Μπορεί μια διορισμένη κυβέρνηση να υποθηκεύσει το μέλλον;

http://www.antinews.gr/2011/11/30/136004/

Η πολιτισμένη Ευρώπη απαιτεί σήμερα από την Ελλάδα μία απίστευτα επώδυνη πολιτική λιτότητας , χωρίς καμία αναπτυξιακή προοπτική.  Ο διορισμένος πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος (η επιλογή του παραβίασε κατάφωρα τα άρθρα 37 και 38 του Συντάγματος), στις προγραμματικές του δηλώσεις στην Βουλή των Ελλήνων πριν λίγες ημέρες , ανεφέρθη 4 ή 5 φορές στο εκβιαστικό ψευτοδίλημμα “μέτρα λιτότητας και υποταγή μας στην εγκληματική συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου ή έξοδος από την Ευρωζώνη” .
Δεν ανεφέρθη ούτε μία φορά στην ανάγκη άμεσων παραγωγικών επενδύσεων που θα δώσουν εργασία στους νέους μας  και θα παραγάγουν πλούτο γιά να μπορέσει η Πατρίδα μας να εξέλθει από τον φαύλο κύκλο της ύφεσης. Στερούμενος ο ίδιος οιωνδήποτε πολιτικών χαρακτηριστικών (“Δεν είμαι Πολιτικός”,εδήλωνε κατά την πρώτη δημόσια τηλεοπτική του εμφάνιση) , είναι ο κατάλληλος άνθρωπος γιά να εφαρμόσει τις “Πολιτικές” του ΔΝΤ και της τρόϊκας , τις αποκαλούμενες και “Προγράμματα ή Μνημόνια Σταθεροποίησης” , που αποκλειστικό σκοπό έχουν να λεηλατήσουν την Χώρα μας και να εξαθλιώσουν τον Λαό μας.
Είναι πλέον φανερό ότι στις 26 Οκτωβρίου, η Ελλάδα υπέκυψε στις απαιτήσεις του γαλλογερμανικού άξονα ο οποίος, υποτεταγμένος με την σειρά του εδώ και μερικούς μήνες στα κελεύσματα του ΔΝΤ,  επιτάσσει να δρομολογηθούν, αποικιακού χαρακτήρα , σκληρά μέτρα γιά τα επόμενα τρία χρόνια, κυριολεκτικά μέσα σε μία νύκτα, με στόχο τον περιορισμό του ελλείμματος (ως ποσοστού του καταρρέοντος ΑΕΠ) στο 4-4,5% το έτος 2015 , πράγμα απολύτως ανέφικτο , κατά την γνώμην μας !
Δυστυχώς, σύσσωμη η πολιτική ηγεσία της Ευρωζώνης και σχεδόν το σύνολον της εντόπιας πολιτικής ελίτ με την ολόθυμη συμπαράσταση μεγάλων ΜΜΕ κατάφεραν να εξαπατήσουν και να παραπλανήσουν τους Έλληνες, ότι το Παπανδρεϊκό δημοψήφισμα (πράξη απελπισίας της Ελληνικής κυβέρνησης, αλλά με εξαιρετικής σημασίας πολιτικούς συνειρμούς γιά όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς)  θα αφορούσε – τάχατες – την παραμονή  της Χώρας μας στην ζώνη του Ευρώ , ενώ είναι απόλυτα αδύνατη η εκβολή μας από το κοινό μας νόμισμα, χωρίς μάλιστα την θέλησή μας !
Σκοπός της γκαιμπελικής αυτής παραπλάνησης  ήταν , είναι και θα είναι η αποδοχή από τον Ελληνικό Λαό της επονείδιστης δανειακής συμφωνίας της 26ης Οκτωβρίου 2011, με την οποίαν παραδίδεται η Πατρίδα μας στους νέους ιδιοκτήτες της !
Με την εγκληματική συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου 2011, η Ελλάδα , μεταξύ άλλων:
1.         Αποποιείται επισήμως την Εθνική της Κυριαρχία .
2.         Υπόσχεται να καταστέλλει τις όποιες διαμαρτυρίες , απεργίες κλπ πράξεις κοινωνικής απόγνωσης του Λαού της.
3.         Νομιμοποιεί όλες τις πράξεις και παραλείψεις της (προηγούμενης) Ελληνικής Κυβέρνησης (από 9/10/2011 και εντεύθεν), τις σχετικές με την εφαρμογή των όρων και την υλοποίηση του Πρώτου Μνημονίου.
4.         Αναγκάζεται να υπαγάγει το σύνολον των ελληνικών ομολόγων που έχουν εκδοθεί σύμφωνα με το ισχύον (και ισχύσαν) Ελληνικό δίκαιο , στις αποικιακές διατάξεις του Αγγλικού Δικαίου , του Δικαίου δηλαδή χώρας που δεν είναι μέλος της Ευρωζώνης !
5.         Εκβιάζεται να υποθηκεύσει το σύνολον της Ελληνικής Δημόσιας και Ιδιωτικής περιουσίας , γιά την εξασφάλιση των απαιτήσεων των δανειστών μας διεθνών τοκογλύφων , αξίας 360 δις ευρώ σήμερα, καθώς και όσων πρόκειται να προκύψουν στο μέλλον !
6.         Υποχρεώνεται να προβεί στην ιδιωτικοποίηση , δηλαδή στην εκποίηση όλων των δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών κοινής ωφέλειας  (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΔΑΘ, ΟΠΑΠ, Καζίνα κλπ) με μεθόδους fast track,  με άλλα λόγια στην λεηλασία του Εθνικού μας Πλούτου , προς όφελος των νέων αφεντικών της !
7.         Υπόσχεται να “απελευθερώσει” όλα τα…κλειστά επαγγέλματα , ώστε αύριο ή μεθαύριο να είναι ευχερής η εγκατάσταση πολυεθνικών εταιριών ταξί , πολυεθνικών αλυσίδων φαρμακείων (βλ Βοοts), πολυεθνικών εταιριών δικηγόρων , συμβολαιογράφων , μηχανικών κλπ , οι οποίες με πακιστανούς και αφγανούς υπαλλήλους των 500 ευρώ θα εξαφανίσουν την Ελληνική μεσαία Τάξη !
Το ακροτελεύτιο άρθρο του Ελληνικού Συντάγματος, του δικού μας Συντάγματος που ισχύει σήμερα , μέχρι και αυτό να αντικατασταθεί από κάποιο άλλο “πιό ευέλικτο” , αφού… ατυχώς δεν υπάρχει Αγγλικό Σύνταγμα, είναι σαφές :
Θα υπερασπισθούμε εμείς οι Έλληνες την Πατρίδα μας που διατρέχει τον έσχατο κίνδυνο  ή θα επιτρέψουμε στον διορισμένο πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο να ολοκληρώσει το έγκλημα εναντίον της ;
Β. Μιχαήλ

Υποβαθμισε την Goldman Sachs και τη Merrill Lynch η S&P

http://olympia.gr/2011/11/29/%cf%85%cf%80%ce%bf%ce%b2%ce%b1%ce%b8%ce%bc%ce%b9%cf%83%ce%b5-%cf%84%ce%b7%ce%bd-goldman-sachs-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%b7-merrill-lynch-%ce%b7-sp/

Λίγο πριν τα μεσάνυχτα η S&P ανακοίνωσε ότι υποβαθμίζει τις αξιολογήσεις τραπεζών, όπως η Goldman Sachs, Morgan Stanley και η Bank of America-Merrill Lynch.
Οι οίκοι χτυπούν συνεχώς ακόμα και τους.. εαυτούς τους!
Όλο το διεθνές παιχνίδι των τρίς Δολαρίων σε πλήρη εξέλιξη.

