Είθισται στον κανονικό κόσμο, αλλά και στην πολιτική επιστήμη, ο κάθε πολίτης που ζει σε συνθήκες δημοκρατίας και ελευθερίας επιλογών, να έχει την προσωπική του ιδεολογία και να ταυτίζεται με κάποιο κόμμα λόγω των προσωπικών του αντιλήψεων και συμφερόντων.
O TΡΙΑΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΘΕΟΣ ΚΑΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΗΤΕΡΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΡΕΧΟΥΝ ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΗ: H ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΗΣ ΑΡΧΙΛΟΧΙΟΥ ΤΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΠΛΕΞΙΔΑ!
Ο άγιος Γρηγόριος γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1296 από γονείς αριστοκράτες που ανήκαν στην αυλή του ευσεβούς αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου (1282-1328). Ο πατέρας του Κωνσταντίνος ήταν άνθρωπος αφοσιωμένος στον Θεό και την προσευχή και κοιμήθηκε όταν ο Γρηγόριος ήταν ακόμη νέος, αφού έγινε μοναχός. Η μητέρα του, Καλλονή, επιθυμούσε επίσης να γίνει μοναχή, αλλά περίμενε να εξασφαλίσει τη μόρφωση των επτά παιδιών της. Εμπιστεύθηκε τον Γρηγόριο, στους καλύτερους δασκάλους των θύραθεν επιστημών και εκείνος σε μερικά χρόνια απέκτησε τέλεια γνώση της φιλοσοφικής σκέψεως. Ο Γρηγόριος όμως είχε στραμμένο το ενδιαφέρον του στα πράγματα του Θεού. Έκανε πνευματικό του πατέρα τον Θεόληπτο Φιλαδελφείας ο οποίος του δίδαξε την ιερά νήψη και τη νοερά προσευχή.
Ένας «θεαματικός» κεραυνός χτύπησε αεροσκάφος της KLM που εκτελούσε το δρομολόγιο, από το Schiphol Airport του Άμστερνταμ στην πρωτεύουσα του Περού, τη Λίμα.
Αν και κάτι τέτοιο δεν είναι και τόσο «σπάνιο», είναι δύσκολο να καταγραφεί, όπως στην συγκεκριμένη περίπτωση που σημειώθηκε λίγο μετά την απογείωσή του.
Ποιος γνωρίζει ότι η γνωστή μεγάλη αμερικανική διαστημική υπηρεσία NASA, που κατά καιρούς μας «φλομώνει» για διάφορους εξωγήινους, ιπτάμενους δίσκους, εξωπλανητική επικοινωνία και διάφορα «άλλα», στην κλασική εβραϊκή γλώσσα σημαίνει… Άπατη!
Εκτός από τον γάμο, που αποτελεί τον κατά φύση τρόπο ζωής για τον ώριμο άνθρωπο, υπάρχει και η παρθενία ως υπέρ φύση τρόπος ζωής. Στην Καινή Διαθήκη και την πατερική παράδοση επισημαίνεται η υπεροχή της παρθενίας απέναντι στον γάμο. Η επισήμανση όμως αυτή δεν αφορά την παρθενία καθεαυτήν, αλλά τις δυνατότητες που παρέχει στον πιστό για την πνευματική τελείωσή του. Όπως παρατηρεί ο ιερός Χρυσόστομος, «η παρθενία ούτε καλόν καθ’ εαυτό, ούτε κακόν, αλλ’ από της των μετιόντων προαιρέσεως εκάτερον γίνεται»[1].