Συνολικές προβολές σελίδας


Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

30 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ: ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ

http://www.agioritikovima.gr/2011-07-14-22-28-56/4897-eorti-t%CE%BFn-agi%CE%BFn-tri%CE%BFn-ierarch%CE%BFn
ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ Γιορτάζουμε σήμερα 30 Ιανουαρίου, ημέρα μνήμης των Αγίων Τριών Ιεραρχών, ας πούμε λίγα λόγια:

Την εορτή των Τριών Ιεραρχών καθιέρωσε ο βασιλιάς Αλέξιος Κομνηνός το 1100 μ.Χ., για δύο λόγους: Ο πρώτος
λόγος έιναι γιατί ήθελε να τιμάται η μνήμη τους, και ο δεύτερος λόγος για να σταματήσουν οι διαμάχες και φιλονικίες μεταξύ των πιστών σχετικά με το ποιος από τους τρεις Αγίους (Άγιος Βασίλειος ο Μέγας, Άγιος Ιωάννης ο Χρυστόστομος, Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος) είναι ο πιο σπουδαίος και ο πιο μεγάλος. Οι πιστοί χωρίστηκαν σε ομάδες, ανάλογα με ποιον Άγιο θεωρούσαν πιο σημαντικό. Αυτοί που υποστήριζαν ότι πιο σημαντικός είναι ο Μέγας Βασίλειος αυτοαποκαλούνταν "Βασιλείτες", αυτοί που υποστήριζαν ότι ήταν ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος αυτοαποκαλούνταν "Γρηγορίτες", και αυτοί που υποστήριζαν ότι ήταν πιο σημαντικός ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος αυτοαποκαλούνταν "Ιωαννίτες".
Στη διαμάχη αυτή έδωσε τέλος ο Επίσκοπος Ευχαΐτων, Ιωάννης Μαυρόπους. Είδε σε οπτασία τους Τρείς Ιεράρχες, πρώτα τον καθένα ξεχωριστά και στη συνέχεια και τους τρεις μαζί. Αυτοί του είπαν: «Εμείς, όπως βλέπεις, είμαστε ένα κοντά στον Θεό και τίποτε δεν υπάρχει που να μας χωρίζει ή να μας κάνει να αντιδικούμε. Όμως, κάτω από τις ιδιαίτερες χρονικές συγκυρίες και περιστάσεις που βρέθηκε ο καθένας μας, κινούμενοι και καθοδηγούμενοι από το Άγιο Πνεύμα, γράψαμε σε συγγράμματα και με τον τρόπο του ο καθένας διδασκαλίες που βοηθούν τους ανθρώπους να βρουν τον δρόμο της σωτηρίας. Επίσης, τις βαθύτερες Θείες Αλήθειες, στις οποίες μπορέσαμε να διεισδύσουμε με το Φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, τις συμπεριλάβαμε σε συγγράμματα που εκδώσαμε. Και ανάμεσά μας δεν υπάρχει ούτε πρώτος, ούτε δεύτερος, αλλά, αν πεις τον ένα, συμπορεύονται δίπλα του και οι άλλοι δύο. Σήκω, λοιπόν, και δώσε εντολή στους φιλονικούντες να σταματήσουν τις έριδες και να πάψουν να χωρίζονται για εμάς. Γιατί εμείς, και στην επίγεια ζωή που είμασταν και στην ουράνια που μεταβήκαμε, φροντίζαμε και φροντίζουμε να ειρηνεύουμε και να οδηγούμε σε ομόνοια τον κόσμο. Και όρισε μία ημέρα να εορτάζεται από κοινού η μνήμη μας και καθώς είναι χρέος σου, να ενεργήσεις να εισαχθεί η εορτή στην Εκκλησία και να συνταχθεί η Ιερή Ακολουθία. Ακόμη ένα χρέος σου είναι να παραδόσεις στις μελλοντικές γενιές ότι εμείς είμαστε ένα για τον Θεό. Βεβαίως και εμείς θα συμπράξουμε για τη σωτηρία εκείνων που θα εορτάζουν τη μνήμη μας, γιατί έχουμε και εμείς παρρησία ενώπιον του Θεού». Έτσι ο Επίσκοπος Ευχαΐτων Ιωάννης ανέλαβε τη συμφιλίωση των διαμαχόμενων ομάδων, συνέστησε την εορτή της 30ης Ιανουαρίου και συνέγραψε και κοινή Ακολουθία, αντάξια των Τριών Μεγάλων Πατέρων.

Οι Άγιοι Τρεις Ιεράρχες θεωρούνται προστάτες των μαθητών, των φοιτητών και των διδασκάλων, και για τον λόγο αυτό, αυτή η ημέρα είναι σχολική αργία.

Χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!!

Απολυτίκιο:

Ἦχος α'.
Τούς τρεῖς μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου θεότητος, τούς τήν οἰκουμένην ἀκτῖσι δογμάτων θείων πυρσεύσαντας, τούς μελιῤῥύτους ποταμούς τῆς σοφίας, τούς τήν κτίσιν πᾶσαν θεογνωσίας νάμασι καταρδεύσαντας, Βασίλειον τόν μέγαν, καί τόν Θεολόγον Γρηγόριον, σύν τῷ κλεινῷ Ἰωάννη, τῷ τήν γλῶτταν χρυσοῤῥήμονι, πάντες οἱ τῶν λόγων αὐτῶν ἐρασταί, συνελθόντες ὕμνοις τιμήσωμεν· αὐτοί γάρ τῇ Τριάδι, ὑπέρ ὑμῶν ἀεί πρεσβεύουσιν.

Το συναξάρι επιμελείται ο συνεργάτης του agioritikovima.gr Κυριάκος Διαμαντόπουλος


Το Απολυτίκιο ψάλλει ο αρχ. π. Νικόδημος Καβαρνός

ΣΟΚ! Δείτε τον ΤΡΟΜΟ ζωγραφισμένο στο πρόσωπο του δοτού πρωθυπουργού μας...

http://kourdistoportocali.com/articles/9522.htm




Δείτε τον τρόμο στο βλέμμα του Παπαδήμου, καθώς εκφωνούσε το χθεσινοβραδινό διάγγελμα των εκβιασμών απέναντι στους πολίτες.

Είχε προηγηθεί η σύσκεψη με τους 3 αρχηγούς της πλάκας, από τους οποίους ο ένας  μας έβαλε στο πρώτο Μνημόνιο, ο άλλος  ξεχρεώνει επιταγές του παρελθόντος και μιλά για τα φρουτάκια και τον ΟΠΑΠ ως στήριγμα της Οικονομίας και ο άλλος είναι συνδαιτημόνας του συμμορίτη-τοκογλύφου Καραμπέρη, όπως είδαμε στις φωτό.

Αυτοί οι 3 αρχηγοί της συμφοράς και ο Παπαδήμος αρχίζουν πλέον να συνειδητοποιούν την κόλαση που πλησιάζει και ο τρόμος ζωγραφίζεται στα πρόσωπά τους.

Παρακολουθείστε με προσοχή το video της ομιλίας Παπαδήμου και προσέξτε τα αλλοιωμένα χαρακτηριστικά του δοτού πρωθυπουργού μας.
‘Ένας καλά προφυλαγμένος τραπεζίτης μέσα στη γυάλα ασφαλείας των τραπεζών θα κληθεί πολύ σύντομα να αντιμετωπίσει την οργή του πλήθους…

ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΚΟΡΩΝΕΣ, ΑΡΠΑΧΤΕ ΚΑΙ ΚΟΤΡΟΝΕΣ!

http://harryklynn.blogspot.com/2012/01/blog-post_8769.html

ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΚΟΡΩΝΕΣ, ΑΡΠΑΧΤΕ ΚΑΙ ΚΟΤΡΟΝΕΣ!

ΞΕΚΙΝΗΣΕ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟ ΙΡΑΝ - Γράφει ο Δρ. κ. Ηλίας Καλλιώρας

http://olympia.gr/2012/01/30/%CE%BE%CE%B5%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B5-%CE%BF-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%83-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B9%CF%81%CE%B1%CE%BD/

Πριν περίπου μια εβδομάδα, οι υπουργοί Εξωτερικών της ΕΕ αποφάσισαν πεντάμηνη αναβολή της εφαρμογής του εμπάργκο πετρελαίου στο Ιράν, για την 1η Ιουλίου. Το ίδιο ζήτημα επιβολής εμπάργκο είχε συζητηθεί και στο ΣΑ του ΟΗΕ την 1η Δεκεμβρίου, πέρυσι.
Την ώρα που η Ευρώπη ανησυχεί για την δική της κρίση, τα σύννεφα του πολέμου γίνονται όλο και πιο πυκνά πάνω από το Ιράν. Η αλήθεια ωστόσο είναι ότι ήδη ξεκίνησε ο πόλεμος στο Ιράν. Μια γρήγορη εικόνα και καταγραφή είναι αρκετή να μας πείσει για τούτο.
Τα παραδείγματα είναι πολλά: έκρηξη πυραύλων σε ιρανική βάση που φαίνεται ότι δεν ήταν «ατύχημα», 17 εκρήξεις σε αγωγούς φυσικού αερίου (από μόνο 3 αντίστοιχες εκρήξεις το 2008 και το 2009), 12 περίπου μεγάλες εκρήξεις σε διυλιστήρια πετρελαίου, συλλήψεις 30 «κατασκόπων της CIA» πέρσι που είχαν κύριο στόχο τo σαμποτάζ στη βάση πυραύλων Mallard, δολοφονία τριών πυρηνικών επιστημόνων στην Τεχεράνη το 2010, «εισβολή» του ιού «stuxnet» στα ηλεκτρονικά συστήματα του Ιράν.
Είναι γνωστό ότι το Ιράν επιδιώκει να εξελίξει – πάση θυσία – ένα ισχυρό πυρηνικό πρόγραμμα, καθώς και να αναπτύξει πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς. Η Δύση αντιδρά. Όλες οι μέχρι τώρα απόπειρες για να βρεθεί λύση στην εμμονή των Ιρανών να μπορούν να εμπλουτίσουν ουράνιο ή να κατασκευάσουν έναν αντιδραστήρα βαρέως ύδατος δεν οδήγησαν πουθενά.
Μπορεί ο «Ψυχρός Πόλεμος» να τελείωσε, παραταύτα, η Δύση ποτέ δεν «ξεμένει» από «τεχνητούς εχθρούς». Ο Αχμεντινετζάντ, μετά τον Σαντάμ και τον Μπιν Λάντεν, προβάλλοντας το Ισραήλ ως τον προαιώνιο εχθρό του, διεκδίκησε τον ρόλο του ηγέτη του σιιτικού κλάδου του Ισλάμ (Συρία, Νότιο Ιράκ, Χαμάς, Χεζμπολάχ, κλπ).
Στην πορεία διεκδίκησης της μουσουλμανικής ηγεμονίας, το Ιράν βρήκε μπροστά του την Τουρκία, έναν ιστορικό ανταγωνιστή και δύσκολο αντίπαλο.  Ένα εκθεμελιωτικό πλήγμα στο Ιράν, που θα φέρει την επόμενη «Αραβική ή Ιρανική Άνοιξη», θα συμπαρασύρει και την παραπαίουσα Συρία.
Το 50% των εσόδων του Ιράν προέρχεται από την ΕΕ. Μια ενδεχόμενη επίθεση της Δύσης θα οδηγούσε το βαρέλι πετρελαίου πάνω από τα 200 δολάρια. Η Ελλάδα εξαρτά το 35% περίπου των καυσίμων της από το Ιράν (από 18% που ήταν το 2010). Απέναντι σ’ αυτά, και το Ισλάμ, η Ελλάδα, μαζί με την Κύπρο, πρέπει να «στοιχηθούν» ενεργειακά με το Ισραήλ.

Ε.ΠΑ.Μ: Aπαιτούμε σεβασμό, απαιτούμε Τιμωρία, απαιτούμε Ελευθερία και πραγματική Δημοκρατία

http://kourdistoportocali.com/articles/9521.htm



ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ, ΕΛΛΗΝΕΣ,

Τούτες τις στιγμές που ο τόπος περνάει την χειρότερη στιγμή στην Ιστορία του κατά την οποία όλοι καλούμαστε σε ένα ασφυκτικό καθεστώς νέας κατοχής, όχι απλώς να πληρώσουμε το λογαριασμό ενός χρέους που έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε όσο περισσότερο πληρώνεται, τόσο περισσότερο να αυξάνει, αλλά να αποδεχθούμε την υποθήκευση και εκποίηση της χώρας από την ΕΕ και το ΔΝΤ, καταστρέφοντας τη ζωή μας και αυτή των παιδιών μας, Σας καλούμε να έρθετε κοντά μας και να πυκνώσετε τις τάξεις του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου (Ε.Πα.Μ.).

Τα προβλήματα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι πολλά και ο εχθρός είναι καλά οργανωμένος, όμως το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αντισταθούμε. Το Μέτωπο έχει τις πόρτες του ανοιχτές σε όλους αυτούς που θέλουν και μπορούν να προσπαθήσουν, να ενημερωθούν, να αντιδράσουν, να συμμετέχουν, να φωνάξουν… Η γνώση είναι η δύναμή μας. Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο κέρδισε όλους εμάς, γιατί μας πρόσφερε γνώση. Μια γνώση που οι κυβερνήσεις και οι επικυρίαρχοι ήξεραν μέχρι τώρα να κρύβουν καλά. Η γνώση αγαπητοί συμπολίτες, δεν είναι τα οικονομικά και άλλα πολλά προβλήματα που έχει η χώρα, η γνώση είναι πως εμείς, ο λαός δηλαδή, ο κυρίαρχος λαός, μπορεί να κάνει κάτι. Μπορεί να σηκώσει το ανάστημά του απέναντι σε όλους αυτούς που τον κοροϊδεύουν. Μπορεί να σηκώσει το ανάστημά του απέναντι σε όλους αυτούς που τον κλέβουν, που τον ταπεινώνουν, που τον εξευτελίζουν.

Μπορεί, πρέπει και θα το κάνει.

Για τον λόγο αυτό, όλοι εμείς μέλη και φίλοι του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου, αλλά και κάθε πολίτης που αισθάνεται άβολα με το καθεστώς που του επιβάλλεται, έχουμε καθήκον αλλά και υποχρέωση να ενημερώσουμε φίλους, γνωστούς, συγγενείς, γείτονες. Όσους περισσότερους μπορούμε. Να δώσουμε να καταλάβουν όλοι οι Έλληνες πως δεν πρέπει να φοβούνται. Πως δεν πρέπει να κρύβονται. Πως δεν πρέπει να ντρέπονται. Να τους βοηθήσουμε να κατανοήσουν πως δεν είναι μόνοι τους αλλά είμαστε δίπλα τους, πως έχουμε τους ίδιους προβληματισμούς, τις ίδιες φοβίες, τις ίδιες αναστολές.

Αλλά ως εδώ. Δεν πάει άλλο. 

Σηκωθείτε, πάρτε τηλέφωνο όσους μπορείτε, βγείτε στους δρόμους, στις γειτονιές, στις εκκλησίες και ενημερώστε τον κόσμο πως κάτι έγινε, κάτι άλλαξε, κάτι γεννήθηκε και αυτό είναι η ελπίδα που μας προσφέρει το Μέτωπο. Γιατί το Μέτωπο είμαστε εμείς ΟΛΟΙ. Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο είμαστε εσύ, εγώ, ο γείτονάς σου, ο δικός μου, εμείς… Όσο το Μέτωπο είμαστε εμείς τόσο πιο δυνατό γίνεται. Εμείς γινόμαστε πιο δυνατοί, δεν φοβόμαστε πια, είμαστε ενωμένοι, είμαστε πολλοί….. είμαστε ο Κυρίαρχος Ελληνικός Λαός.

Απαιτούμε Σεβασμό, απαιτούμε Τιμωρία, απαιτούμε Ελευθερία και πραγματική Δημοκρατία.

Τίποτα λιγότερο, ούτε ένα βήμα πίσω. 

Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (Ε.Πα.Μ.)

Ο Τσίπρας γκρέμισε την προπαγάνδα των βαρώνων και κατέθεσε “καυτά” τιμολόγια που πληρώθηκαν από τις μυστικές δαπάνες επί Παπανδρέου!

http://olympia.gr/2012/01/30/%CE%BF-%CF%84%CF%83%CE%AF%CF%80%CF%81%CE%B1%CF%82-%CE%B3%CE%BA%CF%81%CE%AD%CE%BC%CE%B9%CF%83%CE%B5-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD/

 

Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες, ο Αλέξης Τσίπρας πήγε με έγγραφα – φωτιά τα οποία και κατέθεσε στον οικονομικό εισαγγελέα Σπύρο Μουζακίτη. Τα έγγραφα αυτά αφορούν την ασυδοσία της διακυβέρνησης 2009 – 2011, όπου την αποκλειστική ευθύνη φέρει ο Γιώργος Παπανδρέου.

Την ίδια στιγμή οι βαρώνοι των ΜΜ”Ε” εξακολουθούν να διαρρέουν για “υπερβάσεις της κυβέρνησης Καραμανλή (!!)” που θα καταγγείλει ο Τσίπρας. Μιλάμε για τέτοια γελοιότητα! Όταν γίνουν οι επίσημες ανακοινώσεις, θα τρέξουν να κρυφτούν.

Να τους θυμήσουμε ότι ακόμα και ο Παυλόπουλος, υπερυπουργός της κυβέρνησης Καραμανλή, προκάλεσε στην επιτροπή θεσμών και διαφάνειας έλεγχο των μυστικών δαπανών από το 2004 και μετά! Τέτοια είναι η παραπληφόρηση των νταβατζήδων…

Το ΚΚΕ "εξηγεί" στα λαϊκά στρώματα την προσφυγή της Τυποεκδοτικής στο άρ. 99... Μιλάμε για πολλές ντομάτες...

