Ωραιος σαν ανθελληνας

http://agriazwa.blogspot.gr/2014/02/blog-post.html

α) Ο "αντισημίτης" παρολίγον υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ

Αμφισβητείται έντονα εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ η πρόταση για την υποψηφιότητα του δημοσιογράφου Θ. Καρυπίδη στην περιφέρεια της Δ. Μακεδονίας και μάλλον θα απορριφθεί.

Οι λόγοι;

Ο κύριος Καρυπίδης έχει συλληφθεί από την αστυνομία σκέψης να γράφει προχειρότητες που αντικρούουν τη διαμορφωμένη και επικρατούσα συναίνεση και ως εκ τούτου είναι απαγορευμένα και τιμωρούνται με την αφαίρεση του πολιτικού δικαιώματος του εκλέγεσθαι, τουλάχιστον υπό την αιγίδα συγκεκριμένων πολιτικών χώρων (δικαίωμα τους βέβαια):

Ποια ήταν αυτά τα βλάσφημα που έγραψε ο Καρυπίδης; Αυτολεξεί:

«Τώρα που η Χρυσή Αυγή μπήκε στην στενή, ο Ελληνικός λαός θα πλέει σε πελάγη ευτυχίας, θα έχει λύσει όλα τα προβλήματα του και ευτυχισμένος θα απολαμβάνει την σωτηρία της δημ(ι)οκρατία τους. Οι φόροι θα μειωθούν δραστικά, οι μισθοί θα γίνουν βιώσιμοι, οι θέσεις εργασίας θα έρχονται κατά χιλιάδες, (ο Βενιζέλος υποσχέθηκε... 900.000 θέσεις εργασίας ), τα νοσοκομεία θα ανοίξουν για τον κόσμο και όχι μόνο για τους λαθρομετανάστες, τα σχολεία θα έχουν αρκετούς καθηγητές για να διδάξουν και προπαντός τα Εθνικά μας θέματα θα επιλυθούν με τον καλύτερο τρόπο. Καλό μεσημέρι!»

Βλασφημία! Όλοι γνωρίζουν πως η Χρυσή Αυγή είναι η αιτία και όχι το σύμπτωμα της κοινωνικής καταστροφής. Όποιος διαφωνεί με αυτό είναι φιλοχρυσαυγίτης εως ατόφιος χρυσαυγίτης, τέρας μισαλλοδοξίας.

Με άλλα λόγια δεν μπορείς να κάνεις πολιτικό σχολιασμό με οποιαδήποτε αναφορά στη Χρυσή Αυγή αν δεν παρουσιάσεις αντιχρυσαυγίτικο πιστοποιητικό μηνυμάτων. Ακόμη και αν αντιπαλεύεις τη Χρυσή Αυγή με επιχειρήματα και μέσα στα δημοκρατικά πλαίσια μιας ευνομούμενης πολιτείας. Τέλος. Αν δεν είσαι Μακιαβελικός στο θέμα της αντιμετώπισης της Χρυσής Αυγής, είσαι αντιδημοκράτης, φασίστας και ρατσιστής.

Έτσι λοιπόν τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής συνεχίζουν να ανεβαίνουν καθώς το σύστημα εξουσίας στην Ελλάδα κάνει όλο και περισσότερους να μην πιστεύουν στην δημοκρατία. Λογικό: αφού οι ίδιοι είναι ολιγάρχες δε θρηνούν για το χαμό της δημοκρατίας. Το αντίθετο.

Αλλά ο Καρυπίδης κάλεσε και τον Κασιδιάρη στην εκπομπή του μετά τη σύλληψη της Χρυσής Αυγής.

Λες και ήταν ο Καρυπίδης που έβαλε την ΧΑ στο ελληνικό κοινοβούλιο. Όχι οι αντιδημοκρατικές κυβερνήσεις, όχι  η τραπεζοκρατία, όχι η κλεπτοκρατία, όχι τα πολιτικά ανδρείκελα των μεγάλων συμφερόντων, ούτε τα μήντια που πριν την έκτακτη σύλληψη στελεχών της ΧΑ τους έβαζαν μέρα νύχτα μέσα στα σπίτια των Ελλήνων, ούτε η δικαιοσύνη και η αστυνομία που έκανε τα στραβά μάτια στα εγκλήματα των ακροδεξιών για δεκαετίες.

Όχι.

Οποία υποκρισία.

Αλλά όπως και να το κάνουμε, ο Καρυπίδης είναι ρατσιστής και αντισημίτης: Ιδού η γραπτή απόδειξη:

«Η Νέα Τηλεόραση της Ελλάδας θα λέγεται ΝΕΡΙΤ (Nerit) που είναι Εβραϊκό όνομα για κορίτσια και σημαίνει στα εβραϊκά Nera και δένεται σε κορίτσια που γεννήθηκαν κατά τη Χάνουκα...«κερί» της Ανθελληνικής γιορτής Χάνουκα δηλαδή...τι γιορτάζουν οι Εβραίοι στην Ανθελληνική γιορτί Χάνουκα».
«Το όνομα Nerit είναι συγγενές με το Berit (πως λέμε Μπενέ Μπερίτ...).
«Φημολογείται ότι δ/ντης μπορεί να είναι ο Παπαχελάς, το αστέρι της Bilderberg. Ο πλέον κατάλληλος...»
Παρότι ο Καρυπίδης γράφει βλακείες καθώς η Χάνουκα είναι μια γιορτή ιστορικής μνήμης και ανεξαρτησίας των Ιουδαίων από τους Σελευκίδες, καθώς αυτοί, παρότι είχαν τάξει θρησκευτική ανεξαρτησία στους Ιουδαίους , όταν οι Ιουδαίοι εξόρισαν μια άρχουσα φιλελληνιστική εβραϊκή οικογένεια, ο Αντίοχος ο τέταρτος ο επιφανής μπήκε μέσα στην Ιερουσαλήμ και την έκανε πουτάνα. Εξέγερση ακολούθησε και πέτυχε την «απελευθέρωση» της Ιερουσαλήμ το 165 πχ και την αποκατάσταση του ναού της που συνοδεύτηκε με εορτασμούς. Αυτούς των εορτασμών υπενθύμιση είναι η Χάνουκα.
Η κατατεθειμένη ερμηνεία του Καρυπίδη είναι βλακώδης και ανιστόρητη. Είναι σαν να γράφει Τούρκος ιστορικός πως η επέτειος της 25^ης Μαρτίου είναι αντιτουρκική γιορτή. Είναι σαν να καταδικάζει εξεγέρσεις απέναντι σε ιμπεριαλισμούς. Θα κατηγορούσε κάποιος όμως έναν τέτοιο τούρκο ως ρατσιστή;

β) Η εξέγερση των διάσημων

Κάποιοι άλλοι φυσικά δεν καταδικάζουν εξεγέρσεις από όπου και αν προέρχονται. Αρκεί να μην προέρχονται από τον ευρωπαϊκό Νότο και την Ελλάδα. Έτσι «διάσημοι» Έλληνες του βεληνεκούς της Μιμής Ντενίση, της Ανίτα Ναθαναήλ και της Κέλλυς Κελεκίδου έσπευσαν να στείλουν το δικό τους μήνυμα στους Ουκρανούς εξεγερμένους. Ο Ρόκκος μας λέει να μην κλείνουμε τα μάτια μας και ότι η Ουκρανία χρειάζεται τη βοήθεια όλων μας, λες και η Ελλάδα είναι η χώρα των αδιάφορων πλουσίων, η Ντενίση να λέει το αμίμητο «όταν έχει ειρήνη η Ουκρανία έχει ειρήνη όλος ο κόσμος», δόγμα ιστορικά επιβεβαιωμένο, ο Κουρκούλης να λέει «Ουκρανοί αδέρφια μας αξίζετε ένα καλύτερο μέλλον» (οι Έλληνες πάλι όχι). Στο ίδιο πάλι μοτίβο, η Στέλλα Δημητρίου να λέει μη χάνεται ποτέ την ελπίδα σας, σας αξίζει ένα καλύτερο αύριο, ένα καλύτερο μέλλον»… Η  Ναθαναήλ να επαναλαμβάνει το δόγμα Ντενίση ότι «Ειρήνη στην Ουκρανία σημαίνει ειρήνη για όλο τον κόσμο».
Πέρα από το ότι η εξέγερση στην Ουκρανία είναι τόσο αμερικανοκινούμενη όσο και γερμανοκινούμενη, πέρα από το ότι ακραίοι εθνικιστές είναι ο πιο μαχητικός πυρήνας των εξεγερμένων, η στήριξη αυτών των μαϊντανών της showbiz είναι διπλά γελοία καθώς αυτοί, ουδέποτε έστειλαν ένα μήνυμα στήριξης στους εξεγερμένους Έλληνες του 2011. Τίποτα. Nada.
Καθόντουσαν στις τηλεοράσεις τους και ξύναν τα αρχίδια τους βλέποντας την πιο ακραία μορφή καταστολής που γνώρισε η χώρα από την εποχή της χούντας λες και έβλεπαν τελικό του superball…
Είναι cool να είσαι δημοκράτης για οτιδήποτε συμβαίνει εκτός Ελλάδας και να συμπεριφέρεσαι ωσάν στην χώρα σου να μην τρέχει τίποτε. Και σαν να μην έτρεξε ποτέ τίποτε. Η ιστορία της Ελλάδας είναι αδιατάραχτη. Χωρίς δεινά, χωρίς παθήματα, χωρίς φρίκες. Μια αιώνια ηλιοθεραπεία. Τουρλωμένοι κώλοι και βυζιά κάτω από τον ίδιο ήλιο…
Αλλά υπάρχουν και χειρότερα. Οι χρήσιμοι ηλίθιοι της showbiz απλά κάνουν τη δουλειά τους που είναι να κάνουν πως δεν βλέπουν τίποτα για να τα έχουν καλά με τους διακινητές του χρήματος.
Και οι αντιδιανοούμενοι κάνουν τη δική τους: που είναι να παραχαράττουν την ιστορία για τα αφεντικά τους που διακινούν το χρήμα.

γ) Την ιστορία την γράφουν οι νικητές

Η παραχάραξη της ιστορίας που θέλει να παρουσιάζεται ως αναθεώρηση είναι συνήθης πρακτική. Κάθε νικητής ξαναγράφει την ιστορία με τρόπο κολακευτικό για τον ίδιο.
Όταν πχ η Ρεπούση επεδίωξε να περάσει στο βιβλίο ιστορίας της 6^ης δημοτικού την αντίληψη οι Σμυρνιοί στη σφαγή του 1922 «συνωστίζονταν» στο λιμάνι, κανείς από τα συστημικά μήντια δεν υπαινίχθηκε καν ανθελληνισμό.
Λίγοι κατηγόρησαν τις ανθελληνικές κυβερνήσεις των μνημονίων για ανθελληνισμό. Γιατί αντιλαϊκή κυβέρνηση είναι ανθελληνική κυβέρνηση. Αντισπανική κυβέρνηση. Αντιπορτογαλική κυβέρνηση.
Γιατί είναι cool να είσαι ανθέλληνας, αντιισπανός, αντιπορτογάλος. Είναι σκόπιμο, είτε είσαι διεθνιστής είτε παγκοσμιοποιητής να σβήνεις την ιστορική μνήμη και να εγγράφεις από πάνω το όραμα για τον κόσμο που σε βολεύει. Και αυτό δεν είναι πολεμική ειδικά απέναντι στους Έλληνες αλλά μια παγκόσμια πρακτική απέναντι στους λαούς. Η κάθε νέα εξουσία θέλει την πλειοψηφία των υπηκόων που δεν ωφελούνται από αυτήν, πηλό για να πλάθει τη δικιά της τάξη πραγμάτων. Τα δικά της αγάλματα, τα δικά της ονόματα στους δρόμους, τα δικά της βιβλία, τη δική της ιστορία. Όλες οι προηγούμενες εκδοχές πρέπει να διαγραφούν. Λέγε με ολοκληρωτισμό. Γιατί; Γιατί σου γαμάω το μυαλό.
Κανείς δεν κατηγόρησε για ανθέλληνες και ρατσιστές τους Γερμανούς, ή τον Πάγκαλο για το όσα έσουραν στους ‘Ελληνες.
Το πιο επικίνδυνο κομμάτι του ρατσισμού δεν είναι οι ρατσιστικές προκαταλήψεις. Το πιο επικίνδυνο είναι όταν οι προκαταλήψεις γίνονται το απόλυτο κριτήριο αντίληψης του διαφορετικού και ο καθένας κρίνεται με βάση όχι την ανθρώπινη του ποιότητα και συμπεριφορά του αλλά με βάση τα εξωτερικά του χαρακτηριστικά αλλά και τις πεποιθήσεις του. Οι αναμάρτητοι του αντιρατσισμού λοιπόν είναι αυτοί που ρίχνουν πολύ εύκολα τις πρώτες πέτρες. Με ευκολία που έχουν δανειστεί από τον απανθρωπισμό των ρατσιστών. Τα «αντί» καταντούν αποτροπαϊκά σύμβολα του εσώτερου δαίμονα.
«Όταν πολεμάς με δαίμονες, να προσέχεις να μην γίνεις αυτό που πολεμάς». Παλιά καλή συμβουλή που όλοι τείνουν να ξεχνούν.
Δεν θα απέρριπτα τον Καρυπίδη λόγω χρυσαυγιτισμού ή αντισημιτισμού ή ρατσισμού, λέξεις που πετιούνται σήμερα πιο εύκολα από ότι το μαλάκας τη δεκαετία του 80 ως κοινές ύβρεις.
Αλλά για προχειρότητα. Αν ένας δημοσιογράφος γράφει με τόση ευκολία ανοησίες για τη Χάνουκα, αν δεν μπορεί ή δε θέλει να διαχειριστεί την πληροφορία του,  πόσο μάλλον μπορεί να διαχειριστεί μια Περιφέρεια και μάλιστα μια περιφέρεια σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.
Αλλά βρισκόμαστε σε μια εποχή όπου το έκτακτο μονιμοποιείται. Αυτό είναι το τίμημα του ευρωπαϊκού ολοκληρωτισμού στο Νότο. Το έκτακτα χαράτσια γίνονται μόνιμες φορολογίες. Οι νόμοι του κράτους περνάνε έκτακτα. Οι συλλήψεις γίνονται έκτακτα.
Μια έκτακτη χώρα.
Και οι πραγματικές συνθήκες έκτακτης ανάγκης όπως οι σεισμοί της Κεφαλονιάς; Μόνιμες βλάβες καθώς το επίσημο κράτος μπορεί να παρέλασε στην Κεφαλονιά, οι μηχανισμοί για τις έκτακτες ανάγκες έχουν σε μεγάλο βαθμό έχουν παραλύσει μαζί με το κοινωνικό κράτος.
Σε αυτή τη μεταβατική προς την τελική μορφή του ευρωπαϊκού ολοκληρωτισμού μορφή κράτους του οποίου ηγούνται άτομα με παρακρατική αντίληψη πραγμάτων, το κράτος είναι εκεί για να υπενθυμίζει στους πολίτες ότι αυτό το μεταλλαγμένο κράτος είναι πανταχού παρόν και ο πολίτης τα πάντα πληρώνει. Ο πολίτης έχει μόνο υποχρεώσεις και ευθύνες απέναντι στο κράτος. Το κράτος έχει μόνο υποχρεώσεις απέναντι στους δανειστές του και καμία απέναντι στους πολίτες.
Ελληνικό κράτος: ο μπράβος των τοκογλύφων.

δ) Κεφαλόρνια

Σε σχέση με τους σεισμούς της Κεφαλονιάς, το κείμενο με την καθαρή ματιά του Κώστα Βαξεβάνη χθες με τίτλο Κεφαλόρνια μου χάραξε την ψυχή. Όχι τόσο για την εμφανή φρίκη του ολοκληρωτισμού και της μπατσοκρατίας που περιέγραφε, όσο για την φρικιαστική εξοικείωση με αυτήν που μας συμβαίνει όλο και περισσότερο και όλο και συχνότερα. Ανατρίχιασα στην υπενθύμιση του ότι εμείς οι άνθρωποι ως όντα της συνήθειας που είμαστε, μπορούμε να συνηθίσουμε στα πάντα. Να βλέπουμε φρίκες και να τις θεωρούμε συνηθισμένες ακόμη και κοινότυπες. Έτσι λοιπόν, σε ένα νησί ρημαγμένο, με εκατοντάδες νεοάστεγους σε ανάγκη βοήθειας και μέριμνας, ο υπουργός «προστασίας του πολίτη», ευφημισμός που θυμίζει το «Νταβατζής του πολίτη» κυκλοφορούσε αγέρωχα ανάμεσα σε δεκάδες αστυνομικούς, επιθεωρώντας την καταστροφή σαν να ταν ταγματάρχης των SS που επιθεωρούσε μια χώρα που τα κατοχικά στρατεύματα είχαν ισοπεδώσει…
Ο Darth Δένδιας, ο Φον Δένδιας. Ο Δεν Δίας.
Αυτό το κράτος των προστατών και των προστάτιδων δυνάμεων… Ποιος θα μας προστατεύσει από τους αυτόκλητους προστάτες μας;
Κοιτάν με περιφρόνηση αυτούς που έχουν ανάγκη. Τους θεωρούν αδύναμους, απρόθυμους να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους. Απρόθυμους θεωρούν και τους ασθενείς με τη δραματική νόσο της σκλήρυνσης κατά πλάκας… Δεν περιέλαβαν την εκφυλιστική νόσο (και όχι μόνο αυτή) στη λίστα των 43 παθήσεων που χαρακτηρίστηκαν μη αναστρέψιμες….
Έτσι. Τα έκτακτα μονιμοποιούνται, τα μη αναστρέψιμα θεωρούνται παροδικά, προσωρινά… Οι μόνιμες βλάβες στην οικονομία είναι προσαρμογές, στην υγεία είναι εξυγίανση. Η σκλήρυνση κατά πλάκας δεν είναι αρρώστια της πλάκας.
Αλλά αυτό το κράτος, το σκληρότερο της μεταπολίτευσης, είναι της πλάκας. Και για αυτό σκληραίνει ακόμη περισσότερο, για να κρύψει τη γελοιότητα του προκαλώντας τρόμο στα θύματα του.
Κράτος νταής.

ε) Ecso-si, Ecso-no

Και θα κλείσουμε με μια εικόνα από το γειτονικό νότο και το κοντινό δικό μας μέλλον. Στην γειτονική Ισπανία στήσαν ολόκληρη αστυνομική επιχείρηση για να κάνουν έξωση σε έναν 54 με χρόνιο νόσημα και αναπηρία όπως αναφέρει το TVXS.

Γκλομπ και ξύλο στους γείτονες που έσπευσαν σε βοήθεια του.

Το να έχεις κατοικία είναι παράνομο στο μεσογειακό νότο. Αν δεν μπορείς να εξυπηρετήσεις το χρέος που σου φορτώνει η ολιγαρχία.

Περιμένετε: Οι εξώσεις έρχονται προσεχώς και σε ένα σπίτι κοντά στο δικό σας. Ίσως και στο δικό σας.  

Γαμώ την κυβέρνηση που μας γαμά το σπίτι.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.gr 6-2-2014

(Σύντομα στο agriazwa: Ποιοι και πως κλέβουνε τη φέτα και το Παράδειγμα της Ουγγαρίας)

Φώτης Αλεξόπουλος : ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΑΕΠΙ

ΘΕΜΑ:  Φώτης Αλεξόπουλος :  ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΑΕΠΙ

Κύριοι,

Η Καθημερινή Ενασχόληση μου με τα Κοινά  μου δίνει την δυνατότητα να έχω επαφή  με εκατοντάδες Μικροεπαγγελματίες της Εστίασης ..

