(Η Δημοσιογραφία ως Ἐκθεση Ιδεών)
Προχθές διαβάσαμε στο Twitter του Άρη Χατζηστεφάνου:
«Στο @unfollow_mag που κυκλοφορεί αύριο. Τα δίκτυα της ΝΔ, οι κλακαδόροι του @AdonisGeorgiadi, το @antinewsgr και το Μαξίμου»
Βρεθήκαμε λοιπόν στην αναμονή ενός άρθρου «αποκαλυπτικού» χαρακτήρα, το οποίο ανυπομονούσαμε να διαβάσουμε ώστε να μάθουμε… ποιοί είμαστε επιτέλους – πάντα τα αναφερόμενα πρόσωπα βρίσκουν απολύτως διασκεδαστική την περί αυτών συνωμοσιολογία, είδος στο οποίο διέπρεψε ο Χατζηστεφάνου από την τηλεοπτική και ραδιοφωνική συχνότητα του Αλαφούζου. Ίσως ως «εκδίκηση» για το γεγονός ότι αναδείξαμε τον ρόλο του Χατζηστεφάνου στην «τελική λύση» (Endlösung) για την Βούλα Παπαχρήστου, για να χάσει και τους χορηγούς της, όπως και τελικά έγινε…
Αντί ενός «αποκαλυπτικού» άρθρου όμως… η απόλυτη ξενέρα:
Από τις δύο σελίδες μικρού μεγέθους που καταλαμβάνει το άρθρο με τον πολλά υποσχόμενο τίτλο «Τα μαύρα δίκτυα της Δεξιάς», μάθαμε:
- ότι ο Γιώργος Μουρούτης της ΝΔ είναι ο υπεύθυνος διαδικτύου της Συγγρού (ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ 1!)
- ότι ο Γιώργος Μουρούτης έχει… twitter, στο οποίο δημοσιοποιεί τις απόψεις του (ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ 2!)
- ότι το Antinews στήριξε ή στηρίζει τον Αντώνη Σαμαρά (ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ 3!)
- ότι το Antinews… δεν συμπαθεί τον Μητσοτάκη ή την Ντόρα (ΑΥΤΗ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ!)
Και άλλες συνταρακτικές αποκαλύψεις, όπως ότι ο FactorX υπήρξε μάρτυρας κατηγορίας στη δίκη του Αντρέα Παπανδρέου και του ΕΛΑ – την ίδια στιγμή που εξέχοντα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ήταν μάρτυρες υπεράσπισης και συνήγοροι παντός καιρού των τρομοκρατών.
Το θέμα δεν είναι το ξενέρωμα, ή το γεγονός ότι κλαίμε τα πέντε Ευρώ που αδίκως δώσαμε για να διαβάσουμε για την αφεντιά μας. Το θέμα είναι, ξανά, πόσο… καθεστωτικώτεροι του καθεστώτος είναι διάφοροι δημοσιογράφοι που το παίζουν ανεξάρτητοι και αντισυστημικοί. Στην εποχή του διαδικτύου, όπου το άρθρο γνώμης ή η αποκάλυψη που θα κάνει ένας απλός πολίτης δύνανται εν δυνάμει να συνταράξουν το διαδίκτυο και ενδεχομένως τα πολιτικά πράγματα, είναι φοβερό να κυκλοφορούν δημοσιογράφοι που αντιλαμβάνονται την δημοσιογραφία ως «Έκθεση Ιδεών/Περίληψη» και καταγράφουν πληροφορίες πασίγνωστες, τετριμμένες, εν τέλει άχρηστες κάτω από έναν πομπώδη τίτλο, «πειράζοντάς τες» μπας και φανούν πιο ενδιαφέρουσες. Μιλάμε για άρθρο που καταγράφεται σε έντυπο περιοδικό, το οποίο καλείται να αγοράσει ο αναγνώστης έναντι 5 Ευρώ. Όχι για ανάρτηση σε κάποιο περιφερειακό μπλόγκ, που σε κάθε περίπτωση είναι τζάμπα. Πρόκειται για μια αντίληψη περί δημοσιογραφίας που συνοψίζεται στην φράση «ο αναγνώστης είναι κοθώνι» και έχει ΠΕΘΑΝΕΙ προ πολλού. Διάφοροι, «συστημικοί» και «αντισυστημικοί», περιφέρουν το πτώμα της σε λιτανεία…
Ίσως να τον αδικούμε. Ίσως ο Χατζηστεφάνου να ξεχνά ότι ο γραπτός λόγος δεν είναι σαν τον τηλεοπτικό στα φιλμ και τις εκπομπές του, όπου τα πιο απλοϊκά πράγματα μπορούν να ειπωθούν με μειλίχια, λάγνα φωνή που υπονοεί άλλα τόσα απ΄ αυτά που λέγονται, σε υπόκρουση υποβλητικής μουσικής, κάνοντάς τα να μοιάζουν με βροντώδεις αποκαλύψεις. Αλλά, πάλι, αυτό δεν είναι δικό μας πρόβλημα.
Δηλαδή, άμα είναι τόσο… συνταρακτική η «ανεξάρτητη» δημοσιογραφία, να πάμε να αγοράσουμε κανένα «Βήμα»…
Antinews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου