Συνολικές προβολές σελίδας


Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

Πολιτικός τυφώνας. Αναζητείται ηγέτης!


http://www.kourdistoportocali.com/articles/15537.htm

 Έντρομη η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί τις πολιτικές εξελίξεις στην Αθήνα με τα διεθνή πρακτορεία να κάνουν λόγο για τις σημερινές ψηφοφορίες- γολγοθά της κυβέρνησης Σαμαρά.

Tο ενδεχόμενο να μην περάσουν τα μέτρα στην βουλή, να μην ψηφιστεί δηλαδή το νέο Μνημόνιο είναι κάτι παραπάνω από ορατό.

Η ημερομηνία 7 Νοεμβρίου, λίγες μέρες πριν την επέτειο του Πολυτεχνείου, που έρχεται το νέο Μνημόνιο στη Βουλή μοιάζει ήδη εφιαλτική αν σκεφθείτε ότι θα βρισκόμαστε ακριβώς στην επομένη των αμερικανικών εκλογών που θα προσθέσουν έναν ακόμη αστάθμητο παράγοντα στις εξελίξεις.

Σύμφωνα με πληροφορίες του “Κουρδιστού Πορτοκαλιού” ανεξάρτητα από το ποιος θα είναι ο νικητής των αμερικανικών εκλογών, από την άλλη άκρη του Ατλαντικού έχουν αποφασίσει να τελειώνουν με το πολιτικό προσωπικό της Ελλάδας που το θεωρούν απολύτως διεφθαρμένο.

Μένει μόνο ο τρόπος της εκτέλεσης και αυτός κατά πάσα πιθανότητα θα έχει να κάνει με την δόση των 31 δις.

Ο Λευκός Οίκος σε καμία περίπτωση δεν θέλει να δωθεί μια κι έξω αυτό το ποσό αλλά σε πολλές μικρές δόσεις και με την λογική ότι θα αλλάζει η χώρα.

Οι 148 βουλευτές που υπερψήφισαν το άρθρο 2 για τις αποκρατικοποιήσεις έστειλαν ένα πρώτο μήνυμα γι΄αυτό που πρόκειται να ακολουθήσει σ΄αυτή εδώ την χρεοκοπημένη χώρα των Βαλκανίων. Μόνο από το ΠΑΣΟΚ υπήρχαν 15 βουλευτές που δεν σεβάστηκαν την κομματική γραμμή. Η αποχή του ίδιου του Βενιζέλου από την ψηφοφορία δείχνει και την τρικυμία εν κρανίω που επικρατεί στην Ιπποκράτους.

Oι 15  που "έγραψαν" τον αρχηγό
Δημήτρης Κρεμαστινός – Ναι στην τροπολογία
Μιχάλης Χρυσοχοΐδης – Ναι σε όλα
Συμεών Κεδίκογλου – Ναι σε όλα εκτός τροπολογίας
Μιχάλης Κασσής -όχι στο 2
Άντζελα Γκερέκου – όχι στο 3
Πύρρος Δήμας – Ναι σε όλα (πηγε να το αλλαξει μετα – δε ξερουμε αν γινεται ομως)
Παραστατίδης – Παρών στο 2
Λεωνίδας Γρηγοράκος – ναι στην τροπολογία
Θεοδώρα Τζάκρη – όχι στο 2 ναι στην τροπολογία
Μάρκος Μπόλαρης – όχι στο 2 ναι στην τροπολογία
Γιάννης Δριβελεγκας – όχι στο 2 παρών στο 3
Κώστας Τριαντάφυλλος - παρών στο 2
Κώστας Σκανδαλίδης – παρών στο 2
Θάνος Μωραΐτης – Παρών στο 2 ναι στην τροπολογία
Χατζί Οσμαν Αχμέτ – Παρών στο 2 ναι στην τροπολογια

Αποκρατικοποιήσεις -οι 9 του ΠΑΣΟΚ που ψήφισαν όχι και παρών

.Εκτός από τον διάσημο πλέον Μιχάλη Κασσή και οι
Θόδωρος Παραστρατίδης
Θεοδώρα Τζάκρη
Μάρκος Μπόλαρης
Γιάννης Δριβελέγκας
Κώστας Τριαντάφυλλος
Κώστας Σκανδαλίδης
Θάνος Μωραίτης
Χατζί Οσμαν Αχμέτ

7 που την είδαν αλλιώς δεν πήγαν καν να ψηφίσουν!

Ευάγγελος Βενιζέλος (ΠΑΣΟΚ)-θολή γραμμή από τον αρχηγό.
Μίμης Ανδρουλάκης (ΠΑΣΟΚ)
Φώτης Κουβέλης (ΔΗΜΑΡ)
Νίκος Νικολόπουλος (Διαγραμμένος βουλευτής της ΝΔ)
Νίκος Σταυρογιάννης (Διαγραμμένος βουλευτής της ΝΔ)
Κώστας Μπάρκας (ΣΥΡΙΖΑ)
Χρήστος Κατσιώτης (ΚΚΕ)

Εξίσου νοσηρή η κατάσταση και στην ΔΗΜΑΡ η οποία ετοιμάζεται να δηλώσει απλά ότι στηρίζει την κυβέρνηση και να αποχωρίσει από το βιτσιόζικο κυβερνητικό σχήμα.

Για την ΝΔ διαβάστε σε διπλανή ανάρτησή μας για το αποψινό δείπνο στην Ραφήνα των καραμανλικών βουλευτών. Χάος, υπέροχο χάος με τους 3 πολιτικούς αρχηγούς να τους λούζει κρύος ιδρώτας και την χώρα να περιμένει τον από μηχανής Θεό...

Κυκλοφορεί την Πέμπτη το νέο τεύχος του HOTDOC με νέα συνταρακτικά στοιχεία για τη λίστα Λαγκάρντ!



Κυκλοφορεί αύριο Πέμπτη το νέο τεύχος του περιοδικού HOTDOC στα περίπτερα και στο ίντερνετ

ΑΛΛΑΖΕΙ ΑΡΔΗΝ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΜΕ ΤΙΣ ΕΔΡΕΣ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΠΑΝΑ

http://makeleio.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6739:2012-10-31-19-49-46&catid=4:2012-02-11-12-49-59&Itemid=2


Ο ΣΥΡΙΖΑ με το μπόνους των 50 εδρών καταλαμβάνει 120 έδρες και θα μπορούσε να σχηματίσει αριστερή κυβέρνηση ενώ θεωρείται αδύνατος ο σχηματισμός κυβέρνησης από τη ΝΔ του Α.Σαμαρά





Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το κόμμα που σύμφωνα με την συντριπτική πλειοψηφία των ερωτηθέντων θα κέρδιζε αύριο αν γίνονταν εκλογές.



Όπως καταλαβαίνετε η έγκυρη και πάντα στοχευόμενη δημοσκόπηση της ομάδας του καθηγητή Πανά σίγουρα θα δώσει τέλος στα όποια σενάρια πρόωρων εκλογών διαρρέει η Συγγρού.

Μελιγαλάς 1944... Το μεγάλο "ταμπού" της μεταπολεμικής μας ιστορίας - "απίστευτο" άρθρο από τον ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΡΑΪΑΝΟΥ


Η αλήθεια για τη μεγαλύτερη και πιο αιματηρή προβοκάτσια, που έγινε ποτέ στην Ελλάδα.
Ποιους υπηρετούσαν πραγματικά οι δήθεν γερμανόφιλοι Δωσίλογοι και Ταγματασφαλίτες;
Στις 15 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ του 1944 στην κατεχόμενη από τους Γερμανούς Αθήνα "σκάει" μια είδηση σαν "βόμβα" ...Στον Μελιγαλά ο ΕΛΑΣ νίκησε τους Ταγματασφαλίτες της Πελοποννήσου και οι Πελοποννήσιοι έδωσαν μια πρώτη "προκαταβολή" στους δωσίλογους της περιοχής τους. Οι φήμες, οι οποίες έφταναν στην Αθήνα, ήταν τουλάχιστον ανατριχιαστικές. Οι πολίτες της Πελοποννήσου με τσεκούρια, κόσες και δικράνια ξεπάστρεψαν πολλούς από εκείνους, οι οποίοι λίγες ημέρες πριν —ως συνεργάτες των Ναζί— σκότωναν και ρήμαζαν στη Λακωνία και τη Μεσσηνία ...Ούτε καν με σφαίρες και μαχαίρια ...Με τσεκούρια και δικράνια, για να υποφέρουν, όπως στις ταινίες τρόμου. Μόνον που ο τρόμος εκείνος ήταν πραγματικός και δεν περιοριζόταν στο πανί της κινηματογραφικής αίθουσας ...Ένας τρόμος, ο οποίος πλησίαζε από την Πελοπόννησο σαν "βιαστικό" και απειλητικό "σύννεφο", έτοιμο να "ξεσπάσει" την οργή του πάνω στους λόφους της Πρωτεύουσας.
Κάποιοι ανύποπτοι πολίτες πιθανότατα να άρχισαν να πιστεύουν πως οι δωσίλογοι της Αθήνας είχαν αρχίσει να μετράνε τις μέρες τους. Θα ήταν σχεδόν σίγουροι πως η "dolce Vita" τους —υπό τη χορηγία της Γκεστάπο— τελείωνε γι' αυτούς και τη θέση της θα έπαιρνε η "addio Vita" —υπό τη χορηγία του ελληνικού λαού—. Δεν ήταν περίεργο ένα τέτοιο συμπέρασμα. Ο φόβος, αλλά και ο εκνευρισμός  ήταν πλέον ορατός ανάμεσα στους δωσίλογους. Φαινόταν άλλωστε και στην "ένταση" που υπήρχε στις σχέσεις τους με του Ναζί συνεργάτες τους. Οι πρώην εκλεκτοί των Γερμανών είχαν φτάσει σε σημείο να τους μισούν, επειδή τους "εγκατέλειπαν" ...Οι Γερμανοί, οι οποίοι σιγά-σιγά ετοίμαζαν τα "μπαγκάζια" τους και έδειχναν να μην πολυενδιαφέρονται για το "δράμα" των συνεργατών τους. 
...Ένα "δράμα", το οποίο μεγεθύνονταν, αν σκεφτεί κάποιος ότι ακούγονταν πολλά περίεργα πράγματα για τα όσα συνέβαιναν στις τελευταίες στιγμές των ΝΑΖΙ στην Πρωτεύουσα. Όπως, για παράδειγμα, ακουγόταν ότι μαζί με τα έγγραφα, τα οποία εξαφάνιζαν οι Γερμανοί αξιωματικοί, "ξεπάστρευαν" και πολλούς από τους δωσίλογους μεταφραστές τους, για να μην υπάρχουν μάρτυρες κατηγορίας εναντίον τους, σε περίπτωση που θα βρίσκονταν κατηγορούμενοι σε διεθνή δικαστήρια για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Δεν είχαν κανένα πρόβλημα να το κάνουν αυτό. Άλλωστε υποσυνείδητα γνώριζαν πως δεν είχαν καμία ηθική υποχρέωση απέναντι στους πρώην συνεργάτες τους ...Δεν ήταν δα και τα καλύτερα παιδιά ...Προδότες της πατρίδας τους ήταν ...και ως γνωστόν: την προδοσία πολλοί αγάπησαν, αλλά τους προδότες κανείς. Γιατί οι Γερμανοί να αποτελούσαν εξαίρεση; Δεν υπήρχε δηλαδή τίποτε το παράξενο. Τα πράγματα "κυλούσαν" με τον φυσιολογικό τρόπο σε μια μη φυσιολογική κατάσταση.
Η προδοσία είναι "τζόγος". Αν είσαι τυχερός, τα "παίρνεις" όλα και αν ατυχήσεις, τα χάνεις όλα. Μετά το ποντάρισμα δεν υπάρχει χώρος για "κλάματα". Δεν κλαίνε οι τζογαδόροι στα καζίνο. Δεν ψάχνουν να βρουν το "δίκιο" τους, αφού "χάσουν". Το όποιο δίκιο υπάρχει, το βρίσκεις πριν ποντάρεις. Χωρίς τύψεις έφευγαν οι Γερμανοί από την Αθήνα. Να σώσουν τους εαυτούς τους ήθελαν και δεν τους ενδιέφεραν οι άλλοι. Οι δωσίλογοι είχαν "ποντάρει" σε λάθος "νούμερο" και θα αντιμετώπιζαν τις συνέπειες. Ήδη τους "λυπόταν" όσοι στην Αθήνα είχαν μια στοιχειώδη συναίσθηση της πραγματικότητας.
Για όλους αυτούς ήταν σίγουρο πως ο Μελιγαλάς θα ήταν η "πρώτη" κακή είδηση για τους δωσίλογους και ήλπιζαν να μην ήταν η τελευταία. Οι δωσίλογοι θα καλούνταν να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες των πράξεών τους. Τα εγκλήματα των τελευταίων ετών θα έβρισκαν επιτέλους της τιμωρία τους. Οι δωσίλογοι είχαν πιαστεί στη φάκα σαν τα "ποντίκια" ...Ή ΜΗΠΩΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΤΣΙ; Μήπως οι δωσίλογοι είχαν υπόψη τους κάτι, το οποίο αγνοούσαν όλοι οι υπόλοιποι; Μήπως οι δωσίλογοι "έφτιαξαν" τον Μελιγαλά, για να δημιουργήσουν "δίοδο" διαφυγής; Δεν ήταν και τόσο απλή η περίπτωσή τους. Οι οπλισμένοι κι επικίνδυνοι δωσίλογοι θα αφήνονταν έτσι αμαχητί στην τιμωρία του λαού; Θα αφήνονταν να "συλληφθούν" εν ονόματι του λαού από την κυβέρνηση που θα ερχόταν στην απελευθερωμένη Ελλάδα; Θα αφήνονταν χωρίς αντίσταση να στηθούν στο τοίχο; Θα άφηναν τη λεία τους να την πάρει το κράτος;
Κάπου εδώ καταλαβαίνει ο αναγνώστης ότι τα πράγματα δεν ήταν τόσο απλά. Ο οργανωμένος και οπλισμένος υπόκοσμος του δωσιλογισμού δεν θα τα παρατούσε τόσο εύκολα. Για μια τόσο οργανωμένη, οπλισμένη και αδίστακτη δύναμη δεν ήταν και τόσο εύκολο να δεχθεί να πληρώσει τις συνέπειες της προδοσίας της. Για μια δύναμη, η οποία είχε εμπλακεί σε χιλιάδες εγκλήματα εναντίον του ελληνικού λαού, δεν της ήταν εύκολο να παραδοθεί σ' αυτόν και να ελπίζει στο έλεός του. Για μια δύναμη, η οποία μπαινόβγαινε στα κολαστήρια της οδού Μέρλιν ως βασανιστής, δεν της ήταν εύκολο ν' αλλάξει ρόλο και να μπει εκεί μέσα ως βασανιζόμενος. Ήταν δεδομένο ότι θα έδινε τον αγώνα της επιβίωσης, αλλά κανένας δεν γνώριζε ποιο θα ήταν το σχέδιο αυτού του αγώνα.
...Αυτό λοιπόν το σχέδιο θ' αναζητήσουμε. Σε αυτό το σχέδιο διαφυγής εντάσσεται το "μυστήριο" του Μελιγαλά. Οι ανάγκες κάλυψης των "ιχνών" τους μετέτρεψαν τον Μελιγαλά στο μεγάλο "ταμπού" της νεότερης πολιτικής μας ιστορίας.
Θα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, γιατί αυτά μάλλον δεν ήταν τόσο απλά όσο νομίζουμε. Θα ξεκινήσουμε από τα πλέον βασικά, τα οποία θεωρούμε πως είναι παντελώς άγνωστα στον μέσο αναγνώστη. Θα ξεκινήσουμε λοιπόν με το πιο απλό ερώτημα. Ποιοι ήταν οι δωσίλογοι; Ποιοι ήταν αυτοί, οι οποίοι συνέθεταν τον κύριο όγκο τους; Ήταν τυχαίοι άνθρωποι, που με τυχαία κριτήρια μαζεύτηκαν και προσέφεραν τις "υπηρεσίες" τους στους ΝΑΖΙ; Έχει αναρωτηθεί ποτέ ο αναγνώστης ποια ήταν η σύνθεση αυτού του υποκόσμου της Κατοχής; Πώς τους βρήκαν οι Ναζί; Γιατί τους εμπιστεύτηκαν; Πώς τους έλεγξαν για τις προθέσεις τους; Έβγαλαν αγγελίες οι ΝΑΖΙ, αναζητώντας ενδιαφερόμενους για συνεργασία;
...Όχι βέβαια. Οι Ναζί ήθελαν Έλληνες συνεργάτες έμπειρους στον χειρισμό του κρατικού μηχανισμού και σχετικούς μεταξύ τους. Τι να τους κάνουν τους άσχετους, οι οποίοι απλά ήταν πρόθυμοι; Αυτοί ήθελαν να υπάρχει μια σχετική ιεραρχία μεταξύ των συνεργατών τους, ώστε να μπορούν να λειτουργήσουν με τον επιθυμητό τρόπο. Οι δωσίλογοι, δηλαδή, για να μπορέσουν να λειτουργήσουν οργανωμένα, θα έπρεπε εκ των δεδομένων ν' ανήκουν σε μια ομοιογενή πολιτική ομάδα ...Να είναι ιδεολογικά "συγγενείς" μεταξύ τους ...Να είναι μια πολιτική ομάδα με "συμπάθεια" στο γερμανικό "όραμα".
Όπως για παράδειγμα οι Άγγλοι συνεργάζονταν με τους βασιλόφρονες, οι οποίοι ήταν στο σύνολό τους αγγλόφιλοι, έτσι και οι Γερμανοί θ' αναζητούσαν τους αντίστοιχους γερμανόφιλους, για να συνεργαστούν μαζί τους ...Ή τουλάχιστον όσοι ήταν διατεθειμένοι να δηλώσουν γερμανόφιλοι. Αυτοί λοιπόν, οι οποίοι το έκαναν, ήταν οι βενιζελικοί ...Οι μόνιμοι ανταγωνιστές των βασιλικών της Δεξιάς ...Αυτοί, οι οποίοι θα συνεργάζονταν με τον οποιονδήποτε, προκειμένου να επιβληθούν του ανταγωνισμού. Αυτοί οι βενιζελικοί ήταν, οι οποίοι συνεργάστηκαν στο συλλογικό επίπεδο με τους ΝΑΖΙ. Οι Γερμανοί ήταν σίγουροι για την "αξιοπιστία" τους, γιατί τους είχαν ήδη δώσει δείγματα "γραφής". Γνώριζαν, για παράδειγμα, ότι ο "δημοκράτης" και φανατικός βενιζελικός Πλαστήρας ήταν "μαζί" τους πολύ πριν αυτοί φτάσουν στην Αθήνα. Γνώριζαν τις θέσεις του, οι οποίες ήταν οι θέσεις και των περισσότερων βενιζελικών ομοϊδεατών του.
Τα πράγματα δηλαδή στην κατεχόμενη Αθήνα δεν ήταν και τόσο χαώδη, όπως θα νόμιζε κάποιος. Από το "διπολικό" πολιτικό σύστημα της προπολεμικής και μονίμως διχασμένης Ελλάδας οι βενιζελικοί ήταν αυτοί, οι οποίοι έκαναν τη ναζιστική επιλογή. Οι βασιλόφρονες της χώρας απλά απείχαν. Ο "θρόνος" ήταν αγγλόφιλος και ως τέτοιος είχε ταυτιστεί με τους συμμάχους. Οι Γερμανοί συνεργάστηκαν με τους μόνους που μπορούσαν ...και ήταν οι βενιζελικοί. Ο Λαμπράκης, ο Πάγκαλος, ο Ράλλης, ο Γονατάς, ο Παπανδρέου, ο Πικραμένος, ο Μερκούρης, ο Αγγελόπουλος και άλλοι τέτοιοι διάσημοι γονείς των διάσημων "προοδευτικών" της Μεταπολίτευσης, ήταν όλοι τους δωσίλογοι.
Το οπλισμένο "χέρι" των δωσίλογων αυτών ήταν τα Τάγματα Ασφαλείας. Σε μια κατακτημένη χώρα οι "συνεργάτες" πάντα είναι οπλισμένοι και αυτό συνέβαινε και στην Ελλάδα. Οι Γερμανοί προστατεύονταν από τον γερμανικό στρατό και οι δωσίλογοι από τα Τάγματα Ασφαλείας ...Οπλισμένες δυνάμεις, οι οποίες προστάτευαν τους δωσίλογους και τιμωρούσαν με θάνατο όποιον απειλούσε τα κεκτημένα τους ...Αυθαίρετοι δικαστές και σκληροί δήμιοι των Ελλήνων ... Απάνθρωπα κτήνη, τα οποία πολλές φορές έδειξαν μεγαλύτερη σκληρότητα και από τις δυνάμεις Κατοχής ...Ένοπλες δυνάμεις Ελλήνων προδοτών, που συνέθεταν στρατιωτικού τύπου τμήματα της Βέρμαχτ ...Τάγματα, τα οποία λογαριάζονταν ως τμήματα του γερμανικού στρατού ...Τάγματα, των οποίων τα έξοδα συμπεριλαμβάνονταν στους προϋπολογισμούς του γερμανικού στρατού ...Τάγματα, των οποίων οι απώλειες καταμετρώνταν ως απώλειες του γερμανικού στρατού. Γενικός Διοικητής των Ταγμάτων αυτών ήταν ο Γερμανός Schimana.
Αυτά τα Τάγματα, τα οποία επέτρεπαν στους Γερμανούς να ελέγχουν την Ελλάδα με το ελάχιστο δυνατό στρατιωτικό δυναμικό, τα είχαν "εμπνευστεί" οι βενιζελικοί στρατηγοί Γονατάς και Πάγκαλος και τα είχαν στελεχώσει με "ομοϊδεάτες" τους. Δεν ήταν καν μυστική η βενιζελική τους "καταγωγή", εφόσον δεν αποτελούσαν καινούργια επινόηση ούτε καν ως όνομα. Τα "Τάγματα Ασφαλείας" των δωσίλογων ήταν απομίμηση και "συνέχεια" των προπολεμικών βενιζελικών "Δημοκρατικών Ταγμάτων Ασφαλείας" τού "οραματιστή" Γύπαρη ...Του βίαιου "πατέρα" των Ταγματασφαλιτών, ο οποίος είχε δολοφονήσει εν ψυχρώ τον Ίωνα Δραγούμη. Εκ των δεδομένων λοιπόν οι Ταγματασφαλίτες ταυτίζονταν με τον βενιζελισμό.
 Στο επίπεδο των αξιωματικών —και για να εξασφαλιστεί η "πίστη" τους στο δωσιλογικό καθεστώς— η στελέχωσή των Ταγμάτων Ασφαλείας έγινε καθαρά από βενιζελικούς ...Βενιζελικούς αξιωματικούς, τους οποίους γνώριζαν οι δωσίλογοι στρατηγοί και τους οποίους είχε αποστρατεύσει η τελευταία κυβέρνηση της ελεύθερης Ελλάδας. Ο Ιωάννης Πλυτζανόπουλος, ο οποίος διετέλεσε διοικητής των Ταγμάτων Ασφαλείας, ήταν φανατικός βενιζελικός ...Έμπιστος άνθρωπος του βενιζελικού Σοφούλη.
Υπό τις διαταγές αυτών των βενιζελικών βρέθηκε ό,τι χειρότερο είχε η ελληνική κοινωνία ...Όλος ο "πάτος" της ...Το απόλυτο "κατακάθι" της. Άνοιξε ο κοινωνικός "βόθρος" και στελεχώθηκαν τα Τάγματα ...Καταδικασμένοι εγκληματίες, μαυραγορίτες, αλητάμπουρες της νύχτας, μαχαιροβγάλτες, λαθρέμποροι, κομπλεξικοί βασανιστές του προηγούμενου φασιστικού καθεστώτος ...ό,τι μπορεί να φανταστεί κάποιος. Τα εγκλήματά όλων αυτών ήταν τεράστια. Ακόμα και σήμερα —και μετά από τόνους προπαγάνδας, που τους παρουσίαζαν σαν αντισταλινικούς "προστάτες" της δημοκρατίας— αποτελεί ύβρη το ν' αποκαλέσεις κάποιον Ταγματασφαλίτη ή Γερμανοτσολιά.
Δικαίως αξιομίσητοι, εφόσον κανένα "κύμα" προπαγάνδας δεν μπόρεσε έστω και στο ελάχιστο να "εξωραΐσει" την εικόνα τους ...Ήταν προδότες της πατρίδας και αυτό είχε γίνει κατανοητό από όλους ...Ήταν προδότες του ελληνικού λαού ...Ήταν προδότες του ίδιου του ελληνικού πολιτισμού ...Δυσφημιστές του ελληνικού πολιτισμού στο σύνολο της Οικουμένης. Τις εικόνες τους χρησιμοποιούσαν οι Ναζιστές σε ολόκληρη την Ευρώπη, για ν' "αποδείξουν" το πόσο πολύ οι Έλληνες "μοιράζονται" με αυτούς το "όραμά" τους. Ειδικά αυτοί το "μοιράζονταν" τόσο πολύ, που τις περισσότερες φορές —που συνεργάζονταν εις βάρος του ελληνικού λαού— ήταν πολύ σκληρότεροι από τους ίδιους τους κατακτητές.
Για όλους αυτούς τους λόγους οι Ταγματασφαλίτες ήταν η πιο μεγάλη ντροπή του ελληνισμού σε μια ιστορία χιλιάδων χρόνων. Καταπάτησαν ό,τι ο λαός μας θεωρούσε ιερό και όσιο. Δεν υπάρχει έγκλημα εις βάρος του ελληνικού λαού, που να μην το δοκίμασαν, προκειμένου να ευχαριστήσουν τους "αφέντες" τους. Αυτό δεν το λέμε εμείς, επειδή δεν τους συμπαθούμε, αυτό το "λένε" οι ίδιοι με τον όρκο τους ...Τον όρκο υποταγής και πίστης στο μεγάλο "αφεντικό" τους.
ΟΡΚΟΣ ΤΩΝ ΤΑΓΜΑΤΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ - ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 30/4/1944
"ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ εις τον Θεόν τον Άγιον τούτον όρκον ότι θα υπακούω απολύτως εις τας διαταγάς του ανώτατου αρχηγού του Γερμανικού Στρατού Αδόλφου Χίτλερ. Ανατεθησόμενός μοι υπηρεσίας και θα υπακούω άνευ όρων εις διαταγάς των ανωτέρων μου. Γνωρίζω καλώς δια μίαν αντίρρησιν εναντίον των υποχρεώσεων μου, τας οποίας δια του παρόντος αναλαμβάνω, θέλω τιμωρηθή παρά των Γερμανικών Στρατιωτικών Αρχών."
Αυτόν τον όρκο έδιναν κάποιοι Έλληνες και γι' αυτόν τον όρκο πήραν τον έπαινο του ίδιου του Χίτλερ. Οι Γερμανοί αναγκάζονταν να εγκαταλείψουν την Ελλάδα και ο Χίτλερ ακόμα ευγνωμονούσε τους Ταγματασφαλίτες. Το Ράιχ κατέρρεε και ο Χίτλερ δεν "λησμονούσε" τους ομοϊδεάτες και χαφιέδες του στην Ελλάδα.
Αυτοί οι Ταγματασφαλίτες ήταν που είχαν το θράσος να παρουσιάζονται σαν προστάτες της Δημοκρατίας. Αυτοί λοιπόν οι δωσίλογοι ταγματασφαλίτες, που ρήμαξαν τον κόσμο στην Κατοχή, "έβλεπαν" τα "αφεντικά" τους να "πακετάρουν" και όπως ήταν φυσικό αγωνιούσαν για την επόμενη "ημέρα". Είχαν υπόψη τους κάποια σχέδια επιβίωσης, αλλά όλα αυτά ήταν στον "αέρα". Ο φόβος τους ήταν να μην "εγκλωβιστούν" ...Να μην "εγκλωβιστούν" ανάμεσα σε έναν λαό, που "πανηγύριζε" την απελευθέρωσή του και στους Άγγλους, οι οποίοι θα ήθελαν να τον ικανοποιήσουν με τιμωρίες προδοτών, προκειμένου να κάνουν πιο εύκολη την παλινόρθωση του "θρόνου" ...Να μην εγκλωβιστούν ανάμεσα στους βασιλικούς, οι οποίοι τους μισούσαν και θα έκαναν "δώρα" στον λαό, προκειμένου ν' ανακτήσουν την εύνοιά του.
Αυτή η πιθανότητα τους τρόμαζε. Τους απειλούσε η συμπεριφορά των Άγγλων απέναντι στους Έλληνες. Και μόνον η ιδέα ότι οι Άγγλοι θα μπορούσαν —για να "φρεσκάρουν" την καλή τους σχέση με τους Έλληνες— να τους εκτελέσουν όλους μαζί, αρκούσε για να τρομοκρατηθούν.  Αυτή η τεράστια δύναμη των Άγγλων τούς έκανε να αισθάνονται "εγκλωβισμένοι" ...Πραγματικά "εγκλωβισμένοι", γιατί τα "αφεντικά" τους είχαν χάσει "παντού" ...και όχι μόνον στην Ελλάδα. Ο πονηρός Λαμπράκης ήταν από τους πρώτους, που ένιωσε τι σημαίνει "εγκλωβισμός". Πήγε να την "κοπανήσει" λίγους μήνες πριν την απελευθέρωση, αλλά συνελήφθη από τους νικητές Εγγλέζους και περίμενε την τιμωρία του σε ένα αντίσκηνο κάπου στη Συρία.
...Ένα "χαρτί" είχαν μόνον να "παίξουν" ...Το "χαρτί" του Εμφυλίου. Έπρεπε πάση θυσία να χαλάσουν τις "σχέσεις" μεταξύ των Άγγλων και του ελληνικού λαού. Έπρεπε να σκορπίσουν στους Άγγλους την αμφιβολία για τους Έλληνες και να γεννήσουν το μίσος των Ελλήνων για τους Άγγλους. Να κάνουν τους Άγγλους να νιώσουν απειλή από τους Έλληνες και να τους παρασύρουν σε μια τόσο βίαιη και άδικη αντίδραση, που να προκαλούσε το μίσος και την αντίδραση των Ελλήνων. Δεν υπήρχε άλλη περίπτωση να φύγουν οι Γερμανοί από την Ελλάδα και αυτοί να τη γλιτώσουν. Μόνον αν οι Έλληνες παγιδεύονταν σε έναν Εμφύλιο θα μπορούσαν αυτοί να φιλοδοξούν ότι θα γλιτώσουν, "ποντάροντας" και πάλι στον νικητή.
Ο βασικός τους —και ίσως ο μόνος— στόχος ήταν να επιτύχουν τον Εμφύλιο και άρα τον αλληλοσπαραγμό. Άρα; Άρα, το πρώτο πράγμα, το οποίο έπρεπε να κάνουν, ήταν να "προλάβουν" την απελευθέρωση πριν τους προλάβει αυτή ...Να προλάβουν να εκμεταλλευτούν τα μέσα, που είχαν στη διάθεσή τους ...Να προλάβουν να εκμεταλλευτούν τα όπλα που είχαν, προκειμένου να δημιουργήσουν τις συνθήκες εκείνες, οι οποίες αργότερα θα τους ήταν χρήσιμες ...Να προκαλέσουν προβοκάτσιες, ώστε στη συνέχεια να τις "φορτώσουν" εκεί όπου θα βόλευε την πολιτική τους.
Το όριό τους ήταν η "απελευθέρωση". Είχαν δηλαδή μπροστά τους συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα. Αν δεν προλάβαιναν να δημιουργήσουν συνθήκες Εμφυλίου, ήταν "τελειωμένοι". Αν δεν προλάβαιναν να δημιουργήσουν τα δεδομένα που τους ευνοούσαν, θα έπρεπε να παραδοθούν στις ελληνικές αρχές. Όσοι από αυτούς δεν θα διακοσμούσαν τοίχους "εκτελέσεων", θα γίνονταν επιδαπέδια "ταπετσαρία" από κάποιο γείτονα, του οποίου  το παιδί σκότωσαν ή βασάνισαν. Τα χρονικά περιθώρια ήταν εφιαλτικά "στενά". Τελείωνε το καλοκαίρι του '44 και οι Γερμανοί —όπως αποδείχθηκε— είχαν-δεν είχαν έναν μήνα ακόμα παραμονής στην Ελλάδα. Έφυγαν στις 12 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ του '44. Άρα οι δωσίλογοι ό,τι και να έκαναν, έπρεπε να το κάνουν γρήγορα.
Όταν λοιπόν στις 15 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ του '44 έφτασε η άσχημη φήμη για τον Μελιγαλά, αυτή δεν ήταν και τόσο τραγική για κάποιους. Δεν ήταν και τόσο "κεραυνός εν αιθρία" όσο φαινομενικά έδειχνε. Αναμενόμενη ήταν και είναι βέβαιο πως κάποιοι δωσίλογοι ανακουφίστηκαν, ακούγοντάς την. Γιατί; Γιατί αυτό σήμαινε ότι το σχέδιο διάσωσής τους είχε ήδη τεθεί σε εφαρμογή. Από τη στιγμή που το αίμα έρεε παραμονές της "εξόδου" των Γερμανών, υπήρχαν ελπίδες γι' αυτούς να εκμεταλλευτούν την κατάσταση. Οι Γερμανοί προστάτες τους βρίσκονταν ακόμα στην Αθήνα —και άρα δεν κινδύνευαν— και επιπλέον τους απέμενε χρόνος να διαχειριστούν το συμβάν του Μελιγαλά κατά το δοκούν.
...Μάλλον θα τη "γλίτωναν" ...Μάλλον στη θέση τους θα θυσιάζονταν οι απλοί Έλληνες. Το απειλητικό "σύννεφο" ερχόταν στην Αθήνα, αλλά θα ξεσπούσε την "οργή" του ανεξέλεγκτα πάνω στον λαό και όχι στους καλά προετοιμασμένους δωσίλογους ...Στους δωσίλογους, οι οποίοι περίμεναν την "κακοκαιρία", για να γλιτώσουν μέσα στο κακό και την "αντάρα". Τα "παιδιά" των Γερμανών θα έβρισκαν την ευκαιρία να υπηρετήσουν τους νέους αφεντάδες του κόσμου. Κάποιοι ιμπεριαλιστές "έφευγαν" και κάποιοι άλλοι "έρχονταν". Οι Γερμανοί έφευγαν και οι επόμενοι βρίσκονταν ήδη έξω από την "πόρτα" ...Όμως, οι Ταγματασφαλίτες μονίμως πιστοί στον ρόλο του υπηρέτη των ιμπεριαλιστών και του προδότη των Ελλήνων. 

