Στη λειτουργική και ιστορική μνήμη του Έθνους μας αναδύεται αυτές τις μέρες η σεπτή μορφή του Οσίου Πατρός ημών Γερασίμου, του Νέου Ασκητού και Θαυματουργού, τον οποίο η Κεφαλλονιά έχει ιδιαίτερο λόγο να θυμάται (ανακομιδή του λειψάνου του). Γιατί η Κεφαλλονιά καταξιώθηκε από τη Χάρη του Θεού να γίνει η «πατρίδα» του Αγίου Γερασίμου. Το σημαντικό δε στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι ο Άγιος Γεράσιμος συνδέθηκε τόσο πολύ με την Κεφαλλονιά, που μολονότι γι’ αυτήν «ξένος» – έτσι χαρακτηρίζεται σε ένα κεφαλλονίτικο έγγραφο του 16ου αιώνα) – Κεφαλλονιά και Άγιός της να είναι σήμερα αχώριστα μεταξύ τους και αδιαίρετα: Ο Άγιος Γεράσιμος έγινε… και καύχημα της Κεφαλλονιάς και ο ατίμητος θησαυρός της.
Θεωρώ επίκαιρο λοιπόν να στρέψουμε τη σκέψη μας σ’ έναν Άγιο, που δεν ανήκει μόνο στα Επτάνησα και την Κεφαλλονιά, αλλά σ’ όλη την Ορθοδοξία.