Η πνευματική ορφάνια και ο πάστορας που έγινε Ορθόδοξος!

http://www.pemptousia.gr/2018/07/i-pnevmatiki-orfania-ke-o-pastoras-pou-egine-orthodoxos/

Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης (1924-1994).

Ένας ιερέας, που υπηρετεί χρόνια την Εκκλησία του Χριστού μας στην Αμερική, αποφάσισε κάποτε να επισκεφτεί το Άγιον Όρος και συγκεκριμένα τον γέροντα Παΐσιο. Μαζί του είχε έκδηλώσει την επιθυμία να ‘ρθει και ένας προτεστάντης πάστορας.

Ο Γέροντας τους υποδέχτηκε γεμάτος καλοσύνη. Τους κέρασε λουκούμι και κρύο νερό και κάθισε κοντά τους. Πέρασαν μερικά λεπτά κι ο προτεστάντης πάστορας άνοιξε συζήτηση για τα άγια λείψανα. Ισχυριζόταν ότι όλα τα οστά των ανθρώπων είναι ίδια και ότι δεν πρέπει κάποια να τα ξεχωρίζουμε και να τα προσκυνούμε. Τότε ο Γέροντας με πάρα πολύ καλό τρόπο του λέει:
– Δεν είναι έτσι όπως τα λες, γιατί, να, χτες είχε έρθει εδώ ένας πατέρας κι είχε φέρει μαζί του το γιο του, που είχε κωφό και άλαλο δαιμόνιο και δεν μιλούσε ποτέ, καθόλου. Εγώ κάποια στιγμή μπήκα μέσα στο κελί μου, για να φέρω ένα μικρό λείψανο, δάχτυλο, του Αγίου Αρσενίου, που έχω.

Να ήξερες πόσα δάκρυα έχυσε η Παναγία μας για σένα μπροστά στον θρόνο του Θεού; (συγκλονιστικό θαύμα!)

http://www.pemptousia.gr/2018/06/posa-dakria-echise-i-panagia-mas-gia-sena-brosta-ston-throno-tou-theou/

Η κ. Μαρ. Στρ.*, μετά τον τρίτο της τοκετό και λόγω κάποιας επιπλοκής υπέφερε πολύ και κινδύνευε να αχρηστευθούν οι νεφροί της με άμεσο κίνδυνο την ίδιά της τη ζωή.

Ο άγ. Παΐσιος ο Αγιορείτης και ο νεοκαταταχθείς Άγιος Βλάσιος ο εν Σκλαβαίνοις

http://www.pemptousia.gr/2016/09/o-agios-paΐsios-o-agioritis-ke-o-neokatatachthis-agios-vlasios-o-en-sklavenis/

π. Νεκτάριος Πέττας, Αρχιμανδρίτης

Ο Άγιος Βλάσιος ήταν ηγούμενος στην Ιερά Μονή των Εισοδίων της Θεοτόκου που βρισκόταν στην περιοχή των Σκλαβαίνων – Ζαβέρδας, νυν Παλαίρου Αιτωλοακαρνανίας. Ετελειώθη με μαρτυρικό θάνατο από Αγαρηνούς πειρατές μαζί με πέντε συμμοναστές του και πλήθος χριστιανών λαϊκών αντρών, γυναικών και παιδιών που αποτελούσαν ποίμνιο του, για την πίστη τους στο Χριστό. Τον αποκεφάλισαν αφού προηγουμένως κάρφωσαν αργά στο σώμα του πέντε καρφιά. Στην συνέχεια οι δήμιοι του προσπάθησαν να κάψουν το σώμα του, αλλά αυτό δεν κάηκε. Οι διασωθέντες χριστιανοί που έφτασαν στο σημείο έθαψαν τον Άγιο Βλάσιο χωριστά από τους πέντε συμμαρτυρησαντες συνασκητές του, τους οποίους ενταφίασαν μαζί σε κοινό τάφο. Τους υπόλοιπους χριστιανούς τους έθαψαν φύρδην μύγδην σε μεγαλύτερο ομαδικό. Το μαρτύριο τους έλαβε χώρα την 19η Δεκεμβρίου ημέρα Κυριακή. Σε πέτρινη επιγραφή που βρέθηκε στο σημείο του τάφου του αναφερόταν το έτος 1006 μ.Χ., η οποία πιθανώς να προσδιορίζει και τον χρόνο του μαρτυρίου του.

Λείψανα του Αγίου Βλασίου του εν Σκλαβαίνοις

Ευχή του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Εδέσσης κ. Ιωήλ υπέρ της Μακεδονίας

http://www.pemptousia.gr/2018/07/efchi-tou-sevasmiotatou-mitropolitou-edessis-k-ioil-iper-tis-makedonias/

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ, ως υμνογράφος της Εκκλησίας, συνέθεσε ειδική ευχή για την δύσκολη περίσταση που αντιμετωπίζει αυτήν την περίοδο η Μακεδονία και η Πατρίδα μας κατόπιν αιτήσεως του Αρχιμανδρίτου Ν.Π. από την Θεσσαλονίκη, προκειμένου αυτή να λέγεται από τον ιερέα κατά το πέρας της Παρακλήσεως της Θεοτόκου. Πρώτη δημοσίευση στον «Ιστογράφο», το επίσημο ιστολόγιο της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης (οι δημοσιεύσεις εμφανίζονται και στον δικτυακό τόπο της Ι. Μητροπόλεως www.imepa.gr).

Θαυμαστό περιστατικό: Ο Άγιος Αθανάσιος ο Αγιορείτης συνδράμει στην αντιγραφή της εικόνας του!

http://www.pemptousia.gr/2018/07/197852/

Ο Άγιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης.

Ο Εκκλησιάρχης της Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους Κοσμάς είχε την συνήθεια όταν πήγαινε στην Κωνσταντινούπολη, να περνά από την Μονή του Παναγίου, γιατί εκεί ήταν ηγούμενος ο Αντώνιος, γνήσιος μαθητής του Αγίου Αθανασίου του Αθωνίτη του ιδρυτή της Μεγίστης Λαύρας.

Όταν κάποτε, λοιπόν, πέρασε από το μοναστήρι, είδε μια εικόνα του Αγίου που έμοιαζε πάρα πολύ σ’ αυτόν. Και τότε παρακάλεσε τον ηγούμενο να του την χαρίσει. Αυτός, όμως, δεν συμφωνούσε γιατί την ήθελε και ο ίδιος πάρα πολύ.

Παρ’ όλα αυτά ο Κοσμάς δεν σταματούσε να του την ζητά και όρκιζε τον ηγούμενο στον Άγιο και τον παρακαλούσε να του κάνει την χάρη αυτή και να μην τον αφήσει περίλυπο.

Και τότε του είπε ο Αντώνιος:

Η Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους για την επαίσχυντη Συμφωνία των Πρεσπών

http://www.pemptousia.gr/2018/06/i-iera-kinotita-tou-agiou-orous-gia-tin-simfonia-ton-prespon/

Ξεκάθαρη θέση για το θέμα της ελληνικότητας της Μακεδονίας και της συμφωνίας των Πρεσπών από το Αγιο Ορος. Μετά από κοινή Σύναξη των Αντιπροσώπων των Ιερών Μονών εκδόθηκε ανακοίνωση για το θέμα στην οποία αναφέρεται χαρακτηριστικά «Αδυνατούμεν να κατανοήσωμεν ότι είναι δυνατόν Έλληνες πολιτικοί…να συνυπογράφουν την εκχώρησιν της μακεδονικής γλώσσης και ιθαγενείας εις λαόν αποδεδειγμένως σλαβικής, ως επί το πλείστον, γλώσσης και εθνικής καταγωγής!»

Η Παναγία Οδηγήτριας επέλεξε μόνη της τη μόνιμή της εγκατάσταση!

http://www.pemptousia.gr/2018/06/i-panagia-odigitrias-epelexe-moni-tis-ti-monimi-tis-egkatastasi/

Παναγία η Οδηγήτρια.

Για την εικόνα της Παναγίας της Οδηγητρίας διηγούνται τα ακόλουθα στις ιερές μονές Ξενοφώντος και Βατοπαιδίου του Αγίου Όρους.

Η Θεομητορική αυτή εικόνα βρισκόταν από απομνημονεύτων χρόνων εντός του Καθολικού (του κεντρικού ναού) της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου, επί της κολώνας του αριστερού χορού.
Το 1730, όμως, κατά παράδοξο τρόπο, ενώ ο ναός ήταν κλειδωμένος, η εικόνα εξαφανίστηκε από την Μονή και για τον λόγο αυτό οι Βατοπαιδινοί Πατέρες το θεώρησαν αυτό ως ιεροσυλία.

Και ενώ άρχισαν να την αναζητούν εντός του χώρου της Ιεράς Μονής, ξαφνικά έμαθαν, ότι η εικόνα βρέθηκε στην Ιερά Μονή Ξενοφώντος, η οποία απέχει τρεις ώρες με τα πόδια από τη Μονή Βατοπαιδίου. Χωρίς καμιά καθυστέρηση, οι Βατοπαιδινοί μοναχοί έστειλαν ανθρώπους να μεταφέρουν πίσω την εικόνα.
Όταν την έφεραν την τοποθέτησαν στη ίδια θέση ξανά, και έλαβαν αυστηρότερα μέτρα για την ασφάλεια και την προφύλαξη της.
Και πάλιν, όμως, η εικόνα έφυγε από τη θέση της, και μάλιστα χωρίς να θιγεί η ασφάλεια του ναού, δηλαδή χωρίς να παραβιαστούν οι πόρτες και οι σφραγίδες οι οποίες έμειναν άθικτες.

Με φοβερό θαύμα πλήρωσε ο Μ. Παΐσιος το χρέος του φτωχού!

http://www.pemptousia.gr/2018/06/me-fovero-thavma-plirose-o-m-paΐsios-to-chreos-tou-ftochou/

Όσιος, Μέγας Παΐσιος.

Κάποια μέρα που ο Μέγας Παΐσιος περνούσε μέσα από την πόλη, είδε έναν φτωχό που οι δανειστές του απαιτούσαν με βία, να τους καταβάλει τα 300 φλουριά που τους χρωστούσε. Εκείνος όμως δεν είχε να τους τα δώσει.

Γ' Κυριακή του Ματθαίου: Χριστοκεντρική ή Ανθρωποκεντρική Ζωή;

http://www.pemptousia.gr/2018/06/christokentriki-i-anthropokentriki-zoi/

Γ' Κυριακή του Ματθαίου και η ευαγγελική περικοπή ουσιαστική όσο ποτέ άλλοτε προσπαθεί να μας συγκινήσει να αλλάξουμε και να διορθωθούμε από τάσεις ξενικές και αλλότριες. Στη περικοπή ο ευαγγελιστής ψέγει μια διαχρονική νοσηρή τάση των ανθρώπων, τότε των Εθνικών και Ειδωλαλατρών και σήμερα πολλών επηρεαζομένων από την Δύση, που αντί η προτεραιότητα της ζωής τους να είναι ο Χριστός και η δυνατή συνάντηση μαζί Του είναι οτιδήποτε ασήμαντο και πεζό που του δίνει αξία η αρρωστημένη προσκόλληση που μας έγινε και κουλτούρα.

Ο ευαγγελικός τρόπος ζωής που προτείνεται εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια και που πολλοί έγιναν πιστοί ακόλουθοί του με τέλειο παράδειγμα τους Αγίους, αποτελεί μια ζωή ισορροπίας μεταξύ της Ύλης και της Ψυχής. Η Ψυχή, ως το ύψιστο δώρο του Θεού προς τον άνθρωπο είναι ανώτερη απο την Ύλη χωρίς αυτό να σημαίνει πως υποτιμάται η τελευταία. Εκείνο όμως που προσπαθεί να μας δώσει να καταλάβουμε το Ευαγγέλιο αλλά και όλοι οι μετέπειτα υπομνηματιστές του Άγιοι Πατέρες είναι το ποια πρέπει να είναι η θέση της Ύλης στη ζωή μας. Η με μανία μέριμνα για το τι θα φάμε, τι θα πιούμε και με τι θα ντυθούμε, σκιαγραφούν μια συμπεριφορά ανθρώπων που μοιάζουν μόνο χοϊκοί και «ζωικοί». Η γεμάτη από αγωνία, άγχος, και μέριμνα για τα υλικά της καθημερινότητας ζωή σκιαγραφεί έναν τύπο ανθρώπου που στο διάβα της ζωής του αισθάνεται μια «αγχωμένη αυτάρκεια». Μια αυτάρκεια υλική που περιορίζει τη ζωή μόνο στα υλικά και τα γήινα και που δεν αφήνει περιθώρια Πίστης σε κάτι άλλο και που τελικά εγκλωβίζει.

Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Παντελεήμων Α’ [Παπαγεωργίου] (1902 – 14 Ιουνίου 1979)

http://www.pemptousia.gr/2015/06/mitropolitis-panteleimon-thessalonikis-1902-14-iouniou-1979/

Ο κατά κόσμον Γεώργιος Παπαγεωργίου γεννήθηκε στο Κρανίδι της Αργολίδος το 1902 από ευσεβείς γονείς. Νέος εκάρη μοναχός στην Καλύβη του Αγίου Γεωργίου-Καρτσωναίων στην ιερά σκήτη της Αγίας Άννης. Από εκεί μετεγράφη στη μονή Γρηγορίου κι εκεί χειροτονήθηκε διάκονος. Τελείωσε τη Θεολογική Σχολή Αθηνών αριστεύοντας. Το 1927 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος στον Πειραιά. Το 1928 μετέβη για ανώτερες σπουδές στην Αμερική. ‘Υπηρέτησε την Εκκλησία σέ διάφορες υψηλές θέσεις με ζήλο και θέρμη.

«Ἀθωνιτῶν τήν καλλονήν»: Εκδήλωση Σχολής Βυζαντινής Μουσικής Ι. Μ. Αιτωλίας και Ακαρνανίας

http://www.pemptousia.gr/2018/06/%E1%BC%80thonit%E1%BF%B6n-tin-kallonin-ekdilosi-scholis-vizantinis-mousikis-i-m-etolias-ke-akarnanias/

Με την ευλογία και την παρουσία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμά, η Σχολή Βυζαντινής Μουσικής «ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΚΟΥΚΟΥΖΕΛΗΣ» της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας, διοργάνωσε εορταστική εκδήλωση Εκκλησιαστικής και Παραδοσιακής Μουσικής με τίτλο «Αθωνιτών την καλλονήν».

ΛΟΓΟΣ ΙΘ΄: Προς όσους επιδίδονται στα φοβερά αμαρτήματα των Σοδόμων (Άγιος Μάξιμος ο Γραικός)

http://www.pemptousia.gr/2018/06/logos-ith-pros-osous-epididonte-sta-fovera-amartimata-ton-sodomon/

ΛΟΓΟΣ ΙΘ΄:
Προς όσους επιδίδονται στα φοβερά αμαρτήματα 
των Σοδόμων, τα οδηγούντα στον όλεθρο και την αιώνια κόλαση

«Αρχή σοφίας φόβος Κυρίου, σύνεσις δε αγαθή πάσι τοις ποιούσιν αυτήν» [1], λέγει ο θείος ψαλμωδός. Και ποιος είναι αυτός που οδηγείται από τον φόβο του Κυρίου, διδάσκει ο ίδιος ο ψαλμωδός λέγοντας σε άλλο χωρίο: «Μακάριος ανήρ ο φοβούμενος τον Κύριον, εν ταίς εντολαίς αυτού θελήσει σφόδρα» [2], δηλαδή θα τις αγαπήσει, θα κατευθύνει με ζήλο την ζωή του σύμφωνα με αυτές και θα διδάσκεται από αυτές, όπως πάλι λέγει ο ίδιος: «Ως ηγάπησα τον νόμον σου, Κύριε· όλην την ημέραν μελέτη μου εστιν» [3]. Και αλλού πάλι λέγει: «Ως γλυκέα τω λάρυγγί μου τα λόγιά σου, υπέρ μέλι τω στόματί μου» [4].

Έχουν αγαθό νού αυτοί που έχουν οδηγό τους τον φόβο του Κυρίου, δηλαδή εκτελούν έμπρακτα τις άγιες εντολές Του. Αντιθέτως, όσοι τις παραβαίνουν δεν έχουν αγαθό νού, αλλά μεγάλη ανοησία, και επιφέρουν στον εαυτό τους αιώνιο όλεθρο, όπως λέγει ο ίδιος προφήτης: «Μακράν από αμαρτωλών σωτηρία, ότι τα δικαιώματά σου ουκ εξεζήτησαν» [5]. Επίσης λέγει: «Εξουδένωσας πάντας τους αποστατούντας από των δικαιωμάτων σου, ότι άδικον το ενθύμημα αυτών» [6].

Άγιος Λουκάς ο Ιατρός: Αυτό κι αν δεν ήταν θαύμα!

http://www.pemptousia.gr/2018/06/agios-loukas-o-iatros-afto-ki-an-den-itan-thavma/

Άγιος Λουκάς ο Ιατρός, Αρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως και Κριμαίας (1877-1961).

Στα μισά του καλοκαιριού -δεν θυμάμαι με ποιο τρόπο– ο Κύριος με προειδοποίησε ότι η εξορία μου θα τελείωνε σύντομα [γράφει ο Άγιος Λουκάς ο Ιατρός].

Άγιος Λουκάς ο Ιατρός, Αρχιεπίσκοπος Κριμαίας (1877 – 11 Ιουνίου 1961)

http://www.pemptousia.gr/2018/06/agios-loukas-o-iatros-archiepiskopos-k/

Αν κανείς βρεθεί στο Άγιον Όρος ή και σε άλλες παλιές εκκλησίες θα παρατηρήσει ότι πολλές από τις εκκλησίες είναι βαμμένες με κόκκινο χρώμα. Και αν ρωτήσει τους μοναχούς θα του πουν πως το κόκκινο αυτό χρώμα συμβολίζει το αίμα του Χριστού και των Αγίων Του.

Ποια είναι η βλασφημία του Αγ. Πνεύματος; (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

http://www.pemptousia.gr/2018/05/pia-ine-i-vlasfimia-tou-ag-pnevmatos/

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Διάβασες στο Ευαγγέλιο τους λόγους του Χριστού: «Πάσα αμαρτία και βλασφημία αφεθήσεται τοίς ανθρώποις, η δε του Πνεύματος βλασφημία ούκ αφεθήσεται τοίς ανθρώποις… ούτε εν τω νυν αιώνι ούτε εν τω μέλλοντι» (Ματθ. 12,31-32). Και ρωτάς τι σημαίνει βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος;

Ο Μ. Κωνσταντίνος κατεβαίνει από τον ουρανό και επισκέπτεται τον Μέγα Παΐσιο!

http://www.pemptousia.gr/2018/05/o-m-konstantinos-kateveni-apo-ton-ourano-ke-episkeptete-ton-mega-pa%CE%90sio/

Όσιος Παΐσιος ο Μέγας. (Διά χειρός Φώτη Κόντογλου).

[Διηγείται ο όσιος Ιωάννης ο Κολοβός για τον όσιο Παΐσιο τον Μέγα] Ποθώντας να δω και να απολαύσω τη θεία χάρη, τον επισκέφτηκα στο κελλί του. Αλλά προτού ακόμη κτυπήσω την πόρτα του, τον άκουσα να συνομιλεί με κάποιον. Για τον λόγο αυτόν έμεινα απ’ έξω από το κελλί, αλλά δυστυχώς έκανα λίγη φασαρία και ο όσιος βγήκε έξω για να δει τι συμβαίνει.
Όταν με είδε χάρηκε πολύ, και γι αυτό με αγκάλιασε και με φιλούσε. Έτσι έκανα και εγώ. Όταν όμως μπήκα μέσα στο κελλί, άρχισα να κοιτώ από εδώ και από εκεί, για να δω τον άνθρωπο με τον οποίο συνομιλούσε προηγουμένως, αλλά δεν είδα κάποιον.
Ο ίδιος κατάλαβε ότι κάτι αναζητούσα και με ρώτησε: “Βλέπεις κάτι παράδοξο”;
“Ναι”, του απάντησα. “Πριν από λίγο σε άκουσα να μιλάς με κάποιον αλλά δεν βλέπω κάποιον στο κελλί σου.

Τι συμβαίνει; Σε παρακαλώ να μου φανερώσεις το παράδοξο αυτό μυστήριο”.
– Πράγματι, αγαπητέ Ιωάννη, παράδοξο μυστήριο θα σου αποκαλύψει σήμερα ο Θεός, μου είπε ο θείος Παΐσιος. Και εγώ, θα φανερώσω σε σένα την αγάπη που έχει σε μας η αγαθότητα του. Αυτός, εξαιρετικέ μου φίλε, που άκουσες να συνομιλεί μαζί μου ήταν ο Μέγας Κωνσταντίνος, ο πρώτος βασιλιάς των Χριστιανών.

Κατήχηση ΙΕ΄: Για τους αγίους Πατέρες της Συνόδου της Νίκαιας (Άγιος Νεόφυτος ο Ἐγκλειστος)

http://www.pemptousia.gr/2018/05/katichisi-ie-gia-tous-agious-pateres-tis-sinodou-tis-nikeas/Άγιος Νεόφυτος ο Ἐγκλειστος

Κατήχηση ΙΕ
Για τους αγίους Πατέρες της Συνόδου της Νίκαιας και για την Ορθόδοξη πίστη για την οποία δογμάτισαν και ότι η ορθή πίστη χρειάζεται και ορθό βίο.

Αδελφοί και Πατέρες,

Η εορτή η σημερινή βρίσκεται μεταξύ δύο λαμπρών και σωτηρίων εορτών. Μεταξύ δύο μεγάλων πανηγύρεων που φθάνουν ως τον ουρανό υπάρχουν οι πολύφωτοι αστέρες. Μεταξύ των δύο αρμάτων που κατευθύνονται στον ουρανό, υπάρχουν τριακόσιοι δεκαοκτώ αρματηλάτες, όχι για να διευθύνουν την ορμή αυτών των δύο κατευθυνόμενων αρμάτων, αλλά για να οδηγήσουν τους απίστους για εκείνους που έχουν ανεβεί επάνω στα άρματα, στην πίστη, επειδή το μεν ένα άρμα ανέβασε τον σαρκωμένο Θεό Λόγο από τη γη προς τις ουράνιες αψίδες και τους κόλπους του Πατέρα, το δε άλλο άρμα, τον «άλλο Παράκλητο», αντί για τον Χριστό που αναλήφθηκε, τον κατέβασε από τον ουρανό «σαν άνεμο που φυσούσε δυνατά», για να εκπληρωθεί ο λόγος ότι «σας συμφέρει να φύγω εγώ. Γιατί, αν δεν φύγω, δεν θα έλθει σε σας ο Παράκλητος, ενώ αν πάω εκεί θα τον στείλω σε σας. Και όταν έλθει εκείνος, θα ελέγξει τους ανθρώπους για την αμαρτία, για τη δικαιοσύνη και για την κρίση».

Κυριακή των Πατέρων: Αναμένοντας την Πεντηκοστή…

http://www.pemptousia.gr/2018/05/kiriaki-ton-pateron-anamenontas-tin-pentikosti/

Πρωτοπρεσβύτερος π. Παντελεήμων Κρούσκος, Θεολόγος

Ο ευαγγελιστής Λουκάς, στην σχετική με την Ανάληψη του Κυρίου περικοπή, παρουσιάζει τους μαθητές να φεύγουν από τον ευλογημένο τόπο της Αναλήψεως με χαρά μεγάλη και να παραμένουν στο Ιερό των Ιεροσολύμων, υμνώντας και δοξολογώντας τον Θεό. Είναι η χαρμόσυνη δοξολογική κατάληξη του ευαγγελίου πού φανερώνει την ζωή μέσα στην Εκκλησία μας ως μια διαρκή θεία λειτουργία και ευχαριστία των τέκνων της.

Και η χαρά τους είναι μεγάλη, καίτοι ο διδάσκαλος και Κύριος τους διέστη από αυτών, γιατί είδαν την δόξα Του και για όλα τα θαυμάσια της οικονομίας Του, πού Αυτός επλήρωσε πλέον εδώ στην γή και για εκείνους και για όλο το ανθρώπινο γένος. Είναι μια φωτεινή εικόνα στο ευαγγέλιο πού αποτυπώνεται για πάντα στην καρδιά και την θύμηση μας και μας δίνει μια προοπτική ακατάπαυστης δοξολογίας, μιας διαρκούς πανήγυρης μέσα στην Εκκλησία,πού είναι ο τόπος πιά της Χαράς!