Σας μεταφέρω ότι η Κατάσταση στον χώρο της επιχειρηματικότητας στην εστίαση είναι τραγική.

Χιλιάδες επιχειρήσεις που κάποτε απασχολούσαν πάνω από ένα εκατομμύριο (1.000.000)  εργαζόμενους, σήμερα δίνουν πραγματική μάχη επιβίωσης …….

Τα τέσσερα(4) Τριήμερα που υπήρχαν μηνιαίως, στην αγορά της εστίασης , πριν από δυο έτη, και έδιναν  μια μικρή ανάσα στα μηνιαία έξοδα των επαγγελματιών του κλάδου, δυστυχώς έχουν  καταργηθεί εδώ και καιρό …

Ο Έλληνας καταναλωτής έχει καταργήσει ακόμη και το Σάββατο.

Ο Λόγος της επιστολής μου είναι η κραυγή χιλιάδων επαγγελματιών που δεν μπορούν πλέον να αποπληρώνουν τα χρέη τους, που με την μορφή χιονοστιβάδας, κτυπούν ανελέητα τις επιχειρήσεις τους και οδηγούνται σε οριστικό κλείσιμο..

Θέτοντας υπόψη σας με την επιστολή αυτήν το μέγιστο αυτό πρόβλημα, που ήδη είμαι σίγουρος γνωρίζετε ,ζητώ με πρόταση μου να σκεφτείτε το ενδεχόμενο να μπορεί ο επαγγελματίας να κάνει χρήση μουσικής( και να πληρώνει )  μόνο για τις ημέρες που θα είναι ανοιχτός και όχι για όλη την διάρκεια όλου του έτους όπως είναι σήμερα .

Δεν είναι δυνατόν Κύριοι, να πληρώνει κάποιος επαγγελματίας ,το ποσό των 500.00 ευρώ Ετησίως, προκειμένου να έχει την Άδεια Μουσικής  που θα του επιτρέπει να παίζει μουσική στο κατάστημα του για μόλις τρεις φορές τον χρόνο .(που αν είναι «τυχερός» θα έχει δουλειά).

Υπάρχουν χιλιάδες τέτοιες περιπτώσεις καταστημάτων σε όλη την Ελλάδα και παρακαλώ να εξετάσετε την παρούσα επιστολή μου με την δέουσα σημασία ….

Πιστεύω ότι στόχος και συμφέρον  όλης της κοινωνίας είναι βάλουμε όλοι  «πλάτη» προκειμένου να επιβιώσουμε από την τρομερή λαίλαπα της ύφεσης.

Η Πρόταση μου έχει δυο σκέλη :Α) Ο αρμόδιος Ανταποκριτής σας να εισπράττει για τις επιχειρήσεις που θα πρέπει  να πληρώνουν για όλη την διάρκεια του έτους, επιχειρήσεις που πραγματικά και αποδεδειγμένα παίζουν μουσική καθημερινά.

Β) Να δίνετε  την δυνατότητα σε επιχειρήσεις που ανοίγουν ένα Σάββατο να κάνουν χρήση με ειδική αίτηση μόνο για την συγκεκριμένη ημέρα, η για συγκεκριμένες ημέρες, με ανάλογο λογικό παράβολο ..

Βρίσκομαι στην διάθεση σας για κάθε διευκρίνιση επί του θέματος.

Αγία Παρασκευή 7/2/2014

Μετά Τιμής

Φώτης Αλεξόπουλος

Ανεξάρτητος Δημοτικός Σύμβουλος

Αγίας Παρασκευής

Υπεύθυνος Γραμματέας για θέματα Τοπικής Αυτοδιοίκησης ΙΝΚΑ /Γενική

Ομοσπονδία Καταναλωτών Ελλάδος  

Η Ελληνίδα Μάνα…

http://ahdoni.blogspot.gr/2011/01/blog-post_2192.html

Η μητρότητα είναι δώρο του θεού προς το ανθρώπινο Γένος καί ιδιαίτερα προς το γυναικείο φύλο. Μέσω της Μητρότητας ή Γυναίκα προσκαλείται να υπηρετήσει το μυστήριο της ζωής, όχι μόνο ως διατήρηση καί συνέχιση της βιολογικής ζωής, αλλά κυρίως ως έκφραση καί βίωση της άγιοπνευματικής ζωής.

Για τη διπλή αυτή αποστολή της ή Γυναίκα είναι προικισμένη με χαρίσματα, πού την καθιστούν ίκανή να ανταποκριθεί στη διπλή ιερουργία της ζωής καί ιδιαίτερα στο «τεκνοτροφεΐν». Γι’ αυτό καί κύριο χαρακτηριστικό της γυναικείας ψυχοσύνθεσης εΐναι ή έτεροκεντρικότητα, το δυναμικό ενδιαφέρον της δηλαδή για λύση καί ανακούφιση των προβλημάτων των «άλλων». Εΐναι δέ πλουτισμένη σχεδόν με ανεξάντλητα αποθέματα άφοσιώσεως, αύταπαρνήσεως, ανιδιοτέλειας, συγχωρητικότητας, υπομονής, ηρωισμού, στοργής καί αγάπης «δίχως ορούς».

Κόποι καί άγωνίες, πόνοι καί θυσίες, ανήφορος καί γολγοθάς συνθέτουν τη ζωή της Μάνας, ή οποία όμως εκούσια τα αποδέχεται, χωρίς γογγυσμούς. Αντίθετα τα θεωρεί κατώτερα της χαράς πού αισθάνεται, επειδή συμβάλλει στο ρεΰμα ζωής δημιουργικά, προσφέροντας στη γήινη κοινωνία όλο) ρωμένες προσωπικότητες, αλλά συγχρόνως ετοιμάζοντας με το λόγο καί το βίωμά της «πολίτες του ουρανού».

Ή Ελληνίδα Μάνα, ως Όρθόδοξη Χριστιανή, γνωρίζει πόσο δύσκολη εΐναι ή υποχρέωση του «τεκνοτροφεΐν», γιατί είναι «τέχνη» δύσκολη καί λεπτή, ζυμωμένη από λίγη επιστήμη και εμπειρία, από πολλή κοινή λογική καί κυρίως από πολλή άγάπη. Την πολλή καί σωστή αγάπη, όμως, μόνο άπ’ τον Θεό της αγάπης μπορεί κανείς να την αντλήσει. Γι’ αυτό καί κατάφευγει σ’ Εκείνον για ενίσχυση καί φωτισμό.

Έτσι ή άσκηση της αγωγής των παιδιών της έρχεται ως καρπός του δικού της πνευματικού αγώνα. “Ηδη έχει κρατήσει τον εαυτό της, με την εγκράτεια, μέσα στην ψυχοσωματική υγεία, να μεταδώσει, άπ’ τη στιγμή της σύλληψης, υγιές το δικό της γενετικό υλικό, ενώ κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης ένδιαφέρεται για την ομαλή ανάπτυξη του εμβρύου της, τρέφοντας το με το πιο υγιές «αΐμα» της, αλλά καί με τίς αγαθές σκέψεις της, τη γαλήνη της συνείδησης της, την προσευχητική διάθεση της, τα αισθήματα αγάπης της.

Και αργότερα, τις νοσηρές καί επικίνδυνες συμπεριφορές των ατόμων του κοινωνικού περίγυρου έρχεται να τίς ελαχιστοποιήσει στα παιδιά της με τον διάλογο μαζί τους, προπάντων δε με το δικό της παράδειγμα. Το παιδί, άλλωστε, περισσότερο επηρεάζεται από τα έργα, παρά από τα λόγια. Βοηθός σταθερός στον αγώνα των παιδιών για βίωση των διαχρονικών αξιών πού ή πίστη μας εμπνέει, ή Μάνα. Εκείνη τα εμπνέει με σωστή νοηματοδότηση της ζωής τους, στοιχείο, πού αναζητούν στο βάθος της υπάρξεως τους οι νέοι μας.

“Ακόμη, για τη σωστή κοινωνικοποίηση των παιδιών της, ή Χριστιανή Όρθόδοξη Μάνα τους εμπνέει το ενδιαφέρον για τα μέλη της οικογένειας καί τους λοιπούς συναθρώπους τους. Με τη συμμετοχή σε κόπους καί ευθύνες, στην οποία εκείνη τα προτρέπει, σε δραστηριότητες καί φιλανθρωπική δράση στη μικρή καί τη μεγάλη οικογένεια, το σπίτι δηλ. καί την ενορία, τα παιδιά ωριμάζουν καί βρίσκουν την ποιότητα της ζωής, την ευτυχία. Ευτυχία βέβαια για τον Χριστιανό είναι ή κατάσταση της προσφοράς καί της άγαπητικής επικοινωνίας, ή αίσθηση εμπιστοσύνης καί ελευθερίας, οπού μπορούν καί αναπτύσσουν τα θεόσδοτα χαρίσματα τους, τα όποια οδηγούν στην αγιότητα.

“Η Όρθόδοξη Χριστιανή Μάνα δημιουργεί σωστό σύνδεσμο με τα παιδιά της καί τα καθοδηγεί σιγά-σιγά στη συναισθηματική καί πνευματική ανεξαρτησία. Καί είναι μία πραγματικότητα, ότι ή μεταβολή της οικογένειας σήμερα σε ολιγομελή («πυρηνική»), ευνοεί την εμφάνιση επικίνδυνων καί νοσηρών συμπεριφορών, καί εκ μέρους των παιδιών αλλά και της μητέρας.

Όμως ή σωστή Μάνα επιδιώκει από πολύ νωρίς, αναθέτοντας ευθύνες καί σεβόμενη την προσωπικότητα των παιδιών της, να ζουν αυτά στη «σκιά» του Θεού καί πολύ λιγότερο στη δική της. Γι’ αυτό ή δική της παρουσία γίνεται σιγά-σιγά διακριτική καί καθόλου δεσμευτική. Στήν Όρθόδοξη Μάνα, καί μόνο οι εικόνες της Βρεφοκρατούσας Παναγίας_μας της υποδεικνύουν τον τρόπο της σχέσης της με τα παιδιά της. Ή Παναγία-Μητέρα, σ’ αυτές τίς εικόνες, κρατά τον μικρό “Ιησού στην αγκαλιά της, τα χέρια της απλώς τον περιβάλλουν προστατευτικά, αλλά δέν τον «σφίγγουν». Ή μητρική αγάπη δεν πρέπει να «πνίγει» το παιδί, απλώς εμπεριέχει την προστατευτική φροντίδα, αλλά καί τον σεβασμό καί την συγχωρητικότητα καί την κατανόηση. “Ετσι ή μητρική αγάπη δεν μετατρέπεται σε κτητική-κυριαρχική, αντίθετα βοηθά τα παιδιά να επιτύχουν καί την τρίτη «έξοδο» τους, δηλ. την απομάκρυνση από την μητρική αγκαλιά. “Ετσι τα αποδίδει στην κοινωνία ολοκληρωμένες καί ελεύθερες προσωπικότητες, υπεύθυνες απέναντι στίς απαιτήσεις της οικογενειακής καί κοινωνικής ζωής.

Με την αγωγή πού εφαρμόζει ή Όρθόδοξη Μάνα, εμπνέοντάς τους τη Ουσιαστική αγάπη, τα προετοιμάζει ακόμη καί τη ζωή τους να θυσιάζουν στην υπεράσπιση πανανθρώπινων αξιών, όπως της ελευθερίας καί της αγάπης προς τον Θεό καί τον συνάνθρωπο. Γι’ αυτό ιδιαίτερα ή Ελληνίδα Μάνα- το βεβαιώνει ή Ιστορία της- έχει αναδείξει ήρωες καί μάρτυρες. Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα: Μια Μάνα από τα Μέγαρα μέσα στην αντάρα του πολέμου το 1940, γράφει: «Χαλάλι της Πατρίδος ό Δημητρός μου. “Ας ήτανε να πέθαινα καί εγώ πολεμώντας μαζί του. Ζήτω ή πατρίς! Διαμάντω Μονίου, χήρα, πρόσφυξ». Άλλα καί τη νεομάρτυρα Άκυλίνα (1764/27 Σεπτεμβρίου), ή ίδια ή Μάνα της την προετοίμασε για το Μαρτύριο, έγινε δηλ. ή άλείπτριά της. Τα τελευταία λόγια της μισοπεθαμένης Μάρτυρος προς την Μητέρα της: «Έκαμα αυτό για το όποιο με είχες προετοιμάσει. Δεν αρνήθηκα τον Χριστό μου» (Ν. ‘Αγιορείτου, Νέον Μαρτυρολόγιον)

Ή Όρθόδοξη Χριστιανή Μάνα αναδεικνύεται έτσι πρότυπο αύταπαρνήσεως στην έγωκεντρικότητα καί θηριωδία του σύγχρονου κόσμου. Καί είναι αποδεδειγμένο: χωρίς την αυταπάρνηση καί την αυτοθυσία της Μάνας δεν αποκαλύπτονται ισορροπημένα παιδιά καί ισορροπημένοι άνθρωποι, επειδή ακριβώς δεν τους προσφέρεται ή ζεστασιά της στοργής, ή θαλπωρή του ενδιαφέροντος, ή σιγουριά της παρουσίας καί ή ανακούφιση της ενθάρρυνσης. “Η γνήσια Μάνα με τη ζεστασιά της θυσιαστικής αγάπης της, πού την ωθεί στη σωστή διαπαιδαγώγηση, εργάζεται για τη δημιουργία ενός πιο

ανθρώπινου πολιτισμού, πού δίνει προτεραιότητα στην αξία της ζωής καί στο διάλογο της αγάπης, της αληθινής αγάπης, πού είναι ανηφορική καί διάσπαρτη από το χρέος.

Τελικά ένα είναι σίγουρο. “Αν όλες οι γνήσιες Μάνες ενωμένες προχωρούν κρατώντας αναμμένη τη δάδα της Ουσιαστικής αγάπης, οπωσδήποτε ή «σκιά» υποχωρεί καί το «σκοτάδι» περιορίζεται. “Ετσι, όμως, αυτές οι Μάνες αναδεικνύονται συγxρόνως καί Μάνες του πολιτισμού της ψυχής, πού αυτόν κατεξοχήν αναζητεί απεγνωσμένα ή ανθρωπότητα. “Αρα σώζουν έτσι τον ΚΟΣΜΟ μας.

Βαρβάρας Καλογεροπούλου-Μεταλληνού,Δρος Θεολογίας-Πτυχ.Φιλολογίας

περιοδικό ”Τόλμη”

http://vatopaidi.wordpress.com

H συγκλονιστική ιστορία ενός ναρκομανούς. (Ένα σύγχρονο θαύμα του Αγίου Νεομάρτυρος Εφραίμ)

http://www.diakonima.gr/2014/02/05/h-%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CE%B5%CE%BD%CF%8C%CF%82-%CE%BD%CE%B1%CF%81%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%BD/

Ήταν απόγευμα, ένα από τα συνηθισμένα πολυτάραχα απογεύματα στο κέντρο της Αθήνας. Ο κόσμος ουρά στην στάση της Ομονοίας των ΤΑΞΙ.

- Κουκάκι, παρακαλώ!… – Ευχαρίστως, του απαντώ• και αυτός ήταν όλος ο διάλογος μέχρι τέλους της διαδρομής, διότι το ύφος και ο τρόπος δεν άφηνε κανένα περιθώριο συζητήσεως. Στο ύψος του Αγίου Ιωάννου (Γαργαρέτας) και επί της οδού Βεΐκου κατέβηκε, και λίγα μέτρα πιο κάτω ένα άλλο χέρι με το χαρακτηριστικό νεύμα με σταματάει.

Ήταν νεαρός ο καινούργιος μου επιβάτης 25-27 ετών περίπου, μετρίου αναστήματος και κρατούσε μια βαλίτσα. Τοποθετώντας εγώ τα πράγματά του στο «πόρτ-μπαγκάζ», ο νεαρός κάθισε στην θέση του συνοδηγού.

Και με μια ποιητική έκφραση, που σπάνια χρησιμοποιούσα κατά το παρελθόν: «Σαν Βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, ναύχεσαι ναναι μακρύς ο δρόμος σου, μεγάλο το ταξίδι», υπονοούσα: «για που πάμε;»

- Ναι, φίλε μου, για την Ιθάκη, όμως όχι για το νησί, όπως θα φαντάστηκες, άλλα για το αποτοξινωτικό κέντρο «Ιθάκη»…, ήταν η απάντησις που για λίγα δευτερόλεπτα με άφησε άναυδο.

- Στον σταθμό Λαρίσης στα τραίνα, παρακαλώ…, συμπληρώνει: Ήταν αναπάντεχη πράγματι η απάντησις του νεαρού επιβάτου μου, διότι τίποτε από τα εξωτερικά του γνωρίσματα (ματιά, ύφος, ενδυμασία, συμπεριφορά) δεν πρόδιδε το επάρατο πάθος της ναρκομανίας του. Ένα πλήθος συναισθημάτων, (πόνου, λύπης, συμπάθειας, αγάπης…), διαδέχονταν το ένα το άλλο μέσα μου, ένα δυνατό σφίξιμο στην καρδιά μου που την έκανε να κινείται άτακτα μέσα στα στήθος μου, ένα δάκρυ κύλησε στα μάγουλά μου για το κατάντημα του αδελφού μου, για το πλάσμα του Θεού μου. Προσπάθησα να συγκρατηθώ, διότι ήθελα και να μάθω κάτω από τι συνθήκες έφθασε εκεί πού έφθασε, επειδή είμαι και εγώ πατέρας με παιδιά στα πρόθυρα της εφηβείας.

Αφού αλληλοσυστηθήκαμε, παρακάλεσα τον Παύλο, αν δεν του έκανε κακό το φρεσκάρισμα τέτοιων γεγονότων και αν δεν τον εκούραζε, να μου έλεγε λίγα πράγματα γύρω από τη ζωή του και από το πάθος του.

Με προθυμία ανταποκρίθηκε στην παράκλησή μου και τον ευχαριστώ.

«Κατ’ αρχήν έχω να πάρω δύο μήνες απ’ αυτό το δηλητήριο και νοιώθω όπως όλοι οι άνθρωποι οι φυσιολογικοί. Δεν έχω καμία επιθυμία για να το ξαναβάλω στο αίμα μου και αυτό το οφείλω όχι σε κάποια προσπάθεια δική μου, άλλα εξ ολοκλήρου στην θαυμαστή δύναμη του Θεού και των Αγίων Του. Aλλά ας σου τα πω απ’ την αρχή, αφού τόσο πολύ το θέλεις.

Γεννήθηκα και μέχρις οκτώ ετών μεγάλωσα στην Αθήνα και συγκεκριμένα στο Κουκάκι εκεί που με πήρες. Είμαι μοναχοπαίδι και οι γονείς μου με αγαπούν παθολογικά, χωρίς να μου χαλούν κανένα χατίρι. Σε ηλικία λοιπόν οκτώ ετών, μαζί με τους γονείς μου εφύγαμε για την Αμερική για καλύτερη ζωή.

Οι γονείς μου με τη βοήθεια των συγγενών μου εκεί έπιασαν δουλειά και εγώ επήγαινα στο σχολείο.

Μεγαλώνοντας όμως μεγάλωναν μαζί μου και οι παράλογες επιθυμίες μου και τα “βίτσια” μου. Έμπλεξα λόγω χαρακτήρος εύκολα με άσχημες παρέες και πολύ γρήγορα δοκίμασα την μαριχουάνα και το χασίς. Περνώντας ο καιρός και τα χρόνια δεν με ικανοποιούσαν τα ελαφρά ναρκωτικά ούτε εμένα ούτε και την παρέα μου. Το ρίξαμε λοιπόν όλοι στα σκληρά ναρκωτικά, που τα βρίσκαμε στο ίδιο περιβάλλον και με την ίδια ευκολία, όπως και τα ελαφρά. Αυτά όμως ήταν ακριβά κι’ εγώ δεν εργαζόμουν. Στην αρχή έκλεβα από τις τσέπες και τα πορτοφόλια των γονιών μου. Όταν όμως με τον καιρό είχα ανάγκη από μεγαλύτερες δόσεις και σε σημείο που έγινα αντιληπτός από τους γονείς μου, τότε μέχρι και που τους έδερνα για να τους τα παίρνω. Η κατάστασή μου ήταν δραματική το καταλάβαινα, άλλα δεν μπορούσα να κάνω πίσω με τίποτα. Οι γονείς μου με έτρεχαν σε γιατρούς και σε ψυχολόγους μήπως καταφέρουν κάτι, άλλα τίποτε, κανένα φως από πουθενά, μερικοί, και μάλιστα, διακεκριμένοι επιστήμονες τους έλεγαν, ότι αν δεν αλλάξω σύντομα περιβάλλον, λίγος είναι ο καιρός της ζωής μου.

Στο διάστημα αυτό και καθώς ήμουν μόνος μου στο σπίτι σε κατάσταση απελπισίας, εμφανίζεται μπροστά μου ένας παράξενος επισκέπτης που για πρώτη φορά τον έβλεπα. Ήταν μέτριος στο ανάστημα, είχε στρογγυλά και πολύ μεγάλα μάτια πού περιστρεφόντουσαν, είχε μαύρο και δασύ τρίχωμα, του οποίου το μήκος θα ξεπερνούσε τα δεκαπέντε εκατοστά. Επίσης είχε κέρατα και ουρά. Είχε μία τρανταχτή σταθερή φωνή και φοβερή πειθώ που δεν σου άφηνε περιθώρια για αντιρρήσεις.

Άρχισε να απαριθμεί την ζωή μου από τότε που γεννήθηκα μέχρι εκείνη την στιγμή με κάθε λεπτομέρεια κι’ εγώ απλώς έλεγα: “Ναι”. – Όλα τα έχεις απολαύσει, μου λέει στο τέλος, τίποτα δεν σου μένει πια, παρά ναρθής μαζί μου… Του απαντώ. “Πώς;”

- Θα πάρεις το αυτοκίνητο, μου λέει, και θ’ ακολουθήσεις τον τάδε δρόμο, θα τρέξεις με τόσα μίλια (δεν θυμάμαι τον αριθμό) κι’ εκεί θα σε περιμένω εγώ… Ό δρόμος αυτός ήταν ευθύς για πολλά μίλια και σε κάποιο σημείο είχε μια ελαφρά στροφή, ώστε όσοι έτρεχαν με υπερβολική ταχύτητα έβγαιναν έκτος δρόμου και προσέκρουαν σ’ ένα μανδρότοιχο που δεν γλύτωναν. Είχα ακούσει για πολλά ατυχήματα στο σημείο εκείνο κατά το παρελθόν. Έκανα όπως ακριβώς μου είπε και κατέληξα κι’ εγώ στον μανδρότοιχο. Το αυτοκίνητο έγινε σχεδόν αγνώριστο κι’ εμένα μ’ έβγαλαν με μικροτραύματα. Αφού μου προσέφεραν τις πρώτες Βοήθειες, επήγα στο σπίτι μου.

Επέρασαν δέκα ήμερες περίπου από το ατύχημα μου και εμφανίζεται στο σπίτι μου, στην κουζίνα αυτή τη φορά, ο ίδιος παράξενος επισκέπτης. Μια γκριμάτσα δυσφορίας στο άγριο και επιβλητικό πρόσωπό του• ένα κούνημα της κεφαλής προς τα πίσω• και ή ίδια χαρακτηριστική φωνή του μου λέγει: – Τίποτα δεν κατάφερες.

Καθόμουν και τον κοίταζα σαν απολιθωμένος και μόλις που κατάφερα να τον ρωτήσω:

- Τί να κάνω;

- Τώρα θα πάρεις τρεις φορές δόση απ’ αυτό που παίρνεις και θάρθης σίγουρα μαζί μου.

Εξαφανίστηκε αυτός και δεν αναρωτήθηκα, ούτε πώς μπήκε στο σπίτι ούτε ποιος ήταν.

Έβαλα σε εφαρμογή αμέσως το σχέδιο.

Ετοίμασα το υλικό στην σύριγγα κι’ έψαξα να βρω μέρος στο κατάσπαρτο από τα τρυπήματα σώμα μου. Η δόσις ήταν μεγάλη κι’ έπεσα αμέσως αναίσθητος. Καθώς βρισκόμουν σ’ αυτή την κατάσταση, βλέπω έναν ψηλό με ράσα με μαύρο σκουφί που στο μέτωπό του ήταν χαραγμένος Σταυρός. – Μη φοβάσαι, μου είπε, θα γίνεις καλά και όταν επιστρέψεις στην Ελλάδα, ναρθής στο σπίτι μου• είμαι ο Εφραίμ…

Σηκώθηκα σαν να μην είχα πάρει εντελώς απ’ αυτό το καταραμένο δηλητήριο. Ένοιωσα την επιθυμία να φύγω για την Ελλάδα και μόλις το είπα στη μητέρα μου απόρησε και το θεώρησε θαύμα, διότι πολλές φορές προσπάθησαν να με διώξουν απ’ αυτό το περιβάλλον και δεν τα κατάφερναν.

Εξιστόρησα στην μητέρα μου τα όσα μου είχαν συμβεί και θέλησε να με συνοδεύσει στο ταξίδι μου. Όταν ήρθαμε στην παλιά μου γειτονιά, πήγαμε στον Ιερέα της Ενορίας εκεί και απ’ αυτόν έμαθα, ποιος ήταν αυτός ο παράξενος επισκέπτης και τι ζητούσε από μένα. Ήταν ο διάβολος και ζητούσε την αθάνατη ψυχή μου. Ευχαριστώ τον Θεό μέσα από τα τρίσβαθα της ψυχής μου. Αφού εξομολογήθηκα και νήστεψα, ο Ιερέας με κοινώνησε σε δεκαπέντε μέρες. Όταν είδα την εικόνα του Αγίου Εφραίμ, θυμήθηκα ότι αυτός ήταν πού με γλύτωσε από το φοβερό μου πάθος.

Επήγα στην Ν. Μάκρη κι’ έκανα Λειτουργία κι’ ευχαρίστησα τον άγιο. Τώρα πηγαίνω σ’ αυτό το Ίδρυμα, για να ξεφύγω λίγο από τον κόσμο και να σιγουρευτώ, ότι δεν το αποζητώ».

Κ.Σ., Αθήνα

Περιοδικό ΑΓΙΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ

3 http://iliaxtida.wordpress.com/2011/05/07/efraim/

Πηγή: oparadeisos.wordpress.com

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ της Αγίας Παρασκευής!

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/02/blog-post_4.html



«Εἶμαι ἡ Παρασκευή!»


Ὁ Παπποῦς αἰσθανόταν τὴν ἀγάπη τῶν Ἁγίων νὰ τὸν διαπερνᾶ σὰν ζεστὸ ρεῦμα, ὅπως εἶχε ὁμολογήσει ὁ ἴδιος. Καὶ οἱ λόγοι του διαβεβαιώνουν ὅτι ἡ τάσις αὐτοῦ τοῦ ρεύματος ἦταν ὑψηλή: «Ἔχουμε συγχορευτάς καὶ συνεορτάζοντας καὶ συνεορταζομένους τοὺς Ἁγίους καὶ ὅλον τὸν οὐράνιο κόσμο. Οἱ Ἅγιοι μὲ τὴν ἀγάπη τους μᾶς παίρνουν τὰ μυαλά, ἐδῶ ποὺ τὰ λέμε… Ἀνὰ πᾶσα στιγμὴ ἐπικοινωνοῦν μαζί μας, γιατί εὑρίσκονται μέσα στὸ φῶς τοῦ Θεοῦ καὶ δὲν ἐμποδίζονται ἀπὸ τὴν ὕλη. Λοιπόν, μᾶς παρακολουθοῦν ἐμᾶς συνεχῶς ἀπὸ κοντὰ καί, ὅταν τοὺς παρακαλοῦμε, ἀμέσως μᾶς ἐπισκέπτονται καὶ μᾶς σώζουν ἀπὸ πολλοὺς πειρασμοὺς καὶ μᾶς εὐφραίνουν τὸν νοῦ…


»Οἱ Ἅγιοι, εἴδατε, πηδοῦν καὶ ἔρχονται πρὸς ἐμᾶς καὶ θέλουν νὰ πηδήσωμε καὶ ἐμεῖς πρὸς αὐτούς, γιὰ νὰ εἴμαστε φίλοι. Νὰ τοὺς ἀνταποδίδωμε τὴν ἐπίσκεψι, γιατί τὴν ποθοῦν ἀφάνταστα. Τί καὶ ἂν μᾶς χωρίζει ὁ ὁρατὸς κόσμος ἀπὸ τὸν ἀόρατο; Ἐμεῖς νὰ ἐνστερνιστοῦμε τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ κάνωμε τὸ βῆμα!…»



Τὴν ἄνοιξη τοῦ 1988 (17 Μαρτίου), ὁ Γέροντας μαζὶ μὲ τὶς ἀδελφὲς Θ, Θ. καὶ Θ ξεκίνησαν μὲ τὸν αὐτοκίνητο, γιὰ νὰ ἐπισκευάσουν τὸν τότε χωματόδρομο, ποὺ εἶχε γίνει ἄβατος ἀπὸ τὶς βροχές.


Μὲ τὴν εὐκαιρία αὐτὴ θὰ ἔκοβαν καὶ χορτάρι γιὰ τὶς ἀγελάδες τῆς Μονῆς. Λίγο πρὶν φθάσουν στὸν προσκυνητάρι τῆς ἁγίας Παρασκευῆς, στὸν χωράφι τοῦ Σταμπόλα, τὸ ὁποῖο ἦταν κατάσπαρτο ἀπὸ ἀγριολούλουδα, εἶδαν μία γυναίκα, μαντηλοφορεμένη καὶ ντυμένη μὲ σκούρα ροῦχα, νὰ βαδίζει ἀργὰ-ἀργὰ καὶ σκυφτή. Ἐφαινόταν σὰν νὰ ἀναζητοῦσε κάτι. Ξαφνικά, σήκωσε τὸν κεφάλι της καὶ προσήλωσε ἐπίμονα τὸν ἔντονο βλέμμα της ἐπάνω στὸν Γέροντα, σὰν νὰ ἤθελε νὰ τοῦ μιλήσει.


Σ’ ὅλους ἔκανε μεγάλη ἐντύπωση τὸ ὁλοφώτεινο καὶ κατάλευκο πρόσωπό της, καθὼς καὶ τὰ μεγάλα ἀμυγδαλωτὰ μάτια της. Ἀποροῦσαν, λοιπόν, ποιὰ νὰ ἦταν ἡ ἄγνωστη αὐτὴ γυναίκα. Τὴν προσπέρασαν, ὅμως, χωρὶς νὰ τῆς ὁμιλήσουν.


Μετὰ ἀπὸ μία ὥρα περίπου, καθὼς ἐπέστρεφαν, ξανασυνάντησαν τὴν παράδοξη αὐτὴ ὕπαρξη νὰ βηματίζει μὲ ἀπαράλλακτο τρόπο, στὸ ἴδιο σημεῖο. Ἀπόρησαν οἱ ἀδελφὲς καὶ ἐρώτησαν:


- Παπποῦ, τί παράξενο πράγμα! Τί κάνει αὐτή ἡ γυναίκα τόση ὥρα μόνη της ἐδῶ; Δὲν φαίνεται νὰ μαζεύει χόρτα.
- Ἔτσι ἐμφανίζονται οἱ Ἅγιοι, ἀπήντησε μὲ ἁπλότητα ὁ Παπποῦς.


Τὴν ἴδια στιγμὴ γύρισε ἡ γυναίκα καὶ κοίταξε πάλι κατάματα τὸν Γέροντα, μὲ πολὺ μεγαλύτερη ἔμφαση, ὅμως, αὐτὴ τὴν φορά.


- Παπποῦ, σταθεῖτε νὰ ρωτήσαμε ποιὰ εἶναι, ἐπέμεναν οἱ ἀδελφές.


Ἀλλὰ ἐκεῖνος, χωρὶς νὰ σταματήσει νὰ ὁδηγεῖ, ἐπανέλαβε τοὺς λόγους:


- Ἔτσι ἐμφανίζονται οἱ Ἅγιοι, ξαφνικά!


Τότε οἱ ἀδελφὲς ἄρχισαν νὰ σκέπτονται μήπως ἡ ἐμφάνεια ἦταν ὑπερφυσικὴ καὶ λυπήθηκαν πού δὲν σταμάτησαν, γιὰ νὰ διερευνήσουν τὴν ἀσυνήθη αὐτὴν παρουσία.


Μετὰ ἀπὸ μερικὲς ἡμέρες, στὸ τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας τοῦ Μ. Σαββάτου, ἡ ἀδελφὴ Θ. βλέπει τὴν παράξενη ἐκείνη γυναίκα, μὲ τὴν ἴδια ἐνδυμασία, ἀνάμεσα στὸ ἐκκλησίασμα νὰ πηγαίνει νὰ πάρει ἀντίδωρο ἀπὸ τὸν Παπποῦ. Κατάπληκτη σκέφθηκε μὲ χαρά: «Τώρα δὲν μοῦ γλυτώνεις. Θὰ σὲ ρωτήσω ποιὰ εἶσαι». Καὶ ἔσπευσε νὰ τὴν προλάβει. Μόλις, ὅμως, τὴν πλησίασε, τὴν ἔχασε ἀπὸ τὰ μάτια της. Τὴν ἀναζήτησε μέσα καὶ ἔξω ἀπὸ τὸν Ναό, ἀλλὰ εἶχε γίνει ἄφαντη! Ἦταν βέβαιο, πλέον, ὅτι ἡ παρουσία της ἦταν ὑπερφυῆς.


Ἄλλωστε καὶ ὁ Παπποῦς ὁμολόγησε ὅτι ἡ θέα καὶ τὸ βλέμμα της εἶχαν ἀφήσει στὴν ψυχὴ του μία Θεία ἀγαλλίαση καὶ τὴν πληροφορία ὅτι ἦταν ἡ ἁγία Παρασκευή. Παρ’ ὅλα αὐτά, ἐπὶ ἀρκετὸ καιρό, ἀπέφευγε νὰ ἀποδεχτεῖ τὸ γεγονὸς ὡς ἐμφάνεια τῆς Ἁγίας, φοβούμενος τὴν πλάνη. Γι’ αὐτὸ προσπαθοῦσε νὰ πείσει τὸν ἑαυτό του ὅτι ἐπρόκειτο γιὰ μία συνήθη γυναίκα, ἡ ὁποία πιθανῶς νὰ μάζευε χόρτα. Ἄλλωστε ὁ Παπποῦς δὲν δεχόταν ἀβασάνιστα ὅλα τὰ ὑπερφυσικὰ γεγονότα ὡς Θεῖα. Γιὰ πολὺ καιρό, λοιπόν, ἀπωθοῦσε τὴν πνευματικὴ γλυκύτητα πού ἔνιωθε στὴν ἀνάμνηση ἐκείνης τῆς συναντήσεως, περιφρουρώντας ἔτσι τὸν ἑαυτό του. Ἡ ψυχή του δὲν ἀναπαυόταν μὲ αὐτὴ τὴν ἀρνητικὴ στάση του καὶ τελικὰ -ὅπως ἔλεγε ὁ ἴδιος- ἔχασε τὴν εἰρήνη στὴν προσευχή. Τότε κατάλαβε ὅτι ἦταν λάθος του νὰ μὴ δέχεται τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ.


Ἀργότερα διαβεβαίωνε: «Ὅσο σκέπτομαι τὴν ματιὰ τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς τόσο αἰσθάνομαι ἕνα ποταμὸ Χάριτος μέσα μου. Βλέπω ὅτι μου ἀνάβει περισσότερο πῦρ Θείας ἀγάπης. Ἂν ἄφηνα τὸν νοῦ μου νὰ δουλέψει αὐτὸ τὸ θέμα τῆς ἐμφανίσεως τῆς Ἁγίας, θὰ εἶχα πολλὰ ἀνοίγματα! Ἀλλὰ κρατάω καὶ ἕνα καὶ λέω: Καὶ ποιὸς εἶμαι ἐγώ; Γιατί πάντα ὑπάρχει ὁ κίνδυνος τῆς πλάνης».


Ἀργότερα ἕνα πνευματικό του παιδὶ ἀπὸ τὰ Μέγαρα, τοῦ ἀπεκάλυψε: «Εἶδα σὲ ὄνειρο μία μοναχή, ἡ ὁποία μοῦ εἶπε: Νὰ πεῖς στὸν Δαμασκηνό: Τρεῖς φορὲς παρουσιάσθηκα. Τί ἄλλο θέλει;
- Καὶ ποιὰ εἶσαι ἐσύ; τὴν ἐρώτησα.
- Εἶμαι αὐτή, ποὺ ἡ μητέρα σου μὲ τιμᾶ καὶ μὲ νηστεύει ἀπὸ μικρὸ παιδί. Εἶμαι ἡ Παρασκευή!».


Από το βιβλίο: Ὁ πατήρ Δαμασκηνός Κατρακούλης.
Έκδοσις Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννου Προδρόμου Μακρυνού - ΠΗΓΗ

Να μιλήσουμε σοβαρά για την φοροδιαφυγή

http://www.logiastarata.gr/2014/02/blog-post_1869.html

Απ΄ όταν θυμάμαι τον εαυτό μου ακούω για την "πάταξη της φοροδιαφυγής". Είναι ο από μηχανής Θεός της σύγχρονης Ελλάδας. Φάρμακο για κάθε νόσο. Που θα βρεθούν τα λεφτά για τις "κοινωνικές δαπάνες"; Στην πάταξη της φοροδιαφυγής. Ποιός φταίει για την χρεοκοπία του κράτους; Η φοροδιαφυγή. Πως θα αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα του μέλλοντος; Θα "πιάσουμε την φοροδιαφυγή". Σύντροφοι! Έχουμε εξαντληθεί να κυνηγάμε την αφεντιά της. Λες κι είναι φάντασμα! 

Δεν μπορούμε να αμφισβητήσουμε ότι υπάρχει φοροδιαφυγή στην Ελλάδα. Αντίστοιχα υπάρχει φοροδιαφυγή και σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Κι αυτό διότι υπάρχει έντονος φορολογικός ανταγωνισμός από χώρα σε χώρα της Ευρώπης. Μία εισαγωγή προϊόντων από την Κίνα, για παράδειγμα, μέσω μιας χώρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης με χαμηλότερο φορολογικό συντελεστή από την Ελλάδα, δημιουργεί αυτόματα πολλές αλυσιδωτές αντιδράσεις που έχουν ως τελικό αποτέλεσμα να χάνονται πόροι για το κοινωνικό σύνολο. 

Κι επιπλέον οι υψηλοί φορολογικοί συντελεστές που υπάρχουν στην Ελλάδα αυξάνουν το κίνητρο της φοροδιαφυγής για μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις. Κάτω από ποιές συνθήκες θα αμφισβητήσει κάποιος έμπρακτα την νομιμότητα της αγοράς ενός προϊόντος από ένα ευρωπαϊκό κράτος όπως η Κύπρος και της μεταπώλησής του στην συνέχεια σε ένα άλλο ευρωπαϊκό κράτος όπως η Ελλάδα; 

Κι ας ξέρουμε ότι με αυτό τον τρόπο χάνονται φόροι για την Ελλάδα και ότι αυτός ο μηχανισμός φοροδιαφυγής χρησιμοποιείται ταυτόχρονα και ως μηχανισμός για κερδοσκοπία σε βάρος των καταναλωτών. Αν η αποφυγή των υπερβολικών φόρων ήταν το αρχικό κίνητρο για να κάνουν τα εμπορεύματα βόλτα στην Μεσόγειο, το αμέσως επόμενο βήμα ήταν η πώληση των προϊόντων σε ακριβότερες τιμές απ΄ ό,τι σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Τα καρτέλ λειτουργούν εδώ και χρόνια ανενόχλητα και με τέτοιο τρόπο που ζημιώνουν πολλαπλά την χώρα μας. 

Το κράτος μας μπορεί να είναι πολυδάπανο και να έχει πλήθος υπαλλήλων, αλλά δεν έχει βρει μέχρι τώρα τον χρόνο να κτυπήσει αποτελεσματικά αυτά τα κυκλώματα ή έστω να βάλει εμπόδια στην λειτουργία τους. 

Να είμαστε απόλυτα ξεκάθαροι! Αν συνεχίσουν να υπάρχουν συντελεστές 10% σε άλλες χώρες και 45% στην Ελλάδα, η φοροδιαφυγή θα παραμένει ισχυρή και ανίκητη, επειδή ακριβώς είναι ισχυρό το κίνητρο του κέρδους. Αλλιώς, θα πρέπει η ελληνική κυβέρνηση να αναθεωρήσει την πολιτική της και να επιμείνει, όπως και η Ιρλανδία, σε χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές. Άλλος τρόπος δεν υπάρχει. 

Μιλάνε για την φοροδιαφυγή και αναφέρονται στα φυσικά πρόσωπα, στους ελεύθερους επαγγελματίες. Ίσως επειδή είναι πιο εύκολο στο ελληνικό δημόσιο να κυνηγάει τον φοροφυγά γιατρό απ΄ ό,τι την πολυεθνική που πουλάει το προϊόν της σε τιμές διπλάσιες ή τριπλάσιες απ΄ ό,τι σε άλλες χώρες.

Δεν υποστηρίζουμε ότι δεν υπάρχει φοροδιαφυγή στους ελεύθερους επαγγελματίες. Αλλά ότι αυτή δεν είναι ίσως όσο μεγάλη φανταζόμαστε και σε σχέση πάντα και με την υπόλοιπη Ευρώπη. Δεν ξέρουμε αν οι Έλληνες γιατροί φοροδιαφεύγουν περισσότερο από τους Γερμανούς, αλλά εκείνοι οι Γερμανοί που ήσαν στην αντίστοιχη λίστα Λαγκάρντ δεν ήταν βιομηχανικοί εργάτες... 

Δύο είναι οι τρόποι για να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο. Το πρώτο είναι να έχουμε μία νέα περαίωση για τα αφορολόγητα ποσά του παρελθόντος με ένα σχετικά υψηλό συντελεστή. Ας πούμε της τάξης του 25%. Και εν συνεχεία η καθιέρωση χαμηλών συντελεστών για όλους. Να υπάρχει αντικίνητρο για την φοροδιαφυγή. Και να τολμήσουμε να πούμε και το εξής: Θα μπορούσε να υπάρχει ένας ενιαίος συντελεστής της τάξης του 20%- 25% μέχρι το ποσό των 100.000 ευρώ και εν συνεχεία ο συντελεστής αυτός να μειώνεται σταδιακά για τις παραπάνω κλίμακες και να φτάνει μέχρι και το 10% για τα πολύ υψηλά εισοδήματα. Το αντίθετο από αυτό που υποστηρίζει για λόγους λαϊκισμού η αριστερά. Να δοθούν κίνητρα για να εμφανιστούν τα εισοδήματα. Το κράτος και το κοινωνικό σύνολο έχουμε μόνο να κερδίσουμε από μία τέτοια πολιτική. 

Από την άλλη θα έχουν δίκιο όσοι υποστηρίζουν ότι το ελληνικό δημόσιο θα πρέπει να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη στις σχέσεις του με τους φορολογουμένους. Πολύ σωστά θα πει κάποιος ότι δεν μπορεί να εμπιστευτεί ένα κράτος που αλλάζει τους νόμους κάθε τρίμηνο. Ένα κράτος που αφού έπεισε τους πολίτες του να αγοράσουν μεγάλα αυτοκίνητα, στην συνέχεια τους φορολόγησε για πολυτελή διαβίωση! 

Είναι αυτό που έχουμε πει πολλές φορές μέχρι σήμερα: Θα πρέπει να μπει στο σημείο αυτό μία τελεία. Να αφήσουμε πίσω μας το παρελθόν και να ξεκινήσουμε από την αρχή. Αφού φυσικά συμφωνήσουμε σε πέντε βασικές αρχές και κυρίως στο τι θέλουμε να κάνουμε. Να συμφωνήσουν όλοι σε ένα σταθερό φορολογικό περιβάλλον, ανεξάρτητα από το ποιός θα κερδίσει αυτές ή τις επόμενες εκλογές. 

Αν θέλουν να "πατάξουν την φοροδιαφυγή", υπάρχει τρόπος και τον περιγράψαμε ήδη. Αν νομίζουν ότι υπάρχει άλλος δρόμος από αυτόν της μείωσης των φορολογικών συντελεστών, ας μας πουν που ακριβώς πέτυχε αυτό το σύστημα... 

Θανάσης Μαυρίδης

capital.

Απίστευτης έκτασης φοροδιαφυγή

http://www.antinews.gr/OIKONOMIA/Apisteutes-ektases-phorodiaphuge/

Μια απίστευτης έκτασης φοροδιαφυγή αποκαλύπτεται από τους ελέγχους του ΣΔΟΕ οι οποίοι δείχνουν ότι εν μέσω κρίσης, κι ενώ ο κόσμος στενάζει κάποιοι επιτήδειοι κερδίζουν εκατομμύρια ευρώ επειδή δεν πληρώνουν τους φόρους τους. Γιατροί που δεν κόβουν αποδείξεις, αγρότες ζάμπλουτοι, διευθυντές νοσοκομείων με φουσκωμένους λογαριασμούς, επιχειρηματίες με οφ σορ που ξεχνούν τι είναι κανονικό τιμολόγιο. Τα στοιχεία του ΣΔΟΕ σοκάρουν από τη μια αλλά γεννούν ελπίδες από την άλλη ότι γίνονται έλεγχοι και πιάνονται ορισμένα λαμόγια στα πράσα.

Τον Ιανουάριο οι υποθέσεις που ελέγχθηκαν ήταν:

Στην Αττική:

Δέκα (10) επιχειρήσεις έλαβαν εικονικά φορολογικά στοιχεία ύψους 10.865.000€.

Εννέα (9) επιχειρήσεις εξέδωσαν πλαστά και εικονικά στοιχεία ύψους 6.470.000€.

Επιχείρηση με αντικείμενο αγοραπωλησία χρυσών λιρών, δεν εξέδωσε για το 2013 φορολογικά στοιχεία ύψους 9.528.000€ και δεν καταχώρησε για τα έτη 2011 και 2012 φορολογικά στοιχεία αγορών 11.489.000€.

Ιατρός χειρουργός οφθαλμίατρος δεν εξέδωσε αποδείξεις προς ασθενείς ύψους 1.561.000€.

Δημοτική Επιχείρηση Δήμου της Αττικής δεν εξέδωσε σε 932 πελάτες φορολογικά στοιχεία ύψους 54.794€.

Κατάστημα ενδυμάτων στον Ταύρο με ενδύματα προελεύσεως Κίνας, δεν έλαβε παραστατικά για αγορές 353.000€.

Σε δύο (2) επιχειρήσεις καφετέρια και εστιατόριο, διαπιστώθηκε κατά τον έλεγχο από το Σ.Δ.Ο.Ε. ότι χρησιμοποιούσαν παραποιημένο σύστημα-μηχανισμό Η/Υ ώστε να μην εμφανίζoνται τα έσοδα σε 7420 συναλλαγές.

Η Επιχειρησιακή Διεύθυνση Ειδικών Υποθέσεων Αθηνών (Ε.Δ.Ε.Υ.Α.), στα πλαίσια ερευνών με παράνομες χρηματοδοτήσεις – επιδοτήσεις, διαπίστωσε και υπέβαλλε 6 πορίσματα για έκδοση και λήψη εικονικών φορολογικών στοιχείων ύψους 1.270.000€.

Σε πολιτικό πρόσωπο περαιώθηκε φορολογικός έλεγχος για την άσκηση επαγγελματικής δραστηριότητας και καταλογίσθηκε παράβαση για μη έκδοση 2 φορολογικών στοιχείων ύψους 55.000€ για τη χρήση 2007.

Ασφαλιστική εταιρεία της οποίας η άδεια είχε ανακληθεί, υπερτιμολόγησε το τίμημα εξαγοράς ακινήτου κατά 4.000.000€ με σκοπό την εξαπάτηση της εποπτεύουσας αρχής για την ανανέωση της άδειας λειτουργίας.

Σε συνεργασία με τις Ολλανδικές Αρχές, ελέγχθηκαν 68 Έλληνες φορολογούμενοι οι οποίοι είχαν αποκρύψει εισοδήματα 1.570.000€.

Φυσικό πρόσωπο, πρώην πιλότος Ο.Α. δεν δήλωσε εισοδήματα 1.457.000 €

Στη Θεσσαλονίκη

Διαπιστώθηκε ότι Διευθύντρια Δημόσιου Νοσοκομείου είχε προσαύξηση οικογενειακής περιουσίας κατά 631.937€. Σχηματίστηκε δικογραφία και απεστάλη στον κ. Εισαγγελέα Διαφθοράς Θεσ/κης.

Σε μεγάλη φαρμακευτική εταιρεία καταλογίσθηκε παράβαση 7.000.000€ για λήψη εικονικών τιμολογίων από offshore εταιρεία.

Αθλητικά σωματεία εξέδωσαν εικονικά τιμολόγια σε διάφορες επιχειρήσεις και καταλογίσθηκαν πρόστιμα ύψους 5.376.000€. Υπήρξε ήδη παραδοχή για εικονικότητα 1.870.000€ και καταβλήθηκαν τα προβλεπόμενα πρόστιμα.

Σε Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης διαπιστώθηκε ζημία σε βάρος του Ιδρύματος από κακοδιαχείριση στα μισθώματα των κυλικείων. Υποβλήθηκε δικογραφία στον Εισαγγελέα Διαφθοράς Θεσ/κης.

Γνωστό μέντιουμ δεν δήλωσε έσοδα 700.000€.

Στη Θεσσαλία

Επιχείρηση εξέδωσε 140 πλαστά και εικονικά φορολογικά στοιχεία ύψους 1.385.000€. Καταλογίστηκαν πρόστιμα 3.823.000€.

Στην Ήπειρο

Κοινοπραξία εξέδωσε 4 εικονικά τιμολόγια προκειμένου να εισπραχθούν παράνομες επιδοτήσεις. Επεβλήθη πρόστιμο 1.360.000€.

Τέσσερεις αυτοκινητιστές έλαβαν 18 εικονικά τιμολόγια ύψους 1.000.000€.

Στη Στερεά Ελλάδα

Έμπορος αυτοκινήτων δεν μπόρεσε να δικαιολογήσει καταθέσεις 8.600.000€ που βρέθηκαν στους τραπεζικούς λογαριασμούς του.

Επιχείρηση καφετέρια – χονδρικό εμπόριο καφέ χρησιμοποιούσε μη δηλωμένες ταμιακές μηχανές και εξέδωσε κατά τα έτη 2009-2013, 102.977 αποδείξεις χωρίς αυτές να υποβληθούν ποτέ στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. για καταβολή Φ.Π.Α. και λοιπών φόρων.

Στη Δυτική Ελλάδα

Κατελήφθησαν από το Σ.Δ.Ο.Ε. δύο (2) φορτηγά εφοδιασμού καυσίμων ναυτιλίας να διακινούν λαθραία καύσιμα τα οποία δεν είχαν παραδοθεί σε πλοία. Συνελήφθησαν οι οδηγοί και οδηγήθηκαν ενώπιον του αρμόδιου Εισαγγελέα με την κατηγορία της λαθρεμπορίας.

Ενδεικτικοί έλεγχοι Σ.Δ.Ο.Ε. έτους 2013 σε κατηγορίες με μεγάλη φοροδιαφυγή:

52	Αγρότες (παράνομες επιδοτήσεις – επιστροφές Φ.Π.Α.)	54.179.000€
1	Δημοτική Επιχείρηση	1.725.425€
29	Ιατροί	6.877.071€
2	Επιχειρήσεις Courier	3.633.636€
2	Φαρμακεία	2.000.000€
2	Καλλιτέχνες	4.242.905€
2	Ξενοδοχεία	1.535.803€
1	Έμπορος (τοκογλυφία)	4.951.546€
3	Έμποροι αγροτικών προϊόντων	9.547.734€
22	Εμπορικές επιχειρήσεις	14.351.000€
2	Εργολάβοι οικοδομών	23.656.098€

Συνολικά υπεβλήθησαν εκθέσεις για 215 περιπτώσεις με επιβληθέντα πρόστιμα 211.538.000€ και διαπιστωμένη απόκρυψη εισοδήματος 99.751.520€.

Από το 1914 στο 2014 (Του Νίκου Ξυδάκη)

http://hassapis-peter.blogspot.gr/2014/02/1914-2014.html

Ενας αιώνας μάς χωρίζει από το 1914, έτος κατά το οποίο η Ευρώπη βυθίζεται στη δίνη του Μεγάλου Πολέμου, ενός ευρωπαϊκού εμφυλίου σύμφωνα με την εκ των υστέρων ματιά, και η Ελλάδα βυθίζεται στον Εθνικό Διχασμό. Το 2014 είναι διαφορετικό από το 1914, υπό πολλές έννοιες. Μπορούμε, όμως, να...

διακρίνουμε κάποιες αναλογίες ως προς τα μεταιχμιακά ερωτήματα που αναδύονται. Η διαρκώς ενισχυόμενη ανισοβαρής κατανομή ισχύος εντός της Ευρώπης, η γεωπολιτική αναστάτωση στις παρυφές της, μια οικονομική κρίση που δεν λέει να σβήσει, η ανάδυση νέων δυνάμεων σε πλανητική κλίμακα, είναι μερικές από τις προκλήσεις της εποχής μας.

Το ιστορικό μεταίχμιο απαιτεί από την Ελλάδα μείζονες αποφάσεις και ελιγμούς, προκειμένου να ανασχέσει τις απώλειες και να ισορροπήσει σε μια ριζικά νέα κατάσταση. Η Ενωμένη Ευρώπη δεν είναι πια το ασφαλές λιμάνι του 1974 ή του 1980· η φυσιογνωμία της, η πλεύση της και οι συσχετισμοί ισχύος στο εσωτερικό της έχουν αλλάξει ριζικά. Αλλά και η μη ευρωπαϊκή Μεσόγειος αλλάζει ραγδαία: όσα δραματικά συμβαίνουν στην εμπόλεμη Συρία, τη σπαρασσόμενη Αίγυπτο, τη διαλυμένη Λιβύη, αφορούν και επηρεάζουν τη μεταιχμιακή Ελλάδα. Ακόμη και η διαφαινόμενη σύγκρουση επιρροών στη μακρινή Ουκρανία επηρεάζει· πόσο μάλλον η πολιτική αστάθεια στην Τουρκία.

Η σφοδρή οικονομική κρίση κατέδειξε το οξύ πολιτικό πρόβλημα της χώρας μας όχι μόνο δομικά-στατικά, αλλά και ως πρόβλημα εθνικού αυτοπροσδιορισμού και μακρόπνοης στοχοθεσίας. Με αυτήν την έννοια και μόνον, αποτολμούμε την αναχρονιστική αναλογία με το 1914, επ’ ευκαιρία της εκατονταετηρίδας. Και με αυτήν την έννοια, αξίζει να ξαναδούμε τη γεωπολιτική και τις επιδράσεις των επιλογών του 1914, μες στον 20ό αιώνα. Για να δούμε έτσι χωρίς παρωπίδες και τις προκλήσεις του 2014: όπως και τότε, έχουμε μεγάλη ιστορία εν τω γεννάσθαι, με νέα κοινωνικά μορφώματα, νέους γεωπολιτικούς συσχετισμούς. Ας μην αναλωθούμε στον Διχασμό.

Πηγή:  kathimerini.gr

Το ΒΙΝΤΕΟ που συγκλονίζει το διαδίκτυο: Καρκινοπαθής πατέρας «μιλά» στην 11 μηνών κόρη του

http://www.makeleio.gr/?p=57026

Ένα συγκινητικό βίντεο στην μόλις 11 μηνών κόρη του, άφησε ένας 27χρονος πατέρας από την Ουάσινγκτον, που πέθανε πρόσφατα από μια σπάνια μορφή καρκίνου.

 Ο Νικ Μανιότι, εξηγεί ότι η χριστιανική του πίστη είναι αυτή που τον βοήθησε να μη φοβάται το θάνατο και ξέρει πως ο Θεός θα συνεχίσει να φροντίζει την κόρη του καθώς θα μεγαλώνει, ενώ δηλώνει ευλογημένος για όσα πρόλαβε να ζήσει.

«Δε φοβάμαι το θάνατο. Σαν Χριστιανός, δε φοβάμαι, γιατί ξέρω ότι θα πάω σε ένα καλύτερο μέρος» λέει στο βίντεο ο νεαρός πατέρας. Όσο για την κόρη του Όστιν: «Ξέρω ότι μόλις φύγω, ο Θεός θα είναι ο πατέρας της, Αυτός θα αναλάβει να την φροντίζει, Αυτός θα την προστατεύει και θα την παρακολουθεί», αναφέρει το δημοσίευμα.

Ο Μανιότι πέθανε στις 7 Ιανουαρίου μετά την άνιση μάχη που έδωσε με μια σπάνια μορφή καρκίνου, το βλεννώδες αδενοκαρκίνωμα, που χτύπησε αρχικά το παχύ έντερο και στη συνέχεια εξαπλώθηκε σε ολόκληρη την κοιλιακή του χώρα. Μετά τη μάχη για τον καρκίνο επί δύο ολόκληρα χρόνια, ο Μανιότι και η σύζυγός του Αλίσα, συμφώνησαν να σταματήσουν τη χημειοθεραπεία ώστε να περάσει ο 27χρονος όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο με την οικογένειά του, προτού ο καρκίνος εξαπλωθεί σε όλο το σώμα του.

Τον Νοέμβριο ο Μανιότι κατέγραψε τα συναισθήματά του σε ένα βίντεο και το ανέβασε στο μπλογκ της οικογένειάς του, ως αφιέρωση στην χριστιανική του πίστη και στην κόρη του, Όστιν, που γεννήθηκε τον περασμένο Μάρτιο.

Το βίντεο του 27χρονου πατέρα, άγγιξε τις καρδιές πολλών ανθρώπων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι οποίοι τον περιέγραψαν ως έναν «θαρραλέο», «ευλογημένο» και «απίστευτο» άνθρωπο.

Δείτε το σχετικό ΒΙΝΤΕΟ: