Με την συμμετοχή πλήθους προσκυνητών από την Τραπεζούντα, την Ελλάδα, την Ρωσία, την Γεωργία κ.α., ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, τέλεσε στην Παναγία Σουμελά στο όρος Μελά, ανήμερα της εορτής της Παναγίας, στις 15 Αυγούστου 2022, Πατριαρχική Θεία Λειτουργία
Πρόκειται για την δεύτερη Πατριαρχική Θεία Λειτουργία, μετά την ολοκλήρωση των εργασιών αναστήλωσης, που κράτησαν πέντε χρόνια.
ΙΝΚΑ ΚΡΗΤΗΣ 803 12.8.2022
Νοθεία στα καύσιμα κάτω από 50% διαφεύγει ελέγχου.
Ο γνωστός μας Υπουργός Ανάπτυξης ο κ. Γεωργιάδης πήγε το αμάξι του στο συνεργείο, του είπαν είχε φουλάρει νοθευμένα καύσιμα, έστειλε το συνεργείο ελέγχου ΚΕΔΑΚ του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας το οποίο δεν βρήκε νοθεία στο βενζινάδικο. Βέβαια του εξήγησαν πως όταν η νοθεία είναι κάτω από 50% τα παλιά όργανά που έχουν δεν την ανιχνεύουν.
Όλα αυτά τα είπε δημόσια στην πρωινή εκπομπή του Σκάι και με τον λεπτομερή και ευχάριστο τρόπο αυτό που εκφράστηκε, ενημερώθηκαν όλοι οι Έλληνες, καταναλωτές και πρατηριούχοι πως η νοθεία κάτω από 50% δεν ανιχνεύεται από το μοναδικό αρμόδιο συνεργείο ΚΕΔΑΚ του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
Ανάφερε ότι σφράγισαν πρατήρια και ότι γίνονται επιστάμενοι έλεγχοι, προφανώς για άνω του 50% νοθεία και ότι τα όργανα ελέγχου του κράτους υστερούν σε σχέση με την εξέλιξη των τεχνικών νοθείας. Αναφέρθηκε και ότι για την διαδικασία παραλαβής – παράδοσης καυσίμων δεν είναι ενιαία η τεχνική και τα χρησιμοποιούμενα όργανα που έχει ορίσει η πολιτεία, πράγμα που δυσκολεύει περισσότερο τους ελέγχους.
ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑ!
Μὲ εὐλάβεια καὶ θαυμασμὸ καὶ ἐφέτος μᾶς ἀξίωσε ὁ Θεὸς νὰ φθάσωμε εἰς τὴν ἑορτὴ τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου.
Ἀνακαλύψαμε εἰς τὴν λίαν ἀξιόλογη ἱστοσελίδα ΤΡΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ
τὸ ἄρθρο τοῦ κ. Παναγιώτη Καμπάνη, Δρ. Ἀρχαιολόγου-Ἱστορικοῦ, ἐργαζομένου εἰς τὸ Μουσεῖο Βυζαντινοῦ Πολιτισμοῦ Θεσσαλονίκη :
καὶ εὐχαρίστως τὸ ἀναδημοσιεύουμε:
http://trelogiannis.blogspot.com/2022/07/1000.html
Τὶς ἡμέρες αὐτές, κάθε ἔτος, ζωντανεύει τὸ συνταρακτικὸ γεγονὸς τῆς ἀναβλαστήσεως ἑνὸς κορμοῦ κούφιου καὶ πλήρως ἀπεξηραμένου, ὁ ὁποῖος εὑρίσκεται εἰς τὴν ἕδρα τοῦ Σωματείου «Οἱ Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους», τοποθετημένος παραπλεύρως τῆς εἰκόνας τῆς Παναγίας τῆς Γιάτρισσας, δωρεᾶς τοῦ ἐμβριθοῦς Θεολόγου ἀλλὰ καὶ Νομικοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιῶς κ.κ. Σεραφεὶμ τὸ ἒτος 2011 εἰς τὸ Σωματεῖο (ἴδ. http://www.fotgrammi.gr/ work/δεκαπενταυγουστοσ-το-πασχα-του-καλοκ/)
Η Κοίμηση της Παναγίας είναι γεγονός που αντιπαρατίθεται οξύτατα προς την αντίληψη που είχαν μέχρι τότε οι άνθρωποι για τον θάνατο. Προ Χριστού, ακόμα και οι δίκαιοι, εν όψει της προοπτικής του θανάτου, εκφράζονται πολύ απαισιόδοξα.
Οι αντιπρόσωποι των τεσσάρων Οργανισμών που συμμετέχουν στην Επιτροπή ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ (Παναγιώτης Μπαλτατζής εκ μέρους του Hellenic American National Council, Κώστας Πάππας εκ μέρους του Canadian Hellenic Congress, Μαρία Νεγρεπόντη – Δελιβάνη εκ μέρους του Ιδρύματος Δημήτρη και Μαρίας Δελιβάνη και Ελένη Σαββάκη εκ μέρους του International Hellenic Association) παραθέτουν το Δελτίο Τύπου που εξέδωσε η «Παγκόσμια Ομοσπονδία Αντιστασιακών-Αντιφασιστών (FIR)» με το ακόλουθο, υπογεγραμμένο από όλους, σχόλιο:
TΟ INTERNATIONAL HELLENIC ASSOCIATION ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ΨΕΡΙΜΟΥ
GREEK ISLANDS FOREVER
By Nikos P. Andrianos*
Before there was America, before there was England, before there was France, before there was Germany, before there was even the Roman Empire, there was Athens and Greece.
One misty, early September morning, in 480 B.C., in a narrow body of water between The Island of SALAMIS and the land across from it, the trumpet sounded and the battle cry of the Greeks resounded:
“Forward, sons of the Greeks,
Liberate the fatherland,
Liberate your children, your women,
The temples of your ancestral gods,
The graves of your forebears,
ΝΥΝ ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ Ο ΑΓΩΝ’’
Now is the time to fight for everything and everybody
And that was, indeed, the battle for everything. It was the battle for everything sacred for the Greeks, but in a more significant way, it was also the battle for the future of Europe, the battle that made Europe possible. The victory at the Sea Battle of Salamis.
Αυξάνονται οι ενδείξεις «παραφροσύνης» που εμφανίζονται καθημερινά στην απέναντι όχθη του Αιγαίου από κορυφαία στελέχη του ισλαμοφασιστικού καθεστώτος Ερντογάν – Μπαχτσελή – τουρκικής μαφίας.
Ο γνωστός από δεκαετίες, διαχρονικός «κατάλογος» της τουρκικής προπαγάνδας εμπλουτίζεται συνεχώς, επαναλαμβάνεται σχεδόν καθημερινά σε κύκλους κατά τη γνωστή Γκαιμπελική ρήση «όσο μεγαλύτερο το ψέμα, όσο περισσότερο επαναλαμβάνεται, τόσο πιο πιστευτό γίνεται» και δημιουργούνται συνθήκες επικίνδυνου φανατισμού ενός μεγάλου μέρους της τουρκικής νεολαίας καθώς και αμόρφωτων κυρίως πληθυσμών της ανατολής.
Το τουρκικό καθεστώς αντιμετωπίζει σειρά πολύ σοβαρών προβλημάτων, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν:
(α) Η κατάρρευση της τουρκικής οικονομίας με ανεξέλεγκτο πληθωρισμό (επίσημο 80% αλλά ανεπίσημο σχεδόν διπλάσιο) και συνεχή υποτίμηση της τουρκικής λίρας.
(β) Τα αδιέξοδα στρατιωτικών επιχειρήσεων σε Συρία και Ιράκ με την σταθερή, σταδιακή μετατροπή τους σε «Τουρκικό Βιετνάμ». Η αδυναμία της Τουρκίας να πραγματοποιήσει «νέα επιχείρηση» στην Συρία, παρά την «εξαγγελία» της από τον μήνα Μάιο, σε συνδυασμό με την συνεχή αποδυνάμωση της τουρκικής πολεμικής μηχανής από διαφορετικές αιτίες (εμπάργκο αγοράς δυτικών όπλων προηγμένης τεχνολογίας, εμπάργκο σε απαραίτητα ανταλλακτικά για την εγχώρια παραγωγή όπλων, διάφορες δυτικές κυρώσεις, διώξεις, φυλακίσεις ή αποστρατεία πεπειραμένων στελεχών των ενόπλων δυνάμεων από ανασφάλεια του καθεστώτος, διαρκής αύξηση θανάτων τούρκων στρατιωτικών στα διάφορα «μέτωπα» κ.α.π.)
(γ) Η κρυστάλλινη και έντονη αποδοκιμασία των αναθεωρητικών φαντασιώσεων της Τουρκίας απέναντι σε Ελλάδα και Κύπρο από σειρά ισχυρών χωρών (ΗΠΑ, Γερμανία, Γαλλία, Ισραήλ, Αίγυπτο, Σαουδική Αραβία, Κίνα κ.α.) ταρακουνάει συθέμελα όλες τις τουρκικές, νέο-οθωμανικές φαντασιώσεις.
(δ) Η έντονη λαϊκή δυσαρέσκεια στο εσωτερικό της Τουρκίας αποτυπώνεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις που έρχονται στο φως της δημοσιότητας και καταγράφουν την ήττα του μετώπου Ερντογάν – Μπαχτσελή – τουρκικής μαφίας απέναντι σε οποιονδήποτε κοινό υποψήφιο της τουρκικής αντιπολίτευσης στις επερχόμενες εκλογές που θα πρέπει να γίνουν το 2023 – επέτειο των 100 χρόνων από την ίδρυση της σύγχρονης Τουρκικής «Δημοκρατίας».
(ε) Καθημερινά, παλαιά ή νέα σκάνδαλα απασχολούν την τουρκική δημόσια ζωή, με μόνιμους «διαπλεκόμενους» την κορυφή η τα βασικά στελέχη του κυβερνώντος συνασπισμού Ερντογάν – Μπαχτσελή – τουρκικής μαφίας.
Μπροστά στην απογοητευτική για το τουρκικό καθεστώς αυτή κατάσταση, παρατηρείται η συνειδητή επιλογή Ελλάδος και Κύπρου σαν τους πιο χρήσιμους «εχθρούς» που θα μπορούσαν να συσπειρώσουν και να αποπροσανατολίσουν λαϊκές μάζες προσφέροντας στο καθεστώς μια πιθανή, σωτήρια διέξοδο, μέσα από τα ασφυκτικά αδιέξοδα που αντιμετωπίζει.
Μέσα στο πλαίσιο της επιλογής αυτής, παρακολουθούμε συνεχώς ένα κύμα επαναλαμβανόμενων ισχυρισμών και θεατρινισμών που θυμίζουν, σε εποχές ξεγνοιασιάς, μια πολύ κακόγουστη θεατρική επιθεώρηση.
Βλέπουμε π.χ. τον απόστρατο ναύαρχο και πρώην αρχηγό τουρκικού ΓΕΝ Τζιχάτ Γιαϊτζί να περιφέρεται σε διάφορους, αυστηρά ελεγχόμενους από το καθεστώς τηλεοπτικούς σταθμούς, κάνοντας σοβαροφανείς αναλύσεις που ταιριάζουν περισσότερο σε ένα ξεμωραμένο ηλικιωμένο που δεν ξέρει τι λέει, παρά σε ένα στρατιωτικό που έφθασε στην κορυφή του τουρκικού πολεμικού ναυτικού. Μερικά μόνο από αυτά που διαδίδει ο πρώην αρχηγός του τουρκικού ΓΕΝ εφαρμόζοντας προφανώς τις εντολές που παίρνει, περιλαμβάνουν την (δήθεν) «ανάμειξη» της Ελλάδος στις φωτιές που ξεσπούν στην Τουρκία, την (δήθεν) «εκπαίδευση» Κούρδων μαχητών του ΡΚΚ στο ελληνικό έδαφος, με τελευταία (3/8/2022) την «διαπίστωση» πως «Η Ελλάδα επεκτάθηκε έξι φορές, αποσπώντας εδάφη από την Τουρκία και το Οθωμανικό κράτος!»
Ο τέως αρχηγός «ξεχνάει» σκόπιμα βέβαια, την δημόσια ομολογία ενός πρώην Τούρκου πρωθυπουργού (Μεσούτ Γιλμάζ στην εφημερίδα «Μπιργκιούν», Δεκέμβριος 2011) πως «η Τουρκία έβαζε φωτιές σε ελληνικά δάση» (χωρίς να είμαστε καθόλου βέβαιοι πως δεν το κάνει και στις μέρες μας) και κυρίως «ξεχνάει» πως το Οθωμανικό Κράτος και η σύγχρονη Τουρκία δημιουργήθηκαν με την «κατάληψη» των εδαφών του Βυζαντινού κράτους! Αν λοιπόν υπονοεί, καλλιεργώντας τον επίσημο, τουρκικό επεκτατισμό, πως η Ελλάδα «πρέπει να επιστρέψει εδάφη, αφού επεκτάθηκε 6 φορές σε βάρος του Οθωμανικού Κράτους και της Τουρκίας», ας αναλογιστεί πόσα εδάφη πρέπει να επιστρέψει η σημερινή Τουρκία και το Οθωμανικό Κράτος, από όλα όσα έχουν αρπάξει με την βία και το αίμα εκατομμυρίων θυμάτων!
Στις 4/8/2022 ο Τούρκος ΥΠΕΞ Μεβλούτ Τσαβούσογλου ανέσυρε από τον διαχρονικό «κατάλογο» της τουρκικής προπαγάνδας τα κροκοδείλια δάκρυα για δήθεν «καταπίεση» που ασκείται μέσα στην Ελλάδα και με θράσος χιλίων πιθήκων κάλεσε την Ελλάδα να σεβαστεί τα δικαιώματα της «Τουρκικής Μειονότητας» Δυτικής Θράκης, επικαλούμενος μάλιστα την Συνθήκη της Λωζάνης!
Όπως είναι γνωστό, σύμφωνα με την Συνθήκη της Λωζάνης, «Τουρκική Μειονότητα» στην Ελληνική Θράκη δεν υπάρχει, υπάρχει μουσουλμανική μειονότητα Ελλήνων πολιτών, σύμφωνα με απαίτηση της ίδιας της Τουρκίας κατά τις διαπραγματεύσεις για την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης, από τον φόβο των πολλών εκατομμυρίων Κούρδων που ζουν μέσα στην σημερινή Τουρκία. Επί πλέον οι Έλληνες μουσουλμάνοι ευημερούν μέσα σε μια Ευρωπαϊκή χώρα και συνεχώς αυξάνονται (από 80.000 το 1923 αυξήθηκαν σε περισσότερους από 120.000), ενώ η Ελληνική μειονότητα σε Κωνσταντινούπολη, Ίμβρο, Τένεδο από 120.000 συρρικνώθηκε σε μόλις λίγες χιλιάδες που μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Ο διαβόητος Κύριος Μεβλούτ πιθανότατα θεωρεί πως η διεθνής κοινή γνώμη αποτελείται από αγράμματους ανατολίτες και για τον λόγο αυτό μιλάει θρασύτατα για σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου!
Σχεδόν ταυτόχρονα (1/8/2022), ο Υπουργός Άμυνας της Τουρκίας Χουλουσί Ακάρ, με τον μυστηριώδη και σκοτεινό ρόλο την νύχτα του (δήθεν) πραξικοπήματος του 2016 (ήταν επικεφαλής του Γενικού Επιτελείου των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων), δήλωνε πως «Η Ελλάδα επεκτάθηκε σε βάρος της Τουρκίας επτά φορές, από το 1821 έως το 1948». Δεν μας είπε βέβαια πόσες φορές επεκτάθηκαν οι Σελτζούκοι πρόγονοί του, νομάδες από τις στέπες της Μογγολίας, σε βάρος του Ελληνοχριστιανικού, Βυζαντινού Κράτους από το 1.071 μέχρι σήμερα. Άραγε πενήντα φορές ή μήπως εκατό φορές; Αυτοί, αφού θέλουν να εμφανίζονται σαν υπερήφανοι απόγονοι και συνεχιστές τους, δεν οφείλουν να επιστρέψουν τα εδάφη που κυριεύτηκαν με την ωμή βία;
Ο ίδιος άνθρωπος, μιμούμενος τις κατά και καιρούς εξάρσεις του «σουλτάνου» και του πιο στενού του συνεργάτη (Ιμπραήλ Καλίν), επαναλαμβάνουν συνεχώς αντιφατικούς ισχυρισμούς- την μια πως (δήθεν) η Ελλάδα κλαψουρίζει παραπονούμενη, την άλλη πως (δήθεν) η Ελλάδα «κατασυκοφαντεί» την Τουρκία στις ΗΠΑ, στην Γερμανία, στους συμμάχους του ΝΑΤΟ και αλλού, πως ζητάει την επιβολή «εμπάργκο στρατιωτικού εξοπλισμού» προς την Τουρκία, πως η Ελλάδα υποστηρίζει «μαξιμαλιστικές θέσεις» – λες και όλα όσα υποστηρίζει η Ελλάδα δεν αποτελούν βασικούς κανόνες του Διεθνούς Δικαίου!
Καλόμαθε βέβαια από την δεκαετία του 1970, όταν η Τουρκία, ύπουλα και παρασκηνιακά, παρέσυρε ολόκληρη την Δύση σε εμπάργκο όπλων εναντίον της Κύπρου πριν και μετά την εισβολή της στο νησί το 1974, για να είναι σίγουρη πως δεν θα κινδυνέψει καθόλου!
Μέσα στο ίδιο πνεύμα, ο εντιμότατος κύριος Ακάρ (5/8/2022) έβγαλε ένα καινούργιο «άσσο» από τα μεγάλα αποθέματα της τουρκικής προπαγάνδας: Επιχειρεί να εμφανίσει τον τουρκικό αναθεωρητισμό απέναντι στην Ελλάδα σαν… «αυτοάμυνα»! Σε σχετικές δηλώσεις του ισχυρίζεται αορίστως ότι «η Αθήνα έχει πενταπλασιάσει τους εξοπλισμούς και κάτι ετοιμάζει εναντίον της Τουρκίας», κατηγορεί την Ελλάδα για «επεκτατισμό» και προβάλλει το «δικαίωμα» της Τουρκίας για «αυτοάμυνα» στο Αιγαίο!
Το ίδιο όμως δικαίωμα οι Τούρκοι δεν αναγνωρίζουν στην Ελλάδα όταν απαιτούν όχι μόνο να παρακολουθεί σιωπηλή την ανάπτυξη της τουρκικής Στρατιάς του Αιγαίου στα Μικρασιατικά παράλια, ακριβώς απέναντι από τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου, αλλά και να ξεγυμνώσει πλήρως την άμυνά τους!
Δεν είναι η Τουρκία δηλαδή που απειλεί την Ελλάδα, κατά τον εντιμότατο κύριο Ακάρ, αλλά η Ελλάδα απειλεί την Τουρκία επειδή προσπαθεί στοιχειωδώς να αμυνθεί απέναντι στον εξαιρετικά επιθετικό αναθεωρητισμό της Τουρκίας!
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Την ύποπτη αυτή περίοδο του Αυγούστου 2022 συμβαίνουν πολλά και διάφορα που επιβάλλουν πολύ αυξημένη επαγρύπνηση.
Ο Ερντογάν, μετά από συνάντηση 4 ωρών με τον Ρώσο πρόεδρο Βλ. Πούτιν (Σότσι, 5/8/2022) προσπαθεί απεγνωσμένα να «τετραγωνίσει» τον κύκλο: Η εξαγγελθείσα από τον Μάιο «επιχείρηση» στην Συρία μετατρέπεται στο κοινό ανακοινωθέν σε επισήμανση της «σημασίας που αποδίδουν» τα δύο μέρη «στη διατήρηση της πολιτικής ενότητας και της εδαφικής ακεραιότητας της Συρίας». Τα ίδια περίπου και για την Λιβύη: «Οι δύο ηγέτες τόνισαν την ισχυρή προσήλωσή τους στην κυριαρχία, την εδαφική ακεραιότητα και την εθνική ενότητα της Λιβύης» καθώς και «την υποστήριξή τους στην πολιτική διαδικασία υπό την ηγεσία της Λιβύης και την ιδιοκτησία της Λιβύης υπό την αιγίδα του ΟΗΕ».
Από την άλλη, υπάρχει μια σαφής τόνωση της παραπαίουσας τουρκικής οικονομίας με άφθονο Ρωσικό χρήμα (Πυρηνικό Εργοστάσιο Άκκουγιου, ενέργεια, εμπόριο, τουρισμός, επενδύσεις κ.α.) Αν αναλογιστεί κανείς ότι σύμφωνα με το Bloomberg Economics «η Τουρκία παρενέβη φέτος στην αγορά συναλλάγματος διαθέτοντας, μέχρι στιγμής, 66 δισ. δολάρια για να στηρίξει την τουρκική λίρα», αντιλαμβάνεται καλύτερα την τεράστια σημασία της απλοχέρης, Ρωσικής «βοήθειας». Ρωσία και Τουρκία χρησιμοποιούν ο ένας τον άλλο και σε πολλά άλλα θέματα «αμοιβαίου ενδιαφέροντος» όπως η Ουκρανία, οι στρατιωτικοί εξοπλισμοί, η παράκαμψη των δυτικών κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας κατά τα «πρότυπα» του Ιράν κ.α.π.
Παράλληλα, μέσα στον Ιούλιο 2022 καλλιεργήθηκε έντεχνα το «μυστήριο» των ερευνών που θα κάνει το 7ης γενιάς γεωτρύπανο «Αμπντούλ Χαμίτ Χαν» από τις 9 Αυγούστου 2022, αν και όλοι οι ενδιαφερόμενοι φαίνεται πως είχαν πάρει προκαταβολικά τα μέτρα τους για κάθε πιθανό σενάριο. Άλλωστε, η υπέρβαση ακόμα και των πιο αισιόδοξων προβλέψεων για την εξέλιξη της τουριστικής βιομηχανίας τόσο σε Ελλάδα όσο και σε Τουρκία, δεν έδειχνε μόνο μια τεράστια λεωφόρο ανάπτυξης με αμοιβαίο συμφέρον, αλλά αποθάρρυνε ταυτόχρονα στην πράξη και κάθε πιθανή ενέργεια «επί του πεδίου».
Παρ΄ όλα αυτά, η συστηματική παραποίηση, διαστροφή και αλλοίωση της πραγματικότητας από το καθεστώς της Άγκυρας, οι προκλητικά υποκριτικές «εκκλήσεις προς την Ελλάδα να σεβαστεί το Διεθνές Δίκαιο», οι ανιστόρητες δηλώσεις Ερντογάν (26/7/2022) πώς δήθεν «Ο Μητσοτάκης δεν κατάλαβε ότι αυτά τα νησιά του δόθηκαν υπό τον όρο της αποκρατικοποίησης αλλά θα το καταλάβει» ή οι δηλώσεις κατά την επιστροφή του από το Σότσι (6/8/2022 – «Η Γερμανία και η Γαλλία έγιναν όργανα της ελληνικής και της ελληνοκυπριακής προπαγάνδας»), αποδεικνύουν πως στις μέρες μας υπάρχει μια ιδανική εφαρμογή της ρήσης του στιχουργού, χρονογράφου και μετέπειτα μοναχού Καισάριου Δαπόντες (1713 – 1784) «Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη»…
(*) Μέλος του IHA
______________________________
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα του ΙΗΑ εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς – μέλη του ΙΗΑ. Η ιστοσελίδα του ΙΗΑ δεν λογοκρίνει, ούτε επεμβαίνει σε άρθρα – κείμενα των μελών του ΙΗΑ.
______________________________
Του Βασίλη Μούτσογλου*
Η συνεχής αποφυγή της ελληνικής κυβέρνησης να μην απαντά στις τουρκικές προκλήσεις κατάλληλα, με στόχο την αποφυγή δημιουργίας έντασης, οδήγησε στο άλλο άκρο. Η κοινή γνώμη της Τουρκίας είναι πλέον απόλυτα πεπεισμένη ότι η Ελλάδα δεν έχει δικαίωμα από το διεθνές δίκαιο στο θαλάσσιο χώρο ανατολικά των νήσων του Αιγαίου αφού τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα (βεβαιωμένο από την ΟΗΕ αφού ο οργανισμός δεν δίστασε να αναρτήσει τον χάρτη του τουρκολιβυκού συμφώνου χωρίς η Ελλάδα να ζητήσει την παραπομπή του θέματος στο Διεθνές Δικαστήριο – δυστυχώς τώρα βέβαια με την αλόγιστη στάση της κυβέρνησης στο Ουκρανικό, έχασε την υποστήριξη της Ρωσίας, μέλους του ΣΑΗΕ). Ότι η Ελλάδα ζητά πλήρη δικαιώματα για το Καστελόριζο που απέχει ελάχιστα από τις Τουρκικές ακτές ενώ πολύ περισσότερο από την Αθήνα (γιατί δεν αναφέρουμε και εμείς την απόσταση του Καστελόριζου από την Άγκυρα;).
Στο όχι πολύ μακρινό παρελθόν, οι «εκατέρωθεν» βρισιές, με πολύ βαριές εκφράσεις, μεταξύ των Ρ.Τ. Ερντογάν και Ντεβλέτ Μπαχτσελή, ήταν στην ημερησία διάταξη.
Η σταδιακή μετατροπή της σημερινής Τουρκίας σε «γωνιακό κατάστημα» παράνομου πλουτισμού των «συνεταίρων» πλέον Ερντογάν και Μπαχτσελή, με την στενή υποστήριξη και συνεργασία του τουρκικού υπόκοσμου και της τουρκικής μαφίας, άλλαξε τα δεδομένα με αποτέλεσμα ο ένας να εκφράζεται πλέον για τον άλλο με λέξεις και εκφράσεις θαυμασμού. Έτσι, ο δεύτερος συχνά χρησιμοποιείται σαν φερέφωνο ή σαν προάγγελος του πρώτου, ιδίως όταν πρέπει να προετοιμαστεί ή να δοκιμαστεί ένα «ολισθηρό» έδαφος.