H σημασία της Ανάληψης

http://www.pemptousia.gr/2018/05/h-simasia-tis-analipsis/

Πρεσβύτερος Ανδρέας Αγαθοκλέους

Η εορτή της Αναλήψεως φαίνεται να μην παρουσιάζει κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον και μάλλον λύπη να προκαλεί στις καρδιές, αφού ο Κύριος αναχωρεί από μας. Ωστόσο, μέσα από τα γεγονότα που περιγράφονται στα Ευαγγέλια και η ζωή των χριστιανών επιβεβαιώνει, η γιορτή αυτή τονίζει τα εξής:

1. Ο κάθε άνθρωπος, στο πρόσωπο του Χριστού ως Θεανθρώπου, βρίσκεται μέσα στην Αγία Τριάδα και μάλιστα σε τιμητική θέση – «εκ δεξιών του Πατρός». Τούτο δείχνει την αξία και την τιμή που περιβάλλεται ο καθένας μας. Κι αν οι άλλοι μάς υποτιμούν, μας απορρίπτουν ή μας πολεμούν, όμως έχουμε ένα Θεό που μας αγαπά και μας αποδέχεται όπως είμαστε, ανεβάζοντάς μας στη δόξα της Τριαδικής Θεότητος.

2. Το Ευαγγέλιο μάς αναφέρει (Μαρκ.16,52) ότι ο Χριστός, ενώ ευλογούσε τους μαθητές, άρχισε ν’ απομακρύνεται απ’ αυτούς και ν’ ανεβαίνει στον ουρανό. Αυτοί τότε, αφού τον προσκύνησαν, γύρισαν στην Ιερουσαλήμ με μεγάλη χαρά και έμεναν συνεχώς στο ναό υμνολογώντας και δοξολογώντας το Θεό». Η απομάκρυνση του Ιησού από τους μαθητές θα έπρεπε να τους προκαλεί λύπη, ενώ είχαν μέσα τους μεγάλη χαρά. Στις δοκιμασίες και στις στεναχώριες της ζωής, ο κάθε άνθρωπος, φυσιολογικά, νιώθει λύπη. Όσοι, με την προσευχή, εμπιστευτούν την αγάπη του Θεού και την πρόνοιά Του, μέσα τους έχουν χαρά. Για τους χριστιανούς που βλέπουν πίσω από τα φαινόμενα τις ευλογίες των πειρασμών, η εσωτερική μυστική χαρά είναι γεγονός.

Η Ιερά Κοινότης Αγίου Όρους για την αναδοχή τέκνων από τα «ομόφυλα ζεύγη»

http://www.pemptousia.gr/2018/05/i-iera-kinotis-agiou-orous-gia-tin-anadochi-teknon-apo-ta-omofila-zevgi/

Η Ιερά Κοινότης του Αγίου Όρους μετά πολλής και βαθείας θλίψεως επληροφορήθη την, παρά τας πολλαπλάς και τεκμηριωμένας αντιδράσεις υπό πολλών και ποικίλων φορέων της πατρίδος μας, ψήφισιν του νόμου «Μέτρα για την προώθηση των Θεσμών της Αναδοχής και Υιοθεσίας». Είναι πλέον φανερόν ότι με την ψήφισιν τελευταίως νόμων όπως η θεσμοθέτησις του «συμφώνου συμβιώσεως», η «νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου» ακόμη και ανηλίκων, και προσφάτως η δυνατότης αναδοχής τέκνων και εις «ομόφυλα ζεύγη», βάλλεται ευθέως ο θεόσδοτος θεσμός της οικογενείας.

Η οικογένεια είναι «κατ οίκον Εκκλησία», κατά τον απόστολον Παύλον. Ο θεσμός της οικογενείας απετέλεσε μίαν από τας θεμελειώδεις αξίας της Ορθοδόξου Παραδόσεως της πατρίδος μας και ενώ η Ελλάς βιώνει εις τας ημέρας μας την μεγαλυτέραν δημογραφικήν κρίσιν της ιστορίας της, η Ελληνική Πολιτεία καταφέρει συνεχώς βαρέα νομοθετικά πλήγματα κατά του ιερού αυτού θεσμού.