Παίρνει το Alter o Mαρινάκης για να συντρίψει τον ΣΚΑΙ! Επιστρέφει και ο Χατζηνικολάου...

http://www.kourdistoportocali.com/default.aspx?pageid=8652

Η είδηση προσεχτικά γραμμένη στο έγκυρο enimerosi24 αλλά το συμπέρασμα μάλλον αυτονόητο. Πρώτα η είδηση>

Καλά πληροφορημένες πηγές μας ενημερώνουν ότι ο πρόεδρος του Ολυμπιακού, Βαγγέλης Μαρινάκης πολύ σύντομα θα βρεθεί με τηλεόραση στο επιχειρηματικό του σχήμα. Οι ίδιες πηγές μας πληροφορούν ότι υπάρχει ήδη προσύμφωνο και πολύ σύντομα θα γίνουν και οι σχετικές ανακοινώσεις.

Ακολουθεί το συμπέρασμα: Ο Βαγγέλης Μαρινάκης έχοντας πλέον δίπλα του μια στρατιά από δημοσιογράφους, άρχισε να μαθαίνει τα μέσα και τα έξω της συγκεκριμένης πιάτσας και είναι λογικό πλέον οι κινήσεις του όσο και αν δείχνουν παρακινδυνευμένες να έχουν πρώτα μελετηθεί.

Ο Κουρής μέσα στην απελπισία του είχε προσεγγίσει και προ μηνών τον εφοπλιστή. Τότε ο Μαρινάκης αρνήθηκε.

Σήμερα το δίδυμο Κουρή-Γιαννίκου, με νωπές στη μνήμη τις χειροπέδες, προφανώς επέστρεψε και παραδόθηκε αμαχητί στον εφοπλιστή που έχει λεφτά και μάλιστα πολλά και χειροπιαστά. Δουλεμένα κι όχι διαφημιστικό χρόνο αέρα- πατέρα.

Ο Μαρινάκης λοιπόν τους έκανε τη χάρη να πάρει το κανάλι.

Κι έτσι μια νέα περιπέτεια αρχίζει για τον Βαγγέλη και τα ΜΜΕ της χώρας...

Ο άγνωστος «πόλεμος» των παρασκηνίων του PSI

http://kafeneio-gr.blogspot.com/2011/11/psi.html

Ενας κανονικός «πόλεμος» διαπραγματεύσεων μαίνεται τα τελευταία 24ωρα στο παρασκήνιο, στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την εφαρμογή του νέου PSI, που ως γνωστόν προβλέπει «κούρεμα» του χρέους της τάξης του 50%.

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι κατά τη διάρκεια των συζητήσεων, που εξελίσσονται κυρίως σε Φραγφκούρτη και Λονδίνο, ανάμεσα σε στελέχη του ελληνικού οικονομικού επιτελείου και ευρωπαίων και αμερικανών τραπεζιτών, το βασικό αντικείμενο συζήτησης έχει να κάνει: α) με το βαθμό συμμετοχής των τελευταίων στο εγχείρημα και β) με το δίκαιο που θα διέπει την έκδοση των ελληνικών ομολόγων, τα οποία θα .....

εκδοθούν μετά το «κούρεμα».

Σε ό,τι αφορά στο πρώτο μέτωπο, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι το ενδιαφέρον που εκφράζεται είναι μεν σημαντικό, αλλά είναι άγνωστο πόσο αυτό θα μετουσιωθεί σε πράξη όταν έρθει η κρίσιμη ώρα. Για να θεωρηθεί επιτυχημένη η πρωτοβουλία πάντως, το ποσοστό συμμετοχής θα πρέπει να προσεγγίσει το 90%.

Σε ό,τι αφορά στο δεύτερο μέτωπο, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι όλη η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από το αν πρέπει να επικρατήσει το ελληνικό ή το αγγλικό δίκαιο. Αυτό το τελευταίο θεωρείται και είναι απ τα αυστηρότερα διεθνώς, με τις κυρώσεις που προβλέπει για τους εκδότες, σε περίπτωση αθέτησης υποχρεώσεων, να είναι εξαιρετικά σκληρές.

Οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι οδεύουμε προς υιοθέτηση του, αν και δεν λείπουν οι φωνές που κάνουν λόγο για απώλεια εθνικής κυριαρχίας, σε μια τέτοια περίπτωση. Εδώ που έχουν φτάσει όμως τα πράγματα για την Ελλάδα, αυτή δεν θα είναι και η μοναδική απώλεια για τη χώρα, όπως όλα δείχνουν μέχρι τώρα.

“Η Ελλάδα δεν σώζεται – Θέμα χρόνου η χρεοκοπία”!!!

http://www.antinews.gr/2011/11/29/135906/

Μετά από ένα σαββατοκύριακο πανικού για το μέλλον του ευρώ, την Δευτέρα το πρωί τα χρηματιστήρια πήραν φωτιά. Ο λόγος είναι η φημολογούμενη ιστορική συμφωνία των Ευρωπαίων ηγετών για μια πιο στενή δημοσιονομική ένωση.
Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα: Η δημοσιονομική ενοποίηση δεν μπορεί να σώσει την Ευρώπη. Μπορεί να μπορούσε πριν από πέντε χρόνια. Ή σε πέντε χρόνια από σήμερα. Όχι όμως τώρα.
Μια δημοσιονομική ένωση προϋποθέτει ότι η Γερμανία και η Γαλλία θα ελέγχουν τους προϋπολογισμούς και τους φόρους της Ελλάδας. Η Ελλάδα όμως είναι μια διαλυμένη οικονομία. Όπως λέει ο Desmond Lachman του  American Enterprise Institute, «η Ελλάδα είναι μια χαμένη υπόθεση. Η συντεταγμένη χρεοκοπία της είναι θέμα χρόνου».
Εν ολίγοις, η όλη κρίση χρέους της ΕΕ έχει να κάνει με τις τεράστιες ανισορροπίες κάποιων φτωχών κρατών, οι οποίες μπορούν να λυθούν μόνο μέσω υποτίμησης των νομισμάτων τους. Δυστυχώς όμως, δεν διαθέτουν δικά τους νομίσματα. Είναι στο ευρώ!
Για να καταλάβουμε τα χάλια του ευρώ, θα πρέπει να εξετάσουμε τους λόγους δημιουργίας του. Η αρχική ιδέα ήταν πως μια νομισματική ένωση θα έκανε την Ευρώπη πιο πλούσια. Οι ασθενέστερες χώρες ήθελαν κοινό νόμισμα με τη Γερμανία, για να μπορούν να δανείζονται με καλύτερους όρους. Η Γερμανία ήθελε το ευρώ, ώστε να μπορούν οι υπόλοιποι να αγοράζουν τα προϊόντα της.
Αυτό και έγινε, με την Γερμανία να εξάγει προϊόντα, που τα αγόραζαν οι άλλοι με δανεικά. Ένας γάμος εξυπηρέτησης δηλαδή. Η «τσιγκούνα» Γερμανία κέρδισε το πλεόνασμα που πίστευε ότι χρειάζεται για να αναπτύσσεται, και οι χώρες της περιφέρειας πήραν το φθηνό χρήμα που ήθελαν για να πλουτίσουν.
Οι επενδυτές δάνεισαν πολλά χρήματα στις περιφερειακές οικονομίες, κάτι που οδήγησε σε ροή κεφαλαίου από τον πυρήνα στα άκρα, με αποτέλεσμα εμπορικά ελλείμματα, και λογιστικές ανισορροπίες.

Όπως λέει ο Paul Krugman (το διάγραμμα είναι δικό του), οι ροές αυτές προκάλεσαν άνθηση στη περιφέρεια, η οποία αύξησε τα κόστη και τις τιμές σε δραματικό επίπεδο. Αυτό όμως ήταν φυσιολογικό, αφού αν μια χώρα γίνει πιο πλούσια, οι τιμές και τα κόστη ανεβαίνουν.
Σήμερα όμως, οι οικονομίες αυτές αποδεικνύονται μη βιώσιμες. Η πιο απλή λύση θα ήταν να διαλυθεί η ΕΕ, και η Ελλάδα (μαζί με άλλα κράτη) να επαναφέρουν τα νομίσματά τους, να τα υποτιμήσουν κατά πολύ, και να προσπαθήσουν να αναπτυχθούν μέσω του εμπορίου. Οι αγορές όμως επιδιώκουν τη σταθερότητα, και δεν μπορείς να διακόψεις ένα πείραμα που διαρκεί μια δεκαετία, χωρίς να προκαλέσεις κρίση. Για αυτό και φτάσαμε σε σημείο, όπου όλες οι επιλογές πλέον είναι κακές.
Από εδώ και πέρα, υπάρχουν δυο δρόμοι για την Ευρώπη. Ή όλοι μαζί, ή διάλυση. Δημοσιονομική ένωση, ή δημοσιονομική καταστροφή. Οι θεωρητικές αναλύσεις τρέφονται με το μαύρο και το άσπρο. Η πραγματικότητα όμως είναι γκρι. Η προοπτική της δημοσιονομικής ένωσης μπορεί να πείσει τους επενδυτές για τη σοβαρότητα της ΕΕ. Όμως η λιτότητα θα συρρικνώσει τις ασθενείς οικονομίες, που θα δυσκολευτούν να παράξουν πρωτογενές πλεόνασμα. Ο υψηλός πληθωρισμός μπορεί να αυξήσει τη ζήτηση, αλλά ένα φθηνό ευρώ δεν θα βοηθήσει την Ελλάδα και την Ιταλία να ανακάμψουν πλήρως μέσω των εξαγωγών, αφού κυρίως εξάγουν εντός της ΕΕ.
Το πιο πιθανό είναι ότι και οι επόμενοι μήνες θα είναι ταραγμένοι όπως όλοι οι προηγούμενοι. Η Ελλάδα δεν μπορεί να σωθεί. Είναι θέμα μηνών να χρεοκοπήσει. Όσον αφορά στην Ιταλία και στην Ισπανία, αυτές ίσως σωθούν, με χαμηλότερα  επιτόκια. Η ΕΚΤ θα πρέπει να αναλάβει δράση. Αν ο δανεισμός τους καταστεί πιο προσιτός, το ευρώ ίσως και να επιβιώσει για το 2011.
Όπως λέει ο Lachman: «Η δημοσιονομική ένωση έχει σημασία μόνο εφόσον τα κράτη γλιτώσουν από τα ελλείμματά τους… δεν μπορείς όμως να ελέγξεις τα  ελλείμματα, αν όλοι κάνουν οικονομία συγχρόνως».
Και καταλήγει: «Κάποια κράτη οδεύουν σε ύφεση και σε πιστωτική σύνθλιψη, με την Ελλάδα να οδεύει προς συντεταγμένη χρεοκοπία. Μπορεί να αναβληθεί το τέλος, και να επιβραδυνθεί η κρίση, αλλά δεν μπορώ να προβλέψω το τελικό αποτέλεσμα».
Τhe Atlantic

http://www.theatlantic.com/business/archive/2011/11/fiscal-union-cannot-save-the-euro/249093/
Απόδοση: S.A.

ΕΚΤΑΚΤΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ! ΠΡΟΣΟΧΗ!

http://exofitsio.blogspot.com/2011/11/blog-post_3172.html

Το μήνυμα των εργαζομένων του ALTER στον αέρα!

http://olympia.gr/2011/11/29/%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%AE%CE%BD%CF%85%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1%CE%B6%CE%BF%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CF%89%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CF%85-alter-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B1%CE%AD/Αυτή την ώρα παίζει μήνυμα των εργαζομένων του Alter που περιμένουν να πληρωθούν εδώ και μήνες.

Πνεύμα Θεατρικό: ΔΗΜ.ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ, Παρέλαση - της Ηρώς Μητρούτσικου

 

Πολύ όμορφα πράγματα συμβαίνουν.... Πολύ όμορφα πράγματα βλέπουμε και όλα αυτά είναι μεγάλη ανακούφιση στους ζοφερούς καιρούς που ζούμε...  Σας μίλησα στο προηγούμενο άρθρο για την κατάληψη του Θεάτρου Εμπρός από τα μέλη της Κίνησης Μαβίλη (οι σκηνοθέτες: Κ.Κουτσολέλος, Αν.Αζάς, Γκ.Αργυροπούλου, , Γ. Μαυραγάνη, Β.Νούλας, Αργ. Χιώτη και ο σκηνογράφος Γ.Κολιός). Το κλειστό και ερειπωμένο για 5 χρόνια (μετά το θάνατο του Τ.Μπαντή) θέατρο, πριν δύο εβδομάδες απέκτησε πάλι ζωή! Η Κίνηση Μαβίλη (kinisimavili.blogspot.com) πρότεινε μια πιλοτική χρήση του χώρου, διάρκειας 12 ημερών, 12 ωρών ημερησίως, αρχής γενομένης στις 11.11.11, που περιελάμβανε εγκαταστάσεις, μαθήματα θεάτρου, παραστάσεις-περφόρμανς, δείγματα πρόβας, προβολή βίντεο, ομιλίες κ.α.

ο Παπαϊωάννου στην Κατάληψη

Η ανταπόκριση του κόσμου του θεάτρου, αλλά και θεατρόφιλων, ήταν μεγάλη, με αποκορύφωμα την Τρίτη που μας πέρασε στην παρουσίαση του Δημήτρη Παπαϊωάννου. Οι θεατές είχαν γεμίσει όλες τις θέσεις, τα σκαλιά & το πάτωμα του θεάτρου και οι πιο αργοπορημένοι κάθονταν μέχρι και πάνω στη σκηνή! Ο Παπαϊωάννου, καθισμένος κι αυτός κάτω μαζί μας, παρουσίασε βίντεο παλαιών παραστάσεών του: όταν άρχιζε να δημιουργεί μαζί με τους μετέπειτα συνεργάτες του (Στελλάτου, Ζαλμά, Κουμεντάκη) στην κατάληψη που είχαν κάνει φοιτητές της Σχολής Καλών Τεχνών σε κτίριο της 3ης Σεπτεμβρίου (μέγαρο του γιατρού Φωτεινού). Και εκείνη η κατάληψη είχε ξεκινήσει μια συμβολική ημερομηνία (17/11/1998) και έληξε τουλάχιστον μια δεκαετία μετά, λόγω αμφίβολης στατικότητας του κτιρίου.

Σε αυτή την κατάληψη, που λειτουργούσε ως αυτοδιαχειριζόμενος χώρος καλλιτεχνών με εργαστήρια και ήταν ταυτόχρονα χώρος εκθέσεων, συναυλιών, παραστάσεων, γεννήθηκε και στεγάστηκε αρχικά η Ομάδα Εδάφους, η οποία στο ευρύχωρο σαλόνι του κτιρίου πραγματοποίησε τις πρόβες και τις πρώτες παραστάσεις της. Τη δεύτερη παράσταση, μάλιστα, της Ομάδας Εδάφους παρακολούθησαν η Μελίνα Μερκούρη κι ο Μάνος Χατζιδάκις.

Στην τωρινή θεατρική κατάληψη του Εμπρός, ο Παπαϊωάννου, σαν επίτιμος καλεσμένος παρουσίασε αποσπάσματα από εκείνες τις παραστάσεις, στις οποίες είδαμε στοιχεία τα οποία επαναλαμβάνονται και στις μετέπειτα παραστάσεις του (η Μήδεια, το νερό, ο γαλάζιος Νάρκισσος  που έγινε γαλάζιος έρωτας στην τελετή έναρξης, τα άσπρα βαμμένα σώματα βασικό στοιχείο του χορού Μπούτο, το παράθυρο που απεικονίζει διαφορετικές φάσεις του ουρανού, το φως που δείχνει ότι κάποια πόρτα άνοιξε...). Αποκορύφωμα της παρουσίασης ήταν η παράσταση «Σαπφώ» (με τον ίδιο στον ομώνυμο ρόλο) την οποία παρακολουθήσαμε ολόκληρη και συγχρόνως ο Παπαϊωάννου ανέλυε, εξηγούσε και ανέφερε και τις πηγές έμπνευσης για τον κάθε χαρακτήρα του έργου. Ήταν μια εξαιρετική παράσταση, όχι χορού αλλά μιμικής, και δε με ενόχλησε καθόλου η πολύ αργή ροή της! Θα έλεγα ότι απλά με μάγεψε και με πήρε μαζί της...

Όλη η μετέπειτα πορεία του καλλιτέχνη και η αδιαμφισβήτητη θεσμική του καταξίωση θα πρέπει να γίνει αφορμή για την επίσημη αναγνώριση ενός συστήματος μορφών στο περιθώριο της κοινωνικής νομιμοποίησης, όπως είναι οι καλλιτεχνικές καταλήψεις!

 

Στο Υπόγειο του Νέου Κόσμου

Επίσης ενθουσιασμένη βγήκα και από δύο παραστάσεις που παίζονται στον κάτω χώρο του Θεάτρου του Νέου Κόσμου (Συγγρού-Φιξ). Δύο παραστάσεις που σχεδόν μοιράζονται το ίδιο σκηνικό και είναι αποτέλεσμα πολύς δουλειάς, νέων ανθρώπων. Η «Παρέλαση» της Λούλας Αναγνωστάκη παίζεται Δευτερότριτα και τις υπόλοιπες μέρες το «Τhe Pillowman» του Ιρλανδού Μάρτιν Μακ Ντόνα.

Η Λούλα Αναγνωστάκη, δημιουργός μιας ιδιαίτερης γραφής, αποτύπωσε στα έργα της το εσωτερικό τοπίο του σύγχρονου Έλληνα και τις μεταβολές του υπό την επίδραση της Ιστορίας. Πραγματεύτηκε τα σημαντικότερα θέματα της μεταπολεμικής περιόδου στη χώρα μας, όπως το τραύμα, η ενοχή, η μοναξιά, η ήττα. Παρακολουθώντας την εξέλιξη της νεοελληνικής κοινωνίας και μετά τη μεταπολίτευση, πραγματεύεται τον εγκλωβισμό των ανθρώπων και των κοινωνιών, τα αδιέξοδα του σύγχρονου κόσμου, τη μοναξιά, την έλλειψη επικοινωνίας και το αίσθημα ασφυξίας του ατόμου.  Στο έργο δύο αδέρφια εγκλωβισμένα στο σπίτι τους, ίσως ασφαλή, μέχρι ο έξω κόσμος να εισβάλει στον μικρόκοσμο τους. Αμέτοχοι στα γεγονότα της έξω πραγματικότητας, αλλά γι’ αυτό συμμέτοχοι. Η πολύχρωμη και πολύβουη παρέλαση θα διαπιστώσουν πως δεν είναι αυτό που φαίνεται. Ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης, γίνεται εμφανές ότι η αδιαφορία και η μη συμμετοχή στα κοινά είναι μια καταστρεπτική πράξη μια και οι πράξεις μας έχουν «πολιτικό» αντίκτυπο στους συνανθρώπους μας. Να αναφέρω εδώ ότι η Λ.Αναγνωστάκη εμφανίστηκε στο θέατρο το 1965 με την τριλογία της Πόλης ("Η διανυκτέρευση", "Η πόλη", "Η παρέλαση"), που παρουσίασε σε ενιαία παράσταση στο Θέατρο Τέχνης ο Κάρολος Κουν.

 Φέτος, ο ηθοποιός Ένκε Φεζολλάρι στην παρθενική του σκηνοθεσία, καταφέρνει να μας δώσει δύο εξαιρετικές ερμηνείες από τους επίσης νέους Μάνο Καρατζογιάννη και Βασιλική Τρουφάκου, σε έναν άδειο χώρο, φωτισμένο από τον Σάκη Μπιρμπίλη.  Ένα έργο δύσκολο (ρίξτε του, ίσως, μια ματιά πριν πάτε), πολιτικό (αν και άχρονο), συμβολικό και τόσο σύγχρονο... Μια παράσταση που σε βάζει να σκεφτείς πολλά, βγαίνοντας από την αίθουσα.

Πολύ φοβάμαι ότι ο χώρος δε θα φτάσει για να μιλήσω για τον επίσης εξαιρετικό Pillowman, οπότε για να μην σας πω λιγότερα από όσα αξίζει αυτή ή παράσταση-μάθημα υποκριτικής, σας παραπέμπω στο επόμενο άρθρο....  :-)

 

http://attikipress.gr/life/kous-kous/agenda/4037-theatro-parastaseis

 

 

FilmSpirit του Χρήστου Μωραΐτη

Black In!

Θυμάμαι ένα χειμωνιάτικο πρωινό όταν ακόμα ήμουν μαθητής της πέμπτης δημοτικού. Τα καλοριφέρ μισοανάβαν και τα τζάμια είχαν γεμίσει πάχνη από τις παιδικές ανάσες, που μέσα στα μπουφάν τους, πάλευαν να παρατείνουν το χουχούλιασμα του κρεβατιού, αλλά και να ξεφύγουν από την ανατριχίλα του Γενάρη.  Κάποια στιγμή ο καθηγητής, παλεύοντας να εξηγήσει τι είναι αυτό που όταν βάλουμε το δάχτυλο στην πρίζα μας κάνει τα μαλλιά «ala Trifonas», ανέφερε τη φράση black out! Τότε ο εξυπνάκιας συμμαθητής, που πρώτος φορούσε αερόσολo και είχε members card στη Benetton, γυρίζει και λέει στον έγχρωμο συμμαθητή μας: «Δεν ακούς; Βγες έξω»! Ενώ θα περίμενε κανείς το τσούρμο να σκάσει στα γέλια, κανείς δεν είπε το παραμικρό, παρά όλοι κοίταξαν τον μαύρο Edward και μετά το δάσκαλο, ο οποίος καθόταν σα μαλάκας. Αυτή ήταν μια από τις στιγμές που εγώ κατάλαβα ποιος δεν θέλω να είμαι στη ζωή. Και έκανα την πρώτη μου επανάσταση: σηκώθηκα και κατευθύνθηκα προς την πόρτα της αίθουσας. Πριν βγω, ο δάσκαλος με ρώτησε «γιατί φεύγεις»; Και εγώ του απάντησα «Γιατί είμαι άσπρος…!». Το ένα μετά το άλλο όλα τα παιδιά αποχώρησαν και σε λίγα λεπτά στην αίθουσα είχαν μείνει οι δυο μαλάκες (ο μικρός και ο μεγάλος!) και ο Edward! Έκτοτε ο Edward πέρασε ζωή και κότα, ο δάσκαλος άκουγε Χρήστος και τον έσπαγε κρύος (ιδρώτας) και δανειζόμουν για πλάκα το game boy του Γιαννάκη! Αν δεν καταλάβατε τι θέλω να πω, δείτε την ταινία «Υπηρέτριες» μήπως και πάρετε πρέφα:

Αμερικανικός Νότος, 1962. Η 22χρονη Σκίτερ επιστρέφει από το κολέγιο, αποφασισμένη να γίνει συγγραφέας, παρά τις αντιδράσεις της μητέρας της, που προτιμά να τη δει παντρεμένη. Σύντομα θα πάρει μια απόφαση, που θα αναστατώσει όχι μόνο τις ζωές των δικών της ανθρώπων, αλλά και ολόκληρη την κακομαθημένη κωμόπολη Τζάκσον: να πάρει συνεντεύξεις από τις έγχρωμες γυναίκες που αφιέρωσαν τη ζωή τους στη φροντίδα εύπορων οικογενειών της περιοχής. Η πρώτη που ανοίγει την καρδιά της είναι η Έιμπελιν, η υπηρέτρια της καλύτερης φίλης της Σκίτερ, κάτι, που όμως αρχικά θα προκαλέσει τη δυσαρέσκεια της κλειστής τους κοινότητας. Αναπάντεχη επιτυχία στο καλοκαιρινό αμερικανικό box office, με σίγουρες υποψηφιότητες για Όσκαρ το όμορφο φιλμ του Τέιτ Τέιλορ. Και να σκεφτεί κανείς ότι το ομώνυμο βιβλίο της Κάθριν Στόκετ απορρίφθηκε 60 φορές πριν από την κυκλοφορία του το 2009. Η κινηματογραφική του μεταφορά, όμως, γλυκαίνει τα μάτια και την ψυχή.          

Σκηνοθεσία: Τέιτ Τέιλορ. Με τις: Έμα Στόουν, Βαϊόλα Ντέιβις, Οκτάβια Σπένσερ.

 

Οι υπόλοιπες ταινίες της εβδομάδας:

 

Ο Ξεναγός

Η ανεξάρτητη παραγωγή του πρωτοεμφανιζόμενου Ζαχαρία Μαυροειδή προμηνύεται μια ενδιαφέρουσα εκδοχή των νεανικών ταινιών με φόντο την Αθήνα, καθώς ο ήρωάς της παλεύει με τα προσωπικά του αδιέξοδα μεταξύ δουλειάς και μιας φίλης που τον βλέπει όλο και λιγότερο σαν φίλο. Η δουλειά του Ιάσονα είναι να ξεναγεί στην πόλη φοιτητές αρχιτεκτονικής από όλη την Ευρώπη, οι οποίοι έχουν περίεργες απαιτήσεις, όπως να επισκεφτούν ένα νεκροταφείο παρά να ξεναγηθούν στην Ακρόπολη. Σ’ αυτές τις απαιτήσεις προστίθεται και η εμφάνιση της κολλητής του από τα φοιτητικά χρόνια, μια παρουσία που ανακινεί την αναζήτηση της σεξουαλικής του ταυτότητας. Ο πρωταγωνιστής Μιχάλης Οικονόμου, ένα από τα τηλεοπτικά «Άγρια Παιδιά», είχε βραβευτεί πέρυσι με το θεατρικό βραβείο «Δημήτρης Χορν» για το ρόλο του στο θεατρικό «Σφαγείο».         

Σκηνοθ.: Ζαχαρίας Μαυροειδής. Με τους Μιχάλη Οικονόμου, Κατερίνα Μαυρογεώργη, Κάθριν Σάκφιλ.

 

Tungsten

Αν έχετε ξεχάσει τη χημεία, το βολφράμιο (tungsten) είναι το 74ο στοιχείο με σύμβολο W και χρησιμοποιείται σε ηλεκτρικές εφαρμογές. Ιδανικός τίτλος για το ασπρόμαυρο ανεξάρτητο ντεμπούτο του Γιώργου Γεωργόπουλου (έχει σκηνοθετήσει διαφημιστικά και ντοκιμαντέρ), που εκτυλίσσεται σε μια Αθήνα η οποία μετά τις αλλεπάλληλες διακοπές ρεύματος λόγω απεργίας βυθίζεται σε γενικό μπλακάουτ. Οι τρεις ιστορίες –για έναν χρεωμένο ελεγκτή εισιτηρίων, ένα ζευγάρι πριν από το χωρισμό, και δυο περιπλανώμενους εφήβους– διασταυρώνονται και τελικά κορυφώνονται με άξονα το θέμα της βίας. Αυτό το δυσοίωνο αστικό δράμα, που χρησιμοποιεί μεταφορικά την έλλειψη ηλεκτροδότησης και μιλάει για την αναπαραγωγή της βίαιης συμπεριφοράς, έχει κάνει μια μικρή βόλτα από διεθνή φεστιβάλ και ήταν υποψήφιο για δύο βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.           

Σκηνοθ.: Γιώργος Γεωργόπουλος. Με τους Βαγγέλη Μουρίκη, Τάσο Νούσια, Όμηρο Πουλάκη.

 

Το Σπίτι των Ονείρων

Με πρωταγωνιστικό ρόλο και στο "Κορίτσι με το Τατουάζ", η φετινή χρονιά εξελίσσεται «τρομακτικά» για τον Ντάνιελ Κρεγκ. Εδώ υποδύεται τον Γουίλ Άτεντον, επιτυχημένο στέλεχος εκδοτικής εταιρείας, ο οποίος παραιτείται από τη δουλειά του στη Νέα Υόρκη και μετακομίζει με τη γυναίκα του (Ρέιτσελ Βάις) και τις δύο τους κόρες σε ένα πανέμορφο σπίτι της Νέας Αγγλίας. Σύντομα, όμως, θα ανακαλύψει με τη βοήθεια μιας γειτόνισσας (Ναόμι Γουότς) ότι εκεί είχαν δολοφονηθεί στο παρελθόν μια μητέρα με τα παιδιά της, πιθανότατα από τον σύζυγο της οικογένειας, ο οποίος επέζησε. Ο έξι φορές υποψήφιος για Όσκαρ Τζιμ Σέρινταν ("Το Αριστερό μου Πόδι", "Εις το Όνομα του Πατρός") βουτάει πρώτη φορά στα βαθιά νερά της ταινίας τρόμου.  

Σκηνοθ.: Τζιμ Σέρινταν. Με τους Ντάνιελ Κρεγκ, Ρέιτσελ Βάις, Ναόμι Γουότς.

 

Happy Feet 2 (3D)

Πέντε χρόνια μετά την οσκαρική βράβευσή του για το καλύτερο animation, ο Ελληνοαυστραλός Τζορτζ Μίλερ (του «Μαντ Μαξ») ταξιδεύει ξανά στη χώρα των αυτοκρατορικών πιγκουίνων για να συναντήσει τον άθλιο τραγουδιστή, αλλά ασυναγώνιστο χορευτή Μαμπλ. Αφού εκείνος βρήκε τελικά το ταλέντο του, σειρά τώρα έχει ο γιος του Έρικ, ενώ την ίδια στιγμή μια απροσδόκητη απειλή αναγκάζει ολόκληρη τη φυλή του Μαμπλ να ενωθεί και να βάλει τα δυνατά της για να επιβιώσει. Χωρίς τις φωνές των Νικόλ Κίντμαν και Χιου Τζάκμαν, το σίκουελ υποδέχεται την τραγουδίστρια Πινκ και το δίδυμο των Ματ Ντέιμον και Μπραντ Πιτ.

Σκηνοθεσία: Τζορτζ Μίλερ

 

http://attikipress.gr/life/kous-kous/agenda/3977-tainies-evdomadas-

 

BAZZAR ΓΙΑ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑΚΙΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ 4 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΟ THISSION LOFT

http://anergoidimosiografoi.blogspot.com/2011/11/bazzar-4-thission-loft.html

Το Σωματείο Προστασίας και Περίθαλψης αδέσποτων ζώων Stray.Gr ζητά την βοήθεια όλων των φίλων των αδέσποτων ζώων στη συγκέντρωση ειδών και υπηρεσιών που θα διατεθούν στο Χριστουγεννιάτικο Bazaar μας, που θα πραγματοποιηθεί στις 4 Δεκεμβρίου 2011 στο χώρο

Thission Lofts, Πειραιώς 123, Αθήνα.

Αν είστε επαγγελματίας ή εταιρεία, μπορείτε να γίνετε επίσημος χορηγός του Bazaar, προσφέροντας είδη και υπηρεσίες που θα χρησιμοποιηθούν είτε για πώληση είτε στη λαχειοφόρο αγορά. Αν είστε ιδιώτης, μπορείτε να προσφέρετε καινούργια και μεταχειρισμένα (σε καλή κατάσταση) είδη όπως κοσμήματα, αξεσουάρ, βιβλία, DVD, διακοσμητικά-χρηστικά είδη, χριστουγεννιάτικα στολίδια κλπ.

Το ετήσιο Χριστουγεννιάτικο Bazaar αποτελεί την κύρια πηγή εσόδων για το Σωματείο, ώστε να μπορέσει να συνεχίσει το δύσκολο έργο του περιθάλποντας αδέσποτα ζώα σε όλες τις περιοχές της Αττικής και προωθώντας την υιοθεσία τους.

Για να προσφέρετε την πολύτιμη βοήθειά σας, επικοινωνήστε με την

Ηλέκτρα Λαμπίρη στο elelambiri@gmail.com ή στο 6973537552

Εκ μέρους των αδέσποτων ζώων, Ευχαριστούμε πολύ!

Πως θα κερδίσεις

• ένα επίχρυσο ρολόι Festina
• δωρεάν διαμονές σε υπέροχα μέρη (Μύκονος, Σπέτσες, Οίτη κ.α. ) σε πολυτελή ξενοδοχεία ή παραδοσιακούς ξενώνες
• υπηρεσίες ομορφιάς
• δωροεπιταγές σε καταστήματα εκλεκτών τροφίμων
• εκπτωτικά κουπόνια για την ιατρική περίθαλψη αλλά και για την
• εκπαίδευση του σκύλου σας
• πολλούς καλλωπισμούς για τον τετράποδο αγαπημένο μας
• αλλά και δωρεάν επισκέψεις στο δικό του σκυλοπάρκο για την διασκέδασή του

και άλλα υπέροχα δώρα, βοηθώντας παράλληλα τα αδέσποτα ζώα;;
Φυσικά με όσους περισσότερους λαχνούς μπορείς από τη λαχειοφόρο αγορά του Stray.gr!!

Η τιμή λαχνού είναι μόλις 5 ευρώ, και η προπώληση μπορεί να γίνει μέσω του site μας www.stray.gr, επικοινωνώντας με το info@stray.gr ενώ λαχνούς θα μπορέσετε να προμηθευτείτε και την ημέρα του bazaar μας, στο Thission Lofts, Πειραιώς 123. Η κλήρωση θα γίνει στο χώρο του bazaar μας, την Κυριακή 4 Δεκεμβρίου.

Ακούει κανείς; Διαγωνισμό για την κατασκευή μαυσωλείου των θυμάτων της...«γενοκτονίας» (!!!) τους από τους Έλληνες οργανώνουν οι Αλβανοτσάμηδες!!!

http://www.echedoros-a.gr/2011/11/blog-post_5979.html

Από τον Βορειοηπειρώτη

Η οργάνωση “Cameria”, εγκαινίασε χθες στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο στα Τίρανα, έκθεση με τίτλο  “Varreza monumentale të shqiptarëve të Çamërisë në Qafë-Botë” (Μαυσωλείο για τους αλβανούς της Τσαμουριάς στο Μαυρομάτι). 

Στην έκθεση φιλοξενούνται 7 έργα από την Αλβανία και ένα το Κόσσοβο, στα οποία παρουσιάζονται σε μακέτες η διαμόρφωση του λόφου Kllogjer(Καλόγερος) στους Αγίους Σαράντα που σύμφωνα με τον πρόεδρο του αλβανοτσάμικου κόμματος PDIU  Shpetim Idrizi  «σε αυτό το σημείο υπάρχει....ομαδικός τάφος εκατοντάδων τσάμηδων που δεν άντεξαν τις ταλαιπωρίες της πολυήμερης πεζοπορίας από την Θεσπρωτία προς την Αλβανία ενώ ο συνολικός αριθμός των θυμάτων της γενοκτονίας που προκάλεσε ο Ναπολέον Ζέρβας προς τους αλβανούς της Τσαμουριάς είναι 2.600. 

Με αυτή την πρωτοβουλία τη οργάνωσης «Cameria» την οποία εμείς στηρίζουμε με όλες τις δυνάμεις μας, θα τιμηθούν με αξιοπρέπεια όλα αυτά τα θύματα» είπε μεταξύ άλλων ο Idrizi.

Οι τσάμηδες, θέλουν να ηγηθούν του αλβανικού εθνικισμού και δεν είναι η πρώτη φορά που προκαλούν με γελοίες πρωτοβουλίες σαν και αυτή και με ψέματα όπως τον αριθμό θυμάτων που αναφέρουν, με στόχο την συσπείρωση  των ομόφυλων τους και άλλων αλβανών εθνικιστών. 

Είναι γεγονός ότι κάποιες χιλιάδες αλβανοί της Θεσπρωτίας μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο έφυγαν για την Αλβανία, άλλοι για να γλυτώσουν από τις δίκες για τις βαρβαρότητες που είχαν διαπράξει στους έλληνες της περιοχής, άλλοι γιατί είχαν ενταχθεί ως μισθοφόροι στα ναζιστικά τάγματα και πολεμούσαν εναντίων των ελλήνων, άλλοι γιατί προτίμησαν να ζήσουν σε ένα ομοεθνές κράτος ενώ σίγουρα θα υπήρχαν και ενέργειες αντίποινας από έλληνες τις περιοχής για τα εγκλήματα, κλοπές και πυρπολήσεις ολόκληρων χωριών που είχαν προκαλέσει. Σε τέτοιες καταστάσεις υπάρχουν και αθώα θύματα και θα ήταν απάνθρωπο να τα παραβλέψουμε αλλά σε καμία περίπτωση δεν ήταν τόσοι όσους αναφέρει ο Idrizi (γελούν με αυτούς τους αριθμούς και οι ίδιοι οι Αλβανοί) και σε καμία περίπτωση δεν υπήρχε γενοκτονία.

Το κόμμα των τσάμηδων δεν εμφανίστηκε από την αρχή του πλουραλισμού (μετά την πτώση της κομουνιστικής δικτατορίας) στην Αλβανία, με τους 100 χιλιάδες ντόπιους και ερχόμενους τσάμηδες (200.000 σύμφωνα με τους ίδιους) να είναι ενταγμένοι στα μεγάλα αλβανικά κόμματα και το μόνο που εκπροσωπούσε την κοινότητα τους ήταν μια περιθωριακή οργάνωση, η “Cameria” . 

Από το 2009 το κόμμα τους έγινε για πρώτη φορά κοινοβουλευτικό και υπάρχει μία έντονη κινητικότητα που όπως φαίνεται επιδοτείται από διάφορα οικονομικά κέντρα. Στις βουλευτικές εκλογές του 2009 το κόμμα αυτό έλαβε παναλβανικά περίπου 15.000 ψήφους ενώ στις τοπικές του 2011 πάνω από 60.000. 

Τη δυναμική αυτή φαίνεται πως υπολογίζουν και τα δύο μεγάλα αλβανικά κόμματα που θα ήθελαν να τους  έχουν στη συμμαχία τους. Σύμφωνα με άλλο βορειοηπειρωτικό site, μέρος των χρημάτων για την κατασκευή του μαυσωλείου θα καλύψει η κυβέρνηση του Μπερίσα ενώ άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι πρόεδρος της επιτροπής που θα αξιολογήσει τις προτάσεις είναι ένας στενός συνεργάτης του προέδρου του ΣΚ,  Εντι Ράμα, ο ιστορικός Artan Lame, πρώην αντιδήμαρχος Τιράνων.

Εάν τα μεγάλα αλβανικά κόμματα θα ήθελαν τους τσάμηδες στη συμμαχία τους, για τα δύο μικρά ελληνικά κόμματα των Βορειοηπειρωτών συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Η συμμαχία του PDI (που μετά έγινε PDIU) με το Δημοκρατικό Κόμμα του Μπερίσα, ήταν η αιτία (ή το πρόσχημα του προέδρου του κατά άλλους) ώστε το ΚΕΑΔ - το μόνο κόμμα που εκπροσωπούσε τους Βορειοηπειρώτες τότε - να αλλάξει πολιτικό στρατόπεδο.