Διαβάστε τη συνέχεια του μακροσκελέστατου αυτού άρθρου εδώ:

Αρθρο – βόμβα του Stern: Η Κίνα, ασπίδα προστασίας για την Ελλάδα! Ευθεία απειλή του “Δράκου” στην Μέρκελ!


http://olympia.gr/2012/10/30/%CE%B1%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%BF-%CE%B2%CF%8C%CE%BC%CE%B2%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%BD-%CE%B7-%CE%BA%CE%AF%CE%BD%CE%B1-%CE%B1%CF%83%CF%80%CE%AF%CE%B4%CE%B1-%CF%80%CF%81/

Ενα άρθρο – βόμβα του σοβαρότερου Γερμανικού περιοδικού καταρρίπτει τις αιτιάσεις περί αλλαγής στάσης της Μέρκελ και αποκαλύπτει την καθοριστική παρέμβαση της Κίνας.

20121030-232712.jpg

Εδώ φαίνεται η δικαίωση της στρατηγικής συμμαχίας με την Κίνα που κάποια ανδρείκελα πολέμησαν λυσσαλέα, αλλά και η πάγια θέση του “Ολυμπία” για την στάση της Υπερδύναμης έναντι της Ελλάδας. Διαβάστε:

«Το κινέζικο φύλλο»
Τι κρύβεται πίσω από την αλλαγή στάσης της Γερμανίας απέναντι στην ελληνική κρίση χρέους;

Σε άρθρο του στο περιοδικό Stern o γερμανός δημοσιογράφος Hans-Ulrich Jörges σημειώνει την εντυπωσιακή μεταστροφή της γερμανικής πολιτικής απέναντι στο ελληνικό πρόβλημα μετά την επίσκεψη Μερκελ στην Κίνα στα τέλη Αυγούστου. Ξαφνικά όλοι στο Βερολίνο και στις Βρυξέλλες δηλώνουν αποφασισμένοι να παραμείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη, χωρίς να αποκλείουν πλέον την επιμήκυνση του προγράμματος ή ακόμη και ένα τρίτο πακέτο βοήθειας. Ακόμη και οι πιο συντηρητικές φωνές βαυαρώνπολιτικών, που ζητούσαν τη θυσία της Ελλάδας προς παραδειγματισμό, σίγησαν.

Σύμφωνα με το συντάκτη η μεταστροφή αυτή οφείλεται στις έντονες παρασκηνιακές πιέσεις που ασκήθηκαν από την κινεζική ηγεσία κατά την επίσκεψη Μέρκελ στο Πεκίνο. Λέγεται ότι ο πρωθυπουργός Wen Jiabao απείλησε χωρίς περιστροφές την καγκελάριο της Γερμανίας στις μεταξύ τους συζητήσεις ότι «έχουμε ήδη χάσει 30 δισεκατομμύρια στην Ελλάδα. Εάν χάσουμε άλλα 40, δεν πρόκειται να κάνουμε τίποτα πλέον για τη σταθεροποίηση του ευρώ».

Πέρα από την έκθεση της Κίνας στην ευρωπαϊκή κρίση χρέους, το ύψος της οποίας δεν είναι ακριβώς γνωστό και τους φόβους για φαινόμενο ντόμινο σε περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη σημαντικό ρόλο στις κινήσεις της κινεζικής ηγεσίας παίζει και «η στρατηγική συμμαχία» που έχουν συνάψει Κίνα και Ελλάδα. Σύμφωνα με το συντάκτη του περιοδικού
Stern η Κίνα έχει επιλέξει την Ελλάδα ως την « πύλη της στην Ευρώπη», με στόχο να δημιουργήσει ένα σύγχρονο «δρόμο του μεταξιού» για το παγκόσμιο εμπόριο.

Η επένδυση στο λιμάνι του Πειραιά είναι μόνο η αρχή. Ήδη οι Κινέζοι έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον και για άλλα ελληνικά λιμάνια, διαπραγματεύονται συμφωνίες με ελληνικές εταιρείες για την κατασκευή ανεμογεννητριών και εγκαταστάσεων ηλιακής ενέργειας, ενώ ενδιαφέρονται και για το 40% του αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος» μετά τη λήξη του συμβολαίου διαχείρισης που κατέχει σήμερα γερμανική εταιρεία. Αλλά και για το λιμάνι του Πειραιά στόχος των Κινέζων είναι να εξελιχθεί στο μεγαλύτερο λιμάνι μεταφοράς container στη Μεσόγειο, μέσω του οποίου θα διοχετεύονται κινεζικά προϊόντα σε Ευρώπη, Βόρεια Αφρική και Μέση Ανατολή.

Εάν η Ελλάδα έβγαινε από την Ευρωζώνη, οι κινεζικές επενδύσεις θα έχαναν μονομιάς την αξία τους. Η Κίνα θα είχε επενδύσει σε ένα αποτυχημένο κράτος που θα βυθιζόταν στην εξαθλίωση και η υπόλοιπη Ευρώπη θα έπρεπε «να το πληρώσει». Κλείνοντας το άρθρο του ο γερμανός δημοσιογράφος σημειώνει: « Είναι πολύ πιθανό, ότι στο ευρωπαϊκό πόκερ η Κίνα έδωσε φλος ρουαγιάλ στους Έλληνες. Και αυτοί δεν το έχουν πάρει είδηση ακόμη.»

Το άρθρο με τίτλο “Die chinesische Karte” του Hans-Ulrich Jörges δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση του περιοδικού Stern δύο μέρες μετά την επίσκεψη Μέρκελ στην Αθήνα στις 11.10.2012.

Δολοφονούν έναν λαό για χάρη του κομματικού παρακράτους!


http://www.kourdistoportocali.com/articles/15483.htm

Από τον Βασίλη Μπόνιο


Ο Μπομπ Τρα, μόνιμος αντιπρόσωπος του IMF στην Αθήνα, ζει σε ένα διαμέρισμα τηςΦιλοθέης το οποίο η ΕΛ.ΑΣ. έχει μετατρέψει σε φρούριο. Ακόμη και το κροτάλισμα τωνεξατμίσεων από τα παπιά των  delivery boys  που ακούγονται στο βάθος πίσω από τις φυλλωσιές προκαλεί κόκκινο συναγερμό. Οι άνδρες ασφαλείας τινάζονται σαναιλουροειδή, κάποιοι από δαύτους φοράνε τις μάσκες του χημικού πολέμου ενώ κάποιοι αλλοι ξαπλώνουν πίσω από τον μαντρότοιχο με το δάχτυλο στην σκανδάλη. Χαλαρώνουν μόνο όταν ακούσουν τον επικεφαλής να τους φωνάζει
-Πιτσαδόρος ρε χαιβάνια, δεν είχατε πιτσαδόρο στα χωριά σας;
Ένα βράδι δύο δημοσιογράφοι μεγάλης αθηναικής εφημερίδας επιχείρησαν να προσεγγίσουν το σημείο και να πάρουν συνέντευξη από τον σκληροτράχηλο Μπομπ Τρα.
Οι περίοικοι τους πήραν χαμπάρι και ειδοποίησαν την ασφάλεια. Σε κλάσματα δευτερολέπτου, όσο χρειάζεται ένα κοράκι να σφυρίξει πέναλτυ υπέρ του Ολυμπιακού στο πρόσταγμα«Θωμάς», η περιοχή γέμισε περιπολικά. Ο ένας από τους δύο δημοσιογράφους, ο πλέον έμπειρος, κατάφερε να χαθεί στο σκοτάδι. Ο άλλος, πιο ψάρακλας, έδωσε μια και άρχισε να σκαρφαλώνει σε ένα δέντρο σαν τον Ταρζάν για να μην τον εντοπίσουν τα όργανα. Έζησε ένα θρίλερ αλλά στο τέλος τα κατάφερε.
Ο Μπομπ σε αντίθεση με τον Πολ Τόμσεν και τις γνωστές περιπέτειές του με την Σουζάνα- της  μεγάλης εγχώριας Τράπεζας- ζει στην Αθήνα μια αυστηρή, τυπική ζωή. Το χειρότερό του είναι οι διαρροές στα ΜΜΕ γι αυτό και έκανε ολόκληρο επεισόδιο με τον δημοσιογράφο τουΒΗΜΑτος Ζώη Τσώλη.
Ο ίδιος σε αραιά διαστήματα δέχεται να συναντήσει εκπροσώπους του ελληνικού επιχειρηματικού κόσμου, ανθρώπους της αγοράς που λέμε και να κουβεντιάσει μαζί τους για τον αντίκτυπο των μέτρων που έχουν ενσκήψει σαν τον τυφώνα  Sandy.
Σε μία από αυτές τις συναντήσεις, ένα βράδι σε σπίτι της Φιλοθέης, ο Μπομπ Τρά έδωσε την δική του ανατριχιαστική μαρτυρία για το πως επιλέχθηκε το πετσόκομα μιθών και συντάξεων, μαζί με τα χυδαία χαράτσια που ακολούθησαν. 
Η παράθεση των γεγονότων είναι σοκαριστική για το μέγεθος της ενοχής δύο εκ των πρωταγωνιστών της κόλασης που βιώνουμε. Των κ.κ Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου. Έτσι το κυνήγι του Παπανδρέου στο εστιατόριο του Βερολίνου,είναι το λιγότερο από όλα όσα θα μπορούσαν να του συμβούν στην κλίμακα από το μηδέν έως τον «Καντάφι».
-Δώσαμε (η Τρόικα) 3 εναλλακτικές στον κ. Παπακωνσταντίνου-άρχισε να διηγείται οΜπομπ Τρα. H πρώτη ήταν να απολυθούν άμεσα 150.000 δημόσιοι υπάλληλοι. Ο Παπακωνσταντίνου που τον είχαμε στην άλλη άκρη του ακουστικού μας είπε «περιμένετε να ενημερώσω τον κ. Παπανδρέου». Ήμασταν στη γραμμή όταν μας μετέφερε την κάθετη άρνηση του τότε πρωθυπουργού, «με τίποτε, είναι ψηφοφόροι μας, αυτοί μας στηρίζουν». Η δεύτερη εναλλακτική ήταν να γίνει άμεσα και χωρίς καθυστέρηση μια καταιγίδα αποκρατικοποιήσεων. Κι αυτό το αρνήθηκε με το ίδιο επιχείρημα «αυτοί μας στηρίζουν». Η τρίτη και τελευταία εναλλακτική ήταν το κόψιμο μισθών και συντάξεων.«Ναι αυτή είναι η καλύτερη λύση...Αυτό να κάνουμε...» μας απάντησαν ομόφωνα οι κ.κ Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου.
Οι συνομιλητές του πάγωσαν. Τον άκουγαν άφωνοι να διηγείται μέσα σε λίγα λεπτά την επιλογή του ολέθρου για έναν ολόκληρο λαό. 
Δύο γόνοι πολιτικών οικογενειών, άψητοι και ανερμάτιστοι στην εξουσία, επέλεξαν με κριτήριο την διατήρηση του κρατικοδίαιτου κομματικού κράτους των συμμοριών του δημοσίου την πιο καταστροφική λύση για την χώρα.
Μας οδήγησαν αλυσοδεμένους στο Μνημόνιο για να μην διαταραχθεί το σαθρό πολιτικό οικοδόμημα της μεταπολίτευσης που βασίζεται στο κομματικό κράτος. 

Τώρα ο ένας τρέχει να κρυφτεί στις καταπακτές του κόσμου καθώς η ελληνόφωνη οργή τον ξετρυπώνει ακόμη και στα κουτούκια του Βερολίνου.

Ο άλλος, ο ψεύτης, δηλώνει με θράσος ότι έχασε την λίστα που του εμπιστεύτηκε η δεύτερη πιο ισχυρή γυναίκα του πλανήτη σήμερα και τρέχει να διαβεί, σαν κυνηγημένος πιγκουίνος,την είσοδο της βουλής.
Αμφότερους τους προστατεύει το τρίο της συμφοράς-Βενιζέλος, Σαμαράς Κουβέλης-οι οποίοι συνεχίζουν στον διάδρομο της ίδιας επιλογής –της εναλλακτικής λύσης 3-για να υπερασπισθούν τα τελευταία οχυρά του χυδαίου, πρόστυχου κομματικού κράτους.

Είναι οι ίδιοι που βάζουν τον Κουκουλόπουλο(!) να κελαηδάει στα κανάλια ότι η λίστα Λαγκάρντ που έβγαλε το περιοδικό του Βαξεβάνη είναι ψεύτικη, χωρίς να έχει την αξιοπρέπεια –ο κουτοπόνηρος Κουκουλόπουλος (στην κυριολεξία) να ζητήσει από τους 3 ηγετίσκους να δώσουν στην δημοσιότητα την πραγματική λίστα Λαγκάρντ για να κάνουμε αντιπαράθεση με εκείνη του περιοδικού.

Ο κουτοπόνηρος Κουκουλόπουλος δεν κάνει το αυτονόητο, ο ψεύτης Παπακωνσταντίνουλέει ότι την έχασε λες και ήταν καπότα, ο Βενιζέλος που είναι διακριτικό παληκάριισχυρίζεται ότι δεν την είδε ποτέ αλλά πάνω –πάνω υπήρχαν εβραικά ονόματα(!) , οΣαμαράς στον οποίο έστειλε το στικάκι ο Βενιζέλος, δεν βγάζει άχνα κι εμείς μπορούμε να υποθέσουμε ότι την παίζουν κάθε βράδι(την λίστα) ο Λαζαρίδης, ο Μουρούτης και ο Σταμάτης στο Μαξίμου, όπως ο Ανδριανός και ο Αγγέλου το βίντεο του Ζαχόπουλου με την βοσκοπούλα.
Ο δε Διώτης διαβεβαίωσε τον Βενιζέλο, ότι η λίστα πάρθηκε με παράνομο τρόπο και ότι η Λαγκάρντ είναι μια παλιοπατσαβούρα μια και δέχθηκε να ακουμπήσει «προιόν εγκλήματος».
Αυτά μας λένε οι ξετσίπωτοι εξουσιαστές μας οι οποίοι έχουν την ψευδαίσθηση του άπλετου χρόνου.

Δεν βλέπουν ότι το μίσος και η οργή του λαού απλώνεται σαν μαύρο πέπλο πάνω από τα κεφάλια τους και τις πρόστυχες επιλογές τους.
Περιμένουμε από τον αποδεδειγμένα ψεύτη Παπακωνσταντίνου και τον φυγάδα Παπανδρέου να διαψεύσουν τον Μπομπ Τρα. Να το προσπαθήσουν τουλάχιστο, μήπωςκαταφέρουν να πείσουν κάποια από τα ανθρώπινα κουφάρια που θα τους καταδιώκουν ως την άκρη του κόσμου, όσοι καιροί κι αν περάσουν...

Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012

Από το 2009, “φάγαμε” και “βγάλαμε στο εξωτερικό 83,5 δισ. (ευρώ)


Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος, στο τέλος Σεπτεμβρίου 2012 το σύνολο των καταθέσεων του εγχώριου ιδιωτικού τομέα σε τράπεζες στην Ελλάδα ήταν 154,3 δισ. ευρώ. Ο δωδεκάμηνος ρυθμός μεταβολής ήταν αρνητικός, -16,2%.
Σε σχέση με το τέλος Ιουνίου 2012, όπου βρέθηκαν στο χαμηλότερο σημείο των τελευταίων εφτά ετών, οι καταθέσεις αυξήθηκαν κατά περίπου 4 δισ. ευρώ. Αυτό ήταν αποτέλεσμα της έστω και σε μικρό βαθμό αποκατάστασης της εμπιστοσύνης των καταθετών στο τραπεζικό σύστημα, καθώς άρχισε να απομακρύνεται το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη μετά τις εκλογές και ένα μέρος των κεφαλαίων που αποσύρθηκε από τις τράπεζες και κρατούνταν σε μορφή μετρητών επέστρεψε.
Οι καταθέσεις όμως έχουν μειωθεί συνολικά κατά 83,5 δισ. ευρώ από τον Σεπτέμβριο 2009. Η μείωση αυτή οφείλεται, σύμφωνα με αναλυτές τόσο στη βαθιά ύφεση που αναγκάζει επιχειρήσεις και νοικοκυριά να στραφούν στις αποταμιεύσεις τους για την κάλυψη των αναγκών τους, όσο και στον υψηλό βαθμό αβεβαιότητας για την τύχη της χώρας και φυσικά του τραπεζικού συστήματος που οδήγησε μέρος των καταθέσεων στο εξωτερικό. 
Σύμφωνα με συγκλίνουσες εκτιμήσεις τραπεζικών στελεχών από όλες σχεδόν τις τράπεζες, η σταδιακή επιστροφή των καταθέσεων θα συμβάλει καθοριστικά στην ενίσχυση της ρευστότητας του εγχώριου τραπεζικού συστήματος με ό,τι συνεπάγεται αυτό στην προσπάθεια να κερδηθεί το μεγάλο στοίχημα της ανάπτυξης.
Σε κάθε περίπτωση πάντως σύμφωνα με συγκλίνουσες εκτιμήσεις είναι αδύνατο να επιστραφεί το σύνολο των 80 δισ. ευρώ που έφυγαν από το εγχώριο τραπεζικό σύστημα, καθώς ένα σημαντικό μέρος από τις καταθέσεις αυτές χρησιμοποιήθηκαν για την κάλυψη τρεχουσών αναγκών των νοικοκυριών.

ΥΠΟΠΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΣΟΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ: ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙ ΦΑΒΕΛΕΣ ΛΑΘΡΑΙΩΝ. ΠΡΟΕΟΡΤΙΑ ΓΙΑ ΣΤΡΑΤΙΕΣ ΦΘΗΝΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΧΕΡΙΩΝ ΣΤΑ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΑ ΤΩΝ 10 ΕΥΡΩ


http://makeleio.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6685:------------------10-&catid=4:2012-02-11-12-49-59&Itemid=2soros

Την ίδρυση ταμείου με στόχο την οικοδόμηση σπιτιών αλληλεγγύης για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες στην Ελλάδα ανακοίνωσε σήμερα ο διάσημος χρηματιστής Τζορτζ Σόρος μιλώντας σε διεθνές φόρουμ για το μέλλον της Ευρώπης.
Το ταμείο, στο οποίο κατέθεσε ήδη ο ίδιος σεβαστό χρηματικό ποσό, έχει την έδρα του στην Σουηδία με πρωτοστάτη το ίδρυμα Ραούλ Βάλενμπεργ.
Ενδιαφέρον για συμμετοχή έχουν εκδηλώσει ήδη πολλές προσωπικότητες και οργανώσεις στην Νορβηγία.
«Ο στόχος μου είναι διπλός» δήλωσε ο κ. Σόρος. «Πρώτον, να δείξουν οι Ευρωπαίοι αλληλεγγύη προς τους Έλληνες και δεύτερον να δείξουν οι Έλληνες αλληλεγγύη στους ξένους».
«Η Ελλάδα» πρόσθεσε «είναι αιχμάλωτη του Συμφώνου Δουβλίνο 2 που δεν επιτρέπει σε ξένους που πρωτομπήκαν σε αυτή να μεταβούν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες παραμένουν έτσι στην παρανομία, εξίσου πολλοί είναι και οι άστεγοι. Με τα χρήματα του νεότευκτου ταμείου θα μπορούσαν να χτιστούν σπίτια αλληλεγγύης ή να ενοικιαστούν ήδη υπάρχοντα. Έτσι θα μπορούσε να μπει κάποιο φρένο στην συντελούμενη ανθρωπιστική καταστροφή.
Τα χρήματα του ταμείου θα δοθούν σε ελληνικές οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών οι οποίες προσφέρουν ήδη βοήθεια τόσο σε ντόπιους όσο και σε ξένους.
Οι οργανώσεις αυτές πάντως δεν μπορούν να υποκαταστήσουν για μεγάλο διάστημα την κρατική και ευρωπαϊκή παρέμβαση.
Ο ίδιος εξήγησε ότι η αφετηρία της ιδέας του ήταν το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι το μεγαλύτερο θύμα της τρέχουσας χρηματιστικής κρίσης.

Στις 5 Νοεμβρίου κυκλοφορεί «Η Εφημερίδα των Συντακτών». Ποιοί στελεχώνουν το νέο φύλλο - Ολα τα ονόματα


Ποιοί στελεχώνουν το νέο φύλλο - Ολα τα ονόματα

Tην Δευτέρα 5 Νοεμβρίου κυκλοφορεί το πρώτο φύλλο της «Εφημερίδας των Συντακτών», την οποία εκδίδει ο «Συνεταιρισμός των εργαζομένων σε εφημερίδες και περιοδικά». Τον συνεταιρισμό συγκρότησαν πρώην εργαζόμενοι της «Ελευθεροτυπίας» και της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας» – δημοσιογράφοι, τεχνικοί και διοικητικοί – μετά την κρίση και την αναστολή έκδοσης της εφημερίδας της Μίνωος.
Την Πέμπτη, 1 Νοεμβρίου στις 11 π.μ., στο κτίριο της ΕΣΗΕΑ - Ακαδημίας 20, στον 3ο όροφο - θα δοθεί συνέντευξη Τύπου όπου θα παρουσιαστούν οι στόχοι και οι προτεραιότητες της νέας εφημερίδας. Την εκδοτική προσπάθεια της Κολοκοτρώνη στηρίζουν, ανάμεσα σε πολλούς εκπροσώπους της κοινωνίας που θα συνεργάζονται με την εφημερίδα, και πολλοί δημοσιογράφοι που μετείχαν στο ξεκίνημα της «Ελευθεροτυπίας». Η ταυτότητα της εφημερίδας..
(όπως γράφει η Ανασυγκρότηση) έχει ως εξής:

Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος: Θοδωρής Μαργαρίτης
Μέλη του Δ.Σ.: Αριστείδης Μανωλάκος, Φώτης Κρεμμύδας, Σωτήρης Μανιάτης
Διευθυντής της Εφημερίδας: Νικόλας Βουλέλης
Σύμβουλος έκδοσης: Κωνσταντίνος Τσουκαλάς
Διευθυντής Σύνταξης: Σταμάτης Νικολόπουλος
Οικονομικός Διευθυντής: Βαγγέλης Τάτσης
Εμπορική Διευθύντρια: Λήδα Θωμάκου
Υπεύθυνος Έκδοσης Σαββατοκύριακου: Τάσος Παππάς

Αρχισυντάκτες
Πολιτικό: Γιάννης Σμυρλάκης
Οικονομικό: Ελένη Κωσταρέλου
Διεθνές: Γιώργος Τσιάρας
Ελεύθερο/Υπουργεία: Μπάμπης Αγρολάμπος
Αθλητικό: Νίκος Ασημακόπουλος
Καλλιτεχνικό: Βένα Γεωργακοπούλου
Ύλη: Στέλιος Ράπτης

Αρθρογράφοι - Συνεργάτες
"Ιός της Κυριακής", Γ. Καλαϊτζής, Γ. Βότσης, Β. Νέτας, Ν. Κιάος, Α. Μανωλάκος, Π. Μανταίος, Περ. Κοροβέσης, Γ. Αυγερόπουλος, Γιάννης Χάρης, Γιάννης Ξανθούλης, Γ. Μέρμηγκας, Κ. Τσουπαρόπουλος, Δ.Γκιώνης, Αστέρω Χριστοδουλίδου κ.ά.

(video) Τσίπρας-Στρατούλης: Άσε να βγάλουν άλλοι το φίδι από την τρύπα.....


Μετά τις δηλώσεις του ALEXIS ,ο Καψαμπέλης ξεμπροστιάζει και το Στρατούλη.
Όλα τα λεφτά βέβαια είναι η ματιά του "Μπουμπούκου" Σπυράκου Άδωνι..
 στο άκουσμα της ερώτησης. Γιατί μας κάνεις τέτοια χαλάστρα...


Ρόμπα ξανά από τους Νew York Times> Kυνηγήστε το οικονομικό έγκλημα και όχι τους δημοσιογράφους!


http://www.kourdistoportocali.com/articles/15501.htm



Το σημερινό editorial των Νew Yorκ Times είναι αφιερωμένο στη δίωξη του Κώστα Βαξεβάνη και κυκλοφορεί στην έντυπη έκδοση με τίτλο « Η Ελλάδα διώκει τον αγγελιοφόρο».
«Η Ελλάδα διώκει τον αγγελιοφόρο»
Το δυσκίνητο και νωχελικό ελληνικό δικαστικό σύστημα κινήθηκε με εκπληκτική ταχύτητα το περασμένο σαββατοκύριακο, για να ασκήσει δίωξη και να συλλάβει έναν διακεκριμένο ερευνητή δημοσιογράφο, ο οποίος δημοσίευσε μια λίστα επιφανών πολιτών με καταθέσεις σε Ελβετικές τράπεζες.
Αντίθετα οι ελληνικές φορολογικές αρχές “κρατούσαν στο συρτάρι” την ίδια λίστα παρόλο που η Γαλλική κυβέρνηση, που την είχε κατάσχεσει στα πλαίσια δικαστικής έρευνας, την είχε παραδώσει στους έλληνες για να προσδιορίσουν εάν κάποιοι από τους Ελβετικούς καταθετικούς λογαριασμούς ήταν, πιθανώς, συνδεδεμένοι με φοροδιαφυγή.
Οι Ελβετικοί τραπεζικοί λογαριασμοί είναι νόμιμοι, μπορούν όμως εύκολα να χρησιμοποιηθούν για την αποφυγή της πληρωμής φόρων. Αλλά ακόμη μία ελληνική κυβέρνηση, που είχε υποσχεθεί να αυξήσει τα φορολογικά έσοδα, απέτυχε να διερευνήσει το θέμα. Ευτυχώς όμως, κυρίως λόγω της απόφασης του εκδότη Κώστα Βαξεβάνη να δημοσιοποίησει τη λίστα στο περιοδικό Hot Doc, πολλοί πρώην υπουργοί Οικονομικών παλεύουν να εξηγήσουν γιατί έγινε αυτό.
Η λίστα αυτή καθώς και άλλες λίστες offshore λογαριασμών που βρίσκονται σε κυβερνητικά χέρια πρέπει να διερευνηθούν πλήρως για παράνομες φορολογικές παραβιάσεις.
Προς το παρόν όμως η μοναδική δικαστική δίωξη που έχει ασκηθεί για το θέμα είναι κατά του Κώστα Βαξεβάνη. Κατηγορείται για παραβίαση προσωπικών δεδομένων των κατόχων των λογαριασμών και αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης ενός έτους, όταν η υπόθεσή του εκδικαστεί την Πέμπτη.
Εμείς όπως και πολλοί άλλοι δημοσιογράφοι, όποιες και αν είναι οι ιδιαιτερότητες της ελληνικής νομοθεσίας για τα προσωπικά δεδομένα, θεωρούμε ότι πρόκειται για μία επιλεκτική και εκδικητική δίωξη. Σε ένδειξη συμπαράστασης, ΤΑ ΝΕΑ, μια από τις μεγαλύτερες ελληνικές ημερήσιες εφημερίδες, αναδημοσίευσε την λίστα την Δευτέρα. Το πραγματικό σκάνδαλο είναι τα δυο χρόνια κυβερνητικής απραξίας και ίσως δοθεί ένα τέλος σε αυτή λόγω της συγκεκριμένης αποκάλυψης.
Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι η κυβέρνηση χάνει πιθανώς σχεδόν40 εκατομμύρια δολάρια ετησίως από ανείσπραχτους φόρους. Ανακτώντας τα χρήματα αυτά ή Ελλάδα θα μπορούσε να καλύψει τους τρέχοντες στόχους του προϋπολογισμού της, χωρίς να προσφύγει στις πρόσθετες περικοπές δαπανών και στις αυξήσεις φόρων, που σήμερα βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη.
Η ελληνική κοινωνία αιμορραγεί καθώς τα μέτρα λιτότητας που έχουν επιβληθεί τα τρία τελευταία χρόνια έχουν συρρικνώσει την οικονομία κατά 25%, αφήνοντας έναν στους τέσσερεις εργαζόμενους άνεργο ενώ έχουν διακοπεί οι παροχές υγειονομικής περίθαλψης για τους μακροχρόνια ανέργους.
Η Ελληνική Δημοκρατία βρίσκεται κάτω από πίεση καθώς οι ψηφοφόροι εγκαταλείπουν τα παραδοσιακά κεντρώα κόμματα για πιο ριζοσπαστικές εναλλακτικές επιλογές στην άκρα αριστερά και στην άκρα δεξιά.
Επιφανείς έλληνες πολιτικοί με υπερβολική ευκολία, που προκαλεί ντροπή, στέρησαν από τους φτωχότερους και πιο ευάλωτους πολίτες της χώρας βασικές κοινωνικές υπηρεσίες. Αντίθετα καθυστέρησαν υπερβολικά να διερευνήσουν ενδεχόμενη φοροδιαφυγή των πλουσίων και αυτών που έχουν καλές διασυνδέσεις. Οι έλληνες εκλεγμένοι ηγέτες χρειάζεται να δώσουν μεγαλύτερη προσοχή στη διερεύνηση πιθανών οικονομικών εγκλημάτων και λιγότερη στη δίωξη δημοσιογράφων.

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου