσεις όπως η γέννηση της Τρομοκρατίας, οι εκτελέσεις των εκδοτών, ο ρόλος των ξένων πολυεθνικών στη χώρα μας αλλά και συγκλονιστικά ντοκουμέντα από τα σκάνδαλα της Siemens και των πολυεθνικών.

Συγκλονιστικά φωτογραφικά ντοκουμέντα υπάρχουν και για την υπόθεση Μνημόνιο με χρηματισμούς δημοσιογράφων αλλά και την συμμετοχή τους σε κλειστές συσκέψεις.

Nτοκουμέντα από την επιχείρηση χειραγώγησης της ελληνικής δικαιοσύνης, με αποκαλυπτικά στοιχεία για τις πολυτελείς επαύλεις λειτουργών της Δικαιοσύνης αλλά και ανθρώπων των ΜΜΕ.

Πλούσιο φωτογραφικό υλικό από τις κατά καιρούς υποθέσεις που χειρίστηκαν μυστικές υπηρεσίες και στοιχεία που για πρώτη φορά θα δουν το φως της δημοσιότητας.

Οπως είπαμε οι δημοσιογράφοι που συμμετέχουν είναι πάνω από 20 και είναι δύσκολο για το σύστημα να τους ξεπαστρέψει όλους-άλλωστε υπάρχουν ανάμεσα στα βουβάλια αντικρουόμενα συμφέροντα!

Την προσπάθεια επιχείρησε ήδη να την χειραγωγήσει πολύ γνωστός παράγοντας προσφερόμενος να επενδύσει 5 εκατομμύρια ευρώ!

Οι δημοσιογράφοι αρνήθηκαν...

20 πράγματα που πρέπει να ξέρετε για τη Βουλή ΠΡΙΝ ΤΗΝ "ΚΑΨΕΤΕ"!

πηγή: http://blogpress-gr.blogspot.com/2010/11/20.html

1) Ο τηλεοπτικός σταθμός της Βουλής (με συνολικό προσωπικό περίπου 100 άτομα) καλύπτουν ταυτόχρονα τον κοινοβουλευτικό έλεγχο για λογαριασμό άλλων ΜΜΕ. Είναι χαρακτηριστικό ότι το κόστος του τηλεοπτικού σταθμού της Βουλής πλησιάζει για το 2010 τα 6 εκατ. ευρώ, ενώ η τηλεθέασή του είναι μόλις 0,3%

2) Η μεγαλύτερη κίνηση μέσα στο κτίριο παρατηρείται στο καφενείο, ιδιαίτερα στην αίθουσα καπνιζόντων, και μπροστά από το ΑΤΜ στο υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας, όπου σχηματίζονται μόνιμα ουρές. Κάποια κινητικότητα υπάρχει στην αρχή και στην Ολομέλεια, για τα μάτια του κόσμου, όπως και στις συνεδριάσεις των αμειβόμενων επιτροπών (246 ευρώ ανά συνεδρίαση)....

3) Παρ'όλες δε τις φαινομενικά αγεφύρωτες απόψεις μεταξύ των διαφορετικών συνιστωσών του πολιτικού φάσματος, θα δει κανείς στους διαδρόμους πως όλοι σχεδόν χαριεντίζονται μεταξύ τους

4) Αλλωστε, τα πολιτικά κόμματα δεν πλήττονται οικονομικά από την κρίση, όπως αποδείχτηκε και μετά την πρόσφατη κυβερνητική απόφαση για αύξηση κατά 30% της ετήσιας κρατικής επιχορήγησής τους, η οποία, από τα 37 εκατ. ευρώ που είχε περιοριστεί θα φτάσει τελικά το 2010 στα 49 εκατ. ευρώ. Συνολικά τα πολιτικά κόμματα χρωστούν 36 εκατ. ευρώ στο ελληνικό Δημόσιο και 245 εκατ. ευρώ στις τράπεζες.!!!

5) Το 2010 οι 300 της Βουλής θα μοιραστούν το ποσό των 42,5 εκατ. ευρώ. Συνεπώς ο μέσος όρος των μηνιαίων αποδοχών τους ανέρχεται σε 10.000 ευρώ. Το 50% της βουλευτικής αποζημίωσης φορολογείται αυτοτελώς και μόνο το υπόλοιπο 50% προστίθεται στα τυχόν άλλα εισοδήματα

6) Περίπου 35 εκατ. ευρώ θα μοιραστούν μέσα στο 2010 οι συνταξιούχοι βουλευτές ή οι σύζυγοι και οι άγαμες θυγατέρες θανόντων βουλευτών. Αλλο ένα κονδύλι 4,3 εκατ. ευρώ προορίζεται για τις συντάξεις των πρώην πρωθυπουργών.

7) Σημειώνεται ότι για την κατοχύρωση βουλευτικής σύνταξης απαιτούνται μόλις 4 χρόνια, ενώ όσοι έχουν πρωτοεκλεγεί πριν από το 1993 συνταξιοδοτούνται από τα 55 τους χρόνια. Ο πρόσφατος σαρωτικός νόμος για το ασφαλιστικό δεν άγγιξε στο ελάχιστο τους επαγγελματίες της πολιτικής.

8) Επιπλέον, στους πρώην πρωθυπουργούς αλλά και στους πρώην προέδρους της Βουλής παραχωρούνται γραφεία μέσα στο Κοινοβούλιο, ακόμη και στην περίπτωση που δεν έχουν επανεκλεγεί βουλευτές, όπως είναι η περίπτωση του Κώστα Σημίτη. Τον πιο ευρύχωρο και ηλιόλουστο χώρο στον δεύτερο όροφο, με εξαιρετική θέα στον Εθνικό Κήπο, εξασφάλισε πρόσφατα ο Κώστας Καραμανλής.

9) Οσοι βουλευτές είναι άνω των 65 χρόνων λαμβάνουν ταυτόχρονα και βουλευτική αποζημίωση και βουλευτική σύνταξη. Οι συνταξιούχοι βουλευτές είναι οι μοναδικοί Ελληνες που έχουν τη δυνατότητα να λαμβάνουν παράλληλα και δεύτερη σύνταξη από το επάγγελμα που ασκούν ή ασκούσαν,

10) Μέσα στην τριετία 2010-2012 υπολογίζεται από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους ότι μπορεί να δοθούν στους συνταξιούχους βουλευτές άλλα περίπου 80 εκατ. ευρώ που διεκδικούν αναδρομικά, λόγω των αναδρομικών αυξήσεων που πήραν πρόσφατα οι δικαστές (έχουν πάρει ήδη το 25%, ενώ το υπόλοιπο 75% θα καταβληθεί το Μάιο του 2011), όταν οι τελευταίοι αύξησαν τους μισθούς τους κατά περίπου 80%. Αποτελεί πάγια μέθοδο η διεκδίκηση εκ μέρους των συνταξιούχων βουλευτών των αυξήσεων που λαμβάνουν οι ανώτεροι δικαστικοί, οι οποίες μετά την τελική δικαίωσή τους επεκτείνονται και στους εν ενεργεία βουλευτές.!!!

11) Οι βουλευτές δικαιούνται ένα κινητό τηλέφωνο (μέχρι 200 ευρώ μηνιαίως), οκτώ σταθερές γραμμές τηλεφωνίας (μέχρι 12.000 ευρώ), αυτοκίνητο (το μισθώνει η Βουλή με λίζινγκ), δωρεάν διαμονή σε κεντρικό ξενοδοχείο για τους βουλευτές της επαρχίας (70 ευρώ ημερησίως), γραφείο εκτός Βουλής και γραφική ύλη, ταχυδρομική ατέλεια, ατέλεια στις μετακινήσεις με λεωφορεία, σιδηρόδρομο και ακτοπλοΐα, καθώς και 52 αεροπορικά εισιτήρια μετ'επιστροφής για το νομό τους,!!!

12) Εχουν επίσης τη δυνατότητα λήψης άτοκων δανείων από τη Βουλή και χαμηλότοκων από τις τράπεζες. Και βέβαια, κάθε βουλευτής έχει στην υπηρεσία του τέσσερις δημοσίους υπαλλήλους αποσπασμένους και μετακλητούς καθώς και έναν επιστημονικό συνεργάτη, ο οποίος πληρώνεται από τη Βουλή.

13) Είναι ενδεικτικό ότι ο νεοπροσλαμβανόμενος στη Βουλή που έχει τελειώσει την υποχρεωτική εκπαίδευση (π.χ. προσωπικό καθαριότητας) λαμβάνει 1.900 ευρώ καθαρά μηνιαίως. Συνολικά, το 2010, οι υπάλληλοι της Βουλής (μόνιμοι, μετακλητοί, εξωτερικοί συνεργάτες) θα κοστίσουν στο ελληνικό Δημόσιο 106 εκατ. ευρώ).

14) Πέρα από τους δύο επιπλέον μισθούς (15ο και 16ο), που τελευταία ενσωματώθηκαν με τη μορφή επιδόματος στη βασική αποζημίωση, οι υπάλληλοι της Βουλής απολαμβάνουν μια σειρά από άλλα προνόμια. Είναι χαρακτηριστικό ότι την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή εξαιρέθηκαν από την υποχρεωτική υπαγωγή τους στον κλάδο κύριας σύνταξης του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ ακόμα και όσοι θα προσληφθούν από το 2011 και μετά. Συνταξιοδοτούνται έπειτα από 28,5 χρόνια υπηρεσίας και λαμβάνουν από το ταμείο αρωγής υπαλλήλων της Βουλής (ΤΑΥΒ) ένα εφάπαξ ίσο με δύο μηνιαίους μισθούς για κάθε έτος ασφάλισης (100.000 - 150.000 ευρώ ο καθένας)

15) Και, βέβαια, οι διαπιστευμένοι συντάκτες του κοινοβουλευτικού ρεπορτάζ μπορούν να στέλνουν τα παιδιά τους στον εξαιρετικό παιδικό σταθμό που λειτουργεί στο υπόγειο προς τη μεριά του Εθνικού Κήπου (επειδή έχουν αυξηθεί οι ανάγκες, δημιουργείται κι άλλος σε κτίριο που παραχώρησε στη Βουλή το υπουργείο Πολιτισμού στην Πλάκα) αλλά και να γυμνάζονται στο άρτια εξοπλισμένο γυμναστήριο (διαθέτει μέχρι και χαμάμ) με εννέα γυμναστές στο ιδιόκτητο πλην του ισογείου κτίριο της οδού Μητροπόλεως 1 και Φιλελλήνων, μαζί με τους βουλευτές, τους επιστημονικούς τους συνεργάτες και τους υπαλλήλους της Βουλής.!!!

16) Η παραβίαση του συντάγματος και του κανονισμού της Βουλής αποτελεί καθημερινό φαινόμενο. Είναι χαρακτηριστικό ότι το μνημόνιο στήριξης ψηφίστηκε ως νομοσχέδιο, που απαιτεί 151 βουλευτές, και όχι ως διεθνής σύμβαση, που απαιτεί 180

17) Προβλέπει επίσης ότι, αν ένας βουλευτής απουσιάσει αδικαιολόγητα σε περισσότερες από πέντε συνεδριάσεις το μήνα, παρακρατείται υποχρεωτικά για κάθε απουσία το 1/30 της μηνιαίας αποζημίωσής του. Στην πράξη όμως, ενώ τα νομοσχέδια συζητούνται και ψηφίζονται σε άδεια έδρανα, ούτε ένα ευρώ δεν έχει παρακρατηθεί από κανένα βουλευτή

18) Την ίδια στιγμή δεν γίνεται κανένας απολύτως έλεγχος στο «πόθεν έσχες» και στους τραπεζικούς λογαριασμούς των βουλευτών, ενώ οι μετοχές, έτσι κι αλλιώς, δεν μπορούν να ελεγχθούν διότι είναι ανώνυμες.

19) Το πλέον προκλητικό είναι ότι τα αδικήματα των υπουργών παραγράφονται με διαδικασίες εξπρές και οι βουλευτές παραμένουν ατιμώρητοι για όλα τα αστικά και ποινικά αδικήματα που διαπράττουν, επικαλούμενοι την ασυλία τους. Ο περιορισμός της βουλευτικής ασυλίας, που είχε προαναγγείλει στον νέο Κανονισμό της Βουλής ο Φίλιππος Πετσάλνικος, έμεινε στον αέρα, αφού τελικά και πάλι «θα ερευνάται» αν το αδίκημα για το οποίο κατηγορείται ο βουλευτής συνδέεται με την πολιτική του δραστηριότητα, όπως δηλαδή υποτίθεται ότι γινόταν μέχρι σήμερα.

20) Ενδεικτικό είναι ότι πολίτης που μήνυσε βουλευτή για εκβιασμό οδηγήθηκε τελικά ο ίδιος στη φυλακή έπειτα από αντιμήνυση που του έκανε ο βουλευτής, ο οποίος, λόγω της ασυλίας, ουδέποτε δικάστηκε.!!!

ΠΗΓΗ: http://politrella.blogspot.com/

Read more: http://blogpress-gr.blogspot.com/2010/11/20.html#ixzz16W269H6p
http://blogpress-gr.blogspot.com/

Η κρατικοδίαιτη εκδοτική διαπλοκή ρίχνει τα βάρη στους εργαζόμενους

πηγή: http://www.kourdistoportocali.com/default.aspx?pageid=3690

http://www.antinews.gr/?p=73256

Ο Κίτσος μας άφησε χρόνους, ο κυρ Χρήστος ο Λαμπράκης μας έφυγε, στις υπόλοιπες μεγάλες εφημερίδες οι παλιοί εκδότες έχουν παραγεράσει και τη θέση τους δίνουν στα παιδιά τους, τους «νέο-γιάπηδες» και ως επί το πλείστον κατώτερους του μετρίου, τα θαλασσοδάνεια, καθώς και τα δανεικά κι’αγύριστα κρατικά κονδύλια μειώθηκαν θεαματικά, και γενικότερα το σύστημα των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης που δημιουργήθηκε Μεταπολιτευτικά δεν αισθάνεται καθόλου καλά. Οι ιδιοκτήτες τους βέβαια, κυρίως επιχειρηματίες που έχουν συνδέσει το όνομά τους με το σύστημα της πολιτικο-οικονομικής διαπλοκής στην Ελλάδα σχεδόν τα τελευταία σαράντα χρόνια, επιδιώκουν να σώσουν το τομάρι τους και τα τεράστια περιουσιακά στοιχεία που έχουν αποκτήσει, ρίχνοντας όλα τα βάρη στον τελευταίο τροχό της αμάξης, τους εργαζομένους και στους μισθοσυντήρητους δημοσιογράφους, που είναι η συντριπτική πλειοψηφία στον χώρο.

Η επίθεση από τους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ προς τους εργαζόμενους, ως όλα δείχνουν, είναι συντονισμένη. Δεν εξηγείται αλλοιώς εξάλλου, ότι ταυτόχρονα εκδηλώθηκαν κινήσεις στο Βήμα, την Καθημερινή και την Ελευθεροτυπία. Στην τελευταία, σύμφωνα με πληροφορίες, σήμερα ανακοινώθηκαν μέτρα περικοπής μισθών. Στο μεταξύ, έντονες είναι οι φήμες στο «μαγαζί» ότι εξαιτίας των οικονομικών προβλημάτων, εάν δεν βάλει λουκέτο, στόχος είναι να πουληθεί.

Το καθημερινό Βήμα επίσης, έβαλε για πολλοστή φορά στην ιστορία του λουκέτο. Ο νεκροθάφτης του δεν είναι άλλος από τον επικεφαλής του Δημοσιογραφικού Λαμπράκη (ΔΟΛ), Σταύρο Ψυχάρη. Η ειρωνία είναι ότι αυτός ήταν ο «εμπνευστής» του ανοίγματος του καθημερινού Βήματος, παρά τις ενστάσεις που είχαν άνθρωποι του Χρήστου Λαμπράκη.

Στο δεύτερο «μέτωπο» το Αλαφουζέϊκο προσπαθεί, ανοικτά πλέον, να εφαρμόσει το νόμο που ψήφισε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ότι οι επιχειρησιακές συμβάσεις θα είναι ανώτερες από τις κλαδικές. Επιμένουν επίσης στην εκ περιτροπής εργασία για τους τεχνικούς.

Συνέλευση γίνονταν μέχρι αργά το απόγευμα στο ALTER, ενώ αναβλήθηκε η συνέλευση στο Έθνος.

Είναι ολοφάνερο ότι οι εκδότες προσπαθούν να καταργήσουν στην πράξη τις συλλογικές συμβάσεις. Αλλωστε, αυτό το στόχο εξυπηρετεί η πρόσφατη παραίτηση της ηγεσίας της Ενωσης Ιδιοκτητών. Ε, αφού λοιπόν, δεν έχει ηγεσία, δεν υπάρχει κανείς να υπογράψει νέα συλλογική σύμβαση με την Ενωση Συντακτών (ΕΣΗΕΑ). Τόσο ωμές και προκλητικές είναι οι μεθοδεύσεις των ιδιοκτητών. Οι δημοσιογράφοι από τη μεριά τους, και ιδιαίτερα η διαλυμένη –αφού εκεί βασιλεύουν οι «εργοδοτικοί» συνδικαλιστές- ΕΣΗΕΑ, οδεύουν, δίχως αντίδραση ως πρόβατα στην σφαγή. Είναι ολοφάνερο ότι σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται το «μνημόνιο για τα ΜΜΕ».

Σύμφωνα με πληροφορίες, κατά τη διάρκεια επαφών που είχε ο κ.Σ.Ψυχάρης με εκπροσώπους της ΕΣΗΕΑ, πήρε πίσω τις υποσχέσεις του ότι δεν θα κάνει απολύσεις, με το κλείσιμο του καθημερινού Βήματος. Το περίεργο βέβαια, θα ήταν να κρατούσε την υπόσχεσή του. Κάτι, που έκανε (ήταν αναγκασμένος να το κάνει) όσο ζούσε ο Χρήστος Λαμπράκης. Αντίθετα, είπε ευθέως ότι θα κάνει απολύσεις, αλλά θα «προσπαθήσει» να κρατήσει κάποιους και να τους απορροφήσει στο ιντερνετικό Βήμα. Πως θα το κάνει αυτό όμως, όταν δεν υπάρχει κανένα πλαίσιο λειτουργίας των διαδικτυακών εφημερίδων, ενώ ακόμα και το «παραδοσιακό» εργασιακό πλαίσιο γκρεμίζεται, είναι κάτι που μάλλον θα καταλήξει στο καλάθι των υπολοίπων υποσχέσεων που έδωσε.

(Φωτό από http://financialcrimesnews.blogspot.com/2010/11/h_25.html

Συγκέντρωση έξω από το Σκάι στο Φάληρο, πραγματοποίησαν εργαζόμενοι από όλες τις ειδικότητες των ΜΜΕ, με αφορμή την απόπειρα του ομίλου Αλαφούζου να σπάσει τις ΣΣΕ με ατομικές συμβάσεις που «κουρεύουν» αποδοχές και συνδικαλιστικά δικαιώματα)

Τι σοσιαλισμό «πουλάει» ο Γιώργος Παπανδρέου;

πηγή: http://citypress-gr.blogspot.com/2010/11/blog-post_2191.html

Όταν του χρόνου τα οικονομικά μέτρα του Γιώργου Παπανδρέου θα γραφτούν στο πετσί μας, όπως γράφεται η τιμωρία στην Αποικία των τιμωρημένων του Κάφκα... Όταν του χρόνου θα ανάψουν τα χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια στους βρομόδρομους από το δήμαρχο Γιώργο Καμίνη χαιρετίζοντας το νέον έτος και τους μετανάστες των μεταναστών, δηλαδή εμάς. Δεν θέλω να ζήσω σε γκέτο των Ρωμιών της Αθήνας που θα είναι χειρότερα από τα πλούσια αστικά γκέτο των Ρωμιών της Πόλης που λεηλατήθηκαν στο τουρκικό πογκρόμ της 6ης - 7ης Σεπτεμβρίου του 1955.
Αλήθεια, τι σοσιαλισμό «πουλάει» ο Γιώργος Παπανδρέου, αναρωτήθηκα. Προφανώς το σοσιαλισμό του ΔΝΤ και του Ντομινίκ Στρος-Καν, ο οποίος με περισσό θράσος ερμήνευσε το αποτέλεσμα των εκλογών της Κυριακής ως «νίκη» του κυβερνώντος κόμματος στην Ελλάδα που δείχνει ότι το...
πρόγραμμα που εφαρμόστηκε από την κυβέρνηση με την υποστήριξη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου έγινε κατανοητό! Δυστυχώς, εμένα δεν με ρώτησε.
Πρόκειται για επαγγελματίες της ιδεολογικής ανοησίας, σοσιαλιστές τερμίτες, ευνοημένους ενός σάπιου συστήματος που έφτιαξαν στα μέτρα τους κατορθώνοντας στην πορεία να καταστρέψουν την Ελλάδα και να την οδηγήσουν στο σημερινό σημείο όπου αρχίζει να μοιάζει με εκείνο που απέφυγε να γίνει πριν από 60 χρόνια, δηλαδή με χώρα του (πρώην) ανατολικού μπλοκ. Η οικοδόμηση του σοσιαλισμού σε μία χώρα είναι πλέον αδύνατη εξαιτίας της αλληλεξάρτησης των ευρωπαϊκών οικονομιών. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Ποιος θα μας έλεγε ότι η Ελλάδα του (κίβδηλου) σοσιαλισμού θα κυκλοφορούσε διεθνώς ως μια χειρότερη εκδοχή της Λετονίας, της Ουγγαρίας και της Ρουμανίας – που είναι οι τρεις ευρωπαϊκές χώρες στις οποίες παρενέβη την τελευταία διετία το ΔΝΤ. Ποιος θα μας έλεγε ότι θα τελούσε υπό καθεστώς περιορισμένης κυριαρχίας. Ποιος θα μας έλεγε ότι η δημοκρατία που, βεβαίως, δεν στηρίζεται στην ιδέα πως οι ψηφοφόροι αποφασίζουν σωστά, αλλά στο δικαίωμά τους να παίρνουν τις δικές τους αποφάσεις –όποιες κι αν είναι οι συνέπειες–, θα χρησιμοποιείται ως άλλοθι για τη νομιμοποίηση του Μνημονίου και θα εξάγεται για παραδειγματισμό στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Οι πληθυσμοί των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα πιέζονται σήμερα να ζήσουν σαν κατακτημένοι λαοί και να υποστούν τις συνέπειες πολιτικών οι οποίες υπαγορεύονται από ξένους αξιωματούχους που δεν είναι αιρετοί, δεν υπόκεινται σε κανένα δημοκρατικό έλεγχο και δεν φοβούνται την αποδοκιμασία από κανένα λαό, αφού δεν αντλούν την εξουσία τους από το λαό αλλά από τραπεζίτες, τη φράου Μέρκελ και τους δορυφόρους της.
Οι Έλληνες, οι Πορτογάλοι και οι Ισπανοί μπορεί να βγουν στους δρόμους. Και να απαιτήσουν να γίνουν πράξη όλα όσα τους είχαν υποσχεθεί οι σοσιαλιστές ηγέτες τους, τα οποία είναι εντελώς αντίθετα με όσα υποδεικνύει η Γερμανία. «Το ερώτημα είναι από ποιους θα το απαιτήσουν», έγραφε τις προάλλες ο Guardian. «Και είναι ειρωνεία της Ιστορίας που αυτές οι τρεις χώρες, η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία, μαζί με την Ιρλανδία, είχαν δει την ένταξή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση σαν ένα μέσο για να σταθεροποιήσουν τη δημοκρατία, ύστερα από δικτατορίες στις οποίες μη αιρετοί αξιωματούχοι και ξένοι ηγέτες υπαγόρευαν την οικονομική πολιτική». Το πρόβλημα δεν περιορίζεται μόνο σε αυτές τις τρεις χώρες. Είναι γενικότερο.
Τα κράτη κάνουν εκλογές, οι λαοί ψηφίζουν, οι αντιπρόσωποί τους ορκίζονται στη Βουλή. Όλο το τελετουργικό της δημοκρατίας τηρείται απαρέγκλιτα. Όμως η επικράτεια εντός της οποίας μπορεί να υλοποιηθεί η δημοκρατία, το εθνικό κράτος, έχει αλωθεί από μεγαλύτερες και υπέρτερες εξωτερικές δυνάμεις. Και αναδεικνύει την υποταγή της εθνικής πολιτικής στην παγκοσμιοποιημένη οικονομική εξουσία.
Όταν η κρίση χρέους έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο και έχει περάσει στους πανίσχυρους κερδοσκόπους που βυθίζουν ακόμη περισσότερο τους λαούς στην απόγνωση, τότε η τραγική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει νοικοκυριά και επιχειρήσεις, οι πρακτικές τιμωρίας είναι εγκληματικές, έστω και ως διαπιστώσεις των ιθυνόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

epikaira.gr

3+1 βήματα για αποφυγή ευρω-χρεοκοπίας και επιστροφή στη δραχμή

πηγή: http://kontiloforos.blogspot.com/2010/11/31.html

Βάλτε στη θέση "ευρω", τη λέξη "Ιρλανδία", "Ελλάδα", ή "Ισπανία" και το νόημα είναι ίδιο... Πόσο ακόμα κοστίζει η "διάσωση" του ευρώ; Γιατί οξύνονται τα πολιτικά αδιέξοδα, μαζί με τα οικονομικά; Τι εμποδίζει να φανεί φως στο βάθος του τούνελ παγκοσμίως;

Η οικονομική κρίση φέρνει με ταχείς ρυθμούς ταπολιτικά αδιέξοδα και τις κοινωνικές αντιδράσεις στο προσκήνιο της ευρωζώνης: Η κυβέρνηση στην Ιρλανδία πέφτει, στην Πορτογαλία κρέμεται από μια κλωστή, στην Ιταλία παραπαίει, στην Ισπανία δοκιμάζεται την Κυριακή σε τοπικές εκλογές και στην Ελλάδα το πολιτικό σκηνικό είναι πιο εύθραυστο από ποτέ.

Με τα ευρω-συνδικάτα και τους φοιτητές στους δρόμους -από τη Λισαβώνα, το Παρίσι και την Αθήνα έως το Λονδίνο τη Ρώμη και το Βερολίνο- οι ηγέτες της ΕΕ βαδίζουν προς την κρισιμότερη ίσως σύνοδο κορυφής των Βρυξελλών (16-17 Δεκεμβρίου).Σε αυτό το αλαλούμ όξυνσης της "πολιτικής αβεβαιότητας" μαζί με το υψηλό ρίσκο χρεοκοπίας έχουν συμβάλει τρεις παράγοντες, λένε αναλυτές: Οι ανισορροπίες της παγκόσμιας οικονομίας, η συνεχιζόμενη τραπεζική κρίση και οι επιπτώσεις των πολιτικών λιτότητας.

«Οι απρόσκλητοι «ευεργέτες» της Ιρλανδίας μοιάζουν να διαιωνίζουν παρελθούσες δυσλειτουργικές πολιτικές, «πετώντας» χρήματα και κλείνοντας τρύπες στις οποίες οι πιστωτές δεν θέλουν να... "παραπατήσουν". Μέχρι ενός σημείου αυτό είναι κατανοητό, καθώς στους πιστωτές περιλαμβάνονται κυβερνήσεις της Ευρωζώνης που μετέχουν στο μηχανισμό στήριξης», σχολιάζει η εφημερίδα Financial Times.

«Κάτι τέτοιο όμως δεν δικαιολογεί την εμμονή σεμια αποτυχημένη στρατηγική: Η διάσωση των τραπεζών στοίχισε μέχρι στιγμής στο ιρλανδικό δημόσιο περί τα 50 δισ. ευρώ. Οποία λύση κι αν αποφασιστεί, θα αποτύχει αν έχει ως μοναδικό στόχο τη βιωσιμότητα όλων των τραπεζών με τη σημερινή τους μορφή. Αν τα χρήματα των Ευρωπαίων χρησιμοποιηθούν πάλι μόνο για να κερδηθεί χρόνος, τότε το πρόβλημα θα επιστρέψει, πιο επικίνδυνο από ποτέ».

Βάλτε στη θέση της λέξης «Ιρλανδία», τη λέξη «Ελλάδα» ήμια άλλη χώρα του ευρώ... και το νόημα είναι ίδιο.

Οι παραπάνω περιγραφές ίσως είναι η καλύτερη απάντηση στο ερώτημα γιατί οκίνδυνος χρεοκοπίας στην ευρωζώνη δεν απομακρύνεται. Την ώρα που το ευρώ κατρακυλάσε χαμηλό 2μήνου και τα ευρω-spreadενισχύονται, σε φάση déjà vu χρεοκοπίας... α λα ελληνικά, που απλώνεται από την Ιρλανδία, στην Πορτογαλία χτυπώντας «καμπανάκια» και στην Ισπανία «το τελευταίο οχυρό πριν τη χρεοκοπία του ευρώ», όπως προειδοποιούν διεθνείς αναλυτές.

Τρόποι "ελεγχόμενης" χρεοκοπίας

Αυτή η εφιαλτική πίεση οδηγεί να αναζητούνται απεγνωσμένα τρόποι «ελεγχόμενης» χρεοκοπίας, παράτασης δηλαδή των μηχανισμών διαασώσεων... με διάφορες παραλλαγές (από την έκδοση ευρω-ομολόγων με ρήτρα χρεοκοπίας, έως την προοπτική παράτασης, επιμήκυνσης ή αναδιάρθρωσης των δανείων), καθώς οι «μαύρες τρύπες» αντί να κλείνουν διευρύνονται. Με τις προσεγγίσεις για διαγραφή χρέους ώστε το βάρος να πέσει στη μεριά των κερδοσκόπων-πιστωτών έναντι της κοινωνίας να πολλαπλασιάζονται.

Ο Νουριέλ Ρουμπίνι, ο οικονομολόγος που διαφημίζεται για την πρόβλεψη της κρίσης το 2007, δηλώνει ότι ο μόνος άλλος ρεαλιστικός τρόπος ώστε η Ελλάδα να βγει από τη δυσμενή θέση που είναι σήμερα, είναι να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση χρέους, αλλιώς να εγκαταλείψει το ευρώ και να τυπώσει μια «νέα δραχμή».

Αλλά το «ντόμινο» της κρίσης, σε αυτή τη φάση, ξεχειλώνει αυτή την ρήση και την προτροπή. Μπορεί κάλλιστα να μεταφερθεί... στη «νέα ιρλανδική λίρα», το «νέο πορτογαλικό εσκούδο», τη «νέα ισπανική πεσέτα», τη «νέα ιταλική λιρέτα»... ακόμα και στο «νέο γαλλικό φράγκο» ή το «νέο γερμανικό μάρκο» μαζί με τις σεναριολογίες που αναζωπυρώνονται για 1,2,3... πολλά «νέα ευρώ», διαφορετικών ταχυτήτων.

Το δια ταύτα, ωστόσο, όλων αυτών είναι η ομολογία της αποτυχίας που διατηρεί το "φαύλο κύκλο" χρέους. Ακόμα και ο πολυδιαφημισμένος Ρουμπίνι άλλη μια δόση νέων χρεών(αναδιάρθρωση) προτείνει προς αντικατάσταση των παλιών.

Το δίλημμα δεν είναι η ύπαρξη ενός νομίσματος ως αφηρημένη έννοια, αλλά συγκεκριμένα, απτά, τι κοινωνικό κόστος κουβαλάει η επιμονή στη "διάσωσή" του.

Αλήθειες και ψέματα

Ολοι αυτοί οι φόβοι είναι που οδηγούν στη συζήτηση για αναδιάρθρωση, παράτασης, του ελληνικού χρέους, διότι όλα δείχνουν ότι χωρίς κάποιες τέτοιου είδους παρεμβάσεις (ακόμα και μεγαλύτερο πακέτο των 750 δισ. ευρώ συζητούν εάν "σκάσει" η Ισπανία) όχι μόνο η Ελλάδα, η ευρωζώνη ολόκληρη οδηγείται σε χρεοκοπία.

Το ομολογούν ήδη όλοι και στην Ελλάδα, ακόμα και όσοι ισχυρίζονταν ότι "το Μνημόνιο έγινε για να σωθεί η χώρα από τη χρεοκοπία". Η αλήθεια είναι ότι η επέμβαση από το ΔΝΤ την ΕΕ και την ΕΚΤ, της τρόικας, στην Ελλάδα έγινε για να σωθεί το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα από το σοκ τής μετατροπής των ελληνικών ομολόγων σε άχρηστα χαρτιά. Ωστόσο, τώρα αποδεικνύεται ότι το σοκ δεν εξαφανίζεται, απλά μετατίθεται χρονικά.

Μπορεί οι τραπεζίτες να ευελπιστούν πως τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου κι άλλων «αδύναμων» χωρών που έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους δεν θα λογίζονται ως «σκουπίδια», θα νεκραναστηθούν, θα εξασφαλίσουν την αξία τους -και ότι θα προσφέρουν και πλούσιους τόκους. Όμως, το μεγάλο ερώτημα είναι εάν οι κρατικοί προϋπολογισμοί που αναλαμβάνουν αυτό το κόστος υλοποίησης μπορούν να το αντέξουν.

Η περίπτωση της Ελλάδας λέει όχι, το ίδιο και της Ιρλανδίας μετά από δυο χρόνια άγριων περικοπών -η τρύπα του χρέους διευρύνεται. Γι’ αυτό εντείνονται οι κόντρες γύρω από τη δομή του «νέου» μηχανισμού ευρω-διασώσεων, όπου αυτές καταλήξουν στη σύνοδο κορυφής της ΕΕ (16-17 Δεκεμβρίου).

Η Α.Μέρκελ μπορεί να επιμένει ότι στο νέο μηχανισμό θα πρέπει να συμμετέχουν και οι ιδιώτες δανειστές, αλλά όλοι ξέρουν ότι αυτό δεν είναι παρά προπέτασμα καπνού. Αφού όπως ομολογεί ακόμα και ο επικεφαλής της ΕΚΤ, Ζ-Κ. Τρισέ, οι κερδοσκόποι-δανειστές θα ανεβάζουν συνεχώς τα επιτόκια των κρατικών ομολόγων αφού θα συμπεριλάβουν το «ρίσκο» οδηγώντας τελικά σε νέο φαύλο κύκλο πτωχεύσεων φορτώνοντας συνεχώς βάρη στις χώρες που θα υπάγονται στον ευρω-μηχανισμό.

Σε αυτό το αλαλούμ έχουν συμβάλει τρεις παράγοντες: οι ανισορροπίες της παγκόσμιας οικονομίας, η συνεχιζόμενη τραπεζική κρίση και οι επιπτώσεις της λιτότητας, εξηγεί ο Αλεξ Καλλίνικος καθηγητής ευρωπαϊκών σπουδών στο King's Kollege στo Πανεπιστήμιο του Λονδίνου.

Ρωγμή 1η: Ανισόρροπη ανάπτυξη (Ελλείμματα-Πλεονάσματα)

Η πιο σημαντική παγκόσμια οικονομική ανισορροπία είναι αυτή μεταξύ κρατών-χρεωστών και κρατών-πιστωτών. Η Κίνα και η Γερμανία είναι οι δύο μεγαλύτεροι εξαγωγείς βιομηχανικών αγαθών. Κατά συνέπεια έχουν τεράστια πλεονάσματα πληρωμών. Εντελώς συμμετρικά απέναντί τους έχουν κράτη όπως τις ΗΠΑ, τη Βρετανία και τις πιο αδύναμες οικονομίες της Ευρωζώνης. Αυτές οι χώρες εισάγουν περισσότερα αγαθά και υπηρεσίες από όσες εξάγουν και δανείζονται από τα κράτη-πιστωτές για να καλύψουν τη διαφορά.

Οι γερμανικές εταιρείες κατάφεραν να αναδιαρθρωθούν και να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητά τους σε βάρος των εργατών τους. Οι πραγματικοί μισθοί παρέμειναν στάσιμοι στη δεκαετία του 2000, βοηθώντας τη Γερμανία να διατηρήσει μερίδιο 9% με 10% στις παγκόσμιες εξαγωγές, παρά την εκρηκτική μεγέθυνση της Κίνας.

Στην υπόλοιπη Ευρωζώνη, οι πραγματικοί μισθοί αυξήθηκαν. Αυτό σήμανε πως οι Ευρωπαίοι εταίροι της Γερμανίας γίνονταν λιγότερο ανταγωνιστικοί, όμως δεν μπορούσαν πλέον να κάνουν υποτιμήσεις στα νομίσματά τους ώστε να φτηναίνουν οι εξαγωγές τους.

Όταν τέτοιες αποκλίσεις υπάρχουν στο εσωτερικό ενός κράτους μπορούν να παραμένουν υπό έλεγχο. Η κρατική φορολογία και οι κρατικές δαπάνες συνήθως μεταφέρουν πόρους από τις πλούσιες στις φτωχές περιοχές. Όμως η ΟΝΕ είναι καθαρά νομισματική ένωση και -με την επιμονή της Γερμανίας- τα κράτη-μέλη που θα συναντούσαν χρηματοπιστωτικά προβλήματα δεν μπορούσαν να δεχτούν ενίσχυση για να διασωθούν.

Στα σχετικά ήσυχα χρόνια μετά την κυκλοφορία του ευρώ, οι χρηματαγορές τα παρέβλεπαν όλα αυτά. Τα πιο αδύναμα μέλη της Ευρωζώνης μπορούσαν να δανείζονται με επιτόκιο ελάχισταμεγαλύτερο από αυτό της Γερμανίας, σημειώνει.

Αυτά τα φτηνά δάνεια τροφοδότησαν την άνθηση της οικοδομής και της κατανάλωσης στην Ιρλανδία και τη νότια Ευρώπη. Και όταν η οικονομική άνθηση έφτασε στο τέλος της το 2007-2008,οι κυβερνήσεις δανείστηκαν και ξόδεψαν αφειδώς για να εμποδίσουν την ύφεση να φτάσει σε επίπεδα δεκαετίας '30 στηρίζονται μιας σειρά αναξιοπαθούντες της αγοράς.

Ρωγμή 2η: Τράπεζες σε νευρική κρίση

Η συνεχιζόμενη εύθραυστη κατάσταση των τραπεζών έχει κεντρική σημασία για τις πρόσφατες κρίσεις της Ευρωζώνης και αποτελεί το δεύτερο μεγάλο ρήγμα στους πυλώνες στήριξης του ευρώ.Η αύξηση του δημόσιου και του ιδιωτικού χρέους έγινε τόσο επικίνδυνη διότι ταυτόχρονα εξελισσόταν η τραπεζική κρίση που οδήγησε στο μεγαλύτερο χρηματοπιστωτικό κραχ μετά το 1914, το φθινόπωρο του 2008, θυμίζει ο Α.Καλλίνικος.

Το κύμα των κρατικών ενισχύσεων που σηκώθηκε το φθινόπωρο του 2008 είχε σκοπό να φτιάξει αντιστηρίγματα για να μην καταρρεύσουν οι τράπεζες. Όμως, η τελευταία "Εκθεση Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας" που δημοσίευσε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ)εκτιμά τις απώλειες των τραπεζών στα χρόνια 2007-2010 σε 2,2 τρισεκατομμύρια δολάρια. Είναι λιγότερο από τις αρχικές εκτιμήσεις αλλά το ποσό παραμένει θηριώδες.

Η ίδια έκθεση επισημαίνει ότι τα ογκώδη δάνεια που είχαν πάρει οι τράπεζες στη διάρκεια της άνθησης σημαίνουν πως πρέπει να αναχρηματοδοτήσουν περισσότερα από 4 τρισ. δολ. χρέους στα επόμενα δύο χρόνια. Το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο για της τράπεζες της Ευρωζώνης παρά για τις αμερικάνικες και τις βρετανικές. Οι ευρωπαϊκές τράπεζες είχαν δανειστεί μαζικά φουσκώνοντας την τεράστια κερδοσκοπική φούσκα γύρω από την αγορά ακινήτων που αναπτύχθηκε στις ΗΠΑ και σε ορισμένα σημεία της Ευρώπης στα μέσα της δεκαετίας του 2000.

Το άμεσο θύμα ήταν η Ιρλανδία για δεύτερη φορά. Τον Οκτώβρη του 2008, η ιρλανδική κυβέρνηση εγγυήθηκε τα περισσότερα χρέη των τραπεζών της, έτσι σύμφωνα με τη διατύπωση των Financial Times: «Oι χρηματαγορές έβλεπαν πλέον το κράτος και τις τράπεζες ως μίαενιαία οντότητα». Όμως οι ιρλανδικές τράπεζες χρεοκόπησαν και παρέμεναν ζωντανές μόνο χάρη στα δάνεια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), όπως και στην Ελλάδα.

Ετσι ήρθαν οι «μηχανισμοί στήριξης». Όμως κανείς δεν ξέρει αν αυτό θα σταματήσει τη «μόλυνση». Αν οι χρηματαγορές αρχίσουν να στοχεύουν την Ισπανία, η οποία επίσης είναι θύμα φούσκας στα ακίνητα και πολύ μεγαλύτερη οικονομία από την Ελλάδα ή την Ιρλανδία, η Ευρωζώνη μπορεί να βρεθεί σε πραγματικό κίνδυνο.

Ρωγμή 3η: Οι πολιτικές λιτότητας

Ο επικεφαλής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος-Καν ανέφερε ότι ο κόσμος βρίσκεται ενώπιον της δεύτερης φάσης της κρίσης (λιγότερο οξείας, λόγω των κρατικών διασώσεων) αλλά πάντα επίμονης και θα ήταν λάθος να πιστεύουμε ότι αυτή έχει παρέλθει. Υποστήριξε, επίσης, ότι η Ευρώπη βρίσκεται σε δύσκολη θέση σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο.

Για την κρίση σε χώρες της ευρωζώνης ανέφερε ότι παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις ανά χώρα, σε όλες τις περιπτώσεις η κατάληξη είναι η ίδια: οι δημόσιες δαπάνες είναι υψηλές, το έλλειμμα είναι δυσβάσταχτο και το χρέος αυξάνεται με γοργούς ρυθμούς. Όλες οι χώρες, σημείωσε, θα πρέπει να σφίξουν το ζωνάρι για να επανέλθουν σε μία υποφερτή κατάσταση.

Αλλά αυτός είναι ο τρίτος πυλώνας που απειλεί να γκρεμίσει το ευρώ, εξηγεί ο Αλεξ Καλλίνικος:Οι πολιτικές λιτότητας που σαρώνουν την Ευρώπη. Υποτίθεται ότι εφαρμόζονται για να μειωθεί το δημόσιο χρέος μέσω των περικοπών των δημόσιων δαπανών, όμως όλα τα σημάδια δείχνουν πως κάνουν τα πράγματα χειρότερα.

Η ελληνική κυβέρνηση μόλις αναγκάστηκε να δεσμευτεί ότι θα κάνει ακόμη πιο μεγάλες περικοπές στις δημόσιες δαπάνες, διότι ήρθαν στο φως εκτιμήσεις πως το έλλειμμα του προϋπολογισμού θα είναι φέτος 9,4% του ΑΕΠ, αντί για 8% που είχε συμφωνηθεί όταν ξεκίνησε η "σωτηρία" από την ΕΕ και το ΔΝΤ.

Ένας λόγος που χάθηκε αυτός ο στόχος είναι ότι η οικονομία στην Ελλάδα συρρικνώθηκε κατάένα απροσδόκητα υψηλό 4,2%. Η λιτότητα, περιορίζοντας τη ζήτηση για αγαθά και υπηρεσίες, μειώνει την οικονομική παραγωγή και έτσι κάνει ακόμη πιο βαρύ το φορτίο του κρατικού δανεισμού. Κι όμως, παρά την ισχυρή ύφεση και τις άγριες περικοπές, έκθεση του ΔΝΤ για την Ιρλανδία επιμένει ακόμη πως "τα υψηλά επίπεδα τιμών και μισθών στην Ιρλανδία απαιτούν μιαπερίοδο 'εσωτερικής υποτίμησης' τα επόμενα χρόνια ώστε να υποστηριχθεί η αύξηση των εξαγωγών".

Μια νεοφιλελεύθερη πολιτική εμμονή για "συνταγές" λιτότητας, που πολλαπλασιάζουν τις "πτωχεύσεις", η οποία ακόμα κι αν αποτυγχάνει το μόνο που έχει να προτείνει είναι ακόμη περισσότερη δόση από το ίδιο χρεοκοπημένο γιατροσόφι:... κι άλλη λιτότητα σε εντονότερη πολιτική αστάθεια και αβεβαιότητα.

Κώστας Σαρρής, ksarris@pegasus.gr

Πηγή:Greek Money

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΗΡΘΕ ΚΑΙ Η "ΣΕΙΡΑ" ΤΗΣ ΙΡΛΑΝΔΙΑΣ!!! Τα πετρέλαια και το φυσικό αέριο της Ιρλανδίας στο στόχαστρο του ΔΝΤ. .

http://tolimeri.blogspot.com/2010/11/blog-post_8470.html

Μήπως ο τίτλος σας θυμίζει κάτι απο Ελλάδα; Και όμως η Ιρλανδία που αποτελεί τον δεύτερο στόχο των χουντικών τοκογλύφων τραπεζιτών έχει πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Όπως και η Ελλάδα! Και όπως και στη Ελλάδα, η κυβέρνηση της Ιρλανδίας "αρνείται" να προχωρήσει σε εκμετάλλευσή τους προς όφελος του λαού της, αλλά "καταφεύγει" σε "μηχανισμούς" στήριξης για να ξεπουλήσει στη συνέχεια το φυσικό ορυκτό πλούτο της χώρας στη διεθνή τραπεζιτική ολιγαρχία....

Οι φεουδάρχες Ρότσιλντ και Ροκφέλλερ αφού μοίρασαν μεταξύ τους τις ενεργειακές πηγές του πλανήτη εφορμούν τώρα για να τις αξιοποιήσουν πρός όφελος τους χρησιμοποιώντας τους ντόπιους λακέδες τους.

Οι Rothschilds κατέχουν το πετρέλαιο και την ενεργειακή βιομηχανία και οι Rockefellers κατέχουν το πετρέλαιο και τις επιχειρήσεις ενεργείας και εμείς κατέχουμε το απόλυτο ΤΙΠΟΤΕ.

Με την ίδια άθλια λογιστική τακτική εγγράφοντας στον Κρατικό Προυπολογισμό τα ΧΡΕΗ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ ήτοι δημιουργώντας ένα τεράστιο Δημόσιο Χρέος που τώρα ζητούν να πληρωθεί από τους λαούς των χωρών υποθηκεύοντας ταυτόχρονα και την Δημόσια Περιουσία.

Since September 2008 RWE Dea is committed in a promising area in the Atlantic margin west of Ireland. Under the terms of the farm-out agreement, RWE Dea participates in the exploration license PEL 01/06. The license covers three blocks in the southern Slyne Basinoff the west coast of Ireland.

TI EINAI H RWE DEA; RWE AG (until 1990: Rheinisch-Westfälisches Elektrizitätswerk AG, FWB: RWE), is a German electric power and natural gas public utility company based in Essen. Through its various subsidiaries, the energy company contributes electricity and gas to more than 20 million electricity customers and 10 million gas customers, principally in Europe. RWE is the second largest electricity producer in Germany.

Το αναρχικό ιρλανδικό blog anarchist writers αποκαλύπτει σε άρθρο του, ότι τα υποθαλάσσια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου της Ιρλανδίας ανέρχονται στο αστρονομικό ποσό των €420,000,000,000.
Όσοι γνωρίζετε την αγγλική γλώσσα μπορείτε να διαβάσετε και αυτό το ενδιαφέρον άρθρο: The 420 Billion giveaway: How Ireland is losing its valuable natural resources

Επίσης, το ιρλανδικό indymedia http://www.indymedia.ie/, σε αντίθεση με τους Έλληνες αναρχικούς ή αριστερούς που δεν λένε κουβέντα για τον ορυκτό μας πλούτο (εκτός του ΚΚΕ και κάποιες αριστερές - σοσιαλιστικές τάσεις του ΠΑΣΟΚ), δίνει μεγάλο αγώνα για τον ορυκτό πλούτο της χώρας. Διαβάστε εδώ: Revised estimates of Ireland's oil and gas resources

Σχετικά με τον ελληνικό ορυκτό πλούτο, μπορείτε να διαβάσετε στους παρακάτω συνδέσμους:
1. Αποκαλύψεις – σοκ από υπουργό του Κ. Καραμανλή
2. Μας έδιναν 250 δισ. € για συνεκμετάλλευση των πετρελαίων του Αιγαίου, αλλά... ο Γιώργος δεν απάντησε ποτέ!
3. Ξεπουλιέται το Αιγαίο...
4. Τα γεωτρύπανα στο Αιγαίο και ο 25ος Μεσημβρινός!
5. Συνέντευξη Σόκ: Συνεκμετάλλευση του Αιγαίου προτείνει ο Τούρκος υπουργός Επικρατείας!
6. Το φυσικό αέριο της Κρήτης μπορεί να φέρει στα δημόσια ταμεία τουλάχιστον 170 δισ. ευρώ και να ξεχρεώσουμε!

Blogpress

Read more: http://tolimeri.blogspot.com/2010/11/blog-post_8470.html#ixzz167vgquLi

Bασίλης Μαρκεζίνης: Δεν μας λένε την αλήθεια. Πάμε για χρεοκοπία η στάση πληρωμών!

πηγή: http://www.kourdistoportocali.com/default.aspx?pageid=3656


http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=226558


Απαισιόδοξος ότι η Ελλάδα θα ξεπεράσει την δεινή οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται εμφανίστηκε από τη Θεσσαλονίκη ο ακαδημαϊκός, Βασίλειος Μαρκεζίνης.

Διάλεξη του Β. Μαρκεζίνη στην αίθουσα τελετών του ΑΠΘ

«Δεν μας λένε την αλήθεια. Με 150% χρέος του ΑΕΠ δεν θα ξεχρεώσουμε ποτέ. Είτε θα πάμε σε πτώχευση, είτε σε αναδιάρθρωση, είτε σε στάση πληρωμών», δήλωσε ο Βασίλης Μαρκεζίνης κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο ΑΠΘ.

Παρατήρησε ότι οι Έλληνες έχασαν την αυτοπεποίθησή τους, σταμάτησαν να ονειρεύονται ενώ χαρακτήρισε την ελληνική κοινωνία «φραπεδάδικη και καταναλωτική».

Τόνισε ότι το πρόβλημα το έχει η ίδια η Ευρώπη και αναρωτήθηκε ποιόν θα πρωτοσώσει, την Ιρλανδία, την Ιταλία ή την Πορτογαλία; Έκανε λόγο για συνδυασμό κρίσεων: πολιτικής, οικονομικής, διπλωματικής, ηθικής και μεταναστευτικής.

Σε ό,τι αφορά στον Γιώργο Παπανδρέου δήλωσε ότι τους τρεις πρώτους μήνες της διακυβέρνησής του και μέχρι τη συνάντηση στο Davos η διαχείριση της κρίσης δεν ήταν τόσο πετυχημένη. Το ελληνικό κράτος δήλωσε ότι χρειάζεται δομική αλλαγή.

Σε ό,τι αφορά την εξωτερική πολιτική επανέλαβε την ανάγκη εφαρμογής μιας πολυδιάστατης-πολυγαμικής εξωτερικής πολιτικής αλλά και εξοπλιστικής. Δήλωσε ότι υπάρχει έλλειψη συγχρονισμού αμυντικού δόγματος και δόγματος εξωτερικής πολιτικής.

Προέβλεψε ότι πριν τα Χριστούγεννα θα υπάρξει ανακοίνωση γενικών αρχών του ελληνικού κράτους με την Τουρκία και προσχέδιο ενδεχόμενου προσυμφώνου για προσφυγή στη Χάγη που θα αφορά μεταξύ άλλων και τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου.

Σε ό,τι αφορά το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων υποστήριξε ότι το δημιούργησαν αυτοί που ασχολήθηκαν τόσα χρόνια και δεν μπόρεσαν σε μια περίοδο που ήταν πιο εύκολα τα πράγματα να το λύσουν. Δήλωσε ότι τον ανησυχούν περισσότερο οι αλυτρωτικές διατάξεις που βρίσκονται στο Σύνταγμα των Σκοπίων και όχι τόσο η ίδια η ονομασία.

Τόνισε την ανάγκη να ανανεωθεί ο πολιτικός κόσμος της χώρας ενώ ξεκαθάρισε ότι ο ίδιος δεν έχει καμία πολιτική ή κομματική φιλοδοξία.

Άφησε έμμεσα αιχμές για το νεοσύστατο κόμμα της Ντόρας Μπακογιάννη. «Δεν μπορεί κάποιος που η οικογένειά του είναι 40 χρόνια στην πολιτική ζωή να λέει ότι είναι νέος ή νέα αναβαπτιζόμενοι στην κολυμπήθρα του Σηλωάμ».

Το παρών στην εκδήλωση έδωσε πλήθος κόσμου.

Χαμός> Αλβανοί επενδυτές φορτώνουν σε τρίκυκλα τα βαριά χαρτιά των ελληνικών τραπεζών!

πηγή: http://www.kourdistoportocali.com/default.aspx?pageid=3660

Αλβανοί επενδυτές καταφθάνουν με τρίκυκλα για να φορτώσουν τα βαριά χαρτιά των ελληνικών τραπεζών που τ αγοράζουν πλέον κοψοχρονιάς.

Ένα απίστευτο αλβανικό πάρτυ λαμβάνει χώρα στον εγχώριο Ναό του χρήματος καθώς οι Αλβανοί που εγκαταλείπουν τη χρεωκοπημένη χώρα μας, αγοράζουν με μανία μετοχές ελληνικών τραπεζών, με την ελπίδα πως όταν μετά από μισό αιώνα ανακάμψει η Ελλάδα, τα εγγόνια τους θα είναι πλουσιόπαιδα σαν τον Άκη και τον Καραβέλα.

Οι Αλβανοί, τ αδέλφια μας, επικοινωνούν με τους Σκοπιανούς επενδυτές, ώστε να καταφθάσουν κι εκείνοι με τη σειρά τους ν αγοράσουν μετοχές των ελληνικών τραπεζών, των μουσαντένιων, των θαλασσοδανείων.

Των τραπεζών που δεκαετίες τώρα, το μόνο που έκαναν ήταν να στηρίζουν τη διαπλοκή της ξιπασμένης εξουσίας με τους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες και τα σαπάκια των ΜΜΕ.

Ε, λοιπόν η ζωή, ακόμη και ο καπιταλισμός, εκδικείται τους μεσίτες του, όταν είναι επιπόλαιοι και δεν τηρούν τους κανόνες του παιγνιδιού.

Ο όρος Έλληνας τραπεζίτης έχει καταντήσει ανέκδοτο που προκαλεί στις αγορές άφθονο γέλιο.

Ο Έλληνας τραπεζίτης έχει ξεπεράσει, ως ανέκδοτο, σε δημοφιλία το Αλβανός τουρίστας.

Οι Αλβανοί επενδυτές αναχωρούν από τη χώρα μας με τις καρότσες από τα τρίκυκλα φορτωμένες τίγκα και ακούγοντας Βιβάλντι στο κασετόφωνο, για να δείξουν ότι απέκτησαν παράλληλα και μουσική παιδεία.

Πέρα από τους Αλβανούς και τους Σκοπιανούς, καταφθάνουν και Ρουμάνοι επενδυτές για να φορτώσουν τα βαριά χαρτιά των ελληνικών τραπεζών, των όσα παίρνει ο άνεμος.

Ζούμε μεγάλες στιγμές, μοναδικές, αντάξιες του Ιστορικού παρελθόντος μας.

Τη χώρα του Αριστοτέλη και του Πλάτωνα μετά τον Πάκη, τον Στυλαινίδη και τον Καραμανλή, τη κυβερνάει ο Δρούτσας, ο Γερουλάνος, ο Πεταλωτής, ο Παπακωνσταντίνου και η Ελένη Φιλίνη.

Οι Αλβανοί επενδυτές μάλιστα για να κάνουν το μάγκα τη πέφτουν σε κάτι γλάστρες της τηλεόρασης του "Άλτερ" με τη εξης δελεαστική πρόταση:

-Αν σου δώσω μια μετοχή της Εθνικής Τράπεζας, θα κάτσεις να σε πηδήξω;

Γίνεται χαμός και στα Τίραννα, όπως με ενημερώνει ο φίλος μου ο Βασίλης Χήτος.

Αλβανοί πουλάνε όσο όσο τα γίδια, για ν αγοράσουν μετοχές των ελληνικών τραπεζών ενώ συνομιλούν διαρκώς με τον Χρήστο Κώνστα και τον Γιώργη τον Αυτιά.

Ομιλούμε για μια αλβανική φρενίτιδα δίχως προηγούμενο.

Τα βαριά χαρτιά των ελληνικών τραπεζών, έχουν γίνει ανάρπαστα στις αλβανικές πιάτσες.

Αφού οι μαύροι στα αλβανικά φανάρια δεν πουλάνε πλέον σιντιά του Νταλάρα (σε επιμέλεια της Άννας Νταλάρα) αλλά μετοχές των ελληνικών τραπεζών.

Γίνεται χαμός μαθαίνουμε.

Μιλάμε για βαριά χαρτιά-πολύ βαριά χαρτιά...

"Η χώρα μπαίνει σε τροχιά αυτοκτονίας..."

πηγή: http://www.kourdistoportocali.com/default.aspx?pageid=3645


http://tvxs.gr/news/%CE%AD%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%88%CE%B1%CE%BD-%CE%B5%CE%AF%CF%80%CE%B1%CE%BD/%CE%BB%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B2%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B1%C

«Όσο αυξάνεται η ανεργία και χειροτερεύουν οι τραπεζικές πιστώσεις, τόσο χειρότερα θα γίνονται τα πράγματα για τις επενδύσεις. Υπάρχει κίνδυνος να λιμνάσει η ελληνική οικονομία για χρόνια», δηλώνει ο καθηγητής οικονομικών στη Σχολή Ανατολικών και Αφρικανικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, Κώστας Λαπαβίτσας, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Ελευθερία» και στον Αποστόλη Ζώη. Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη.

Ποιοί οι λόγοι για τους οποίους οδηγούμαστε σε νέα μέτρα;

“Ο κυριότερος λόγος είναι ότι ναυάγησε η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης Παπανδρέου. Η λιτότητα έφερε βαθειά ύφεση, δηλαδή μείωση του ΑΕΠ κατά 4.5% το τελευταίο τρίμηνο, ανεργία 12.2% τον Αύγουστο με παράλληλη συρρίκνωση της απασχόλησης, σημαντική πτώση των εξαγωγών τον Σεπτέμβριο, αδυναμία της κατανάλωσης, αδυναμία των επενδύσεων, υποχώρηση των πιστώσεων, αλλά και πληθωρισμό στο 5.2%. Οι εκτιμήσεις των ειδικών του Μνημονίου αποδεικνύονται τελείως λανθασμένες.

Η κυβέρνηση δεν μπόρεσε καν να πετύχει το στόχο μείωσης του ελλείμματος. Τα έσοδα υπολείπονται, πρώτον, λόγω της ύφεσης που έχει περιορίσει την αποδοτικότητα των έμμεσων φόρων και, δεύτερον, λόγω της υποτονικής λειτουργίας του φοροσυλλεκτικού μηχανισμού, ο οποίος αντιδρά στις μισθολογικές περικοπές, αλλά και στο διασυρμό που έχει υποστεί. Η αναθεώρηση των στοιχείων από τη Γιούροστατ έφερε το έλλειμμα στο 9.4% για το 2010, τελείως πέρα από τις προβλέψεις του Μνημονίου.

Παρά την αποτυχία της η κυβέρνηση επιμένει ότι θα συνεχίσει στον ίδιο δρόμο. Αυτό σημαίνει περαιτέρω περικοπές, ύψους περίπου 4 δις ευρώ, που θα προστεθούν στην καταιγίδα των φόρων που ήδη προβλέπονται από το Μνημόνιο για το 2011. Η κυβέρνηση διαβεβαιώνει ότι δεν πρόκειται να πειράξει μισθούς και συντάξεις. Αμφιβάλλω πολύ ότι θα κρατήσει το λόγο της.

Αλλά ακόμη κι αν το κάνει, τα αποτελέσματα θα είναι καταστροφικά. Θα μειωθεί η δημόσια κατανάλωση και οι επενδύσεις, η ύφεση θα γίνει βαθύτερη και η ανεργία θα μεγαλώσει. Τα σχολεία, οι δρόμοι και κυρίως τα νοσοκομεία για τα οποία προβλέπονται τεράστιες περικοπές, θα εμφανίσουν τραγική εικόνα. Πρόκειται για πορεία διάλυσης του οικονομικού και κοινωνικού ιστού. Παράλληλα το άχθος του δημόσιου χρέους θα γίνεται σταδιακά μεγαλύτερο, χωρίς η Ελλάδα να αποκτά τη δυνατότητα αυτοδύναμης αποπληρωμής. Ήδη, μετά την αναθεώρηση, το χρέος πιθανώς να ξεπεράσει το 140% του ΑΕΠ για το 2010. Η χώρα φαίνεται να μπαίνει σε τροχιά αυτοκτονίας”.

Γιατί δεν έρχεται η ανάπτυξη στη χώρα μας;

“Το πρόβλημα της ανάπτυξης έχει να κάνει με την πτώση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, η οποία οφείλεται στο μακροχρόνιο πάγωμα των μισθών στις χώρες του κέντρου της Ευρωζώνης και κυρίως στη Γερμανία. Την προηγούμενη δεκαετία η πτώση της ανταγωνιστικότητας δεν έγινε άμεσα αισθητή λόγω του φθηνού δανεισμού από το εξωτερικό, αλλά και της γιγάντωσης των εγχώριων τραπεζών. Φτιάχτηκε μια πλασματική εικόνα ευημερίας στηριγμένης στην υψηλή κατανάλωση. Η κρίση του 2007-9 αποκάλυψε όμως την πραγματική αδυναμία του ελληνικού κεφαλαίου.

Για να υπάρξει ανάπτυξη χρειάζεται να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα. Η βελτίωσή της εξαρτάται από το πως θα κινηθούν οι μισθοί αλλά και η παραγωγικότητα της εργασίας. Δυστυχώς το Μνημόνιο έχει επιβάλλει πολιτική που είναι βαθειά προβληματική στα θέματα αυτά και δεν ευνοεί την ανάπτυξη.
Από τη μιά, επιφέρει μείωση μισθών. Προσπαθεί δηλαδή να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα με τον βαρβαρότερο τρόπο. Το πρόβλημα όμως είναι ότι λιτότητα έχει επιβάλλει και η υπόλοιπη Ευρωζώνη, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας. Άρα και οι ευρωπαϊκοί μισθοί πιέζονται προς τα κάτω. Δεν υπάρχει λοιπόν προοπτική ουσιαστικής βελτίωσης της ελληνικής θέσης, παρά το τεράστιο κόστος για τους εργαζόμενους.

Από την άλλη, επιχειρεί να βελτιώσει την παραγωγικότητα μέσω της απελευθέρωσης των αγορών και της συρρίκνωσης του κράτους. Πρόκειται για τις πλέον συντηρητικές ιδέες στην οικονομική θεωρία, οι οποίες έχουν δυστυχώς επανακάμψει πρόσφατα. Ακούγεται όλο και πιο έντονα η άποψη ότι για να βγουν οι οικονομίες από την κρίση θα πρέπει να συρρικνωθεί το δημόσιο, ανοίγοντας το δρόμο για τη μεγέθυνση του ιδιωτικού τομέα.

Πρωταγωνιστής είναι ο Αλμπέρτο Αλεσίνα, καθηγητής του Χάρβαρντ, γνωστός για τις νεοφιλελεύθερες αναλύσεις του. Αξίζει να σημειωθεί ότι το ΔΝΤ έχει τηρήσει κριτική στάση απέναντι στις θέσεις του Αλεσίνα. Η ΕΕ είναι πολύ πιο σκληρή από το ΔΝΤ στο θέμα αυτό και πιέζει αφόρητα την Ελλάδα.
Η κυβέρνηση ήδη προχωρεί σε τέτοια μέτρα με τις περικοπές δαπανών, την απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων και τις εξαγγελίες για τις ΔΕΚΟ.

Πρόκειται για τραγική επιλογή που δεν πρόκειται να φέρει ανάπτυξη. Απεναντίας, η απότομη σμίκρυνση του κράτους και το ξαφνικό άνοιγμα των μεταφορών, των φαρμακείων, κλπ, πιθανόν να συμπαρασύρει προς τα κάτω και τον ιδιωτικό τομέα. Πλήθος ιδιωτικών επιχειρήσεων στηρίζονται στην κρατική ζήτηση και θα χτυπηθούν αν αυτή μειωθεί. Το ξαφνικό άνοιγμα των επαγγελμάτων μέσα σε συνθήκες ύφεσης θα μεγαλώσει την ανασφάλεια. Όσο αυξάνεται η ανεργία και χειροτερεύουν οι τραπεζικές πιστώσεις, τόσο χειρότερα θα γίνονται τα πράγματα για τις επενδύσεις. Υπάρχει κίνδυνος να λιμνάσει η ελληνική οικονομία για χρόνια”.

Δεν θα έχουμε όμως αναπτυξιακά οφέλη από τη συμμετοχή μας στον σκληρό πυρήνα της ΕΕ και στην Ευρωζώνη;

“Συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Η συμμετοχή της χώρας μας στην Ευρωζώνη είναι σφάλμα ιστορικών διαστάσεων που τη συνθλίβει. Η Ευρωζώνη παρουσιάστηκε ως απάνεμο λιμάνι και πεδίο σύγκλισης με τον πλούσιο βορρά. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μηχανισμό δημιουργίας πλεονασμάτων για το κέντρο - ιδίως για την Γερμανία - και ελλειμμάτων για την περιφέρεια.

Η Ελλάδα υποφέρει από την πολύ υψηλή ισοτιμία με την οποία μπήκε στο σύστημα. Πιέζεται ακόμη από την απώλεια νομισματικής και συναλλαγματικής πολιτικής, από τα δεσμά του Συμφώνου Σταθερότητας και από τις δομικές πιέσεις στην αγορά εργασίας. Δεν αποφεύχθηκαν οι βαθύτατες κρίσεις, ενώ η ΕΕ μας δάνεισε με εξαιρετικά επαχθείς όρους και μόνον όταν υπήρξε μεγάλος κίνδυνος για τις τράπεζες του κέντρου από μια πιθανή ελληνική χρεοκοπία.

Όλες οι αλλαγές που έχουν λάβει χώρα στην Ευρωζώνη από το ξέσπασμα της κρίσης και μετά είναι σε ακόμη πιο συντηρητική κατεύθυνση. Το αποκορύφωμα ήταν η τελευταία πρόταση της κ. Μέρκελ για μόνιμο μηχανισμό διαχείρισης κρίσεων όπου μέρους του κόστους θα επωμίζονται και οι ιδιωτικές τράπεζες. Δε μπορεί κανείς βεβαίως να της προσάψει το ότι θέλει να αναγκάσει και τους άφρονες δανειστές και κερδοσκόπους να σηκώσουν μέρος του κόστους.

Αλλά το αποτέλεσμα θα είναι η θεσμοθέτηση μόνιμης διαφοράς ανάμεσα στα επιτόκια δανεισμού των χωρών του κέντρου και της περιφέρειας. Η χώρα μας δηλαδή θα δανείζεται με σαφώς υψηλότερο επιτόκιο από τις χώρες του κέντρου. Άρα δεν θα απομείνει απολύτως κανένας θετικός λόγος για να συνεχίσει να ανήκει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη. Είναι άμεση ανάγκη να επανεξετάσει η ελληνική κοινωνία τη συμμετοχή της στην Ευρωζώνη, αν θέλει να αντιμετωπίσει την κρίση και να μπειι σε τροχια ανάπτυξης”.

Μπορεί η Ελλάδα να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του χρέους, αν είναι έτσι τα πράγματα;

“Θέλω καταρχήν να τονίσω ότι το χρέος είναι άμεσα συνδεμένο με τη συμμετοχή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη. Όσο έπεφτε η ανταγωνιστικότητα, τόσο μεγάλωνε το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών με το εξωτερικό. Άρα έπρεπε η χώρα να δανείζεται από τις τράπεζες του κέντρου για να καλύπτει το εξωτερικό της έλλειμμα. Παράλληλα γιγαντώθηκαν και οι ελληνικές τράπεζες που δάνειζαν για κατανάλωση και άλλα. Ο μεγάλος όγκος του δανεισμού στην χώρα μας είναι ιδιωτικός και όχι δημόσιος. Το ίδιο συνέβη και στις υπόλοιπες χώρες της περιφέρειας. Στη ρίζα του περιφερειακού χρέους βρίσκεται το ευρώ.

Το χρέος που έχει πλέον συσσωρεύσει η Ελλάδα αποκλείεται να αποπληρωθεί αυτοδύναμα, ότι κι αν λέει ο κ. Παπανδρέου. Δεν είναι δυνατόν μια χώρα με ποσοστά χρέους που θα φτάσουν ίσως στο 170%-180% του ΑΕΠ στο άμεσο μέλλον, και με τις προοπτικές ανάπτυξης που έχει επιβάλλει η Ευρωζώνη, να επιστρέψει στις διεθνείς αγορές. Το πρώτο βήμα για την ουσιαστική αντιμετώπιση του χρέους θα πρέπει λοιπόν να είναι η ευθεία παραγραφή του.

Εμμέσως πλην σαφώς και η ίδια η κυβέρνηση το αποδέχεται, δεδομένου ότι συχνά αναφέρεται στην αναδιάρθρωση. Η αναδιάρθρωση όμως του χρέους δεν αποτελεί πανάκεια από μόνη της. Εξαρτάται από το πως θα γίνει και κυρίως από το αν θα υπάρξει πρωτοβουλία από πλευράς του δανειζόμενου, με διαφάνεια και συμμετοχή των λαϊκών στρωμάτων.

Η επιμήκυνση την οποία συζητάει η κυβέρνηση Παπανδρέου είναι ένα ακόμη παράδειγμα εσφαλμένης πολιτικής που υπερασπίζεται τα συμφέροντα των τραπεζών και όχι της κοινωνίας. Δεν θα ελαττώσει ουσιαστικά το βάρος του χρέους, ενώ θα επιτρέψει σε διάφορους τραπεζικούς μεσολαβητές να πραγματοποιήσουν μεγάλα κέρδη. Υπάρχει ακόμη κίνδυνος να μεταβάλλει το νομικό καθεστώς του χρέους, που έχει συναφθεί υπό το ελληνικό δίκαιο κατά 90%. Αν το χρέος τεθεί υπό το αγγλικό ή το αμερικανικό δίκαιο, κερδισμένοι θα βρεθούν οι δανειστές διότι το νομικό πλαίσιο θα μεροληπτεί υπέρ αυτών. Κάτι τέτοιο θα κάνει μια μελλοντική παραγραφή του χρέους πολύ πιο δύσκολη”.

Τι πρέπει τότε να γίνει για να αντιμετωπιστεί το χρέος;

“Νομίζω ότι θα χρειαστεί, πρώτον, η χώρα να προχωρήσει σε μονομερή παύση πληρωμών ώστε να αναλάβει η ίδια την πρωτοβουλία των κινήσεων. Θα πρέπει κατόπιν να υπάρξει πλήρης διαφάνεια, δηλαδή να ανοίξουν τα αρχεία τους το Υπουργείο Οικονομικών και η Τράπεζα της Ελλάδας ώστε να δει η κοινωνία τι πραγματικά συμβαίνει με το χρέος. Ποιό μέρος είναι απεχθές, ποιό παράνομο, ποιό παράτυπο; Ποιός έχει ευθύνες για θέματα όπως οι άκρως προβληματικές σχέσεις του δημοσίου με τράπεζες όπως η Γκόλντμαν Σακς τη δεκαετία που μας πέρασε; Θα πρέπει οι εργατικές οργανώσεις και η κοινωνία των πολιτών να λάβουν άμεση γνώση για να δούμε γρήγορα τι δεν πρόκειται να αποπληρωθεί.

Σε αυτή τη βάση, θα πρέπει η Ελλάδα να προχωρήσει σε συνολική αναδιαπραγμάτευση, υπό την ελληνική νομοθεσία, με την προοπτική να υπάρξει ουσιαστικό ‘κούρεμα’ των τραπεζών που κατέχουν το μεγάλο μέρος του χρέους. Αν κρίνουμε από την πρόσφατη εμπειρία άλλων χωρών, το ‘κούρεμα΄ δύσκολα θα είναι μικρότερο του 50%-60%. Θα εξαρτηθεί βέβαια από το τι θα δείξουν τα βιβλία, αλλά η επιδίωξη θα πρέπει να είναι η ταχύτερη δυνατόν συμφωνία με τις τράπεζες-δανειστές.

Να τονίσω ότι όσο περισσότερο καθυστερεί η Ελλάδα, τόσο πιο δύσκολο θα γίνεται το πρόβλημα. Αφενός, ο όγκος του χρέους θα μπαίνει σταδιακά κάτω από ξένη νομοθεσία δεδομένου ότι η χώρα θα συνεχίσει να παίρνει τα καταστροφικά δάνεια του Μνημονίου τα οποία προφανώς δεν εμπίπτουν στο ελληνικό δίκαιο. Αφετέρου, οι γερμανικές και οι γαλλικές τράπεζες θα βελτιώνουν σταδιακά τη θέση τους και άρα θα γίνουν πολύ σκληρότεροι διαπραγματευτές.

Η μονομερής παύση πληρωμών θα κάνει βέβαια την πρόσβαση στις διεθνείς αγορές πολύ δύσκολη. Να θυμίσω όμως ότι η Ελλάδα είναι ήδη αποκλεισμένη από τις αγορές και δεν υπάρχει ρεαλιστική προοπτική αυτοδύναμης επιστροφής, παρά τις μονίμως αισιόδοξες διαβεβαιώσεις του κ. Παπακωνσταντίνου. Η χώρα θα μπορέσει να επιστρέψει αυτοδύναμα μόνο όταν τακτοποιήσει τα του οίκου της. Αυτό σημαίνει ουσιαστική παραγραφή του χρέους, πράγμα που μεσοπρόθεσμα θα το δεχτούν οι αγορές γιατί η μνήμη τους είναι βραχεία.

Και επειδή πολλά λέγονται για τις καταστροφικές συνέπειες της πάυσης πληρωμών ως προς τη διεθνή θέση της Ελλάδας, να πω ότι η Αργεντινή, παρότι ‘κούρεψε’ τους πιστωτές της βαθειά και μονομερώς, έγινε μέλος του G20”.

Η παραγραφή του χρέους και το ‘κούρεμα’ των τραπεζών δεν θα δημιουργήσει προβλήματα όσον αφορά τη συμμετοχή μας στην Ευρωζώνη;

“Το θέμα της συμμετοχής μας στην Ευρωζώνη θα τεθεί ευθέως. Όπως ήδη ανέφερα, το ευρώ βρίσκεται στην καρδιά του ελληνικού προβλήματος. Η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να βάλει την οικονομία της σε πιο παραγωγική βάση αν δεν βγει από την Ευρωζώνη. Μια τέτοια κίνηση ενέχει βέβαια κινδύνους, δημιουργεί όμως προοπτικές ανάπτυξης και βαθειάς κοινωνικής αλλαγής.

Η έξοδος από την Ευρωζώνη θα πρέπει να γίνει χωρίς προηγούμενη ανακοίνωση ώστε να αποφευχθεί κατα το δυνατόν η διαρροή κεφαλαίου στο εξωτερικό. Θα πρέπει ακόμη να κλείσουν οι τράπεζες για σύντομο χρονικό διάστημα ώστε να μην υπάρξει πανικός των καταθετών. Η επιστροφή στη δραχμή, αλλά και η παραγραφή του χρέους, θα δημιουργήσει βεβαίως προβλήματα στις τράπεζες που θα πρέπει αμέσως να τεθούν υπό δημόσιο έλεγχο και ιδιοκτησία ώστε να προστατευτούν οι καταθέσεις. Ο δημόσιος έλεγχος θα επιτρέψει όμως στις τράπεζες να αρχίσουν ξανά να χρηματοδοτούν τον παραγωγικό τομέα που τώρα ασφυκτιά. Θα μπουν έτσι οι βάσεις για τη συνολική αναδιάρθρωση του παραγωγικού ιστού.

Η αλλαγή του νομίσματος θα φέρει σοκ στην αγορά και για ένα διάστημα θα υπάρξουν παράλληλες τιμές σε ευρώ και σε δραχμές. Θα υπάρξει επίσης υποτίμηση και άρα τόνωση των εξαγωγών που είναι απολύτως απαραίτητη. Θα ανέβουν όμως και οι τιμές των εισαγομένων, ιδίως του πετρελαίου, άρα θα χρειαστεί κρατική παρέμβαση για την εγγύηση της λειτουργίας μεγάλου φάσματος επιχειρήσεων. Θα χρειαστεί επίσης κρατική παρέμβαση για τη στήριξη του λαϊκού εισοδήματος, πράγμα που σημαίνει αναδιανομή μέσω φορολογίας και μισθολογικής πολιτικής.

Όσο για τα δημόσια ελλείμματα, η εμπειρία δείχνει ότι εξαλείφονται σε σύντομο χρονικό διάστημα εφόσον η χώρα μπει σε διαδικασία ανάκαμψης. Για ένα διάστημα μετά την έξοδο από το ευρώ θα μπορεί εξάλλου το κράτος να καλύπτει τις ανάγκες του με την έκδοση νομίσματος. Μεσοπρόθεσμα θα πρέπει βεβαίως να υπάρξει δραστική αλλαγή του φορολογικού συστήματος ώστε να συμπεριλάβει τους πλούσιους και το κεφάλαιο. Είναι προφανές, τέλος, ότι απαιτείται εκ βάθρων αναδιάρθρωση του κράτους, κάθαρση, διαφάνεια και δημοκρατικός έλεγχος από τα κάτω.

Τα μέτρα αυτά δεν είναι καθόλου ακραία, αν αναλογιστούμε το αδιέξοδο στο οποίο έχει βρεθεί η Ελλάδα. Η τωρινή πολιτική επιβάλλει τρομακτικό κόστος, ενώ παράλληλα οδηγεί τη χώρα στη χρεοκοπία. Η ιθύνουσα τάξη της Ελλάδας μοιάζει παραλυμένη και τρομοκρατημένη από το μέγεθος του προβλήματος. Τα λαϊκά στρώματα θα πρέπει να πάρουν την πρωτοβουλία εξόδου από την κρίση αποδεχόμενα και το αναπόφευκτο κόστος.

Η παύση πληρωμών και η έξοδος από το ευρώ μπορούν να βάλουν τη χώρα σε άλλη τροχιά ανάπτυξης, αλλάζοντας παράλληλα την κοινωνική ισορροπία υπέρ της εργασίας και κατά του κεφαλαίου. Το ιστορικό λάθος της εισόδου στην Ευρωζώνη μπορεί να διορθωθεί από την εργατική τάξη, δημιουργώντας πολύ καλύτερες συνθήκες για την κοινωνική εξέλιξη προς όφελος των πολλών”.

Που οδηγείται τελικά η Ευρώπη; Έχει μέλλον η Ευρωπαϊκή Ένωση;

“Η Ευρώπη σταδιακά μεταλλάσσεται σε δευτερεύοντα παράγοντα του παγκοσμίου συστήματος. Πρόκειται για γιγαντιαία αποτυχία του κυρίαρχου νεοφιλελευθερισμού στην ήπειρο, αλλά και για μια ακόμη αποτυχία της Γερμανίας, η οποία και πάλι φαίνεται ότι δεν κατέχει το μυστικό της αυτοκρατορίας. Η Ευρωζώνη είναι απολύτως μη βιώσιμη με τη σημερινή μορφή της. Όλα δείχνουν επίσης ότι δεν επιδέχεται μεταρρύθμιση, ούτε υπέρ των πολλών, ούτε υπέρ των φτωχότερων.

Οι περιφερειακές χώρες αντιμετωπίζουν την προοπτική μόνιμης λιτότητας, η οποία θα συνεχίσει να αποφέρει καθαρά οφέλη στη Γερμανία. Το μέλλον τους περιλαμβάνει υψηλή ανεργία, χαμηλή ανάπτυξη, μείωση των εισοδημάτων και κοινωνική σκληρότητα.

Δεδομένου ότι η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Ισπανία, ακόμη και η Ιταλία, αντιμετωπίζουν τεράστιο όγκο χρέους, στην πράξη θα βρεθούν αντιμέτωπες με την παύση πληρωμών. Οι κίνδυνοι για τις τράπεζες του κέντρου είναι θανάσιμοι, καθώς τα ποσά είναι πολύ μεγάλα. Ήδη η Ιρλανδία αναγκάζεται να ακολουθήσει τα βήματα της Ελλάδας και να αποδεχτεί πρόγραμμα ΔΝΤ-ΕΕ.

Είναι πιθανόν, ως εκ τούτου, να αλλάξει άρδην η μορφή της Ευρωζώνης στο άμεσο μέλλον. Οι πιέσεις στην περιφέρεια μπορεί να δημιουργήσουν ρήγμα στο κοινό νόμισμα, ωθώντας τη Γερμανία στην εισαγωγή ενός ευρώ για το κέντρο και ενός για την περιφέρεια. Μπορεί ακόμη και να υπάρξει διάλυση της Ευρωζώνης με διατήρηση μόνο του σκληρού πυρήνα της και έξοδο των περιφερειακών χωρών.

Θα ήταν σφάλμα να θρηνήσει κανείς το τέλος της Ευρωζώνης, ή να το θεωρήσει τέλος της αλληλεγγύης των ευρωπαϊκών λαών. Οι νομισματικές ενώσεις είναι οικονομικοί μηχανισμοί με περιορισμένο χρόνο ζωής. Η Ευρωζώνη αποδείχτηκε ένα εκμεταλλευτικό και αντιφατικό κατασκεύασμα που δημιούργησε τεράστια προβλήματα, χωρίς προφανή οφέλη για τις περιφερειακές χώρες, πόσο μάλλον για τα εργατικά στρώματα της Ευρώπης. Το πραγματικό ζητούμενο είναι να γίνει η έξοδος με όρους που θα φέρουν αλλαγή υπέρ της εργασίας, άρα κοινωνική πρόοδο και ανάπτυξη. Η διαδικασία εξόδου θα ανοίξει επίσης πεδίο για ουσιαστική αλληλεγγύη ανάμεσα στους ευρωπαϊκούς λαούς. Τα σημάδια δείχνουν ότι αυτό έχει αρχίσει πλέον να γίνεται αντιληπτό στη χώρα μας”.

ΚΥΝΙΚΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΚΙΣΙΝΓΚΕΡ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ!!!

πηγή: http://talamogia-eu.blogspot.com/2010/11/blog-post_3329.html

Πριν από την ψήφιση του νόμου Freedom of Information Act, συνήθιζα να λέω στις συναντήσεις ότι: “Την παρανομία την κάνουμε αμέσως. Η παραβίαση του Συντάγματος παίρνει λίγο περισσότερο”. (γέλια) Αλλά λόγω του νόμου Freedom of Information Act, φοβάμαι να λέω τέτοια πράγματα».


του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Η παραπάνω κουβέντα-ομολογία ανήκει στον Χένρι Κίσιγκερ, πρώην υπουργό Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, και την εκστόμισε στη διάρκεια συνάντησής του με τον Τούρκο ομόλογό του Μελίχ Εσενμπέλ. Η συνάντηση έγινε τη Δευτέρα 10 Μαρτίου 1975 στο τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών και αντικείμενό της ήταν η αμερικανική βοήθεια προς την Τουρκία και φυσικά το Κυπριακό, το οποίο βρισκόταν στην κορυφή της ατζέντας των τουρκοαμερικανικών σχέσεων. (Ξεκίνησαν να συζητούν στις 5:20 το απόγευμα και τελείωσαν μετά από 70 λεπτά.) Ο Κίσιγκερ αναφέρεται στο «Νόμο για την Ελευθερία στην Πληροφόρηση» που χρησιμοποιούμε όλοι οι ερευνητές και ο οποίος μέχρι στιγμής έχει αποδειχτεί το καλύτερο εργαλείο για όσους αναζητούν την αλήθεια στα άδυτα των αμερικανικών εγγράφων.

Και φοβάται το συγκεκριμένο νόμο, τον οποίο πολέμησε σκληρά όσο ήταν υπουργός, διότι μέσω της νόμιμης απόκτησης των εγγράφων αναδείχτηκε ο αισχρός ρόλος του εναντίον της Κύπρου και της Ελλάδας, της Χιλής, του ανατολικού Τιμόρ, του Μπαγκλαντές και άλλων χωρών και λαών. Το μέγα ερώτημα, που αρνείται βέβαια να απαντήσει τα τελευταία 36 χρόνια ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, είναι τι έπραξε στην περίπτωση της Κύπρου;


Έκανε την παρανομία το 1974 με το χουντικό πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή νομίζοντας ότι έκλεισε το κεφάλαιο Κυπριακό ή «παίρνει λίγο περισσότερο» για να ολοκληρωθεί το έγκλημα εναντίον του λαού της Κύπρου;

Όποια κι αν είναι η απάντησή του, έχουμε ενώπιόν μας την πιο κυνική ομολογία Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών στην ιστορία της χώρας. Και αφορά ένα ελληνικό εθνικό θέμα, το οποίο η ανικανότητα των πολιτικών, Ελλήνων και Κυπρίων, μετέτρεψε από θέμα εισβολής και κατοχής σε μια δικοινοτική διαφορά, η λύση της οποίας αναζητείται μέσω της κυπριακής ιδιοκτησίας διαδικασίας που εισήγαγε ο σημερινός πρόεδρος του νησιού. Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν, ένας άβουλος άνθρωπος και μέτριος πολιτικός, κάλεσε τον κ. Χριστόφια και τον ηγέτη του καθεστώτος των Κατεχομένων στη Νέα Υόρκη για να δώσει ώθηση στη διαδικασία που δεν οδηγεί πουθενά για έναν και μοναδικό λόγο: η Τουρκία αρνείται την παραμικρή υποχώρηση, αντίθετα απαιτεί κι άλλες από το θύμα της εισβολής και κατοχής.

Η Γραμματεία του ΟΗΕ, με τον επικεφαλής της Λιν Πάσκοε, «εγκέφαλο» του σχεδίου Ανάν μαζί με τη βρετανική κυβέρνηση, έχουν στήσει παγίδα στον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο οποίος «έπεσε μέσα» ως αρχάριος. Είναι πολύ κρίσιμες οι στιγμές και στη Λευκωσία δεν φαίνεται να το έχουν αντιληφθεί. Η πρόσκληση της 18ης Νοεμβρίου στοχεύει στην αλλαγή της διαδικασίας και στην εισαγωγή διαιτησίας και χρονοδιαγραμμάτων. Ο κ. Χριστόφιας έχει υποχρέωση να αντισταθεί, να απορρίψει τα διλήμματα που του θέτουν κυρίως οι Βρετανοί, να απεγκλωβιστεί από τη διαδικασία που οδηγεί σε τουρκοποίηση και των ελεύθερων περιοχών και, εάν χρειαστεί να αποχωρήσει και να αποσύρει τις οδυνηρές υποχωρήσεις που έκανε...

ΕΠΙΚΑΙΡΑ

Να αντισταθούμε στη ξεφτίλα της συμπαιγνίας κυβέρνησης και παλαιών και νέων νταβατζήδων!

πηγή: http://www.kourdistoportocali.com/default.aspx?pageid=3629

Το ακούσαμε πριν λίγο στις ειδήσεις του Μega-στη συνέχεια έπαιξε Άννα Νταλάρα-και καραφλιάσαμε.
Προφανώς στη Μεσογείων είναι σε ανοιχτή γραμμή με όλα τα λαμόγια που έχουν μαύρο χρήμα και θέλουν ν αγοράσουν σπίτια στην Ελλάδα που βουλιάζει.

Όλο το βράδι ο Παναγιωτόπουλος και η συζυγός του μετρούσαν τους υποψήφιους αγοραστές λόγω κατάργησης του πόθεν έσχες και τους έβγαλαν 70.000. Το είπε η σύζυγος στο δελτίο.

Ο Μπόμπολας αλλά και οι υπόλοιποι παλαιοί και νέοι νταβατζήδες, έχουν μόνο κολακευτικά σχόλια για τον Παπανδρέου ενώ η χώρα βουλιάζει.

Βλέπετε ο πρωθυπουργός κράτησε τις εφημερίδες στη χαμηλή ζώνη του ΦΠΑ και οι εκδότες γλείφουν το πρωθυπουργό που επιχειρεί να τους δώσει το φιλί της ζωής.

Τέτοια ξεφτίλα από ΜΜΕ δεν ξανάγινε σε παγκόσμιο επίπεδο!

Σε αντίθεση με την επιθετικότητα των Ιρλανδικών ΜΜΕ που υπερασπίζονται το ρόλο τους και την αξιοπρέπειά τους.

Μην αγοράζετε τις εφημερίδες τους, ούτε τα προιόντα που διαφημίζονται στις τηλεοράσεις τους.

Αντισταθείτε στη ξεφτίλα...