 Το ΚΚΕ από την ίδρυσή του, ανεξάρτητα από τις συνθήκες της ταξικής πάλης, φρόντιζε πάντα να εξασφαλίζει τον τυπογραφικό μηχανισμό για την ανεμπόδιστη έκδοση του «Ριζοσπάστη» και των άλλων κομματικών εντύπων, αναγκαίων για τη στήριξη των δίκαιων αιτημάτων και αγώνων των εργαζομένων και του λαού, την ιδεολογικοπολιτική δράση και επικοινωνία του με την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα.
Από το 1977, στις συνθήκες της νόμιμης δράσης του, το ΚΚΕ τυπώνει στην «Τυποεκδοτική» απρόσκοπτα τον «Ριζοσπάστη» και όλα τα άλλα αναγκαία έντυπα που εκδίδει.

Η «Τυποεκδοτική», στην προσπάθεια να μειώσει το λειτουργικό της κόστος, αναλάμβανε από τρίτους την εκτέλεση «φασόν» εκτυπωτικών εργασιών.

Η ύπαρξη της «Τυποεκδοτικής», όπως και του ραδιοτηλεοπτικού σταθμού «902» και της «Σύγχρονης Εποχής», αποτέλεσε και αποτελεί εργαλείο - βοήθημα στη μαζική διαφώτιση του Κόμματος, υπηρετεί τον αγώνα για την υπεράσπιση των συμφερόντων της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Αυτή είναι και η βασική αιτία που η «Τυποεκδοτική» έχει γίνει όλα αυτά τα χρόνια στόχος του ταξικού αντίπαλου.

Η «Τυποεκδοτική» αρχικά ήταν εγκαταστημένη στη Νέα Ιωνία. Οι καταστροφικές πλημμύρες του 1994 και ο κίνδυνος περιβαλλοντικής επιβάρυνσης της περιοχής υποχρέωσαν τη μετεγκατάσταση του Τυπογραφείου στο Κρυονέρι.

Η μετεγκατάσταση, τα μεγάλα λειτουργικά έξοδα και τα ελάχιστα χρηματικά κεφάλαια που διέθετε η «Τυποεκδοτική» οδήγησαν στο δανεισμό και στην ανάληψη εργασιών εκτύπωσης εντύπων τρίτων σε μαζικότερη, από το παρελθόν, κλίμακα.

Την ίδια περίοδο εντάθηκε η διαδικασία συγκέντρωσης και ίδρυσης νέων εκτυπωτικών μονάδων από μεγάλους εκδοτικούς οίκους, με αποτέλεσμα αρκετές επιχειρήσεις του κλάδου, ανάμεσά τους και η «Τυποεκδοτική», να γίνονται περισσότερο ευάλωτες, στις νέες συνθήκες όξυνσης του ανταγωνισμού στον κλάδο των εκτυπώσεων.

Η εκδήλωση της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, η οποία έπληξε ιδιαίτερα τον κλάδο των εκτυπώσεων και των έντυπων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, επιδείνωσε δραματικά την κατάσταση της «Τυποεκδοτικής». Η επιχείρηση «έχασε» σημαντικές εκτυπωτικές εργασίες λόγω του μεγάλου χτυπήματος στις τιμές που επέφεραν τα μονοπώλια στον κλάδο, αλλά και εξαιτίας της γενικότερης επίθεσης και από διάφορες κατευθύνσεις που δέχθηκε ως εταιρεία που έχει κύριο μέτοχο το ΚΚΕ.

Την περίοδο εκδήλωσης της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα (2009 - 2011) η «Τυποεκδοτική» υπέστη σημαντικές ζημίες από επισφαλή χρέη πελατών της.

Η επιχείρηση ακόμη και σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες έκανε σοβαρές προσπάθειες να διασφαλίζονται τα δικαιώματα των εργαζομένων της. Μέχρι σήμερα, παρά τον οξύ ανταγωνισμό στον κλάδο των εκτυπώσεων και τη συσσώρευση μεγάλων ζημιών, δεν χρησιμοποίησε καμιά από τις αντεργατικές ρυθμίσεις, όπως είναι η εκ περιτροπής εργασία, η μείωση ωραρίου με μείωση αποδοχών, η υποχρεωτική άδεια άνευ αποδοχών, η διευθέτηση του χρόνου εργασίας, οι μειωμένες αποζημιώσεις με χρήση της προειδοποίησης κ.ά.

Ομως, τα οικονομικά προβλήματα, καθώς και η δραματική συρρίκνωση των εργασιών υποχρέωσαν την «Τυποεκδοτική» να προχωρήσει σε μείωση του αριθμού των εργαζομένων που απασχολούσε.

Η αναγκαστική μείωση των εργαζομένων, που υποχρεώθηκε η «Τυποεκδοτική» να πραγματοποιήσει, έγινε μέσω συνταξιοδότησης ή με απολύσεις, σύμφωνα με ό,τι προβλέπεται από τη σχετική νομοθεσία, ενώ οι αποζημιώσεις υπολογίζονται και καταβάλλονται με βάση την προηγούμενη νομοθεσία, δηλαδή «ολόκληρες», χωρίς να γίνει χρήση της «προειδοποίησης».

Ωστόσο και σήμερα, σύμφωνα με τα στοιχεία της «Τυποεκδοτικής», μετά και τις απολύσεις που έχουν γίνει, ο βαθμός απασχόλησης της γραμμής παραγωγής δεν ξεπερνά το 35% της παραγωγικής δυναμικότητας του εργοστασίου, με αποτέλεσμα η επιχείρηση να συνεχίζει να επιβαρύνεται από τη λειτουργία της με σημαντικές ζημίες.

Με βάση αυτά τα δεδομένα αλλά και με τα όσα μπορεί να προβλέψει η επιχείρηση για το αμέσως επόμενο διάστημα, η κατάσταση θα χειροτερέψει. Θα ακολουθήσει μεγαλύτερη μείωση των εργασιών. Το πρόβλημα δεν είναι συγκυριακό. Η επιχείρηση δεν διαθέτει κεφάλαια και δεν έχει άλλες πηγές χρηματοδότησης για την κάλυψη των υποχρεώσεών της που λήγουν το αμέσως επόμενο διάστημα.

Για να ανακοπεί αυτή η καταστροφική πορεία, η «Τυποεκδοτική» υποχρεώθηκε, όπως έχει ανακοινώσει, να προσφύγει ως έσχατο βήμα άμυνας στο άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα.

Το άρθρο 99 χρησιμοποιείται από τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις ως εργαλείο εκβιασμού κυρίως απέναντι σε εργαζόμενους και Δημόσιο, προκειμένου να διαγραφεί σημαντικό μέρος των υποχρεώσεών τους προς αυτούς, και δευτερευόντως απέναντι σε τράπεζες και προμηθευτές.

Η προσφυγή της «Τυποεκδοτικής» στο άρθρο 99 εξυπηρετεί αποκλειστικά την προσπάθεια ρύθμισης των οφειλών της σε τράπεζες και προμηθευτές. Οπως αναφέρει σε σχετική ανακοίνωσή της η επιχείρηση, σε κάθε περίπτωση, θα παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα προκειμένου να καταβληθούν τα δεδουλευμένα των εργαζομένων, να εξοφληθούν τα ασφαλιστικά ταμεία, να ικανοποιηθούν οι πιστωτές της.

Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, με τη σημερινή ανακοίνωση, εξηγεί στους εργαζόμενους και γενικότερα την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα τις αιτίες της σημερινής δύσκολης κατάστασης της «Τυποεκδοτικής». Το ΚΚΕ δεν έχει να κρύψει τίποτα από το λαό.

Ολα αυτά τα χρόνια η «Τυποεκδοτική» λειτουργούσε με κριτήριο τη διασφάλιση της απρόσκοπτης εκτύπωσης των εντύπων του ΚΚΕ προκειμένου να βοηθιέται το λαϊκό κίνημα, να αναπτύσσεται η ταξική πάλη. Δεν στόχευε στη συγκέντρωση κερδών όπως συμβαίνει με τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Φρόντιζε να προστατεύονται τα εργασιακά δικαιώματα. Στηρίχτηκε στους εργαζομένους της που συνέβαλαν ώστε η «Τυποεκδοτική» να εκπληρώσει το ρόλο της ως επιχείρησης που βοηθά την ταξική πάλη και το κίνημα.

Κατανοούμε τη δραματική κατάσταση που βιώνει ο εργαζόμενος που χάνει τη δουλειά του. Γνωρίζουμε επίσης καλά ότι στο σύγχρονο καπιταλισμό η ανεργία, που εκτινάσσεται σε φάση εκδήλωσης της οικονομικής κρίσης, υπάρχει και σε φάσεις ανάκαμψης και ανάπτυξης. Η εξάλειψη της ανεργίας αποτελεί για το ΚΚΕ κεντρικό πρόβλημα, που η λύση του συνδέεται με ριζικές αλλαγές σε επίπεδο οικονομίας και εξουσίας. Μόνο με μια οικονομία απαλλαγμένη από την καπιταλιστική ιδιοκτησία και με το λαό στην εξουσία μπορεί να εξαλειφθεί οριστικά η ανεργία. Στο πλαίσιο αυτού του αγώνα θεωρούμε επείγον ζήτημα το δυνάμωμα της πάλης για την ανακούφιση των ανέργων. Η προστασία των ανέργων και των οικογενειών τους είναι ζήτημα άμεσης προτεραιότητας. Τα προβλήματα των ανέργων πρέπει να γίνουν υπόθεση όλου του εργατικού και λαϊκού κινήματος.

Καλούμε όλα τα μέλη, τους φίλους, κάθε εργαζόμενο που αναγνωρίζει την αναγκαιότητα ύπαρξης και δράσης του ΚΚΕ, μαχητικά να υπερασπιστούν το Κόμμα από τις επιθέσεις και το βρώμικο πόλεμο που θα δεχθεί εκ νέου το επόμενο διάστημα, εξαιτίας του ότι η πολιτική του είναι ριζικά αντίθετη και εχθρική στο καπιταλιστικό σύστημα.

Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ
28/01/2012

ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΗΤΑΝ ΛΑΘΟΣ ΣΗΜΕΡΑ ΜΙΑ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ - Toυ κ. Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

http://konstantakopoulos.blogspot.com/2012/01/blog-post_28.html

ergazomenoiependyti.wordpress.com

Ενημέρωση, PSI, Μνημόνιο και Δανειακή

Οι επόμενες μέρες και εβδομάδες είναι ίσως οι κρισιμότερες στην ιστορία του νεώτερου ελληνισμού. Φαίνεται ίσως υπερβολικό, απίστευτο αυτό που γράφουμε και γι’ αυτό ακριβώς δυσκολευόμαστε όλοι μας να το πιστέψουμε και να το καταλάβουμε με το “μέσα μυαλό”, αντιδρώντας ανάλογα, δυστυχώς όμως μόνο υπερβολικό δεν είναι. ‘Oχι υπερβολικά δεν είναι αυτά που γράφουμε, απίστευτα και εξωφρενικά είναι όσα ετοιμάζεται να υπογράψει και φοβερά αυτά που θα συμβούν, ως αποτέλεσμα της υπογραφής της, η κυβέρνηση Παπαδήμου, με τη στήριξη τριών κομμάτων που τελούν σήμερα υπό την άμεση χειραγώγηση της “Διεθνούς του Χρήματος” και των ανθρώπων της για την Ελλάδα (Soros, Rontos και δεν συμμαζεύεται).

Η προσπάθεια να κρατηθεί η χώρα, τεχνητά, σε κατάσταση δήθεν μη χρεωκοπίας, έχει ως αποτέλεσμα να καταρρέουν πλέον τώρα όχι τα δημόσια οικονομικά, αλλά η ίδια, η ελληνική οικονομία, κοινωνία, το πολιτικό σύστημα και το κράτος. Η Ελλάδα σπάει όλα τα ρεκόρ μπαίνοντας σε πέμπτο χρόνο βαριάς ύφεσης, έλλειμμα και χρέος εκτινάχθηκαν στα ουράνια, μαζί με τους ανέργους και τους αστέγους στα συσσίτια, οι μισοί νέοι δεν έχουν δουλειά. Το πολιτικό σύστημα έχει πάθει ισοδύναμο “τήξης αντιδραστήρα” σε πυρηνικό εργοστάσιο. ‘Oτι και αν βάλουν τώρα μπροστά σε αυτούς τους ανθρώπους θα το υπογράψουν, ακόμα κι ότι η Ελλάδα γίνεται τμήμα της Ακτής Ελεφαντοστού. Οι ίδιοι οι πολιτικοί έχασαν την αίσθηση του γελοίου, του εθνικού και της πραγματικότητας. Πιθανώς οδηγούμεθα στο σύντομο μέλλον σε κατάσταση “κενού εξουσίας”, που δεν έχουμε ξαναζήσει μετά το καλοκαίρι του 1974, ίσως υπό δυσμενέστερες, λιγότερο ελεγχόμενες συνθήκες από τότε και μαζί, στην έξοδο, κακήν κακώς από το ευρωπαϊκό πλαίσιο και ότι αυτό συνεπάγεται (Mπορεί βέβαια να μεσολαβήσει και ένα ακόμα κυβερνητικό πείραμα σωτηρίας, υπό τις σημερινές προδιαγραφές εξίσου καταστροφικό με τα προηγούμενα)

Το 1974, η Αμερική δεν ήθελε να καταστρέψει τη χώρα μας, ήθελε να πετύχει τις ρυθμίσεις που χρειαζόταν στην Κύπρο και τις πέτυχε, εν μέρει τουλάχιστο, απαλλασσόμενη ταυτόχρονα από μια δικτατορία στην Ελλάδα που είχε εξαντλήσει τη χρησιμότητά της. Το 2012, μια μείζων οικονομική και κοινωνική καταστροφή στην Ελλάδα μπορεί να χρησιμέψει στην Αυτοκρατορία του Χρήματος, για να τρομοκρατήσει όλους τους Ευρωπαίους, να βάλει την ΕΕ στο δρόμο της διάλυσης, να μετατρέψει τη χώρα μας σε πεδίο δοκιμής νέων, πιο αυταρχικών μορφών και τρόπων διακυβέρνησης ή και διάλυσης των εθνών. Επειδή όμως είναι τραπεζίτες, κάτοχοι κεφαλαίου αυτοί που τώρα κινούν τα νήματα, η τακτική τους είναι το πασίγνωστο μότο της Goldman Sachs: “‘Aρπαξε το τσεκ πριν σκάσει το καρπούζι”. Εμείς είμαστε το καρπούζι κι όσο δεν υπογράφουμε το τσεκ κερδίζουμε χρόνο. Το πρώτο από τα τσεκ είναι το αγγλικό δίκαιο για τα ομόλογα, το δεύτερο η δανειακή σύμβαση και η αυτόματη μεταφορά περιουσίας σε τιμές ξεπουλήματος με τη δανειακή σύμβαση και το μηχανισμό ΕFSF, το όλο πακέτο συνοδευόμενο από τις λεπτομερείς οδηγίες οικονομικής, κοινωνικής και εθνικής αυτοκτονίας, που περιγράφει το δεύτερο μνημόνιο, αυτό που συζητείται τώρα με την τρόικα.

‘Eνας φίλος μου από την ηγεσία της αριστεράς μούπε να μη τα λέω έτσι, για να μην απογοητευθεί ο κόσμος όταν γίνουν. Παραδέχομαι ότι δεν είναι ευχάριστη η θέση του Λεωνίδα κι εύχομαι να μη βρισκόμαστε σε αυτή. Αλλά αν βρισκόμαστε, τι πρέπει να κάνει ο Λεωνίδας; Χωρίς αυτόν δεν θα υπήρχαν, πιθανώς, Μαραθώνας και Σαλαμίνα. Σε αντίθεση με το μνημόνιο, που ήταν σοβαρότατη, καταστροφική πολιτική, αλλά πολιτική αντιστρέψιμη με απλή απόφαση της Βουλής, η μετατροπή των ομολόγων με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών και η ψήφιση της νέας δανειακής, με την απαραίτητη για τη κύρωση διεθνών συνθηκών ενισχυμένη πλειοψηφία, συνεπάγονται έμμεση αυτοκατάλυση του ελληνικού κράτους. Υπάγοντας το χρέος, με την υπογραφή της, στο αγγλικό δίκαιο, καθιστώντας το χρέος προς ιδιώτες, χρέος σε κράτη και διεθνείς οργανισμούς, χωρίς να λαμβάνει σε αντάλλαγμα βιώσιμη συμφωνία χρέους, η Ελλάδα κάνει αυτό που έκανε η ΕΑΜική αντίσταση στη Βάρκιζα: δίνει τα όπλα της και την πολιτική της νομιμότητα, χωρίς να εξασφαλίζει την ειρήνη. Φέρνει έτσι πιο κοντά και τη σύγκρουση και την ήττα, στον οικονομικό πόλεμο που δέχεται και αύριο και στους υπόλοιπους.

Μια απεργία διαρκείας των δηνμοσιογράφων;

Είναι σε αυτές τις συνθήκες που, στο χώρο των δημοσιογράφων, ακούγονται ιδέες για γενική απεργία διαρκείας. Εννοείται, οι δημοσιογράφοι έχουν όλους τους λόγους του κόσμου να κινητοποιηθούν, λόγους που αφορούν τους ίδιους και τις επιχειρήσεις που τους απασχολούν, αλλά και λόγους πολύ γενικότερους, που αφορούν την ίδια την επιβίωση του ελληνικού λαού και τη σωτηρία του κράτους του, που είναι η κυριότερη συνθήκη για την επιβίωση αυτή. Μάλιστα, έχουν αργήσει τραγικά να κινητοποιηθούν, όπως και η ελληνική κοινωνία στο σύνολό της, ίσως πολλοί ενδόμυχα ελπίζοντας ότι θα τη γλυτώσουν, ή ότι δεν τους αφορά προσωπικά ή κλαδικά το εφαρμοζόμενο πρόγραμμα. Θεραπευόμαστε όλοι, σιγά-σιγά, από τις αυταπάτες, μόνο που η θεραπεία πηγαίνει πολύ πιο αργά από την καταστροφή.

Εκατοντάδες από τους καλύτερους δημοσιογράφους της χώρας μένουν σήμερα άνεργοι, ιστορικά μέσα κλείνουν. O δημοσιογραφικός κλάδος είναι από τους σκληρότερα πληττόμενους από την κρίση. Οι πρωτοβουλίες για απεργία εκφράζουν την αφύπνιση μαχητικής τάσης για αντίσταση και η εμφάνιση τέτοιων τάσεων είναι σωτήρια. Αυτοί που συνήθως ασκούν κριτική στις απεργιακές κινητοποιήσεις, το κάνουν συνήθως από τη σκοπιά εργοδοτικών συμφερόντων ή λόγω της βαθιάς ανάγκης τους να ελπίζουν ότι τα προβλήματα θα περάσουν μόνα τους κι ότι είναι απλό όνειρο ο εφιάλτης που ζούμε. Για τον ίδιο λόγο που ξυπνάμε για να γλυτώσουμε το άγχος του εφιάλτη, για τον ίδιο κοιμόμαστε όρθιοι απέναντι στις δυσάρεστες πραγματικότητες.

Τα ΜΜΕ είναι για τις κοινωνίες ότι το νευρικό σύστημα για τον άνθρωπο, του επιτρέπουν να αντιληφθεί, να σκεφτεί και να αντιδράσει. Τα μέσα είναι επίσης, στη σημερινή παρακμή της δημοκρατίας μας, το πεδίο οργάνωσης της δημόσιας συζήτησης, δηλαδή της όποιας δημοκρατικής λειτουργίας έχει απομείνει στην κοινωνία μας. Το κάνουν βέβαια με παραμορφωμένο και συχνά επιβλαβή τρόπο, αλλά το κάνουν. Χρειαζόμαστε βελτίωση του νευρικού συστήματος, ίσως νέο νευρικό σύστημα, αλλά χρειαζόμαστε νευρικό σύστημα. Τα ελληνικά ΜΜΕ καταρρέουν εξαιτίας της γενικής ασκούμενης πολιτικής, της ποιότητάς τους και της ύφεσης, όπως καταρρέει όλη η χώρα, συν τις συνέπειες από το Internet. Αλλά καταρρέουν και εξαιτίας μιας επιλεκτικής επίθεσης, που αποσκοπεί στην καταστροφή του ελληνικού λαού, γι’ αυτό και καταρρέουν περισσότερο και ιδίως, όσα διατηρούν κάποια ανεξαρτησία, ενώ επιβιώνουν καλύτερα τα πάσης φύσεως “troika news”.

Στον χώρο των επαγγελματιών της ενημέρωσης υπάρχουν δύο τάσεις. Μία, παραδοσιακά επιχειρεί να λύσει τα προβλήματα συναλλασσόμενη με την εργοδοσία και το πολιτικό σύστημα. Η δεύτερη αντανακλά την ογκούμενη πεποίθηση ότι o κλάδος δεν θα σωθεί χωρίς αγώνα. Η δεύτερη είναι η μόνη που μπορεί να έχει αποτέλεσμα στην περίοδο αυτή. Η ιδέα μιας μαχητικής κινητοποίησης είναι η μόνη σωστή και για τη συλλογική και για την ατομική επιβίωση της μεγάλης πλειοψηφίας των δημοσιογράφων.

Η κινητοποίηση όμως δεν χρειάζεται να είναι μόνο μαχητική, πρέπει να είναι και έξυπνη, να δημιουργεί δηλαδή περισσότερα προβλήματα στον “εχθρό” απότι στον κινητοποιούμενο. Στην περίπτωση αυτή υπάρχει ένας “εχθρός”, με τη μορφή συγκεκριμένων εργοδοτών και της εκδοτικής βιομηχανίας συνολικά, που εκμεταλλεύεται την κρίση για μείωση εργατικού κόστους και δικαιωμάτων. Πολύ φυσικό να θέλεις να τον εξαναγκάσεις να κάνει υποχωρήσεις στερώντας τον από έσοδα. Πίσω του όμως, υπάρχει ένας άλλος “εχθρός”, πολύ σοβαρότερος και γενικότερος, και αυτός είναι η καταστροφική επίθεση της τρόικας κατά της Ελλάδας, με τη βοήθεια των μνημονιακών πολιτικών και των δανειακών συμβάσεων. Και η πιο μαχητική απεργία δεν μπορεί να έχει αποτέλεσμα στη συγκυρία που διαμορφώνει η καταστροφική πολιτική του μνημονίου, μηχανήματος δημιουργίας ύφεσης, αν δεν συμβάλει στην ανατροπή της. Ακόμα κι αν κερδίσουν μερικά ευρώ σήμερα οι δημοσιογράφοι, θα τα χάσουν αναπόφευκτα αύριο. Oι ‘Eλληνες πολίτες δεν κινδυνεύουν να χάσουν μόνο τα ευρώ τους, κινδυνεύουν να χάσουν και τη χώρα τους, και το κινδυνεύουν τώρα, αυτές τις μέρες και βδομάδες. Κανένας επί μέρους κλάδος δεν θα σωθεί, κανένας ‘Eλληνας δεν θα σωθεί, αν δεν αλλάξει τώρα η πολιτική καταστροφής της χώρας που υπαγορεύεται από το μνημόνιο και το μεσοπρόθεσμο, πολύ περισσότερο αν υπογραφούν αυτά που πάνε να υπογράψουν.

Θα ήταν αυτοκαταστροφικό για έναν κλάδο όπως οι δημοσιογράφοι να μη λάβουν υπόψιν τους τι γίνεται στη χώρα. Οι απεργιακές και όλες οι κινητοποιήσεις τους πρέπει να το παίρνουν υπόψιν τους. Θυμόμαστε καλά πόσο αρνητικό ρόλο, ουσιαστικά απεργοσπαστικό, έπαιξαν οι πρώτες απεργίες της ΕΣΗΕΑ και των εργαζόμενων στις μεταφορές το 2010 και βοήθησαν να περάσει το μνημόνιο. Οι απεργίες των μεταφορών εμπόδισαν το λαό της Αττικής να μαζευτεί στο Σύνταγμα. Η σιωπή των ΜΜΕ έγινε σιωπή των αμνών, έδωσε την εντύπωση ότι είχαμε μια ακόμα αργία και όχι τη μαχητική εκδήλωση του ελληνικού λαού για τη σωτηρία της χώρας του.

Αυτά πρέπει να ληφθούν υπόψιν στον σχεδιασμό των κινητοποιήσεων. Δεν πρέπει, τη στιγμή που, Παπαδήμος και Βενιζέλος υπογράφουν ενδεχομένως τη συνθηκολόγηση της χώρας δια του αγγλικού δικαίου και του PSI, ή διαπραγματεύονται με την τρόικα την καταστροφή της χώρας, τα μέσα να βρίσκονται σε απεργία διαρκείας, να μην υπάρχει ούτε αυτή η έστω λειψή και παραπλανητική ενημέρωση που παίρνει ο ελληνικός λαός και να βρεθεί ξαφνικά η Ελλάδα σε κατάσταση καταστολής την ώρα που την εγχειρίζουνε!

Φίλοι μου απαντάνε ότι θα υπάρξει εναλλακτική ενημέρωση. Σπουδαίο, αλλά να το δούμε. Δεν πρόκειται το μέσο ελληνικό νοικοκυριό να ψάχνει στο Internet στις οκτώ το βράδυ παιδιά, ας είμαστε σοβαροί, θα αποκοιμηθεί βλέποντας σήριαλ, την ώρα που κατακρεουργούν την πατρίδα του. Οι δημοσιογράφοι θάπρεπε να έχουν επιχειρήσει να οργανώσουν, με επαγγελματικό και δημοκρατικά ελεγχόμενο από τους ίδιους τρόπους την ενημέρωση προ πολλού. Μπορούσαμε και έπρεπε να σπάσουμε τους τροϊκανούς κι αν ο δημοσιογραφικός κλάδος είναι αποφασισμένος να το κάνει, έχει χίλιους δυο τρόπους να αντισταθεί. Αξιόλογες προσπάθειες κάνουν ήδη οι απεργοί της Ελευθεροτυπίας και του Κόσμου του Επενδυτή. Είμαστε όμως ακόμα στα σπάργανα. Δεν μπορούμε ακόμα να υποκαταστήσουμε το σύστημα ΜΜΕ της χώρας. Σε αυτές τις συνθήκες εθνικής κρίσης δεν πρέπει να κλείσει η όποια ενημέρωση διαθέτουμε, όπως δεν κάνει απεργία η πυροσβεστική την ώρα της φωτιάς. Σβήνει τη φωτιά και ταυτόχρονα συλλαμβάνει, αν μπορεί, τους εμπρηστές. Πρέπει λοιπόν να κινητοποιηθούν οι δημοσιογράφοι, πρέπει να πιέσουν τους εργοδότες, πρέπει όμως να εντάξουν τον αγώνα τους στον ευρύτερο αγώνα για την επιβίωση του ελληνικού λαού και τη σωτηρία του κράτους του. Πρέπει να σπάσουν μέσα τους την ηττοπάθεια, ότι δεν βγαίνει τίποτα με τα γενικά και ας σώσουμε τουλάχιστο ότι μπορούμε εμείς για να τη βοηθήσουν να σπάσει και στο λαό. Αυτό είναι το κύριο όπλο στον ψυχολογικό πόλεμο εναντίον μας. Και θάπρεπε προ πολλού να χαλάσουν τον κόσμο μέσω των συναδέλφων τους στην Ευρώπη, τροφοδοτώντας τους καθημερινά με υλικό και εξηγώντας τους γιατί δεν είμαστε η εξαίρεση, αλλά το μέλλον τους.

ΥΓ. Είχε γραφτεί αυτό το άρθρο όταν παρολίγον να σπάσω την τηλεόραση, προσπαθώντας να παρακολουθήσω ένα δελτίο ειδήσεων, την Παρασκευή το βράδυ. Χρυσοπληρωμένοι δήθεν δημοσιογράφοι-παρουσιαστές και δήθεν σχολιαστές, εξηγούσαν στους ‘Eλληνες γιατί πρέπει να αυτοκτονήσουν για να μην πεθάνουν, όπως πρακτικά και κυριολεκτικά άρχισε να συμβαίνει όλο και πιο συχνά στις πλατείες και τους δρόμους μας με τους αστέγους. Το debate ήταν άψογο. Ο ένας “σχολιαστής” έλεγε ότι “πρέπει να υπογράψουμε, δεν γίνεται αλλοιώς” και ο άλλος απαντούσε “πρέπει να υπογράψουμε, δεν γίνεται αλλοιώς”. Σοβιετική τηλεόραση σχολίασε ένας φίλος, αλλά δεν ήταν έτσι η σοβιετική τηλεόραση, εκείνη ήταν ειλικρινής, έλεγε αυτή είναι η άποψη, πάει και τελείωσε. Εδώ λένε ότι κάνουν και αντικειμενική συζήτηση, φιλοξενώντας διαφορετικούς ανθρώπους να λένε τα ίδια πράγματα στον καταστρεφόμενο λαό μιας χώρας που συμβάλλουν στην καταστροφή της. Διερωτώμαι αυτοί οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν που βρίσκονται, έχουν χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα, δεν φοβούνται έστω τα αισθήματα που αναπόφευκτα δημιουργούν στους συμπολίτες τους, συμβάλλοντας συνειδητά στη δολοφονία της χώρας τους και του λαού τους. Μπορεί να δικαιολογηθεί άγνοια το 2012;

Προς στιγμήν σκέφτηκα μήπως κάνω λάθος λέγοντας να μην κλείσουν τέτοια μέσα για γενικότερους λόγους. Επανελέγχοντας όμως τη σκέψη μου κατέληξα ότι είναι σωστή. Είναι άλλωστε τόσο τερατώδη αυτά που προαναγγέλλονται, που, όση προπαγάνδα κι αν κάνουν, και μόνο η αναφορά τους προσθέτει ένα στοιχείο αστάθειας στην κυβέρνηση των τριών χρεωκοπημένων. Επιπλέον μια απεργία διαρκείας θα φίμωνε και τα λίγα μέσα που εξακολουθούν να προσφέρουν κάτι στον ελληνικό λαό. Αν κάτι όμως φανερώνει το παράδειγμα που έφερα, είναι πόσο σημαντικό είναι για τους δημοσιογράφους και για τον ελληνικό λαό στο σύνολό του να περάσει στην αντεπίθεση. Να οργανώσει όσο και όπου μπορεί την ενημέρωση και τα επιχειρήματα που χρειάζεται. Να προσφέρει στην ελληνική κοινωνία την έλλογη αυτοπεποίθηση που, τόσο τραγικά, της λείπει αυτή την ώρα. Αυτό θα έτσουζε πολύ περισσότερο και τους εργοδότες από μια απεργία.

Δημοσιεύτηκε στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας των συντακτών του Κόσμου του Επενδυτή, ergazomenoiependyti.wordpress.com

1912 - 2012: 100 χρόνια από την Απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης

http://taxalia.blogspot.com/2012/01/blog-post_233.html

Γράφει ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης στη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Σε μια συζήτηση που είχε γίνει πέρσι στην TV100 υπήρχε ένα ερωτηματολόγιο απ’ το πανεπιστήμιο περί Θεσσαλονίκης.
Σε μια παράγραφο αναφερόταν η φράση, ή η ερώτηση: «ενσωμάτωση της Θεσσαλονίκης στο νεοελληνικό κράτος». Και είπα ότι δεν υπήρχε «ενσωμάτωση», αλλά καθαρή ΑΠΕΛEΥΘΕΡΩΣΗ. Και είναι ντροπή για έναν πανεπιστημιακό να χρησιμοποιεί και σε δημόσιο λόγο τη λέξη «ενσωμάτωση», είτε λόγω ψευδο-ιδεολογίας είτε για να παραστήσει τον προοδευτικό (κρατικοδίαιτοι επαναστάτες) είτε επειδή είναι..
ανιστόρητος. Και μάλλον είναι ύβρις για τους 1.500 Έλληνες σκοτωμένους στη μάχη των Γιαννιτσών με τους Τούρκους, που διέλυσε το τουρκικό στράτευμα, και για τους 10.000 Έλληνες νεκρούς στις νικηφόρες μάχες Κιλκίς - Λαχανά, το 1913, κατά των Βουλγάρων, που ουσιαστικά αυτές εμπέδωσαν την απελευθέρωση της πόλης και απέτρεψαν οριστικά τη Βουλγαρική απειλή - αν νικιόμασταν στο Κιλκίς, η Θεσσαλονίκη ήταν χαμένη.

Και είναι μάλλον ύβρις για τα όσα τράβηξε ο ελληνισμός της Θεσσαλονίκης επί πέντε σχεδόν αιώνες από τους Τούρκους: σφαγές, ταπεινώσεις, εξευτελισμούς κι εξανδραποδισμούς - άσε το πνευματικό σκοτάδι: επί 482 χρόνια δεν γράφτηκε σ’ αυτή την πόλη ούτε ένα τουρκικό λογοτεχνικό κείμενο. Μαυρίλα.

Αλλά είναι το γνωστό τρικ: όποιος υπερασπίζεται τα συμφέροντα και την ιστορία της χώρας του είναι εθνικιστής. Ρε, άει ’σα πέρα.
Κι όσοι αμφιβάλλουν για το αν η Θεσσαλονίκη απελευθερώθηκε (επισημαίνω κι αλλού ύπουλες λέξεις όπως «παραδόθηκε» ή «εντάχθηκε»), ας διαβάσουν το εκπληκτικό βιβλίο του Θεσσαλονικέως Γιάννη Μέγα, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις University Studio Press. Μέχρι στιγμής είναι ό,τι πληρέστερο, ψυχραιμότερο και συγκλονιστικότερο έχει γραφεί για το θέμα της απελευθέρωσης. Συν οι εκατοντάδες εικόνες, καρτ ποστάλ, φωτογραφίες, επιστολικά δελτάρια, επιστολές, διαταγές και άλλα ντοκουμέντα που στηρίζουν απόλυτα το κείμενο - ο Γιάννης Μέγας εξάλλου είναι, εδώ και δεκαετίες, και ο πιο επαρκής συλλέκτης φωτογραφικού και άλλου υλικού για τη Θεσσαλονίκη και την ιστορία της κι έχει γράψει και άλλα έξοχα βιβλία για την πόλη - ψάξτε τα.
Το βιβλίο, εκτός από επαρκέστατα ιστορικό είναι και συναρπαστικό στην ανάγνωση: αφηγείται τη διαδικασία της απελευθέρωσης ώρα - ώρα, για να μην πω δεκάλεπτο - δεκάλεπτο. Από το ξεκίνημα του ελληνικού στρατού και τις διαρκείς αιματηρές μάχες με τους Τούρκους μέχρι να πάρει την πόλη. Τις διαμάχες Βενιζέλου - διαδόχου Κωνσταντίνου, τις παλινωδίες των Τούρκων, το ύπουλο παιχνίδι των προξένων των ξένων δυνάμεων στην πόλη, την παράλληλη κούρσα των Βουλγάρων να προλάβουν να αρπάξουν αυτοί τη Θεσσαλονίκη, την ανέντιμη, καθυστερημένη διείσδυσή τους και τον κατοπινό σπαραγμό μέχρι την τελική λύτρωση.
Ο Μέγας, στο βιβλίο αυτό με τίτλο «Η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης 1912-13», που συνοδεύεται κι από ένα ακόμα μικρό, πλην εξίσου εκπληκτικό βιβλιαράκι με θέμα «Εκατό χρόνια από την επίσκεψη του σουλτάνου Μεχμέτ Ρεζάτ στη Θεσσαλονίκη 1911-2011», ανασυνθέτει καλειδοσκοπικά και με εντυπωσιακές λεπτομέρειες όλα τα γεγονότα, ιδωμένα από όλες τις πλευρές των αντιμαχομένων και με αδιαμφισβήτητα ντοκουμέντα εκατέρωθεν. Πρόκειται για μια τεράστια από άποψη εργασίας και ανίχνευσης υλικού προσπάθεια, αλλά και με τη θέληση της ψυχραιμίας και της αντικειμενικότητας - δηλαδή συστηματική αποφυγή να αδικήσει κάποια πλευρά. Και είναι μεγάλη η προσφορά του Γιάννη Μέγα στη Θεσσαλονίκη, στην αλήθεια, στην ιστορία και στην αυτοσυνείδησή μας αυτό το βιβλίο. Αλλά και μια οριστική απάντηση στην άποψη που επινόησε επίσης τον «συνωστισμό της Σμύρνης» και στους άλλους που «ενσωματώνονται» οι ίδιοι, αθέλητα μάλλον, σε αλλότριες ρητορικές, ή εκκινούν από προκρούστεια κολλήματα και από πεθαμένα λικέρ. Με την ευκαιρία: θα γιορτάσει ο δήμος την απελευθέρωση, ή όχι; Και πώς;

(εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, 29-1-2012)

Η μπλόφα του Ιράν στα Στενά του Ορμούζ

http://www.antinews.gr/2012/01/30/145115/
Την 3/1/12, η Τεχεράνη απείλησε να κλείσει μια από τις σημαντικότερες διόδους του παγκόσμιου πετρελαίου, τα Στενά του Ορμούζ.
Αυτή όμως η πύλη για την διακίνηση του πετρελαίου, δεν έχει την στρατηγική σπουδαιότητα την οποία της  αποδίδουν πολλοί παρατηρητές, αφού σήμερα μόλις το ¼, ή ακόμη και το 1/5  του παγκόσμιου αργού πετρελαίου, διακινείται μέσω των Στενών. Αυτό σημαίνει πως οι απειλές του Ιράν, δεν είναι τόσο τρομακτικές, όσο θα μπορούσαν να είναι στο παρελθόν.
Αισθανόμενο την παγκόσμια θηλιά των κυρώσεων να σφίγγει τον λαιμό του, το καθεστώς των Μουλάδων συνεχίζει να εξελίσσει το πυρηνικό του πρόγραμμα. Και για να το πετύχει, απειλεί με αποκλεισμό των Στενών του Ορμούζ.
Λέγεται, πως αν το Ιράν προχωρήσει στον αποκλεισμό, η τιμή του πετρελαίου θα αυξηθεί κατά 50%, και θα φτάσει στα $150 το βαρέλι. Κάτι τέτοιο θα προκαλούσε χάος στην παγκόσμια αγορά πετρελαίου, και θα εξασθενούσε περαιτέρω την  ήδη καταταλαιπωρημένη παγκόσμια οικονομία.
Ήδη οι ιρανικές απειλές προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις.  Η Αμερική ανακοίνωσε μέσω του υπουργού Άμυνας της Leon Panetta, ότι δεν θα ανεχτεί οποιαδήποτε παρεμπόδιση της ναυσιπλοΐας στα Στενά.
Αν όμως εξετάσουμε πιο προσεκτικά την κατάσταση στον Περσικό Κόλπο, γίνεται φανερό πως τόσο οι ιρανικές απειλές, όσο και οι αντιδράσεις των υπολοίπων, είναι δυσανάλογες της πραγματικής κατάστασης.
Μπορεί το Ιράν να επιδεικνύει τόση επιθετικότητα, απέναντι σε ολόκληρη την παγκόσμια κοινότητα;
Ως χώρα διαθέτει μια αξιόλογη ναυτική δύναμη που θα μπορούσε να εμποδίσει την πλεύση των υπέρ-δεξαμενόπλοιων στα Στενά. Τα ιρανικά σκάφη είναι εξοπλισμένα με ρωσικές τορπίλες που μπορούν να προκαλέσουν ζημιές στα τάνκερ.  Αν όμως το Ιράν εξαπολύσει μια επίθεση, η αμερικανική αντίδραση θα είναι άμεση, και καταστροφική. Ο 5ος στόλος βρίσκεται αγκυροβολημένος εδώ και πολλά χρόνια στο Μπαχρέιν, πολύ κοντά δηλαδή στα Στενά. Αν επέλθει σύρραξη, το ιρανικό ναυτικό θα είναι εκτεθειμένο στην αμερικανική υπεροπλία, και θα πέσει θύμα της ανώτερης τεχνολογίας των Αμερικανών.
Όλα τα πολεμικά σενάρια, θέλουν τις αμερικανικές και συμμαχικές αεροπορικές δυνάμεις να πλήττουν τα λιμάνια και τις λιμενικές εγκαταστάσεις στην επαρχία Hormozgan του Ιράν, αποκόπτοντας το ιρανικό ναυτικό από τις επιχειρησιακές του βάσεις.
Είναι τα Στενά του Ορμούζ ζωτικής σημασίας για την παγκόσμια αγορά πετρελαίου;
Η απάντηση είναι ότι η σημασία τους είναι πολύ μικρότερη απ αυτήν που ήταν στο παρελθόν. Στις αρχές του αιώνα, από τα Στενά περνούσε το 40% του παγκόσμιου αργού πετρελαίου. Σήμερα περνάει μόλις το 20-25%.
Η Σ. Αραβία, που είναι η μεγαλύτερη παραγωγός χώρα αργού πετρελαίου, σίγουρα θα θιγεί από έναν αποκλεισμό των Στενών. Έξι εκατομμύρια βαρέλια, που ξεκινούν από τον σταθμό Ras Tanura, διακινούνται κάθε μέρα μέσω των Στενών.
Οι Σαουδάραβες όμως έχουν και εναλλακτικές διαδρομές, όπως είναι ο σε αχρηστία δια-αραβικός αγωγός προς την Ερυθρά Θάλασσα, τον οποίο αν ενεργοποιήσουν, θα μειωθεί περαιτέρω η σπουδαιότητα των Στενών.
Από την άποψη της κατανάλωσης, κόντρα σε όσα λέγονται, η Δύση δεν θα είναι το μεγάλο θύμα ενός πολέμου στον Κόλπο. Το 85% του πετρελαίου του Περσικού Κόλπου μεταφέρεται στην Ασία (Κίνα, Ιαπωνία, Ινδία, και Ν. Κορέα). Αυτά είναι τα κράτη που θα πληγούν περισσότερο.
Παράλληλα, το κλείσιμο των Στενών θα πονέσει και το ίδιο το Ιράν. Κάθε μέρα, το Ιράν εξάγει δυο εκατ. βαρέλια προς την Ασία.
Ποια λοιπόν θα είναι η αντίδραση των ΗΠΑ; Η Ουάσιγκτον δεν έχει άλλη επιλογή, από το να δράσει στρατιωτικά, παρά την μειωμένη στρατηγική σημασία των Στενών. Εξάλλου, αν και ο Περσικός Κόλπος είναι η πιο στρατηγικά σημαντική περιοχή του πλανήτη, ο ρόλος του είναι περιθωριακός όσον αφορά στην προμήθεια πετρελαίου προς τη Δύση, και ειδικά προς τις ΗΠΑ. Η Αμερική, όπως η Κίνα σήμερα, ήταν επί δεκαετίες εξαρτημένη από τις εισαγωγές πετρελαίου, οι οποίες ήταν 10% το 1970, και 65% το 2004. Σήμερα όμως η κατάσταση αυτή έχει ανατραπεί. Το 2011, οι εισαγωγές έπεσαν στο 47%.
Το κέντρο βάρος της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου μετατοπίζεται. Υπάρχουν νέα κοιτάσματα στην Βραζιλία, στον Καναδά (σχιστόλιθος), ακόμη και στις βόρειες ΗΠΑ. Η Αμερική έχει πλέον την δυνατότητα να απεξαρτηθεί από το αραβικό πετρέλαιο. Ήδη, το μεγαλύτερο ποσοστό του πετρελαίου που αγοράζουν οι Αμερικάνοι, προέρχεται από τον Καναδά και το Μεξικό.
Ποιες θα ήταν οι συνέπειες ενός πολέμου για τις μοναρχίες του Περσικού Κόλπου;
Τα ΗΑΕ, το Κατάρ, και το Κουβέιτ, οι τρείς μεγαλύτερες πετρελαιοπαραγωγές χώρες της περιοχής, μετά την Σ. Αραβία, θα επηρεάζονταν άμεσα από μια κρίση στα Στενά. Όλο το πετρέλαιο που εξάγουν περνάει μέσα από τα Στενά, χωρίς κάποια εναλλακτική διαδρομή. Αν συμβεί κάτι, τα δεξαμενόπλοιά τους θα μείνουν αποκλεισμένα στα λιμάνια τους.
Όσον αφορά στο Ιράκ, θα μπορούσε να διοχετεύσει το δικό του πετρέλαιο προς τον Βορρά, μέσα από αγωγούς. Έτσι, οι Εμίρηδες της περιοχής δεν έχουν άλλη λύση, από το να ακολουθούν τις θέσεις της Ουάσιγκτον.
Θύμα θα μπορούσε να πέσει και η Κίνα. Παραδόξως, ένα απίθανο σενάριο, θα μπορούσε να οδηγήσει το Πεκίνο στο να συμμαχήσει με την Ουάσιγκτον, προκειμένου να επιλυθεί διπλωματικά η όποια κρίση. Αξίζει να θυμόμαστε πως η Κίνα αποτελεί το μόνο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας που συντάσσεται με το Ιράν στο ζήτημα του πυρηνικού του προγράμματος.
Εν κατακλείδι, και με δεδομένα τα στοιχεία που αναφέρονται παραπάνω, μια ιρανική στρατιωτική πρωτοβουλία στα Στενά του Ορμούζ, φαντάζει μάλλον απίθανη. Αν και η στρατιωτική στρατηγική επιστήμη δεν είναι ακριβής επιστήμη.
geopoliticalmonitor.com

Τι συνέβη με τους 10 τούρκους κομμάντος που αιχμαλώτισαν οι δύο Ελληνες οϋκάδες στην μικρή Ιμια; - Γιώργος Αδαλής για τους aegeantimes.gr


Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Ιανουαρίου 29, 2012
20120129-175530.jpg
Σήμερα δεν θα προβούμε σε καμία απολύτως ανάλυση της ιστορικής υπόστασης εκείνης της μέρας! Εχουμε χρόνο να ασχοληθούμε αργότερα, μιας και τα γεγονότα των Ιμίων, απασχολούν σύσσωμη την ερευνητική ομάδα των AegeanTimes.gr
Απλά θα κάνουμε μια υπόθεση εργασίας και θα μπούμε στον πειρασμό να ρωτήσουμε τον κ. Πάγκαλο, τον κ.Παπανδρέου, τον κ. Σημίτη κάποια πράγματα απλά!
Τα Ιμια ως γκρίζα ζώνη είχαν οριοθετηθεί από την εποχή του Σαμπαχατίν Τσακμάκογλου και δέθηκαν στο άρμα της Τουρκικής πολιτικής από το παρ ολίγο θύμα της 17Ν, τον τούρκο διπλωμάτη που έχει τώρα δικό του κόμμα στην γειτονική χώρα, Ντενίζ Μπουλούκμπασι !
Τα Ιμια όπως αποκαλύψαμε το 2001(!) δεν επιλέχτηκαν τυχαία! Όπως και κάθε «γκρίζα ζώνη στο Αιγαίο». Αποτελούν περιοχές όπου υπάρχουν κοιτάσματα υδρογονανθράκων!
Τότε μάλιστα είχαμε δημοσιεύσει κι ένα χάρτη, που έδειχνε ότι υπάρχει ένα μεγάλο
κοίτασμα στην περιοχή, που ξεκινά από την Μεγάλη Ιμια, κάνει ένα μεγάλο “S” και καταλήγει στην Γαύδο της Κρήτης!
Τα Ιμια επιλέχτηκαν για τον σκοπό αυτό. Να δηλώσει η Τουρκία διεκδίκηση των κοιτασμάτων και να παγώσει το ενδιαφέρον της Γαλλικής εταιρίας που τα εποφθαλμιούσε!
Μάλιστα ο τότε αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού, είχε φτάσει σε σημείο να δηλώσει ότι «η Γαύδος είναι Τουρκική»!!!
Και όλοι στην Ελλάδα «τρελάθηκαν» με την δήλωση αυτή!
Ολοι εκτός αυτών που γνώριζαν την τακτική της Τουρκίας που δεν ήταν άλλη παρά «η μείωση του ενδιαφέροντος εταιριών για εκμετάλλευση των κοιτασμάτων». Βλέπετε καμιά τέτοια εταιρία δεν έμπαινε τότε στον κόπο να ασχοληθεί με μια τέτοια επένδυση, που εμπεριείχε Εθνικές Διεκδικήσεις!
Δυστυχώς ακόμη και σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι η κρίση των Ιμίων ήταν μια επεκτατική προσπάθεια των Τούρκων Στρατηγών , ένας «τσαμπουκάς» και τίποτε παραπάνω!
Κανείς σήμερα δεν τολμά να πει, ότι :
Στην μεγάλη Ιμια, βρέθηκαν Ελληνες κομάντος
Στην μικρή Ιμια δέκα τούρκοι κομάντος
Το βράδυ, δύο (2) Ελληνες κομάντος, κολύμπησαν στην μικρή Ιμια και συνέλαβαν ΚΑΙ τους δέκα τούρκους κομάντος, αφήνοντάς τους με … όσα ρούχα τους γέννησε η μάνα τους!
Κανένας δεν τολμά να πει ότι τους δύο Ελληνες κομάντος τους διέταξαν να αφήσουν τους τούρκους και να επιστρέψουν στις μονάδες τους! Αυτό το κομμάτι της υπόθεσης, δεν το ακουμπά κανείς!
Κι όλα αυτά, πριν πέσει (για πολλούς πριν ρίξουν) το ελικόπτερο με τα τρία παλληκάρια μας που βρήκαν τραγικό θάνατο!
Το σοβαρότερο ζήτημα όμως είναι, ότι μέσα στα επόμενα οκτώ χρόνια, όσοι τούρκοι είχαν «πατήσει» στην μικρή Ιμια και συνελήφθησαν από τους δύο Έλληνες οϋκάδες, είτε πέθαναν, είτε είχαν κάποιο … τροχαίο είτε εξαφανίστηκαν ως δια μαγείας!!! Πάντως σήμερα δεν ζει πλέον ούτε ένας από αυτούς!
Κι αυτό δεν απασχόλησε ποτέ την Ελληνική Δημοσιογραφία, γιατί «έτρεμαν» στην ιδέα μήπως χαρακτηριστούν ως … Εθνικιστές!
Ποτέ μα ποτέ δεν τόλμησε να γράψει κανείς ή έστω να ψελλίσει ότι οι δέκα αυτοί τούρκοι κομάντος που κατατροπώθηκαν από δυο Ελληνόπουλα, ντρόπιασαν τον τουρκικό στρατό!
Κανείς δεν τόλμησε ποτέ να ρωτήσει: «είναι τυχαίοι όλοι αυτοί οι θάνατοι των τούρκων επίλεκτων στρατιωτών που πάτησαν την Ιμια, ή το μακρύ χέρι της Τουρκίας φρόντισε να κλείσει το στόμα και του τελευταίου μάρτυρα που υπέστη αυτή την υπέρτατη ξευτίλα από τους Ελληνες»;
Ετσι ώστε να μην υπάρχει ούτε ένας που να παραδεχτεί κάποτε, ότι σαφώς και οι Ελληνες στρατιώτες, αν και σε πλεονεκτική θέση, εντούτοις , δέχτηκαν διαταγή να οπισθοχωρήσουν κι ας είχαν πιάσει αιχμαλώτους τους Τούρκους!
Προσωπικά, δεν θα επιχειρήσω να σας πείσω –σήμερα- παραθέτοντας στοιχεία και ντοκουμέντα της εποχής μιας και δεν γνωρίζω –ακόμη- τι συνέβη ΚΑΙ με τους δέκα τούρκους κομάντος καθώς και τις ακριβείς συνθήκες θανάτου τους!
Αυτό που ξέρω πολύ καλά, είναι ότι ουδέποτε Ελληνας δημοσιογράφος που είχε μπροστά του, κάποιον από τους πρωταγωνιστές της υπόθεσης αυτής, (πολιτικούς και στρατιωτικούς) δεν τόλμησε να ρωτήσει έστω το παραμικρό από αυτά! Και εχτές όλη η Ελλάδα ξέχασε ότι ήταν η επέτειος των Ιμίων.
Κι εμένα αυτό με τρομάζει …
ΥΓ.
Γι αυτό και μόνο γι αυτό, σύντομα θα δημοσιοποιήσουμε το πρώτο μέρος της μεγάλης έρευνας των AegeanTimes, για τα πετρέλαια της περιοχής και την κρίση των Ιμίων!

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου