O αόρατος εσωτερικός πόλεμος του Χριστιανού.

http://www.agioritikovima.gr/diafora/theologikos-log/diafora/item/31740-o-%CE%B1%CF%8C%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82-%CE%B5%CF%83%CF%89%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82-%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%8D

O αόρατος εσωτερικός πόλεμος του χριστιανού με τα πάθη δεν είναι καθόλου κατώτερος ή ευκολότερος από τον αιματηρό αγώνα των μαρτύρων της πίστεως.

«Δώσε αίμα, για να λάβεις Πνεύμα», λένε, όπως είδαμε, οι πατέρες, πού γνώρισαν εμπειρικά αυτόν τον πόλεμο. Μόνο οι επιμελείς τηρητές των ευαγγελικών εντολών, μόνο οι αληθινοί μαθητές του Χριστού πολεμούν με συνέπεια και αυταπάρνηση τα πάθη τους.

«Η ακριβής τήρηση των εντολών διδάσκει στους ανθρώπους πόσο αδύναμοι είναι», λέει ο όσιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος. Στη γνώση και τη συναίσθηση της αδυναμίας μας θεμελιώνεται όλο το οικοδόμημα της σωτηρίας μας.

«Η ακριβής τήρηση των εντολών διδάσκει στους ανθρώπους πόσο αδύναμοι είναι»: Τί παράξενη λογική για την επιφανειακή σκέψη! Και όμως, τα λόγια τούτα είναι λόγια πείρας. Μόνο με την επιμελημένη τήρηση των εντολών μπορεί ο άνθρωπος να δει το πλήθος των παθών του. Μόνο με την επιμελημένη τήρηση των εντολών μπορεί ο άνθρωπος να πεισθεί για την απόλυτη αδυναμία του παλαιού Αδάμ, για τη δύναμη του νέου Αδάμ και για την ορθότητα του πατερικού εκείνου ορισμού, σύμφωνα με τον οποίο ο πνευματικός νόμος δεν μπορεί να εκπληρωθεί παρά μόνο με τους οικτιρμούς του Χριστού.

Με την οικονομία της παντοδύναμης αγαθής πρόνοιας του Θεού, ακόμα και η ίδια η αμαρτία πού ζει μέσα στον άνθρωπο, η αμαρτία πού κυριαρχεί σ' όλη την ύπαρξή του, σ' όλα τα μέρη της ψυχής του και σ' όλα τα μέλη του σώματός του, συμβάλλει στην πνευματική του πρόοδο, αν βέβαια είναι αληθινός χριστιανός.

Η συναίσθηση της πνευματικής μας φτώχειας, η παραδοχή της πνευματικής μας πτώσεως, η αναγνώριση της αναγκαιότητας της λυτρώσεως και η ολόψυχη ομολογία ως Λυτρωτή του Υιού του Θεού, του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, είναι οι καρποί της πάλης μας με τα πάθη. Αυτοί οι καρποί αποτελούν το εχέγγυο της αιώνιας μακαριότητας.

Η συναίσθηση της πνευματικής φτώχειας, η παραδοχή της πτώσεως, η ζωντανή ομολογία του Λυτρωτή είναι άγνωστες στον άνθρωπο πού έχει κοσμικό φρόνημα. Αυτός είναι δούλος των παθών, δεν βλέπει στον εαυτό του παρά μόνο προτερήματα, μόνο αρετές, και είτε δεν περιμένει τίποτα στον ουρανό, καθώς δεν συλλογίζεται ποτέ τον ουρανό, είτε περιμένει βραβεία σαν οφειλές, έχοντας πλήρη άγνοια της μοναδικής αρετής πού βραβεύεται στον ουρανό και πού δεν είναι άλλη από τον χριστιανικό τρόπο ζωής.

Ο δούλος του Θεού, τηρώντας τις ευαγγελικές εντολές, όλο και πιο καθαρά βλέπει τα πάθη του. Και όσο η χάρη του Αγίου Πνεύματος δημιουργεί μέσα του μακάριες πνευματικές καταστάσεις -τη συναίσθηση της πνευματικής φτώχειας, το πένθος, την πραότητα, το έλεος, την καθαρότητα, τη διάκριση-, τόσο νιώθει τον εαυτό του πιο αμαρτωλό απ' όλους τους αμαρτωλούς, αμέτοχο σε οποιοδήποτε καλό, ένοχο αναρίθμητων κακών, άξιο αιώνιων βασάνων στη γέεννα του πυρός για τη διαρκή αθέτηση των εντολών του Θεού.

Αγίου Ιγνατίου Μπρατσιανίνωφ

Όταν ανησυχεί ο πατέρας ή η μητέρα (Γέροντος Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτη)

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/04/blog-post_6375.html


του Γέροντα Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτη

Το σκοτάδι, ως συνέπεια της πτώσεως του ανθρώπου, δεν βγάζει ποτέ στο φως. Το φως διαλύει το σκοτάδι, διότι το σκοτάδι είναι ανυπόστατο, δεν έχει ουσία. Υπάρχει όμως μία περίπτωσις την οποία πανσόφως εκμεταλλεύεται ο παντουργός Θεός για το καλό μας, βγάζοντας και από το κακό καλό, από το σκοτάδι φως. Πώς; Δια της μετανοίας.

Βλέπω την κακία μου, την αμαρτία μου,μετανοώ, κλαίω, θρηνώ, οδηγούμαι στον Θεόν, αναλαμβάνω τις ευθύνες μου, νήφω, καρτερώ, και μέσα μου καλλιεργείται ο καινούργιος άνθρωπος που βγαίνει από την μετάνοια. Άρα, το καλό δεν βγαίνει από το κακό, αλλά από την μετάνοια, που είναι άλλος νους, ο νους που τον παρέχει ο Θεός μέσα στην καρδιά.

Όταν ανησυχεί, λόγου χάριν, ο πατέρας ή η μητέρα, επειδή αμαρτάνει το παιδί, και το κτυπά, οπωσδήποτε θα βγάλει αντίθετο αποτέλεσμα. Διότι, εάν το παιδί κάνη αμαρτίες, σημαίνει ότι ζητάει την αμαρτία και θα τα βάλει με σένα, που γίνεσαι κήρυξ της αρετής. Και τώρα μεν φοβάται να αμαρτήσει, αλλά μόλις απελευθερωθεί από σένα, θα οδηγηθεί αμέσως στο κακό. Η βία, το κακό,δεν μπορεί να βγάλει καλό.

Πες λοιπόν στο παιδάκι σου το καλό, μάθε του τι είναι ο Θεός. Μίλησέ του από το πλήρωμα της δικής σου καρδιάς, φώτισέ του λίγο την συνείδηση με την δική σου λαχτάρα και θεία εμπειρία,και μπαίνοντας μέσα του ο Θεός, θα τον αγαπήσει. Μπορεί να βρίζει, μπορεί να κάνη αμαρτίες, αλλά έχοντας τα σπέρματα του Θεού, που είναι τόσο ισχυρά, ο Θεός τα καλλιεργεί και βγαίνει η καινούργια φύτρα, το καινούργιο βλαστάρι, το οποίο δίδει καινούργια ζωή. Αυτή είναι η μετάνοια.



Το παιδί δηλαδή αυτό, επειδή το αφήνεις ελεύθερο, επειδή το σέβεσαι, επειδή του είπες την αλήθεια, επειδή του απεκάλυψες τι έχει η καρδούλα σου και τι κόσμοι υπάρχουν μέσα σε αυτήν,λέγει μετά: Μα, τί φρικτή ζωή που κάνω! Τί είναι αυτή η αμαρτία!

«Αναστήσομαι και επιστρέψω εις τον Πατέρα» (Λουκ. 15, 18). Και ο βλαστός της μετανοίας βγάζει τον καρπό της καινής ζωής. Έτσι τα καταφέρνει ο Θεός να βγάζει και από το στόμα του λύκου την σωτηρία.

Ο Ιώβ, από την κατάρα στην οποία είχε πέσει, έβγαλε την ευλογία του Θεού και ανεκαινίσθη. Ο Μωυσής ο Αιθίοψ, από τα εγκλήματα και τις ληστείες, έβγαλε την καινούργια ασκητικώτατη ζωή και έγινε αγνώριστος. Δεν τον γνώρισαν καν οι παλαιοί σύντροφοί του και οι άλλοι ληστές΄ τόσο «ανεκαινίσθη ως αετού η νεότης του» (Ψαλμ. 102, 5), έγινε καινούργια η ζωή του.

Επομένως, μπορούμε να πούμε: Όποιος είναι θυμώδης, ας στρέψη όλον τον θυμό, όλη την εσωτερική ένταση του προς τη αγάπη του Θεού, προς την ειρήνη, προς τα σωτήρια λόγια, προς το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με, τον αμαρτωλόν», χρησιμοποιώντας όποιον τρόπο τον βοηθεί. Κάποιος το έλεγε, κτυπώντας τα χέρια του. Τον είδα και τον ρώτησα: Τί κάνεις εκεί; Και μου απήντησε: Είχα μάθει με τα μηχανήματα να κουνώ τα χέρια μου και δεν μπορώ τώρα να κάνω αλλοιώς. Μπράβο, του λέγω, συγχαρητήρια. Βλέπετε πως το κακό, ο θόρυβος, που είναι το χειρότερο κακό, μπορεί να βγάλει και καλό; Κάποιος θαλασσινός το έλεγε, έχοντας την εντύπωση ότι έπιανε τα κουπιά, γι’ αυτό και κουνούσε τα χέρια του. Πραγματικά έπιανε το κουπί, τον Χριστόν.

Άρα, το παν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε. Ό,τι μας δίνει ο Θεός, ότι μας κάνουν οι άλλοι, ότι παθαίνουμε μέσα μας και γύρω μας, όλα είναι μεταγωγικά προς τον Θεόν. Τόσο απέραντη είναι η αγάπη του Θεού. Μόνον τα αποβράσματα του εγώ μας δεν είναι σωτήρια. Αυτά μας απομακρύνουν από τον Θεόν.

Πηγή: «Λόγος περί νήψεως»
http://agiotokos-kappadokia.gr/

Η μαύρη επέτειος του Τσέρνομπιλ. Δείτε πώς και πόσο γρήγορα έφθασε η ραδιενέργεια στην Ελλάδα! (βίντεο)

http://hassapis-peter.blogspot.gr/2014/04/blog-post_9563.html

Μαύρη επέτειος του Τσέρνομπιλ χθες. Όποιος πιστεύει ότι η χώρα μας ήταν σχετικά ασφαλής από το ραδιενεργό νέφος, λόγω απόστασης, από την έκρηξη στο Τσερνομπίλ, πλανάται. Η χώρα μας δέχτηκε ποσότητες ραδιενέργειας η οποίες μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις στην κλίμακα μέτρησης, άγγιζαν και το κόκκινο.

Το onalert σας παρουσιάζει  ένα διαδραστικό χάρτη που εξέδωσε το Ινστιτούτο Προστασίας Ραδιενέργειας και Πυρηνικής Ασφάλειας της Γαλλίας,(IRSN) ο οποίος δείχνει...

μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα, πώς εξαπλώθηκε η ραδιενέργεια πάνω από την Ευρώπη. Ο χάρτης καταγράφει την ραδιενέργεια από την 26η Απριλίου 1986 – ημέρα της έκρηξης - μέχρι και την 9η Μαΐου του ιδίου έτους, δηλαδή για δύο εβδομάδες.

Με κίτρινο χρώμα απεικονίζεται το σύννεφο που έχει μικρή ποσότητα ραδιενέργειας. Όσο το χρώμα αλλάζει και γίνεται σκούρο κίτρινο, πορτοκαλί, σκούρο πορτοκαλί και κόκκινο, τόσο τα επίπεδα ραδιενέργειας αυξάνονται.

Όπως θα δείτε από τη στιγμή της έκρηξης, σε ελάχιστες ώρες το ραδιενεργό νέφος έχει φτάσει ήδη από το Τσερνομπίλ της Ουκρανίας στην Πολωνία. Στις 27 Απριλίου οι χώρες της Βαλτικής βρίσκονται καλυμμένες από τη ραδιενέργεια η οποία έχει κατεύθυνση Βορειοδυτικά. Την επόμενη μέρα Αγία Πετρούπολη (τότε Λένινγκραντ) αλλά και Φινλανδία, Σουηδία και Νορβηγία έχουν καλυφθεί από το ραδιενεργό νέφος που συνεχώς εξαπλώνεται στη Βόρεια Ευρώπη.

Στις 29 Απριλίου η κεντρική Ευρώπη είναι στο “κόκκινο” με την Πολωνία και τη Γερμανία να έχουν δεχτεί την περισσότερη ραδιενέργεια. Όπως θα δείτε στο διαδραστικό χάρτη η περιοχή πάνω από το Τσερνομπίλ συνεχίζει να στέλνει ραδιενεργά νέφη στον ουρανό της Ευρώπης, αφού ο αντιδραστήρας δεν έχει σφραγιστεί ακόμη.

Στις 30 Απριλίου, ολόκληρη η ΕΣΣΔ, έχει καλυφθεί με ραδιενέργεια που φτάνει μέχρι και τις Ασιατικές και Καυκάσιες Δημοκρατίες της, ενώ για πρώτη φορά το σύννεφο αφού όπως είπαμε απλώθηκε στη Βόρεια Ευρώπη, τώρα αγγίζει Ελβετία και Βόρεια Ιταλία. Μέχρι εκείνη την ώρα δεν έχει έρθει ακόμη στα Βαλκάνια και την Ελλάδα.

Την επόμενη μέρα 1η Μαΐου,στις 8.30 το βράδυ, όπως βλέπετε στο χάρτη ολόκληρη η Ευρώπη είναι στο έλεος της ραδιενέργειας: Γαλλία, Γερμανία, Πολωνία Ουγγαρία, Ρουμανία, Τσεχοσλοβακία, Αυστρία, Βέλγιο, Ολλανδία, Ελβετία, Γιουγκοσλαβία, και σχεδόν ολόκληρη η Ιταλία πλην της Σικελίας. Τα ξημερώματα της 2ας Μαΐου, μια εβδομάδα μετά την έκρηξη, η ραδιενέργεια χτύπησε την πόρτα των Βαλκανίων. Αλβανία, Γιουγκοσλαβία, και Βουλγαρία καλύπτονται από ραδιενέργεια. Στις 07.30 το πρωί το νέφος καλύπτει και την χώρα μας. Η Βόρεια Ελλάδα “χτυπιέται” πρώτη, αλλά το νέφος συνεχίζει να κατευθύνεται νότια. Μέχρι το ξημέρωμα της επόμενης μέρα η Ελλάδα έχει καλυφθεί ολόκληρη από το ραδιενεργό σύννεφο. Στο Τσερνομπίλ ο αντιδραστήρα συνεχίζει να στέλνει ραδιενέργεια στην ατμόσφαιρα.

Την 3η Μαϊου η Ελλάδα από το ανοιχτό κίτρινο χρώμα που ήταν καλυμμένη, αλλάζει και το χρώμα γίνεται πορτοκαλί. Δυο μέρες μετά ο εφιάλτης χτυπά την πόρτα μας. Από το Τσερνομπίλ μια κατακόκκινη μάζα ραδιενέργειας μεταφέρεται από τον άνεμο και απλώνεται πάνω από την Ελλάδα. Βουλγαρία και Τουρκία στον χάρτη εμφανίζονται και εκείνες κατακόκκινες. Την 7η Μαΐου, το κόκκινο εγκαταλείπει την Ελλάδα που ξαναγίνεται πορτοκαλί. Όπως θα δείτε ο αντιδραστήρας από την Ουκρανική πόλη έχει σταματήσει να στέλνει ραδιενέργεια γιατί έχει σφραγιστεί.

Στις 8 Μαΐου το νέφος καθαρίζει σιγά σιγά από την κεντρική Ευρώπη και την επόμενη μέρα φεύγει και από τα Βαλκάνια με κατεύθυνση νότια και Ανατολικά.

onalert.gr

Από: gorga.gr

ΣΣ. Η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με πρωθυπουργό τον Α. Παπανδρέου, έκρυψε από την αρχή την αλήθεια από τον ελληνικό λαό, προκειμένου προφανώς να κάνει την καλή στην τότε ΕΣΣΔ. Έτσι, οι υγειονομικές υπηρεσίες δεν έδωσαν έγκαιρα οδηγίες στο λαό για την προφύλαξή του. Πολλοί Έλληνες λοιπόν, που θα μπορούσαν να αποφύγουν τις επιπτώσεις της ραδιενέργειας στην υγεία τους, δεν τις απέφυγαν για πολιτικούς λόγους.

Μην αφήνετε το χρήμα στα χέρια των... τραπεζών (Του Martin Wolf)

http://attikanea.blogspot.gr/2014/04/blog-post_899.html



Το τραπεζικό σύστημα είναι τόσο ασταθές επειδή το κράτος του επέτρεψε να δημιουργήσει όλο το χρήμα και μετά έπρεπε να το διασφαλίσει. Στην επόμενη κρίση -που σίγουρα θα έρθει- η μόνη λύση θα είναι να χάσουν οι τράπεζες τη δυνατότητα δημιουργίας χρήματος.


Το τύπωμα πλαστών χαρτονομισμάτων είναι παράνομο,αλλά η ιδιωτική δημιουργία χρήματος δεν είναι. Η αλληλεξάρτηση κράτους και επιχειρήσεων που το κάνουν αυτό είναι η αιτία της αστάθειας σε μεγάλο βαθμό στις οικονομίες μας. Μπορεί και πρέπει να τερματιστεί.

Έχω εξηγήσει στο παρελθόν από τη στήλη αυτή πώς λειτουργεί το πράγμα. Οι τράπεζες δημιουργούν αποθεματικά ως υποπροϊόν του δανεισμού που δίνουν. Στη Βρετανία, αυτές οι καταθέσεις αντιστοιχούν στο 97% περίπου του χρήματος σε κυκλοφορία. Ορισμένοι παρατηρούν ότι οι καταθέσεις δεν είναι χρήμα, παρά μόνο μεταφέρσιμα ιδιωτικά χρέη. Όμως η κοινωνία θεωρεί την απομίμηση χρήματος ηλεκτρονικό ρευστό. Ασφαλή πηγή αγοραστικής δυνατότητας.

Οπότε η τραπεζική δραστηριότητα δεν είναι μια συνήθης δραστηριότητα της αγοράς, γιατί προσφέρει δύο συνδεδεμένα κοινωνικά αγαθά: χρήματα και δίκτυο πληρωμών. Στη μια πλευρά των τραπεζικών ισολογισμών βρίσκονται τα ριψοκίνδυνα ενεργητικά. Στην άλλη, βρίσκονται οι υποχρεώσεις τις οποίες η
κοινωνία θεωρεί δεδομένες. Γι' αυτό οι κεντρικές τράπεζες λειτουργούν ως πιστωτές έσχατης ανάγκης και οι κυβερνήσεις παρέχουν εγγύηση καταθέσεων και ενέσεις κεφαλαίων. Γι' αυτό επίσης οι τράπεζες υπόκεινται σε αυστηρή ρύθμιση. Κι ωστόσο οι πιστωτικοί κύκλοι εξακολουθούν να προκαλούν μεγάλη αποσταθεροποίηση.

Τι πρέπει να γίνει; Η ελάχιστη αντίδραση δεν θα προκαλέσει κάποια αλλαγή στον κλάδο, αλλά θα αυξήσει την εποπτεία και θα επιμείνει να μεγαλώσει το μερίδιο των ισολογισμών το οποίο θα χρηματοδοτείται με μετοχικό κεφάλαιο ή με αξιόπιστα χρεόγραφα απορρόφησης ζημιών. Η σύσταση για μεγαλύτερη κεφαλαιακή επάρκεια είναι και εκείνη που κάνουν η Anat Admati του Stanford και η Martin Hellwig του Max Planck Institute στο «The Bankers' New Clothes».

Σε μια μέγιστη αντίδραση θα είναι να δοθεί στο κράτος το μονοπώλιο στη δημιουργία χρήματος. Μία από τις πιο σημαντικές προτάσεις αυτού του είδους ήταν το Σχέδιο του Σικάγου που προωθήθηκε τη δεκαετία του 1930 από, μεταξύ άλλων, έναν μεγάλο οικονομολόγο, τον Irving Fisher. Η βασική σκέψη ήταν να απαιτείται εγγύηση αποθεματικού στο 100% των καταθέσεων. Ο Fisher ισχυριζόταν ότι θα μειωνόταν δραστικά ο επιχειρηματικός κύκλος, θα τελείωνε το πρόβλημα των τραπεζικών κραχ και θα μειωνόταν πολύ το δημόσιο χρέος. Μια έρευνα του 2012 του ΔΝΤ δείχνει ότι το σχέδιο θα μπορούσε να αποδώσει καλά.

Ανάλογες ιδέες έχουν εκφράσει ο Laurence Kotlikoff του Boston University στο «Jimmy Stewart is Dead», και οι Andrew Jackson και Ben Dyson στο Modernising Money. Το βασικό περίγραμμα αυτού του τελευταίου συστήματος έχει ως εξής:

Πρώτον, το κράτος, και όχι οι τράπεζες, θα δημιουργεί όλα τα χρήματα συναλλαγών, όπως δημιουργείται σήμερα το ρευστό. Οι πελάτες θα κατέχουν τα χρήματα σε λογαριασμούς συναλλαγών και θα πληρώνουν στις τράπεζες μια προμήθεια για τη διαχείρισή τους.

Δεύτερον, οι τράπεζες θα διαθέτουν λογαριασμούς επενδύσεων, που θα παρέχουν δάνεια. Αλλά θα μπορούν να δανείσουν μόνο χρήματα που έχουν πραγματικά επενδύσει οι πελάτες. Δεν θα μπορούν να δημιουργούν τέτοιους λογαριασμούς από τον αέρα κι έτσι θα γίνουν πραγματικά οι μεσολαβητές που κάποιοι εσφαλμένα νομίζουν ότι είναι σήμερα.

Τα ενεργητικά αυτών των λογαριασμών δεν θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μέσο πληρωμής. Οι κάτοχοι των επενδυτικών λογαριασμών θα είναι ευάλωτοι σε ζημίες. Οι ρυθμιστές μπορούν να επιβάλλουν απαιτήσεις μετοχικής επάρκειας και άλλους κανόνες σώφρονος διαχείρισης σε αυτούς τους λογαριασμούς.

Τρίτον, η κεντρική τράπεζα θα τυπώνει νέο χρήμα αναλόγως των αναγκών της προώθησης μη πληθωριστικής ανάπτυξης. Οι αποφάσεις για τη δημιουργία χρήματος θα λαμβάνονται, όπως και σήμερα, από επιτροπή ανεξάρτητη από την κυβέρνηση.

Τέλος, το φρέσκο χρήμα θα διοχετεύεται στην οικονομία με τέσσερις τρόπους: Για να χρηματοδοτεί τις κρατικές δαπάνες, σε θέματα φόρων ή δανεισμού. Για να γίνονται οι άμεσες πληρωμές προς τους πολίτες. Για τη μείωση των χρεών, κρατικών ή ιδιωτικών. Ή για την παροχή νέων δανείων μέσω τραπεζών ή άλλων μεσολαβητών. Όλοι αυτοί οι μηχανισμοί μπορούν και πρέπει να γίνονται με τη μεγαλύτερη δυνατή διαφάνεια.

Η μετάβαση σε ένα σύστημα όπου η δημιουργία χρήματος ξεχωρίζει από τη χρηματοοικονομική διαμεσολάβηση είναι εφικτή, αν και περίπλοκη. Πάντως θα φέρει τεράστια πλεονεκτήματα. Θα μπορούσε να αυξήσει την προσφορά χρήματος χωρίς να ενθαρρύνει τον κόσμο να δανείζεται μέχρι τον λαιμό. Θα τερμάτιζε το πρόβλημα των πολύ μεγάλων για να καταρρεύσουν τραπεζών. Επίσης θα μετέφερε το «αξιόχρεο» -το πλεονέκτημα της δημιουργίας χρήματος- στην κοινωνία.

Το 2013, για παράδειγμα, ο δείκτης νομισματικής επέκτασης Μ1 (που αφορά τις μεταβιβάσεις χρημάτων) αντιστοιχούσε στο 80% του ΑΕΠ. Αν η κεντρική τράπεζα αποφασίσει να αυξάνεται κατά 5% τον χρόνο, θα έχει δημοσιονομικό έλλειμμα στο 4% του ΑΕΠ χωρίς δανεισμό ή φορολόγηση. Η δεξιά μπορεί να θελήσει να μειώσει τους φόρους, η αριστερά να αυξήσει τις δαπάνες. Η επιλογή θα είναι πολιτική, όπως πρέπει να είναι.

Οι πολέμιοι θα πουν πως η οικονομία θα πεθάνει από έλλειψη πίστωσης.Κάποτε με άγγιζε αυτός ο ισχυρισμός. Όμως μόνο το 10% του τραπεζικού δανεισμού στη Βρετανία έχει χρηματοδοτήσει επιχειρηματικές επενδύσεις σε κλάδους διαφορετικούς από τα εμπορικά ακίνητα. Θα μπορέσουμε να βρούμε άλλους τρόπους για να τις χρηματοδοτήσουμε αυτές.

Το χρηματοπιστωτικό μας σύστημα είναι τόσο ασταθές επειδή πρώτο το κράτος του επέτρεψε να δημιουργήσει όλο το χρήμα που υπάρχει στην οικονομία και εν συνεχεία υποχρεώθηκε να το διασφαλίσει σε αυτήν τη δραστηριότητα. Πρόκειται για μια τεράστια τρύπα στην καρδιά των οικονομιών και της αγοράς. Μπορεί να κλείσει αν ξεχωρίσει η παροχή χρήματος, που είναι δικαιωματικά λειτουργία του κράτους, από την παροχή χρηματοδότησης, λειτουργία του ιδιωτικού τομέα.

Δεν πρόκειται να συμβεί σύντομα. Όμως να θυμάστε ότι υπάρχει η πιθανότητα. Όταν έλθει η επόμενη κρίση -και σίγουρα θα έλθει- πρέπει να είμαστε έτοιμοι.



ΠΗΓΗ: FT.com Copyright The Financial Times Ltd. All rights reserved.
http://www.euro2day.gr/ftcom_gr/article-ft-gr/1207549/mhn-afhnete-to-hrhma-sta-heria-ton-trapezon.html


Πηγή

Η έξοδος από την ΕΕ απαιτεί Κυβέρνηση Λαϊκού Μετώπου. (Του Τάκη Φωτόπουλου)

http://hassapis-peter.blogspot.gr/2014/04/blog-post_4172.html

Ενώ η οικονομική καταστροφή της ανεργίας, της φτώχειας και της διάλυσης των κοινωνικών υπηρεσιών εντείνεται, η ελληνική κοινωνία, ενόψει εκλογών, είναι πνιγμένη σε ψευτοδιλήμματα που γίνονται ποτάμι (ουδεμία σχέση με το κόμμα-ανέκδοτο των μίντια που διάφοροι όμως, υποτίθεται σοβαροί, διανοητές που είναι υποψήφιοι, δεν το βλέπουν καθόλου έτσι!). Από τη μια μεριά, τα κόμματα της Κοινοβουλευτικής Χούντας βάζουν το δίλημμα...

«κανονικότητα ή το χάος» (του ΣΥΡΙΖΑ κ.λπ.), όπου «κανονικότητα» σημαίνει την παραπάνω καταστροφή, συν την άδεια που θα μας δώσει η Υπερεθνική ελίτ να συνεχίσουμε να δανειζόμαστε από τις Τράπεζές της! Από την άλλη, το δίλημμα για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι «Σαμαράς/Μέρκελ ή ΣΥΡΙΖΑ», λες και είναι οι “κακοί» Μέρκελ και Σόιμπλε που επιβάλουν τις καταστροφικές πολιτικές και όχι η ΕΕ και το ΔΝΤ, δηλαδή η ίδια η Υ/Ε! Για το ΚΚΕ, το δίλημμα είναι «συνέχιση της καταστροφής ή λαϊκή εξουσία με την έννοια της σοσιαλιστικής επανάστασης» που, με την απουσία μεταβατικού προγράμματος, παραπέμπει σε πολλά τέρμινα. Τέλος, ακόμη χειρότερα, οργανώσεις που δήθεν είναι στα αριστερά του ΚΚΕ πετούν μεν στην εκλογική τους διακήρυξη το σύνθημα «Έξω τώρα από το Ευρώ και την ΕΕ», αλλά στο κείμενο συνδέουν την «αποδέσμευση» από την ΕΕ με την «αντικαπιταλιστική ρήξη». Εντούτοις, δεν διστάζουν να κατηγορούν το ΚΚΕ ότι παραπέμπει στο «ακαθόριστο μέλλον» της λαϊκής εξουσίας, προφανώς γιατί το μέλλον της «αντικαπιταλιστικής ρήξης» είναι περισσότερο καθορισμένο! 

Είναι φανερό, επομένως, ότι κανένα κόμμα ή οργάνωση που μετέχει στις εκλογές, αριστερό ή δεξιό (συμπεριλαμβανομένης της ΧΑ), δεν θέτει θέμα άμεσης και μονομερούς εξόδου από την ΕΕ που αποτελεί την αναγκαία προϋπόθεση για την έξοδο της χώρας από την οικονομική καταστροφή. Μια καταστροφή, που για τα θύματα της παγκοσμιοποίησης (δηλαδή την συντριπτική πλειοψηφία του Λαού) θα μονιμοποιηθεί στο στάδιο της «κανονικότητας» που σπρώχνουν σήμερα τη χώρα οι ξένες ελίτ και οι ντόπιοι τοποτηρητές τους, με την ουσιαστική ανοχή της Αριστεράς που δεν θέτει θέμα άμεσης εξόδου από την ΕΕ. Όμως, η έξοδος από την ΕΕ δεν είναι αυτοσκοπός. Είναι μέσο ώστε να βγουν από την οικονομική καταστροφή τα κατώτερα λαϊκά στρώματα, μέσα από κοινωνικούς ελέγχους πάνω στις αγορές, που προϋποθέτουν εθνική και οικονομική κυριαρχία. Δεν έχει επομένως νόημα μία έξοδος από την ΕΕ που απλά θα στόχευε να υποστηριχθούν κάποια τμήματα των ελίτ που βλέπουν συμφερότερη, για τα ειδικά συμφέροντά τους, τη θέση της χώρας έξω από την ΕΕ.

Ακόμη, η έξοδος από την ΕΕ προϋποθέτει όχι μόνο την άμεση και μονομερή έξοδο από την ΕΕ, αλλά και από άλλους συναφείς διεθνείς οργανισμούς που ακυρώνουν τη δυνατότητα εθνικής και οικονομικής κυριαρχίας (ΝΑΤΟ, ΠΟΕ κ.λπ.). Η έξοδος από το ΝΑΤΟ και νέοι γεωπολιτικοί προσανατολισμοί θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν την εθνική κυριαρχία, ενώ η έξοδος από τον ΠΟΕ, μαζί με αυτή από την ΕΕ, θα εξασφάλιζαν την οικονομική κυριαρχία αλλά και την δυνατότητα οικονομικής αυτοδυναμίας. Δηλαδή, η έξοδος από την ΕΕ καθεαυτή δεν έχει νόημα, εάν δεν συνοδεύεται από βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα αναγκαία για την οικονομική αυτοδυναμία. Χωρίς τη δημιουργία αυτοδύναμης παραγωγικής δομής για την κάλυψη των αναγκών μας, αλλά και την παραγωγή εξαγώγιμων αγαθών και υπηρεσιών (ιδιαίτερα σε χώρες που επίσης αγωνίζονται ενάντια στην ΝΔΤ), για τις ανάγκες που δεν θα κάλυπτε η παραγωγή μας, και χωρίς τη δημιουργία αντίστοιχου καταναλωτικού προτύπου, η απλή έξοδος από την ΕΕ θα μπορούσε να οδηγήσει σε αντίστοιχη με τη σημερινή οικονομική καταστροφή.

Με άλλα λόγια, η έξοδος από την ΕΕ απαιτεί μεταβατικό πρόγραμμα για την μετά την έξοδο πορεία (και όχι για την επίτευξη της ίδιας της εξόδου, όπως αποπροσανατολιστικά ζητούν «αντικαπιταλιστικές» οργανώσεις). Η ίδια η συστημική αλλαγή δεν μπορεί να είναι στόχος ενός μεταβατικού προγράμματος. Πρώτον, γιατί χωρίς εθνική κυριαρχία είναι αδύνατος ο αγώνας γα συστημική αλλαγή, εφόσον θα απουσιάζουν τόσο οι αντικειμενικές όσο και οι υποκειμενικές συνθήκες γι αυτή. Και, σήμερα, ζούμε κάτω από συνθήκες Κατοχής, που δεν είναι μεν στρατιωτική, αλλά είναι ακόμη πιο ολοκληρωτική γιατί καλύπτει κάθε πλευρά της κοινωνικής ζωής, οικονομική, πολιτική και πολιτιστική. Ενώ, όμως, στην Γερμανική Κατοχή τα Λαϊκά Αντιστασιακά Μέτωπα σε κάθε χώρα είχαν βασικό τους στόχο την Εθνική Απελευθέρωση και απώτερο μόνο στόχο την κοινωνική, ένα αντίστοιχο Μέτωπο σήμερα αναγκαστικά θα αγωνιζόταν τόσο για την Εθνική όσο και για την Κοινωνική Απελευθέρωση, αφού δεν νοείται πια εθνική απελευθέρωση χωρίς την κοινωνική απελευθέρωση από τις ντόπιες και ξένες ελίτ. Το θέμα, όμως, της συστημικής αλλαγής πρέπει να λυθεί δημοκρατικά από τον λαό μετά την ανάκτηση Εθνικής Κυριαρχίας, δηλαδή μετά τη κατάργηση της κατάστασης προτεκτοράτου στην οποία βρίσκεται σήμερα η χώρα.

Υ.Γ. Το προηγούμενο άρθρο μου για τον μύθο της ανόδου του φασισμού ήταν βέβαια αναμενόμενο ότι θα προκαλούσε αντιδράσεις σε «αντιφασίστες». Εκείνο που δεν ήταν όμως τόσο αναμενόμενο (μολονότι δεν συμβαίνει πρώτη φορά) είναι ανώνυμοι λασπολόγοι που δηλώνουν υποστηρικτές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (η οποία άλλωστε πρωτοστατεί στον «αντιφασιστικό» αγώνα) να εκτοξεύουν λάσπη κατά του γράφοντος («φασίστας», «άνθρωπος της νύχτας» κ.λπ.) και να καταφεύγουν σε ιστοσελίδες προφανώς φιλόξενες σε συκοφαντικά και υβριστικά σχόλια ―π.χ. στην «Προεδρική Δημοκρατία» του...δικηγόρου Πέτρου Χασάπη, ο οποίος μολονότι κληθείς να τα αποσύρει δεν το έπραξε, χάριν της... «ελευθερίας του (λασπο)Λόγου»! Και οι μεν λασπολόγοι, είτε «εν υπηρεσία», είτε όχι, ενεργούν έτσι επειδή ακριβώς δεν μπορούν να αντιπαρατεθούν δημόσια με επιχειρήματα σε πολιτικές θέσεις και, όντας και θρασύδειλοι, προτιμούν να δρουν «εκ του ασφαλούς». Εάν όμως η «αντικαπιταλιστική» Αριστερά αυτού του είδους δεν στιγματίσει δημόσια παρόμοιες λασπολογικές επιθέσεις, απλώς θα φανερώσει την σύμπραξή της με τον φασισμό των «αντιφασιστών» και την συνακόλουθη επιχειρούμενη ιδεολογική τρομοκρατία, και θα πρέπει να κριθεί ανάλογα από τους ψηφοφόρους στις επερχόμενες εκλογές…

Πηγή: inclusivedemocracy.org

Βενεζουέλα: Να ποιοί ειναι οι “δημοκράτες” διαδηλωτές!

http://olympia.gr/2014/04/28/%CE%B2%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CE%B6%CE%BF%CF%85%CE%AD%CE%BB%CE%B1-%CE%BD%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CE%AF-%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%BF%CE%B9-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%AC%CF%84/

Συνελήφθη απο τις αρχές τις Βενεζουέλας Αμερικανός πολίτης με …εφιαλτικό οπλισμό! Καραμπίνες, σιγαστηρες, διόπτρες και άλλα δολοφονικά σύνεργα, την ωρα που τα δυτικά ΜΜ”Ε” κατηγορούσαν τον 
Μαδούρο για “ελεύθερους σκοπευτές” που χτυπούσαν διαδηλωτές! Επανάληψη του ναζιστικου πραξικοπήματος στο Κίεβο δηλαδή… Ακτιβιστής ΜΚΟ ανθρωπίνων δικαιωμάτων ο “αγωνιστής”, όπως οι γενοκτόνοι της Συρίας.

Ανιστόρητοι αεριτζήδες ζητούν την ψήφο μας με απύθμενο θράσος! (του Λεωνίδα Κουμάκη)

http://koumakis.analyst.gr/?p=448

Στην σημερινή Ελλάδα του άρπα-κόλα και της αθεράπευτης νοοτροπίας της προχειρότητας, μας έχουν προκύψει –μεταξύ πολλών άλλων- και διάφοροι υποψήφιοι «σωτήρες» που ζητούν επίμονα την ψήφο μας στις δημοτικές ή στις Ευρωεκλογές για να μας «σώσουν».

Μεταξύ τους κάποιοι, οι οποίοι αν και επικαλούνται την ιδιότητα του «καθηγητή» έχουν άγρια μεσάνυχτα από την ιστορία της πατρίδας τους, όντας ουσιαστικά ανιστόρητοι. Οι άνθρωποι αυτοί προσκολλώνται με ικανότητα ταχυδακτυλουργού σε διάφορους κομματικούς σχηματισμούς κάθε χρωματικής απόχρωσης και αναρριχώνται με σίγουρες πλάτες παριστάνοντας τους ειδήμονες. Πολύ συχνά, για να καλύψουν την άγνοια, την επιπολαιότητα ή ακόμα και την ηθελημένη «σκοπιμότητα» τους, επιτίθενται σε κάθε ένα που διατυπώνει αντίθετη άποψη με την γνώμη της εξοχότητας τους, έχοντας σε ετοιμότητα χαρακτηρισμούς – κλισέ με μεγάλη «αποτελεσματικότητα»: «Φανατικός Εθνικιστής», «Ρατσιστής», «Φασίστας», «Αναρχικός», «Μηδενιστής» κ.ο.κ.ε.

Όλοι θυμόμαστε την ανιστόρητη καθηγήτρια με μισό κιλό διδακτορικούς τίτλους στην βιτρίνα, που προσπαθούσε να πείσει εμάς και τις επόμενες γενιές των Ελλήνων πως το 1922 στην παραλία της Σμύρνης έγινε ένας απλός …. συνωστισμός!

Ένας άλλος καθηγητής (αναπληρωτής αυτός) βάλθηκε να μας πείσει πως οι Έλληνες πολίτες, μουσουλμάνοι το θρήσκευμα, που ζουν στις ακριτικές περιοχές της Ελληνικής Θράκης δεν είναι τίποτα άλλο από ένα «ενιαίο συμπαγές τουρκικό πράμα». Και σαν να μην έφθανε αυτό, καυχιέται πως «ξήλωσε» από το ψηφοδέλτιο του κόμματος (στο οποίο άγνωστο πως «αναρριχήθηκε») την αντίθετη φωνή μιας Ρομά η οποία αρνείται πεισματικά να αυτοχαρακτηριστεί Τουρκάλα, αρνείται να μαθαίνουν υποχρεωτικά τα παιδιά της Τούρκικα μέσα σε …. Ελληνικά σχολεία. Όλα αυτά συμβαίνουν σε ένα πολιτικό χώρο με κάπου δύο δεκάδες «συνιστώσες» οι οποίες (υποτίθεται) πως έχουν κατοχυρωμένη την ελευθερία έκφρασης κάθε γνώμης και κάθε άποψης!

Προφανώς ο ευαίσθητος αυτός αναπληρωτής καθηγητής συγκινείται βαθύτατα και ραγίζει η καρδιά του από την επιθυμία κάποιων Ελλήνων πολιτών, μουσουλμάνων το θρήσκευμα, να αυτοχαρακτηριστούν «Τούρκοι», αλλά λυσσάει κυριολεκτικά με την επιθυμία κάποιων άλλων Ελλήνων πολιτών, επίσης μουσουλμάνων το θρήσκευμα, που θέλουν να αυτοχαρακτηριστούν «Πομάκοι», «Ρομά» ή απλά Έλληνες.

Ο κύριος αναπληρωτής καθηγητής που θεωρεί μάλιστα τον εαυτό του «πολίτη ενός νεωτερικού σύγχρονου κράτους», προβάλλει την ίδια ακριβώς άποψη που εκφράζουν όλα ανεξαιρέτως τα ντόπια και ξένα φερέφωνα των πιο ακραίων Τούρκων εθνικιστών (τα οποία εργάζονται εδώ και ολόκληρες δεκαετίες με απίστευτους προϋπολογισμούς «εξόδων») για το ίδιο θέμα:

«Οι διάφοροι μηχανισμοί ελαφρού και βαθέως κράτους (σ.σ. της Ελλάδος) βάλθηκαν να μας πουν ότι η μειονότητα δεν είναι ένα ενιαίο συμπαγές τούρκικο πράμα αλλά δύο και τρεις εθνοτικές ομάδες, «πομάκων, τσιγγάνων και τουρκογενών«». Ο κύριος αναπληρωτής καθηγητής προφανώς θεωρεί την Ρομά πρώην συνυποψήφια του, η οποία καταγγέλλει σε όλα τα διεθνή φόρα ότι υποφέρει από ακραίο Τουρκικό εθνικισμό μέσα στην Ελλάδα, σαν «δούρειο ίππο του ενός εθνικισμού στον άλλον» και συνεπώς ότι δεν αποτελεί «σύμβολο έκφρασης συντροφικής συνύπαρξης και αλληλεγγύης». Με άλλα λόγια, ο βαθυστόχαστος αναπληρωτής καθηγητής μάλλον θεωρεί πως όλα τα φανερά και πασίγνωστα γιουσουφάκια του «αγνού», «άσπιλου» και «αγγελικού» Δρα Φιντάν Χακάν, του αφεντικού της Τουρκικής ΜΙΤ, τα οποία είναι σήμερα συνυποψήφιοι στο ίδιο ή και σε άλλα ψηφοδέλτια της Θράκης μας, αποτελούν «σύμβολα έκφρασης συντροφικής συνύπαρξης και αλληλεγγύης»! Μας δουλεύετε κύριε αναπληρωτή καθηγητά ή μήπως βρίσκεστε σε άλλο πλανήτη; Εκτός αν συμβαίνει κάτι άλλο που δεν θα θέλαμε ούτε να το σκεφτούμε….

Κατά τα άλλα ο λαμπρός αναπληρωτής καθηγητής διεξάγει στα λόγια «διμέτωπο αγώνα ενάντια στους εθνικισμούς -ελληνικό και τουρκικό» αλλά στην πράξη ευαισθητοποιείται αποκλειστικά και μόνο προς την μία κατεύθυνση, ίσως γιατί θεωρεί πως ο καταραμένος Ελληνικός εθνικισμός είναι εγκληματικός και στραγγαλίζει την «πολιτισμική ετερότητα στην ελληνική επικράτεια», αγνοεί «την ριζοσπαστικοποίηση ενός σημαντικού τμήματος του πληθυσμού στη Θράκη και την δυτική Μακεδονία» και αντιβαίνει στο «Ευρωπαϊκό κεκτημένο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή ο επιθετικός, επικίνδυνος και πιο ακραίος Τουρκικός ή Σκοπιανός εθνικισμός μέσα στο Ευρωπαϊκό έδαφος της Ελληνικής Μακεδονίας και Θράκης είναι (προφανώς) απόλυτα σύμφωνος με το «Ευρωπαϊκό κεκτημένο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων»!!!

Ας σοβαρευτούμε όμως με τους ανιστόρητους «καθηγητές», τα διάφορα γιουσουφάκια και τα λοιπά λαμόγια (κάποια μάλιστα ληστεύουν τα κρατικά ταμεία -και πλουτίζουν- με την μέθοδο των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων βρίζοντας τη χώρα τους με ψέματα σε διεθνείς οργανισμούς σαν μοντέρνοι «προοδευτικοί», αναρριχώνται με δολιότητα σε κομματικές ιεραρχίες και έχουν το θράσος να ζητούν από πάνω και την ψήφο μας) και ας σταθούμε ψύχραιμα απέναντι στην ιστορική αλήθεια:

Το 1923 ο Ελευθέριος Βενιζέλος και ο Μουσταφά Κεμάλ αποφάσισαν να τραβήξουν μια διαχωριστή γραμμή στο μεγάλο κύκλο αίματος που σημάδευε τις σχέσεις Ελλάδος – Τουρκίας για ολόκληρους αιώνες. Έτσι συμφώνησαν, με επώδυνους συμβιβασμούς, στην Συνθήκη της Λωζάνης θέλοντας να εξασφαλίσουν για τις επόμενες γενιές ένα ασφαλές και ειρηνικό μέλλον, μετά από τόσους και τόσους ποταμούς αίματος.

Οι Έλληνες με έργα (όχι με λόγια) τίμησαν το συντριπτικό ποσοστό των συνεπειών του επώδυνου συμβιβασμού που υπέγραψαν. Αντίθετα, οι Τούρκοι τίμησαν την Συνθήκη της Λωζάνης που υπέγραψαν μόνο στα λόγια, ενώ στην πράξη κυριολεκτικά την κατεξευτέλισαν με ενέργειες και αποφάσεις που φθάνουν μέχρι τις μέρες μας (Σχετικά με το θέμα αυτό είναι τα άρθρα μας  6^ης Οκτωβρίου 2013,  24^ης Νοεμβρίου 2013  και  12ης Δεκεμβρίου 2013).

Ένα από τα αποτελέσματα των πολιτικών αυτών είναι η δραματική μείωση (μέχρι εξαφάνισης) των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου και η τεράστια διόγκωση των μουσουλμάνων της Ελληνικής Θράκης, κάτι που ήδη παραβιάζει κατάφωρα το άρθρο 45 της Συνθήκης της Λωζάνης περί «αμοιβαιότητας».

Επί πλέον, η ένταξη της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση έδωσε την ευκαιρία στις δραστήριες μυστικές υπηρεσίες της Τουρκίας, με πακτωλό δισεκατομμυρίων «προς κάθε κατεύθυνση», να δημιουργήσει τις τελευταίες δεκαετίες ένα «Κράτος εν Κράτει» μέσα στην Ελληνική Θράκη επιβάλλοντας με το ζόρι «Τουρκική εθνική συνείδηση» σε Έλληνες πολίτες μουσουλμανικού θρησκεύματος. Το ίδιο ακριβώς που προσπαθεί επίμονα να κάνει η Τουρκία με τα δεκάδες διαφορετικά δόγματα του μουσουλμανικού θρησκεύματος των εκατομμυρίων λαθρομεταναστών τους οποίους μας στέλνει συνεχώς εδώ και δύο δεκαετίες, πετώντας στον κάλαθο των αχρήστων όλες τις υποχρεώσεις που ανέλαβε να τους παίρνει πίσω και ζητώντας επί πλέον επίμονα να τους φτιάξουμε τόπους λατρείας σαν αυτόκλητος θρησκευτικός «προστάτης» τους!

Για όσους κλείνουν τα μάτια στην ιστορική αλήθεια, για όσους δεν αντιλαμβάνονται ή αγνοούν την ψυχρή πραγματικότητα και μετατρέπονται (ηθελημένα ή όχι) σε γιουσουφάκια του νέο-οθωμανικού ιμπεριαλισμού επικαλούμενοι ουμανισμό και «ανοιχτά μυαλά», η απάντηση μας πρέπει να είναι μία και απλή:

Κύριοι γρήγορα στα σπίτια σας!

Αρκετή ζημιά προκαλέσατε στην χώρα σας! Η αλαζονεία, ο «προοδευτισμός» να βρίζετε συνειδητά τη χώρα σας με ψέματα σε διεθνή φόρα επειδή βγάζετε από αυτό πολλά λεφτά, η αναλγησία του αριβισμού και η δίψα της εξουσίας με κάθε μέσο, το ξεπούλημα της πατρίδας για μερικά αργύρια – όλα αυτά πρέπει να έχουν επιτέλους ένα όριο.

Και σίγουρα, ότι και να συμβαίνει από όλα αυτά, το έχετε ξεπεράσει προ πολλού!

Ο πόλεμος κατά της ελληνικής διατροφής (του Πέτρου Αργυρίου)

http://agriazwa.blogspot.gr/2014/04/blog-post_27.html

Put the ελληνική φέτα down 

Η φέτα είναι αρχαία, σύμφυτη με τον πολιτισμό μας. Είναι επίσης ένα προϊόν το οποίο με μεγάλους διασκελισμούς κατακτά τις αγορές δημιουργώντας για το μέλλον προϋποθέσεις για τη δημιουργία εκατοντάδων χιλιάδων εργασίας για την ελληνική οικονομία.
Είναι επίσης ένα είδος που το όνομα του προστατεύεται από τις κακές πρακτικές και εμπορικές επιβουλές καθώς έχει επάξια κερδίσει τον τίτλο ΠΟΠ (Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης).
Με άλλα λόγια, κανένα τυροκομικό προϊόν που παράγεται εκτός Ελλάδος και με τρόπο διαφορετικό του παραδοσιακού, δεν δύναται να ονομαστεί «Φέτα».
Φυσικά, οι μεγάλες ξένες τυροκομικές εταιρίες έχουν βάλει εδώ και καιρό τη φέτα στο μάτι και θέλουν ένα μεγάλο κομμάτι της, αν όχι όλη.
Οι πόλεμοι της φέτας δεν είναι καινούριοι λοιπόν. Η ελληνική Φέτα πολέμησε απέναντι σε εμπορικά θηρία όπως η Γαλλία, η Γερμανία και η Δανία. Και κέρδισε:  Το 1996 το όνομα φέτα κατοχυρώνεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Το 1999 η απόφαση προσβάλεται και η φέτα εξορίζεται από τον κατάλογο των ΠΟΠ από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Εντούτοις η Φέτα επανέρχεται στον κατάλογο Π.Ο.Π το 2002. Είχαμε ξανά τον εθνικό μας Π.Ο.Π σταρ.
Τα μεγάλα συμφέροντα, της Αμερικής πλέον, όμως δεν το βάλαν κάτω.
Στα πλαίσια της υπό διαπραγμάτευσης Διατλαντικής Εμπορικής και Επενδυτικής Εταιρικής Σχέσης (TTIP) μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ που επιδιώκει ένα ακόμη πιο παγκοσμιοποιημένο μέλλον όπου τα ολιγοπώλια θα έχουν μόνο μεγαλύτερη εμπορική ισχύ αλλά και νομική ισχύ πάνω σε κράτη που τυχόν θελήσουν να τους αντισταθούν, οι αμερικανοί βάλαν βιτρίνα Καναδικές εταιρίες για να «κλέψουν» τη Φέτα. Παρά την απίστευτη αδράνεια του ελληνικού κοινοβουλίου και των ειδικών επιτροπών της Βουλής που έδειχναν να θεωρούν την παραχώρηση ενός ακόμη εθνικού θησαυρού λήξασα (με κάποιες ελάχιστες εξαιρέσεις βουλευτών όπως ο κος Κασιπίδης και βουλευτών της αντιπολίτευσης), την παρτίδα την έσωσε η ΕΕ, η οποία συγκρούστηκε στο θέμα των ΠΟΠ με τον άσπονδο σύμμαχο της τις ΗΠΑ, όχι φυσικά για χάρη της Ελλάδας αλλά γιατί στην Ευρωπαϊκή λίστα ΠΟΠ είναι και εθνικά τυροκομικά προϊόντα πολύ σημαντικότερων χωρών όπως η Ολλανδία, η Ιταλία κοκ.
Ας δούμε όμως τι συμβαίνει όταν τα ελληνικά προϊόντα παράγονται από μεγάλες εταιρίες του εξωτερικού.

Το ελληνικό γιαούρτι σε ξένα χέρια

Είναι δροσερό, υγιεινό ιδιαίτερο και έχει κατακτήσει τις ΗΠΑ: είναι το ελληνικό γιαούρτι (έτσι είθισται να ονομάζουν οι Αμερικανοί το στραγγιστό γιαούρτι αν και αυτή δεν είναι η μοναδική του ονομασία). Αν εξαιρέσουμε όμως μια μεγάλη ελληνική εταιρία με πολύ σημαντικό μερίδιο στην αμερικανική αγορά που λόγω μνημονίου και ελληνικών κυβερνήσεων μετέφερε την έδρα της στο εξωτερικό, οι υπόλοιπες ελληνικές εταιρίες μικρό μόνο μερίδιο της αμερικανικής αγοράς έχουν.
Και εδώ βρισκόμαστε μπροστά σε ένα μυστήριο: Αν δεν έχουν συνολικά οι ελληνικές εταιρίες το μεγαλύτερο κομμάτι της αμερικανικής αγοράς ελληνικού γιαουρτιού αξίας πάνω από 5 δις ετησίως, νούμερο που αντιστοιχεί στο 50% των συνολικών πωλήσεων γιαουρτιού στις ΗΠΑ, τότε ποιος το έχει;
Η απάντηση είναι: Ένας τσομπάνης. Και δεν είναι κάποιος Έλληνας βοσκός που μεγαλοπιάστηκε. Αλλά η εταιρία Chobani  του περίπου συνομηλίκου μου Τούρκου επιχειρηματία Hamdi Ulukaya , εταιρία που κατέχει το 38% των συνολικών πωλήσεων ελληνικού γιαουρτιού στις ΗΠΑ.
Ο Hamdi Ulukaya ξεκίνησε σφετεριζόμενος ένα άλλο ελληνικότατο γαλακτοκομικό προϊόν, την ελληνική φέτα.
 Ακολουθώντας τη συμβουλή του πατέρα του ο Hamdi ίδρυσε την τυροκομική εταιρία Eyphrates στη Νέα Υόρκη για να πουλάει «ελληνική» φέτα στους Αμερικανούς. Για να φτιάξει το δικό του success story, συνέχισε  με την ίδια τακτική, να φτιάχνει και να πουλάει τα προϊόντα των άλλων.
 Δεν είναι τυχαίο που χρησιμοποιήσαμε για τις πρακτικές του Ulukaya τον όρο «σφετερισμός» ο οποίος φαίνεται είναι εξαιρετικά ήπιος αν κάποιος συμμεριστεί τις καταγγελίες της πρώην γυναίκας του Ayse Giray. Η Ayse κατάθεσε σε αμερικανικό δικαστήριο πως ο Ulukaya κόμπαζε σε φίλους και γνωστούς για το ότι έκλεψε τη συνταγή γιαουρτιού του από την Φάγε καθώς και πως για να ξεκινήσει την αυτοκρατορία του δεν είχε διστάσει να κλέψει μια επιταγή  ύψους 750000 δολαρίων από την οικογενειακή του τυροκομική επιχείρηση στην Τουρκία εκβιάζοντας την ίδια του την οικογένεια να τον χρηματοδοτήσει για να μην την εξαργυρώσει. Στη συνέχεια και αφού πήρε δανεικά και αγύριστα κοντά στις 500000 δολάρια από τη πρώην του για να στήσει την Euphrates, έκλεψε επιταγές και από τον αδερφό του και πλαστογράφησε την υπογραφή.
Αλλά ας αφήσουμε την «υγιέστατη» επιχειρηματικότητα του Ulukaya που μοιάζει με μύθο βιβλικού κακού και ας ασχοληθούμε με τα «υγιέστατα» προϊόντα του:

Στην παρουσίαση της έρευνας Google για αποτελέσματα, η Chombani περιγράφει  το γιαούρτι της ως εξής:
«Αυθεντικό στραγγιστό Ελληνικό Γιαούρτι φτιαγμένο με το σωστό τρόπο με μόνο φυσικά συστατικά και χωρίς καθόλου συντηρητικά»
Έχουμε ήδη πάρει μια ιδέα για το ποιος είναι ο τρόπος ο «σωστός» για τον  Ulukaya.
Αλλά ας πάμε στο υπόλοιπους και πιο ουσιαστικούς ισχυρισμούς της Chombani για το προϊόν της:
Το γιαούρτι της μπορεί να είναι όντως στραγγιστό αλλά ούτε αυθεντικό ούτε Ελληνικό είναι καθώς ούτε από ελληνικό γάλα παρασκευάζεται αλλά ούτε και από Έλληνες.
Όσο για το ότι είναι «φυσικό», φυσικά και είναι… Για όσους είναι τόσο αστοιχείωτοι ώστε να πιστεύουν ότι τα γενετικά τροποποιημένα είναι «φυσικά».
Γιατί σύμφωνα με συνηγόρους του καταναλωτή στις ΗΠΑ, το γάλα που χρησιμοποιεί η Chombani για το γιαούρτι της παράγεται από αγελάδες που ταΐζονται με γενετικά τροποποιημένες τροφές.
Αυτός ο «σωστός» τρόπος παραγωγής της Chombani, δεν αρκείται μόνο στους πιθανούς κινδύνους της επιβολής της γενετικά τροποποιημένης κουλτούρας στην γεωργία και την κτηνοτροφία:
Σύμφωνα με πληθώρα δημοσιευμάτων, ο μαζικός τρόπος παραγωγής της Chombani απειλεί να προκαλέσει (οργανική) ρύπανση στο περιβάλλον.
Περί τίνους πρόκειται;
Ως υποπροϊόν της παραγωγής στραγγιστού γιαουρτιού παράγεται όξινος ορός γάλακτος. Αν μεγάλες ποσότητες όξινου ορού γάλακτος βρεθούν σε ποτάμια ή λίμνες, η φυσιολογική τους αποσύνθεση είναι ικανή να προκαλέσει «ασφυξία» σε υδρόβιους οργανισμούς και να διαταράξει σοβαρά τα οικοσυστήματα αυτά.
Μέχρι σήμερα μέρος του παραγόμενου όξινου γαλακτικού ορού χρησιμοποιείται ως ζωοτροφή αλλά υπάρχει όριο στο πόσο από αυτό μπορούν τα ζώα να καταναλώσουν μέχρις ότου να εμφανιστεί κάποιου είδους δυσανεξία με δυσάρεστες αλλά όχι φυσικά δραματικές επιπτώσεις.
Ερευνητές επιδιώκουν να αξιοποιήσουν το οργανικό απόβλητο σε παιδικές φόρμουλες γάλακτος, άλλοι να το χρησιμοποιήσουν ως πρώτη ύλη για την παραγωγή ενέργειας ενώ bodybuilders το χρησιμοποιούν για γρήγορη ανάπτυξη μυϊκού όγκου και αθλητές για την γρηγορότερη αποκατάσταση μυϊκών τραυμάτων.
Ακόμη και έτσι όμως, οι σημερινές εφαρμογές και χρήσεις του όξινου ορού γάλακτος δεν αρκούν για να απορροφήσουν το σύνολο της ποσότητας που παράγεται από μεγάλες μονάδες παραγωγής του γιαουρτιού όπως αυτές της Chombani, δημιουργώντας με αυτό τον τρόπο ένα κάποιο περιβαλλοντικό ζήτημα.
Πέρα από το «σωστό» τρόπο παραγωγής της, η Chombani είχε και κάποια από εκείνα τα κρούσματα αλλοίωσης προϊόντων που έχουμε δει στη βιομηχανία τροφίμων, κρούσματα που θα μπορούσαν να φαίνονται διασκεδαστικά αν δεν ήταν τόσο δυσάρεστα και ακόμη και επικίνδυνα για την υγεία των καταναλωτών.
Στην περίπτωση της Chombani τα πράγματα ήταν κάπως πιο αθώα: Παρτίδες του στραγγιστού της γιαουρτιού αποσύρθηκαν το 2013 από την ίδια την εταιρία καθώς σε αυτές είχε αναπτυχθεί μούχλα, δυσάρεστη αλλά μάλλον ακίνδυνη και σίγουρα πολύ λιγότερο επικίνδυνα από τη σαπίλα της
εταιρικής απληστίας.

Συμπεράσματα

Η ελληνική διατροφή και η βάση της βάλλεται σημαντικά: με πρόφαση την ανταγωνιστικότητα και με εργαλείο την ελληνική κρίση, είναι το γάλα, η πρώτη ύλη για όλα τα υπόλοιπα γαλακτοκομικά προϊόντα που πλήττεται.
Οι Έλληνες κτηνοτρόφοι ήδη συμπιέζονται από τις εταιρίες και ο κλάδος τους αρχίζει να φαίνεται όλο και λιγότερο ελκυστικός και βιώσιμος.
Ήδη, στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης και της Παγκοσμιοποίησης, οι Έλληνες κτηνοτρόφοι έχουν δεχτεί ισχυρότατα πλήγματα από φτηνές και μαζικές εισαγωγές κρέατος.
Ακόμη ισχυρότερα πλήγματα δέχονται από ένα ιδιότυπο λαθρεμπόριο κρέατος καθώς και παραποίησης ταμπελών και σφραγίδων πιστοποίησης και προέλευσης:
Οργανωμένα κυκλώματα μεταφέρουν ζώα από χώρες όπου μπορούν να τα αγοράζουν φτηνά και παρακάμπτοντας υγειονομικούς ελέγχους τα φέρνουν σε σφαγεία εντός Ελλάδος όπου και παίρνουν την Ελληνική σφραγίδα για να διοχετευτούν στη συνέχεια στην ελληνική (αλλά και στην ευρωπαϊκή) αγορά ως ελληνικά κρέατα.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, είναι αμφίβολο το πόσο θα αντέξουν οι Έλληνες κτηνοτρόφοι.
Χωρίς αυτούς, πολλές ελληνικές εταιρίες θα κλείσουν τα γαλακτοκομικά τους τμήματα και θα αφοσιωθούν μόνο στα τυροκομικά στα οποία θα χρησιμοποιούν φθηνά ξένα γάλατα.
Τι σημαίνει αυτό π.χ  για την ελληνική φέτα; Αυτό που σημαίνει είναι πως η φέτα που θα παράγεται με αυτόν τον τρόπο δεν θα νοείται πλέον ως ελληνική. Μπορεί λοιπόν μετά από κάποια χρόνια να δούμε  Έλληνες βιομήχανους να συντάσσονται με τα γερμανικά και αμερικάνικα λόμπι για να καταργήσουν τον προστατευτισμό που υπάρχει για τη φέτα αλλά και για άλλα ΠΟΠ ώστε να κρατήσουν μερικά ψίχουλα από την μεγάλη πίττα της παγκόσμιας αγοράς που κάποτε ήταν ολοδικιά τους.
Το να χάσουμε λοιπόν τον εθνικό μας ΠΟΠ σταρ είναι μια πιθανότητα. Μαζί με αυτόν θα χαθούν όχι μόνο χιλιάδες από τις σημερινές θέσεις εργασίες αλλά θα χαθεί οριστικά και η πιθανότητα να δημιουργηθούν δεκάδες χιλιάδες καθώς τα ελληνικά ΠΟΠ κατακτάν τις διεθνείς αγορές με γοργούς ρυθμούς τα τελευταία χρόνια.
Εδώ η Φέτα (ανάμεσα σε τόσα άλλα) χάνεται και αυτοί το λεν ανάπτυξη…

(Το παρόν κείμενο ανήκει στο παράρτημα του πολυαναμενόμενου βιβλίου μου «Παρά Φύση» για τις κακές πρακτικές της βιομηχανίας τροφίμων και φαρμάκων το οποίο είναι σχεδόν αδύνατο να εκδοθεί στο κρισιακό περιβάλλον χωρίς τη συνδρομή των αναγνωστών. Για όσους θέλουν και μπορούν να συνεισφέρουν σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς στην έκδοση του βιβλίου με τη μέθοδο της προαγοράς του βιβλίου μπορούν να μου το κοινοποιήσουν στην ηλεκτρονική διεύθυνση petrosarguriou2@windtools.gr. Είμαστε μερικές μόνο δεκάδες προαγορές πριν το βιβλίο βρει το δρόμο του για το τυπογραφείο προκειμένου να εμπλουτίσει τη βιβλιοθήκη και το γνωστικό σας πεδίο)

Σημαντική εκδήλωση μνήμης στις 7 Μαΐου 2014 στο Πνευματικό Κέντρο Κωνσταντινουπολιτών> Οι απελάσεις του Ελληνισμού από την Τουρκία το 1964

Οι απελάσεις του Ελληνισμού από την Τουρκία το 1964

Σημαντική εκδήλωση μνήμης στις 7 Μαΐου 2014 στο Πνευματικό Κέντρο Κωνσταντινουπολιτών

    

 «Η λήθη του κακού

είναι η άδεια για την επανάληψη του»

Επιτύμβια επιγραφή πάνω στην ελληνική στήλη του Μαουτχάουζεν

     

Με την ευκαιρία συμπλήρωσης 50 χρόνων από τις απελάσεις του Ελληνισμού από την Κωνσταντινούπολη (1964-2014), το «Σωματείο Ελλήνων Υπηκόων Απελαθέντων εκ Τουρκίας» (μέλος της Οικουμενικής Ομοσπονδίας Κωνσταντινουπολιτών – ΟΙ.ΟΜ.ΚΩ.) παρουσιάζει σε πρώτη προβολή το ντοκιμαντέρ «Οι απελάσεις Ελλήνων υπηκόων από την Τουρκία το 1964» (Αφήγηση Μάνια Ζούση, Σενάριο Λεωνίδας Κουμάκης, Σκηνοθεσία Γιώργος Κουρμούζας) σε ειδική εκδήλωση μνήμης που θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 7 Μαΐου 2014 και ώρα 19:00 στο Πνευματικό Κέντρο Κωνσταντινουπολιτών (στάση Μετρό Αμπελόκηποι), με ελεύθερη είσοδο.

Η εκδήλωση μνήμης, εκτός από το ντοκιμαντέρ, περιλαμβάνει προσωπικές μνήμες από τις απελάσεις των Μαρίνα Καλουμένου και Λεωνίδα Κουμάκη, σύντομη ομιλία του Καθηγητή Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου, Διεθνούς Οικονομικού Δικαίου και Δικαίου της Θάλασσας Σταμάτη Γεωργούλη με θέμα «Οι απελάσεις του 1964, σταθμός στην εκρίζωση του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης», τραγούδια μνήμης των αλησμόνητων πατρίδων από το συγκρότημα «Μουσικές Διαδρομές» υπό τη διεύθυνση του Ιωάννη Γαβαλάκη, ενώ στον ισόγειο χώρο του Πνευματικού Κέντρου Κωνσταντινουπολιτών θα λειτουργεί έκθεση με θέμα τα επαγγέλματα τα οποία το 1930 απαγορεύθηκαν από το Τουρκικό κράτος για τους Έλληνες υπηκόους, με χειροποίητες κούκλες της Ειρήνης Πρίντεζη-Φράγκου και συλλογή από παλιές carte postale του οφθαλμιάτρου Ανδρέα Κωνσταντινίδη.

Κατά την προσέλευση στην εκδήλωση θα προσφέρεται ειδική, έκδοση – προσφορά της εφημερίδας «ο Πολίτης» (Εκδόσεις Τσουκάτου) με το πρόγραμμα της εκδήλωσης και μνήμες από τις μαζικές απελάσεις των Ελλήνων από την Τουρκία το 1964 οι οποίες αποτέλεσαν μια ακόμα ωμή και κυνική παραβίαση της Συνθήκης της Λωζάνης από την Τουρκική Δημοκρατία.

Τέλος, τα Ελληνικά Ταχυδρομεία, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 50 χρόνων από τις απελάσεις του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης, θα κυκλοφορήσουν την ημέρα της εκδήλωσης, σε πολύ περιορισμένο αριθμό, ειδική συλλεκτική έκδοση ενός φακέλου με γραμματόσημο (πρώτη ημέρα κυκλοφορίας) που θα διατίθεται κατά την διάρκεια της εκδήλωσης μνήμης.

Το πλήρες πρόγραμμα της εκδήλωσης (ώρα προσέλευσης 18:30, ώρα έναρξης 19:00, είσοδος ελεύθερη) έχει ως εξής:

19:00   Χαιρετισμός Προέδρου Δ.Σ. Σωματείου Ελλήνων Υπηκόων Απελαθέντων εκ Τουρκίας Διονύση Αγγελόπουλου

19:10   Μαρίνα Καλούμενου: Προσωπικές, οικογενειακές μνήμες από τις απελάσεις.

19:20   Λεωνίδας Κουμάκης: Διαβάζει ένα απόσπασμα  - προσωπική εμπειρία από το βιβλίο του  «Το Θαύμα - μια  πραγματική ιστορία».

 19:30   Σταμάτης Γεωργούλης, Καθηγητής Δημόσιου Διεθνούς Δικαίου, Διεθνούς  Οικονομικού Δικαίου και Δικαίου της Θάλασσας:  Οι απελάσεις  του 1964, σταθμός στην εκρίζωση  του  Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης.

19:45  «Απελάσεις του 1964». Ντοκιμαντέρ (Αφήγηση Μάνια Ζούση, Κείμενα Λεωνίδας Κουμάκης, Σκηνοθεσία Γιώργος Κουρμούζας)

   

20:10    Τραγούδια μνήμης  των αλησμόνητων πατρίδων από το συγκρότημα «Μουσικές Διαδρομές»  υπό τη διεύθυνση του Ιωάννη Γαβαλάκη

20:20    Τέλος εκδήλωσης

Συντονισμός εκδήλωσης:  Δρ. Ελίζα Φερεκύδου

Η έκθεση με θέμα τα επαγγέλματα τα οποία το 1930 απαγορεύθηκαν από το Τουρκικό κράτος για τους Έλληνες υπηκόους, με χειροποίητες κούκλες της Ειρήνης Πρίντεζη-Φράγκου καθώς και η συλλογή από παλιές carte postale του οφθαλμιάτρου Ανδρέα Κωνσταντινίδη θα είναι ανοικτά για το κοινό στο ισόγειο του Πνευματικού Κέντρου Κωνσταντινουπολιτών από τις 18:15 της 7^ης Μαΐου 2014 και μέχρι το τέλος της εκδήλωσης (είσοδος ελεύθερη).

Το ντοκιμαντέρ «Οι απελάσεις Ελλήνων υπηκόων από την Τουρκία το 1964» θα προβληθεί και στα πλαίσια του 3^ου Φεστιβάλ Κωνσταντινουπολιτών που θα διεξαχθεί 3-5 Οκτωβρίου 2014 στο Αθλητικό Βυζαντινό Κέντρο στον Άλιμο.

Περισσότερες πληροφορίες για την εκδήλωση παρέχονται από την γραμματεία του Σωματείου Ελλήνων Υπηκόων Απελαθέντων εκ Τουρκίας, Δημ. Σούτσου 46,  Αμπελόκηποι (έναντι στάσης Μετρό Αμπελοκήπων), τηλέφωνα: 210 6433750, 210 6424826, e-mail: apelathentes@yahoo.gr 

Για όσους πολιτικάντηδες υπόσχονται (πολίτη Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου)

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Όποιος ενδιαφέρεται για περισσότερα θέματα, μπορεί να επισκεφθεί την ιστοσελίδα της Επιτροπής.(http://ethnikonthematon.blogspot.gr)

-   Για όσους πολιτικάντηδες υπόσχονται:

-   "Δεν έχω χρόνο"! "Δεν έχω χρόνο"!

-   Η "αντιστασιακή" δράση του κ. Προέδρου της Δημοκρατίας

Για όσους πολιτικάντηδες υπόσχονται:

Έγραφε πριν από τρεις αιώνες και πλέον ο Άγγλος φιλόσοφος Τ. Hobbs (1588-1679), από τη σκοπιά της θεωρίας της αισθησιαρχίας: "Το βέβαιο είναι ότι η φυσική κατάσταση του ανθρώπου είναι η αθλιότητα  και το όραμα της πολιτείας του Ανθρώπου, η οποία πρόκειται να οικοδομηθεί πάνω στα ερείπια της πολιτείας του θεού, είναι αστήρικτη ελπίδα"(περισσότερα για την κοινωνική αθλιότητα στο έργο μου: "Η Κομμουνιστική Ουτοπία", εκδ. β' "Πελασγός" - Ι. Γιαννάκενας - Αθήνα 2013, σελ. 219 επ. όπου το κεφάλαιο: "Το πρόβλημα της ίσης διανομής και η "αφθονία" των αγαθών" και το εδώ παράθεμα σελ. 470).

Συνεπώς καλά θα ήταν και για τους ίδιους και για τους ψηφοφόρους τους να μην τους βαυκαλίζουν με ζωή… χαρισάμενη, που δεν υπάρχει ούτε στον παράδεισο.

Κι εκεί ακόμη υπήρξε ο πρώτος φόνος και μάλιστα με την απαίσια μορφή της αδελφοκτονίας.

Λίγο σοβαρότητα δεν βλάπτει. Όσο για τον "κυρίαρχο", ήρθε ο καιρός να καταλάβει ότι οι εκλογές δεν είναι ούτε χαβαλές ούτε κοπριτοκρατία.

Αθήνα, 27/04/2014

Ο πολίτης Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου

"Δεν έχω χρόνο"! "Δεν έχω χρόνο"!

Αφορμή για το σχόλιο αυτό υπήρξε η τηλεφωνική επικοινωνία με τον Ρόδιο πατριώτη Δημήτρη, ο οποίος αγωνιζόμενος στοάλλοτε σμαραγδένιο νησί να αφυπνίσει την υπνωττούσα ανθρωπομάζα που υποφέρει παντοιοτρόπως πέφτει πάνω στο τείχος της αδιαφορίας ή της γνωστής φράσης: "Δεν έχω καιρό"!

Το ίδιο συναντά και ο γράφων στην απόπειρά του να αποτελέσει την αλογόμυγα του Σωκράτη στα νυσταλέα μυαλά και τις χλωροφορμιασμένες ψυχές πολλών Ελλήνων, οι οποίοι αρνούνται να αντιδράσουν στα κοινωνιοκτόνα και πατριδοκτόνα φαινόμενα με το επιχείρημα: "Δεν έχω χρόνο"!

Δεν μπορούν να καταλάβουν αυτοί οι κεχηνότες, για τα συμβαίνοντα, συνέλληνες ότι αφού δεν διαθέτουν λίγο χρόνο να επιβιώσουν αυτοί, τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους, το σύστημα θα φροντίσει να ψοφήσουν σταδιακά και σε σύντομα μάλιστα χρόνο!

Έλληνα! Αν εσύ δεν βρίσκεις ελάχιστο χρόνο να αντιδράσεις, το κατοχικό σύστημα θα βρει νεκροθάφτες να σε θάψουν.

Αθήνα, 27/04/2014

Ο πολίτης Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου

Η "αντιστασιακή" δράση του κ. Προέδρου της Δημοκρατίας

Επειδή αμφιβάλλω σφοδρά για τους ισχυρισμούς του θέλω αποδείξεις έγγραφες ή έστω μαρτυρίες συναγωνιστών ου ΕΛΑΣ. Υπάρχουν; Εσύ που το διαβάζεις κάνε το ίδιο. Ζήτησε αποδείξεις.

Αθήνα, 27/04/2014

Ο πολίτης Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου

Αγγελία πώλησης RENAULT SCENIC 1600cc σε πολύ καλή κατάσταση (φωτογραφίες)

Πωλείται RENAULT SCENIC 1600cc, μοντέλο 2005, 114000 χλμ,  σε καλή κατάσταση, με αυτόματο κλιματισμό, με κοτσαδόρο, τιμή 6000 € (συζητήσιμη)

Πληροφορίες : 6947315027