Στην Αλβανία που ο εθνικισμός είναι ταυτισμένος με τον ανθελληνισμό, το τσάμικο κόμμα δεν είναι το μόνο ανθελληνικό. Άσχετος είναι επίσης και ο ιδεολογικός χώρος του εθνικισμού αφού δεν τον συναντάς μόνο στις δεξιές πολιτικές δυνάμεις όπως συμβαίνει συνήθως στην Ευρώπη αλλά σε όλους τους πολιτικούς χώρους, άλλωστε ο πρόεδρος του PDIU είναι «παιδί» του σοσιαλιστή Φατός Νάνο και είχε εκλεγεί βουλευτής με το ΣΚ.

Εάν γίνει κόμμα και η νέα εθνικιστική οργάνωση των “kuqezi” τότε η κατάσταση για τους εκπροσώπους της ελληνικής μειονότητας ως προς τις συμμαχίες τους γίνεται ακόμα περίπλοκη αφού με τον ισχύοντα εκλογικό νόμο η αυτόνομη κάθοδος είναι καταδικαστική. Αλλά ας μην ανησυχούν πολύ απο τώρα για το 2013 γιατί και οι τούμπες για τους πολιτικούς είναι… 

«Βαριά σκιά ΠΟΛΕΜΟΥ απλώνεται πάνω από την Ευρώπη»!

http://amethystosbooks.blogspot.com/2011/11/blog-post_8312.html

Πηγή: Δίολκος 

Ανατριχιαστικές δηλώσεις του Πολωνού υπουργού Εξωτερικών. Πρωτοσέλιδα – σοκ από μέσα ενημέρωσης με τεράστια επιρροή. Financial Times : Έρχεται κατακλυσμιαίο γεγονός, Μεγάλο Κραχ και Πόλεμος; Der Spiegel : Η Ευρωπαική ήπειρος βυθίζεται στην Άβυσσο. Ο φόβος εξαπλώνεται. Ένα δισεκατομμύριο οι πεινασμένοι – Κάθε δευτερόλεπτο και ένας νεκρός
Όταν πριν μερικές ημέρες ο Σαρκοζί προειδοποιούσε πως τυχόν κατάρρευση του ευρώ θα άνοιγε τις πύλες της Κολάσεως, δηλαδή του Πολέμου, πολλοί βιάστηκαν να τον κατακρίνουν ως κινδυνολόγο που γίνεται κήνσορας της καταστροφής για να εξυπηρετήσει τα σχέδια του και τα συμφέροντα της Γαλλίας.

Την απάντηση την δίνουν όμως οι εξελίξεις.
Εχθές, συμβολικά από την καρδιά της Γερμανίας, το Βερολίνο, ο Πολωνός υπουργός Εξωτερικών, συμπλήρωσε τον Γάλλο Πρόεδρο εξομολογούμενος : «Βρισκόμαστε στο χείλος του γκρεμού.Μάλλον είμαι ο πρώτος ΥΠΕΞ της Πολωνίας στην ιστορία που εκστομίζει κάτι τέτοιο, αλλά το λέω».
Και σήμερα το πρωί, δύο κολοσσιαία μέσα ενημέρωσης «κρέμασαν» σε τίτλους τον Πόλεμο, που η γενιά μας δεν έχει ζήσει και γνωρίζει από διηγήσεις του παππού και της γιαγιάς.
Αν ήταν ένα θα μπορούσαμε εύκολα να σκεφτούμε πως επιδιώκει ωφέλη μέσω επικοινωνιακών τακτικών. Όμως είναι δύο και έχουν αντικρουόμενα συμφέροντα.
Πως εξηγούνται όμως όλα αυτά;
Μονολεκτικά, ευρώ είναι η λέξη που ψελλίζουν διεθνείς αναλυτές.

Στις ιστορικές στιγμές που ζούμε μέλλει να αποδειχθεί η βιωσιμότητα του κοινού ευρωπαικού νομίσματος.
«Γεννιέται λύση» χαρακτηρίζουν κάποιοι το «κατασκεύασμα» της Ευρώπης των 3 ταχυτήτων και του κλειστού club, που προωθούν οι Γερμανοί και σέρνουν από πίσω τους λαχανιασμένους Γάλλους.Έχουν μία λογική, το νέο σχήμα που ευαγγελίζονται θα δρα πολύ γρήγορα, χωρίς γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, με απόλυτη επίγνωση ποιός, η Καγκελαρία δηλαδή, είναι το αφεντικό.
«Γεννιέται τέρας» απαντούν κάποιοι άλλοι που προτάσσουν μία σκέψη που δεν μπορεί κανείς να προσπεράσει εύκολα, ότι δηλαδή το νέο ευρωπαικό σχήμα θα στερείται οποιασδήποτε νομομοποίησης αφού πέρα της Γερμανίας, όλα τα υπόλοιπα κράτη θα καλούνται απλά να υπογράφουν και να εκτελούν εντολές.
Οι οπαδοί αυτής της άποψης θεωρούν πως αν επικυρωθούν τα γερμανικά σχέδια, ως αντίδραση, θα φουντώσουν ακραίες εθνικιστικές αντιλήψεις και πρακτικές σε κάθε άκρη της ηπείρου μας και θυμίζουν με νόημα πως φτάσαμε στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους.
Για προσθέστε στο πάζλ τον ΟΟΣΑ που προειδοποιεί-κραυγάζει πως η Ευρώπη βυθίζεται σε ύφεση.
Δείτε εκτός από τα νούμερα που πιέζουν τους οικονομολόγους και αυτή με τη σειρά τους τους πολιτικούς, πως υπάρχουν και οι άνθρωποι που πιέζουν τις εξελίξεις.

Σύμφωνα με έκθεση του Συμβουλίου της Ευρώπης, σχεδόν ένα δισεκατομμύριο είναι οι άνθρωποι που ΠΕΙΝΑΝΕ, και κάθε ένα δευτερόλεπτο πεθαίνει και ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ από πείνα.Δεν αφορά πια μόνο την Αφρική το πρόβλημα, αν δεν το ξέρετε μια βόλτα στη γειτονιά σας θα σας διαφωτίσει.
Και κυνικά κάποιοι δεν σκέφτονται πως να τους βοηθήσουν τους πεινασμένους, αλλά πως να τους συγκρατήσουν.
Γίνεται όμως αυτό;
Διαβάστε όλο το άρθρο των Financial Times με τίτλο »Η βαριά σκιά του ΄30 πάνω από την Ευρώπη»

Θα μπορούσε η κατάσταση να γίνει κακή; Εννοώ πολύ κακή –όπως λέμε Μεγάλο Κραχ ή παγκόσμιος πόλεμος; Ένα κατακλυσμιαίο γεγονός από εκείνα που η γενιά μου έμαθε να πιστεύει ότι ανήκουν μόνο στα βιβλία Ιστορίας;
Το βέβαιο είναι ότι στην Ευρώπη πλανάται ένα κακό προαίσθημα. Σε ομιλία του στο Βερολίνο χθες, ο Πολωνός υπουργός Εξωτερικών κ. Radoslaw Sikorski, προειδοποίησε: «Βρισκόμαστε στο χείλος του γκρεμού… Μάλλον είμαι ο πρώτος ΥΠΕΞ της Πολωνίας στην ιστορία που εκστομίζει κάτι τέτοιο, αλλά το λέω: Φοβάμαι την γερμανική ισχύ λιγότερο απ’όσο αρχίζω να φοβάμαι την γερμανική απραξία.»
Ο Γάλλος πρόεδρος κ. Sarkozy είπε πρόσφατα: «Αν το ευρώ ξετιναχτεί, θα ξετιναχτεί η Ευρώπη. Είναι η εγγύηση για ειρήνη σε μια ήπειρο που έχει ζήσει φριχτούς πολέμους».
Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί συχνά υποκύπτουν στην πρόκληση του τρόπου που προκαλεί η απειλή πολέμου, για να αντλήσουν υποστήριξη στο αγαπημένο τους ευρωπαϊκό έργο. Σε ομαλές εποχές, ελάχιστοι Ευρωπαίοι παίρνουν στα σοβαρά τέτοιες κουβέντες.
Αντιθέτως μάλιστα, οι κουβέντες για πόλεμο ακούγονται εντελώς αφύσικες σε ανθρώπους που μεγάλωσαν στην πλούσια, ειρηνική δυτική Ευρώπη. Εχω ζήσει όλη την ζωή μου σε έναν κόσμο όπου, ανεξάρτητα από τα πάνω και τα κάτω του, τα πράγματα κυλούσαν όλο και καλύτερα. Ο ναζισμός ηττήθηκε, δικτατορίες έπεσαν σε Ισπανία, Πορτογαλία και Ελλάδα, η σοβιετική αυτοκρατορία κατέρρευσε, το απαρχάιντ έληξε στη Νότιο Αφρική.
Η ειρήνη και η ευμάρεια έγιναν ο κανόνας για την γενιά μου στην Δύση. Ήταν εύκολο να ξεχαστεί ότι αυτό το γεγονός μας απομόνωνε από τον υπόλοιπο κόσμο. Διαβάζοντας ένα βιβλίο που έγραψε πρόσφατα ο Κινέζος ακαδημαϊκός κ. Yan Xuetong, με συνεπήρε μια φράση: «Στην διάρκεια της πολιτιστικής επανάστασης, βλέπαμε συχνά ανθρώπους να πεθαίνουν από το ξύλο, οπότε κάπου αποκτήσαμε μια ανοσία με το θέμα».
Ωστόσο, τα τελευταία 30 χρόνια, η ελπίδα για ειρήνη, ευμάρεια και έναν λογικό βαθμό άνεσης, μεταδόθηκε πέρα από τις προνομιακές περιοχές της Δύσης. Την Κίνα της Πολιτιστικής Επανάστασης διαδέχτηκε η Κίνα των εμπορικών κέντρων και των εργοστασίων. Η Ινδία της Μητέρας Τερέζας αντικαταστάθηκε εν μέρει από την Ινδία της επανάστασης της Πληροφορικής.
Η παγκοσμιοποίηση έκανε τον πλανήτη να δείχνει πιο ασφαλής και πιο ομογενής, καθώς οι νέες μεσοαστικές τάξεις της Ασίας και της ανατολικής Ευρώπης υιοθετούσαν τις ανέσεις και τις αξίες του καπιταλισμού. Η παγκόσμια ειρήνη, που στην ψυχροπολεμική περίοδο εξαρτιόταν, όπως έδειχνε, από τα πυρηνικά όπλα, έμοιαζε πια να επαφίεται στο διεθνές εμπόριο και τον κοινό εναγκαλισμό του καταναλωτισμού.
Μέχρι την παγκόσμια οικονομική κρίση, οι κουβέντες που ακούγονταν στο τραγούδι της προεκλογικής εκστρατείας του Tony Blair το 1997, έδειχναν να πιάνουν το πνεύμα της εποχής: «Μόνο καλύτερα μπορούν να γίνουν τα πράγματα».
Μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers το 2008, ανακαλύψαμε ότι τα πράγματα μπορούν σίγουρα να γίνουν χειρότερα. Το θέμα είναι: Πόσο χειρότερα;
Ο κίνδυνος σοβαρής οικονομικής κρίσης στην Ευρώπη είναι μεγάλος. Οι απειλές για χρεοκοπίες κρατών και διάλυση του ευρώ αυξάνονται –και μαζί τους αυξάνονται οι απειλές κατάρρευσης τραπεζών, κοινωνικού πανικού, βαθιάς ύφεσης και μαζικής ανεργίας. Κάτι σαν την σύγχρονη εκδοχή του Μεγάλου Κραχ.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, ως σύνολο, είναι η μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη –οπότε το οικονομικό χάος αναπόφευκτα θα έχει παγκόσμιες επιπτώσεις. Θα παγώσει το εμπόριο και θα απειλήσει το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Το μάθημα του Μεγάλου Κραχ του ’30 είναι ότι η παγκόσμια ύφεση αποδυναμώνει τις δημοκρατίες, προκαλεί αύξηση ριζοσπαστικών νέων πολιτικών δυνάμεων και, εντέλει, κλιμακώνει τον κίνδυνο διεθνούς σύρραξης.
Σε μια σύγχρονη εκδοχή της δεκαετίας του 1930, θα βλέπαμε μια νέα γενιά εθνικιστών πολιτικών να ανέρχεται στην Ευρώπη, μέσα σε περιβάλλον οικονομικού χάους και διάλυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι εντάσεις θα αυξάνονταν και εκτός της Ευρώπης, καθώς η διεθνής οικονομία θα χειροτέρευε. Οι αλλαγές στις ισορροπίες δυνάμεων με την Ασία θα επιταχύνονταν, με την ανερχόμενη Κίνα να αντιμετωπίζει μια αποδυναμωμένη Αμερική. Στην Κίνα όσο και στην Αμερική, ο εθνικισμός και ο προστατευτισμός θα αύξαναν την επιρροή τους λόγω της οικονομικής κρίσης.
Αυτά τα σενάρια δεν είναι απίθανα. Ωστόσο, παρά τους παραλληλισμούς, και πάλι εγώ δεν μπορώ να πιστέψω ότι επιστρέφουμε στο ’30. Και υπάρχουν τρεις βασικοί λόγοι για τους οποίους πιστεύω ότι μάλλον θα γλιτώσουμε.
Πρώτον, είναι η ίδια η γνώση για το τι πήγε στραβά 80 χρόνια πριν, ίσως βοηθήσει τους πολιτικούς να αποφύγουν τα ίδια λάθη. Η επίμονη έμφαση της Κίνας στην ανάγκη μιας «ειρηνικής ανέλιξης» οφείλεται σε ένα βαθμό στην γνώση των φριχτών σφαλμάτων που έκανε η Αυτοκρατορία της Ιαπωνίας.
Δεύτερον, υπάρχει το λογικό επιχείρημα ότι τα 66 χρόνια ειρήνης ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις και τα αναπτυσσόμενα έθνη από το 1945, είναι το αποτέλεσμα της προόδου του πολιτισμού μάλλον, παρά ένα τυχερό γύρισμα στον κύκλο της παγκόσμιας ιστορίας. Στο βιβλίο του “The Better Angels of Our Nature”, ο κ. Steven Pinker του Πανεπιστημίου του Harvard, ισχυρίζεται ότι το ανθρώπινο γένος γίνεται όλο λιγότερο πολεμόχαρο και ότι «σήμερα ίσως ζούμε στην πιο ειρηνική περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας».
Τέλος, ο ανεπτυγμένος κόσμος έχει ως σημείο αναφοράς ένα πολύ υψηλότερο επίπεδο αφθονίας απ’όσο στο ’30. Σε ένα οικονομικό κραχ, ο κόσμος μπορεί και πάλι να χάσει τις αποταμιεύσεις, τη δουλειά και το σπίτι του, αλλά είναι λιγότερο πιθανό να πέσει σε απόλυτη ένδεια. Ως εκ τούτου, ίσως είναι λιγότερο επιρρεπής σε πολιτικό φονταμενταλισμό. Η οικονομία της Λετονίας συρρικνώθηκε 18% το 2009 αλλά στις πρόσφατες εκλογές αναδείχθηκαν στην εξουσία δύο κεντρώα κόμματα.
Στην Ισπανία η ανεργία είναι ήδη πάνω από 22% και πάνω από 45% μεταξύ των νέων, όμως τις πρόσφατες εκλογές κέρδισε ένα κεντροδεξιό κόμμα.
Οπότε, αν και ο κίνδυνος σοβαρής οικονομικής κρίσης είναι πολύ πραγματικός, δεν πιστεύω ότι κινδυνεύουμε να κυλήσουμε σε πόλεμο. Όμως, ίσως αυτό οφείλεται απλώς στην έλλειψη φαντασίας κάποιου που ήταν αρκετά τυχερός ώστε να μεγαλώσει σε μια εποχή απαράμιλλης ειρήνης και αφθονίας.

ΠΗΓΗ: newsit.gr