Το μυστικό της Σύρου! Πώς η Goldman Sachs βούλιαξε την Ελλάδα!

http://tolimeri.blogspot.com/2013/12/goldman-sachs.html

Μια συγκλονιστική ομολογία έκανε πριν από λίγες ημέρες ο αντιπρόεδρος της Goldman Sachs Μάικλ Σέργουντ μιλώντας στην ιστοσελίδα του Καναλιού 4 της βρετανικής τηλεόρασης. «Είμαστε απολύτως σίγουροι ότι δεν θα κάναμε σήμερα μια τέτοια συναλλαγή όπως εκείνη» αποκάλυψε (κατόπιν εορτής ασφαλώς) αναφερόμενος στο περίφημο swap που έγινε επί εποχής Σημίτη και ευθύνεται σε τεράστιο βαθμό για την πορεία χρεοκοπίας της χώρας μας.
Αυτό το swap ήταν στην ουσία ένα σκοτεινό δάνειο που δόθηκε για να μπορέσει να εισέλθει η Ελλάδα στη ζώνη του ευρώ με τη βοήθεια της δημιουργικής λογιστικής, που έκανε συστηματικά η κυβέρνηση του κ. Σημίτη στην οικονομία. Και, όπως έγραψε πρόσφατα το πρακτορείο Bloomberg, τον Μάρτιο του 2012, ο πρώην επικεφαλής του ΟΔΔΗΧ Σπύρος Παπανικολάου έκανε μια φοβερή δήλωση αναφορικά με το θέμα: «Το 2001, την ημέρα όπου έκλεισε η συμφωνία, η ελληνική κυβέρνηση χρωστούσε στην Goldman Sachs περίπου 600.000.000 ευρώ περισσότερα από τα 2,8 δισ. ευρώ που είχε δανειστεί».

Η συμφωνία της Goldman Sachs με την τότε ελληνική κυβέρνηση πρακτικά αφορούσε ένα swap του ελληνικού δημόσιου χρέους από δολάρια και γεν σε ευρώ με τη χρησιμοποίηση των τότε συναλλαγματικών ισοτιμιών, που επέτρεψε στην ελληνική πλευρά να εμφανίσει μικρότερο ποσοστό χρέους για να καλύπτονται έτσι οι προϋποθέσεις ένταξης στην ευρωζώνη. Ειδάλλως, η χώρα μας δεν θα κάλυπτε τα αναγκαία κριτήρια.
Το κέρδος για την Ελλάδα ήταν ότι «κέρδισε» περί το 2% επί της ονομαστικής αξίας του χρέους της, ενώ για την τράπεζα μια συμφωνία σε βάθος χρόνου που της εξασφάλισε κέρδη πέντε φορές των αρχικώς προβλεπομένων.
Στον ισολογισμό για το έτος 2010, που κατατέθηκε στη Βουλή με υπουργό Οικονομικών τον Ευ. Βενιζέλο, αναφέρεται ότι τη συγκεκριμένη χρονιά εκείνο «το εκτός αγοράς» swap πρόσθεσε στο χρέος 5,2 δισ. ευρώ. Ηταν η χρονιά που το ποσόν καταγράφηκε επίσημα στο χρέος, ύστερα από πιέσεις που άσκησαν η Eurostat και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Δηλαδή με βάση αυτήν τη συμφωνία η Ελλάδα βρέθηκε να χρωστά στην τράπεζα 5,2 δισεκατομμύρια ευρώ για ένα δάνειο των 2,8 δισ.
Τα 600.000.000 ήταν η προμήθεια της Goldman Sachs, που πλήρωσε εν αγνοία του ο Ελληνας φορολογούμενος σε ένα βράδυ. Βέβαια, το κόστος εκείνου του swap δεν ήταν μόνο τα 600.000.000 της προμήθειας. Ωσπου να αποπληρωθεί το 2037 θα κοστίσει συνολικά στην Ελλάδα 16 δισ. ευρώ!
Ηταν μια από τις μαύρες σελίδες του «εκσυγχρονιστή» Κώστα Σημίτη, που τον πρόβαλε η διαπλοκή ως τον άνθρωπο που υποτίθεται ότι θα άλλαζε τη χώρα. Και μπορεί η συγκεκριμένη συμφωνία να ολοκληρώθηκε το 2001 (όταν πια τον κ. Παπαντωνίου είχε διαδεχθεί στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας ο έτερος εκλεκτός του κ. Σημίτη, Νίκος Χριστοδουλάκης), αλλά τα χρόνια εκείνα το μαγείρεμα των αριθμών ήταν εκτεταμένο και είχε ξεκινήσει από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, όταν υπουργός Οικονομικών ήταν ο Γιάννος Παπαντωνίου, ο οποίος είχε για δεξί του χέρι τον Γιάννη Στουρνάρα.  Στην ίδια πάντως κατεύθυνση (δηλαδή της υπερχρέωσης των επόμενων γενεών) ήταν εκτός του συγκεκριμένου swap και οι μέθοδοι των τιτλοποιήσεων που εφάρμοζε η κυβέρνηση Σημίτη. Παρουσιάζοντας τις τιτλοποιήσεις σαν πανάκεια προεισπράττονταν έσοδα από τα Λαϊκά Λαχεία, το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων κ.λπ. Σήμερα, στον καιρό της φοβερής κρίσης, τα έσοδα λείπουν από τους συγκεκριμένους φορείς, καθώς είναι υποθηκευμένα για πολλά χρόνια. Το αποτέλεσμα είναι να καταβάλλει στους φορείς αυτούς κονδύλια ο Προϋπολογισμός, τα οποία προέρχονται από δανεισμό.
Επί ημερών του κ. Παπαντωνίου ως υπουργού Εθνικής Οικονομίας είχαν αρχίσει άλλωστε όλες οι «προετοιμασίες» για το εκσυχρονιστικό «θαύμα» του κ. Σημίτη, που κατέληξε σε εθνική τραγωδία. Οι γνωρίζοντες μάλιστα τα παρασκήνια τονίζουν ότι το μεγάλο μυστικό βρίσκεται στο 1998, όταν ανακοινώθηκε η υποτίμηση της δραχμής στο πλαίσιο της πορείας που είχε χαραχθεί για την είσοδο στο ευρώ. (Εναν χρόνο αργότερα, το 1999, εξασφαλίστηκε η συμφωνία για την ένταξη στην ΟΝΕ και έτσι έπρεπε να ξεκινήσει η διαδικασία μετατροπής του δημόσιου χρέους σε ευρώ.) Ο κ. Σημίτης ήταν πρωθυπουργός, ο κ. Παπαντωνίου πανίσχυρος «τσάρος» της οικονομίας και ο κ. Στουρνάρας πρόεδρος του ΣΟΕ και δεξί του χέρι. Συνέβη μάλιστα τότε να προβλεφθεί με απόλυτη ακρίβεια (και πολλές απορίες στους παροικούντες) ως και το Σαββατοκύριακο της υποτίμησης από γνωστή ξένη τράπεζα, κάτι που απέφερε (εύλογα) τεράστια κέρδη σε όσους πήραν (εκ του ασφαλούς ή όχι, δεν έχει σημασία) το σχετικό ρίσκο. Λέγεται δε ότι μόνο τα νόμιμα bonus από την επιτυχή πρόβλεψη έφτασαν περί τα 10.000.000 ευρώ.
Σε κάθε περίπτωση το δίδυμο Παπαντωνίου -  Στουρνάρα ήταν οι αρχιτέκτονες της πορείας που κορυφώθηκε μετά τις εκλογές του 2000. Εκτός από στενοί συνεργάτες μάλιστα οι δυο τους έγιναν και κουμπάροι και εκείνη την περίοδο απέκτησαν και τις διπλανές πολυτελείς βίλες στη Σύρο, περνώντας μαζί τις διακοπές τους και ανταλλάσσοντας, σε απόλυτα εμπιστευτική βάση (όπως και για το θέμα του swap), σχέδια και απόψεις για την οικονομική πορεία της χώρας και το δικό τους πολιτικό μέλλον.
Ο κ. Παπαντωνίου είχε υπερασπιστεί μάλιστα, όταν χρειάστηκε, το swap λέγοντας ότι «αποτελεί συνήθη πρακτική» και -αποκρύπτοντας όμως τους ακριβείς όρους του- ότι «όλες οι χώρες της ευρωζώνης το έχουν χρησιμοποιήσει εκτενώς». Στην εισηγητική έκθεση του Προϋπολογισμού του 2001, επί των ημερών του, άλλωστε, έγραφε ότι «στόχος είναι η μείωση του κόστους εξυπηρέτησης του χρέους με τη χρήση εξελιγμένων χρηματοοικονομικών προϊόντων όπως είναι τα swaps επιτοκίων, οι ανταλλαγές επιμήκυνσης του χρέους (extension swaps) κ.τ.λ.».
Οι κύριοι με τα λευκά κολάρα που διέταζαν
Η Goldman Sachs σε ένα βράδυ από εκείνο το swap κέρδισε 600.000.000 ευρώ ντροπιάζοντας μια χώρα της Ευρώπης, της οποίας εκμεταλλεύτηκε την ανάγκη. Το περίεργο και αξιοσημείωτο είναι ότι για πολλά χρόνια μετά το 2001 (που έγινε το swap) η αμερικανική τράπεζα είχε προνομιακή πρόσβαση (τουλάχιστον έως το 2010) σε γραφεία υπουργών της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ. Σήμερα πολλοί από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ κάνουν ότι ποτέ δεν άκουσαν για την Goldman Sachs, ο αντιπρόσωπος της οποίας στην Ελλάδα άνοιγε με το «έτσι θέλω» τα υπουργικά γραφεία διακόπτοντας συσκέψεις ή οτιδήποτε άλλο. Οι Eλληνες υπουργοί (δίκην Φιλιππινέζας) χαμογελούσαν αμήχανα και συνεργάζονταν με τον επικυρίαρχο τραπεζίτη, που έκανε το κουμάντο. Ο αέρας της Goldman Sachs κόπηκε το 2010, όταν η αμερικανική επιτροπή κεφαλαιαγοράς άρχισε να ερευνά το θέμα, μια εξέλιξη που τότε τρόμαξε αρκετούς από «τους κυρίους με τα λευκά κολάρα» στην Ελλάδα.
Η τωρινή ομολογία του κ. Σέργουντ για το «λάθος» του 2001 δίνει άλλη διάσταση σε ένα θέμα που κάθε άλλο παρά έχει περάσει στην αρμοδιότητα της Iστορίας και ζωντανεύει το φάντασμα αυτού του καταστροφικού swap. Εκ των πραγμάτων, όπως τονίζουν πολιτικοί αλλά και νομικοί παράγοντες, θέτει θέμα διερεύνησης ακόμη και σε ποινικό επίπεδο των εγκληματικών ευθυνών όσων χειρίστηκαν το ζήτημα και χρέωσαν την ελληνική κοινωνία με δισεκατομμύρια, που με τη σειρά τους έκαναν το δημόσιο χρέος της χώρας πιο δυσβάστακτο και καταστροφικό.
Ο κ. Παπαντωνίου ήδη ελέγχεται από τη Δικαιοσύνη σε βαθμό κακουργήματος για μεγάλα ποσά που δεν έχει δηλώσει, καθώς και για την κατηγορία ξεπλύματος βρόμικου χρήματος. Ο φάκελος της περιόδου 1998-2004 είναι ασφαλώς πολύ ευρύτερος και πολλές πτυχές του παραμένουν ακόμη άγνωστες ως προς τα εγκλήματα που έχουν γίνει εις βάρος του τόπου. Ο κ. Σημίτης έχει καταφέρει ως τώρα να μη λογοδοτήσει, όπως επιχειρεί να το αποφύγει και ο κ. Στουρνάρας, που βαρύνεται ασφαλώς και με όσα διαπράττει κατά την περίοδο της υπουργίας του…

Kυριακάτικη Δημοκρατία

Αμφισβητείται σοβαρά “από τα μέσα” η ηγεσία του ΚΚΕ

http://www.antinews.gr/2013/12/01/236615/

Σε ανοιχτές κινήσεις αμφισβήτησης της ηγεσίας του ΚΚΕ προχωρούν ολοένα περισσότερα στελέχη και μέλη του, βλέποντας ότι τόσο κατά τη διάρκεια του τελευταίου, 19ου Συνεδρίου του, όσο και μετά, γίνονται μαζικές εκκαθαρίσεις όλων όσων διαφωνούν με την ομάδα που αυτή τη στιγμή είναι επικεφαλής στο κόμμα. Πολλοί μάλιστα, έχουν φτάσει στο σημείο να δημιουργήσουν ακόμα και σάϊτ, μέσω των οποίων ασκούν ευθεία και δριμεία κριτική στην ηγετική ομάδα γύρω από τον γραμματέα του ΚΚΕ, Κουτσούμπα. Πίσω από αυτόν, όπως σημειώνουν οι ίδιοι οι πολυπληθείς διαφωνούντες, είναι η κ.Παπαρήγα και “η φράξιά” της.

Τέτοια σάϊτ είναι η “Νεα Σπορά” ( http://www.neaspora.gr/) που, κατά πληροφορίες απαρτίζεται από στελέχη, τα οποία συνεχίζουν να μένουν εντός του ΚΚΕ, και η αντίληψή τους είναι “η αλλαγή της κατάστασης από τα μέσα”, και ότι “δεν χαρίζουμε το ΚΚΕ στις ομαδούλες που θέλουν να μετατρέψουν το κόμμα σε μια απομονωμένη-σεχταριστική οργάνωση”. Το δεύτερο είναι ο “Εργατικός Αγώνας”, στον οποίο μετέχουν νυν αλλά και διαγραμμένα μέλη του κόμματος (http://ergatikosagwnas.gr/EA/). Υπάρχουν επίσης, και αρκετά άλλα, μεταξύ των οποίων κάποια δημιουργήθηκαν από απολυμένους δημοσιογράφους του Ριζοσπάστη.

Ενδεικτικό της στάσης των συγκεκριμένων σαϊτ, και ειδικά της “Νέας Σποράς”, είναι ότι στην ιστοσελίδα κυριαρχούν τα “τσιτάτα” του Χαρίλαου Φλωράκη, θέλοντας έτσι να στείλουν, έστω και εμμέσως, ένα μήνυμα στη σημερινή ηγεσία του ΚΚΕ για τα κακώς κείμενα εντός του κόμματος, και ότι βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία με την “κληρονομιά” που άφησε ο Χ.Φλωράκης. Να σημειωθεί, όπως καταγγέλλουν, ότι η σημερινή ηγεσία του ΚΚΕ έχει επιδοθεί σε μια επιχείρηση μαζικής εκκαθάρισης όλων των στελεχών και μελών που διαφωνούν μαζί της. Όπως είναι γνωστό, η επιχείρηση αυτή βρίσκεται σε εξέλιξη, μεταξύ άλλων, στον Ριζοσπάστη, όπου έχει απολυθεί μεγάλος αριθμός δημοσιογράφων, ως επί το πλείστον μέλη του κόμματος που έχουν εκφράσει διαφορετικές απόψεις από την ηγεσία του.

Η κριτική που ασκείται στην ηγεσία, εκτός της λανθασμένης πολιτικής της σε αυτή την περίοδο ακραίας οικονομικής και πολιτικής κρίσης, και του απομονωτισμού που διακρίνει τον Περισσό, εστιάζεται και στις “αντιδημοκρατικές” εσωτερικές διαδικασίες στο κόμμα. Χαρακτηριστικό της σκληρής κριτικής και αντιπαράθεσης που υπάρχει στο εσωτερικό, είναι και κείμενο, το οποίο είδε το φώς της δημοσιότητας πρόσφατα στη “Νέα Σπορά”, με τίτλο “Απαράδεκτα ιδεολογικά πραξικοπήματα“. Εκεί, ούτε λίγο ούτε πολύ, αναφέρεται ότι η σημερινή ηγεσία του κόμματος κάνει ό,τι θέλει, δίχως καν να ρωτά τη βάση του ΚΚΕ. Με αφορμή λοιπόν, αυθαίρετες, όπως παρατηρείται, ερμηνείες αποφάσεων του Κόμματος από το Πολιτικό Γραφείο του, στο κείμενο αναφέρεται: “Η «Νέα Σπορά» αυτή τη στιγμή δεν μπαίνει στο περιεχόμενο του κειμένου του ΠΓ του Κόμματος. Θα επανέλθει. Βάζει, όμως, ένα θέμα κομματικής διαδικασίας, που εμφανίζει μια ηγεσία να κάνει ό, τι θέλει και να μην τηρεί στοιχειωδώς την κομματική δεοντολογία. Αυτό το «δικαίωμα» δεν το έχει η ηγεσία του Κόμματος” (αναλυτικά το κείμενο: http://www.neaspora.gr/?p=1067).

Ένα ακόμα ενδιαφέρον κείμενο που γράφτηκε φέτος τον Αύγουστο στο ίδιο σάϊτ, αφορά την πολυσυζητημένη πώληση του 902. Και σε αυτό το ζήτημα ασκείται δριμεία κριτική στην ηγεσία του ΚΚΕ (http://neaspora.blogspot.gr/2013/08/902.html). “Η ηγεσία του Κόμματος -αναφέρεται- είναι εκτεθειμένη στα μέλη του Κόμματος για το σύνολο της οικονομικής διαχείρισης που έκανε. Και οι ευθύνες αυτές θα πρέπει να αποδοθούν. Και όταν μιλάμε για ηγεσία δεν αναφερόμαστε για ένα και μόνο πρόσωπο, τη θέση του/της Γραμματέα, που έτσι κι αλλιώς έχει τις περισσότερες ευθύνες. Μιλάμε για ολόκληρο το Π.Γ. και για ολόκληρη την Κ.Ε.”. Και σε άλλο σημείο, τονίζουν οι συντάκτες του κειμένου: “Τα κομματικά μέλη δεν παραχώρησαν καμία άδεια στην ηγεσία του Κόμματος για την πώληση του ραδιοφωνικού 902, γιατί δεν ρωτήθηκαν. Με ποια, λοιπόν, εξουσιοδότηση η ηγεσία του Κόμματος αποφάσισε να εκχωρήσει και το ραδιοφωνικό 902; Τέλος, η ηγεσία του Κόμματος παρέμεινε σχεδόν η ίδια και μετά το 19ο Συνέδριο. Κατά πόσο η ηγεσία αυτή, που οδήγησε το Κόμμα στην απώλεια του 50% σχεδόν της εκλογικής του δύναμης και το έφερε στην οικονομική κατάρρευση, μπορεί να εισφέρει στην πολιτική και οικονομική του ανάκαμψη;”

Κυνισμός, αφέλεια και τηλεοπτικό bullying (Του Νίκου Ξυδάκη)

http://kapistri.blogspot.gr/2013/12/bullying.html

Η πιο πικρή γνώση που αποκομίζουμε από την πολυετή κρίση είναι η διαλυτική επίδραση από τη χρόνια απουσία ή την απίσχνανση των θεσμών και από την πνευματική ή και ηθική ανεπάρκεια της πολιτικής τάξης. Πολύ πικρή γνώση πράγματι: αποκτάται με πόνο και δάκρυα, στο έδαφος ενός ... 

πολυεπίπεδου μετασχηματισμού με δυστοπικά χαρακτηριστικά.

Οι θεσμοί παρέμειναν καχεκτικοί με κύρια ευθύνη της πολιτικής τάξης που κυβερνούσε, για να έχει στη διάθεσή της τον δημόσιο χώρο ως πεδίο αυθαιρεσίας. Δεν είναι άμοιροι ευθύνης όμως και οι κυβερνώμενοι, ο κυρίαρχος λαός, στο μέτρο που εκχωρούσε την ισοπολιτεία και την ισονομία, την κυριαρχία του, για βραχυπρόθεσμα ιδιοτελή οφέλη και βυθιζόταν όλο και βαθύτερα στην εξαχρείωση και στον ανδραποδισμό, ό,τι φάνηκε γυμνό κατά τη φάση της πτώσης. Την ώρα της πτώσης ο ετερόνομος, εθελόδουλος λαός έμεινε γυμνός και ανυπεράσπιστος, χωρίς ασπίδα θεσμών, και βεβαίως χωρίς τον πρόθυμο εταίρο της αμοιβαίας διαφθοράς: ο πρώην εκμαυλιστής είχε μεταμορφωθεί σε δυνάστη και εκτελεστή.

Καθημερινά, οι πράξεις και οι λόγοι της πολιτικής τάξης διαμορφώνουν ένα σκηνικό μαύρης κωμωδίας, στο οποίο επικρατεί εντέλει το μαύρο. Λόγου χάριν, ο δημόσιος λόγος του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα: σφραγίζεται από ένα μείγμα αφελούς αισιοδοξίας και ανεδαφικότητας, το οποίο αναρωτιέται κανείς αν είναι ένας άτεχνα καμουφλαρισμένος κυνισμός. Είναι ο τυπικός λόγος του τεχνοκράτη που δεν νιώθει την παραμικρή ανάγκη για δημόσια λογοδοσία, εφόσον δεν ζητάει καν πολιτική νομιμοποίηση από το ακροατήριό του.

