Αντί να κοιτάξουν πώς θα
φέρουν καμιά διαφήμιση στη δημόσια τηλεόραση μέσω της πραγματικής
αναβάθμισής της, παραχωρούν τον «αέρα» μιας τηλεόρασης που ανήκει στον
ελληνικό λαό για να κάνει το κομμάτι του ο Ευαγγελάτος και η Τατιάνα.
Τον θυμόμαστε στα τηλεπαράθυρα πριν από χρόνια να
κρατάει ένα ομοίωμα μπαζούκας και να μας αναλύει πώς έγινε κάποια
επίθεση τρομοκρατών. Σε ζωντανή μετάδοση τον θυμόμαστε να παίρνει
συνέντευξη από τον Σορίν Ματέι. Λίγη ώρα προτού δολοφονήσει το άτυχο
κορίτσι με τη χειροβομβίδα.
Τον θυμόμαστε γενικώς ως έναν από τους βασικούς εκπροσώπους της
λαϊκίστικης δημοσιογραφίας που δεν ορρωδεί προ ουδενός αρκεί τα
«νούμερα» να πηγαίνουν καλά.
Είναι ο Νίκος Ευαγγελάτος ή «εισαγγελάτος» σύμφωνα με τους άσπονδους
φίλους του ο οποίος μάθαμε ότι βρήκε μια ζεστή αγκαλιά στη νεόκοπη ΝΕΡΙΤ
έπειτα από την εκδίωξή του από τον Γ. Αλαφούζο. Θα κάνει εκπομπή στο
κρατικό κανάλι, σε μια δημόσια τηλεόραση που παραπαίει μεταξύ σφύρας και
άκμονος και αδυνατεί να αυτοσυντηρηθεί με εμπορική διαφήμιση.
Κι όμως, οι φωστήρες που διοικούν τη νέα (παλιά) ΕΡΤ αποφάσισαν να
κάνουν ντιλ με τον κ. Ευαγγελάτο, και παρ' ότι δεν έχει καν στηθεί
κανονική διεύθυνση marketing, η συμφωνία με τον μεγαλοδημοσιογράφο
προβλέπει την παραχώρηση διαφημιστικού χρόνου με αντάλλαγμα μια
εκπομπή... αποκαλυπτική όπως αυτές που ξέρει να κάνει ο «εισαγγελάτος»
Η συνάντηση του προέδρου της ΝΕΡΙΤ καθηγητή (παρακαλώ) Αντώνη
Μακρυδυμήτρη και του αντιπροέδρου του Δ.Σ. Ροδόλφου Μορώνη με τον Νίκο
Ευαγγελάτο έγινε στο ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής για να τους δουν
όλοι προφανώς και να αρχίσει να συνηθίζει το πόπολο στην ιδέα της
τηλεθέασης νέας εκπομπής από τον έκπτωτο του ΣΚΑΙ τον Μάϊο του 2013. Αν
και εφόσον ευοδοθεί η συνεργασία, ο Νίκος δεν θέλει τίποτα, λέει, απλά
ένα αξιοπρεπές βήμα με αντάλλαγμα να του παράσχει η ΝΕΡΙΤ δωρεάν
διαφημιστικό χρόνο για τα sites (Newsit, Tlife, OnAlert, Zappit κλπ) τα
οποία έχει μαζί με τη σύζυγό του Τατιάνα Στεφανίδου!
Αυτός είναι δημοσιογράφος που αγαπάει τη χώρα του. Δουλεύει τζάμπα για
να σταθεί στα πόδια της η ΝΕΡΙΤ. Κι όμως, υπάρχουν και τέτοιοι, όλα για
την αγάπη στη δημοσιογραφία.
Άραγε είναι αυτή η δημόσια τηλεόραση που αποφάσισαν να αναμορφώσουν;
Άραγε αυτό είναι το νέο αίμα της δημοσιογραφίας που δεν θα έχει καμιά
σχέση με τη διαπλοκή και το παλιό μιντιακό κατεστημένο;
Ο πρωθυπουργός έχει διαμηνύσει εδώ και καιρό, και τον έχουν επαναλάβει
διάφοροι υπουργοί, ότι η μάχη κατά της διαπλοκής είναι η νούμερο ένα
πρόκληση για την παρούσα κυβέρνηση; Όπως επίσης φυσικά και η οικοδόμηση
μιας νέας Ελλάδας που δεν θα στηρίζεται σε παλαιά φθαρμένα υλικά από
όλους τους χώρους και τις εξουσίες.
Τι άλλο μένει για να καταλάβουμε όλοι ότι η «επανάσταση του
αυτονόητου» αποδείχθηκε ένα όνειρο; Ότι θα συνεχίσουμε να ζούμε με τους
Ευαγγελάτους αυτής της χώρας και να τους επιβραβεύουμε κιόλας;
Τι μένει άραγε να κάνει η νέα ΕΡΤ; Να κάνει μεταγραφή την Τατιάνα
Σταφανίδου από το Star στη Μεσογείων για να μας λέει «Μίλα»; Πότε
σταματάει ο κατήφορος στη χώρα αυτή;
Είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι στον κατήφορο που έχει επιλέξει η
ΝΕΡΙΤ και μέρος της κυβέρνησης έχουν βάλει το χέρι τους συγκεκριμένοι
σύμβουλοι – παλαιοκομματικοί και κομματάρχες που επιβιώνουν χάρη στην
εύνοια του... Μεγαλοδύναμου Θεού.
Είναι αυτοί που κλείνουν τέτοιες συμφωνίες με διαπλεκόμενους
δημοσιογράφους και μάλιστα επαίρονται για τα κατορθώματά τους. Και είναι
εκείνοι που βούλιαξαν επικοινωνιακά την ενημέρωση ποντάροντας σε
«κουτσά άλογα» της παραδημοσιογραφίας, της κλειδαρότρυπας και του
εκβιασμού. Κάτι τέτοιοι τύποι ήρθαν σε επαφή με τον Ευγγελάτο κι
έκλεισαν το... big deal. Αντί να κοιτάξουν πώς θα πληρώσουν τους
απολυμένους δημοσιογράφους της ΕΡΤ, αντί να κοιτάξουν πώς θα φέρουν
καμιά διαφήμιση στη δημόσια τηλεόραση μέσω της πραγματικής αναβάθμισής
της, παραχωρούν τον «αέρα» μιας τηλεόρασης που ανήκει στον ελληνικό λαό
για να κάνει το κομμάτι του ο Ευαγγελάτος και η Τατιάνα.
Μπράβο τους, άξιος ο μισθός τους. Κι αν νομίζουν έτσι ότι θα διασωθούν
όταν έρθει το πέρασμα του χρόνου και χαθεί η εξουσία είναι γελασμένοι.
Μια φορά επιβιώνουν οι τενεκέδες οι ξεγάνωτοι, την άλλη τους παίρνει πρέφα ο λαός.
http://olympia.gr/2014/08/30/%CE%B1%CE%BC%CF%86%CE%B9%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7-%CF%84%CE%B9-%CE%BC%CE%B1%CF%81%CF%84%CF%85%CF%81%CE%BF%CF%8D%CE%BD-%CE%BF%CE%B9-%CF%81%CF%8C%CE%B4%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CF%82/
Τύμβος Καστά: Οι οκτάφυλλοι ανάγλυφοι ρόδακες μαρτυρούν τον Μακεδόνα Βασιλιά “ένοικο”;
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Υπουργείου Πολιτισμού περί των νεώτερων
ευρημάτων της ανασκαφής του Τάφου της Αρχαίας Αμφίπολης : «Επί του
διαφραγματικού τοίχου αποκαλύπτεται, επίσης, μαρμάρινο επιστύλιο με
γείσο, όμοιο του αντίστοιχου του ιδίου
περιβόλου. Φέρει διάκοσμο με οκτάφυλλους ανάγλυφους ρόδακες, στο ύψος
του επιστυλίου των πλευρικών τοίχων» ( όπως φαίνεται στην παρακάτω
εικόνα ).
Όμως οι ρόδακες είναι βασιλικό σύμβολο και μάλιστα χρησιμοποιείται
ευρέως από την Μακεδονική Δυναστεία. Ο Ήλιος της Βεργίνας έχει στο
κέντρο του ρόδακα, η δε λάρνακα που βρέθηκε στον τάφο του Φιλίππου με τα
οστά του, κοσμείται από ρόδακες, δεκάφυλλους σε οριζόντια γραμμή και
οκτάφυλλους καθέτως.
Υποθέτω ότι ο αριθμός των φύλλων σχετίζεται με αυτόν τον οποίο
αντιπροσωπεύει ο ρόδακας, άρα οι δεκάφυλλοι ρόδακες που διακοσμούν την
λάρνακα οριζοντίως σίγουρα αποδίδονται στον νεκρό που στην προκειμένη
περίπτωση είναι ο Φίλιππος.
(Στην παρακάτω εικόνα είναι η λάρνακα του Φιλίππου, όπου φαίνονται
οριζόντια οι δεκάφυλλοι ρόδακες που με μεγάλη πιθανότητα αποδίδονται
στον Φίλιππο και οι κατακόρυφοι οκτάφυλλοι ρόδακες που αποδίδονται στον
υιό του Αλέξανδρο.)
Οι οκτάφυλλοι ρόδακες καθώς είναι κατακόρυφοι (αν η κατακόρυφη
απεικόνιση συμβολίζει την ροή της γενιάς, δηλαδή τον απόγονο του ) θεωρώ
ότι αποδίδονται σε αυτόν ο οποίος προέρχεται από τον νεκρό, δηλαδή στον
υιό του, που στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι ο Αλέξανδρος και συνεπώς
το σύμβολο του Αλεξάνδρου είναι ο οκτάφυλλος ρόδακας. (Θα ήταν
ενδιαφέρον αν βρίσκαμε και κάπου αλλού σχέση του Αλεξάνδρου με τον
οκτάφυλλο ρόδακα).
Αν λοιπόν η υπόθεση μου περί της αντιστοίχισης του αριθμού των φύλλων
των ροδάκων με πρόσωπα της Μακεδονικής Δυναστείας είναι σωστή, το
συμπέρασμα λοιπόν που προκύπτει από τα παραπάνω είναι ότι :
1) ο τάφος της Αμφίπολης είναι σίγουρα βασιλικός και
2) με μεγάλη πιθανότητα να ανήκει στον Αλέξανδρο τον υιό του Φιλίππου,
οπότε αποκλείεται η περίπτωση ο νεκρός να είναι κάποιος στρατηγός ή
ναύαρχος (θεωρώ αδύνατο να οικειοποιόταν κάποιος ένα βασιλικό σύμβολο
χωρίς να ανήκει στην Δυναστεία) ούτε φυσικά κάποιο άλλο μέλος της
Μακεδονικής Δυναστείας να χρησιμοποιούσε σύμβολο που έχει αποδοθεί σε
κάποιον άλλο.
Όπως αναφέρει το amfipolinews.blogspot.gr ο τάφος μας έδωσε τις συστάσεις του…
συνεχίζεται….)
Ενημέρωση 28/8/2014 : Σε ένα θραύσμα από τερρακότα που βρίσκεται στο
Musee du Cinquantenaire στις Βρυξέλλες, ο Αλέξανδρος απεικονίζεται ως
Ήλιος Κοσμοκράτωρ έχοντας στο κεφάλι του εξάκτινους αστέρες και στο
μέτωπο του την Σελήνη με έναν οκτάκτινο ήλιο.
(Οι ακτινωτοί ήλιοι είναι ισοδύναμη παραλλαγή των αντίστοιχων ροδάκων) Βλέπουμε δηλαδή καταγεγραμμένη σχέση μεταξύ των
οκτάφυλλων ροδάκων, όπως αυτοί που ανευρέθησαν στον διαφραγματικό τοίχο
του τάφου της Αμφίπολης και του Αλεξάνδρου.
Ενδεικτικό της κατάστασης που
επικρατεί στην ευρωζώνη, παρά τις διαβεβαιώσεις για το αντίθετο όλη τη χρονιά
είναι το πρωτοσέλιδο του βρετανικού περιοδικού “The Economist” με τίτλο “Η
αίσθηση του ναυαγίου (πάλι)”, με τη Μέρκελ, τον Ολάντ, τον Ντράγκι, τον Ρέντσι,
στο καράβι του ευρώ το οποίο βυθίζεται καθώς μπάζει νερά.
Η κυβερνητική κρίση στη Γαλλία
ανέδειξε αυτά τα προβλήματα καθώς
το σύστημα στην ευρωζώνη χάνει
λάδιααναφέρει
το Economist,
δυσχεραίνοντας την οικονομική κατάσταση διεθνώς από τις ΗΠΑ εως την Κίνα που
προβληματίζουν, σε περιβάλλον γεωπολιτικών εντάσεων.
Η κρίση στη Γαλλία προκλήθηκε
από στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν νωρίτερα αυτόν τον μήνα και έδειξαν ότι η
γαλλική οικονομία παρουσίασε μηδενική ανάπτυξη το πρώτο εξάμηνο, ενώ η ανεργία
συνέχισε να αυξάνει.
"Η ευρωζώνη απειλείται
από μια μακροχρόνια ύφεση, που μπροστά της θα ωχριούν οι χαμένες δεκαετίες
της Ιαπωνίας", υποστήριξε ο Τζόζεφ Στίγκλιτς, μιλώντας στην 5η Συνάντηση
των νομπελιστών, στο Λιντάου της Γερμανίας, όπως αναφέρει ρεπορτάζ στη Deutsche
Welle.
"Η μία χώρα μετά την άλλη
ολισθαίνει στην κρίση και αυτό αποδεικνύει ότι είμαστε αντιμέτωποι με συστημικά
σφάλματα", αναφέρει, συμπληρώνοντας ότι υποτιμήθηκαν σε μεγάλο βαθμό οι
ανασταλτικές επιδράσεις της λιτότητας στην ανάπτυξη.
Με λίγα λόγια, ούτε "έξω πάμε
καλά".
Διολισθαίνουν οι οικονομίες των
τριών ισχυρότερων χωρών της ζώνης του ευρώ (Ιταλία, Γαλλία και Γερμανία). Αντί
η κρίση να αναχαιτίζεται και να βελτιώνεται το κλίμα, απλώνεται η αστάθεια και
η αβεβαιαότητα οικονομικά και πολιτικά, από την περιφέρεια στον πυρήνα του ευρώ.
-Αγαπητέ Πρόεδρε δεν τον αντέχω άλλο. Εγώ
κάνω ότι μπορώ να προσελκύσω τουρίστες υψηλού (οικονομικού) επιπέδου
στην Ελλάδα και ο Μιλτιάδης με το Λιμενικό μας φορτώνουν όλη την πλέμπα
των μεταναστών. Δεν τον αντέχω άλλο...Θα πρέπει να μας πει εάν μπορεί να
φυλάξει τα σύνορα της πατρίδας ή όχι. Δεν είναι κατάσταση αυτή...
Ο Σαμαράς άκουγε την οργισμένη Ολγα να περνάει
γεννεές 14 τον υπ. Εμπορικής Ναυτιλίας Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη για την
αδυναμία του να φυλάξει με αποφασιστικότητα τα σύνορα της χώρας. Ο
πρωθυπουργός είχε αρκετούς μπελάδες στο κεφάλι του. Σε καμμία περίπτωση
δεν ήθελε να προσθέσει έναν ακόμη.
-Ολγα, νομίζω ότι πρέπει να τα βρεις με τον
Μιλτιάδη. Είναι καλό παιδί και της αστικής τάξης. Η οικογένειά του
παραδοσιακά στελεχώνει την ΝΔ. Δεν είναι δυνατόν δύο προβεβλημένοι
υπουργοί να έχουν τόσο κακές σχέσεις μεταξύ τους. Θα σου πρότεινα να
περάσετε ένα Σ/Κ τα δυο σας στο μυστηριακό νησί της Πάτμου...Τώρα κιόλας
παίρνω τον Μιλτιάδη...
Πράγματι ο πρωθυπουργός τηλεφώνησε στον Μιλτιάδη
και αφού του εξήγησε τους λόγους της οργής του, πρότεινε στον υπουργό
του να μοιραστεί ένα σαββατοκύριακο με την Ολγα στη Πάτμο.
Ετσι και έγινε. Ο Μιλτιάδης ακύρωσε 1007 ραντεβού
που είχε με διαφορετικά κορίτσια-ανάμεσα στα οποία το μισό Λιμενικό-και
έστειλε μήνυμα στην Ολγα Κεφαλογιάννη.
Λιγο αργότερα ένα φουσκωτό του Λιμενικού θα έπαιρνε
τους δύο υπουργούς από την Μαρίνα της Βουλιαγμένης με προορισμό το
πανέμορφο και μυστηριακό νησί της Πάτμου.
Η Ολγα επειδή έφυγε βιαστικά από το σπίτι φορούσε
μόνο ένα μαγιό: To συγκεκριμένο που έγινε διάσημο από τις φωτογραφίες
που προκάλεσαν σάλο στα social media.
Ετσι ο τυχερός Μιλτιάδης είχε όλο το χρόνο στην
διάθεσή του να απολαμβάνει την καλλίγραμμη Ολγα. Εκείνη αρχικά ήταν πυρ
και μανία μαζί του αλλά στην συνέχεια ηρέμησε κάπως.
Οταν έπεφτε το σούρωπο άρχισε να κρυώνει. Η αγκαλιά του Μιλτιάδη την περίμενε ορθάνοιχτη.
Εκείνη κούρνιασε στα μπράτσα του Μιλτιάδη ο οποίος παρότι δεν είναι μπασκετμπολίστας είναι πιο γυμνασμένος από τον Κικίλια.
Ο Μιλτιάδης γυμνάζεται τακτικά στα σουβλάκια της Βουλιαγμένης.
Οταν έφτασαν στην Πάτμο ο αξιωματικός του φουσκωτού τους οδήγησε σε
μια παραλία-καβάτζα στην οποία ήταν χτισμένο ένα από τα πιο όμορφα
ξενοδοχεία του νησιού.
Ετσι η Ολγα δεν χρειάσθηκε να εμφανισθεί μόνο με το μαγιό της στο
λιμάνι και να προκαλέσει αμαρτία στους αθώους και βαθιά θρησκευόμενους
κατοίκους.
Για την ώρα είχε βαλθεί να αποπλανήσει μόνο τον Μιλτιάδη με απώτερο σκοπό να του αρπάξει το υπ. Εμπορικής Ναυτιλίας!
Η Ολγα έψησε τον Σαμαρά πως με την ίδια στο Ναυτιλίας όλοι οι μεγάλοι
Έλληνες εφοπλιστές θα βάλουν ελληνική σημαία στα πλοία τους και στο
τέλος οι εφοπλιστές θα σώσουν την Ελλάδα με υπουργό της Ολγα.
Ο Σαμαράς ήταν με το μέρος της. Δεν ήθελε όμως να πληγώσει τον Μιλτιάδη και άφησε την ίδια να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά.
Ετσι όπως σημειώναμε σε προηγούεμνη ανάρτησή μας η Ολγα επιδόθηκε σε τελετές αισθαντικού προσηλυτισμού επιδόθηκε η Ολγα Κεφαλογιάννη στην διάρκεια της πρόσφατης επίσκεψής της στο άγιο νησί της Πάτμου.
Μοναδικό θύμα τού προσηλυτισμού της ο υπ. Εμπορικής Ναυτιλίας Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, ο οποίος ανυπεράσπιστος αφέθηκε στο μυστηριακό κόσμο της Ολγας.
Καθώς εκείνη φορούσε το κάτω μέρος του μαγιό της, ο
ατυχής Μιλτιάδης παρακολουθούσε έκθαμβος τις αισθαντικές εικόνες να
διαδέχονται η μία την άλλη με την διακριτικότητα που ταιριάζει σε έναν
τζέντλεμαν (βλέπε χούφτωμα Χριστίνας Παππά) σαν τον Μιλτιάδη.
Ο τελευταίος κρατούσε την πετσέτα μπάνιου της Ολγας γύρω από την μέση της καθώς εκείνη αντικαθιστούσε το εξίσου μικροσκοπικό εσώρουχο με το χαβάιν τρόπικ μαγιό της. -Ολγα κάνε γρήγορα, υποφέρω..., ακούστηκε κάποια στιγμή ο Μιλτιάδης.
Για κακή του τύχη δεν υπήρχε κάπου κοντά κορίτσι του Λιμενικού, ώστε ο
Μ. να εκτονώσει την υπουργική λάβα για περισσότερη παραγωγικότητα σε
ένα τόσο κρίσιμο υπουργείο.
Οταν η Ολγα ολοκλήρωσε την περιβολή παραλίας ο Μ. άφηνε
ανακουφισμένος έναν αναστεναγμό...Εκείνη γύρισε προς το μέρος του και
του ψιθύρισε με μια αισθησιακή βραχνάδα στη φωνή της
-Μιλτούκο μου, θέλω να μου κάνεις μια χάρη. Θέλω να αλλάξουμε υπουργεία. Να πας εσύ στο Τουρισμού κι εγώ στο Ναυτιλίας...
.Τι να σου πω κορίτσι μου. Δεν μπορώ να αρνηθώ. Μου έχεις κόψει την ανάσα...
ΑΥΤΟ
ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΦΕΚ (ME ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ 27 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ) ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΟ ΔΑΝΕΙΟ
1.600.000.000 ΕΥΡΩ ΜΕ ΕΓΓΥΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ .ΤΑ ΞΑΝΑΔΙΝΟΥΝ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ
ΟΤΑΝ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΜΑΣ ΥΠΟΦΕΡΟΥΝ.
ΘΑ ΒΡΕΘΕΙ ΑΡΑΓΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΜΙΑ ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ ΓΙΑ ΝΑ
ΔΟΥΜΕ ΜΕ ΠΟΙΑ ΕΓΓΥΗΣΗ ΔΙΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΑΝΕΙΟ ΟΤΑΝ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΕΧΟΥΝ
ΣΦΙΞΕΙ ΤΗΝ ΣΤΡΟΦΙΓΓΑ ΣΕ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΛΟ ΚΟΣΜΟ;;;
Το Tvxs.gr συνεχίζει την συνεργασία του με την Palmos Analysis, που προσέγγισε καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη εταιρεία δημοσκοπήσεων τα αποτελέσματα των εκλογών του Μαΐου. Προβάδισμα 8 μονάδων του ΣΥΡΙΖΑ στην πρόθεση ψήφου, πτώση
της ΝΔ και πολύ χαμηλά ποσοστά για ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι «δείχνει» νέα
δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε από την εταιρεία Palmos Analysis.
Σύμφωνα με τα νέα στοιχεία, η Νέα Δημοκρατία συγκεντρώνει 17,7% στην
πρόθεση ψήφου, ενώ το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης προηγείται με
25,8%.
Επίσης, το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στο 3%, το Ποτάμι στο 2,3%, το ΚΚΕ
συγκεντρώνει 3,5%, οι ΑΝΕΛ 2,5%, ενώ η Χρυσή Αυγή μένει σταθερή με
ποσοστό 8,7%.
Όπως «δείχνει» η δημοσκόπηση, η μεγάλη πτώση της ΝΔ οφείλεται στην
χαμηλή συσπείρωση των ψηφοφόρων της, ένα μέρος από τους οποίους αποχωρεί
προς τον ΣΥΡΙΖΑ (6%), την Χρυσή Αυγή(5%) και λιγότερο τους ΑΝΕΛ (2%),
ενώ οι διαρροές είναι πολύ μεγαλύτερες στο ΠΑΣΟΚ, που χάνει έναν στους
τέσσερις ψηφοφόρους του προς τον ΣΥΡΙΖΑ, προς την ΝΔ (6%) αλλά προς όλα
τα άλλα κόμματα.
Όσον αφορά στη συσπείρωση ψηφοφόρων, η αξιωματική αντιπολίτευση καταφέρνει να διατηρήσει
το μεγαλύτερο μέρος των δυνάμεις της, σημειώνοντας πτώση περίπου 1% σε
σχέση με τις ευρωεκλογές, ενώ έχει απώλειες προς την Χρυσή Αυγή, τους
ΑΝΕΛ και την ΝΔ.
Επίσης, όσον αφορά στην παράσταση νίκης, ο ΣΥΡΙΖΑ υπερτερεί της ΝΔ με
το 53% των ερωτηθέντων να θεωρεί ότι το κόμμα της αξιωματικής
αντιπολίτευσης θα έρθει πρώτο στις επόμενες εκλογές, ενώ το 28% «βλέπει»
νίκη της ΝΔ.
Όσον αφορά στο τι πιστεύουν οι πολίτες αναφορικά με την οικονομία της
χώρας, 3 στους 4 διαφωνούν ότι η οικονομία της χώρας βελτιώνεται.
Επίσης, το 53% των ερωτηθέντων διαφωνεί με την άποψη ότι η χώρα δεν θα
χρειαστεί νέο μνημόνιο, με μόλις το 33% να εμφανίζεται σύμφωνο.
Ερντογάν –
Νταβούτογλου: Η νέο-οθωμανική εξουσία της σημερνής Τουρκίας
Η νέο-οθωμανική μεγαλομανία των Ερντογάν – Νταβούτογλου που
εκδηλώνεται συνεχώς σε πολλά και διαφορετικά επίπεδα
σε συνδυασμό με τους γεοπολιτικούς και οικονομικούς τριγμούς
της ευρύτερης περιοχής που ζούμε,
σίγουρα αποτελούν ένα εκρηκτικό μείγμα που κινδυνεύει να
εκραγεί ανά πάσα στιγμή.
Συνεπώς οι Έλληνες είναι υποχρεωμένοι σε διαρκή επαγρύπνηση
και μάλιστα σε επίπεδα «κόκκινου συναγερμού»!
Η σύγχρονη Τουρκία με την κυριαρχία
του έντονα αμφιλεγόμενου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν που κατηγορείται από τους
πολιτικούς του αντιπάλους – και όχι μόνο - για εκτεταμένη
διαφθορά, απολυταρχική διοίκηση, αυταρχική καταστολή «αντιφρονούντων» και
μετωπική σύγκρουση με το κίνημα του Φετουλάχ Γκιουλέν που τον βοήθησε να
καταλάβει την εξουσία, αξιοποιεί την πολύτιμη γεοστρατηγική της θέση, ονειρεύεται
απροκάλυπτα μια ιδιότυπη ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με έντονα τα
στοιχεία της μεγαλομανίας και της κατά το δοκούν «προσαρμογής» των διεθνών
κανόνων στα δικά της συμφέροντα και δημιουργεί συνεχώς επικίνδυνα «διλήμματα»
απέναντι σε εχθρούς και φίλους. Πιο αναλυτικά:
Ισραήλ: Μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο
και την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ, η μουσουλμανική Τουρκία (το 90% του
πληθυσμού της είναι, επίσημα τουλάχιστον, σουνίτες) που συνορεύει με τον
Αραβικό κόσμο, μετατράπηκε σταδιακά στον πιο πολύτιμο σύμμαχο του νέου κράτους
που εξασφάλισε ασφαλή στρατιωτική υπεροχή έναντι των Αράβων για ολόκληρες
δεκαετίες.
Η Τουρκία πήρε (ως συνήθως) πολλαπλάσια
ανταλλάγματα εξασφαλίζοντας –μεταξύ πολλών άλλων- την απόλυτη υποστήριξη του
πανίσχυρου Εβραϊκού λόμπυ των ΗΠΑ που επηρεάζει αποφασιστικά κάθε Αμερικανική
κυβέρνηση (Δημοκρατικούς ή Ρεπουμπλικάνους), την ανενόχλητη και χωρίς
κανένα ρίσκο εισβολή στην Κύπρο (1974) η οποία ήταν τελείως αδύνατη χωρίς την
υποστήριξη του «ισχυρού άνδρα» του Εβραϊκού λόμπυ στην Αμερικανική κυβέρνηση (Χένρυ
Κίσινγκερ) σε πλήρη αρμονία με την ύπουλη & σκοτεινή Βρετανική πολιτική
του «διαίρει και βασίλευε», την εξουδετέρωση του ηγέτη των Κούρδων του ΡΚΚ Αμπτουλάχ
Οτσαλάν που προσφέρθηκε «σαν δώρο» στους Τούρκους από την Ισραηλινή Μοσάντ
(1999) και την τερατώδη ενίσχυση των Τουρκικών ενόπλων δυνάμεων με την
ψευδαίσθηση ότι εξασφάλιζε μακροημέρευση της πολύτιμης συνεργασίας Ισραήλ –
Τουρκίας.
Η άνοδος στην εξουσία του Ρετζέπ Ταγίπ
Ερντογάν το 2003 και ο σταδιακός περιορισμός της πολιτικής εξουσίας των
Κεμαλιστών και των στρατιωτικών, άλλαξε άρδην τα δεδομένα των σχέσεων Ισραήλ –
Τουρκίας.
Η Τουρκία με την νέο-οθωμανική μεγαλομανία των
Ερντογάν – Νταβούτογλου, έπαψε να είναι ο πιστός σύμμαχος του Ισραήλ. Όχι μόνο
δημιούργησε δίαυλο επικοινωνίας με τον «άξονα του κακού» (Ιράν, Χαμάς)
αλλά εγκαινίασε σκληρές δημόσιες επιθέσεις εναντίον του Ισραήλ και της
πολιτικής του για το Παλαιστινιακό με ακραία και εμπρηστική ρητορική
«ξεχνώντας» βέβαια την καταλυτική βοήθεια του Ισραήλ κατά την εισβολή στην
Κύπρο (1974) και κυρίως το γεγονός ότι οι Τούρκοι έκαναν και κάνουνπολύ
περισσότεραστην Κύπρο από όσα σήμερα κατηγορούν τους Ισραηλινούς: εισβολή, ψυχρή γενοκτονία Κυπριακού Ελληνισμού, μαζικούς
και βίαιους εποικισμούς, εθνοκάθαρση, στρατιωτική κατοχή, καταστροφή εκκλησιών,
συνεχή πολιτιστικό βιασμό σε κάθε στοιχείου πολιτισμού, περιφρόνηση
αποφάσεων ΟΗΕ κ.α.π.
Με δύο λόγια η Τουρκία,υπό
τον έλεγχο της νέο-οθωμανικής μεγαλομανίας των Ερντογάν – Νταβούτογλου (ακόμα
και «συγνώμη» αναγκάστηκε να ζητήσει ο Βενιαμίν Νετανιάχου στις 21/3/2013 για
το αιματηρό επεισόδιο στο πλοίο Μαβί Μαρμαρά), είναι φανερό ότι
χρησιμοποιεί το Ισραήλ σαν όχημα ανύψωσης της εικόνας της στον Αραβικό κόσμο
και στους δεινοπαθούντες Παλαιστίνιους, κρατώντας (φυσικά) όσα απλόχερα τους
πρόσφεραν οι Εβραίοι για ολόκληρες δεκαετίες και αποκομίζοντας τεράστια
οικονομικά οφέλη από ανεξάντλητα ισλαμικά κεφάλαια που προέρχονται από τον
μαύρο χρυσό, το όπιο, την παραβίαση του εμπάργκο στην Περσία, το λαθρεμπόριο
πετρελαίου από τους Τζιχαντιστές κ.α.π.
Ελλάδα: Τα πληθωρικά προβλήματα στις
σχέσεις Ελλάδος – Τουρκίας έχουν μεγάλο «παρελθόν». Το 1923 οι ηγέτες Ελλάδας
και Τουρκίας (Ελευθέριος Βενιζέλος και Μουσταφά Κεμάλ) αποφάσισαν να
θέσουν μια νέα αφετηρία στις σχέσεις των δύο χωρών, υπογράφοντας την Συνθήκη
της Λωζάνης. Η Ελλάδα ανταποκρίθηκε σε όλες τις υποχρεώσεις που ανέλαβε από την
Συνθήκη της Λωζάνης σε αντίθεση με την Τουρκία που αξιοποίησε μόνο τα οφέλη που
αποκόμισε από την Συνθήκη περιφρονώντας επιδεικτικά όλες τις υποχρεώσεις
που ανέλαβε - Σχετικά άρθρα μας: Συνθήκη της Λωζάνης: Οι Τούρκοι μιλάνε για
σκοινί στο … σπίτι του κρεμασμένου! (4/9/2009) και Ελληνικά νησιά του
Αιγαίου & τουρκικός επεκτατισμός (12/1/2009).
Κουρδικό: Το Κουρδικό αποτελεί τον μόνιμο εφιάλτη της Τουρκικής Δημοκρατίας,
από την ίδρυση της μέχρι σήμερα. Τις εποχές του ψυχρού πολέμου η πάγια πολιτική
της επίσημης Τουρκίας δεν διέφερε και πολύ από την πολιτική και τις πρακτικές
των σημερινών τζιχαντιστών: Δολοφονίες, εξορίες, παιδομάζωμα και καταστροφές
ολόκληρων χωριών ήταν μερικά μόνο από τα συνηθισμένα «μέτρα» της Τουρκίας
εναντίον των Κούρδων. Το σλόγκαν «Να φτύνετε στο πρόσωπο εκείνον που σας
αποκαλεί Κούρδο» που καθιέρωσε από την άνοιξη του 1960 ο Πρόεδρος της
Τουρκικής Δημοκρατίας Τζεμάλ Γκιουρσέλ μέχρι τις «διάσημες» δηλώσεις του
Τούρκου Πρωθυπουργού Γιλντιρίμ Ακμπουλούτ στις 31 Ιουλίου 1990 («Δηλώνω
απερίφραστα ότι στην Τουρκία δεν υπάρχουν Κούρδοι, αλλά μόνο Τούρκοι. Όλοι όσοι
ζουν πάνω σ΄ αυτά τα εδάφη είναι Τούρκοι. Είναι υποχρεωμένοι να είναι
Τούρκοι!») προσδιορίζουν καθαρά την διαχρονική πολιτική της Τουρκίας. Η
κήρυξη του Εθνικού Απελευθερωτικού Αγώνα του Κουρδιστάν στις 15 Αυγούστου 1984
ενέτεινε τις διώξεις (διαλύθηκαν 900 περίπου πόλεις και 3.000 χωριά
του τουρκικού Κουρδιστάν) αλλά δεν κατέληξε στην πολυπόθητη ανεξαρτησία του
Κουρδιστάν, όταν ο ηγέτης του Αμπτουλάχ Οτσαλάν συνελήφθη στις 16
Φεβρουαρίου 1999 και παραδόθηκε στους Τούρκους από την Ισραηλινή Μοσάντ.
Η προσπάθεια όμως των Κούρδων συνεχίζεται και θεωρείται βέβαιο πως θα ευοδωθεί
στο όχι μακρινό μέλλον αφού οι γεοπολιτικές συνθήκες της περιοχής έχουν
ανατραπεί και οι συσχετισμοί θεωρούνται ευνοϊκοί για τον Κουρδικό λαό.
Πολιτική
μηδενικών προβλημάτων: Ο Γκαιμπελισμός της Τουρκικής εξωτερικής
πολιτικής δεν πτοείται καθόλου από τις αλλεπάλληλες, παταγώδεις αποτυχίες τις
οποίες δεν έχει κανένα δισταγμό να παρουσιάσει σαν «μεγαλειώδεις θριάμβους».
Μπορεί ο
πάλαι ποτέ «αδελφός» Μπάσαρ αλ Άσαντ να κατέληξε θανάσιμος εχθρός και ο
Σύρος Υπουργός Εξωτερικών Βελίντ Μουαλλίμ
απευθυνόμενος στον Τούρκο ομόλογό του να δηλώνει μπροστά σε πλήθος Υπουργών
Εξωτερικών (Γενεύη 2, 24/1/2014) «Τα αρρωστημένα νέο-οθωμανικά σας
σχέδια απέτυχαν παταγωδώς».
Μπορεί οι
«Αδελφοί Μουσουλμάνοι» της Αιγύπτου να γκρεμίστηκαν από την εξουσία και η
Αίγυπτος να αποτελεί εχθρική χώρα από την επιμονή των Ερντογάν – Νταβούτογλου
να αναμιγνύονται στα εκρηκτικά εσωτερικά τους.
Μπορεί η
«Αραβική Άνοιξη» στην Λιβύη και οι υποσχέσεις των Τούρκων να αποδείχτηκαν πάλι
κούφια λόγια και να πνίγηκαν στο αίμα του εμφύλιου σπαραγμού.
Μπορεί ο επί
δεκαετίες παραδοσιακός σύμμαχος (Ισραήλ) ξαφνικά να κατηγορείται ότι «θα πνιγεί
στο αίμα του» και να απειλείται με προπαγανδιστικές εκστρατείες «βοήθειας στην
Γάζα με συνοδεία πολεμικών πλοίων».
Μπορεί οι πρωθυπουργοί του
Κοσόβου και της Αλβανίας να ακούν έκπληκτοι στην Πρίζρεν τον μεγαλομανή
Ερντογάν να τους λέει πως «το Κόσοβο είναι Τουρκία» ξεσηκώνοντας θύελλα
διαμαρτυριών (24/10/2013).
Μπορεί η «ειρήνη» στην Κύπρο να αποτελεί
την πιο χαρακτηριστική περίπτωση ιμπεριαλιστικής επιδρομής της σύγχρονης
ιστορίας με τους τουρκόφωνους Κύπριους να κραυγάζουν επίμονα στους κουφούς
«σουλτάνους» της Άγκυρας «Άι σιχτίρ» (6/3/2012),
Μπορεί η Αρμενία, η Ελλάδα και οι Κούρδοι
των 30 εκατομμυρίων σπαρμένοι σε τέσσερις χώρες (Τουρκία, Ιράν, Ιράκ, Συρία) να
«κάνουν πως δεν βλέπουν» τους προκλητικούς παραλογισμούς του σύγχρονου
Τουρκικού νέο-οθωμανισμού.
Μπορεί από το έτος 2010, σύμφωνα με έγγραφα
του Wikiliks
που
είδαν το φώς της δημοσιότητας, ο τότε Υπουργός Εξωτερικών και νυν Πρωθυπουργός
της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου να χαρακτηρίζεται από τους Αμερικανούς σαν «επικίνδυνος»
και «τρελός»,
Μπορεί ο Αχμέτ Νταβούτογλου να θεωρείται «ηλίθιος»
από τον διαπρεπή Στρατηγικό αναλυτή, ιστορικό και κορυφαίο εκπρόσωπο του
Κέντρου Στρατηγικών & ∆ιεθνών Μελετών (CSIS) της Ουάσιγκτον Έντουαρντ
Λούτβακ (20/8/2012) και «βλάκας» από τον αρχηγό του Τουρκικού
Ρεπουμπλικανικού Κόμματος Κεμάλ Κιλιτρσντάρογλου (9/10/2012).
Τι αξία όμως μπορεί να έχουν όλα αυτά; Η
σημερινή Τουρκία επιμένει πως εφαρμόζει «πολιτική μηδενικών προβλημάτων»
υιοθετώντας στην πράξη, με άριστη τεχνική Γκαιμπελισμού, το ακριβώς αντίθετο!
Η νέο-οθωμανική
Τουρκία όπως την οραματίζεται ο νέος πρωθυπουργός της.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Η νέα γενιά της σύγχρονης Τουρκίας, ιδίως εκείνη που ζει ή
εργάζεται από τον Πόντο, την Κωνσταντινούπολη και όλα τα παράλια του
Αιγαίου μέχρι εκείνα της Μεσογείου, μορφώνεται, αναζητεί τις αυθεντικές ρίζες
της, ενστερνίζεται σαν πρότυπο τον Ευρωπαϊκό τρόπο ζωής και ασκεί έντονη
κριτική σε θρησκευτικούς ή πολιτικούς παραλογισμούς. Πιστεύει στην συνεργασία
των λαών Ελλάδος – Τουρκίας και στην ειρηνική τους συνύπαρξη.
Αντίθετα, ο
λαϊκισμός και η μεγαλομανία της διαρχίας Ερντογάν – Νταβούτογλου, εκφράζει τις
πολυπληθείς, αμόρφωτες μάζες της κεντρικής και ανατολικής Τουρκίας που
εμπνέονται από θρησκευτικό φανατισμό και προσπαθεί να προσελκύσει τα
εκατομμύρια των Κούρδων που παραμένουν σταθερά στον στόχο ίδρυσης Κουρδικού
κράτους μετά από αιώνες σκλαβιάς σε Τούρκους, Πέρσες, Σύριους και Ιρακινούς.
Η
νέο-οθωμανική όμως πολιτική που εκφράζεται από την σημερινή ηγεσία του
Τουρκικού κράτους με την περιφρόνηση κάθε συμφωνίας που φέρει τις υπογραφές των
εκπροσώπων της ή κάθε διεθνούς κανόνα εφ΄ όσον δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα
της, η μονομερής, θρασεία και επιλεκτική επίκληση μόνο όσων την εξυπηρετούν
από τις ίδιες ακριβώς συνθήκες και διεθνείς κανόνες που η ίδια απροκάλυπτα
καταστρατηγεί, η συμπεριφορά σε πλήθος κρατών (μεταξύ των οποίων και η
Ελλάδα) σαν υποτακτικούς μιας ανύπαρκτης αυτοκρατορίας και όχι σαν
ισότιμους εταίρους, ο κατά το δοκούν καθορισμός θαλάσσιων ζωνών οικονομικής
εκμετάλλευσης με μοναδικό, υποχρεωτικό για όλους, νόμο «το συμφέρον της
Τουρκίας», η απολυταρχική
διοίκηση και η αυταρχική καταστολή «αντιφρονούντων» στο εσωτερικό, η
μεγάλη φούσκα της Τουρκικής οικονομίας (Σύμφωνα με την Τουρκική Ένωση Τραπεζών, μόνο τον Ιούνιο του 2014,
186.000 Τούρκοι, 30% περισσότεροι από το 2013, δεν κατέβαλαν τις δόσεις για την
εξόφληση των δανείων και των πιστωτικών τους καρτών, σαν συνέπεια της αύξησης
τόσο του πληθωρισμού όσο και της ανεργίας) – όλα αυτά και άλλα πολλά θέτουν
σε κίνδυνο όχι μόνο την συνοχή της σημερινής Τουρκίας αλλά και όση
σταθερότητα απέμεινε στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, των Βαλκανίων
και της Μεσογείου.
Η
νέο-οθωμανική μεγαλομανία των Ερντογάν – Νταβούτογλου που εκδηλώνεται συνεχώς
σε πολλά και διαφορετικά επίπεδα σε συνδυασμό με τους γεοπολιτικούς και
οικονομικούς τριγμούς της ευρύτερης περιοχής που ζούμε, σίγουρα αποτελούν ένα
εκρηκτικό μείγμα που κινδυνεύει να εκραγεί ανά πάσα στιγμή.
Συνεπώς
οι Έλληνες είναι υποχρεωμένοι σε διαρκή επαγρύπνηση και μάλιστα σε επίπεδα
«κόκκινου συναγερμού»!
-ο Ιδιωτικός Τομέας είναι ο εργοδότης του Δημοσίου-
Όσο περισσότερο βαθαίνει η κρίση εις την Ελλάδα, τόσο περισσότερο γίνεται δυσοίωνο το μέλλον των Ελλήνων. Διότι ως Λαός αδυνατούμε να κατανοήσουμε και να ερμηνεύσουμε γιατί η οικονομική κρίση προκαλεί απειράριθμες ανατροπές σε όλα αυτά που επί δεκαετίες εθεωρούντο δεδομένα, όπως π.χ. εις την κρατική κυριαρχία, τα ατομικά δικαιώματα, την κοινωνική πρόνοια, η εκπαίδευση, τον δημόσιο χαρακτήρα βασικών αγαθών κ.λ.π. Εδώ, δυστυχώς, κυριαρχεί η εσφαλμένη έννοια του «φορέα του δημοσίου συμφέροντος», ότι μόνο οι πολιτικοί και τα αρμόδια όργανα του κράτους μπορούν να αποφασίζουν για όλα και όχι ουδείς άλλος, με συνέπεια να περιττεύουν οι διαμαρτυρίες των πολιτών.
Η κατάντια της χώρας μας ως συνέπεια της κρίσης οφείλεται εις την παρερμηνεία του ορισμού και της έννοιας του Κράτους. Κράτος εις τα αρχαία ελληνικά σημαίνει «δύναμη», η οποία στηρίζεται εις την οργάνωση των πολιτών, με κοινό τόπο διαμονής. Η δύναμη και η θέληση των πολιτών προσδιορίζει όχι μόνον την ουσιώδη έννοια του Κράτους, αλλά παράλληλα επιλέγει την θέσπιση των Οργάνων του όπως π.χ. Κυβέρνηση και την ψήφιση Νόμων και Κανόνων για την διατήρηση και λειτουργία της οργανωμένης πολιτικής οντότητας, για την άμβλυνση των αντιθέσεων και συγκρούσεων μεταξύ των πολιτών. Οι οποίοι όλοι ανεξαιρέτως πρέπει να απολαμβάνουν τα αγαθά και δικαιώματα της ισοτιμίας και ισονομίας. Ως εκ τούτου το Κράτος, με την βαθιά του έννοια, είναι η αναγνωρισμένη κυριαρχία όλων των πολιτών.
Το Κράτος δημιουργήθηκε από την στιγμή εκείνη που ο άνθρωπος άρχισε να συγκροτεί τις πρώτες πρωτόγονες αγροτικές κοινωνίες, να παράγει πλεονάσματα των αγαθών και να δημιουργεί το εμπόριο για να πουλά αυτά τα αγαθά. Από την οργανωμένη αυτή δραστηριότητα του ανθρώπου π.χ. τώρα του πολίτη και κοινωνίας, με την πάροδο του χρόνου και την εξέλιξη της ανθρωπότητας έχουμε την ανάπτυξη της οικονομίας, ως μοναδικό και βασικό κυριαρχικό πυλώνα του Κράτους.
Όπως προαναφέρθηκε, το Κράτος είναι προϊόν της κοινωνίας των πολιτών, η οποία δυστυχώς με την πάροδο του χρόνου μπερδεύτηκε σε μία αξεδιάλυτη αντίφαση με τον ίδιο τον εαυτόν της, διασπάστηκε σε ασυμφιλίωτες αντιθέσεις που τώρα είναι ανήμπορη να παραμερίσει.. Και για να μη φθείρουν αυτές οι αντιθέσεις, οι τάξεις και τα αντιμαχόμενα οικονομικά συμφέροντα τον εαυτό τους και την κοινωνία σε έναν άκαρπο αγώνα, έγινε αναγκαία μια δύναμη που φαινομενικά στέκεται πάνω από την κοινωνία, για να μετριάζει τη σύγκρουση, για να την κρατάει μέσα στα όρια της «τάξης». Και η δύναμη αυτή που βγήκε από την κοινωνία, αλλά που τοποθετήθηκε πάνω από αυτήν, που όλο και περισσότερο αποξενώνεται από αυτήν, είναι ο κρατισμός του Ελληνικού Δημοσίου. Το οποίο ταχύτατα κατέστη Κράτος εν Κράτει και αντίπαλος και εχθρός της κοινωνίας δηλαδή του αποκαλούμενου εξ ορισμού «Ιδιωτικού Τομέα» που παράγει όλο τον πλούτο και όλα τα πλεονάσματα της Εθνικής Οικονομίας.
Ο Καθηγητής Χάρης Παμπούκης (Κράτος και κρατισμός…) πριν γίνει Υπουργός, είχε πει συνοπτικά ποιος είναι ο «κρατισμός»: «Ο κρατισμός στηρίζεται στη φοβία, περιορίζει την αυτονομία του ατόμου, ρημάζει την εμπιστοσύνη των πολιτών εις τους Θεσμούς, υποσκάπτει τους κανόνες και τις αξίες, υποθηκεύει την αξιοκρατία, δεν στηρίζει την κοινωνική αναδιανομή εισοδημάτων και την ισότητα δικαιωμάτων και δυνατοτήτων. Το κυριότερο όμως αποτέλεσμα της κοινωνικά εγκληματικής του δράσης είναι ότι οργανώνει την φαυλότητα και αποστερεί από το Έθνος την αυτοπεποίθησή του. Συγκροτεί πολιτισμικά μια αντικοινωνική νοοτροπία, μια νοοτροπία περί μη τηρήσεως κανόνων που υποθάλπει τη διαφθορά. Συντηρεί κανόνες δύο ταχυτήτων και πλήττει καίρια την ισονομία και την ισοπολιτεία». Είναι αυτός τελικά; Ναι είναι αυτός, είναι ο Ελληνικός κρατισμός.
Το δημόσιο φαντάζει στην λαϊκή φαντασία σαν δυνάστης, αλλά συνάμα και σαν απελευθερωτής. Η σχέση πολίτη με το Κράτος συνθέτει το περισσότερο, ίσως, αντιπροσωπευτικό στοιχείο της νεοελληνικής αντιφατικότητας. Διότι, ενώ ως παγκοσμίως γνωστόν, ο Ιδιωτικός Τομέας είναι ο βασικός και κυρίαρχος πυλώνας της Παγκόσμιας Οικονομίας, ο οποίος παράγει πλούτο, ο Δημόσιος Τομέας της χώρας μας, αντί να διαχειρίζεται με ευσυνειδησία και φειδώ τον παραγόμενο πλούτο και φόρους του Ιδιωτικού Τομέα, αυτής της ίδιας της κοινωνίας, εις την οποία οφείλει την ύπαρξη του, κατασπαταλά και καταβροχθίζει αφειδώς και ασυνείδητα τους πόρους του Έθνους. Διότι εις την χώρα μας έχει παρερμηνευθεί ο όρος και ο σκοπός του Δημοσίου Τομέα. Εις την ουσία ως ένα Οργανισμό και Διαχειριστή των πόρων του Ιδιωτικού Τομέα, αυτής δηλαδή της Ελληνικής Κοινωνίας. Να διατηρεί και να συντηρεί τις απαραίτητες κοινωνικές λειτουργίες του Κράτους, ως όφειλε, προς όφελος των πολιτών. Και παράλληλα να διαθέτει το πλεόνασμα των εσόδων, με την επιστροφή αυτών, σε δημόσιες επενδύσεις, οι οποίες εξασφαλίζουν την διεύρυνση των δραστηριοτήτων του Ιδιωτικού Τομέα , την διασφάλιση και αύξηση της παραγωγικότητας και των θέσεων εργασίας.
Δυστυχώς αντί αυτού έχουμε την δυσανάλογη και τεράστια διόγκωση του Δημόσιου Τομέα, στενού και ευρύτερου, ο οποίος πριν από την κρίση βάσει εκτιμήσεων υπερέβαινε το 1.2 εκατ. υπαλλήλων, αν και ως ήδη γνωστόν εδώ και 25 χρόνια είχε επέλθει ο εξοπλισμός του με εκατοντάδες χιλιάδες ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Ένα τεράστιο αντιπαραγωγικό, πλουσιοπάροχα υπεραμειβόμενο, -σε αντίθεση με τον Ιδιωτικό Τομέα!-, και με πρόωρες συνταξιοδοτήσεις υδροκέφαλο τέρας. Το οποίο επί δεκαετίες όχι μόνον απομυζούσε και καταβρόχθιζε τους πόρους του Έθνους, όχι μόνον αποστερούσε από τον Ιδιωτικό Τομέα κεφάλαια και επενδύσεις, οι οποίες με μία χρηστή διαχείριση έπρεπε να επιστρέφουν εις αυτόν, αλλά φρόντιζε μέσω ευρωπαϊκών κονδυλίων και δανεισμών δισεκατομμυρίων Ευρώ να διασφαλίζει την εγκληματική και τόσο επώδυνη για το Έθνος ύπαρξη του. Αυτή η απίστευτη εχθρότητα του Δημόσιου Τομέα εις το τέλος κατέστρεψε και τον Ιδιωτικό Τομέα ή έστρεψε αυτόν σε φυγή εις το εξωτερικό, αλλά χρεοκόπησε και την Ελλάδα.
Βάσει εκτιμήσεων, και σε σύγκριση με άλλες χώρες, ακόμη και αυτής της Ε.Ε., ο Δημόσιος Τομέας εις την χώρα μας, με το ΑΕΠ του έτους 2008, το οποίο ήταν μόλις 250 δις ευρώ, και με το ΑΕΠ του 2014, το οποίο ανέρχεται μόλις εις το 182 δις Ευρώ, δεν έπρεπε να απασχολεί περισσότερους από 200 χιλιάδες και 150 χιλιάδες αντιστοίχως. Για τον λόγο αυτόν αυτή η αντιφατικότητα εις την χώρα μας, για την σημασία της διατήρησης του κρατισμού όχι μόνον πρέπει να εξαλειφθεί, για να εξέλθει και να σωθεί η Πατρίδα μας από την κρίση, αλλά παράλληλα να αποκατασταθεί και να αναβαθμισθεί σε νέες βάσεις ο ρόλος και η θέση του Ιδιωτικού Τομέα. Ο οποίος με την δημιουργία ενός Φορέα π.χ. «Οργανισμός Διαχείρισης Εθνικών Εσόδων» να διαχειρίζεται τους καταβαλλόμενους φόρους, να προωθεί ένα μέρος αυτών εις εκείνο μόνο το τμήμα του Δημοσίου Τομέα το οποίο είναι απαραίτητο για την λειτουργία του Κράτος, των Θεσμικών Οργάνων, την Εθνική Άμυνα, Δημόσια Εκπαίδευση και Υγεία, το δε υπόλοιπο υπό την μορφή των επενδύσεων να επιστρέφεται εις την παραγωγή και την εξασφάλιση των θέσεων εργασίας, δηλαδή εις την ανάπτυξη της Εθνικής Οικονομίας.
Γεώργιος Εμ. Δημητράκης
Υποσημείωση: Ο αρθρογράφος σπούδασε Πολιτικές-Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία στη Βόννη και Ιστορία και Πολιτιστική κληρονομιά στην Αθήνα. Διετέλεσε επί 5 χρόνια υπάλληλος της Ομοσπονδιακής Βουλής της Γερμανίας.
Αυστηρή νηστεία σήμερα! Επιμέλεια: Επίσκοπος Μεσαορίας Γρηγόριος Η Αποτομή της Κεφαλής του Τιμίου
Ενδόξου Προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου είναι το γεγονός που
τιμάται από την αγία μας Εκκλησία.Ο
μέγιστος αλλά και έσχατος των Προφητών της Παλαιάς Διαθήκης ζούσε,
σύμφωνα με τον ευαγγελιστή Μάρκο, στην έρημο της Ιουδαίας,
διακηρύσσοντας τον ερχομό του Μεσσία και καλώντας το λαό σε μετάνοια.
Ο λόγος του ήταν ελεγκτικός, όπως και των παλαιότερων Προφητών και
καυτηρίαζε την αμαρτία και κάθε είδους αδικία. Δεν δίστασε να ελέγχει
τους Φαρισαίους για την υποκρισία τους και αυτόν ακόμη το βασιλιά Ηρώδη
Αντίπα, ο οποίος συνήψε παράνομη σχέση με τη γυναίκα του αδελφού του
Φιλίππου, την Ηρωδιάδα.
Η συγκεκριμένη στάση οδήγησε, αρχικά, στη φυλάκιση του Ιωάννη και
τελικά στην αποκεφάλισή του, όπως είχε ζητήσει η θυγατέρα της Ηρωδιάδας,
η οποία γοήτευσε το βασιλιά με τον ρυθμικό χορό της κι έτσι εξασφάλισε
ένορκη υπόσχεση απ’ αυτόν ότι θα λάβει οτιδήποτε επιθυμεί ως δώρο έως
και το μισό βασίλειό του. Όμως, η κακία και η εμπάθεια της μητέρας της
την παρακίνησε να περιφρονήσει ακόμη και το μισό βασίλειο. Αντί άλλου
δώρου ζήτησε την κεφαλή του Βαπτιστού. Περίλυπος ο Ηρώδης για το τι θα
πουν οι συνδαιτυμόνες, εκτελεί την απόφαση. Η Τιμία Κεφαλή του Ιωάννου, που προσφέρθηκε στη Σαλώμη σε πιάτο, ετάφη στο χώρο της φυλακής από τους στρατιώτες.
Ο Βαπτιστής του Κυρίου ακολούθησε την οδό, που προέβλεπε το σχέδιο της θείας οικονομίας (της φιλανθρωπίας) του Θεού και έγινε Πρόδρομός του Θεανθρώπου Χριστού.
Εμείς, τιμώντας, τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο, ας μιμηθούμε το ήθος και
την παρρησία του και, μέσα από τη συμπεριφορά του Ηρώδη, ας διδαχθούμε
τις συνέπειες της τρυφηλής ζωής και της ανηθικότητας, αλλά και της
επιπόλαιης συμπεριφοράς, που οδηγεί ακόμη και σε ανόητους όρκους. Οι οικονομικές δυσκολίες στο σύγχρονο τρόπο ζωής μπορούν να
γίνουν ευκαιρίες για πνευματική αξιοποίηση και ανατροπή της αλαζονείας
του ανθρώπου, σε αλληλεγγύη και φιλανθρωπία.
Να σημειωθεί ότι κατά την σημερινή ημέρα τηρείται αυστηρή νηστεία.
Ήταν ημέρα Κυριακή. Ένας επίσκοπος
επισκέφθηκε με τη συνοδεία του κάποιο χωριό της επαρχίας του. Εκεί
αναζήτησε τον εφημέριο και του ζήτησε να τελέσει τη θεία μυσταγωγία.
Ο ιερέας ήταν ένας απλός και αγράμματος χωρικός. Από τη στιγμή όμως που
στάθηκε μπροστά στην αγία τράπεζα, τον κύκλωσαν πύρινες φλόγες χωρίς
όμως να τον καίνε!
Έκπληκτος από το θέαμα ο επίσκοπος, τον καλεί μετά τη λειτουργία και του λέει:
- Ευλόγησε με, άξιε δούλε του Θεού!
Ο εφημέριος σάστισε.
- Πώς είναι δυνατόν να ευλογηθεί ο επίσκοπος από τον ιερέα; ρώτησε.
- Δεν είμαι άξιος να ευλογήσω ιερέα, που προσκομίζει στο Θεό τα τίμια
δώρα «φλεγόμενος» από υπερφυσικό πυρ «και μη καταφλεγόμενος». Όπως λέει ο
άγιος απόστολος, «το έλαττον υπό του κρείττονος ευλογείται».
- Είναι ποτέ δυνατόν, απάντησε ο πρεσβύτερος, να τελεί τα φρικτά μυστήρια ο κληρικός χωρίς να περιβάλλεται από θεϊκή φωτιά;
Ο επίσκοπος θαύμασε την ψυχική καθαρότητα του ιερέα και την ανεπιτήδευτη συμπεριφορά του, και αναχώρησε ωφελημένος.
Πηγή: Από το βιβλίο «Θαύματα και Αποκαλύψεις από τη Θεία Λειτουργία»
Ιεράς Μονής Παρακλήτου
Ήρθε η στιγμή επιτέλους να δικαιωθεί η αδικημένη Ηρωδιάς, που τόσους αιώνες καταγγέλετα ως μιαιφόνος και μεγίστη εγκληματίας.
Το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο,
με τις ευλογίες της διαρκώς απογοητευτικής Διαρκούς συνόδου, ήρθε για
να δικαιώσει την περίφημη Ηρωδιάδα αλλά και να αδειάσει τον Μέγιστον των
Προφητών (.Ματθ.ια΄-11) Ιωάννη τον Πρόδρομο.
Αν
κατέβαινε ο Άγιος για λίγο προ Κολωνάκι μεριά, και προς τα γραφεία της
Συνόδου, σίγουρα θα άκουγε, πρίν τα ακούσει από τον Εισαγγελέα , τους
μύδρους από κάποιους Αρχιερείς κατηγορώντας τον ευθαρσώς γιαΡατσιστική και αντισυμβατική συμπεριφορά προς τον αρχοντα του τόπου Ηρώδη και την ερωμένη και γυναίκα τυ αδελφού του Φιλίππου Ηρωδιάδα.
Κατα πως λέει το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο :
«Τιμωρείται
με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών και χρηματική ποινή 5 έως 20 .000,00
ευρώ όποιος με κάθε μέσο ή τρόπο, προκαλεί ή διεγείρει σε μίσος κατά
προσώπων ή ομάδες προσώπων πουπροσδιορίζονται με τον γενετήσιο προσανατολισμό κ.α.
«Ποιός
είσαι εσύ λοιπόν , και μάλιστα κοτζάμ Άγιος, και να μην σέβεσαι τους
νόμους του κράτους και την συλλογική ανώμαλη συνείδηση;τί είναι αυτές οι
κολάσιμες ποινικά συμπεριφορές ;και θέλεις να ονομάζεσαι και από πάνω
Άγιος;
Αν
ο Ηρώδης αρέσκεται(έχει βίτσιο) να κάνει σεξουαλικές σχέσεις με
παντρεμένες,ας είναι και συγγενείς του , εσύ που βρίσκεις το κακό;
Ο
καθένας είναι ελεύθερος να κάνει ό,τι θέλει! Πως επεμβαίνεις εσύ στην
διεστραμμένη σεξουαλικότητα του άλλου, και μάλιστα ενός Βασιλέα;και πως
διεγείρεις μίσος προς αυτούς που θέλουν να προσδορίζουν την ερωτική
τους ζωή όπως αποφασίζουν , έστω και αν από την θέση τους αποτελούν
πρότυπα για τον βασιλευόμενο λαό;
Μου φαίνεται ήθελες και ΄φαγες το κεφάλι σου!
Λίγη διπλωματία και σιωπή δεν βλάπτει!»
Και ο πολύπαθος Άγιος μας στρέφεται για άλλη μιά φορά στον Χριστό και του λέει παραπονεμένος :
«Οράς οία πάσχουσιν, ω Θεού Λόγε, οι πταισμάτων έλεγχοι των βδελυκτέων»
Μα και Κυριός μας,εις επήκοον όλων μας , προφητικά του απαντά :
Ήδη δε και η αξίνη προς την ρίζαν των δένδρων κείται» (Λουκ. γ’, 9).
