http://olympia.gr/2014/12/31/2015-%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%B7-%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%B1-2015-%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%B7-%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%B1/
Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!
Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2014
Δεν σε ξέρω. Πρώτη φορά σε βλέπω. Άλλα βλέπω ότι πίσω σου στέκεται ο άγγελός σου (ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΘΑΥΜΑ με τον Γέροντα Ιάκωβο Τσαλίκη)
http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/12/blog-post_293.html
Κλείτος Ιωαννίδης: Κύριε Παπαζάχο, εσείς πώς τον γνωρίσατε;
Γεώργιος Παπαζάχος: Είχε έρθει στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Αθηνών για τα προβλήματα, πού είχε με την καρδία του.
Μόλις έμαθα ότι ήταν εκεί, πήγα να τον δω. Ήταν ή μέρα, πού τον είχαν μετακινήσει από τη Μονάδα Εντατικής Παρακολούθησης σ’ ένα δωμάτιο με τρία κρεβάτια κι ένα ράντζο, πάνω στο όποιο είχαν βάλει τον Γέροντα Ιάκωβο. Ή πρώτη εντύπωση μου μόλις τον είδα είναι κάτι πού δεν περιγράφεται. «Αν σας πω ότι ό άνθρωπος αυτός ακτινοβολούσε, θα είναι λίγο. Ή μορφή του ήταν το κάτι άλλο, πράγματι ακτινοβολούσε.
Την ώρα πού μπήκα στο δωμάτιο του, ήταν εκεί οι γιατροί, πού έκαναν την καθημερινή επίσκεψη τους στους θαλάμους των ασθενών. Κατά σύμπτωση οί γιατροί εκείνοι ήταν πρώην φοιτητές μου στο Πανεπιστήμιο. Έτσι, μόλις με είδαν, ήρθαν κοντά μου καί με ενημέρωσαν για την κατάσταση της υγείας του Γέροντα. Όταν τελείωσαν κι έφυγαν οί γιατροί, πήγα καί κάθησα δίπλα στο Γέροντα Ιάκωβο, ό οποίος, μόλις με είδε, μου είπε το εξής, το όποιο μ’εκανε πραγματικά ν” ανατριχιάσω, γιατί ήταν κάτι που δεν είχα σκεφτεί ποτέ. – Δεν σε ξέρω. Πρώτη φορά σε βλέπω. Άλλα βλέπω ότι πίσω σου στέκεται ό άγγελος σου.
Με συγκλόνισε κυριολεκτικά αυτό πού μου είπε. Δεν το λέω για υπερηφάνεια, Καί πρόσθεσε:
– Όλοι οι άνθρωποι έχουν άγγελο. Άλλα τον δικό σου τον είδα. Πρόσεξε να μη τον διώξεις από κοντά σου. Ανατριχιάζω ολόκληρος κάθε φορά, πού το σκέφτομαι, το ίδιο όπως την ώρα εκείνη. Κι ολοκλήρωσε ό Γέρων Ιάκωβος: -Αυτός ό άγγελος έχει κατονομασθεί την ήμερα της βαπτίσεώς σου. Από την ήμερα της βαπτίσεώς σου σε συνοδεύει καί δεν πρέπει να φεύγει από κοντά σου. Είναι αυτός, ό οποίος τελικά θα πάρει την ψυχή σου στα χέρια του καί θα την οδηγήσει την ήμερα της Κρίσεως. Κι όταν θα έρχονται οί δαίμονες καί θα λένε «αυτός έκανε εκείνο, έκανε το άλλο, διέπραξε αυτή την αμαρτία καί την άλλη», τότε ό άγγελος σου θα λέει «ναι, τα έκανε αυτά, αλλά ταυτόχρονα έκανε κι αυτό το καλό, έκανε καί το άλλο καλό». Αυτός είναι ό δικηγόρος, πού θα σε υποστηρίξει. Πρόσεξε, λοίπόν, να μη τον απομακρύνεις. Τον είδα να είναι κοντά σου. Από εκείνη την ώρα, ουδέποτε σταμάτησα να έχω την αίσθηση ότι δίπλα μου υπάρχει ένας άγγελος, ό δικός μου, προσωπικός άγγελος. Αυτό είναι ένα μέγα μήνυμα χαράς προς όλους όσους βαπτιστήκαμε Όρθόδοξοι χριστιανοί.
Κλείτος Ιωαννίδης: Αληθινά εντυπωσιακή εμπειρία αυτή, κύριε Παπαζάχο να δεί ό Γέρων Ιάκωβος το φύλακα άγγελο σας.
Γεώργιος Παπαζάχος: Όταν έβλεπες τον Γέροντα Ιάκωβο είχες την αίσθηση ότι ήταν άλλου κόσμου, ότι μιλούσε μεν για τα προβλήματα σου, αλλά με μια άλλη προοπτική. Καταλάβαινες ότι, όντας δίπλα σου, ζούσε κάπου άλλου. Κι αυτό σε γέμιζε μ” ένα αίσθημα πανηγύρεως.
Κλείτος Ιωαννίδης: Ήταν απ’άλλου φερμένος.
Γεώργιος Παπαζάχος: Καί σου μετέδιδε ότι κι εσύ είσαι για άλλου πλασμένος, ότι δεν είσαι για εδώ.
Από το βιβλίο του ΚΛΕΙΤΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ, «Σύγχρονοι Άγιοι Γέροντες», έκδ. Ι.Μ. Αγ. Μαρίνας καί “Αγ. Ραφαήλ Ξυλοτύμπου, Λευκωσία 1994
Κλείτος Ιωαννίδης: Κύριε Παπαζάχο, εσείς πώς τον γνωρίσατε;
Γεώργιος Παπαζάχος: Είχε έρθει στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Αθηνών για τα προβλήματα, πού είχε με την καρδία του.
Μόλις έμαθα ότι ήταν εκεί, πήγα να τον δω. Ήταν ή μέρα, πού τον είχαν μετακινήσει από τη Μονάδα Εντατικής Παρακολούθησης σ’ ένα δωμάτιο με τρία κρεβάτια κι ένα ράντζο, πάνω στο όποιο είχαν βάλει τον Γέροντα Ιάκωβο. Ή πρώτη εντύπωση μου μόλις τον είδα είναι κάτι πού δεν περιγράφεται. «Αν σας πω ότι ό άνθρωπος αυτός ακτινοβολούσε, θα είναι λίγο. Ή μορφή του ήταν το κάτι άλλο, πράγματι ακτινοβολούσε.
Την ώρα πού μπήκα στο δωμάτιο του, ήταν εκεί οι γιατροί, πού έκαναν την καθημερινή επίσκεψη τους στους θαλάμους των ασθενών. Κατά σύμπτωση οί γιατροί εκείνοι ήταν πρώην φοιτητές μου στο Πανεπιστήμιο. Έτσι, μόλις με είδαν, ήρθαν κοντά μου καί με ενημέρωσαν για την κατάσταση της υγείας του Γέροντα. Όταν τελείωσαν κι έφυγαν οί γιατροί, πήγα καί κάθησα δίπλα στο Γέροντα Ιάκωβο, ό οποίος, μόλις με είδε, μου είπε το εξής, το όποιο μ’εκανε πραγματικά ν” ανατριχιάσω, γιατί ήταν κάτι που δεν είχα σκεφτεί ποτέ. – Δεν σε ξέρω. Πρώτη φορά σε βλέπω. Άλλα βλέπω ότι πίσω σου στέκεται ό άγγελος σου.
Με συγκλόνισε κυριολεκτικά αυτό πού μου είπε. Δεν το λέω για υπερηφάνεια, Καί πρόσθεσε:
– Όλοι οι άνθρωποι έχουν άγγελο. Άλλα τον δικό σου τον είδα. Πρόσεξε να μη τον διώξεις από κοντά σου. Ανατριχιάζω ολόκληρος κάθε φορά, πού το σκέφτομαι, το ίδιο όπως την ώρα εκείνη. Κι ολοκλήρωσε ό Γέρων Ιάκωβος: -Αυτός ό άγγελος έχει κατονομασθεί την ήμερα της βαπτίσεώς σου. Από την ήμερα της βαπτίσεώς σου σε συνοδεύει καί δεν πρέπει να φεύγει από κοντά σου. Είναι αυτός, ό οποίος τελικά θα πάρει την ψυχή σου στα χέρια του καί θα την οδηγήσει την ήμερα της Κρίσεως. Κι όταν θα έρχονται οί δαίμονες καί θα λένε «αυτός έκανε εκείνο, έκανε το άλλο, διέπραξε αυτή την αμαρτία καί την άλλη», τότε ό άγγελος σου θα λέει «ναι, τα έκανε αυτά, αλλά ταυτόχρονα έκανε κι αυτό το καλό, έκανε καί το άλλο καλό». Αυτός είναι ό δικηγόρος, πού θα σε υποστηρίξει. Πρόσεξε, λοίπόν, να μη τον απομακρύνεις. Τον είδα να είναι κοντά σου. Από εκείνη την ώρα, ουδέποτε σταμάτησα να έχω την αίσθηση ότι δίπλα μου υπάρχει ένας άγγελος, ό δικός μου, προσωπικός άγγελος. Αυτό είναι ένα μέγα μήνυμα χαράς προς όλους όσους βαπτιστήκαμε Όρθόδοξοι χριστιανοί.
Κλείτος Ιωαννίδης: Αληθινά εντυπωσιακή εμπειρία αυτή, κύριε Παπαζάχο να δεί ό Γέρων Ιάκωβος το φύλακα άγγελο σας.
Γεώργιος Παπαζάχος: Όταν έβλεπες τον Γέροντα Ιάκωβο είχες την αίσθηση ότι ήταν άλλου κόσμου, ότι μιλούσε μεν για τα προβλήματα σου, αλλά με μια άλλη προοπτική. Καταλάβαινες ότι, όντας δίπλα σου, ζούσε κάπου άλλου. Κι αυτό σε γέμιζε μ” ένα αίσθημα πανηγύρεως.
Κλείτος Ιωαννίδης: Ήταν απ’άλλου φερμένος.
Γεώργιος Παπαζάχος: Καί σου μετέδιδε ότι κι εσύ είσαι για άλλου πλασμένος, ότι δεν είσαι για εδώ.
Από το βιβλίο του ΚΛΕΙΤΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ, «Σύγχρονοι Άγιοι Γέροντες», έκδ. Ι.Μ. Αγ. Μαρίνας καί “Αγ. Ραφαήλ Ξυλοτύμπου, Λευκωσία 1994
Οι καρποί της Θείας Κοινωνίας
Εάν ο πιστός συμμετέχει στην θεία
Κοινωνία με την κατάλληλη προετοιμασία, με καθαρή εξομολόγηση, με
νηστεία, με αγάπη προς τους αδελφούς, με πίστη και φόβο Θεού, τότε η
συμμετοχή του είναι καρποφόρος πνευματικά
. Ο άνθρωπος ενούται με τον Χριστό, ενούται με τους εν Χριστώ αδελφούς του. Δια της θείας Κοινωνίας ο πιστός γίνεται «σύσσωμος και σύναιμος» του Χριστού. Ο ίδιος ο Χριστός, όταν για πρώτη φορά μίλησε για το Μυστήριο της θείας Ευχαριστίας, είπε: Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα εν εμοί μένει καγώ εν αυτώ.
Με την θεία Κοινωνία γινόμαστε ένα κράμα με το πανάγιον Αίμα του
Χριστού, γινόμαστε ένα φύραμα με το πανάγιο Σώμα Του. «Δέχεσαι μέσα σου
τον Χριστό, λέει ο ιερός Χρυσόστομος, αναμιγνύεσαι με το άγιο Σώμα Του,
αναφύρεσαι με το Σώμα του Κυρίου που βρίσκεται στον ουρανό». Η αγάπη του
Χριστού για μας, λέει ο ιερός Χρυσόστομος, δεν αρκέστηκε στο γεγονός της σαρκώσεως, στα άχραντα πάθη και στην ταφή. Προχώρησε στην προσφορά της θείας Κοινωνίας: . Ο άνθρωπος ενούται με τον Χριστό, ενούται με τους εν Χριστώ αδελφούς του. Δια της θείας Κοινωνίας ο πιστός γίνεται «σύσσωμος και σύναιμος» του Χριστού. Ο ίδιος ο Χριστός, όταν για πρώτη φορά μίλησε για το Μυστήριο της θείας Ευχαριστίας, είπε: Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα εν εμοί μένει καγώ εν αυτώ.
«Δεν ήρκεσε στον Χριστό το να γίνει άνθρωπος, να ραπισθεί και να σφαγεί για μας, αλλά και συμφύρει τον εαυτό Του με μας. Και όχι μόνο με την πίστη, αλλά και στην πραγματικότητα μας κάνει σώμα δικό Του... Σκέψου ποιας τιμής αξιώθηκες! Ποια τράπεζα απολαμβάνεις! Αυτό το οποίο οι άγιοι Άγγελοι όταν το βλέπουν φρίττουν και δεν τολμούν να το κοιτάξουν χωρίς δέος, εξαιτίας της λάμψεως που εκπέμπεται από εκεί, με αυτό εμείς τρεφόμαστε, με αυτό συμφυρόμαστε και έχουμε γίνει ένα σώμα Χριστού και μία σάρκα. Τις λαλήσει τας δυναστείας Κυρίου, ακουστάς ποιήσει πάσας τας αινέσεις Αυτού;».
Σε άλλη πάλιν ομιλία του ο θεοφώτιστος Χρυσόστομος, τοποθετεί στο στόμα του Κυρίου τούτα τα λόγια: «Για σένα, άνθρωπε, εμπτύστηκα, ραπίστηκα, κενώθηκα από την δόξα, άφησα τον Πατέρα και ήλθα σε σένα που με μισείς και με αποστρέφεσαι και δεν θέλεις ούτε το όνομα μου να ακούσεις. Έτρεξα προς εσένα και σε κατεδίωξα, για να σε κάμω δικό μου. Σε ένωσα και σε συνέδεσα με τον εαυτό μου. Σου είπα: Φάγε το Σώμα μου και πιες το Αίμα μου. Και στον ουρανό σε έχω και κάτω στην γη είμαι ενωμένος μαζί σου... Όχι απλώς συνδέομαι μαζί σου, αλλά συμπλέκομαι, τρώγομαι, λεπτύνομαι λίγο-λίγο, για να γίνει μεγαλύτερη η ανάμειξη, η συμπλοκή και η ένωση. Γιατί εκείνα που ενώνονται διατηρούν τα όρια τους, εγώ όμως συνυφαίνομαι μαζί σου.
Δεν θέλω δηλαδή να υπάρχει κάτι ανάμεσα μας. Θέλω να είναι ένα τα δύο, Εγώ και συ».Ανάμεσα στον Χριστό και στον πιστό που άξια κοινωνεί δεν παρεμβάλλεται πλέον τίποτε. Όλα λιώσανε μέσα στην φωτιά της αγάπης Του. «Ημείς και ο Χριστός εν εσμέν», λέει ο θεοφόρος Χρυσόστομος. Τόσο τολμηρά μόνον ένας Άγιος μπορεί να μιλήσει. Και πράγματι έτσι μίλησαν οι Άγιοι: Μέλη Χριστού γινόμεθα, μέλη Χριστός ημών δε και χειρ Χριστός και πους Χριστός εμού του παναθλίου και χειρ Χριστού και πους Χριστού ο άθλιος εγώ δε... Τις η άμετρος ευσπλαχνία σου Σώτερ;
Με την συμμετοχή μας στην θεία Κοινωνία ενούμεθα με τους αδελφούς μας και όλοι μαζί οικοδομούμε το Σώμα του Χριστού. Ο Απόστολος Παύλος γράφει: Ότι είς άρτος, εν σώμα οι πολλοί εσμέν. Οι γαρ πάντες εκ του ενός άρτου μετέχομεν. Και ο άγιος Ιωάννης παρατηρεί ότι όπως ο άγιος Άρτος που κοινωνούμε είναι Σώμα Χριστού, έτσι και όσοι κοινωνούμε γινόμαστε Σώμα Χριστού. «Όχι πολλά σώματα, άλλα ένα σώμα. Διότι όπως ο άρτος, ενώ αποτελείται από πολλούς κόκκους, είναι ένας, ώστε πουθενά να μην φαίνονται οι κόκκοι, ενώ υπάρχουν,... έτσι ενούμεθα και μεταξύ μας και με τον Χριστό. Διότι δεν τρέφεσαι από άλλο σώμα εσύ και από άλλο εκείνος, αλλά όλοι από το ίδιο σώμα τρεφόμαστε. Γι’ αυτό και ο Απόστολος Παύλος προσέθεσε Οι γαρ πάντες εκ του ενός άρτου μετεχομεν».
Με το μυστήριο του αγίου Βαπτίσματος γίναμε, κατά Χάριν, παιδιά του Θεού και μέλη της αγίας οικογενείας Του, της Εκκλησίας. Με την θεία Κοινωνία τρεφόμαστε με το άγιο Σώμα και Αίμα του Χριστού. Ο Χριστός, λέει ο ιερός Χρυσόστομος, «αναμειγνύει τον εαυτόν Του με τον καθένα από τους πιστούς δια των αγίων Μυστηρίων, δηλαδή δια της θείας Κοινωνίας. Και εκείνους που γέννησε ο Χριστός δια του αγίου Βαπτίσματος τους τρέφει με τον εαυτόν Του». Δημιουργείται έτσι μεταξύ των πιστών ένας δεσμός πνευματικός, δεσμός αγάπης αληθινής. Αυτή η αγάπη πρέπει πάντα να διακρίνει τους πιστούς στις σχέσεις τους. Λέει σχετικά ο ιερός Χρυσόστομος: «Εγίναμε κοινωνοί της πνευματικής Τραπέζης.
Ας γίνουμε κοινωνοί και της πνευματικής αγάπης. Διότι αν ληστές μοιράζοντας τα λάφυρα τους ξεχνούν τους ληστρικούς τρόπους τους, ποια δικαιολογία θα έχουμε εμείς που συνεχώς κοινωνούμε του αγίου Σώματος του Κυρίου και δεν μιμούμεθα ούτε των ληστών την ημερότητα; Αν και σε πολλούς ανθρώπους όχι μόνον η συμμετοχή στην κοινή τράπεζα, αλλά και το ότι κατάγονται από την ίδια πόλη, υπήρξε αρκετό για να συνάψουν φιλία. Εμείς όμως οι πιστοί όταν έχουμε την ίδια πόλη και το ίδιο σπίτι και την ίδια τράπεζα και οδό και θύρα και ρίζα και ζωή και κεφαλή και τον αυτό ποιμένα και βασιλέα και διδάσκαλο και κριτή και δημιουργό και πατέρα και όταν όλα τα έχουμε κοινά, ποιας συγχωρήσεως θα ήταν δυνατόν να τύχουμε, εάν διαιρούμεθα ο ένας από τον άλλο;».
Για τους πιστούς που κοινωνούν το άγιο Σώμα του Χριστού τα πάντα τους ενώνουν, επειδή τους ενώνει ο Χριστός. Η αγία μας Εκκλησία είναι το Σώμα του Χριστού και ο Ναός είναι ο πατρικός μας Οίκος. Όσοι έρχονται στην θεία Λειτουργία είναι αδελφοί μας εν Χριστώ και η αγάπη πρέπει να υπάρχει πάντα ανάμεσα μας. Εάν ο Χριστός δίνει για μας το πανάγιο Σώμα Του, οφείλουμε και μείς από καρδίας να αγαπούμε τους αδελφούς μας και να τους βοηθούμε σε κάθε τους ανάγκη. Σ’ εκείνους που παρέβλεπαν τους πεινώντας αδελφούς, ο ιερός Χρυσόστομος απηύθυνε τούτα τα λόγια:
«Ο Χριστός έδωσε εξίσου σε όλους το άγιο Σώμα Του και συ ούτε κοινό ψωμί δεν δίνεις ελεημοσύνη εξίσου σε όλους;». Αυτό είναι πράξη ανάξια για όσους κοινωνούν τον Χριστό.Η θεία Λειτουργία είναι η φανέρωση του μυστηρίου της Εκκλησίας. Η κοινωνία των πιστών είμαστε ο ευλογημένος λαός του Θεού, ενωμένοι μέσα στην αγάπη του Χριστού. « Ένα είμαστε όλοι και μεταξύ μας και εν Χριστώ. Διότι ο Χριστός είναι ο σύνδεσμος της ενότητας, επειδή είναι ταυτόχρονα Θεός και άνθρωπος», γράφει ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας.
Δια της σαρκώσεως Του ο Χριστός «εκκλησίας σάρκα ανέλαβε» και «ήρθε στο δικό της σπίτι. Την βρήκε λερωμένη, λιγδωμένη, γυμνή, βουτηγμένη στα αίματα και την έλουσε (με το Βάπτισμα), την άλειψε με αρώματα (με το Χρίσμα), την έθρεψε (με την θεία Κοινωνία) και την έντυσε ιμάτιο που όμοιο του δεν είναι δυνατόν να βρεθεί: Αυτός ο Ίδιος έγινε στολή της και την πήρε από το χέρι και την ανεβάζει στα ύψη». Την οδηγεί στην ουράνιο Βασιλεία όπου ιερουργείται η θεία Λειτουργία.
Αγιορείτες που κοιμήθηκαν το 2014
Μείζων δε πάντων η αγάπη...
Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον.
Και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμι. και εάν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντά μου, και εάν παραδώ το σώμα μου ίνα καυθήσομαι, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι.
Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί, η αγάπη ου
περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου
παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει
δε τη αληθεία. πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα
υπομένει. η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει. είτε δε προφητείαι,
καταργηθήσονται. είτε γλώσσαι παύσονται. είτε γνώσις καταργηθήσεται. εκ μέρους δε γινώσκομεν και εκ μέρους προφητεύομεν. Και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμι. και εάν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντά μου, και εάν παραδώ το σώμα μου ίνα καυθήσομαι, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι.
Όταν δε έλθη το τέλειον, τότε το εκ μέρους καταργηθήσεται. ότε ήμην νήπιος, ως νήπιος ελάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος ελογιζόμην. ότε δε γέγονα ανήρ, κατήργηκα τα του νηπίου. βλέπομεν γαρ άρτι δι΄εσόπτρου εν αινίγματι, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον. άρτι γινώσκω εκ μέρους, τότε δε επιγνώσομαι καθώς και επεγνώσθην. νυνί δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα. μείζων δε τούτων η αγάπη.
Οι Αμερικανοί προκαλούν τον Αρμαγεδδώνα με τη Ρωσία. (Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης)
http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2014/12/blog-post_500.html
Σε μια σημαντική συνέντευξη τύπου που έδωσε στις 27 Δεκεμβρίου στην ρωσική εφημερίδα Pravda και στην δημοσιογράφο Inna Novikova, ο αρχηγός των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων, στρατηγός Valery Gerasimov, υποστήριξε ότι οι Αμερικανοί εδώ και καιρό... έχουν καταστρώσει σχέδια για την καταστροφή του πυρηνικού οπλοστασίου της Ρωσίας πριν προλάβουν οι Ρώσοι να το ενεργοποιήσουν σε μια ενδεχόμενη ολοκληρωτική επίθεση κατά της Ρώσικης Κοινοπολιτείας.
Σύμφωνα με τον Ρώσο αρχιστράτηγο, εδώ και καιρό οι Αμερικανοί έχουν αποφασίσει να «τελειώνουν» με την Ρωσία και να καταστρέψουν κάθε δυνατότητα αντίστασης από ρώσικης πλευράς στα παγκοσμιοποιητικά τους σχέδια. Το μεγαλύτερο εμπόδιο για την πραγματοποίηση αυτής της επιχείρησης δεν είναι άλλο από το πυρηνικό οπλοστάσιο της Ρωσίας, που λειτουργεί τουλάχιστον προς το παρών σαν ανασχετικό ανάχωμα στα αμερικανικά νεοταξικά σχέδια. Οι παρεμβάσεις του Ρώσου πρόεδρου Βλαδιμήρ Πούτιν τα τρία τελευταία χρόνια πρώτα στη Συρία και στη συνέχεια στην Ουκρανία εναντίον των αμερικανικών σχεδίων, αποτέλεσαν την «σταγόνα» που ξεχείλισε το ποτήρι για τους σχεδιαστές της Νέας Τάξης και την επιβολή της οικονομιστικής φιλελεύθερης δικτατορίας της παγκόσμιας Ελίτ.
Σύμφωνα με τον αρχηγό του ρωσικού Γενικού Επιτελείου, η Δύση έχει κηρύξει ένα de facto ψυχρό πόλεμο κατά της Ρωσίας, που δεν μοιάζει με τον προηγούμενο ψυχρό πόλεμο που είχε επικρατήσει τις περασμένες δεκαετίες. Τότε τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά από ότι είναι σήμερα. Όπως υποστηρίζει ο Ρώσος αρχιστράτηγος, η ΕΣΣΔ ανδρώθηκε με ένα πατριωτικό πόλεμο κατά του ναζισμού ο οποίος κερδήθηκε με μεγάλες θυσίες. Η Σοβιετική Ένωση είχε ένα οικονομικό δυναμικό το οποίο ήταν ίσο με το 30-50 τοις εκατό της οικονομίας των ΗΠΑ, ενώ σήμερα το οικονομικό δυναμικό της Ρωσίας κάνει μόνο δέκα τοις εκατό του αμερικανικού οικονομικού δυναμικού. Η ΕΣΣΔ είχε μια καλά αναπτυγμένη βιομηχανία που δεν εξαρτώνταν από τη Δύση. Στην ΕΣΣΔ, υπήρχε πλήρεις επιστημονικη εκπαίδευση και η επιστημονική κατάρτιση ήταν τόσο προηγμένη όσο η και αμερικανική. Το πιο σημαντικό όμως ήταν ότι η ΕΣΣΔ είχε μια μεγάλη στρατηγική «περίφραξη», με την μορφή των άλλων σοσιαλιστικών χωρών όπου στάθμευαν τα σοβιετικά στρατεύματα. Συγκρίνοντας όλα αυτά την εποχή που είχε αρχίσει ο ψυχρός πόλεμος της Δύσης με την Σοβιετική Ένωση, με την σημερινή κατάσταση και τον νέο ψυχρό πόλεμο, σύμφωνα με τον Γερασίμωφ, είναι σαν τον ουρανό και τη γη. Σήμερα τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα σε βάρος της Ρωσίας και γι’ αυτό επιβάλλεται μια μεγαλύτερη εγρήγορση για την αντιμετώπιση των αμερικανικών σχεδίων για την πλήρη και ολοκληρωτική καταστροφή της Ρωσίας.
Συνεχίζοντας ο Ρώσος αρχιστράτηγος επισήμανε πως μπαίνουμε σε ένα πόλεμο με μια καταστροφική κατάσταση. Θα πρέπει να ληφθούν έκτακτα μέτρα γιατί αν δεν ληφθούν τα μέτρα αυτά, η χώρα μας θα ηττηθεί πολύ γρήγορα. Το μόνο πράγμα που κρατά ακόμα την Δύση να μην μας επιτεθεί είναι η πυρηνική δύναμη μας. Παρ’ όλα αυτά, τό πυρηνικό δυναμικό μας μπορεί να εξουδετερωθεί. Προγραμματίζεται ενας σύγχρονος πόλεμος εναντίον της Ρωσίας με τον τρόπο που είχε γίνει στην Ουκρανία, τη Συρία, την Αίγυπτο, τη Λιβύη, το Ιράκ κ.α. Υπάρχουν συγκεκριμένα σχέδια για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του πυρηνικού δυναμικού της χώρας μας. Τα σχέδια αυτά προβλέπουν την εξουδετέρωση αυτού του πυρηνικού δυναμικού με δύο τρόπους. Ο πρώτος, είναι μια επίθεση που θα μπορούσε να «αποκεφαλίσει» τη Ρωσία. Η ιδέα είναι να καταστρέψουν τα κέντρα διοίκησης, από τα οποία εκπέμπονται οι εκτελεστικές διαταγές για την χρήση των πυρηνικών όπλων. Ο δεύτερος τρόπος είναι να καταστρέψουν τους εκτοξευτές, «εκκινητές» των πυραύλων πριν προλάβουν να χρησιμοποιηθούν. Φυσικά η επιτυχία και των δυο αυτών σχεδίων προϋποθέτει τον πλήρη αιφνιδιασμό της ρωσικής πολεμικής μηχανής.
Όλα αυτά, όπως τόνισε με τον χαρακτηριστικό τρόπο του ο Ρώσος αρχιστράτηγος, καταδεικνύουν την αμερικανική αλαζονεία που πλέον ακροβατεί σε πολύ επικίνδυνες ατραπούς. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Βαλερύ Γερασίμωφ, ο Αρμαγεδδών είναι προ των πυλών με μια αχαλίνωτη ηγεσία της Νέας Τάξης, που μάλλον θεωρεί πως έφτασε η ώρα της ολοκλήρωσης των διαβολικών της σχεδίων για την παγκοσμία κυριαρχία της. Ένα τελειωτικό χτύπημα κατά της σημερινής Ρωσίας θα εξουδετέρωνε και τα τελευταία ίσως εμπόδια για την υλοποίηση των σατανικών της σχεδίων. Αυτό όμως το χτύπημα που σχεδιάζουν κάποιοι θερμοκέφαλοι στην Ουάσιγκτον, είναι πολύ αμφίβολο αν θα επιτύχει τους στόχους του, ενώ οι απρόβλεπτες συνέπειες ενός τέτοιου χτυπήματος κατά της ρωσικής Αρκούδας, σίγουρα θα είναι τρομακτικές για όλο τον πλανήτη.
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
nikosxeiladakis.gr
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ> Σοκ από την εκτίμηση εκλογικού αποτελέσματος
Στόχος της μεγάλης έρευνας ήταν η Εκτίμηση του Εκλογικού Αποτελέσματος σε περίπτωση που οι εκλογές διεξάγονταν μέσα στο πρώτο δίμηνο του 2015.
Η έρευνα ξεκίνησε όταν ο Βενιζέλος άρχισε να κάνει λόγο για πρόωρες εκλογές και επιτάχυνση της διαδικασίας εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας.
Η εκτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος βάζει στην κυριολεξία φωτιά στο κομματικό τοπίο.
Η εκτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος δίνει μεν πρωτιά στον ΣΥΡΙΖΑ με 8 μονάδες διαφορά από την ΝΔ, αλλά με ποσοστό 26,5%.
Η συγκεκριμένη εκτίμηση εκλογικού αποτελέσματος εάν επαληθευθεί αλλάζει το πολιτικό τοπίο στην Ελλάδα!
Το χαρακτηριστικό της είναι το μεγάλο ποσοστό του κόμματος του ΓΑΠ και η ΤΕΛΕΙΑ του Γκλέτσου που βρίσκεται στο νήμα για να μπει στη Βουλή-2,8%!
ΣΥΡΙΖΑ 26,5%
ΝΔ 18,5%
ΚΟΜΜΑ ΓΑΠ 10%
ΚΚΕ 7,5%
Χ.Α 6,5%
ΠΑΣΟΚ 4%
«Ποτάμι» 3%
ΑΝΕΛ 3,8%
ΤΕΛΕΙΑ 2,8%
ΔΗΜΑΡ 1,5%
ΑΝΤΑΡΣΥΑ 1%
Συγκλονιστική εξομολόγηση Αθηναίου μαιευτήρα: «Κάθε μέρα κάνουμε 20 εκτρώσεις μόνο στο δικό μας νοσοκομείο»!!!
http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/12/20_31.html
Μια τρομακτική Μαρτυρία που πρέπει να μας προβληματίσει έντονα...Κάθε μέρα, ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ ΠΟΛΕΙΣ χάνονται από τις δολοφονικές εκτρώσεις!!! Νομίζετε ότι υπερβάλουμε; Δαβάστε παρακάτω:
Σε ερώτημα αν γίνονται σήμερα εκτρώσεις σε αυτό το Μαιευτήριο που έχει και μέτρια κίνηση, (ο Μαιευτήρας) μας είπε ότι «Κάθε μέρα έχουμε 20 εκτρώσεις»!!!
Δηλαδή το χρόνο, 20 Χ 365 = 7.200 ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ!!!
Άραγε σε όλη την Ελλάδα πόσες εκτρώσεις γίνονται;;; Είναι φοβερό.
ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΕΔΩ.
Μια τρομακτική Μαρτυρία που πρέπει να μας προβληματίσει έντονα...Κάθε μέρα, ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ ΠΟΛΕΙΣ χάνονται από τις δολοφονικές εκτρώσεις!!! Νομίζετε ότι υπερβάλουμε; Δαβάστε παρακάτω:
Σε ερώτημα αν γίνονται σήμερα εκτρώσεις σε αυτό το Μαιευτήριο που έχει και μέτρια κίνηση, (ο Μαιευτήρας) μας είπε ότι «Κάθε μέρα έχουμε 20 εκτρώσεις»!!!
Δηλαδή το χρόνο, 20 Χ 365 = 7.200 ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ!!!
Άραγε σε όλη την Ελλάδα πόσες εκτρώσεις γίνονται;;; Είναι φοβερό.
ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΕΔΩ.
ΑΝΕΚΔΟΤΑΡΑ! ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΤΟΥΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΕΘΝΟΠΕΤΕΡΟΥΛΗΔΕΣ
http://olympia.gr/2014/12/31/%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%BA%CE%B4%CE%BF%CF%84%CE%B1%CF%81%CE%B1-%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%B5%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%83-%CE%B5%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BB/
O Θεός βλέπει το πρόβλημα της Ελλάδας και τον κίνδυνο να καταστραφεί η
ιστορική αυτή χώρα και αποφασίζει να κάνει άμεση παρέμβαση.
… που διάγουν βίο δημοσία δαπάνη επί δεκαετίες, εις υγείαν των κορόϊδων και σ’ αυτούς που βλέποντας ότι δεν θα τους ξαναψηφίσουν οι εκλογικές τους περιφέρειες αλλάζουν για να ψαρέψουν αλλού χάπατα! Γιατί σημασία έχει να είναι στην κουτάλα των 7.000 ευρώ σχεδόν αφορολόγητων.
O Θεός βλέπει το πρόβλημα της Ελλάδας και τον κίνδυνο να καταστραφεί η
ιστορική αυτή χώρα και αποφασίζει να κάνει άμεση παρέμβαση.
Κατεβαίνει στη Βουλή των Ελλήνων και μεταξύ των άλλων λέει τα εξής:
«Ακούστε, αποφάσισα να σας χαρίσω όλο το χρέος και να πριμοδοτήσω τη
χώρα με άλλα τόσα ευρώ, ώστε να αναπτυχθεί και να μεγαλουργήσει. Επίσης,
αποφάσισα να λύσω τις ελληνοτουρκικές
σχέσεις, το σκοπιανό και το αλβανικό ζήτημα και εφεξής οι λαοί αυτοί θα
ζούνε σε απόλυτη αρμονία μαζί σας. Τέλος, θα ενωθεί η Κύπρος με την
Ελλάδα, θα σας υποδείξω συγκεκριμένα μέρη όπου θα βγάλετε πετρέλαιο,
φυσικό αέριο και πολύτιμα μέταλλα και χαρίζω όλα τα δάνεια των Ελλήνων
προς τις τράπεζές τους.»!
Στο άκουσμα όλων αυτών το ελληνικό κοινοβούλιο σείεται από ιαχές,
χειροκροτήματα και αγκαλιάσματα όλων των παρατάξεων. Ο Θεός όμως τους
κάνει νεύμα να καθίσουν κάτω και τους λέει: «Μισό λεπτό, ακούστε και το
τελευταίο: θέλω από εσάς όμως να κάνετε και μια μικρή, ελάχιστη
παραχώρηση σε όλα αυτά που δίνω στη χώρα που αγαπάτε…»
Οι βουλευτές ωρύονται από τα έδρανα ενθαρρύνοντας τον Θεό να συνεχίσει.
Αυτός λέει: «Θα ήθελα, όσοι έχουν εκλεγεί την τελευταία 20ετία να φύγουν
και να μην βάλουν ποτέ ξανά υποψηφιότητα για κυβερνητική θέση.»
Η Βουλή παγώνει και οι βουλευτές αποσύρονται, για να το σκεφτούν.
Σε δύο ώρες εκδίδονται πύρινες ανακοινώσεις από τα κόμματα που
καταγγέλλουν την επέμβαση ξένου παράγοντα στη χώρα και την προώθηση
εκβιαστικών διλημμάτων για την υποδούλωση της χώρας και του λαού της,
ενώ πολλά κανάλια μιλούν για θεσμική εκτροπή από την απρόκλητη και
θρασεία επέμβαση του Θεού στο εσωτερικό μιας ανεξάρτητης δημοκρατίας…
Απο την Σοφία
Αυτές τις τέσσερις ερωτήσεις δεν θέλει να τις ακούσει ο κ. Τσίπρας. (του Πέτρου Χασάπη)
http://hassapis-peter.blogspot.gr/2014/12/blog-post_190.html
Καθ΄ όλη
τη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα, θα γίνουν από τους δημοσιογράφους πολλές ερωτήσεις
προς τον φερόμενο ως τον επόμενο πρωθυπουργό κ. Τσίπρα. Όλες σχεδόν θα περιστραφούν
γύρω από τα οικονομικά θέματα, τις σχέσεις με τους δανειστές, το Grexit και τις μετεκλογικές συνεργασίες.
Τέσσερις όμως ερωτήσεις δεν θέλει να τις ακούσει ο κ. Τσίπρας, ούτε πρόκειται
να τις υποβάλει κάποιος δημοσιογράφος. Από τις τέσσερις αυτές ερωτήσεις, οι
τρεις είναι απλές και η τέταρτη πιο δύσκολη.
1) Το
πρώτο εύκολο ερώτημα αφορά
τον εκλογικό νόμο. Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε δεσμευτεί παλιότερα
ότι μόλις αναλάβει την εξουσία, τον πρώτο νόμο που θα ψηφίσει θα είναι αυτός της
απλής αναλογικής με κατάργηση του φασιστικού 3% που αποκλείει το άνοιγμα του
πολιτικού συστήματος. Ισχύει ακόμα αυτή η δέσμευση ή τώρα το θέμα θα ξεχαστεί, όπως
το ξέχασε και το ΠΑΣΟΚ το 1981;
2) Το
δεύτερο εύκολο ερώτημα είναι αν θα εκδοθεί επιτέλους το ΠΔ που προβλέπει το άρθρο
216 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, το οποίο θεσπίζει τα τοπικά δημοψηφίσματα
και μάλιστα αν επιπρόσθετα θα βελτιώσει το άρθρο αυτό ώστε να αφορά όλα τα τοπικά
θέματα και να προκηρύσσεται δημοψήφισμα ακόμα και με πρωτοβουλία των πολιτών;
Αν πραγματικά ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να μην δημιουργούνται θέματα σαν αυτό στις Σκουριές ή να εκποιηθούν οι παραλίες, τα δάση, τα νερά
κ.λ.π., τότε θα πρέπει να δώσει τη δυνατότητα στις τοπικές κοινωνίες να αποφασίζουν
τα θέματα αυτά. Θα το κάνει άραγε ή θα αποφασίζει μόνος του σε ποια συμφέροντα
θα εκποιούνται οι αντίστοιχες περιουσίες;
3) Το
τρίτο εύκολο ερώτημα είναι αν θα συνυπογράψει επιτέλους ο νέος υπουργός Δικαιοσύνης
του ΣΥΡΙΖΑ, κατά το σχετικό άρθρο του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, την απόφαση των ελληνικών δικαστηρίων για την
αποζημίωση των θυμάτων του Διστόμου από τους Ναζί. Αν υπογραφεί αυτή η απόφαση,
τότε οι δικαιωθέντες με την απόφαση θα μπορούν αμέσως να κατάσχουν περιουσίες
του Γερμανικού Δημοσίου που βρίσκονται στην Ελλάδα. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει
πραγματικά το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων και δεν μας εμπαίζει, τότε θα πρέπει
να κάνει ως πρώτο βήμα, αυτό που δεν τόλμησε καμία εθελόδουλη κυβέρνηση μέχρι σήμερα.
Θα το κάνει ή θα φοβηθεί μήπως θυμώσει τους Γερμανούς;
4) Το τέταρτο
δύσκολο φυσικά ερώτημα αφορά το Σύνταγμα της χώρας. Με τις μεθοδεύσεις του κ. Σαμαρά το θέμα της αναθεώρησης του Συντάγματος,
ενταφιάστηκε σχεδόν για την επόμενη δεκαετία. Έτσι, ο μεν λαός θα συνεχίσει να
παραμένει δεμένος χειροπόδαρα και ακυρωμένος στον καναπέ του, το δε πολιτικό σύστημα
θα συνεχίσει να παραμένει παντοδύναμο απέναντι στην κοινωνία και παντελώς ανεξέλεγκτο
με όλες τις ασυλίες του και την ατιμωρησία του. Το Γόρδιο αυτό δεσμό γύρω από
το Σύνταγμα μπορεί να τον κόψει μόνο ένα Συνταγματικό Δημοψήφισμα, ώστε να
αποφασίσει ο ίδιος ο λαός το νέο Σύνταγμά του. Θα το κάνει αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ; Θα
θελήσει να παραχωρήσει εξουσίες και έλεγχο στο λαό ή θα τις κρατήσει για πάρτη
του;
Τα ΟΦΙ-κια και ο ταπεινός Χριστός
http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/12/blog-post_906.html
Και ενώ ο Κύριός μας, έργω και λόγω, απέδειξε την ουράνιο αξία της ταπείνωσης και της αφάνειας που πρέπει να κοσμεί έναν Χριστιανό, αφού η ταπείνωση είναι η στολή της Θεότητος, εισήλθε πονηρά μέσα στην ιστορική πορεία της Εκκλησίας μας η έννοια των ΟΦΙΚΙΩΝ ,δηλαδή της αναγνώρισης και βραβείου που δίνεται από τους πατριάρχες ή τους Μητροπολίτες σε όσους κληρικούς έχουν προσφέρει στην Εκκλησία μας (ή νομίζουν οι ίδιοι-υποκειμενικά- ότι έχουν προσφέρει , όπως αναφέρει και το Βικιλεξικό).
Ο Χριστός μας λοιπόν είπε ότι «Ὁ γὰρ μικρότερος ἐν πᾶσιν ὑμῖν ὑπάρχων, οὗτός ἐστι μέγας.» (ΛΟυκ.θ΄-48)… “ οὐχ οὕτω δὲ ἔσται ἐν ὑμῖν, ἀλλ᾿ὃς ἐὰν θέλῃ γενέσθαι μέγας ἐν ὑμῖν, ἔσται ὑμῶν διάκονος,(Μαρκ.ι’43) και ουσιαστικά μίλησε για ΕΣΧΑΤΕΙΟ και όχι για ΠΡΩΤΕΙΟ(αχ αυτά τα πρωτεία μας φάγαμε!) ενώ εμείς όλο τ’αντίθετο κάνουμε.
Και να πεις ότι τουλάχιστον υπάρχει και αξιοκρατία;
Όταν αντικρίζεις ηλικιωμένους, πολιούς κληρικούς, οι οποίοι αφιερώσανε όλη τους την ζωή για το συμφέρον της Εκκλησίας. Λευίτες αθόρυβους και ασημάντους που ταπεινά δίχως φωνασκίες υπηρετούν επάνω στα βουνά και στο περιθώριο , μέσα στην φτώχια και την ανθρώπινη εγκατάλειψη την ώρα που παιδαρέλια ή άνθρωποι αστοιχείωτοι της καμαρίλας και των δεσποτικών αυλών να προάγονται σε υψηλοβάθμιους Πρωτο-πρεσβύτερους και Αρχιμανδρίτες.
Και είναι μάλιστα χάρμα οφθαλμών να βλέπεις όλους αυτούς τους γυμνοσάλιαγγες Πρίγκηπες να προϊσταντο των Θρησκευτικών Πανηγύρεων , βιώνοντας το υπαρξιακό τους ψέμα και να παριστάνουν τους Χωροφύλακες βάζοντας μετά αυστηροτάτου πειθαρχίας τους παπαδάκους στην ανάλογη ιεραρχική σειρά εις τας Λειτανείας και τας λοιπάς λατρευτικάς εκδηλώσεις, μήπως και τυχόν χαλάσει η χορογραφία της Γιουροβίζιον, την ώρα που η μόνη έγνοια του λαού Του Θεού είναι που θα βρεί σήμερα ένα πιάτο φαϊ ή πως θα τα βγάλει πέρα για να πληρώσει το γιατρό και το νοίκι του.
Αλλά ας κάνουμε μία παρετυμολογία της λέξεως ΟΦΙ-ΚΙΟ. Αναλύεται από την λέξη όφις(φίδι) και το ρήμα κίω(προχωρώ) δηλαδή σημαίνει ,πλην ολίγων εξαιρέσεων, αυτούς μπορούν να βαδίζουν και να ελίσσονται σαν τους όφεις, μέσα στις αυλές, τις ίντρικες και στις Δεσποτικές εύνοιες, αντί βέβαια του απαραιτήτου ανταλάγματος.
Μάλιστα η όλη Ιστορία βολεύει τα μέγιστα και τους Δεσποτάδες, αφού τα οφίκια λειτουργούν ως μηχανισμοί ελέγχου ,ούτως ώστε όσοι τα έχουν λάβει να βρίσκονται σε μια διαρκή ευγνωμοσύνη, ενώ όσοι τα λαχταρούν σε μία μόνιμη επαιτεία.
Ας αγαπήσουμε λοιπόν τον άφθαρτο πλούτο της ταπείνωσης και της αθορύβου ζωής και ας μοιάσουμε του σπόρου , που απαρατήρητα υπάρχει μέσα στην σκιά της γής, μα δημιουργεί τον καλύτερο ανθό.
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ
Και ενώ ο Κύριός μας, έργω και λόγω, απέδειξε την ουράνιο αξία της ταπείνωσης και της αφάνειας που πρέπει να κοσμεί έναν Χριστιανό, αφού η ταπείνωση είναι η στολή της Θεότητος, εισήλθε πονηρά μέσα στην ιστορική πορεία της Εκκλησίας μας η έννοια των ΟΦΙΚΙΩΝ ,δηλαδή της αναγνώρισης και βραβείου που δίνεται από τους πατριάρχες ή τους Μητροπολίτες σε όσους κληρικούς έχουν προσφέρει στην Εκκλησία μας (ή νομίζουν οι ίδιοι-υποκειμενικά- ότι έχουν προσφέρει , όπως αναφέρει και το Βικιλεξικό).
Ο Χριστός μας λοιπόν είπε ότι «Ὁ γὰρ μικρότερος ἐν πᾶσιν ὑμῖν ὑπάρχων, οὗτός ἐστι μέγας.» (ΛΟυκ.θ΄-48)… “ οὐχ οὕτω δὲ ἔσται ἐν ὑμῖν, ἀλλ᾿ὃς ἐὰν θέλῃ γενέσθαι μέγας ἐν ὑμῖν, ἔσται ὑμῶν διάκονος,(Μαρκ.ι’43) και ουσιαστικά μίλησε για ΕΣΧΑΤΕΙΟ και όχι για ΠΡΩΤΕΙΟ(αχ αυτά τα πρωτεία μας φάγαμε!) ενώ εμείς όλο τ’αντίθετο κάνουμε.
Και να πεις ότι τουλάχιστον υπάρχει και αξιοκρατία;
Όταν αντικρίζεις ηλικιωμένους, πολιούς κληρικούς, οι οποίοι αφιερώσανε όλη τους την ζωή για το συμφέρον της Εκκλησίας. Λευίτες αθόρυβους και ασημάντους που ταπεινά δίχως φωνασκίες υπηρετούν επάνω στα βουνά και στο περιθώριο , μέσα στην φτώχια και την ανθρώπινη εγκατάλειψη την ώρα που παιδαρέλια ή άνθρωποι αστοιχείωτοι της καμαρίλας και των δεσποτικών αυλών να προάγονται σε υψηλοβάθμιους Πρωτο-πρεσβύτερους και Αρχιμανδρίτες.
Και είναι μάλιστα χάρμα οφθαλμών να βλέπεις όλους αυτούς τους γυμνοσάλιαγγες Πρίγκηπες να προϊσταντο των Θρησκευτικών Πανηγύρεων , βιώνοντας το υπαρξιακό τους ψέμα και να παριστάνουν τους Χωροφύλακες βάζοντας μετά αυστηροτάτου πειθαρχίας τους παπαδάκους στην ανάλογη ιεραρχική σειρά εις τας Λειτανείας και τας λοιπάς λατρευτικάς εκδηλώσεις, μήπως και τυχόν χαλάσει η χορογραφία της Γιουροβίζιον, την ώρα που η μόνη έγνοια του λαού Του Θεού είναι που θα βρεί σήμερα ένα πιάτο φαϊ ή πως θα τα βγάλει πέρα για να πληρώσει το γιατρό και το νοίκι του.
Αλλά ας κάνουμε μία παρετυμολογία της λέξεως ΟΦΙ-ΚΙΟ. Αναλύεται από την λέξη όφις(φίδι) και το ρήμα κίω(προχωρώ) δηλαδή σημαίνει ,πλην ολίγων εξαιρέσεων, αυτούς μπορούν να βαδίζουν και να ελίσσονται σαν τους όφεις, μέσα στις αυλές, τις ίντρικες και στις Δεσποτικές εύνοιες, αντί βέβαια του απαραιτήτου ανταλάγματος.
Μάλιστα η όλη Ιστορία βολεύει τα μέγιστα και τους Δεσποτάδες, αφού τα οφίκια λειτουργούν ως μηχανισμοί ελέγχου ,ούτως ώστε όσοι τα έχουν λάβει να βρίσκονται σε μια διαρκή ευγνωμοσύνη, ενώ όσοι τα λαχταρούν σε μία μόνιμη επαιτεία.
Ας αγαπήσουμε λοιπόν τον άφθαρτο πλούτο της ταπείνωσης και της αθορύβου ζωής και ας μοιάσουμε του σπόρου , που απαρατήρητα υπάρχει μέσα στην σκιά της γής, μα δημιουργεί τον καλύτερο ανθό.
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
