Δεν γίνεσθε άγιοι κυνηγώντας το κακό. Αφήστε το κακό. Να κοιτάζετε προς τον Χριστό κι Αυτός θα σάς σώσει. Αντί να στέκεσθε έξω από την πόρτα και να διώχνετε τον εχθρό, περιφρονήστε τον.
Είναι καιρός ίσως να βάλουμε ένα τέλος στο μύθο για τη δημόσια περιουσία, την αξία της και τη διαχείρισή της από το ελληνικό δημόσιο. Και να ξεσκεπάσουμε τις υποκριτικές πολιτικές οιμωγές για την παράδοσή της σε ξένα χέρια μέσω του Ταμείου, που ψήφισε προχτές η κυβερνητική πλειοψηφία.
«Ο Μεσσίας (= Χριστός), όταν η εορτή ήταν στο μέσο, στάθηκε ανάμεσα στους διδασκάλους του μωσαϊκού Νόμου και τους δίδασκε».
Την εορτή της Μεσοπεντηκοστής την εορτάζουμε για την τιμή των δύο μεγάλων εορτών, δηλαδή του Πάσχα και της Πεντηκοστής, επειδή αυτή και ενώνει και συνδέει τις δύο αυτές εορτές. Η εορτή της Μεσοπεντηκοστής θεσπίστηκε για τον εξής λόγο:
Οι μάσκες έχουν πέσει εδώ και καιρό. Οι Συριζαίοι... μετά των ψεκασμένων έχουν πουλήσει και την ψυχή τους, για να μην πούμε και τη μάνα τους, για την εξουσία. Η δήλωση – μνημείο ανηθικότητας του Π. Καμμένου για τον ΦΠΑ στα νησιά είναι απλά η επιβεβαίωση ότι οι άνθρωποι δεν ορρωδούν προ ουδενός.
Καυχόμαστε όλοι μας ότι είμαστε
δημοκράτες και ακούμε ευχαρίστως τον
κ. Πρωθυπουργό να μας ομιλεί περί «εξόδου
από την κρίση και ανάπτυξη», ότι ανήκουμε
εις την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ευρώ, και
ότι πρωταρχικός στόχος της Κυβέρνησης
είναι η έξοδος από τα Μνημόνια. Όμως αν
θέλομε να είμαστε ρεαλιστές το όνειρο
αυτό δεν πρόκειται να εκπληρωθεί εφόσον
δεν προηγηθεί κάτι βασικότερο. Η αλλαγή
της νοοτροπίας και η κοινωνική εξίσωση
με τους Ευρωπαίους, από τους οποίους
απέχουμε παρασάγγες. Πολλά σχετικά
παραδείγματα θα μπορούσαν να αναφερθούν.
Όμως επειδή το μέγεθος του άρθρου δεν
επιτρέπει μια εκτενή περιγραφή των
διαφορών μας με τους Ευρωπαίους, θα
περιορισθούμε σε μερικά απλά παραδείγματα.