Η πεποίθησή του ότι οι Ελληνες δεν υπερφορολογούνται ήταν η κορυφαία σε μια σειρά ανάλογων μαργαριταριών. Φυσικά, ο κ. Στουρνάρας δεν είναι αφελής ούτε αισιόδοξος· γνωρίζει ότι η χώρα βυθίζεται, γνωρίζει, αν και ίσως ασαφώς, ότι πολλοί συμπολίτες του υποφέρουν ή δεν πρόκειται να σηκώσουν κεφάλι στο ορατό μέλλον, γνωρίζει ότι η παραγωγική βάση της χώρας αποσαθρώνεται. Ισως να έχει αρχίσει να υποψιάζεται κιόλας ότι βρισκόμαστε ενώπιον ανθρωπιστικής κρίσης. Ολα αυτά τα γνωρίζει πιθανότατα. Αλλά έχει κάνει μία θεμελιώδη παραδοχή: δεν υπάρχει άλλος δρόμος, παρά ο δρόμος μιας δημιουργικής καταστροφής, μάλιστα όπως τον υποδεικνύουν οι δανειστές, ούτε καν όπως θα μπορούσαν να τον έχουν σχεδιάσει Ελληνες για Ελληνες. Το πιστεύει, δεν μπορεί παρά να το πιστεύει, για να παραμείνει σε αυτή τη θέση. Συμμετέχει λοιπόν ενεργά, με ενθουσιασμό, στην καταστροφή, θεωρώντας την ως αναγκαία πρώτη φάση. Η, σε δεύτερο χρόνο, δημιουργία δεν τον απασχολεί: δεν θα βρίσκεται σε αυτή τη θέση, επικεφαλής υπουργός. Αν η δημιουργική φάση επιτύχει, θα μπορεί να πει ότι η δική του καταστροφή συνέβαλε αποφασιστικά· αν η δημιουργική φάση αποτύχει, θα μπορεί να υποστηρίξει ότι δεν ήσαν ικανοί οι διάδοχοι και χαράμισαν τις θυσίες του ελληνικού λαού. Win-win. Ετσι ακριβώς έδρασαν και οι περισσότεροι υπουργοί της κυβέρνησης Παπανδρέου και όλοι οι υπουργοί της κυβέρνησης Παπαδήμου, εμφορούμενοι από ένα ποικίλης δοσολογίας μείγμα ιδεαναγκασμού και κυνισμού.

Ο υπουργός Παιδείας Κωνστ. Αρβανιτόπουλος πολιτεύεται πιο παραδοσιακά, με τυπικές παλινωδίες, υπαναχωρήσεις, προχειρότητες, υστεροβουλίες και, εντέλει, τυπικά καταστροφικά αποτελέσματα. Η βεβιασμένη και οριζόντια αποψίλωση των πανεπιστημίων από διοικητικό προσωπικό, χωρίς αξιολόγηση και μεσοπρόθεσμο σχεδιασμό, τυπική εφαρμογή των υποδείξεων της τρόικας, οδήγησε σε απώλεια του διδακτικού εξαμήνου και σε δική του πλήρη υποχώρηση και συντριπτική προσωπική ήττα. Ταλαιπωρία και ευτελισμός, χωρίς κανένα όφελος για κανέναν.

Τέλος, η πολιτική ως τηλεοπτικό bullying. H περίπτωση του υπουργού Υγείας Αδ. Γεωργιάδη. Ο κ. Γεωργιάδης λέγεται ότι κατά τον σχηματισμό της δικομματικής κυβέρνησης επελέγη διότι μόνο αυτός, ως «τρελός», θα μπορούσε να τα βγάλει πέρα με τις απολύσεις και περικοπές στον ευαίσθητο χώρο της δημόσιας υγείας. Πράγματι, με τις φωνές του στα κανάλια και τον προκλητικό, οιονεί αντισυμβατικό, λόγο του, συχνά και με την απαξιωτική αντιμετώπιση των συνομιλητών του, ο κ. Γεωργιάδης κερδίζει το παιχνίδι του επικοινωνιασμού. Ξεπερνά κατά πολύ τον προκάτοχό του Ανδρέα Λοβέρδο, αριστεύσαντα στις δημόσιες εκδραματίσεις: O bully υπερτερεί της drama queen. Ο λόγος του κ. Γεωργιάδη, καταγόμενος ταυτοχρόνως από τους τηλευαγγελιστές, τις τηλεπωλήσεις, τους ατακαδόρους των καφενείων και τους καβγάδες στα πηγαδάκια, αρχαϊκός και μεταμοντέρνος μαζί, επιβάλλεται ήδη ως επιτυχημένο στυλ στο απέραντο πρωινάδικο που είναι η ελληνική δημόσια σφαίρα. Αυτή είναι η Ελλάδα.

Ο μοιραίος για τον ΔΟΛ, Σταύρος Ψυχάρης και οι περιορισμένων δυνατοτήτων επίγονοι του

http://zoornalistas.blogspot.gr/2013/11/blog-post_3323.html

- Μήπως άκουσες τίποτε ονόματα; Ακουσες το δικό μου; Γιατί μου είπαν πως απολύθηκα...»
«Ποιος σου το είπε;»
- Τα παιδιά στη γραμματεία!
«Στον Καρακούση πήγες; Τι λέει;»
-Τα γνωστά, "μην ανησυχείτε και μην ακούτε τι σας λένε"... Τα ίδια όμως έλεγε και τον περασμένο μήνα και είδες τι έγινε μετά...
Κόλαση στον ΔΟΛ με τους εργαζόμενους να ζουν εφιαλτικές στιγμές. Στην κυριολεξία...
Δουλεύουν σε συνθήκες γαλέρας και με άσχημη ψυχολογία καθώς ουδείς να γνωρίζει τι του ξημερώνει κι εάν αύριο θα έχει δουλειά. Το κλίμα είναι πολύ βαρύ και επιτείνεται από τη θέα των..
«στοιχειωμένων» γραφείων σε όλους τους ορόφους της Μιχαλακοπούλου 80.
Ουδείς γνωρίζει ποιος κάνει κουμάντο και ποιος αποφασίζει για το ποιος θα απολυθεί και ποιος όχι. Ποιος θα παραμείνει κι αυτή την εβδομάδα ή αν θα απολυθεί την επόμενη.
Κανείς δεν ξέρει αν συμπεριλαμβάνεται στην... «κανονική» λίστα με τους υπό απόλυση ή αν το όνομά είναι μέσα στους «επιλαχόντες» που θα απολυθούν με την αλλαγή του μήνα.
Εργαζόμενοι που είναι σε άδεια ειδοποιούνται να επιστρέψουν για να απολυθούν. Εργαζόμενες που επιστρέφουν από άδεια εγκυμοσύνης απολύονται με συνοπτικές διαδικασίες.
Αντιδράσεις σε όλα αυτά υπάρχουν από αρχισυντάκτες και διευθυντικά(;) στελέχη που τα έχουν δει όλα, καθώς ούτε μπορούν να ελέγξουν την κατάσταση αλλά ούτε και να κάνουν τη δουλειά τους. Οι απολύσεις προσωπικού και οι νέες περικοπές μισθών έχουν αποφασιστεί και προαναγγελθεί επισήμως και «είναι μονόδρομος» όπως λένε και οι ίδιοι.
Ο γκαλερίστας σύμβουλος Π. Κουβουτσάκης  τη μια παραιτείται θυμωμένος γιατί οι απολύσεις του βγαίνουν λιγότερες από ότι υπολόγιζε και την άλλη επανέρχεται δριμύτερος.
Κι ο Ψυχάρης παρακολουθεί, υποτίθεται αποστασιοποιημένος και περιμένει. Δεν είναι και στα καλύτερά του... Το όνομά του πλέον έχει συνδεθεί άμεσα με την εκδίωξη καταξιωμένων ιστορικών στελεχών, τις μαζικές«σφαγές» εργαζομένων και τα λουκέτα. Κυρίως όμως το όνομα του Σταύρου Ψυχάρη κινδυνεύει να συνδεθεί και με την κατάρρευση του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη... Ο μεγάλος του φόβος είναι ότι θα μνημονεύεται ως ο μοιραίος εκδότης που έβαλε λουκέτο στον ΔΟΛ...

ΥΓ Προβληματισμός υπάρχει και για την μετά Ψυχάρη εποχή στον ΔΟΛ καθώς κανείς δεν μπορεί να φανταστεί ποιος από τους περιορισμένων δυνατοτήτων (συγκριτικά με τον πατριάρχη) επιγόνους του θα μπορούσε να τρέξει τον Οργανισμό ή ότι έχει απομείνει από αυτόν. Καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις βέβαια θα παίξει και η νέα εταιρεία υπό την επωνυμία «Σταύρος Ψυχάρης Συμμετοχών ΑΕ» με αντικείμενο και τη συμμετοχή στα ΜΜΕ. Θυμίζουμε ότι η έδρα της εταιρείας είναι στη Μιχαλακοπούλου 80 (όπου και ο ΔΟΛ) και στο ΔΣ συμμετέχουν εκτός από τον ίδιο τον Ψυχάρη, που έχει θέση προέδρου - διευθύνοντος συμβούλου, ο γιος του Παναγιώτης και η σύζυγός του Χριστίνα Τσούτσουρα (και οι τρεις στη φωτογραφία).

Σωσίβιο για τους υπόλογους (Του Χρήστου Γιανναρά)

http://kapistri.blogspot.gr/2013/12/blog-post_2583.html

Υπάρχουν νηφάλιες φωνές, στην έντυπη τουλάχιστον δημοσιογραφία. Προειδοποιούν τους επαγγελματίες της εξουσίας για τον «θυελλώδη θυμό» που διακατέχει την ελλαδική κοινωνία. Για το όρια αντοχής και ανοχής των πολιτών (της συντριπτικής πλειονότητας) που έχουν εξαντληθεί. Bεβαιώνουν οι έντιμοι δημοσιογράφοι ότι η αστική τάξη, ... 

ραχοκοκαλιά της κοινωνικής συνοχής και της λειτουργίας του κράτους, είναι σε παραλυτική εξουθένωση – έχει καταρρεύσει κυριολεκτικά. Tο παραγωγικό δυναμικό της χώρας μοιάζει εκμηδενισμένο, δεν υπάρχει ούτε κουράγιο ούτε ελπίδα για ανάκαμψη.

Kραυγάζει απεγνωσμένα η ευσυνείδητη δημοσιογραφία ότι είναι αδύνατο στον πολίτη να εμπιστευθεί και να ελπίσει σε μια κυβέρνηση που εκδίδει, μέσα σε ένα χρόνο, 695 εγκυκλίους ερμηνευτικές των φορολογικών της αποφάσεων. H κατάρρευση της χώρας γενικεύεται, αλλά η κυβέρνηση θριαμβολογεί ότι στα νούμερα προκύπτει «πρωτογενές πλεόνασμα». Tα δύο κόμματα των υπόδικων φυσικών αυτουργών του κακουργηματικού υπερδανεισμού δεν διανοούνται επιστράτευση των αρίστων, υπερκομματική διαχείριση της κρίσης – αποδέσμευση από τις μικρονοϊκές και ανήθικες σκοπιμότητες επανεκλογής τους. H κυβέρνηση εξακολουθεί να υπηρετεί με τη σύνθεσή της τον πιο ξεδιάντροπο νεποτισμό και το ξέπλυμα «μαύρων υπηρεσιών» στο εσωκομματικό αλισβερίσι για την αρχηγία.

Oι τίμιες φωνές της έντυπης δημοσιογραφίας κομίζουν πειστήρια της εφιαλτικής τραγικότητας: Πόσο μειώθηκε η παραγωγή, πόσο η λαϊκή κατανάλωση, πόσο οι εξαγωγές, πόσο τα δάνεια των τραπεζών, πόσο δραματικά έχει εκλείψει η εμπιστοσύνη στους θεσμούς, πόσο παγιωμένη εμφανίζεται η ανελπιστία. Kυρίως: πόσο τρομακτικό είναι το κενό πίστης στη δημοκρατία, στην κοινωνική συνοχή, σε οποιαδήποτε ποιότητα ζωής έξω από τον πρωτογονισμό της κατανάλωσης.

Eξαλείφθηκαν οι ελπίδες να ξαναβρούμε την πρότερη καταναλωτική μας ευδαιμονία και δεν υπάρχει άλλη κοινωνική στόχευση που να δικαιολογεί τη συνύπαρξή μας, την ιστορική συνέχεια της συλλογικής μας παρουσίας. Aυτό πρακτικά σημαίνει: O αριθμός των ολοκληρωτικά απελπισμένων έχει αυξηθεί καταιγιστικά. Oι άνθρωποι που ζουν στο σκοτάδι και στην παγωνιά επειδή δεν έχουν να πληρώσουν τη ΔEH, είναι ικανοί για όλα. Oσοι περιμένουν να βγει το σπίτι τους στον πλειστηριασμό επειδή η δόση για την εξόφλησή του ξεπερνάει το μηνιάτικο, είναι έτοιμοι και να σκοτωθούν – η απανθρωπία του ληστρικού ξεσπιτωμού δεν αντέχεται. Oι ηλικιωμένες ευπρόσωπες αστές που σταματούν στον δρόμο τούς περαστικούς ζητώντας έστω και ένα ευρώ, έχουν στο βλέμμα τους πίκρα που ξαφνιάζει. Oι ντόπιοι και γνώριμοι που ψάχνουν στους κάδους των σκουπιδιών για αποφάγια, δεν έχουν πια ψυχισμό για αισθήματα άλλα από το μίσος.

Aυξάνεται με δυναμική χιονοστιβάδας ο αριθμός των πολιτών που νιώθουν ότι δεν χάνουν τίποτα αν η χώρα βυθιστεί στο χάος της διαρπαγής και της αιματοχυσίας. Mας χωρίζουν από τη λογική της ζούγκλας (τη λογική του: «ο θάνατός σου ζωή μου») τα ελάχιστα δευτερόλεπτα που απέχει η έκρηξη από την «τυχαία» αφορμή της. Kαι οι κυβερνητικοί πυγμαίοι είναι αδύνατο να ανοίξουν το στόμα τους για κάτι άλλο από το να καυχηθούν αραδιάζοντας διαπραγματευτικές «επιτυχίες». Mοιάζει απίστευτο, κυριολεκτικά παρανοϊκό, αλλά, ναι, περιμένοντας την έκρηξη της βίας και διαρπαγής, αυτοί συνεχίζουν να διορίζουν στο Δημόσιο την εκλογική τους πελατεία! Tο αμείλικτο χιούμορ της πολιτικής γελοιογραφίας συμβολοποιεί «προσλήψεις καλαματιανών αστροναυτών» για ενδεχόμενο «διαστημικό σταθμό Kαλαμάτας»!

Mπορεί τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων να είναι εξαγορασμένα από τη δικομματική κυβερνητική, μέχρι ναυτίας, προπαγάνδα –ούτε επί χούντας δεν ήταν τόσο μονοδρομημένη η «πληροφόρηση». Στην έντυπη όμως δημοσιογραφία, τσακίζουν κόκαλα οι σκιτσογράφοι, ξεγυμνώνουν αδυσώπητα την κυβερνητική ανικανότητα οι έντιμοι δημοσιογράφοι. Σύμπτωμα υγείας του συνόλου, δεινά δοκιμαζόμενου λαού, είναι και η οριστική πια καθήλωση του πράσινου ΠAΣOK στο 4% της προτίμησης των ψηφοφόρων. Eίναι προφανέστατο λογικά, αλλά και εμπειρικά-κοινωνικά κατάδηλο, ότι ανάλογο ποσοστό θα συγκέντρωνε και το γαλάζιο ΠAΣOK, αν η παρουσία του ΣYPIZA δεν λειτουργούσε για το συλλογικό αισθητήριο σαν απειλή.

O ΣYPIZA είναι το σωσίβιο της συγκυβέρνησης γαλάζιου και πράσινου ΠAΣOK – των κομμάτων που οδήγησαν τον Eλληνισμό στο πιο ταπεινωτικό και ντροπιαστικό φινάλε της παρουσίας του στη σκηνή της Iστορίας. Kόμματα που ιδρύθηκαν για να εξυπηρετήσουν, αποκλειστικά και μόνο, τον ναρκισσισμό ή την ηδονοθηρία των ιδρυτών τους. Για να αποκαλυφθεί δραματικά η πολιτική τους γύμνια, ολετήρια η ξιπασιά του ιστορικο-υλιστικού τους μηδενισμού, στις μέρες και στα έργα των διαδόχων τους. Oι δίδυμες ομοιοτυπίες: Mητσοτάκης - Σημίτης, Kωστάκης - Γιωργάκης και σήμερα Σαμαράς - Bενιζέλος σαρκώνουν την παρακμιακή κατιούσα μιας μεταπρατικής πολιτικής ριζικά ανυποψίαστης για τις πραγματικές ανάγκες και τις ουσιαστικές δυνατότητες αυτού του λαού, της χώρας, της ιστορίας του. Nα είσαι γεννημένος στη γλώσσα των Eλλήνων, στον «τρόπο» των Eλλήνων, και να πιθηκίζεις τον ιστορικο-υλιστικό μηδενισμό από ξιπασιά ή αγραμματοσύνη, δεν είναι απλώς αυτοκτονικό, είναι και γελοίο.

Aν δεν υπήρχε ο ΣYPIZA, θα είχε ακολουθήσει και το γαλάζιο ΠAΣOK, νομοτελειακά, την εκφυλιστική αποσύνθεση των Πρασίνων. O ΣYPIZA αναδείχθηκε πρώτη κομματική δύναμη, όχι βέβαια για την ανύπαρκτη πολιτική του πρόταση, όχι για το δραματικό του υστέρημα σε πολιτικό προσωπικό (προσωπικό ικανό να υπουργήσει τις τεράστιες κοινωνικές ανάγκες), όχι για την επιπολαιότητα και διγλωσσία της ρητορικής του. Aναδείχθηκε πρώτο κόμμα μόνο για τη δυνατότητα που σαρκώνει η χαοτική συγκρότησή του και ο (κενός αλλά) αντικονφορμιστικός λόγος του: Ψηφίζοντας ΣYPIZA οι πολίτες μετασχημάτιζαν σε απειλή την οργή τους για το σημερινό, αναξιόπιστο και αμοραλιστικό, κυβερνητικό σχήμα. Δεν ψηφίζεται για την πολιτική του αντιπρόταση ο ΣYPIZA – αφού πια μόνο αντιγράφει συμπεριφορές, πρακτικές και τη λογική του συστημικού παλαιοκομματισμού. Λειτουργεί όμως σαν χαοτικό φόβητρο, επομένως μετασχηματίζει κάθε ψήφο που του δίνεται σε χαστούκι για το σύστημα.

Aν μιλούσε ο ΣYPIZA τη γλώσσα των κοινωνικών προτεραιοτήτων και όχι της συνδικαλιστικής ιδιοτέλειας και φαυλότητας. Aν κόμιζε δουλεμένη με μόχθο πρόταση για κοινωνικό κράτος, ανυποχώρητη αξιοκρατία και έλεγχο της ποιότητας. Aν είχε τη θυσιαστική ετοιμότητα για ένα πατριωτικό EAM: να λειτουργήσει και πάλι γεύση πατρίδας για τους Eλληνες. Θα γινόταν καταλύτης ριζικής αλλαγής του πολιτικού συστήματος.

Προτιμάει όμως να αυτοκτονεί παρέα με τους πρασινογάλαζους σπιθαμιαίους ιδιοτελείς.

Ντιρκ Μίλερ: Έβαλαν τους κατάλληλους πολιτικούς για να πτωχεύσουν την Ελλάδα

http://kostasxan.blogspot.gr/2013/11/blog-post_30.html

Στόχος ήταν τα ενεργειακά κοιτάσματα της Ελλάδας
Συνέντευξη - βόμβα στο Focus 
- Όλοι γνώριζαν για τα κοιτάσματα! Κορυφαία υπουργός μου το αποκάλυψε προσωπικά!
- Ο Σόιμπλε επέτρεψε να πέσει η Ελλάδα στα χέρια του ΔΝΤ, ενώ γνώριζε!

O Γερμανός ειδικός σε θέματα χρηματιστηρίου Ντιρκ Μιούλερ - γνωστός και ως «Mr. Dax», στο νέο βιβλίο του, με τίτλο «Showdown», υποστηρίζει ότι οι ΗΠΑ προκάλεσαν την κρίση στην Ευρώπη, προκειμένου να ανακόψουν την αύξηση της επιρροής του ευρώ έναντι του δολαρίου.

Ο ίδιος θεωρεί ότι η Ελλάδα θα ήταν καλύτερα αν είχε το δικό της νόμισμα ή αν αξιοποιούσε τα κοιτάσματα φυσικού αερίου της, καθώς, όπως λέει, «στο ελληνικό υπεδάφος βρίσκονται τα μεγαλύτερα αποθέματα στην Ευρώπη», ενώ τονίζει ότι σκοπός του ΔΝΤ είναι να καταστρέψει την ελληνική οικονομία ώστε τα ελληνικά κοιτάσματα να πωληθούν φθηνά σε πολυεθνικές.

Σε συνέντευξή του στην ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού «Focus», ο κ. Μιούλερ αναλύει την θεωρία ότι «η μεγάλη αναμέτρηση, η οποία εξελίσσεται τα τελευταία χρόνια, σχετίζεται με την κυριαρχία στο πλανήτη για τις επόμενες δεκαετίες» και σημειώνει ότι «η Ευρώπη δεν λαμβάνεται πλέον υπόψιν» και «το παιχνίδι κινείται μεταξύ Αμερικής και Ασίας, δηλαδή της Κίνας, ενώ οι Ρώσοι θα ήθελαν να αναμιχθούν κι αυτοί λίγο».

Ο συγγραφέας αποδίδει ωστόσο τα προβλήματα της Ευρώπης όχι μόνο σε εξωτερικούς παράγοντες, αλλά και σε εσωτερικές αιτίες. «Το υψηλό χρέος δεν είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα. Η συνολική υπερχρέωση της Ευρώπης είναι μικρότερη από αυτή των ΗΠΑ ή της Ιαπωνίας. Από το 2008 όμως οι επιθέσεις εναντίον της Ευρώπης εξελίσσονται στοχευμένα και συντονισμένα», λέει.
Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσει ο κ. Μιούλερ και την Ελλάδα. «Ακριβώς στην φάση της ισχύος του ευρώ συμβαίνουν τα γεγονότα γύρω από τον Κ. Καραμανλή, η ανάληψη της εξουσίας από τον Γ. Παπανδρέου και η αιφνιδιαστική ακούσια καταγγελία στις Βρυξέλλες της παραποίησης των ελληνικών δημοσιονομικών στοιχείων. Ο Παπανδρέου και οι άνθρωποί του έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να στρέψουν την Ευρώπη και την Γερμανία εναντίον τους.
Καμία συμφωνία δεν τηρήθηκε, ο λαός και η οικονομία της χώρας οδηγούνταν στον κατήφορο. Το ένα σκάνδαλο διαδεχόταν το άλλο. Και μια χωρίς προηγούμενο εσωτερική ευρωπαϊκή καμπάνια μίσους εναντίον των «τεμπέληδων Ελλήνων», των «ναζί Γερμανών», των «διεφθαρμένων Ιταλών» και των «υπερχρεωμένων Ισπανών με τα πολλά ακίνητα» ξεκίνησε.

Η Ευρώπη άρχισε να αυτο-σπαράσσεται, θέαμα που στο εξωτερικό το παρακολουθούσαν με ικανοποίηση. Εναντίον της Ευρώπης δεν στέλνει κανείς τον έκτο στόλο, αλλά την Γουόλ Στριτ, τις τράπεζές της και τους οίκους αξιολόγησης και τα όπλα της μυστικής διπλωματίας. Τα χτυπήματα εναντίον του ευρώ και των χωρών της Ευρωζώνης ήρθαν με στρατιωτική ακρίβεια και προκαλούνταν πάντα από μελέτες μεγάλων τραπεζών της Γουόλ Στριτ ή των αμερικανικών οίκων αξιολόγησης.

Τα βασικά όμως προβλήματα της Ευρωζώνης ήταν εσωτερικής φύσης. Το να επιβάλλεται σε πολλά και διαφορετικά μεταξύ τους κράτη ένα κοινό νόμισμα οδηγεί εξαρχής σε σημαντικά προβλήματα. Αυτή η αχίλλειος πτέρνα οφείλεται σε εμάς τους ίδιους, αλλά τα βέλη εναντίον της ήρθαν στοχευμένα και με τους ψυχρούς υπολογισμούς από την άλλη άκρη του Ατλαντικού», υποστηρίζεται στο βιβλίο.

Στο βιβλίο γίνεται εκτενής αναφορά στα ελληνικά κοιτάσματα φυσικού αέριου, στο κεφάλαιο με τον τίτλο: «Οι Έλληνες και το αέριο»: «Τι θα λέγατε αν πρότεινα η Ελλάδα να πουλάει πετρέλαιο και φυσικό αέριο; Μην ανησυχείτε, δεν ήπια πολύ ούζο την ώρα της συγγραφής», αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Μιούλερ και συνεχίζει: 

«Η Ελλάδα δεν έχει στο υπέδαφός της μόνο μεγάλα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, αλλά και μιας σειράς σημαντικών ορυκτών.Μπορεί κάνεις δικαιολογημένα να υποστηρίξει ότι η Ελλάδα διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα αποθέματα σε πρώτες ύλες στην Ευρώπη. Την τελική διαβεβαίωση την έλαβα στο τέλος του καλοκαιριού του 2012 στην διάρκεια μιας έντονης συζήτησης με την Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία με διαβεβαίωσε ότι η Ελλάδα διαθέτει κοιτάσματα αντίστοιχα με αυτά της Λιβύης. Και, τουλάχιστον τώρα, τίθεται αναπόφευκτα το ερώτημα: τι παιχνίδι παίζεται εδώ;Αφήνουμε την ελληνική οικονομία να εξαντληθεί μέσω δρακόντειων πακέτων λιτότητας και την χρηματοδοτούμε με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ προκειμένου να μην πληγούν οι παλαιοί δανειστές.Χάνονται δισεκατομμύρια ευρώ σε φορολογικά χρήματα για συμφωνίες χωρίς επιστροφή και στην αναδιάρθρωση του χρέους, όταν η Ελλάδα διαθέτει κοιτάσματα πολλαπλάσια του όγκου του χρέους της».

Ο συγγραφέας υποστηρίζει σε αυτό το σημείο ότι ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου «φαίνεται σαν να ήταν εκτελεστική μαριονέτα των ΗΠΑ» και υποστηρίζει ότι «αποστολή του ήταν να επιφέρει με κάθε τρόπο την ρήξη στις σχέσεις της Ελλάδας με την Ευρώπη», ενώ προσθέτει: «Ο Παπανδρέου το 2009 δήλωνε, "δεν έχουμε πετρέλαιο ή τουλάχιστον δεν έχουμε βρει ακόμη" και ο υφυπουργός Γιάννης Μανιάτης τόνιζε, "δεν είμαστε ούτε Σαουδική Αραβία ούτε Νορβηγία" και τώρα μια έκθεση της Deutsche Bank στο Λονδίνο κάνει λόγο για πιθανά έσοδα από τους υδρογονάνθρακες, τα οποία, μόνο στην περιοχή νοτίως της Κρήτης θα μπορούσαν να ανέλθουν σε λίγα χρόνια σε 427 δισεκατομμύρια ευρώ».

Ερωτώμενος από το Focus γιατί θεωρεί ότι η Ευρώπη δεν ασχολείται με τα κοιτάσματα της Ελλάδας και της Κύπρου, ο κ. Μιούλερ αναφέρει ότι όταν οι Κύπριοι πρότειναν στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να παραχωρήσουν στην Ευρώπη ή να υποθηκεύσουν το 30% των μελλοντικών εσόδων από το φυσικό αέριο, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών δήλωσε ότι αυτό δεν αποτελεί θέμα συζήτησης και διερωτάται για ποιον λόγο.

Σε ό,τι αφορά τον ρόλο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ο κ. Μιούλερ υποστηρίζει ότι ο κ. Σόιμπλε δεν ήθελε την συμμετοχή του στα ευρωπαϊκά προγράμματα διάσωσης, φοβούμενος ότι έτσι θα αυξανόταν η επιρροή των ΗΠΑ στην Ευρώπη, αλλά επικράτησε η άποψη του οικονομικού συμβούλου της Αγγέλα Μέρκελ, Ότμαρ Ίσινγκ, ο οποίος, επισημαίνει ο συγγραφέας, είναι και σύμβουλος της Goldman Sachs.

«Ο ρόλος του ΔΝΤ είναι να επιφέρει την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας, να κατηγορήσει την ελληνική κυβέρνηση ότι δεν εφάρμοσε ακριβώς το πρόγραμμα σταθεροποίησης της οικονομίας και να την εξαναγκάσει να παραδώσει την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων της σε πολυεθνικές εταιρείες έναντι πενιχρού τιμήματος», επισημαίνει.
Ο Γερμανός ειδικός εκτιμά ακόμη ότι τα προγράμματα εξυγίανσης που εφαρμόζονται στις χώρες που αντιμετωπίζουν κρίση είναι αναποτελεσματικά. 
«Τα προγράμματα λιτότητας είναι μια παράνοια», υποστηρίζει και συμπληρώνει ότι το αποτέλεσμα είναι μια εξέλιξη της οικονομίας όπως αυτή με τον Καγκελάριο Μπρούνινγκ. "Τα κράτη εξαντλούνται και η ελληνική οικονομία βυθίζεται στο απύθμενο".

Πηγή

Η WiMAX αρρώστησε ολόκληρη πόλη στη Σουηδία και ο Σαμαράς μας τάζει free wifi!

http://www.katohika.gr/2013/12/i-wimax-arrostise-olokliri-poli-ti-souidia-kai-o-samras-mas-tazei-free-wifi.html

Οι φούρνος μικροκυμάτων - και άλλες μορφές ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας είναι σημαντικοί (αλλά επιμελώς αγνοημένοι) παράγοντες σε πολλές σύγχρονες ανεξήγητες καταστάσεις ασθένειας. Αϋπνία, άγχος, προβλήματα όρασης, πρησμένους λεμφαδένες, πονοκεφάλους, υπερβολική δίψα, νυχτερινές εφιδρώσεις, κόπωση, προβλήματα μνήμης και συγκέντρωσης, πόνος στους μυς, εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, αλλεργίες, προβλήματα στην καρδιά και εντερικές διαταραχές είναι όλα τα συμπτώματα που παρατηρούνται σε μια διαδικασία της ασθένειας που αρχικά περιγράφεται στη δεκαετία του 1970 ως 'Ασθένεια Μικροκυμάτων'.

Πριν μερικά χρόνια, σε μια σουηδική πόλη η ενεργοποίηση ενός σταθμού βάσηςWiMAX έστειλε στο νοσοκομείο όλους τους κατοίκους της.

Σύμφωνα με το SVT της Σουηδίας, η οποία ανέφερε για το συμβάν, το τοπικό νοσοκομείο επειγόντων περιστατικών είχε πλημμυρίσει με κλήσεις που αφορούσαν διάφορα συμπτώματα, όπως πονοκεφάλους, δυσκολία στην αναπνοή, θολή όραση, ακόμα και δύο περιπτώσεις καρδιακής αρρυθμίας. Όλα αυτά ήταν απλώς λίγες ώρες μετά την ενεργοποίηση του σταθμού και τα συμπτώματα έφευγαν αμέσως μόλις ο σταθμός σταματούσε να λειτουργεί ή αν ο πάσχων απομακρυνόταν από το ραδιοφωνικό πύργο του θανάτου.

Προφανώς η Σουηδία ήταν η πρώτη χώρα που αναγνώρισε την ηλεκτρομαγνητική υπερευαισθησία ως έγκυρη ιατρική κατάσταση και γίνονται ήδη συζητήσεις κι έρευνες για να πάρει απόφαση η κυβέρνηση ώστε να κλείσει τα δίκτυα WiMAX της χώρας. Ο ΟΗΕ αναγνωρίζει την EHS (ηλ/κή υπερευαισθησία) ως «πραγματική και μερικές φορές σοβαρή κατάσταση» και περίπου το 3 % του παγκόσμιου πληθυσμού επηρεάζεται με τις υψηλής συχνότητας μαγνητικής ακτινοβολίας με διάφορους τρόπους.

Αντένα WiMAX

Το free wifi που μας τάζει ο Σαμαράς για όλη την Ελλάδα δεν είναι ένα δώρο και τόσο αγνό. Μπορεί κάποιοι να χαρούν γιατί θα μπορούν να έχουν πρόσβαση ελεύθερη στο ίντερνετ σε πολλά σημεία -ειδικά η νεολαία που μπαίνει στο facebook κάθε τόσο ή στις διάφορες άλλες υπηρεσίες- αλλά το πραγματικό κόστος είναι ανεκτίμητο.

"Η ακτινοβολία WiMAX από ένα μόνο πύργο μπορεί να καλύψει μέχρι και 25 τετραγωνικά μίλια και αυτό είναι μια τεράστια περιοχή που πρόκειται να πλημμυρίσει με την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία".

Εκτός από τους αυξημένους κινδύνους της ακτινοβολίας (μήπως όλα αυτά τα συμπτώματα δεν τα νιώθουμε πια καθημερινά και ίσως οφείλονται στην εξάπλωση της κινητής τηλεφωνίας;), εκτός από την ανεξέλεγκτη και μυστική χρήση τους και για άλλους σκοπούς (όπως είναι στρατιωτική χρήση τύπου χααρπ) το ελεύθερο ίντερνετ και η κατάχρησή του έχει κι άλλες συνέπειες και ειδικά -πάλι- στη νεολαία. Μια άλλου είδους εξάρτηση έχει αρχίσει να διαφαίνεται, εκείνης από το Διαδίκτυο κάτι που απασχολεί έντονα ψυχολόγους, ερευνητές, επιστήμονες και λοιπούς αρμόδιους φορείς.

Η χρήση των κοινωνικών δικτύων, ή τα video games τους έχουν δημιουργήσει μια μόνιμη ανάγκη για ίντερνετ μέσω των smartphones ή κομπιούτερ ή τάμπλετ χωρίς καμία έγνοια για το ποιες μπορεί να είναι οι επιπτώσεις που μπορεί να έχει η ακτινοβολία στην υγεία τους, τόσο η σωματική, όσο και η πνευματική/ψυχολογική. Η ζωή είναι αλλού. Δεν είναι στο άμεσο περιβάλλον, στο παρόν, αλλά μέσα σε αυτό που εκφράζεται στα διαδικτυακά gadgets.

Αυτός ο εθισμός στο διαδίκτυο θυμίζει έντονα εκείνου του τσιγάρου, λένε οι ειδικοί, και ήδη έχουν αρχίσει ανά τον κόσμο να στήνονται και κέντρα απεξάρτησης. Όμως εδώ, όχι μόνο δεν έχουμε σήμανση, αλλά θέλουν να συμβάλλουν και στην επιδείνωση.

“ Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έχει συντάξει επίσημο έγγραφο με το οποίο προσπαθεί να αποδείξει ότι η ακτινοβολία των κινητών τηλεφώνων και των ασύρματων δικτύων WiFi είναι από “λίγο έως πολύ” επιβλαβής για τους ανθρώπους και άλλα ζωντανά πλάσματα.

Η πρόταση του Συμβουλίου δεν περιλαμβάνει αποδείξεις, αλλά αποτελεί περισσότερο μια επιστημονική μελέτη η οποία συνιστά ότι “η χρήση του WiFi μπορεί να οδηγήσει σε πολύ υψηλά οικονομικά και υγειονομικά έξοδα, όπως είχε γίνει στο παρελθόν με το πετρέλαιο και τον καπνό“.

Στο διαταύτα, η μελέτη προτείνει δραστικά και προνοητικά μέτρα για την καταπολέμηση αυτής της “απειλής”, στα οποία περιλαμβάνονται “απαγόρευση όλων των κινητών τηλεφώνων και συστημάτων WiFi ή WLAN από αίθουσες διδασκαλίας και σχολεία“!

Δεν γνωρίζουμε κατά πόσο θα εγκριθεί μια τέτοια πρόταση, αλλά στην περίπτωση που εφαρμοστεί θα μιλάμε για ένα μεγάλο πισωγύρισμα για την εκπαίδευση. [πηγή: techgear.gr & Council of Europe calls for ban on mobile phones and Wi-Fi in schools]

Ναι.. η εκπαίδευση δεν κινδυνεύει από έλλειψη ελεύθερου ίντερνετ, από ΑΛΛΑ κινδυνεύει. Δεν υπάρχουν αρκετοί καθηγητές, τα παιδιά πάνε σχολείο νηστικά, τα βιβλία ολοένα γίνονται χειρότερα και η θέρμανση είδος πολυτελείας! Οι εκπαιδευόμενοι, από την άλλη, καθώς και η εκπαιδευτικοί σαφώς και κινδυνεύουν να είναι όλες τις ώρες σε χώρους με υψηλή ακτινοβολία. Μήπως αυτό θέλουν τελικά;

ΠΗΓΗ

ΠΗΓΗ

ΞΕΦΤΙΛΙΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ! ΤΑ «ΜΑΓΕΙΡΕΨΕ» ΚΑΛΑ Ο ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ ΚΑΙ ΓΛΙΤΩΣΕ ΤΗΝ ΘΗΤΕΙΑ ΤΩΝ 3 ΕΒΔΟΜΑΔΩΝ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟ –ΥΠΗΡΕΤΗΣΕ 3 ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΞΕΜΠΕΡΔΕΨΕ

http://www.makeleio.gr/?p=33394

Σε ένα μεγάλο φιάσκο του συστήματος στρατολόγησης που αποδεικνύει περίτρανα την ύπαρξη στρατευσίμων δύο ταχυτήτων εξελίσσεται η υπόθεση του τηλε-μάγειρα πολυτελείας, Δημήτρη Σκαρμούτσου.Ο Δημήτρης Σκαρμούτσοςμάλιστα είχε ομολογήσει σε πρωινή εκπομπή όπου ήταν καλεσμένος, ότι κάποιος τον «κάρφωσε» περί της στράτευσής του “λίγο πριν φτάσει σε ηλικία οριστικής απαλλαγής” και τον καλέσανε να καταταχθεί για το συγκλονιστικό τεράστιο διάστημα των 3 εβδομάδων. Συγκεκριμένα είχε πει: «Έχω διπλή υπηκοότητα, ελληνική και αμερικανική. Όταν μένεις στο εξωτερικό για χρόνια, πρέπει να πας στρατό για έξι μήνες. Μέχρι να γίνεις 45 και το θέμα “ξεχαστεί”. Εμένα κάποιος με “κάρφωσε” και παρουσιάζομαι αύριο. Έχω φάει φρίκη. Τώρα στα 43 μου και με την καριέρα μου να “τρέχει”, γιατί τώρα κάνουμε τεράστια βήματα, μου λένε για 23 ή 45 μέρες μην κάνεις τίποτα…»

Και αφού η στρατιωτική θητεία των 3 εβδομάδων που θα υπηρετούσε ο τηλε-μάγειρας φαίνεται ότι ήταν … πολύ μεγάλη, έμεινε μόνο 3 ημέρες στο Κέντρο Νεοσυλλέκτων Λαμίας, πήρε 2 χρόνια αναβολή στράτευσης (ουσιαστικά απαλλαγή και από τις 23 ημέρες αφού στα 45 πληρώνει κάτι “ψιλά” και πάει σπίτι του) και άσε τους άλλους να ασκούνται σε “Αστραπές” και “Καταιγίδες” με -10 βαθμούς Κελσίου.

Όμως ο τηλεμάγειρας σύμφωνα με ρεπορτάζ διαδικτυακού ιστότοπου, δεν δικαιούται να θεωρείται κάτοικος εξωτερικού και άρα να απολαμβάνει της απαλλαγής θητείας με μόνη υποχρέωση 3 εβδομάδες που ούτε και αυτές έκανε.

Ο Δ.Σκαρμούτσος δεν είναι μόνιμος κάτοικος εξωτερικού αφού έχει μείνει πάνω από 6 μήνες στην Ελλάδα! Κανονικά πρέπει να κριθεί άμεσα ανυπότακτος. Έχεις δηλαδή ποινικές ευθύνες και πρέπει να περάσει Στρατοδικείο Αυτό λέει ο νόμος.

Και υπάρχει και το ερώτημα “από τι πάσχει” και του δόθηκε διετής αναβολή για λόγους υγείας και μάλιστα με συνοπτικές διαδικασίες από την Επιτροπή Ιατρών του Στρατιωτικού Νοσοκομείου Λάρισας.

Από υπερβολικά τατουάζ ή από υπερβολικό βίσμα;

Δεν ντρεπόμαστε λιγάκι;

Ο Αρχηγός του ΓΕΣ, αντιστράτηγος Α.Τσέλιος τι έχει να πει επ’αυτού; Ακόμα και ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ είναι υπεύθυνος για στρατολογικά θέματα…

ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2013/12/blog-post_1.html

Του π. Γεωργίου Δορμπαράκη

 

῾Καί ὁ ᾽Ιησοῦς εἶπεν αὐτῷ· ᾽Ανάβλεψον· ἡ πίστις σου σέσωκέ σε᾽ 

(Λουκ. 18, 42)

α. ῾Ο τυφλός ζητιάνος τῆς πόλεως τῆς ῾Ιεριχοῦς μαθαίνοντας γιά τή διέλευση ἀπό τήν περιοχή του τοῦ ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ κραυγάζει γιά τό ἔλεος τοῦ Κυρίου. ῾῾Υιέ Δαυΐδ, ἐλέησόν με᾽. ᾽Επιμένει στό αἴτημά του καί μάλιστα ἐντονότερα, ὅταν οἱ γύρω του τόν ἀποπαίρνουν λόγω τῶν κραυγῶν του, προκειμένου νά σιωπήσει. ῾Καί οἱ προγάντες ἐπετίμων αὐτῷ ἵνα σιωπήσῃ᾽.  Πετυχαίνει τό σκοπό του: νά βρεῖ τό φῶς του, γιατί ἐπιβλέπει σ᾽ αὐτόν τελικῶς ὁ Κύριος. ῾᾽Ανάβλεψον᾽. Κι ἐκφράζει τήν εὐχαριστία του πρός Αὐτόν, ἀκολουθώντας Τον καί δοξολογώντας τόν Θεό μαζί μέ τόν ὑπόλοιπο λαό.

Συνιστᾶ τύπο γιά κάθε πιστό ὁ συγκεκριμένος τυφλός ἀπό πλευρᾶς πνευματικῆς. Διότι τό ῾ἀνάβλεψον᾽ τοῦ Κυρίου σ᾽ αὐτόν ἀποτελεῖ τό ζητούμενο καί γιά καθένα ἀπό ἐμᾶς. Νά ἀνοιχτοῦν τά μάτια μας ἀπό πλευρᾶς πνευματικῆς δέν ζητᾶμε διακαῶς στίς προσευχές μας;  

β. 1. Πάμπολλα ἀσφαλῶς ἦταν τά προβλήματα τοῦ τυφλοῦ τῆς ῾Ιεριχοῦς. Δέν ἦταν μόνο ἡ τύφλωσή του, ἀλλά ἐξαιτίας αὐτῆς καί ἡ μεγάλη φτώχεια του πού τόν ἔκανε νά ῾προσαιτῇ᾽ στίς ἄκρες τῶν δρόμων, ὅπως καί ἡ καταφρόνια τῶν συμπατριωτῶν του, οἱ ὁποῖοι δέν ἀνέχονταν νά τούς ἐνοχλεῖ μέ τίς κραυγές του. Τό αἴτημά του ὅμως, ὅταν κατορθώνει νά τραβήξει τήν προσοχή τοῦ Κυρίου, δέν ἦταν νά τοῦ δώσει χρήματα – ζητιάνος ἦταν – οὔτε νά τόν τραβήξει ἀπό τήν ἀφάνεια. Ζητᾶ αὐτό πού ἦταν τό κεντρικό του πρόβλημα, τό πιό οὐσιαστικό: νά ξαναβρεῖ τό φῶς του. Στήν ἐρώτηση τοῦ Κυρίου ῾τί σοι θέλεις ἵνα ποιήσω;᾽ τό μόνο πού λέει εἶναι ῾Κύριε, ἵνα ἀναβλέψω᾽.

Νά ἐπικεντρώνουμε στό πραγματικό καί πρώτιστο πρόβλημά μας: τήν τύφλωσή μας, νά τό παραδειγματικό στοιχεῖο γιά ἐμᾶς τοῦ τυφλοῦ. ᾽Από πνευματικῆς ἀπόψεως ὅμως οἱ ἄνθρωποι, καί μιλᾶμε γιά τούς θεωρουμένους πιστούς στόν Χριστό, δέν φαίνεται νά ἐπικεντρώνουμε στήν τύφλωση πού ἔχουμε. Στό ἐρώτημα ἄν θεωροῦμε ὡς κεντρικό πρόβλημά μας τήν ὅποια τύφλωσή μας ἡ ἀπάντηση δέν εἶναι αὐτονόητα θετική. Κι αὐτό γιατί δέν νιώθουμε τυφλοί. ῾Η βεβαιότητά μας ὅτι ῾βλέπουμε᾽, ὅτι ἡ ὅρασή μας λειτουργεῖ καλά καί ἀποτελεσματικά εἶναι παραπάνω ἀπό δεδομένη. Εἶναι ὅμως ἔτσι τά πράγματα;

- Δέν ἀποδεικνυόμαστε πολλές φορές ἄπιστοι ἤ στήν καλύτερη περίπτωση ὀλιγόπιστοι, ὅταν ζοῦμε στόν κόσμο τοῦτο ἐνθυμούμενοι τόν Θεό περιστασιακά - ἴσως τό πρωΐ καί τό βράδυ σέ κάποιες προσευχές μας - συνεπῶς  θέτοντάς Τον στό περιθώριο καί ὄχι στό κέντρο τῆς ζωῆς μας;

- Δέν ἀποδεικνυόμαστε ἄπιστοι ἤ ὀλιγόπιστοι, ὅταν ἡ σχέση μέ τόν συνάνθρωπό μας παίρνει τή μορφή τῆς ἐπίθεσης ἤ τῆς ἄμυνας ἀπέναντί του, συνεπῶς τῆς ἐχθρότητας, γιατί βλέπουμε ὅτι δέν ἐξυπηρετοῦνται ἀπό αὐτόν τά συμφέροντά μας, πολλῷ μᾶλλον γιατί νομίζουμε ὅτι ἀδικούμαστε ἀπό αὐτόν;

- Δέν ἀποδεικνυόμαστε ἄπιστοι ἤ ὀλιγόπιστοι, ὅταν στίς φωνές τῆς ἴδιας τῆς καρδιᾶς μας, πού διψάει γιά εἰρήνη καί γαλήνη, ἐμεῖς κωφεύουμε καί μεταθέτουμε διαρκῶς τίς ὅποιες ἀπαντήσεις μας, γιατί δέν προλαβαίνουμε ἀπό τό πλῆθος τῶν ἀσχολιῶν μας;

Δέν εἶναι ὅμως ἡ ἀπιστία ἤ ἡ ὀλιγοπιστία ἡ κατεξοχήν τύφλωση τοῦ νοῦ, ἀφοῦ ἡ πίστη θεωρεῖται ὡς ἡ ὄραση τῆς ψυχῆς; ῾Πίστις ἐστίν ἐλπιζομένων ὑπόστασις, πραγμάτων ἔλεγχος οὐ βλεπομένων᾽ μᾶς λέει θεόπνευστα ὀ ἀπόστολος Παῦλος. ῾Διά πίστεως περιπατοῦμεν᾽ λέει κάπου ἀλλοῦ. Καί κλονίζεται βεβαίως ἡ πίστη ὡς ὅραση τῆς ψυχῆς καί μειώνεται καί χάνεται μέ ἀποτέλεσμα νά μή βλέπει ὁ ἄνθρωπος, ὅταν ἀκριβῶς κατά τά παραπάνω διαγράφει τόν Θεό ἀπό τή ζωή του γιατί δέν Τόν θέτει κέντρο τῆς ὕπαρξής του, διαγράφει τόν συνάνθρωπό του γιατί δέν τόν ἀγαπᾶ, διαγράφει τήν ἴδια τή συνείδησή του γιατί τήν περιφρονεῖ καί δέν θέλει νά τήν ἀκούει.

2. Θεραπεία ὅμως καί ῾ἀνάβλεψις᾽ δέν εἶναι μόνον ἡ διαπίστωση τῆς πνευματικῆς τύφλωσης: τῆς ἀπιστίας καί τῆς ὀλιγοπιστίας. Αὐτό εἶναι ἡ ἀρχή. ῞Οπως ὑποδεικνύει καί πάλι ὁ τυφλός χρειάζεται ἡ ἐν πίστει ἀληθινῇ καί γνησίᾳ ταπεινώσει στροφή πρός τόν Χριστό. ῞Οπως ἐκεῖνος ἔστρεψε τό νοερό βλέμμα του στόν Κύριο – μολονότι δέν μποροῦσε νά Τόν ἀναγνωρίσει ὡς Θεό, γι᾽ αὐτό καί τόν χαρακτήρισε ῾Υἱόν Δαυΐδ᾽- κι ἄρχισε νά Τόν καλεῖ γιά νά τόν ἐλεήσει πιστεύοντας ὅτι Αὐτός εἶναι ἡ λύση τοῦ προβλήματός του, ἔτσι πολύ περισσότερο ὁ χριστιανός, ὁ ὁποῖος ἐννοεῖται ὅτι δέχεται τόν Χριστό ὄχι μόνο ὡς ἄνθρωπο ἀλλά καί ὡς Θεό: ἀπαιτεῖται νά πιστέψει πραγματικά ὅτι ὁ Χριστός ὡς Θεός εἶναι ῾τό φῶς τοῦ κόσμου᾽ καί ῾ὁ ἥλιος τῆς δικαιοσύνης᾽, ὁ ῾Οποῖος μέ τό ἔλεός Του μπορεῖ νά ρίξει φῶς στή σκοτεινιά καί τήν τύφλωση τῆς ψυχῆς του. Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι ἡ πιό γνωστή, δυνατή καί εὐθύβολη πρός σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου προσευχή τῆς ᾽Εκκλησίας εἶναι τό ῾Κύριε ἐλέησον᾽. ῾Η προσευχή αὐτή ἐπαναλαμβάνεται ἀδιάκοπα σέ κάθε ἀκολουθία της καί αὐτή συνιστᾶ καί στήν πιό ἀνεπτυγμένη μορφή της: τό ῾Κύριε ᾽Ιησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με᾽, τήν προσευχή ὅλων τῶν ἁγίων καί τῶν ἀγωνιζομένων γιά ἁγιασμό τους χριστιανῶν.

Καί πέραν τούτων: ἀπαιτεῖται γιά τό ἄνοιγμα τῶν πνευματικῶν μας ὀφθαλμῶν καί τήν εὕρεση τοῦ φωτός, ἡ ἐπιμονή καί ἡ ἀνδρεία ἐκείνη τῆς ψυχῆς, ἡ ὁποία θά κάνει τόν ἄνθρωπο νά ὑπερβαίνει ὅλες τίς δυσχέρειες καί τά ἐμπόδια πού θά βρίσκει στόν δρόμο του. Καί πάλι ὁ τυφλός γίνεται τό παράδειγμα: Κραύγαζε στόν Κύριο νά τόν ἐλεήσει, ἐπικέντρωνε στό πρόβλημά του, ἀλλά κώφευε στίς ῾ἐπιθέσεις᾽ τῶν ἄλλων πού τόν πίεζαν νά μή κραυγάζει στόν Κύριο. Καί ἡ ἐπιμονή του αὐτή καί ἡ ἀνδρεία του ἐπιβραβεύτηκαν: ἐπέβλεψε ὁ Κύριος καί τόν θεράπευσε. Στή στροφή μας πρός τόν Κύριο, πολύ περισσότερο στίς νοερές κραυγές μας πρός Αὐτόν πρός ἐκζήτηση τοῦ ἐλέους Του θά συναντήσουμε πειρασμούς καί ἐμπόδια: καί ἀπό τά δικά μας πάθη - ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ἀπεκάλυψε ὅτι ἡ ἐσωτερική ἀκαθαρσία μας λόγω τῶν παθῶν μας εἶναι ἐκεῖνο πού μᾶς ἐμποδίζει πρωτίστως γιά νά Τόν δοῦμε: ῾μακάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ ὅτι αὐτοί τόν Θεόν ὄψονται᾽ εἶπε – καί ἀπό τόν πεσμένο στήν ἁμαρτία κόσμο μας καί ἀπό τόν ἴδιο τόν Πονηρό. ῞Οπως τό λέει καί ὁ ἀπόστολος: ῾῾Η πάλη ἡμῶν οὔκ ἐστιν πρός αἶμα καί σάρκα, ἀλλά πρός πρός τά πνευματικά τῆς πονηρίας, πρός τόν κοσμοκράτορα τοῦ αἰῶνος τούτου᾽.

3. ῞Ωστε: ὁ ἄνθρωπος ἀναβλέπει, βρίσκει τό φῶς του, πού σημαίνει μετέχει στόν ἴδιο τόν Θεό γευόμενος ἤδη ἀπό τόν κόσμο τοῦτο τή σωτηρία του, ὅταν ἀναγνωρίζει τήν πνευματική του φτώχεια, ὅταν στρέφεται πρός τόν Χριστό ὡς τόν Σωτήρα του, ὅταν μέ ἀνδρεία ψυχῆς καί ἐπιμονή ἀντιμετωπίζει τούς διαφόρους πειρασμούς καί τά ἐμπόδια. Πῶς ὅμως ὑπάρχει ἡ ἐπιβεβαίωση γιά ὅλα αὐτά; Πῶς δηλαδή ἀποδεικνύεται ῾ἀντικειμενικά᾽ ὅτι ὁ Χριστός ἄγγιξε τά νοερά μάτια καί ἡ ὀρθή πίστη τοῦ ἀνθρώπου ἔφερε τήν ἀνάβλεψή του; Καί πάλι ὁ θεραπευθείς τυφλός γίνεται τύπος: Μέ ἀνοικτούς ὀφθαλμούς πιά λόγω τῆς ἐπέμβασης τοῦ Κυρίου Τόν ἀκολουθεῖ δοξολογώντας τόν Θεό μαζί μέ τόν ὑπόλοιπο λαό. ῾Καί παραχρῆμα ἀνέβλεψε, καί ἠκολούθει αὐτῷ δοξάζων τόν Θεόν. Καί πᾶς ὁ λαός ἰδών ἔδωκεν αἶνον τῷ Θεῷ᾽. Κι αὐτό θά πεῖ: κι ἐμεῖς ἐπιβεβαιώνουμε τή θεραπεία μας καί τό ἄνοιγμα τῶν πνευματικῶν ὀφθαλμῶν μας ὅταν ἡ ζωή μας συνιστᾶ πιά μία ἀκολουθία τοῦ Κυρίου ῾σύν πᾶσι τοῖς ἁγίοις᾽, δηλαδή στήν ᾽Εκκλησία Του. Στόν βαθμό πού ἡ ζωή μας κινεῖται δοξολογικά καί τό ῾δόξα Σοι ὁ Θεός᾽ δέν λείπει ἀπό τά χείλη μας, στόν βαθμό πού ἡ θυσιαστική ἀγάπη μας πρός τόν συνάνθρωπο - ὅ,τι ἀποτελεῖ πυρήνα τῆς ἀκολουθίας τῶν ἰχνῶν τοῦ Κυρίου – γίνεται ἡ τροχιά τῆς ζωῆς μας, στόν βαθμό πού δέν αὐτονομούμαστε, ἀλλά νιώθουμε μέλη τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, τότε ναί! μποροῦμε νά νιώθουμε ὅτι βρισκόμαστε μέσα στή χάρη τοῦ Θεοῦ καί τά μάτια μας ῾βλέπουν᾽ τίς θαυμαστές ἐνέργειές Του σέ ὅλον τόν κόσμο.

 γ. ῾Ο μέγας Πατήρ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς συνήθιζε νά κραυγάζει: ῾Φώτισόν μου τό σκότος, Κύριε᾽. Πρόκειται γιά παραλλαγή τῆς κραυγῆς τοῦ τυφλοῦ τοῦ Εὐαγγελίου. Δέν ὑπάρχει περίπτωση νά εἶναι κανείς χριστιανός χωρίς τήν παρόμοια κραυγή, χωρίς τήν κραυγή τῆς ᾽Εκκλησίας ῾Κύριε ἐλέησον᾽. Εἶναι ἡ μόνη προϋπόθεση μέ τά δεδομένα πού εἴπαμε πού ὁ Κύριος μᾶς ἀκούει καί μᾶς θεραπεύει. Διότι ῾πᾶς ὅς ἄν ἐπικαλέσηται τό ὄνομα Κυρίου σωθήσεται᾽.

Ας μαζευτούν ορισμένοι γιατί έρχεται η μέρα της κρίσης – και θα είναι πολύ άσχημη μέρα

http://www.antinews.gr/2013/12/01/236605/

Ο Γιάννης Στουρνάρας λέει ότι η Ελλάδα δεν υπερφορολογείται κι επίσης ότι ο φόρος ακινήτων είναι δίκαιος. Προφανώς αγνοεί ότι χιλιάδες Έλληνες πουλάνε όσο – όσο τα σπίτια τους για να μην επιβαρύνονται με φόρους.

Το δημοσίευμα της Ημερησίας του Σαββάτου είναι χαρακτηριστικό, Πωλούνται στην Αθήνα σπίτια με 4.800 ευρώ αν και είχαν αγοραστεί πριν χρόνια με τους κόπους μας ζωής. Και μάλιστα, η αντικειμενική αξία με την οποία φορολογούνται είναι τρεις και τέσσερις φορές μεγαλύτερη. Κι όπως είπε προχθές ο κ. Θεοχάρης, δε μειώνουμε τις αντικειμενικές διότι δεν θα εισπράξουμε τα έσοδα που θέλουμε. Δηλαδή μας κλέβουν και μας λένε και στα μούτρα ότι είμαστε κορόιδα. Εύγε.

Για να μη μιλήσουμε για την πάταξη της φοροδιαφυγής. Συλλαμβάνονται 8 άτομα κάθε μέρα αλλά τα αποτελέσματα είναι πενιχρά. Πιο πολύ κοστίζουν οι καφέδες στην Ασφάλεια για τους μεγαλο-οφειλέτες οι οποίοι κοροϊδεύουν τον κόσμο, σαν τον Κωστόπουλο και τους λοιπούς.

Ο Τσαυτάρης με τον Κ. Χατζηδάκη τσακώνονται στα κανάλια για το πότε το γάλα είναι φρέσκο. Στις 3 μέρες, στις 5 ημέρες ή στις 7 ημέρες; Και δεν αισχύνονται να παίζουν με την υγεία του κόσμου. Από χωριό είμαστε και ξέρουμε πότε είναι φρέσκο το γάλα και πότε μπορεί να γίνει φρέσκο με τεχνητούς τρόπους. Εύγε και σ’ αυτούς, λοιπόν, που τσακώνονται ενώ διαλύεται η ελληνική κτηνοτροφία.

Ο Κ. Αρβανιτόπουλος, μετά από 13 εβδομάδες με κλειστά πανεπιστήμια κάλεσε σε διάλογο τους υπαλλήλους, τους έταξε ότι κανείς δεν θα απολυθεί, αλλά δεν ρώτησε τον… Κ. Μητσοτάκη. Ο οποίος διαρρέει ότι οι 1.349 υπάλληλοι που μπαίνουν σε διαθεσιμότητα δεν θα επιστρέψουν, ότι κι αν υπόσχεται ο συνάδελφός του.

Ο Αδωνις Γεωργιάδης, αν και πράγματι έχει κάνει τεράστιες προσπάθειες στο χώρο του και πέτυχε σημαντική νίκη με τα φάρμακα, στην υπόθεση του ΕΟΠΥΥ δείχνει… αρρυθμίες. Από τη μια διαρρέουν από το υπουργείο του ότι ο Οργανισμός θα κλείσει μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου κι από την άλλη διαψεύδουν. Μα το σχέδιο με τρεις ημερομηνίες που έδωσαν σε εφημερίδα, από αυτούς προέρχεται δεν είναι δημιούργημα του δημοσιογράφου. Και αν πράγματι έχουν στο μυαλό τους ένα λουκέτο τύπου ΕΡΤ στον ΕΟΠΥΥ, εναλλακτικό σχέδιο έχουν; Πώς θα εξυπηρετούνται 9,5 εκατ. ασφαλισμένοι αν υπάρξει ξαφνικός θάνατος;  Ή μήπως έχουμε νέα γκάφα τύπου ΕΡΤ; Να δείτε που θα ορίσουν και υφυπουργό αρμόδιο μόνο για τον ΕΟΠΥΥ. Να βάλουν τον Νικήτα Κακλαμάνη μιας και ήταν… επιτυχημένος υπουργός Υγείας, να ηρεμήσουμε κι εμείς από τις παρεμβάσεις του.

Στα υπουργεία Ανάπτυξης και Υποδομών, τι να πούμε. Ούτε ανάπτυξη βλέπουμε αλλά κι όταν έρχεται αυτή μέσω των δημοσίων έργων, την πληρώνουμε πανάκριβη εμείς οι Έλληνες.

Στον τομέα των αποκρατικοποιήσεων τι βλέπουμε; Ουσιαστικά τίποτε εκτός από κάποιες πωλήσεις ακινήτων οι οποίες θα μπορούσαν να γίνουν αντικείμενο εισαγγελικής έρευνας. Για παράδειγμα, θα πουληθεί ο Αστέρας Βουλιαγμένης περίπου στα 300 εκατ. Μιλάμε για 300 στρέμματα γης με εγκαταστάσεις και με άδειες δόμησης πολυτελών κατοικιών, στο καλύτερο ίσως σημείο της Μεσογείου. Περίπου 1 εκατ. ευρώ το στρέμμα δηλαδή, όσο πουλιόνταν προ κρίσης τα οικόπεδα στον… Γέρακα. Για να μη μιλήσουμε για την πώληση με 653 εκατ. ευρώ του 66% της Εθνικής Πανγαία, την εταιρείας που έχει τα ακίνητα του ομίλου. Καμιά 400αριά εκατομμύρια από το τίμημα, όμως, θα δοθούν με δάνειο της Εθνικής στον πωλητή.

Υπάρχουν βεβαίως και οι περιπτώσεις του IBC στον όμιλο Λάτση όπως επίσης και οι αστοχίες του ΤΑΙΠΕΔ σε διαγωνισμούς όπως η ΔΕΠΑ και το Ελληνικό. Αλήθεια ο νέος διαγωνισμός που θα έβγαινε μέχρι το τέλος του έτους για τη ΔΕΠΑ που είναι; Επίσης, οι Καταριανοί που θα γέμιζαν την Ελλάδα με πετροδολάρια, γιατί αποχώρησαν από το Ελληνικό κι έμειναν ως διεκδικητές κάποια funds παντελώς άγνωστα και σίγουρα κερδοσκοπικά, ο Λάτσης και ο Μίλτος Καμπουρίδης με τις γνωστές σχέσεις με την οικογένεια Μητσοτάκη;

Τέλος, τι θα γίνει με τους «τουρίστες» υπουργούς; Που κάνουν ταξιδάκια αλλά καθόλου έργο; Που ενδιαφέρονται μόνο για την προβολή τους κι αφήνουν τα κορόιδα να βγάζουν το φίδι από την τρύπα. Που βρίσκονται στην οπισθοφυλακή προκειμένου να μην τους πάρουν οι σφαίρες κι αφήνουν τον Σαμαρά να εκτίθεται;

Είπαμε ότι ο κόσμος έχει υπομονή και πιστεύει ότι κάτι θα αλλάξει. Αλλά η υπομονή έχει και τα όριά της. Ας μαζευτούν ορισμένοι γιατί έρχεται η μέρα της κρίσης. Και θα είναι πολύ άσχημη μέρα.