Ξεφτίλισαν και την Αμφίπολη!

http://www.antinews.gr/KOINONIA/kseftilisan-kai-tin-amfipoli/

Μια ζωή μέσα στην υπερβολή και στην εντυπωσιοθηρία απ’ όλους. Λες και δεν ακούστηκε στην Ελλάδα για πρώτη φορά το «μέτρον άριστον».

Εκτός από κάποιους ασόβαρους Έλληνες που πάνω από την πατρίδα τους είναι η κομματική ταυτότητα, ποιος δεν θα ήθελε να δει το μεγάλο μυστικό που κρύβει η Αμφίπολη; Ποιος δεν θα ήθελε να υπάρχει εκεί μια σπουδαία αρχαιολογική ανακάλυψη που θα μπορούσε να φέρει τη μεγάλη αλλαγή στη χώρα;

Ποιος δεν θα επιθυμούσε –αν και απίθανο- να βρισκόταν σε κάποιο θάλαμο η σαρκοφάγος του μεγάλου στρατηλάτη, του βασιλιά της Μακεδονίας, Μεγάλου Αλεξάνδρου; Όμως, ότι κι αν βρεθεί θα είναι καλό διότι πρόκειται για έναν μεγαλοπρεπέστατο ναό που έχει κινήσει το παγκόσμιο ενδιαφέρον.

Όμως, σα να μας φαίνεται ότι όπως όλα έτσι και αυτό το σπουδαίο γεγονός στην Ελλάδα μετατρέπεται σε σήριαλ. Πότε μιλάει ο ένας και λέει τη θεωρία του, πότε ο άλλος το μακρύ του και το κοντό του. Έχουμε ακούσει 14 θεωρίες για το ποιος είναι ο νεκρός. Διάφοροι αρχαιολόγοι που δεν τους ξέρει ούτε η μάνα τους ξημεροβραδιάζονται στα τηλεοπτικά στασίδια.

Ακόμη και συνεντεύξεις από ξένους Αιγυπτιολόγους, αρχαιολόγους και ότι μπορείς να φανταστείς παίρνουν τα ελληνικά ΜΜΕ. Παράλληλα, έχουν πλακωθεί για τα καλά οι επιστήμονες για το τι είναι το μνημείο ενώ από πάνω έχουμε και την…. Καθηγήτρια Άννα Παναγιωταρέα να μας το παίζει ειδήμων.

Η υπερβολή έχει φτάσει στο ζενίθ κι ακόμη δεν έχουμε φτάσει ούτε μέχρι το τρίτο θάλαμο. Για φανταστείτε να υπάρχουν 7-8 θάλαμοι, θα φτάσουμε μέχρι το καλοκαίρι και θα ακούμε ότι λέει ο κάθε λογικός ή παλαβός όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Μια ζωή μέσα στην υπερβολή και στην εντυπωσιοθηρία απ’ όλους. Λες και δεν ακούστηκε στην Ελλάδα για πρώτη φορά το «μέτρον άριστον».

Σκεφτείτε τώρα που βλέπουμε όλη αυτή την υπερπαραγωγή να είναι θαμμένος ο Μέγας Αλέξανδρος. Σκεφτείτε μόνο τι έχει να γίνει, κι όχι μόνο αυτά που πρέπει αλλά και όλες οι υπερβολές που θα συμβούν. Με αυτά που βλέπουμε να συμβαίνουν στην Ελλάδα δεν αποκλείεται να βγάλουν το σκήνωμα του μεγάλου βασιλιά σε… λιτανεία για να μαζέψουν χρήματα.

Φανταστείτε μόνο τον… Τασούλα να καμαρώνει σαν πλανητάρχης και την Περιστέρη να της δίνουν τα κλειδιά και τα μετάλλια από όλες τις πόλεις της Ελλάδας. Μέχρι και εκδήλωση στο Καλλιμάρμαρο θα γίνει.

Δεν θα έχει πλάκα να δούμε και τον μητροπολίτη Άνθιμο να τελεί τρισάγιο στη μνήμη του Μεγαλέξανδρου; Γιατί είμαστε τόσο υπερβολικοί σε όλα που θα κάναμε τα πάντα για να γίνουμε… γροτέσκο και σ’ αυτή τη μεγάλη στιγμή.

Το χειρότερο όλων, όμως, είναι όλη αυτή η νεοελληνική επίκληση του ένδοξου παρελθόντος που πάντα καλύπτει και δικαιολογεί την τωρινή μας ανεπάρκεια. Το είπε με τον πλέον μεγαλειώδη τρόπο ο σημαντικός Νίκος Γκάτσος όταν έγραφε:

«Μα τώρα που ξυπνήσανε τα φίδια | εσύ φοράς τα αρχαία σου στολίδια | και δε δακρύζεις ποτέ σου μάνα μου Ελλάς | που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς. | Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα | μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα. | Μα τότε που στη μοίρα μου μιλούσα | είχες ντυθεί τα αρχαία σου τα λούσα | και στο παζάρι με πήρες γύφτισσα μαϊμού | Ελλάδα, Ελλάδα μάνα του καημού. | Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα | μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα. | Μα τώρα που η φωτιά φουντώνει πάλι | εσύ κοιτάς τα αρχαία σου τα κάλλη | και στις αρένες του κόσμου μάνα μου Ελλάς | το ίδιο ψέμα πάντα κουβαλάς».

Αυτό φοβόμαστε πάνω απ’ όλα. Η μεγάλη ανακάλυψη της Αμφίπολης να γίνει για άλλη μια φορά η κουκούλα που θα καλύψει τα πάντα, όλα μας τα προβλήματα, όλα μας τα λάθη και τις σημερινές ανεπάρκειες. Και για ακόμη μια φορά να κρύψουμε την ασημαντότητά μας στο παγκόσμιο γίγνεσθαι φορώντας τα αρχαία μας στολίδια.

Αυτό πρέπει να αποφύγει η Ελλάδα της υπερβολής αλλά και της λήθης.

Απίστευτη Αποκάλυψη:”Ο πρώην τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού και του ΟΦΗ τη δεκαετία του '80 ήταν πράκτορας των Βούλγαρων στην Ελλάδα”!

http://www.makeleio.gr/?p=174329

Μυστικός πράκτορας της βουλγαρικής Ε.Υ.Π στην Ελλάδα την περίοδο που αγωνιζόταν στον ΟΦΗ και τον Παναθηναϊκό ήταν σύμφωνα με ρεπορτάζ της ιστοσελίδας, «mediapool.bg» ο…Θωμάς Λαφτσής.

Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ, ο ιδιοκτήτης της Λέφσκι είχε προσληφθεί στην Κρατική Υπηρεσία Πληροφοριών της Βουλγαρίας τον Απρίλιο του 1980 με το ψευδώνυμο «ψηλός» και εν συνεχεία ήρθε στην Ελλάδα.

Συγκεκριμένα, ο Λαφτσής μεταγράφηκε το 1981 στον ΟΦΗ, όπου αγωνίστηκε έως το 1983 και στη συνέχεια στον Παναθηναϊκό έως το 1985. Στη συνέχεια, μετακόμισε στο Βέλγιο για να επιστρέψει στον ΟΦΗ από το 1987 έως το 1989.

Τώρα το πώς προέκυψε η είδηση αυτή; Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, προέκυψε μετά την έρευνα επιτροπής που έχει συσταθεί στη Βουλαγρία και ασχολείται με οικονομικά ζητήματα που αφορούν ανθρώπους που είχαν δεσμούς με την κρατική Ασφάλεια και τις στρατιωτικές υπηρεσίες πληροφοριών την περίοδο του κομμουνισμού στην χώρα.

Η εν λόγω επιτροπή ελέγχει άτομα με επισφαλή δάνεια τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Έτσι σε έκθεση που παρέδωσε την Πέμπτη (25/9), ανακοίνωσε ότι έχουν ελεγχθεί 348 άτομα με χρέη προς την «Biochim Bank».

Ο έλεγχος στον Θωμά Λαφτσή αφορούσε δύο μη εξυπηρετούμενα δάνεια εταιρείας της οποίας υπήρξε ιδιοκτήτης. Έτσι στην έκθεση αυτή αναφέρεται πως ο Λαφτσής προσλήφθηκε ως πράκτορας πριν βρεθεί στην Ελλάδα για να παίξει ποδόσφαιρο.

Εστάλη στους Βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου – Κατοχικό Δάνειο και Πολεμικές Αποζημιώσεις

http://olympia.gr/2014/09/28/%CE%B5%CF%83%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%AD%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D/

Αίτημα​

Η Γερμανία Πρέπει να Πληρώσει στην Ελλάδα τις Προ Πολλού Οφειλόμενες Υποχρεώσεις της.

Τον Οκτώβριο του 1940, η Ελλάδα υποχρεώθηκε να μπει στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο με την απρόκλητη εισβολή των στρατευμάτων του Μουσολίνι στην Ήπειρο. Ο Χίτλερ, για να σώσει τον Μουσολίνι από μία ταπεινωτική ήττα, εισέβαλε στην Ελλάδα τον Απρίλιο του 1941.

Η Ελλάδα λεηλατήθηκε και ερειπώθηκε από τους Γερμανούς όσο καμία άλλη χώρα κάτω από την κατοχή τους. Σύμφωνα με τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό, τουλάχιστον 300000 Έλληνες πέθαναν από την πείνα – άμεσο αποτέλεσμα της Γερμανικής λεηλασίας. Ο Μουσολίνι παραπονέθηκε στον Υπουργό του των Εξωτερικών, Κόμη Τσιάνο, « Οι Γερμανοί έχουν αρπάξει από τους Έλληνες ακόμη και τα κορδόνια των παπουτσιών τους ».

Η Γερμανία και η Ιταλία επέβαλαν στην Ελλάδα όχι μόνο υπέρογκες δαπάνες κατοχής, αλλά και ένα αναγκαστικό δάνειο (κατοχικό δάνειο) ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Ο ίδιος ο Χίτλερ είχε αναγνωρίσει την υποχρέωση της Γερμανίας να πληρώσει αυτό το χρέος και είχε δώσει οδηγίες να αρχίσει η διαδικασία πληρωμής του. Μετά το τέλος του πολέμου, η Συνδιάσκεψη των Παρισίων επιδίκασε στην Ελλάδα 7,1 δισεκατομμύρια δολάρια για πολεμικές επανορθώσεις έναντι της Ελληνικής απαίτησης 14,0 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Η Ιταλία πλήρωσε στην Ελλάδα το μερίδιο της από το κατοχικό δάνειο. Η Ιταλία και η Βουλγαρία πλήρωσαν πολεμικές επανορθώσεις στην Ελλάδα, και η Γερμανία πλήρωσε πολεμικές επανορθώσεις στην Πολωνία το 1956 και στην Γιουγκοσλαβία το 1971. Η Ελλάδα απαίτησε από την Γερμανία την πληρωμή του κατοχικού δανείου το 1945, 1946, 1947, 1964, 1965, 1966, 1974, 1987, και το 1995. Παρά ταύτα, η Γερμανία αρνείται συστηματικά να πληρώσει στην Ελλάδα τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από το κατοχικό δάνειο και τις πολεμικές επανορθώσεις. Το 1964, ο Γερμανός Καγκελάριος Erhard υποσχέθηκε την πληρωμή του δανείου μετά την ενοποίηση της Γερμανίας, που πραγματοποιήθηκε το 1990.

Ενδεικτικό της σημερινής αξίας των Γερμανικών υποχρεώσεων προς στην Ελλάδα είναι το ακόλουθο: εάν χρησιμοποιηθεί σαν τόκος ο μέσος τόκος των Κρατικών Ομολόγων των ΗΠΑ από το 1944 μέχρι το 2010, που είναι περίπου 6%, η σημερινή αξία του κατοχικού δανείου ανέρχεται στα 163,8 δισεκατομμύρια δολάρια και αυτή των πολεμικών επανορθώσεων στα 332 δισεκατομμύρια δολάρια. Στις 2 Ιουλίου 2011, ο Γάλλος οικονομολόγος και σύμβουλος της Γαλλικής κυβέρνησης Jacques Delpla δήλωσε ότι οι οφειλές της Γερμανίας στην Ελλάδα για το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ανέρχονται σε 575 δισεκατομμύρια δολάρια (Les Echos, Saturday, July 2, 2011). Ο Γερμανός ιστορικός οικονομολογίας Dr. Albrecht Ritschl συνέστησε στην Γερμανία να ακολουθήσει μία περισσότερο μετριοπαθή πολιτική στην ευρωκρίση του 2008-2011, διότι ενδέχεται να βρεθεί αντιμέτωπη δικαιολογημένων απαιτήσεων για πολεμικές επανορθώσεις του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου (Der Spiegel, June 21, 2011, guardian.co.uk, June 21, 2011).

Οι Γερμανοί δεν άρπαξαν από τούς Έλληνες μόνο «ακόμη και τα κορδόνια των παπουτσιών τους». Στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο η Ελλάδα έχασε 13% του πληθυσμού της. Ένα μέρος αυτού του πληθυσμού χάθηκε στην μάχη, αλλά το μεγαλύτερο ποσοστό χάθηκε από την πείνα και τα εγκλήματα πολέμου των Γερμανών. Οι Γερμανοί δολοφόνησαν τούς κατοίκους 89 Ελληνικών πόλεων και χωριών, έκαψαν περισσότερα από 1700 χωριά και εκτέλεσαν πολλούς από τους κατοίκους αυτών των χωριών. Μετέτρεψαν την χώρα σε ερείπια, και λεηλάτησαν τους αρχαιολογικούς της θησαυρούς.

Ζητούμε από την Γερμανική Κυβέρνηση να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα, πού εκκρεμούν για πολλές δεκαετίες, πληρώνοντας το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, και πολεμικές επανορθώσεις ανάλογες των υλικών ζημιών, των εγκλημάτων και των λεηλασιών που διέπραξε η πολεμική μηχανή των Γερμανών.

Αξιότιμε Κύριε / Αξιότιμη Κυρία Βουλευτή,

Με αφορμή την πρόσφατη ανακοίνωση ότι τα μέλη της Επιτροπής της Βουλής για τη Διεκδίκηση των Γερμανικών Αποζημιώσεων συμφώνησαν στη διεξαγωγή διεθνούς συμποσίου στην Ελλάδα με θέμα τις Γερμανικές αποζημιώσεις, θα ήθελα να σας πληροφορήσω ότι μέχρι σήμερα πάνω από 202 000 Έλληνες και ξένοι έχουν υπογράψει το Αίτημα του Φόρουμ Έλληνες Καθηγητές Πανεπιστημίου και Διδάκτορες που ζητά από την Γερμανική Κυβέρνηση να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα, πού εκκρεμούν για πολλές δεκαετίες, όπως αυτές έχουν επιδικασθεί στην Ελλάδα από διεθνείς συμφωνίες.

Η πληρωμή των προ πολλού οφειλομένων υποχρεώσεων της Γερμανίας στην Ελλάδα είναι καθαρά θέμα δικαιοσύνης και απόλυτα ανεξάρτητο της σημερινής οικονομικής κατάστασης της χώρας μας. Η πληρωμή του αναγκαστικού κατοχικού δανείου και των πολεμικών αποζημιώσεων είναι λαϊκή απαίτηση, και ζητούμε από την Ελληνική Κυβέρνηση και την Ελληνική Βουλή να απαιτήσει την απόδοση δικαιοσύνης. Η υπογραφή του Αιτήματος, που είναι αναρτημένο με τις υπογραφές στην ιστοσελίδα
http://www.greece.org/blogs/wwii/ ,
είναι επιβεβαίωση αυτής της λαϊκής απαίτησης.

Σημειωτέον ότι:

H Γερμανία πλήρωσε την τελευταία δόση αποζημιώσεων από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο σε Αμερικανούς δικαιούχους στις 3 Οκτωβρίου του 2010, σχεδόν 92 χρόνια μετά το τέλος αυτού του πολέμου.
Η Γερμανία συνεχίζει την αποζημίωση Εβραίων που υπέφεραν από τους Γερμανούς στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Τον Ιούνιο του 2013 η Βρετανική κυβέρνηση δέχθηκε να πληρώσει αποζημίωση σε 5 228 Κενυάτες. για τον βασανισμό τους από την Βρετανική αποικιακή διοίκηση κατά την διάρκεια της εξέγερσης των Μάου Μάου την περίοδο 1952-1963.

Το Αίτημα εστάλη πρόσφατα σε όλα τα μέλη του Γερμανικού Κοινοβουλίου. Σας επισυνάπτω το Αίτημα και την σχετική επιστολή, μεταφρασμένη στα Ελληνικά, που εστάλη στο Γερμανικό Κοινοβούλιο στα Γερμανικά.

Περισσότερες πληροφορίες με σχετική βιβλιογραφία ευρίσκονται στην παραπάνω ιστοσελίδα.

Με εκτίμηση,
Κώστας Τζάνος, Δρ Μηχανικός
Για το Φόρουμ Έλληνες Καθηγητές Πανεπιστημίου και Διδάκτορες

Υπερεθνική τρομοκρατία. (Του Τάκη Φωτόπουλου)

http://hassapis-peter.blogspot.gr/2014/09/blog-post_250.html

Ο νέος αντιτρομοκρατικός πόλεμος που ξεκίνησε η Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε) ―βασικά οι ελίτ των χωρών της Ομάδας των 7 που διαχειρίζεται τη Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ) της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης― δεν αποτελεί παρά τη συνέχεια του «μακρού πόλεμου» που ανακοινώθηκε οκτώ περίπου χρόνια πριν από το Αμερικανικό Πεντάγωνο. Από τότε μας είχαν προειδοποιήσει ότι ο πόλεμος αυτός δεν

θα έχει χώρο-χρονικούς περιορισμούς (μιλούσαν για σύγκρουση σε δεκάδες χώρες και για δεκαετίες που θα γινόταν συγχρόνως σε πολλά μέτωπα), σε ένα αγώνα ζωής και θανάτου, χρηματοδοτούμενο με 513 δις. δολ., παρόμοιο με αυτόν κατά του φασισμού και του κομμουνισμού. Ο στόχος, και τότε, ήταν η ματαίωση της προσπάθειας επιβολής μιας… παγκόσμιας εξτρεμιστικής Ισλαμικής αυτοκρατορίας ―τώρα την ονομάζουν «χαλιφάτο»!

Όμως ποια είναι αυτή η τρομοκρατία εναντίον της οποίας έχει συστρατευθεί ολόκληρη η Υ/Ε; Όπως είναι γνωστό, η έννοια της σύγχρονης τρομοκρατίας έλκει την καταγωγή της από την Γαλλική επανάσταση, όπου η μόνη τρομοκρατία ήταν η κρατική τρομοκρατία. Αυτό έχει σημασία να τονιστεί ιδιαίτερα σήμερα γιατί, στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, η τρομοκρατία ορίζεται με όρους μεθόδων και τακτικής, ιδιαίτερα με βάση το κριτήριο εάν στοχεύει πολίτες, αντί να ορίζεται με βάση τα κίνητρα και τους στόχους των φορέων και των υποκινητών της. Έτσι, ιστορικά απελευθερωτικά κινήματα, όπως το Νοτιοαφρικανικό ANC και το Αλγερινό FLN που κτυπούσαν και πολίτες, θα χαρακτηριζόντουσαν σήμερα ως «τρομοκρατικά». Γι αυτό και σύγχρονα απελευθερωτικά κινήματα, σαν αυτό των Παλαιστινίων, χαρακτηρίζονται στην ΝΔΤ τρομοκρατικά και μάλιστα από τον μεγαλύτερο φορέα κρατικής τρομοκρατίας, το Σιωνιστικό Ισραήλ. Αντίστοιχα βέβαια ορίζονται και από την μεγαλύτερη διακρατική τρομοκρατική δύναμη στην Ιστορία, την Υ/Ε, που έχει οδηγήσει στην καταστροφή πολλά εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, είτε με την οικονομική βία που εξασκεί, είτε με τη φυσική βία. 

Για να αποφευχθούν, επομένως, οι (κάποτε εσκεμμένες) συγχύσεις για την έννοια της τρομοκρατίας, θα έπρεπε να ξεκινήσουμε με έναν ορισμό που λαμβάνει υπόψιν τα κρίσιμα στοιχεία που ανέφερα παραπάνω. Ένας παρόμοιος χρήσιμος ορισμός της τρομοκρατίας είναι αυτός που πρότεινε ο γνωστός πολιτειολόγος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Χαβάης Johan Galtung, ο οποίος, ξεκινώντας με τον κλασικό ορισμό του πολέμου του Clausewitz ως την «συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα», ορίζει αντίστοιχα την τρομοκρατία ως τη «συνέχιση της βίας με άλλα μέσα». Ο ορισμός αυτός είναι ιδιαιτέρως χρήσιμος επειδή λαμβάνει ρητά υπόψιν το γεγονός ότι η βία για πολιτικούς σκοπούς, είτε προέρχεται «από πάνω», από ένα κοινωνικο-οικονομικό σύστημα και τις ελίτ που το εκφράζουν, είτε από αντιτιθέμενες δυνάμεις «από τα κάτω», αποτελεί πάντοτε έναν κύκλο και είναι ακατανόητη αν δεν ιδωθεί σαν ένας τέτοιος κύκλος. Με βάση αυτόν τον ορισμό, η «τρομοκρατία» που ξεκινά «από κάτω» είναι πάντα σύμπτωμα και όχι αιτία της πολιτικής βίας και, επομένως, δεν θα έπρεπε να ονομάζεται καν τρομοκρατία, αλλά «λαϊκή αντιβία», όπως ήταν πάντοτε τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα στο παρελθόν, και το Παλαιστινιακό σήμερα.

Όμως, στη ΝΔΤ, ακόμη και η έννοια της λαϊκής αντιβίας έχει νοθευτεί από την Υ/Ε, όπως άλλωστε και αυτή της επανάστασης («βελούδινες» κ.λπ.). Ακόμη, δηλαδή, και τα λαϊκά στρώματα που καταφεύγουν σήμερα στην πολιτική βία, ιδιαίτερα στις Αραβικές χώρες, αλλά τώρα και στην Ουκρανία με τους ψευτο-επαναστάτες της Μαϊντάν, ενεργούν κατά κανόνα ως έμμεσα όργανα της Υ/Ε και των ελεγχόμενων από αυτήν κρατών, έστω και εάν μόνο οι ηγεσίες τους παίζουν συνειδητά παρόμοιο ρόλο, ενώ τα περισσότερα μέλη μπορεί να μην έχουν ιδέα για τον πραγματικό ρόλο τους. Με αυτήν την έννοια, οργανώσεις όπως η ISIS, η Αλ Νούσρα κ.λπ., δεν αποτελούν παρά άμεσα ή έμμεσα όργανα κρατικής τρομοκρατίας, η οποία βέβαια στην εποχή μας δεν μπορούσε παρά να πάρει υπερεθνική διάσταση.

Με άλλα λόγια, η κρατική τρομοκρατία στην ΝΔΤ της παγκοσμιοποίησης παίρνει την μορφή μιας ελεγχόμενης υπερεθνικής τρομοκρατίας, δηλαδή μιας τρομοκρατίας που ελέγχεται από την Υ/Ε και τα ελεγχόμενα από αυτήν κράτη. Η υπερεθνική αυτή τρομοκρατία έχει βασικό στόχο τα κράτη που δεν έχουν ενσωματωθεί στη ΝΔΤ, είτε γιατί στηρίζονται σε απελευθερωτικά κινήματα (π.χ. τα Μπααθικά καθεστώτα σε Ιράκ και Συρία, η Jamahiriya στην Λιβύη, το Κουβανέζικο καθεστώς κ.λπ.), είτε γιατί στηρίζονται σε λαούς που έχουν ακόμη νωπή τη μνήμη της αυτοδιάθεσης και αγωνίζονται να διατηρήσουν την εθνική κυριαρχία τους (Ρωσία).

Έτσι, εύκολα μπορεί να δειχθεί ότι πολλοί από τους σημερινούς σφαγείς της ISIS, της Αλ Νούσρα κ.λπ., το 2011, έκαναν ακριβώς τις ίδιες και χειρότερες σφαγές στην Λιβύη, παίζοντας το ρόλο του πεζικού του ΝΑΤΟ, που κατέστρεφε την υποδομή της χώρας με την αεροπορία του, μέχρι που, υπό τα χειροκροτήματα της «φεμινίστριας» Κλίντον, λιντσάραν τον Καντάφι. Πολλοί από τους τζιχαντιστές αυτούς μόλις τελείωσαν τη «δουλειά» εκεί, μετακόμισαν στη Συρία, όπου συνέχισαν το ίδιο έργο για την καταστροφή του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος στη χώρα, και την αντικατάστασή του με κάποιο θεοκρατικό χαλιφάτο. Αυτό τουλάχιστον πίστευαν οι αφελείς οπαδοί των οργανώσεων αυτών που δεν είχαν συνήθως ιδέα για τον πραγματικό ρόλο που έπαιζαν οι ηγεσίες τους, σαν έμμεσα όργανα της εγκληματικής Υ/Ε και των εξίσου εγκληματικών καθεστώτων που ελέγχει στην περιοχή, π.χ. Σαουδική Αραβία και Κατάρ, τα οποία διέπρεψαν στην οργάνωση εγκλημάτων κατά των λαών της Λιβύης και της Συρίας.

Τέλος, όταν οι οργανώσεις αυτές άρχισαν να κτυπούν τα άμεσα όργανα της Υ/Ε που τα προόριζε να διαδεχτούν τον Ασσάντ, ώστε να μετατρέψουν τη χώρα σε άτυπο προτεκτοράτο (κάτι σαν την Ελλάδα), τότε ήλθε η ώρα να συντριβούν από αυτήν. Φυσικά, η ISIS είναι απλά η αφορμή. Ο κύριος στόχος είναι πάντα η συντριβή του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος στη Συρία σήμερα και του Ιράν αύριο, είτε αυτό γίνει με κάποιο πραξικόπημα «από τα πάνω», ή «από τα κάτω» (τύπου «Μαϊντάν»), είτε γίνει με εξωτερική επέμβαση τύπου Λιβύης...

Πηγή: inclusivedemocracy.org

Ενα εξαιρετικό άρθρο: Η έννοια της θυσίας στον Ελληνικο πολιτισμό και το σήμερα.

http://olympia.gr/2014/09/28/%CE%B5%CE%BD%CE%B1-%CE%B5%CE%BE%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B5%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%AC%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%BF-%CE%B7-%CE%AD%CE%BD%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B8%CF%85%CF%83%CE%AF/

Περί θυσίας και εξιλέωσης στην Ελλάδα της κρίσης

Του Κωστα Δουζίνα

Η θυσία μας στον Μολώχ της εξουσίας μέσω συνεχών οικονομικών και ηθικών βασανιστηρίων δεν είναι λυτρωτική. Αντίθετα, αποσκοπεί στο να αποδεχτούμε ότι είναι ταυτόχρονα τιμωρία και φυσική καταστροφή.

Πρόσφατα οι κυβερνώντες θυμήθηκαν ξαφνικά τις θυσίες των πολιτών. «Πρέπει να σεβαστούμε τις θυσίες τους», λέει ο ένας, «όσα πετύχαμε δεν μπορούν να θυσιαστούν στον βωμό του λαϊκισμού και του εξτρεμισμού», προσθέτει ο άλλος σε σεμινάριο για τη «δημοκρατία υπό πίεση». Είναι επίκαιρο λοιπόν να σκεφτούμε τη λειτουργία της θυσίας και τη σχέση της με τη δημοκρατία.

Ο εβραϊκός και ο ελληνικός πολιτισμός μάς κληροδότησαν διαφορετικές πρακτικές θυσίας που αντιπροσωπεύονται από τη θυσία του Ισαάκ και της Ιφιγένειας. Ο Αβραάμ αποδέχεται την εντολή του Θεού να θυσιάσει τον γιο του χωρίς ερώτηση, επιφύλαξη ή αμφισβήτηση. Ο Αγαμέμνων αντίθετα διαπραγματεύεται με την Αρτεμι, ζητά εξηγήσεις και ανταλλάγματα. Η θυσία της Ιφιγένειας είναι το βαρύ τίμημα που πληρώνει ο πατέρας σ’ ένα αλισβερίσι με το θείο για να γεμίσει ο ούριος άνεμος τα πανιά των Αχαιών και να τους πάει στην Τροία. Εχουμε λοιπόν από τη μια τη θυσία του Ισαάκ στον Θεό χωρίς αντιπαροχή και χρόνο λήξης. Απόλυτη υπακοή στον απόλυτο Αλλο. Για τους Ελληνες, η θυσία γίνεται για έναν σκοπό, είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης και συναλλαγής. Θυσία σ’ ένα απαιτητικό άλλο από τη μια, θυσία στον άλλο για να πετύχει ο σκοπός μας από τη άλλη. Δύο σχεδόν αντίθετες λογικές.

Η ανθρωπολογία της θυσίας

Αν περάσουμε στην κοινωνική ανθρωπολογία, η θυσία αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά αντικείμενα έρευνας για την κατανόηση του θρησκευτικού φαινομένου. Οι Μαρσέλ Μος και Χένρι Χούμπερτ υποστηρίζουν σ’ ένα άρθρο αναφοράς ότι στους θρησκευτικούς θυσιασμούς το θύμα αντικαθιστά και προστατεύει τον θύτη. Οι θεοί παίρνουν το εξιλαστήριο θύμα στη θέση του θύτη, ο οποίος εξαγνίζεται από το αίμα που χύνεται και την τελετουργία. Ο μεγάλος Γάλλος ιστορικός και φιλόσοφος Ρενέ Ζιράρ προχωρά παραπέρα. Η θυσία αποτελεί θεμέλιο της θρησκείας και εγγυητή του κοινωνικού δεσμού. Ο θυσιασμός είναι ομαδική πράξη μιας κοινότητας η οποία απορροφά και εξειρηνεύει τις εσωτερικές της διαφωνίες και εντάσεις προβάλλοντάς τες στο θύμα. Για τον Ζιράρ η μιμητικότητα της επιθυμίας, κεντρικό χαρακτηριστικό της ανθρώπινης ύπαρξης, οδηγεί σε ανταγωνισμό για το ίδιο αντικείμενο και καταλήγει αναπότρεπτα σε σύγκρουση. Λειτουργία λοιπόν της θυσίας είναι να προστατεύσει την κοινωνία από την εγγενή της βία. Η κοινότητα επιλέγει κάποιον που βρίσκεται έξω της και του φορτώνει τις αντιδικίες και εχθρότητές της εξαφανίζοντας ή αποκρύπτοντάς τες προσωρινά. Το εξιλαστήριο θύμα, ο αποδιοπομπαίος τράγος, παρουσιάζεται ταυτόχρονα ως αιτία αλλά και λύση των ανταγωνισμών, γίνεται δηλαδή ιερός. Η θυσία εξωτερικεύοντας τις συγκρούσεις επαναφέρει την κοινωνική αρμονία και μπαλώνει τον ξηλωμένο κοινωνικό ιστό.

Αυτά όμως ισχύουν όσο οι θυσιαστές αγνοούν την αθωότητα του θύματος και τη λυτρωτική λειτουργία του μηχανισμού της θυσιαστικής εξιλέωσης. Ο χριστιανισμός όμως κατάργησε την άγνοια του πλήθους. Ο Χριστός αποκάλυψε ότι το θύμα είναι αθώο, αλλά αποδέχεται την τύχη του και ότι η θυσία γίνεται για να σωθούν οι θυσιαστές. Μετά Χριστόν, η δυνατότητα της θυσίας –και της εικονικής της μίμησης στη θεία κοινωνία– να εξιλεώνει και να ειρηνεύει τις συγκρούσεις περιορίστηκε σημαντικά. Με την υποχώρηση της θρησκείας στη νεωτερικότητα, θυσίες γίνονται στα διάφορα υποκατάστατα του θείου, με πιο χαρακτηριστικά την πατρίδα ή το έθνος. Ο πατριώτης θυσιάζεται για έναν σκοπό, να αμυνθεί ή να σώσει το έθνος.

Η θυσία του λαού

Σε ποιον Θεό και για ποιον σκοπό λοιπόν γίνεται η θυσία των Ελλήνων για την οποία τόσο νοιάζονται οι κυβερνώντες; Οι πρωταγωνιστές και το θυσιαστήριο είναι γνωστά. Θυσιαστές είναι οι άνθρωποι της εξουσίας. Το θύμα δεν είναι εξωτερικό αλλά εσωτερικότατο: η πλειονότητα του λαού. Μέσα θυσιασμού αποτελούν τα συνεχή και διαρκώς επεκτεινόμενα οικονομικά και ηθικά βασανιστήρια που επιβάλλονται στο όνομα ενός ανελέητου, αναπόδραστου και άγνωστου Θεού. Η βία που ασκείται πάνω μας δεν είναι στιγμιαία αλλά διαρκής και μόνιμη. Η θυσία στον Μολώχ της εξουσίας δεν λειτουργεί λυτρωτικά όμως. Αντίθετα αποσκοπεί να μας κάνει να αποδεχτούμε δύο αντίθετες αιτίες για τα βάσανά μας: πρώτον, η καταστροφή είναι δίκαιη τιμωρία για τις πολλές αμαρτίες στις οποίες περιπέσαμε και, δεύτερον, είναι το αναπόφευκτο αποτέλεσμα φυσικών αιτίων χωρίς ανθρώπινη ευθύνη. Από το «τα φάγαμε όλοι μαζί» μέχρι την καταδίκη για τεμπελιά, ανικανότητα και παρανομία, είμαστε υπεύθυνοι για το κακό και άξιοι τιμωρίας.

Από την άλλη, οι αγορές και οι εταιρείες αξιολόγησης παρουσιάζονται σαν τσουνάμι ή σεισμός. Οι δανειστές και οι Ευρωπαίοι σαν ανάλγητη και τιμωρός μοίρα. Η θυσία των Ελλήνων είναι ταυτόχρονα τιμωρία και φυσική καταστροφή.

Εδώ πλησιάζουμε την κυβερνητική άποψη περί θυσίας. Η θρησκευτική και η πατριωτική θυσία γίνονται στο όνομα του κοινού καλού. Αλλά οι θυσίες στον βωμό του νεοφιλελεύθερου δόγματος και της δημοσιονομικής πειθαρχίας δεν βοηθούν την ειρήνευση της κοινωνίας αλλά τον εκφοβισμό και εξανδραποδισμό της. Σε αντίθεση με τη στιγμιαία θυσία των αρχαίων και τη χριστιανική απομυθοποίησή της, η θυσία του λαού αποσκοπεί στη μόνιμη θυματοποίησή του, μια και η τιμωρία δεν πρόκειται να ανασταλεί στο κοντινό μέλλον. Αντί για εξιλέωση, η θυσία καλλιεργεί τη νοοτροπία του θύματος, τον φόβο, την απάθεια, την αποδοχή του πεπρωμένου. Πρέπει να αποδεχτούμε ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε για να αλλάξουμε την κατάσταση, τα βάσανά μας είναι δικαιολογημένα και η μοίρα μας αναπόφευκτη. Αυτό που πρέπει να θυσιαστεί λοιπόν είναι το πνεύμα αντίστασης, η ελπίδα ότι μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο. Πρέπει να τελειώνει μια για πάντα η πίστη στην εθνική ανεξαρτησία και προσωπική αυτονομία. Δεν κάνουν οι Ελληνες θυσίες για κάποιο ιερό σκοπό. Γίνονται οι ίδιοι θύματα στον βωμό και στα σχέδια άλλων.

Ποιες αντιδικίες και εχθρότητες επικαλύπτει άραγε η θυσία των πολλών στην Ελλάδα; Ποιοι ευνοούνται από τη θυσία του λαού; Φαίνεται ότι έχουμε μια αντιστροφή της λογικής της θυσίας. Στη θέση ενός εξωτερικού εξιλαστήριου θύματος θυσιάζεται η πλειονότητα του λαού στον βωμό της εξιλέωσης των οικονομικών και πολιτικών ελίτ. Αντιστρέφοντας τη λειτουργία της θρησκευτικής θυσίας, οι πολλοί θυσιάζονται στον βωμό των λίγων, των τραπεζιτών, των τελειωμένων πολιτικών, της μιντιακής και χρηματιστηριακής διαπλοκής. Η θυσία των πολλών χρησιμεύει στην προσωρινή ειρήνευση των αντιθέσεων μεταξύ των πλούσιων και ισχυρών. Αυτή η αρρωστημένη αντίληψη περί θυσίας αντικαθιστά τη θυσία του εξωτερικού θύματος για το καλό όλων με τη θυσία όλων για το καλό των λίγων. Ετσι όμως ξαναγυρίζουμε στη θρησκευτική μορφή θυσίας του Ισαάκ. Δεν θυσιάζουμε κάτι σημαντικό για έναν σκοπό που καταλαβαίνουμε και υιοθετούμε. Αντίθετα γινόμαστε θύματα σ’ έναν αδηφάγο τιμωρό τον οποίο ποτέ δεν θα γνωρίσουμε πλήρως.

Θυσία και δημοκρατία

Ο νεοφιλελευθερισμός εισάγει την οικονομία της αγοράς σε όλες τις πλευρές της κρατικής και ιδιωτικής ζωής. Ο homo oeconomicus αντικαθιστά τον homo politicus και juridicus όχι μόνο στην οικονομία αλλά παντού. Οι κοινωνικές υπηρεσίες εγκαταλείπονται ή ιδιωτικοποιούνται, το εθνικό σφρίγος μετριέται από την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, την παραγωγικότητα των εργαζομένων, την αξιολόγηση από τους ανάλογους οίκους. Οι κυβερνητικές πολιτικές γίνονται αντικείμενο τεχνοκρατικής γνώσης, οι κατάλληλες απαντήσεις θα δοθούν από τους εξπέρ. Το έθνος αλλά και ο πολίτης πρέπει να λειτουργούν επομένως σαν επιχειρήσεις. Πρέπει να αντιμετωπίζουμε τη ζωή και την οικογένειά μας σαν εταιρεία που επενδύει στην αγορά της παιδείας, της υγείας, των κοινωνικών ασφαλίσεων. Το ατομικό συμφέρον είναι ο μόνος οδηγός, το ανθρώπινο κεφάλαιο καθενός χρειάζεται επένδυση, επικερδή τοποθέτηση, συνεχή επέκταση καθώς τα απαραίτητα προς το ζην μετατρέπονται σε χρηματιστηριακές αξίες. Αυτό είναι η έννοια του «υπεύθυνου» πολίτη, αυτή η πολιτική της «ευθύνης». Ο υπεύθυνος πολίτης είναι ένας μικρο-μαγαζάτορας με πραμάτεια τη ζωή του. Αν δεν πάνε καλά οι επενδύσεις του στην παιδεία και την υγεία, αν δεν μπορεί να πληρώσει για την εκπαίδευση των παιδιών ή αν δεν έχει τα απαραίτητα για την περίθαλψη της οικογένειας φταίει ο ίδιος, όπως κάθε επιχειρηματίας που πέφτει έξω. Και σ’ αυτή τη μετουσίωση του πολίτη σε επιχειρηματία, η θυσία αποκτά κεντρική σημασία. Αν η οικονομία της αγοράς είναι το παν, να θυσιαστείς για τη βελτίωση των δημοσιονομικών μεγεθών δεν διαφέρει από το να πέσεις σε μάχη αμυνόμενος για την πατρίδα. Κοινό καλό είναι μια καλή αξιολόγηση από τη Standard and Poor’s. Σ’ αυτού του είδους τις αποφάσεις η δημοκρατία δεν έχει θέση.

Γιατί να βάλουμε δύσκολα θέματα σε διαβούλευση αν ξέρουμε τις σωστές λύσεις; Γιατί να έχουμε δημοκρατία αν το αποτέλεσμά της πάει αντίθετα με τις αποφάσεις των κεφαλαιαγορών; Γιατί να κάνουμε εκλογές και να διακινδυνεύσουμε τις θυσίες αν οι πολίτες ψηφίσουν «λαϊκιστές και εξτρεμιστές»; Οι πολίτες που δέχονται τις θυσίες αγόγγυστα είναι οι σημερινοί πατριώτες που φυλάνε τις οικονομικές Θερμοπύλες. Οι άλλοι που αντιστέκονται, διαμαρτύρονται, απαιτούν αλλαγή πολιτικής και δίκαιη κατανομή των βαρών πάσχουν από έλλειψη πατριωτισμού και προδίδουν τον υπέρτατο αγώνα.

Αν η πλειονότητα του λαού είναι το εξιλαστήριο θύμα, η δημοκρατία στέκεται εμπόδιο στα σχέδια των θυσιαστών. Δημοκρατία και νεοφιλελευθερισμός δεν συμβιβάζονται εύκολα, έχουν αντίθετη επιστημολογία, ανθρωπολογία και ηθική. Γι’ αυτό θυσιάζεται και αποψιλώνεται η δημοκρατία καθημερινά, στη Βουλή, στη δουλειά, στα δικαστήρια, στους δρόμους. Αλλά ακόμη και η ντεκαφεϊνέ δημοκρατία μας είναι «υπό πίεση», θύμα κι αυτή της ύβρεως των εξουσιαστών και της αδηφαγίας των αγορών. Ας θυσιάσουμε λοιπόν τη θυσία για να ξαναβρούμε τη δημοκρατία με την εναλλαγή θυτών και θυμάτων, «υπευθύνων» και «λαϊκιστών». Ετσι θα επιστρέψει η θυσία στη βασική της λειτουργία: τη νέμεση για τους λίγους και τον εξοστρακισμό τους, που θεμελιώνει μια νέα δίκαιη κοινωνία.

Δημοσιεύθηκε στην Εφημεριδα των Συντακτών

Ο "Ντοπαρισμένος Ναζί Στρατιώτης" ήταν άλλος ένας πρόγονος του "Τεχνητού Υπερστρατιώτη του Μέλλοντος" (η αμερικανική DARPA - κυρίως - εργάζεται εντατικά στο πρόγραμμα ανάπτυξης ενός "εργαστηριακά πειραγμένου (στην κυριολεξία) στα πάντα Υπερ-στρατιώτη Υπερ-υψηλών επιδόσεων" (επίσημο πρόγραμμα του ΝΑΤΟ άλλωστε).Πρόγονος όμως αυτής της "υπερ-επίδοσης" είναι η γνωστή από την αρχαιότητα "ντόπα".Την οποία - όπως φαίνεται στο άρθρο - οι Γερμανοί/Ναζί "της έδωσαν και κατάλαβε" στον Β' παγκ.πόλεμο)

http://aegeanhawk.blogspot.gr/2014/09/darpa.html




Ντοπαρισμένοι ναζί και ο ναρκωμένος στρατός του Χίτλερ
«Αστραπιαίος Πόλεμος»


Γιώργος ΣτάμκοςΜπορεί οι Ναζί να μην πρόλαβαν να κατασκευάσουν τα περίφημα “θαυματουργά όπλα”, που διαφήμιζε ο Χίτλερ, για να κερδίσουν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ωστόσο κατάφεραν να παρασκευάσουν “θαυματουργά χάπια”, τα οποία και χρησιμοποιήθηκαν μαζικά από τους Γερμανούς στρατιώτες και πιλότους για να διεξαγάγουν τον “αστραπιαίο πόλεμο” (Blitzkrieg), να εκτελούν εν ψυχρώ αθώους αμάχους, και να πολεμούν “μέχρις εσχάτων”.

Αλλά ευτυχώς δε νίκησαν. Δεν ήταν λοιπόν μόνον η προπαγάνδα και η ναζιστική ιδεολογία που εμψύχωνε τους Γερμανούς στρατιώτες, αλλά και μια “εθνικοσοσιαλιστική μαστούρα” που προέρχονταν από μια σειρά από πρωτοποριακά, γερμανικής ανακάλυψης, ψυχότροπα, όπως η Μεθαμφεταμίνη, το MDMA (Ecstacy) κ.α, στα οποία ήταν εθισμένοι.

Επίσης χρησιμοποιήθηκαν ευρέως από το γερμανικό στρατό η μορφίνη, ενώ έγιναν και πειράματα πάνω στο παραισθησιογόνο LSD. Ακόμη και η ναζιστική ηγεσία, αλλά και ο ίδιος ο “Φύρερ” Αδόλφος Χίτλερ, ήταν χρήστες και εξαρτημένοι αυτών των ουσιών...


Ανατολικό Μέτωπο, χειμώνας του 1943, 30 βαθμοί υπό του μηδενός.
Μια ομάδα περίπου πεντακοσίων στρατιωτών της Βέρμαχτ έχει περικυκλωθεί από τον Κόκκινο Στρατό, που έχει εξαπολύσει σφοδρή αντεπίθεση σε όλα τα μέτωπα.

Οι Γερμανοί στρατιώτες είναι εξαντλημένοι και με το ηθικό τους πεσμένο. Τα πολεμοφόδια τελειώνουν και σκέφτονται να παραδοθούν ή να πεθάνουν ξαπλωμένοι στο παγωμένο χιόνι. Ούτε σκέψη για ν' αντεπιτεθούν και να διασπάσουν τον εχθρικό κλοιό.

Την κρίσιμη εκείνη στιγμή ο γιατρός της μονάδας ανοίγει ένα ιατρικό κιβώτιο και βγάζει από μέσα του κουτιά με τα “θαυματουργά” χάπια Pervitin (Μεθαμφεταμίνη) και δίνει από δύο δισκία σε κάθε εξαντλημένο στρατιώτη. «Αποφάσισα να τους δώσω Pervitin καθώς άρχισαν να ξαπλώνουν στο χιόνι και να θέλουν μόνο να πεθάνουν», έγραφε στο ημερολόγιο του ο Γερμανός γιατρός: «Μετά από μισή ώρα οι άνδρες άρχισαν αυθόρμητα να αναφέρουν ότι αισθάνονταν καλύτερα. Άρχισαν να προχωρούν, ομαλά και πάλι».
Μια ώρα αργότερα η μέχρι πρότινος εξουθενωμένη ομάδα απέκτησε ξαφνικά μια απίστευτη ενεργητικότητα. Ήταν και πάλι έτοιμοι για τη μάχη. Όρμησαν δυναμικά κατά των ρωσικών στρατευμάτων, που αιφνιδιάστηκαν από την ξαφνική αντεπίθεση. Οι Γερμανοί στρατιώτες, νιώθοντας μια ασυνήθιστη ευφορία κατά τη μάχη, διασπούν τελικά τον κλοιό και, περνώντας μέσα από τις εχθρικές γραμμές, ενώνονται με τα υπόλοιπα στρατεύματα της Βέρμαχτ που υποχωρούσαν.

Στο ίδιο μέτωπο, στις 2 Φεβρουαρίου του 1943, τα υπολείμματα της άλλοτε κραταιάς Γερμανικής 6ης Στρατιάς στο Στάλινγκραντ υπό τον στρατηγό Φον Πάουλους παραδίδονται στο νικηφόρο Κόκκινο Στρατό, έπειτα από δύο μήνες ασφυκτικής πολιορκίας και συνεχόμενων μαχών και οδομαχιών στα παγωμένα χαλάσματα της πόλης του Βόλγα.

Από τους ένα εκατομμύριο άνδρες της 6ης Στρατιάς, που στις 21 Αυγούστου του 1942 επιτέθηκαν στο Στάλινγκραντ, στις όχθες του Βόλγα, έχουν απομείνει μόνον 91.000 ρακένδυτοι και λιμοκτονούντες, που δεν είχαν δύναμη να σταθούν όρθιοι, αιχμάλωτοι, που τους περίμενε η κόλαση των στρατοπέδων της Σιβηρίας.

Μετά την παράδοση των υπολειμμάτων της 6ης Στρατιάς στο Στάλινγκραντ, ένας σοβαρά τραυματισμένος Γερμανός στρατιώτης, που ήταν αναγκασμένος να περπατήσει εκατοντάδες χιλιόμετρα ως αιχμάλωτος σε θερμοκρασία 38 βαθμούς υπό το μηδέν, κατόρθωσε να επιζήσει με την βοήθεια του “θαυματουργού” Pervitin: «Περπατούσα σαν ήμουν σε έκσταση. Τα πληγωμένα μου πόδια κινούνταν αυτόματα, δεν ένιωθα το κρύο, την πείνα και την δίψα».

Ένας ντοπαρισμένος "αστραπιαίος πόλεμος"

Με την έναρξη του πολέμου και την επίθεση της Βέρμαχτ στην Πολωνία υπήρχαν ήδη πολλοί στρατιώτες που είχαν εθιστεί στη χρήση του Pervitin. Ένας νεαρός Γερμανός στρατιώτης έγραφε στους δικούς του από το μέτωπο της Πολωνίας στις 9 Νοεμβρίου του 1939: “Αγαπητοί γονείς και αδέλφια. Εδώ έξω είναι πολύ σκληρά κι ελπίζω να καταλάβετε γιατί σας γράφω μόνο κάθε τέσσερις μέρες. Σήμερα σας γράφω για να σας ρωτήσω αν μπορείτε να μου στείλετε χάπια Pervitin. Με αγάπη Hein”.
Συχνά οι Γερμανοί στρατιώτες, όντας εθισμένοι στη μεθαμφεταμίνη, επιζητούσαν το Pervitin ακόμη και σε λιγότερο οριακές καταστάσεις, όπου δεν ήταν θέμα ζωής και θανάτου.

Στις 20 Μάιου του 1940, σύμφωνα με ένα πρόσφατο αποκαλυπτικό άρθρο της βρετανικής εφημερίδας Daily Mail., ένας νεαρός στρατιώτης ονόματι Χάινριχ Μπολ (Heinrich Theodor Böll), ο διάσημος μετέπειτα Γερμανός συγγραφέας που το 1972 τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας, έγραφε από την πρώτη γραμμή του μετώπου στους γονείς του παραπονούμενος για την εξάντληση της μάχης και ζητούσε απεγνωσμένα κι άλλο pervitin: “Ίσως θα μπορούσατε να μου στείλετε λίγο περισσότερο Pervitin, ώστε να μπορώ να το έχω εφεδρικά”.

Ο ίδιος, σε επιστολή του που έστειλε στις 19 Ιουλίου του 1940, έγραφε στους δικούς του, μη ζητώντας τίποτε άλλο εκτός από το: “Αν μπορείτε, σας παρακαλώ, στείλτε μου λίγο περισσότερο Pervitin”.

Φαίνεται πως ο “αστραπιαίος πόλεμος” (Blitzikrieg) της Βέρμαχτ, ειδικά κατά την πρώτη φάση της επίθεσης στην Πολωνία και κατόπιν στη Γαλλία (που καταλήφθηκαν σχεδόν κεραυνοβόλα), δεν θα ήταν και τόσο ταχύτατος αν δεν χορηγούνταν εκατομμύρια χάπια μεθαμφεταμίνης στους επιτιθέμενους Γερμανούς στρατιώτες ώστε να είναι ακούραστοι και να μην ξεμείνουν από ενέργεια ως την “τελική νίκη”. Ρίχνονταν στη μάχη μοιάζοντας με ντοπαρισμένα “ζόμπι”, εξού και όλη αυτή η παραφιλολογία και οι σύγχρονες ταινίες και τα κόμικ για τους Nazi Zombies...

Αυτά τα χάπια μεθαμφεταμίνης ήταν τμήμα ενός γενικότερου σχεδίου του Γερμανικού Επιτελείου, το οποίο αποσκοπούσε να κάνει τους Γερμανούς πιλότους, ναυτικούς και στρατιώτες ικανούς για “υπεράνθρωπες” επιδόσεις.
Η στρατιωτική ηγεσία των Ναζί φαίνεται πως ενθάρρυνε την ελεύθερη χορήγηση διεγερτικών χαπιών, όπως η μεθαμφεταμίνη, όπως επίσης και του αλκοόλ και των οπιούχων, προκειμένου τα “μαστουρωμένα” στρατεύματά τους να είναι σε θέση να επιφέρουν τη νίκη επί των αντιπάλων τους.

Εκείνο όμως που δεν προέβλεψαν ήταν οι καταστροφικές παρενέργειες και ο εθισμός, που οδήγησε τελικά στη διάλυση του ηθικού αλλά και στη γενικότερη δυσφήμιση του γερμανικού στρατού που ξεπέρασε κάθε όρια αγριότητας, ειδικά στις κατεχόμενες χώρες.

Εξάρτηση και παρενέργειες της ναζιστικής ναρκωμανίας

Κι όταν το προέβλεψαν ήταν ήδη αργά.
Όταν ο Γερμανός διοικητής Βάλτερ Φον Μπράου, κατέληξε στο δυσάρεστο συμπέρασμα πως τα γερμανικά στρατεύματα είχαν αρχίζει να εκτραχύνονται και να διαπράττουν “τις πιο σοβαρές παραβιάσεις της ηθικής και της πειθαρχίας”, ο πόλεμος ήδη έκλεινε εις βάρος τους.

Στο μεταξύ έρχονταν στο γερμανικό επιτελείο συχνές αναφορές για αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ των στρατιωτών, για αφύσικα ατυχήματα, για κακομεταχείριση των υφισταμένων, για βία προς ανώτερους αξιωματικούς, για εγκλήματα που αφορούσαν “μη φυσιολογικές σεξουαλικές πράξεις”, αλλά αυτά δεν ήθελαν να τα διασυνδέσουν -λόγω και του κόμπλεξ ανωτερότητας που τους διακατείχε- με τη χρήση και κατάχρηση των ψυχοτρόπων ουσιών και του αλκοόλ.
Ωστόσο η πικρή αλήθεια ήταν πως όλα αυτά έθεταν, αν μη τι άλλο, σε κίνδυνο την “πειθαρχία εντός του στρατεύματος”.

Η ειρωνεία βέβαια είναι πως και οι ίδιοι οι Γερμανοί στρατιωτικοί γιατροί πειραματίζονταν πάνω στον εαυτό τους στη χρήση των ψυχοτρόπων ουσιών. Είχαν έτσι και οι ίδιοι εμπειρία από “πρώτο χέρι”.

Ειδικά σε σχέση με τη μορφίνη που ήταν και το κύριο ναρκωτικό και αναλγητικό σε περιπτώσεις βαριών τραυματισμών κατά τη διάρκεια της μάχης. Η χρήση και η κατάχρηση της μορφίνης ήταν άλλο ένα πρόβλημα της ναζιστικής ναρκωμανίας, που δεν μπόρεσε να αποφευχθεί.

Ο καθηγητής Otto Wuth, που υπηρετούσε στο γερμανικό στρατό διεξάγοντας σχετική έρευνα έστειλε μια αναφορά τον Φεβρουάριο του 1941 με τίτλο “Πρόταση για την Καταπολέμηση της Μορφινομανίας”.

Με βάση την έρευνά του συμπέρανε και πρότεινε πως όλοι οι τραυματίες στρατιώτες που εθίστηκαν στη μορφίνη κατά τη διάρκειας της νοσηλείας τους θα έπρεπε να καταγράφονται σε κεντρικό επίπεδο και θα έπρεπε στη συνέχεια να αποστέλλονται σε ειδικά κέντρα απεξάρτησης από τα ναρκωτικά. “Μ' αυτόν τον τρόπο”, υποστήριζε ο καθηγητής Wurth, “οι τοξικομανείς της μορφίνης, θα καταγράφονταν και θα παρακολουθούνταν ώστε να εμποδίζονταν να γίνουν εγκληματίες”.


Αντίθετα με ορισμένους Γερμανούς επιστήμονες η ηγεσία των Ναζί -μέρος της οποίας ήταν κι αυτή εθισμένη στα ναρκωτικά (βλέπε Γκέρινγκ)- δεν ήταν πιο επιεικής απέναντι μ' αυτούς που έγιναν τοξικομανείς.

Ο λόγος ήταν πως η ηγεσία της Βέρμαχτ εξέφρασε την ανησυχία πως θα μπορούσε κάποια στιγμή να ζητηθεί αποζημίωση εκ μέρους των στρατιωτών και των οικογενειών τους, επειδή εκείνη ήταν στην πραγματικότητα υπεύθυνη για τη μαζική διανομή ψυχοτρόπων χαπιών στους στρατιώτες του μετώπου.

Είναι ωστόσο γεγονός πως προς το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όλο και πιο νέοι, ακόμη και έφηβοι Γερμανοί επιστρατεύονταν για να πολεμήσουν και πολλοί απ' αυτούς προτρέπονταν να χρησιμοποιούν αλκοόλ και ψυχοτρόπες ουσίες, όπως η μεθαμφεταμίνη για να πάρουν θάρρος και να αντέξουν.

Τα ναρκωτικά αυτά ήταν βέβαια πρόβλημα, όμως οι Ναζί αξιωματούχοι αρνούνταν να δουν τις επιπτώσεις τους στην υγεία και στη συμπεριφορά των στρατιωτών τους, αρκεί να μπορούσαν να πολεμήσουν.

Ένα Pervitin κάθε 100 χιλιόμετρα

Η πολεμική μηχανή των Ναζί φαίνεται πως ήταν “καλολαδωμένη” και λειτουργούσε, στην αρχή τουλάχιστον του πολέμου, αποτελεσματικά εξ αιτίας και της μαζικής κατανάλωσης ψυχοτρόπων ουσιών και ειδικά του Pervitin (μεθαμφεταμίνη). Η χρήση αυτών των ουσιών από τα γερμανικά στρατεύματα ήταν κάτι το συνηθισμένο, αν μη τι άλλο για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας και “παραγωγικότητας”, δηλαδή για να σκοτώνουν χωρίς κούραση και τύψεις ακόμη περισσότερους εχθρούς και αμάχους σ' έναν πόλεμο που είχε χαρακτηριστεί ως “τελικής εξόντωσης”.

Ήταν άλλωστε ένα ναρκωτικό που ταίριαζε στην ιδιοσυγκρασία, την ιδεολογία και την Κοσμοθεωρία (Weltnaschauung) των Ναζί, που έβλεπαν τον πόλεμο ως έναν ολοκληρωτικό αγώνα που στόχο είχε την επικράτηση της “Αρίας Φυλής” και την εξόντωση ή την υποδούλωση των άλλων “κατώτερων” φυλών.


Στις μονάδες των τεθωρακισμένων το Pervitin ήταν επίσης γνωστό και ως "Panzer Chokolat". Ένας Γερμανός διοικητής μονάδας τεθωρακισμένων, ο Hans von Luck, που μετατέθηκε από την Ρωσία στη βόρεια Αφρική, τον Ιανουάριο του 1942 είχε διατάξει τον οδηγό του: «Θα οδηγούμε χωρίς διαλείμματα μέχρι να βγούμε από την Ρωσία. Θα αλλάζουμε ο ένας τον άλλο κάθε 100 χιλιόμετρα.

Θα παίρνουμε Pervitin και θα σταματούμε μόνο για ανεφοδιασμό με καύσιμα».

Εδώ παρατηρούμε πως η χρήση της ψυχοτρόπου ουσίας δε γινόταν περιστασιακά, αλλά με πρόγραμμα και “γερμανική μέθοδο” ώστε να επιτευχθεί το “βέλτιστο αποτέλεσμα”. Έτσι, δεν ήταν απλά οι στρατιώτες θύματα της απληστίας των γερμανικών φαρμακοβιομηχανιών, όπως της Temmler Werke, αλλά κυρίως ενεργούμενα της προσπάθειας του Επιτελείου και των αξιωματικών τους να υποβοηθήσουν τη θετική γι' αυτούς έκβαση του πολέμου με την χρήση των ψυχοτρόπων φαρμάκων.

Αναζητώντας το "τέλειο ναρκωτικό"

Ακόμη και προς το τέλος του πολέμου, όταν όλα φαίνονταν πως βαίνουν εναντίον τους, οι Ναζί αξιωματούχοι ευελπιστούσαν για κάποιο “θαυματουργό χάπι” που θα ενεργοποιούσε τα στρατεύματα τους ώστε να επιφέρουν την πολυπόθητη γι' αυτούς “τελική νίκη”.

Στις 16 Μαρτίου του 1944, στο λιμάνι του Κιέλου της βόρειας Γερμανίας, ο Αντιναύαρχος Hellmuth Heye (που μεταπολεμικά έγινε στη Δυτική Γερμανία βουλευτής του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος CDU), ζήτησε από τους Γερμανούς επιστήμονες να παρασκευάσουν ένα φάρμακο που θα μπορούσε να κρατήσει τους Γερμανούς στρατιώτες πανέτοιμους για μάχη, ακόμη κι αν τους ζητούνταν ν' αγωνιστούν πέραν του συνηθισμένου και ταυτόχρονα να τους ενίσχυε την αυτοεκτίμηση και το ηθικό τους.

Πράγματι λίγο αργότερα στο Κίελο ο Γερμανός φαρμακολόγος Gerhard Orzechowski παρουσίασε στον Αντιναύαρχο Heye ένα “θαυματουργό” χάπι με την κωδική ονομασία D-IX. Επρόκειτο για ένα σκεύασμα που περιείχε ένα μείγμα από πέντε χιλιοστόγραμμα κοκαϊνης, τρία χιλιοστόγραμμα Pervitin και πέντε χιλιοστόγραμμα Eukodal (σκεύασμα με βάση τη μορφίνη).

Ήταν δηλαδή ένα πραγματικό ναρκωτικό “κοκτέιλ μολότοφ”, ικανό να διεγείρει ακόμη και μισοπεθαμένους! Αν οποιοσδήποτε σήμερα διακινούσε ένα τέτοιο σκεύασμα θα κατέληγε σίγουρα στη φυλακή με πολυετή κάθειρξη.

Όχι όμως οι Ναζί εκείνης της εποχής που χρησιμοποιούσαν τέτοιου είδους ναρκωτικά σε καθημερινή βάση και για χάρη του “ανώτερου” σκοπού τους. Τελικά αυτό το χάπι-δυναμιτής δοκιμάστηκε στα μέλη του πληρώματος ενός μικρού γερμανικού υποβρυχίου και ποιος ξέρει που αλλού, αλλά δεν πρόλαβε να χρησιμοποιηθεί μαζικά γιατί στο μεταξύ ο πόλεμος τέλειωσε...



* O Γιώργος Στάμκος (stamkos@post.com) είναι συγγραφέας και δημιουργός του περιοδικού Ζενίθ (www.zenithmag.wordpress.com).
Παραπομπές: Fabienne Hurst, WWII Drug: The German Granddaddy of Crystal Meth, Der Spiegel, 30.5.2013 # Andreas Ulrich, The Nazi Death Machine: Hitler's Drugged Soldiers, Der Spiegel,6.05.2005 # Steve Robson: Nazis on narcotics: How Hitler's henchmen stayed alert during war by taking CRYSTAL METH, Dailymail, 1.06.2013 # Hitler the drug addict: How he used a cocktail of drugs including cocaine to make him a 'Nazi superman', Dailymail, 24.8.2013 # A Brief History of Methamphetamine: Methamphetamine Prevention in Vermont Government of Vermont. Retrieved 29.12012. # Colin A. Ross, Οι Γιατροί της CIA, Λιβάνης 2011 # Γιώργος Στάμκος, Mind Control: O Πόλεμος για τον Έλεγχο του Νου, Άγνωστο 2005 # Harry Shapiro, Drugs: Ένας Πλήρης Οδηγός για τις Νόμιμες και Παράνομες Ουσίες, ΚΕΘΕΑ 2009 # Ψυχεδέλεια και Ψυχότροπα (ειδική έκδοση), εκδ. Άγνωστο 2009 # Ravenscroft, Travor, Η Απόκρυφη Ιστορία του Ναζισμού, Αρχέτυπο 2001# Κάισλερ Άρθουρ, Ο Κομισάριος και ο Γιόγκι, Γαλαξίας, 1962 # Lee M. and Shlain B. Acid Dreams: The CIA, LSD and the Sixties Rebellion, Grove Press, 1986 # Gordon Thomas, Journey into Madness: Τhe True Story of Secret CIA Mind Control and Medical Abuse, Bantam Books, USA, 1989 # Stephen Snelders and Toine Pieters, Social History of Medicine, Oxford University Press, 19.02.2011

ΠΗΓΗ

σχετικά:

Ντόπινγκ, (Υπερ)Αθλητής, Νέα Γονιδιακή Τάξη Πραγμάτων και (Υπερ)Στρατιώτης του Μέλλοντος
Project:«Τούρκος Υπερ-Στρατιώτης του Μέλλοντος»

Η εξέλιξη του ανορθόδοξου πολέμου

Το αμάρτημα της κατακρίσεως, μια διδακτική ιστορία από το Γεροντικό

http://www.agioritikovima.gr/perizois/item/43819-%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CE%BC%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%BA%CF%81%CE%AF%CF%83%CE%B5%CF%89%CF%82,-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CE%B4%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C

Κάποτε είχε πάει ένας κοσμικός στην Σκήτη των Καυσοκαλυβίων , για να γίνη Μοναχός.
Οι Πατέρες όμως της Σκήτης δεν τον δέχονταν, γιατί, εκτός που τήταν ράθυμος και αμελής, ήταν και πολύ σκανδαλοποιός και δημιουργούσε συνέχεια θέματα. Επειδή εκείνος αναπαυόνταν στην Σκήτη, παρακάλασε τους Πατέρες να τον αφήσουν να μένη ως λαϊκός και να εργάζεται καμιά φορά.

Έτσι λοιπόν πέρασε την ζωή του με ραθυμία και αμέσως μέχρι την ώρα του θανάτου του που έπεσε πιά στο κρεβάτι και ψυχοραγούσε. Οι Πατέρες όμως του συμπαραστέκονταν και βρίσκονταν συνέχεια κοντά του.

Μια μέρα ο ετοιμοθάνατος είχε έρθει σε έκσταση και έκανε νοήματα. Οι Πατέρες απορούσαν τι να συμβαίνη ! Όταν συνήλθε τους διηγήθηκε το εξής φοβερό:

Είδα τον Αρχάγγελο Μιχαήλ μ' ένα χαρτί στα χέρια του, που είχε όλες τις αμαρτίες μου, και μου είπε:

«Βλέπεις, αυτά εδώ τα έκανες όλα , γι' αυτόν ετοιμάσου να πας στην κόλαση»

Τότε εγώ του λέω:

«Για κοίταξε, ανάμεσα σ' αυτά τα αμαρτήματα, υπάρχει το αμάρτημα της κατακρίσεως»

Ψάχνει ο Αρχάγγελος και μου λέει :

«Όχι , δεν υπάρχει»

«Οπότε, του λέω, δεν πρέπει να πάω στην κόλαση, σύμφωνα με αυτό που είπε ο Κύριος . «Μη κρίνετε και ου μη κριθήτε»

Τότε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ έσχισε το χαρτί με τα αμαρτήματά μου. Έτσι, Πατέρες μου, θα πάω στον Παράδεισο . Όταν μου είχατε πει ότι δεν κάνω για Μοναχός στην Σκήτη και εργαζόμουν ως λαϊκός και εκκλησιαζόμουν στον Κυριακό τις εορτές, είχα ακούσει τα λόγια του Ευαγγελίου «Μη κρίνετε , ίνα μη κριθήτε» και είπα : «Ταλαίπωρε , τουλάχιστον αυτό να εφαρμόσης», και αυτό με έσωσε δίχως άλλον κόπο»

Μόλις τελείωσε αυτά τα λόγια, παρέδωσε την ψυχή του στον Αρχάγγελο Μιχαήλ.

Εκκλησίες και μοναστήρια ξεχωριστής ομορφιάς σε σπήλαια! (ΦΩΤΟ)

http://www.agioritikovima.gr/monastiriakosmou/item/43925-%CE%B5%CE%BA%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CE%BE%CE%B5%CF%87%CF%89%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%82-%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CF%81%CF%86%CE%B9%CE%AC%CF%82-%CF%83%CE%B5-%CF%83%CF%80%CE%AE%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CE%B1-%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF

Η απλότητα της φύσης, η πνευματική αναζήτηση και η ανάγκη για μοναχικότητα συνετέλεσαν στη δημιουργία μοναδικών εκκλησιών ή μοναστηριών, λαξευμένων σε βράχια ή μέσα σε σπηλιές.
Μία εικόνα που έρχεται σε αντίθεση με τους αστικούς καθεδρικούς ναούς καθώς και τις εντυπωσιακές εκκλησίες του κόσμου, που διαθέτουν ψηλά ταβάνια και πανύψηλα κωδωνοστάσια.

Η Huffington Post, σε ένα εξαιρετικό αφιέρωμα, επιλέγει τα είκοσι καλύτερα «στολίδια» του κόσμου, μεταξύ των οποίων δύο ελληνικά, το εκκλησάκι του Αγίου Στεφάνου στη Σύρο και την Παναγιά Χρυσοσπηλιώτισσα, που βρίσκεται κάτω από το Θέατρο Διονύσου στην Αθήνα καθώς και ένα κυπριακό, τους Άγιους Σαράντα κοντά στον Πρωταρά.
Απολαύστε τα πιο γραφικά εκκλησάκια στον κόσμο που βρίσκονται μέσα σε σπήλαια...

Αγιοι Σαράντα, Πρωταράς-Κύπρος

Αγ. Πέτρος, Τουρκία

Φιλιπίννες

Καθεδρικός Ναός Ζαπακίρα, Κολομβία

Εκκλησία Γκορεμέ, Τουρκία

Εκκλησία του Ιησού, Κρακοβία-Πολωνία

Μοναστήρι Γκεχράρντ, Αρμενία

Σπηλιές του Ιωνά, Γαλλία

Ορθόδοξο Μοναστήρι των Παθών, Ιεριχώ

Παναγία Χρυσωσπηλιώτισσα

Πιεντιγκρότα, Καλαβρία-Ιταλία

Αγιος Αντώνιος, Γαλλία

Ξωκλήσι της Παναγίας, Γαλλία

Αγίων Συμεών, Κάιρο

Αγιος Στέφανος, Βουδαπέστη

Εκκλησάκι Αγίου Στεφάνου, Σύρος

ΚΙΝΗΜΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ λοιπόν...Ξεκινάμε!

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/09/blog-post_524.html

"...Εις δόξαν τού δίκιου και μεγάλου Θεού.

Κύριε Παντοδύναμε! Εσύ Κύριε θα σώσεις αυτό το αθώο έθνος. Είμαστε αμαρτωλοί, είσαι Θεός! Ελέησέ μας, φώτισέ μας και κίνησέ μας εναντίον του δόλου και της απάτης, της συστηματικής τυραγνίας της πατρίδος και της θρησκείας. Εις δόξαν Σου Κύριε σηκώνεται απόψε η σημαία της λευτεριάς αναντίον της τυραγνίας!"

(Απόσπασμα από την Διαθήκη του Στρατηγού Μακρυγιάννη, που έγραψε λίγο πριν την Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου, χάρη στην οποία η Ελλάδα απέκτησε για πρώτη φορά Σύνταγμα)

Η πολιτική σκηνή της χώρας μας χαρακτηρίζεται από κόμματα, αποκόμματα, μέχρι και τηλεκόμματα: Όλα μαζί, συνθέτουν ένα μωσαϊκό ετερόκλητων κομματιών, που μπερδεύουν και διχάζουν τον Λαό. Μοιραία λοιπόν, ο πολίτης σήμερα δεν ταυτίζεται με κανένα από αυτά. Επιζητά το νέο, το άφθαρτο και καθαρό, αλλά με τον συνεχή βομβαρδισμό του από "ειδήσεις", καθώς και τον διαρκή αγώνα για επιβίωση, κάπου χάνεται στο χάος των πολλών διαφορετικών κομμάτων, παραμένοντας απογοητευμένος και τελικά αποστασιοποιημένος από το πολιτικό σύστημα εν γένει.

Σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες, η ίδρυση ενός νέου πολιτικού φορέα ακούγεται ως παράλογη, ακόμα και ουτοπική. "Τι θα προσφέρει ένα ακόμα κόμμα; Δεν φτάνουν όσα υπάρχουν;", ακούγεται η εύλογη απορία πολλών. Σε αυτήν λοιπόν θα απαντήσουμε, όσο γίνεται πιο απλά και σύντομα:

- Το ΚΙΝΗΜΑ "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" έρχεται για να υπερασπίσει την Πατρίδα μας από κάθε είδους εχθρό, εσωτερικό και εξωτερικό! Για να ξαναβρούμε οι Έλληνες τη χαμένη μας περιφάνεια. Να επανακτήσουμε την εθνική μας αξιοπρέπεια και να ορθοποδήσουμε χωρίς την ανάγκη "δανειστών", "αγορών" και άλλων παρόμοιων "συμμάχων".

- Το ΚΙΝΗΜΑ "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" μάχεται υπέρ της Ορθοδοξίας, που βάλλεται πανταχόθεν! Από τον Οικουμενισμό μέχρι τους πάσης φύσεως χριστιανομάχους, η Πίστη μας είναι στο στόχαστρο των σκοτεινών κέντρων της Νέας Τάξης Πραγμάτων, που θέλουν να εξαφανίσουν κάθε αναφορά στον Χριστό, την Παναγία και την Αγία Εκκλησία μας. Δεν θα το επιτρέψουμε! Σεβόμαστε κάθε είδους θρησκεία, ακόμα και τους άθεους, απαιτούμε όμως αντίστοιχο σεβασμό και όχι διωγμό στην δική μας!

- Το ΚΙΝΗΜΑ "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" δεν θα μείνει θεατής στην διάλυση της κοινωνίας μας: Η οικονομική κρίση και τα μνημόνια έχουν γονατίσει τους περισσότερους Έλληνες, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει η ίδια η ύπαρξη του Έθνους μας! Απέναντι στη λαίλαπα των τραπεζιτικών κέντρων και την δουλοπρέπεια των εγχώριων υποτακτικών τους, η κοινωνική δικαιοσύνη, η αξιοκρατία, η ισονομία και η αλληλεγγύη είναι μονόδρομος!

- Το ΚΙΝΗΜΑ "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" ενδιαφέρεται για την επιβίωση της Οικογένειας στον τόπο μας! Υπογεννητικότητα, εκτρώσεις, χαράτσια σε όσους τολμούν να κάνουν παιδιά, υπονομεύουν το μέλλον όλων μας! Από την άλλη, η νεοεποχίτικη προπαγάνδα προβάλει και επιβάλει την ομοφυλοφιλική διαστροφή, προκειμένου να χτυπήσει το πιο ζωντανό κύτταρο της κοινωνίας μας, την Οικογένεια. Αυτήν πρέπει να προστατέψουμε με κάθε κόστος!

- Το ΚΙΝΗΜΑ "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" δίνει ιδιαίτερη βάση στην Παιδεία μας, που έχει καταντήσει πεδίο πειραματισμού των εκάστοτε κυβερνήσεων, με τα αρνητικά αποτελέσματα να "κληρονομούνται" από γενιά σε γενιά. Επίσης, με κάθε τρόπο θα υπερασπίσουμε τις ηθικές αξίες, τις παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα του Λαού μας, που επιβίωσαν αιώνες ολόκληρους, για να απειλούνται σήμερα από τη λαίλαπα της παγκοσμιοποίησης, στο όνομα μιας θολής και ακαθόριστου "προόδου"!

Με απλά λόγια: Το ΚΙΝΗΜΑ "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" έρχεται ΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙ την Πατρίδα και τον Λαό μας από τους δυνάστες της, εγχώριους και ξένους! Κι αυτό θα το πετύχει με την ΕΝΟΤΗΤΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ! Δεν περισσεύει κανείς, ούτε είναι καιρός για καθυστερήσεις, εγωισμούς, ξενόφερτες ψευτο - ιδεολογίες και μοίρασμα αξιωμάτων, ενώ η Πατρίδα χάνεται!

Καλούμε λοιπόν κάθε συμπολίτη μας να πλαισιώσει την προσπάθεια αυτή και να ενώσει τη φωνή του με τη δική μας! Και να είναι σίγουρος, πως αν βαδίσουμε όλοι μαζί ενωμένοι, με δυναμισμό και αποφασιστικότητα, στο τέλος θα μπορέσουμε να πούμε με συγκίνηση τα λόγια του μεγάλου μας Εθνικού ποιητή Διονυσίου Σολωμού:

"...Και σας πρώτα ανδρειωμένη, Χαίρε ω Χαίρε ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" !!!

Δημήτρης Σωτηρόπουλος - Μέλος Κινήματος "Ελευθερία"

Πού αλλού; Στη Γερμανία θέλουν να αποποινικοποιήσουν την...αιμομιξία μεταξύ αδελφών !!!!

http://www.antinews.gr/ANTIMAGAZINE/sti-germania-theloun-na-apopoinikopoiisoun-tin-aimomiksia-metaksu-adelfon/
 

Η αιμομιξία μεταξύ αδελφών πρέπει να αποποινικοποιηθεί προτείνει το Συμβούλιο Ηθικής της Γερμανίας, θεωρώντας ότι οποιαδήποτε απαγόρευση από το κράτος αποτελεί παρέμβαση στον σεξουαλικό αυτοκαθορισμό του ατόμου.

Η αιμομιξία μεταξύ αδελφών πρέπει να αποποινικοποιηθεί προτείνει το Συμβούλιο Ηθικής της Γερμανίας, θεωρώντας ότι οποιαδήποτε απαγόρευση από το κράτος αποτελεί παρέμβαση στον σεξουαλικό αυτοκαθορισμό του ατόμου. Το συμβούλιο έκρινε ότι η ποινικοποίηση δεν είναι απαραίτητη, προκειμένου να συνεχίσουν οι αιμομικτικές σχέσεις να αποτελούν ισχυρό ταμπού.
Η υπόθεση έφθασε στο Συμβούλιο Ηθικής μετά τις πολυετείς προσπάθειες του Patrick S, ο οποίος μεγάλωσε με θετούς γονείς και στα 24 γνώρισε μία 16χρονη κοπέλα που αργότερα αποδείχθηκε ότι ήταν ετεροθαλής αδελφή του. Το ζευγάρι έκανε τέσσερα παιδιά, εκ των οποίων τα δύο παρουσιάζουν κάποια μορφή αναπηρίας. Ο Patrick S δέχθηκε τριετή ποινή φυλάκισης το 2008, ενώ οι προσφυγές του σε όλες τις βαθμίδες της Δικαιοσύνης και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων απέβησαν άκαρπες. Το ζευγάρι αναγκάστηκε να ζήσει χωριστά, καθώς η δικαιοσύνη έκρινε ότι η σχέση τους μπορεί να βλάψει τα παιδιά τους.
Η αιμομιξία μεταξύ αδελφών φαίνεται ότι είναι πολύ σπάνια στις δυτικές κοινωνίες και έχει ποινικοποιηθεί – με εξαίρεση τη Γαλλία, η οποία κατάργησε τη σχετική νομοθεσία από την εποχή του Ναπολέοντα. Παρόλα αυτά, περίπου το 2% των Γερμανών είχαν «αιμομικτικές εμπειρίες» σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου Max Planck. «Η πλειοψηφία των μελών του Συμβουλίου θεωρεί ότι δεν είναι αρμόζον για την ποινική δικαιοσύνη να διατηρεί ένα κοινωνικό ταμπού» αναφέρει ανακοίνωση του Γερμανικού Συμβουλίου Ηθικής. Υποστήριξε επίσης ότι το ενδεχόμενο γέννησης παιδιών με προβλήματα δεν έχει οδηγήσει σε απαγόρευση των σχέσεων μεταξύ άλλων κατηγοριών ατόμων.
Η κυβέρνηση Μέρκελ πάντως ξεκαθάρισε ότι δεν προτίθεται να ακολουθήσει τις προτροπές του Συμβουλίου.
http://www.telegraph.co.uk/

Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλος: «Οι καθαρίστριες είναι πιο απαραίτητες από μερικούς υπουργούς»

http://www.agioritikovima.gr/mitropoleis/item/43928-%CE%BC%CE%B7%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%AF%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%83%CE%B9%CF%83%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B7%CF%82-%C2%AB%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CE%B1%CF%81%CE%AF%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B5%CF%82-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CE%B9%CE%BF-%CE%B1%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%AF%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CF%82-%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%8D%CF%82%C2%BB

Για δημοκρατικό κατήφορο της κυβέρνησης, κάνει λόγο σε άρθρο του, ο Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης Παύλος. Στέκεται μάλιστα, στο πλευρό των απολυμένων καθαριστριών και τονίζει πως θα ήταν προτιμότερο να απολυθούν ορισμένοι υπουργοί.

Σε άλλο σημείο του άρθρου του στην ιστοσελίδα trikalanews.gr, τονίζει ότι «η δικαιοσύνη δεν είναι ορντινάτσα της εκάστοτε εξουσίας για να καλύπτει τις παραβάσεις της και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά υπάρχει για τον πολίτη και δη τον ανυπεράσπιστο πολίτη».
Αναλυτικά το άρθρο του Μητροπολίτη:
«Αυτές τις ημέρες το Συμβούλιο της Επικρατείας ακύρωσε την απόφαση της εξουσίας δια την κατάργηση της Κυριακής αργίας. Η εξουσία ενοχλήθηκε και το έδειξε. Θεωρήθηκε μάλιστα η δικαστική απόφαση παρενόχληση στο έργο της εξουσίας.
Υπουργικά χείλη δεν έκρυψαν την δυσφορία της εξουσίας δια την ανωτέρω δικαστική απόφαση και άφησαν να εννοηθεί ότι θα κάνουν το παν-που σημαίνει ότι θα ασκήσουν πιέσεις- δια την ανάκληση μιας τέτοιας απόφασης.
Εάν όμως δεν απατώμαι η δικαιοσύνη και μάλιστα στον ανώτατο βαθμό, έρχεται να προφυλάξει τον λαό και τον κάθε άνθρωπο από τις αυθαιρεσίες της εξουσίας, διαφορετικά ο πολίτης θα μείνει ανυπεράσπιστος.
Σε μια σοβαρή δημοκρατία, σε μια αληθινή δηλαδή Δημοκρατία, οι τρεις εξουσίες οφείλουν να είναι διακριτές και ανεξάρτητες και ανεπηρέαστες.
Οφείλουν να λειτουργούν με τρόπο που να εμπεδώνουν την ασφάλεια στον πολίτη.
Να του παρέχουν τα εχέγγυα ότι αν αισθάνεται ότι αδικήθηκε η ότι διώκεται να έχει την ασφάλεια της προσφυγής στην δικαιοσύνη.
Η δικαιοσύνη δεν είναι ορντινάτσα της εκάστοτε εξουσίας για να καλύπτει τις παραβάσεις της και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά υπάρχει για τον πολίτη και δη τον ανυπεράσπιστο πολίτη.
Η ενόχληση λοιπόν της εξουσίας για την απόφαση της δικαιοσύνης αποκαλύπτει την φασίζουσα νοοτροπία της, αποκαλύπτει ότι η εξουσία διολισθαίνει προς τον αυταρχισμό και την απολυταρχία μη δεχομένη κανένα έλεγχο ακόμη και από την δικαιοσύνη.
Αυτό όμως συνιστά εκφασισμό της πολιτικής μας ζωής. Οι δικτάτορες αναστέλλουν την αυτόνομη λειτουργία των εξουσιών διότι εκείνοι μόνον γνωρίζουν πιο είναι το καλό της χώρας.
Συμβαίνει όμως στην συγκεκριμένη περίπτωση το πολιτικό προσωπικό και οι άνθρωποι της εξουσίας να είναι τα ίδια πρόσωπα που κατέστρεψαν και ρήμαξαν αυτόν τον τόπο.
Συμβαίνει ακόμη με τον τρόπο τους, την συμπεριφορά τους και την όλη πολιτεία τους να μας δείχνουν ότι δεν κατάλαβαν τίποτα από την κρίση και την εξουθένωση του λαού μας και ότι εκείνοι απολαμβάνουν και σήμερα αυτά που απολάμβαναν παλαιότερα, ζουν με την ίδια άνεση και ίσως με την ίδια χλιδή που ζούσαν στο παρελθόν. Δεν φαίνεται πουθενά η συμμετοχή τους στο δράμα του λαού μας.
Από την άλλη πλευρά ένας ολόκληρος κρατικός μηχανισμός τα έχει βάλει με μια χούφτα γυναίκες- τις καθαρίστριες του Υπουργείου των Οικονομικών –και δεν ντρέπεται.
Δεν ντρέπονται μερικοί υπουργοί παρά και πάλι την απόφαση της δικαιοσύνης να στέκονται απέναντι σε γυναίκες που διεκδικούν το ψωμί των παιδιών τους και το δικαίωμα τους να μην πεθάνουν στο δρόμο.
Αναμένω με περιέργεια να δω την απόφαση της δικαιοσύνης για δεύτερη φορά και τη στάση της Πολιτείας.
Και επί τέλους αν από τις καθαρίστριες κινδυνεύει η οικονομία του Κράτους τότε ας παραιτηθούν μερικοί Υπουργοί για να σωθεί η χώρα.
Οι καθαρίστριες ίσως να είναι πιο απαραίτητες από μερικούς από αυτούς.
Άλλωστε οι καθαρίστριες δεν κατέλαβαν αυθαίρετα αυτές τις θέσεις κάποιοι συνάδελφοι των σημερινών Υπουργών, αν όχι και οι ίδιοι, τις διόρισαν.
Ας καθίσουν λοιπόν στο σκαμνί αυτούς τους Υπουργούς και ας αφήσουν αυτές τις γυναίκες να ζήσουν και να αναπνεύσουν.
Κάποτε στο Ελληνικό λεξιλόγιο και στο γράμμα Ν υπήρχε μία λέξη, Ντροπή!
Υπάρχει άραγε ακόμη ή με την εντολή της εξουσίας διεγράφη;»