Τα σεπτά και σωστικά Άγια Πάθη του Κυρίου μας, μια φορά μεν διαδραματίσθηκαν στην Ιουδαία και στο ιστορικό τους χρόνο, πάντοτε όμως επιτελούνται στην καρδία του καθενός μας. Και βέβαια όχι μεταφορικά η συμβολικά αλλά βιώνοντας τα ανάλογα από την θέση που στέκεται ο καθείς και με το τρόπο της συμμετοχής του και της συνοδοιπορίας στο δρόμο του Σταυρού και της Θανής και της Αναστάσεως Του.
Πέραν από κάθε κοινωνική και πολιτιστική και ηθική καταξίωση και αποδοχή του ιστορικού τούτου συμβάντος στην ανθρώπινη ιστορία, πάνω απ όλα, η αγαπητική σχέση και η μίμηση της κάθε ψυχής της εν σαρκί πολιτείας του σταυρωθέντος και αναστάντος Χριστού, την τοποθετεί τότε στην ανάλογη θέση του βλέποντος και της πλατύνει την θέαση του άφθαστου, διευρύνοντας την κατανόηση της ακατάληπτου αυτής και φιλάνθρωπου μεθέξεως του αφάτου Θεού.